Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

ถ้า KimiDolce เป็นการ์ตูน 18+

“ถ้าเป็นอย่างงั้นคงจะต้องใช้ร่างกายช่วยบอกความรู้สึกอย่างนั้นสินะ”

ไม่รู้ว่าคาบุรากิคิดอะไรกันแน่ แต่จู่ ๆ ก็โผล่ขึ้นมาแบบนั้นตอนที่พวกเรากำลังวางแผนกัน

เพราะ KimiDolce แต่เดิมเป็นการ์ตูนเรท 18+ ที่โด่งดังมากในหมู่สาว ๆ ดังนั้นเรื่อง H ที่ฉันพยายามหลบเลี่ยงมานาน ในที่สุดก็เลี่ยงก็ถูกหยิบยกขึ้นมาพูดเป็นประเด็น แต่เอาเถอะ ยังไงถ้าไม่ใช่เรื่องของฉันก็ไม่เห็นจะน่าตื่นเต้นอะไรเลย ดังนั้นฉันเลยถามคาบุรากิออกไปตรง ๆ

“ท่านคาบุรากิเคยทำอย่างว่ารึเปล่าคะ?”

คาบุรากิหน้าแดง “ถ...ถ้าไม่ใช่กับคนที่ชอบ ใครจะทำได้ลงล่ะ!”

ว่าแล้วเชียว

“งั้นทราบรึเปล่าคะว่าทฤษฎีต้องทำยังไงบ้าง?”

“อย่ามาดูถูกกันเชียวนะ ของอย่างงั้นก็ต้องรู้อยู่แล้ว!”

คาบุรากิทำท่าฉุน ๆ

“ถามแต่ฉัน เธอเองก็ไม่เคยเหมือนกันไม่ใช่รึไง!?”

ฉันส่ายหน้า

“ถึงจะไม่เคย แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของผู้หญิงนี่คะ อีกอย่างฉันก็ไม่ได้ชอบใครจริงจังอยู่ด้วย”

“อย่าพูดเหมือนเป็นปัญหาของคนอื่นหน่อยเลยน่า” คาบุรากิพูดอย่างโมโห ฉันสงสัยว่าเรื่องที่คาบุรากิยังเป็นหนุ่มบริสุทธิ์ผุดผ่องมันกลายเป็นปัญหาของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ “แย่ล่ะสิ ไม่รู้ว่าทาคามิจิจะเคยรึเปล่า”

คาบุรากิทำท่าวิตกจริต เกิดมาเป็นผู้ชายนี่ลำบากเหมือนกันนะ

นั่งทำหน้าคร่ำเครียดอยู่นาน คาบุรากิก็เงยหน้าขึ้นมองฉันอย่างมีความหวัง

“เหมือนกับการสอบ ก่อนจะลงสนามสอบก็ต้องเรียนแล้วก็ฝึกทำโจทย์ก่อนสินะ ถ้าอย่างงั้นล่ะก็ คิโชอิน พวกเราไปโรงแรมกันเถอะ!”

ฉันสะดุ้งเฮือก อย่าบอกนะว่า...

“ไปกับคนอื่นก็ได้นี่คะ ท่านคาบุรากิเป็นที่ชื่นชอบ น่าจะมีสาว ๆ หลายคนเต็มใจไปด้วย”

คาบุรากิเบ้ปาก “เดี๋ยวก็เป็นเรื่องโวยวายเข้าไปถึงหูทาคามิจิขึ้นมา ไม่เอาหรอก”

“งั้นก็ไปหาสาวบริการ...”

“เธอจะให้ฉันทำเรื่องแบบนั้นกับคนไม่รู้จักรึไง?!”

ฉันเองก็ไม่ได้รู้จักมักจี่กับนายเป็นการสนิทสนมขนาดนั้นซักหน่อย!

“งั้นถ้าลองฝึกกับท่านเอ็นโจ...”

“จะบ้าเหรอ หมอนั่นเป็นผู้ชาย มันเหมือนกันที่ไหน อย่ามัวแต่พูดมากเสียเวลาเลย รีบไปฝึกกันเถอะ!”

ฉันมองคาบุรากิอย่างตกตะลึง จะเอาจริงอ่ะ ไม่ถามความเห็นฉันหน่อยเลยเหรอ นี่ก็เป็นครั้งแรกของฉันเหมือนกันนะ แล้วถ้าเกิดใครเห็นฉันเข้าโรงแรมกับคาบุรากิล่ะก็ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ขอเป็นโรงแรมไกลๆ ที่ไม่ใช่โรงแรมในเครือคาบุรากินะคะ”

“ถ้าไปไกล ๆ ก็ไม่สะดวกน่ะสิ อีกอย่างถ้าเป็นโรงแรมในเครือบ้านฉันก็ไม่ยุ่งยากด้วย” คาบุรากิลากฉันออกไปพลางโทรศัพท์เรียกคนขับรถ “ครั้งแรกของทาคามิจิฉันอยากจะทำให้เธอมีความสุขที่สุด เพราะงั้นคิโชวอิน เธอต้องให้ความร่วมมือในการฝึกฝนเทคนิคของฉันด้วยล่ะ!”

ไม่น๊า! ฉันกรีดร้องในใจ แต่ก็ต้านทานแรงฉุดด้วยความเร่าร้อนของคาบุรากิไม่ได้ ในที่สุดก็ถูกโยนเข้าไปในรถของบ้านคาบุรากิในที่สุด

จบ

>>2 ใจเย็นมึงงงง กระทู้ล่างยังไม่เต็ม และนี่มันนิยายใสๆ มือยังไม่เคยจับกัน ระดับคาบุมันต้องให้เกียรติผู้หญิงอดทนรอจนเข้าห้องหอแน่นอน

>>2 กุว่าระดับคาบุมันคงไปจ้างเทรนเนอร์มาสอนเรื่องนี้โดยเฉพาะมากกว่า แล้วเอาไปปฏิบัติกับวาคาบะจังรวดเดียวไปเลย!!

>>4 น่าจะฝากตัวเป็นลูกศิษย์ท่านอิมาริเพื่อร่ำเรียนวิชาคาสโนว่าเป็นการชั่วคราว แต่นึกภาพคายุไปสถานเริงรมย์นี่โคตรไม่เข้า อยู่ฝึกม้าต่อไปน่ะดีแล้ว

>>2 กูฮาวะ ถ้าทำงี้จริงได้เจอเจ้าแม่กาลีแน่ๆ

>>2 จอมมารกับปีศาจทานุกิไม่ปล่อยแกไปแน่ บากะรากิ55555

>>2 กูว่าถ้าไปจริง คงเจอสองจอมมารมานั่งรออยู่ตรงล็อบบี้ ท่านพี่คงพาเรย์กะกลับบ้านทันที ส่วนเอ็นโจก็คง "อื๋อ มาซายะ อยากเรียนเรื่องอย่างว่าขนาดนั้นเลยเหรอ เดี๋ยวผมสอนให้ก็แล้วกัน" แล้วลากมาซายะเข้าห้องแทน...A whole new world

>>8 ไตเติลก็เปลี่ยนเป็นเมื่อ Kimi Dolce เป็นการ์ตูน BL แทน แต่อันนี้กูโอเคนะ 5555

เพิ่งสำนึกได้ว่านิยายเรื่องนี้นี่มันภัยพิบัติสำหรับนักอ่านยามค่ำอย่างกุเลยนี่หว่า

>>10 มาม่าและขนมถุงอาจพอเยียวยาได้

ถ้าเป็น BL นี่ ซุยรันก็ต้องเป็นโรงเรียนชายล้วนน่ะสิ
วาคาบะคุง หนุ่มสามัญชนสายฮีลลิ่ง
ท่านมาซายะ จักรพรรดิผู้เกรียงไกร ที่มีความโง่เรื่องรักๆเป็นแก๊ปโมเอะ
ท่านชูสุเกะ องค์ชายที่เพียบพร้อมที่จริงๆแล้วมีปม
.
.
.
กูว่ากูควรพอ จริงๆคือกาวหมด
ขอโทษโม่งที่ไม่ชอบวายด้วย

จะว่าไปเคยมีโม่งบอกว่าจะแต่งฟิคยูริ เอ็นโจCกะเรย์กะนี่นา อยากอ่านจุง

>>13 กูเอง มีพล็อตในหัวอะไรหมดแล้ว แต่ยังไม่ว่างเขียนเลยว่ะ

>>2 แฮ่กๆๆๆ แต่งต่อเลยมึง ขอของท่านพี่จะดีมากกกก แฮ่กๆๆ

>>12 พลอตดีๆ แล้วเรย์กะล่ะ เป็นท่านเรย์ จักรพรรดิฝรั่งเศสผู้เปี่ยมด้วยเสน่ห์และเป็นผู้นำสูงสุดของเหล่าแกงค์นักเลงในโรงเรียน เป็นแบดบอยหน้าสวยอะไรแบบนี้

>>16 แบดบอยหน้าสวยผู้พยายามปิดบังลูกน้องว่านิสัยจริงๆเป็นคนเปิ่น กินจุโคตรๆ

>>17 กูว่าการกินเยอะสัสๆนี่น่าจะดูแมนอยู่ ที่ต้องปิดบังน่าจะเป็นเรื่องชอบแดกขนมฟรุ้งฟริ้ง

>>18 ต้องหลบลี้สายตาคนไปกินพาเฟ่ต์ในแฟมิเรส บุฟขนมหวาน และขนมน้ำชาตอนบ่ายสาม โถวววว

>>16 จากเจ้าแม่กาลีอาจกลายเป็นพระศิวะ(เทพผู้ทำลายถ้ากุจำไม่ผิด) แต่กูว่าอันนี้ไม่เท่เท่าเจ้าแม่กาลี555555 เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ก็ดูตลกเกิน

>>20 เป็นเทพธอร์....

https://mobile.twitter.com/rain_stained/status/872783442131394560/photo/1
แบบนี้ค่อยตรงกับอิมเมจหน่อย นี่วาดตามในkimidolใช่มั้ยเนี่ย ถึงว่าดูดีกว่าฉบับทั่นเรย์กะ

>>22 กรี๊ดดดดดดด ถ้าคาบุมันหล่อประมาณนี้จริงก็ไม่แปลกที่ท่านเรย์กะจะเผลอโดขิๆ ในบางจังหวะ และเด็กซุยรันติดฟิลเตอร์ตลอดเวลา

แปลอังกฤษเพิ่งอัพตอนที่ 91 เลยกดเข้าไปดู
ทำร้ายกระเพาะตัวเองอีกแล้ววว เรื่องนี้ทั้งแปลไทยทั้งอังกฤษทำร้ายกูกันเหลือเกินนนนน

จากภาพ >>22 ท่านเอ็นโจนี่เป็นเพื่อนพระเอกจริงๆน้า ตัวละครประเภทเพื่อนที่คอยชงความสัมพันธ์พระนาง มองความคิดแผนการของตัวร้ายออก กีดกันตัวร้าย บท 'เพื่อนพระเอก' ตัวอย่างในโชโจมังงะชัดๆ นึกถึง kimi ni todoke เลยแฮะ 555

>>20 เป็นมาเฟียอิตาลีดีมะ มีมือขวากับมือซ้ายประกบข้าง

>>26 อารมณ์ ก็อดฟาเธอร์ แน่ๆ

>>27 เวลามีเรื่องกับใครต้องเรียกลูกสมุนมาบอกว่า ไปยื่นข้อเสนอที่มันปฏิเสธไม่ได้ซะ แล้วมอบดอกโบตั๋นแดงให้เป็นของกำนัลแถมท้ายด้วยมั้ย

มะ มาแล้วนะ ทันแปดโมงพอดี แหง่ก...

