Fanboi Channel

>>807 ไม่น้าาาาา มึงอย่าเลิก กูขอความกิ๊กกั๊กขุ่มชื่นหัวใจจากฟิคกาวบ้าง อย่าทิ้งให้กูอดอยากปากแห้งขนาดนั้นนนนน

>>807 อย่าเลยน้าาา ฟิคกาวเเทบไม่เหลือเเล้ว อย่าทิ้งพวกเราเลยย//กอดขา เเต่กูก็เข้าใจฟิลมึงนะ เวลาเขียนในมุมมองฮีเทียบกับฮีในออฟฟิเชี่ยวเเล้วเเบบ... เอ็นโจนี่จิตใจซับซ้อนยิ่งกว่าสาวน้อยในเรื่องซะอีก

>>807 อย่าเพิ่ง! เติมกาวให้พวกกูด้วยยย
>>809 กูเห็นด้วยกับมึง ฮือๆ

>>807 ม่ายยย กูยังอยากสูดบ้องกาวตะลุยอวกาศของมึงอยู่นะ ;_;

เห็นมีคนคิดถึง วันนี้เลยปั่นมาลงหน่อย
.
.
เอ็นโจผู้เร่าร้อน(3) //สรุปชื่อฟิคงี้ใช่ไหม 555//
.
เผลอนอนหลับเพลินไปหน่อย พอตื่นมาอีกทีก็ถึงพักเที่ยงแล้ว ผมเลยตรงไปที่โรงอาหารเลยจะได้ไม่เสียเวลา

แต่พอไปถึงโรงอาหาร กลับรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ อะไรกันนะ

มองไปรอบๆ ก็เห็นนักเรียนต่อแถวซื้ออาหารเหมือนทุกวัน ไม่สิ พอมองดีๆ แล้วเหมือนทุกคนกำลังมองอะไรกันอยู่น่ะ อื้อ! นั่นมัน…

ใครบางคนที่หน้าตาเหมือนมาซายะกำลังจับปลายผมคุณคิโชวอินอยู่ เจ้านั่นปล่อยชายเสื้อหลุดลุ่ย ไม่ใส่เนคไท ท่าทางเหมือนคุณชายเสเพลในมังงะสาวน้อยไม่มีผิด เห็นแล้วเผลอขมวดคิ้วมุ่นไม่ได้

ที่ซุนรันแต่ไหนแต่ไร ถึงจะทำตัวเกเรยังไงแต่ก็เป็นโรงเรียนของพวกคุณหนูคุณชาย ไม่มีใครกล้าแต่งตัวผิดระเบียบขนาดนั้นมาโรงเรียนหรอก เพราะงั้นตรงนั้นก็เลยเด่นสุดๆ ชนิดที่ว่าขนาดมองจากกลุ่มชนยังเห็นได้ง่ายเชียวล่ะ แปลกจริง พวกกรรมการนักเรียนพวกนั้นทำไมไม่มีใครเข้าไปจัดการเลยนะ

ได้เห็นคุณคิโชวอินทำหน้าตลกๆ มันก็ดีอยู่หรอก แต่จะให้ใครที่ไหนไม่รู้ไปยุ่งกับคนที่ผมชอบได้ไง

“.....เส้นผมของเธอช่างนุ่มละมุน เหมือนกับ.... เหมือนกันขนมปังโคโรเน่เลยล่ะ....”

ผมชะงักกึก มองใบหน้าคุณคิโชวอินที่ขาวซีดเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำ รอบข้างพร้อมใจกันเงียบสงัดราวกับไม่เชื่อหูที่ตัวเองได้ยิน
ขนมปังโคโรเน่?

“ดูการม้วนเกลียวนี่สิ ช่างสมบูรณ์แบบราวกับหอยเจดีย์ในทะเล เอียงข้างยี่สิบองศาพอดีไม่มีขาดเกิน ช่างทำผมมืออาชีพมากเลยนะ ที่จะทำผมขับความงามของเธ...โอ๊ย!!!”

ผมกลั้นขำจนไหล่สั่น แทบจะเผลอหัวเราะออกมาดังๆ ตอนที่มาซายะถูกช่อดอกกุหลาบฟาดใส่หน้า คุณคิโชวอินโมโหจนไหล่สั่นไปหมด หลังจากฟาดดอกกุหลาบใส่มาซายะแล้วก็เดินหนีไปทันที เลยไม่ทันเห็นสภาพมาซายะจามจนดอกกุหลาบที่เลอะหน้าหล่นลงพื้น สภาพดูไม่ได้เลยแฮะ

ผมยกมือถือขึ้นมา อดถ่ายรูปเก็บไว้ดูไม่ได้ ถึงไม่ได้ถ่ายช็อตเด็ดเมื่อกี้ แต่แค่นี้ก็ยังดี เก็บไว้ดูแก้เครียดเวลาโมโหมาซายะ

“คาราบุกิคุง! เป็นอะไรมากไหมคะ ดอกกุหลาบมัน....”

“หิ ฉันไม่เป็นไรอยู่แล้วน่า แค่ของพวกนี้ ไม่มีทางมาบดบังความหล่อเหลาของฉันได้หร---- ฮัดเช้ย!!”

ยังทำเก็กได้อีกนะ ตลกจัง ไว้ไปเล่าให้ยูกิโนะฟังดีกว่า ว่าแต่สรุปแล้วเจ้ามาซายะมันเป็นอะไรของมันละนี่

อืม... คิดดูอีกที ท่าทางของมาซายะดูคุ้นๆ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแฮะ

เสื้อฟ้าหลุดลุ่ย คำพูดเลี่ยนๆ ไหนจะท่าทางหลงตัวเองแบบนั้นอีก ทำไมมันดูคุ้นตาเหมือนใครบางคนที่ผมรู้จักนะ?

เอ... เอ... อ๊ะ! ตัวเอกในเรื่อง Kimi Darling นั่นไง!!

แต่คงไม่ใช่หรอกมั้ง... คาสุรากิที่ผมรู้จักน่ะไม่ได้หลงตัวเองขนาดนั้นซะหน่อย แถมยังคำพูดเลี่ยนๆ พวกนั้นอีก คงคิดไปเองละมั้ง~

อีกอย่าง อย่างมาซายะจะมาอ่านมังงะสาวน้อยได้ยังไง สงสัยคงไปได้ยินอะไรแปลกๆ เข้าละสิ จริงๆ เล๊ย หรือว่าเห็นผมเปลี่ยนคาแรกเตอร์เลยอยากลองบ้าง ทั้งที่ตัวเองห้ามคนอื่นเค้าแท้ๆ...

แต่เห็นมาซายะทำตัวแบบนี้แล้ว กลับรู้สึกไม่อยากยอมแพ้ขึ้นมาซะงั้น อืม... ยังไงดีน้า

อุตส่าห์ศึกษามังง--- เอ้ย ตำราพิชิตใจสาวน้อยมาทั้งที วันนี้ผมเองก็ต้องพยายามเข้าล่ะ เอ้า ลุยเลย! เอ็นโจ ชูสุเกะ วันนี้นายต้องจีบคุณคิโชวอินให้ได้!!

กูก็ยังไม่อยากเลิกหรอก มาขนาดนี้ก็ต้องไปต่อให้มันสุดทาง แต่ตอนนี้ต้องไปรมกาวตัวเองเพิ่มก่อน กาวชักขาดแคลน ถถถถถถถถถถถถถถ

^ ลืมเขียนท้ายฟิค ถถถ ขอเวลาคิดวิธีเปลี่ยนคาอย่างเร่าร้อนหน่อยนะ หัวตื้อเหลือเกิน ถ้าใครอยากต่อ ต่อได้เลยนะกูไม่ว่า จะขอบคุณซะอีกมีคนช่วยเพิ่มกาวให้ ช่วงนี้กาวเหือดเเห้งเหลือเกิน

>>813 สู้ๆ นะมึงง มาเดี๋ยสกุช่วยเติมกาวให้ ว่าเเต่มึงคนเขียนคนเดียสกับฟิคชูสุเกะกลับชาติมาเกิดเป็นยูกิโนะป่ บางทีเวลารออ่านฟิคนี้กุก็อยากลองต่อดูนะ

>>814 .......
จบยังอ่ะ กลัวเมนท์แทรก ถ้าแทรกกูขอโทษ //หมอบกราบสำนึกผิด
>>815 เยส กูเอง 5555555555
อยากต่อเหรอ เอาสิ เอาไปเลยยยยยย กูยินดีและเต็มใจให้ต่อ เดี๋ยวฟิคข้างบนขออ่านแพพ เผื่อได้ไอเดียเขียนคาสโนว่าคาบุรากิต่อ

>>816 เเล้ว มีเเค่นั้นเเหละ 5555 เขียนลงทีละนิด เป็นพวกเขียนเเล้วชอบลงเลยฟิคเลยไม่ยาวเท่าไหร่ ถถถ ช่วงนี้กุตีบตันมาก เจอเรื่องสะเทือนใจติดกันเเล้งพลังใจหดหาย ฮือออ

กุอยากลองต่อมานานเเหละเเต่ไม่กล้าขอ 5555 ถ้าฟิลมาเดี๋ยวขอลองดูนะ

ทำไมกูแอบคิดว่า ว่าปมเรื่องยุยโกะถ้าแก้ที่เอ็นโจไม่ได้ก็แก้ที่ท่านเรย์กะ จับเข้าฮาเร็มเหล่าเพื่อนสาวซะเลย
จากยุยโกะเข้ามาควงแขนเอ็นโจจะกลายเป็นแบบนี้แทน

ยุยโกะ : ชู มาอยู่ที่นี่เองหรอ (เดินเข้ามาควงแขนเรย์กะ)
ยุยโกะ : อยู่ๆก็หายไปเลย ฉันเป็นห่วงนะ
ว่าแต่กำลังคุยอะไรกับคุณคิโชอินหรอคะ ท่าทางน่าสนุกจังเลย (ยิ้มแล้วกอดแขนเรย์กะแน่นกว่าเดิม)
เอ็นโจ : ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอก (ยิ้ม)
เรย์กะ : (กรีดร้องอยู่ในใจ) กรี๊ดดดด มากอดแขนฉันทำไมค๊า แล้วทำไมรู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าเปรี๊ยะๆแล่นอยู่ระหว่างสองคนนี้ได้ล่ะค๊าาาา

อาห์ ซู้ด....กาวหมดซะแล้วแฮะ............... เดี๋ยวๆ อย่าตีกูนะ /วิ่ง

>>812 อะ โอ้ววววว เอ็นโจเร่าร้อนมาแล้ว 55555555555555 ถ้าเปลี่ยนคาร์อีกรอบเอาเป็นอะไรดี ควีนก็ไม่ได้ด้วย เพราะอาริมะจองแล้ว //ผิดๆๆ
ลองมาแนวหนุ่มมาโซมั้ย เผื่อท่านเรย์กะจะเป็นโดะเอสโดยธรรมชาติ ให้แส้เป็นของขวัญ เฆี่ยนตีป๋มทีคุณคิโชวอิน 555555555

>>812 มาซายะเปลี่ยนคาร์แรคเตอร์แล้ว อย่ายอม อย่าน้อยหน้า เราต้องเอาให้เริ่ดอลังการกว่าสองคนนั้นไปเลยนะชูสุมอย ลองครอสเดรสดูมั้ย เพื่อความแปลกใหม่ ถถถถถถถถถถถถถถถ
>>818 ดีๆๆ กูสนับสนุนให้ปลูกทุ่งดอกไม้ กูชอบมาก สาวๆอย่าทะเลาะกัน เราต้องรักกัน ชวนปลูกดอกไม้ด้วยกันเพื่อลดโลกร้อน แถมกลิ่นดอกยูริมันหอมหวานนะ

>>818 กูเห็นด้วย อ่าาาาส์ สาวๆในเรื่องนี้กับทุ่งดอกไม้นี่ดีจริงๆ

>>820 >>821 แล้วผู้ชายในเรื่องก็สายเหลือง อุ๊บ!!//โดนลากไปประหารด้วยอำนาจมืด

>>812 สั้นจังง ลุ้นนะเนี่ยว่าจะมาเป็นคาร์ไหน 5555
>>818 เดี๋ยวๆ ตอนนี้เพิ่งแนะนำตัวกันครั้งแรกเองไม่ใช่เหรออ
>>820 ไม่ อาริมะกูยังไม่จอง กูว่ากูแต่งออกมามันไม่ควีนแหงๆ 555555
มาโซก็ดีนะมึง "ตั้งแต่ครั้งนั้นที่โดนคุณคิโชวอินต่อยพุง ผมก็เฝ้าคำนึงอยากโดนต่อยอีกครั้งมาตลอดเลยล่ะ" 5555555555

>>823 จิ้มผิด อันสุดท้ายหมายถึง >>219

>>824 โอ๊ย เมาอะไร กูควรไปนอนแล้ว 55555 หมายถึง 819 ซิ

>>820 กูสนับสนุนอยู่กับผู้ชายแล้วท่านเรย์กะเอาแต่หักธง...

