ผมรู้สึกว่าเรือของบากะรากิกำลังมา
ผมรู้สึกว่าเรือของบากะรากิกำลังมา
เดทที่ร้านฟาสฟู้ดนี่มันอะไรกัน แล้วยังไอ้คอมโบชีสเบอร์เกอร์ตอนท้ายนั่นอีก แมร่ง..... //น้ำลายหก
อ่านตอนล่าสุดแล้วแอบคิดถึงพล็อตแนวตำหนักในของจีน สนมเอกเรย์กะผู้เฉิดฉันได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้คาบุรากิมากกว่าใครๆ มักจะเสด็จไปใช้เวลาร่วมกันบ่อยๆ หารู้ไม่ว่าฮ่องเต้คาบุรากิไปขอคำแนะนำในการเรียนรู้วิถีสามัญชนนอกวังหลวงเพื่อหาทางเกี้ยวแม่นางวาคาบะสามัญชน เรื่องนี้เป็นความลับ รู้อยู่แค่อ๋องแปดเอ็นโจ แม้สนมเอกเรย์กะจะเบื่อๆ เซ็งๆ ฮ่องเต้ แต่ก็ต้องเอาใจไว้ก่อนเพื่อรักษาเกียรติยศของตระกูล ยาวๆ ไป
ท่านเรย์กะบอกว่าตัวเองบอบบางดั่งพุดดิ้งเต้าหู้...หมายถึงพุงในตอนนี้ชิมิ
ฟาสท์ฟู้ดอ่ะแคลฯ โคตรอำมหิตเลยนาท่านเรย์ก๊าาาาาา
มื้อเที่ยงของกูวันนี้เลยต้องเป็นเบอร์เกอร์เลย แม่งเอ้ยยยย อยากกินแบบชีสเยอะๆ เนื้อเยอะๆ
>>966 กูจัดเบอร์เกอร์เซเว่นว่ะ ฮรือ อยากจิครายยยยยยยยยยย จะให้ถ่อไปซื้อแมคหรือเบอร์เกอร์คิงก็ไกลจากที่ทำงานเกินไป
ว่าไปกูก็คิดถึงเบอร์เกอร์เซเว่นสมัยก่อน แบบที่มันยังไม่เอาใส่ซองเหมือนตอนนี้ เบอร์เกอร์กุ้งกับเบอร์เกอร์ไก่นี่อร่อยสุดๆ แต่หลังจากมันเอาใส่ซอง รสชาติแม่งก็เลวร้ายขึ้นทันตา ใครใช้ให้มันเอาของทอดไปฟรีซแล้วเวฟซ้ำวะ หาความอร่อยแทบไม่มี อยากทวงคืนเบอร์เกอร์สมัยก่อนกลับมาจริงๆ
>>967 ตอนเย็นพุ่งไปร้านฟาสต์ฟู้ดเลยมึง
เรย์กะ โชคดีจริงที่เกิดมามีแม่เป็นสาวงามเกียวโตผู้ผอมบาง เลยสืบทอดพันธุ์กรรมอ้วนยากมา เธอติดนิสัยรักการกินมาชาติก่อนที่เป็นสาวอ้วนอวบ พอมาเป็นเรย์กะกินเยอะขนาดนั้นก็มาอ้วนหน่อยๆ งดอาหารออกกำลังกายหน่อย วิ่งมากหน่อย ใช้เวลาไม่นานก็เป็นสาวผอมหุ่นดีเหมือนเดิม
กรูนี่อ่านตอนต่อคิวซื้อข้าวแกงในฟาสฟู๊ด เลยต้องเปลี่ยนไปเข้าแมค ฯ แทน T-T
อ่านตอนล่าสุดแล้วโคตรอยากอ่านมุมมองคนนอก มันต้องกร๊าวมากแน่ๆ ท่านเรย์กะ วันก่อนขึ้นรถเอ็นโจ วันนี้ขึ้นรถคาบุรากิ
ขอบใจโม่งแปลน้าาา
ท่านเรยกะ แก้แค้น 10 ปียังไม่สายนะ...
