Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
>>>/webnovel/4018 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
>>>/webnovel/4099 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการซื้อบ้านพร้อมที่ดินในหมู่บ้านมีรักถวายเจ้าแม่ [หลังที่ 17]
>>>/webnovel/4218 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับไอเดียบรรเจิดเพ้อฝันของเจ้าแม่ [ขอปฏิเสธรอบที่ 18]
>>>/webnovel/4296 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการขี่โพนี่พุ่งทะยานข้ามแดนไปหาเจ้าชาย [หน้าตาสมัยศตวรรษที่ 19]
.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

ปิดกระทู้ที่แล้วด้วยหน่วยสังหารประจำราชินีโรโคโค่ ทิศทางของกระทู้นี้จะเป็นเช่นไรต่อไป

คานไงมึง

>>3 หยาบคาย ตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้
มาสนใจว่าเอ็นโจจะฉิบหายแบบไหนดีกว่า

วาคาบะแน่นอน

นี่มัน ความรักต่างชนชั้นของพระเอกผู้ร่ำรวยคิโชวอิน เรย์กะ และนางเอกสามัญชนวาคาบะจัง
ตามพล็อตเดิม วาคาบะกับคาบุต้องฝ่าฟันพิสูจน์ให้มาดามยอมรับ
แต่ปัจจุบัน ทั่นเรย์กะและวาคาบะจังต่องฝ่าฟันให้ทั่นแม่ยอมรับ
กูว่าแปะโชโจไอเพิ่มเถอะ ถถถถ

>>6 นี่มันนิยายรักตามขนบชัดๆ พระเอกสูงศักดิ์ร่ำรวยกับสาวน้อยสามัญชนรากหญ้า ต้องฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆนานา ไหนจะเรื่องชนชั้น ไหนจะเรื่องครอบครัวไม่ยอมรับและกีดกัน แต่ทุกอย่างคือบทพิสูจน์รักแท้ อะหืออออออ ได้กลิ่นน้ำเน่าโชยมาแต่ไกล

>>7 จริงๆ ไอ้บทสะอึกฝืดคอกินข้าวไม่ลงตอนท่านแม่พูดถึงความสัมพันธ์ต่างชนชั้นนี่มันต้องบทคาบุชัดๆ ขานั้นยังคิดถึงเรื่องจะย้ายบ้านมาอยู่ใกล้ๆ เธอข้างเดียวอยู่เลย

เอ็นโจ ถ้านายยังไม่ยอมเผยปมออกมาเนี่ย เดี๋ยวท่านเรย์กะก็ได้ลงเอยกับวาคาบะจังจริงๆหรอกนะเฮ้ย

>>8 กูดู who came from the star มันจะมีฉากนึงที่พระรองบอกจะย้ายบ้านมาอยู่ข้างนางเอกเพื่อคอยดูแล เลยไปขอซื้อห้องต่อจากพระเอกที่อยู่ห้องข้างๆ แต่พระเอกไม่ขายและไล่ให้ไสหัวไปไกลๆ บทมันคุ้นๆกับคนแถวๆนี้เนอะ คล้ายๆกับว่าจะมีชะตากรรมเป็นพระรองเลยอ่าา

>>10 ทุกคนสับบทบาทกันเมื่อมาเกิดในชาติใหม่ไง วาคาบะเป็นนางเอกเหมือนเดิม พระเอกคือท่านเรย์กะ พระรองคือคาบุ คนที่รู้ว่าใครเป็นตัวร้าย ส่วนนายตัวสำรองเป็นตัวประกอบ...

>>11 อาริมะเป็นเพื่อนพระเอก คอยชงให้เขาได้กัน....รึเปล่านะ

>>12 อาริมะ เพื่อนพระเอกและตัวตบมุขกับพระเอก 555 อ้าว นั้นมันบทคาบุ!

รอดูต่อไปว่าเอ็นโจมันจะระเบิดตัวเอง/ฆ่าตัวตายให้แฟน ๆ ช้ำใจยังไงอีก

>>14 มันเป็นลูปเว้ย ทำตัวดี แฟนๆเฮ---> ทำตัวเชี่ยๆ คนอ่านสาปส่ง---> ทำตัวดี แฟนๆเฮ ---> ทำตัวเชี่ยๆ คนอ่านสาปส่ง วนไปจนกว่าพระเจ้าฮิโยโกะจะพอพระทัย

ว่าแต่มันก็มีช่วงนึงนะเว้ยที่เอ็นโจเหมือนจะ ooc ยังไงไม่รู้ ช่วงยูกิโนะมาแรกๆ มั้ง ที่เอ็นโจเป็นฝ่ายตามขอบคุณอะไรตลอดเลย กูรู้สึกว่านี่มันไม่ใช่ องค์ชายของกูต้องบึ้มเรือตัวเอ-

KY นิด เสิร์ชชื่อเรย์กะใน twitter เจอคนบอกว่าอยากกินแฮมเบิร์กที่เรย์กะทำ รู้เลยว่าเรย์กะที่ทางโน้นพูดถึงต้องเป็นคนละเรย์กะกับที่กูคิดอยู่แน่ๆ 55555 เจ้าแม่ทำแฮมเบิร์กจะเอาเนื้ออะไรผสมลงไปมั่งวะ กูละกลัวใจจริงๆ

>>16 ฮีก็เป็นฝ่ายมาขอบคุณอะไรเยอะแยะแต่ไหนแต่ไรแล้วไม่ใช่เรอะ
>>17 อาจจะมิกซ์รวมกัน ผสานพลังของเนื้อทุกชนิดที่มีอยู่บนโลก แล้วใส่ส่วนผสมลับเฉพาะอย่างพุดดิ้งเพื่อให้เบอร์เกอร์นุ่มนิ่ม เพิ่มคุณค่าทางโภชนาการด้วยการใส่ผักผลไม้อย่างลูกมิราเคิล เพื่อรสชาติแปลกใหม่ก็เป็นได้

บางครั้งจิตใต้สำนึกก็บอกกูว่ากูควรลงเรือยูกิโนะ รอน้องให้โตให้จบๆไป จะรอคนพี่ทำไม แต่พอเอ็นโจคนพี่โผล่มามีบท มาทำหน้าหลั่นล้าให้ท่านเรย์กะเห็นเล่นๆกูก็ดีใจ..

>>16 อะไรคือ ooc วะ? อันนี้ถามจริง ๆ กูไม่รู้
>>15 ลูปแม่งลูกรักฉิบหาย กลั่นแกล้งรังแกแล้วลูบหลังปลอบใจ

>>20 out of character (ใช่ป่ะวะ) ถ้าเขียนนิยายก็หมายถึงพวกตัวละครที่วางไว้ในทีแรกแกว่งไปจากเดิม ทีแรกตั้งใจให้มันเป็นคนแบบนี้ ไปๆมาๆกลายเป็นอีกแบบไปซะได้ อะไรทำนองนั้นอะ เช่นวางมาให้เป็นตัวละครเงียบขรึมลึกลับพูดน้อย ไปๆมาๆจ้อเป็นต่อยหอย แต่ถ้าเขียนฟิคก็หมายถึงเขียนไม่ตรงคาแรคเตอร์ที่อฟช.กำหนดมา อย่างนาย A เป็นตัวละครหัวเราะถึกล่ำเฮฮาปาร์ตี้ แต่เขียนฟิคกลับกลายเป็นเคะร่างบางเจ้าน้ำตา อะไรประมาณนั้น

>>20 out of character อ่ะมึง
ทำไมกูรู้สึกไม่ไว้วางใจสถาบันความงามที่นายแม่คาบุแนะนำเลยวะ//จากปสกเก่าๆที่ทำมาแล้วถถถ

>>21 กูนึกว่า ooc ย่อมาจากเอาอกเอาใจ...