>>823 ถ้าเป็นมาโซให้มาแนวๆ 50 shades แต่เป็นเวอร์ชั่นเอ็นโจเป็น M 55555555555555
"รสนิยมของผม เฉพาะตัวมาก" เปิดห้องคอลเลคชั่นโซ่แส้กุญแจมือให้คุณคิโชวอินดู
"ตั้งแต่ที่คุณต่อยท้องผมในวันนั้น ผมไม่เคยลืมเลย ผมเฝ้ารอมาตลอดที่จะถูกกระทำย่ำยี รอให้คุณเฆี่ยนตีตามปรารถนา....อา สายตาที่คุณมองมาแบบนั้นช่างเย็นชาเห็นแล้วเจ็บปวด แต่มีความสุขเหลือเกิน"

ว่าแต่ไหนโม่งที่จะลงฟิคท่านเรย์กะคิมิกับเอ็นโจสลับเพศว่ะมึงกูยังรออยู่น่ะ

>>828 อ๋อ กูเอง เขียนอยู่ๆ 55555555555555

>>829 กูจะรอน่ะมึงตื้นเต้นๆ กูไม่ได้เร่งนะกูขอโทษนึกว่ามึงแต่งเสร็จแล้วลืมเอาลง ><

>>819 >>823 >>827 อ่านพวกมึงเเล้วกูนี่อยากแต่งเเยกออกมาเป็นเอ็นโจมาโซต่างหาก 555555 ทำไมยิ่งมาเอ็นโตยิ่งเสื่อมลงไปทุกทีฟ่ะ

>>831 แต่งสิ แต่งเบยยยยยยยยยยย 5555555555555555555

พอยุยโกะโผล่มามู้ไหลโคตรไวสมกับเป็นบอส 55555555

มีโม่งบนๆคุยไว้ว่า ท่านเรย์กะเดินหนีเอ็นโจกับยุยโกะ เด็กซุยรันอาจจะมโนว่ารักสามเส้าก็ได้ มีใครจะแต่งฟิคมั้ยวะ 55555

'แต่ก็ได้ยินข่าวลือมานะคะ เมื่อท่านเรย์กะเห็นคุณคนนั้นของท่านเอ็นโจมาควงแขนต่อหน้าต่อตา ถึงกับเสียใจ ทนดูไม่ได้ ต้องขอตัวแยกออกมา แหม ถึงปกติจะเชียร์ท่านเอ็นโจก็เถอะนะคะแต่ถ้ามีตัวจริงแล้วก็ไม่อยากให้ท่านเรย์กะไปยุ่งกับคนแบบนี้หรอกนะคะ'

>>833 เอ็นโจมาได้ยินที่เด็กซุยรัยคุยกันก็ถึงกับชะงัก หน้าซีด "ไม่อยากให้ท่านเรย์กะไปยุ่งกับคนแบบนี้หรอกนะคะ"
"คนแบบนี้"
"คนแบบนี้"
"คนแบบนี้"

ทั่นจอมมาร แม่งน่าน่ากลัวอ่ะ กูไม่เคลียร์กับพี่ทั่นเลยว่ะ ซับน้ำตาแพรบนะ
ขอไปลงเรือยูกิโนะคงดีกว่า เยียวยาจิตใจดี

>>835 ไม่ใช่ว่ายูกิโนะนี่โครตจอมมารนะ เป็นพญามาร ถถถถถถถ เห็นหน้าใสๆแต่แอ๊บร้าย ซ่อนใบหน้าจอมมารได้แนบเนียนยิ่งกว่าชูสุเกะซะอีก ชูสุเกะเสือกทำหน้ากากอ่อนโยนแตกโผละต่อหน้าเรย์กะไปแล้ว ยูกิโนะเลยส่ายหัว ไม่ไหวเลยเจ้าหมอนี่ อุตส่าห์มีหน้าที่คุณพี่เรย์กะชอบแท้ๆ ดันทำให้เสียเปล่าซะได้ แล้วก็แอ๊บเทนชิต่อ

>>836 ยูกิโนะน่าจะระดับ​เดียวกะท่านพี่อะ เดินอยู่บนฝ่ามือแล้วแต่ไม่รู้​ตัวเล้ยย

เมื่อเช้าอ่านแล้วโฟกัสแต่โมเมนต์​เอ็นโจ อ่านอีกทีฮาที่เร​ย์​กะ​พยายาม​หาข้อดีของคา​บุรา​กิ​ แต่ไม่เจอสักข้อ 5555

>>837 ใช้ใบหน้ากับท่าทางน่ารักๆอ้อน ถ้าเรย์กะทำท่าจะขัดขืนก็ปล่อยประโยคหากิน ไม่ได้เหรอฮะ แล้วจักรพรรดินีก็ต้องยอมสยบ

>>827 นอกจากมีคอลเลคชั่น​การ์ตูน​ซ่อนแล้ว ก็ยังมีพวกคอลเลคชั่น​SMซ่อนไว้อีกเหรอ
ตอนสั่งซื้อ​ก็จินตนาการ​ว่าเรย์กะเอามาสาดใส่งี้เหรอ น่ากลัวค่อด 555555

ถีงตอนนั้นถ้ายูกิโนะคุงเป็นจอมมารอีกคน ตอนนั้นคงทำใจได้แล้วแหละ
เพราะมีภูมิต้านทานมาจากเอ็นโจแล้ว55555
แต่ตอนนี้ขอไปฮีลลิ่งกับยูกิโนะคุงไปก่อน อิอิ

>>839 ยูกิโนะอาจจะมาชี้ทางสว่าง ท่านพี่จะสะสมอุปกรณ์พวกนี้เพื่อเฆี่ยนตีทรมานร่างกายตัวเองไปก็เท่านั่นล่ะฮะ ได้แต่แผล แต่เข้าไม่ถึงแก่นของ SM ความเจ็บปวดที่งดงามกว่าก็คือความทรมานทางจิตใจต่างหากล่ะฮะ ค่อยๆฝึกไปก็แล้วกันนะฮะท่านพี่

>>841 กูว่าไอ้ทรมาน​ทางใจนี่ชูสุเกะน่าจะบรรลุ​แล้วว่ะ โดนปฏิเสธ​ โดนคนลาเต้อาร์ต​ทิ้ง โดนธงมาตลอด​หลาย​ปี​จนแทบชิน​ชา ถถถ

>>842 แต่เจอไปขนาดนั้นก็ยังไม่เลิกอีก มาโซชัดๆ 555555555555555

มาเสนอชื่อ

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับซากุระโปรยปราย​​ ฤดูใบไม้ผลิ​ของเรย์​กะ​จังมาแล้วค่า~ [ซา​กุระ​โมจิชิ้นที่ 15]

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันใต้ต้นซากุระที่มีศพฝังอยู่ [ศพที่ 15] //โอ๊ยย อย่าตบกูววว

ปล.กูล้อเล่น อย่าเอาไปโหวตนะโว้ยยยย 55555555555555

>>845 กูชอบอันนี้ แต่ไม่ได้สินะ 55555555
งั้นเปลี่ยนเป็น ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันใต้ต้นซากุระแห่งฤดูใบไม้ผลิ [ครั้งที่ 15]

>>844 โหวต กูชอบกินซากุระโมจิ ว่าแต่ชิ้นที่ 15 นี่มัน จำนวนชิ้นที่เข้าไปอยู่ในท้องเจ้าแม่ใช่ไหม 5555

>>847 กูว่าไม่ใช่ น่าจะเป็นชิ้นที่สิบห้าบวกกับอีกสิ--- แอ่กก โดนดอกโบตั๋นปักคอ

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!

>>849 อ้ะๆๆ กูชอบอันนี้ มีความเป็นแทก food อย่างเต็มเปี่ยม

>>849 เหยยย โหวตอันนี้ 555555555 นึกถึงตอนอยู่กะวาคาบะเลย 'แค่คำเดียวนะคะ' นี่กินรัวๆจริงๆ ว่าแต่จานที่15 นี่ยัดไว้ส่วนไหนของกระเพาะวะะะ

>>849 โหวตๆ กูลั่นเลย

>>849 กุโหวต เพราะ "แค่คำเดียว" นี่แหล่ะ คำเดียวแต่หมดจานแถมมีต่อรอบสองอีก

>>849 โหวตต คำเดียวปาไปหมดจาน 5555

โหวต >>849

อื้อหือ ชื่อมู้บ่งบอกความเป็นตัวนางดีแท้....

>>849 โหวตอันนี้5555555

>>849 แบบนี้กูคงไม่ต้องช่วยโหวตแล้วมั๊ง คำเดียวผ่านฉลุย

>>849 โหวตอันนี้โดนใจมาก5555

>>849 โหวตตตตต

>>849 โหวตรัวๆค่ะ 55555 เหมือนเห็นคนบ่นเรื่องแค่คำเดียวเป็นคันตะคุงเลยแฮะ5555

>>849 เอาด้วยยยย แค่คำเดียวเนี่ย ท่านเรย์กะเวลากินอาหารรสสามัญชนชาติเก่าที่บ้านวาคาบะจังชัดๆ 555 มึงก็คิดได้เนาะ นับถือๆ

>>849 โหวตจ้าาา

>>849 โหวตอันนี้ ฮาสุดๆสมเป็นท่านเรย์กะ

ต่อ >>683
(ยังจะต่ออีกเรอะ)

ชูสุเกะ: มาซายะน่าจะกลับถึงเมืองโดยสวัสดิภาพแล้วล่ะนะ
ยูกิโนะ: งั้นก็ตาพวกเรามั่งล่ะ ไปกับเถอะฮะ คุณพี่เรย์... เฮือก!?
เรย์กะ: หื้อ? เป็นอะไรเหรอจ๊ะยูกิโนะคุง? บีบมือแน่นเชียว
ยูกิโนะ: นะ นั่นมัน...!? ท่านพี่ระวัง! ข้างหลัง!
ชูสุเกะ: อื๋อ? ....
???: ชู มาอยู่ที่นี่เองเหรอ...
ชูสุเกะ: อ๊ะ!? แย่แล้ว!
เรย์กะ: กรี๊ด! ท่านเอ็นโจ!?
ยูกิโนะ: ทำไมถึงโผล่มาตอนนี้ซะได้ล่ะ คุณพี่เรย์กะถอยมาห่างๆฮะ อยู่ให้ห่างรัศมีการโจมตี อย่าโดนจับได้แบบท่านพี่เชียว!
เรย์กะ: นั่นมันอะไรน่ะยูกิโนะคุง!?
ยูกิโนะ: บอสลับประจำดันเจี้ยนนี้ฮะ! เป็นเนโครแมนเซอร์ประจำต้นซากุระโลหิต มีสกิลปลุกชีพร่างไร้วิญญาณที่ใต้ต้นซากุระขึ้นมาโจมตีคนผ่านทาง แล้วก็เลียนเสียงเรียกชื่อเป้าหมาย จับเอาร่างใหม่ๆที่ยังไม่ยุ่ยสลายเป็นพวกตัวเองฮะ!
เรย์กะ: ร่างไร้วิญญาณ...? ศะ ศะ ศพน่ะเหรอ!!? น่ากลัว! เราจะทำยังไงกันดีล่ะ!?
ยูกิโนะ: กลับฮะ
เรย์กะ: เอ๋?
ยูกิโนะ: ท่านพี่มาซายะก็จากไปแล้ว ผมเป็นนักบวชไม่มีพลังโจมตีหรอกฮะ คุณพี่เรย์กะเองก็ยังมือใหม่จะไปต่อกรกับฝูงซอมบี้ก็คงไม่ไหวหรอกใช่มั้ยล่ะ~
เรย์กะ: อุ่ก นั่นซินะ...
ยูกิโนะ: ก็ตามนั้นล่ะฮะ กลับเมืองกันเถอะ ไปละนะท่านพี่ ขอให้โชคดีนะฮะ ซาโยนาระ บ๊ายบาย~
ชูสุเกะ: ..... ยูกิโนะ...!

