>>876 ไปให้ชูสุมอยปลอบใจนะไซซายะ
http://imgur.com/8ESe7F2
http://imgur.com/RoA7RT9
กูว่าสร้อยคอของคาบุรากิมันก็ได้ผลอยู่นะ ถึงจะจบเห่ไปแบบนั้นก็เถอะ ถ้ามันไม่ทุ่มทุนขนาดนั้น เรย์กะไม่เห็นใจแน่นอน ก็ถือว่าสำเร็จ ในทิศทางที่ผิดไปหน่อย ถถถถถถ
โหลๆ เทสๆ ดีแท็คถูกปลดแบนยังวะ
อ้าว โพสต์ได้แล้วนี่หว่า ฮูเร่ =w= โทษทีที่ฟลัดบอร์ด กูนึกว่ายังโดนแบนอยู่
ตอนนี้กูฟินวาคาบะเรย์กะจังว่ะ น่ารักอ่ะ ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นชายกูเชียร์สุดใจ นี่ล่ะพระเอกตัวจริง
เออ กูสงสัยมาพักหนึ่งล่ะเวลาอ่านคอมเมนต์ ทำไมมีคนชอบเข้าใจผิดว่าต้นฉบับดั้งเดิมของ Kimi Dolce มันมาจากเกมหว่า มีนิยายแนวๆ กลับชาติไปเกิดเป็นนางร้ายในเกมเยอะสินะ...
กูลองคิดเล่นๆดู วันนี้ท่านเรย์กะกินอะไรไปบ้างวะพุดดิ้ง+ื้เนื้อย่าง(อันนี้ไม่น่าใช่น้อยๆ)+ถึงบ้านมาตอนมืดๆแล้วยังซัดเคักสตอเบอรี่อีก
เดี๋ยวก็โดนทักว่าท้องอีกหรอกเธอ.....
>>732 กูว่าเรื่องนี้เป็นเกมจีบสาวท่าทางจะรุ่งกว่าว่ะ ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
มีให้เลือกหลายไทป์ สาวสไมล์ฮีลลิ่ง(วาคาบะ) สาวซึน(ริรินะ) กุลสตรีตีสองหน้า(ซากุระ) สาวหล่อ(ไอระ) สาวหวาน(ยูริเอะ) สาวคลั่งเรื่องสยองขวัญและลัทธิแปลกๆ(ท่านฟุยุโกะ) สาวคูลคลั่งหนังสือ(ท่านซาราระ) สาวแกล(ซึรุฮานะ) ปลาซิวปลาสร้อย(ไมฮามะ) ถ้าจีบได้หมดจะปลดล็อก trophy ปลดล็อก Achievement สามารถจีบบอสใหญ่อย่างยุยโกะได้
คนจีบยากสุดน่าจะท่านซาราระนะ ต้องเข้าหาด้วยเรื่องหนังสืออย่างเดียวเลยนางถึงจะแลเหลียว
เรยย์กะจะเป็นตัวละครคู่แข่งกับผู้เล่น หากผู้เล่นมัวแต่จองร้านดินเนอร์หรู ทำเครื่องประดับแฮนเมด ห่อดอกไม้ช่อโต และไปหาโดยไม่นัดล่วงหน้า
ตัวละครคู่แข่งนี้จะแย่งปักธงรัวๆ จนผู้เล่นเข้าสู่คานทองเอ็นดิ้ง
แต่ถ้าผู้เล่นชวนตัวละครนี้ไปทานของอร่อย ผู้เล่นจะได้รับพรจากเกศาบันดาลรัก คิดจะจีบใครก็จีบติดไร้ความนกมาย่างกราย
เพิ่งได้มาอ่านตอนนี้ รู้สึกว่าตราบใดที่มีท่านพี่อยู่ ชีวิตเรย์กะนี่ต่อไปจะเจออะไรก็ไม่น่าเป็นห่วงเลย เรื่องธุรกิจท่านพี่ก็ดูแลหมดอยู่แล้ว เรื่องยุยโกะก็ดูท่าจะรู้ความนัยอยู่ลึกๆ นี่ขนาดคบหาเพื่อนสามัญชนท่านพี่ยังไม่ว่าอะไรเลย ปูพรมกลีบกุหลาบให้เดินชัดๆ
เออ คำว่าบันดาลนี่ เขียนว่า 'บันดาล' หรือ 'บรรดาล' อ่ะ oั oั )
กูเขียนเป็น บันดาล มาตลอดเลย ตกลงบรรดาลเหรอวะ กูงง5555555555
พวกมึงเถียงกันเรื่องบันดาลแล้วทำให้กูนึกถึงไอนี่น่ะ บันดาลลงบันได บันทึกให้ดูจงดี รื่นเริง บันเทิงมี เสียงบันลือ สนั่นดัง
ปล. กูพิมพ์ถูกทุกอันหรือเปล่าวะ55555
Ky พวกมึงๆ นอกจากท่านเรย์แล้วพวกมึงอ่านเรื่องอะไรบ้าง แนะนำหน่อย
คือมาถามทู้นี้เพราะรู้สึกแบบน่าจะชอบแนวสไตล์เรื่องคล้ายๆกันไรงี้55555
>>769 ไม่ค่อยอ่านนิยายของญี่ปุ่นเท่าไหร่ มันแนวผู้ชายเยอะมาก มีแต่เซอร์วิส ฮาเร็ม พระเอกโคตรเทพโคตรโกง หรือไม่ก็เนื้อเรื่องเนื่อยๆชวนหลับ
ถ้าแนวผู้ชายเลยกูอยากอ่านแบบโชเน๋นจ๋ามากๆ ฟีลลิ่งวันพีซอะไรงี้ แต่ไม่เคยเจอ
แต่แนวโชโจของท่านแคทที่แปลในเว็บนายท่านก็โอเคอยู่นะ แนวผู้หญิงหวานๆน้ำตาลสูงมาจรรโลงใจ~ (ไม่คานแบบตัวละครแถวนี้) คำผิดคำงงประมานนึง แต่มันก็อ่านรู้เรื่องล่ะนะ
บากะรีน่าก็ดีนะ แต่สั้นมาก
ส่วนเว็บแมวดุ้นกูกำลังสุ่มอ่านแต่ไม่เจอที่ถูกใจ
>>769 ถ้าเอาแนวไลท์โนเวล กูซื้ออ่านตามลิสต์หิ้งโม่งในห้อง LN ว่ะ มีลิสต์หิ้งอยู่ เป็นคอมเมนต์หิ้งที่กูเห็นด้วยแทบทุกอันเลย ถถถถถถถถถถถถถถ
นิยายไทยก็อ่านพวกว.วินิจฉัยกุล ทมยันตี กิ่งฉัตร ม.มธุการี คึกฤทธิ์ หรือดอกไม้สดไรงี้
นิยายฝรั่งก็อ่านหลายแนว กลอนกวีของไฮน์ริช เฮนก็อ่าน(ที่โม่งแปลเรียกไฮเน่นั่นล่ะ) แล้วก็พวกวรรณกรรมคลาสสิคทั้งหลาย จริงๆกูอยากเม้าเรื่องพวกนี้ที่ห้องลิทมากกว่าว่ะ
แปลไทยมาละ ขอบคุณโม่งแปลมาก ตอนนี้ก็ฮาเหมือนเดิม
เห็นเรย์กะบอก ดีแต่ใช้วัตถุเป็นตัวล่ออีกฝ่าย แล้วกูอยากตบมุกว่าบ้านทาคามิจิเองใช้อาหารมาล่อเรย์กะให้มาเที่ยวบ้านน่ะ หรืออาหารไม่นับเป็นวัตถุวะ ถถถถถถถถถถ
อ่านๆมาถึงคาบุเล่นหุ้นด้วยก็นึกถึงฟิคเอ็นโจเลี้ยงต้อยขึ้นมา แล้วก็อยากอ่านต่อว่ะ อยากรู้ว่าพวกคาบุจะใช้วิธีไหนมาซื้อหุ้นจากบริษัทคิโชวอินจนล้มละลายได้ ในแปลไทยเห็นบอกถึงรู้ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้บริษัทคิโชวอินคงทรัพย์สินมูลค่าสูงลิบลิ่วเกินกว่าจะซื้อได้แหงๆ
กูสังเกตว่าเอ็นโจชอบกลับบ้านก่อน ทำไมวะ รึเพราะ ท่านฮิไม่รู้จะเอามาเล่นอะไร 555 เอ็นโจหนึ่งบรรทัดกลับมาแล้ว
>>775 โคตรน่างสาน จอมมาร 1 บรรทัด 5555 คนในสโมสรคงดูว่าท่านเอ็นโจเพลี่ยงพล้ำในเกมรัก ปล่อยท่านคาบุรากิให้ทำคะแนนนำรัวๆ ไปก่อนแล้วนะเนี่ย
แต่คู่หูบ้าบอสองคนนี้แท่งเคมีเข้ากันดีจริงๆ ว่ะ คุยกันทีไรยาวทุกที มองกันดีๆ แล้ว นี่นางอุตส่าห์เอาของที่ได้จากคาบุไปถนอมรักษาเคลือบพลาสติกไว้อย่างดี เก็บไม่ให้ห่างตัวเลยนะนั่น ดีใจด้วยนะคาบุ ของที่นายให้สาว เขาดูแลอย่างดีเลย
จักรพรรดิกับจักรพรรดินีเคมีเข้ากันมาก มองด้วยฟิลเตอร์ซุยรันคงประมาณทั้งคู่กระเซ้าเย้าแหย่กันแหง
แต่ยิ่งเห็นเคมีเข้ากันแบบนี้เหมือนเรือคู่นี้จะล่มเลยว่ะ คือสันดานมันเข้ากันเกินไปจนไม่เหมาะกับเรื่องหวานๆ แล้ว มันเหมาะแก่การเป็นคู่หูคู่ฮามากกว่า.......
กูแอบสงสารท่านพี่ท่านพ่ออีกแล้ว พอน้องทำท่าจะอาการดีขึ้น ก็โดนไล่ซักเรื่องกว้านซื้อหุ้นอีกรอบ โถ....
โอ๊ย ตอนล่าสุดฮาเกินไปแล้ว
ท่านเรย์กะก็เน้นย้ำสัญญาจังเลย มันยิ่งตอกย้ำความน่าสงสัยนะ 5555555555
>>769 ถ้าแนวแบบกลับชาติมาเกิด+โชโจ(? เรียกว่าแค่ตัวเอก ญ แล้วกัน ถถถ) ที่กูยังตามอ่านตอนนี้ก็มี
Akuyaku Tensei Dakedo Doushite Kou Natta.
It Seems Like I Got Reincarnated Into The World of a Yandere Otome Game
Omae Mitai na Hiroin ga Ite Tamaruka!
Otome Game Rokkushuume, Automode ga Kiremashita
By A Slight Mistake
ส่วนใหญ่ออกดาร์ก เกิดใหม่ชีวิตบัดซบทั้งนั้น เท่าที่อ่านแนวนี้มาก็มีท่านเรย์กะกับบากะรีน่าเนี่ยแหละที่ลั้ลลาที่สุดละ ...