>>19 เข้มแข็งไว้มึง!! เห็นเค้าทำดีเข้าหน่อยแล้วใจอ่อนแบบนี้ มึงก็จะต้องเจ็บซ้ำๆ เรื่อยไปนะ

>>19 กูหัวอกเดียวกับมึง กูชอบยูกิโนะ แต่กระทำตัวเป็นทาสผู้ภักดีต่อจอมมาร สิงเรือที่ล่มแล้วล่มอีกเป็นว่าเล่น
สงสัยจอมมารเป็นพวกซาดิสม์ เห็นลูกเรือคึกคักแล้วทนไม่ได้ ต้องระเบิดเรือตัวเองด้วยความหมั่นไส้

>>25 ก็จอมมารอ่ะนะ ทั้งSM ในคราวเดียวกัน ลูกเรือเลยมีความยืดหยุ่นสูงเพราะการนี้นี่แหล่ะ

>>25 อ.ฮิโยโกะต่างหากที่ซาดิสม์ สร้างแล้วทำลายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เกิดตายวนเวียนไม่รู้จักจบสิ้น เหมือนการฝึกตนใต้น้ำตกให้อดทนต่ออุปสรรคทั้งหลายที่ถาโถมเข้ามายังไงล่ะ

>>27 จิตใจกูด้านชาจนยอมสยบต่อคานซังแล้ว...

อ่านเจอความเห็นในเพจไลท์โนเวลเพจนึงมาว่ะ คนอ่านผู้ชายบอกว่า "คนแบบเอ็นโจแม่งโคตรคบไม่ได้"
โถถถถถถถถถถถถ นี่ขนาดผู้ชายด้วยกันยังไม่เข้าข้างเลยนะพวกมึง ชูสุเกะโคตรรันทด
เพราะงั้นใครจะมาลงเรือยูกิโนะกับกูก็มานะ มามะมามะ

>>28 เห็นคำว่าคานซังแล้วนึกถึงฟิคชราเลย..

>>29 โถ น่าสงสารอะไรอย่างนั้น //พูดเสียงเหมือนท่องอาขยาน

แต่ถึงคบไม่ได้ก็ตัวติดกับมาซายะมาตลอดชีวิตแล้วอะน้า เวลาฮีช่วยใครก็ช่วยสุดตัวแทบไม่คิดถึงตัวเองเลยนะ อย่างตอนไปตามมาซายะกลับมาจากหน้าผาโทจิมโบงี้ ช่วยเรย์กะแบบลับๆไรงี้ ยังถูกว่าคบไม่ได้อีกแน่ะ สู้ต่อไปนะชูสุมอย ซักวันความดีของนายโลกต้องรู้

>>29 โม่งชายแถวนี้ก็บอกว่าอย่างเอ็นโจแม่งต้องโดนแทง ถ้าเป็นท่านพี่ทาคาเทรุจะไม่ยกท่านเรย์กะให้เด็ดขาด บลาๆ มิน่าไม่มีใครคบ ต้องหันหลังให้ดวงตะวันกับจันทรากับมาซายะอยู่สองคน 555555

>>32 มาซายะก็ไม่มีใครคบเหมือนกันนี่หว่า 55555555

หลังจากที่อ่านๆมามีใครพอจะบอกกูได้ว่าตอนนี้ยังเหลือเรือลำไหนให้กูได้ขึ้นบ้าง มันแทบจะล่มไปหมดทุกลำละ

>>34 คาน

>>34 ท่านพี่กับวาคาบะ

>>35 เรือลำนี้กูขอเถอะ ใครก็ได้ทำให้มันล่มไปที

>>37 มึงดูถูกเรือออฟฟิเซียลเหรอ

>>37 กูเรือคาน กูไม่ยอม มึงจะแช่งเรือกูไม่ได้ //ลงไปดิ้นๆกับพื้น

อย่าลืมเรือท่านอิมาริกูด้วย ยังไงก็เขย่าหัวใจท่านเรย์กะกูสองสามครั้งแล้วนะเฟ้ย // โดนท่านพี่แทง 5555555

>>40 +++ ถ้าท่านอาริมะจริงจังนะมึ้ง เอ็นโจก็เอ็นโจเถอะ ยูกิโนะคุงเด็กน้อยเก็บไว้ มาควงคนอายุมากกว่าดีฝ่า แถมสเป็กท่านเรย์กะมากเลยนะ อายุมากกว่า ป๋าโคตร พาเที่ยวพาแดกคอยเทกแคร์ ถึงจะช่วงที่เทกแคร์แล้วจะหายไปเป็นพักๆก็เถอะ <=== กรณีท่านอิมาริจริงจัง+ฝ่าด่านท่านพี่เรียบร้อย (ยากแน่ๆ ยากชัว...)

>>41 อาริมะกับอิมาริมันคนละคนกันนะมึง

>>42 ตายละ แต๊งกิ้ว
ขอโทษค่ะ นี่หมายถึงท่านอิมาเด้อ555

>>43 ท่านอิมาริ* ทำไมพิมพ์ไม่ได้ซักทีวะ..

สำหรับ คานไม่ใช่เรือ แต่เป็นภูเขาน้ำแข็งที่ไม่สั่นคลอน เรือลำอื่นต้องหลบไป ไม่งั้นแตกกระเจิง ยกเว้นเรือเอ็นโจนะ อันนั้นระเบิดตัวเองก่อนชนคานจังๆว่ะ

โม่งแปลล ขอบคุณสำหรับตอนใหม่

ว่าแต่ ค็อกเทลโนแอลที่ท่านเรย์กะจิบเนี่ย มึงหมายถึงม็อกเทลปะ..

ตอนล่านี่ บทมันควรเป็นของคาบุอะ สะดุ้งเวลาพ่อแม่บอกให้คบกับชนชั้นเดียวกัน อย่าไปคบสามัญชน ควรเพิ่มแท็กโชโจไอเพิ่มจริงๆได้แล้วอะ 555555

>>39 >>38 กูไม่เคยแช่งหรือดูถูกเรือคานเลยนะมึง กูแค่อยากให้มันล่มไปเฉยๆ 5555 อยากเห็นความหวานของของท่านเรย์กะให้ชื่นใจบ้าง ช่วงนี้ไม่มีมาให้กูชื่นใจเลย

>>48 อีกยี่สิบสองตอน กูสปอยสุด ๆ ให้เท่านี้

>>49 รอกันเงก... นี่พวกเราแล่นเรืออยู่บนทะเลทรายกันเหรอวะ ที่เห็นเรือพุ่งเอาๆ นั่นคือภาพหลอนสินะ

>>46 น่าจะใช่นะ ค็อกเทลที่ไม่มีแอลกอฮอลล์ก็ม็อกเทลแหละ

>>48 มึงจะเอาเรือไหนล่ะ ถ้าเรือเอ็นโจ.... ต่อไปนี้จะเป็นการพยากรณ์อากาศ สถานการณ์ในช่วงนี้มีเมฆเป็นส่วนมาก กับมีฝนฟ้าคะนองร้อยละ 40 ของพื้นที่ แต่แสงแดดยังสาดส่องมาเหมาะแก่การเพาะปลูกดอกรัก จากนั้นลมพายุที่ก่อตัวในทะเลจะมีคลื่นสูงประมาณ 2 เมตร ขอให้ชาวเรือเดินเรือด้วยความระมัดระวัง หลังฝนฟ้าคะนองและคลื่นลมพายุผ่านไปจะได้พบสายรุ้งและอากาศอบอุ่นจากลมฤดูใบไม้ผลิที่เกื้อหนุนอย่างแน่นอนในอีกเก้าตอน จบการรายงานสภาพภูมิอากาศ สวัสดี

>>52 กูเป็นทาสที่รอจ้องฝ่าพายุมุ่งสู่ฤดูใบไม้ผลิ มีเจ้าชายขี่ม้าโพนี่ลงมาจากสายรุ้ง//เอ้า สูด

กูรอให้พายุพัดบ้านแล้วต้องออกตามหารองเท้าแล้วเคาะสามทีเพื่อกลับ//กลับมาท่านเรย์กะก็ยังอยู่บนคาน

>>52 แปลว่าจากนี้จะมีเหตุการณ์พายุฝนฟ้าคะนองถล่มจนน้ำตานองหน้ากันรอบนึง ก่อนจะถูกพระเจ้าชุบชีวิตให้กลับคืนมาสินะ อาาาา พยากรณ์อากาศเขาว่าไว้อย่างนี้ เหล่าลูกเรือเตรียมรับมือพายุให้พร้อม เสื้อชูชีพอย่าให้ได้ขาดตกบกพร่องล่ะ ยาแก้เมาเรืออีก เผื่อเรือโคลงเคลงจะได้ไม่เวียนหัว

