Fanboi Channel

>>755 แวว Bad Ending จนยันจบการศึกษาปีสามแล้วยังสารภาพรักใครไม่ได้โคตรมาแรง กูพูดถึงเกมนะ ไม่ได้หมายถึงเนื้อเรื่องจริง ; w ;

>>756 true ending คือ บรรดาลรักให้นักเรียนในโรงเรียนมีคู่กันครบทุกคนจนเป็นลือเลื่องสรรเสริญ ตำนานเทพเกศาแห่งซุยรัน the end

>>757 เดี๋ยวนะ แล้วตัวเจ้าแม่เองล่ะ จะให้นั่งจิบน้ำแดงพันผ้า 7 สีไปเรื่อยๆ เร้อออ

>>758 เจ้าแม่ก็มีคนสร้างศาลคานทองให้ไง นั่งสถิตอยู่ในศาล คอยดลบันดาลให้คนมีความรักมาขอพร

>>759 นั่งนอนจิบชิมของบรรณาการ ฟรุ๊ตทาร์ต เชอร์ล็อตเค้ก เทปันยากิ ซากุระโมจิ มาร์ชเมลโล่ ฯลฯ อย่างสุขอุราในศาล ถถถถ

>>760 ไม่น้าาาา นางยังเฝ้ารอฤดูใบไม้ผลิของนางอยู่ เวลาคนรอบข้างมีแฟนทีก็กรี๊ดที แต่ดันไม่แอคชั่น ท่านเรย์กะบ้าาาา

เออ คำว่าบันดาลนี่ เขียนว่า 'บันดาล' หรือ 'บรรดาล' อ่ะ oั oั )

กูเขียนเป็น บันดาล มาตลอดเลย ตกลงบรรดาลเหรอวะ กูงง5555555555

>>762 ไม่นะ บันดาลก็ถูกแล้วนี่ป่ะ ไปเจอมาจากไหนอ่ะ

>>762 ว้ายย บันดาลอ่ะแหละ อับอาย กูก็ว่าทำไมมันทะแม่งๆ ถถถ
กูพิมพ์ตาม >>745 ค่ะ //โบ้ยความผิด

กูว่าตัวเองก็พิมพ์ถูกนะ ใน>>741อะ
แต่หลังจาก>>745 ก็บรรดาลกันใหญ่จนกูงง
>>762 ขอบคุณมากที่ช่วยนำความมั่นใจกูกลับมา 5555

กุ >>745 เอง
ขอโทษทุกคนที่ทำให้สับสนกับคำว่าบันดาลของกู กูผิดเอง /กราบบ

พวกมึงเถียงกันเรื่องบันดาลแล้วทำให้กูนึกถึงไอนี่น่ะ บันดาลลงบันได บันทึกให้ดูจงดี รื่นเริง บันเทิงมี เสียงบันลือ สนั่นดัง

ปล. กูพิมพ์ถูกทุกอันหรือเปล่าวะ55555

>>767 ถูกแล้วมึง คำว่า บัน ที่ใช้ไม้หันอากาศลง น หนูเป็นตัวสะกดเป็นคำยืมภาษาเขมร ส่วน บรร ที่ใช้ รร ส่วนใหญ่เป็นคำยืมสันสกฤต

Ky พวกมึงๆ นอกจากท่านเรย์แล้วพวกมึงอ่านเรื่องอะไรบ้าง แนะนำหน่อย
คือมาถามทู้นี้เพราะรู้สึกแบบน่าจะชอบแนวสไตล์เรื่องคล้ายๆกันไรงี้55555

>>769 ปกติกูไม่อ่าน LN หรือนิยายเวบญี่ปุ่นเลยอ่ะ มาติดท่านเรย์กะเรื่องเดียว ส่วนมากจะอ่านเรื่องแปลจีน พวกป่าท้อ ซานเซิงก็สนุกอยู่นะ นางเอกฮาๆ มึนๆ ดี

>>769 กูเคยอ่านของแจ่ม พวกเจ้าหญิงจอมฟลุกกับเจ้าสาวอสูร แต่พอโดนลอยแพกูก็เลิกตามไประยะหนึ่ง
//ตอนนี้ลองอ่านเรื่อง wolf and spice อยู่

>>769 ไม่ค่อยอ่านนิยายของญี่ปุ่นเท่าไหร่ มันแนวผู้ชายเยอะมาก มีแต่เซอร์วิส ฮาเร็ม พระเอกโคตรเทพโคตรโกง หรือไม่ก็เนื้อเรื่องเนื่อยๆชวนหลับ
ถ้าแนวผู้ชายเลยกูอยากอ่านแบบโชเน๋นจ๋ามากๆ ฟีลลิ่งวันพีซอะไรงี้ แต่ไม่เคยเจอ
แต่แนวโชโจของท่านแคทที่แปลในเว็บนายท่านก็โอเคอยู่นะ แนวผู้หญิงหวานๆน้ำตาลสูงมาจรรโลงใจ~ (ไม่คานแบบตัวละครแถวนี้) คำผิดคำงงประมานนึง แต่มันก็อ่านรู้เรื่องล่ะนะ
บากะรีน่าก็ดีนะ แต่สั้นมาก
ส่วนเว็บแมวดุ้นกูกำลังสุ่มอ่านแต่ไม่เจอที่ถูกใจ

>>769 ถ้าเอาแนวไลท์โนเวล กูซื้ออ่านตามลิสต์หิ้งโม่งในห้อง LN ว่ะ มีลิสต์หิ้งอยู่ เป็นคอมเมนต์หิ้งที่กูเห็นด้วยแทบทุกอันเลย ถถถถถถถถถถถถถถ
นิยายไทยก็อ่านพวกว.วินิจฉัยกุล ทมยันตี กิ่งฉัตร ม.มธุการี คึกฤทธิ์ หรือดอกไม้สดไรงี้
นิยายฝรั่งก็อ่านหลายแนว กลอนกวีของไฮน์ริช เฮนก็อ่าน(ที่โม่งแปลเรียกไฮเน่นั่นล่ะ) แล้วก็พวกวรรณกรรมคลาสสิคทั้งหลาย จริงๆกูอยากเม้าเรื่องพวกนี้ที่ห้องลิทมากกว่าว่ะ

แปลไทยมาละ ขอบคุณโม่งแปลมาก ตอนนี้ก็ฮาเหมือนเดิม

เห็นเรย์กะบอก ดีแต่ใช้วัตถุเป็นตัวล่ออีกฝ่าย แล้วกูอยากตบมุกว่าบ้านทาคามิจิเองใช้อาหารมาล่อเรย์กะให้มาเที่ยวบ้านน่ะ หรืออาหารไม่นับเป็นวัตถุวะ ถถถถถถถถถถ

อ่านๆมาถึงคาบุเล่นหุ้นด้วยก็นึกถึงฟิคเอ็นโจเลี้ยงต้อยขึ้นมา แล้วก็อยากอ่านต่อว่ะ อยากรู้ว่าพวกคาบุจะใช้วิธีไหนมาซื้อหุ้นจากบริษัทคิโชวอินจนล้มละลายได้ ในแปลไทยเห็นบอกถึงรู้ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้บริษัทคิโชวอินคงทรัพย์สินมูลค่าสูงลิบลิ่วเกินกว่าจะซื้อได้แหงๆ

กูสังเกตว่าเอ็นโจชอบกลับบ้านก่อน ทำไมวะ รึเพราะ ท่านฮิไม่รู้จะเอามาเล่นอะไร 555 เอ็นโจหนึ่งบรรทัดกลับมาแล้ว

>>775 โคตรน่างสาน จอมมาร 1 บรรทัด 5555 คนในสโมสรคงดูว่าท่านเอ็นโจเพลี่ยงพล้ำในเกมรัก ปล่อยท่านคาบุรากิให้ทำคะแนนนำรัวๆ ไปก่อนแล้วนะเนี่ย
แต่คู่หูบ้าบอสองคนนี้แท่งเคมีเข้ากันดีจริงๆ ว่ะ คุยกันทีไรยาวทุกที มองกันดีๆ แล้ว นี่นางอุตส่าห์เอาของที่ได้จากคาบุไปถนอมรักษาเคลือบพลาสติกไว้อย่างดี เก็บไม่ให้ห่างตัวเลยนะนั่น ดีใจด้วยนะคาบุ ของที่นายให้สาว เขาดูแลอย่างดีเลย

>>775 หนึ่งบรรทัดอะไร ตั้งสี่ห้าบรรทัด อย่าบิดเบือน ขอร้อง ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

จักรพรรดิกับจักรพรรดินีเคมีเข้ากันมาก มองด้วยฟิลเตอร์ซุยรันคงประมาณทั้งคู่กระเซ้าเย้าแหย่กันแหง
แต่ยิ่งเห็นเคมีเข้ากันแบบนี้เหมือนเรือคู่นี้จะล่มเลยว่ะ คือสันดานมันเข้ากันเกินไปจนไม่เหมาะกับเรื่องหวานๆ แล้ว มันเหมาะแก่การเป็นคู่หูคู่ฮามากกว่า.......

กูแอบสงสารท่านพี่ท่านพ่ออีกแล้ว พอน้องทำท่าจะอาการดีขึ้น ก็โดนไล่ซักเรื่องกว้านซื้อหุ้นอีกรอบ โถ....

>>779 กูก็แอบสงสัยนะ ว่าจะต้องใช้เงินขนาดไหนถึงจะซื้อหุ้นบ้านคิโชวอินทั้งหมดได้ ในมังงะคิมิดอลซื้อมาแล้วคาบุรากิไม่หมดตูดเอาเรอะ หรือไปหุ้นกับเอ็นโจคนละครึ่ง รับความเสี่ยงด้วยกัน

>>780 กูว่าเพราะโดนแรงกดดันจากลูกสาวเลยจั้งใจทำงาน กิจการเฟื่องฟู หุ้นขึ้นรัวๆว่ะ

โอ๊ย ตอนล่าสุดฮาเกินไปแล้ว
ท่านเรย์กะก็เน้นย้ำสัญญาจังเลย มันยิ่งตอกย้ำความน่าสงสัยนะ 5555555555

>>769 ถ้าแนวแบบกลับชาติมาเกิด+โชโจ(? เรียกว่าแค่ตัวเอก ญ แล้วกัน ถถถ) ที่กูยังตามอ่านตอนนี้ก็มี
Akuyaku Tensei Dakedo Doushite Kou Natta.
It Seems Like I Got Reincarnated Into The World of a Yandere Otome Game
Omae Mitai na Hiroin ga Ite Tamaruka!
Otome Game Rokkushuume, Automode ga Kiremashita
By A Slight Mistake

ส่วนใหญ่ออกดาร์ก เกิดใหม่ชีวิตบัดซบทั้งนั้น เท่าที่อ่านแนวนี้มาก็มีท่านเรย์กะกับบากะรีน่าเนี่ยแหละที่ลั้ลลาที่สุดละ ...

*ตั้งใจ

>>780 กูว่าถ้าทำจริงน่าจะเป็นพันธมิตรหุ้นหลายฝ่ายเหมือนกันนะ เพราะเรย์กะคิมิดอลนี่ก็ท่าจะโจทก์เยอะใช่ย่อย

>>774 อยากอ่านฟิคเอ็นโจเลี้ยงต้อยต่อเหมือนกัน ฮึกๆ

พระพุทธรูปปางลีลาอะไร!!!? ท่านเรย์กะนี่นับวันกูนี่ยิ่งไม่เข้าใจวงจรความคิดของนางมากขึ้น ระดับความเหมาะสมในการเป็นคู่หูตบมุกของท่านเรย์กะกับมาซายะนี่ให้ระดับ +100 ไอพวกบ้าาาาาา

>>782 Akuyaku Tensei Dakedo Doushite Kou Natta. เรื่องแนวเกิดใหม่ที่ทำลายมิติโชโจเกิดใหม่ของกูมักมาก ก็นะเป็นดาร์ทแฟนตาซี เรื่องที่อ่านแล้วดูหลั่นล้าก็มีเรย์กะกับบากะรีน่าที่ชีวิตดีสุดจริงๆ
ส่วนแปลตอนใหม่ เรย์กะว่าคาบุรากิว่าหล่อเสียของหล่อนเองก็ด้วยนะ แต่2 คนนี้มันคู่หูคาเฟ่หรอ ฮาได้โล่ไอ้ท่าปางลีลานั่นอีก คาบุรากิที่แกนกเพราะขาดศรัทธาไงล่ะ!! เจ้าแม่อุตสาห์ให้คำแนะนำถ้าไม่ทำตามจะนกนะ ส่วนเอ็นโจรีบซิ่งเลยนะ

>>786 เรื่องนี้เห็นอยู่ในแมวดุ้นแว้บๆ 3-4 ตอน คนแปลดูสำนวนดีใช้ได้เหมือนกันนิ เดี๋ยวลองไปอ่านยาวๆ ดู
กลับมาที่ท่านเรย์กะ นี่คุยกันมาตั้งนาน คาบุมันไม่จะนึกเอะใจเลยหรือไงวะว่าทำไมท่านเรย์กะถึงรู้นิสัยใจคอวาคาบะดีนัก มีดีเทล์เพิ่มตรงที่ไม่ได้เล่าอีกตะหาก...

>>787 ชินกับเอ็นโจผู้รู้ทุกอย่างแล้วรึเปล่าเลยไม่ซักไซ้ 555

แต่คาบุรากิต้องหวาดๆบ้านคิโชวอินไปแล้วที่แน่ๆเลย555555555555 แบบบ้านนี้ธุรกิจมืด สัญญาเลือด ห้ามเกี่ยวข้อง บรื๋อ

ตอนอ่านคำอธิบายคาบุรากิ คิมิ รู้สึกว่าไม่เห็นต่างอะไรจากภาพที่คนในซุยรันมองคาบุรากิปัจจุบันเลยว่ะ 5555 คาบุติดฟิลเตอร์ชัดๆ ชั้นว่าจริงๆนิสัยมันไม่ได้พึ่งมาเพี้ยน แต่เพี้ยนมาตั้งแต่สมัยในการ์ตูนแล้ว แค่ไม่มีการพูดถึงเลยดูไม่ออกมากกว่ามั้ง

>>769 แมวดุ้น ตอนนี้มีเรื่องเอริซ่า กับฟี่ ที่กูตามนอกจากท่านเรย์กะในตอนนี้
ส่วยในนายท่านกูชอบเรื่องพี่ชายตัวร้าย พี่ชายคาวาอิเดสมาก แค่กๆ

ในเด็กดีกูตามเรื่อง เลี้ยงตัวร้ายให้เป็นน้องสาว(ดาร์ก)/ really otome(ฮาเร็ม)/ ชาติที่สามเกิดเป็นนางร้าย/จำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่นางเอกเกมโอโตเมะเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองเป็นหนึ่งในตัวที่จีบได้ของพระเอกแล้วพระเอกกำลังสร้างฮาเร็มรูทเลยปฏิบัติการพังฮาเร็ม ไอ้พวกเหยียบย่ำความรู้สึกหายไปให้หมด(นิยายแปลนะ) // อีกเรื่องจำชื่อไม่ได้เหมือนกันถ้ามันเด้ง Fav ก็นึกออก มันเป้นนางเอกวนลูปแก้ปมให้พวกพระเอกจนครบแล้ว แต่ครั้งล่าสุดดันวนกลับมาตอนเด็กเลย นางเอกเลยแก้ปมปัญหาวัยเด็กให้ทุกคน แล้วตั้งใจว่าจะไม่แต่งงานอีก // ช่วยด้วยค่ะฉันพยายามเป็นนางร้าย(อย่าสับสนกับอีกเรื่องที่ชื่อคล้ายๆกันนะ เรื่องนี้ฟิลลิ่งท่านเรย์กะเลยมั้ง ขำมากกก)// ความอิ่มเอมของวาแทน(วายและดาร์ก) ชีวิตผมได้โปรจืดจาง(วาย ดาร์กรั่ว ผสมกันหมด) ตัวประกอบร้ายใจประกอบรัก(วายสีเทา)

