Ky นะคะ ต่อจาก https://fanboi.ch/webnovel/3856/919-921/ ฟิคคู่หูทะลุมิติ
แวะมาลงก่อนหายไปอ่านหนังสือสอบต่อ
..............…….....
ฉันนัดเจอวาคาบะจังในร่างนายตัวสำรอง ปรึกษาปัญหาลดความอ้วนที่จะทำให้ใส่ชุดว่ายน้ำไม่น่าเกียจ...
วาคาบะจังเป็นลูกเจ้าของร้านเค้กแท้ๆ แต่กลับหุ่นดีกว่าฉันอีก ไม่รู้หักห้ามใจได้ยังไงนะคะ
เรานัดมาที่ร้านอาหารเพื่อสุขภาพ ฉันสั่งสลัดให้เข้ากับบรรยากาศ แต่ก็สลดเมื่อนึกถึงมื้อหนักๆที่อาจจะอดกินไปอีกนาน
ไหนๆโลกมังงะก็มีทั้งยาลบความทรงจำ ยาสลับร่าง มียาที่กินแล้วผอมในทันทีบ้างไหมนะ...
ถึงเอ็นโจน่าจะรู้ก็เถอะ ให้ตายยังไงฉันก็ไม่มีทางถามเขาเด็ดขาด หมอนั่นต้องฮาก๊ากแน่ๆ
วาคาบะจังแนะนำฉันคล้ายๆกับหนังสือไดเอทที่คาบุรากิให้มาเลยนะ อือ มันคงเป็นวิธีที่ดีจริงๆนั่นแหละ คาบุรากิถึงกลับนั่งอ่านหนังสือไดเอทหลายสิบเล่ม กว่าจะคัดเล่มนี้มาให้ฉันได้
แต่ได้โอกาสทั้งทีฉันก็คุยอะไรหลายๆอย่างกับวาคาบะจัง จริงๆก็คล้ายวาคาบะจากโลกเก่าของฉันอยู่นะ
วาคาบะยิ้มสดใส ร่างนายตัวสำรองเวลายิ้มแบบนี้ก็หล่อเหมือนกันนะคะ
ในโลกเก่า นายตัวสำรองก็ไปช่วยไกล่เกลียและเตือนสติเรย์กะโลกคิมิดอลที่ทะลุมิติสลับกับฉัน หลายๆคนที่ฉันเคยทำดีด้วย ต้องมาลำบากและเสียใจกับการกระทำของเรย์กะจากโลกนี้ ทุกครั้งที่ฉันฝันถึงโลกก่อน มักตื่นขึ้นมาแล้วร้องไห้เสมอ...
แต่ครั้งล่าสุด ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น แต่เหมือนเรย์กะจะยอมใจอ่อนบ้างแล้ว และเป็นมิตรขึ้นมาในระดับหนึ่ง แต่ทำท่าไม่ยอมรับความจริง จากนั้นฉันก็ไม่ได้ฝันถึงโลกนู้นอีกเลย
ถ้าวาคาบะจังกลับร่างเดิม คงไปคุยและเที่ยวกันได้สะดวกมากกว่านี้นะ แต่ว่าเท่าที่ได้ยินมา การติดต่อขอซื้อยาสลับร่างใช้เวลามากกว่าที่คิด ก็นะ มันสร้างความเดือดร้อน ผลกระทบได้มากมายเลยนี่ ทั้งคู่เลยอาจต้องอยู่ร่างนี้อีกสักพัก
ห้องข้างๆ คาบุรากิแอบเช่าต่อไว้ กันไม่ให้ใครมาเช่าแทน แต่เขาก็ต้องกลับไปบ้านระยะหนึ่ง เพราะเพิ่งหายป่วยและออกจากโรงพยาบาลมา พ่อแม่เขาไม่อยากให้ออกไปอยู่คนเดียวข้างนอกล่ะนะ
แต่ถึงแบบนั้นเขาก็ยังมาหาฉันช่วงเย็นบ่อยๆ และก็ไปกลับด้วยกัน เลยมีเวลาคุยกันอยู่บ้างล่ะนะคะ
