มา!!! >>623-627
--------------------------
ฉันถอยตัวกรูดไปจนกระทั่งหลังชนกับเรือนกระจกขนาดใหญ่ ขณะที่เอ็นโจก็ยิ้มกริ่มขยับตัวย่างสามขุมตามเข้ามาช้าๆ
"คุณเรย์กะ"
น้ำเสียงที่เรียกชื่อฉันออกมานั้นทำให้ฉันรู้สึกขนลุกวาบ ใบหน้าก็เห่อร้อนขึ้นมา
อะไรกันเล่า! อย่าทำสายตาแบบนั้นนะ!
เอ็นโจที่มายืนอยู่เบื้องหน้าฉันก้มตัวลงเล็กน้อยและช้อนสายตามองฉันใกล้ๆ พร้อมกับเอามือขึ้นมาพยายามเกี่ยวมือของฉันที่ปิดปากตัวเองไว้ออก
"เรย์กะ"
เขาเรียกชื่อฉันอีกครั้ง แล้วใบหน้าก็เหมือนจะขยับใกล้เข้ามา จนมือของฉันที่ยังปิดปากตัวเองอยู่รู้สึกถึงลมหายใจของเขา ในนัยน์ตาที่จ้องมองมา ฉันก็เห็นใบหน้าของตัวเองสะท้อนในนั้นอย่างชัดเจน
กรี๊ดดดดดดดดดด
"ไม่ได้ค่ะ! ฉัน ฉันไม่ใช่ท่านไอระนะคะ!!!"
ฉันแทบจะกรีดร้องดังลั่น รู้สึกตัวเองหน้ามืดตาลายไปหมด พร้อมกับใช้มือดันตัวเอ็นโจออกไป
"หือ? ไหงพูดถึงไอระขึ้นมาล่ะ?"
เอ็นโจถอยไปเล็กน้อย พร้อมกับรวบมือของฉันที่กำลังจะดึงกลับมาไว้ในทันที
จะมือไวเกินไปแล้วนะยะ!
เขาเอียงหัวเลิกคิ้วทำหน้าประหลาดใจเล็กน้อยทั้งที่ยังยิ้มอยู่
ทำไมพูดถึงท่านไอระน่ะเหรอ หึ คงจะแปลกใจล่ะซิท่าที่ฉันจับได้น่ะ! คิดว่าฉันจะจับสังเกตไม่ได้ซินะ! อย่ามาดูถูกกันเชียวนะคะ ฉันน่ะนอกจากตอนนี้นางฟ้าแล้ว ในอดีตก็เป็นคิวปิดให้มาหลายคู่แล้วหรอกน่า
เอ็นโจทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะถอนหายใจเบาๆ แล้วก้าวเท้าเข้ามาประชิดตัวฉัน ฉันพยายามจะหนีแต่ว่าหลังก็ติดเรือนกระจกแล้ว แถมมือก็โดนจับรั้งไว้อยู่ ไม่มีทางให้หนีไปได้เลย
กรี๊ดดดดดดดด ใครก็ได้ช่วยด้วยค่าาาาาาาาาา
"คราวนี้คิดเองเออเองเรื่องอะไรอีกแล้วล่ะครับ?"
เสียงของเอ็นโจที่ดังอยู่เหนือหัวฉันคล้ายกับไม่พอใจเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะเริ่มรู้สึกถึงลมหายใจใกล้ๆหูข้างขวาของตัวเอง
"เรย์กะใจร้ายจังเลยน้า"
อะ อะไรกันเล่า!?
ปลายนิ้วข้างหนึ่งของเอ็นโจไล้บนแก้มของฉันอย่างแผ่วเบา
"ที่ผมทำมาทั้งหมดเนี่ย ถ้าผมไม่สารภาพ คุณจะไม่รู้เลยจริงๆงั้นเหรอ?"
สารภาพอะไรกันค้า!? ฉันเกือบจะหลุดพูดออกไปแต่ก็ยั้งตัวเองไว้ได้ทัน รู้สึกว่านั่นมันเป็นอะไรที่ไม่ควรถามอย่างแรงเลยล่ะ
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่อยากรู้เลยสักนิดค่า
เอ็นโจขยับใบหน้ามาที่ข้างหน้าฉันอีกครั้ง ดวงตาของเอ็นโจสบสายตากับฉันแววตาวิบวับก่อนหน้านี้ กลายเป็นความจริงจังมาแทนที่ จนฉันเผลอกลืนน้ำลายเอื้อก
"ผมไม่เคยทำแบบนี้กับคนอื่นเลยนะ" เอ็นโจยกมือของฉันขึ้นมาจูบเบาๆอีกครั้ง "....แค่คุณเท่านั้น"
"!!!"
อึก อุกรี๊ดดดดดดดดด ฉันรู้สึกตัวแข็งทื่อไปทั้งหมดอย่างไม่รู้แล้วว่าต้องทำตัวยังไงต่อ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันน่ะค้าาา
เพราะว่าเป็นวันปล่อยผีซินะ เอ็นโจถึงทำตัวแปลกๆแบบนี้น่ะ!?
ใช่แล้ว ต้องเป็นแบบนั้นแหงๆ ซาโตมิคุงเคยเล่าให้ฟังสมัยเรียนว่าค่ำคืนวันฮาโลวีนจะมีดวงวิญญาณที่ล่องลอยออกมามากมายในวันนี้เพื่อสิงร่างใครก็ตามและลากเอาไปเป็นตัวตายตัวแทน! และตอนนี้เอ็นโจก็โดนสิงแล้วและฉันก็กำลังกลายเป็นเหยื่อไปอีกคน!!
กรี๊ดดดดดดด ไม่น้าาาาา บ้าจริง ที่ผ่านมาฉันไม่เคยออกจากบ้านในค่ำคืนฮาโลวีนแบบนี้เลยก็เพราะแบบนี้แหละ ตอนนี้พลาดท่าเสียแล้ว ทำยังไงดีล่ะ ไม่ได้เตรียมเกลือชำระมาซะด้วยซิคะ แง้!!!
"เรย์กะ..."
เสียงแผ่วเบาของเอ็นโจเรียกสติฉันให้กลับมาครั้ง แล้วใบหน้าที่เหมือนจะสีเข้มขึ้นก็เคลื่อนเข้ามาอีก เอ่อ เมื่อกี้ก็ว่าใกล้แล้ว ยังจะขยับเข้ามาอีกแน่ะ!! หยุดนะย้า!!!!
"เรย์กะ... ที่ผ่านมา... ตลอดเวลา... ผมน่ะ..."
.
.
.
.