Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]

.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

ปิดท้ายด้วย tag food ล่ะ 5555
กะจะไปเมนต์ว่าปริศนาซุยรันกับกล้อง cctv ซะหน่อย ยกมาไว้นี่ละกัน

ปิดด้วยแท็กฟู้ด ขอฟู้ดเยอะๆอีก

มาเป็นฟู้ดเบย 5555555

จะกลับมาเป็นท่านเรย์กะชวนชิมอีกเมื่อไหร่น้า 5555 นี่กูโฉบซุปเปอร์อิเซตันไปหาสอยโมจิมากินตามนางเลยนะเนี่ย

กระทู้​ที่แล้วเห็นมีพูดถึง​บอร์ด​ญี่ปุ่น​ของเรื่องนี้
เคยไปมุงดำน้ำ​ใน2chพักนึง กระทู้​นึง6-12วันก็เต็ม เม้นท์แหลกลาญไม่ต่างจากเรา แค่ไม่มีฟิค ถถถ
ปัจจุบัน​กระทู้​56ละ

>>6 กูช็อคคคคคคคคคค กระทู้ที่ 56 ขุ่นพระะะะ รู้สึกเหมือนกรามค้างทำกรามหล่นไปกองอยู่บนพื้น เยอะเชี่ยๆจ้าาาาาา

เห็นพูดกันแต่แท็คfood... แต่สงสัยแท็คfantasyในแมวดุ้นอะ คือถ้าไม่นับเรื่องที่ว่ามีใครก็ไม่รู้มาเกิดใหม่เป็นท่านเรย์กะ(เมื่อนานมาแล้ว) ยังมีอะไรที่แฟนตาซีอีกไหม? สีผมของยูกิโนะคุงเรอะ?

>>8 เกิดใหม่ในโลกมังงะนี่มันก็แฟนตาซีสุดพลังแล้วล่ะกูว่า ถ้าเกิดในโลกปกติก็ว่าไปอย่าง

>>8 กระเพาะ​สี่มิติและวงจรความคิด​เพี้ยนๆของท่านเร​ย์​กะ......

ความแฟนตาซีในเรื่อง
1.ฝีมือทำอาหารของท่านเรย์กะที่ล้ำเลิศเหนือความเป็นจริง
2.สีผมของยูกิโนะที่สีแปลกกว่าคนอื่น....... หรือจะเป็นสัญญาณว่านี้คือพระเอก.... แอ๊ก
3.พลังติดตามเป้าหมายของสองจอมมาร

>>9 คือแบบหลังๆมานี้เกิดใหม่ต่างโลกมันเยอะมาก หลายแนวด้วย จนรู้สึกมันพื้นๆจนเฉยๆไปหมดอะ ยิ่งเรื่องอื่นๆแฟนตาซีเวทมนต์ ไซไฟ อะไรแนวนั้น เรื่องในรั้วโรงเรียนมนุษย์ธรรมดานี่มันธรรมด๊าธรรมดาสุดๆเลยอะ

>>10 >>11 ร้องไห้แทนท่านเรย์กะแปบ...

>>8 แฟนตาซีในความรักของท่านเรย์กะด้วย คนอะไรจะนกได้ขนาดนี้ แถมเป็นเจ้าแม่แห่งการหักธงอีก

>>8 แฟนตาซีในการเป็นที่รัก(?)ของเหล่าสารพัดสัตว์

>>8 อย่าลืมท่านฮินะสิ!

>>15 อันนั้นสยองขวัญไม่ใช่แฟนตาซี

>>16 +1 กูอ่านกูยังกลัวเลย กูไม่ชอบตุ๊กตาแบบนี้สุดๆ ตั้งแต่เกิดมาตุ๊กตาที่เป็นแบบคนกล้าเล่นแค่บาร์บี้55555
ส่วนอีกอันที่ชอบคือที่มันสวยๆอ่ะ ตัวผู้ชาย(ที่หน้าสวยมากก) ตัวผู้หญิง
ตัวเด็กน้อย มีตากับขนตาชุดงามๆ ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร แต่เห็นว่าเจ้าของตัดชุดใส่ให้ไม่ก็ซื้อในเน็ตล่ะมั้ง พี่สาวกับพี่ชายชอบมาก (กูก็ชอบแต่ไม่ค่อยกล้าหยิบมาดูบ่อยกลัวมันตกมาหักอ่ะ เสียดาย5555) เห็นมานานอยู่ แต่ไม่เคยได้ถามซักทีว่ามันเรียกตุ๊กตาพวกนั้นว่าอะไร

