พอออกมาข้างนอก ฉันก็เมลล์ถามคาบุรากิว่าเขาหายไปไหน ก่อนจะชะงัก
เด็กน้อยหน้าตาน่ารักวิ่งมาหาฉัน อายุน่าจะพอๆกับยูกิโนะคุง ท่าทางเหมือนจะร้องไห้ออกมาอยู่แล้ว มองดูดีๆเด็กคนนี้ยังไงโตขึ้นมาต้องหล่อพอๆกับคาบุรากิแน่นอน
เอ๊ะ หน้าตาเหมือนคาบุรากิตอนเด็กเลยนี่คะ?! นี่คือภาพหลอน? คาบุรากิมีน้องชายแบบลับๆ? หรือว่าเป็นญาติของคาบุรากิ? แล้วทำไมถึงมาที่นี่กันได้ล่ะคะ
"เรย์กะ..."
เด็กผู้ชายคนนั้นพูด ทำฉันชะงัก รู้จักฉันด้วยหรอคะ
"เป็นอะไรไปจ้ะ อยากให้พี่ช่วยอะไรงั้นหรอ" ฉันถามอย่างเอ็นดู
"จำฉันไม่ได้หรอ..."
เด็กน้อยทำหน้าเศร้า ฉันเริ่มเอะใจขึ้นมา หรือว่าเรย์กะในโลกคิมิจะรู้จักกับเด็กคนนี้หรือเปล่านะคะ
"อือ พี่เพิ่งเสียความทรงจำไปน่ะจ้ะ เลยจำได้แค่สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงไม่กี่เดือนนี้เอง"
เด็กน้อยมองฉันด้วยสายแปลกประหลาด พี่ไม่ใช่คนน่าสงสัยนะ! ไม่ต้องกลัวหรอกนะจ๊ะ
"ว่าแต่ชื่ออะไรหรอเรา"
"มาซายะ คาบุรากิ"
เอ๊ะ? เป็นญาติของคาบุรากิจริงๆงั้นหรอคะ ชื่อก็เหมือนกันด้วย บังเอิญจังเลยนะ เป็นเรื่องปกติในมังงะหรือเปล่านะ
"มาซายะคุง ชื่อเหมือนเพื่อนพี่เลยนะ"
"ไม่ใช่เพื่อน! เป็นคู่หมั้นนะ!!!"
"เอ๋ รู้เรื่องคาบุรากิคุงด้วยงั้นหรอจ๊ะ"
ฉันถามอย่างยิ้มแย้ม เด็กๆนี่พูดอะไรก็ดูน่ารักไปหมดเลยนะคะ
ทำไมมาซายะคุงทำหน้างอลๆจนแก้มป่องล่ะ พี่ทำอะไรผิดหรือเปล่า แต่ว่า... อือ หน้ามุ่ยๆนี่น่ารักไปแล้ว เลือดกำเดามายาพุ่งเลยค่าาา
"ว่าแต่นะ เรียกชื่อฉันอีกทีได้ไหม"
"มาซายะคุง"
ฉันพูดให้ มาซายะคุงทำตาเป็นประกาย แล้วอ้อนให้เรียกชื่ออีกหลายครั้ง ท่าทางดีใจเอามากๆ เห็นมาซายะคุงมีความสุข ฉันก็เป็นปลื้ม เด็กๆนี่น่ารักจังเลยนะ
วันนี้ทั้งวันฉันก็อยู่กับมาซายะคุง พาไปเล่นนู้นนี่ด้วยกัน มาซายะคุงดูตื่นเต้นมีความสุขเป็นเด็กสมวัย ทั้งๆที่ตอนทำหน้านิ่งดูเคร่งขรึมทรงอำนาจ แต่พอยิ้มแล้วเหมือนทำโลกทั้งใบสว่างไสวไปหมดเลยนะ เรย์กะโลกคิมิดอลรู้จักเด็กคนนี้แล้วไปชอบคาบุรากิได้ไงนะ ถ้าหมั้นกับมาซายะคุงอาจจะดีกว่าก็ได้นะ หรือว่ากินเด็กมากไป เสี่ยงผิดกฎหมายหรือเปล่า... แต่รออีกสักพักก็น่าจะถูกกฎหมายแล้วนี่ หรือเรย์กะโลกคิมิดอลไม่ได้ชอบเด็กกันนะ
พอฉันถามว่าตัวฉันรู้จักกับมาซายะคุงได้ยังไง รู้จักกันเมื่อไหร่ มาซายะคุงก็ทำหน้าบูด อือ พี่ขอโทษจริงๆ พี่ไม่ใช่เรย์กะจากโลกนี้นี่นา...
จนถึงตอนเย็นคาบุรากิก็หายไปไม่ยอมเมลล์กลับมาซะที แถมข้างนอกฝนตกด้วย จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ...
ฉันเตรียมร่มและเปลี่ยนชุดพร้อมออกตามหา แต่ระหว่างทางโดนมาซายะคุงขัดขวางอย่างหนักแน่น แล้วบ่นว่าอย่าทำให้ตัวเองเป็นหวัดสิ ฉันเลยลูบหัวอย่างเอ็นดู
พอฉันจะให้คนไปตามคาบุรากิแทน เพราะโดนมาซายะคุงติดหนึบกลัวฉันหนี มาซายะคุงก็บอกว่า "ฉันก็อยู่นี่ไง!" แหม ชื่อเหมือนนี่ล่ะเนอะ
ฉันไปถามเอ็นโจ เขามองมาซายะคุงแล้วยิ้มแปลกๆให้ฉัน ก่อนจะบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงหมอนั่นหรอก เพื่อนนายหายไปทั้งคนนะ! ติดต่ออะไรก็ไม่ได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปอยู่ที่ไหน ยังมาใจเย็น พูดอะไรแบบนั้นออกมาได้ยังไง!!!
ฉันมองมือถือของตัวเองอย่างกังวล ถ้าหายไปนานขนาดนี้คาบุรากิน่าจะเมลล์บอกมาแล้วนะคะ...
หายไปไหนกันนะ...
-------------- (จบตอน 45) -------------