ky นะคะ ต่อจาก https://fanboi.ch/webnovel/3899/672-673/ ฟิคคู่หูทะลุมิติ
ตอนนี้เราปั่นโปรเจ็ทที่ต้องส่งหลังสอบเสร็จอยู่เลยไม่ค่อยได้เข้ามากระทู้นี้เท่าไหร่ พอดีเราดองงานนี้ไว้มาตลอดทั้งเทอม เลยต้องมาเผาเอาช่วงนี้ 555 แอบเขียนได้เท่าที่เห็นนะคะ ถ้าไม่ลงตอนนี้อาจจะไม่มีโอกาสลงอีกสักพัก เพราะอาจต้องไปพื้นที่ที่ไม่มีเน็ต
ป.ล. เราอาจเขียนแปลกไปเพราะง่วง+เมางานนะคะ
...............
ฉันทั้งเมลล์ทั้งโทรไปหาคาบุรากิ แต่อีกฝ่ายไม่ตอบสนองอะไรเลยสักนิด
พอฉันบ่นอย่างกังวล มาซายะคุงก็บอก "ทำตกน้ำน่ะ" อื้ม ที่มาซายะคุงเดาก็อาจเป็นไปได้ เก่งจังเลยนะ
พอฉันถามมาซายะคุงว่ามาที่นี่ยังไง เขาก็บอกว่ามาทางเฮลิคอปเตอร์พร้อมเอ็นโจ อย่าบอกนะว่าคาบุรากิเจอญาติแล้วปล่อยไว้คนเดียวไม่ได้เลยพามาด้วยกันหรือเปล่านะ จะว่าไปหมอนั่นก็เอ็นดูเด็กๆอยู่นะ
ฉันลองเสี่ยงตายเดินไปถามเอ็นโจว่าเห็นคาบุรากิครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เอ็นโจก็ยิ้มๆแล้วบอกว่า "นั่นสิน้า ตอนนี้หมอนั่นอยู่แถวๆนี้แหละ"
"คาบุรากิคุงคงไม่ได้ไปกินยาล่องหนอะไรมาหรอกใช่ไหมคะ..."
โลกนี้มีทั้งยาลบความทรงจำ ยาสลับร่าง อาจจะมียาล่องหนอีกก็ได้!
เอ็นโจทำท่าเหมือนแทบกลั้นขำเอาไว้ไม่อยู่ มันก็เป็นเรื่องปกติในมังงะไม่ใช่หรือไง! ฉันไม่รู้ว่าโลกนี้อะไรเป็นเรื่องปกตินี่นา...
"จริงๆนะ ไม่ต้องตามหาหรอก..." มาซายะคุงที่อยู่ข้างๆงึมงำ
"ท่านเอ็นโจติดต่อเขาได้บ้างไหมคะ"
"อื้ม จะว่าไงดีล่ะ" เอ็นโจเหลือบมองมาซายะคุง "ตอนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ช่วงใกล้ถึงและส่งเมลล์เสร็จแล้ว มาซายะอยากทดลองอะไรสักอย่างจนไม่ทันระวังทำมือถือหล่นทะเลน่ะ"
ฉันฟังอึ้งๆ แต่มันฟังดูเป็นเขามากๆเลยนะคะ... แล้วแบบนี้เอ็นโจจะไม่ทำตัวติดหนึบกับคาบุรากิอีกหรือไง! ทำหมอนั่นหายไหนไม่รู้แล้วนะคะ รู้ทั้งรู้ว่าจะติดต่อหมอนั่นไม่ได้ไม่ใช่หรือไงกัน!!!
คาบุรากิกลายเป็นเด็กหลง เถลไถลเดินเล่นจนถูกดึงดูดความสนใจให้ทำอะไรแปลกๆหรือเปล่านะ ยิ่งคนแบบหมอนั่นยิ่งอยากเอาชนะซะด้วย คงไม่ยอมแพ้จนกว่าจะสำเร็จ
"เป็นห่วงเขาน่าดูเลยนะครับ"
"ท่านเอ็นโจไม่เป็นห่วงเลยหรือไงคะ! ติดต่อเขาไม่ได้แบบนี้"
"นั่นสิน้า"
เอ็นโจเอ่ยรับสบายๆ นายเป็นเพื่อนสนิทคาบุรากินะ! เป็นมิตรแท้ยาวนาน ไม่รู้ร้อนรู้หนาวมากเกินไปแล้วนะคะ!!!