+ + + + +

(ณ โบสถ์ในเมือง)
เรย์กะ: พวกเรามารับแล้วค่ะ ท่านคาบุรากิ
คาบุ: จำไว้เลยนะพวกนาย!!!
ยูกิโนะ: ครั้งก่อนก็พูดแบบนี้นี่นา~
คาบุ: ฮึ! แค้นนี้ต้องชำระ อย่าให้ถึงทีฉันบ้างก็แล้วกัน ... หือ แล้วชูสุเกะล่ะ?
เรย์กะ: ...เมื่อสักครู่ก่อนจะกลับมาที่เมืองมีบอสโผล่มาน่ะค่ะ
คาบุ: บอสงั้นเหรอ? แล้ว?... อะ เข้าใจแล้ว... นี่พวกนายปล่อยชูสุเกะทิ้งไว้กับบอส แล้วชิงเผ่นมาก่อนซินะ!? เจ้าพวกนิสัยเสีย!
เรย์กะ: คัมภีร์อี้จิงกล่าวว่า "ถอยหนีมิผิด เป็นวิสัยแห่งสงคราม" หรอกนะคะ
ยูกิโนะ: "กลยุทธ์ที่ 36 หนีคือยอดกลยุทธ์" ฮะ
คาบุ: ...ไม่ได้เรื่องเล้ย! แล้วแบบนี้ชูสุเกะก็ต้องสู้กับบอสตัวคนเดีย...ว ... อะ .......หึ
เรย์กะ: ท่านคาบุรากิ?
คาบุ: หึหึหึ หึ หึหึ .... นี่ซินะ ที่เขาเรียกว่ากรรมตามสนองน่ะ! หึหึหึ เห็นผลของการไม่มีไนท์ในปาร์ตี้แล้วยังล่ะ! ชูสุเกะ เจ้าวายร้าย! วันนี้นายทำฉันเจ็บแสบมาก นี่ยังไงล่ะผลลัพธ์! ใช่แล้ว นี่ไงล่ะการลงทัณฑ์จากการที่นายพยายามก่อกรรมทำเข็ญกับฉัน! สมน้ำหน้า! ฮ่าๆๆ โดนบอสฆ่าเลเวลลดเยอะด้วยวซินะ นี่ไงล่ะธรรมะย่อมชนะอธรรม ไม่รอดแหงๆ เดี๋ยวฉันจะรอนายฟื้นที่โบสถ์นี่เอง ชูสุเกะ ฮ่าๆๆ นี่ล่ะการชำระแค้นของฉัน! ... โอ๊ย!?!
ชูสุเกะ: ฮ่ะๆๆ ท่าทางอารมณ์ดีจังเลยนะมาซายะ
ยูกิโนะ: อ๊ะ ท่านพี่!!
คาบุ: โอ๊ย... ไหล่ฉัน .... ชูสุเกะ!?
ชูสุเกะ: อื้อ ผมเอง ทำไมทำท่าทางอย่างกับเห็นผีอย่างงั้นล่ะ
เรย์กะ: ท่านเอ็นโจ... มาตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะคะ!?
ชูสุเกะ: ก็เพิ่งจะเข้ามาเนี่ยแหละ เห็นมาซายะหัวเราะสนุกสนานเชียว
ยูกิโนะ: เพิ่งเข้ามา? หมายความว่าไม่ได้ตายแล้วฟื้นที่โบสถ์เหรอฮะ?
ชูสุเกะ: ยังไงกันน้า~ ... ว่าแต่ยูกิโนะกับคุณคิโชวอินปลอดภัยไม่บอบช้ำอะไรเลยซินะ ดีจังเลยเนอะ ดีจริงๆเลย ผมดีใจมากๆเลยล่ะ~
ยูกิโนะ: .... ขะ ขอโทษฮะท่านพี่...
เรย์กะ: อุ่ก ขอโทษด้วยค่ะ...
ชูสุเกะ: แล้วคุยอะไรกันอยู่งั้นเหรอ ท่าทางสนุกเชียว เมื่อกี้เสียงมาซายะดังลั่นเลย
คาบุ: ....
ชูสุเกะ: มาซายะมีเรื่องจะคุยกับผมซินะ ทำไมเราไม่ไปคุยกันข้างนอกล่ะ?
คาบุ: ....ไม่มีเรื่องอะไรคุยสักหน่อย
ชูสุเกะ: เอ หรือว่านอกเมืองเลยดีนะ คุยไปอัพเลเวลไปไม่เสียเวลาดี
คาบุ: ไม่ๆๆ ไม่ ฉันไม่ออกนอกเขตปลอดภัยนี้แน่ นายไม่ได้คิดจะอัพเลเวลแหงๆ
ชูสุเกะ: ก็ตามนี้แล้วกันเนอะ คุณคิโชวอินกับยูกิโนะกลับที่พักแล้วพักผ่อนตามสบาายนะ เดี๋ยวผมกับมาซายะไปสังสรรค์พูดคุยกันนิดหน่อย
คาบุ: ฉันบอกว่าไม่ไปยังไงล่ะ!! เฮ้ อะ อะไร!? อย่าล็อคคอกันเซ่! ไม่เอ๊า ไม่ไป๊! ... ฉะ ฉันขอโทษ! ขอถอนคำพูดทุกอย่างเลย! ปล่อยฉันไปเถอะ! ชูสุเก้!!!....

ยูกิโนะ: เรากลับที่พักกันเถอะฮะ คุณพี่เรย์กะ~
เรย์กะ: จ้ะ ... ว่าแต่ท่านคาบุรากิต้องเข้าโบสถ์บ่อยๆแบบนี้จะไม่แย่เอาเหรอจ้ะ...
ยูกิโนะ: ไม่เป็นไรหรอกฮะ ก็ท่านพี่มาซายะเลเวลเยอะกว่าพวกเราเยอะนี่นา ลดๆลงมาให้ใกล้เคียงกันจะเป็นประโยชน์มากกว่านะฮะ
เรย์กะ: อย่างงั้นเหรอ...
ยูกิโนะ: รีบไปกันเถอะฮะ ได้ยินว่าวันนี้ที่พักมีซากุระโมจิด้วยล่ะ
เรย์กะ: ซากุระโมจิงั้นเหรอ! ... ถ้างั้นเรารีบกลับไปพักผ่อนกันเถอะยูกิโนะคุง~
ยูกิโนะ: ฮะ~

_________________
ทำไมต้องจบด้วยการทำร้ายไซซายะตัลหลอด 555555555
รักหรอกจึงหยอกเล่นนะจ้ะ <3

>>864 เดี๋ยว เป็นพ่อมดแต่ตบไหล่อัศวินได้เจ็บทะลุค่าความถึกเลยเหรอ 55555555555555
หนีมาได้ด้วยการกดใบวาร์ปได้ทันเวลาหรือว่าลงเวทย์ใหญ่เอง ปราบบอสตายด้วยตัวคนเดียว อย่างไหนกันแน่น้ออออ แต่ก็ยินดีด้วยที่ไม่เสีย exp
พามาซายะไปสังสรรค์...แน่ใจนะว่าสังสรรค์ ไม่ใช่ฆาตกรรมหรอกเหรอ กว่าจะไปถึงบอสใหญ่ได้ เลเวลจะเหลือเท่าไหร่กันเนี่ยมาซายะคุง 555555

>>864 ตี้นี้มีแต่ความวุ่นวายสินะ 555 ความปรองดองอยู่แห่งหนใด ~

>>864 กร๊ากกกก มีต่อสิดี เอาอีกๆ ตกลงหนีมาได้ยังไงน่ะ แล้วทำไมกันล่ะ ทั้งๆ ที่เรย์กะกับยูกิโนะนี่ชิ่งหนีเอาตัวรอดกันเห็นๆ แค่กดดันนิดหน่อยแล้วก็ไม่ยักกะทำอะไร ดันไประบายอารมณ์ใส่มาซายะแทนซะนี่... หืม หืม... /ดึงเหนียงชูสุมอย

>>867 กฎของการตัดออกไง เลือกคนที่ปวดใจน้อยที่สุด 55555555555

>>868 เลววววว ถถถถ

>>865 อาจจะติดสกิลเวทมนตร์​ตอนตบไหล่​เลยทะลุค่าป้องกัน​ทางกายภาพ​ //เจ็บสีข้าง
>>867 เป็สุภาพบุรุษ​ไงล่ะ! ไม่ทำร้าย​เด็ก​ สตรี​และ​คนชรา​
มาซายะเลยกลายเป็น​เหยื่อ​รองรับ​อารมณ์... 5555

รอดได้ไง หรือหนีทันหรือปราบบอสได้ กูก็ไม่รู้​ 5555555
หรืออาจจะ​แสดง​ตัวว่าเป็นจอมมาร ​พวกเดียวกันนะ? 5555

กูนึกภาพตี้นี้เอาวาคาบะมาร่วมด้วย แบบว่า...เดินๆคุยกันไปอยู่ดีๆ มีมอนจู่โจมทำร้ายวาคาบะแบบระยะจวนตัว คาบุเลยเอาตัวเข้าไปขวางไม่ให้เขาบาดเจ็บ แต่วาคาบะพริ้วมาก กลิ้งตัวหลบแล้วหยิบขวานที่เป็นอาวุธคู่กายขึ้นมา อาศัยจังหวะมอนหันไปจู่โจมมาซายะ พุ่งเข้าไปตัดหัวมอนฉับเดียวขาด มอนล้มลงแทบเท้าวาคาบะที่ค่อยๆหันหน้ามาหาคาบุ เลือดติดแก้ม "คาบุรากิคุง เป็นอะไรรึเปล่า บาดเจ็บตรงไหนมั้ย"

ฉากนี้มันสมควรรู้สึกโดขิ โดขิรึเปล่าหว่า 55555555

>>871 55555 โธ่ๆๆ คาบุรากิคุง หลงชอบผู้หญิงสายสตรองมันก็อย่างนี้แหละ วาคาบะจังเท่มากเลย 555555555

>>871 โดขิๆแบบใจสั่น​สะท้านอะ 555555

แล้ววาคาบะก็แบกร่างมอนขึ้นบ่า มาตั้งแคมป์​ก่อกองไฟ แล่ทำอาหาร​เนื้อมอนสเตอร์แสนอร่อย ถถถถ

>>873 แล้วเรย์กะก็จะเสนอตัวช่วยวาคาบะทำอาหาร......

>>874 ได้กลับโบสถ์​ยกตี้แน่ 5555
หายไปยกตี้ เหลืออาหารทิ้งไว้ที่แคมป์​ จนกลายเป็นเหตุการณ์​ตายปริศนาร้างบาง​ของเหล่ามอนและปีศาจ จนชาวบ้านเมืองข้างเคียงต่างยกย่องว่าคงมีท่านผู้กล้าปริศนา​มาช่วยปราบมอนในดันให้ โอร่าๆ ชาบู

>>874 วาคาบะอาจจะบอกว่าไม่ต้องช่วยก็ได้ แต่จะรับเพิ่มอีกสักจานไหมคะ แล้วเรย์กะก็จะบอกว่า ขอแค่คำเดียวก็พอค่ะ....

รู้สึกอยากเอาไปเขียนฟิคว่ะ 555555555555555555555 ซุยรัน RPG
อิมาริน่าจะออกแนว Bard เล่นดนตรีจีบสาว ส่วนท่านพี่ทำอาชีพอะไรดี...นักธนูเรอะ เป็นประธานชมรมยิงธนูด้วยนี่
อิวามุโระ อาชีพไฟท์เตอร์ ใช้กำปั้นเป็นอาวุธ แต่มีหัวใจสาวน้อย หัวหน้าห้อง อาชีพนักบวชละกัน ดูเหมาะสุด
คันตะ...พวกแบล็คสมิธสร้างชุดเกราะดีมั้ยหว่า แน่นอนว่าบ้านทาคามิจิทุกคนมีสกิลทำอาหารติดตัว
เซริกะ...ภูตสายฟ้าที่เรย์กะทำสัญญาด้วย คิคุโนะ...ภูตสายลมที่เรย์กะทำสัญญาด้วย
อุเมวากะ....ฮันเตอร์ ใช้เบียทันดมกลิ่นล่าเหยื่อ แต่กลัวเบียทันจะเหนื่อยเลยให้เบียทันอยู่เฉยๆแล้วไปดมกลิ่นเอง........

>>877 เดี๋ยวนะ อุเมวากะ แต่สัมผัสได้ว่าน้าจะทำจริงๆ

>>878 น่าสิ น้าอะไร

>>877 โถโถ อุเมกาวะ รู้ตัวอีกทีดมกลิ่นแทนเบียทันไปแล้ว
ริรินะ ให้เป็นโจรไหม อ๊ะ หรือว่าไม่ได้ เพราะทำอะไรอึกทึก จะปล้นที รู้ทั้งเมือง ถถ

>>880 ริรินะ น่าจะเป็นอะไรบู๊ๆหน่อย....ซามูไรมั้ย ใช้ความเร็วเข้าคลุกวงใน อาวุธคือคาตานะ เป็นหัวหมู่ทะลวงฟัน
น้องแว่น...นินจาเท่านั้น
เดชชิ....พวกสายสนับสนุนแบบ...ช่างตัดเสื้อ คอยตัดคอสตูมให้คุณริรินะออกรบ

>>880 ริรินะ น่าตะพวกสายบู๊ดาเมจแรงๆ สายอาวุธหนักไหม อย่างถือค้อนอะไรงี้ 555

>>882 กูว่าริรินะชอบปุบปับ​อยู่​ๆก็โผล่มา ตอนมาโอะค้างที่บ้านอยู่ๆก็มา เห็นมาโอะค้างก็จะค้างด้วย ตอนซึรุฮานะอยู่ๆก็โผล่มาแจม น่าจะเน้นความเร็วมากกว่านะ เรื่องดาเมจยังเห็นฟาดฟัน​ใครเท่าไหร่​ ออกตัวแรงมากกว่า ​555

คนอื่นนึกไม่ออก เหลือใครมั้งนี่ไอระ ยูริเอะ ซากุระ อาคิซาวะ
หัวหน้าชมรมฟุตบอล ซึรุฮานะ?

ไมฮามะ เคยมีใครเปรียบเทียบ​ว่าเหมือนโปลิ่ง........

