Fanboi Channel

เรื่อง : ไลฟ์สไตล์เจ้าหญิงอัปลักษณ์ ( รอบแรก )
link : https://writer.dek-d.com/koko2476/writer/view.php?id=1547742
จำนวน : 27 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ

บทเรก - บทที่ห้า :

บทแรก - นางเอกทะลุมิติมาในยุคจีนโบราณ เป็นบุตรีแม่ทัพอีกแล้ว ฟื้นมาก็ได้เจอแม่กับน้องของเจ้าของร่าง แม่ให้สาวใช้ไปตามหมอมาตรวจอาการเพราะเห็นลูกสาวคนโตแปลกไป หมอบอกว่านางเอกความจำเสื่อมเพราะสมองได้รับการกระทบกระเทือนอย่างหนักหายได้แต่ต้องใช้เวลา หลังจากหมอกลับไปนางเอกก็ซักไซ้แม่กับน้องของเจ้าของร่างจนรู้เรื่องเกี่ยวกับอีกฝ่ายทั้งหมด
บทที่สอง - เริ่มการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเจ้าของร่างใหม่ด้วยการไปซื้อเมล็ดพันธุ์ผักและผลไม้มาปลูก
บทที่สาม - เริ่มปฏิการลดริ้วรอยบนดวงหน้าที่ทำให้ตนอัปลักษณ์ บทนี้บอกสูตรลดสิวมาด้วย
บทที่สี่ - เริ่มลดน้ำหนักไปพร้อมกับเรียนศิลป์ศาสตร์ทุกแขนงที่จเป็นสำหรับกุลสตรีสมัยจีนโบราณอย่างหนักเป็นเวลาสี่เดือน
บทที่ห้า - นางเอกกับสาวใช้ไปเที่ยวเทศกาลโคมลอย หนุ่มใจดีซื้อโคมลอยให้

สรุปจุดเด่นของห้าบทแรกคือคำผิด เด่นมากจริง ๆ มีแต่คำผิด อีกจุดคือชื่อตัวละครที่เป็นตัวเอกนะ อ่านมาตั้งแต่สมัยแรก ๆ ที่ยังไม่เปลี่ยนชื่อเป็นสามพยางค์ นางเอกเดิมชื่อ หยางลี่หลันฮวา ( ตอนนี้เป็นหยางหลันฮวา ) น้องสาว หยางฟางโม่ลี่ฮวา ( ตอนนี้เป็น โม่ลี่ฮวา เหมือนไม่ใช่พี่น้องแท้ ๆ เลย เพราะคนละแซ่ ไปแล้ว ควรเป็น หยางโม่ลี่ ผู้แต่งน่าจะอยากได้ชื่อที่หมายถึงดอกมะลิแก้ให้แล้วนะโดยตัด ฟาง และ ฮวา ออก ) แม่ของสองสาว หยางซูหวงหลาน ( ตอนนี้เป็น หยางซูหลาน ที่จริงอันนี้สามารถเรียกได้อีกแบบว่า หยางซูซื่อ ไม่ต้องมีชื่อมาเกี่ยวเลยและนิยมในสมัยนั้นด้วย หยางคือแซ่แม่ทัพ ซูคือแซ่ฮูหยินแม่ทัพ )
อยากรู้มานานแล้วว่าเดี๋ยวนี้นิยายจีนเขานิยมตั้งชื่อหลายพยางค์กันเหรอ ส่วนตัวไม่มีปัญหากับพวกโอวหยาง กงซุน อวี่เหวิน อ้ายซินเจวี๋ยหลัว หนานกง ตงฟาง ฯลฯ แต่จะมีปัญหากับพวกแซ่หลายพยางค์ที่เกิดขึ้นเองโดยนำคำมาผสมกันเพราะรู้สึกว่ามันแปลกๆ

โม่งฝึกสับหมายเลข 27 มีต่อ มาต่อพรุ่งนี้นะ ตอนนี้ต้องไปแต่งนิยายตัวเองก่อน

>>915 การตั้งชื่อแนวนี้น่าจะไม่เคยเรียนภาษาจีน หรือคนแต่งไม่ใช่คนไทยเชื้อสายจีน

>>916 ไม่เกี่ยวหรอก คนที่ไม่เคยเรียนภาษาจีน ศึกษาหน่อยก็รู้แล้วว่ามันไม่ควรมีคำพวกนี้

>>916 อ้าวกูขอโทษกูเมา 555+ เรื่องแซ่กูว่าเป็นเพราะอยากให้มีอะไรแตกต่างล่ะมั้ง

อย่าว่าแต่ชื่อจีนเลย กูว่าลำพังแค่ชื่อไทยแม่งก็หาความหมายยากแล้ว....

>>915 เองมาต่อแล้วนะ
เรื่อง : ไลฟ์สไตล์เจ้าหญิงอัปลักษณ์ ( รอบสอง )
link : https://writer.dek-d.com/koko2476/writer/view.php?id=1547742
จำนวน : 27 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ

บทที่หก - บทที่สิบสี่ :

เริ่มด้วยเที่ยวเทศกาลโคมลอยต่อจากบทที่แล้ว พ่อไปหาที่บ้าน นางเอกถีบพ่อ มาอีกวันนางเอกจะออกเดินทางเพื่อไปฝึกเป็นแม่ทัพหญิง สามบทต่อจากนี้เป็นการเตรียมตัวก่อนออกเดินทางของนางเอก นางเอกเปิดร้านขายของตั้งชื่อร้านแปลก ๆ แม้แต่สาวใช้ยังรับไม่ได้ ( แปดบทนี้ จุดเด่นคือคำผิด บทที่เจ็ดถึงเก้าคิดว่านางเอกทำเกินไป ยังไงก็ไม่ควรถีบพ่อแบบนั้น บทที่สิบสองมีอโมติคอนหลุดมาซึ่งไม่เข้ากับยุคสมัยของนิยายอย่างมาก บทที่สิบสามมี 555 หลุดมาอันนี้คิดว่าเป็น ฮ่าๆๆ ดีกว่า )