ฉันหมายหัวเอ็นโจในใจ ถึงทำอะไรเขาไม่ได้ก็เถอะ เลยได้แต่สวดขับไล่ปีศาจแทน
เมื่อนึกถึงว่าคนตรงๆแบบคาบุรากิมาเป็นเพื่อนกับจอมมารแบบนี้ถือเป็นเรื่องแปลกอย่างบอกไม่ถูก แต่ว่าเอ็นโจที่เป็นแบบนี้ล่ะนะที่จะรับมือกับเรย์กะ ตัวร้ายในคิมิดอลได้
แต่ถึงจะเจ้าเล่ห์ เลวร้าย จอมมารมากแค่ไหน เอ็นโจคงไม่ได้ทำท่าทางสบายๆแบบนี้หรอกมั้งถ้าคาบุรากิเป็นอันตรายอะไรจริงๆ อย่างน้อยเอ็นโจในคิมิดอลที่ฉันอ่านมาก็เป็นแบบนั้น
ฉันขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว ไม่ใช่ว่าคาบุรากิวางแผนอะไรกับเอ็นโจไว้ เตรียมเชอร์ไพส์ฉันอะไรแบบนั้นนะ
ตอนติวเรื่องจีบวาคาบะจังก็บอกไปแล้วไงว่าอย่าทำอะไรอย่างนั้น... หายตัวไปไม่บอกกล่าว ทำเอาคนอื่นเขาเป็นห่วงแบบนี้ใช้ไม่ได้นะคะ
แต่หมอนั่นดูโรแมนติคมีความฝัน วิธีจีบเหมาะกับการอยู่แค่ในมังงะเอามากๆเลยนะ แต่มาทำในชีวิตจริงก็ดูลำบากในหลายๆอย่าง แต่โลกนี้ก็นับว่าเป็นโลกมังงะอยู่นะ
ฉันได้แต่ลังเลว่าควรกลุ้มใจต่อดีไหม...
“จะยังไง ถ้าติดต่อคาบุรากิคุงได้ช่วยบอกฉันด้วยนะคะ” ฉันผลักความกังวลให้เอ็นโจแบกรับบ้าง
“แต่ผมไม่มีเมลล์หรือเบอร์มือถือคุณคิโชวอินเลยนะครับ”
เอ็นโจพูดด้วยรอยยิ้ม ฉันชะงัก พลาดแล้วค่ะ ทั้งๆที่ระวังมาโดยตลอดแท้ๆ ให้ตายเถอะ! คาบุรากิหายไปไหนนะ
แบบนี้จะนินทาเอ็นโจในมือถือก็เริ่มไม่ค่อยวางใจเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ฉันมองเมลล์เอ็นโจในมือถือตัวเองแล้วรู้สึกเสียววาบๆขึ้นมา
“ขอโทษนะครับคุณคิโชวอิน แต่ผมขอยืมตัวมาซายะสักพักได้หรือเปล่า”
เอ็นโจพูด เรียกชื่อคาบุรากิกับมาซายะคุงเหมือนกันแบบนี้ไม่สับสนแย่หรือไงกันนะคะ
มาซายะคุงที่ยืนอยู่ข้างๆฉันสะดุ้ง
ฉันมองมาซายะคุงที่ทำหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ก็จับมืออีกฝ่ายเบาๆ อย่าข่มขู่มาซายะคุงนะ! ฉันทำใจกล้ายืนเผชิญหน้ากับเอ็นโจ เพื่อปกป้องมาซายะคุง อือ รอยยิ้มน่ากลัวไปแล้วนะคะ... แต่ยังไงก็ไม่ยอมให้เขาทำอะไรมาซายะคุงหรอกนะ!!!
แต่คิดๆดูแล้ว เอ็นโจคงไม่ได้คิดจะข่มขู่อะไรเด็กน้อยคนนี้หรอกมั้ง ปกติก็ดูแลยูกิโนะคุงดีนี่นา ถึงจะทำตัวน่ากลัวยังไง แต่ก็ดูแลน้องชายตัวเองออกมาได้เป็นเทวดาน้อยนี่นะ คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
“ไว้ทีหลังได้ไหม...”
มาซายะคุงพูดต่อรอง
“ก็ได้ แต่ขอแนะนำหน่อยล่ะกันนะ ตอนนี้เหมาะมากๆที่จะทำแบบนั้น”
“อื้อ...”
ทำอะไรกันคะ นายสอนอะไรแปลกๆให้มาซายะคุงหรือเปล่าน่ะ
