Fanboi Channel

ทำไมอ่านตอนนี้แล้วกูหยิบไม้พาย ท่านยูริเอะxท่านไอระ ขึ้นมาฟระ..... //นั่งแจว

>>944 อ้าว ทำจักรพรรดินีเลือดตกยางออก รู้มั้ยว่าทำร้ายราชวงศ์มีโทษถึงตายน่ะ เตรียมตัวโดนลากไปขึ้นกิโยตินได้เลยนาย 55555

>>948 ตอนจบอาจจะเป็นคู่แบบนี้ ชูสุเกะxมาซายะ ไอระxยูริเอะ อาริมะxวาคาบะ ส่วนหัวหน้าหมู่บ้านคานทองก็เป็นเทพเกศาประทานพรความรักให้คนอื่นต่อๆไปปปปปป ทั้งที่ตัวเองขึ้นคาน

>>943-944 วี้ด ฟิคเอสชมรมฟุต​บอล​มีมาต่อแล้วว
นายทำอะไร​ลงไป! ทำร้ายเจ้าแม่แบบนี้ เดี๋ยว​ได้กลายเป็นชายสนมชายบำเรอให้จักรพรรดินี​แน่ (หรือจะกลายเป็นขันที---)
นายหมายเลข​14 ดูน่าให้เข้าตี้กะเร​ย์​กะนะ​ คอยปราบนกที่ขี้ใส่ ถถถถถ

>>943 กรี๊ดดด ในที่สุดก็มีฟิคคู่นี้ กูนี่รีบปักธงรอตอนต่อเลย ถถถถถถ

>>949 แบบนี้จริงก็ดีนะมึง แต่กูขอ วาคาบะ x ท่านเรย์กะไว้เป็นเรือสำรอง

>>943-944 เรียก "เอสผู้ไร้พ่าย" แทนตัวกันรัวๆแล้วรู้สึก​แม่งโคตรเบียวกันเลยว้อย เจ้าพวกนี้ 55555

>>953 กูก็รู้สึก5555555555

>>953 ตอนแรกก็เฉยๆคิดไปคิดมา เออว่ะ แม่งโคตรเบียว555555555555555

>>949 "ส่วนหัวหน้าหมู่บ้านคานทองก็เป็นเทพเกศาประทานพรความรักให้คนอื่นต่อๆไปปปปปป ทั้งที่ตัวเองขึ้นคาน" กูนึกถึงชีวิตตัวเองชอบกล โสดมาตลอดชีวิตแต่เพื่อนชอบมาปรึกษาปัญหาความรัก *ซับน้ำตา* คำถามที่กูสะเทือนใจมากคือ อยากเลิกทำตัวงี่เง่าใส่แฟน แต่ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะบลาๆ ควรทำไงดี ทั้งๆที่กูยังไม่เคยรู้ ไม่เคยสัมผัสเลยว่า ความรักทำให้คนเรางี่เง่าได้ยังไง ฮือ *ร้องไห้* //ซื้อขนมไปตุนเสบียงบนคานกับท่านเรย์กะ

>>956 เหมือนกูอ่ะ คนชอบมาปรึกษาเรื่องความรัก ทั้งที่กูโสดและไม่เคยมีแฟนแม้แต่ครั้งเดียว......Orz

พวกที่ปรึกษานี่มักขึ้นคานกันนะ.....
กูก็ด้วยว่ะ ไอ้พวกมีความรัก มีแฟน จะมาปรึกษาคนโสดสนิทศิษย์ส่ายหน้าแบบกู ทั้งๆที่กูไม่เคยสัมผัสความรักซักครั้งเนี่ยนะ ชีวิตกูแห้งแล้งพอๆกับท่านเรย์กะเลยนะนั่น อาจจะแห้งกว่าด้วยซ้ำตรงที่ไม่มีใครมาแอบชอบเลยซักคน

>>953 แหม๋ เอสไร้พ่ายมันพิมพ์แล้วเข้ามือไงไม่รู้ จะให้เรียกกัปตันแบบผูั้รักษาประตู คาแรคเตอร์ก็ดูจะซ้ำ เลยใช้เอสไร้พ่ายแทน ก็เฮียแกเป็นพวกไร้ชื่อนีนาเลยไม่รู้จะเรียกอะไร ถถถถถถ

>>944 ทำจักรพรรดินีเลือดตกยางออก ไม่อยากคิดถึงอนาคตในซุยรันของนายต่อจากนี้เลย พ่อเอสไร้พ่ายเอ๊ย ถถถถถถ

