Fanboi Channel

เรื่อง : ช่วยด้วย! ผมเกิดใหม่เป็น (ว่าที่) ตัวหายนะ
หมวด : แฟนตาซี
แนว : เกิดใหม่
ลิงก์ : https://writer.dek-d.com/maru-sama/story/view.php?id=1523638
ตอน : 16 ตอน อัพเดตล่าสุด 28 มิ.ย. 60
คิดว่าคงอ่านไม่ได้ครบทุกตอนนะ
บทนำ
ตัวเอกกำลั่งปั่นจักรยานกลับบ้าน ในขณะที่ฟ้าแลบแปลบๆ เขาเลยตัดสินใจจะหาที่หลบฝนแล้วค่อยกลับบ้าน พอเหลือบเห็นป้ายรถเมย์ที่อยู่ไม่ไกล ฝนก็ตกลงมาพอดี มีเสียงคนโทร.เข้ามา พอเขารับในขณะที่กำลังปั่นจักรยานก็โดนฝ่าผ่าตายโดยไร้ความทรมานด้วยประกายฉะนี้แล
ที่กล่าวมาข้างต้นเป็นความทรงจำที่ตัวเอกจำได้ในชาติที่แล้ว ส่วนตอนนี้เขากำลังโดนจับทดลอง ใจคิดว่าการโดนอะไรสักอย่างครอบหัวไว้ดูไม่ปลอดภัยนักเจ้าตัวเลยดิ้นแล้วกระชาดแขนออกจากการโดนจับตรึง เกิดความโกลาหลขึ้นเมื่อพระเอกเริ่มวิ่งหนีโดยการพังประตู หรือกระจกนิรภัยออกมา
ตอนนี้พระเอกคือคนที่ถูกจับทดลองจนแข็งแรงเหนือมนุษย์ มีคนจำนวนมากพยายามจะจับเขาและเล็งปืนเข้าใส่ ชายคนหนึ่งที่ตั้งชื่อให้เขาว่ามิกกี้พยายามพูดเกลี้ยกล่อมจนพระเอกเกิดอาการลังเล แต่พอถูกทหารคนหนึ่งยิงปืนเข้าใส่ก็ตัดสินใจกระโดดทะลุกระจกออกมา ทำให้ล่วงจากตึก แต่ก็จะถึงพื้นก็ถูกรถชนจนกระเด็น
บทที่1
พระเอกฟื้นขึ้นมาในโรงพยาบาล บอกว่าระหว่างที่หมดสติได้รับความทรงชาติที่แล้วทั้งหมดเลยมึนๆ สักพักก็มีคุณหมอวัยประมาณ 40-50 ปีเดินเข้ามา พระเอกค่อนข้างสนใจที่อีกฝ่ายมีสีผม สีคิ้วและขนตาเป็นสีเขียวทั้งหมด พยาบาลที่ตามมาก็เป็นสีฟ้า ที่ดูธรรมชาติมากกว่าย้อม
หมอถามไถ่พระเอกเพื่อเช็คความส่งจำ เขาบอกว่าตัวเองชื่อมิกกี้ แต่พอถูกถามเรื่องนามสกุลก็เงียบไปสักพัก คิดอย่างกังวลเล็กน้อยเพราะตัวเองเป็นมนุษย์ดัดแปลง มีนามสกุลซะที่ไหน สุดท้ายเลยพูดออกไปตามตรง
มิกกี้โดนซักไปเรื่อยๆ ซึ่งพี่แกตอบไม่ได้สักอย่าง ไม่ว่าจะวันนี้วันอะไร โดนรถชนวันไหน บ้านอยู่ไหน ครอบครัวเป็นใคร พี่แกตอบไม่ได้สักอย่างเพราะเป็นมนุษย์ดัดแปลง เรื่องพวกนี้จึงไม่เคยได้รับรู้ หมอเลยถามว่าจำอะไรได้บ้าง พระเอกเราก็บอกว่าจำได้ว่าตัวเองชื่อมิกกี้ หมอเลยให้อีกฝ่ายพักผ่อนแล้วออกจากห้องไป มิกกี้กะจะนอนเอาแรง แต่ประตูห้องก็ถูกเคาะซะก่อน
คนที่มาใหม่เป็นคนสามคน ชายสองหญิงหนึ่ง ทั้งสองฝ่ายก็คุยกันไป สรุปคือสามคนนั้นเป็นคนที่ขับรถชนพระเอก เด็กสาวอาสาจะพามิกกี้ไปส่ง แต่พี่แกบอกว่าจำไม่ได้ หมอหัวเขียวเลยกลับเข้ามา สรุปว่าพระเอกเราความจำเสื่อม ก่อนจะพากันออกไป