>>17 BJD ป่ะ กูก็ชอบ แต่ราคาโหดชะมัด ได้แต่เปิดดูรูปให้อยากได้เล่น ถถถ

กูไม่กล้าเล่นทุกตุ๊กตาเลยยิ่งบาร์บี้นี้กูขอบายตอนเด็กกูกลัวจนเก็บมาฝันด้วยซ้ำ//โครตน่ากลัว ส่วนBJDนี้ไม่ใช่ว่าไม่ชอบน่ะแต่กูมันสายเสพมากกว่าอีกอย่างโครตแพงเลยด้วยเด็กม.ปลายอย่างกูไม่น่าซื้อได้

>>17 BJD ของเจ้าดังๆคือ Volks กัน DOD กูชอบอันหลัง รู้สึกทำมาสวยดี แต่จะสอยก็ทำร้ายกระเป๋าตังค์กูมาก 555

กูไม่ชอบตุ๊กตารูปคนว่ะ สมัยนั้นแม่งมีหนังเรื่องตุ๊กตาจ๋ารึเปล่าหว่าจำไม่ได้ รู้แต่ว่ามีวิญญาณเด็กผู้หญิงไปสิงในตุ๊กตารูปคน แล้วตอนดึกๆอีตุ๊กตาเนี่ยมันจะออกมาเดินรอบๆบ้าน สะกดจิตเจ้าของให้เกิดเรื่องร้ายๆ แถมเพลงประกอบก็หลอนสัสๆ กูนี่ให้แม่เอาตุ๊กตารูปคนทั้งหมดในบ้านไปทิ้งเลย กลัวมันออกมาเดินแบบในหนัง 55555555555555555555
ส่วน BJD ให้มองห่างๆก็โอเค แต่ก็ไม่อยากได้เป็นเจ้าของอยู่ดี ความกลัวตุ๊กตารูปคนมันฝังใจมั้ง

>>21 ดักอายุสัสๆ

>>21 เพลงนี่ใช่มั้ย https://www.youtube.com/watch?v=lax6zQ_zJfQ
//เผ่นออกจากกระทู้

>>23 เออ เพลงนี้แหล่ะ แต่รูปจะหลอนเกินไปแล้วสัสสสสสสสสส 55555555555555555

ใช่จริงๆด้วยหน้าตาคล้ายๆแบบแหละ แต๊งกิ้ววว แต่เห็นราคาแล้วกุมขมับ ดีนะตอนไปบ้านพี่ไม่ไปปัดของพี่แกตก
>>23 รูปน่ากลัวชิบหาย เลื่อนมาตกใจโทรศัพท์แทบหล่นใส่หน้า

>>23 มึงมันเลว!!! กูอยู่คนเดียวด้วย ; _ ;

เชี่ย กูเพิ่งดูแอนนาเบลจบ
กูยังหลอนไม่ได้เลย

*หลอนไม่หาย
กูเมาอะไรวะ

>>27 ต่อด้วย insidious เลยมึง 5555555555555555

กูไถเจอรูปตอนกลางคืนนี่กรี๊ดเลยมึง TT

เอาฟิคล้างตาอิตุ๊กตาผีข้างบน...

มะหมาไม่มี เอานี่ไปแทนแล้วกัน
กาลครั้งหนึ่งเคยมีฟิคชื่อ Golden Week... >>>/webnovel/3507/388-389
____________

ฉันนั่งทำการบ้านของตัวเองด้วยใจตุ้มๆต่อมๆ คาดหวังให้ยูกิโนะคุงหันมาถามหรือออดอ้อนขอความช่วยเหลือว่า "ช่วยสอนหน่อยซิครับ" อะไรแบบนี้ แหม ฉันก็อยากจะเป็นคุณพี่สาวแสนดีสอนยูกิโนะคุงทำการบ้าน สร้างความประทับใจอย่างที่เคยทำกับมาโอะจังนี่นา ถึงแม้ว่าตอนนั้นจะโดนริรินะแย่งซีนไปบ้างก็เถอะ