ในที่สุดนายตัวสำรองก็มีบทแล้ว! หลังจากที่หายไปนานเหมือนจะหลุดนอกวงโคจร

อะหือ อิวามุโระคุงคืบหน้าโครต คุณโนโนเสะเรียกชื่อ แถมยังมีเอาผ้าขนหนูให้ถึงชมรม ลูกศิษย์เจ้าแม่กำลังจะถึงฝั่งฝันไปหนึ่งราย ยินดีด้วยน้าาา //ซับน้ำตา

มาเจออีไก่โง่ มึงเป็นบอทเรอะ พูดแต่คำเดิมซ้ำๆซากๆอยู่ได้ มอบถ้วยรางวัลผู้ซื่อสัตย์ดีเด่นให้แล้วจะไปไหนก็ไปนะ

วาคาบะน่ารักโครต ร่าเริงสดใสดูเปิ่นๆโก๊ะๆหน่อยแต่ไม่น่ารำคาญ แถมที่พูดออกมามีแต่ตัวเองที่ทำทั้งนั้น คนอื่นเขาไม่ทำกันหรอก ฮึ้ยย น่าร้ากกกกกกกกก
แต่สภานักเรียนก็ดูเป็นสภาที่ตบมุกกันขยันขันแข็งดีนี่หว่า นีกว่าจะเป็นพวกเครียดๆ คงแก่เรียนมานั่งทำงานหน้าทะมึนๆกันซะอีก และอาริมะมีบทแล้ววึ้ยยยย แถมบทนี่ก็เป็นตัวตบมุกเหมือนกันกับเรย์กะอีก พวกมีสามัญสำนึกปกตินี่แม่งเหมาะเอาไว้ใช้เป็นตัวตบมุกดีชิบหาย อยากเห็นอาริมะไปตบมุกกับคาบุบ้างว่ะ อยากรู้จะฮาได้ขนาดไหน

เหล่าคณะกรรมการนักเรียนนี่ก็ฮาชิบหาย แต่ในเรื่องของ pivoineนี่ค่อนข้างเข้มงวด แต่ถ้ามองมุมนอกมันก็ไม่ค่อยดีจริงๆนั่นแหละ เรามองจากมุมท่านเรย์กะเลยโคตรฮา555555
แต่ดูจากการตบมุก บักคาบุนี่นกแน่ๆ อกหักแน่ๆ สัญญาณอันตรายดังนอกจากท่านเรย์กะก็มีมิซึซากิคุงนี่แหละที่คะแนนตามมา
ลืมพ่อเอสชมรม เอสชมรมนี่ใช่คนเดียวกับหัวหน้าเปล่าอะ ถ้าใช่ก็อยากจะแจวเรือ นายออกมาแต่ละบทนี่นะ เกิดมาเพื่อเป็นพ่อบ้านใจกล้าชัดๆ!

อีตาไก่โง่ เจอหมัดฮุดคำพูดจากท่านเรย์กะไปซะ คาบุรากิสถานะการจีบวาคาบะยากขึ้นไปอีกสเตปเพราะอาริมะสนิทกับวาคาบะนะสิ รักแท้แพ้ใกล้ชิด (แต่จริงๆต้องระวังเรย์กะมากกว่าและก็มองดูเอ็นโจที่มีสถานะการจีบหญิงที่ตกต่ำพอๆกับสหาย)

>>29 ชั้นมารอพี่ที่ท่าน้ำตั้งแต่ 7 โมงเช้าทุกวันเรยนะ.... ไม่ใช่อะไร หมู่นี้นอนเร็วเลยตื่นเช้า ตื่นแล้วก็ไม่มีอะไรทำนั่งกด refresh ลุ้นเล็กๆ ไปเรื่อยๆ นึกๆ ไปก็ออกจะโรคจิตนิดๆ ปะวะ

จะว่าไปตาไก่โง่ก็ขยันโผล่มานะ มาย้ำๆ ซ้ำๆ ตลอดแบบนี้ อ.ฮิโยโกะเค้ามีเหตุผลอะไรรึเปล่าวะ แล้วไอ้สภาฮาเฮนั่งตบมุกกันครื้นเครงนี่ก็นะ...

>>34 ไม่เป็นไร พอกูลงแล้วก็กดรีเฟรชไปเรื่อยๆ รออ่านคอมเมนต์เหมือนกัน โรคจิตพอกัน 55555 พอดีช่วงนี้ติดงานกึ่งๆ ประจำหน่อยอ่ะ ช้าเล็กๆ แต่ถือคติไม่เกินแปดโมงเหมือนเดิมนะจ๊ะ

>>35 คิดถึงมึงจังโม่งแปล แทงยูแอนด์เลิฟยูนะจ๊ะมึง

ว่าแต่หัวหน้าชมรมบอลนี่ไม่มีชื่อออกมาใช่มั้ย
ตอนนี้ท่านเรย์กะตั้งชื่อเล่นที่เรียกในใจให้เรียบร้อยละ เคมาริไดนากง คุง

สักวันถ้าท่านเรย์กะหลุดชื่อเล่นในใจออกมาต้องเหี้ยมากแน่ๆ55555
นายตัวสำรองเอย อะไรเอย

>>37 เอสชมรมตอนนี้ยังไม่มีชื่อ แต่เดี๋ยวก็เฉลยเอง

อ่านตอนล่าสุดแล้วสงสัยว่าทำไมห้ามเอาข้าวกล่องเซเว่นเข้ามาในโรงเรียนหว่า หรือกล่องข้าวเป็นพลาสติกป๊องแป๊งมันดูไม่ค่อยดีสินะ

>>39 ก็เหมือนแบบว่าถ้าเอาเข้ามาร้านในโรงเรียนก็ได้กำไรน้อยสิ เว้นแต่เอาข้าวกล่องจากบ้านมาเอง

รำคาญตาไก่โง่ชะมัด ชีวิตนี่มีอยู่เรื่องเดียวรึไงยะ มีหน้ามาทำหน้าตารังเกียจใส่ท่านเรย์กะ แกนั่นแหละนิสัยน่ารังเกียจที่สุด รับไม่ได้ก็จับเอ็นโจไปมัดรวมกับยุยโกะไปเลยซิ // หัวหน้าชมรมฟุตบอล นายมีพัฒนาการถึงขั้นกล้ามายืนประชันหน้าแล้วออกปากไล่เจ้าแม่กาลีแล้วเรอะ // บากะรากิลางที่นายจะได้ออกเดินทางอีกรอบนี่เริ่มแสดงตัวออกมารำไรแล้วนะ สงสาร5555

เอสชมรมฟุตบอลอยู่กับท่านเรย์กะทีไรทำตัวน่าเอ็นดูทุกทีเลย กูอยากลงเรือนี้เพิ่มอีกลำจริงๆ 5555555
ไปๆมาๆท่านเรย์กะก็เริ่มเนียนไปกับพวกกรรามการนักเรียนอีกก๊กแล้วใช่ไหมเนี่ย สร้างพันธมิตรได้เพิ่มอีกฝั่ง
แต่แอบเห็นใจคาบุรากินะเนี่ย เห็นสนิทวาคาบะจังกับนายตัวสำรองแบบนี้ดูท่าเรื่องวาคาบะจังชักจะห่างไกลขึ้นเรื่อยๆ
ถึงจริงๆศัตรูหัวใจอันดับหนึ่งจะเป็นท่านเรย์กะเองก็เถอะ 555555

>>40 ก็ถ้าเป็นข้าวกล่องทำเองน่ะพอได้ เพราะคงมีคุณแม่ที่อยากโชว์ความรัก/สกิลผ่านข้าวกล่อง
แต่พวกคุณหนูคงมองว่าการซื้ออาหารหรือของจากคอมบินินี่มันดูชาวบ้านเกินไปแล้ว คนรวยๆไม่เข้าคอมบินิหรอกนะ อีกอย่างข้าวกล่องละ 500 เยนกินเข้าไปแล้วจะไม่ท้องเสียจริงๆงั้นเหรอ?! อะไรประมาณนี้ล่ะมั๊ง

>>42 กูก็แอบเชียร์หัวหน้าชมรมฟุตบอลเล็กๆ นะ นี่ดูจากสายตาคนนอกมีทั้งจักรพรรดินีประทานดอกโบตั๋นแดง ออกมาตบมือเชียร์ด้วยตัวเอง มีตั้งฉายาน่ารักๆ (?) ให้ องค์จักรพรรดินีทรงรับเครื่องดื่มไปเป็นที่ระลึกอีกต่างหาก

