Last posted
Total of 1000 posts
ยูริเอะ เจ้าหญิงที่โดนมังกรจับตัวไป พระราชาจึงต้องการผู้กล้าไปช่วยเหลือ (แต่จริงๆแล้วเจ้าหญิงได้ไอระช่วยแล้ว และปลอมตัว หนีเที่ยว ไม่กลับวัง ไปกะไอระ...
) การเป็นยุคเริ่มต้นของการผจญภัยrpg
ไอระ Dragoon นักรบมังกร
ท่านพี่ Warlock พ่อมดระดับสูง
อิมาริ Bard เล่นดนตรีจีบสาว
ไมฮามะ Mimic นักเวทย์จอมก๊อป
ซากุระ Illusionist นักเวทย์คาถาลวงตา
เอสฟุตบอล Musketeer มือปืนโจมตีระยะไกล แต่ทั้งที่คิดว่าไกลแล้ว เรย์กะเจือกมาเจอตลอด...
คิดถึงพวกมึงจังเลย ฮืออออออออ กูเรียนหนักมากจนไม่มีเวลาทำอะไรเลย จะเปิดท่านเรย์กะตอนเช้าก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง ต้องรวบยอดมาอ่านวันเสาร์อาทิตย์ ;;;; ตื่นตีห้ากลับมาก็สองทุ่มละ อีกสองชมก็ทำงานเตรียมนอน เครียดมากเลยช่วงนี้ แต๊งกิ้วนะที่เพิ่มสีสันให้กระทู้กูจะได้อารมณ์ดีเวลาเข้ามาอ่าน จริงๆคือจะบอกว่ารักพวกมึงนะ อยู่กันไปนานๆเน่อ
ตอนใหม่มาแล้ว กูสตั้นกับกลอนท่านอิมาริ เหี้ยยย เสี่ยวฉิบ สาวเขาหลงแบบนี้เรอะ!?
อึ้งกลอนไปเหมือนกัน ต้องหล่อ รวย สินะถึงจะใช้มุขแบบนี้ได้ ถ้าลุงแก่ๆหัวล้านใช้มุขนี้นับรองโดนแจ้งความแน่ๆ
ใครแอบคิดบ้างว่าเจ้าแม่มีหึง คนอื่นเค้าสวีทร้อยวันพันปีไม่เห็นจะพูดอะไร แต่พอมาคู่นี้ สาปแช่งซะงั้น!!!
ว่าแต่แอบไปยืนหลบมุมกะบากะรากิแบบนั้นไม่โดนใครต่อใครเข้าใจผิดว่าพลอดรักงั้นเหรอ ยิ่งท่านแม่ของสองฝั่งตั้งใจจะแจวเรือเต็มที่อยู่ด้วยนะ
สุดท้าย Activate Tag food by เอ็นโจ (โกรธแล้วกิน) แต่ดันเปิด Tag love กะท่านพี่ซะงั้น (เดินชมซากุระ)
กูอ่านแล้วเปิด Tag Yuri มากกว่าฟ่ะ อะไรคือท่านไอระชวนท่านยูริเอะหนีตามกันไปต่างประเทศวะ ถถถถถถถถถถถถ
ตลกตอนพวกลุงๆ มาขอคำปรึกษาเรื่องลูกสาวเย็นชาใส่ชิบหาย555555555555555555
ต้นตอนท่านเรย์กะดูมีความเกรี้ยวกราดมากเป็นพิเศษ... ทำไมเรียกตัวเองเป็นหมาขี้แพ้ล่ะ~
โม่งแปลพิมพ์ บุปผา เป็น ปุบผา และคริสต์มาส เป็น คริสมาสต์ อีกแล้ว ถถถ
ไปคัดร้อยจบแบบตอนซาซาจิมะซังเป็นผู้ชายเลยนะ!
ตอนต้น ท่านเรย์กะจะโมโหตะไมเนี่ย อิจฉาคนมีความรักเหรอ พอเป็นสองคนนี้ทีไร เรย์กะชอบมีอารมณ์ในแง่ลบบรรยายมาด้วยทุกทีเลย อย่างสลดหดหู่ กลัว รำคาญใจ โกรธ หรือโมโหน่ะ
แล้วคาบุรากิ เข้าใจว่าโคโระจังเป็นชายจริงๆด้วยสินะ จุดไต้ตำตอแล้วนาย โคโระจังก็ยืนอยู่ต่อหน้านั่นล่ะ แต่เป็นคู่แข่งที่น่ากลัวกว่าผู้ชายคนไหนๆอีกนะ ท่าทางนายจะได้ไปเดทห้องสมุด
กูสะพรึงกลอนอิมาริ เคยได้ยินคนมาสปอยว่าฮีใช้กลอนเลี่ยนๆเกี้ยวหญิง แต่ไม่นึกว่าจะเลี่ยนขนาดนี้ ต่อให้หล่อขนาดไหนกูว่าก็คงมีคนอยากโก่งคออาเจียนบ้างล่ะ
แปลตอนใหม่นี่มีหลายอารมณ์มาก55555 คาบุแม่งน่ารัก ชอบที่เรียกเรย์กะ adviser เป็นคู่หูตอบมุขกันได้อยู่นะ กลัดกลุ้มเรื่องโคโระจังจริงด้วย ท่านอิมาริใช้กลอนจีบสาวอย่างงี้ก็ได้หรอ สุดยอดไปเลยยยย
เห็นกลอนอิมาริแล้วก็แบบ... สาวญี่ปุ่นเขาชอบแบบนี้กันจริงๆเหรอวะ กูสงสัยมาก 5555555555555
กูว่าที่ท่านพี่กระดกลิ้นก็เพราะความเสี่ยวนี่แหละไม่ใช่อะไร...