ในบล๊อคกุแนะนำเรื่องจับแม่ทัพไปไถนา เป็นนิยายจีน ชีวิตชิวๆ ของกินเพียบ กูโคตรชอบตอนนางเอกพาน้องๆไปเก็บผักแล้วใช้ความรู้ยุคปัจจุบันทำการเกษตร(นางจบด้านนี้มา) อ่านไปกุมท้องกุมใจ น่ากินนนน

ส่วนถ้าออกเล่มแล้ว กูแนะนำนิยายรักอลเวงของมากกว่ารัก สำหรับกูขึ้นหิ้งมากเรื่อี้ นางเอกไปอยู่ในนิยายที่มีเดรัจฉานทั้งเจ็ด เรื่องมันแอบดาร์กนะ แต่นางเอกมันสายฮา ความดาร์กเลยปลิวหาย 90% 5555

>>772 แนวโชเน็นแนะนำนิยายจีนเรื่องเทพยุทธ์เซียนกลอรี่ของสยามเลย เด็ดดวงมาก ผู้ชายดีงามไม่ขายเซอวิส คามเทพของพระเอกมีที่มาที่ไป และนื้อเรื่องมันไม่ได้สนุกที่ความเทพของพี่ แต่มันสนุกตรงการวางแผน ตลบหลัง กับความไร้ยางอายของพวกพี่ และลูกสมุนแค่กๆ

กูอ่านท่านเรย์กะตอนล่าสุดกูมองเห็นแสงออร่าจากท่านเรย์กะเลยอ่ะ แบบนี่สิเทพธิดา โดนเหรียญขอพรเร็วเข้า แงงงงงงงงงง ขำ

ไม่มีใครเชียร์ยูกิโนะเหมือนกูบ้างหรอวะ5555555

>>793 พักนี้น้องหายยาวเลย คิดถึงงงงง

>>791 นิยายรักอลเวงกูชอบพระเอกมากกกกก มีหักคะแนนตรงช่วงท้าย แต่กูก็ยังชอบพระเอกอยู่ดี น่ารักกก

เห็นบอกว่าเอ็นโจหนึ่งบรรทัด แล้วก็นึกได้ว่า ตั้งแต่คดีล็อกเกอร์ อาริมะยังไม่มีบทบาทเป็นตัวเป็นตนเลยนะเว้ยยย มีแต่โดนพูดถึง บทพระรองที่โคตรตัวประกอบ orz

ถ้าอาริมะมาปรึกษาปัญหาความรักจากเรย์กะด้วยจะเป็นยังไงวะ 55555555

>>796 อย่าให้ใครมาแบ่งดวงความรักไปมากกว่านี้เลย5555

>>796 คนนี้ก็เงาจ๊างจาง... อย่างฮีคงมีศักดิ์ศรีของประธานนักเรียน ไม่ก้มหัวขอคำปรึกษาจาก Pivoine ง่ายๆ ละม้าง แต่เห็นวาคาบะเพื่อนร่วมอุดมการณ์โค่นล้ม Pivoine จากกระดานประกาศผลสอบดันมาติวหนังสือกับจักรพรรดินี่ก็คงมีเงิบไปบ้าง

โม่ง ฟิค ทะลุ มิติ ท่านอยู่แห่งหนใด หายหน้าหายตาไปนานเหลือเกิน

>>799 เราก็คิดถึงแต่ไม่กล้าถาม 555555

>>800 จริงๆคือคิดถึงโม่งฟิตและโม่งแฟนอารต์ วิชาการทุกคน

>>791 มึงอ่านคล้ายกูเลย 5555+ แต่กูยังไม่เคยอ่านเลี้ยงตัวร้ายให้เป็นน้องสาว ท่าจะหนุกดี

เพิ่งจะได้มีโอกาสเข้ามากาวกับเพื่อนโม่งบ้างเพราะหลงเข้าไปอ่านนี่แหละ เห็นว่าตอนเยอะดี
ตอนอ่านก็คิดไว้ว่าถ้าไม่ปักธงบากะก็เอ็นโจ แต่อ่านไปได้ 170 กว่าก็แบบว่า มาซายะเอ๊ย เออปล่อยธงหมอนี่ไปเถ๊อะ 5555555
ก็เหลือแต่ท่านเอ็นโจที่ทำกูกาวมากเหลือเกินแต่จะออกน้อยไปไหน นี่ถ้าไม่ติดว่ายูกิโนะคุงโตไม่ทันกินก็จะปักธงให้ด้วยอีกคนนะเออ

>>803 เวลคัมสู่ความกาวนะมึง ไล่อ่านฟิคในนี้แล้วจะถอนตัวไม่ขึ้นประหนึ่งโดนกาวทาไว้ ทั้งหลอนทั้งมอมเมา ต้องตั้งสติให้ดีก่อน

>>791 กูอยากอ่านเรื่อง 'จำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่นางเอกเกมโอโตเมะเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองเป็นหนึ่งในตัวที่จีบได้ของพระเอกแล้วพระเอกกำลังสร้างฮาเร็มรูทเลยปฏิบัติการพังฮาเร็ม ไอ้พวกเหยียบย่ำความรู้สึกหายไปให้หมด(นิยายแปลนะ)' ของมึงหง่าาา ใครรู้บ้าง

>>805 หนทางหนีจากตัวเอกเกมจีบบสาว ในเว็บนายท่านอะ มีแค่ไม่กี่ตอนนะ

>>805 อยู่ในเว็บนายท่านมึง ต้องสมัครสมาชิกแล้วล็อกอินเข้าไปดู ตอนนี้คนแปลหายไปไหนก็ไม่รู้กูโครตเสียดาย

>>806 ขอบคุณมากน้าาา ;; w ;;

>>805 เรื่อง Escape galge

>>804 ขอบคุณเพื่อนโม่งที่เตือนแต่ไม่ทันละ นี่ขนาดอ่านแค่ผ่านๆเพราะไม่ชอบแฟนฟิคโดยส่วนตัว ยังคิดว่าฉากเอ็นโจซามะดีดหนังสติ้กใส่คนสารภาพรักท่านเรย์กะมันอยู่ในเรื่องเลย ซู้ดดดดด คารวะฟิคของเพื่อนโม่งสองขวดกาว

>>810 ฟิคในนี้เขียนดีทุกคนมึง โดยเฉพาะเอ็นโจside story ที่กูเผลอนึกไปว่าเป็นอฟช. ต้องท่องไว้ว่ามันคือฟิคๆๆ เป็นกาวขวดแรกที่กูสูดดมตอนเข้ามากระทู้นี้ครั้งแรก ทำให้กูประทับใจมาก
ว่าไปก็คิดถึงเหล่าโม่งฟิคทั้งหลายจัง กูยังรอหลายๆฟิคอยู่นะ หรือจะต้องให้วาดวงเวทย์แล้วท่องคาถาซัมม่อน พวกเขาถึงจะปรากฎตัวขึ้นมาตามคำอัญเชิญวะ บับแวร่กูยังอยากอ่านฟิคเอ็นโจside story ฟิคเกอิชา ฟิคกาลครั้งหนึ่งในฝัน ฟิครุ่นลูก ฟิคหมา ฟิคแบดเอนด์ ฟิคทะลุมิติ ฟิครักลวงป่วนใจ ฟิคเทพนิยายอลเวง ฟิคเวียนกูก็อยากอ่าน ท่องคาถาซัมม่อนแล้วนะ จะได้ผลมั้ย 55555555555555555555

>>811 กูไปหลงอยู้ด้อมอื่นชั่วคราว ฟิคแบดเอ็นนี่อีกแค่สองตอนก็จบแล้วไม่แต่งสักที 55555 ส่วนมะหมา กูไม่ได้แต่งนานบวกโม่งสารบัญช่วยแต่งต่อด้วย ตอนนี้เริ่มลืมๆชื่อน้องหมาละ แงงงงง แต่ชูสุมอยกับไซซายะกูไม่มีวันลืม กูตั้งใจแต่งชื่อนี้ด้วยความรักทั้งหมดที่กูมี จุบุ

>>805 มันอยู่ในเด็กดีอ่ะกูไม่มั่นใจว่าลบรึยัง เพราะช่วงนึงมันดราม่านิยายแปล แล้วกูแอดนิยายไว้ราวๆสองพันเรื่อง กูคุ้ยไม่เจอ แต่จำได้ว่าสนุก ไว้กูจะลองไปคุ้ยๆดูใหม่นะ

>>813 เจอแล้วเรื่องทำลายฮาเร็มพระเอดชื่อเรื่อง Escape from Galge Protagonist! เจ็ดตอนจบ ไทยแปลสี่ตอน

ส่วนเรื่องที่วนลูปชื่อ Let's me skip my wedding - เกิดคราวนี้ ฉันจะไม่แต่งงานแล้วค่ะ!!

นี่ก็800กว่าๆละนะ
ต้องโหวตชื่อทู้หน้ามั้ย หรือรอซัก900กว่าๆค่อยรวม

....... (เรื่องEG นั่นคนแปลก็อยู่แถวๆนี้แหละ​ แปลตั้งแต่​ที่มันยังออกไม่ครบ เป็นเรื่องสั้น​แต่เรือกูก็ยังล่ม เลยขี้เกียจ​แปลต่อ
แอร๊ยยยย)

>>815 ซัก 900 กว่าๆ ค่อยโหวตก็ได้นะ หรือเอาขื่อที่บนๆ เสนอไว้เป็นบรรณาการที่ 16 โลด

>>811 โดนทวงฟิค แกล้งตายแพพ.....
กาลครั้งหนึ่งในฝันน่าจะลงได้ราวๆอาทิตย์หน้ามั้ง ถ้าไม่ติดงานกระทันหันนะ กูเขียนไปจวนๆจะจบแล้ว เหลือหาทางแลนดิ้งให้มันดีๆนี่ล่ะ ที่ยากสำหรับกู ฟิคอื่นกูเป็นแบบนี้หมด หาทางจบตัดตอนสวยๆไม่ได้ซักที เลยต้องเขียนไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย
ช่วงนี้กูก็ผลุบๆโผล่ๆไม่ค่อยเข้ากระทู้เท่าไหร่ แป๊บเดียวก็แปดร้อยกว่าเมนท์แล้วเหรอเนี่ย มาไกลเหมือนกันนะ

>>812 กูรักชูสุมอย อยากจะอวดมึงว่ากูมีบุญได้น้วยซามอยด์ของจริงแล้ว ฟินสัสๆ อยากพากลับบ้านแล้วตั้งชื่อว่าชูสุมอย ถถถถถถถถถถถถถ เสียอย่างเดียวที่ซามอยด์ขนร่วงเยอะชิบหาย ใครเป็นภูมิแพ้ไม่ควรเข้าใกล้เด็ดขาด

>>818 >>812 กรี๊ด เหล่าโม่งฟิคโผล่ กูดีใจนะ ฉันมารอคอยฟิคที่กระทู้นี้ทุกวันเลย สะดวกเมื่อไหร่ก็โผล่มาน้วยๆ กันนะ อิจฉาว้อยได้น้วยซามอยด์ด้วย
จริงๆ เราก็มาไกลกว่าที่คาดเหมือนกันนะ กูสิงมาตั้งกะกระทู้แรก ยังคิดว่าไม่น่ามาเกินสามกระทู้อยู่เลย แต่แว้บไปดูห้องข้างๆ กระทู้พี่เยี่ยก็มาแรงเหมือนกันนี่หว่า กูคิดว่าโม่งฟิคที่หายไปบางส่วนต้องแอบไปปั่นฟิคอยู่กระทู้โน้นแน่นวล เป็นการถ่ายโอนมวลสารอย่างมีนัยสำคัญ

>>819ตอนนี้ติดพี่เยี่ยมากจ๊ะ ฮอลลลล

>>820 อะไรคือพี่เยี่ย รู้จักแต่พี่เหี้ย5555555
ว่าแต่กูว่าถ้าท่านเรย์กะเจอพี่เยี่ยนี่ต้องโดนดาเมจทางด้านจิตใจรัวๆจนต้องหนีไปแดกขนมซัก4-5ชิ้นแน่ๆ

ไม่ว่าจะเรือไหนก็ชอบมีตอนบทหาย ไอ้ที่มีบทมากที่สุดนอกจากเจ้าแม่ก็ของกินน่ะแหล่ะ

แววคานลอยมาเห็นๆ

>>819 กูไม่ได้เขียนฟิคให้พี่เหี้ย เอ้ย พี่เยี่ยหรอก ที่หายๆไปก็ติดงาน ติดเกม ติดซีรีย์...//แค่กๆๆๆๆ
กูเขียนฟิคให้เรื่องนี้อย่างเดียว กูรอโมเมนต์กาวๆเอ้ย ก๊าวๆ อยู่
>>821 เจอความหน้าด้านของพี่เหี้ยเข้าไป เจ้าแม่กาลีคงเอาไม่อยู่ต้องยอมแพ้แล้วล่ะมั้ง ถถถถถถถถถถถถ

>>822 ตัวละครเรื่องนี้เยอะนี่หว่า ก็ต้องเกลี่ยๆ กระจายๆ บทกันไป ช่วงบ้านทาคามิจิบทเยอะ น้องยูกิโนะก็หายยาว พวกแก๊งโรงเรียนสอนพิเศษนี่ถ้าไม่ใช่ปิดเทอมก็แทบไม่ได้ออกเลยมั้งเนี่ย ซากุระจังนี่หายจนเกือบลืม...

ยัยคนนั่นที่ชื่อยุยโกะดูหลอนมาก พอมีแววที่ท่านเอ็นโจกับเรย์กะจะได้ปักธงกันก็มาเบียดเบียนไม่พอ ท่านเอ็นโจกับเรย์กะยังหักธงกูไม่พอเหรออออ

>>825 อุปสรรคความรักไงมึง //มองในแง่ดีสุดชีวิต

>>826 ใครๆ (กูคนหนึ่งล่ะ) คิดว่านางต้องใช้อำนาจมืดหรืออะไรข่มขู่เอ็นโจให้เป็นว่าที่คู่หมั้นด้วย แต่หลังๆ มาเห็นการหักปากกาเซียนของท่านฮิโยโกะ กูถึงกับเริ่มคิดว่าจริงๆ แล้วอาจไม่มีอะไรในกอไผ่ ที่ยุยโกะดูหลอนๆ เพราะบรรยากาศส่ง ที่เอ็นโจดูห่างเหินกับนาง จริงๆ แล้วเป็นเพราะตัวจริงเฮตาเระเรื่องความรักเลยทำอะไรไม่ถูก ส่วนน้องยูกิโนะที่ดูเกร็งๆ เพราะแอบชอบคุณพี่ยุยโกะ ถ้ามางี้จริงกูคงจมลงก้นมหาสมุทรพร้อมเรือเอ็นโจแน่ๆ...

>>827 อาจจะหักมุมเป็นเรื่องฮาๆก็ได้ อะไรก็เกิดขึ้นได้ด้วยฝีมืออ.ฮิโยโกะ 555555555555555

>>827 ไม่ก็จริงๆแล้งน้องก็คงกลัวจริงนั่นแหละ แต่ยุยโกะอาจจะเป็นโชตะค่อนขั้นรุนแรงแบบห้ามแทบไม่อยู่ เวลาอยู่ด้วยกันเองญาติสนิทกันก็จับน้วยจับน้วย แต่อยู่ข้างนอกต้องข่มใจไว้ ยูกิโนะคุงเลยกลัวตัวสั่นว่าจะโดนมั้ย /เรย์กะชอบเด็กแต่ได้ออกหน้าอะไรมากไง ดูน่าหลบภัยดีเกาะมือโหน่ยย--- แค่ก

ช่วงแปลไทยล่าสุดก็นับว่ามีโมเม้นให้ขอนไม้ได้พ้นน้ำนะ แต่ท่านเรย์กะไม่คิดจะโดขิจริงๆจังๆกับใครบ้างเลยรึไง หรือว่าเรื่องนี้มันมีถึงหนึ่งพันตอน!? ที่ผ่านมาท่านเรย์กะก็ดูไม่เคยรักใครจริงจังเลยนะเนี่ย..