*ตั้งใจ
พระพุทธรูปปางลีลาอะไร!!!? ท่านเรย์กะนี่นับวันกูนี่ยิ่งไม่เข้าใจวงจรความคิดของนางมากขึ้น ระดับความเหมาะสมในการเป็นคู่หูตบมุกของท่านเรย์กะกับมาซายะนี่ให้ระดับ +100 ไอพวกบ้าาาาาา
>>782 Akuyaku Tensei Dakedo Doushite Kou Natta. เรื่องแนวเกิดใหม่ที่ทำลายมิติโชโจเกิดใหม่ของกูมักมาก ก็นะเป็นดาร์ทแฟนตาซี เรื่องที่อ่านแล้วดูหลั่นล้าก็มีเรย์กะกับบากะรีน่าที่ชีวิตดีสุดจริงๆ
ส่วนแปลตอนใหม่ เรย์กะว่าคาบุรากิว่าหล่อเสียของหล่อนเองก็ด้วยนะ แต่2 คนนี้มันคู่หูคาเฟ่หรอ ฮาได้โล่ไอ้ท่าปางลีลานั่นอีก คาบุรากิที่แกนกเพราะขาดศรัทธาไงล่ะ!! เจ้าแม่อุตสาห์ให้คำแนะนำถ้าไม่ทำตามจะนกนะ ส่วนเอ็นโจรีบซิ่งเลยนะ
แต่คาบุรากิต้องหวาดๆบ้านคิโชวอินไปแล้วที่แน่ๆเลย555555555555 แบบบ้านนี้ธุรกิจมืด สัญญาเลือด ห้ามเกี่ยวข้อง บรื๋อ
ตอนอ่านคำอธิบายคาบุรากิ คิมิ รู้สึกว่าไม่เห็นต่างอะไรจากภาพที่คนในซุยรันมองคาบุรากิปัจจุบันเลยว่ะ 5555 คาบุติดฟิลเตอร์ชัดๆ ชั้นว่าจริงๆนิสัยมันไม่ได้พึ่งมาเพี้ยน แต่เพี้ยนมาตั้งแต่สมัยในการ์ตูนแล้ว แค่ไม่มีการพูดถึงเลยดูไม่ออกมากกว่ามั้ง
>>769 แมวดุ้น ตอนนี้มีเรื่องเอริซ่า กับฟี่ ที่กูตามนอกจากท่านเรย์กะในตอนนี้
ส่วยในนายท่านกูชอบเรื่องพี่ชายตัวร้าย พี่ชายคาวาอิเดสมาก แค่กๆ
ในเด็กดีกูตามเรื่อง เลี้ยงตัวร้ายให้เป็นน้องสาว(ดาร์ก)/ really otome(ฮาเร็ม)/ ชาติที่สามเกิดเป็นนางร้าย/จำชื่อเรื่องไม่ได้ แต่นางเอกเกมโอโตเมะเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองเป็นหนึ่งในตัวที่จีบได้ของพระเอกแล้วพระเอกกำลังสร้างฮาเร็มรูทเลยปฏิบัติการพังฮาเร็ม ไอ้พวกเหยียบย่ำความรู้สึกหายไปให้หมด(นิยายแปลนะ) // อีกเรื่องจำชื่อไม่ได้เหมือนกันถ้ามันเด้ง Fav ก็นึกออก มันเป้นนางเอกวนลูปแก้ปมให้พวกพระเอกจนครบแล้ว แต่ครั้งล่าสุดดันวนกลับมาตอนเด็กเลย นางเอกเลยแก้ปมปัญหาวัยเด็กให้ทุกคน แล้วตั้งใจว่าจะไม่แต่งงานอีก // ช่วยด้วยค่ะฉันพยายามเป็นนางร้าย(อย่าสับสนกับอีกเรื่องที่ชื่อคล้ายๆกันนะ เรื่องนี้ฟิลลิ่งท่านเรย์กะเลยมั้ง ขำมากกก)// ความอิ่มเอมของวาแทน(วายและดาร์ก) ชีวิตผมได้โปรจืดจาง(วาย ดาร์กรั่ว ผสมกันหมด) ตัวประกอบร้ายใจประกอบรัก(วายสีเทา)
ในบล๊อคกุแนะนำเรื่องจับแม่ทัพไปไถนา เป็นนิยายจีน ชีวิตชิวๆ ของกินเพียบ กูโคตรชอบตอนนางเอกพาน้องๆไปเก็บผักแล้วใช้ความรู้ยุคปัจจุบันทำการเกษตร(นางจบด้านนี้มา) อ่านไปกุมท้องกุมใจ น่ากินนนน
ส่วนถ้าออกเล่มแล้ว กูแนะนำนิยายรักอลเวงของมากกว่ารัก สำหรับกูขึ้นหิ้งมากเรื่อี้ นางเอกไปอยู่ในนิยายที่มีเดรัจฉานทั้งเจ็ด เรื่องมันแอบดาร์กนะ แต่นางเอกมันสายฮา ความดาร์กเลยปลิวหาย 90% 5555
>>772 แนวโชเน็นแนะนำนิยายจีนเรื่องเทพยุทธ์เซียนกลอรี่ของสยามเลย เด็ดดวงมาก ผู้ชายดีงามไม่ขายเซอวิส คามเทพของพระเอกมีที่มาที่ไป และนื้อเรื่องมันไม่ได้สนุกที่ความเทพของพี่ แต่มันสนุกตรงการวางแผน ตลบหลัง กับความไร้ยางอายของพวกพี่ และลูกสมุนแค่กๆ
กูอ่านท่านเรย์กะตอนล่าสุดกูมองเห็นแสงออร่าจากท่านเรย์กะเลยอ่ะ แบบนี่สิเทพธิดา โดนเหรียญขอพรเร็วเข้า แงงงงงงงงงง ขำ
ไม่มีใครเชียร์ยูกิโนะเหมือนกูบ้างหรอวะ5555555
เห็นบอกว่าเอ็นโจหนึ่งบรรทัด แล้วก็นึกได้ว่า ตั้งแต่คดีล็อกเกอร์ อาริมะยังไม่มีบทบาทเป็นตัวเป็นตนเลยนะเว้ยยย มีแต่โดนพูดถึง บทพระรองที่โคตรตัวประกอบ orz
ถ้าอาริมะมาปรึกษาปัญหาความรักจากเรย์กะด้วยจะเป็นยังไงวะ 55555555
โม่ง ฟิค ทะลุ มิติ ท่านอยู่แห่งหนใด หายหน้าหายตาไปนานเหลือเกิน
เพิ่งจะได้มีโอกาสเข้ามากาวกับเพื่อนโม่งบ้างเพราะหลงเข้าไปอ่านนี่แหละ เห็นว่าตอนเยอะดี
ตอนอ่านก็คิดไว้ว่าถ้าไม่ปักธงบากะก็เอ็นโจ แต่อ่านไปได้ 170 กว่าก็แบบว่า มาซายะเอ๊ย เออปล่อยธงหมอนี่ไปเถ๊อะ 5555555
ก็เหลือแต่ท่านเอ็นโจที่ทำกูกาวมากเหลือเกินแต่จะออกน้อยไปไหน นี่ถ้าไม่ติดว่ายูกิโนะคุงโตไม่ทันกินก็จะปักธงให้ด้วยอีกคนนะเออ
>>810 ฟิคในนี้เขียนดีทุกคนมึง โดยเฉพาะเอ็นโจside story ที่กูเผลอนึกไปว่าเป็นอฟช. ต้องท่องไว้ว่ามันคือฟิคๆๆ เป็นกาวขวดแรกที่กูสูดดมตอนเข้ามากระทู้นี้ครั้งแรก ทำให้กูประทับใจมาก
ว่าไปก็คิดถึงเหล่าโม่งฟิคทั้งหลายจัง กูยังรอหลายๆฟิคอยู่นะ หรือจะต้องให้วาดวงเวทย์แล้วท่องคาถาซัมม่อน พวกเขาถึงจะปรากฎตัวขึ้นมาตามคำอัญเชิญวะ บับแวร่กูยังอยากอ่านฟิคเอ็นโจside story ฟิคเกอิชา ฟิคกาลครั้งหนึ่งในฝัน ฟิครุ่นลูก ฟิคหมา ฟิคแบดเอนด์ ฟิคทะลุมิติ ฟิครักลวงป่วนใจ ฟิคเทพนิยายอลเวง ฟิคเวียนกูก็อยากอ่าน ท่องคาถาซัมม่อนแล้วนะ จะได้ผลมั้ย 55555555555555555555
นี่ก็800กว่าๆละนะ
ต้องโหวตชื่อทู้หน้ามั้ย หรือรอซัก900กว่าๆค่อยรวม
....... (เรื่องEG นั่นคนแปลก็อยู่แถวๆนี้แหละ แปลตั้งแต่ที่มันยังออกไม่ครบ เป็นเรื่องสั้นแต่เรือกูก็ยังล่ม เลยขี้เกียจแปลต่อ
แอร๊ยยยย)
>>811 โดนทวงฟิค แกล้งตายแพพ.....
กาลครั้งหนึ่งในฝันน่าจะลงได้ราวๆอาทิตย์หน้ามั้ง ถ้าไม่ติดงานกระทันหันนะ กูเขียนไปจวนๆจะจบแล้ว เหลือหาทางแลนดิ้งให้มันดีๆนี่ล่ะ ที่ยากสำหรับกู ฟิคอื่นกูเป็นแบบนี้หมด หาทางจบตัดตอนสวยๆไม่ได้ซักที เลยต้องเขียนไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย
ช่วงนี้กูก็ผลุบๆโผล่ๆไม่ค่อยเข้ากระทู้เท่าไหร่ แป๊บเดียวก็แปดร้อยกว่าเมนท์แล้วเหรอเนี่ย มาไกลเหมือนกันนะ
>>812 กูรักชูสุมอย อยากจะอวดมึงว่ากูมีบุญได้น้วยซามอยด์ของจริงแล้ว ฟินสัสๆ อยากพากลับบ้านแล้วตั้งชื่อว่าชูสุมอย ถถถถถถถถถถถถถ เสียอย่างเดียวที่ซามอยด์ขนร่วงเยอะชิบหาย ใครเป็นภูมิแพ้ไม่ควรเข้าใกล้เด็ดขาด
>>818 >>812 กรี๊ด เหล่าโม่งฟิคโผล่ กูดีใจนะ ฉันมารอคอยฟิคที่กระทู้นี้ทุกวันเลย สะดวกเมื่อไหร่ก็โผล่มาน้วยๆ กันนะ อิจฉาว้อยได้น้วยซามอยด์ด้วย
จริงๆ เราก็มาไกลกว่าที่คาดเหมือนกันนะ กูสิงมาตั้งกะกระทู้แรก ยังคิดว่าไม่น่ามาเกินสามกระทู้อยู่เลย แต่แว้บไปดูห้องข้างๆ กระทู้พี่เยี่ยก็มาแรงเหมือนกันนี่หว่า กูคิดว่าโม่งฟิคที่หายไปบางส่วนต้องแอบไปปั่นฟิคอยู่กระทู้โน้นแน่นวล เป็นการถ่ายโอนมวลสารอย่างมีนัยสำคัญ
ไม่ว่าจะเรือไหนก็ชอบมีตอนบทหาย ไอ้ที่มีบทมากที่สุดนอกจากเจ้าแม่ก็ของกินน่ะแหล่ะ
แววคานลอยมาเห็นๆ
ยัยคนนั่นที่ชื่อยุยโกะดูหลอนมาก พอมีแววที่ท่านเอ็นโจกับเรย์กะจะได้ปักธงกันก็มาเบียดเบียนไม่พอ ท่านเอ็นโจกับเรย์กะยังหักธงกูไม่พอเหรออออ
>>826 ใครๆ (กูคนหนึ่งล่ะ) คิดว่านางต้องใช้อำนาจมืดหรืออะไรข่มขู่เอ็นโจให้เป็นว่าที่คู่หมั้นด้วย แต่หลังๆ มาเห็นการหักปากกาเซียนของท่านฮิโยโกะ กูถึงกับเริ่มคิดว่าจริงๆ แล้วอาจไม่มีอะไรในกอไผ่ ที่ยุยโกะดูหลอนๆ เพราะบรรยากาศส่ง ที่เอ็นโจดูห่างเหินกับนาง จริงๆ แล้วเป็นเพราะตัวจริงเฮตาเระเรื่องความรักเลยทำอะไรไม่ถูก ส่วนน้องยูกิโนะที่ดูเกร็งๆ เพราะแอบชอบคุณพี่ยุยโกะ ถ้ามางี้จริงกูคงจมลงก้นมหาสมุทรพร้อมเรือเอ็นโจแน่ๆ...
>>827 ไม่ก็จริงๆแล้งน้องก็คงกลัวจริงนั่นแหละ แต่ยุยโกะอาจจะเป็นโชตะค่อนขั้นรุนแรงแบบห้ามแทบไม่อยู่ เวลาอยู่ด้วยกันเองญาติสนิทกันก็จับน้วยจับน้วย แต่อยู่ข้างนอกต้องข่มใจไว้ ยูกิโนะคุงเลยกลัวตัวสั่นว่าจะโดนมั้ย /เรย์กะชอบเด็กแต่ได้ออกหน้าอะไรมากไง ดูน่าหลบภัยดีเกาะมือโหน่ยย--- แค่ก
ช่วงแปลไทยล่าสุดก็นับว่ามีโมเม้นให้ขอนไม้ได้พ้นน้ำนะ แต่ท่านเรย์กะไม่คิดจะโดขิจริงๆจังๆกับใครบ้างเลยรึไง หรือว่าเรื่องนี้มันมีถึงหนึ่งพันตอน!? ที่ผ่านมาท่านเรย์กะก็ดูไม่เคยรักใครจริงจังเลยนะเนี่ย..