มิกกี้รู้สึกคุ้นๆกับคนทั้งสามมาก แถมยังรู้ด้วยว่าผู้หญิงคนนั้นชื่อแอชลีย์ เขารู้จักหล่อนมากจนตัวเองยังนึกตกใจ แต่ก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เนื่องจากยิ่งคิดยิ่งปวดหัว พี่แกเลยล้มตัวลงนอน ในตอนบ่ายนางพยาบาลก็มาปลุกให้ตื่น สามคนนั้นพามิกกี้ไปหาที่พักที่ทางนั้นจะเป็นคนจัดหามาให้ ระหว่างที่นั่งรถกันออกมา เขารู้สึกคุ้นๆเลยถามว่าเมืองนี้ชื่อเมืองอะไร พอได้คำตอบ พระเอกเลยจำได้ว่าที่นี่คือเมืองในเกมที่เขาเคยเล่นเมื่อชาติก่อน
ต่อเม้นล่างนะ

บทที่2
เปิดมาก็อธิบายถึงเกม esp ที่เป็นต้นแบบของโลกที่มิกกี้อยู่ บรรยายยาวเหยียด เจาะลึกถึงรูทต่างๆโน่นนี่นั่น ที่ให้ความรู้สึกเบื่อมากกก เลยข้ามซะ
สรุป ตอนนี้บรรยายเกี่ยวกับเกมทั้งตอนเลยจ้า ข้ามรัวๆ
บทที่3
มิกกี้ตื่นมาในตอนเช้า วางแผนที่จะให้ถูหพาเข้าโรงพยาบาล เขาโทร.ไปหาแอชลีย์ แกล้งบอกว่าตัวเองปวดหัว โวยวายปัดข้าวของ ก่อนจะหลับไปด้วยฤทธิ์ยานอนหลับที่กินไว้ก่อนแล้ว แต่กลายเป็นว่าพอตื่นมาที่โรงพยาบาลหมอก็ไม่ได้ตรวจเจอสิ่งที่ควบคุมเขา
สุดท้ายมิกกี้เริ่มปวดหัวจริงๆแล้วดิ้นทุรนทุราย พวกนั้นเลยตระหนักว่าไอ้สิ่งพระเอกต้องการให้ผ่าออกไปคือชิปที่ฝังอยู่ในหัว แล้วพวกนั้นก็ทำให้เขาสลบไป
บทที่4
ตอนนี้ก็เปิดมาด้วยข้อมูลเกี่ยวกับเกม ที่เคยบอกไว้ว่าเกมนี้มีตัวเอกให้เลือกเล่นสี่ตัว ซึ่งต่างเป็นมนุษย์ดัดแปลงรุ่นพี่ของมิกกี้ทั้งนั้น ส่วนตัวร้ายอีกตัวในเกมจะถือเป็นน้องเล็ก
ตัดฉากมาอีกวัน พวกนั้นพามิกกี้ไปร้านอาหารญี่ปุ่น ก็บรรยายว่าในพวกนี้ก็เป็นหนึ่งในคนที่ฆ่าตัวละครมิกกี้หรือ H5
ก่อนที่ฉากจะตัดไปอีกฝั่งที่เป็นคนสองคนคุยกันเกี่ยวกับมิกกี้
อ่านไม่ไหวละ เอาเป็นว่าสรุปเลยละกัน ฮา
ภาษาโอเคเลยนะ อาจจะมีบางช่วงที่เรียงประโยคแปลกๆไปหน่อย คำผิดน้อยมาก
ชอบยัดข้อมูลแบบไม่ถามสุขภาพคนอ่านบ่อยไปหน่อย บางตอนนี่มีแต่ข้อมูลในเกม เนื้อเรื่องไม่เดินเลยก็มี เลยรู้สึกว่ามันน่าเบื่อ ไม่ค่อยชวนให้ติดตามต่อเท่าไหร่ ชอบที่พลังของตัวละครเอกในเกมมีพลังเป็นพลังจิต กับบางอย่างที่สร้างขึ้นมาใหม่อย่างวิธีการเรียกวันเดือนปี รู้สึกว่ามันให้ความรู้สึกว่าเป็นโลกอื่นดี
ตัวละครรอบข้างรู้สึกแบนไปนิด เหมือนเพราะเป็นมุมมองบุคคลที่หนึ่งด้วย เลยไม่ค่อยได้เห็นหรือรับรู้ความคิดคนรอบข้างมากนัก ตัวเอกก็ไม่มีอะไรมาก ดูเป็นเด็กธรรมดา ไม่ได้ดูเก่งเวอร์ หรือเบียวอะไรมาก
ถ้าคนเขียนรู้จักยัดเนื้อหาอย่างแนบเนียน สำหรับเราเรื่องนี้น่าสนใจทีเดียว
สับกี่เรื่องไม่เคยอ่านจบเลยวุ้ย 55