>>157 ไม่รู้สิ แต่กูว่าฮีรู้ว่ามันไม่มีอะไรในกอไผ่นะ ถึงได้บอกให้ตามไป แล้วก็คิดว่าคนที่สนุกสนานอย่างเรย์กะจะช่วยมาซายะให้ร่าเริงขึ้นได้แน่ เป็นลิมิตที่ฮีรับได้ จะว่าเป็นความไว้ใจ เชื่อมั่น เชื่อใจ อะไรทำนองนั้นก็ได้มั้ง
จริงๆโมเมนต์ที่กูกรี๊ดที่สุดในตอนนี้ไม่ใช่เรื่องรู้ใจจนเหมือนไปสิงร่างเขาหรอกนะ แต่เป็นต่อให้คนเยอะแยะมากมายขนาดไหนก็หาเธอเจอต่างหาก ทั้งที่เหตุการณ์ตรงหน้ากำลังตึงเครียดหน้าสิ่วหน้าขวานเตรียมปะทะ แต่ทั้งคู่ก็รู้ว่าเขาหรือเธออยู่ตรงไหน ปกติเหตุการณ์เครียดๆเราก็โฟกัสที่เรื่องใหญ่ จุดหลักก่อน ไม่ได้สังเกตจุดเล็กๆที่ไม่ได้มีส่วนร่วมใช่มะ แต่เรย์กะรู้ว่าเอ็นโจยืนอยู่ตรงไหน ทำอะไรอยู่ เอ็นโจนี่ไม่ต้องพูดอะไรมาก พุ่งมาหาทันทีที่จบเรื่องเลยด้วย
ที่จริงกูว่าจะกรี๊ดเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนล็อกเกอร์ละ ที่นางรู้ว่าเอ็นโจอยู่ไหนและทำอะไร แต่ตอนนั้นกูนึกว่ากูคิดไปเอง แต่พอมาตอนนี้ เออ...นางก็สังเกตและมองหาเอ็นโจอยู่ตลอดเหมือนกันนี่หว่า ซึ่งเป็นจุดเล็กๆที่ทำให้กูฟินมากกก