>>956->>958 ดีจังที่กูไม่​ประสบ​เหตุ​แบบนี้​
เพราะ​เพื่อน​กูทุกคนก็คานกันหมด 555555

>>944 ทำเจ้าแม่กาลีหลั่งเลือดเรอะะะะ โดนญแอนตี้ยกโรงเรียนแน่//ริรินะจะมาเอาเรื่องปะวะถถถถ

>>958 //จับมือๆ กูเช่นกัน ไม่เข้าใจพวกคนมีคู่จริงๆทำไมชอบเอาเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มาปรึกษาคนโสด ถ้าคำปลอบไม่โดนใจมันมีด่ากูด้วย "มึงไม่มีแฟนไม่เข้าใจกูหลอก!!" อีดอกกะหล่ำปลีดิบ!! ก็อย่ามาหากูสิไปอยู่แฟนมรึงไป!! สรุปกูด่ามันจนมันไปง้อแฟนดีกว่าทะเลาะกับกู

อ่านแล้วโคตรชูธงป้ายท่านยูริเอะกับท่านไอระ มึความอยากก่อร่างสร้างตัว เก็บเงินเพื่อย้ายไปอยู่ด้วยกันแต่พ่อแม่ไม่ยอมรับเลยหนีไปต่างประเทศ*มโน* ---แค่กๆ กลิ่นกาวดอกลิลลี่นี่มันหอมจริงๆ ส่วนท่านเรย์กะนี่ลดขั้นจากนางร้ายอันดับหนึ่งกลายเป็นแค่เพื่อนนางเอก(คาบุรากิ) A คอยช่วยให้คำปรึกษาไปจีบพระเอก(วาคาบะ)

>>963 พวกนี้ พอแนะนำอะไรไป พอมันคืนดีกับแฟนมัน เราจะกลายเป็นหมาทันทีด้วยซ้ำ แต่พอมีปัญหาเสือกวิ่งมาปรึกษาอีกละ พอกูปลอบไม่ตรงใจเสือกด่ากูอีก บอกอย่าด่าแฟนมัน เอ้า ดีออก แล้วจะมาถามกูทำม้าายยย อยากร้องไห้

สภาพตอนนี้ยังนึกไม่ออกว่าตอนคาบุรากิไปพูดกับยูริเอะว่า "ถ้ายูริเอะลำบาก ฉันจะไปช่วนเธอเอง" แล้วจะทำให้วาคาบะหวั่นไหวได้ตรงไหน คงมองว่าคาบุรากิคุงรักเพื่อนดีจังนะ จบ เผลอๆ ขี่จักยานไปส่งให้ด้วย

>>966 จริงๆประโยคนี้มันต้องพูดต่อหน้านางเอกของเรื่องแต่มาพูดต่อหน้าท่านเรย์กะแถมตอนคาบุรากิตัดใจจากยูริเอะคนที่ทำให้คาบุรากิกลับมาฮึดอีกครั้งก็คือท่านเรย์กะอีก ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรแต่พอลองมองดูดีๆ มันน่าคิดจริงๆนะเรื่องนี้
>>963 กูฮาดอกกระหล่ำปลีดิบมึงมาก ด่าได้อารมณ์จริงๆ 5555555

>>963 กูเคยเห็นในพันทิปบอกว่าคนที่ชอบไปปรึกษาความรักกับคนโสด คนไม่เคยมีแฟน พวกนี้เหมือนโค้ชไง เป็นคนนอก มองภาพรวมได้ดีกว่าคนอยู่ในสนาม

>>968 จริง ถ้ามาปรึกษาคนมีแฟน คนให้คำปรึกษาจะชอบพูดในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้เว้ย(เช่นเจอหน้าแฟนแค่เดือนละครั้ง เหงามากเลยไปคุยคนอื่น กูเลยบอกเพื่อนว่าให้เลิกกับแฟนซะ โดนเพื่อนด่าเลยจ้า55555)

>>967 ก็เรย์กะคือนางเอกไงงงง เรือคาบุจงเจริญ!