>>42 มีของกินมาเป็นของกำนัลให้เจ้าแม่ตลอดทั้งเครปตอนงานโรงเรียน ตอนนี้ก็เครื่องดื่มเกลือแร่ นายมาถูกทางแล้วกัปตัน เครื่องบรรณาการก็ต้องของกินนี่แหละดีงามที่สุด ถ้านางได้เป็นแฟนกันจริงๆกัปตันต้องกลายเป็นพ่อบ้านใจกล้าแน่ๆ ขนาดอยู่ห่างๆยังกลัวซะขนาดนี้ แต่งกันไปนี่เจอท่านพี่จอมมารอีก ตายแน่ๆแก 5555

>>44 >>45 เห็นแล้วอยากรู้เลยว่าจะมีเวอร์ชั่นผ่านฟิลเตอร์เด็กซุยรันรึเปล่า เหมือนซามุไรขุนศึกกับทหารเลว กูอยากอ่าน 555555

วันนี้แอบเห็น จักรพรรดินีเดินแวะไปชมรมฟุตบอลล่ะค่ะ พอเห็นหัวหน้าชมรมฟุตบอลเดาะบอลอย่างเชี่ยวชาญ ท่านจักรพรรดินีก็ปรบมือชมเชย ให้กำลังใจด้วยล่ะ แล้วจากนั้นหัวหน้าชมรมฟุตบอลก็เข้าไปทักทาย เอาตัวบังไม่ให้จักรพรรดินีเห็นสมาชิกคนอื่น พูดคุยอะไรกันไม่รู้อย่างชื่นมื่นกันสองคน พอจักรพรรดินีทำเอียงตัวชะเง้อมองข้างหลังหัวหน้าชมรม หัวหน้าชมรมก็คงจะหึงหวงไล่จักรพรรดินีออกจากบริเวณสนามบอลเลยล่ะค่ะ!

>>47 ฟิลเตอร์สมเป็นเด็กซุยรันมากๆ 5555 ที่แท้ที่เอาตัวไปบังใกล้ๆ ไม่ให้มองคนอื่นนี่คือหึง ไม่อยากให้คนอื่นอยู่ในสายตาสินะคะ มิน่าล่ะพอสบตาก็ถึงขั้นทำบอลร่วงวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาเชียว

>>39 มันไม่ไฮโซมั้ง
>>47 เขาแอบคบกันลับๆ เป็นรักต่างชนชั้นสินะคะ ว้าย เนื้อหอมมากเลยล่ะค่ะ

>>47 ฟิลเตอร์เด็กซุยรันแม่ง
แบบนี้สงสัยตอนงานโรงเรียนที่หัวหน้าชมรมฟุตบอลถูกจักรพรรดินีใส่ชุดจีนเรียกก็รู้สึกเขินอายทำตัวไม่ถูกเลยต้องวิ่งหนีไปสินะ ว้ายๆ 555555

>>50 ว้ายๆๆ
อย่างงี้ตอนล็อกเกอร์จะฟิลเตอร์ยังไงบ้างนะ 5555

โอ๊ะ เพิ่งเข้าไปเช็ค ดิบตอนใหม่ออกแล้วนะ

>>52 โอ๊ย แต๊งกิ้ว เข้าไปดูล่ะ ขอสครีมสปอยล์หน่อย
.
.
.
.
ตอนนี้แม่งน่ารักว้อยยยย สามผู้ยิ่งใหญ่แห่งซุยรันแม่งกลายเป็นเพื่อนสนิทกันจริงจังล่ะ มีไปออกกำลังกายด้วยกัน แต่คาบุรากิแม่งสปาร์ตาชิบหาย จับท่านเรย์กะขึ้น Treadmill วิ่ง 8 กิโลชั่วโมงนึงเลยอ๋อวะ ลงเครื่องมาปุ๊บตะคริวกินปั๊บ ก็น่าล่ะ ทุกวันนี้กูยังวิ่งอยู่ที่ pace 6-7 เอง คาบุแม่งโหดไปหรือกูวิ่งช้าไปวะ...
.
.
.

>>53 กูเห็นด้วย
.
.
.
.
ไม่หรอกมรึง แรงผู้ชายกับแรงผู้หญิงมันไม่เหมือนกันยิ่งอีตาคาบุกิเป็นพวกบ้าพลังแถมเป็นเคยลงกีฬาโรงเรียนอยู่จะวิ่งขนาดนั้นก็ไม่แปลก แต่ท่านเรย์กะเป็นพวกสโลไลฟ์ระดับความอึดเลยสู้ตาบ้ามันไม่ได้เท่านั้น แต่กูว่าเรย์กะอึดน่ะวิ่งไปได้ขนาดนั้นถ้าเป็นคนอื่นก็ระดับ 6- 7 หรือน้อยกว่านั้น แต่ไอ้ระดับ 8 นี่คือวิ่งเป็นประจำจนแกร่งแล้วล่ะ
.
.
.
.

>>53
คาบุทำไมเมิงร้ายกับท่านเรย์กะอยู่คนเดียวเลยฟ่ะ เดี๋ยวก็จับมาเป็นรองผู้ใหญ่บ้านคานทองแทนนายตัวสำรองซะนี่

>>47 มีทั้งจักรพรรดิ องค์ชาย ซามุไร ทหารเลว เพื่อนของท่านพี่ นักเลงสามัญชน รุ่นน้องชมรมการฝีมือ นี่ยังมีกัปตันชมรมฟุตบอลอีกเรอะ แล้วแบบนี้จะมีนักเรียนชายAที่ไหนกล้าเข้ามาจีบล่ะเนี่ย ผู้ชายแต่ล่ะคนระดับท็อปทั้งนั้น 5555

>>47 โรงเรียนซุยรันนี่นอกจากจะเป็นสถานศึกษาชั้นนำแล้วยังเป็นแหล่งจำหน่ายกาวชั้นสูงด้วยซินะ คือแต่ล่ะคนที่ออกมาฟิลเตอร์แม่งกาวมากกกก5555

>>57 ป่าหลังโรงเรียนนั่นน่าจะเป็นแหล่งปลูกกัญชาขนาดใหญ่...

>>58 กูว่า Pivoine นี่แหละน่าจะเป็นคนตั้งต้นปลูกป่ากัญชา ดูแล้วกาวหนักสุดล่ะ มิน่ามองคาบุรากิเอ็นโจกันตาเยิ้มทุกวัน ส่วนพวกสภานักเรียนที่ดูกาวน้อยหน่อย อาริมะน่าจะรู้ความลับแล้วเตือนๆ ให้ใส่หน้ากากกันแก๊สไว้เวลาลับสายตาคน ถถถถถ

>>59 กูนึกเป็นพล็อตฟิคเสื่อมๆอย่างซุยรันถังแตก แถมพวก Pivoine ก็หัวสูง กินแต่ขนมไฮโซๆ ชาพรีเมี่ยมทุกวัน แถมกินจุ กินล้างกินผลาญ กินจนงบประมาณติดตัวแดง ไม่มีทางเลือก เลยต้องปลูกกัญชากับตั้งโรงงานกาวส่งขายกันในหมู่นักเรียนซุยรันหาเงินเข้า Pivoine เรื่องนี้เป็นความลับที่ส่งกันมารุ่นต่อรุ่นในหมู่ประธาน Pivoine เท่านั้น อาริมะก็ได้ไปล่วงรู้ความลับเข้า แต่โดนชายชุดดำอุ้มไปล้างสมอง กลับออกมามึนๆเบลอๆนิดหน่อย จำได้แต่ว่า Pivoine นั้นชั่วร้ายมาก แต่ก็นึกไม่ออกว่าชั่วร้ายยังไง จำได้แค่ชั่วร้ายและน่าสะพรึงกลัว เลยต้องมาต่อกรในฐานะประธานนักเรียนที่ต้องปกป้องซุยรัน......

>>60 ของแดกเท่าที่ออกมาแต่ละอย่างขายกัญชาไม่น่าเอาอยู่ว่ะ ถ้าจะโปะตัวแดงจริงๆ ต้องล่อระดับโคเคนไม่ก็เฮโรอีนแล้ว

>>60 ตอนล้างสมองนี่คงน่ากลัวมากจนผมหงอกในข้ามคืนด้วยนะ ได้เซ็ทติ้งผมเงินคูลๆ แบบในคิมิดอลอีกต่างหาก

นึกพล็อตกระทู้ก่อนโน้น ที่เคยบอกว่าเบื้องหลังห้องสโม Pivoine หรือพวกชมรมวรรณกรรม มีห้องลับซ่อนอยู่ ในนั้นคือห้องผลิตโดจินแห่งซุยรัน อาจเป็นแหล่งรายได้หลักก็ได้ 55555

>>61 ก็ขายแพงๆสิ เด็กซุยรันจ่ายไหวอยู่แล้ว แค่เอาสองคนนั้นไปเป็นพรีเซนเตอร์ ยอมเปลืองตัวเซอร์วิสนิดๆหน่อยๆไม่สึกหรอ แค่นี้ก็น่าจะขายดีเป็นเททิ้ง 5555555
>>63 นำขบวนโดยท่านซาราระสินะ แต่งฟิค แต่งโดออกมาขาย หาเงินสมทบทุนค่าขนม pivoine

เออ แต่กูก็แอบคิดนะว่าที่ท่านเรย์กะเรียกหัวหน้าชมรมฟุตบอลว่าเคมาริไดนากงนี่เหมือนได้เอาคืนตอนที่โดนเรียกว่าโยโคสึนะ ถึงจะผ่านฟิลเตอร์ของกูก็เถอะ จริงๆอาจจะเรียกแบบชื่นชมไม่ได้คิดอะไรทั้งคู่อะนะ 5555

>>65 ที่จริงกูนึกว่าจะแอบเรียกว่าสึบาสะคุง คือ ถ้าพูดถึงพวกกีฬาฟุตบอล พวกบ้าบอลทั้งหลาย ก็ต้องนึกถึงสึบาสะน่ะ แม้เจ้าตัวจะไม่ได้ชื่อสึบาสะก็ตามที

>>66 เพราะถ้าอยู่ๆพูดถึงพระเอกการ์ตูนเรื่องอื่นขึ้นมามันแปลกๆมั้ง ปกติกูก็ไม่ค่อยเห็นพวกการ์ตูนหรือนิยายพาดพิงการ์ตูนนิยายเรื่องอื่น นอกจากพวกตัวละครจากวรรณกรรมคลาสสิก เว้นพวกวางตัวมาว่าเป็นแนวล้อเลียนจิกกัดเรื่องอื่นอยู่แล้ว ไม่รู้เหมือนกันแฮะ