>>52 เมิงเจ๋งมาก กุนับถือความพยายาม

กูต่อเรือใหม่ดีกว่า เรย์กะยุยโกะ จริงๆที่ตามชูชูคือหึงเรย์กะ //ดมกาวฟื้ด

>>57 สาวๆเรื่องนี้มะรุมมะตุ้มรุมรักท่านเรย์กะจริงๆ ส่วนหนุ่มๆนั้นเขามีตัวจริงของเขาอยู่แล้ว อย่างอิมาริก็มีท่านพี่ ชูสุเกะก็มีมาซายะ ซาโตมิก็มีมิซึซากิ ท่านเรย์กะเลยต้องเปิดฮาเร็มทุ่งลิลลี่ กวาดสาวๆมาเป็นของตัวเองให้หมดเพราะหนุ่มๆเขากินกันเองแล้ว

ถ้าเรื่องนี้มีแท็กยูรินะมึง ท่านเรย์กะคงเป็นเจ้าแม่ฮาเร็มยูริประจำโรงเรียนไปละ ดูที่กวาดเหล่าสมุนและเพื่อนสาวๆแต่ละคนมาได้เยอะแยะสิ

ky หน่อย
ไปเจอรวมมาสคอตสุดพิลึกของญี่ปุ่นมา
รู้สึกว่าต้องมีสักตัวที่เจ้าแม่ชอบแน่ ๆ

http://akibatan.com/2017/03/15-most-weird-prefecture-mascots-from-japan/

ดุ๊กดิ๊กๆ ท่านเรย์กะกับวาคาบะ น่ารักกกกกอ่า
https://touch.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=64845457

>>60 ไอ้อันรองสุดท้ายนั่น ใช่ตัวที่ทำให้เจ้าแม่สนิทกับอาโออิหรือเปล่านะ....
>>61 อร๊ายยย น่ารั๊ลลล กุ๊กกิ๊ก

วันนี้เงียบจังโว้ย~~~

*ตะโกนลอยๆ แล้วเดินจากไป*

>>63 ทำหน้าปูตินเหล่มองขรึมๆแล้วพูดเบาๆว่า "กาว"

แปลตอนหน้าเสร็จแล้ว อยากลงเร็วๆ จัง อุ๊อิ๊ //โม่งแปล

เดินไปเกาะขาโม่งแปล

>>65 โม่งแปล รออยู่นะ กระตุกขนหน้าแข้ง

>>67 จิกได้จิกไป ขนหนาแข้งกูหนาแน่นอยู่แล้ว กระตุกไปซักเส้นสองเส้นก็ไม่คณา 5555
ว่าแต่อย่างท่านเรย์กะนี่คงเข้าคอร์สเลเซอร์กำจัดขนส่วนเกินไปหมดแล้ว คุณหนูนี่นา...

>>68 โม่งแปลเป็นผู้ชาย? กูตกใจมาก

>>65 รอนะคะ

มาวันไหนก็ได้หมด พรุ่งนี้เข้าเวร ชดใช้กรรม
จะได้มีอะไรชุ่มชื่นหัวใจ -A-

>>65 โอ้ ต้องมีอะไรดีๆแน่ๆ
>>69 ผู้หญิงก็มีขนหน้าแข้งได้....เช่นกูเป็นต้น

เฮ่ย ดิบตอนใหม่ออกแล้วว่ะ

>>72 มีสปอยไหมจ๊ะ กูอยากรู้ทิศทางลม จะได้ระวังฟืนไฟ

>>73 สปอยสั้นๆ
.
.
.
.
ไปเที่ยวบ้านวาคาบะอย่างเคย จบที่แม่วาคาบะมาแจ้งว่าคาบุมาหาวาคาบะ
.
.
.
.

>>74 จบด้วยการหนีซุกซุนเข้าตู้เสื้อผ้าวาคาบะเยี่ยงชู้รักแน่นอน

KY นิด อ่านกระทู้พันทิพเรื่องผญ.ที่มาแย่งสามีแอฟ เจอคนสอดส่อง ig นางแคปมาได้กระทั่งใบหน้าผช.ที่สะท้อนบนมีด กูนี่คิดถึงฟิค ig เด็กซุยรันแถวๆ นี้เลยว่ะ มีความเผือกแร้งงงงง 55555

>>75 ใครชู้.... ท่านเรย์กะคือสามีที่ถูกต้องต่างหาก
แต่จริงๆกูอยากเห็นเรย์กะโม่งแตกชิบหาย อยากรู้จะเป็นยังไง โคโระจังศัตรูหัวใจยืนอยู่ข้างๆตลอด 555555

คาบุคงจะแสดงสีหน้าเหมือนถูกเพื่อนสนิทหักหลังแล้วหลบลี้ไปทำใจ ทั่นเรย์กะที่ใจน้อยก็จะวิ่งกลับห้องเอาผ้าห่มคุมโปง วิ่งวุ่นดราม่าเรื่องการเงินกับคนทั้งบ้าน ส่วนเอ็นโจผู้เป็นคนกลางก็ยิ้มขื่นและคอยแก้ปัญหาให้กับทั้งสองคน เอิ่ม ชูสุมอยผู้น่าวงวาร ส่วนวาคาบะก็จะกันตัวเองจากวังวนได้แบบไม่รู้เรื่อง วงกัญชาซุยรันก็จะเม้ามอยว่าจักรพรรดิโดนจักรพรรดินีหักอก จบการฟี้แค่นี้

ตอนนี้ก้ยังเตะถ่วงไม่เข้างานซัมเมอร์ซักที กูว่างานซัมเมอร์แม่งคงอยู่ราวๆตอนที่ 300 นั่นล่ะ และตอนที่ร้อยพวกนี้จะเป็นความพีคของเรื่องซะด้วยสิ ตอนที่สามร้อยที่กำลังจะมาถึงนี่จะถึงคิวเอ็นโจรึยังน้า

อ้าอยากอ่านตอนต่อไปเลย

ตอนใหม่มาดึกจนกูงง คือแบบนี่ตีสามนะ โม่งแปลโพสตอนกี่โมงวะเนี่ย แถมเจ้าแม่สะบัดพัดตบท้ายด้วย ทำเอากูนอนต่อไม่ลงเลย ชงนมอุ่น ๆ กินฆ่าเวลาก็ได้ฟระ

>>81 กูก็เพิ่งลงตะกี้นี่แหละ ตีสามถือเป็นรุ่งอรุณ (ของที่ไหนซักแห่งในโลก) ลงได้ 5555 เดี๋ยวกูจะหนีไปนอนล่ะ

ค้างงงงง ตอนนี้มันค้างเกินไปแล้ววว แล้วไอ้คำเปรยให้ค้างกว่าเดิมตอนจบนั่นมันอะไรกัน

>>82 เอาตอนต่อไปม๊าาาาา//เขย่าหัวโม่งแปล
โอ๋ๆ กูล้อเล่น 555555555 เอาตามสะดวกเลยกูรอได้ กูตื่นมาเข้าห้องน้ำ เช็คโม่งแล้วเห็นว่าตอนใหม่อัพเลยไปอ่าน ค้างสัส ถถถถถถถถถถถถถถ

ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม..... แต่บุคลิกหน้าตาท่านเอ็นโจ ชูสุเกะ ของเรย์กะซามะของกูเป็นอิตาขวางโลก โมโนมะ เนโตะจากอนิเมะ BNHA วะ... >> https://imgur.com/a/ZSyCw
คือหน้าตาและรอยยิ้มมันให้มากสำหรับกู นี่คือท่านเอ็นโจววในอุดมคติ!!! คาดว่าถ้าจะเกรียนแตกก็คงเป็นแบบอิเนโตะแน่ๆมึง 555555555
ส่วนท่านเรย์กะที่สกิลหักธงแม่มติดตลอดในมโนกุวววก็งามเลอค่าแบบนี้ >> https://imgur.com/a/BoUtB
กูเบื่อ.....กูขอลงฟิคที่ดมกาวแต่งไปหน่อยนะ ไม่ว่าเรือกูจะล่มจมยังไงก็ก็ขออยู่เรือนี้ต่อไป!!! สัส.. จะร้องไห้ 5555 ส่วนชื่อ.... ไม่รู้ว่ะ 55555555 ที่แน่ๆปักธงซะมิดกันเอง ถ้ามันดูเมาๆงงๆยังไงก็ขอโทษด้วย กูพี้มากไปหน่อย
เริ่มเลยนะ

-----

เพลง : Blood Sweat And Tears Japanese ver.