แต่ดูเหมือนความคาดหวังนั้นจะไม่สัมฤทธิ์ผล ยูกิโนะคุงนี่เก่งจังเลยน้า นั่งทำโจทย์เงียบๆไปเรื่อยๆแทบไม่หยุด สมกับเป็นพี่น้องเอ็นโจ ความฉลาดนี่ส่งต่อทางพันธุกรรมได้หรือไงกัน

... แต่ก็คงไม่ใช่ซินะ เทียบกับฉันและท่านพี่มันห่างชั้นกันสุดๆ พี่น้องท้องเดียวกันแท้ๆ... ทำไมรอบตัวฉันถึงมีแต่คนเก่งๆกันนะ ว่าแล้วก็หันมามองการบ้านของตัวเอง นี่มันอะไรกันน่ะคะ จะยากไปไหน แล้วข้อนี้มันทำยังไงต่ออะไรล่ะ ทำๆแก้ๆหลายทีก็ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องอยู่ดี คงต้องเก็บไปถามท่านพี่แล้วล่ะมั้ง เฮ้อ~

"หืม ข้อนี้... ลืมแก้ตรงนี้ไปนี่ครับ"
"เอ๋?"

ยูกิโนะคุงชี้ตัวปัญหาให้ดู พูดจบก็หันไปทำการบ้านตัวเองต่ออย่างขะมักเขม้น

ได้ยูกิโนะคุงมาชี้ทางสว่าง พอลองทำดูก็ได้คำตอบที่ต้องการออกมาจริงๆ! สุดยอดไปเลยยูกิโนะคุง! แต่ เอ๋ นี่มันสลับตำแหน่งกันไม่ใช่รึไงน่ะ มันควรจะเป็นฉันสอนการบ้านให้ยูกิโนะคุงไม่ใช่เรอะ? จะบอกว่ายูกิโนะคุงแก้โจทย์สุดหินนี้ได้อย่างงั้นเหรอ!? นี่มันการบ้านของมัธยมปลายเชียวนะ!?

"เอ่อ ยูกิโนะคุงรู้ได้ยังไงน่ะจ้ะ?"
"... เมื่อคืนผมแอบเห็นท่านพี่ทำข้อนี้อยู่พอดีน่ะครับ~"
"เอ๋ ทำการบ้านตั้งแต่เมื่อคืนเลยงั้นเหรอ!?"

เมื่อวานยังไม่ทันจะเข้าช่วงวันหยุดเลย ก็เริ่มต้นทำการบ้านแล้ว จะขยันไปไหนกัน วิถีคนฉลาดอย่างงั้นเหรอ น่าหมั่นไส้จริง แล้วเมื่อวานก็เพิ่งตกบันไดไม่ใช่รึไง ยังจะมีแก่ใจทำการบ้านอีก เพราะมัวแต่ขยันไม่เข้าท่า เช้านี้เลยป่วยล่ะซิ หึ สมน้ำหน้า

"อื้อ ทุกวันพอถึงบ้านก็จะนั่งทบทวบการบ้านด้วยกันกับท่านพี่น่ะครับ ก็เลยเห็นๆอยู่ ... อือ ถ้าคุณพี่เรย์กะไม่เข้าใจข้อไหน ไว้ลองถามท่านพี่ดูก็ได้นะ ท่านพี่คงยินดีมากแน่ๆเลยล่ะ~"

ยูกิโนะคุงฉีกยิ้มกว้างอย่างร่าเริง
ได้นั่งทบทวนการบ้านแบบนี้ทุกวันกับยูกิโนะคุงงั้นเหรอ น่าอิจฉาจังน้า
นี่ฉันกลายเป็นพี่สาวไม่ได้ความในสายตาเทวดาน้อยไปซะแล้วเหรอเนี่ย ไม่ใช่อย่างงั้นนะจ๊ะยูกิโนะคุง แค่ข้อนี้มันยากเกินบทเรียนไปหน่อยเท่านั้นเองน่า...