>>67 กูคุ้นๆว่าท่านเรย์กะเคยมีตอนล้อสึบาสะอยู่นะ กุหลาบแวร์ซายอีก

>>65 เออ มองในแง่นี้ก็ได้อยู่เนอะ ถึงจะเอ่ยด้วยความชื่นชม แต่เคมาริไดนากงยังฟังดูเท่กว่าโยโคสึนะ ที่ไม่น่าเอามาชมผู้หญิง 5555
>>66 คงเป็นเพราะเอ่ยตรงๆ มันจะเสี่ยงผิดลิขสิทธิ์ด้วยมั้ง อย่างกุหลาบแวร์ซายส์นางยังพาดพิงอ้อมๆ ตลอด จริงๆ ชมว่าเคมาริไดนากงมันก็พ้องกับโชกุนสุนัขตอนท้ายดีนะ

>>63 โดจินแห่งซุยรัน แบบนอมอลแม่งต้องมี ฮาเร็มของท่านเรย์กะแน่ๆ
แบบวายแม่งต้องมี คาบุxเอ็นโจ เป็นเรือหลัก แล้ว อาริมะxคาบุ เป็นเรือรอง มี อิมาริxท่านพี่ เป็นเรือในตำนาน
แบบสายมืดแม่ง ต้องมีรุมโทรมท่านเรย์กะ เทนตาเคิลยูกิโนะ แฮ่กๆๆ
//กุควรพอ

ดิบตอนล่าสุด​นี่... (ดำน้ำ​+กาว+หาแต่โมเมนต์​เอ็น​โจ)
.
.
.
.
.
เอ็น​โจ​มีมาเรียกเรย์กะเป็นกระต่าย​อีกละ วรั้ยยย
ท้ายตอน กูเกิล​แปลไม่รู้​เรื่อง​ แต่เหมือน​เร​ย์​กะวิ่งจนหมดแรง แล้วเอ็นโจอาสาพยุงป่ะ? วรั้ยยย มีคนเนียนคร่ะะะ
.
.
.
.
.

>>71 ตะ แต่ว่า...
.
.
.
.
จนจะจบม.6 อยู่แล้วยังต้องอาศัยความเนียน+หน้าด้านเข้าหาอยู่เลยนะมึง! แถมล่าสุดนี่เหมือนจะมีขัดคอท่านเรย์กะกับคาบุตอนกำลังคึกครื้นกันอยู่ด้วย บทนายมันจะตัวร้าย+ตัวประกอบเจือจางเข้าไปทุกทีแล้วน้าาาา
.
.
.
.

>>72 เอาน่ายังแค่เทอมแรกเอ้งงงงง

เทอมแรกใช้เวลาเกือบ​100ตอน อีก2เทอม ก็ตีเป็น200ตอน เพิ่งครึ่งทางของเรื่องเอ้ง........... ;_;

>>73 ถ้าเป็นแบบนี้ กูว่าอีกสามสี่ปีคงจบภาคมัธยม
พวกมึงว่าเรื่องนี้มันจะมีภาคมหาลัยมั้ย

>>74 กุว่ามีโอกาสสูงมาก ภาคมหาลัย ต่อด้วยภาคชีวิตวัยทำงาน5555 ตามกันไปยาวๆๆๆๆๆๆ

>>75 ถ้าถึงชีวิตทำงานนี้ แม่คุณต้องหักไปอีกกี่ธงกว่าจะถึงวัยนั้น

>>75 จะมียันบ้านพักคนชราเลยมั้ย----

>>77 ถึงตอนนั้นกูคงได้รีวิวอาหารคนชราไปพร้อมท่านเรย์กะแน่ๆ อืม~ เนื้อปลาบดนี่นุ่มนิ่มไร้ก้างดีจังเลยค่ะ ถอดฟันปลอมออกก็ยังกินได้สบายเลย น่าประทับใจจริงๆ~ แครอทตุ๋นนี่ก็คงความหวานไว้ได้ดีมากๆ แต่เป็ดน่ะกินไม่ไหวแล้วนะ ถ้าติดคอมาคงถึงตายแน่เลย~

>>77 >>78 เดี๋ยวนี้พวกมึงพูดถึงบ้านพักคนชราได้อย่างไม่รู้สึกรู้สากันแล้วเหรอวะ แรกๆ เห็นกรี๊ดกร๊าดดีดดิ้นรับไม่ด๊ายรับไม่ด้ายยย นี่คงจะเป็นความชินชาและปลงตกสินะ.... กูควรจะเศร้าใจไว้อาลัยให้กับท่านเรย์กะไหม

>>79 ฟิคนี้กูยังรอตอนต่อจากโม่งแปลอยู่นะ 55555555555555555

>>78 ชื่อกระทู้ก็คงเป็น ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำปาณะซุยรันใต้ร่มเงาแห่งพุทธศาสนา [บ้านพักคนชราหลังที่ 500]
เนื้อหาในกระทู้ก็คงเป็นรีวิวอาหารสำหรับคนชรา
ช่วงนี้มีปัญหาสุขภาพเข่าและหลังควรผ่าตัดที่ไหนดี โรงพยาบาลไหนหมอเก่งๆ
รู้ซักนิดก่อนคิดซื้อประกันชีวิต
หรือแชร์ประสบการณ์ไม่รู้ว่าเอาฟันปลอมไปไว้ที่ไหน จนเคี้ยวข้าวแล้วรู้ว่าอยู่ในปากนี่เอง...

>>80 กูต่อไม่ไหวล่ะนะ 5555 แต่ที่คิดไว้คืออาริมะคงผมหงอกทั้งหัวจนดูเหมือนเซ็ทติ้งในคิมิดอล ท่านอิมาริยังเนื้อหอมในหมู่พยาบาล ส่วน Pivoine ก็มีรถเข็นอภิสิทธิ์หรูหราบุผ้านวมลายโบตั๋นแดง... แม่งยิ่งคิดยิ่งรันทดเข้าไปทุกที ใครสนใจรับช่วงได้นะ

>>82 เอสชมรมฟุตบอลพยายามเดาะลูกบอลให้ครบร้อยครั้งแบบสมัยหนุ่มๆ แต่กลายเป็นเอวเดาะแทน...
ส่วนอิวามุโระคุงแต่งงานกับคุณโนโนเสะ มีชีวิตสงบสุขเรียบง่าย นานๆจะพาลูกพาหลานมาเยี่ยมเพื่อนๆที่บ้านพักคนชรา ลูกหลานทุกคนชอบผมม้วนๆของท่านยายเรย์กะ มาก

>>82 ฟิคกูยังดองอยู่เลยว่ะ แต่ถ้าให้กูเขียนแม่งคงไม่ฮาเท่ามึง แถมจะพาไปปวดตับด้วย ต้องอัญเชิญโม่งฟิคหมามาเขียนแทนแล้ว 55555555555

พวกมึงปากเสีย เอาเกลือมาสาดไล่คาน ชิ่วๆ

คิโชวอิน ทาคาเทรุ

ทั้งสัปดาห์นี้ท่านพ่อกับท่านแม่บินไปดูสาขาที่เปิดใหม่ที่อังกฤษ ดังนั้นผมก็เลยพยายามรีบเคลียร์งานและกลับมาดูแลน้องสาว โชคไม่ดีที่วันนี้ชอร์ฟแวร์ที่ทำการอัพเดทระบบกลับมีเจอบัค ดังนั้นจึงต้องอยู่แก้ไขปัญหาร่วมกับทีมไอทีจนถึงดึก

ได้ยินว่าวันนี้ริรินะที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของพวกเราจะมาค้างด้วย ดังนั้นผมก็เลยคลายความกังวลไปได้ค่อนข้างมาก แม้ว่าริรินะจะดูโผงผาง แต่ก็รักน้องสาวของผมมาก เด็กนั่นติดแจถึงขนาดที่คราวก่อนได้ยินท่านแม่บอกว่าลูกสาวของท่านซาวาราบิจะมาค้าง ก็รีบแจ้นมาดูทันที คงกลัวว่าตัวเองจะถูกแย่งตำแหน่งน้องสาวไปสินะ

เพื่อเป็นการชดเชยที่กลับบ้านดึก ผมเลยซื้อเค้กมาฝากน้องสาวและริรินะที่มาอยู่เป็นเพื่อนเธอ มันเป็นเค้กที่ทำจากผักและผลไม้ปั่นจนเป็นครีม รสชาติใกล้เคียงกับเค้ก แต่แคลอรี่น้อยกว่ามาก เค้กร้านนี้ดังมากในหมู่ผู้หญิง ไม่เปิดให้จอง ดังนั้นทุก ๆ วันจึงมีคิวต่อแถวยาวเหยียด โชคดีที่ผมมีเพื่อนเป็นหุ้นส่วนร้านนั้นจึงซื้อเค้กมาได้โดยไม่ลำบากมากนัก

เสียงรายการทีวีภาคดึกดังมาจากในห้อง ผมเคาะประตูห้องของน้องสาว แต่เคาะอยู่สองสามทีก็ไม่มีการตอบรับ ผมเดาว่าทั้งสองคนคงหลับไปแล้วเรียบร้อย จึงตั้งใจว่าจะเอาเค้กไปเก็บในตู้เย็น ทว่าเสียงโครมครามโวยวายก็ดังขึ้นมาจากในห้องซะก่อน

ผมรีบเคาะห้องเรียกอีกครั้ง กลัวว่าน้องสาวจะเป็นอะไร เธอยิ่งซุ่มซ่ามอยู่ด้วย

ในระหว่างที่ร้อนใจ และชั่งใจว่าจะเปิดประตูเข้าไปดูโดยไม่ได้รับอนุญาตดีรึเปล่า ประตูห้องก็เปิดออก ยัยน้องสาวที่ผมเป็นห่วงหนักหนาเป็นคนเปิดประตู หน้าของเธอแดงแจ๋ กลิ่นเหล้าหึ่งโชยตามออกมา

“ท่านพี่ กลับมาแล้วหรือคะ!”