>>829 ถ้าอ.จะหักมุมอย่างนั้นมีความเป็นไปได้สูงมาก5555555555แต่กิริยาเดินมาคล้องแขนเอ็นโจก็น่าคิดนะ

>>829 กูชอบมโนมึง อยู่กับคนสนิทแล้วรั่วจับยูกิโนะน้วยจนน้องเขากลัว โถ

หรือยุยโกะอาจจะเป็นสาวดุ้น ชายแต่งหญิง .... ยูกิโนะเลยผวา เอ็นโจเลยได้แต่ตอบอ้อมแอ้ม ไม่อยากจะเผยความจริง

>>833 งั้นก็ง่าย ส่งอิวามุโระคุง ลูกศิษย์เจ้าแม่ไปปะทะเลย

พวกมึงต่อซะสงสารพี่น้องตระกูลเอ็นโจเลย 555 เทวดาน้อยยูกิโนะใช้การ์ดโชตะใส่หญิงทุกคนดันซวยเจอหลอนซะงั้น กรรมเลย

มาประกาศตามหามิตรแท้ค่ะ ใช้ไม่ได้เลยทิ้งเพื่อนไว้คนเดียว 55555

ทำไมอ่านตอนล่าสุดแล้วรู้สึกว่าอาของมาโอะจังอาจได้เลิกกับแฟนแล้วมาคู่กับอาคิมิหว่า สาวอวบทำอาหารเก่งกับหนุ่มบ้ากิน ในที่สุดก็พบรักแท้ กูโดนมาโอะจังล้างสมองละ

ส่วนข่าวลือท่านเรย์กะแม้แต่เด็กประถมก็รู แต่คนแรกนี้ น่าจะตายก่อนเพื่อนด้วยฝีมือท่านพี่

มิตรแท้อย่างพริ้ว มีเรื่องทีไรหายก่อนตลอดทุกที ถถถถถถถ

แปลไทยวันนี้ เรย์กะต่อยฮุดขวาโดนบากะรากิอย่างจังจนล้มกลิ้งหลุนๆไปแล้ว โอ๊ะ! บากะรากิยังลุกขึ้นมาได้นับถือๆ ส่วนพี่เลี้ยงเอ็นโจดันหายไปไหนไม่มาดูแลบากะรากิเลย

>>839 อ่านแล้วรู้สึกว่าทั้งชีวิตคาบุนี่คงไม่เคยมีใครมาตำหนิมันตรงๆ ต่อหน้าต่อตามาก่อนเลยนะเนี่ย พ่อแม่ก็คงยุ่งงานสังคม คนรอบข้างก็เกรงบารมี มีตรแท้ก็โอนอ่อนผ่อนตามอย่างเดียว เจอท่านเรย์กะตอกเข้าตรงๆ คงถึงขั้นเป็นแผลใจ
แต่กูแอบฮาตรงให้ขนมปลอบใจตอนท้ายนี่แหละ นี่เห็นคาบุมันเป็นเด็กประถมเรอะท่านเรย์กะ!

>>840 กูว่านางเอาตัวเองเป็นมาตรฐาน 555

ในที่สุดเรย์กะก็จี้ประเด็นหลักกับคาบุซะที แบบนี้หวังว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงนะ ว่าแต่ข่าวลือของท่านเรย์กะนี่มันน55555555555

มาโอะจังแอบร้ายแต่เด็กแบบนี้ในอนาคตหนูจะกลายเป็นมาโอ (จอมมาร) ไหมลูก....
กูฮาตรงจะชิ่งแล่วเอาขนมมาปลอบใจเหมือนกัน ท่านเรย์กะ 5555555
ป.ล.จริงๆกูก็เห็นมาพักนึงละ อะไรที่รู้ว่าไม่ควรทำใส่คนอื่นหรืออะไรที่ไม่ทำใส่คนอื่นนี่คาบุรากิทำใส่ท่านเรย์กะตลอดเลยนี่หว่า ตอนนี้ยิ่งชัดตอนโดนบ่นเรื่องส่งเมล์ยิ่งเห็นชัด อยู่กับคนอื่นที่ทำตัวสมเป้นคุณชายตระกูลคาบุรากิดีแท้ๆ จะว่าสนิทกันดีหรืออะไรดีเนี่ย

จะว่าไป มันจะมีอีเว้นท์งานหมั้นแบบในมังงะคิมิดอลป่าววะ กุ... กุนึกภาพไม่ค่อยออก แถมถ้ามีกุคิดว่าคงโผล่ช่วงมหาลัยซุยรันแล้วมั้ง... ถ้าฮิโยโกะซามะไม่ตัดจบตอนม.6 อ่ะนะ

ปล. แปลไทยล่าสุดแม่งคาบุรากิน่วมเป็นหมอนเลยเว้ย มีส่งสายตาตัดพ้อ แหม้

>>844 กูว่ายังไงก็มีว่ะ อีเวนท์ใหญ่ๆทุกอย่างแม่งเป็นไปตามมังงะคิมิดอลหมด และกูก็คิดว่าทุกอย่างคงขมวดให้จบในม.ปลายนี่ล่ะ ตามประสาโชโจ(เหรอ)ในรั้วโรงเรียน

>>845 จะจบลงเหรอ? เป็นอะไรที่สงสัยมาก ไม่ได้สงสัยนะว่าจะจบได้รึเปล่า แต่สงสัยมากว่าจะจบยังไงให้ท่านเรย์กะไม่นก

>>846 อาจจะจบนกก็เป็นได้....

ขอบใจโม่งแปลน้าาาา

คาบุตอนอยู่กับคนอื่นปกติ ตอนอยู่กับเรยกะบ๊องบวมตามเคย. เรยกะตอนนี้เก่งมาก พูดตรงๆกระแทกอย่างไม่เกรงกลัว. สงสัยความกลัวหายเพราะมีความเวทนามาแทน 555

ถ้าคาบุจะบทเยอะขนาดนี้(รองจากขนม)ช่วยเป็นพระเอกให้ทีเถ้ออ. กุว่าสองคนนี้สมกันดีออก

>>847 จบกับคานซัง.....

แบบเอากลยุทธที่แม่สื่อสอนมาจีบแม่สื่อ. เจ๋งดีออก

>>849 ไม่น้า..

ว่าแต่ตอนล่าสุดนี่ เจอประโยคนึงเข้าไปขนาดกุยังเป๋อะ ดาเมจแรงมากกก มองใครอยู่กันแน่!

>>846 จบแบบฟิคบ้านพักคนชรา.......

>>851 ถ้าคาบุรากิมันพาซื่อสวนกลับว่า "มองเธออยู่!" อย่างในคอมเมนต์ในแมวดุ้นนี่ท่านเรย์กะคงเป็นฝ่ายจุกเองอ่ะ 55555

ตอนนี้เป็นตอนจี้ใจคาบุอ่ะ คือคนแต่งก็แต่งแหม่งๆมาตั้งแต่เวอร์ชั่นการ์ตูนแล้วถึงความคาใจของวาคาบะที่มีต่อคาบุรากิที่ยังมีต่อยูริเอะ ท่านเรย์กะขยี้ปมนี้ให้มิดเลยค่ะ ใช้น้ำหนักตัวกระแทกลงไป----//โดนพัดเสียบคอ

>>854 จนทุกวันนี้กูยังเดาใจคาบุไม่ออกเลยว่ามันชอบวาคาบะตรงไหน จะว่าชอบที่เรียนเก่งแปลกแตกต่าง วาคาบะก็หัวโด่อยู่เฉยๆ ตั้งปี ไม่รีบชอบซักทีละวะ

>>855 ก่อนหน้านั้นมันไม่มีเรื่องอะไรมาให้ใกล้ชิดกันไง คาบุก็อยู่ส่วนคาบุ วาคาบะก็อยู่ส่วนวาคาบะไม่ข้องเกี่ยวกัน เป็นคนละสังคม คนละโลก เจอกันก็แค่ตอนประกาศผลสอบ คาบุอาจจะมีสนใจบ้างนิดนึงที่ผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาเทียบเคียงฮีได้ในเรื่องการเรียน แต่พอมีเรื่องรถชน พาไปโรงบาล รับผิดชอบนั่นนี่ ได้เจอกันบ่อย ได้คุยกันเยอะ วาคาบะเองก็น่ารัก นิสัยดี มีอีเวนท์ผ่านมุมมองของเรย์กะ คนอ่านยังชอบเลย แล้วคาบุได้เห็นมากกว่าคนอ่าน มีเหตุการณ์อะไรที่มากกว่าเรย์กะรู้หรือเห็น จะไม่ชอบเร้อออ
จะรู้ได้ชัดก็ต่อเมื่ออ.ฮิโยโกะแกเขียนมุมมองคาบุออกมาให้คนอ่านเห็นนั่นล่ะ ซึ่งกูก็อยากเห็นเหมือนกัน

>>856 ถ้าเป็นมุมมองคาบุนี่กูโคตรอยากอ่านตอนทำสัญญาเลือด ตอนเห็นคิโชวอินอกหักจากรุ่นพี่โทโมเอะแต่ยังฝืนทำเป็นเข้มแข็งอวยพรให้ทั้งคู่ ตอนนักษัตร ตอนต่อกลอนกันบนทางเดินเป็นบ้าเลย คงโคตรจี้แหงๆ

อยากได้สารบัญว่าตอนไหนมีอาหารโผล่มาบ้าง ไว้อ่านตอนกินข้าว55555555555

>>858 กุว่าทำตอนไหนไม่มีอาหารอาจง่ายกว่านะมึงถถถถถถ

ชาฮิบิคัสในตอนล่าสุดนี่ก็น้ำกระเจี๊ยบนี่หว่า ถ้าเรย์กะมาไทยแลนด์แดนของกิน คงได้กินรัวๆ กินไม่หยุด กูล่ะอยากให้นางลองชานมของไทยจริงๆ ติดอันดับเครื่องดื่มที่อร่อยที่สุดในโลกด้วย

พอเห็นพวกมึงพูดถึงงานหมั้นท้ายคิมิดอลแล้วกูรู้สึกเหมือนตอนจบทุกคนจะมีคู่หมดยกเว้นเจ้าแม่จังเลยว่ะ แล้วเจ้าแม่ก็อวยพร (หรือสาปแช่ง) ให้แก่ความรักของทุกคน.....

ไก่เคี่ยวซอสมะเขือเทศนี่ คล้ายๆกับไก่น้ำแดงป่าววะ

>>861 เจ้าแม่คงอวยพรให้เงียบๆ แล้วรอคอยฤดูใบไม้ผลิของนางต่อไป

คาบุลุยจีบเอง%ล่มสูงมาก แต่กูว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆแล้วความแตกว่าทุกอย่างที่ใช้จีบวาคาบะล้วนมาจากไอเดียเรย์กะ กูว่าแห้วล้าน%

กูอยากเห็นวันที่ได้รู้ว่าโคโระจังเป็นใครว่ะ

>>864 ทำไมถึงคิดว่าล่มวะ กูสงสัย

>>866 คงประมาณเด็กลอกการบ้านส่งอาจารย์มั้ง

>>860 กูว่าราชินีโรโคโค่ต้องลองชากุหลาบแล้ววิ่งหาห้องน้ำไม่ทันแน่นวล เมืองไทยยิ่งหาห้องน้ำยากๆ อยู่
>>862 แอบคิดว่ารสชาติน่าจะคล้ายๆ กัน แต่เปรี้ยวสดชื่นมะเขือเทศมากกว่าหรือเปล่านะ

>>868 ก็ไม่แน่นะ ของบูดเจ้าแม่ยังกินมาแล้ว.....

>>866 กูไม่ใช่ >>864 นะ แต่คิดว่าถ้าคาบุลงมือจีบเองในชาตินี้ด้วยความเว่อร์วังสไตล์คาบุนี่มีสิทธิแห้วสูงว่ะ เพราะวาคาบะคงผวากับสไตล์พ่อบุญทุ่มหลายๆ อย่านะกูเดา ยิ่งชาตินี้ไม่มีตัวร้ายอย่างท่านเรย์กะคอยสร้างสถานการณ์ความเห็นใจให้เกิดระหว่างทั้งคู่นี่ยิ่งยาก นี่กูยังอยากรู้เลยว่าอีเวนท์เดินจูงมือไปตามชายหาดตอนกลางคืนที่ว่าตอนที่แล้วนี่จะเกิดขึ้นได้ไหมในชาตินี้

>>870 เปล่าๆ กูสงสัยว่าถ้าวาคาบะรู้ว่าเรย์กะให้คำแนะนำกับคาบุแล้วจะล่มนี่ ทำไมถึงคิดว่าล่มวะ โทษที เขียนไม่เคลียร์ ส่วนเรื่องคาบุจีบเองกูว่าล่มแหงแบบไม่ต้องเดาเลย

>>866 ก็ดูรีแอ็คชั่นของเรย์กะตอนรู้ว่าเมเปิ้ลไซรัปคาบุไม่ได้เลือกเองแต่เพื่อนเลือกให้ ความน่าชื่นชมมันตกวูบเลยนะ
แล้วแบบ... พอเอาคำแนะนำไปใช้แล้วมันเวิร์ค หลังจากนี้คงเชื่อไปตลอด แล้วถ้ามันลามไปถึงดีไซน์แหวนหมั้น/แหวนแต่งงานล่ะมึงเอ๊ยยย คนเลือกให้เป็นผู้หญิงอื่นด้วยนะ ตายแน่ๆ ถ้ากูเป็นเจ้าสาวนะ ขอเลื่อนพิธีแต่งงานแบบไม่มีกำหนดเลยล่ะ
ปล.แต่คาบุคงเก็บแต้มหัวใจไม่ขึ้นหรอก โดนแย่งไปหมดละ

>>866 กุว่าวาคาบะไปจบกับเจ้าของไอเดียเลยอาจง่ายกว่าว่ะถถถถ//เข้าทางครอบครัวไปแล้วด้วย

>>873 กูก็ว่างั้นแหล่ะ เรย์กะจีบวาคาบะเอง ติดล้านเปอร์เซนต์แน่นอน แค่นี้ก็แทบจะเป็นลูกบ้านเขาอยู่ละ ควรจบกับวาคาบะจริงๆ ถถถถถถถถถถถ
>>872 กูว่ามันคงไม่ลามไปถึงช่วยเลือกแหวนหมั้นหรือเครื่องประดับอะไรขนาดนั้นหรอก และคิดว่าดีไซน์แหวนหมั้น แหวนคู่ไรงี้ กูว่าคาบุมันคงคิดไว้เรียบร้อยแล้วล่ะ เหลือแค่มาทำจริงๆ แล้วก็โดนสกัดดาวรุ่งไป.......
กูว่าเรื่องเครื่องประดับเนี่ยคาบุก็เซนส์ดีนะ น้องวาคาบะเห็นแล้วยังชอบทันทีเลย ก็ต้องสวยและฝีมือดีแหล่ะ

>>871 อ๋อ เออ ถ้างั้นกูว่ามีสิทธิไม่ล่มนะ ถ้าเรย์กะเป็นผู้ชายนี่แววดราม่ามาสูง คนที่รู้ใจฉันที่แท้จริงคือท่านคนนั้น.../ปากสั่นน้ำตาคลอเล่นใหญ่สไตล์โชโจ แต่นี่เป็นวาคาบะไง นางอาจจะเอ็นดูความไม่เอาไหนของบากะรากิมันก็ได้ แบบจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งซุยรันก็มีด้านบื้อๆ ที่คาดไม่ถึงอยู่ด้วย กลายเป็นแก็ปโมเอะไปอีก 55555

เอาซักหน่อยละกัน ห๊ะ!? ฟิคที่ดองไว้เหรอ ไม่มี๊ไม่มี
-----------------------------------------
หลังจากเรียนจบมัธยมปลายที่ซุยรันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ความทรงจำในรั้วโรงเรียนตลอดสิบสองปีช่างแสนมีค่า ไม่ว่าอะไรก็ล้วนแต่เป็นประสบการณ์ที่ดี ทั้งความสุขจากชัยชนะในงานแข่งขันกีฬา ความตื่นเต้นเมื่อพบคู่แข่งในการชิงลำดับหนึ่งบนบอร์ดคะแนน ความหอมหวานและขมขื่นของรักแรก และความหวังในรักครั้งใหม่ ผม... คาบุรากิ มาซายะ ด้วยความมุมานะพยายามมาตลอดหลายปีนี้ ตอนนี้ความรักของผมสมหวังแล้วครับ

คำกล่าวสาบานรักดังกังวาลในโบสถ์สไตล์ยุโรปท่ามกลางแสงระยิบระยับของแสงแดดที่ส่องลอดผ่านกระจกโมเสค ผมประทับริมฝีปากลงไปอย่างแผ่วเบา เมื่อสัมผัสรสหวานอ่อนๆได้เพียงเล็กน้อยก็ต้องผละออกมาอย่างน่าเสียดาย เจ้าสาวของผมยิ้มเขินอายอย่างน่ารัก เสียงดนตรีเริ่มบรรเลงท่วงทำนองพร้อมกับเสียงแสดงความยินดีของแขกเหรื่อจำนวนมาก เป็นบรรยากาศงานแต่งงานที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ น่าเสียดายที่แขกคนหนึ่งไม่สามารถมาร่วมงานได้

หลังจากทักทายแขกในงานจนครบก็มีงานเลี้ยงเล็กๆต่ออีกนิดหน่อย ดูเหมือนเจ้าสาวของผมเริ่มอ่อนล้าเนื่องจากยังไม่คุ้นเคยกับงานสังคมนัก โชคดีที่งานเลิกเร็วผมจึงพาเธอออกมาได้ในเวลาไม่นาน มุ่งหน้าสู่เรือนหอของเรา ผมรู้สึกร้อนผ่าว หัวใจเต้นระรัวยิ่งกว่าที่เคยเป็น เจ้าสาวของผมก็คงเป็นเช่นเดียวกัน นี่ไม่ใช่ตอนจบ แต่นี่คือจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของชีวิตคู่

ผมเปิดบานประตูออกช้าๆ พยายามเก็บความลนลานไว้ให้มิด ผู้ชายอย่างเราต้องเป็นฝ่ายนำและเป็นสภาพบุรุษ ต้องใจเย็นๆเข้าไว้...