รึอาจจะเกิน? 555
โดกิๆกับคาบุแล้นน. แต่น่าสงสารตรงที่ฝ่ายชายบอกชอบคนอื่น จะไปโดกิทำไมเล่า ท่านเรยกะ
โดกิหน้าตาล้วนๆเลยนะนั่น
ทางนี้ก็เหมือนกัน เป็นคนที่อ้วนง่าย แต่พอไม่ค่อยได้กินอะไรมากก็ลดแล้ว และส่วนใหญ่จะไปกองที่พุงกับขาซะมากกว่า แขนนี่เล็กเชียว......
แวะเอาฟิคมาแปะ
ห้องน้ำชาบ้านคาบุรากิ I
ฉันเป็นสาวใช้บ้านท่านคาบุรากิค่ะ บ้านของเรารับใช้ท่านคาบุรากิมาตั้งแต่สมัยคุณยายแล้ว สมัยโน้นคุณตาของฉันไปออกรบแล้วก็ไม่ได้กลับมาอีก คุณยายได้ท่านคาบุรากิรับเข้ามาทำงานในบ้านทั้งที่ท้องโตทำอะไรไม่ได้มาก แถมยังเมตตาช่วยดูแลค่าทำคลอด ดังนั้นก็เลยสาบานว่าบ้านของเราจะรับใช้ท่านคาบุรากิตลอดไป
อันที่จริงฉันก็ไม่ได้รังเกียจฐานะสาวใช้หรอกค่ะ ออกจะชอบด้วยซ้ำ หลังจากที่พวกคุณท่านส่งฉันเรียนจนจบมัธยมปลาย ฉันออกมาเป็นสาวใช้เต็มตัวที่บ้านของท่านคาบุรากิ เพราะฉันชงชาได้อร่อยตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว ดังนั้นหน้าที่ของฉันก็คือการรับใช้ในห้องน้ำชา
ถึงแม้ฉันจะอบขนมได้ แต่ในบ้านนี้มีแต่คุณหนูที่ชอบทานขนม ทว่าคุณหนูรสนิยมสูงมาก ดังนั้นถ้าเป็นขนมของมือสมัครเล่นก็จะไม่ยอมทานเด็ดขาด ทุกวันจะมีเค้กหรือขนมจากร้านชื่อดังซื้อเข้ามาในบ้านเสมอ ทั้งคุณหนูซื้อมาเองหรือเป็นของฝากจากคนอื่น บางครั้งนายท่านที่กลับมาจากต่างประเทศก็จะซื้อขนมมาฝากคุณหนูด้วย
“อันนี้ฉันชิมแล้ว เธอเอาไปลองชิมก็แล้วกัน” ในขณะที่ฉันกำลังจัดเตรียมห้องน้ำชาเพื่อรอคุณหนูกลับมา คุณหนูก็เดินเข้ามาในห้องน้ำชาพร้อมกับคุณสึกิที่แบกถุงจำนวนมาก ถึงแม้บ้านคาบุรากิจะรวย แต่คุณหนูก็ไม่ใช่พวกที่ชอบซื้อไปเรื่อย พอเห็นฉัน คุณหนูก็ยื่นถุงใบหนึ่งมาให้
แม้ว่ามาดามจะให้ของฉันอยู่หลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มาจากคุณหนู ฉันรับของมาแล้วก็รีบวางไว้เพราะต้องจัดน้ำชาให้กับคุณหนู “จัดสตรอเบอร์รี่ช็อตเค้กกับมองบลังค์มา” คุณหนูสั่งแล้วก็ไปนั่งบนโซฟา ดังนั้นฉันจึงรีบกระวีกระวาดเรียกให้คุณสึกิที่แบกถุงตามเข้ามาในแพนทรี่เตรียมน้ำชา