ทั้ง ๆ ที่ดูเหมือนเธอจะทรงตัวไม่ได้แท้ ๆ แต่น้องสาวกลับกระโดดกอดผมแล้วรัดแน่นเหมือนโคอาล่า ประตูห้องเปิดออกเผยให้เห็นสภาพห้องที่ดูไม่จืดเลยซักนิด ผ้าห่มผืนใหญ่ถูกดึงลงมากองบนพื้น หมอนก็วางระเกะระกะไปทั่ว ยัยน้องสาว เธอทำอะไรกันแน่น่ะ

ประตูเปิดอ้าออกกว้างอีกเผยให้เห็นริรินะที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่บนพื้น ดูท่าว่าจะเมาเช่นกัน เพราะนอนไม่ระวังจนกระโปรงชุดนอนถกขึ้นเห็นกางเกงชั้นใน แขนทั้งคู่กอดขวดไวน์โรเซ่ของคุณแม่ อย่าบอกนะว่าพวกเธอดื่มเข้าไปแค่นั้นก็เมาขนาดนี้แล้ว น่าเป็นห่วงจริง ๆ

“ท่านพี่คะ เข้ามาสิค้า พวกเรากำลังสร้างฐานทัพกันอยู่พอดีเลย”

ว่าแล้วน้องสาวก็ลากผมเข้าไปในห้องนอนด้วยแรงมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ เธอจับผมนั่งลงบนพื้นที่ปูด้วยหมอนและตุ๊กตานับสิบตัว พอผมนั่งเรียบร้อยแล้วเธอก็นั่งลง ซูกตัวลงในอ้อมแขนของผมเหมือนเด็กเล็ก ๆ

“ดื่มเหล้ามาใช่ไหมเนี่ย” ผมทำเสียดุ ๆ หน่อย ถึงแม้ว่าเธอจะมีท่าทางสนใจไวน์ที่ผมกับท่านพ่อดื่ม แต่ก็ไม่เคยเลยซักครั้งที่เธอแสดงท่าทีอยากดื่มก่อนอายุบรรลุนิติภาวะ

น้องสาวซุกไซร้อกเสื้อผม “ริรินะบอกว่าถ้ากลุ้มใจจนคิดไม่ตกก็ต้องดื่มเหล้าค่ะ อย่างน้อยจะได้ลืมมันไปซักคืนหนึ่ง”

ผมมองริรินะแล้วขมวดคิ้วใส่ตรรกะของเธอ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นตรรกะแปลกประหลาดอะไรหรอกนะ แล้วก็ยังดีที่พวกเธอดื่มอยู่ในบ้าน ถ้าขืนไปดื่มจนเมาสลบอยู่ข้างนอกจะต้องเกิดเรื่องวุ่นวายแน่

“ถ้ามีเรื่องกลุ้มใจ ปรึกษาพี่ได้นะ”

น้องสาวเงยหน้ามองผมด้วยแววตาโศกเศร้าราวกับลูกสุนัข ก่อนจะร้องโฮออกมา “บอกท่านพี่ไม่ได้หรอกค่ะ!” เธอประกาศแบบนั้น ก่อนจะโพล่งออกมา “จะให้ท่านพี่รู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าตลอดชีวิต 18 ปีมานี้น้องไม่เคยถูกผู้ชายสารภาพรักเลย แถมชอบใครก็แห้วไปหมดทุกราย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไม่ได้รับแค่ตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านคานทองแล้วค่ะ น้องคงกลายเป็นประธานธิบดีสหรัฐโสดสนิทแน่นอน!”

ผมรับฟังน้องสาวที่บอกว่ายังไงก็จะให้ผมรู้ความกลุ้มใจของเธอไม่ได้เด็ดขาดแล้วก็สารภาพเรื่องทั้งหมดในรวดเดียว อันตรายเกินไปแล้ว ต่อจากนี้ห้ามเธอกินเหล้าอีกเป็นอันขาด

อย่างไรก็ตาม คำสารภาพของเธอทำให้ผมต้องมาครุ่นคิด

แม้ว่าผมจะเรียนจบจากซุยรันมานานแล้ว แต่ก็ยังพอมีสายสืบข่าวคราวในโรงเรียนไม่น้อย โดยเฉพาะเรื่องของผู้มีอิทธิพลทั้งหลาย หนึ่งในข่าวที่ผมมักจะได้ยินบ่อยที่สุดคือข่าวเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ของน้องสาว

นอกจากโทโมเอะ เซ็นจุ กับอิชิโนะคุระ ฮารุโตะ แล้ว ผมก็ไม่เห็นว่าเธอจะมีความรู้สึกชอบแบบหนุ่มสาวกับใครอีก แต่เรื่องที่ทำไมเธอถึงไม่มีใครมาสารภาพนั้นผมพอจะเดาได้อยู่ เพราะดูจากโพรไฟล์ของผู้ชายที่มีข่าวลือเกี่ยวข้องกับเธอแล้ว ผู้ชายที่แอบชอบเธอไม่น่าจะกล้าสารภาพรักกับน้องสาวของผมแน่นอน

น้องสาวที่น่ารักและซื่อบื้อของผมยังคงร้องไห้กระซิก ๆ เธอเงยหน้าใช้ดวงตากลมโตจ้องผม ก่อนจะพูดอย่างงอแงออกมาว่า “ถ้าน้องต้องเป็นโสดไปจนตาย ท่านพี่อย่าทอดทิ้งน้องนะคะ”

ผมโอบเธอแล้วตบหลังเบา ๆ จนเธอเมาหลับไป ก็รื้อ ‘ฐานทัพ’ ของเธอแล้วจัดเตียงให้เรียบร้อย ก่อนจะอุ้มเธอและริรินะขึ้นไปนอนบนเตียง จบท้ายด้วยการห่มผ้าห่มให้ทั้งสองคน

‘ไม่มีคนมาสารภาพรักงั้นเหรอ?’

ผมมองน้องสาวที่นอนหลับปุ๋ย ใบหน้าของเธอยังคงเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา ผมอดยิ้มไม่ได้

ก็ดีที่เธอไม่รู้ว่าหมอนั่นแอบเล็งเธอมาตั้งนานแล้ว ให้ลำบากหน่อยโทษฐานที่มาจีบน้องสาวของผมตอนที่ตัวเองยังมีผู้หญิงพัวพันอยู่ข้างกาย

แต่ว่าน้องสาว ถึงเธอจะเป็นโสดไปจนแก่ พี่ก็ไม่ทอดทิ้งเธอหรอกนะ

จบ

ท่านพี่คือดีงาม! 555

>>86 หมดกันภาพพจน์ผู้ดีที่สั่งสมมา

>>87 อยากรู้ความคิดท่านพี่ตอนหิ่งห้อยส่งมาที่บ้านจังว่ะ กูว่าตอนไปส่งเรย์กะที่บ้านเอ็นโจ ท่านพี่ต้องคิดเรื่องนี้ขึ้นมาแหงๆ

ริรินะนี่น่าจะกลุ้มใจแล้วตบมากกว่านะ ไม่น่าจะใช้เหล้าระบายทุกข์ ถถถถ แต่ท่านพี่นี่โคตรดีงามที่แท้ทรู อยู่เป็นคานคู่กันไปเถอะบราค่อนซิสค่อน

ท่านพี่แม่งพระเอกชัดๆ

>>86-87 กูรักท่านพี่ โฮกกกก ท่านพี่คะดิฉันขอถวายตัวเจ้าค่ะ!!
รักมึงโม่งฟิค จุ๊บเหม่ง

ท่านพี่่่ยยย ดีเหลือเกินค่ะ รักโม่งฟิคนะ เห็นโม่งแปลแว๊บๆข้างบน ใช่มะ? รักเหมือนกัน มาจุ๊บเหม่งคนละที

ท่านพี่ดีมากจนหนุ่มๆทั้งเรื่องโครตตัวประกอบเลยว่ะ โอ๊ยยยยยย

โว้ยยยเรย์กะมีแค่ท่านพี่ก็พอแล้วล่ะงานนี้

ท่านพี่ดีงามมมม ดีแบบโอ้ยยยยเขวี้ยงหัวใจใส่รัวๆๆๆ//รักมึงค่ะโม่งฟิค+โม่งแปลด้วยน้าาาชู๊บบบบ

เย้. ตอนแปลใหม่มา. ขอบคุณโม่งแปลน้าาา

ตอนนี้ก็ฮาต่อเนื่อง. แต่แอบหงุดหงิดนิดๆแทนท่านเรยกะแฮะ. คาบุรากิมารู้ใจตัวเองทีหลังนี่โคตรสายไปแล้วเลยนะ. ขอให้ท่านเรยกะมี love interest คนอื่นตอกหน้าสองคนนี้ (คาบุเอ็นโจว)ซะทีเถ้อออ

>>98 ก็นารุคุงไง ถถถถถถถถถ
ที่ผ่านๆมา นางก็มี love interest ที่ไม่ใช่สองคนนี้อยู่แล้วน่ะ ในอนาคตข้างหน้าก็ไม่รู้จะไปตกหลุมรักใครอีกด้วย หรือไม่ก็คาน....//มองไปยังฟิคบ้านพักคนชรา

โอย ตอนใหม่สนุกมากโม่งแปล ขอบคุณนะ

แต่สเต็กอันล่างสุดนี่ทำเอาอยากไปจัดสเต็กชิ้นหนาๆใหญ่ๆเป็นข้าวเช้าเหลือเกินน
หิวว้อย

>>99 พวกมึงอย่าย้ำฟิคนั้นบ่อยดิวะ เดี๋ยวกลายเป็นจริงทำไง 555

หึ กูกินข้าวเช้าอยู่ ภาพอาหารไม่ได้แอ้มกูหรอก //ยื้มเย้ยหยันใส่โม่งแปล มึงควรเปลี่ยนเวลาลงนะ ซักสี่ทุ่มอะไรทำนองนี้ เพิ่มความทรมาน

ฉากแบ่งซอสมะเขือเทศนี่น่ารักวุ้ย ดูเป็นโชโจสัสๆ พออยู่ลับหลังเรย์กะแม่งมีแต่ความโชโจโรแมนซ์ทุกที วาคาบะเองก็หัวเราะบ่อยๆ อิ่มอกอิ่มใจเลยสิท่า คาบุรากิคุง
ปล.กูควรไปจัดเฟรนซ์ฟรายเป็นมื้อเย็นด้วยสินะ แต่ไม่มีใครมาแบ่งซอสมะเขือเทศด้วย แย่จุง ถถถถถถถถถถถ

>>102 นึกถึงตอนกูไปแดกเฟรนซ์ฟรายร้านสเต็กผัวกูเอาซอสพริกราดเลย ไอ้เลวววววววววววววววววว

อะฮ้า กูก็เพิ่งกินข้าวเช้าไปอิ่มๆ เหมือนกัน ภาพเนื้อครั้งนี้ทำอะไรกูไม่ด๊าย~

เดทร้านฟาสฟู้ดนี่คืบหน้าไปแบบก้าวกระโดดแท้ๆ อ่านถึงตอนใจกว้างแบ่งซอสมะเขือเทศแล้วมีคุยข่มท่านเรย์กะเนี่ยกูเผลอยิ้มตามไปด้วยเลย พอคุณชายได้เรียนรู้วิถีสามัญชนแล้วมันมีประโยชน์ขนาดนั้นเชียว แต่มันจะราบรื่นยังงี้ไปเรื่อยๆ จริงๆ เร้อ

ว่าแต่ ต่อจากแฟมิเรสจะเป็นอะไรหนอ ร้านราเม็งเรอะ ยากิโซบะ ปลาหมึกปิ้ง... // เพ้อ

>>103 มึงไม่ชอบกินซอสพริกเหรอ??