"คิ- คิโชวอิน??"ผมแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นแขกที่ไม่ได้ร่วมงานนั่งจิบชาอยู่ในรักรังของเรา ทำไมมาอยู่ตรงนี้ล่ะ ทำไมไม่มาร่วมงานพิธี

"คะ? ท่านคาบุรากิ"คิโชวอินวางแก้วน้ำชาลงบนโต๊ะอย่างอ้อยอิ่ง เธอสบตาอย่างเฉื่อยชาราวกับไม่ได้บุกรุกบ้านคนอื่น

"เธอ... มาทำอะไรที่นี่"ผมกระชับเจ้าสาวในอ้อมแขนไว้แน่น

"ก็มาเป็นที่ปรึกษาด้านความรักเหมือนทุกครั้งยังไงคะ"เธอมองหน้าผมด้วยใบหน้าฉงน

"นี่มันไม่จำเป็นต่อไปแล้วนะ เธอน่ะออกไ---"

"คุณคิโชวอินต้องอยู่ด้วยสิคะ คุณมาซายะ"เจ้าสาวของผมแย้งขึ้นก่อนที่ผมจะพูดจบ

"เอ๋??"

"เธอไม่ใช่คนนอกนะคะ!!"

"หมายความว่ายังไง??"

"คุณทาคามิจ--- ไม่สิ คุณวาคาบะจับได้เรื่องที่ดิฉันเป็นคนแนะนำคุณเกือบทุกอย่างเรื่องคุณวาคาบะจนถึงปัจจุบัน จึงได้เชิญให้ดิฉันมาที่นี่ค่ะ"

"คุณมาซายะไม่ได้จีบฉันด้วยตัวเองแต่อาศัยความช่วยเหลือคุณคิโชวอินมาตลอด เพราะฉะนั้นในการแต่งงานครั้งนี้ ฉันไม่ได้เป็นของคุณมาซายะคนเดียวนะคะ"

"..."

"ฝากตัวด้วยนะคะ วาคาบะจัง"

"อื้ม ฝากตัวด้วยนะ เรย์กะจัง"

แล้วคืนนั้นไซซายะก็นอนข้างนอก

อวสาน
ปล.กูเรือท่านพี่นะ กูไม่ได้ตั้งใจยูริเลยยยย

>>876 สมน้ำหน้าไซซายะ 555555555555

>>876 เดี๋ยวนะะะะะะ โธ่ มาซายะ ทำไมวันเข้าหอของนายจบลงแบบนี้ ไปนอนเบียดเตียงมิตรแท้แทนแล้วกันนะ ถถถถถ

>>878 มิตรแท้ที่พึ่งไม่ได้น่ะนะ 555
อัญเชิญไซซายะที่หน้าประตูบ้าน ทำหน้าที่ให้ดี บ่าวสาวเขาจะนอน ถถถถถ

>>876 กูจะสงสารหรือจะขำหรืออะไรดีวะ เลือกไม่ถูก 5555555

>>876 กรี๊ดดดดดดดดด ไซซายะของกูววววววววววววววววว

พวกมึงโหดร้ายยิ่งนัก ทำร้ายไซซายะได้ลงคอ
โถๆ ไม่เป็นไรนะ มาๆ เด๋วแม่พาไปนอนกับชูสุมอยด์นะ อุ๊ป อัลไล ไม่ใช่งั้นเรอะ /เผ่น

>>876 ไปให้ชูสุมอยปลอบใจนะไซซายะ
http://imgur.com/8ESe7F2
http://imgur.com/RoA7RT9

เออ พูดถึงไซซายะ วันก่อนเจอทวีตนี้
https://twitter.com/BabyAnimalPics/status/872969822107303936

....55555555555

>>883 แม่จ๋า หนูกลัววววววว
น่ากลัวชิบหายเลยว่ะ 555555555555555555555555

เรย์ทัน - ขนทรงสิงโตไงคะ ท่านฮัสกิรากิ เห็นว่าฮิตมากเลยนะคะ
ไซซายะ- /หลงเชื่อแล้วไปตัด
ชูสุมอย-/หัวเราะอยู่ห่างๆ
มะมหาซุยรันทั้งหลาย-/ติดฟิลเตอร์และคิดว่าไซซายะเท่มาก สง่างามสมหมาสุดๆ
>>883

>>885 ฟิลเตอร์​ต้องหนาขนาด​ไหนวะถึงเห็นแบบนั้​น​ได้ 555555

>>886 กูว่าเรื่องนี้คนที่มีสกิลมองทะลุฟิลเตอร์คาบุได้มีแค่เรย์กะกับเอ็นโจว

>>885 ขนทรงสิงโตพอตัดแล้วจะดูดี ดูมีอำนาจ ดูมีพลัง ดูหล่อ ดูเท่ด้วยสินะ ถถถถถถถถถถ

>>887 กูบวกเพิ่มท่านฟุยุโกะอีกคน ดูมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
จะ 900 และ เสนอชื่อกระทู้ใหม่กันได้แล้วมั้ยอ่ะ บนๆ มีคนเสนอชื่อ "ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)"
ใครอยากเสนอชื่ออื่นๆ เพิ่มเติมหรือโหวตก็จัดเลยเน้อ

ผมชอบชอบชื่อนั้นนะ+1ให้เลย

(บลาๆๆ)กับยุทธการหยุดแผนเซอร์ไพรซ์อันน่าสิ้นหวังของจักรพรรดิ์ แผนที่ 16
กูยังคงทำร้ายไซซายะเช่นเคย 5555

>>891 กูชอบ 555 +1

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันข้างการประชุมแผนการจีบสาวของเจ้าแม่และจักรพรรดิ(น้ำหนักขึ้นกิโลที่ 16)

>>893 หยาบคายชิบหาย ถถถถถถถ

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันเพื่อบังหน้าการแอบส่องชีวิตชิลไปวันๆของเจ้าแม่ ท่านจักรพรรดิ และท่านจอมมาร (กล้องส่องทางไกลอันที่ 16)

>>891 บวก 1

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิที่ควรมาเยือนจักรพรรดินีได้แล้ว //คานแท่งที่ 16 จงแตกย่อยยับไปซะะะ!!!

รู้สึกน่าจะเป็นมงคลดี

>>889 +1

ลองรวมชื่ออันบนๆมา ถ้าขาดอันไหนก็ขอโทษนะ

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับวิญญาณแค้นทานุกิที่สิงอยู่ข้างหลังน่ะ จะจัดการให้หมดเลย [ทาร์ตถาดที่ 16]

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการ 16 จาน)
+4
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับยุทธการหยุดแผนเซอร์ไพรซ์อันน่าสิ้นหวังของจักรพรรดิ์ แผนที่ 16
+2
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันข้างการประชุมแผนการจีบสาวของเจ้าแม่และจักรพรรดิ(น้ำหนักขึ้นกิโลที่ 16)

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันเพื่อบังหน้าการแอบส่องชีวิตชิลไปวันๆของเจ้าแม่ ท่านจักรพรรดิ และท่านจอมมาร (กล้องส่องทางไกลอันที่ 16)

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิที่ควรมาเยือนจักรพรรดินีได้แล้ว //คานแท่งที่ 16 จงแตกย่อยยับไปซะะะ!!!

>>899 +1 บรรณาการที่ 16 จานจ้า

ตอนล่าสุด กูรักกัปตันยูกิโนะ!!!
แต่ไอ้จิบชาแก้วเดียวกันแล้วคิ้วตกนี่คือไรวะ ไม่อร่อย หรืออะไร(อัดกาวรัวๆ)
บรรยากาศกร่อยเพราะโทรศัพท์เลย ท่านเอ็นโจสำนึกผิดมาซ้าาาาาา!!!

ตอนล่าสุดกัปตันยูกิโนะนี่ใช้กลยุทธ์เดียวกับมาโอะจังเลยว่ะ ไม่รู้ใครลอกใครมา เปอติต์นี่เป็นรังปีศาจน้อยจริงๆ

>>901 เรื่องชาลาเวนเดอร์กูเคยชิมแล้ว ขอบอกว่ากูไม่ชอบกลิ่นมันอย่างแรงมันกลิ่นฉุนเกินไปสำหรับกู ส่วนใหญ่ผู้ใหญ่จะดื่มกันเด็กๆจะไม่ชอบเพระากลิ่นมันนี่แหล่ะ
ยูกิโนะนี่จงใจจับคู่เรย์กะกับเอ็นโจอย่างออกนอกหน้าเลยนี่หว่า หรือว่าสองพี่น้องนี่ร่วมมือกันน่ะ? แต่บรรยากาศกร่อยเพราะสายเข้าใครกันนะที่โทรมา ยุยโกะ?

แด่ความยิ่งใหญ่ของชาวเราเรือเอ็นโจและกัปตัน
ฮือออ กูจะไปซื้อชาลาเวนเดอร์มาดื่มอวยพร
แงงงง ท่านกาลีต้องได้สละเรือคานแน่นวล
คานจะต้องหักลงด้วยน้ำมือของกัปตัน

>>903 กูว่าเอ็นโจน่าจะแปลกใจจริงตอนเปิดประตูมาเจอคุณคิโชวอินติดรถกลับบ้านด้วย แต่หลังจากนั้นนี่สองพี่น้องสบตากันเป็นนัยๆ แน่นวล

บทเอ็นโจไม่โผล่ก็มาแค่บรรทัดเดียว บทจะโผล่มาก็ประหนึ่งนิวเคลียร์ลงจนราบคาบ

>>906 เต็มๆ เลยข่าาาาาาา เจ้าข้าเอ๊ย ตอนนี้เต็มๆ เลยข่าาาาาาา อ่านไปยังไม่ค่อยจะเชื่อสายตาตัวเอง ว่าจะลากยาวไปถึงจบตอน อื้อหือ แล้วต้องตัดจบแบบนี้อีกแล้วนะ หืมมมมมม

>>907 อุตส่าห์ไปอัพคลาสความเป็นเจ้าชายมาด้วยนะ ฮืออออ ลูกเรือเอ็นโจดีใจไม่ได้เต็มร้อยซะที พายๆ ไปแม่งสะดุดหัวตอตลอด

>>908 ได้แต่พยายามทำใจว่ารักแท้ต้องมีอุปสรรค T^T

>>908 เป็นตอที่ยังไม่เห็นทางถอน ฟินไม่สุดสักที ฮืออออ ตอนนี้กูเชิดชูกัปตันขึ้นหิ้ง มีแค่ท่านพี่กับกัปตันยูกิโนะเท่านั้นที่ปลอบหัวใจอันบอบช้ำของกูได้ ฮือออออ

>>901 บร้าาาา มึงงงงงง เอ็นโจไม่ได้ทำอะไรเลยเว้ย อยู่ๆโทรศัพท์มันก็ดังเองต่างหาก เขากำลังมุ้งมิ้งพ่อแม่ลูกกัน คุยกันหัวเราะกันสนุกสนาน แล้วจู่ๆก็.... เอ็นโจถึงกับหุบยิ้มเลยนะ ไอ้โทรศัพท์ ky ไอ้โทรศัพท์ไม่มีมารยาท ไอ้โทรศัพท์ขัดจังหวะ ไอ้โทรศัพท์ไม่รู้จักกาลเทศะ

แต่เส้นผมเป็นประกายระยิบระยับเลยเหรอ นายควรไปย้อมหัวทองได้แล้วนะ เพื่อความเป็นเจ้าชายที่เพอร์เฟคมากยิ่งขึ้น

>>911 ทุกวันนี้ก็นึกภาพสามตัวเอกชายสีผมตามเนื้อเรื่องคิมิดอลตลอดเลยนะ พอจับมาผมดำเหมือนกันหมดแล้วนึกภาพความแตกต่างไม่ออกจริงๆ

>>912 ก็อย่างที่มีคนเคยพูดไว้ในกระทู้ก่อนๆไง ในมังงะ ทั้งสามหนุ่มคงหน้าตาเหมือนกันเลยต้องเอาสีผมมาแยก คนอ่านจะได้ไม่สับสนว่าใครเป็นใคร ถถถถถถถถถถถถ
โม่งฟิคคนเขียนคิมิดอลมาเอามุกนี้ไปเล่นก็ดีนะ แบบ...ผมดำกันหมด แยกหน้าไม่ออกเลยค่าาาาาาาา

ยูกิโนะคุงงงงงง มาแนวเดียวกับมาโอะจังเลยนะแหม่55555พวกเด็กๆนี่ร้ายกันจริงๆ ฮาที่ท่านเรย์กะบอกว่าสภาพจิตคาบุพอๆกะเด็กๆอ่ะ55555ยังอุตส่าห์โยงไปได้นะ ส่วนเอ็นโจนี่ดูมีเลศนัยตอนที่ทักเรื่องหนังสือจริงๆประหนึ่งว่ารู้เหตุผลว่าทำไมท่านเรย์กะถึงแนะนำไปแบบนั้น ปล.ตอนนี้อะไรๆก็ดียกเว้นโทรศัพท์ตอนท้ายกับตอนขึ้นรถละบอกกลิ่นหอมอวลๆนี่กาวไปว่ายุยโกะนั่งรถมาด้วยก่อนรึป่าว แต่ก็อยากให้แค่หอมน้ำหอมรถอ่ะนะเฮ้ออออ//ฟรุ๊งไม่สุดสะดุดตอ

>>913 อุกกก รู้สึกโดนพาดพิง เหมือนยูกิโนะคุงกับจอมมาจะรู้ตัวว่ากำลังจะมีบทในฟิคกู... //รู้สึกกดดันจุงง

>>914 กูรู้สึกเหมือนยูกิโนะจะแอบตัดคะแนนเรย์กะเล็กน้อยข้อหาเอาอะไรไม่อร่อยมาให้ดื่ม ถึงขั้นคิ้วตกเลยเหรอลูก ถถถถถ ส่วนกลิ่นหอมนี่เพิ่งคิดแฮะว่าอาจจะเป็นกลิ่นน้ำหอมยุยโกะก็ได้ เหมือนเรื่องจีนเลยว่ะ ประมาณฮ่องเต้เพิ่งไปตำหนักนางในคนอื่นมาแล้วกลิ่นเครื่องหอมตำหนักนั้นติดตัวไรงี้

>>915 อ้าว กูทำมึงกดดันเหรอ ขอโทษ ซอรี่ๆๆๆๆ
>>914 >>916 กูไม่ได้นึกว่าเป็นน้ำหอมยุยโกะเลยว่ะ แต่ถ้าขึ้นรถไปแล้วมีกลิ่นน้ำหอมยุยโกะจริงๆ ยูกิโนะน่าจะมีปฏิกริยาอะไรบ้าง เบ้ปาก ทำท่าไม่ชอบใจไรงี้ ไม่แน่นะ
อาจจะเป็นกลิ่นน้ำหอมเอ็นโจก็ได้ ฮรี่ๆๆๆๆๆๆๆ

>>916 อาจจะกลิ่นเทียนหอมไรงี้ก็ได้เปล่า ยูกิโนะเคยบอกว่าเอ็นโจชอบจุด

สายที่โทรเข้ามา กูเดาว่าอาจจะเป็นท่านพ่อที่ไม่เคยมีบทบาทมาก่อน?