>>882 งั้นริรินะเอาเป็น Warrior มั้ย ถืออาวุธสองมือเข้าฟาดไม่ยั้ง สับไม่เลี้ยง
ซึรุฮานะน่าจะนักฆ่า สายเข้าตีด้วยความเร็ว แต่ไม่ค่อยแรง
ซากุระโกะ นักเวทย์สายมนต์ดำ คำสาป
อาคิสะวะ นึกไม่ออกว่ะ แต่น่าจะได้อาชีพที่มันใช้ฝีเท้าวิ่งเยอะๆ
อาริมะ พาลาดิน นักรบศักดิ์สิทธิ์ผมเงิน ถือดาบกับโล่
ท่านซาราระ Scholar เท่านั้น อยู่ในห้องสมุด ค้นคว้าวิจัยเวทย์มนต์ไปเรื่อย
ซาโตมิ ranger หน่วยกล้าตาย เหมาะเป็นอย่างยิ่ง
ไอระ อัศวินดอกโบตั๋น ใช้ดาบเรเปียร์เป็นอาวุธ
ยูริเอะ อาชีพเจ้าหญิง (มีหน้าที่อะไรบ้างวะ 55555555555)

ไมฮามะ....ชื่อสไลม์โปริ่งให้เก็บเลเวลรอบเมืองเริ่มต้น //ผิดๆ
นางชอบเลียนแบบเรย์กะ น่าจะเป็นอาชีพที่ใกล้เคียงกัน เรย์กะเป็น Summoner นางคงจะเป็น Linker ผู้เชื่อมต่อ ยืมพลังจากธรรมชาติมาใช้ (ฟังดูยิ่งใหญ่ แต่ก็ถูกท่านเรย์กะก็ตบตายอยู่ดี)

>>884 เจ้าหญิงก็มีหน้าที่เป็นเจ้าหญิงไงมึง โถ555555555555

>>885 เจ้าหญิงมักมีหน้าที่โดนฝั่งตัวร้ายจับไปแล้วให้ฝั่งพระเอกไปช่วย

>>884 Warrior ในเกมส่วนใหญ่มันจะตีช้าเคลื่อนไหวช้าอะดิ เพราะถืออาวุธหนัก ริรินะดูปุบปับใจเร็วใจร้อน ไม่น่าจะทนความช้าไหว 5555555
ซามูไรกับนินจาก็เข้ากันออกนะมึง ดูเป็นเจ้านายกับข้ารับใช้ดี

มา กูช่วยคิด
บ้านทาคามิจิน่าจะมาแนวๆพวกค้าขาย เปิดร้านในเมือง
วาคาบะ เป็นอัลเคมิส นักปรุงยา พ่วงสกิลทำอาหาร
คันตะ เป็นแบล็คสมิธ สร้างเกราะกับอาวุธ พ่วงสกิลทำอาหาร
นัทสึมิ เป็นโกลด์สมิธ สร้างเครื่องประดับใส่เพิ่มสเตตัส งานฝีมือที่ทำจากเพชรพลอย ทองคำ แร่หายากอะไรทำนองนี้

รุ่นพี่โทโมเอะ คงเป็นพาลาดินแบบอาริมะมั้ง
รุ่นพี่คาซึมิ เป็นนักบวชไว้ซัพพอร์ตแฟน
ท่านโยโกะ Battle Herald ประมาณว่าผู้ถือธงนำทัพไปตีชาวบ้านชาวช่องเขาอ่ะ
ท่านฟุยุโกะ อะไรดีวะ เห็นบอกเหมือนสาวสมัยเฮอัน น่าจะนักกวีหรือนักทำนายมั้ง
เอสชมรมฟุตบอล น่าจะใช้ความเร็ว เป็น thief ไปละกัน
นึกไม่ออกละ 5555

ยูริเอะ เจ้าหญิง​ที่โดนมังกรจับตัวไป พระราชาจึงต้องการผู้กล้าไปช่วยเหลือ​ (แต่จริงๆ​แล้วเจ้าหญิง​ได้ไอระช่วยแล้ว และปลอมตัว หนีเที่ยว ​ไม่กลับวัง ไปกะไอระ...
)​ การเป็นยุคเริ่มต้น​ของการผจญภัย​rpg

ไอระ Dragoon นักรบมังกร​
ท่านพี่ Warlock พ่อมดระดับสูง​
อิมาริ Bard เล่นดนตรี​จีบสาว
ไมฮามะ Mimic นักเวทย์​จอมก๊อป
ซากุระ Illusionist นักเวทย์​คาถาลวงตา
เอสฟุตบอล​ Musketeer มือปืน​โจมตี​ระยะไกล แต่ทั้งที่​คิดว่า​ไกลแล้ว เรย์กะเจือกมาเจอตลอด...

คิดถึงพวกมึงจังเลย ฮืออออออออ กูเรียนหนักมากจนไม่มีเวลาทำอะไรเลย จะเปิดท่านเรย์กะตอนเช้าก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง ต้องรวบยอดมาอ่านวันเสาร์อาทิตย์ ;;;; ตื่นตีห้ากลับมาก็สองทุ่มละ อีกสองชมก็ทำงานเตรียมนอน เครียดมากเลยช่วงนี้ แต๊งกิ้วนะที่เพิ่มสีสันให้กระทู้กูจะได้อารมณ์ดีเวลาเข้ามาอ่าน จริงๆคือจะบอกว่ารักพวกมึงนะ อยู่กันไปนานๆเน่อ

>>890 กอดๆ น้า ว่างเมื่อไหร่ก็แวะเวียนมา อีกแค่คำเดียวค่ะรอคอยคุณอยู่เสมอ :3

ตอนใหม่มาแล้ว กูสตั้นกับกลอนท่านอิมาริ เหี้ยยย เสี่ยวฉิบ สาวเขาหลงแบบนี้เรอะ!?

อึ้งกลอนไปเหมือนกัน ต้องหล่อ รวย สินะถึงจะใช้มุขแบบนี้ได้ ถ้าลุงแก่ๆหัวล้านใช้มุขนี้นับรองโดนแจ้งความแน่ๆ

ใครแอบคิดบ้างว่าเจ้าแม่มีหึง คนอื่นเค้าสวีทร้อยวันพันปีไม่เห็นจะพูดอะไร แต่พอมาคู่นี้ สาปแช่งซะงั้น!!!

ว่าแต่แอบไปยืนหลบมุมกะบากะรากิแบบนั้นไม่โดนใครต่อใครเข้าใจผิดว่าพลอดรักงั้นเหรอ ยิ่งท่านแม่ของสองฝั่งตั้งใจจะแจวเรือเต็มที่อยู่ด้วยนะ

สุดท้าย Activate Tag food by เอ็นโจ (โกรธแล้วกิน) แต่ดันเปิด Tag love กะท่านพี่ซะงั้น (เดินชมซากุระ)

กูอ่านแล้วเปิด Tag Yuri มากกว่าฟ่ะ อะไรคือท่านไอระชวนท่านยูริเอะหนีตามกันไปต่างประเทศวะ ถถถถถถถถถถถถ

ตลกตอนพวกลุงๆ มาขอคำปรึกษาเรื่องลูกสาวเย็นชาใส่ชิบหาย555555555555555555

ต้นตอนท่านเร​ย์​กะ​ดูมีความ​เกรี้ยว​กราด​มากเป็นพิเศษ... ทำไมเรียกตัวเอง​เป็นหมาขี้แพ้ล่ะ~

โม่งแปลพิมพ์ บุปผา เป็น ปุบผา และคริสต์มาส​ เป็น คริสมาสต์ อีกแล้ว ถถถ
ไปคัดร้อยจบแบบตอนซาซาจิมะซังเป็นผู้ชายเลยนะ!

ตอนต้น ท่านเรย์กะจะโมโหตะไมเนี่ย อิจฉาคนมีความรักเหรอ พอเป็นสองคนนี้ทีไร เรย์กะชอบมีอารมณ์ในแง่ลบบรรยายมาด้วยทุกทีเลย อย่างสลดหดหู่ กลัว รำคาญใจ โกรธ หรือโมโหน่ะ

แล้วคาบุรากิ เข้าใจว่าโคโระจังเป็นชายจริงๆด้วยสินะ จุดไต้ตำตอแล้วนาย โคโระจังก็ยืนอยู่ต่อหน้านั่นล่ะ แต่เป็นคู่แข่งที่น่ากลัวกว่าผู้ชายคนไหนๆอีกนะ ท่าทางนายจะได้ไปเดทห้องสมุด

กูสะพรึงกลอนอิมาริ เคยได้ยินคนมาสปอยว่าฮีใช้กลอนเลี่ยนๆเกี้ยวหญิง แต่ไม่นึกว่าจะเลี่ยนขนาดนี้ ต่อให้หล่อขนาดไหนกูว่าก็คงมีคนอยากโก่งคออาเจียนบ้างล่ะ

>>898 ยังพิมพ์ไม่จบนี่หว่า ถถถถถถ
ท่าทางนายจะได้ไปเดทที่ห้องสมุดที่เรย์กะใฝ่ฝันมาตลอด ยินดีด้วยที่แซงหน้าคู่แข่งไปนิดหน่อยนะ คาบุรากิ

>>898 จริง กูเห็นหลายรอบแล้วพอยุยโกะมาเกาะเอ็นโจทีไรชีเหวี่ยงเป็นพิเศษ ทีคู่คนอื่นไม่เห็นเหวี่ยงเดือดขนาดนี้ จริงๆ ถ้ามองไม่ติดฟิตเตอร์ชีก็อิจฉาคนในกลุ่ม(ที่ยังมโนว่าไม่สนิท) มีแฟนนำหน้าตัวเองมาอวด ถ้ามองแบบติดฟิตเตอร์ชีหึงแต่ไม่รู้ตัว

แปลตอนใหม่นี่มีหลายอารมณ์มาก55555 คาบุแม่งน่ารัก ชอบที่เรียกเรย์กะ adviser เป็นคู่หูตอบมุขกันได้อยู่นะ กลัดกลุ้มเรื่องโคโระจังจริงด้วย ท่านอิมาริใช้กลอนจีบสาวอย่างงี้ก็ได้หรอ สุดยอดไปเลยยยย

>>895 ใช้มะ อะไรคือชวนไปต่างประเทศ!!! แล้วยังมีปัญหากับที่บ้านแบบเดียวกันอีก

>>900 กับคู่อื่น นางจะออกแนวยินดีด้วยนะ มีสาปแช่งเพื่อนสาวนางบ้างแบบตอนซากุระกับอาโออิคุยกันเรื่องแฟนแล้วไม่สนนางที่มาด้วยตั้งแต่ต้นไปบ้าง แต่กับเอ็นโจนางหนีตลอด เป็นแค่คนเคยเห็นหน้า เข้าใกล้ก็กลัว นางจะไปโมโหเขาทำไมกันหนอ หึๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

>>901 ถ้าหน้าตาไม่ดีจริงใช้มุกจีบสาวแบบนี้นี้ไม่ได้นะ

>>904 หรือที่โดนแทงเพราะใช้มุขเสี่ยวแบบนี้นะ 555555

เห็นกลอนอิมาริแล้วก็แบบ... สาวญี่ปุ่นเขาชอบแบบนี้กันจริงๆเหรอวะ กูสงสัยมาก 5555555555555

กูว่าที่ท่านพี่กระดกลิ้นก็เพราะความเสี่ยวนี่แหละไม่ใช่อะไร...

ตอนนี้ขำมาก แต่ละเรื่องทั้งเรื่องมีลุงๆมาขอคำปรึกษา อัศวินกับเจ้าหญิงชวนหนีตามกัน กูฮาเรื่องเรย์กะว่าทานุกิปุ้มปุ้ยแล้วก็ยัดของกินลงท้องตาม เดี๋ยวก็ปุ้มปุ้ยตามท่านพ่อไปหรอกค่ะท่านเรย์กะ ส่วนเรื่องไปแอบคุยกับคาบุจะมีข่าวลือไหมเนี่ย เรื่องคาบุไปเดาชื่อโคโระจังต่ออย่างจริงจังก็ด้วย ขำตอนสองคนนี้คุยกันมาก ปิดท้ายด้วยกลอนเสี่ยวท่านอิมาริอีก 5555

ตัดกลับมาเรื่องยุยโกะ ไปมาๆกูก็คิดนะว่าถ้ามองจากมุมคนนอก ยุยโกะเอ็นโจนี่กระหนุงกระหนิงกันน่ารักมาก....มีหยอกล้อ ดูสนิทกันดี แต่กูว่าเอ็นโจอาจจะแค่ทำตัวเป็นไม้กันหมาให้ยุยโกะรึเปล่า ไม่ได้ถึงกับดราม่าติดหนี้บุญคุณกันขนาดนั้น ดูแล้วเหมือนไม่ได้โดนบังคับฝืนใจให้สนิทกันอะ (ก่อนหน้านี้กูก็แอบคิด แต่พอเปิดตัวแล้วมันดูไม่อึมครึมเท่าที่โผล่มาตอนก่อนๆ) แต่คาใจอยู่ว่าทำไมยูกิโนะไม่ชอบยุยโกะ
ในความคิดกูภายใต้ท่าทีแอ๊บเป็นสาวน่ารักบอบบางของยุยโกะน่าจะจอมมารพอๆกับเอ็นโจนี่แหละ แถมดูสนใจเรย์กะอยู่เหมือนกันแฮะ จะบอกว่าสมเป็นคนตระกูลเอ็นโจดีไหม 55555

>>889 เออ เอสชมรมฟุตบอลก็เหมาะกับ Musketeer ดี เป็นสามทหารเสือร่วมกับหัวหน้าชมรมอีกสองหน่อนั่น

เรย์กะพอเห็นเอ็นโจกับยุยโกะทีไร ดูเต็มไปด้วยอารมณ์แง่ลบแบบที่ >>898 บอกอ่ะ กับคู่อื่นนางไม่เกรี้ยวกราดหรือหดหู่ซึมเศร้าอะไรขนาดนั้นนะ กูจะดมกาวเอาละกันว่านางหึง 55555555555555