ตอนนี้ขำมาก แต่ละเรื่องทั้งเรื่องมีลุงๆมาขอคำปรึกษา อัศวินกับเจ้าหญิงชวนหนีตามกัน กูฮาเรื่องเรย์กะว่าทานุกิปุ้มปุ้ยแล้วก็ยัดของกินลงท้องตาม เดี๋ยวก็ปุ้มปุ้ยตามท่านพ่อไปหรอกค่ะท่านเรย์กะ ส่วนเรื่องไปแอบคุยกับคาบุจะมีข่าวลือไหมเนี่ย เรื่องคาบุไปเดาชื่อโคโระจังต่ออย่างจริงจังก็ด้วย ขำตอนสองคนนี้คุยกันมาก ปิดท้ายด้วยกลอนเสี่ยวท่านอิมาริอีก 5555
ตัดกลับมาเรื่องยุยโกะ ไปมาๆกูก็คิดนะว่าถ้ามองจากมุมคนนอก ยุยโกะเอ็นโจนี่กระหนุงกระหนิงกันน่ารักมาก....มีหยอกล้อ ดูสนิทกันดี แต่กูว่าเอ็นโจอาจจะแค่ทำตัวเป็นไม้กันหมาให้ยุยโกะรึเปล่า ไม่ได้ถึงกับดราม่าติดหนี้บุญคุณกันขนาดนั้น ดูแล้วเหมือนไม่ได้โดนบังคับฝืนใจให้สนิทกันอะ (ก่อนหน้านี้กูก็แอบคิด แต่พอเปิดตัวแล้วมันดูไม่อึมครึมเท่าที่โผล่มาตอนก่อนๆ) แต่คาใจอยู่ว่าทำไมยูกิโนะไม่ชอบยุยโกะ
ในความคิดกูภายใต้ท่าทีแอ๊บเป็นสาวน่ารักบอบบางของยุยโกะน่าจะจอมมารพอๆกับเอ็นโจนี่แหละ แถมดูสนใจเรย์กะอยู่เหมือนกันแฮะ จะบอกว่าสมเป็นคนตระกูลเอ็นโจดีไหม 55555
เรย์กะพอเห็นเอ็นโจกับยุยโกะทีไร ดูเต็มไปด้วยอารมณ์แง่ลบแบบที่ >>898 บอกอ่ะ กับคู่อื่นนางไม่เกรี้ยวกราดหรือหดหู่ซึมเศร้าอะไรขนาดนั้นนะ กูจะดมกาวเอาละกันว่านางหึง 55555555555555
กูว่าละว่าโคโระจัง คาบุต้องคิดว่าโกโร่แน่ๆ แบบ..ชื่อผู้ชายอ่ะ นึกถึงโมริ โคโกโร่อะไรทำนองนั้น ขำตอนต้นโครต โดนเข้าใจว่าเป็นฟาเธอร์ค่อนไปเต็มตัวแล้วสินะ ถึงได้มีแต่คุณลุงมาปรึกษาเรื่องลูกสาวไม่รัก ยินดีด้วยท่านเรย์กะ แถมคาบุได้ไปเดทห้องสมุดกับวาคาบะจังแน่ๆ อย่าไปยอมค่ะ อย่าไปยอม ชวนวาคาบะเดทเล้ยยยยยยยยยย
เห็นกลอนอิมาริแล้วกูก็นึกถึงมนุษย์เสี่ยวบางคนที่เคยเข้ามาจีบกูแบบที่เคยเล่าให้ฟังเมื่อก่อนกระทู้ก่อนๆเลยว่ะ
ได้ยินแล้วแบบ เหวอออออ อะไรของมึ้งงงงงงง กูขนลุกว้อย มึงไปเอาความกล้าที่จะพูดอะไรพรรค์นี้มาจากไหนเนี่ย กูอายแทน 555555555555
กูว่าที่เห็นอิมาริจีบสาวนี่ท่านพี่ตั้งใจพามาดูเลยนะนั่น
ไม่ใช่ว่าไปๆมาๆ ท่านเรย์กะก็กลายเป็นนางร้ายเหมือนเดิม แต่เปลี่ยนจากศัตรูหัวใจของวาคาบะ เป็นศัตรูหัวใจของคาบุรากิแทน
ว่าแต่ผู้ชายที่หน้าตาเหมือนลูกพี่ลูกน้องหายไปไหนละนั่น ถึงจะลงเรือตอมมารแต่ขอให้ท่านเรย์กะมีโมเมนต์สาวน้อยบ้างเหอะ ไม่งั้นคงได้เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น "ท่านเรย์กะยอดนักชิม" "ทัวร์กินกับท่านเรย์กะ" หรือ "แอบส่องคู่รักในเรื่อง kimidolce" กันเถอะ แหงๆ
ถ้าเป็นแบบที่ >>894 ว่ามา
กูดมกาวออกมาได้พล็อตแบบนี้ คาบุรากิกับท่านเรย์กะแต่งงานกัน แต่สองคนนี้รู้ตัวว่าคิดแค่เพื่อน คาบุถึงจะโง่เรื่องความรักตัวเอง แต่มองออกว่าเรย์กะชอบเอ็นโจ รู้ว่าเอ็นโจชอบเรย์กะ เอ็นโจที่พอรู้ข่าวก็ช็อค ซึมไปพักใหญ่ ยูกิโนะเลยมาแกล้งปรึกษาคาบุรากิว่าทำไงดีช่วงนี้พี่ชายดูซึมๆ สองคนนี้เลยรวมหัวกันให้คนเข้าพิธีเป็นเอ็นโจ เป็นเจ้าบ่าวแทนคาบุรากิ จบแบบโชโจมังงะมากกกก555
ปมเรื่องยุยโกะก็เอาเป็นว่า จริงๆยุยโกะกับเอ็นโจสนิทกันมาก เป็นเพื่อนสนิทกัน เรื่องว่าที่คู่หมั้นญาติก็หยอกเล่นๆ สองคนนี้พอได้ยินทีไรก็ขนลุกขนพอง ยุยโกะจริงๆเป็นคนออกจะแมนๆคุยกันครับแต่ภาพลักษณ์ภายนอกดันเป็นหญิงสาวบอบบาง ยูกิโนะไม่ชอบยุยโกะเพราะนางดันดูความเจ้าเล่ห์ของน้องออกละชอบหาทางแกล้ง ไม่เหมือนเอ็นโจที่ดูออกแต่ก็ยอมๆไป เวลาออกงานสังคมด้วยกันเอ็นโจเป็นไม้กันหมาให้ยุยโกะ เพราะจริงๆยุยโกะมีแฟนที่ตอนนี้เรียนอยู่ต่างประเทศ ทางบ้านก็รับรู้แล้ว แฟนจบมาก็จะแต่งงานกัน