บทที่สิบห้า - บทที่ยี่สิบ :

เริ่มด้วยคิดเมนูอาหาร ผ่านมาหลายบทแล้วนางเอกและะพลพรรคยังออกกำลังกายอยู่ ( เป็นแนวคิดที่ดีนะ ) หลังจากคิดเมนูกันเสร็จก็มาเปิดโรงเตี๊ยม กิจการเป็นไปอย่างราบรื่น สองต่อมาออกจะงง ๆ เลยเล่าไม่ได้ บทที่สอิบเก้าและยี่สิบออกท่องเที่ยวอีกครั้งราวกับลืมว่าเปิดโรงเตี๊ยม

สรุปคืออ่านแล้วงงมากเรื่องนี้ แต่เหห็นด้วยกับแนวคิดที่ให้ตัวละครออกกำลังกายนะ คำผิดก็เยอะมาก ที่สำคัญคือ ค่ะ คะ เจ้าค่ะ เจ้าคะ ซึ่งน่าจะเป็นคำผิดยอดฮิต

>>920 ไหนว่าจะไปเป็นแม่ทัพ ไอ้สัส

>>921 นั่นสิยังงอยู่ทำไมเปลี่ยนมาเป็นเถ้าแก่เนี๊ยได้

>>920 เหมือน นข ไม่ได้เขียนพล็อตไว้แต่แรก ทำให้นึกอะไรขึ้นมาได้ก็ใส่ไปเรื่อยๆ จนลืมไปว่าตั้งใจจะให้นิยายดำเนินเรื่องไปยังไง คล้ายไปเจอนิยายเรื่องอื่นว่าอันนี้ดีก็หยิบมาใส่นิยายตัวเองจนงงไปหมด

>>923 สายมิกซ์แฟนฟิคคนใหม่

>>920 เองมาแก้และลงชื่อ
เรื่อง : ไลฟ์สไตล์เจ้าหญิงอัปลักษณ์ ( รอบสอง )
link : https://writer.dek-d.com/koko2476/writer/view.php?id=1547742
จำนวน : 27 ตอน
สถานะ : ยังไม่จบ

บทที่หก - บทที่สิบสี่ :

เริ่มด้วยเที่ยวเทศกาลโคมลอยต่อจากบทที่แล้ว พ่อไปหาที่บ้าน นางเอกถีบพ่อ มาอีกวันนางเอกจะออกเดินทางเพื่อไปฝึกเป็นแม่ทัพหญิง สามบทต่อจากนี้เป็นการเตรียมตัวก่อนออกเดินทางของนางเอก นางเอกเปิดร้านขายของตั้งชื่อร้านแปลก ๆ แม้แต่สาวใช้ยังรับไม่ได้ ( แปดบทนี้ จุดเด่นคือคำผิด บทที่เจ็ดถึงเก้าคิดว่านางเอกทำเกินไป ยังไงก็ไม่ควรถีบพ่อแบบนั้น บทที่สิบสองมีอโมติคอนหลุดมาซึ่งไม่เข้ากับยุคสมัยของนิยายอย่างมาก บทที่สิบสามมี 555 หลุดมาอันนี้คิดว่าเป็น ฮ่าๆๆ ดีกว่า )

บทที่สิบห้า - บทที่ยี่สิบ :

เริ่มด้วยคิดเมนูอาหาร ผ่านมาหลายบทแล้วนางเอกและะพลพรรคยังออกกำลังกายอยู่ ( เป็นแนวคิดที่ดีนะ ) หลังจากคิดเมนูกันเสร็จก็มาเปิดโรงเตี๊ยม กิจการเป็นไปอย่างราบรื่น สองบทต่อมาออกจะงง ๆ เลยเล่าไม่ได้ บทที่สิบเก้าและยี่สิบออกท่องเที่ยวอีกครั้งราวกับลืมว่าเปิดโรงเตี๊ยม

สรุปคืออ่านแล้วงงมากเรื่องนี้ แต่เห็นด้วยกับแนวคิดที่ให้ตัวละครออกกำลังกายนะ คำผิดก็เยอะมาก ที่สำคัญคือ ค่ะ คะ เจ้าค่ะ เจ้าคะ ซึ่งน่าจะเป็นคำผิดยอดฮิต
ลงชื่อ โม่งหัดสับหมายเลข 27 เดี๋ยวไว้จะหานิยายมาสับอีกถ้าว่างจากแต่งของตัวเอง

>>923 บทแรก ๆ ยังไม่งงเท่าหลัง ๆ คิดว่าแรก ๆ วางบ้างแต่หลัง ๆ รีบเขียนไม่ได้วาง

>>925 นางเอกกำลังค้นหาตัวเองอยู่มั้ง ถึงได้เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ขยนาดนั้น

แต่ถึงขนาดถีบพ่อเนี่ย มันดูยังไงๆ อยู่นะ แถมเป็นคาแร็คเตอร์นางเอกอีก

>>926 สันนิษฐานว่า นางเอก self-insert ถีบพ่อไม่น่าจะใช่เหตุผลอยากเป็นแม่ทัพหรือเถ้าแก่เลย

>>926 การเขียนนิยายมันก็เป็นเหมือนกระจกสะท้อนจิตใต้สำนึกคนเขียน