กูว่าละว่าโคโระจัง คาบุต้องคิดว่าโกโร่แน่ๆ แบบ..ชื่อผู้ชายอ่ะ นึกถึงโมริ โคโกโร่อะไรทำนองนั้น ขำตอนต้นโครต โดนเข้าใจว่าเป็นฟาเธอร์ค่อนไปเต็มตัวแล้วสินะ ถึงได้มีแต่คุณลุงมาปรึกษาเรื่องลูกสาวไม่รัก ยินดีด้วยท่านเรย์กะ แถมคาบุได้ไปเดทห้องสมุดกับวาคาบะจังแน่ๆ อย่าไปยอมค่ะ อย่าไปยอม ชวนวาคาบะเดทเล้ยยยยยยยยยย

เห็นกลอนอิมาริแล้วกูก็นึกถึงมนุษย์เสี่ยวบางคนที่เคยเข้ามาจีบกูแบบที่เคยเล่าให้ฟังเมื่อก่อนกระทู้ก่อนๆเลยว่ะ
ได้ยินแล้วแบบ เหวอออออ อะไรของมึ้งงงงงงง กูขนลุกว้อย มึงไปเอาความกล้าที่จะพูดอะไรพรรค์นี้มาจากไหนเนี่ย กูอายแทน 555555555555

กูว่าที่เห็นอิมาริจีบสาวนี่ท่านพี่ตั้งใจพามาดูเลยนะนั่น

>>911 กูก็ว่างั้นล่ะ เรย์กะจะได้เหวอ แบบตอนคุณโมริยามะเห็นความคลั่งเบียทันของอุเมวากะแล้วอึ้ง

ไม่ใช่ว่าไปๆมาๆ ท่านเรย์กะก็กลายเป็นนางร้ายเหมือนเดิม แต่เปลี่ยนจากศัตรูหัวใจของวาคาบะ เป็นศัตรูหัวใจของคาบุรากิแทน

ว่าแต่ผู้ชายที่หน้าตาเหมือนลูกพี่ลูกน้องหายไปไหนละนั่น ถึงจะลงเรือตอมมารแต่ขอให้ท่านเรย์กะมีโมเมนต์สาวน้อยบ้างเหอะ ไม่งั้นคงได้เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น "ท่านเรย์กะยอดนักชิม" "ทัวร์กินกับท่านเรย์กะ" หรือ "แอบส่องคู่รักในเรื่อง kimidolce" กันเถอะ แหงๆ

ถ้าเป็นแบบที่ >>894 ว่ามา
กูดมกาวออกมาได้พล็อตแบบนี้ คาบุรากิกับท่านเรย์กะแต่งงานกัน แต่สองคนนี้รู้ตัวว่าคิดแค่เพื่อน คาบุถึงจะโง่เรื่องความรักตัวเอง แต่มองออกว่าเรย์กะชอบเอ็นโจ รู้ว่าเอ็นโจชอบเรย์กะ เอ็นโจที่พอรู้ข่าวก็ช็อค ซึมไปพักใหญ่ ยูกิโนะเลยมาแกล้งปรึกษาคาบุรากิว่าทำไงดีช่วงนี้พี่ชายดูซึมๆ สองคนนี้เลยรวมหัวกันให้คนเข้าพิธีเป็นเอ็นโจ เป็นเจ้าบ่าวแทนคาบุรากิ จบแบบโชโจมังงะมากกกก555

ปมเรื่องยุยโกะก็เอาเป็นว่า จริงๆยุยโกะกับเอ็นโจสนิทกันมาก เป็นเพื่อนสนิทกัน เรื่องว่าที่คู่หมั้นญาติก็หยอกเล่นๆ สองคนนี้พอได้ยินทีไรก็ขนลุกขนพอง ยุยโกะจริงๆเป็นคนออกจะแมนๆคุยกันครับแต่ภาพลักษณ์ภายนอกดันเป็นหญิงสาวบอบบาง ยูกิโนะไม่ชอบยุยโกะเพราะนางดันดูความเจ้าเล่ห์ของน้องออกละชอบหาทางแกล้ง ไม่เหมือนเอ็นโจที่ดูออกแต่ก็ยอมๆไป เวลาออกงานสังคมด้วยกันเอ็นโจเป็นไม้กันหมาให้ยุยโกะ เพราะจริงๆยุยโกะมีแฟนที่ตอนนี้เรียนอยู่ต่างประเทศ ทางบ้านก็รับรู้แล้ว แฟนจบมาก็จะแต่งงานกัน

กาวหมดแล้ว ขอซื้อกาวหน่อยจ้าาา

>>914 กูขอมโนกาวๆมั่ง จริงๆ เจ๊ยุยโกะเป็นสาวดุ้นชอบแกล้ง 2 พี่น้องเอ็นโจ ที่มองจิกเรย์กะเพราะอยากแกล้งกับดูปฏิกิริยาเอ็นโจ ที่ว่าจะหมั้นๆกันเป็นเรื่องหลอกๆ ไว้แกล้งเอ็นโจเล่นๆ อ่ะ...กาวหมดขอตัวไปซื้อก่อนนะ

>>914 ก็อาจเป็นได้ เรื่องนี้ก็ติดแท็กโชโจนี่นะ ก็ควรคิดอะไรให้เป็นโชโจกันซักหน่อย 555555555555555
มุกโชโจๆนี่มันมีอะไรบ้างนะ อย่าง ความจำเสื่อม ไปเรียนต่อเมืองนอก โดนบังคับแต่งงาน หนทางพิสูจน์รักแท้ อะไรประมาณนั้นอ่ะ กูอ่านโชโจไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ จำได้แค่การ์ตูนมุดฟูกแบบมายู ชินโจที่เคยอ่านสมัยม.ต้น หรือไม่ก็แนวโจเซย์แบบฮันนี่โคลเวอร์ไปเลย

>>914 ยุยโกะจริงๆอาจจะเป็นเลส หลงรักเรย์กะตั้งแต่แรกพบ พยายามเข้ามาใกล้ชิด ทำให้เอ็นโจมีภาพลักษณ์ติดลบในใจเรย์กะ พอได้จังหวะก็จัดการรวบหัวรวบหางเอง ปล่อยให้ชูกินแห้วไป.......

>>916 ฮันนี่โคลเวอร์นี่กูช็อคเล่มหลังๆ มาก ตั้งแต่ฮากุประสบอุบัติเหตุหนักกระจกบาดเอ็นข้อมือ โมริยามะ (หรือเปล่าวะ ลืมชื่อ) ไปล้างแค้นศัตรูของพ่อ บรรยากาศดราม่าหนักชิบหายวายวอดผิดกับเล่มแรกๆ ถ้าท่านเรย์กะหักมุมแบบนั้นมั่งคงอึ้ง ต้องเพิ่มแท็กดราม่าเข้ามาอีก

>>918 โมริตะ!

>>919 เออว่ะ! โมริยามะนั่นมันยายผมสั้นนี่หว่า 5555

>>918 เรื่องนี้กูฟินคู่ยามาดะกับตาแว่นโนมิยะมาก ฮีดูเพลย์บอย บอกจะไม่สนใจเด็ก แต่กลับหลงรักเขาเข้าเต็มเปา ช่วยทุกอย่าง ทำทุกทาง ดูออกว่าเขาไม่สบายใจ แอบร้องไห้อยู่ก็ขับรถไปหาทันที ทุ่มเทขนาดนี้ได้เข้าวิน ความพยายามได้รับการตอบสนอง กูพอใจมาก ฟินหนักมากกกกกกกกก
จริงๆท่านเรย์กะในต้นฉบับก็ดราม่านี่นา แนวๆรักเขาแต่เขาไม่รักตอบ ยิ่งเขาไปมีคนอื่น ออกหน้าออกตาปกป้อง แสดงให้เห็นว่ารักกันขนาดไหนยิ่งเหมือนหนามตำใจ จากเดิมก็เป็นคนเอาแต่ใจใครขัดไม่ได้อยู่แล้ว ก็ยิ่งทวีความร้ายเพิ่มขึ้น สุดท้ายก็ดิ่งลงเหว

>>918 ในเรื่องก็ดูจะปูไว้หลายปมอยู่นะ แต่จะดราม่าแค่ไหน พอผ่านการบรรยายของเรย์กะแล้ว กูเชื่อว่ามันต้องกลายเป็นคอมเมดี้แอนด์ฟู้ด ถถถถถถถถถถถถถถถถถ

>>921 จริงงงง โนมิยะโคตรดีงาม
ว่าไปแล้วฝีมือการทำอาหาร​ของสาวๆในเรื่องนี้ก็ทัดเทียม​กะท่านเร​ย์​กะ​ดีนะ....

>>921 กูสงสารตาแว่นตอนขับรถจากทตโทริมาถึงโตเกียวแล้วพบว่ายามาดะสวนไปที่ทตโทริมากกกกกก ตอนฮีขับรถสวนกลับไปเลยเพื่อให้ได้เจอแล้วหลับตายค่าที่นี่คะแนนพุ่งสูงปรี๊ด
ว่าแล้วก็อยากอ่านฟิคเรย์กะคิมิดอลเกอิชาต่อจังงงง

>>923 ว่าไปหนุ่มๆในเรื่องดูไม่ค่อยอยากกินอาหารฝีมือสองคนนี้ มีแต่ฮานาโมโตะกับโมริตะที่สามารถกระเดือกลงคอด้วยความเต็มใจนะ แปลว่ารักกันจริง
>>924 ใช่ กูฟินฉากนั้นมาก รักมากจริงๆนะถึงยอมทำขนาดนั้น แถมซีนสารภาพรักอีก ถามว่าทำไมถึงต้องทำขนาดนี้ด้วย ก็บอกไปตรงๆเพราะฉันรักเธอไง กูนี่กรีดร้องแล้วลงไปกลิ้งกับเตียงตอนอ่านเลยว่ะ พูดได้ตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมด้วย เอ็นโจเอาแบบนี้บ้างสิ กูอยากเห็น ฮรืออออ

>>925 "ยังไงกันนะ" เอ็นโจกล่าวไว้ในฉากอื่น
ตานี่ก็อมพะนำจริงๆ เลย ฮือออออ

>>924 กูชอบโนมิยะตั้งแต่ออกมาละ เป็นหนุ่มแว่นแบบนี้สเป็คกูเลย แล้วจากนั้นก็มีฉากฟินๆมาเรื่อยๆ ยิ่งตอนโนมิยะบอกดูออกว่าเธอร้องไห้อยู่แล้วยามาดะงงๆ รู้ได้ไง แล้วโนมิยะบรรยายในใจว่า ดูออกเพราะมองเธอมาตลอด ส่วนเธอเอาแต่มองคนอื่นจนเธอไม่รู้ตัวว่าฉันมองเธออยู่นี่ล่ะ อะเฮื้ออออ เอาใจกูไปเลยโนมิย้าาาาาาาาา มาถึงฉากสารภาพรักตรงๆ โอ๊ยยยยยยยย กูตายค่ะ กูตาย ไม่ไหวแล้วช็อตนี้ ได้โปรดคู่กันเถอะ ขอร้องล่ะ แล้วก็สมหวัง กูดีใจหยั่งกะส่งลูกสาวออกเรือนสำเร็จเลยว่ะ 5555555555

แต่เท่าที่อ่านตามบอร์ดต่างๆ ส่วนใหญ่นักอ่านชายจะเชียร์ให้ยามาดะสมหวังกับตาแว่นที่เป็นเพื่อนอ่ะ โนมิยะจะมีบุคลิกแบบที่ผู้หญิงชอบ แต่ผู้ชายหมั่นไส้เลยไม่ค่อยเชียร์โนมิยะกัน แต่คู่นี้มันเป็นไปไม่ได้เพราะมายามะมันก็ไม่ได้คิดอะไรเกินกว่าเพื่อน ก็ต้องจบแบบนั้นนั่นล่ะ

>>926 กูมาคิดอยู่นะ ถ้าเป็นเรื่องอื่นเอ็นโจคงสารภาพรักไปละ แต่เป็นเรื่องนี้ ดูจะดึงเช็งความรักของท่านเรย์กะไว้อยู่ ไม่ให้มีใครมาบอกรักซักที มันก็เลยดูยืดเยื้อ อ้อมไปอ้อมมาอยู่นั่น กูก็ทำใจให้สโลว์ไปแล้ว ไม่คาดหวังเท่าไหร่ กว่าจะได้เห็นซีนสารภาพรักคงจบเรื่องนั่นล่ะ

แต่ H&C เรื่องของฮากุนี่ทำไมกลายเป็นแบบเน้ กูเชียร์โมริตะอะ T_T

>>927 ทำไมเอ็นโจกับบ้ากะรากิไม่เอามังงะเรื่องนี้เป็นแบบอย่างนะ เอาเรื่องไหนมาจึงกลายเป็นคาสโนว่ากับเอ็นโจผู้เร่าร้อนย่ะ/กัดผ้าเช็ดหน้าอย่างเจ็บใจ อ้าว? ฟิตหรอ..โทษที

>>928 กูมองว่าโมริตะกับฮากุเหมือนกันเกินไปว่ะ ถึงจะรักกันแต่ก็อยู่ด้วยกันไม่ได้ โมริตะก็ไม่สามารถทิ้งพรสวรรค์และตัวเองมาเพื่ออยู่ดูแลฮากุไปตลอดชีวิตได้หรอก ฮากุก็เหมือนกัน ตอนบอกวาดรูปไม่ได้ขอตายดีกว่ามันจี๊ดดดดด

