หวัดดีนี่เซฮุนเอง
ตัวอย่าง Tell Don't Show ที่ดี มึงดูไว้นะ
ศาสตร์ลับหลอมวิญญาณ LAS alquimista (สำนักพิมพ์ ขึ้นหิ้ง)
Chapter 19
เส้นทางที่เปิดออก
การเก็บดอกจันทร์เสี้ยวเป็นหนึ่งในเทศกาลสำคัญของเหล่านักล่าวัตถุดิบ เนื่องจากดอกจันทร์เสี้ยวนั้นเป็นวัตถุดิบทำยาที่มีคุณสมบัติดีเยี่ยมไม่ว่าใครก็โหยหา ทั้งปีหนึ่ง ๆ ต้นจันทร์เสี้ยวจะออกดอกเพียงครั้งเดียวก่อนจะร่วงโรยไปอย่างรวดเร็ว...
ป่าซาครอนตั้งอยู่ใจกลางของประเทศเลโธเวน แม้จะมีสัตว์ร้ายระดับสูงอยู่ไม่น้อยแต่ก็เป็นที่นิยมสำหรับการฝึกฝน เพราะสัตว์ร้ายระดับสูงสุดผู้ปกครองป่าแห่งนี้เป็นสัตว์ที่มีสติปัญญาและรักสงบเช่นมังกรมรกตหรือมังกรสีชาด หากไม่มีใครรุกรานอาณาเขตของตนก็จะไม่ยุ่งกับสิ่งมีชีวิตอื่นนัก
นั่นรวมมนุษย์ด้วย...
แต่ถึงอย่างนั้นความอันตรายก็ยังมีอยู่เมื่อที่นั่นมีเหล่าภูติหรือนางไม้ที่พร้อมจะล่อลวงนักเดินทางไปสู่กับดัก หรือกระทั่งสัตว์ร้ายที่โหยหาอาหารอย่างหมีวาร์สซึ่งมีรูปร่างใหญ่โตและยังสามารถเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วรวดเร็วซ้ำยังสามารถใช้เวทมนตร์ได้
ถึงแม้ว่าต้นจันทร์เสี้ยวจะไม่อยู่ในโซนเสี่ยงภัยแต่ก็ไม่สามารถประมาทได้โดยเด็ดขาด เหล่านักล่าวัตถุดิบจึงจำเป็นต้องมีการเตรียมการอย่างดีที่สุด พร้อมรับสถานการณ์พิเศษอันอาจจะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อโดยเฉพาะในเวลากลางคืนที่เหล่าสัตว์ร้ายออกหาอาหาร ดังนั้นยาที่จะขาดไม่ได้อย่างหนึ่งก็คือยาที่ช่วยเสริมการมองเห็นยามค่ำคืนชื่อว่า
ด้วยข้อจำกัดนี้ทำให้มีกลุ่มคนเพียงน้อยนิดที่พร้อมสำหรับการเดินทาง และมีน้อยยิ่งกว่าที่สามารถทำได้สำเร็จ และยิ่งน้อยไปกันใหญ่ที่จะมีสินค้าออกสู่ตลาดเพราะผู้ที่ได้มาครอบครองมักเก็บไว้ใช้เองเสียมากกว่า...
