ผมหมุนตัวกลับหลังหันจากสถานการณ์พวกนั้น วิ่งกลับไปห้องเรียนแต่มันว่างเปล่า ทุกคนออกไปกันหมดแล้ว ผมเลยพยายามนึกว่าที่ไหนที่คุณทาคามิจิจะไปบ้าง
ห้องน้ำ... ห้องเรียนคาบถัดไป...ห้องพักครู…. ห้องสภานักเรียน... ลองเช็คดูทีละที่ก็แล้วกัน
ผมวิ่งไปเช็คตามลิสต์ในหัว พอไม่เจอก็ไปห้องอื่นๆ ถามนักเรียนที่เดินสวนมาว่าเห็นเธอหรือไม่ พยายามคาดเดาพฤติกรรมคุณทาคามิจิไปด้วย
ขอให้ทันการณ์ด้วยเถอะ
คำภาวนาของผมสัมฤทธิ์ผล ผมพบคุณทาคามิจิเข้าให้ที่ทางเดิน แต่กว่าจะเจอก็เล่นเอาหอบกินเหมือนกัน เพราะต้องออกแรงวิ่งตามหา
“คุณทาคามิจิ มาด้วยกันหน่อย”
“มีอะไรเหรอ เอ็นโจคุง” เธอดูงุนงง แต่เห็นผมรีบก็วิ่งเหยาะๆตามมาด้วย
“คือว่า คุณคิโชวอินน่ะ….”
ระหว่างทาง ผมเล่าเรื่องที่คุณคิโชวอินกำลังตกที่นั่งลำบากเรื่องถูกกล่าวหาว่าเขียนล็อคเกอร์ของคุณทาคามิจิ มีปากกาเป็นหลักฐานอยู่ในมือ เธอได้ฟังก็อ้าปากค้าง รีบส่ายหน้าปฏิเสธเป็นพัลวัน
“ไม่ใช่แน่ๆค่ะ คุณคิโชวอินไม่มีวันทำเรื่องแบบนั้นหรอก ฉันมั่นใจ”
“ผมก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกัน” ผมร้อนใจจนเปลี่ยนจากเดินเร็วๆเป็นวิ่งอีกหน คุณทาคามิจิวิ่งตามมาแบบไม่ต้องให้เอ่ยปากว่าต้องรีบ
อดทนไว้ก่อนนะ คุณคิโชวอิน ผมพาความช่วยเหลือมาแล้ว
พวกเรารีบเร่งฝีเท้าไปยังที่เกิดเหตุ รู้สึกเหตุการณ์จะยังไม่คลี่คลาย แต่ก็ได้ยินเสียงของนักเรียนหญิงคนหนึ่งดังก้องไปตามทางเดิน บอกว่าคุณคิโชวอินไม่ใช่คนที่จะทำอะไรแบบนั้น แล้วก็พูดว่าคุณซึรุฮานะต่างหากที่เป็นฝ่ายรังแกคนอื่น
ผมบอกให้นักเรียนที่ยืนขวางอยู่ให้หลีกทาง พาคุณทาคามิจิเข้าไปในวงล้อมที่มีคุณคิโชวอินเป็นศูนย์กลาง เห็นกลุ่มคุณคิโชวอินมายืนประจันหน้าปกป้องเธอจากพวกคุณซึรุฮานะอยู่ ในวงล้อมก็มีมาซายะอยู่ด้วยเหมือนกัน
เอาเลย คุณทาคามิจิ
“ฉันเองก็คิดว่าไม่ใช่ค่ะ”
คุณทาคามิจิก้าวไปยืนข้างๆมาซายะ สบตากับคุณคิโชวอิน มาซายะดูจะตกใจมาก
“คุณคิโชวอินไม่ใช่คนที่จะทำเรื่องอะไรแบบนี้เด็ดขาด! เรื่องนี้แน่นอนค่ะ ปากกานั่นก็คงจะแค่เก็บมาเฉยๆใช่มั้ยล่ะคะ”
เธอประกาศเสียงดังฟังชัดด้วยความมั่นใจ ยิ้มแย้มให้คุณคิโชวอินที่มีท่าทีตื่นตระหนก
แต่พวกซึรุฮานะกลับหาว่าคุณทาคามิจิประจบประแจงผู้มีอำนาจของซุยรันเสียอย่างนั้น คงจะเล่นเองชงเองเรียกร้องความสนใจอย่างที่รุ่นพี่นาคาจิมะว่า
“เฮ้ย ซึรุฮานะ!” มาซายะหันไปถลึงตาใส่อย่างกราดเกรี้ยวที่บังอาจกล่าวหาเธอแบบผิดๆ
แต่คุณทาคามิจิไม่ยี่หระต่อคำกล่าวหา ออกตัวปกป้องคุณคิโชวอินต่อไป
“ก็แค่ความเห็นอย่างเป็นกลางเท่านั้นเองค่ะ” เธอพูดอย่างใจเย็น “ก่อนอื่น คุณคิโชวอินไม่ใช่คนประเภทที่จะกลั่นแกล้งแบบลอบกัดอย่างนี้ แล้วถ้าไม่ถูกใจฉันขึ้นมาจริงๆ ก็ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย แค่พูดมาคำเดียวว่าไม่ชอบขี้หน้าก็ไล่ต้อนกดดันฉันได้ถึงไหนๆแล้ว คุณคิโชวอินมีอิทธิพลแบบนั้นล่ะค่ะ”
ใช่ คุณคิโชวอินไม่ใช่คนแบบนั้น