血、汗、涙
[หยดเลือด หยาดเหงื่อ น้ำตา]

捧げる今も 溢れる ただただ…
[ผมที่มอบทุกอย่างให้คุณนั้น มันเอ่อล้นออกมาได้อย่างง่ายดาย ]

血、汗、涙
[หยดเลือด หยาดเหงื่อ น้ำตา]

この想いが oh
[ความรู้สึกนี้นั้น โอ]

溢れる　ただただ…
[มันเอ่อล้นออกมาได้อย่างง่ายดาย]

血、汗、涙…
[หยดเลือด หยาดเหงื่อ น้ำตา]

ท่วงทำนองกีตาร์นุ่มละมุนดังคลอไปทั่วคาเฟ่ที่ตกแต่งแนว Natural ให้ความรู้สึกผ่อนคลายแห่งนี้ นัยน์ตาคมเรียวมีเสน่ห์ทรงอัลมอนต์สีน้ำผึ้งเฉกเช่นเดียวกับสีผมของเจ้าตัว จับจ้องเหม่อมองออกไปยังสวนนอกหน้าต่าง แม้ท่าทีจะดูเหมือนปิดการรับรู้จากโลกภายนอกก็ตาม แต่หาเป็นอย่างนั้นไม่

‘ อืม เพลงฮิตศิลปิน k-pop วง BTS เวอร์ชั่นภาษาญี่ปุ่นสินะ ถึงมีคนเอามา cover เป็นแนว Acoustic แต่ยังไงความหมายและเนื้อหาก็หม่นๆเทาอยู่ดี ’

ใครๆก็ว่าการฟังเพลงนั้น เป็นอีกวิธีการหนึ่งสำหรับปลดปล่อยอารมณ์และความรู้สึกในใจ ยิ่งเป็นเพลงที่แนวและเนื้อหาความหมายตรงกับความในใจแล้วนั้น เพียงช่วงเวลาแค่ 3-4 นาที ก็เพียงพอเหมือนมีคนคอยรับฟัง สำหรับ [เอ็นโจ ชูสุเกะ] แล้ว ถือว่าเป็นอะไรที่ใช้ได้เลยทีเดียว

この 血、汗、涙と
[ทั้งหยดเลือด หยาดเหงื่อ และน้ำตาของผม]

昨日、今日、明日も
[จะเมื่อวาน วันนี้ หรือพรุ่งนี้ของผม]

すべて君のものだと
[ทุกๆอย่างทั้งหมดนั่นน่ะเป็นของคุณ]

知ってるさそんな事など
[ยังไงก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้วนี่นะ]

กริ๊งงง

เสียงกระดิ่งที่ติดไว้ตรงเหนือมุมประตูดังขึ้นเตือนว่ามีลูกค้าเข้ามาใหม่ เสียงพนักงานเอ่ยต้อนรับขึ้นอย่างเป็นกันเอง แล้วทันทีที่เสียงหวานคุ้นหูเอ่ยตอบรับดังขึ้น เขาก็หันไปทางลูกค้าผู้มาเยือนรายใหม่ในทันใด ภาพเด็กสาว....เพื่อนสนิท...ที่เห็นอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันก็ปรากฏในสายตา [คิโชวอิน เรย์กะ] กำลังกวาดสายตาเมียงมองหาใครสักคน...

ร่างบางในเสื้อเสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายแขนกุดสีขาวบริสุทธิ์สวมทับด้วยเสื้อกั๊กเขียวอ่อนสวยหวานปักลายใบโคลเวอร์เล็กๆน่ารักไปทั่วนั้นช่วยขับผิวขาวนุ่มเนียนนวล ยิ่งใส่ควบคู่กับกระโปรงจีบบานเอวสูงสีพีชที่เน้นช่วงเอวบอบบางนั่นอีก แค่นี้เจ้าตัวก็ดูคล้ายกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบแสนเปราะบางเสียแล้ว ถ้าเผลอไปแตะต้องเพียงนิดล่ะก็ คงสามารถแตกสลายหายไปได้ตลอดเวลา....

ไม่มีใครรู้ว่าเหตุบังเอิญ จงใจ หรืออะไรบันดล ตำแหน่งที่เธอยืนอยู่ตอนนี้มันเป็นจุดย้อนแสงพอดี สำหรับใครสักคนที่เผลอหันมามองหรือจับจ้องอยู่ตอนนี้ล่ะก็ ก็คล้ายจะมีแสงจากข้างหลังขับเด่นให้ร่างบางดูพร่าเรือน เหยื่อ(?)ผู้เคราะห์ร้าย(?)รายแรก(?)ที่โดนนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ เอ็นโจ ชูสุเกะ เขาหลงวนเวียนอยู่ในห้วงแห่งภวังค์เสียแล้ว.... และช่วงจังหวะนั้นเองสายตาของทั้งคู่ก็สบบรรจบกัน ยิ้มหวานถึงดวงตาก็ถูกส่งตรงให้แต่เขาเพียงผู้เดียวก่อนที่เธอจะเข้าไปพูดคุยอะไรสักอย่างกับพนักงานก่อนแล้วเดินตรงมายังที่นั่ง

“ขอโทษนะคะที่ต้องทำให้ท่านชูรอนานอย่างนี้”
“รอนานอะไรกันล่ะแถมยังไม่ถึงเวลานัดสักหน่อย ผมพึ่งมาถึงที่นี่เมื่อ 5 นาทีที่แล้วนี้เอง ผู้ชายที่เป็นฝ่ายทำให้ผู้หญิงรอน่ะ คบ ไม่ ได้ หรอก นะ~”

อันที่จริงเหลืออีกตั้ง 15 นาทีก่อนถึงเวลานัด มันเป็นมารยาทของผู้ชายอยู่แล้วที่ต้องมารอก่อนถึงเวลานัด แต่ก็น่าตลกที่เธอมีนิสัยชอบมารอก่อนเวลานัดเหมือนกัน

สรุป จริงๆก็คือเขามารอที่นี่ได้ 15 นาทีแล้ว

“แหม~”

เรย์กะหัวเราะคิกคักอย่างน่ารักก่อนจะก้มลงมองเมนูของหวานที่ติดอยู่บนโต๊ะ ทำให้มีปอยผมบางส่วนหล่นคลอเคลียกับแก้มสีระเรื่อชวนคันยิบๆข้างในอก
‘ขนมที่นี่อร่อยมากเลยนะคะ~! อยากทานอะไรสั่งเลยเดี๋ยวฉันเลี้ยงเองค่ะ!’
เธอพูดกับเขาอย่างนั้น ซึ่งแน่นอนว่าชูสุเกะก็หัวเราะ ‘ฮะๆๆ’ ตอบกลับไป จะบ้าหรือไง ไม่มีผู้ชายที่ไหนให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายเลี้ยงหรอกนะ ยิ่งเป็นผู้หญิงที่ตนเอง [แอบชอบ] แล้ว ถ้าไม่เจ้าตัวไม่ยินยอมให้สามารถเป็นฝ่ายเลี้ยงได้ อย่างน้อยก็ต้องขอออกกันคนละครึ่ง

“ท่านชูตัดสินใจเลือกได้หรือยังคะ?”
“อ้อ ผม--”
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวฉันช่วยแนะนำของอร่อยให้เองค่ะ~!”