แล้วแทนที่จะไปถามเอ็นโจ สู้ไปถามท่านพี่ของฉันเองไม่ดีกว่าหรือไงกัน ไปถามตาเจ้าเล่ห์นั่นจะโดนขูดรีดอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่เอาอะ ไม่กล้ารบกวนหรอกค่า~

นั่งทำการบ้านกันได้สักพัก พวกเราก็ถูกท่านแม่เข้ามาคะยั้นคะยอให้ออกไปทานอาหารกลางวันด้วยกันข้างนอกบ้าน พอถามความเห็นยูกิโนะคุงก็ยิ้มละไมบอกว่า "การบ้านไว้ให้ท่านพี่ช่วยตอนกลับไปก็ได้ครับ"

นี่พี่สาวดูพึ่งพาไม่ได้ขนาดนั้นเลยงั้นเหรอจ๊ะ น้อยใจจังเลยแฮะ...

พวกเราขึ้นรถออกไปทานอาหารร้านประจำ ท่านแม่จัดแจงสั่งอาหารเซ็ตหนูน้อยมาให้ยูกิโนะคุง

ข้าวผัดซอสกับแฮมเบิร์กโปะไข่ดาวปักธงชาติ พร้อมเครื่องเคียงเป็นผักสลัด กุ้งทอด ไข่ข้นและไส้กรอกรูปปลาหมึก ของหวานเป็นคัสตาร์ดพุดดิ้ง และน้ำส้มคั้น

น่ารักจัง~ สมัยเด็กๆนี่เป็นเมนูโปรดของฉันที่ต้องสั่งตลอดทุกครั้งที่มาเลยล่ะ กระทั่งตอนนี้เองก็อยากจะสั่งบ้างเหมือนกันนะ แต่ทำไมต้องจำกัดอายุคนทานกันด้วยเล่า ไม่ยุติธรรมเลย!

ยูกิโนะคุงจ้องมองอาหารในจานหลุมทรงคุณหมีเงียบๆ สีหน้าดูละห้อยละเหี่ย เอ หรือว่าเด็กผู้ชายจะไม่ชอบอะไรกุ๊กกิ๊กแบบนี้นะ ท่านแม่ถามไถ่อย่างกังวล ยูกิโนะคุงก็ส่ายหัวปฏิเสธ ก่อนจะหยิบช้อนส้อมตักทานบอกว่า "อร่อยดีครับ" พร้อมยิ้มเหนียมๆให้

หลังทานอาหารเสร็จก็ไม่พ้นโดนท่านแม่จับมือลากไปร้านนู้นร้านนี้ตามใจท่าน ดี๊ด๊าใหญ่ว่ายูกิโนะคุงน่ารักเหมือนตุ๊กตาเท่าคนจริงเลย เฮ้อ นี่มันแทบจะซ้ำรอยเดิมกับตอนมาโอะจังเลยนี่นา

โชคดีที่ก่อนที่ยูกิโนะคุงจะกลายเป็นหุ่นลองเสื้อผ้ามากไปกว่านี้ ท่านแม่ก็เจอะกับเพื่อนเก่าของตัวเองเข้าโดยบังเอิญ พอแนะนำตัวฉันกับยูกิโนะคุงแล้ว ท่านแม่คุยกับเพื่อนสักพักจนชักติดลมก็หันมาบอกว่าขอไปจิบชาคุยย้อนวันวานกับเพื่อน ให้ฉันกับยูกิโนะคุงขึ้นรถกลับกันก่อนได้เลย ส่วนท่านแม่จะอาศัยรถของเพื่อนกลับเอง ก่อนจะเดินหัวเราะโอะโฮะโฮะจากไปอย่างยินดีปรีดา

ท่านแม่คงจะเหงาซิน้า พอเจอเพื่อนก็ทิ้งลูกสาวกันทีเลยเนี่ย...
แต่ไหนๆก็ได้ออกมาข้างนอกแล้ว เดินเล่นกันก่อนกลับไม่เลวนะ

"ยูกิโนะคุงอยากไปไหนรึเปล่าเอ่ย วันหยุดนี้พี่ตามใจยูกิโนะคุงเลย!"
"เห~ จริงเหรอครับ" ยูกิโนะคุงยิ้มร่า ทำท่าครุ่นคิด "อือ เลือกยากจัง ... ปกติคุณพี่เรย์กะไปที่ไหนบ้างเหรอ"

ปกติน่ะเหรอ ก็เข้าร้านสะดวกซื้อหาเมนูใหม่ๆ เดินหาขนมของกินตามแผงลอย ไม่ก็ไปจับเจ่าอยู่ร้านราเมงร้านอาหารข้างทางสักร้านน่ะจ้ะ...