ปกติแล้วขนมที่คุณหนูซื้อกลับมาจะเป็นขนมของร้านชื่อดัง แม้จะอ่านชื่อร้านไม่ออก แต่ฉันก็จำลักษณะและตัวอักษรที่เป็นภาษาต่างประเทศพอได้ หากเป็นขนมญี่ปุ่น ก็จะเป็นขนมของร้านขนมชื่อดัง ทว่าขนมที่คุณหนูซื้อมาวันนี้ดู...บ้าน...กว่าที่คิด ถุงขนมเป็นแบบเรียบ ๆ ขนมข้างในก็หน้าตาธรรมดา
อาจจะเป็นร้านในตำนานที่ฉันไม่เคยได้ยินชื่อก็ได้ อย่างคุณหนูของที่ไม่อร่อยไม่มีทางซื้อกลับมามากมายขนาดนี้หรอก ฉันจัดเค้กไปให้คุณหนูที่นั่งเหม่อลอยพิกล พอเห็นหน้าคุณหนูแบบนั้นฉันก็ใจไม่ดีเลย คราวก่อนเรื่องท่านยูริเอะคุณหนูก็มีท่าทีแปลก ๆ ทำเอานายท่านกับมาดามร้อนใจแทบแย่ ดีที่ได้ท่านเอ็นโจช่วยตามตัวกลับมา
พอฉันเสิร์ฟชาให้คุณหนูเสร็จก็กลับไปยังแพนทรี่เพราะคุณหนูไม่ชอบให้ใครวุ่นวายเวลาพักผ่อน ก็เห็นคุณสึกิมองถุงขนมพวกนั้น เมื่อเห็นฉัน คุณสึกิก็เล่าให้ฟังว่าวันนี้คุณยาเตะคนขับรถเล่าให้ฟังว่าขับรถไปชนจักรยานเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง คุณหนูเลยจ่ายเงินค่าเสียหายให้เธอและซื้อขนมพวกนี้กลับมา
ฉันมองขนมกองโตอย่างเป็นกังวล ปกติแล้วถ้ากินถูกขนมไม่อร่อย คุณหนูจะอารมณ์ไม่ดีไปตลอดวัน
รอจนกระทั่งคุณหนูกลับขึ้นห้อง ฉันที่ไปเก็บกวาดก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นขนมเค้กในจานถูกกินจนเรียบ ฉันเก็บภาชนะเข้าไปล้างเสร็จก็ลองเอาขนมที่คุณหนูให้มาจัดใส่จานลองชิม
เค้กที่ได้รับมาคือสปันจ์เค้กชาเขียวหน้าตาสุดธรรมดา พอลองชิมดูแล้วก็ต้องแปลกใจ
เนื้อขนมนุ่มนวล ไม่ฉ่ำเหมือนขนมตะวันตก ทว่าฟูเบาละลายในปาก ชาเขียวก็เข้มข้นเข้ากับรสหวานกำลังพอดี แม้จะกลืนลงไปแล้วก็ยังได้กลิ่นชาเขียวอวลอยู่ในปาก จัดว่ารสชาติดี ถึงกระนั้นหากให้เทียบกับขนมราคาแพงของโปรดของคุณหนูก็ยังห่างชั้นอยู่
‘ทาคามิจิ’ ฉันอ่านชื่อขนมบนถุง แล้วสงสัยว่าบางทีอาจจะเป็นร้านขนมที่กำลังดังมากในหมู่ไฮโซก็เป็นได้
..........