>>917 ล้อเล่นๆ แค่บังเอิญกูเพิ่งนึกได้ว่าวันนี้จะแต่งอะไรดี

เห็นเมนท์ในแมวดุ้นว่ายูกิโนะจูบทางอ้อม....เด็กป.2 คิดอะไรแบบนี้ได้แล้วเรอะ กูแอบอยากรู้ความคิดน้องเขาเบาๆ 5555555555555555555

>>920 สังคมญี่ปุ่นเหมือนเขาจะจริงจังกับจูบทางอ้อมมากนะเด็กชายหญิงค่อนข้างต่างกันชัดเจน (ต่างจากไทยที่เล่นต่อยกันไม่แยกเพศตอนเด็กๆ มาแยกเอาตอนโต) เด็ก ป.สองรูเรื่องจูบแล้ว สื่อบันเทิงมากมายก็ชอบเล่นมุกจูบทางอ้อมทั้งการ์ตูนทั้งวาไรตี้ กูว่ารู้ได้นะ มันไม่ได้ยากหรือซีับซ้อน แต่จะมองในมุมเด้กๆแบบริสุทธิ์กว่าผู้ใหญ่

กัปตันยูกิโนะ. ผู้นำทางสู่โชโจ

ตกลงสองคนนี้จะรักกันชอบกันต้องพึ่งเด็ก ป 2 รึ ถถถถถถ

กูเป็นคนเดียวรึเปล่า แบบฉากที่เอ็นโจวเอาโกโก้ให้ยูกิโนะกิน แล้วยูกิโนะบอกหลับไปไม่รู้ตัว
กูรู้สึกเหมือนเอ็นโจวเอายานอนหลับให้น้องกิน Y Y
กูคงติดฟิลเตอร์มองเอ็นโจวในแง่ร้ายมาจากเรย์กะ โซซอรี่นะเอ็นโจว

>>923 เด็กสุขภาพไม่ดี กูว่าไม่วางยาหรอกนะ ไม่ดีต่อร่างกาย มึงมองแง่ร้ายมาก 5555

กูมองแค่ว่ายูกิโนะทุกพรีเซนท์พี่ชายตัวเองสุดๆว่าอ่อนโยนใช่ไหมฮะคนคนนี้ สนใจพี่ชายผมเถอะ

>>923 มึงงงงงงง ภาพคุณงามความดีของเอ็นโจในหัวกูกระเจิงไปหมดแล้ววว งอแง //โดดลงแพท่านพี่

>>923 55555 มึงมองได้โหดมาก จากความเป็นพี่ชายผู้แสนดีชงโก้โก้ใส่นมอุ่นๆ ให้น้อง พอน้องหลับก็อุ้มไปนอน ห่มผ้าปิดไฟตามหลังอย่างดี กลายเป็นพี่ชายโหดร้ายเลือดเย็นวางยาน้องแม่งเลยเหรอวะ ระวังจอมมารยิ้มเย็นใส่นะมึง

>>923 กูว่าน้องเขาพยายามพรีเซนต์ว่าพี่ชายผมอ่อนโยน ดี๊ดี เอาใจใส่ ดูดาวอยู่คนเดียวก็รู้ แล้วก็ชงโกโก้มาให้ นั่งดูดาวด้วยกัน อีกอย่างเด็กฝืนนอนดึกมากไม่ไหวหรอก จะเผลอหลับไปไม่แปลก ฮีจะวางยาน้องตัวเองตะไม ถถถถถถถถถถถถถถถถ

>>921 เรอะ ไม่มีอะไร กูแค่นึกถึงความใสๆของเด็กวัยขนาดนี้ จะรู้เรื่องรู้ความหมายของจูบทางอ้อมแล้วงั้นเร้ออออ มึงว่ามาแบบนั้นกูก็เชื่อตามนั้นล่ะ

กู >>923 เองนะ คือกูแอบมโนว่าฮีอาจจะขี้เกียจดูแลน้อง หรือห่วงใยในสุขภาพของน้อง เลยใส่ยานอนหลับ จะได้นอนๆไปซะ55555
//ชูสุมอยตบตายห่า

>>928 บางทีเอ็นโจอาจจะแค่เป็นห่วงน้อง นอนน้อยไม่ดีต่อร่างกายเลยเอายานอนหลับให้กินก็ได้นะ //พยายามมองโลกในแง่ดี (หรือเปล่า)

>>928 ใจร้ายมาก กูจะให้ชูสุมอยสลัดขนใส่จมูกมึง เอาให้มึงเป็นภูมิแพ้ไปเลย 5555555555555555555

เหมือนโม่งแปลและพวกมึงรู้ว่ากูจะแต่งพาร์ทเอ็นโจกัน อะ เอาปัยยย ฟิคคนเขียนคิมิดอลพาร์ทเอ็นโจครึ่งแรก ครึ่งหลังมาพรุ่งนี้ กูนอนละบั๊ยย
ปล.ส่วนพาร์ทคาบุรากิยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ กูเขียนล้อตามไทม์ไลน์เรื่องหลักนะ
-----------------------------------------------
สุดท้ายก็ยังไม่กล้าขออีเมลของวาคาบะจังค่ะ เสียดายจัง ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ ทุกวันนี้ก็พยายามมองหาตลอดนะคะ แต่ไม่เจอสักครั้งเลย ดูเหมือนว่าจะหลีกเลี่ยงการมาทานอาหารกลางวันที่โรงอาหารค่ะ แย่จังนะ... อ๊ะ!! โต๊ะตัวนั้นว่างนี่นา อยู่ใกล้ที่นั่งอภิสิทธิ์ของPivoineซะด้วย ทำเลทองเหมาะสำหรับส่องมาซายะคุงกับชูสุเกะคุง ลัคกี้~
“อืม... ไม่เห็นแฮะ”หลังจากกวาดตามองไปรอบๆก็ไม่พบทั้งสองคนอย่างที่หวังไว้ เพราะอย่างนี้หรือเปล่านะวันนี้จึงไม่มีแฟนคลับมานั่งเบียดกันจนโต๊ะไม่พอ แต่ยังไงสมาชิกPivoineก็หน้าตาดีๆกันทั้งนั้นเลยนะคะ เช่นสาวสวยที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ริมหน้าต่าง หนุ่มหล่อมาดเข้มทางนั้นที่นั่งพูดคุยกับเพื่อนอีกคนอย่างสนุกสนาน อาหารก็อร่อย วิวก็ดี รักโรงอาหารซุยรันที่สุดเลยค่ะ
“ขอร่วมโต๊ะด้วยได้ไหมคะ?”เพื่อนร่วมห้องหญิงคนหนึ่งปรากฏตัวพร้อมกับชุดอาหารอิตาเลี่ยนหน้าตาน่าทาน หวาๆ มีเมนูแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย จะตะล่อมหลอกถามชื่อเมนูได้ไหมนะ อยากลองทานบ้างจังเลย พรุ่งนี้ลองสั่งมาบ้างดีกว่า
“ด้วยความยินดีค่ะ”ฉันคลี่ยิ้มพร้อมทั้งผายมือไปยังเก้าอี้ที่ว่างอยู่ ฉันเองก็เรียนจบไปตั้งนานแล้ว การปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนร่วมชั้นนี่น่าลำบากใจไม่น้อยเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเข้ากับเด็กวัยรุ่นได้หรือเปล่ายิ่งเป็นคุณหนูลูกผู้ดียิ่งแล้วใหญ่ ถึงทางบ้านของเจ้าของร่างนี้จะไม่ได้เป็นเศรษฐีก็เถอะค่ะ แต่การเป็นลูกสาวเจ้าของสำนักพิมพ์ขนาดกลางก็ต้องวางตัวให้ดีสินะคะ
“...”เธอจัดแจงวางถาดอาหารลงบนโต๊ะอย่างแผ่วเบาและไม่ยอมละสายตาออกจากฉัน เอ๋?? นี่ทำพลาดอะไรไปหรือเปล่านะ หรือว่าเมื่อกี้ไม่ควรผายมือแต่ควรจะลุกขึ้นเชิญแล้วนั่งลงพร้อมกัน? เมื่อเห็นฉันลุกลี้ลุกลนเธอก็นั่งลงทางด้านซ้ายมือในมุมที่มองเห็นหนุ่มหล่อคนที่ฉันแอบมองอยู่
“...สง่างามดีนะคะ”เธอพูดด้วยน้ำเสียงเคลิ้มฝันพลางจ้องมองไปยังหนุ่มหล่อคนเดิม
“เอ๊ะ...? ค่ะ สง่างามจริงๆค่ะ”พูดถึงหนุ่มหล่อคนนั้นใช่ไหมนะ คงต้องไหลตามน้ำไปก่อนล่ะค่ะ
“เป็นแฟนคลับของท่านคาบุรากิเหรอคะ?”อ๋อ... ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง
“ท่านคาบุรากิน่าชื่นชมอยู่ก็จริง แต่ฉันชื่นชอบท่านเอ็นโจมากกว่าค่ะ”ใช่แล้วค่ะ มาซายะคุงน่ะเป็นพระเอกของเรื่อง แต่ถ้าเป็นลูกรักของฉันแล้วล่ะก็ต้องเป็นชูสุเกะคุงอย่างแน่นอน การแสดงออกที่นุ่มนวลและคำพูดอ่อนหวาน เส้นผมสีน้ำผึ้งที่เข้ากับรอยยิ้มดุจเจ้าชาย เป็นชายหนุ่มในอุดมคติที่ไม่อาจละสายตาได้ นี่แหละค่ะพลังของตัวละครที่มีคะแนนนิยมอันดับหนึ่ง
“ดิฉันอยู่ฝั่งท่านคาบุรากิค่ะ”ก็แหม... พระเอกผู้รูปโฉมงดงามและเพรียบพร้อมไปด้วยความสามารถก็ต้องมีแฟนคลับเป็นธรรมดาสินะคะ
“ค่ะ”ฉันตอบรับสั้นๆ ถึงแม้จะไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายต้องการจะสื่ออะไร
“แล้วทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะคะ?”เธอจ้องมองมาที่ฉันอีกครั้งด้วยสายตาสงสัย
“เอ๋...??”นี่ฉันทำอะไรผิดไปจริงๆเหรอคะ?
“นั่งฝั่งนี้จะมองไม่เห็นใบหน้าท่านเอ็นโจนะคะ ถ้าอยากมองชัดๆควรจะนั่งฝั่งนั้น...”เธอเริ่มขยายความ
“หือ...?”
“ก็ทั้งสองท่านนั่งอยู่ตรงนั้น ท่านเอ็นโจหันหลังให้ตรงนี้ ยังไงตรงนี้ก็ไม่ใช่ทำเลที่ดีของคุณไม่ใช่เหรอคะ?”นั่นสินะคะ... เอ๊ะ!? ตรงนั้นคือชูสุเกะคุงกับมาซายะคุงงั้นเหรอ ฉันก็มองหาแต่ผมสีน้ำผึ้งจนไม่ได้สนใจผมสีดำแม้แต่น้อย พอมองดูดีๆแล้วหนุ่มหล่อตรงนั้นคือมาซายะคุงจริงๆด้วย!! ชูสุเกะคุงทำไมผมถึงกลายเป็นสีดำล่ะคะ!?
“อะ... อ้อ นานๆทีก็เปลี่ยนบรรยากาศนิดหน่อยน่ะค่ะ”แหม... ‘ชายหนุ่มในอุดมคติที่ไม่อาจละสายตาได้’เผลอละสายตาไปซะแล้วค่ะ
“...อย่างนั้นเหรอคะ”เธอละสายตาออกจากฉันแล้วเริ่มหยิบช้อนส้อมขึ้นมา อ๊ะ!! จังหวะนี้แหละ!!
“น่าทานจังเลยนะคะ ไม่ทราบว่า...”
“พ่อครัวที่นี่เชี่ยวชาญอาหารอิตาเลี่ยนมากค่ะ Pasta primaveraจานนี้ก็เยี่ยมยอดมาก ขอแนะนำเลยค่ะ”
“ไว้วันหลังจะลองทานบ้างนะคะ”สำเร็จ!!
------------------------------
มึง กูแนะนำให้กูเกิ้ลหารูปดู มันน่ากินมากกกกกกกกกกก

อุ๊ย ลืมเว้นบรรทัด ฝากแปะสารบัญด้วยน่อ

>>931 กูเกลียดมึงง มึงทำให้กูต้องกดหารูปพาสต้าจานนั้นแล้วทำกูหิว สุดท้ายกูคงต้องลงไปเปิดตู้เย็น ฮืออออออออออ

>>932 เจ้าชายที่อ่อนโยนของคุณนักเขียนนอกจากจะไม่หัวสีน้ำผีงึ้แล้ว ก็ยังกลายเป็นอะไรไปแล้วก็ไม่รู้ เป็นจอมมารบรรทัดเดียวมั่ง เป็นชูสุมอยบ้าง //อ้าว ไม่ใช่เหรอ โทษๆ
แต่ช่วงท้ายๆมึงทำแบบนี้มึงแย่มาก ทำไมมึงไม่แปะรูปอาหารมาตรงๆเลย จะได้ไม่ต้องเสียเวลาหา //เผ่น

กูว่าถ้าเรื่องนี้เป็นอนิเม ต้อนท้ายต้องมีจิบิท่านเรย์กะออกมาแนะนำเมนูอาหารแน่เลย
อยู่ๆก็นึกได้55555

>>935 แบบ yuri on ice อะเหรอ ที่ภาพระหว่างพักโฆษณาจะเป็นภาพอาหาร 555555555

>>935 นึกถึง​พวกการ์ตูน​อาหาร​ที่ท้ายตอนจะมีสอนทำเมนู​ต่างๆในตอน

อันนี้คงเมนูพุดดิ้ง​มิราเคิล​โดยเชฟเร​ย์​กะ....

>>937 อย่างลืมคันตะคุงมาพูดตบตอนท้ายว่า "โคโรเน่ให้ทำตามสูตรสิ บอกไปกี่ครั้งแล้วฮ่ะ!!"

ky นะคะ ต่อจาก https://fanboi.ch/webnovel/3899/672-673/ ฟิคคู่หูทะลุมิติ

ตอนนี้เราปั่นโปรเจ็ทที่ต้องส่งหลังสอบเสร็จอยู่เลยไม่ค่อยได้เข้ามากระทู้นี้เท่าไหร่ พอดีเราดองงานนี้ไว้มาตลอดทั้งเทอม เลยต้องมาเผาเอาช่วงนี้ 555 แอบเขียนได้เท่าที่เห็นนะคะ ถ้าไม่ลงตอนนี้อาจจะไม่มีโอกาสลงอีกสักพัก เพราะอาจต้องไปพื้นที่ที่ไม่มีเน็ต

ป.ล. เราอาจเขียนแปลกไปเพราะง่วง+เมางานนะคะ
...............