>>969 เคยเป็นที่ปรึกษาความรักอยู่หนนึง เพื่อนกูเอง คร่าวๆก็แฟนนอกใจไปมีกิ๊ก จับได้หลายครั้งละ จะทำยังไงดี กูก็เคยแนะนำประมาณว่าเลิกๆกับแม่งซะเหอะ มันก็เออๆ คราวนี้เลิกแน่ พอมันคืนดีกันเสือกมาตั้งสเตตัสด่ากูซะงั้น หาว่ายุแยงให้แฟนเขาเลิกกัน เข็ดเลย ไม่เป็นที่ปรึกษาให้ใครอีกต่อไปแล้ว

KY นิด อยู่ดีๆ กูก็คิดว่าถ้าเรื่องนี้ทำด๋อย (Nendroid) คงออกมาน่ารักจิ๊บเป๋ง หุ่นกับหน้าท่านเรย์กะก็เหมาะจะเอามาโมด๋อยอยู่แล้ว //โดนตบ// ส่วนพร็อบต่างๆ ก็เช่น ปลาหมึกย่าง ดอกโบตั๋น พัด เซอร์บิรุส หน้าตาเอาเป็นหน้าสวย หน้าพิโรธ หน้าหลั่นล้าเวลาเห็นของกิน
ส่วนเอ็นโจ กูอยากได้หน้ารอยยิ้มดำมืดที่สุดแล้ว 55555

>>967 จริงๆก็พูดต่อหน้าไอระและเอ็นโจด้วยนะ สรุป....เอ็นโจนางเอกสินะ //เผ่น 55555555555555555
>>970 โอ๊ย มาแนวเดียวกับกูเลยว่ะ แต่พอมันตั้งสเตตัสด่ากูแบบลอยๆ กูเข้าไปสวนกลับทันทีจนแม่งเงิบไปเลย
>>971 พร็อพเอ็นโจนี่อะไรดี กระต่าย กรงหิ่งห้อย แก้วลาเต้
ของคาบุรากิก็ หนังสือ...แล้วอะไรอีกวะ
ของวาคาบะ เค้ก จักรยาน จานยากิโซบะ
ของยูกิโนะ สโนว์แมน ซอมบี้ย่อส่วน(?)

>>972 บอร์ดเกมไง! ลูกสองเลยนะเอ้อ

>>972 ของคาบุ หนังสือ ตุ๊กตาหมี แล้วก็อะไรที่มันไร้สาระๆซักอย่าง อะไรดีวะ....

>>974 ห่วงกล แถมโรลสรอยซ์สีขาวให้ด้วยเอ้า

>>974 แฮนด์ครีม

>>974 หนังสือกดจุด ช่อดอกไม้ ตุ๊กตาหมี

>>975 ห่วงกลมันเล็กไปว่ะ เดี๋ยวมองไม่ออกว่าคืออะไร ถถถถถถถถถ
โรลสรอยก็เหมาะดี ใหญ่ๆโตๆ

ยังมีท่านอิมาริกัยท่านพี่ แต่ท่านพี่นี่คงคล้ายๆ เอ็นโจจนเกือบแยกไม่ออก ของท่านอิมารินี่ต้องมีสร้อยไข่มุกกับช่อดอกไม้มาก่อนเลย

>>979 ของท่านพี่คงเป็น หมีขาว ข้าวห่อไข่ ช่อดอกอุราระ
ทานุกิ เค้กสารพัดชนิด
ท่านแม่ ของที่เสริมความงามทั้งหลาย

>>979 อิมาริ ช่อดอกไม้ กล่องชอคโกแลต สร้อยไข่มุก
ซากุระ แมว เครื่องรางความรัก โปริ่งไมฮามะ....
อาริมะ...........คนนี้กูว่างเปล่ามาก อะไรดีวะเนี่ย พยายามนึกแต่นึกไม่ออกเลยอ่ะ 5555555555555555

>>981 กูเริ่มวงวารนายตัวสำรองจริงจังแล้วนะเนี่ย เอาป้ายรองผู้ใหญ่บ้านคานทองไปถือแล้วกัน 55555555

>>981 คนนี้ก็ออกน้อยจนไม่รู้จะยังไง เอารายชื่อนักเรียนที่เป็นแผ่นๆถือละกัน อะไรอีกดี ตอนขี่ม้าส่งเมืองมั้ย? นึกออกแค่นี้ล่ะ...

ไปเค้นสมองช่วยอาริมะมาได้นิดนึง หมาป่าสีเงิน แต่ถ้าเป็นเวอร์ชั่นด๋อย อาจจะได้ชูสุมอยไปแทน.....