สองคนนี้เป็นพวกมีพรสวรรค์และติสท์แตกเหมือนกันทั้งคู่ พุ่งไปข้างหน้ากันอย่างเดียว ถ้าล้มก็ไม่มีใครสามารถประคองอีกฝ่ายไว้ ที่ฮากุเลือกแบบนั้นเพราะคิดว่าดีสุดสำหรับตัวเองแล้ว โมริตะเองก็เหมือนกัน เพราะเป็นคนประเภทเดียวกันถึงเข้าใจและไม่ดึงดันอีก และรักมากพอจะยอมปล่อยไปเพื่อให้เขามีความสุข ไม่เก็บไว้กับตัว ถ้าคู่นี้จะลงเอยกันได้ต้องใช้เวลาว่ะ คงใช้นานมากด้วย พูดแล้วนึกถึงเพลงที่ว่าง "แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เราได้ตามหาฝัน" เรื่องมันยังไม่จบ ถ้าฮากุพร้อม โมริตะพร้อมในซักวันก็คงได้คู่กันล่ะมั้ง

จริงๆกูแอบเชียร์ทาเคโมโตะนะ แต่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าแห้วชัวร์เพราะโดนเฟรนด์โซนไปหลายดอกตั้งแต่ต้น คือสาวเจ้าเขาไม่มีใจให้เลยอ่ะ มีคนถามว่าแฟนเหรอก็บอกเพื่อน สารภาพรักไปก็แห้ว 5555555555 แถมพอมีเรื่องก็ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้ ไม่สามารถประคองหรือให้การสนับสนุนอะไรได้เลย
โมริตะจริงๆกูก็คิดว่าเข้าวินแหงๆ เป็นคนประเภทเดียวกับฮากุ มีพรสวรรค์ทั้งคู่ หลายๆฉากในเรื่องก็บ่งบอกว่าสองคนนี้รักกัน มีใจให้กัน แต่นึกไม่ถึงว่าจะจบแบบนั้น แต่กูก็ว่าเป็นทางที่ดีที่สุดแล้วสำหรับชีวิต

ขอkyหน่อยนะ
มุกจีบสาวของท่านอิมาริ มาจากพวกกลอนของญี่ปุ่นเขาอ่ะ ที่ญี่ปุ่นบางคนก็ใช้วิธีนี้จีบสาวนะ น่ารักดีนะมึง555555 (ในไทยอาจได้อารมณ์ประมาณเอากลอนสุนทรภู่มาจีบสาว ซึ่งคงน่ากลัวมาก55555) คิดซะว่าเหมือนๆกับมุกเสี่ยวของไทยนั่นแหละ

>>931 พูดถึงมุกเสี่ยวไทย กูเคยดูคลิปนึง เอามุกเสี่ยวแบบไทยๆไปจีบสาวญี่ปุ่น เช่น เหนื่อยมั้ย ก็เธอเข้ามาวิ่งในหัวใจผมทั้งวันเลย บลาๆๆ แล้วท้ายคลิปจะมีให้แสดงความรู้สึก ถ้าชอบการจีบด้วยมุกเสี่ยวแบบนี้ให้ทำมือรูปหัวใจ แต่ถ้าไม่ชอบให้ทำมือกดไลค์แทน ถามไปสิบคน มีชอบแค่สองสามคนเอง นอกนั้นดูจะอึ๋ยๆฮาๆขนลุกๆที่ถูกจีบแบบนี้แทน อิมาริสนใจใช้มุกเสี่ยวไทยๆจีบหญิงมั้ย 55555555555

>>849 โหวตตต

>>932 ทำเอาอยากดูเลย มีลิ้งค์ไหม 555

>>934 ตามนั้น
https://www.youtube.com/watch?v=oZpZAjTNqFY

>>935 คลิปนี้ล่ะ ขอบคุณที่ช่วยแปะให้

kyแปป พูดถึงโคโระจังแล้วกูดันนึกถึงโคโระเซนเซย์ ไม่รู้ใครอ่านเรื่องนี้บ้าง เอาเป็นว่าภาพในหัวกูคือปลาหมึกหยุย ๆ แทนท่านเรย์กะไปซะงั้น

ดิบล่าสุดมาแล้วนะ รอบนี้มาไวจริง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
รอบนี้แก๊งสาวๆไปเที่ยวฮอกไกโดกันมุ้งมิ้งน่ารักดี แต่น่าสงสารเรย์กะซามะที่ต้องพักห้องเดียวกับฟุยุโกะซามะแล้วต้องฟังเรื่องหลอนๆ555
.
.
.
.
.
.
จบสปอย

>>937 กูนึกถึงโคโระเซนเซย์เหมือนกัน 5555555555555555

>>938 แต๊งกิ้ว พักนี้ดิบมาเร็ววุ้ย
.
.
.
.
ขำที่สาวๆ ไปกินเจงกิสข่านเนื้อแกะแล้วเรย์กะคิดว่ากินพวกเดียวกันอยู่ ถถถถถถ
แต่น่าแปลกที่งวดนี้นางไปสวนสัตว์แล้วไม่โดนสัตว์รุมทำร้ายนี่แหละ
.
.
.

>>940
.
.
.
.
.
เพราะสัตว์อยู่ในกรงไง เลยออกมาเตะกับขี้ใส่นางไม่ได้ ถถถถถถถถถถถถถถถถถ
.
.
.
.
.
.

>>937 หรือนั่นอาจจะเป็นโรงเรียนเก่าของวาคาบะ---

จู่ๆก็อยากลงอะนะ...ใครมีเมตตาก็ฝากลงในไฟล์สารบัญให้หน่อยนะครับ อ่านวิธีทำไปหลายรอบก็กลัวทำไม่ได้แล้วไฟล์หายหมดทั้งยวง ยังไงๆก็ฝากด้วยนะครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
การสอบปลายภาคใกล้เข้ามาแล้ว แต่ว่าการแข่งขันก็ใกล้เข้ามาแล้วเหมือนกันในฐานะเอสผู้ไร้พ่ายแห่งชมรมฟุตบอลซุยรันน่ะ ฉันจะเสียสมาธิกับสิ่งอื่นที่ไม่ใช่ฟุตบอลใม่ได้เด็ดขาด! ซ้อม! ซ้อม! ซ้อม!
แต่ว่าถึงอย่างนั้นก็ยังลืมเธอคนนั้นไม่ลงอยู่ดี…สตรีผู้ทำให้เอสผู้ไร้พ่ายรับรู้ถึงความพ่ายแพ้เป็นครั้งแรก… ผู้หญิงที่ทรงอำนาจที่สุดในโรงเรียนซุยรันแห่งนี้
เรื่องมันผ่านมานานแล้วก็จริงอยู่ แต่ว่านะ อะไรที่มันฝังใจมันลืมกันง่ายๆเสียทีไหน กระทั่งตอนที่กำลังทำในสิ่งที่รักอยู่ก็ตาม…
“เฮ้กัปตัน! นายพลาดเป็นลูกที่ 4 แล้วนะ ไหวป่าวเนี่ย?”
“ฉะ ฉันไม่เป็นไร…แค่เหนื่อยๆนิดหน่อยผู้รักษาประตู…” ผู้รักษาประตูเบ้ปาก…ให้ตายสิ ทำไมจู่ๆถึงได้มาฝันร้ายถึงเธอคนนั้นในช่วงนี้กัน
“อย่ามาตอแหล ฉันอยู่กับนายตั้งแต่ทีมฟุตบอลประถม ฉันรู้ขีดความสามารถของแกดีนะกัปตัน ลงสนามแค่ 15 นาที ทำให้นายเหงื่อออกไม่ได้ด้วยซ้ำ”
“อา ช่วงนี้…ฉันฝันร้ายน่ะ เลยนอนไม่ค่อยพอ”
“เฮ้อ…บอกอย่างงี้แต่แรกก็จบ…วันนี้เจ้าโค๊ชจอมโหดไม่อยู่…นายไปพักเถอะกัปตัน”
“อา….”
ฉันเดินออกไปจากสนามด้วยสภาพห่อเหี่ยวทั้งกายและใจ…ทำไมต้องตามมาหลอกมาหลอนกันด้วยนะแค่ความเห็นแก่ตัวชั่ววูบเอง…คิโชวอิน…
ฉันนั่งและดื่มน้ำอยู่ตรงที่นั่งข้างสนาม เดิมทีถ้าเห็นฉันตรงนี้คงโดนโค๊ชบ่นหูชาแน่ แต่เจ้าตัวไม่อยู่คงไม่เป็นไร…พอดื่มน้ำไปได้อึกเดียวก็ได้ยินพวกเด็กใหม่คุยกัน
“ได้ยินไหมเรื่องที่ริรินะห้อง X ตบกับสาวแกล ม.5 น่ะ”
“โหย ไม่ได้ยินสิแปลก ข่าวเด็ดข่าวดังขนาดนี้ใครจะพลาด”
“ฉันอยู่ในเหตุการณ์ด้วยนะ ตบกันมันหยดเหมือนที่เคยเห็นในละครเลย น่าเสียชะมัดที่ประธานนักเรียนเข้ามาขัดซะก่อน ไม่งั้นคงได้เห็นฉากกระชากเสื้อให้ชุ่มตาแล้ว”
“แต่ทีแรกนึกว่าคุณคิโชวอินจะลงสนามด้วยตนเองซะอีก”
“นั่นสิๆ แต่ว่าคุณหนูบอบบางแบบคุณคิโชวอินจะสู้กับสาวถึกแบบรุ่นพี่ซึรุฮานะได้เหรอ..ถ้าไม่ใช้อำนาจ Pivoine มาขู่น่ะ”
“คิดว่าเราคงได้เห็นไฮยีน่าขย้ำลูกราชสีร์แน่ๆ…แต่ก็ดีเหมือนกันนะ คิดสิ โอกาสงามๆที่จะได้เห็นคุณคิโชวอินหมดมาดคุณหนูมันมีง่ายๆที่ไหนกัน”
“…นั่นสิ---“
ไอ้พวกจิตอกุศล…กลับบ้านดีกว่า…น้ำในนี้คงเสียแล้วมั้ง รสชาติแย่ชะมัด…กระเดือกไม่ลงจริงๆ….
“อ่าวจะไปไหนล่ะคุณกัปตัน” ชิ เจ้าตัวปัญหาดันมาได้จังหวะพอดี
“กองหน้าเบอร์ 14 เองเหรอ พอดีฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยจะขอกลับก่อน”
“อะไรกัน อะไรกัน ดูเหมือนเอสไร้พ่ายคงได้เวลาเกษียณแล้วมั้ง”
เพราะติดนิสัยแบบนี้ไงถึงได้เป็นตัวสำรองตลอดศก…แต่ดูถูกกันอย่างนี้…ใครจะยอมกัน
“อะไรกัน อะไรกัน ต่อให้ฉันเกษียณตัวเองไปก็ไม่ได้หมายความว่านายจะเป็นตัวจริงซักหน่อย”
“ว่าไงนะ!”
“หรือไม่จริง นอกจากฝีเท้าจะแย่ในมาตรฐานของตัวจริงแล้ว ยังเตะบอลฆ่านกกระแทกเสาคานเป็นว่าเล่นเลยนี่นา”
“หน๋อย!! งั้นมาแข่งกันเอสไร้พ่าย!”
“แน่นอน ผู้รักษาประตู! ฝากหน้าที่ผู้ตัดสินด้วย!”
“ทำไมต้องฉัน!”
“เพราะนายคือผู้รักษาประตูไงล่ะ!”
และการแข่งระหว่างผมกับเบอร์ 14 ก็เริ่มต้นขึ้น…แข่งกัน 3 อย่างคือ วิ่งเร็ว ,หลบหลีก และทำประตู ฉันก็ชนะใสๆละนะใน 2 รอบแรกเหลือแค่การทำประตูชัยเท่านั้น
“แฮ่ก! แฮ่ก! คราวนี้แกแพ้แน่เอสไร้พ่าย”
“เหรอ?”
เป้าหมายคือเตะฟรีคิกจากนอกเขตโทษให้เข้าประตู โดยมีผู้รักษาประตูและกำแพงมนุษย์คอยขัดขวางตามกติกาสากล…ฉันไม่พลาดแน่! แต่เพื่อความเท่าเทียม ฉันเลยกองหน้าเบอร์ 14 เตะก่อน ผลก็ออกมาตามคาด มีนกพิราบโชคร้ายร่วงจากฟ้ามา 1 ตัว
“ทำไมกัน..!”กองหน้าเบอร์ 14 ร้องไห้และฉีกหญ้าในสนามอย่างบ้าคลั่ง…หญ้าพวกนั้นราคาแพงสุดๆเลยนะ…
“จะต่อไหมกัปตัน”ฉันชั่งใจชั่วครู่ต่อคำถามของผู้รักษาประตู…เอาก็เอา
ฉันตั้งบอลและง้างขาพร้อมเตะเต็มที่ สมาธิจดจ่อกับฟุตบอลจนลืมสังเกตรอยยิ้มชั่วร้ายของเจ้าเบอร์ 14 ไปซะสนิทเลย
“ท่านคิโชวอิน เรย์กะเสด็จเยี่ยมชมรมฟุตบอล!!!”
ปัง!!!!!!
ฉันเตะฟุตบอลด้วยแรงทั้งหมดที่มีและมันก็ออกนอกทิศทางที่มันควรเป็นและกระแทกเสาอย่างแรง…จิตใจอันแข็งแกร่งของฉันถูกทำลายด้วยชื่อของผู้หญิงคนเดียว…น่าละอายจริงๆ
“ฮ่าๆๆๆๆ เอสไร้พ่ายก็แพ้จักรพรรดินีจริงๆด้วย” เจ้าขี้โกง
“ไรกันๆ มองหน้าแบบนั้น ยอมรับความจริงไม่ได้หรือไงเอสไร้พ่าย!?” เจ้าเบอร์ 14….
“จะเอาบอลมาเตะกี่ครั้งก็เหมือนเดิมนั่นแหละ ฮ่าๆ” ฉัน..
“แต่จิตใจของเอสไร้พ่ายหวั่นไหวเพราะอะไรกันนะ? รักเหรอ? กิ๋วๆ ประธานชมรมฟุตบอลฝันลมๆแล้งๆว่าจะได้เป็นแฟนกับคนของ Pivoine ด้วยล่ะ กิ๋วๆ!” จะ…
“เอ๊ะ? เดี๋ยวๆๆๆๆ!!”
“ฝังศพแก!!!!!!!”