คนตรงหน้าเขาขยับตัวยื่นหน้าเข้ามาใกล้อย่างกระตือรือร้นฉับพลัน ไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัว กลิ่นหอมหวานคล้ายครีมกับลูกพีชก็ได้อัดแน่นเข้าไปเต็มปอด ชูสุเกะกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากจาก[อารมณ์อยากอาหาร]ก้มมองคนที่ตั้งหน้าตั้งตาจิ้มๆชี้ๆแนะนำเมนูของอร่อยให้เขาอย่างเต็มที่ นานเท่าไหร่แล้วนะที่เขาไม่ทันได้สังเกตเลยว่าเรย์กะเปลี่ยนไป

ไม่ว่าจะเป็นริมฝีปากเรียวบางที่ทาลิปอ่อนๆเป็นมันวาว ไม่ว่าจะเป็นผมที่มักม้วนเกลียวอยู่เสมอก็เปลี่ยนเป็นทรงต่างๆแต่ที่เห็นได้บ่อยที่สุดคือปล่อยสยายเป็นเกลียวอ่อนๆ หรือไม่ว่าจะเป็นการแต่งตัวที่ดูประณีตอ่อนหวานกว่าเก่า

มีไม่กี่เหตุผลหรอกนะที่มันสามารถทำให้คนเราเปลี่ยนแปลง อันหลักๆคงจะเป็นอะไรไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่
[ความรัก]
ใช่แล้วล่ะ [คิโชวอิน เรย์กะ] คนที่เขาแอบรักกำลังมีความรัก

แล้วที่ๆมาคาเฟ่แห่งนี้ก็เพราะเจ้าตัวแอบสะกดรอยตามติดชีวิตประจำวันคนๆนั้น!

Peaches and cream Sweeter than sweet
[รสชาติอันนุ่มละมุน ช่างหวานซะยิ่งกว่าความหวานใดๆ]

Chocolate cheeks And chocolate wings
[ใบหน้าอันอ่อนหวานกับกลิ่นกายอันหอมหวน]

But その羽根は悪魔みたい
[แต่ ทั้งหมดนั่นน่ะดูราวกับว่าคุณเป็นปีศาจ]

逆にsweetがbitter bitter
[หากตรงกันข้ามกับความหวานก็เปรียบดั่งความขม]

“ต้องขอโทษอีกครั้งนะคะที่ท่านชูต้องเสียเวลามาแบบนี้”
“เสียเวลาอะไรเล่า...ผมเป็นคนดึงดันขอมาด้วยต่างหาก แล้วอีกอย่าง ผมก็อยากจะเห็นคนที่ทำให้เรย์กะแอบชอบได้อยู่เหมือนกัน”

ใช่แล้ว เขาอยากเห็นหน้าไอคนๆนี้เสียจริง ต้องมีดีไหร่ ต้องมีฐานะหน้าตาทางสังคมสักแค่ไหนถึงคว้าหัวใจของเธอไปได้อย่างง่ายดายแล้วทำอะไรที่ไม่เป็นตัวของตัวเองได้จนถึงขั้นแอบตามอย่างนี้!!
แต่สิ่งที่ทำให้เขาเจ็บใจอย่างถึงที่สุดก็คงไม่ใช่ใครที่ไหนไกลถ้าไม่ใช่ตนเอง....

‘ ทำอะไรก็ไม่ได้เลย แถมไม่รู้อีกด้วยว่าหมอนั่นเป็นใครต่อให้สืบเท่าไหร่ก็ไม่มีใครรู้เลย ถ้าได้ข้อมูลเพียงเสี้ยวนิดล่ะก็....อะไรๆก็คงจัดการได้อย่างง่ายดาย ‘

“แล้วเขาคนนั้น เป็นคนยังไงเหรอ?”
“เป็นคนที่วิเศษมากเลยล่ะค่ะ~ ถ้าจะถามว่าชอบตรงส่วนไหนล่ะก็ คงเป็นรอยยิ้มของเขาล่ะนะคะ”
“รอยยิ้ม?..”
“ใช่ค่ะ~! ตอนนี้คงจะไม่ใช่แค่เพียงรอยยิ้มเท่านั้นแล้วล่ะ... ฉันคิดว่าฉันหลงรักทุกอย่างของเขา ไม่ว่าจะเป็นบุคลิก ท่าทาง น้ำเสียง หรือแม้กระทั่งนิสัยเสียๆของเขา คิก แปลกจังนะ ทำไมฉันถึงได้คิดว่ามันทั้งน่ารักและน่ามองไปทั้งหมดเลย”

น้ำเสียงที่เธอเอ่ยถึงเขาคนนั้น ต่อให้เอาคนที่ไม่รู้ประสีประสามานั่งฟังยังดูออกเลยว่าเต็มไปด้วยความรักและความสุขขนาดไหน รอยยิ้มและดวงตาพราวระยับนั่น....ช่างน่าเสียดายที่ไม่ใช่ของเขา

“เขา..เป็นใครเหรอครับ?”

ชูสุเกะมั่นใจว่าน้ำเสียงไม่ได้สูงเกินไปหรือต่ำเกินไป ทั้งไม่อยากรู้จนเกินไปและไม่คาดคั้นจนเกินไป แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมเรย์กะถึงมองเขามาด้วยสายตาที่แปลกประหลาดอย่างนั้น

“..เอ่อ...ฉันบอกไม่ได้จริงๆค่ะ อ๊ะ! แล้วอย่าพึ่งหาว่าฉันโรคจิตตามสตอลกเกอร์เลยนะคะ! ฉันก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอก แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ....ถ้าวันนี้ท่านชูไม่ได้มาด้วย คนอื่นคงมองว่าฉันบ้าไปแล้วแน่ๆ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ~ ถ้าฉันพร้อมเมื่อไหร่จะบอกท่านชูเป็นคนแรกเลยค่ะ~!”

เขายิ้มรับขื่นๆไปอย่างนั้นพร้อมกับความรู้สึกจุกเสียดในอก กว่าที่ทั้งเขากับเธอจะสามารถมานั่งคุยกันอย่างสนิทสนมแบบนี้ได้ มันต้องใช้เวลายาวนานแค่ไหนใครจะไปรู้บ้าง! ทุกอย่างกำลังไปด้วยดีแท้ๆ แต่แล้วอยู่ๆเขาก็เหมือนถูกตบลงจากที่สูงด้วยเรื่องคนที่เรย์กะแอบชอบคนนี้

Kiss me
[จูบผมสิ]

苦しくてもいいからもう
[ถึงจะต้องเจ็บปวดแล้วมันยังไง]

いっそ締め付けてくれBaby
[ทำให้มันหนักหน่วงขึ้นไปอีก ที่รัก]

酔うと知っていても君を飲む
[ถึงรู้ว่าจะต้องเมามาย แต่ผมก็ยังดื่มด่ำคุณเข้าไป]

You’re リスキーなウイスキー
[คุณน่ะ คือวิสกี้ที่แสนอันตราย]

‘ ตอนนี้ยังบอกไม่ได้อย่างนั้นเหรอ หึ ’

ดูเหมือนว่าเธอจะลืมไปว่าที่มาคาเฟ่นี้ก็เพราะคนๆนั้น ไม่ว่ายังไงวันนี้เขาก็ต้องได้เห็นหน้าม้ามืดคนนี้อยู่ดี

‘ ขอโทษนะเรย์กะ ฉันไม่คิดจะปล่อยเธอไปให้ใคร’

และแล้วช่วงเวลาตลอดทั้ง 11 โมงจนถึง 4 โมงเย็นกว่าๆของวันนี้ ทั้งคู่ก็ได้ใช้มันไปหมดร่วนกันกับการนั่งคุยเรื่องราวต่างๆอย่างสนุกสนานพร้อมทานขนมหวานไปด้วย ภายนอกจากมุมมองของลูกค้าต่างๆกับพนักงาน ทั้งคู่ราวกับคู่รักที่ช่างรักใคร่และเหมาะสมกันดี แต่จากมุมมองของชูสุเกะแล้ว เรย์กะจะเสมองไปทางประตูเสมอเวลาเสียงกระดิ่งดัง อีกทั้งยังจับจ้องมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองอยู่ตลอด ยิ่งเวลาผ่านไปเท่าไหร่ดวงตาคู่งามที่พราวระยับสดใสก็หม่นลงทุกๆที เธอนั้นไม่แม้กระทั่งเสียมารยาทเอ่ยพูดคุยถึงเรื่องราวของคนที่แอบชอบคนนั้นถ้าเขาไม่เป็นฝ่ายเอ่ยถาม แม้จะรู้สึกโครตดีแต่เขาก็ไม่ชอบที่จะเห็นเธอเป็นแบบนี้