ห้องน้ำชาบ้านคาบุรากิ II
วันนี้ฉันก็ยังคงรับใช้อยู่ในห้องน้ำชาบ้านท่านคาบุรากิอย่างแข็งขัน
เพราะว่าวันนี้นายท่านกลับมาจากต่างประเทศ ดังนั้นมาดามจึงกลับมาเร็วกว่าปกติ ฉันเตรียมต้าหงเผาที่ดีที่สุดออกมาต้อนรับนายท่าน ส่วนของมาดามเป็นเกียะคุโระ พอเห็นนายท่านกับมาดามนั่งเคียงคู่กันแล้วก็อดทอดถอนหายใจไม่ได้ คุณท่านทั้งสองสง่างามราวกับจักรพรรดิและจักรพรรดินี เพียงแค่ได้มองก็เป็นบุญตาแล้ว
“มาซายะยังไม่กลับมารึ?” นายท่านถามคุณแม่บ้านที่มาช่วยฉันรับใช้คุณท่านทั้งสอง
“คุณหนูอยู่ข้างบนเจ้าค่ะ เห็นว่าเตรียมตัวจะออกไปข้างนอก แต่ดิฉันแจ้งให้ทราบแล้วว่านายท่านกลับมา”
นายท่านพยักหน้า คุณท่านทั้งสองพูดถึงเรื่องสารทุกข์สุขดิบกันพักใหญ่ คุณหนูก็เข้ามาในห้องน้ำชาในชุดที่เตรียมออกนอกบ้าน ทักทายคุณท่านทั้งสองอย่างสง่างาม ฉันได้แต่เหลือบตามอง รู้สึกเหมือนแก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าว ทั้ง ๆ ที่เห็นคุณหนูมาตั้งแต่เด็ก ทว่าพอเห็นคุณหนูใส่กางเกงสแล็คของฮิวโก้บอสตัวเก่งทีไรหัวใจก็หวั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้ทุกที พลันเอาสงสัยไปด้วยว่าจะออกไปพบท่านยูริเอะรึเปล่า เพราะแต่งตัวได้หล่อเหลากว่าปกติที่ออกไปกับท่านเอ็นโจ
ดูเหมือนว่าข้อสังเกตนั้นจะไม่ได้พ้นจากสายตาอันเฉียบคมของมาดาม มาดามยิ้มน้อย ๆ “มาซายะ จะออกไปเที่ยวกับชูสุเกะคุงเหรอจ๊ะ?”
คุณหนูทำท่าอึกอัก ดูท่าว่าคนที่คุณหนูออกไปด้วยต้องไม่ใช่ท่านเอ็นโจแน่ ดูเหมือนมาดามเองก็ทราบเช่นกัน ทว่าท่านไม่ได้คาดคั้นต่อ ลดสายตามองหนังสือในมือของคุณหนูแล้วทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย “พักนี้เปลี่ยนมาชอบเช็คสเปียร์แล้วหรือคะ พักก่อนเห็นถือบทกวีของไฮเน่ไม่ได้ห่างอยู่เชียว” ฉันมองตามมาดาม ตั้งแต่คุณหนูกลับมาจากการออกเดินทางครั้งก่อน ก็เอาแต่อ่านหนังสือเล่มเดิม ๆ แล้วก็ถอนหายใจด้วยความเศร้าสร้อย และเป็นอย่างที่มาดามพูดจริง ๆ เพราะหนังสือในมือของคุณหนูเป็นคนละเล่มกับหนังสือเล่มนั้น
พอเปลี่ยนบทสนทนา คุณหนูก็มีท่าทีผ่อนคลายขึ้น “เล่มนั้นยกให้คิโชวอินไปแล้วครับ” ฉันเห็นสายตาของมาดามประกายวาบครู่หนึ่ง ดูท่านอยากพูดเรื่องนี้ต่อ แต่เบนไปพูดเรื่องโปรแกรมดีท็อกซ์ที่กำลังจะจัด และขอให้คุณหนูไปทักทายมาดามที่เข้าร่วมคอร์สแทน
พอคุณหนูออกไปได้ซักพัก นายท่านก็หัวเราะ “เธอวางแผนอะไรอีกแล้วสินะ”
มาดามยิ้มอย่างเบิกบานใจ “คุณคิดยังไงกับคุณหนูบ้านคิโชวอินหรือคะ?”
