ท่าทีแบบนั้นน่ะมันอะไรกันห๊ะ!! เช็คเรตติ้งงั้นเรอะ!! จะมาเยาะเย้ยฉันที่ตัวเองยังป็อบอยู่ มองไปทางไหนสาวก็กรี๊ด แต่ฉันไม่มีใครเหลียวแลในวันคริสต์มาสใช่มะ หนอย!!!!
ฉันตักน้ำซุปเข้าปากอย่างหงุดหงิด ชิ!!!...ซุปมิโซะวันนี้ไม่อร่อยเลย สงสัยต้องเปลี่ยนร้านแล้ว
นายสำรองมองฉันสลับกับมองเอ็นโจอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็เอ่ยขึ้น
“พวกเธอสองคนทะเลาะกันเหรอ”
“เอ๋!?” ฉันเลิกคิ้วขึ้น “เปล่านี่คะ”
“ก็ไม่นี่”
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่ามีเรื่องอะไรกัน แต่ฉันเข้าใจนะ คนเป็นแฟนกันมันก็มีกระทบกระทั่งหึงหวงกันบ้างเป็นธรรมดา”
“ห๊ะ!! มิซึซากิคุง พูดอะไรน่ะคะ”
“ไม่ได้ทะเลาะหรอกครับ….”
เอ็นโจแย้มรอยยิ้มดูเหมือนรูปปั้นกรีกที่อ่านใจจริงไม่ออกอีกแล้ว
“.....ก็ไม่ได้สนิทขนาดจะมาทะเลาะกันนี่นา”
รอยยิ้มของเอ็นโจ ดูบาดลึกยิ่งกว่าเดิม
“แล้วก็ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย จะมาหึงหวงกันผมว่ามันแปลกๆอยู่นะ”
กรี๊ดดดดด!! อะไรมันจะหูผีขนาดนั้น ขนาดกระซิบกับนายตัวสำรองยังได้ยินอีกงั้นเรอะ!!!
ตอนที่ทำอะไรไม่ถูกอยู่นั่นเอง ก็มีผู้หญิงสองคนจากโต๊ะสาวออฟฟิศที่เอ็นโจไปเล่นหูเล่นตาด้วยเดินเข้ามาหา แนะนำตัวทักทายและส่งกระดาษอะไรให้เอ็นโจด้วยท่าทางขวยเขิน
ฉันลองแอบชำเลืองดูก็พบว่าเป็นเมล์กับเบอร์โทรเสร็จสรรพ แถมสาวๆสองคนนั้นยังบอกอีกว่ากำลังจะไปคาราโอเกะ ชักชวนเอ็นโจกับนายตัวสำรองไปด้วยอย่างเปิดเผย ข้ามหัวฉันไปอย่างไม่ไยดี ทำเป็นไม่เห็นว่ามาด้วยกัน
นายตัวสำรองปฏิเสธไปบอกว่ามีงานค้าง แต่เอ็นโจกลับยิ้มแย้มอ่อนหวาน ยกกระดาษเบอร์โทรแตะปากตัวเองเบาๆ ส่งสายตาหวานเชื่อมไปให้สองคนนั้น
“แหม อุตส่าห์มาชวนในวันสำคัญแบบนี้ เป็นเกียรติมากเลยล่ะครับ”
เอ็นโจยักไหล่ให้ฉัน ทำท่าเหมือนตัวเองเหนือกว่าเสียเต็มประดา
อ๊ากกกกกกกกกกกก!! โมโหว้อยยยยยยยยยยย!!!
สองคนนั้นกลับโต๊ะตัวเองไปแล้ว นายตัวสำรองที่ดื่มชาหมดแก้วแล้วก็ลุกขึ้นยืน ถือบิลเอาไว้ในมือบอกจะเลี้ยงเองแล้วทำท่าจะเดินจากไป แต่ฉันลุกขึ้นยืน คล้องแขนตัวเองเข้ากับแขนนายตัวสำรอง
“มิซึซากิคุง ฉันอยากทานเค้กตรงร้านที่เราสองคนเคยไปทานกันเมื่ออาทิตย์ก่อนจัง”
ฉันเน้นเสียงคำว่า “เราสองคน” แบบจงใจ แต่นายตัวสำรองเลิกคิ้วขึ้น
“ฉันมีงานค้าง….”
“พูดอะไรอย่างนั้น นี่มันคริสต์มาสนะคะ หัดสนุกสนานผ่อนคลายกว่านี้หน่อยซี่” ฉันรีบพูดแทรกนายตัวสำรองที่ทำท่าจะบ่ายเบี่ยง “เอ้า ไปกันได้แล้วค่ะ”
“เอ่อ….”
“เดี๋ยวทานเค้กเสร็จไปดูหนังกันดีมั้ยคะ มีหนังที่มิซึซากิคุงอยากดูกำลังฉายอยู่พอดีเลยนี่นา” ฉันทำเป็นเมินๆกริยานายตัวสำรองที่กำลังกระอักกระอ่วน “ไหนๆวันนี้ก็เป็นวันคริสต์มาสทั้งที น่าจะทำอะไรพิเศษๆกันหน่อย”
“คิโช……”
“อ๋อ วันนี้ต้องขอบคุณท่านเอ็นโจมากเลยนะคะที่อุตส่าห์มาร่วมโต๊ะ” ฉันทำท่าเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ หันไปโค้งให้เอ็นโจที่ตอนนี้ไม่มีรอยยิ้มอยู่บนหน้าแล้ว ลอยหน้าลอยตาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “ไปก่อนนะคะ ท่าน-เอ็น-โจ”
เอ็นโจจะลุกขึ้นยืน แต่พวกสาวๆออฟฟิศก๊วนนั้นก็ยกพวกเข้ามารุมล้อมเสียก่อน ฉันปล่อยหมอนั่นไว้กับสาวๆพวกนั้น พอนายตัวสำรองจ่ายเงินเสร็จฉันก็ลากออกจากร้าน ตรงดิ่งไปร้านขนมหวานที่ว่าทันที
อีโธ่!!! กะอีแค่คริสต์มาส ระดับฉันน่ะจะหาใครมาควงก็ได้ ไม่ใช่สาวทึนทึกบนคานไม่มีใครเอาแบบที่นายเข้าใจหรอกย่ะ
.
.
.