“ขออภัยค่ะท่านลูกค้า 16.30 จะเป็นเวลาที่ร้านปิดการให้บริการ ถ้าท่านทั้งคู่อยากสั่งเมนูเพิ่มเติมก็สามารถสั่งได้เลยตอนนี้ค่ะ”
“ครับ เรย์กะเอาอะไรเพิ่มมั้ย?”
“ไม่ค่ะขอบคุณ”
“ค่ะ รบกวนท่านลูกค้าไปเช็คบิลที่เคาท์เตอร์นะคะ แล้วทางเรามีโปรโมชั่นพิเศษลดราคาให้กับลูกค้าที่เป็นคู่รัก 40% พร้อมแถมชีสเค้กฟรีสองชุดค่ะ”
“เห๊ะ!! คือ-”

ชูสุเกะคว้าข้อมือของเรย์กะไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะปฏิเสธด้วยรอยยิ้มที่ระบายอยู่เต็มหน้าพร้อมลากไปจ่ายเงินด้วยกันแบบหารครึ่งอย่างที่ตกลงกันไว้ สร้างความน่ารักและประทับใจให้กับพนักงานกันอย่างล้นหลามอีกครั้ง จึงได้ชูครีมแถมมาอีกกันคนละกล่อง...

“เป็นร้านที่เทคแคร์ลูกค้าเก่งดีนะครับ~”
“แหม ก็ทั้งฉันและท่านชูกินจุซะอย่างนั้นก็ต้องมีบริการพิเศษเป็นธรรมดา แต่ว่าโกหกไปแบบนั้นไม่ดีเอาซะเลยนะคะ”
“แต่เราก็ได้ทั้งของแถมและส่วนลดนะ~”

เธอหันหน้าหนีเล็กน้อย เขาไม่สามารถเดาได้ว่าแก้มที่ขึ้นสีระเรื่อตอนนี้น่ะเป็นเพราะโกรธหรือเขินอาย ถ้าจะคิดเข้าข้างตัวเองไปก็คงเจ็บตัวไปเสียเปล่าๆ ….

“แล้วนี่เรย์กะจะกลับยังไง ให้ผมไปส่งมั้ย”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวสักพักคุณซากามิก็มารับแล้ว ขอบคุณสำหรับวันนี้นะคะ”

เรย์กะโค้งตัวขอบคุณให้เขาอย่างอ่อนหวานและส่งยิ้มให้อย่างน่ารักพลางยื่นถุงใหญ่ที่มีกล่องขนมให้

“ทาร์ตไข่ 3 กล่องนี้ฉันซื้อให้ค่ะ ร้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องทาร์ตไข่มากๆเลยนะ อย่าลืมฝากให้คุณพ่อคุณแม่ของท่านและยูกิโนะคุงด้วยนะคะ มาร้านอร่อยๆทั้งทีไม่มีของฝากให้ยูคุงคงเสียใจน่าดู”
“นี่ก็มีชูครีมกับชีสเค้กแล้วนะ เรย์กะเก็บเอาไว้เถอะ”
“ได้ที่ไหนกันเล่า ขนมสำหรับท่านพ่อท่านแม่และท่านพี่ฉันซื้อมาแล้วล่ะค่ะ ท่านชูรับไว้เถอะค่ะ ไม่หวานไม่เลี่ยนจนเกินไปช่วยผ่อนคลายได้ดี ถือซะว่าช่วยๆกันอ้วนละกันนะคะ~”

เขาอดไม่ได้ที่จะเขกหัวเธอที่ทำท่าแลบลิ้นน่ารักอย่างเอ็นดู พวกเขาพูดคุยเล่นๆข้ามเวลาผ่านไปได้สักพัก รถที่มีตราตระกูลคิโชวอินก็มาถึง

“ต้องขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับวันนี้ แล้วเจอกันที่โรงเรียนค่ะ”
“เรย์กะเดี๋ยวก่อน!”

เธอชะงักและหันมามองเขาอย่างงุนงง ชูสุเกะกระแอมไอยิ้มน้อยๆก่อนเอ่ยสิ่งที่อยากพูดตั้งแต่ตอนแรกออกมา

“ชุดที่ใส่มา น่ารักมากๆเลยล่ะ”

เพียงแค่จบประโยคไปเท่านั้น แก้มนวลก็ขึ้นสีระเรื่ออย่างรวดเร็วก่อนที่จะถูกปกปิดไว้ด้วยมือของเจ้าตัว สถานการณ์ตอนนี้ คล้ายกับเวลาได้ถูกหยุดไว้ให้มีสายลมพัดผ่านมาอ่อนๆอย่างบางเบา แม้กระทั่งคุณซากามิที่ลงจากรถจะตรงมาช่วยถือของย้ายไปไว้ที่หลังรถจากมือคุณหนูของตนยังหยุดยืนอยู่กับที่และก้มๆหลบๆไม่อยากไปขัดขวางสถานการณ์อย่างอยู่เป็น

“อ-...คือ- ตายจริง... นึกว่ามันจะแปลกซะแล้วอีกที่แต่งอะไรแบบนี้ ฉันพึ่งลองแต่งมาครั้งแรกแล้วถูกท่านชูชมว่าน่ารักแบบนี้ รู้สึกดีใจสุดๆไปเลยล่ะค่ะ”

ไม่ต้องรอให้คุณซากามิมาช่วยถือของใส่เขารถให้ เธอก็ลงมือเปิดประตูยัดของเข้าไปด้วยตนเองก่อนที่จะก้าวขึ้นไปตาม ซากามิโผล่ตัวขึ้นมาโค้งตัวเคารพชูสุเกะแล้วขึ้นรถพร้อมขับเคลื่อนออกไปอย่างว่องไวจนหหายไปจากครรลองสายตา

‘ ฮะๆๆ พึ่งมาเขินหรือไงกันนะ ’

เขาโทรตามคนขับรถของตนเพื่อที่จะเดินทางกลับบ้านบ้าง วันนี้สำหรับเขาแล้ว จะว่าคุ้มมั้ยก็ว่าคุ้ม แต่จะว่าไม่คุ้มด้วยก็ได้เช่นกัน

そっと今伝えて
[ได้โปรดช่วยกระซิบบอกผมหน่อย]

終わらせてその手で
[ต่อจากนั้นก็ปิดตาผมลงด้วยมือคู่นั้นของคุณที]

どうせ無理なんて言えないよ
[ถึงยังไงผมก็เอ่ยปฏิเสธออกไปไม่ได้หรอก]

逃げる事もできないもう
[ทำไม่ได้แม้แต่การวิ่งหนีไป]

君が甘すぎて、甘すぎて、甘すぎて、もう…
[คุณช่างหอมหวานเหลือเกิน ช่างหอมเหลือเกิน หอมหวานจนอดไม่ไหวเสียแล้ว...]

>>82 ตู้วหูว มึงทำร้ายกันมากโม่งแปล ทำให้กูคิดถึงมึงหนักกว่าเดิมในวันนี้เลย //เอาเล็บขูดกำแพง ตอนนี้ อ.ทำร้ายกันฉิบหาย

>>85-88 วงวารเอ็นโจนะคะ ว่าแต่คนที่ท่านเรย์กะแอบชอบอีกนี่มันใครกัน มีแนวโน้มว่าจะเป็นสามัญชนรึเปล่าน้า

โม่งแปลลล ค้างอ่าาาา ค้างงงงงงงงงงง

>>86 ๆ

โม่งแปลมรึ๊ง!!!!!!!!!!
ตบตีโม่งแปล เอาเล็บจิกโม่งแปล ดึงขนหน้าแข้งโม่งแปล มึงอำมหิตมว๊ากกกกกกกกกก

คาบุเอ็งหายหัวไปไหนนนน กลับมาทำหน้าที่ของเอ็งสิ วาคาบะกูเจ็บช้ำหมดแล้วววว

โม่งแปล!!!!!! กูค้างงง ฮือ

ตอนนี้วาคาบะบทโคตรนางเอก เด็กสาวที่ถูกกลั่นแกล้งอย่างไม่เป็นธรรม เป็นชนวนแห่งความขัดแย้งของทั้งสองฝ่าย
แต่ไอ้เด็กม.4 นั่นดวงกุดชะมัดเลยแฮะ คนอยู่กันตั้งเยอะดันไปเลือกใช้วาคาบะ ไม่รู้ซะแล้วว่ากำลังเล่นกับผู้หญิงของใคร 555555

พัดจริงโดนแบน พัดมายาก็ได้ฟะ!!

