>>404
ต่อ ๆ
ตอนที่ 4 : ภารกิจของตาเฒ่าสมุนไพร
จางซื่อหลงใช้สเต็ปเดิม คือสะกดรอยแล้วค่อยแอบแทงข้างหลังตอนม่อนเผลอ แล้วมันก็ได้ทักษะพรางกายมา จากนั้นก็ยิ้มหล้า... หล้าพ่อง ยิ้มร่าเว้ยย
ส่วนทักษะพรางกายเนี่ย น่าจะออกแนวเสต๊วว ลอบเร้นแฝงกายเข้าใกล้ศัตรูได้ง่ายขึ้น
แล้วอีกสักพักมันก็ได้สกิลถ้ำมองระยะไกลมา
แล้วพระเอกมันก็ไปเจอชายแก่อายุราวแปดสิบสภาพร่อแร่กำลังตกอยู่ในวงล้อมหมาป่า(ด้วยสกิลถ้ำมองระยะไกล) ตาแก่ใช้ไม้แกว่งสะเปะสะปะป้องกันตัวไปเรื่อยแบบกาก ๆ แล้วพอหมาป่าตัวจ่าฝูงแม่งเห็นช่องว่าง ก็กระโจนเข้าไปใส่ชายแก่ทันที พระเอกเห็นท่าไม่ดีจึงต้องเข้าไปช่วย ด้วยการระดมปาหินรัว ๆ ใส่เหล่าหมาป่า(นี่กูนึกภาพสกิลไทนี่ตามไปด้วย) เป็นการเปิดฉากโจมตี จากนั้นจางซื่อหลงก็กวัดแกว่งกระบี่คู่ใจปลิดชีพหมาป่าแดงได้อีกสองตัว มึงตาย ๆ ไปเหอะ เสียชาติหมาป่าชิบหาย ถึงกับต้องรุมคนแก่อายุแปดสิบคนเดียว แล้วเสือกจัดการไม่ได้อีก เอาจริง ๆ พวกมึงเดินเล่นรอสักพักเดี๋ยวตาแก่แม่งก็ลงโลงละ
พอพระเอกจัดการหมาป่าได้หมด ก็ไปช่วยคนแก่ โดยจะใช้ยาเพิ่มเลือด(HP โพชั่นแหละ) แต่ลุงแกบอกว่าแกเป็นโรคต้านยาเพิ่มเลือด (ตอนนี้กูเอาตีนขึ้นมา face palm เลย มึงคิดได้ไงวะ) ช่วยพาแกไปหลาน ๆ หน่อย
พระเอกตอบตกลงทันที
พอไปถึงบ้านตาแก่ หลานฝาแฝดชายหญิงชื่ออี้หยินแอ่นอี้หยางก็ตกใจ ว่าปู่แกเป็นไรทำไมร่อแร่แบบนี่ พระเอกก็ตอบว่าโดนหมาป่าบุฟเฟ่ต์มา ปู่ในสภาพใกล้เฝ้าเง็กเซียนฝากฝังหลานทั้งสองให้กับพระเอกเสร็จก็ตาย จบภารกิจ ได้รางวัลเป็นเงิน exp และผู้ติดตามอี้หยินแอ่นอี้หยาง ที่พระเอกมองว่าเป็นภาระมากกว่า เพราะผู้ติดตามแม่งก็ต้องแดกซาลาเปาไง - -" พระเอกแม่งเลยร้องไห้เสียใจใหญ่ จบตอน (อี้หยินกับอี้หยางคือ NPC ที่พระเอกฝันถึงในตอนแรก คิดว่าแม่งคงต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกัน)
ข้อดี: ก็ยังเรื่อย ๆ อ่านง่าย
ข้อไม่ดี: คำผิดประปราย ไอ้พวกตัวเลขทั้งหลาย เขียนเป็นตัวหนังสือก็ได้นะ แล้วก็ไอ้สัส แม่งมีอีโมติค่อนอีกละ
ปล. อีกสองตอนกูติดไว้พรุ่งนี้นะ ตอนนี้กูขอนอนก่อน ง่วง ๆๆ
by โม่งเงี่ยน