ลูกเตะที่อัดแน่นด้วยความรู้สึกของฉัน มันพุ่งทะยานเฉียดหน้าของเบอร์ 14 ไปเล็กน้อย…เจ้านั่นขาอ่อนลงไปนอนกับพื้นเลยทีเดียว..กระจอกชะมัด เห็นพลังที่แท้จริงของเอสไร้พ่ายคนนี้หรือยังล่ะ! ฮ่าๆๆๆ
“แต่ว่านั่นมันทางอาคารเรียนนี่ โดนใครเข้าไปนี่ซวยเลยนะ”
“แย่ล่ะ ลืมคิดไปเลย!” หวังว่าคงไม่โดนใครเข้านะ…แต่เหมือนจะคิดง่ายไป…
“เฮ้! มีผู้หญิงกำลังเดินอยู่ตรงนั้นด้วย!!” ฉันรีบหันไปมองตามที่กองหลังเบอร์ 21 ชี้ ระยะมันไกลพอควรแต่ก็พอเห็นลางๆว่าเป็นผู้หญิงผมม้วนๆ…ทำไมมันคุ้นๆวะ
แต่ว่า! เดินกินขนมสบายใจเฉิบแบบนั้นมีหวังโดนบอลเข้าเต็มๆแน่ ฉันรีบวิ่งออกไปและตะโกนเตือนผู้หญิงคนนั้น
“เฮ้!! หลบไป!!!”
“…!”
บ้าจริง..ไม่ทันการแล้ว ลูกฟุตบอลที่เปี่ยมด้วยพลังกระแทกใส่หน้าของเธอคนนั้นเต็มๆเลย…จะตายไหมเนี่ย ฉันเร่งฝีเท้าเพื่อไปดูอาการ แต่พอได้เห็นหน้าใกล้ๆ หัวใจก็เหมือนกับจะหยุดเต้นไปดื้อๆเลย
ลูกฟุตบอลเจ้ากรรมกลิ้งอยู่ใกล้ๆ ผู้หญิงผมม้วนหลอดเยี่ยงราชินี ผู้หญิงที่สวยที่สุดที่ฉันเคยได้เจอ แม้จะมีรอยแผลและเลือดซึมตรงหน้าพากแต่ความสวยงามนั้นก็มิได้ลดลงเลย เธอยังคงเป็นผู้หญิงที่น่าหลงไหลและหวาดหวั่นในเวลาเดียวกัน…”คิโชวอิน เรย์กะ…”
อะ! ไม่ใช่เวลามาเชยชมความงาม! หวังว่าคงไม่ตายนะ ขอร้องล่ะ! …ฟู่ โชคดีจริงที่แค่สลบไปและนี่ก็เป็นช่วงเลิกเรียน นอกจากสมาชิกชมรมฟุตบอลแล้วก็ไม่มีใครเห็นเหตุการณ์…พาเข้าห้องชมรม  รักษาจนหาย  ขอโทษขอโพยด้วยทุกสิ่งที่มี  ขอร้องให้สมาชิกทุกคนปิดเรื่องให้มิด…นี่แหละแผนการ! สมแล้วตัวฉัน!
ว่าแต่นี่มันน้ำอะไรเนี่ย…สีแบบนี้….ตำแหน่งนี้…อย่าบอกนะว่า!!
”กรี๊ดดดดด เลือด! เลือด! มีเลือดไหลมาจากหลังหัวของคุณคิโชวอินด้วย!! รถพยาบาล! ใครก็โทรเรียกรถพยาบาลที!!!!!”

-------------------------------------------------------------------

ผลโหวต >>849 ​น่าจะ​เป็นเอกฉันท์​ กูสรุป​ไปเลยละกัน

ทู้หน้า
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!

- เพิ่ม​ข้อ 4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย ตามที่เคยคุยไว้

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)

.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

>>943-944 เออะ แทรกกลางฟิคป่ะนี่ ขออภัย​

ทำไมอ่านตอนนี้แล้วกูหยิบไม้พาย ท่านยูริเอะxท่านไอระ ขึ้นมาฟระ..... //นั่งแจว

>>944 อ้าว ทำจักรพรรดินีเลือดตกยางออก รู้มั้ยว่าทำร้ายราชวงศ์มีโทษถึงตายน่ะ เตรียมตัวโดนลากไปขึ้นกิโยตินได้เลยนาย 55555

>>948 ตอนจบอาจจะเป็นคู่แบบนี้ ชูสุเกะxมาซายะ ไอระxยูริเอะ อาริมะxวาคาบะ ส่วนหัวหน้าหมู่บ้านคานทองก็เป็นเทพเกศาประทานพรความรักให้คนอื่นต่อๆไปปปปปป ทั้งที่ตัวเองขึ้นคาน

>>943-944 วี้ด ฟิคเอสชมรมฟุต​บอล​มีมาต่อแล้วว
นายทำอะไร​ลงไป! ทำร้ายเจ้าแม่แบบนี้ เดี๋ยว​ได้กลายเป็นชายสนมชายบำเรอให้จักรพรรดินี​แน่ (หรือจะกลายเป็นขันที---)
นายหมายเลข​14 ดูน่าให้เข้าตี้กะเร​ย์​กะนะ​ คอยปราบนกที่ขี้ใส่ ถถถถถ

>>943 กรี๊ดดด ในที่สุดก็มีฟิคคู่นี้ กูนี่รีบปักธงรอตอนต่อเลย ถถถถถถ

>>949 แบบนี้จริงก็ดีนะมึง แต่กูขอ วาคาบะ x ท่านเรย์กะไว้เป็นเรือสำรอง

>>943-944 เรียก "เอสผู้ไร้พ่าย" แทนตัวกันรัวๆแล้วรู้สึก​แม่งโคตรเบียวกันเลยว้อย เจ้าพวกนี้ 55555

>>953 กูก็รู้สึก5555555555

>>953 ตอนแรกก็เฉยๆคิดไปคิดมา เออว่ะ แม่งโคตรเบียว555555555555555

>>949 "ส่วนหัวหน้าหมู่บ้านคานทองก็เป็นเทพเกศาประทานพรความรักให้คนอื่นต่อๆไปปปปปป ทั้งที่ตัวเองขึ้นคาน" กูนึกถึงชีวิตตัวเองชอบกล โสดมาตลอดชีวิตแต่เพื่อนชอบมาปรึกษาปัญหาความรัก *ซับน้ำตา* คำถามที่กูสะเทือนใจมากคือ อยากเลิกทำตัวงี่เง่าใส่แฟน แต่ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะบลาๆ ควรทำไงดี ทั้งๆที่กูยังไม่เคยรู้ ไม่เคยสัมผัสเลยว่า ความรักทำให้คนเรางี่เง่าได้ยังไง ฮือ *ร้องไห้* //ซื้อขนมไปตุนเสบียงบนคานกับท่านเรย์กะ

>>956 เหมือนกูอ่ะ คนชอบมาปรึกษาเรื่องความรัก ทั้งที่กูโสดและไม่เคยมีแฟนแม้แต่ครั้งเดียว......Orz

พวกที่ปรึกษานี่มักขึ้นคานกันนะ.....
กูก็ด้วยว่ะ ไอ้พวกมีความรัก มีแฟน จะมาปรึกษาคนโสดสนิทศิษย์ส่ายหน้าแบบกู ทั้งๆที่กูไม่เคยสัมผัสความรักซักครั้งเนี่ยนะ ชีวิตกูแห้งแล้งพอๆกับท่านเรย์กะเลยนะนั่น อาจจะแห้งกว่าด้วยซ้ำตรงที่ไม่มีใครมาแอบชอบเลยซักคน

>>953 แหม๋ เอสไร้พ่ายมันพิมพ์แล้วเข้ามือไงไม่รู้ จะให้เรียกกัปตันแบบผูั้รักษาประตู คาแรคเตอร์ก็ดูจะซ้ำ เลยใช้เอสไร้พ่ายแทน ก็เฮียแกเป็นพวกไร้ชื่อนีนาเลยไม่รู้จะเรียกอะไร ถถถถถถ

>>944 ทำจักรพรรดินีเลือดตกยางออก ไม่อยากคิดถึงอนาคตในซุยรันของนายต่อจากนี้เลย พ่อเอสไร้พ่ายเอ๊ย ถถถถถถ

>>956->>958 ดีจังที่กูไม่​ประสบ​เหตุ​แบบนี้​
เพราะ​เพื่อน​กูทุกคนก็คานกันหมด 555555

>>944 ทำเจ้าแม่กาลีหลั่งเลือดเรอะะะะ โดนญแอนตี้ยกโรงเรียนแน่//ริรินะจะมาเอาเรื่องปะวะถถถถ

>>958 //จับมือๆ กูเช่นกัน ไม่เข้าใจพวกคนมีคู่จริงๆทำไมชอบเอาเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มาปรึกษาคนโสด ถ้าคำปลอบไม่โดนใจมันมีด่ากูด้วย "มึงไม่มีแฟนไม่เข้าใจกูหลอก!!" อีดอกกะหล่ำปลีดิบ!! ก็อย่ามาหากูสิไปอยู่แฟนมรึงไป!! สรุปกูด่ามันจนมันไปง้อแฟนดีกว่าทะเลาะกับกู

อ่านแล้วโคตรชูธงป้ายท่านยูริเอะกับท่านไอระ มึความอยากก่อร่างสร้างตัว เก็บเงินเพื่อย้ายไปอยู่ด้วยกันแต่พ่อแม่ไม่ยอมรับเลยหนีไปต่างประเทศ*มโน* ---แค่กๆ กลิ่นกาวดอกลิลลี่นี่มันหอมจริงๆ ส่วนท่านเรย์กะนี่ลดขั้นจากนางร้ายอันดับหนึ่งกลายเป็นแค่เพื่อนนางเอก(คาบุรากิ) A คอยช่วยให้คำปรึกษาไปจีบพระเอก(วาคาบะ)

>>963 พวกนี้ พอแนะนำอะไรไป พอมันคืนดีกับแฟนมัน เราจะกลายเป็นหมาทันทีด้วยซ้ำ แต่พอมีปัญหาเสือกวิ่งมาปรึกษาอีกละ พอกูปลอบไม่ตรงใจเสือกด่ากูอีก บอกอย่าด่าแฟนมัน เอ้า ดีออก แล้วจะมาถามกูทำม้าายยย อยากร้องไห้

สภาพตอนนี้ยังนึกไม่ออกว่าตอนคาบุรากิไปพูดกับยูริเอะว่า "ถ้ายูริเอะลำบาก ฉันจะไปช่วนเธอเอง" แล้วจะทำให้วาคาบะหวั่นไหวได้ตรงไหน คงมองว่าคาบุรากิคุงรักเพื่อนดีจังนะ จบ เผลอๆ ขี่จักยานไปส่งให้ด้วย

>>966 จริงๆประโยคนี้มันต้องพูดต่อหน้านางเอกของเรื่องแต่มาพูดต่อหน้าท่านเรย์กะแถมตอนคาบุรากิตัดใจจากยูริเอะคนที่ทำให้คาบุรากิกลับมาฮึดอีกครั้งก็คือท่านเรย์กะอีก ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรแต่พอลองมองดูดีๆ มันน่าคิดจริงๆนะเรื่องนี้
>>963 กูฮาดอกกระหล่ำปลีดิบมึงมาก ด่าได้อารมณ์จริงๆ 5555555

>>963 กูเคยเห็นในพันทิปบอกว่าคนที่ชอบไปปรึกษาความรักกับคนโสด คนไม่เคยมีแฟน พวกนี้เหมือนโค้ชไง เป็นคนนอก มองภาพรวมได้ดีกว่าคนอยู่ในสนาม

>>968 จริง ถ้ามาปรึกษาคนมีแฟน คนให้คำปรึกษาจะชอบพูดในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้เว้ย(เช่นเจอหน้าแฟนแค่เดือนละครั้ง เหงามากเลยไปคุยคนอื่น กูเลยบอกเพื่อนว่าให้เลิกกับแฟนซะ โดนเพื่อนด่าเลยจ้า55555)

>>967 ก็เรย์กะคือนางเอกไงงงง เรือคาบุจงเจริญ!