กาวหมดแล้ว ขอซื้อกาวหน่อยจ้าาา
>>914 ก็อาจเป็นได้ เรื่องนี้ก็ติดแท็กโชโจนี่นะ ก็ควรคิดอะไรให้เป็นโชโจกันซักหน่อย 555555555555555
มุกโชโจๆนี่มันมีอะไรบ้างนะ อย่าง ความจำเสื่อม ไปเรียนต่อเมืองนอก โดนบังคับแต่งงาน หนทางพิสูจน์รักแท้ อะไรประมาณนั้นอ่ะ กูอ่านโชโจไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ จำได้แค่การ์ตูนมุดฟูกแบบมายู ชินโจที่เคยอ่านสมัยม.ต้น หรือไม่ก็แนวโจเซย์แบบฮันนี่โคลเวอร์ไปเลย
>>918 เรื่องนี้กูฟินคู่ยามาดะกับตาแว่นโนมิยะมาก ฮีดูเพลย์บอย บอกจะไม่สนใจเด็ก แต่กลับหลงรักเขาเข้าเต็มเปา ช่วยทุกอย่าง ทำทุกทาง ดูออกว่าเขาไม่สบายใจ แอบร้องไห้อยู่ก็ขับรถไปหาทันที ทุ่มเทขนาดนี้ได้เข้าวิน ความพยายามได้รับการตอบสนอง กูพอใจมาก ฟินหนักมากกกกกกกกก
จริงๆท่านเรย์กะในต้นฉบับก็ดราม่านี่นา แนวๆรักเขาแต่เขาไม่รักตอบ ยิ่งเขาไปมีคนอื่น ออกหน้าออกตาปกป้อง แสดงให้เห็นว่ารักกันขนาดไหนยิ่งเหมือนหนามตำใจ จากเดิมก็เป็นคนเอาแต่ใจใครขัดไม่ได้อยู่แล้ว ก็ยิ่งทวีความร้ายเพิ่มขึ้น สุดท้ายก็ดิ่งลงเหว
>>923 ว่าไปหนุ่มๆในเรื่องดูไม่ค่อยอยากกินอาหารฝีมือสองคนนี้ มีแต่ฮานาโมโตะกับโมริตะที่สามารถกระเดือกลงคอด้วยความเต็มใจนะ แปลว่ารักกันจริง
>>924 ใช่ กูฟินฉากนั้นมาก รักมากจริงๆนะถึงยอมทำขนาดนั้น แถมซีนสารภาพรักอีก ถามว่าทำไมถึงต้องทำขนาดนี้ด้วย ก็บอกไปตรงๆเพราะฉันรักเธอไง กูนี่กรีดร้องแล้วลงไปกลิ้งกับเตียงตอนอ่านเลยว่ะ พูดได้ตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมด้วย เอ็นโจเอาแบบนี้บ้างสิ กูอยากเห็น ฮรืออออ
>>924 กูชอบโนมิยะตั้งแต่ออกมาละ เป็นหนุ่มแว่นแบบนี้สเป็คกูเลย แล้วจากนั้นก็มีฉากฟินๆมาเรื่อยๆ ยิ่งตอนโนมิยะบอกดูออกว่าเธอร้องไห้อยู่แล้วยามาดะงงๆ รู้ได้ไง แล้วโนมิยะบรรยายในใจว่า ดูออกเพราะมองเธอมาตลอด ส่วนเธอเอาแต่มองคนอื่นจนเธอไม่รู้ตัวว่าฉันมองเธออยู่นี่ล่ะ อะเฮื้ออออ เอาใจกูไปเลยโนมิย้าาาาาาาาา มาถึงฉากสารภาพรักตรงๆ โอ๊ยยยยยยยย กูตายค่ะ กูตาย ไม่ไหวแล้วช็อตนี้ ได้โปรดคู่กันเถอะ ขอร้องล่ะ แล้วก็สมหวัง กูดีใจหยั่งกะส่งลูกสาวออกเรือนสำเร็จเลยว่ะ 5555555555
แต่เท่าที่อ่านตามบอร์ดต่างๆ ส่วนใหญ่นักอ่านชายจะเชียร์ให้ยามาดะสมหวังกับตาแว่นที่เป็นเพื่อนอ่ะ โนมิยะจะมีบุคลิกแบบที่ผู้หญิงชอบ แต่ผู้ชายหมั่นไส้เลยไม่ค่อยเชียร์โนมิยะกัน แต่คู่นี้มันเป็นไปไม่ได้เพราะมายามะมันก็ไม่ได้คิดอะไรเกินกว่าเพื่อน ก็ต้องจบแบบนั้นนั่นล่ะ
>>926 กูมาคิดอยู่นะ ถ้าเป็นเรื่องอื่นเอ็นโจคงสารภาพรักไปละ แต่เป็นเรื่องนี้ ดูจะดึงเช็งความรักของท่านเรย์กะไว้อยู่ ไม่ให้มีใครมาบอกรักซักที มันก็เลยดูยืดเยื้อ อ้อมไปอ้อมมาอยู่นั่น กูก็ทำใจให้สโลว์ไปแล้ว ไม่คาดหวังเท่าไหร่ กว่าจะได้เห็นซีนสารภาพรักคงจบเรื่องนั่นล่ะ
แต่ H&C เรื่องของฮากุนี่ทำไมกลายเป็นแบบเน้ กูเชียร์โมริตะอะ T_T
>>928 กูมองว่าโมริตะกับฮากุเหมือนกันเกินไปว่ะ ถึงจะรักกันแต่ก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ โมริตะก็ไม่สามารถทิ้งพรสวรรค์และตัวเองมาเพื่ออยู่ดูแลฮากุไปตลอดชีวิตได้หรอก ฮากุก็เหมือนกัน ตอนบอกวาดรูปไม่ได้ขอตายดีกว่ามันจี๊ดดดดด