ฉันมัวแต่คิดว่าจะตอบยังไงให้ดูดีไม่เสียภาพพจน์นานไปหน่อย ยูกิโนะคุงก็พูดขึ้นมา "งั้นไปจุดชมวิวกันดีมั้ยครับ"

จุดชมวิวงั้นเหรอ อือ ก็ไม่เลวนะ พอตกลงกันได้แล้วเราก็ขึ้นรถให้คุณซากามิไปส่งที่หอคอยที่สูงที่สุดในโตเกียว ที่นั่นนอกจากจะมีจุดชมวิวที่เห็นเมืองได้ทั้งเมืองแล้ว ก็มีทั้งพิพิธภัณฑ์ แพลนนิแทเรียมและศูนย์กลางค้าเป็นที่เหมาะกับการเดินเล่นจริงๆนั่นแหละ

พอซื้อตั๋วเข้าไปได้แล้ว ก็พบผู้คนหนาตาทีเดียวคงเป็นเพราะว่าเป็นวันหยุดโกลเด้นวีคล่ะนะ

อ๊ะ ยูกิโนะคุงจับมือพี่ไว้นะจ้ะ เดี๋ยวหลงกันคงไม่ดีแน่
ยูกิโนะคุงจับมือฉันแน่นบอกว่า "ตอนเด็กๆเคยไปที่คนเยอะๆแล้วพลัดหลงกับท่านแม่ตั้งหลายชั่วโมงแน่ะ"

หา! ตอนเด็กๆงั้นเหรอ หมายความว่าก่อนจะเข้าชั้นประถมอีกน่ะเหรอ หวาา เด็กตัวเล็กๆพลัดหลงกับผู้ปกครองหลายชั่วโมงคงหวาดกลัวร้องไห้จ้าเป็นความหลังฝังใจแย่เลย น่าสงสารจัง

"ไม่ต้องห่วงนะจ้ะ พี่จะปกป้องยูกิโนะคุงเอง! ไม่ปล่อยมืออย่างเด็ดขาดเลยล่ะ!"
"ฮ่ะๆๆ ขอบคุณครับ"

ยูกิโนะคุงหน้าแดงหัวเราะร่วนส่งรอยยิ้มสดใสให้

เราเดินวนไปตามระเบียงลอยฟ้าที่มองเห็นโตเกียวในมุมสูงแบบพาโนราม่ารอบทิศทางกว้างไกลจนสุดเส้นขอบฟ้า โชคดีที่วันนี้อากาศดีจนมองเห็นฟูจิซังชัดแจ๋วเชียว

"นั่นซุยรันนี่นา"
"จริงด้วย ป่าหลังโรงเรียนใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย~"
"ถ้าไปตามทางนี้ก็จะถึงบ้านเอ็นโจใช่รึเปล่านะ"
"โดนตึกบังหมดเลยแฮะ น่าเสียดายจัง"

ยูกิโนะคุงตัวเตี้ยกว่าเยอะ ฉันเลยต้องนั่งยองๆให้สายตาอยู่ในระดับเดียวกัน เราผลัดกันแลกเปลี่ยนมองหาสถานที่ๆรู้จักกันอย่างเพลิดเพลิน จนกระทั่งเดินวนครบรอบหอคอย ก็เข้าร้านขายของที่ระลึก มีของจิปาถะน่ารักๆละลานตา พอจับจ่ายช็อปปิ้งเรียบร้อยแล้ว เราก็มานั่งพักขาในร้านคาเฟ่ สั่งพาเฟ่ต์รูปดาวเมนูเด่นของร้านมาทานกัน

"สนุกมากเลยล่ะ ไว้มาเที่ยวแบบนี้ด้วยกันอีกนะครับ"

ยูกิโนะคุงเอามือเท้าคางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ตาเป็นประกาย นะ น่ารักจัง! ทำให้เทวดาน้อยมีความสุขได้ก็ไม่เสียแรงเปล่าแล้วล่ะ!

"แหม ได้ซิจ๊ะ~ ว่างๆเรามาเที่ยวด้วยกันอีกเนอะ"
"อื้อ กับท่านพี่ด้วยนะครับ"

หา ตัวเกะกะด้วยอย่างงั้นเหรอ

"ไม่ได้เหรอครับ?"