จริงๆ ถ้าเป็นการ์ตูนนักเรียนม.ปลายทั่วไป พวกประธานสภากรรมการนักเรียนอะไรนี่ชอบมีปลอกแขนติดเครื่องแบบบอกตำแหน่งไว้นี่หว่า นี่เงียบๆ ไม่บอกอะไรเลย สงสัย Pivoine ไม่แบ่งงบมาให้

>>985 อาจจะมีติดก็ได้หรือไม่ก็เป็นเข็มกลัดอะไรแบบPivoine แต่เรย์กะไม่พูดถึง
พอๆกะว่าสภานักเรียนมีกี่คนก็ไม่รู้ รองประธานเคยบอกว่าเป็นหนุ่มแว่นติ๋มๆแค่นั้นแล้วก็จางหายไป Pivoineร่วมชั้นมี10คน แต่มีบทอยู่แค่5คน(รวมเรย์กะแล้ว) ถถถถ

KY แพพ
----------------------

พระอาทิตย์คล้อยต่ำจนตึกระฟ้ามากมายในเมืองบดบัง เมฆจำนวนมากที่รวมเป็นก้อนหนาเริ่มเคลื่อนที่เข้ามาถูกย้อมเป็นสีส้ม บรรยากาศดูครึ้มๆน่าอึดอัด รู้สึกว่าเมื่อช่วงเช้าพยากรณ์อากาศบอกว่าช่วงเย็นจะมีไต้ฝุ่นเข้า ท่าทางว่าจะอีกไม่นานนี้นัก

ในมุมมองของเด็กหนุ่มแล้ว เขากำลังเดินเคียงคู่กับหญิงสาวที่เขารักและทะนุถนอมเป็นที่สุด

เรือนผมสีน้ำตาลนุ่มฟูน่าจับ ยิ่งมีแสงสีส้มของพระอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องเข้ามาแล้วมันยิ่งดูเปล่งประกายสะท้อนสีน้ำผึ้งออกมา หญิงสาวในจินตภาพเดินนำหน้าเขา ค่อยๆหันตัวกลับมาทางเขาและส่งยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี ก่อนจะส่งเสียงออกมา

"โฮ่ง!"
"ดีจังเลยน้า เบียทัน~ ชอบใช่มั้ยล่ะ~"

ในมุมมองของคนอื่น ก็เป็นเพียงเด็กหนุ่มที่มักจะพาสุนัขออกมาเดินเล่นในช่วงเวลานี้เท่านั้นล่ะ

อุเมวากะ อาสึกะจับสายจูงสุนัขไว้อย่างสบาย ๆ ขณะเดินเล่นไปในพื้นที่ใกล้บ้านที่คุ้นเคยมาแต่เกิด เขามักจะพาเบียทัน สุนัขขนน้ำตาล พันธุ์อเมริกันค็อกเกอร์สแปเนี่ยลของเขาออกมาเดินเล่นข้างนอกสัปดาห์ละหนึ่งถึงสองครั้ง ในอดีตนั้นเขาทำบ่อยมากกว่านี้แทบจะเป็นกิจวัตร แต่พอขึ้นชั้นมัธยมปลายแล้ว ชีวิตการเรียนก็ยุ่งยากขึ้นมากกว่าเดิม

แม้ว่าภาพลักษณ์ภายนอกของเขาจะดูเหมือนเป็นพวกเด็กเกเรที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย ผมยาวย้อมสี และยังเจาะหูอีกต่างหาก แต่ความจริงแล้วเขาเป็นพวกหัวไวและมีผลการเรียนดีทีเดียว

หากได้สังเกตใกล้ๆแล้ว ไม่ว่าจะสร้อยคอ แหวนหรือต่างหู ต่างก็เป็นรูปน่ารักๆอย่างหัวสุนัขแบบต่างๆ, รอยเท้าสุนัข หรือกระดูก เรียกได้ว่าเป็นพวกทาสหมาอะไรแบบนั้นก็ว่าได้

ถึงใครๆจะคิดว่าเขาเป็นพวกเหลาะแหละ แต่จริงๆแล้วเขาก็มีความตั้งมั่นอย่างมากที่จะตั้งใจเรียนทั้งที่ห้องเรียนและที่โรงเรียนสอนพิเศษ เพื่อที่จะได้สอบเข้าคณะสัตวแพทย์อย่างที่หวังมาตลอด หลายเดือนมานี้เขาก็เริ่มที่จะทบทวนบทเรียนก่อนนอนทุกวันแล้ว เห็นได้ชัดว่าทุ่มเทสุดๆเชียวล่ะ แต่นั่นมันก็เป็นเรื่องที่ไม่มีใครรับรู้

"อ๊ะ แต่ถ้าฉันได้เป็นสัตวแพทย์จริง เบียทันคงไม่หึงฉันหรอกใช่มั้ยนะ~"
"โฮ่งๆ!"