คาบุรากิท่าทางยังเศร้าตอนที่ฉันแกล้งขอเลิกกับเขา ไปคบกับยูกิโนะอยู่เลย น้อยใจเป็นเด็กจริงๆ
แต่คิดถึงคาบุรากิสมัยเด็กอยู่เหมือนกันนะคะ ตอนเป็นเด็กเวลาทำหน้าเคร่งขรึมหรือตื่นเต้นก็ดูน่ารักสมวัย
ใกล้ๆกับช่วงไปเที่ยว ฉันก็แอบลดน้ำหนักให้พอใส่ชุดว่ายน้ำได้โดยไม่ทำคนรอบข้างตกใจแล้วค่ะ ถึงจะมีหลงเหลืออยู่บ้าง ฉันจะใส่อะไรคลุมเนียนๆไปก่อนแล้วกันนะคะ
วันก่อนเดินทางคาบุรากิบอกฉันว่าเกิดปัญหานิดหน่อย เดี๋ยวตามไปทีหลัง
เอ็นโจเองก็บอกว่าจะมาพร้อมกับคาบุรากิทีเดียว คาบุรากิคงไม่ได้ทำอะไรแปลกๆแล้วพาเพื่อนสนิทตัวเองเดือดร้อนไปด้วยกันหรอกใช่ไหมคะ... ถึงฉันจะกลัวจอมมารเป็นพักๆ แต่ว่าต้องดูแลแก้ปัญหาคาบุรากิก็เหนื่อยน่าดู ไม่รู้ควรสงสารดีไหมนะคะ
เพื่อนๆฉันต่างเศร้ากันนิดหน่อย ก่อนจะมาปลอบฉัน รายล้อมไปด้วยเพื่อนๆ อบอุ่นแบบนี้ดีจังเลยนะคะ
วันแรกพักโรงแรมหลักแล้วเดินทางเรือไปเที่ยวเกาะ ถ้าไม่ได้ไปรอบนี้ ก็ต้องรอพรุ่งนี้ คาบุรากิบอกว่าจะมาประมาณช่วงเที่ยง แต่เรือออกเช้า
ตอนแรกสาวๆก็รอไปพร้อมกับคาบุรากิและเอ็นโจ จนกระทั่งทุกคนได้อ่านเมลล์ของตัวเอง ต่างก็กระตือรือร้น ท่าทางยินดีกับฉัน แล้วบอกว่ามีธุระนู้นนี้อาจต้องไปเตรียมการที่เกาะนู้นก่อน ทิ้งฉันนั่งรอสองหนุ่มอยู่คนเดียว...
ลางสังหรณ์ฉันคาดเดาว่าไม่คาบุรากิก็เอ็นโจต้องเป็นคนส่งเมลล์นั้นไปแน่ๆ ไม่รู้ว่าคิดจะทำอะไรกันแน่ ฉันกะจะมาเที่ยวเล่นกับเพื่อนๆแท้ๆ... นายสองคนมันแค่ตัวแถมนะ!
ฉันสาปแช่งสองหนุ่มป๊อปอยู่ในใจอย่างดุเดือด โลกก่อนมีข่าวลือกับสองคนนั้นจนไม่มีใครกล้ามาจีบฉัน! มาโลกนี้เรย์กะก็สะกัดดาวรุ่งตัวเอง ประกาศว่าชอบคาบุรากิไม่สนใจใคร พอฉันมาอยู่ในร่างนี้ คาบุรากิดันช่วยสะกัดให้อีก ส่วนเอ็นโจก็มาช่วยเสริม คิดไปแล้วสองคนนั้นเป็นมารขัดขวางฤดูใบไม้ผลิของฉันจริงๆนะคะ!!!
แต่ถึงยังไงฉันชินกับการทำอะไรคนเดียวแล้วล่ะนะคะ ฉันเดินเขี่ยทรายเล่น แล้วสั่งอาหารทะเลมากิน นี่สินะความต่างระหว่างกินแบบสดใหม่จากทะเล ปลามีรสหวานนิดๆกรุบๆอันเป็นเอกลักษณ์ จนรู้ตัวอีกทีก็สั่งเพิ่มมาอีกจานแล้ว
สักพักคาบุรากิก็เมลล์มาว่าเขากับเอ็นโจมาถึงแล้ว แต่พอไปหาก็เจอแต่เอ็นโจ ฉันเลยแอบหนีออกมาเนียนๆ