คุณท่านทำท่านึก “ลูกสาวบ้านคิโชวอินงั้นหรือ น่าอิจฉาท่านคิโชวอินจริง ๆ เห็นว่าลูกสาวติดแจเอง เสียดายที่เราไม่มีลูกสาวเพิ่มอีกคน ไม่อย่างนั้นฉันก็คงมีลูกสาวน่ารัก ๆ มาคอยออดอ้อนบ้างเหมือนกัน”
“ถึงไม่มี ก็ไม่ใช่ว่าหาไม่ได้หรอกนะคะ” มาดามบอก ยกชาขึ้นจิบอย่างสง่างามแล้วจึงพูดต่อ “งานชมหิ่งห้อยครั้งนี้จะต้องชวนคุณเรย์กะมาให้ได้เลยทีเดียว ทั้งสองคนจะได้สนิทสนมกันมากกว่านี้”
นายท่านส่ายหน้า แกล้งทำหน้าระอา แต่ก็แอบสนุกไปกับภรรยาไม่ได้ “เรื่องของเด็ก ๆ เข้าไปยุ่งจะไม่งามนะ”
มาดามปรายตาให้กับนายท่าน “มาซายะของเราซื่อขนาดนั้น ถ้าฉันไม่ช่วยคุณเรย์กะก็คงถูกแย่งไปก่อน ฉันได้ยินจากพวกเด็ก ๆ ว่าคุณหนูบ้านคิโชวอินน่ะมีแต่หนุ่ม ๆ รุมล้อมให้เลือกจนไม่หวาดไหว ถึงมาซายะจะดีพร้อม แต่เด็กผู้หญิงถ้ามีคนมาใกล้ชิด ทำดีด้วยบ่อย ๆ ก็อดไม่ได้แน่ที่จะต้องหวั่นไหวนะคะ”
“ถ้าเธอว่าดีฉันก็ว่าดี” นายท่านยิ้ม “เด็กคนนั้นก็เป็นคุณหนูที่เพียบพร้อม อีกอย่างกิจการของคิโชวอินก็ไปได้สวย ยิ่งได้ลูกชายคนโตช่วยงานก็ดูเหมือนจะขยายการลงทุนได้อีกมาก อีกอย่าง...เจ้านั่นจะได้เลิกคิดถึงยูริเอะเสียที”
ฉันเติมชาให้กับมาดาม นึกสงสัยว่าคุณหนูคิโชวอินเป็นคนยังไงกันหนอ ถึงได้ถูกใจมาดามที่ระมัดระวังเรื่องการคบหาของคุณหนูกับบรรดาสาว ๆ ที่จ้องจะจับคุณหนูเพื่อครอบครองสมบัติบ้านคาบุรากิเหลือเกิน ดูท่าว่าจะต้องเป็นหญิงสาวที่งดงามเพียบพร้อมราวกับยามาโตะ นาเดชิโกะแน่ ๆ
จบ
ดาเมจอาหารวันนี้มันช่างหนักหนายิ่งนัก!! อะฮึกๆ กูขอกลับไปวิจัยหาเมนูอาหารที่รุนแรงกว่านี้มาใส่ฟิคแปบ //เขวี้ยงสมุดทิ้งแล้ววิ่งออกปัยยยย
เป็นคุณเมดที่น่ารักดีจังงง แต่คุณเมดเข้าใจผิดแล้วค่ะ นาเดชิโกะนี่เทียบราชินีแห่งจังค์ฟู้ดไม่ได้หรอกนะคะ
คุณเมดก็อย่าติดฟิลเตอร์ไปอีกคนน่า...
แปลไทยล่าสุดนี่ดีนะที่เพิ่งมาอ่านตอนกินข้าวเสร็จอิ่มๆ ถถถ
ดีนะกูอ่นตอนใหม่ตอนกำลังกินข้าว...
มีหนุ่มๆรุมล้อม....จนให้เลือกไม่หวาดไม่ไหว...ค่ะ
จริงเหรอคะมาดาม
อย่าลืมตั้งกระทู้ใหม่...
ตั้งกระทู้ใหม่แล้วน้า จะลงฟิควิ่งควายกรีดร้องถมกระทู้ก็เชิญตามสะดวก
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
https://fanboi.ch/webnovel/4018/
ตอนแรกนึกว่าจะมีคนวิ่งควาย แต่มันเงียบมากกก สวสัยวันหยุดนะคุณ
ขอให้เจ้าแม่เกษาบันดาลรักรับเครื่องเซ่นบรรณาการแล้วลงจากคานในเร็ววัน สาธุ
ช่วยวิ่ง
วาคาบะ x เรย์กะ
บันไซ
คิดถึงอาริมะจังค่าาาาาาา
อาริมะคุงกับบทที่หายไป
จอมมารตกกระป๋องกับมิตรแท้ที่หายไป
เจ้าแม่บันดาลรักสุดฮอตแต่แห้งแล้ง(?)
ปิดทู้ เจ้าแม่กับท้อง 5 เดือนที่กลับมาา!!
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.