สองคนนี้เป็นพวกมีพรสวรรค์และติสท์แตกเหมือนกันทั้งคู่ พุ่งไปข้างหน้ากันอย่างเดียว ถ้าล้มก็ไม่มีใครสามารถประคองอีกฝ่ายไว้ ที่ฮากุเลือกแบบนั้นเพราะคิดว่าดีสุดสำหรับตัวเองแล้ว โมริตะเองก็เหมือนกัน เพราะเป็นคนประเภทเดียวกันถึงเข้าใจและไม่ดึงดันอีก และรักมากพอจะยอมปล่อยไปเพื่อให้เขามีความสุข ไม่เก็บไว้กับตัว ถ้าคู่นี้จะลงเอยกันได้ต้องใช้เวลาว่ะ คงใช้นานมากด้วย พูดแล้วนึกถึงเพลงที่ว่าง "แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เราได้ตามหาฝัน" เรื่องมันยังไม่จบ ถ้าฮากุพร้อม โมริตะพร้อมในซักวันก็คงได้คู่กันล่ะมั้ง
จริงๆกูแอบเชียร์ทาเคโมโตะนะ แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าแห้วชัวร์เพราะโดนเฟรนด์โซนไปหลายดอกตั้งแต่ต้น คือสาวเจ้าเขาไม่มีใจให้เลยอ่ะ มีคนถามว่าแฟนเหรอก็บอกเพื่อน สารภาพรักไปก็แห้ว 5555555555 แถมพอมีเรื่องก็ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้ ไม่สามารถประคองหรือให้การสนับสนุนอะไรได้เลย
โมริตะจริงๆกูก็คิดว่าเข้าวินแหงๆ เป็นคนประเภทเดียวกับฮากุ มีพรสวรรค์ทั้งคู่ หลายๆฉากในเรื่องก็บ่งบอกว่าสองคนนี้รักกัน มีใจให้กัน แต่นึกไม่ถึงว่าจะจบแบบนั้น แต่กูก็ว่าเป็นทางที่ดีที่สุดแล้วสำหรับชีวิต
ขอkyหน่อยนะ
มุกจีบสาวของท่านอิมาริ มาจากพวกกลอนของญี่ปุ่นเขาอ่ะ ที่ญี่ปุ่นบางคนก็ใช้วิธีนี้จีบสาวนะ น่ารักดีนะมึง555555 (ในไทยอาจได้อารมณ์ประมาณเอากลอนสุนทรภู่มาจีบสาว ซึ่งคงน่ากลัวมาก55555) คิดซะว่าเหมือนๆกับมุกเสี่ยวของไทยนั่นแหละ
>>931 พูดถึงมุกเสี่ยวไทย กูเคยดูคลิปนึง เอามุกเสี่ยวแบบไทยๆไปจีบสาวญี่ปุ่น เช่น เหนื่อยมั้ย ก็เธอเข้ามาวิ่งในหัวใจผมทั้งวันเลย บลาๆๆ แล้วท้ายคลิปจะมีให้แสดงความรู้สึก ถ้าชอบการจีบด้วยมุกเสี่ยวแบบนี้ให้ทำมือรูปหัวใจ แต่ถ้าไม่ชอบให้ทำมือกดไลค์แทน ถามไปสิบคน มีชอบแค่สองสามคนเอง นอกนั้นดูจะอึ๋ยๆฮาๆขนลุกๆที่ถูกจีบแบบนี้แทน อิมาริสนใจใช้มุกเสี่ยวไทยๆจีบหญิงมั้ย 55555555555
kyแปป พูดถึงโคโระจังแล้วกูดันนึกถึงโคโระเซนเซย์ ไม่รู้ใครอ่านเรื่องนี้บ้าง เอาเป็นว่าภาพในหัวกูคือปลาหมึกหยุย ๆ แทนท่านเรย์กะไปซะงั้น
ดิบล่าสุดมาแล้วนะ รอบนี้มาไวจริง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
รอบนี้แก๊งสาวๆไปเที่ยวฮอกไกโดกันมุ้งมิ้งน่ารักดี แต่น่าสงสารเรย์กะซามะที่ต้องพักห้องเดียวกับฟุยุโกะซามะแล้วต้องฟังเรื่องหลอนๆ555
.
.
.
.
.
.
จบสปอย
จู่ๆก็อยากลงอะนะ...ใครมีเมตตาก็ฝากลงในไฟล์สารบัญให้หน่อยนะครับ อ่านวิธีทำไปหลายรอบก็กลัวทำไม่ได้แล้วไฟล์หายหมดทั้งยวง ยังไงๆก็ฝากด้วยนะครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
การสอบปลายภาคใกล้เข้ามาแล้ว แต่ว่าการแข่งขันก็ใกล้เข้ามาแล้วเหมือนกันในฐานะเอสผู้ไร้พ่ายแห่งชมรมฟุตบอลซุยรันน่ะ ฉันจะเสียสมาธิกับสิ่งอื่นที่ไม่ใช่ฟุตบอลใม่ได้เด็ดขาด! ซ้อม! ซ้อม! ซ้อม!
แต่ว่าถึงอย่างนั้นก็ยังลืมเธอคนนั้นไม่ลงอยู่ดี…สตรีผู้ทำให้เอสผู้ไร้พ่ายรับรู้ถึงความพ่ายแพ้เป็นครั้งแรก… ผู้หญิงที่ทรงอำนาจที่สุดในโรงเรียนซุยรันแห่งนี้
เรื่องมันผ่านมานานแล้วก็จริงอยู่ แต่ว่านะ อะไรที่มันฝังใจมันลืมกันง่ายๆเสียทีไหน กระทั่งตอนที่กำลังทำในสิ่งที่รักอยู่ก็ตาม…
“เฮ้กัปตัน! นายพลาดเป็นลูกที่ 4 แล้วนะ ไหวป่าวเนี่ย?”
“ฉะ ฉันไม่เป็นไร…แค่เหนื่อยๆนิดหน่อยผู้รักษาประตู…” ผู้รักษาประตูเบ้ปาก…ให้ตายสิ ทำไมจู่ๆถึงได้มาฝันร้ายถึงเธอคนนั้นในช่วงนี้กัน
“อย่ามาตอแหล ฉันอยู่กับนายตั้งแต่ทีมฟุตบอลประถม ฉันรู้ขีดความสามารถของแกดีนะกัปตัน ลงสนามแค่ 15 นาที ทำให้นายเหงื่อออกไม่ได้ด้วยซ้ำ”
“อา ช่วงนี้…ฉันฝันร้ายน่ะ เลยนอนไม่ค่อยพอ”
“เฮ้อ…บอกอย่างงี้แต่แรกก็จบ…วันนี้เจ้าโค๊ชจอมโหดไม่อยู่…นายไปพักเถอะกัปตัน”
“อา….”