หรือยุยโกะอาจจะเป็นสาวดุ้น ชายแต่งหญิง .... ยูกิโนะเลยผวา เอ็นโจเลยได้แต่ตอบอ้อมแอ้ม ไม่อยากจะเผยความจริง
พวกมึงต่อซะสงสารพี่น้องตระกูลเอ็นโจเลย 555 เทวดาน้อยยูกิโนะใช้การ์ดโชตะใส่หญิงทุกคนดันซวยเจอหลอนซะงั้น กรรมเลย
มาประกาศตามหามิตรแท้ค่ะ ใช้ไม่ได้เลยทิ้งเพื่อนไว้คนเดียว 55555
ทำไมอ่านตอนล่าสุดแล้วรู้สึกว่าอาของมาโอะจังอาจได้เลิกกับแฟนแล้วมาคู่กับอาคิมิหว่า สาวอวบทำอาหารเก่งกับหนุ่มบ้ากิน ในที่สุดก็พบรักแท้ กูโดนมาโอะจังล้างสมองละ
ส่วนข่าวลือท่านเรย์กะแม้แต่เด็กประถมก็รู แต่คนแรกนี้ น่าจะตายก่อนเพื่อนด้วยฝีมือท่านพี่
มิตรแท้อย่างพริ้ว มีเรื่องทีไรหายก่อนตลอดทุกที ถถถถถถถ
แปลไทยวันนี้ เรย์กะต่อยฮุดขวาโดนบากะรากิอย่างจังจนล้มกลิ้งหลุนๆไปแล้ว โอ๊ะ! บากะรากิยังลุกขึ้นมาได้นับถือๆ ส่วนพี่เลี้ยงเอ็นโจดันหายไปไหนไม่มาดูแลบากะรากิเลย
>>839 อ่านแล้วรู้สึกว่าทั้งชีวิตคาบุนี่คงไม่เคยมีใครมาตำหนิมันตรงๆ ต่อหน้าต่อตามาก่อนเลยนะเนี่ย พ่อแม่ก็คงยุ่งงานสังคม คนรอบข้างก็เกรงบารมี มีตรแท้ก็โอนอ่อนผ่อนตามอย่างเดียว เจอท่านเรย์กะตอกเข้าตรงๆ คงถึงขั้นเป็นแผลใจ
แต่กูแอบฮาตรงให้ขนมปลอบใจตอนท้ายนี่แหละ นี่เห็นคาบุมันเป็นเด็กประถมเรอะท่านเรย์กะ!
ในที่สุดเรย์กะก็จี้ประเด็นหลักกับคาบุซะที แบบนี้หวังว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงนะ ว่าแต่ข่าวลือของท่านเรย์กะนี่มันน55555555555
มาโอะจังแอบร้ายแต่เด็กแบบนี้ในอนาคตหนูจะกลายเป็นมาโอ (จอมมาร) ไหมลูก....
กูฮาตรงจะชิ่งแล่วเอาขนมมาปลอบใจเหมือนกัน ท่านเรย์กะ 5555555
ป.ล.จริงๆกูก็เห็นมาพักนึงละ อะไรที่รู้ว่าไม่ควรทำใส่คนอื่นหรืออะไรที่ไม่ทำใส่คนอื่นนี่คาบุรากิทำใส่ท่านเรย์กะตลอดเลยนี่หว่า ตอนนี้ยิ่งชัดตอนโดนบ่นเรื่องส่งเมล์ยิ่งเห็นชัด อยู่กับคนอื่นที่ทำตัวสมเป้นคุณชายตระกูลคาบุรากิดีแท้ๆ จะว่าสนิทกันดีหรืออะไรดีเนี่ย
จะว่าไป มันจะมีอีเว้นท์งานหมั้นแบบในมังงะคิมิดอลป่าววะ กุ... กุนึกภาพไม่ค่อยออก แถมถ้ามีกุคิดว่าคงโผล่ช่วงมหาลัยซุยรันแล้วมั้ง... ถ้าฮิโยโกะซามะไม่ตัดจบตอนม.6 อ่ะนะ
ปล. แปลไทยล่าสุดแม่งคาบุรากิน่วมเป็นหมอนเลยเว้ย มีส่งสายตาตัดพ้อ แหม้
ขอบใจโม่งแปลน้าาาา
คาบุตอนอยู่กับคนอื่นปกติ ตอนอยู่กับเรยกะบ๊องบวมตามเคย. เรยกะตอนนี้เก่งมาก พูดตรงๆกระแทกอย่างไม่เกรงกลัว. สงสัยความกลัวหายเพราะมีความเวทนามาแทน 555
ถ้าคาบุจะบทเยอะขนาดนี้(รองจากขนม)ช่วยเป็นพระเอกให้ทีเถ้ออ. กุว่าสองคนนี้สมกันดีออก
แบบเอากลยุทธที่แม่สื่อสอนมาจีบแม่สื่อ. เจ๋งดีออก
ตอนนี้เป็นตอนจี้ใจคาบุอ่ะ คือคนแต่งก็แต่งแหม่งๆมาตั้งแต่เวอร์ชั่นการ์ตูนแล้วถึงความคาใจของวาคาบะที่มีต่อคาบุรากิที่ยังมีต่อยูริเอะ ท่านเรย์กะขยี้ปมนี้ให้มิดเลยค่ะ ใช้น้ำหนักตัวกระแทกลงไป----//โดนพัดเสียบคอ
>>855 ก่อนหน้านั้นมันไม่มีเรื่องอะไรมาให้ใกล้ชิดกันไง คาบุก็อยู่ส่วนคาบุ วาคาบะก็อยู่ส่วนวาคาบะไม่ข้องเกี่ยวกัน เป็นคนละสังคม คนละโลก เจอกันก็แค่ตอนประกาศผลสอบ คาบุอาจจะมีสนใจบ้างนิดนึงที่ผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาเทียบเคียงฮีได้ในเรื่องการเรียน แต่พอมีเรื่องรถชน พาไปโรงบาล รับผิดชอบนั่นนี่ ได้เจอกันบ่อย ได้คุยกันเยอะ วาคาบะเองก็น่ารัก นิสัยดี มีอีเวนท์ผ่านมุมมองของเรย์กะ คนอ่านยังชอบเลย แล้วคาบุได้เห็นมากกว่าคนอ่าน มีเหตุการณ์อะไรที่มากกว่าเรย์กะรู้หรือเห็น จะไม่ชอบเร้อออ
จะรู้ได้ชัดก็ต่อเมื่ออ.ฮิโยโกะแกเขียนมุมมองคาบุออกมาให้คนอ่านเห็นนั่นล่ะ ซึ่งกูก็อยากเห็นเหมือนกัน
อยากได้สารบัญว่าตอนไหนมีอาหารโผล่มาบ้าง ไว้อ่านตอนกินข้าว55555555555
ชาฮิบิคัสในตอนล่าสุดนี่ก็น้ำกระเจี๊ยบนี่หว่า ถ้าเรย์กะมาไทยแลนด์แดนของกิน คงได้กินรัวๆ กินไม่หยุด กูล่ะอยากให้นางลองชานมของไทยจริงๆ ติดอันดับเครื่องดื่มที่อร่อยที่สุดในโลกด้วย
พอเห็นพวกมึงพูดถึงงานหมั้นท้ายคิมิดอลแล้วกูรู้สึกเหมือนตอนจบทุกคนจะมีคู่หมดยกเว้นเจ้าแม่จังเลยว่ะ แล้วเจ้าแม่ก็อวยพร (หรือสาปแช่ง) ให้แก่ความรักของทุกคน.....
ไก่เคี่ยวซอสมะเขือเทศนี่ คล้ายๆกับไก่น้ำแดงป่าววะ
คาบุลุยจีบเอง%ล่มสูงมาก แต่กูว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆแล้วความแตกว่าทุกอย่างที่ใช้จีบวาคาบะล้วนมาจากไอเดียเรย์กะ กูว่าแห้วล้าน%
กูอยากเห็นวันที่ได้รู้ว่าโคโระจังเป็นใครว่ะ
>>866 กูไม่ใช่ >>864 นะ แต่คิดว่าถ้าคาบุลงมือจีบเองในชาตินี้ด้วยความเว่อร์วังสไตล์คาบุนี่มีสิทธิแห้วสูงว่ะ เพราะวาคาบะคงผวากับสไตล์พ่อบุญทุ่มหลายๆ อย่านะกูเดา ยิ่งชาตินี้ไม่มีตัวร้ายอย่างท่านเรย์กะคอยสร้างสถานการณ์ความเห็นใจให้เกิดระหว่างทั้งคู่นี่ยิ่งยาก นี่กูยังอยากรู้เลยว่าอีเวนท์เดินจูงมือไปตามชายหาดตอนกลางคืนที่ว่าตอนที่แล้วนี่จะเกิดขึ้นได้ไหมในชาตินี้
>>866 ก็ดูรีแอ็คชั่นของเรย์กะตอนรู้ว่าเมเปิ้ลไซรัปคาบุไม่ได้เลือกเองแต่เพื่อนเลือกให้ ความน่าชื่นชมมันตกวูบเลยนะ
แล้วแบบ... พอเอาคำแนะนำไปใช้แล้วมันเวิร์ค หลังจากนี้คงเชื่อไปตลอด แล้วถ้ามันลามไปถึงดีไซน์แหวนหมั้น/แหวนแต่งงานล่ะมึงเอ๊ยยย คนเลือกให้เป็นผู้หญิงอื่นด้วยนะ ตายแน่ๆ ถ้ากูเป็นเจ้าสาวนะ ขอเลื่อนพิธีแต่งงานแบบไม่มีกำหนดเลยล่ะ
ปล.แต่คาบุคงเก็บแต้มหัวใจไม่ขึ้นหรอก โดนแย่งไปหมดละ
>>873 กูก็ว่างั้นแหล่ะ เรย์กะจีบวาคาบะเอง ติดล้านเปอร์เซนต์แน่นอน แค่นี้ก็แทบจะเป็นลูกบ้านเขาอยู่ละ ควรจบกับวาคาบะจริงๆ ถถถถถถถถถถถ
>>872 กูว่ามันคงไม่ลามไปถึงช่วยเลือกแหวนหมั้นหรือเครื่องประดับอะไรขนาดนั้นหรอก และคิดว่าดีไซน์แหวนหมั้น แหวนคู่ไรงี้ กูว่าคาบุมันคงคิดไว้เรียบร้อยแล้วล่ะ เหลือแค่มาทำจริงๆ แล้วก็โดนสกัดดาวรุ่งไป.......
กูว่าเรื่องเครื่องประดับเนี่ยคาบุก็เซนส์ดีนะ น้องวาคาบะเห็นแล้วยังชอบทันทีเลย ก็ต้องสวยและฝีมือดีแหล่ะ
>>871 อ๋อ เออ ถ้างั้นกูว่ามีสิทธิไม่ล่มนะ ถ้าเรย์กะเป็นผู้ชายนี่แววดราม่ามาสูง คนที่รู้ใจฉันที่แท้จริงคือท่านคนนั้น.../ปากสั่นน้ำตาคลอเล่นใหญ่สไตล์โชโจ แต่นี่เป็นวาคาบะไง นางอาจจะเอ็นดูความไม่เอาไหนของบากะรากิมันก็ได้ แบบจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งซุยรันก็มีด้านบื้อๆ ที่คาดไม่ถึงอยู่ด้วย กลายเป็นแก็ปโมเอะไปอีก 55555
เอาซักหน่อยละกัน ห๊ะ!? ฟิคที่ดองไว้เหรอ ไม่มี๊ไม่มี
-----------------------------------------
หลังจากเรียนจบมัธยมปลายที่ซุยรันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ความทรงจำในรั้วโรงเรียนตลอดสิบสองปีช่างแสนมีค่า ไม่ว่าอะไรก็ล้วนแต่เป็นประสบการณ์ที่ดี ทั้งความสุขจากชัยชนะในงานแข่งขันกีฬา ความตื่นเต้นเมื่อพบคู่แข่งในการชิงลำดับหนึ่งบนบอร์ดคะแนน ความหอมหวานและขมขื่นของรักแรก และความหวังในรักครั้งใหม่ ผม... คาบุรากิ มาซายะ ด้วยความมุมานะพยายามมาตลอดหลายปีนี้ ตอนนี้ความรักของผมสมหวังแล้วครับ
คำกล่าวสาบานรักดังกังวาลในโบสถ์สไตล์ยุโรปท่ามกลางแสงระยิบระยับของแสงแดดที่ส่องลอดผ่านกระจกโมเสค ผมประทับริมฝีปากลงไปอย่างแผ่วเบา เมื่อสัมผัสรสหวานอ่อนๆได้เพียงเล็กน้อยก็ต้องผละออกมาอย่างน่าเสียดาย เจ้าสาวของผมยิ้มเขินอายอย่างน่ารัก เสียงดนตรีเริ่มบรรเลงท่วงทำนองพร้อมกับเสียงแสดงความยินดีของแขกเหรื่อจำนวนมาก เป็นบรรยากาศงานแต่งงานที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ น่าเสียดายที่แขกคนหนึ่งไม่สามารถมาร่วมงานได้
หลังจากทักทายแขกในงานจนครบก็มีงานเลี้ยงเล็กๆต่ออีกนิดหน่อย ดูเหมือนเจ้าสาวของผมเริ่มอ่อนล้าเนื่องจากยังไม่คุ้นเคยกับงานสังคมนัก โชคดีที่งานเลิกเร็วผมจึงพาเธอออกมาได้ในเวลาไม่นาน มุ่งหน้าสู่เรือนหอของเรา ผมรู้สึกร้อนผ่าว หัวใจเต้นระรัวยิ่งกว่าที่เคยเป็น เจ้าสาวของผมก็คงเป็นเช่นเดียวกัน นี่ไม่ใช่ตอนจบ แต่นี่คือจุดเริ่มต้นที่แท้จริงของชีวิตคู่
ผมเปิดบานประตูออกช้าๆ พยายามเก็บความลนลานไว้ให้มิด ผู้ชายอย่างเราต้องเป็นฝ่ายนำและเป็นสภาพบุรุษ ต้องใจเย็นๆเข้าไว้...