ฉันทั้งเมลล์ทั้งโทรไปหาคาบุรากิ แต่อีกฝ่ายไม่ตอบสนองอะไรเลยสักนิด

พอฉันบ่นอย่างกังวล มาซายะคุงก็บอก "ทำตกน้ำน่ะ" อื้ม ที่มาซายะคุงเดาก็อาจเป็นไปได้ เก่งจังเลยนะ

พอฉันถามมาซายะคุงว่ามาที่นี่ยังไง เขาก็บอกว่ามาทางเฮลิคอปเตอร์พร้อมเอ็นโจ อย่าบอกนะว่าคาบุรากิเจอญาติแล้วปล่อยไว้คนเดียวไม่ได้เลยพามาด้วยกันหรือเปล่านะ จะว่าไปหมอนั่นก็เอ็นดูเด็กๆอยู่นะ

ฉันลองเสี่ยงตายเดินไปถามเอ็นโจว่าเห็นคาบุรากิครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เอ็นโจก็ยิ้มๆแล้วบอกว่า "นั่นสิน้า ตอนนี้หมอนั่นอยู่แถวๆนี้แหละ"

"คาบุรากิคุงคงไม่ได้ไปกินยาล่องหนอะไรมาหรอกใช่ไหมคะ..."

โลกนี้มีทั้งยาลบความทรงจำ ยาสลับร่าง อาจจะมียาล่องหนอีกก็ได้!

เอ็นโจทำท่าเหมือนแทบกลั้นขำเอาไว้ไม่อยู่ มันก็เป็นเรื่องปกติในมังงะไม่ใช่หรือไง! ฉันไม่รู้ว่าโลกนี้อะไรเป็นเรื่องปกตินี่นา...

"จริงๆนะ ไม่ต้องตามหาหรอก..." มาซายะคุงที่อยู่ข้างๆงึมงำ

"ท่านเอ็นโจติดต่อเขาได้บ้างไหมคะ"

"อื้ม จะว่าไงดีล่ะ" เอ็นโจเหลือบมองมาซายะคุง "ตอนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ช่วงใกล้ถึงและส่งเมลล์เสร็จแล้ว มาซายะอยากทดลองอะไรสักอย่างจนไม่ทันระวังทำมือถือหล่นทะเลน่ะ"

ฉันฟังอึ้งๆ แต่มันฟังดูเป็นเขามากๆเลยนะคะ... แล้วแบบนี้เอ็นโจจะไม่ทำตัวติดหนึบกับคาบุรากิอีกหรือไง! ทำหมอนั่นหายไหนไม่รู้แล้วนะคะ รู้ทั้งรู้ว่าจะติดต่อหมอนั่นไม่ได้ไม่ใช่หรือไงกัน!!!

คาบุรากิกลายเป็นเด็กหลง เถลไถลเดินเล่นจนถูกดึงดูดความสนใจให้ทำอะไรแปลกๆหรือเปล่านะ ยิ่งคนแบบหมอนั่นยิ่งอยากเอาชนะซะด้วย คงไม่ยอมแพ้จนกว่าจะสำเร็จ

"เป็นห่วงเขาน่าดูเลยนะครับ"

"ท่านเอ็นโจไม่เป็นห่วงเลยหรือไงคะ! ติดต่อเขาไม่ได้แบบนี้"

"นั่นสิน้า"

เอ็นโจเอ่ยรับสบายๆ นายเป็นเพื่อนสนิทคาบุรากินะ! เป็นมิตรแท้ยาวนาน ไม่รู้ร้อนรู้หนาวมากเกินไปแล้วนะคะ!!!

ฉันหมายหัวเอ็นโจในใจ ถึงทำอะไรเขาไม่ได้ก็เถอะ เลยได้แต่สวดขับไล่ปีศาจแทน

เมื่อนึกถึงว่าคนตรงๆแบบคาบุรากิมาเป็นเพื่อนกับจอมมารแบบนี้ถือเป็นเรื่องแปลกอย่างบอกไม่ถูก แต่ว่าเอ็นโจที่เป็นแบบนี้ล่ะนะที่จะรับมือกับเรย์กะ ตัวร้ายในคิมิดอลได้

แต่ถึงจะเจ้าเล่ห์ เลวร้าย จอมมารมากแค่ไหน เอ็นโจคงไม่ได้ทำท่าทางสบายๆแบบนี้หรอกมั้งถ้าคาบุรากิเป็นอันตรายอะไรจริงๆ อย่างน้อยเอ็นโจในคิมิดอลที่ฉันอ่านมาก็เป็นแบบนั้น

ฉันขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว ไม่ใช่ว่าคาบุรากิวางแผนอะไรกับเอ็นโจไว้ เตรียมเชอร์ไพส์ฉันอะไรแบบนั้นนะ

ตอนติวเรื่องจีบวาคาบะจังก็บอกไปแล้วไงว่าอย่าทำอะไรอย่างนั้น... หายตัวไปไม่บอกกล่าว ทำเอาคนอื่นเขาเป็นห่วงแบบนี้ใช้ไม่ได้นะคะ

แต่หมอนั่นดูโรแมนติคมีความฝัน วิธีจีบเหมาะกับการอยู่แค่ในมังงะเอามากๆเลยนะ แต่มาทำในชีวิตจริงก็ดูลำบากในหลายๆอย่าง แต่โลกนี้ก็นับว่าเป็นโลกมังงะอยู่นะ

ฉันได้แต่ลังเลว่าควรกลุ้มใจต่อดีไหม...

“จะยังไง ถ้าติดต่อคาบุรากิคุงได้ช่วยบอกฉันด้วยนะคะ” ฉันผลักความกังวลให้เอ็นโจแบกรับบ้าง

“แต่ผมไม่มีเมลล์หรือเบอร์มือถือคุณคิโชวอินเลยนะครับ”

เอ็นโจพูดด้วยรอยยิ้ม ฉันชะงัก พลาดแล้วค่ะ ทั้งๆที่ระวังมาโดยตลอดแท้ๆ ให้ตายเถอะ! คาบุรากิหายไปไหนนะ

แบบนี้จะนินทาเอ็นโจในมือถือก็เริ่มไม่ค่อยวางใจเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ฉันมองเมลล์เอ็นโจในมือถือตัวเองแล้วรู้สึกเสียววาบๆขึ้นมา

“ขอโทษนะครับคุณคิโชวอิน แต่ผมขอยืมตัวมาซายะสักพักได้หรือเปล่า”

เอ็นโจพูด เรียกชื่อคาบุรากิกับมาซายะคุงเหมือนกันแบบนี้ไม่สับสนแย่หรือไงกันนะคะ

มาซายะคุงที่ยืนอยู่ข้างๆฉันสะดุ้ง

ฉันมองมาซายะคุงที่ทำหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ก็จับมืออีกฝ่ายเบาๆ อย่าข่มขู่มาซายะคุงนะ! ฉันทำใจกล้ายืนเผชิญหน้ากับเอ็นโจ เพื่อปกป้องมาซายะคุง อือ รอยยิ้มน่ากลัวไปแล้วนะคะ... แต่ยังไงก็ไม่ยอมให้เขาทำอะไรมาซายะคุงหรอกนะ!!!

แต่คิดๆดูแล้ว เอ็นโจคงไม่ได้คิดจะข่มขู่อะไรเด็กน้อยคนนี้หรอกมั้ง ปกติก็ดูแลยูกิโนะคุงดีนี่นา ถึงจะทำตัวน่ากลัวยังไง แต่ก็ดูแลน้องชายตัวเองออกมาได้เป็นเทวดาน้อยนี่นะ คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

“ไว้ทีหลังได้ไหม...”

มาซายะคุงพูดต่อรอง

“ก็ได้ แต่ขอแนะนำหน่อยล่ะกันนะ ตอนนี้เหมาะมากๆที่จะทำแบบนั้น”

“อื้อ...”

ทำอะไรกันคะ นายสอนอะไรแปลกๆให้มาซายะคุงหรือเปล่าน่ะ

พอสบโอกาสฉันก็รีบบอกลาแล้วหนีออกมาโดนลากมาซายะคุงหลบหลีกจอมมารมาด้วยอีกคน

มือของมาซายะคุงเล็กกว่าฉันอีกนะ ถึงจะเป็นผู้ชาย แต่ก็เป็นเด็กที่อายุห่างกันแบบสุดๆเลยนี่นา ฉันกุมมือเล็กๆของมาซายะคุงไว้ อุ่นจังเลย ได้ใกล้ชิดเด็กน้อยแบบนี้รู้สึกเป็นกำไรชีวิตยังไงไม่รู้นะคะ

มาซายะคุงหน้าแดงนิดๆ แต่พอฉันจะเอามือออก เขาก็จับมือฉันไว้แน่น ดึงเบาๆ ตากลมโตจ้องมองมาที่ฉัน แล้วถาม "อยู่แบบนี้สักพักได้หรือเปล่า"

เลือดกำเดามายาของฉันไหลทะลักจนแทบหมดตัว หัวใจอ่อนยวบ อยากกอดมาซายะคุงแรงๆสักทีแล้วอุ้มกลับบ้านจังเลยค่ะ

ยกเลิกหมั้นกับคาบุรากิแล้วหมั้นกับมาซายะคุงแทนได้ไหม พอมานั่งพัก มาซายะก็มานั่งแปะอยู่ข้างๆฉัน แล้วเงยหน้าขึ้นมอง เขาท่าทางดีใจอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะซุกตัวอย่างออดอ้อน ไม่ไหวแล้วค่ะ ศีลธรรมในใจฉันเริ่มสับสน

"มาซายะคุงปีนี้อายุเท่าไหร่หรอจ๊ะ" ฉันถามดู จะได้รู้ว่าเมื่อไหร่จะถูกกฎหมาย

"ก็พอๆกับเธอนั่นแหละ..." มาซายะคุงบอก

"เอ๋"

หัวใจฉันระทึกนึกถึงพระเอกในนิยายรักที่อ่านเมื่อหลายวันก่อน เขาพูดกับนางเอกอย่างจริงจังว่าระยะห่างอายุไม่เป็นอุปสรรคต่อความรัก อย่าบอกนะว่ามาซายะคุงเองก็ชอบฉันในรูปแบบนั้น!!! นี่มันโมเม้นต์ฤดูใบไม้ผลิในฝันของฉันเลยนี่คะ! บางทีครอบครัวหรือคนรอบข้างก็อาจจะต่อต้าน แต่ทว่าความรักที่เรามีให้แก่กันก็จะทำให้ผ่านพ้นอุปสรรคทั้งหมดไปได้!!!

แต่ว่าในโลกคิมิดอล เรย์กะกลับไปหลงรักคาบุรากิเสียก่อน ถ้าชอบมาซายะคุงอะไรๆอาจไม่เลวร้ายถึงขั้นในมังงะก็ได้นะคะ...

"คิดอะไรแปลกๆอยู่นั่นน่ะ..."

พอเห็นฉันเงียบไปนาน มาซายะคุงก็ทักถามขึ้น แย่ล่ะ เพ้อเจ้อจนหลุดยิ้มโลกส่วนตัวออกไปอีกแล้วสินะคะ...

"ไม่เชื่อจริงๆหรอว่าฉันเป็นมาซายะ คาบุรากิคนเดียวกับที่เธอรู้จัก..."

"เชื่อสิจ๊ะ" ฉันยิ้มตอบไป ก็คงคนเดียวกับที่เรย์กะโลกคิมิดอลรู้จักนั่นแหละนะคะ

"..."

มาซายะคุงทำท่าเหมือนพูดอะไรไม่ออก ทำไมกันนะ? เรย์กะในโลกคิมิดอลไปทำอะไรมาหรือเปล่านะคะ

วันนี้ฉันสำรวจร้านอาหารที่ดูน่ากินมาส่วนหนึ่งแล้ว เลยพามาซายะคุงไปกินด้วยกัน มาซายะคุงท่าทางชอบกินอะไรคล้ายๆคาบุรากิ แถมยังสั่งของหวานแบบเดียวที่เขาชอบอีก ท่าทางตอนกิน ลักษณะการพูดคุย ยิ่งดูก็ยิ่งเหมือนคาบุรากิเอามากๆ

หรือมาซายะคุงเป็นคนเดียวกับคาบุรากิ?

...ไม่หรอกค่ะ! ไม่มีทางเป็นไปได้!!! ฉันคิดอะไรแฟนตาซีหลุดโลกเข้าไปทุกที เป็นเพราะคุยกับคาบุรากิบ่อยๆแน่ๆทำเอาฉันเปลี่ยนไปทีละนิด! ไม่ได้การล่ะ! หลังจากนี้คงต้องดึงสติกลับมาเป็นพักๆแล้วล่ะมั้งคะ

หลังกินอาหารเย็นด้วยกันเสร็จ มาซายะคุงก็พาไปเดินแถวชายหาด บริเวณเป็นกึ่งๆชายหาดส่วนตัวของโรงแรม และคนส่วนใหญ่ก็นั่งเรือไปที่เกาะแล้ว จึงมีคนอยู่ไม่มากนัก

บรรยากาศตอนนี้ดูสวยงามจริงๆเลยนะคะ คาบุรากิมาเห็นจะต้องนึกถึงกลอนรักแสนหลอนพวกนั้นแน่ๆ

"เธอคงลืมไปแล้ว" มาซายะคุงเริ่มต้นพูด เสียงของเขาเคร่งขรึม แต่ก็ดูเล็กๆน่ารักอย่างบอกไม่ไม่ถูก "ตอนนี้ฉันขอพูดอีกรอบแล้วกันนะ"

แววตาจริงจังปรากฏขึ้น มาซายะคุงหันมาหาฉัน

"ฉันรักเธอนะ"

“เอ๋!!!”

ฉันชะงัก มองอีกฝ่ายพักใหญ่กว่าจะเริ่มประมวลสิ่งที่เกิดขึ้นได้

หัวใจฉันแทบหยุดเต้น ลืมวิธีการพูดไปชั่วขณะราวกับปรับตัวรับมือกับเหตุการณ์ตรงหน้าไม่ทัน

นี่เป็นโมเม้นต์ที่ฉันรอคอยมาโดยตลอดเลยนี่คะ คำสารภาพรักท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติค พระอาทิตย์ที่ใกล้ลาลับฟ้า เปล่งประกายแสงสีส้มสะท้อนผิวน้ำ เสียงคลื่นกระทบฝั่งแผ่วเบา พร้อมสายลมที่อบอุ่นหัวใจ

แต่ว่านะ...

ฉันมองมาซายะคุง อีกฝ่ายดูไม่ได้ล้อเล่นเลยสักนิด เอาจริงงั้นหรอ...

"อือ ไม่ชอบหรอ..." มาซายะคุงพูดอย่างลนลาน "จริงๆอยากปิดโรงแรมแล้วให้มาบรรเลงออเคสตราอะไรแบบนี้นะ แต่เธอเคยบอกว่าให้สารภาพรักตรงๆไม่ใช่หรอ"

ฉันตกตะลึง บริบทคุ้นๆอย่างบอกไม่ถูกยังไงไม่รู้นะคะ

ความน่ารักอบอุ่นของมาซายะคุงทำหัวใจฉันละลาย แต่ทว่าฉันได้ยิ้มฝืนๆกึ่งขอโทษให้อีกฝ่าย

นี่หรือเปล่านะความรู้สึกของท่านยูริเอะตอนเห็นน้องชายที่เอ็นดูมาหลงรัก...

"พี่มีคนที่ชอบแล้ว ขอโทษจริงๆนะ"

มาซายะคุงทำหน้าช็อกราวกับโลกจะถล่ม แล้วเค้นเสียงออกมา "ใครกัน"

พอฉันไม่ตอบ เขาก็ทำหน้าซึมจ๋อย ท่าทางเหมือนพยายามพูด แต่ก็พูดอะไรออกมาไม่ได้ พร้อมจะร้องไห้ตลอดเวลา ตากลมๆใสๆเผยแววเศร้าสร้อยออกมาชัดเจน เห็นแล้วอยากเข้าไปกอดปลอบเขาจริงๆ แต่ถ้าทำแบบนั้นก็จะยิ่งไปกันใหญ่...

"คู่หมั้นของพี่คนนั้นนั่นแหละนะ"

ฉันกลั้นใจพูดเมื่อโดนอีกฝ่ายเค้นคำตอบมาอีกรอบ แม้ไม่อยากยอมรับตรงๆ แต่ว่ามันก็เป็นความจริง หน้าฉันแดงไปหมดแล้ว ให้ตายเถอะ!