ฉันเดินออกไปจากสนามด้วยสภาพห่อเหี่ยวทั้งกายและใจ…ทำไมต้องตามมาหลอกมาหลอนกันด้วยนะแค่ความเห็นแก่ตัวชั่ววูบเอง…คิโชวอิน…
ฉันนั่งและดื่มน้ำอยู่ตรงที่นั่งข้างสนาม เดิมทีถ้าเห็นฉันตรงนี้คงโดนโค๊ชบ่นหูชาแน่ แต่เจ้าตัวไม่อยู่คงไม่เป็นไร…พอดื่มน้ำไปได้อึกเดียวก็ได้ยินพวกเด็กใหม่คุยกัน
“ได้ยินไหมเรื่องที่ริรินะห้อง X ตบกับสาวแกล ม.5 น่ะ”
“โหย ไม่ได้ยินสิแปลก ข่าวเด็ดข่าวดังขนาดนี้ใครจะพลาด”
“ฉันอยู่ในเหตุการณ์ด้วยนะ ตบกันมันหยดเหมือนที่เคยเห็นในละครเลย น่าเสียชะมัดที่ประธานนักเรียนเข้ามาขัดซะก่อน ไม่งั้นคงได้เห็นฉากกระชากเสื้อให้ชุ่มตาแล้ว”
“แต่ทีแรกนึกว่าคุณคิโชวอินจะลงสนามด้วยตนเองซะอีก”
“นั่นสิๆ แต่ว่าคุณหนูบอบบางแบบคุณคิโชวอินจะสู้กับสาวถึกแบบรุ่นพี่ซึรุฮานะได้เหรอ..ถ้าไม่ใช้อำนาจ Pivoine มาขู่น่ะ”
“คิดว่าเราคงได้เห็นไฮยีน่าขย้ำลูกราชสีร์แน่ๆ…แต่ก็ดีเหมือนกันนะ คิดสิ โอกาสงามๆที่จะได้เห็นคุณคิโชวอินหมดมาดคุณหนูมันมีง่ายๆที่ไหนกัน”
“…นั่นสิ---“
ไอ้พวกจิตอกุศล…กลับบ้านดีกว่า…น้ำในนี้คงเสียแล้วมั้ง รสชาติแย่ชะมัด…กระเดือกไม่ลงจริงๆ….
“อ่าวจะไปไหนล่ะคุณกัปตัน” ชิ เจ้าตัวปัญหาดันมาได้จังหวะพอดี
“กองหน้าเบอร์ 14 เองเหรอ พอดีฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยจะขอกลับก่อน”
“อะไรกัน อะไรกัน ดูเหมือนเอสไร้พ่ายคงได้เวลาเกษียณแล้วมั้ง”
เพราะติดนิสัยแบบนี้ไงถึงได้เป็นตัวสำรองตลอดศก…แต่ดูถูกกันอย่างนี้…ใครจะยอมกัน
“อะไรกัน อะไรกัน ต่อให้ฉันเกษียณตัวเองไปก็ไม่ได้หมายความว่านายจะเป็นตัวจริงซักหน่อย”
“ว่าไงนะ!”
“หรือไม่จริง นอกจากฝีเท้าจะแย่ในมาตรฐานของตัวจริงแล้ว ยังเตะบอลฆ่านกกระแทกเสาคานเป็นว่าเล่นเลยนี่นา”
“หน๋อย!! งั้นมาแข่งกันเอสไร้พ่าย!”
“แน่นอน ผู้รักษาประตู! ฝากหน้าที่ผู้ตัดสินด้วย!”
“ทำไมต้องฉัน!”
“เพราะนายคือผู้รักษาประตูไงล่ะ!”
และการแข่งระหว่างผมกับเบอร์ 14 ก็เริ่มต้นขึ้น…แข่งกัน 3 อย่างคือ วิ่งเร็ว ,หลบหลีก และทำประตู ฉันก็ชนะใสๆละนะใน 2 รอบแรกเหลือแค่การทำประตูชัยเท่านั้น
“แฮ่ก! แฮ่ก! คราวนี้แกแพ้แน่เอสไร้พ่าย”
“เหรอ?”
เป้าหมายคือเตะฟรีคิกจากนอกเขตโทษให้เข้าประตู โดยมีผู้รักษาประตูและกำแพงมนุษย์คอยขัดขวางตามกติกาสากล…ฉันไม่พลาดแน่! แต่เพื่อความเท่าเทียม ฉันเลยกองหน้าเบอร์ 14 เตะก่อน ผลก็ออกมาตามคาด มีนกพิราบโชคร้ายร่วงจากฟ้ามา 1 ตัว
“ทำไมกัน..!”กองหน้าเบอร์ 14 ร้องไห้และฉีกหญ้าในสนามอย่างบ้าคลั่ง…หญ้าพวกนั้นราคาแพงสุดๆเลยนะ…
“จะต่อไหมกัปตัน”ฉันชั่งใจชั่วครู่ต่อคำถามของผู้รักษาประตู…เอาก็เอา
ฉันตั้งบอลและง้างขาพร้อมเตะเต็มที่ สมาธิจดจ่อกับฟุตบอลจนลืมสังเกตรอยยิ้มชั่วร้ายของเจ้าเบอร์ 14 ไปซะสนิทเลย
“ท่านคิโชวอิน เรย์กะเสด็จเยี่ยมชมรมฟุตบอล!!!”
ปัง!!!!!!
ฉันเตะฟุตบอลด้วยแรงทั้งหมดที่มีและมันก็ออกนอกทิศทางที่มันควรเป็นและกระแทกเสาอย่างแรง…จิตใจอันแข็งแกร่งของฉันถูกทำลายด้วยชื่อของผู้หญิงคนเดียว…น่าละอายจริงๆ
“ฮ่าๆๆๆๆ เอสไร้พ่ายก็แพ้จักรพรรดินีจริงๆด้วย” เจ้าขี้โกง
“ไรกันๆ มองหน้าแบบนั้น ยอมรับความจริงไม่ได้หรือไงเอสไร้พ่าย!?” เจ้าเบอร์ 14….