"คิ- คิโชวอิน??"ผมแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นแขกที่ไม่ได้ร่วมงานนั่งจิบชาอยู่ในรักรังของเรา ทำไมมาอยู่ตรงนี้ล่ะ ทำไมไม่มาร่วมงานพิธี
"คะ? ท่านคาบุรากิ"คิโชวอินวางแก้วน้ำชาลงบนโต๊ะอย่างอ้อยอิ่ง เธอสบตาอย่างเฉื่อยชาราวกับไม่ได้บุกรุกบ้านคนอื่น
"เธอ... มาทำอะไรที่นี่"ผมกระชับเจ้าสาวในอ้อมแขนไว้แน่น
"ก็มาเป็นที่ปรึกษาด้านความรักเหมือนทุกครั้งยังไงคะ"เธอมองหน้าผมด้วยใบหน้าฉงน
"นี่มันไม่จำเป็นต่อไปแล้วนะ เธอน่ะออกไ---"
"คุณคิโชวอินต้องอยู่ด้วยสิคะ คุณมาซายะ"เจ้าสาวของผมแย้งขึ้นก่อนที่ผมจะพูดจบ
"เอ๋??"
"เธอไม่ใช่คนนอกนะคะ!!"
"หมายความว่ายังไง??"
"คุณทาคามิจ--- ไม่สิ คุณวาคาบะจับได้เรื่องที่ดิฉันเป็นคนแนะนำคุณเกือบทุกอย่างเรื่องคุณวาคาบะจนถึงปัจจุบัน จึงได้เชิญให้ดิฉันมาที่นี่ค่ะ"
"คุณมาซายะไม่ได้จีบฉันด้วยตัวเองแต่อาศัยความช่วยเหลือคุณคิโชวอินมาตลอด เพราะฉะนั้นในการแต่งงานครั้งนี้ ฉันไม่ได้เป็นของคุณมาซายะคนเดียวนะคะ"
"..."
"ฝากตัวด้วยนะคะ วาคาบะจัง"
"อื้ม ฝากตัวด้วยนะ เรย์กะจัง"
แล้วคืนนั้นไซซายะก็นอนข้างนอก
อวสาน
ปล.กูเรือท่านพี่นะ กูไม่ได้ตั้งใจยูริเลยยยย
>>876 ไปให้ชูสุมอยปลอบใจนะไซซายะ
http://imgur.com/8ESe7F2
http://imgur.com/RoA7RT9
เออ พูดถึงไซซายะ วันก่อนเจอทวีตนี้
https://twitter.com/BabyAnimalPics/status/872969822107303936
....55555555555
>>887 กูบวกเพิ่มท่านฟุยุโกะอีกคน ดูมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
จะ 900 และ เสนอชื่อกระทู้ใหม่กันได้แล้วมั้ยอ่ะ บนๆ มีคนเสนอชื่อ "ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)"
ใครอยากเสนอชื่ออื่นๆ เพิ่มเติมหรือโหวตก็จัดเลยเน้อ
ผมชอบชอบชื่อนั้นนะ+1ให้เลย
(บลาๆๆ)กับยุทธการหยุดแผนเซอร์ไพรซ์อันน่าสิ้นหวังของจักรพรรดิ์ แผนที่ 16
กูยังคงทำร้ายไซซายะเช่นเคย 5555
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันข้างการประชุมแผนการจีบสาวของเจ้าแม่และจักรพรรดิ(น้ำหนักขึ้นกิโลที่ 16)
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันเพื่อบังหน้าการแอบส่องชีวิตชิลไปวันๆของเจ้าแม่ ท่านจักรพรรดิ และท่านจอมมาร (กล้องส่องทางไกลอันที่ 16)
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิที่ควรมาเยือนจักรพรรดินีได้แล้ว //คานแท่งที่ 16 จงแตกย่อยยับไปซะะะ!!!
รู้สึกน่าจะเป็นมงคลดี
ลองรวมชื่ออันบนๆมา ถ้าขาดอันไหนก็ขอโทษนะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับวิญญาณแค้นทานุกิที่สิงอยู่ข้างหลังน่ะ จะจัดการให้หมดเลย [ทาร์ตถาดที่ 16]
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการ 16 จาน)
+4
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับยุทธการหยุดแผนเซอร์ไพรซ์อันน่าสิ้นหวังของจักรพรรดิ์ แผนที่ 16
+2
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันข้างการประชุมแผนการจีบสาวของเจ้าแม่และจักรพรรดิ(น้ำหนักขึ้นกิโลที่ 16)
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันเพื่อบังหน้าการแอบส่องชีวิตชิลไปวันๆของเจ้าแม่ ท่านจักรพรรดิ และท่านจอมมาร (กล้องส่องทางไกลอันที่ 16)
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิที่ควรมาเยือนจักรพรรดินีได้แล้ว //คานแท่งที่ 16 จงแตกย่อยยับไปซะะะ!!!
ตอนล่าสุด กูรักกัปตันยูกิโนะ!!!
แต่ไอ้จิบชาแก้วเดียวกันแล้วคิ้วตกนี่คือไรวะ ไม่อร่อย หรืออะไร(อัดกาวรัวๆ)
บรรยากาศกร่อยเพราะโทรศัพท์เลย ท่านเอ็นโจสำนึกผิดมาซ้าาาาาา!!!
ตอนล่าสุดกัปตันยูกิโนะนี่ใช้กลยุทธ์เดียวกับมาโอะจังเลยว่ะ ไม่รู้ใครลอกใครมา เปอติต์นี่เป็นรังปีศาจน้อยจริงๆ
>>901 เรื่องชาลาเวนเดอร์กูเคยชิมแล้ว ขอบอกว่ากูไม่ชอบกลิ่นมันอย่างแรงมันกลิ่นฉุนเกินไปสำหรับกู ส่วนใหญ่ผู้ใหญ่จะดื่มกันเด็กๆจะไม่ชอบเพระากลิ่นมันนี่แหล่ะ
ยูกิโนะนี่จงใจจับคู่เรย์กะกับเอ็นโจอย่างออกนอกหน้าเลยนี่หว่า หรือว่าสองพี่น้องนี่ร่วมมือกันน่ะ? แต่บรรยากาศกร่อยเพราะสายเข้าใครกันนะที่โทรมา ยุยโกะ?
แด่ความยิ่งใหญ่ของชาวเราเรือเอ็นโจและกัปตัน
ฮือออ กูจะไปซื้อชาลาเวนเดอร์มาดื่มอวยพร
แงงงง ท่านกาลีต้องได้สละเรือคานแน่นวล
คานจะต้องหักลงด้วยน้ำมือของกัปตัน
บทเอ็นโจไม่โผล่ก็มาแค่บรรทัดเดียว บทจะโผล่มาก็ประหนึ่งนิวเคลียร์ลงจนราบคาบ
>>901 บร้าาาา มึงงงงงง เอ็นโจไม่ได้ทำอะไรเลยเว้ย อยู่ๆโทรศัพท์มันก็ดังเองต่างหาก เขากำลังมุ้งมิ้งพ่อแม่ลูกกัน คุยกันหัวเราะกันสนุกสนาน แล้วจู่ๆก็.... เอ็นโจถึงกับหุบยิ้มเลยนะ ไอ้โทรศัพท์ ky ไอ้โทรศัพท์ไม่มีมารยาท ไอ้โทรศัพท์ขัดจังหวะ ไอ้โทรศัพท์ไม่รู้จักกาลเทศะ
แต่เส้นผมเป็นประกายระยิบระยับเลยเหรอ นายควรไปย้อมหัวทองได้แล้วนะ เพื่อความเป็นเจ้าชายที่เพอร์เฟคมากยิ่งขึ้น
ยูกิโนะคุงงงงงง มาแนวเดียวกับมาโอะจังเลยนะแหม่55555พวกเด็กๆนี่ร้ายกันจริงๆ ฮาที่ท่านเรย์กะบอกว่าสภาพจิตคาบุพอๆกะเด็กๆอ่ะ55555ยังอุตส่าห์โยงไปได้นะ ส่วนเอ็นโจนี่ดูมีเลศนัยตอนที่ทักเรื่องหนังสือจริงๆประหนึ่งว่ารู้เหตุผลว่าทำไมท่านเรย์กะถึงแนะนำไปแบบนั้น ปล.ตอนนี้อะไรๆก็ดียกเว้นโทรศัพท์ตอนท้ายกับตอนขึ้นรถละบอกกลิ่นหอมอวลๆนี่กาวไปว่ายุยโกะนั่งรถมาด้วยก่อนรึป่าว แต่ก็อยากให้แค่หอมน้ำหอมรถอ่ะนะเฮ้ออออ//ฟรุ๊งไม่สุดสะดุดตอ
>>914 กูรู้สึกเหมือนยูกิโนะจะแอบตัดคะแนนเรย์กะเล็กน้อยข้อหาเอาอะไรไม่อร่อยมาให้ดื่ม ถึงขั้นคิ้วตกเลยเหรอลูก ถถถถถ ส่วนกลิ่นหอมนี่เพิ่งคิดแฮะว่าอาจจะเป็นกลิ่นน้ำหอมยุยโกะก็ได้ เหมือนเรื่องจีนเลยว่ะ ประมาณฮ่องเต้เพิ่งไปตำหนักนางในคนอื่นมาแล้วกลิ่นเครื่องหอมตำหนักนั้นติดตัวไรงี้
เห็นเมนท์ในแมวดุ้นว่ายูกิโนะจูบทางอ้อม....เด็กป.2 คิดอะไรแบบนี้ได้แล้วเรอะ กูแอบอยากรู้ความคิดน้องเขาเบาๆ 5555555555555555555
>>920 สังคมญี่ปุ่นเหมือนเขาจะจริงจังกับจูบทางอ้อมมากนะเด็กชายหญิงค่อนข้างต่างกันชัดเจน (ต่างจากไทยที่เล่นต่อยกันไม่แยกเพศตอนเด็กๆ มาแยกเอาตอนโต) เด็ก ป.สองรูเรื่องจูบแล้ว สื่อบันเทิงมากมายก็ชอบเล่นมุกจูบทางอ้อมทั้งการ์ตูนทั้งวาไรตี้ กูว่ารู้ได้นะ มันไม่ได้ยากหรือซีับซ้อน แต่จะมองในมุมเด้กๆแบบริสุทธิ์กว่าผู้ใหญ่
กัปตันยูกิโนะ. ผู้นำทางสู่โชโจ
ตกลงสองคนนี้จะรักกันชอบกันต้องพึ่งเด็ก ป 2 รึ ถถถถถถ
กูเป็นคนเดียวรึเปล่า แบบฉากที่เอ็นโจวเอาโกโก้ให้ยูกิโนะกิน แล้วยูกิโนะบอกหลับไปไม่รู้ตัว
กูรู้สึกเหมือนเอ็นโจวเอายานอนหลับให้น้องกิน Y Y
กูคงติดฟิลเตอร์มองเอ็นโจวในแง่ร้ายมาจากเรย์กะ โซซอรี่นะเอ็นโจว
>>923 กูว่าน้องเขาพยายามพรีเซนต์ว่าพี่ชายผมอ่อนโยน ดี๊ดี เอาใจใส่ ดูดาวอยู่คนเดียวก็รู้ แล้วก็ชงโกโก้มาให้ นั่งดูดาวด้วยกัน อีกอย่างเด็กฝืนนอนดึกมากไม่ไหวหรอก จะเผลอหลับไปไม่แปลก ฮีจะวางยาน้องตัวเองตะไม ถถถถถถถถถถถถถถถถ
>>921 เรอะ ไม่มีอะไร กูแค่นึกถึงความใสๆของเด็กวัยขนาดนี้ จะรู้เรื่องรู้ความหมายของจูบทางอ้อมแล้วงั้นเร้ออออ มึงว่ามาแบบนั้นกูก็เชื่อตามนั้นล่ะ
เหมือนโม่งแปลและพวกมึงรู้ว่ากูจะแต่งพาร์ทเอ็นโจกัน อะ เอาปัยยย ฟิคคนเขียนคิมิดอลพาร์ทเอ็นโจครึ่งแรก ครึ่งหลังมาพรุ่งนี้ กูนอนละบั๊ยย
ปล.ส่วนพาร์ทคาบุรากิยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ กูเขียนล้อตามไทม์ไลน์เรื่องหลักนะ
-----------------------------------------------
สุดท้ายก็ยังไม่กล้าขออีเมลของวาคาบะจังค่ะ เสียดายจัง ไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ ทุกวันนี้ก็พยายามมองหาตลอดนะคะ แต่ไม่เจอสักครั้งเลย ดูเหมือนว่าจะหลีกเลี่ยงการมาทานอาหารกลางวันที่โรงอาหารค่ะ แย่จังนะ... อ๊ะ!! โต๊ะตัวนั้นว่างนี่นา อยู่ใกล้ที่นั่งอภิสิทธิ์ของPivoineซะด้วย ทำเลทองเหมาะสำหรับส่องมาซายะคุงกับชูสุเกะคุง ลัคกี้~