อุ่ก... อย่าทำหน้าเงื่องหงอยแบบนั้นซิ

"ไม่ใช่นะ แค่คิดว่าท่านเอ็นโจคงไม่สะดวกน่ะ..."
"ถ้าเป็นคุณพี่เรย์กะ สะดวกอยู่แล้วล่ะครับ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"

ยูกิโนะคุงยิ้มระรื่นหน้าตาสดใสขึ้นมาทันตา
อา ไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย ไม่อยากให้มาเป็นก้างขวางโอเอซิสของฉันต่างหากล่ะ...

เวลาผ่านไปจนใกล้จะเย็น ก็ได้เวลาอันสมควรที่จะกลับบ้านแล้ว ยังเดินได้ไม่ทั่วเลยแท้ๆ แต่ก็ไม่อยากพลาดทานอาหารเย็นแบบพร้อมหน้าพร้อมตากับที่บ้านล่ะนะ

พอขึ้นรถ เราก็พูดคุยถึงความประทับใจในวันนี้และเรื่องสัพเพเหระกันอย่างสนุกสนาน

อือ ให้ของที่ซื้อมาตอนนี้เลยดีกว่านะ

"นี่จ้ะยูกิโนะคุง"
"อะไรเหรอครับ?"
"ของที่ระลึกที่ซื้อมาเมื่อตะกี้น่ะ พี่ให้ยูกิโนะคุงจ้ะ"

ฉันส่งห่อกระดาษน่ารักให้ ยูกิโนะคุงสีหน้าดีใจอย่างปิดไม่มิด บอกขอบคุณ รับไปแล้วก็ขออนุญาตเปิดดูทันที

"เอ๋ นี่มัน..."

ของที่ฉันซื้อมาเป็นพวงกุญแจคริสตัลที่เจียระไนเป็นรูปทรงหอคอย ประกายแวววาวสะท้อนเป็นสีรุ้งยามต้องแสง สวยงามมากๆเลยล่ะค่ะ

เป็นของที่ต้องตาฉันเป็นอย่างแรกทันทีที่เข้าไปในร้าน เลยแอบซื้อมาตอนที่ยูกิโนะคุงแยกไปเข้าห้องน้ำน่ะ แต่ไหงทำหน้าแบบนั้นล่ะ หรือว่าเด็กผู้ชายจะไม่ชอบอะไรแบบนี้กันนะ? แย่ล่ะซิ!

"ไม่ถูกใจเหรอจ๊ะ?"
"ไม่ใช่ครับ คือว่า... นี่ครับ"
"หือ?"
"ผมให้คุณพี่เรย์กะครับ"

ยูกิโนะคุงยื่นห่อกระดาษจากในกระเป๋าส่งให้ฉัน ฉันรับมาเปิดดูก็พบว่าเป็นพวงกุญแจคริสตัลเหมือนกับอันที่ฉันให้ยูกิโนะคุงเลย

"เอ๋ เหมือนกันเลย"
"ใจตรงกันเลยเนอะ"
"แหม นั่นสิน้า ขอบใจนะจ๊ะ ยูกิโนะคุง"

ยูกิโนะคุงเก็บพวงกุญแจที่ฉันให้ใส่ในกระเป๋า แล้วหันมายิ้มแป้นบอกว่า "จะรักษาไว้อย่างดีเลยล่ะครับ"

อุ่ก รอยยิ้มเทวดาน้อย! ปรอทค่าความสุขของฉันวันนี้สูงปี๊ดแทบจะทะลุขีดจำกัดแล้วล่ะค่า!

ผ่านไปสักพักจนหมดเรื่องจะคุย ภายในรถก็เงียบลง ขณะที่ฉันกำลังมองวิวนอกหน้าต่างก็รู้สึกถึงน้ำหนักที่แขนข้างหนึ่ง หันไปเห็นยูกิโนะคุงหลับตาพริ้มเอียงตัวมาพิงแขนฉัน

อ๊ะ หลับแล้วเหรอจ๊ะ เดินเที่ยวเล่นตั้งหลายชั่วโมงคงเหนื่อยแย่เลยซิ

เห็นผมฟูๆของยูกิโนะคุงในระยะประชิดแบบนี้ ทำเอาใจไม่ดีเลย จนอดไม่ได้ที่จะเอามือลูบเบาๆ อา ผมนุ่มๆฟูๆสบายมือดีจัง มีความสุขจังเลยน้า ฉันเองก็ชักเคลิ้มๆขึ้นมาเหมือนกัน บรรยากาศเงียบสงบและแอร์เย็นๆในรถเนี่ยชวนให้หลับได้ง่ายๆเชียวล่ะ