ทำไมชีวิตท่านเรย์กะมันเหี่ยวแห้งขนาดนี้ฟร่ะ เป็นที่ปรึกษาความรักให้ใครเขาก็ได้คู่กันหมดแต่เมื่อหันกลับมาดูตัวเอง ไร้ซึ่งกลิ่นอายของฤดูใบไม้ผลิ คนที่ทำท่าจะเข้ามาจีบหรือคนที่มาแสดงตัวว่าชอบนี่ไม่มีเลยซักคน หรือนี่จะเป็นนิยายบอกเล่าเรื่องราวการใช้ชีวิตตั้งแต่ต้นจนถึงบั้นปลายชีวิตของสาวโสดกันค่ะอาจารย์ โฮฮฮฮฮฮฮ

>>105 ชอบนะ แต่ชอบเอาเฟรนซ์ฟรายจิ้มกิน ไม่ใช่เอามาราดบนเฟรนซ์ฟราย

>>106 นิยายสำหรับคนที่นึกไม่ออกว่าวันนี้จะกินอะไรดีต่างหากล่ะมึง เปิดอ่านปุ๊บ ได้เมนูปั๊บ
>>107 อ่อ กูก็นึกว่าไม่ชอบกินซอสพริก ถถถถถ แต่ก็ถือว่าประหยัดเวลาดีออก กูก็เอาซอสพริกซอสมะเขือเทศราดใส่เหมือนกัน ไม่ต้องมาจิ้มซอสทีละชิ้น
แต่พูดไปพูดมาก็อยากกินเฟรนซ์ฟรายแล้วว่ะ แม่งเอ้ย เพิ่งกินข้าวเช้ามาหยกๆแท้ๆ

>>107 ไม่ชอบแบบราดเหมือนกัน เวลากินมือก็เปื้อน แถวฟรายด์ยังโดนซอสจนเปียกๆเหี่ยวๆอีกต่างหาก

ว่าแต่เจ้าแม่ ถ้าให้หนังสือไป คาบุที่เคร่งธรรมเนียมน่าจะให้ดอกไม้ตอบแทนกลับมาบ้างนะ (ถึงหลักๆ น่าจะให้วาคาบะก็เหอะ)

ชอบซุบซิบอยู่สองคน หายตัวไปด้วยกันบ่อยๆ ไปเดทในที่สามัญชนลับๆล่อๆ ให้ของทั้งในวันวาเลนไทน์ ไวท์เดย์ และวันเทศกาล ไปมาหาสู่ในอีเวนท์ของบ้านตรงข้าม คนรอบข้างต้องพาลเข้าใจผิดแน่ๆ

แต่ที่จริงแอบเป็นที่ปรึกษาความรักให้เค้า

ดูๆไปนี่มันเปิดรูทคาบุรากิชัด

>>86 >>87 ตั้งแต่อ่านมาผู้ชายดีๆในเรื่องก็มีแค่สามคนนี้ล่ะ ท่านพี่ รุ่นพี่โทโมเอะ คุณอิชิโนคุระ แต่ก็คือเป็นรักที่เป็นไปไม่ได้ทั้งสามคนเลยไง ผู้ชายที่เหลืออยู่ก็มีแต่แปลกๆ สงสารนาง ส่งคนดีๆ โสด และไม่ประหลาดมาให้นางซักคนเถอะค่ะอาจารย์.....หรือจะจบกับคานซังจริงๆล่ะเนี่ย

นอกรีต! เฟรนช์ฟรายราดซอสพริกเหี่ยวๆ เปียกๆ มันของนอกรีต!

>>108 กุนึกถึงชื่อเพจเมื่อวานป้าทานอะไรกับเพจวันนี้แดกไรดีเลยว่ะ กุว่าท่านเรย์กะไปสายนักชิมหรือสายกินแหลกก็ดีนะเผื่อจะดังแบบแกลโซเนะอะไรงี้ อิมเมจคุณหนูผมหลอดผู้บอบบางกับกระเพาะหลุมดำไร้ก้น ราชินีกินจุคนใหม่คิโชอิน เรย์กะ55555 // กุดมกาวมากไปล่ะ

>>110 กุว่ารูทคานซังมากกว่า ถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับคาบุนี่ไม่มีใครเข้าหาแน่ๆ สุดท้ายคาบุก็แต่งงานกับวาคาบะจังแล้วเจ้าแม่ก็ต้องกลับมาซบอกคานซังชัวร์ๆ เปิดภาคบ้านพักคนชรา5555

>>112 ทอดกินเองสิ จะได้ไม่เหี่ยว ทอดร้อนๆ โรยเกลือท่า salt bae นั่งกินพร้อมเบียร์เย็นๆเป็นวุ้น อา ฟิน
>>113 กระเพาะไร้ก้น แต่ป่องกลางจนโดนเข้าใจว่าท้องห้าเดือนนะมึง....

>>115 เออกุลืมความอัปยศนั้นไปเลยว่ะ เศร้าล่ะ T T เป็นนักรีวิวร้านอาหารแทนก็ได้ฟร่ะแบบสิบสุดยอดร้านข้าวอบหม้อดิน สิบสุดยอดร้านราเมน สิบสุดยอดเมนูในร้านจ้าวแกงกะหรี่ // นึกถึงล่ะหิวเลยยย

>>116 ไม่งั้นเป็นบลอกเกอร์ที่ลงเกี่ยวกับงานฝีมือและการทำอาหารก็ดีนะเมิง กุชอบอ่านเรื่องพวกนี้เหมือนกัน

>>117 กูว่าอาหารที่กินนี่พอไหว ทำอาหารยังไม่น่าจะไหวนะมึง...

ขอบคุณโม่งแปลมาก ตอนนี้ฮาสุดๆคาบุแม่งน่าเอ็นดูมากเลยอ่ะ จะว่าเพี้ยนก็เพี้ยนหนนะแต่ก็น่าเอ็นดูในความเพี้ยนนั้น555555 ท่านเรย์กะช่างเป็นอาจารย์ที่ดีเหลือเกินเลยนะสอนวิชาขั้นสูงแถมยัดหนังสือลางร้ายนั่นกลับได้ซะด้วย555555 แต่ป่านนี้ทั้งซุยรันคงมีข่าวลือกระจายหลายเรื่องแหงมๆ

>>119 อยากรู้ว่าเจอกับวาคาบะจังคราวหน้า จะคุยกันเรื่องนี้รึเปล่า

>>120 กูว่าคุยแหง วาคาบะมีอะไรก็เล่าให้เรย์กะฟังอยู่แล้ว
>>118 กูว่าอาหารทำเองก็น่าจะไหวนะ ถ้าไม่ทำอะไรแหกคอกแบบที่ทำๆมาน่ะ

>>121 กูว่าถ้าจะทำเอง ต้องทำแบบรายการทำอาหารคือปอกๆ หั่นๆ วัตถุดิบให้เรียบร้อยแล้วค่อยเอามาโชว์หน้ากล้อง ตอนล่าสุดนีายังจับมีดงกๆ เงิ่นๆ อยู่เลยป่ะวะ

>>122 ร่วมมือกับคันตะตั้งแชนแนลอาหารเลย วันนี้เชฟเรย์กะจะมาสาทิตวิธีการทำ บลาๆๆๆๆๆ นะคะ แล้วข้างๆก็จะเป็นคันตะที่คอยบ่น อย่าใส่นั่นมากไป อย่าเอานี่ใส่ลงไป บางวันคุณอาคิมิก็จะมาเป็นแขกรับเชิญ ทำอาหารด้วยกันอะไรทำนองนี้ มีช่วงพาไปชิมร้านดีเมนูเด็ด ตามรีเควสต์ทางบ้านว่าอยากเห็นเชฟเรย์กะชิมอาหารของที่ไหนบ้าง ประมาณนี้

เดี๋ยวนะ นี่ตกลงละทิ้งเส้นทางรักของเจ้าแม่ หันมาเอาดีด้านอาชีพการงานเป็น Career Woman ไปแล้วเหรอวะ 5555

>>124 ก็เส้นทางรักที่มีต่ออาหารไง น่าจะเป็นสิ่งที่เรย์กะเลิฟๆโดขิโดขิที่สุดแล้ว

ท่านเรย์กะเปิดเพจแนะนำร้านอาหาร
"เมื่อวานนี้ท่านเรย์กะทานอะไร"
คุณหนูไฮโซผมหลอดรีวิวร้านอาหารตั้งกะร้านบ้านๆถึงร้านหรู
คนน่าจะฟอลกันเยอะนะ หากินได้เลย ว่างๆก็ไปกินแข่งกะแกลโซเนะ

>>126 อาจจะเปิด account twitter ปิดบังตัวจริง ใช้ twitter name ว่าราชินีกรูเม่ต์โรโคโค่อะไรเทือกๆ นี้ ผู้คนก็พยายามหาตัวจริง เพราะนางกินได้หลาย range เหลือเกิน ตั้งแต่บ้านๆ ยันหรูไฮโซว ส่วนเอ็นโจก็ฟอลโล่ว์ไว้คอยนั่งดูแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ในความมืด ว่างๆ ก็มาพูดอะไรชวนขนลุกเป็นระยะๆ

>>124 เส้นทางรักมันไม่รุ่งมุ่งหาอาชีพดีกว่าว่ะ ชีวิตนางจะได้ไม่แห้งแล้งจนเกินไป

>>126 นึกถึงชื่อ "เมื่อวานเจ๊ทานอะไร" ขึ้นมาเลยว่ะ

แต่เป็นคาบุนี่ก็มีความสุขง่ายดีนะ แค่แบ่งซอสกันก็ฟินละ.......

