>>146 หวัดดี เซฮุนเอง ต่อเลย
https://writer.dek-d.com/lookc/writer/view.php?id=1645949
ชื่อเรื่อง "มาโครว์" คนเขียนชื่อ lookc ใช้ไอค่อนหมีบราวน์ในรูปโปรไฟล์
ตอนที่หนึ่ง ไอเท็มประหลาด
(ย่อหน้าแรก)
ดาวดวงหนึ่งที่อยู่ในอีกมิติหนึ่ง มิติที่เต็มไปด้วยพลังที่มหัศจรรย์เกินจะหยั่งถึงพลังซึ่งอาจทัดเทียมกับพลังของเทพเจ้า พลังนั้นก็คือ “พลังมาโครว์” ดาวดวงนี้นั้นมีลักษณะดังเช่นเหรียญวงกลมที่มีสองด้าน ซึ่งดินแดนที่อยู่เบื้องบนนั้นถูกเรียกในชื่อว่า “สวอร์ต” และดินแดนเบื้องล่างถูกเรียกในชื่อว่า “ฮูราฮันเต้”
(***ย่อนี้ คนอ่านจะนึกภาพตามลำบาก ดาว>มิคิ> ไม่มีสีสัน ทรวดทรง ไม่มีรูปร่าง เน้นพลังเลย เน้นน้ำ ควรต้องฝึกอุปมาอุปไมยด่วน จะได้มีเนื้อ อ่านก็จับได้ว่าพอมีไอเดียนะ แต่เน้นสามชื่อในย่อหน้าแรกถือว่าหนักไป เหรียญกลมสองด้าน ดาวแบน? บนล่างไม่ใช้หัวก้อย ชื่อก็ Swort กับ Hurahunte อนุโลมละกันพวกคำคิดเอง)
(ย่อหน้าสอง)
ดินแดนเบื้องบน ณ ที่แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านเล็ก ๆ เพียงไม่กี่ก้าว บริเวณทุ่งกว้างที่เต็มไปด้วยดอกไม้ มากมายหลากหลายสีสันบนผืนหญ้าเขียวขจี ได้มีหญิงสาวผู้หนึ่งกำลังนั่งเหม่อลอยคิดอะไรบางอย่างอยู่ ยามที่สายลมผัดผ่านดอกไม้และใบหญ้าต่างปลิวไสวเส้นผมสีดำที่ยาวสลวยของเธอก็ปลิวไปตามแรงลม ผิวของเธอเนียนขาวดูสะอาด นัยน์ตาสีน้ำตาล มีคิ้วดำเป็นใบหน้าที่แลดูสวยงามซึ่งเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มหลายคนในหมู่บ้าน
(เน้น “สวอร์ต” แล้วแต่ไม่ขึ้นว่าดินแดนสวอร์ต เอาเถอะ… "ณ ที่แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านเล็ก ๆ เพียงไม่กี่ก้าว บริเวณทุ่งกว้างที่เต็มไปด้วยดอกไม้ มากมายหลากหลายสีสันบนผืนหญ้าเขียวขจี" ***ตรงนี้ เอาวรรค "บริเวณทุ่งกว้างฯ" ขึ้นก่อนแล้วบอกว่า "ห่างจากหมู่บ้านฯ" จะดีกว่า แล้วบรรยากาศลักษณะจะกระชับ… เค ผญ เหม่อ ลมพัด หน้าตา อันนี้รกละ ใส่ตามย่อหน้าถัดๆไป หรือใส่ตามบทสนทนาก็ได้)
(ตัดมาบทพูดละ)