“อืม... ไม่เห็นแฮะ”หลังจากกวาดตามองไปรอบๆก็ไม่พบทั้งสองคนอย่างที่หวังไว้ เพราะอย่างนี้หรือเปล่านะวันนี้จึงไม่มีแฟนคลับมานั่งเบียดกันจนโต๊ะไม่พอ แต่ยังไงสมาชิกPivoineก็หน้าตาดีๆกันทั้งนั้นเลยนะคะ เช่นสาวสวยที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ริมหน้าต่าง หนุ่มหล่อมาดเข้มทางนั้นที่นั่งพูดคุยกับเพื่อนอีกคนอย่างสนุกสนาน อาหารก็อร่อย วิวก็ดี รักโรงอาหารซุยรันที่สุดเลยค่ะ
“ขอร่วมโต๊ะด้วยได้ไหมคะ?”เพื่อนร่วมห้องหญิงคนหนึ่งปรากฏตัวพร้อมกับชุดอาหารอิตาเลี่ยนหน้าตาน่าทาน หวาๆ มีเมนูแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย จะตะล่อมหลอกถามชื่อเมนูได้ไหมนะ อยากลองทานบ้างจังเลย พรุ่งนี้ลองสั่งมาบ้างดีกว่า
“ด้วยความยินดีค่ะ”ฉันคลี่ยิ้มพร้อมทั้งผายมือไปยังเก้าอี้ที่ว่างอยู่ ฉันเองก็เรียนจบไปตั้งนานแล้ว การปรับตัวให้เข้ากับเพื่อนร่วมชั้นนี่น่าลำบากใจไม่น้อยเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเข้ากับเด็กวัยรุ่นได้หรือเปล่ายิ่งเป็นคุณหนูลูกผู้ดียิ่งแล้วใหญ่ ถึงทางบ้านของเจ้าของร่างนี้จะไม่ได้เป็นเศรษฐีก็เถอะค่ะ แต่การเป็นลูกสาวเจ้าของสำนักพิมพ์ขนาดกลางก็ต้องวางตัวให้ดีสินะคะ
“...”เธอจัดแจงวางถาดอาหารลงบนโต๊ะอย่างแผ่วเบาและไม่ยอมละสายตาออกจากฉัน เอ๋?? นี่ทำพลาดอะไรไปหรือเปล่านะ หรือว่าเมื่อกี้ไม่ควรผายมือแต่ควรจะลุกขึ้นเชิญแล้วนั่งลงพร้อมกัน? เมื่อเห็นฉันลุกลี้ลุกลนเธอก็นั่งลงทางด้านซ้ายมือในมุมที่มองเห็นหนุ่มหล่อคนที่ฉันแอบมองอยู่
“...สง่างามดีนะคะ”เธอพูดด้วยน้ำเสียงเคลิ้มฝันพลางจ้องมองไปยังหนุ่มหล่อคนเดิม
“เอ๊ะ...? ค่ะ สง่างามจริงๆค่ะ”พูดถึงหนุ่มหล่อคนนั้นใช่ไหมนะ คงต้องไหลตามน้ำไปก่อนล่ะค่ะ
“เป็นแฟนคลับของท่านคาบุรากิเหรอคะ?”อ๋อ... ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง
“ท่านคาบุรากิน่าชื่นชมอยู่ก็จริง แต่ฉันชื่นชอบท่านเอ็นโจมากกว่าค่ะ”ใช่แล้วค่ะ มาซายะคุงน่ะเป็นพระเอกของเรื่อง แต่ถ้าเป็นลูกรักของฉันแล้วล่ะก็ต้องเป็นชูสุเกะคุงอย่างแน่นอน การแสดงออกที่นุ่มนวลและคำพูดอ่อนหวาน เส้นผมสีน้ำผึ้งที่เข้ากับรอยยิ้มดุจเจ้าชาย เป็นชายหนุ่มในอุดมคติที่ไม่อาจละสายตาได้ นี่แหละค่ะพลังของตัวละครที่มีคะแนนนิยมอันดับหนึ่ง
“ดิฉันอยู่ฝั่งท่านคาบุรากิค่ะ”ก็แหม... พระเอกผู้รูปโฉมงดงามและเพรียบพร้อมไปด้วยความสามารถก็ต้องมีแฟนคลับเป็นธรรมดาสินะคะ
“ค่ะ”ฉันตอบรับสั้นๆ ถึงแม้จะไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายต้องการจะสื่ออะไร
“แล้วทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะคะ?”เธอจ้องมองมาที่ฉันอีกครั้งด้วยสายตาสงสัย
“เอ๋...??”นี่ฉันทำอะไรผิดไปจริงๆเหรอคะ?
“นั่งฝั่งนี้จะมองไม่เห็นใบหน้าท่านเอ็นโจนะคะ ถ้าอยากมองชัดๆควรจะนั่งฝั่งนั้น...”เธอเริ่มขยายความ
“หือ...?”
“ก็ทั้งสองท่านนั่งอยู่ตรงนั้น ท่านเอ็นโจหันหลังให้ตรงนี้ ยังไงตรงนี้ก็ไม่ใช่ทำเลที่ดีของคุณไม่ใช่เหรอคะ?”นั่นสินะคะ... เอ๊ะ!? ตรงนั้นคือชูสุเกะคุงกับมาซายะคุงงั้นเหรอ ฉันก็มองหาแต่ผมสีน้ำผึ้งจนไม่ได้สนใจผมสีดำแม้แต่น้อย พอมองดูดีๆแล้วหนุ่มหล่อตรงนั้นคือมาซายะคุงจริงๆด้วย!! ชูสุเกะคุงทำไมผมถึงกลายเป็นสีดำล่ะคะ!?
“อะ... อ้อ นานๆทีก็เปลี่ยนบรรยากาศนิดหน่อยน่ะค่ะ”แหม... ‘ชายหนุ่มในอุดมคติที่ไม่อาจละสายตาได้’เผลอละสายตาไปซะแล้วค่ะ
“...อย่างนั้นเหรอคะ”เธอละสายตาออกจากฉันแล้วเริ่มหยิบช้อนส้อมขึ้นมา อ๊ะ!! จังหวะนี้แหละ!!
“น่าทานจังเลยนะคะ ไม่ทราบว่า...”
“พ่อครัวที่นี่เชี่ยวชาญอาหารอิตาเลี่ยนมากค่ะ Pasta primaveraจานนี้ก็เยี่ยมยอดมาก ขอแนะนำเลยค่ะ”
“ไว้วันหลังจะลองทานบ้างนะคะ”สำเร็จ!!
------------------------------
มึง กูแนะนำให้กูเกิ้ลหารูปดู มันน่ากินมากกกกกกกกกกก
อุ๊ย ลืมเว้นบรรทัด ฝากแปะสารบัญด้วยน่อ
กูว่าถ้าเรื่องนี้เป็นอนิเม ต้อนท้ายต้องมีจิบิท่านเรย์กะออกมาแนะนำเมนูอาหารแน่เลย
อยู่ๆก็นึกได้55555
ky นะคะ ต่อจาก https://fanboi.ch/webnovel/3899/672-673/ ฟิคคู่หูทะลุมิติ
ตอนนี้เราปั่นโปรเจ็ทที่ต้องส่งหลังสอบเสร็จอยู่เลยไม่ค่อยได้เข้ามากระทู้นี้เท่าไหร่ พอดีเราดองงานนี้ไว้มาตลอดทั้งเทอม เลยต้องมาเผาเอาช่วงนี้ 555 แอบเขียนได้เท่าที่เห็นนะคะ ถ้าไม่ลงตอนนี้อาจจะไม่มีโอกาสลงอีกสักพัก เพราะอาจต้องไปพื้นที่ที่ไม่มีเน็ต
ป.ล. เราอาจเขียนแปลกไปเพราะง่วง+เมางานนะคะ
...............
ฉันทั้งเมลล์ทั้งโทรไปหาคาบุรากิ แต่อีกฝ่ายไม่ตอบสนองอะไรเลยสักนิด
พอฉันบ่นอย่างกังวล มาซายะคุงก็บอก "ทำตกน้ำน่ะ" อื้ม ที่มาซายะคุงเดาก็อาจเป็นไปได้ เก่งจังเลยนะ
พอฉันถามมาซายะคุงว่ามาที่นี่ยังไง เขาก็บอกว่ามาทางเฮลิคอปเตอร์พร้อมเอ็นโจ อย่าบอกนะว่าคาบุรากิเจอญาติแล้วปล่อยไว้คนเดียวไม่ได้เลยพามาด้วยกันหรือเปล่านะ จะว่าไปหมอนั่นก็เอ็นดูเด็กๆอยู่นะ
ฉันลองเสี่ยงตายเดินไปถามเอ็นโจว่าเห็นคาบุรากิครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เอ็นโจก็ยิ้มๆแล้วบอกว่า "นั่นสิน้า ตอนนี้หมอนั่นอยู่แถวๆนี้แหละ"
"คาบุรากิคุงคงไม่ได้ไปกินยาล่องหนอะไรมาหรอกใช่ไหมคะ..."
โลกนี้มีทั้งยาลบความทรงจำ ยาสลับร่าง อาจจะมียาล่องหนอีกก็ได้!
เอ็นโจทำท่าเหมือนแทบกลั้นขำเอาไว้ไม่อยู่ มันก็เป็นเรื่องปกติในมังงะไม่ใช่หรือไง! ฉันไม่รู้ว่าโลกนี้อะไรเป็นเรื่องปกตินี่นา...
"จริงๆนะ ไม่ต้องตามหาหรอก..." มาซายะคุงที่อยู่ข้างๆงึมงำ
"ท่านเอ็นโจติดต่อเขาได้บ้างไหมคะ"
"อื้ม จะว่าไงดีล่ะ" เอ็นโจเหลือบมองมาซายะคุง "ตอนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ช่วงใกล้ถึงและส่งเมลล์เสร็จแล้ว มาซายะอยากทดลองอะไรสักอย่างจนไม่ทันระวังทำมือถือหล่นทะเลน่ะ"
ฉันฟังอึ้งๆ แต่มันฟังดูเป็นเขามากๆเลยนะคะ... แล้วแบบนี้เอ็นโจจะไม่ทำตัวติดหนึบกับคาบุรากิอีกหรือไง! ทำหมอนั่นหายไหนไม่รู้แล้วนะคะ รู้ทั้งรู้ว่าจะติดต่อหมอนั่นไม่ได้ไม่ใช่หรือไงกัน!!!
คาบุรากิกลายเป็นเด็กหลง เถลไถลเดินเล่นจนถูกดึงดูดความสนใจให้ทำอะไรแปลกๆหรือเปล่านะ ยิ่งคนแบบหมอนั่นยิ่งอยากเอาชนะซะด้วย คงไม่ยอมแพ้จนกว่าจะสำเร็จ
"เป็นห่วงเขาน่าดูเลยนะครับ"
"ท่านเอ็นโจไม่เป็นห่วงเลยหรือไงคะ! ติดต่อเขาไม่ได้แบบนี้"
"นั่นสิน้า"
เอ็นโจเอ่ยรับสบายๆ นายเป็นเพื่อนสนิทคาบุรากินะ! เป็นมิตรแท้ยาวนาน ไม่รู้ร้อนรู้หนาวมากเกินไปแล้วนะคะ!!!
ฉันหมายหัวเอ็นโจในใจ ถึงทำอะไรเขาไม่ได้ก็เถอะ เลยได้แต่สวดขับไล่ปีศาจแทน
เมื่อนึกถึงว่าคนตรงๆแบบคาบุรากิมาเป็นเพื่อนกับจอมมารแบบนี้ถือเป็นเรื่องแปลกอย่างบอกไม่ถูก แต่ว่าเอ็นโจที่เป็นแบบนี้ล่ะนะที่จะรับมือกับเรย์กะ ตัวร้ายในคิมิดอลได้
แต่ถึงจะเจ้าเล่ห์ เลวร้าย จอมมารมากแค่ไหน เอ็นโจคงไม่ได้ทำท่าทางสบายๆแบบนี้หรอกมั้งถ้าคาบุรากิเป็นอันตรายอะไรจริงๆ อย่างน้อยเอ็นโจในคิมิดอลที่ฉันอ่านมาก็เป็นแบบนั้น
ฉันขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว ไม่ใช่ว่าคาบุรากิวางแผนอะไรกับเอ็นโจไว้ เตรียมเชอร์ไพส์ฉันอะไรแบบนั้นนะ
ตอนติวเรื่องจีบวาคาบะจังก็บอกไปแล้วไงว่าอย่าทำอะไรอย่างนั้น... หายตัวไปไม่บอกกล่าว ทำเอาคนอื่นเขาเป็นห่วงแบบนี้ใช้ไม่ได้นะคะ
แต่หมอนั่นดูโรแมนติคมีความฝัน วิธีจีบเหมาะกับการอยู่แค่ในมังงะเอามากๆเลยนะ แต่มาทำในชีวิตจริงก็ดูลำบากในหลายๆอย่าง แต่โลกนี้ก็นับว่าเป็นโลกมังงะอยู่นะ
ฉันได้แต่ลังเลว่าควรกลุ้มใจต่อดีไหม...