>>95 ถ้ามองผ่านๆเหมือนเป็นผู้หญิงของจักรพรรดิ แต่ความจริงคือผู้หญิงของจักรพรรดินี ถ้าคาบุเข้ามาจอยด้วย ไอ้เด็กม.4ชะตาขาดคูณสองแน่นอน RIP

>>97 ผู้หญิงของจักรพรรดินีจริงๆ มีออกโรงปกป้องต่อหน้าทั้งลับหลัง มีเพื่อนที่รู้เห็นเป็นใจกับความสัมพันธ์ลับๆ อยู่คนหนึ่ง เวลาไปเที่ยวบ้านก็ทำขนมกินข้าวกันมุ้งมิ้ง ถ้าเปิดเผยเมื่อไหร่วาคาบะทำข้าวกล่องสื่อรักมาให้ด้วยแน่นอน

โม่งแปลลล เราค้างงง

//เขย่าๆให้ตอนต่อไปตกลงมา

วาคาบะจะโดนท่านเรย์กะปักธงมิดด้ามแล้ว เอ้าซู้ดดดดดดด

โอ้ยยยยค้างมาก ท่านเรย์กะจัดการเลยค่ะ แสดงอำนาจของเจ้าแม่กาลี!!
ขอบคุณโม่งแปลค่ะ โม่งแปลน่าร๊ากน่ารัก //ทำตาปริบๆเฝ้ารอตอนต่อไปใจจดใจจ่อ

โม่งแปลส่งท้ายได้โหดมาก ขออนุญาตดึงขนหน้าแข้งออกได้มั้ยคะ /ดึงทีละเส้นด้วยความเกรี้ยวกราด

>>102 ยื่น wax ให้...........ทาแล้วดึงย้อนศรนะมึง ผู้ชายขนหน้าแข้งหนาๆความรู้สึกมันตายด้านไปหมดแล้ว แต่ถ้าดึงย้อนศรนี่ปั๋วกูยังร้อง

เดี๋ยวนะ ทำไมตื่นมาเจอคนรุมประทุษร้ายกูเต็มไปหมด 55555 ตอนต่อรอวันจันทร์นะเตง อ่านอย่างอื่นรอไปก่อน แต่งฟิคดมกาวฆ่าเวลาได้ตามสะดวก

>>104 ยิ่งรักมาก ยิ่งทำร้ายมากไงมึง ความรักของโม่งซุยรันก็เป็นแบบนี้ล่ะ //เหล่มองตัวอย่างหลายๆอันในกระทู้

KY เห็นความเห็นด้านบนพูดถึงอิมเมจเอ็นโจ กูขอเสนอรูปในอิมเมจกู
https://imgur.com/a/VWf41
รูปขึ้นไหมวะ

>>106 หล่อออ เขาคือใคร จับมาแต่งคุณชายๆ ทำหน้ายิ้มๆ ก็ได้อยู่นะ

ตัดตอนได้ค้างมาก กูจะลงแดงละ ปัญหาเรื่องน้ำหกไม่รู้จะให้ใครเก็บกวาดนี่ถ้าเป็นกูจะไปเรียกแม่บ้านมาทำความสะอาด โรงเรียนไฮโซอย่างซุยรันนี่จะไม่มีแม่บ้านซักคนเลยเชียวหรอ

>>106 ใกล้เคียงภาพในหัวกูมากเลยมึ๊งงง แต่เอ็นโจกูจะไม่มีผมกระดกคือแบบเรียบแบบเจ้าชายไปเลยอ่าาา //ข้ามเม้นนี้ไป

ของกูมาจากเรื่อง 2.5 Jigen Kareshi
แต่เหมือนก็แค่ภายนอกนะ ภายใน บรรยากาศและอื่นๆไม่เหมือนกันเล๊ย
https://imgur.com/utIRJwF

อิมเมจเอ็นโจ กูนึกภาพเป็นนัตสึเมะ จาก Natsume Yuujinchou อะ ยิ้มขื่นๆนี่ใช่สำหรับกูเลย

>>111 นั่นมันนัตสึเคะ 55555555 กูว่าฮีเหมาะกับมาโตบะมากกว่า

>>108 นั่นสิ ทำไมไม่มีใครเรียกภารโรง ระดับซุยรันไม่น่าให้นักเรียนทำเวรเองอยู่แล้ว หรือไม่มีใครกล้าเข้าไปแทรกวงคุณหนูคุณชายหว่า

>>113 ไม่งั้นมองอีกแง่ก็อาจจะไฮโซเกินไปจนลืมนึกถึงตัวตนของเหล่าแม่บ้าน ภารโรงก็ได้มั้ง

>>106 นี่มันใช่เลย!!!

>>113 กูว่าพวกแม่บ้านเขาคงรอเหตุการณ์สงบแล้วค่อยไปเก็บกวาดมั้งนะ จะทะลึ่งบ้องแทรกเข้าไปกลางวงเดี๋ยวศพไม่สวย สถานการณ์กำลังตึงเครียดอยู่ ควรรอให้แยกย้ายแล้วค่อยเช็ด.....กูเดาเอาน่ะ

กูเดาว่าปกตินักเรียนน่าจะไม่ค่อยเห็นตัวแม่บ้านบ่อย เหมือนพวกโรงแรมที่จะทำความสะอาดตอนแขกไม่อยู่ห้องไรงี้อะ ภารโรง อาจจะออกมาแค่ตอนเช้าก่อนเด็กมา หลังเด็กเข้าห้องหมดแล้วไรงี้ไม่ได้ออกมาทำความสะอาดตลอด เพราะงั้นเด็กจะไม่ค่อยได้เห็นภารโรงทำความสะอาดเลยจะไม่นึกถึงก็ได้มั้ง กูเห็นบางโรงเรียนก็เป็นอะ ไม่ค่อยเห็นตอนภารโรงทำความสะอาด แต่เขาก็ทำหน้าที่อยู่ทุกวันไรงี้ แต่มีอะไรก็เดินไปเรียกได้ ฟุตบาตกทม.ด้วย แถวที่มีแผงลอยสภาพตอนเย็นจะเละเทะอย่างกับผ่านสงครามโลก แต่เช้ามาจะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกูทึ่งความสามารถคนทำความสะอาดกทม.มาก ทั้งที่กูไม่เคยเห็นตอนเขาทำความสะอาดเลย ปกติเห็นแต่ตอนกวาดใบไม้เรื่อยเปื่อย ก่อนหน้านี้กูไม่เคยนึกถึงเลยว่ามีคนคอยทำความสะอาดเรื่องพวกนี้อยู่ทุกวัน กูเลยซึ้งเลยว่าทำงานกันโคตรเทพ

>>117 กูเคยเห็นเขาออกมากวาดตอนตีสองสีสาม อาบน้ำเพิ่งเสร็จได้ยินเสียงแซ่กๆกูหลอนแทบหัวใจวาย พอส่องออกไปก็ได้แต่ขอบคุณในใจ ลุงๆป้าๆแกทำงานเช้าจริง

อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกว่าอยากให้มีใครสักคนเขียนบทความวิเคราะห์ประเด็นน่าสนใจที่ปรากฎในเรื่องนี้จังเลยว่ะ
เท่าที่กูจับประเด็นได้มี ช่องว่างระหว่างสามัญชนกับอภิสิทธิ์ชน การแบ่งแยกชนชั้น การเมืองในโรงเรียน วิธีการเรียนของคนเรียนเก่งกับคนกลางๆ มิตรภาพ มีอะไรอีกวะ นึกไม่ออกละ
ปล. อย่าถามหาจากกูนะ กูเขียนภาษาคนไม่ค่อยรู้เรื่อง555

