>>461 ที่จริงกูมองว่าในบางครั้งการเถียงกันก็คือความพยายามในการอยู่ร่วมกันอย่างสงบเหมือนกันนะ เพราะเป็นการแสดงออกว่าอะไรมี่เค้าไม่โอเคก็จะพูดมา เหมือนเป็นการสื่อสารเพื่อจะอยู่ร่วมกัน กูไม่ใช่เรือคาบุนะ ไม่มีเรือที่ลงใดๆเลยอะแหละแค่อยากดูว่าเรย์กะจะดิ้นให้พ้นหายนะได้ยังไงด้วยความบ๊องๆของตัวนาง แต่เรื่องเรือคาบุนี่กูอ่านมานานก็สงสัยนะว่าถ้าไม่ได้คิดจะกระทบหรืออะไรอีกฝ่ายเลย เวลาพิมพ์อม้นกันจะลากพาดโยงไปถีงคาบุทำไม แบบจะชมเอ็นโจหรืออวย มันก็มีวิธีเขียนโดยไม่ต้องพาดถึง ไม่ต้องพูดเรื่องบ้าบอบากะหรืออื่นๆ เพราะเห็นหลายเรือก็อวยเรือตัวเองได้โดยไม่พาดก็มีนะ คือบางทีอ่านแล้วก็ตงิดปนสงสัยๆเหมือนกัน
กูเคยคิดไปด้วยซ้ำว่านี่คือขนาดมีออกมาเปิดอกจับเข่าคุยกันไปรอบนึงแล้วคือมันก็ยังเหมือนเดิมอะ แล้วด้วยกูมองว่าเวลาคนเราเถียงหรือทะเลาะมันคือความพยายามในการปรับตัวเข้าหากัน เพราะงั้นตอนหล่งที่เงียบๆนิ่งๆไม่มีแฟนคาบุออกมาพูดอะไร กูก็คิดละว่าเงียบๆนี่แหละตัวดี เหมือนเวลาคนเรามีปัญหากันถ้ายังพูดยังเถียงกันอยู่คือก็ยังมีเยื่อใยและพยายามอยู่ด้วยกัน แต่ถ้าเงียบๆเฉยๆเมื่อไหร่นี่คือไปเลยกันทั้งงั้น และก็จริงคือหลังๆคนน้อยจนรู้สึกได้ ยิ่งเรื่องคาบุเงียบมากกูยิ่งชัวมากว่าคนจะลุกมาเถียงคงไม่อยู่แล้วล่ะ ชาตินึงจะโผล่มาทีนี่รู้เลยว่าส่วนใหญ่คงไม่เข้ามาละ
คือไม่ได้จะเปิดประเด็นดราม่าหรือต่อความยาวสาวความยืดนะ ส่วนนึงเพราะกูว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรจะมาเปิดประเด็นถึงคนที่เค้าคงไม่อยู่แล้ว แต่แบบไม่อยากให้มีประเด็นนี้กับเรื่องอื่นอีกอะ ซึ่งตอนนี้ก็ไม่รู้จะเหลือเรื่องไหนอีกมั้ยเพราะอีกฝั่งที่มีเรื่องแย้งกันคือพวกชอบเปิดประเด็นวิเคราะห์เนื้อเรื่อง ซึ่งก็เงียบๆไม่ตอบโต้แล้วหายเงียบไปเลยอีกเหมือนกัน
แบบ 2 ครั้งแล้วอะถ้าไม่รวมประเด็นดราม่าอื่นๆที่มีแล้วคนหายๆไปนะ เอาแค่เรื่องไลฟ์สไตล์ในการพูดคุยไรงี้ ซึ่งถ้าเอาเพิ่มอีกประเด็นก็คือคนคุยดิบที่ต่อให้ใส่จุด ปากบอกโอเคและกติกาโอเค แต่เอาจริงคนก็ไม่โอเค มีมาพูดเรื่องเฮ้ย สปอยกันเต็มไปหมดเลยมาเป็นพักๆ ล่าสุดก็มีดราม่าลากจุดอีก
คือมันดูแบบปากพูดว่าเราอยู่ด้วยกันได้แบบมีกติกาคือ 1.อย่าพาดพิงเรืออื่น 2.สปอยใส่จุดแล้วโอเค แต่เอาจริงต่อให้บอกว่าเราจะโอเคกันแต่คือความจริงมันไม่เคยโอเค และมันก็มีคนที่ไม่ทำตามนั้นโผล่มาตลอด ไม่รวมเรื่องพื้นที่เสรีพูดถึงอะไรก็ได้แต่ทุกครั้งที่มีเรื่องสาระมาก็จะมีคนมาโวยทั้งดีๆสุภาพและหยาบคายว่าพวกมึงจะอะไรกันนักหนาอยู่ตลอด เอาจริงๆกูไม่แปลกใจนะที่มันร้างอะ ในเมื่อตลอดมาดูแบบที่นี่จะต้อนรับแต่คนแบบเดียวกันที่คิดเหมือนกัน ทำอะไรเหมือนกัน ชอบอะไรเหมือนกัน แถมบางทีการออกมาเปิดประเด็นเถียงกันก็ยังไม่โอเคด้วยซ้ำคือมึงเริ่มพาเสียบรรยากาศ
สุดท้ายคือมีทั้งเรื่องที่คนออกมาพูดขอตรงๆว่าช่วยเลิกได้มั้ยบ้าง มีมาตัดพ้อว่ามำอะไรได้มั่งบ้าง ไปยันนิ่งเฉย แต่ในเมื่อทุกเคสผลออกมาคือไม่โอเคมันก็เหมือนเราอยู่กันไม่ได้อะแหละ รู้สึกตัวอีกทีก็คนหายไปขนาดนี้ละ ก็นั่นแหละยิ่งเงียบๆสำหรับกูคือยิ่งต่อกันยาก เพราะมันหมดความพยายามมี่จะอยู่กันไปละ ปิดหน้าทู้ออกไปเลยบางทีมันคงง่ายกว่า
กูไม่อยากให้มันเกิดอีกครั้งอะถึงจะยังไม่รู้ว่าจะมีประเด็นอะไรให้เกิดได้อีกก็เหอะ แต่แบบตอนนี้ร้างมาก และคิดว่าเป็นต่อไปแบบนี้ก็คงร้างมากหนักกว่านี้ พอคิดถึงตอนคุยกันไฟแลบทู้วิ่งปรู๊ดและเฮฮาเมาท์มอยกันทั้งมีสาระและไร้สาระ คิดแล้วก็เหงาๆเหมือนกัน