“จะเอาบอลมาเตะกี่ครั้งก็เหมือนเดิมนั่นแหละ ฮ่าๆ” ฉัน..
“แต่จิตใจของเอสไร้พ่ายหวั่นไหวเพราะอะไรกันนะ? รักเหรอ? กิ๋วๆ ประธานชมรมฟุตบอลฝันลมๆแล้งๆว่าจะได้เป็นแฟนกับคนของ Pivoine ด้วยล่ะ กิ๋วๆ!” จะ…
“เอ๊ะ? เดี๋ยวๆๆๆๆ!!”
“ฝังศพแก!!!!!!!”
ลูกเตะที่อัดแน่นด้วยความรู้สึกของฉัน มันพุ่งทะยานเฉียดหน้าของเบอร์ 14 ไปเล็กน้อย…เจ้านั่นขาอ่อนลงไปนอนกับพื้นเลยทีเดียว..กระจอกชะมัด เห็นพลังที่แท้จริงของเอสไร้พ่ายคนนี้หรือยังล่ะ! ฮ่าๆๆๆ
“แต่ว่านั่นมันทางอาคารเรียนนี่ โดนใครเข้าไปนี่ซวยเลยนะ”
“แย่ล่ะ ลืมคิดไปเลย!” หวังว่าคงไม่โดนใครเข้านะ…แต่เหมือนจะคิดง่ายไป…
“เฮ้! มีผู้หญิงกำลังเดินอยู่ตรงนั้นด้วย!!” ฉันรีบหันไปมองตามที่กองหลังเบอร์ 21 ชี้ ระยะมันไกลพอควรแต่ก็พอเห็นลางๆว่าเป็นผู้หญิงผมม้วนๆ…ทำไมมันคุ้นๆวะ
แต่ว่า! เดินกินขนมสบายใจเฉิบแบบนั้นมีหวังโดนบอลเข้าเต็มๆแน่ ฉันรีบวิ่งออกไปและตะโกนเตือนผู้หญิงคนนั้น
“เฮ้!! หลบไป!!!”
“…!”
บ้าจริง..ไม่ทันการแล้ว ลูกฟุตบอลที่เปี่ยมด้วยพลังกระแทกใส่หน้าของเธอคนนั้นเต็มๆเลย…จะตายไหมเนี่ย ฉันเร่งฝีเท้าเพื่อไปดูอาการ แต่พอได้เห็นหน้าใกล้ๆ หัวใจก็เหมือนกับจะหยุดเต้นไปดื้อๆเลย
ลูกฟุตบอลเจ้ากรรมกลิ้งอยู่ใกล้ๆ ผู้หญิงผมม้วนหลอดเยี่ยงราชินี ผู้หญิงที่สวยที่สุดที่ฉันเคยได้เจอ แม้จะมีรอยแผลและเลือดซึมตรงหน้าพากแต่ความสวยงามนั้นก็มิได้ลดลงเลย เธอยังคงเป็นผู้หญิงที่น่าหลงไหลและหวาดหวั่นในเวลาเดียวกัน…”คิโชวอิน เรย์กะ…”
อะ! ไม่ใช่เวลามาเชยชมความงาม! หวังว่าคงไม่ตายนะ ขอร้องล่ะ! …ฟู่ โชคดีจริงที่แค่สลบไปและนี่ก็เป็นช่วงเลิกเรียน นอกจากสมาชิกชมรมฟุตบอลแล้วก็ไม่มีใครเห็นเหตุการณ์…พาเข้าห้องชมรม รักษาจนหาย ขอโทษขอโพยด้วยทุกสิ่งที่มี ขอร้องให้สมาชิกทุกคนปิดเรื่องให้มิด…นี่แหละแผนการ! สมแล้วตัวฉัน!
ว่าแต่นี่มันน้ำอะไรเนี่ย…สีแบบนี้….ตำแหน่งนี้…อย่าบอกนะว่า!!
”กรี๊ดดดดด เลือด! เลือด! มีเลือดไหลมาจากหลังหัวของคุณคิโชวอินด้วย!! รถพยาบาล! ใครก็โทรเรียกรถพยาบาลที!!!!!”
-------------------------------------------------------------------
ผลโหวต >>849 น่าจะเป็นเอกฉันท์ กูสรุปไปเลยละกัน
ทู้หน้า
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อรักสุดมิราเคิลของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์เรย์กะ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
- เพิ่มข้อ 4) แจ้งดิบตอนใหม่หลังเที่ยง เพื่อไม่ให้ทับซ้อนกับแปลไทย ตามที่เคยคุยไว้
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อรักสุดมิราเคิลของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์เรย์กะ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบานพิชิตใจเธอ! [ศึกรักที่ 13]
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล (หรือถ้อยความที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
4) แจ้งดิบตอนใหม่หลังเที่ยง เพื่อไม่ให้ทับซ้อนกับแปลไทย
.
♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing
How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing
รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ
ทำไมอ่านตอนนี้แล้วกูหยิบไม้พาย ท่านยูริเอะxท่านไอระ ขึ้นมาฟระ..... //นั่งแจว
>>949 "ส่วนหัวหน้าหมู่บ้านคานทองก็เป็นเทพเกศาประทานพรความรักให้คนอื่นต่อๆไปปปปปป ทั้งที่ตัวเองขึ้นคาน" กูนึกถึงชีวิตตัวเองชอบกล โสดมาตลอดชีวิตแต่เพื่อนชอบมาปรึกษาปัญหาความรัก *ซับน้ำตา* คำถามที่กูสะเทือนใจมากคือ อยากเลิกทำตัวงี่เง่าใส่แฟน แต่ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะบลาๆ ควรทำไงดี ทั้งๆที่กูยังไม่เคยรู้ ไม่เคยสัมผัสเลยว่า ความรักทำให้คนเรางี่เง่าได้ยังไง ฮือ *ร้องไห้* //ซื้อขนมไปตุนเสบียงบนคานกับท่านเรย์กะ
พวกที่ปรึกษานี่มักขึ้นคานกันนะ.....