“พี่ยูเรีย ทำไรอยู่คะ พ่อให้มาเรียกพี่ไปหา” (โอเค เรียกชื่อ ผญที่เหม่อ บอกชื่อทันทีก็โอเค แต่ต่อจากนั้นดันบรรยาย สรรพคุณคนที่เพิ่งมาอีกว่า 6 ขวบ ผิวขาว ผมสั้นติ่งหน้ากลมๆ น่าเอ็นดู ทักผญ คนหนึ่งที่นั่งอยู่บนทุ่ง บลาๆ… ลักษณะเหมือนคนอ่านการ์ตูนมาบรรบายรายละเอียดเป็นช่องๆยังไงไม่รู้)
(แล้ว ผญที่ชื่อ ยูเรีย ก็ใส่เลย)
“รู้หรือเปล่ายูนะ ตอนที่พี่อายุเท่าเธอ พี่เคยได้ฟังเรื่องจากผู้เฒ่าเกี่ยวกับนักผจญภัยและโลกภายนอกว่ามันกว้างใหญ่มากเลยนะ มันทำให้พี่ฝันอยากจะออกไปผจญภัยในที่ต่างๆข้างนอกนี้ นอกหมู่บ้านของเรา การเดินทางคงสนุกมากมาย และตอนนีเพี่จะได้ไปแล้วล่ะ ต่อจากนี้ฝากพ่อด้วย” ยูเรียพูดอย่างหดหู่ แล้วลุกยืน (นี่ย่อแล้ว เด็ก 6 ขวบกับคนอ่านเข้าใจแค่ โอเค ฝากพ่อด้วย สีหน้าเศร้า)
“ไปหาพ่อกันเถอะ” ยูเรียพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเพื่อไม่ให้น้องสาวเห็นว่าตัวเองกำลังทุกข์ใจ (ไม่ทันละยัยยูเรีย… ที่ร่ายมายาวนั่น หดหู่ยืนอีก กลบด้วยรอยยิ้มไม่ได้นะโว้ย!)
(แล้วตัดมาที่)
“ยูนะไปเล่นข้างนอกก่อน” (เฮ้ย! นี่ใคร? นี่กูอยู่ทุ่ง กูจำได้ รีบไปนะ) (ไม่พอ บรรยายหน้าพ่อครบ จมูกโด่งสีผม บอกอีกว่าที่พูดน่ะให้น้องยูนะไปก่อน จะได้พูดกับยูเรียสองคน บรรยายละเอียดยิบ)
(แต่บทพูดของพ่อกับยูเรียกูว่า คนเขียนทำได้ดี)
“ยูเรีย”ผู้เป็นพ่อได้เรียกชื่อลูกสาวเบาๆก่อนจะพูดต่อ “ลูกรู้ใช่ไหมว่าวันนี้เป็นวันอะไร พ่อตัดสินใจแล้ว จะให้ลูกหนีไป”
“หนูไม่หนีไปไหนทั้งนั้นคะ”ยูเรียพูดอย่างเด็ดเดี่ยว
“แต่ว่า...” พ่อของเธอพูดไม่ทันจบยูเรียก็พูดแทรกขึ้นมา
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะฯ” (ขี้เกียจพิมพ์เดี๋ยวสรุปงามๆให้ฟัง)
(คือวันนี้ยูเรียต้องแต่งกับโจร เสียสละให้หมู่บ้าน แต่พ่อจะวางแผนแอบหนีให้ แต่ยูเรียไม่ทำ พ่อก็บอกวันนี้วันเกิดหนูนะ พ่ออยากให้มีความสุข แต่ยูเรียบอกอยากให้ทุกคนมีความสุข คือโต้ตอบใช้ได้ ทะแม่งๆวันเกิดนิดๆ แต่รวมๆคือ ยูเรียจะเสียสละ พ่อก็ห่วง มีการหักล้างกันในจุดประสงค์ของแต่ละคนบทสนทนา ใช้ได้ คนอ่านจะได้ติดตามว่าไงต่อ… มิน่า มีคนตามเมนต์อยู่คนนึงจริงๆจังๆ)
(แล้วพ่อก็ไปหาผู้เฒ่าของหมู่บ้าน ตัดไปเร็วมากอีกละ)