"เอ๋!!!" มาซายะคุงอุทานอย่างตกตะลึง แล้วมองฉันด้วยแววตาเป็นประกาย ท่าทางดีใจสุดๆ ทำไมกันน่ะ?

หรือว่ามาซายะคุงกะจะเป็นพ่อสื่อให้พี่ชาย(ญาติ?)ตัวเองตั้งแต่ต้น ท่าทางเศร้าซึมเมื่อกี้หายไปเกลี้ยงไม่เหลือร่องรอยสักนิด! อะไรกันน่ะ!!!

ทำไมเด็กๆถึงชอบจับคู่กันจังเลยนะคะ...

มาซายะคุงหัวเราะร่าเริงมีความสุขแล้วกอดฉันแรงๆครั้งหนึ่ง ท่าทางสดใสทำหัวใจฉันอ่อนยวบ แย่แล้วค่ะ รู้สึกดีชะมัด อบอุ่นจัง แต่ปฏิเสธเขาไปชัดเจนแล้วนี่นะ คงไม่เป็นไร

ฉันลูบหัวมาซายะคุงอย่างแผ่วเบา ถ้าเขาแค่เป็นพ่อสื่อ ไม่ได้คิดรักฉันในรูปแบบนั้นก็ดีล่ะนะ ถ้าต้องมองเด็กน้อยคนนี้ทำหน้าเศร้าไปตลอด ฉันต้องใจสลายไปแน่ๆ ไม่อยากทำร้ายรอยยิ้มสดใสร่าเริงนั่นเลยล่ะนะคะ

ฉันเริ่มคิดได้ขึ้นมา อย่าบอกนะคะว่าเรย์กะในโลกคิมิดอลก็ถูกมาซายะคุงเป็นพ่อสื่อ! ด้วยความน่ารักน่าเอ็นดู เรย์กะเลยพยายามจีบคาบุรากิอย่างเต็มที่ไม่ให้มาซายะคุงผิดหวัง!

แต่คิดไปคิดมาเรย์กะโลกคิมิดอลคงไม่ได้รักเด็กขนาดนั้นหรอกมั้งคะ

จนถึงตอนกลางคืนคาบุรากิก็ยังไม่กลับมา แต่กลับมีเมลล์ของเขาส่งมาให้ว่า “ซื้อมือถือได้แล้ว นี่เบอร์ใหม่ฉันนะ” ไม่คิดจะอธิบายสักนิดหรือไงว่านายหายไปไหน! พอฉันอ่านไม่ตอบ หมอนั่นก็ลนลานส่งเมลล์กลับมาหลายฉบับ ฉันเลยปิดมือถือหนี

พอฉันกำลังจะนอน ก็มีคนมาเคาะประตูห้อง ตอนแรกนึกว่าเป็นคาบุรากิ แต่กลับเป็นมาซายะคุง

เขาเริ่มต้นพูด “ฉันกลายเป็นเด็กน่ะ...”

-------------- (จบตอน 46) -------------

โม่งทะลุมิติกลับมาแล้ว ขอบคุณค่ะ //เช็ดน้ำตาแปป ถ้างานมันหนักก็ไปทำเถิด รู้สึกผิดที่ถามถึงเลย ;_;

>>939 คู่หูทะลุมิติมา! กูรักมึ๊งงงงง ! ฉันรักเธอ! //กระโดดกอดหมับ โผล่มาแสดงความคิดถึงก่อน เดี๋ยวมาอ่านตอนเช้านะฮือ คิดถึงเธอมากๆ เลย

โม่งฟิคคู่หูทะลุมิติอิสแบ็คคค /จุดพลุให้อย่างอลังการยังกะออกมาจากความคิดคาบุ
เหมือนช่วงนี้ไม่ค่อยได้อ่านฟิค เยสสสส

>>933 ขอบคุณที่เกลียดกู มีความสุขมากค่ะ 5555
นี่กูกำลังคิดอยู่เลยว่าจะเดินสายทัวร์กินดีไหม แต่เวลากูเขียนเนื้อหามันจะยืดๆเดินช้า ถ้าทัวร์กินแบบเนื้อเรื่องหลักนี่อาจจะหาทางกลับไม่ถูก
แต่มันก็น่าทำน้า~ เพราะกูแต่งเสร็จช่วงสามสี่ทุ่มตลอด ลงของกินทุกตอนก็ไม่เลวอยู่~

>>945 ยังดีกูมาเปิดดูตอนเช้า รอด 5555 นี่มันคือพาสต้าผักฤดูใบไม้ผลิของท่านเรย์กะใช่ไหมหว่า แลดูเฮลตี้สดใส เป็นอาหารของสาวน้อยน่ารักๆ มาก แต่กูว่าระดับเจ้าแม่ไม่น่าอยู่ท้อง ถถถถถถ

โอ้ยย ตอนล่าสุดยูกิโนะโคตรน่ารักกกก

>>939-941 มึงกลับแล้ววว ดีใจจจ ไม่นึกว่าจะได้อ่านอีกแบบนี้ //กอด
ว้ายยยย สาวยอมรับแล้ว! ฟินไปเลยไหมล่ะคาบุรากิ จริงๆ คาบุรากิพูดตรงๆตลอดนะว่าตัวเองเป็นใคร ตั้งแต่ต้นเลย แต่เรย์กะดูไม่เอ๊ะใจเลยสักนิด 5555 โชตะค่อนบังตาจริงๆ คาบุรากิร่างเด็ก ได้โอกาสก็น้วยเอาๆ พอสาวไม่ว่าก็อ้อนต่อ เป็นเด็กทีได้กำไรหลายต่อ
>>945 ใจร้ายยยยย กะให้โม่งซุยรันท้อง 5 เดือนตามเจ้าแม่เลยเรอะ

อยู่ๆก็คิดว่า ถ้าคาบุกับยูกิโนะสลับร่างกัน มันอาจจะลงตัวก็ได้นะ 5555555555

>>949 ยูกิโนะก็จะใสบริสุทธิ์ตรงไปตรงมาเป็นเด็กน้อยที่แท้จริง ส่วนคาบุที่ไส้เป็นยูกิโนะคงเหมือนเสือติดปีกป่ะวะ เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวระดับนั้น เข้าเป็นลูกบ้านคาสโนว่าแข่งกับท่านอิมาริแหงๆ

มันจะเข้ากันเหรอวะ อย่าลืมนะว่าอาวุธที่ร้ายแรงที่สุดของยูกิโนะคุงคือรอยยิ้มเทวดา ซึ่งคงจะใช้ท่านั้นตอนอยู่ในร่างคาบุรากิไม่ได้แน่ๆ ไม่งั้นสยองกันทั้งโรงเรียน จักพรรดิยิ้มสดใส แถมอ้อนเรย์กะกับเอ็นโจเนี่ย

>>951 กูว่าในร่างคาบุก็ยังแจกยิ้มเทวดาได้ คือคาบุก็ไม่ได้ยิ้มเหี้ยมโหด แถมหน้าตาดีไปอีก
ชาวซุยรันอาจตกใจกับไปบ้าง แต่สุดท้ายคง "ท่านคาบุรากิแบบนี้ก็ดีไปอีกแบบนะคะ" แล้วก็ฟินอิเคเมงยิ้มละลายใจคนใหม่

สรุปชื่อกระทู้​ยังไง​กันบ้าง 950แล้วนะ

อ้างอิงจาก >>899 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการ 16 จาน) เป็นผู้ชนะไป ใครจะตั้งกระทู้ใหม่ก็อปข้างล่างไปใช้นะจ๊ะ

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการ 16 จาน)

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

มีข่าวลือแน่นอนขึ้นรถคาบุรากิงี้ ประมาทไปนะท่านเรย์กะ!

เอ็นโจสร้างกระแสมาไม่ทันไร โดนคาบุรากิตีกลบไปหมดแล้ว ทำให้กูนึกถึงอีเวนผ้าขนหนูคู่เลย และนึกถึงฟิตยูสุเกะคิมิกลับชาติมาเกิดเป็นยูกิโนะ ยูกิโนะคงจะบอกแบบนี้ "ถ้าไม่มีผม สงสัยพี่ชูสุเกะก็คงได้แต่วนลูปอยู่แบบนี้ร่ำไป น่าสงสาร น่าสงสาร เอ้า เชิญใช้งานผมได้เต็มที่เลย พี่ครับ!!"

เดี๋ยวก็มีข่าวท่านเรย์กัคบซ้อน สับรางแทบมิทัน ^^;

กูว่าเคมีคู่นี้มันน่ารักจริงๆ น่ะแหละ ท่านเรย์กะเหมือนอาจารย์พาลูกศิษย์ผู้ไร้เดียงสาไม่รู้อิโหน่อิเหน่ออกเรียนรู้โลกกว้าง คาบุแม่งซื่อทุกเรื่องจริงๆ ต้องแบบนี้แหละจะได้เข้าใจความรู้สึกวาคาบะเวลาเข้าร้านหรูๆ แล้วทำตัวไม่ถูกบ้าง

ผมรู้สึกว่าเรือของบากะรากิกำลังมา

เดทที่ร้านฟาสฟู้ดนี่มันอะไรกัน แล้วยังไอ้คอมโบชีสเบอร์เกอร์ตอนท้ายนั่นอีก แมร่ง..... //น้ำลายหก

อ่านตอนล่าสุดแล้วแอบคิดถึงพล็อตแนวตำหนักในของจีน สนมเอกเรย์กะผู้เฉิดฉันได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้คาบุรากิมากกว่าใครๆ มักจะเสด็จไปใช้เวลาร่วมกันบ่อยๆ หารู้ไม่ว่าฮ่องเต้คาบุรากิไปขอคำแนะนำในการเรียนรู้วิถีสามัญชนนอกวังหลวงเพื่อหาทางเกี้ยวแม่นางวาคาบะสามัญชน เรื่องนี้เป็นความลับ รู้อยู่แค่อ๋องแปดเอ็นโจ แม้สนมเอกเรย์กะจะเบื่อๆ เซ็งๆ ฮ่องเต้ แต่ก็ต้องเอาใจไว้ก่อนเพื่อรักษาเกียรติยศของตระกูล ยาวๆ ไป

>>961 ทำไมต้องเป็นอ๋องเเปดวะ คาร์โคตรใช่5555

>>961 อ๋องแปด.....ตำแหน่งนี้ในนิยายจีนมักได้บทตัวร้ายบ่อยๆไม่ใช่เหรอวะ 55555555555555

ท่านเรย์กะบอกว่าตัวเองบอบบางดั่งพุดดิ้งเต้าหู้...หมายถึงพุงในตอนนี้ชิมิ
ฟาสท์ฟู้ดอ่ะแคลฯ โคตรอำมหิตเลยนาท่านเรย์ก๊าาาาาา

มื้อเที่ยงของกูวันนี้เลยต้องเป็นเบอร์เกอร์เลย แม่งเอ้ยยยย อยากกินแบบชีสเยอะๆ เนื้อเยอะๆ

>>963 งั้นนี่แหละถูกแล้ว พวกคาแรคเตอร์นิ่งๆ ยิ้มเย็นๆ ชอบทำตัวไม่สะดุดตา ทำอะไรๆ เป็นที่สองรองจากตัวเองเสมอนี่แหละชอบเป็นตัวร้ายที่แท้จริงผู้ชักใยอยู่เบื้องหลัง 555555
>>965 กูไปจัดเบอเกอร์คิงมาแล้ว จุกชิบหาย...

>>965 >>966 เคี้ยวผัดผักโง่ๆที่โรงอาหารทั้งน้ำตา

>>966 กูจัดเบอร์เกอร์เซเว่นว่ะ ฮรือ อยากจิครายยยยยยยยยยย จะให้ถ่อไปซื้อแมคหรือเบอร์เกอร์คิงก็ไกลจากที่ทำงานเกินไป
ว่าไปกูก็คิดถึงเบอร์เกอร์เซเว่นสมัยก่อน แบบที่มันยังไม่เอาใส่ซองเหมือนตอนนี้ เบอร์เกอร์กุ้งกับเบอร์เกอร์ไก่นี่อร่อยสุดๆ แต่หลังจากมันเอาใส่ซอง รสชาติแม่งก็เลวร้ายขึ้นทันตา ใครใช้ให้มันเอาของทอดไปฟรีซแล้วเวฟซ้ำวะ หาความอร่อยแทบไม่มี อยากทวงคืนเบอร์เกอร์สมัยก่อนกลับมาจริงๆ

>>967 ตอนเย็นพุ่งไปร้านฟาสต์ฟู้ดเลยมึง

เรย์กะ โชคดีจริงที่เกิดมามีแม่เป็นสาวงามเกียวโตผู้ผอมบาง เลยสืบทอดพันธุ์กรรมอ้วนยากมา เธอติดนิสัยรักการกินมาชาติก่อนที่เป็นสาวอ้วนอวบ พอมาเป็นเรย์กะกินเยอะขนาดนั้นก็มาอ้วนหน่อยๆ งดอาหารออกกำลังกายหน่อย วิ่งมากหน่อย ใช้เวลาไม่นานก็เป็นสาวผอมหุ่นดีเหมือนเดิม

>>969 กูว่านางอ้วนง่ายนะ แต่ก็ลดง่าย ระบบเผาผลาญดี ที่อ้วนๆนี่คือไม่ออกกำลังกาย ไขมันก็เลยสะสมจนอ้วนอืดไปในที่สุด เรื่องนี้พูดแล้วก็กระทบใจกูจริมๆ

>>970 กูว่านางต้องเป็นคนอ้วนไม่ออกแขนขา พอใส่ชุดเครื่องแบบเลยดูเป๊ะเป็นที่ใฝ่ฝันของสาวๆ แต่พอกินเยอะๆ แล้วจะออกพุง เลยโดนทักว่าเป็นคนท้องบ้าง โดนริรินะตบพุงปุปุบ้าง ถถถถถถถ

กรูนี่อ่านตอนต่อคิวซื้อข้าวแกงในฟาสฟู๊ด เลยต้องเปลี่ยนไปเข้าแมค ฯ แทน T-T

อ่านตอนล่าสุดแล้วโคตรอยากอ่านมุมมองคนนอก มันต้องกร๊าวมากแน่ๆ ท่านเรย์กะ วันก่อนขึ้นรถเอ็นโจ วันนี้ขึ้นรถคาบุรากิ

>>973 สาวฮอตแห่งซุยรัน ยังมีรุ่นพี่อิมาริคอยชายที่สุดยอดส่งของขวัญให้อีกนะ

>>973 กูว่าถ้าเล่าจากมุมน้องแว่นนี่คงมีอัพเดทข่าวลือกันมันส์ล่ะ

>>974 ดูฮอตจริงๆด้วยว่ะ เมื่อวานรถเอ็นโจ วันนี้รถจักรพรรดิ วันดีคืนดีมีของบรรณาการจากเพื่อนพี่ชาย บางครั้งก็ออกไปเที่ยวข้างนอกสนิทสนมกับเพื่อนที่เรียนพิเศษ สวยเลือกได้มีผู้ชายรายล้อมเป็นที่ใฝ่ฝันของสาวๆ
......ทั้งที่ความจริงแห้งแล้งเบอร์นั้น

ขอบใจโม่งแปลน้าาา

ท่านเรยกะ แก้แค้น 10 ปียังไม่สายนะ...

รึอาจจะเกิน? 555

โดกิๆกับคาบุแล้นน. แต่น่าสงสารตรงที่ฝ่ายชายบอกชอบคนอื่น จะไปโดกิทำไมเล่า ท่านเรยกะ

โดกิหน้าตาล้วนๆเลยนะนั่น

ทางนี้ก็เหมือนกัน เป็นคนที่อ้วนง่าย แต่พอไม่ค่อยได้กินอะไรมากก็ลดแล้ว และส่วนใหญ่จะไปกองที่พุงกับขาซะมากกว่า แขนนี่เล็กเชียว......