เบียทันเห่าอย่างต่อเนื่องไปเรื่อยจนราวกับกำลังตอบคำถามเขาอย่างงั้นล่ะ ดังนั้นอุเมวากะจึงตีความไปตามอำเภอใจอย่างทุกที

"แน่นอน ถึงฉันจะได้รักษาหมาตัวอื่น แต่เบียทันก็เป็นที่หนึ่งในใจฉันอยู่แล้วล่ะ!"

ทั้งสอง(หนึ่งคนหนึ่งตัว)เดินไปเรื่อยจนมาหยุดที่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต อุเมวากะผูกเบียทันไว้ใกล้กับจุดจอดจักรยานที่มีหลังคาบังแดด ก่อนจะเข้าซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของตามที่แม่ได้ลิสต์มาให้อย่างทุกที

"รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เบียทัน เดี๋ยวอาทันจะรีบกลับมาหานะ"

คล้อยหลังอุเมวากะไปได้สักพัก ท้องฟ้าข้างนอกก็มืดครึ้มไปด้วยเมฆฝน เบียทันลุกลี้ลุกลนกระสับกระส่ายไปมาด้วยสัญชาตญาณของสัตว์ที่รับรู้ได้ว่าพายุกำลังจะมา มันส่งเสียงเห่าดังลั่นหวังจะเรียกเจ้าของให้กลับมาปลดปล่อยจากเชือกที่ล่ามไว้นี้ซะ แต่อุเมวากะก็ไม่กลับมาเสียที...

+++++

เมื่อซื้อของตามรายการครบถ้วนแล้ว อุเมวากะก็รีบออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตและพบว่าห่าฝนตกกระหน่ำจนแทบมองไม่เห็นตึกระฟ้าไกลๆแล้ว เสียงฟ้าร้องครืนๆดังลั่นสลับกับฟ้าแลบดูน่ากลัว เขารีบกางร่มและวิ่งไปยังจุดจอดจักรยานที่ผูกสุนัขของเขาไว้

ดีที่เขาได้เลือกที่ที่มีร่มกำบังแต่แรกแล้ว ดังนั้นเบียทันคงจะไม่โดนฝนอยู่แล้วล่ะ
ทว่าเมื่อไปถึง เขาก็ต้องตกตะลึงด้วยความตกใจ

"บะ เบียทัน!!!"

จุดที่ควรจะมีเบียทันที่รักของเขาอยู่ กลับมีเพียงเชือกล่ามที่ว่างเปล่า

__________________
แค่นี้ก่อน ตอนนี้ความคิดแตกได้เป็นสองทางสองเรื่อง ขอไปเลือกก่อนว่าไปทางไหนดี ถถถ

>>987 โถถถถถถถ ยังไงขอเชียร์ให้จบแฮปปี้ก่อนเลย กูกลัวอุเมวากะคุงใจสลาย

เห็นกระทู้เกือบเต็มแล้ว ขอตั้งกระทู้ใหม่เผื่อไว้ก่อนเลยน้า
https://fanboi.ch/webnovel/3953/

>>987 จะมีคนบ้าคนหนึ่งวิ่งถามคนไปทั่วว่าเจอเบียทันสุดที่รักของผมบ้างไหมครับ แบบนี้แหงแซะ

>>988 จริงงง เบียทันคือคนรักของอุเมวากะชัดๆ (แต่ปกติหมาอายุสั้นไม่ใช่หรอ ถ้าเบียทันตาย... ไม่อยากจะคิดภาพ)

>>991 ก็ยังมีลูกสาวบุญธรรมเป็นตัวแทนเบียทันอยู่ยังไงล่ะ

จะเต็มละมู้ อยากได้คำเด็ดๆโชโจๆปิดท้ายจุง

ท่านพี่ หันมาสนใจน้องบ้างสิคะ!

ขอบทให้ผมบ้าง by อาริมะคุง

ยังไงกันนะ by เอ็นโจ

จะเติมอีกมั้ยคะ คุณคิโชวอิน by วาคาบะ

>>997 แค่คำเดียวแล้วกันค่ะ by เรย์กะ

>>998 คำเดียวหมดเป็นจาน by คันตะ

แกงกระหรี่พุดดิ้งมิราเคิลสูตรคิโชวอิน เรย์กะ สำเสร็จแล้วค่ะ!! โอะโฮะโฮะ ทุกท่านเชิญชิมได้