กูก็ด้วยว่ะ ไอ้พวกมีความรัก มีแฟน จะมาปรึกษาคนโสดสนิทศิษย์ส่ายหน้าแบบกู ทั้งๆที่กูไม่เคยสัมผัสความรักซักครั้งเนี่ยนะ ชีวิตกูแห้งแล้งพอๆกับท่านเรย์กะเลยนะนั่น อาจจะแห้งกว่าด้วยซ้ำตรงที่ไม่มีใครมาแอบชอบเลยซักคน
อ่านแล้วโคตรชูธงป้ายท่านยูริเอะกับท่านไอระ มึความอยากก่อร่างสร้างตัว เก็บเงินเพื่อย้ายไปอยู่ด้วยกันแต่พ่อแม่ไม่ยอมรับเลยหนีไปต่างประเทศ*มโน* ---แค่กๆ กลิ่นกาวดอกลิลลี่นี่มันหอมจริงๆ ส่วนท่านเรย์กะนี่ลดขั้นจากนางร้ายอันดับหนึ่งกลายเป็นแค่เพื่อนนางเอก(คาบุรากิ) A คอยช่วยให้คำปรึกษาไปจีบพระเอก(วาคาบะ)
สภาพตอนนี้ยังนึกไม่ออกว่าตอนคาบุรากิไปพูดกับยูริเอะว่า "ถ้ายูริเอะลำบาก ฉันจะไปช่วนเธอเอง" แล้วจะทำให้วาคาบะหวั่นไหวได้ตรงไหน คงมองว่าคาบุรากิคุงรักเพื่อนดีจังนะ จบ เผลอๆ ขี่จักยานไปส่งให้ด้วย
>>969 เคยเป็นที่ปรึกษาความรักอยู่หนนึง เพื่อนกูเอง คร่าวๆก็แฟนนอกใจไปมีกิ๊ก จับได้หลายครั้งละ จะทำยังไงดี กูก็เคยแนะนำประมาณว่าเลิกๆกับแม่งซะเหอะ มันก็เออๆ คราวนี้เลิกแน่ พอมันคืนดีกันเสือกมาตั้งสเตตัสด่ากูซะงั้น หาว่ายุแยงให้แฟนเขาเลิกกัน เข็ดเลย ไม่เป็นที่ปรึกษาให้ใครอีกต่อไปแล้ว
KY นิด อยู่ดีๆ กูก็คิดว่าถ้าเรื่องนี้ทำด๋อย (Nendroid) คงออกมาน่ารักจิ๊บเป๋ง หุ่นกับหน้าท่านเรย์กะก็เหมาะจะเอามาโมด๋อยอยู่แล้ว //โดนตบ// ส่วนพร็อบต่างๆ ก็เช่น ปลาหมึกย่าง ดอกโบตั๋น พัด เซอร์บิรุส หน้าตาเอาเป็นหน้าสวย หน้าพิโรธ หน้าหลั่นล้าเวลาเห็นของกิน
ส่วนเอ็นโจ กูอยากได้หน้ารอยยิ้มดำมืดที่สุดแล้ว 55555
>>967 จริงๆก็พูดต่อหน้าไอระและเอ็นโจด้วยนะ สรุป....เอ็นโจนางเอกสินะ //เผ่น 55555555555555555
>>970 โอ๊ย มาแนวเดียวกับกูเลยว่ะ แต่พอมันตั้งสเตตัสด่ากูแบบลอยๆ กูเข้าไปสวนกลับทันทีจนแม่งเงิบไปเลย
>>971 พร็อพเอ็นโจนี่อะไรดี กระต่าย กรงหิ่งห้อย แก้วลาเต้
ของคาบุรากิก็ หนังสือ...แล้วอะไรอีกวะ
ของวาคาบะ เค้ก จักรยาน จานยากิโซบะ
ของยูกิโนะ สโนว์แมน ซอมบี้ย่อส่วน(?)
ยังมีท่านอิมาริกัยท่านพี่ แต่ท่านพี่นี่คงคล้ายๆ เอ็นโจจนเกือบแยกไม่ออก ของท่านอิมารินี่ต้องมีสร้อยไข่มุกกับช่อดอกไม้มาก่อนเลย
ไปเค้นสมองช่วยอาริมะมาได้นิดนึง หมาป่าสีเงิน แต่ถ้าเป็นเวอร์ชั่นด๋อย อาจจะได้ชูสุมอยไปแทน.....
จริงๆ ถ้าเป็นการ์ตูนนักเรียนม.ปลายทั่วไป พวกประธานสภากรรมการนักเรียนอะไรนี่ชอบมีปลอกแขนติดเครื่องแบบบอกตำแหน่งไว้นี่หว่า นี่เงียบๆ ไม่บอกอะไรเลย สงสัย Pivoine ไม่แบ่งงบมาให้
KY แพพ
----------------------
พระอาทิตย์คล้อยต่ำจนตึกระฟ้ามากมายในเมืองบดบัง เมฆจำนวนมากที่รวมเป็นก้อนหนาเริ่มเคลื่อนที่เข้ามาถูกย้อมเป็นสีส้ม บรรยากาศดูครึ้มๆน่าอึดอัด รู้สึกว่าเมื่อช่วงเช้าพยากรณ์อากาศบอกว่าช่วงเย็นจะมีไต้ฝุ่นเข้า ท่าทางว่าจะอีกไม่นานนี้นัก
ในมุมมองของเด็กหนุ่มแล้ว เขากำลังเดินเคียงคู่กับหญิงสาวที่เขารักและทะนุถนอมเป็นที่สุด
เรือนผมสีน้ำตาลนุ่มฟูน่าจับ ยิ่งมีแสงสีส้มของพระอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องเข้ามาแล้วมันยิ่งดูเปล่งประกายสะท้อนสีน้ำผึ้งออกมา หญิงสาวในจินตภาพเดินนำหน้าเขา ค่อยๆหันตัวกลับมาทางเขาและส่งยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี ก่อนจะส่งเสียงออกมา
"โฮ่ง!"
