ต่อนะ
ตอนที่ 2 เกิดใหม่
พี่จินกวงขวัญใจกู กลับมาเกิดในร่างเด็กหนุ่มกาก ๆ ชื่อแอล ซึ่งแม่งบั่นทอนภาพแอลในเดธโน้ตของกูมาก
พี่จินได้ความทรงจำทั้งหมดกลับมาจากการได้ยินเสียงข้อความโทรศัพท์ สงสัยจังว่าถ้าเสียงหมาเห่าพี่จินจะ total recall ได้ไหม ซึ่งแม่งไม่เมกเซนส์ กูว่าเสียงห่าไรก็ ring a bell พี่แกได้
พี่จินในร่างน้องแอลซึ่ง neet เหี้ย แฟลชแบกไปถึงตอนแอลถูกผู้หญิง(ดาวคณะ)ที่แอลมันชอบและเหล่าผองเพื่อนของนางแกล้ง โดยการสั่งให้ถอดเสื้อผ้า แล้วถ่ายรูปแบล็กเมล์ให้ทำตามคำสั่ง ไม่งั้นชั้นจะโพสลงเฟสนะ ซึ่งก็เป็นอะไรที่คลิเช่ ๆๆๆ กูโคตรเบื่อ โตจนหมาจะเลียตูดไม่ถึงแล้วยังปล่อยให้ผู้หญิงแกล้งได้ วัยนี้มันต้องจับหญิงไถนาแล้วสิวะ แต่คงไม่ได้ เดี๋ยวจะผิดคอนเซปเด็ก neet (หลัง ๆ กูว่าแม่งเปิดฮาเร็ม แก้ปมด้อย)
แล้วพี่จินแกก็รู้ตัวแล้วด้วยว่าตัวเองอยู่ในประเทศไม่ยอมพัฒนาอย่างประเทศไทย(คือพัฒนาได้ แต่กูไม่รีบ) พี่จินกวงก็บ่นว่ากากกว่าบ้านเกิดแกอีก ชาติที่แล้วแกเป็นนักประดิษฐ์และนักปกครองด้วยนะ แล้วบริหารเก่งจนเป็นประเทศมหาอำนาจ(หวาว) แล้วก็ถูกชนเผ่าหมั่นไส้ เลยป้ายขี้โดยให้คนในตระกูล(นายเอ)ไปฆ่าเมียพี่ลี่ฟาง นายเอไปโดนปั่นหัวอีท่าไหนนั้นเนี่ย...กูคงอ่านไม่ถึงแน่ ๆ
แล้วพี่จินกวงยังแอบเหน็บเทคโนโลยีของโลกนี้อีก ประมาณว่าอุปกรณ์ที่พี่แกสร้างในสมัยก่อนน่ะ(ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าเป็นช่วงไหนของชีวิตแกเพราะพี่จินกวงแม่งก็อายุร้อยล้านปีแน่ะ)มันเจ๋งกว่าเย๊อะะะ เจ๋งกว่ายังไง กูไม่อยากรู้ เพราะอ่านไม่ถึงแน่
แล้วแม่งก็มีมิกซ์ pov อีก บุรุษสามดี ๆ วกมาหนึ่งเช๊ยย หลังจากคุณแม่เตือนว่าอย่าลืมไปโรงเรียน ซึ่งกูคิดว่าควรเป็นมหาลัยมากกว่า หรือแม่มึงลืมก็ไม่รู้
แล้วแม่งก็วกมาบุรุษสามอีก เฮ่อ...
พี่จินกวงแฟลชแบกคิดถึงคำพูดเพื่อนเลิฟลี่ฟางจอมแก่นก่อนจะเกิดบิ๊กแบง ที่มีใจความว่า "ถ้าเจ้าเกิดใหม่ จงทำเพื่อตัวเองบ้าง เจ้าเสียสละมาเยอะแล้ว" ครับ จะตายแล้วยังห่วงเพื่อน ก็คงซี้กันมากแหละ
ต่อมาพี่จินกวงรู้สึกเลือดลมไม่ดี เดินลมปราณไม่คล่องแคล่วเอาเสียเลย เนื่องจากร่างของน้องแอลมันมีสารพิษเยอะ ต้องทำการดีท็อกซ์ก่อน ซึ่งก็คือการสร้างเอไอ...
เหี้ยไรของมึงเนี่ย...
ยัง กูยังไม่ยอมแพ้ กูขออ่านอีกตอน
ข้อดี: 1. ไม่รู้เหมือนกัน แต่กูอยากอ่านต่อ ว่าจะสร้างเอไอมาทำพ่องอะไร ยุคพี่จินกวงแม่งจะรู้จักนิวรอนเนตเวิร์กแล้วเหรอ แล้วเขียนโปรแกรมเป็นเหรอสัส ใช้วินโดว์เถื่อนป่าว หรือมึงโปรแกรมกันผ่าน OS เสิ่นเจิ้น? นี่แม่งเป็นข้อดีที่ทำให้หงุดหงิดชิบหาย
ข้อเสีย: 1. นั่นแหละ มั่ว pov
2. กูอะ ไม่ชอบตัวละครที่แม่งพูดกับตัวเองเหมือนละครน้ำเน่าเป็นการส่วนตัว ซึ่งกูก็รู้ว่าอยากให้คนอ่านเค้ารู้ด้วย แต่มึงบรรยายเอาก็ได้ปะวะ ไม่รู้เพื่อนโม่งคนไหนชอบทำรึเปล่า แต่กูขอให้มึงลองเปลี่ยน แล้วมึงถามชาวบ้านดูว่าแบบไหนมันดูเป็นผู้เป็นคนมากกว่ากัน
3. เสียงร้อง อ๊าก เอิ๊ก ห่าไรเนี้ย แม่งน่ารำคาญเหมือนเสียงเอฟเฟคแหละ คืออย่างที่โม่งคนอื่นบอก มึงบรรยายเอาเห๊อะ แต่ถ้ามึงเขียนนิยายเย็ด กูแนะนำให้จัดเต็ม เสียงเตียงลั่น เสียงเนื้อกระทบป๊าบ ๆๆๆ เสียงแจ๊ะ ๆๆๆ เหี้ยไรใส่ให้หมด
by โม่งเงี่ยน