>>119 กูเข้าใจนะ แต่ไม่รู้จะวิเคราะห์ยังไงดี ;w;

เอาจริงกูเห็นพฤติกรรม pivoine ตัวประกอบตอนนี้แล้วก็ไม่แปลกใจนะว่าทำไมมิซึซากิถึงอคติกับ pivoine อะ ว่าไปแล้วถึงกับใช้งานนักเรียนนอกแบบนี้รุ่นก่อนๆยังไม่เคยทำเลยปะ หรือเพราะเกิดหลังฉากกับตัวละครที่ไม่มีบทคนอ่านเลยไม่รู้เพราะมี pivoine หลายคนนเลยที่ไม่ถูกกล่าวถึงในเรื่อง อย่าง pivoine ชั้นปีเดียวกับท่านเรย์กะที่ยังไม่มีบทก็เหมือนกัน มีบอกแค่ว่ามีกี่คนเฉยๆแต่ไม่เคยโผล่มา

>>121 มันอธิบายได้หลายอย่างเลยนะ ว่าทำไมทาคากิถึงกลัวเจ้าแม่เว่อร์ๆ ขนาดนั้น ถึงจะมีคดีอยู่ก่อนก็เหอะ จริงๆ Pivoine คนอื่นถึงไม่พูดอะไร แต่ก็อาจจะหนุนหลังหรือทำพฤติกรรมเดียวกันเงียบๆ อย่างตอนไปฝึกตนที่น้ำตก ท่านฟุยุโกะก็ยังเดินตัวปลิวไปปล่อยให้ท่านเรย์กะหิ้วกระเป๋าให้ตั้งนาน ถ้า Pivoine คนอื่นเป็นงี้ก็ไม่แปลกอ่ะที่อิโคมะจะชื่นชมเจ้าแม่ขนาดนั้น คงสวยรวยแต่มีน้ำใจ ไม่หยิ่ง ดีงามเช่นนี้ต้องคู่กับจักรพรรดิเท่านั้น

ขอบคุณโม่งแปลล่าสุด อ่านตอนนี้แล้วถ้าคาบุรากิไม่มาออกโรงปกป้องวาคาบะในตอนหน้ากูจะยกตำแหน่งพระเอกให้เจ้าแม่แล้ว ดูเท่ห์กว่าจักรพรรดิ(ฮาเงิบ) แล้วนะ จริงๆ เรื่องชนชั้นมันนี่ปัญหาใหญ่เลยกูคิดอยู่ว่าจะแก้ปัญหาชนชั้นในเรื่องนี้ยังไงนี่อ่านแล้วขึ้นแทน แต่มาเมืองไทยเนี่ยมรึงโดนแคปประจานทางโซเซียลแน่นอน

>>121 คิดว่าพฤติกรรมของ pivoine ส่วนใหญ่คงไม่ต่างจากเรย์กะในคิมิดอลเท่าไหร่อะ อาจจะไม่แรงหรือวีนเหวี่ยงเท่า แต่ก็อวดเบ่งบารมี ใช้อำนาจทำตามอำเภอใจไปเรื่อย
>>122 กูว่าท่านฟุยุโกะเคยชินกับการมีคนปรนนิบัติรับใช้มากกว่า อาจจะเป็นคุณหนูที่ไปไหนมาไหนมีพี่เลี้ยงมีคุณเมดตามประกบ ไม่ต้องมาถือของเองแบบนี้ พอมากับเพื่อนไม่ได้หอบหิ้วคนรับใช้มาก็เลยลืมว่าตัวเองเอากระเป๋ามาด้วย แต่อยู่โรงเรียนเรย์กะก็ไม่เห็นพูดถึงว่านางใช้คนอื่นถือของมาให้แบบพวกรุ่นน้องนี่นา แถมคำบรรยายถึงท่านฟุยุโกะก็พูดไปในทางที่ดีด้วย ไม่มีพิษมีภัยกับใคร นางก็แค่ชอบเรื่องไสยศาสตร์ลึกลับ ตอนไปเที่ยวกับพวกเซริกะนางยังดีใจเลย กูว่าเป็นคนนิสัยดีไม่เคยอวดเบ่งบารมีนั่นล่ะ

>>108 กูเคยเห็นพวกสถานที่ที่คนรวยไปเขาจะให้คนทำความสะอาดหลังจากพวกเขากลับหมดแล้วนะ เว้นแต่จำเป็จริงๆ แล้วเขาเรียกถึงเข้าไป ปกติจะไม่ไปเดินปะปนกับลูกค้ารวยๆหรอก

กรณีท่านฟุยุโกะ กูคิดแบบ >>124 อะ ไม่ใช่ว่าชอบใช้งานคนแต่มีคนทำให้ตลอดเวลาจนชินเลยลืมนึกถึงไปมากกว่า

>>118 กูเพิ่งรู้ว่าเขาทำกันเช้าขนาดนี้ นึกว่าประมาณสักตี 4 เพราะต้องทำให้เสร็จก่อนตี 5 ด้วยละมั้ง
>>125 กูก็เข้าใจว่างั้น ตามปกติคงไม่โผล่มาทำความสะอาดตามทางเดินไรงี้ แต่คิดว่าน่าจะอยู่ประจำจุดสแตนบายให้ไปตามได้เวลาต้องรีบมาเก็บกวาดอะไรน่ะ

>>123 ตอนหน้ากูอยากให้เจ้าแม่มาห้ามทัพนะ ยังไงถ้าไม่ให้คนใน pivoine มาห้าม ฝั่งประธานนักเรียนกับกลุ่ม pivoine แตกหักกว่านี้
ว่าแต่ทำไมมีแต่คนพายเรือวาคาบะวะ ตอนอ่านนี้กูหวีดเลยนะตอนอาริมะออก เรือลำน้อยๆกูจะมีหวังออกจากเฟรนโซนไหมเน้อ

>>128 กูไม่อยากจะล่มเรือมึงนะ เพราะกูก็เคยอยู่เรือนี้เหมือนกัน แต่กูว่าระหว่างท่านเรย์กะกับอาริมะคงเป็นได้มากสุดคือเพื่อนสายทีวีไดเร็คเตอร์ว่ะ..

>>129 อาจจพะพบรักทีวีไดเรกก็ได้นะมึง เธอคือคนเดียวที่เข้าใจฉัน เราสองคุยงานอดิเรกได้อย่างเปิดเผย

>>129 อาจจะได้ก็ได้นะเหวยย ฟีลแบบ เราเข้าใจกันและกัน มีแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ฉันจะคุยด้วยได้อย่างสนิทใจ เปิดตารางแค็ตตาล็อกปรึกษาว่าสัปดาห์นี้จะลองสั่งซื้อนำยาทำความสะอาดของยี่ห้อไหนดี พอได้ของมาก็ลองใช้ด้วยกัน ทำข้อดีข้อเสียของแต่ละผลิตภัณฑ์ไว้
//หมดกาวไปถังนึง แด่เรือที่กูโยนแขนขวาไว้

>>131 เรือลำนี้ต้องชื่อแบบจอร์จซาร่าทีวีไดเร็กแหงๆ

>>131 แบบ... แต่งๆ กันไปแล้ว
"คุณคะ ฉันไปเจอไม้ถูพื้นแบบไต้องชุบน้ำมาด้วยล่ะค่ะ ถ้าโทรสั่งตอนนี้เขาแถมไม้กวาดไฟฟ้าด้วยนะคะ"
"หืม ดีเลยๆ ผมเองก็เพิ่งเจอตู้เก็บของพับได้มาล่ะ สั่งเลยดีไหม"
"ดีเลยค่ะ โฮะๆๆๆ"

จะดีเหรอวะ....

>>133 นึกถึงเสียงสปอตโฆษณาในไดโซะ 5555

>>133 บ้านต้องเต็มไปด้วยสิ่งของไร้สาระ เจ้าพวกทาสการตลาด!