“จะยังไง ถ้าติดต่อคาบุรากิคุงได้ช่วยบอกฉันด้วยนะคะ” ฉันผลักความกังวลให้เอ็นโจแบกรับบ้าง
“แต่ผมไม่มีเมลล์หรือเบอร์มือถือคุณคิโชวอินเลยนะครับ”
เอ็นโจพูดด้วยรอยยิ้ม ฉันชะงัก พลาดแล้วค่ะ ทั้งๆที่ระวังมาโดยตลอดแท้ๆ ให้ตายเถอะ! คาบุรากิหายไปไหนนะ
แบบนี้จะนินทาเอ็นโจในมือถือก็เริ่มไม่ค่อยวางใจเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ฉันมองเมลล์เอ็นโจในมือถือตัวเองแล้วรู้สึกเสียววาบๆขึ้นมา
“ขอโทษนะครับคุณคิโชวอิน แต่ผมขอยืมตัวมาซายะสักพักได้หรือเปล่า”
เอ็นโจพูด เรียกชื่อคาบุรากิกับมาซายะคุงเหมือนกันแบบนี้ไม่สับสนแย่หรือไงกันนะคะ
มาซายะคุงที่ยืนอยู่ข้างๆฉันสะดุ้ง
ฉันมองมาซายะคุงที่ทำหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ก็จับมืออีกฝ่ายเบาๆ อย่าข่มขู่มาซายะคุงนะ! ฉันทำใจกล้ายืนเผชิญหน้ากับเอ็นโจ เพื่อปกป้องมาซายะคุง อือ รอยยิ้มน่ากลัวไปแล้วนะคะ... แต่ยังไงก็ไม่ยอมให้เขาทำอะไรมาซายะคุงหรอกนะ!!!
แต่คิดๆดูแล้ว เอ็นโจคงไม่ได้คิดจะข่มขู่อะไรเด็กน้อยคนนี้หรอกมั้ง ปกติก็ดูแลยูกิโนะคุงดีนี่นา ถึงจะทำตัวน่ากลัวยังไง แต่ก็ดูแลน้องชายตัวเองออกมาได้เป็นเทวดาน้อยนี่นะ คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
“ไว้ทีหลังได้ไหม...”
มาซายะคุงพูดต่อรอง
“ก็ได้ แต่ขอแนะนำหน่อยล่ะกันนะ ตอนนี้เหมาะมากๆที่จะทำแบบนั้น”
“อื้อ...”
ทำอะไรกันคะ นายสอนอะไรแปลกๆให้มาซายะคุงหรือเปล่าน่ะ
พอสบโอกาสฉันก็รีบบอกลาแล้วหนีออกมาโดนลากมาซายะคุงหลบหลีกจอมมารมาด้วยอีกคน
มือของมาซายะคุงเล็กกว่าฉันอีกนะ ถึงจะเป็นผู้ชาย แต่ก็เป็นเด็กที่อายุห่างกันแบบสุดๆเลยนี่นา ฉันกุมมือเล็กๆของมาซายะคุงไว้ อุ่นจังเลย ได้ใกล้ชิดเด็กน้อยแบบนี้รู้สึกเป็นกำไรชีวิตยังไงไม่รู้นะคะ
มาซายะคุงหน้าแดงนิดๆ แต่พอฉันจะเอามือออก เขาก็จับมือฉันไว้แน่น ดึงเบาๆ ตากลมโตจ้องมองมาที่ฉัน แล้วถาม "อยู่แบบนี้สักพักได้หรือเปล่า"
เลือดกำเดามายาของฉันไหลทะลักจนแทบหมดตัว หัวใจอ่อนยวบ อยากกอดมาซายะคุงแรงๆสักทีแล้วอุ้มกลับบ้านจังเลยค่ะ
ยกเลิกหมั้นกับคาบุรากิแล้วหมั้นกับมาซายะคุงแทนได้ไหม พอมานั่งพัก มาซายะก็มานั่งแปะอยู่ข้างๆฉัน แล้วเงยหน้าขึ้นมอง เขาท่าทางดีใจอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะซุกตัวอย่างออดอ้อน ไม่ไหวแล้วค่ะ ศีลธรรมในใจฉันเริ่มสับสน
"มาซายะคุงปีนี้อายุเท่าไหร่หรอจ๊ะ" ฉันถามดู จะได้รู้ว่าเมื่อไหร่จะถูกกฎหมาย
"ก็พอๆกับเธอนั่นแหละ..." มาซายะคุงบอก
"เอ๋"
หัวใจฉันระทึกนึกถึงพระเอกในนิยายรักที่อ่านเมื่อหลายวันก่อน เขาพูดกับนางเอกอย่างจริงจังว่าระยะห่างอายุไม่เป็นอุปสรรคต่อความรัก อย่าบอกนะว่ามาซายะคุงเองก็ชอบฉันในรูปแบบนั้น!!! นี่มันโมเม้นต์ฤดูใบไม้ผลิในฝันของฉันเลยนี่คะ! บางทีครอบครัวหรือคนรอบข้างก็อาจจะต่อต้าน แต่ทว่าความรักที่เรามีให้แก่กันก็จะทำให้ผ่านพ้นอุปสรรคทั้งหมดไปได้!!!
แต่ว่าในโลกคิมิดอล เรย์กะกลับไปหลงรักคาบุรากิเสียก่อน ถ้าชอบมาซายะคุงอะไรๆอาจไม่เลวร้ายถึงขั้นในมังงะก็ได้นะคะ...
"คิดอะไรแปลกๆอยู่นั่นน่ะ..."
พอเห็นฉันเงียบไปนาน มาซายะคุงก็ทักถามขึ้น แย่ล่ะ เพ้อเจ้อจนหลุดยิ้มโลกส่วนตัวออกไปอีกแล้วสินะคะ...
"ไม่เชื่อจริงๆหรอว่าฉันเป็นมาซายะ คาบุรากิคนเดียวกับที่เธอรู้จัก..."
"เชื่อสิจ๊ะ" ฉันยิ้มตอบไป ก็คงคนเดียวกับที่เรย์กะโลกคิมิดอลรู้จักนั่นแหละนะคะ
"..."
มาซายะคุงทำท่าเหมือนพูดอะไรไม่ออก ทำไมกันนะ? เรย์กะในโลกคิมิดอลไปทำอะไรมาหรือเปล่านะคะ
วันนี้ฉันสำรวจร้านอาหารที่ดูน่ากินมาส่วนหนึ่งแล้ว เลยพามาซายะคุงไปกินด้วยกัน มาซายะคุงท่าทางชอบกินอะไรคล้ายๆคาบุรากิ แถมยังสั่งของหวานแบบเดียวที่เขาชอบอีก ท่าทางตอนกิน ลักษณะการพูดคุย ยิ่งดูก็ยิ่งเหมือนคาบุรากิเอามากๆ
หรือมาซายะคุงเป็นคนเดียวกับคาบุรากิ?
...ไม่หรอกค่ะ! ไม่มีทางเป็นไปได้!!! ฉันคิดอะไรแฟนตาซีหลุดโลกเข้าไปทุกที เป็นเพราะคุยกับคาบุรากิบ่อยๆแน่ๆทำเอาฉันเปลี่ยนไปทีละนิด! ไม่ได้การล่ะ! หลังจากนี้คงต้องดึงสติกลับมาเป็นพักๆแล้วล่ะมั้งคะ
หลังกินอาหารเย็นด้วยกันเสร็จ มาซายะคุงก็พาไปเดินแถวชายหาด บริเวณเป็นกึ่งๆชายหาดส่วนตัวของโรงแรม และคนส่วนใหญ่ก็นั่งเรือไปที่เกาะแล้ว จึงมีคนอยู่ไม่มากนัก
บรรยากาศตอนนี้ดูสวยงามจริงๆเลยนะคะ คาบุรากิมาเห็นจะต้องนึกถึงกลอนรักแสนหลอนพวกนั้นแน่ๆ
"เธอคงลืมไปแล้ว" มาซายะคุงเริ่มต้นพูด เสียงของเขาเคร่งขรึม แต่ก็ดูเล็กๆน่ารักอย่างบอกไม่ไม่ถูก "ตอนนี้ฉันขอพูดอีกรอบแล้วกันนะ"
แววตาจริงจังปรากฏขึ้น มาซายะคุงหันมาหาฉัน
"ฉันรักเธอนะ"
“เอ๋!!!”
ฉันชะงัก มองอีกฝ่ายพักใหญ่กว่าจะเริ่มประมวลสิ่งที่เกิดขึ้นได้
หัวใจฉันแทบหยุดเต้น ลืมวิธีการพูดไปชั่วขณะราวกับปรับตัวรับมือกับเหตุการณ์ตรงหน้าไม่ทัน
นี่เป็นโมเม้นต์ที่ฉันรอคอยมาโดยตลอดเลยนี่คะ คำสารภาพรักท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติค พระอาทิตย์ที่ใกล้ลาลับฟ้า เปล่งประกายแสงสีส้มสะท้อนผิวน้ำ เสียงคลื่นกระทบฝั่งแผ่วเบา พร้อมสายลมที่อบอุ่นหัวใจ
แต่ว่านะ...
ฉันมองมาซายะคุง อีกฝ่ายดูไม่ได้ล้อเล่นเลยสักนิด เอาจริงงั้นหรอ...
"อือ ไม่ชอบหรอ..." มาซายะคุงพูดอย่างลนลาน "จริงๆอยากปิดโรงแรมแล้วให้มาบรรเลงออเคสตราอะไรแบบนี้นะ แต่เธอเคยบอกว่าให้สารภาพรักตรงๆไม่ใช่หรอ"
ฉันตกตะลึง บริบทคุ้นๆอย่างบอกไม่ถูกยังไงไม่รู้นะคะ
ความน่ารักอบอุ่นของมาซายะคุงทำหัวใจฉันละลาย แต่ทว่าฉันได้ยิ้มฝืนๆกึ่งขอโทษให้อีกฝ่าย
นี่หรือเปล่านะความรู้สึกของท่านยูริเอะตอนเห็นน้องชายที่เอ็นดูมาหลงรัก...
"พี่มีคนที่ชอบแล้ว ขอโทษจริงๆนะ"
มาซายะคุงทำหน้าช็อกราวกับโลกจะถล่ม แล้วเค้นเสียงออกมา "ใครกัน"
พอฉันไม่ตอบ เขาก็ทำหน้าซึมจ๋อย ท่าทางเหมือนพยายามพูด แต่ก็พูดอะไรออกมาไม่ได้ พร้อมจะร้องไห้ตลอดเวลา ตากลมๆใสๆเผยแววเศร้าสร้อยออกมาชัดเจน เห็นแล้วอยากเข้าไปกอดปลอบเขาจริงๆ แต่ถ้าทำแบบนั้นก็จะยิ่งไปกันใหญ่...
"คู่หมั้นของพี่คนนั้นนั่นแหละนะ"
ฉันกลั้นใจพูดเมื่อโดนอีกฝ่ายเค้นคำตอบมาอีกรอบ แม้ไม่อยากยอมรับตรงๆ แต่ว่ามันก็เป็นความจริง หน้าฉันแดงไปหมดแล้ว ให้ตายเถอะ!
"เอ๋!!!" มาซายะคุงอุทานอย่างตกตะลึง แล้วมองฉันด้วยแววตาเป็นประกาย ท่าทางดีใจสุดๆ ทำไมกันน่ะ?
หรือว่ามาซายะคุงกะจะเป็นพ่อสื่อให้พี่ชาย(ญาติ?)ตัวเองตั้งแต่ต้น ท่าทางเศร้าซึมเมื่อกี้หายไปเกลี้ยงไม่เหลือร่องรอยสักนิด! อะไรกันน่ะ!!!
ทำไมเด็กๆถึงชอบจับคู่กันจังเลยนะคะ...
มาซายะคุงหัวเราะร่าเริงมีความสุขแล้วกอดฉันแรงๆครั้งหนึ่ง ท่าทางสดใสทำหัวใจฉันอ่อนยวบ แย่แล้วค่ะ รู้สึกดีชะมัด อบอุ่นจัง แต่ปฏิเสธเขาไปชัดเจนแล้วนี่นะ คงไม่เป็นไร
ฉันลูบหัวมาซายะคุงอย่างแผ่วเบา ถ้าเขาแค่เป็นพ่อสื่อ ไม่ได้คิดรักฉันในรูปแบบนั้นก็ดีล่ะนะ ถ้าต้องมองเด็กน้อยคนนี้ทำหน้าเศร้าไปตลอด ฉันต้องใจสลายไปแน่ๆ ไม่อยากทำร้ายรอยยิ้มสดใสร่าเริงนั่นเลยล่ะนะคะ
ฉันเริ่มคิดได้ขึ้นมา อย่าบอกนะคะว่าเรย์กะในโลกคิมิดอลก็ถูกมาซายะคุงเป็นพ่อสื่อ! ด้วยความน่ารักน่าเอ็นดู เรย์กะเลยพยายามจีบคาบุรากิอย่างเต็มที่ไม่ให้มาซายะคุงผิดหวัง!