"ดีจังเลยน้า เบียทัน~ ชอบใช่มั้ยล่ะ~"
ในมุมมองของคนอื่น ก็เป็นเพียงเด็กหนุ่มที่มักจะพาสุนัขออกมาเดินเล่นในช่วงเวลานี้เท่านั้นล่ะ
อุเมวากะ อาสึกะจับสายจูงสุนัขไว้อย่างสบาย ๆ ขณะเดินเล่นไปในพื้นที่ใกล้บ้านที่คุ้นเคยมาแต่เกิด เขามักจะพาเบียทัน สุนัขขนน้ำตาล พันธุ์อเมริกันค็อกเกอร์สแปเนี่ยลของเขาออกมาเดินเล่นข้างนอกสัปดาห์ละหนึ่งถึงสองครั้ง ในอดีตนั้นเขาทำบ่อยมากกว่านี้แทบจะเป็นกิจวัตร แต่พอขึ้นชั้นมัธยมปลายแล้ว ชีวิตการเรียนก็ยุ่งยากขึ้นมากกว่าเดิม
แม้ว่าภาพลักษณ์ภายนอกของเขาจะดูเหมือนเป็นพวกเด็กเกเรที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย ผมยาวย้อมสี และยังเจาะหูอีกต่างหาก แต่ความจริงแล้วเขาเป็นพวกหัวไวและมีผลการเรียนดีทีเดียว
หากได้สังเกตใกล้ๆแล้ว ไม่ว่าจะสร้อยคอ แหวนหรือต่างหู ต่างก็เป็นรูปน่ารักๆอย่างหัวสุนัขแบบต่างๆ, รอยเท้าสุนัข หรือกระดูก เรียกได้ว่าเป็นพวกทาสหมาอะไรแบบนั้นก็ว่าได้
ถึงใครๆจะคิดว่าเขาเป็นพวกเหลาะแหละ แต่จริงๆแล้วเขาก็มีความตั้งมั่นอย่างมากที่จะตั้งใจเรียนทั้งที่ห้องเรียนและที่โรงเรียนสอนพิเศษ เพื่อที่จะได้สอบเข้าคณะสัตวแพทย์อย่างที่หวังมาตลอด หลายเดือนมานี้เขาก็เริ่มที่จะทบทวนบทเรียนก่อนนอนทุกวันแล้ว เห็นได้ชัดว่าทุ่มเทสุดๆเชียวล่ะ แต่นั่นมันก็เป็นเรื่องที่ไม่มีใครรับรู้
"อ๊ะ แต่ถ้าฉันได้เป็นสัตวแพทย์จริง เบียทันคงไม่หึงฉันหรอกใช่มั้ยนะ~"
"โฮ่งๆ!"
เบียทันเห่าอย่างต่อเนื่องไปเรื่อยจนราวกับกำลังตอบคำถามเขาอย่างงั้นล่ะ ดังนั้นอุเมวากะจึงตีความไปตามอำเภอใจอย่างทุกที
"แน่นอน ถึงฉันจะได้รักษาหมาตัวอื่น แต่เบียทันก็เป็นที่หนึ่งในใจฉันอยู่แล้วล่ะ!"
ทั้งสอง(หนึ่งคนหนึ่งตัว)เดินไปเรื่อยจนมาหยุดที่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต อุเมวากะผูกเบียทันไว้ใกล้กับจุดจอดจักรยานที่มีหลังคาบังแดด ก่อนจะเข้าซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของตามที่แม่ได้ลิสต์มาให้อย่างทุกที
"รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เบียทัน เดี๋ยวอาทันจะรีบกลับมาหานะ"
คล้อยหลังอุเมวากะไปได้สักพัก ท้องฟ้าข้างนอกก็มืดครึ้มไปด้วยเมฆฝน เบียทันลุกลี้ลุกลนกระสับกระส่ายไปมาด้วยสัญชาตญาณของสัตว์ที่รับรู้ได้ว่าพายุกำลังจะมา มันส่งเสียงเห่าดังลั่นหวังจะเรียกเจ้าของให้กลับมาปลดปล่อยจากเชือกที่ล่ามไว้นี้ซะ แต่อุเมวากะก็ไม่กลับมาเสียที...
+++++
เมื่อซื้อของตามรายการครบถ้วนแล้ว อุเมวากะก็รีบออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตและพบว่าห่าฝนตกกระหน่ำจนแทบมองไม่เห็นตึกระฟ้าไกลๆแล้ว เสียงฟ้าร้องครืนๆดังลั่นสลับกับฟ้าแลบดูน่ากลัว เขารีบกางร่มและวิ่งไปยังจุดจอดจักรยานที่ผูกสุนัขของเขาไว้
ดีที่เขาได้เลือกที่ที่มีร่มกำบังแต่แรกแล้ว ดังนั้นเบียทันคงจะไม่โดนฝนอยู่แล้วล่ะ
ทว่าเมื่อไปถึง เขาก็ต้องตกตะลึงด้วยความตกใจ
"บะ เบียทัน!!!"
จุดที่ควรจะมีเบียทันที่รักของเขาอยู่ กลับมีเพียงเชือกล่ามที่ว่างเปล่า
__________________
แค่นี้ก่อน ตอนนี้ความคิดแตกได้เป็นสองทางสองเรื่อง ขอไปเลือกก่อนว่าไปทางไหนดี ถถถ
เห็นกระทู้เกือบเต็มแล้ว ขอตั้งกระทู้ใหม่เผื่อไว้ก่อนเลยน้า
https://fanboi.ch/webnovel/3953/
จะเต็มละมู้ อยากได้คำเด็ดๆโชโจๆปิดท้ายจุง
ท่านพี่ หันมาสนใจน้องบ้างสิคะ!
ขอบทให้ผมบ้าง by อาริมะคุง
ยังไงกันนะ by เอ็นโจ
จะเติมอีกมั้ยคะ คุณคิโชวอิน by วาคาบะ
แกงกระหรี่พุดดิ้งมิราเคิลสูตรคิโชวอิน เรย์กะ สำเสร็จแล้วค่ะ!! โอะโฮะโฮะ ทุกท่านเชิญชิมได้
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