ซึ่งนั่นอาจไม่ใช่ปีนี้เมื่อปัจจุบันมีการค้นพบครั้งสำคัญสามารถผันเรเทียที่มีอยู่เต็มทุ่งนำมาใช้แทนราสเทเรียได้ด้วยการแปรธาตุ เมืองเทอร์รินมีผู้คนหลั่งไหลมาอีกครั้งเพื่อขอให้สมาคมแปรธาตุช่วยสกัดเรเทียให้ งานตอนนี้นับว่าล้นมือไปอีกเป็นเดือน อย่างน้อย ๆ ก็จนกว่าเทศกาลเทศกาลดอกจันทร์เสี้ยวจะสิ้นสุดลง
หลังจากลาสแจ้งข่าวกับตระกูลเดอมองค์ การต่อรองของลาสกับเบลซ์ที่โต้กันจนเกือบกลายเป็นทะเลาะไม่มีผลตั้งแต่ต้น เมื่อวันรุ่งขึ้นฟรานซ์ได้เข้าไปคุยกับศาสตราจารย์ทรินซ์ด้วยตนเอง ในเวลานั้นทรินซ์เองยังสรุปเอกสารวิชาการไม่เรียบร้อยด้วยซ้ำ แต่ฟรานซ์กลับเชื่อมั่นและยื่นเงื่อนไขให้ส่วนแบ่งร้อยละ
ข้อเสนอนั้นดีมากสำหรับสมาคมแปรธาตุทรินซ์จึงรับปากแล้วให้ฟรานซ์กลับไปร่างสัญญามาให้เรียบร้อย ในขณะที่ตนกำลังร่างเอกสารสำคัญเพื่อส่งสมาคมค้ายาเกี่ยวกับการรับรองคุณสมบัติเรเทียอย่างด่วนที่สุด ความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลเดอมองค์กับสมาคมแปรธาตุดีขึ้นตามลำดับ หลังจากนี้คงมีการติดต่อกันบ่อยขึ้นแน่
ทรินซ์ส่งเอกสารทางการไปยังสมาคมค้ายาในวันที่สอง สมาคมรีบตรวจสอบด้วยความตื่นเต้นและเตรียมประกาศข่าวสำคัญทันที แต่ก็โดนทางอาเธอร์เรียรั้งเอาไว้ก่อนสามวันเพื่อระบายราสเทเรียที่ถือครองออกก่อน วันนั้นอาเธอร์เรียรีบเทขายราสเทเรียทันทีจนตลาดปั่นป่วนไปหมด พร้อมกับไล่ซื้อเรเทียแทนแต่ก็ช้าไปเมื่อตอนนี้เรเทียราคาขึ้นไปบ้างแล้วเพราะเดอมองค์กว้านซื้อตั้งแต่วันแรกที่รู้ข่าวจากลาส... เวลานี้ไม่มีใครได้ยาราคาถูกกว่าเดอมองค์ และไม่มีใครขายเรเทียแปรธาตุแล้วถูกกว่าเดอมองค์ที่เก็บสะสมเรเทียมาตั้งแต่เป็นต้นหญ้าไร้ราคา...
เป็นครั้งแรกที่อาเธอร์เรียขาดทุนเพราะการกักตุนสินค้าตั้งแต่ก่อตั้งโรงเรียน และในทางกลับกันนี่เป็นครั้งแรกในรอบสิบปีที่สมาคมเล่นแร่แปรธาตุมีงานล้นมือ เหล่านักเรียนปีสูงและอาจารย์ต่างฮือฮายกย่องทรินซ์เป็นการใหญ่ที่สามารถคิดค้นเรื่องนี้ขึ้นมาได้ ฐานอำนาจและความเชื่อมั่นในตัวทรินซ์กลับมาอีกครั้ง แต่นั่นเป็นเรื่องเดียวที่ทรินซ์ลำบากใจ เพราะเขาอยากบอกทุกคนใจจะขาดว่าคนที่คิดค้นเรื่องนี้ไม่ใช่ตนแต่เป็นลาสกับอาจารย์ลึกลับ ติดก็แค่ลาสขอไว้ว่าไม่ให้บอกคนอื่นเรื่องนี้...
เมื่อเห็นรุ่นพี่หลายคนกำลังกรำงานหนักช่วยกันแปรธาตุเรเทียแล้วยิ่งรู้สึกว่าสิ่งที่ตนทำอยู่มันไร้สาระ
“เพราะการวาดรูปคือพื้นฐานของการเขียนวงเวทน่ะสิ” ลาสก้มหน้าบรรจงวาดเส้นโค้งอย่างใจจดใจจ่อ สายตายังไม่ละจากกระดาษ
ลงชื่อ เซฮุน จำไว้นะเด็กๆ