แต่คิดไปคิดมาเรย์กะโลกคิมิดอลคงไม่ได้รักเด็กขนาดนั้นหรอกมั้งคะ
จนถึงตอนกลางคืนคาบุรากิก็ยังไม่กลับมา แต่กลับมีเมลล์ของเขาส่งมาให้ว่า “ซื้อมือถือได้แล้ว นี่เบอร์ใหม่ฉันนะ” ไม่คิดจะอธิบายสักนิดหรือไงว่านายหายไปไหน! พอฉันอ่านไม่ตอบ หมอนั่นก็ลนลานส่งเมลล์กลับมาหลายฉบับ ฉันเลยปิดมือถือหนี
พอฉันกำลังจะนอน ก็มีคนมาเคาะประตูห้อง ตอนแรกนึกว่าเป็นคาบุรากิ แต่กลับเป็นมาซายะคุง
เขาเริ่มต้นพูด “ฉันกลายเป็นเด็กน่ะ...”
-------------- (จบตอน 46) -------------
โม่งทะลุมิติกลับมาแล้ว ขอบคุณค่ะ //เช็ดน้ำตาแปป ถ้างานมันหนักก็ไปทำเถิด รู้สึกผิดที่ถามถึงเลย ;_;
โม่งฟิคคู่หูทะลุมิติอิสแบ็คคค /จุดพลุให้อย่างอลังการยังกะออกมาจากความคิดคาบุ
เหมือนช่วงนี้ไม่ค่อยได้อ่านฟิค เยสสสส
>>933 ขอบคุณที่เกลียดกู มีความสุขมากค่ะ 5555
นี่กูกำลังคิดอยู่เลยว่าจะเดินสายทัวร์กินดีไหม แต่เวลากูเขียนเนื้อหามันจะยืดๆเดินช้า ถ้าทัวร์กินแบบเนื้อเรื่องหลักนี่อาจจะหาทางกลับไม่ถูก
แต่มันก็น่าทำน้า~ เพราะกูแต่งเสร็จช่วงสามสี่ทุ่มตลอด ลงของกินทุกตอนก็ไม่เลวอยู่~
โอ้ยย ตอนล่าสุดยูกิโนะโคตรน่ารักกกก
>>939-941 มึงกลับแล้ววว ดีใจจจ ไม่นึกว่าจะได้อ่านอีกแบบนี้ //กอด
ว้ายยยย สาวยอมรับแล้ว! ฟินไปเลยไหมล่ะคาบุรากิ จริงๆ คาบุรากิพูดตรงๆตลอดนะว่าตัวเองเป็นใคร ตั้งแต่ต้นเลย แต่เรย์กะดูไม่เอ๊ะใจเลยสักนิด 5555 โชตะค่อนบังตาจริงๆ คาบุรากิร่างเด็ก ได้โอกาสก็น้วยเอาๆ พอสาวไม่ว่าก็อ้อนต่อ เป็นเด็กทีได้กำไรหลายต่อ
>>945 ใจร้ายยยยย กะให้โม่งซุยรันท้อง 5 เดือนตามเจ้าแม่เลยเรอะ
อยู่ๆก็คิดว่า ถ้าคาบุกับยูกิโนะสลับร่างกัน มันอาจจะลงตัวก็ได้นะ 5555555555
มันจะเข้ากันเหรอวะ อย่าลืมนะว่าอาวุธที่ร้ายแรงที่สุดของยูกิโนะคุงคือรอยยิ้มเทวดา ซึ่งคงจะใช้ท่านั้นตอนอยู่ในร่างคาบุรากิไม่ได้แน่ๆ ไม่งั้นสยองกันทั้งโรงเรียน จักพรรดิยิ้มสดใส แถมอ้อนเรย์กะกับเอ็นโจเนี่ย
สรุปชื่อกระทู้ยังไงกันบ้าง 950แล้วนะ
อ้างอิงจาก >>899 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการ 16 จาน) เป็นผู้ชนะไป ใครจะตั้งกระทู้ใหม่ก็อปข้างล่างไปใช้นะจ๊ะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการ 16 จาน)
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบานพิชิตใจเธอ! [ศึกรักที่ 13]
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อรักสุดมิราเคิลของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์เรย์กะ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล (หรือถ้อยความที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
4) แจ้งดิบตอนใหม่หลังเที่ยง เพื่อไม่ให้ทับซ้อนกับแปลไทย
.
♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing
How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing
รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ
มีข่าวลือแน่นอนขึ้นรถคาบุรากิงี้ ประมาทไปนะท่านเรย์กะ!
เอ็นโจสร้างกระแสมาไม่ทันไร โดนคาบุรากิตีกลบไปหมดแล้ว ทำให้กูนึกถึงอีเวนผ้าขนหนูคู่เลย และนึกถึงฟิตยูสุเกะคิมิกลับชาติมาเกิดเป็นยูกิโนะ ยูกิโนะคงจะบอกแบบนี้ "ถ้าไม่มีผม สงสัยพี่ชูสุเกะก็คงได้แต่วนลูปอยู่แบบนี้ร่ำไป น่าสงสาร น่าสงสาร เอ้า เชิญใช้งานผมได้เต็มที่เลย พี่ครับ!!"
เดี๋ยวก็มีข่าวท่านเรย์กัคบซ้อน สับรางแทบมิทัน ^^;
กูว่าเคมีคู่นี้มันน่ารักจริงๆ น่ะแหละ ท่านเรย์กะเหมือนอาจารย์พาลูกศิษย์ผู้ไร้เดียงสาไม่รู้อิโหน่อิเหน่ออกเรียนรู้โลกกว้าง คาบุแม่งซื่อทุกเรื่องจริงๆ ต้องแบบนี้แหละจะได้เข้าใจความรู้สึกวาคาบะเวลาเข้าร้านหรูๆ แล้วทำตัวไม่ถูกบ้าง
ผมรู้สึกว่าเรือของบากะรากิกำลังมา
เดทที่ร้านฟาสฟู้ดนี่มันอะไรกัน แล้วยังไอ้คอมโบชีสเบอร์เกอร์ตอนท้ายนั่นอีก แมร่ง..... //น้ำลายหก
อ่านตอนล่าสุดแล้วแอบคิดถึงพล็อตแนวตำหนักในของจีน สนมเอกเรย์กะผู้เฉิดฉันได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้คาบุรากิมากกว่าใครๆ มักจะเสด็จไปใช้เวลาร่วมกันบ่อยๆ หารู้ไม่ว่าฮ่องเต้คาบุรากิไปขอคำแนะนำในการเรียนรู้วิถีสามัญชนนอกวังหลวงเพื่อหาทางเกี้ยวแม่นางวาคาบะสามัญชน เรื่องนี้เป็นความลับ รู้อยู่แค่อ๋องแปดเอ็นโจ แม้สนมเอกเรย์กะจะเบื่อๆ เซ็งๆ ฮ่องเต้ แต่ก็ต้องเอาใจไว้ก่อนเพื่อรักษาเกียรติยศของตระกูล ยาวๆ ไป
ท่านเรย์กะบอกว่าตัวเองบอบบางดั่งพุดดิ้งเต้าหู้...หมายถึงพุงในตอนนี้ชิมิ
ฟาสท์ฟู้ดอ่ะแคลฯ โคตรอำมหิตเลยนาท่านเรย์ก๊าาาาาา
มื้อเที่ยงของกูวันนี้เลยต้องเป็นเบอร์เกอร์เลย แม่งเอ้ยยยย อยากกินแบบชีสเยอะๆ เนื้อเยอะๆ
>>966 กูจัดเบอร์เกอร์เซเว่นว่ะ ฮรือ อยากจิครายยยยยยยยยยย จะให้ถ่อไปซื้อแมคหรือเบอร์เกอร์คิงก็ไกลจากที่ทำงานเกินไป
ว่าไปกูก็คิดถึงเบอร์เกอร์เซเว่นสมัยก่อน แบบที่มันยังไม่เอาใส่ซองเหมือนตอนนี้ เบอร์เกอร์กุ้งกับเบอร์เกอร์ไก่นี่อร่อยสุดๆ แต่หลังจากมันเอาใส่ซอง รสชาติแม่งก็เลวร้ายขึ้นทันตา ใครใช้ให้มันเอาของทอดไปฟรีซแล้วเวฟซ้ำวะ หาความอร่อยแทบไม่มี อยากทวงคืนเบอร์เกอร์สมัยก่อนกลับมาจริงๆ
>>967 ตอนเย็นพุ่งไปร้านฟาสต์ฟู้ดเลยมึง
เรย์กะ โชคดีจริงที่เกิดมามีแม่เป็นสาวงามเกียวโตผู้ผอมบาง เลยสืบทอดพันธุ์กรรมอ้วนยากมา เธอติดนิสัยรักการกินมาชาติก่อนที่เป็นสาวอ้วนอวบ พอมาเป็นเรย์กะกินเยอะขนาดนั้นก็มาอ้วนหน่อยๆ งดอาหารออกกำลังกายหน่อย วิ่งมากหน่อย ใช้เวลาไม่นานก็เป็นสาวผอมหุ่นดีเหมือนเดิม
กรูนี่อ่านตอนต่อคิวซื้อข้าวแกงในฟาสฟู๊ด เลยต้องเปลี่ยนไปเข้าแมค ฯ แทน T-T
อ่านตอนล่าสุดแล้วโคตรอยากอ่านมุมมองคนนอก มันต้องกร๊าวมากแน่ๆ ท่านเรย์กะ วันก่อนขึ้นรถเอ็นโจ วันนี้ขึ้นรถคาบุรากิ
ขอบใจโม่งแปลน้าาา
ท่านเรยกะ แก้แค้น 10 ปียังไม่สายนะ...
รึอาจจะเกิน? 555
โดกิๆกับคาบุแล้นน. แต่น่าสงสารตรงที่ฝ่ายชายบอกชอบคนอื่น จะไปโดกิทำไมเล่า ท่านเรยกะ
โดกิหน้าตาล้วนๆเลยนะนั่น
ทางนี้ก็เหมือนกัน เป็นคนที่อ้วนง่าย แต่พอไม่ค่อยได้กินอะไรมากก็ลดแล้ว และส่วนใหญ่จะไปกองที่พุงกับขาซะมากกว่า แขนนี่เล็กเชียว......