>>130 หัวอกคนตกหลุมรักฝ่ายเดียวอะมึง แค่มีโมเม้นต์นิดๆหน่อยๆก็มีความสุขไปโลกหน้าละ

>>130 แบ่งซอสนี่ถ้าเป็นเมืองไทยคงลำบากหน่อย ต่างคนต่างกด ต่างคนต่างจิ้ม...

สาวน้อยเอโกะบนอินเตอร์เน็ต

ช่วงนี้ฉันกำลังคลั่งติดตามบล๊อกของคน ๆ นึงอยู่ค่ะ

บล็อกนี้เป็นบล็อกที่เพื่อนของฉันแนะนำมา เป็นบล็อกรีวิวอาหารที่มีชื่อว่า ‘ห้องเสวยพระกระยาหารของพระนางมารีอังตัวเนตต์’ ตัวบล็อกถูกตกแต่งอย่างเริ่ดหรูน่ารัก แต่ที่สำคัญคืออาหารและขนมที่รีวิวข้างในน่ะเริ่ดสุด ๆ

ฉันกับเพื่อนและคนในอินเตอร์เน็ตเรียกบล็อกนี้ย่อ ๆ ว่าบล็อกพระนางฯ ในแต่ละวัน พระนางฯ จะโพสต์รูปอาหารบ้าง ขนมบ้าง แล้วก็รีวิวถึงจุดเด่นจุดด้อย ทว่าพอเห็นราคาของแต่ละอย่างที่พระนางฯ โพสต์แล้วก็อดสงสัยไม่ได้ว่าพระนางฯ จะต้องรวยมากแน่ ๆ คนปกติธรรมดากินอาหารแบบนั้นได้เดือนละครั้งก็ถือว่าสุดยอดแล้ว แต่พระนางฯ กลับโพสต์ต่อ ๆ กันได้ทุกวัน แถมบางครั้งยังโพสต์ได้วันละหลายครั้งอีก สมแล้วที่ตั้งชื่อบล็อกเป็นราชินีโรโคโค่ ก็ใช้ชีวิตอย่างหรูหราแบบนั้นทุกวันนี่นา ช่างน่าอิจฉาจริง ๆ

แต่บางครั้งพระนางฯ ก็จะโพสต์อาหารที่ดูบ้านสุด ๆ อย่างยากิโซบะในซุปเปอร์มาร์เก็ต แล้วบอกว่ารสชาติยากิโซบะพื้น ๆ นี่ช่างชวนให้คิดถึงจริง ๆ อ่านแบบนั้นแล้วก็สงสัยว่าบ้านของพระนางฯ เป็นเศรษฐีใหม่รึเปล่านะ?

นอกจากนั้นแล้วดูเหมือนว่าพระนางฯ จะป๊อปปูลาร์ในหมู่ผู้ชายไม่ใช่น้อย เพราะเคยโพสต์ภาพลาเต้อาร์ตรูปวัวที่มี ‘เทวดาน้อย’ ทำให้ หรือบางทีก็โพสต์ภาพขนมไฮโซที่ได้รับมาตอนวันไวท์เดย์ ฉันกับเพื่อนเคยถกกันว่านอกจากจะร่ำรวยและรายล้อมไปด้วยหนุ่ม ๆ แล้ว พระนางฯ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ครอบครองคุณสมบัติที่สาว ๆ ทั่วโลกใฝ่ฝัน

กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน!

อาหารที่โพสต์ขึ้นมาในบล็อกไม่ใช่อาหารทุกมื้อ แต่ถึงอย่างงั้นก็เหอะ ถ้ากินมากขนาดนั้นคนปกติไม่มีทางรักษาหุ่นที่ทำให้ป๊อปปูลาร์ในหมู่หนุ่ม ๆ ได้หรอกนะ เพราะงั้นพระนางฯ นี่ถือว่าได้รับการประทานพรจากพระเจ้าโดยแท้

วันนี้บล็อกอัพเดทในตอนเย็น ฉันรีบเปิดดูแต่ก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยเพราะเป็นชุดเบอร์เกอร์กับฟรายด์ของแมคโดนัลด์ ถึงพระนางฯ จะเคยโพสต์แรงกิ้งของชีสเบอร์เกอร์กับฟรายด์ก็เถอะ แต่ฉันชอบดูอาหารหรูหราที่ไม่มีปัญหาได้กินมากกว่านี่

ในภาพโฟกัสตรงเฟรนช์ฟรายด์ที่จุ่มลงไปในซอสมะเขือเทศ พร้อมกับแคปชั่นสั้น ๆ ของพระนางฯ ว่า ‘เฟรนช์ฟรายด์ก็ต้องคู่กับซอสมะเขือเทศสิ’

ทว่านั่นยังไม่สำคัญเท่ากับภาพสะท้อนจากฟลอยด์สีเงินใต้ฝาของกระปุกซอสมะเขือเทศซึ่งสะท้อนให้เห็นเพื่อนร่วมโต๊ะที่นั่งอยู่คนละฝั่งกับพระนางฯ

โอ้ แม่ เจ้า หนุ่ม มัธยมปลาย หล่อเริ่ด!

แม้จะเห็นหน้าไม่ชัด แต่ก็หล่อของจริงแน่นอน เสียดายที่เงาสะท้อนสุดอยู่ตรงแค่หน้า ไม่เห็นว่าเรียนโรงเรียนอะไร

อุกรี๊ด น่าอิจฉาพระนางฯ จริง ๆ นอกจากคุณสมบัติข้างต้นที่แสนจะน่าอิจฉาแล้ว ยังมีแฟนหนุ่มหล่ออีกด้วย หรือว่าคน ๆ นั้นเป็น ‘เทวดาน้อย’ ที่ทำลาเต้อาร์ตรูปวัว แล้วก็มอบขนมไฮโซให้ตอนวันไวท์เดย์! ช่างเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมและโรแมนติกจริง ๆ โอ๊ย พระนางฯ คะ ชีวิตรักจะน่าอิจฉาเกินไปแล้ว!

ฉันอ่านบล็อกในวันนี้ซ้ำอีกรอบแล้วก็จินตนาการในใจว่า พระนางฯ คงจะไปเดทแบบสามัญชนกับหนุ่มหล่อที่น่าจะบ้านรวยพอ ๆ กัน เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศสินะ พอนึกภาพหนุ่มหล่อสาวสวยแบ่งเฟรนช์ฟรายด์ ผลัดกันจิ้มซอสมะเขือเทศป้อนอีกฝ่ายแล้วฉันก็อดถอนหายใจไม่ได้ นี่สินะคู่ที่เรียกว่ากิ่งทองใบหยก

ฉันคอมเมนต์ไปว่า “จริงค่ะ ฟรายด์ก็ต้องคู่กับซอสมะเขือเทศ ไม่งั้นจืดชืดแย่” เสร็จก็ปิดโทรศัพท์ลง ก่อนจะจิ้ม ๆ ผักต้มสำหรับมื้อเย็น พักนี้ฉันกินตามบล็อกของพระนางบ่อยเกินไปหน่อย เลยน้ำหนักขึ้น ต้องไดเอ็ทซะหน่อย

เฮ้อ ถ้ากินแล้วไม่มีวันอ้วนแบบพระนางฯ ก็ดีสิ

จบ

>>133 เอโกะนี่โคตรเก็บทุกรายละเอียด ขนาดเงาที่สะท้อนบนฟอยล์ยังเก็บความหล่อได้ ระวังเจอเงาท่านพี่สะท้อนบนขวดไวน์แล้วเคลิ้มนะ!

>>133 มันไม่น่าใช่ในซุยรันปลูกกัญชาขายกันละ
เจ้าแม่อัพบล็อค คนอ่านยังกาวกันได้ขนาดนี้ 55555

>>133 5555555ขอขำดังๆให้กับชีวิตรักที่น่าอิจฉาและพรจากพระเจ้าของพระนางนะ555555555ทุกวันนี้ยังถูกคำสาปของทานุกิอยู่เลยมั้ยหละแหม่

>>133 เดี๋ยวสักพักต้องมีรีวิวเค้กของวาคาบะแน่นอน

>>137 แล้วร้านวาคาบะก็จะขายดีเทน้ำเทท่า​

>>137 สมกับที่เป็นลูกสะใภ้ดีเด่น(เอ๊ะ รึเขยขวัญ)ของบ้านทาคามิจิจริงๆเลยเน้อออ ช่วยกันทำมาหากินดีแท้5555

>>133 โอย ฮา กาวพระนางดีมาก เอโกะซังกินตามรอยขนาดนี้ระวังคำสาบทานุกินะ 555

จะบอกว่าอาหารพวกผักต้มๆ ญี่ปุ่นก็ยังอ้วนนะ ตอนไปเที่ยวติดใจพวกผักที่ทำเป็นก้านยาวๆ จิ้มดิปมายองเนสผสมไข่ปลาทาราโกะ ไม่ได้ช่วยลดแคลอรี่เลย แต่อร่อย โฮวววว

กูย้อนไปอ่านท่านเรย์กะ แม่คุณบอกว่าโชคแห่งรักของเธอจะเบ่งบานในชั้นม.ปลาย...
ท่านเรย์กะ จะจบม.6 แล้วนะท่าน... ไหนล่ะโชคแห่งรักของตัวเอง ไหงมีแต่โชคแห่งรักของคนอื่นล่ะเฮ้ย!?