>>977 วันนี้ทำคนไปเข้าร้านเบอเกอร์ได้หลายรายกูก็ฟินล่ะ โอะโฮะโฮะโฮะ~

แวะเอาฟิคมาแปะ

ห้องน้ำชาบ้านคาบุรากิ I

ฉันเป็นสาวใช้บ้านท่านคาบุรากิค่ะ บ้านของเรารับใช้ท่านคาบุรากิมาตั้งแต่สมัยคุณยายแล้ว สมัยโน้นคุณตาของฉันไปออกรบแล้วก็ไม่ได้กลับมาอีก คุณยายได้ท่านคาบุรากิรับเข้ามาทำงานในบ้านทั้งที่ท้องโตทำอะไรไม่ได้มาก แถมยังเมตตาช่วยดูแลค่าทำคลอด ดังนั้นก็เลยสาบานว่าบ้านของเราจะรับใช้ท่านคาบุรากิตลอดไป

อันที่จริงฉันก็ไม่ได้รังเกียจฐานะสาวใช้หรอกค่ะ ออกจะชอบด้วยซ้ำ หลังจากที่พวกคุณท่านส่งฉันเรียนจนจบมัธยมปลาย ฉันออกมาเป็นสาวใช้เต็มตัวที่บ้านของท่านคาบุรากิ เพราะฉันชงชาได้อร่อยตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว ดังนั้นหน้าที่ของฉันก็คือการรับใช้ในห้องน้ำชา

ถึงแม้ฉันจะอบขนมได้ แต่ในบ้านนี้มีแต่คุณหนูที่ชอบทานขนม ทว่าคุณหนูรสนิยมสูงมาก ดังนั้นถ้าเป็นขนมของมือสมัครเล่นก็จะไม่ยอมทานเด็ดขาด ทุกวันจะมีเค้กหรือขนมจากร้านชื่อดังซื้อเข้ามาในบ้านเสมอ ทั้งคุณหนูซื้อมาเองหรือเป็นของฝากจากคนอื่น บางครั้งนายท่านที่กลับมาจากต่างประเทศก็จะซื้อขนมมาฝากคุณหนูด้วย

“อันนี้ฉันชิมแล้ว เธอเอาไปลองชิมก็แล้วกัน” ในขณะที่ฉันกำลังจัดเตรียมห้องน้ำชาเพื่อรอคุณหนูกลับมา คุณหนูก็เดินเข้ามาในห้องน้ำชาพร้อมกับคุณสึกิที่แบกถุงจำนวนมาก ถึงแม้บ้านคาบุรากิจะรวย แต่คุณหนูก็ไม่ใช่พวกที่ชอบซื้อไปเรื่อย พอเห็นฉัน คุณหนูก็ยื่นถุงใบหนึ่งมาให้

แม้ว่ามาดามจะให้ของฉันอยู่หลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มาจากคุณหนู ฉันรับของมาแล้วก็รีบวางไว้เพราะต้องจัดน้ำชาให้กับคุณหนู “จัดสตรอเบอร์รี่ช็อตเค้กกับมองบลังค์มา” คุณหนูสั่งแล้วก็ไปนั่งบนโซฟา ดังนั้นฉันจึงรีบกระวีกระวาดเรียกให้คุณสึกิที่แบกถุงตามเข้ามาในแพนทรี่เตรียมน้ำชา

ปกติแล้วขนมที่คุณหนูซื้อกลับมาจะเป็นขนมของร้านชื่อดัง แม้จะอ่านชื่อร้านไม่ออก แต่ฉันก็จำลักษณะและตัวอักษรที่เป็นภาษาต่างประเทศพอได้ หากเป็นขนมญี่ปุ่น ก็จะเป็นขนมของร้านขนมชื่อดัง ทว่าขนมที่คุณหนูซื้อมาวันนี้ดู...บ้าน...กว่าที่คิด ถุงขนมเป็นแบบเรียบ ๆ ขนมข้างในก็หน้าตาธรรมดา

อาจจะเป็นร้านในตำนานที่ฉันไม่เคยได้ยินชื่อก็ได้ อย่างคุณหนูของที่ไม่อร่อยไม่มีทางซื้อกลับมามากมายขนาดนี้หรอก ฉันจัดเค้กไปให้คุณหนูที่นั่งเหม่อลอยพิกล พอเห็นหน้าคุณหนูแบบนั้นฉันก็ใจไม่ดีเลย คราวก่อนเรื่องท่านยูริเอะคุณหนูก็มีท่าทีแปลก ๆ ทำเอานายท่านกับมาดามร้อนใจแทบแย่ ดีที่ได้ท่านเอ็นโจช่วยตามตัวกลับมา

พอฉันเสิร์ฟชาให้คุณหนูเสร็จก็กลับไปยังแพนทรี่เพราะคุณหนูไม่ชอบให้ใครวุ่นวายเวลาพักผ่อน ก็เห็นคุณสึกิมองถุงขนมพวกนั้น เมื่อเห็นฉัน คุณสึกิก็เล่าให้ฟังว่าวันนี้คุณยาเตะคนขับรถเล่าให้ฟังว่าขับรถไปชนจักรยานเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง คุณหนูเลยจ่ายเงินค่าเสียหายให้เธอและซื้อขนมพวกนี้กลับมา

ฉันมองขนมกองโตอย่างเป็นกังวล ปกติแล้วถ้ากินถูกขนมไม่อร่อย คุณหนูจะอารมณ์ไม่ดีไปตลอดวัน

รอจนกระทั่งคุณหนูกลับขึ้นห้อง ฉันที่ไปเก็บกวาดก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นขนมเค้กในจานถูกกินจนเรียบ ฉันเก็บภาชนะเข้าไปล้างเสร็จก็ลองเอาขนมที่คุณหนูให้มาจัดใส่จานลองชิม

เค้กที่ได้รับมาคือสปันจ์เค้กชาเขียวหน้าตาสุดธรรมดา พอลองชิมดูแล้วก็ต้องแปลกใจ

เนื้อขนมนุ่มนวล ไม่ฉ่ำเหมือนขนมตะวันตก ทว่าฟูเบาละลายในปาก ชาเขียวก็เข้มข้นเข้ากับรสหวานกำลังพอดี แม้จะกลืนลงไปแล้วก็ยังได้กลิ่นชาเขียวอวลอยู่ในปาก จัดว่ารสชาติดี ถึงกระนั้นหากให้เทียบกับขนมราคาแพงของโปรดของคุณหนูก็ยังห่างชั้นอยู่

‘ทาคามิจิ’ ฉันอ่านชื่อขนมบนถุง แล้วสงสัยว่าบางทีอาจจะเป็นร้านขนมที่กำลังดังมากในหมู่ไฮโซก็เป็นได้

..........

ห้องน้ำชาบ้านคาบุรากิ II

วันนี้ฉันก็ยังคงรับใช้อยู่ในห้องน้ำชาบ้านท่านคาบุรากิอย่างแข็งขัน

เพราะว่าวันนี้นายท่านกลับมาจากต่างประเทศ ดังนั้นมาดามจึงกลับมาเร็วกว่าปกติ ฉันเตรียมต้าหงเผาที่ดีที่สุดออกมาต้อนรับนายท่าน ส่วนของมาดามเป็นเกียะคุโระ พอเห็นนายท่านกับมาดามนั่งเคียงคู่กันแล้วก็อดทอดถอนหายใจไม่ได้ คุณท่านทั้งสองสง่างามราวกับจักรพรรดิและจักรพรรดินี เพียงแค่ได้มองก็เป็นบุญตาแล้ว

“มาซายะยังไม่กลับมารึ?” นายท่านถามคุณแม่บ้านที่มาช่วยฉันรับใช้คุณท่านทั้งสอง

“คุณหนูอยู่ข้างบนเจ้าค่ะ เห็นว่าเตรียมตัวจะออกไปข้างนอก แต่ดิฉันแจ้งให้ทราบแล้วว่านายท่านกลับมา”

นายท่านพยักหน้า คุณท่านทั้งสองพูดถึงเรื่องสารทุกข์สุขดิบกันพักใหญ่ คุณหนูก็เข้ามาในห้องน้ำชาในชุดที่เตรียมออกนอกบ้าน ทักทายคุณท่านทั้งสองอย่างสง่างาม ฉันได้แต่เหลือบตามอง รู้สึกเหมือนแก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าว ทั้ง ๆ ที่เห็นคุณหนูมาตั้งแต่เด็ก ทว่าพอเห็นคุณหนูใส่กางเกงสแล็คของฮิวโก้บอสตัวเก่งทีไรหัวใจก็หวั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้ทุกที พลันเอาสงสัยไปด้วยว่าจะออกไปพบท่านยูริเอะรึเปล่า เพราะแต่งตัวได้หล่อเหลากว่าปกติที่ออกไปกับท่านเอ็นโจ

ดูเหมือนว่าข้อสังเกตนั้นจะไม่ได้พ้นจากสายตาอันเฉียบคมของมาดาม มาดามยิ้มน้อย ๆ “มาซายะ จะออกไปเที่ยวกับชูสุเกะคุงเหรอจ๊ะ?”

คุณหนูทำท่าอึกอัก ดูท่าว่าคนที่คุณหนูออกไปด้วยต้องไม่ใช่ท่านเอ็นโจแน่ ดูเหมือนมาดามเองก็ทราบเช่นกัน ทว่าท่านไม่ได้คาดคั้นต่อ ลดสายตามองหนังสือในมือของคุณหนูแล้วทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย “พักนี้เปลี่ยนมาชอบเช็คสเปียร์แล้วหรือคะ พักก่อนเห็นถือบทกวีของไฮเน่ไม่ได้ห่างอยู่เชียว” ฉันมองตามมาดาม ตั้งแต่คุณหนูกลับมาจากการออกเดินทางครั้งก่อน ก็เอาแต่อ่านหนังสือเล่มเดิม ๆ แล้วก็ถอนหายใจด้วยความเศร้าสร้อย และเป็นอย่างที่มาดามพูดจริง ๆ เพราะหนังสือในมือของคุณหนูเป็นคนละเล่มกับหนังสือเล่มนั้น

พอเปลี่ยนบทสนทนา คุณหนูก็มีท่าทีผ่อนคลายขึ้น “เล่มนั้นยกให้คิโชวอินไปแล้วครับ” ฉันเห็นสายตาของมาดามประกายวาบครู่หนึ่ง ดูท่านอยากพูดเรื่องนี้ต่อ แต่เบนไปพูดเรื่องโปรแกรมดีท็อกซ์ที่กำลังจะจัด และขอให้คุณหนูไปทักทายมาดามที่เข้าร่วมคอร์สแทน

พอคุณหนูออกไปได้ซักพัก นายท่านก็หัวเราะ “เธอวางแผนอะไรอีกแล้วสินะ”

มาดามยิ้มอย่างเบิกบานใจ “คุณคิดยังไงกับคุณหนูบ้านคิโชวอินหรือคะ?”

คุณท่านทำท่านึก “ลูกสาวบ้านคิโชวอินงั้นหรือ น่าอิจฉาท่านคิโชวอินจริง ๆ เห็นว่าลูกสาวติดแจเอง เสียดายที่เราไม่มีลูกสาวเพิ่มอีกคน ไม่อย่างนั้นฉันก็คงมีลูกสาวน่ารัก ๆ มาคอยออดอ้อนบ้างเหมือนกัน”

“ถึงไม่มี ก็ไม่ใช่ว่าหาไม่ได้หรอกนะคะ” มาดามบอก ยกชาขึ้นจิบอย่างสง่างามแล้วจึงพูดต่อ “งานชมหิ่งห้อยครั้งนี้จะต้องชวนคุณเรย์กะมาให้ได้เลยทีเดียว ทั้งสองคนจะได้สนิทสนมกันมากกว่านี้”

นายท่านส่ายหน้า แกล้งทำหน้าระอา แต่ก็แอบสนุกไปกับภรรยาไม่ได้ “เรื่องของเด็ก ๆ เข้าไปยุ่งจะไม่งามนะ”

มาดามปรายตาให้กับนายท่าน “มาซายะของเราซื่อขนาดนั้น ถ้าฉันไม่ช่วยคุณเรย์กะก็คงถูกแย่งไปก่อน ฉันได้ยินจากพวกเด็ก ๆ ว่าคุณหนูบ้านคิโชวอินน่ะมีแต่หนุ่ม ๆ รุมล้อมให้เลือกจนไม่หวาดไหว ถึงมาซายะจะดีพร้อม แต่เด็กผู้หญิงถ้ามีคนมาใกล้ชิด ทำดีด้วยบ่อย ๆ ก็อดไม่ได้แน่ที่จะต้องหวั่นไหวนะคะ”

“ถ้าเธอว่าดีฉันก็ว่าดี” นายท่านยิ้ม “เด็กคนนั้นก็เป็นคุณหนูที่เพียบพร้อม อีกอย่างกิจการของคิโชวอินก็ไปได้สวย ยิ่งได้ลูกชายคนโตช่วยงานก็ดูเหมือนจะขยายการลงทุนได้อีกมาก อีกอย่าง...เจ้านั่นจะได้เลิกคิดถึงยูริเอะเสียที”

ฉันเติมชาให้กับมาดาม นึกสงสัยว่าคุณหนูคิโชวอินเป็นคนยังไงกันหนอ ถึงได้ถูกใจมาดามที่ระมัดระวังเรื่องการคบหาของคุณหนูกับบรรดาสาว ๆ ที่จ้องจะจับคุณหนูเพื่อครอบครองสมบัติบ้านคาบุรากิเหลือเกิน ดูท่าว่าจะต้องเป็นหญิงสาวที่งดงามเพียบพร้อมราวกับยามาโตะ นาเดชิโกะแน่ ๆ

จบ

>>981-982 เธอเข้าใจผิดแล้วล่ะเมดคุง นั่นไม่ใช่คุณหนูผู้เพียบพร้อม นั่นคือราชินีฟาสต์ฟู้ดต่างหากล่ะ!!

ดาเมจอาหารวันนี้มันช่างหนักหนายิ่งนัก!! อะฮึกๆ กูขอกลับไปวิจัยหาเมนูอาหารที่รุนแรงกว่านี้มาใส่ฟิคแปบ //เขวี้ยงสมุดทิ้งแล้ววิ่งออกปัยยยย

เป็นคุณเมดที่น่ารักดีจังงง แต่คุณเมดเข้าใจผิดแล้วค่ะ นาเดชิโกะนี่เทียบราชินีแห่งจังค์ฟู้ดไม่ได้หรอกนะคะ

คุณเมดก็อย่าติดฟิลเตอร์ไปอีกคนน่า...

แปลไทยล่าสุดนี่ดีนะที่เพิ่งมาอ่านตอนกินข้าวเสร็จอิ่มๆ ถถถ

ดีนะกูอ่นตอนใหม่ตอนกำลังกินข้าว...

มีหนุ่มๆรุมล้อม....จนให้เลือกไม่หวาดไม่ไหว...ค่ะ
จริงเหรอคะมาดาม

>>982 ระหว่างที่ท่านประธานและมาดามคาบุรากิกำลังสนทนาอยู่นี่ คุณหนูผู้เพียบพร้อมคนนั้นอาจจะกำลังเคึ้ยวปลาหมึกแห้งหยับๆ ซัดโมจิย่างอีกคำเดียวนะคะอยู่ก็เป็นได้ ถถถถถ

อย่าลืมตั้งกระทู้​ใหม่...

ตั้งกระทู้ใหม่แล้วน้า จะลงฟิควิ่งควายกรีดร้องถมกระทู้ก็เชิญตามสะดวก

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
https://fanboi.ch/webnovel/4018/

ตอนแรกนึกว่าจะมีคนวิ่งควาย แต่มันเงียบมากกก สวสัยวันหยุดนะคุณ

ขอให้เจ้าแม่เกษาบันดาลรักรับเครื่องเซ่นบรรณาการแล้วลงจากคานในเร็ววัน สาธุ

ช่วยวิ่ง
วาคาบะ x เรย์กะ
บันไซ

คิดถึง​อาริมะจังค่าาาาาาา

อาริมะคุงกับบทที่หายไป

จอมมารตกกระป๋องกับมิตรแท้ที่หายไป

เจ้าแม่บันดาลรักสุดฮอตแต่แห้งแล้ง(?)

ปิดทู้ เจ้าแม่กับท้อง 5 เดือนที่กลับมาา!!