แวะเอาฟิคมาแปะ
ห้องน้ำชาบ้านคาบุรากิ I
ฉันเป็นสาวใช้บ้านท่านคาบุรากิค่ะ บ้านของเรารับใช้ท่านคาบุรากิมาตั้งแต่สมัยคุณยายแล้ว สมัยโน้นคุณตาของฉันไปออกรบแล้วก็ไม่ได้กลับมาอีก คุณยายได้ท่านคาบุรากิรับเข้ามาทำงานในบ้านทั้งที่ท้องโตทำอะไรไม่ได้มาก แถมยังเมตตาช่วยดูแลค่าทำคลอด ดังนั้นก็เลยสาบานว่าบ้านของเราจะรับใช้ท่านคาบุรากิตลอดไป
อันที่จริงฉันก็ไม่ได้รังเกียจฐานะสาวใช้หรอกค่ะ ออกจะชอบด้วยซ้ำ หลังจากที่พวกคุณท่านส่งฉันเรียนจนจบมัธยมปลาย ฉันออกมาเป็นสาวใช้เต็มตัวที่บ้านของท่านคาบุรากิ เพราะฉันชงชาได้อร่อยตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว ดังนั้นหน้าที่ของฉันก็คือการรับใช้ในห้องน้ำชา
ถึงแม้ฉันจะอบขนมได้ แต่ในบ้านนี้มีแต่คุณหนูที่ชอบทานขนม ทว่าคุณหนูรสนิยมสูงมาก ดังนั้นถ้าเป็นขนมของมือสมัครเล่นก็จะไม่ยอมทานเด็ดขาด ทุกวันจะมีเค้กหรือขนมจากร้านชื่อดังซื้อเข้ามาในบ้านเสมอ ทั้งคุณหนูซื้อมาเองหรือเป็นของฝากจากคนอื่น บางครั้งนายท่านที่กลับมาจากต่างประเทศก็จะซื้อขนมมาฝากคุณหนูด้วย
“อันนี้ฉันชิมแล้ว เธอเอาไปลองชิมก็แล้วกัน” ในขณะที่ฉันกำลังจัดเตรียมห้องน้ำชาเพื่อรอคุณหนูกลับมา คุณหนูก็เดินเข้ามาในห้องน้ำชาพร้อมกับคุณสึกิที่แบกถุงจำนวนมาก ถึงแม้บ้านคาบุรากิจะรวย แต่คุณหนูก็ไม่ใช่พวกที่ชอบซื้อไปเรื่อย พอเห็นฉัน คุณหนูก็ยื่นถุงใบหนึ่งมาให้
แม้ว่ามาดามจะให้ของฉันอยู่หลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มาจากคุณหนู ฉันรับของมาแล้วก็รีบวางไว้เพราะต้องจัดน้ำชาให้กับคุณหนู “จัดสตรอเบอร์รี่ช็อตเค้กกับมองบลังค์มา” คุณหนูสั่งแล้วก็ไปนั่งบนโซฟา ดังนั้นฉันจึงรีบกระวีกระวาดเรียกให้คุณสึกิที่แบกถุงตามเข้ามาในแพนทรี่เตรียมน้ำชา
ปกติแล้วขนมที่คุณหนูซื้อกลับมาจะเป็นขนมของร้านชื่อดัง แม้จะอ่านชื่อร้านไม่ออก แต่ฉันก็จำลักษณะและตัวอักษรที่เป็นภาษาต่างประเทศพอได้ หากเป็นขนมญี่ปุ่น ก็จะเป็นขนมของร้านขนมชื่อดัง ทว่าขนมที่คุณหนูซื้อมาวันนี้ดู...บ้าน...กว่าที่คิด ถุงขนมเป็นแบบเรียบ ๆ ขนมข้างในก็หน้าตาธรรมดา
อาจจะเป็นร้านในตำนานที่ฉันไม่เคยได้ยินชื่อก็ได้ อย่างคุณหนูของที่ไม่อร่อยไม่มีทางซื้อกลับมามากมายขนาดนี้หรอก ฉันจัดเค้กไปให้คุณหนูที่นั่งเหม่อลอยพิกล พอเห็นหน้าคุณหนูแบบนั้นฉันก็ใจไม่ดีเลย คราวก่อนเรื่องท่านยูริเอะคุณหนูก็มีท่าทีแปลก ๆ ทำเอานายท่านกับมาดามร้อนใจแทบแย่ ดีที่ได้ท่านเอ็นโจช่วยตามตัวกลับมา
พอฉันเสิร์ฟชาให้คุณหนูเสร็จก็กลับไปยังแพนทรี่เพราะคุณหนูไม่ชอบให้ใครวุ่นวายเวลาพักผ่อน ก็เห็นคุณสึกิมองถุงขนมพวกนั้น เมื่อเห็นฉัน คุณสึกิก็เล่าให้ฟังว่าวันนี้คุณยาเตะคนขับรถเล่าให้ฟังว่าขับรถไปชนจักรยานเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง คุณหนูเลยจ่ายเงินค่าเสียหายให้เธอและซื้อขนมพวกนี้กลับมา
ฉันมองขนมกองโตอย่างเป็นกังวล ปกติแล้วถ้ากินถูกขนมไม่อร่อย คุณหนูจะอารมณ์ไม่ดีไปตลอดวัน
รอจนกระทั่งคุณหนูกลับขึ้นห้อง ฉันที่ไปเก็บกวาดก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นขนมเค้กในจานถูกกินจนเรียบ ฉันเก็บภาชนะเข้าไปล้างเสร็จก็ลองเอาขนมที่คุณหนูให้มาจัดใส่จานลองชิม
เค้กที่ได้รับมาคือสปันจ์เค้กชาเขียวหน้าตาสุดธรรมดา พอลองชิมดูแล้วก็ต้องแปลกใจ
เนื้อขนมนุ่มนวล ไม่ฉ่ำเหมือนขนมตะวันตก ทว่าฟูเบาละลายในปาก ชาเขียวก็เข้มข้นเข้ากับรสหวานกำลังพอดี แม้จะกลืนลงไปแล้วก็ยังได้กลิ่นชาเขียวอวลอยู่ในปาก จัดว่ารสชาติดี ถึงกระนั้นหากให้เทียบกับขนมราคาแพงของโปรดของคุณหนูก็ยังห่างชั้นอยู่
‘ทาคามิจิ’ ฉันอ่านชื่อขนมบนถุง แล้วสงสัยว่าบางทีอาจจะเป็นร้านขนมที่กำลังดังมากในหมู่ไฮโซก็เป็นได้
..........
ห้องน้ำชาบ้านคาบุรากิ II
วันนี้ฉันก็ยังคงรับใช้อยู่ในห้องน้ำชาบ้านท่านคาบุรากิอย่างแข็งขัน
เพราะว่าวันนี้นายท่านกลับมาจากต่างประเทศ ดังนั้นมาดามจึงกลับมาเร็วกว่าปกติ ฉันเตรียมต้าหงเผาที่ดีที่สุดออกมาต้อนรับนายท่าน ส่วนของมาดามเป็นเกียะคุโระ พอเห็นนายท่านกับมาดามนั่งเคียงคู่กันแล้วก็อดทอดถอนหายใจไม่ได้ คุณท่านทั้งสองสง่างามราวกับจักรพรรดิและจักรพรรดินี เพียงแค่ได้มองก็เป็นบุญตาแล้ว
“มาซายะยังไม่กลับมารึ?” นายท่านถามคุณแม่บ้านที่มาช่วยฉันรับใช้คุณท่านทั้งสอง
“คุณหนูอยู่ข้างบนเจ้าค่ะ เห็นว่าเตรียมตัวจะออกไปข้างนอก แต่ดิฉันแจ้งให้ทราบแล้วว่านายท่านกลับมา”
นายท่านพยักหน้า คุณท่านทั้งสองพูดถึงเรื่องสารทุกข์สุขดิบกันพักใหญ่ คุณหนูก็เข้ามาในห้องน้ำชาในชุดที่เตรียมออกนอกบ้าน ทักทายคุณท่านทั้งสองอย่างสง่างาม ฉันได้แต่เหลือบตามอง รู้สึกเหมือนแก้มทั้งสองข้างร้อนผ่าว ทั้ง ๆ ที่เห็นคุณหนูมาตั้งแต่เด็ก ทว่าพอเห็นคุณหนูใส่กางเกงสแล็คของฮิวโก้บอสตัวเก่งทีไรหัวใจก็หวั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้ทุกที พลันเอาสงสัยไปด้วยว่าจะออกไปพบท่านยูริเอะรึเปล่า เพราะแต่งตัวได้หล่อเหลากว่าปกติที่ออกไปกับท่านเอ็นโจ
ดูเหมือนว่าข้อสังเกตนั้นจะไม่ได้พ้นจากสายตาอันเฉียบคมของมาดาม มาดามยิ้มน้อย ๆ “มาซายะ จะออกไปเที่ยวกับชูสุเกะคุงเหรอจ๊ะ?”
คุณหนูทำท่าอึกอัก ดูท่าว่าคนที่คุณหนูออกไปด้วยต้องไม่ใช่ท่านเอ็นโจแน่ ดูเหมือนมาดามเองก็ทราบเช่นกัน ทว่าท่านไม่ได้คาดคั้นต่อ ลดสายตามองหนังสือในมือของคุณหนูแล้วทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย “พักนี้เปลี่ยนมาชอบเช็คสเปียร์แล้วหรือคะ พักก่อนเห็นถือบทกวีของไฮเน่ไม่ได้ห่างอยู่เชียว” ฉันมองตามมาดาม ตั้งแต่คุณหนูกลับมาจากการออกเดินทางครั้งก่อน ก็เอาแต่อ่านหนังสือเล่มเดิม ๆ แล้วก็ถอนหายใจด้วยความเศร้าสร้อย และเป็นอย่างที่มาดามพูดจริง ๆ เพราะหนังสือในมือของคุณหนูเป็นคนละเล่มกับหนังสือเล่มนั้น
พอเปลี่ยนบทสนทนา คุณหนูก็มีท่าทีผ่อนคลายขึ้น “เล่มนั้นยกให้คิโชวอินไปแล้วครับ” ฉันเห็นสายตาของมาดามประกายวาบครู่หนึ่ง ดูท่านอยากพูดเรื่องนี้ต่อ แต่เบนไปพูดเรื่องโปรแกรมดีท็อกซ์ที่กำลังจะจัด และขอให้คุณหนูไปทักทายมาดามที่เข้าร่วมคอร์สแทน
พอคุณหนูออกไปได้ซักพัก นายท่านก็หัวเราะ “เธอวางแผนอะไรอีกแล้วสินะ”
มาดามยิ้มอย่างเบิกบานใจ “คุณคิดยังไงกับคุณหนูบ้านคิโชวอินหรือคะ?”
คุณท่านทำท่านึก “ลูกสาวบ้านคิโชวอินงั้นหรือ น่าอิจฉาท่านคิโชวอินจริง ๆ เห็นว่าลูกสาวติดแจเอง เสียดายที่เราไม่มีลูกสาวเพิ่มอีกคน ไม่อย่างนั้นฉันก็คงมีลูกสาวน่ารัก ๆ มาคอยออดอ้อนบ้างเหมือนกัน”
“ถึงไม่มี ก็ไม่ใช่ว่าหาไม่ได้หรอกนะคะ” มาดามบอก ยกชาขึ้นจิบอย่างสง่างามแล้วจึงพูดต่อ “งานชมหิ่งห้อยครั้งนี้จะต้องชวนคุณเรย์กะมาให้ได้เลยทีเดียว ทั้งสองคนจะได้สนิทสนมกันมากกว่านี้”
นายท่านส่ายหน้า แกล้งทำหน้าระอา แต่ก็แอบสนุกไปกับภรรยาไม่ได้ “เรื่องของเด็ก ๆ เข้าไปยุ่งจะไม่งามนะ”
มาดามปรายตาให้กับนายท่าน “มาซายะของเราซื่อขนาดนั้น ถ้าฉันไม่ช่วยคุณเรย์กะก็คงถูกแย่งไปก่อน ฉันได้ยินจากพวกเด็ก ๆ ว่าคุณหนูบ้านคิโชวอินน่ะมีแต่หนุ่ม ๆ รุมล้อมให้เลือกจนไม่หวาดไหว ถึงมาซายะจะดีพร้อม แต่เด็กผู้หญิงถ้ามีคนมาใกล้ชิด ทำดีด้วยบ่อย ๆ ก็อดไม่ได้แน่ที่จะต้องหวั่นไหวนะคะ”
“ถ้าเธอว่าดีฉันก็ว่าดี” นายท่านยิ้ม “เด็กคนนั้นก็เป็นคุณหนูที่เพียบพร้อม อีกอย่างกิจการของคิโชวอินก็ไปได้สวย ยิ่งได้ลูกชายคนโตช่วยงานก็ดูเหมือนจะขยายการลงทุนได้อีกมาก อีกอย่าง...เจ้านั่นจะได้เลิกคิดถึงยูริเอะเสียที”
ฉันเติมชาให้กับมาดาม นึกสงสัยว่าคุณหนูคิโชวอินเป็นคนยังไงกันหนอ ถึงได้ถูกใจมาดามที่ระมัดระวังเรื่องการคบหาของคุณหนูกับบรรดาสาว ๆ ที่จ้องจะจับคุณหนูเพื่อครอบครองสมบัติบ้านคาบุรากิเหลือเกิน ดูท่าว่าจะต้องเป็นหญิงสาวที่งดงามเพียบพร้อมราวกับยามาโตะ นาเดชิโกะแน่ ๆ
จบ
ดาเมจอาหารวันนี้มันช่างหนักหนายิ่งนัก!! อะฮึกๆ กูขอกลับไปวิจัยหาเมนูอาหารที่รุนแรงกว่านี้มาใส่ฟิคแปบ //เขวี้ยงสมุดทิ้งแล้ววิ่งออกปัยยยย
เป็นคุณเมดที่น่ารักดีจังงง แต่คุณเมดเข้าใจผิดแล้วค่ะ นาเดชิโกะนี่เทียบราชินีแห่งจังค์ฟู้ดไม่ได้หรอกนะคะ
คุณเมดก็อย่าติดฟิลเตอร์ไปอีกคนน่า...
แปลไทยล่าสุดนี่ดีนะที่เพิ่งมาอ่านตอนกินข้าวเสร็จอิ่มๆ ถถถ
ดีนะกูอ่นตอนใหม่ตอนกำลังกินข้าว...
มีหนุ่มๆรุมล้อม....จนให้เลือกไม่หวาดไม่ไหว...ค่ะ
จริงเหรอคะมาดาม
อย่าลืมตั้งกระทู้ใหม่...
ตั้งกระทู้ใหม่แล้วน้า จะลงฟิควิ่งควายกรีดร้องถมกระทู้ก็เชิญตามสะดวก
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
https://fanboi.ch/webnovel/4018/
ตอนแรกนึกว่าจะมีคนวิ่งควาย แต่มันเงียบมากกก สวสัยวันหยุดนะคุณ
ขอให้เจ้าแม่เกษาบันดาลรักรับเครื่องเซ่นบรรณาการแล้วลงจากคานในเร็ววัน สาธุ
ช่วยวิ่ง
วาคาบะ x เรย์กะ
บันไซ
คิดถึงอาริมะจังค่าาาาาาา
อาริมะคุงกับบทที่หายไป
จอมมารตกกระป๋องกับมิตรแท้ที่หายไป
เจ้าแม่บันดาลรักสุดฮอตแต่แห้งแล้ง(?)
ปิดทู้ เจ้าแม่กับท้อง 5 เดือนที่กลับมาา!!
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.