>>142 ก็แบ่งดวงไปให้ลูกศิษย์หมดแล้ว จะเอาที่ไหนมาเบ่งบานล่ะ แถมพอแบ่งดวงปุ๊บ เจอเรื่องซวยทันทีอีกต่างหาก

>>142 เป็นแม่สื่อให้คาบุรากิ แก้ปัญหาให้ตระกูลเอ็นโจเสร็จ ถือว่า จบม.ปลายผ่านด่านเคราะห์ไปได้แล้ว คราวนี้แหละ ในมหาลัยซุยรันนี่แหละที่ฤดูใบไม้ผลิของฉันจะมาเยือนเสียที! พอหลับไปอีกหนึ่งตื่นก็เกิดระลึกขึ้นมาได้ว่าความจริงแล้ว Kimi Dolce มีภาคสองต่อ เป็นภาคที่ชายลึกลับเข้ามาอุปถัมภ์ตระกูลคิโชวอินจนผงาดขึ้นมามีอำนาจอีกครั้ง เรย์กะคิมิดอลสอบเข้ามหาลัยซุยรันตามจองเวรคาบุรากิ วาคาบะที่เป็นคู่หมั้นกันต่อ ความร้าย x 2 เริ่มภาคใหม่ ตัวละครใหม่ เร้าใจกว่าเดิม เพิ่มของกินใน Kimi Dolce ภาคความฝันรั้วมหาลัย!

>>144 ต่อไปคงมีภาคบ้านพักคนชรา final stage รถด่วนขบวนสุดท้าย ฤดูใบไม้ผลิจะมาเยือนแล้วค่ะ

>>145 ปากเสีย ตบปากเดี๋ยวนี้!!
ถ้างั้นให้อยู่กับครอบครัวดีกว่าม้าง นั่งจิกกัดท่านพ่อ อ้อนท่านพี่ เสริมความงามกับท่านแม่ เล่นกับหลาน ไปหาเทวดาน้อยยูกิโนะ ถถถ

>>144 ภาคมหาลัยแผนล่ม ต่อไปภาคทำงาน จนถึงวาคาบะมีลูก ถ้าเป็นการ์ตูนโชโจลูกของวาคาบะก็จะโดนจองล้างจองผลาญ หรือถูกจับไปแบบจำเลยรักสินะ เจ้าแม่ยิ่งออกแววโชตะอยู่ด้วย แต่ภาคนี้คงถูกจับไปลูบๆหัวแทบยูกิโนะมากกว่า เทวดาน้อยๆผู้เยียวยาหัวใจเรย์กะซามะ

นี่พวกเมิงกะจะดันให้ท่านเรย์กะเป็นสายคานให้ได้เลยซินะ5555

>>133 กุเสนอเพิ่มช่วงกินแหลกประจำเดือน แบบเข้าร้านอาหารหรือขนมแล้วสั่งมาหลายๆเมนูแล้วฟาดให้หมดในทีเดียวเพื่อความสะใจ แฟนคลับสามารถส่งรูปกินแหลกของท่านในโพสด้านล่างลุ้นรับขนมหรือบัตรส่วนลดจากร้านสุดหรู // กุชอบดูคนกินเยอะๆแบบเมนูหลากหลายอ่ะ เห็นแล้วสะจายยยยย

>>149 ต่อๆ ในบลอคกุเสนอให้มีรีวิวร้านอาหาร รอคโคโค่แรงก์กิ้ง มุมเข้าครัว ทริปการกิน เช่น เนื้อแบบไหรเอาไปทำอะไรอร่อย กินอะไรคู่กับอะไรถึงจะแจ่ม กิจกรรมร่วมสนุก เช่น ชวนชาวบลอกมาแบ่งปันภาพการกินแหลกเป็นประจำทุกเดือน // สูดดดดดดมกาวแปบ

>>149 มีช่วงไดเอทมั้ย วันนี้มาเข้าคอร์สไดเอทที่โรงแรมแห่งหนึ่งค่ะ รู้สึกโปรแกรมอดอาหารกำลังเป็นที่นิยมมากในขณะนี้ ที่จริงดิฉันก็เคยเข้าร่วมมาหนหนึ่งแล้วนะคะ ไม่คิดเลยว่าจะได้กลับมาอีกหน ได้ทานแต่ซอฟท์ดริงค์ ซอฟท์ดริงค์ แล้วก็ซอฟท์ดริงค์ จะอ้วกออกมาเป็นซอฟท์ดริงค์อยู่แล้วค่าาา

>>151 ฟอลโลวเวอร์ก็จะโดนฟิลเตอร์ว่าพระนางถ่อมตัว แดกเท่าไหร่ก็ไม่อ้วนแท้ๆ ยัดห่าไปขนาดนั้นยังมีแฟนหล่อเรื่องไดเอ็ทนี่ก็คงมาหาประสบการณ์แน่ๆ

ทำไมมีแต่เรื่องกินกับเรื่องคาน นี่มันฤดูใบไม้ผลิ หรือเป็นพุงที่ปริ 555555

เพราะเมื่อวานพวกมึงพูดเรื่องเฟรนซ์ฟราย กูเลยไปซื้อมาทอดกินเอง โรยเกลือแล้วจิ้มกับซอสพริก ซอสมะเขือเทศ อร่อยมาก ของทอดก็ต้องกินตอนร้อนๆถึงจะฟิน

กูว่ากระทู้แรกๆ ก็ยังเม้าท์เรื่องหนุ่มๆ ฤดูใบไม้ผลิ โดขิๆ กันมากกว่านี้นะ อันนี้เหมือนทุกคนปลงตกตามท่านเรย์กะกันไปหมดแล้ว เสพของกินกันเถิดรา

>>155 กระทู้แรกๆยังมีกาวให้ดี๊ด๊ากันด้วยล่ะ สูดกันเป็นบ้องๆ ตอนนี้กาวหมด ก็ตาสว่างมองเห็นโลกความเป็นจริงในนิยาย......

>>156 ม่ายยยยย!! อะไรคือโลกความเป็นจริงของมรึ๊งงง

ไม่แน่นะ อาจมีท่านชายที่เป็นหนึ่งในสิบ Pivoine เผยตัวมาตอนท้ายๆ แล้วก็แสดงตัวออกมา ฤดูใบไม้ผลิก็จะมาเยือนท่านเรย์กะกะทันหัน!//สูดกาวรัวๆ

>>155 หนทางสู่เรื่องรักใคร่ช่างยาวไกล จะลงเรือคาบุก็กลัวลางพินาศ จะลงเรือจอมมารก็ต้องฟาดฟันกะยุยโกะ จะลงเรือทั่นอิมารินี่ต้องไปตบกะผู้หญิงอีกครึ่งตำบล จะลงเรือท่านพี่ก็ผิดศีลธรรม จะลงเรือคันตะกับยูกิโนะก็ผิดกฎหมาย

แววคานมาเห็นๆ

>>159 เช่นนั้นเจ้าจงมาลงเรือทาคามิจิสิ อะไรนะ? มีคาบุรากิเป็นคู่แข่ง?
......เจ้าคิดรึว่าคาบุฯมันมีค่าพอจะเป็นอุปสรรคน่ะ

>>159 คันตะยังไม่ผิดกม.เท่าไหร่น่า ไม่กี่ปีเอง เดี๋ยวก็บรรลุนิติภาวะล้าวว

>>156 พวกมึงนี่ชักจะขาดกาวกันนานเกินไปละ เดี๋ยวงานกูเสร็จแล้วเอากาวมารมดีกว่า

>>162 //เกาะแข้งเกาะขา ขอกาวให้กูหน่อยยยยยยยยย

>>159 คันตะสิดีงาม

ky แป๊ป กูโม่งแตกอ่ะ เป็นน้องเทคเพื่อนกูเองงงงง

>>165 ยินดีด้วย ไม่แน่ฤดูใบไม้ผลิอาจมาเยือนมึงก็ได้ 555

>>165 ไปทำอีท่าไหนล่ะ

>>160 ถ้าเจ้าแม่คิดจะบุกหัวใจวาคาบะจริงๆ เรือคาบุแม่งคงล่มตั้งแต่ที่ท่าน้ำแล้วล่ะ มิซึซากิคุงก็ทำไม่ได้ ท่านคาบุรากิหรออย่าหวัง!!! 5555

>>168 กูว่าเรย์กะแม่งปักธงวาคาบะตั้งแต่ลุกขึ้นเตือนไม่ให้นั่งผิดที่ละ แล้วมีเรื่องส่งจดหมายไปให้ ช่วยอยู่ลับหลังนั่นนี่โน่น ทำให้เขาประทับใจมากขึ้นเรื่อยๆ แสดงโฉมหน้าเท่ๆเอาจริงเอาจังให้เห็น ถ้าเป็นผู้ชายนี่คือพระเอกนางเอกในมังงะโชโจชัดๆ เรือคาบุนี่ยังไม่ทันจับค้อนขึ้นมาตอกตะปู ตะปูก็สลายเป็นฝุ่นผงคามือ แล้วเรื่องก็จะดำเนินรอยซ้ำกับคิมิดอล แค่เปลี่ยนพระเอกจากคาบุเป็นเรย์กะเท่านั้นเอง ทางบ้านเรย์กะก็จะกีดกันไม่ให้คบกับสามัญชน แต่ความดี ความน่ารักของวาคาบะก็จะเอาชนะใจมาดามคิโชวอินจนสุขสมหวัง แฮปปี้เอนดิ้งได้ในที่สุด

ส่วนตัวร้าย....เอ่อ......//หันไปมองเอ็นโจ นายคงต้องรับบทเรย์กะคิมิคอยมาขัดขวางสองคนนี้แล้วล่ะ ระวังอย่าไปล้มละลายตามรูทนั้นก็แล้วกัน

>>169 โถ่ ชูสุมอยน้อยๆ

>>169 ถึงล้มละลายก็ไม่ลำบากหรอก ไปขายตัวน่าจะมีกินมีใช้สบายๆไปทั้งชาติ

*โดนจอมมารสาป*

>>171 ไปเป็นเกอิชา แบบฟิคคิมิดอล after story ถถถถถถถถถถถ