กรี๊ดดดดดดดดดดด พวกมึงเข้าโหมดซีเรียสแบบนี้ กูกะว่าจะลงฟิค งั้นพับไว้ก่อน //มะ ไม่ใช่ข้ออ้างในการอู้หรอกนะ
มาๆ ให้กูซีเรียสด้วยคน //ชูไม้ชูมือขอแจม
>>543 กูว่าเอ็นโจกับเรย์กะนี่โครตเหมือนกันในการใช้ชีวิตเลยนะ เรย์กะเป็นพวกที่อยู่กับความกลัว ความหวาดระแวงจนเกิดความเครียด เอ็นโจเห็นว่ายิ้มๆกูว่าต้องอยู่กับความเครียดและความกดดันตลอด ช่วงหลังๆฮีดูจะปรี๊ดแตกง่ายมาก เก็บอารมณ์ไม่ค่อยอยู่แล้ว เมื่อก่อนจะยิ้มๆยังไงกันนะตลอด ตอนนี้แสดงความรู้สึกออกมาบ้างละ ไม่แน่นะ เรย์กะคิ้วโล้นข้างนึง ฮีอาจจะคิ้วโล้นอีกข้างหนึ่งเหมือนกันก็ได้ 5555555555555 //จริงจังหน่อยสิวะ
เรื่องทำอะไรให้ไปก็ไม่เคยมีใครเห็นค่า ไม่ได้รับคำขอบคุณก็เหมือนกันด้วย คาบุกูว่าไม่ขอบคุณเรย์กะเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนว่ะ เพื่อนลากเพื่อนไปกินและเที่ยวไม่เห็นแปลกตรงไหน เรย์กะเองก็ใช่ว่าจะไม่เต็มใจไปนั่นไปนี่กับคาบุนะ แต่ทำซึนไปงั้นอะ อยากกินเองชัดๆแต่ทำฟอร์ม ส่วนเรย์กะไม่ขอบคุณเอ็นโจเพราะระแวง ไม่ไว้ใจ ไม่รู้จะมาไม้ไหน ไม่เห็นเป็นเรื่องสำคัญ ไม่สนใจ(เหตุผลน่าปวดใจชิบหาย)
กูว่าที่ฮีมาพูดขู่เรื่องมาตาฮารีคิดว่าต้องการให้เรย์กะจัดการให้มันจบๆไปว่ะ ไม่งั้นก็ทำได้แค่ไปเช็ดโต๊ะอยู่วันยังค่ำ ไม่มีอะไรคืบหน้านอกจากโต๊ะวาคาบะที่เปล่งประกายเงางามขึ้นทุกวัน จับคนร้ายก็ไม่ได้ ก็ต้องวนลูปไปกี่วันกี่เดือนกันล่ะ จากเฉื่อยๆเป็นแม่บ้านทีวีไดเร็ค พอกระตุ้นหน่อยก็เปลี่ยนวิธีเลย ไม่เอาแต่เช็ดโต๊ะแล้ว เรย์กะก็รู้ขีดจำกัดแล้วด้วยว่าจะมามัวทำความสะอาดแบบนี้ไม่ได้ ไม่งั้นตัวเองแย่แน่ ไหนจะเรื่องตื่นเช้ากว่ากำหนดร่างกายจะแย่เอา ไหนจะเรื่องความแตกว่าสนิทสนมกับพวกสภานักเรียน แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเรื่องส่วนตัวมาแอบแฝงนะ กูว่าฮีหึงด้วยที่เอาแต่ไปขลุกอยู่กับอาริมะน่ะเลยแกล้งแม่ง เป็นความโรคจิตสไตล์ฮี ซึ่งก็น่าวิงเวียนอยู่นะ
>>544 กูว่าพาร์ทเฉลยเอ็นโจคือความพีคว่ะ ต้องมาตอนท้ายแน่ๆ กูเองก็อยากอ่านนะ ให้กูมโนกาวอย่างเดียวมันก็เวียนเฮด ความดีของอีตานี่ชอบไปผลุบๆโผล่ในมุมมองคนอื่นอยู่เรื่อย อ.ฮิโยโกะหยอดมาเป็นรายทางเลย
เรื่องเอาแน่เอานอนไม่ได้ ทำหมาหยอกไก่ไปวันๆกูเฉยๆนะ กูรู้ว่าเขารักเรย์กะกูก็พอใจ เดี๋ยวซักวันอ.แกก็เฉลยมาให้เองล่ะ มึงจะรุกจีบแบบสโลว์ไลฟ์ กูก็สโลว์ไลฟ์ตาม มีโมเมนต์ก็ดีใจ โดนพังเรือก็หน้าแห้ง มีโมเมนต์ก็กลับไปดีใจต่อ โดนพังเรือก็หน้าแห้งต่อ วนลูปตามแต่อ.จะพอใจเลยฮ่ะ กูทนได้