>>969 เคยเป็นที่ปรึกษาความรักอยู่หนนึง เพื่อนกูเอง คร่าวๆก็แฟนนอกใจไปมีกิ๊ก จับได้หลายครั้งละ จะทำยังไงดี กูก็เคยแนะนำประมาณว่าเลิกๆกับแม่งซะเหอะ มันก็เออๆ คราวนี้เลิกแน่ พอมันคืนดีกันเสือกมาตั้งสเตตัสด่ากูซะงั้น หาว่ายุแยงให้แฟนเขาเลิกกัน เข็ดเลย ไม่เป็นที่ปรึกษาให้ใครอีกต่อไปแล้ว

KY นิด อยู่ดีๆ กูก็คิดว่าถ้าเรื่องนี้ทำด๋อย (Nendroid) คงออกมาน่ารักจิ๊บเป๋ง หุ่นกับหน้าท่านเรย์กะก็เหมาะจะเอามาโมด๋อยอยู่แล้ว //โดนตบ// ส่วนพร็อบต่างๆ ก็เช่น ปลาหมึกย่าง ดอกโบตั๋น พัด เซอร์บิรุส หน้าตาเอาเป็นหน้าสวย หน้าพิโรธ หน้าหลั่นล้าเวลาเห็นของกิน
ส่วนเอ็นโจ กูอยากได้หน้ารอยยิ้มดำมืดที่สุดแล้ว 55555

>>967 จริงๆก็พูดต่อหน้าไอระและเอ็นโจด้วยนะ สรุป....เอ็นโจนางเอกสินะ //เผ่น 55555555555555555
>>970 โอ๊ย มาแนวเดียวกับกูเลยว่ะ แต่พอมันตั้งสเตตัสด่ากูแบบลอยๆ กูเข้าไปสวนกลับทันทีจนแม่งเงิบไปเลย
>>971 พร็อพเอ็นโจนี่อะไรดี กระต่าย กรงหิ่งห้อย แก้วลาเต้
ของคาบุรากิก็ หนังสือ...แล้วอะไรอีกวะ
ของวาคาบะ เค้ก จักรยาน จานยากิโซบะ
ของยูกิโนะ สโนว์แมน ซอมบี้ย่อส่วน(?)

>>972 บอร์ดเกมไง! ลูกสองเลยนะเอ้อ

>>972 ของคาบุ หนังสือ ตุ๊กตาหมี แล้วก็อะไรที่มันไร้สาระๆซักอย่าง อะไรดีวะ....

>>974 ห่วงกล แถมโรลสรอยซ์สีขาวให้ด้วยเอ้า

>>974 แฮนด์ครีม

>>974 หนังสือกดจุด ช่อดอกไม้ ตุ๊กตาหมี

>>975 ห่วงกลมันเล็กไปว่ะ เดี๋ยวมองไม่ออกว่าคืออะไร ถถถถถถถถถ
โรลสรอยก็เหมาะดี ใหญ่ๆโตๆ

ยังมีท่านอิมาริกัยท่านพี่ แต่ท่านพี่นี่คงคล้ายๆ เอ็นโจจนเกือบแยกไม่ออก ของท่านอิมารินี่ต้องมีสร้อยไข่มุกกับช่อดอกไม้มาก่อนเลย

>>979 ของท่านพี่คงเป็น หมีขาว ข้าวห่อไข่ ช่อดอกอุราระ
ทานุกิ เค้กสารพัดชนิด
ท่านแม่ ของที่เสริมความงามทั้งหลาย

>>979 อิมาริ ช่อดอกไม้ กล่องชอคโกแลต สร้อยไข่มุก
ซากุระ แมว เครื่องรางความรัก โปริ่งไมฮามะ....
อาริมะ...........คนนี้กูว่างเปล่ามาก อะไรดีวะเนี่ย พยายามนึกแต่นึกไม่ออกเลยอ่ะ 5555555555555555

>>981 กูเริ่มวงวารนายตัวสำรองจริงจังแล้วนะเนี่ย เอาป้ายรองผู้ใหญ่บ้านคานทองไปถือแล้วกัน 55555555

>>981 คนนี้ก็ออกน้อยจนไม่รู้จะยังไง เอารายชื่อนักเรียนที่เป็นแผ่นๆถือละกัน อะไรอีกดี ตอนขี่ม้าส่งเมืองมั้ย? นึกออกแค่นี้ล่ะ...

ไปเค้นสมองช่วยอาริมะมาได้นิดนึง หมาป่าสีเงิน แต่ถ้าเป็นเวอร์ชั่นด๋อย อาจจะได้ชูสุมอยไปแทน.....

จริงๆ ถ้าเป็นการ์ตูนนักเรียนม.ปลายทั่วไป พวกประธานสภากรรมการนักเรียนอะไรนี่ชอบมีปลอกแขนติดเครื่องแบบบอกตำแหน่งไว้นี่หว่า นี่เงียบๆ ไม่บอกอะไรเลย สงสัย Pivoine ไม่แบ่งงบมาให้

>>985 อาจจะมีติดก็ได้หรือไม่ก็เป็นเข็มกลัดอะไรแบบPivoine แต่เรย์กะไม่พูดถึง
พอๆกะว่าสภานักเรียนมีกี่คนก็ไม่รู้ รองประธานเคยบอกว่าเป็นหนุ่มแว่นติ๋มๆแค่นั้นแล้วก็จางหายไป Pivoineร่วมชั้นมี10คน แต่มีบทอยู่แค่5คน(รวมเรย์กะแล้ว) ถถถถ

KY แพพ
----------------------

พระอาทิตย์คล้อยต่ำจนตึกระฟ้ามากมายในเมืองบดบัง เมฆจำนวนมากที่รวมเป็นก้อนหนาเริ่มเคลื่อนที่เข้ามาถูกย้อมเป็นสีส้ม บรรยากาศดูครึ้มๆน่าอึดอัด รู้สึกว่าเมื่อช่วงเช้าพยากรณ์อากาศบอกว่าช่วงเย็นจะมีไต้ฝุ่นเข้า ท่าทางว่าจะอีกไม่นานนี้นัก

ในมุมมองของเด็กหนุ่มแล้ว เขากำลังเดินเคียงคู่กับหญิงสาวที่เขารักและทะนุถนอมเป็นที่สุด

เรือนผมสีน้ำตาลนุ่มฟูน่าจับ ยิ่งมีแสงสีส้มของพระอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องเข้ามาแล้วมันยิ่งดูเปล่งประกายสะท้อนสีน้ำผึ้งออกมา หญิงสาวในจินตภาพเดินนำหน้าเขา ค่อยๆหันตัวกลับมาทางเขาและส่งยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี ก่อนจะส่งเสียงออกมา

"โฮ่ง!"
"ดีจังเลยน้า เบียทัน~ ชอบใช่มั้ยล่ะ~"

ในมุมมองของคนอื่น ก็เป็นเพียงเด็กหนุ่มที่มักจะพาสุนัขออกมาเดินเล่นในช่วงเวลานี้เท่านั้นล่ะ

อุเมวากะ อาสึกะจับสายจูงสุนัขไว้อย่างสบาย ๆ ขณะเดินเล่นไปในพื้นที่ใกล้บ้านที่คุ้นเคยมาแต่เกิด เขามักจะพาเบียทัน สุนัขขนน้ำตาล พันธุ์อเมริกันค็อกเกอร์สแปเนี่ยลของเขาออกมาเดินเล่นข้างนอกสัปดาห์ละหนึ่งถึงสองครั้ง ในอดีตนั้นเขาทำบ่อยมากกว่านี้แทบจะเป็นกิจวัตร แต่พอขึ้นชั้นมัธยมปลายแล้ว ชีวิตการเรียนก็ยุ่งยากขึ้นมากกว่าเดิม

แม้ว่าภาพลักษณ์ภายนอกของเขาจะดูเหมือนเป็นพวกเด็กเกเรที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย ผมยาวย้อมสี และยังเจาะหูอีกต่างหาก แต่ความจริงแล้วเขาเป็นพวกหัวไวและมีผลการเรียนดีทีเดียว

หากได้สังเกตใกล้ๆแล้ว ไม่ว่าจะสร้อยคอ แหวนหรือต่างหู ต่างก็เป็นรูปน่ารักๆอย่างหัวสุนัขแบบต่างๆ, รอยเท้าสุนัข หรือกระดูก เรียกได้ว่าเป็นพวกทาสหมาอะไรแบบนั้นก็ว่าได้

ถึงใครๆจะคิดว่าเขาเป็นพวกเหลาะแหละ แต่จริงๆแล้วเขาก็มีความตั้งมั่นอย่างมากที่จะตั้งใจเรียนทั้งที่ห้องเรียนและที่โรงเรียนสอนพิเศษ เพื่อที่จะได้สอบเข้าคณะสัตวแพทย์อย่างที่หวังมาตลอด หลายเดือนมานี้เขาก็เริ่มที่จะทบทวนบทเรียนก่อนนอนทุกวันแล้ว เห็นได้ชัดว่าทุ่มเทสุดๆเชียวล่ะ แต่นั่นมันก็เป็นเรื่องที่ไม่มีใครรับรู้

"อ๊ะ แต่ถ้าฉันได้เป็นสัตวแพทย์จริง เบียทันคงไม่หึงฉันหรอกใช่มั้ยนะ~"
"โฮ่งๆ!"

เบียทันเห่าอย่างต่อเนื่องไปเรื่อยจนราวกับกำลังตอบคำถามเขาอย่างงั้นล่ะ ดังนั้นอุเมวากะจึงตีความไปตามอำเภอใจอย่างทุกที

"แน่นอน ถึงฉันจะได้รักษาหมาตัวอื่น แต่เบียทันก็เป็นที่หนึ่งในใจฉันอยู่แล้วล่ะ!"

ทั้งสอง(หนึ่งคนหนึ่งตัว)เดินไปเรื่อยจนมาหยุดที่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต อุเมวากะผูกเบียทันไว้ใกล้กับจุดจอดจักรยานที่มีหลังคาบังแดด ก่อนจะเข้าซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อของตามที่แม่ได้ลิสต์มาให้อย่างทุกที

"รออยู่ตรงนี้ก่อนนะ เบียทัน เดี๋ยวอาทันจะรีบกลับมาหานะ"

คล้อยหลังอุเมวากะไปได้สักพัก ท้องฟ้าข้างนอกก็มืดครึ้มไปด้วยเมฆฝน เบียทันลุกลี้ลุกลนกระสับกระส่ายไปมาด้วยสัญชาตญาณของสัตว์ที่รับรู้ได้ว่าพายุกำลังจะมา มันส่งเสียงเห่าดังลั่นหวังจะเรียกเจ้าของให้กลับมาปลดปล่อยจากเชือกที่ล่ามไว้นี้ซะ แต่อุเมวากะก็ไม่กลับมาเสียที...

+++++

เมื่อซื้อของตามรายการครบถ้วนแล้ว อุเมวากะก็รีบออกมาจากซูเปอร์มาร์เก็ตและพบว่าห่าฝนตกกระหน่ำจนแทบมองไม่เห็นตึกระฟ้าไกลๆแล้ว เสียงฟ้าร้องครืนๆดังลั่นสลับกับฟ้าแลบดูน่ากลัว เขารีบกางร่มและวิ่งไปยังจุดจอดจักรยานที่ผูกสุนัขของเขาไว้

ดีที่เขาได้เลือกที่ที่มีร่มกำบังแต่แรกแล้ว ดังนั้นเบียทันคงจะไม่โดนฝนอยู่แล้วล่ะ
ทว่าเมื่อไปถึง เขาก็ต้องตกตะลึงด้วยความตกใจ

"บะ เบียทัน!!!"

จุดที่ควรจะมีเบียทันที่รักของเขาอยู่ กลับมีเพียงเชือกล่ามที่ว่างเปล่า

__________________
แค่นี้ก่อน ตอนนี้ความคิดแตกได้เป็นสองทางสองเรื่อง ขอไปเลือกก่อนว่าไปทางไหนดี ถถถ

>>987 โถถถถถถถ ยังไงขอเชียร์ให้จบแฮปปี้ก่อนเลย กูกลัวอุเมวากะคุงใจสลาย

เห็นกระทู้เกือบเต็มแล้ว ขอตั้งกระทู้ใหม่เผื่อไว้ก่อนเลยน้า
https://fanboi.ch/webnovel/3953/

>>987 จะมีคนบ้าคนหนึ่งวิ่งถามคนไปทั่วว่าเจอเบียทันสุดที่รักของผมบ้างไหมครับ แบบนี้แหงแซะ

>>988 จริงงง เบียทันคือคนรักของอุเมวากะชัดๆ (แต่ปกติหมาอายุสั้นไม่ใช่หรอ ถ้าเบียทันตาย... ไม่อยากจะคิดภาพ)

>>991 ก็ยังมีลูกสาวบุญธรรมเป็นตัวแทนเบียทันอยู่ยังไงล่ะ

จะเต็มละมู้ อยากได้คำเด็ดๆโชโจๆปิดท้ายจุง

ท่านพี่ หันมาสนใจน้องบ้างสิคะ!

ขอบทให้ผมบ้าง by อาริมะคุง

ยังไงกันนะ by เอ็นโจ

จะเติมอีกมั้ยคะ คุณคิโชวอิน by วาคาบะ

>>997 แค่คำเดียวแล้วกันค่ะ by เรย์กะ

>>998 คำเดียวหมดเป็นจาน by คันตะ

แกงกระหรี่พุดดิ้งมิราเคิลสูตรคิโชวอิน เรย์กะ สำเสร็จแล้วค่ะ!! โอะโฮะโฮะ ทุกท่านเชิญชิมได้