อือ ของีบสักหน่อยแล้วกันนะ

หลับตาได้สักพักหนึ่ง ก็รู้สึกถึงมือเล็กๆมาจับประสานที่มือของฉัน เหมือนได้ยินเสียงพูดค่อยๆลอยเข้าหู "ยูกิโนะนี่น่าอิจฉาจังนะ" แต่ก่อนที่ฉันจะทันคิดถึงความหมายของถ้อยความนั้นก็หลับสนิทลงไปเสียก่อน

==========

พอกลับถึงบ้านคิโชวอิน ท่านแม่ ท่านพ่อและท่านพี่ก็กลับมานั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"เอ็นโจ ยูกิโนะครับ ขอรบกวนด้วยนะครับ"
"โฮ่ คุณชายน้อยบ้านเอ็นโจนี่เอง ตามสบายเลยนะ"

ท่านพ่อหัวเราะอารมณ์ดีพลางขยี้ๆผมสีอำพันของยูกิโนะคุงอย่างมันมือ หยุดนะ! ทำอะไรน่ะทานุกิ! เบาๆหน่อยซิ! นี่เมามาใช่มั้ยน่ะห๊ะ!?

ทางด้านท่านพี่ร้อง "หืม?" ในลำคอ ย่นหัวคิ้วเข้าหากันจ้องมองยูกิโนะคุง ยูกิโนะคุงที่หลบเงื้อมมือทานุกิมาได้ก็มองท่านพี่นิ่ง บรรยากาศดูแปลกประหลาดชอบกล ก่อนที่ยูกิโนะคุงจะค่อยๆถอยเข้ามายืนข้างๆบีบมือฉัน

เอ๋ เป็นอะไรกันเหรอ?

"ยูกิโนะคุง? ท่านพี่คะ?"
"... อ๊ะ ขอโทษที... ยูกิโนะคุงใช่มั้ย พี่ชื่อคิโชวอิน ทาคาเทรุนะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"ดูคุ้นๆจัง เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่านะ?"

ท่านพี่ที่ย่อตัว เอามือจับปลายคางถามยูกิโนะคุง ยูกิโนะคุงเอียงคอน้อยๆก่อนจะส่ายหัวดิก

"ยูกิโนะคุงสุขภาพไม่แข็งแรงเลยไม่ค่อยได้ออกงานเท่าไหร่น่ะค่ะ ที่ท่านพี่คุ้นน่าจะเป็นเพราะพี่ชายของยูกิโนะคุงรึเปล่าคะ?"
"ชูสุเกะคุงน่ะเหรอ... นั่นซินะ หน้าตาเหมือนกันเลย... บรรยากาศก็ด้วย..." ท่านพี่พยักหน้าหงึกๆ

พูดคุยกันอีกคำสองคำ ท่านพี่ก็ขอตัวกลับห้องตัวเอง ได้ยินเสียงพึมพำ "คิดไปเองล่ะมั้ง..." ดังแว่วมา ยูกิโนะคุงก็เป่าลมฟู่ออกมาเบาๆ

เอ เป็นอะไรกันน่ะ หรือว่าท่านพี่ไม่ค่อยสบายนะ อยากจะทำข้าวต้มไปให้จัง แต่ยูกิโนะคุงอยู่ด้วยแบบนี้ ไม่เข้าครัวน่าจะดีกว่าเนอะ ก็ห้องครัวมันอันตรายสำหรับเด็กๆนี่นา~

______________
มันเรียกว่า สัญชาตญาณซิสค่อน ค่ะท่านพี่...
ไม่ได้แพลนไว้แฮะว่าจะค้างคืนกี่วัน แต่คงไม่ถึงวีคอย่างชื่อเรื่อง คิดอีเว้นท์ทุกวันไม่ออกว่ะ ถถถ
พบกันใหม่เมื่อกูว่างนะ...

>>31-33 กูนึกว่ากูจะไม่ได้อ่านฟิคนี้ต่ออีกแล้ววว โฮรวว ขอบคุณมากๆมึง
ยูกิโนะคุงน่ารักมากๆ แต่พอคิดว่าข้าวในเป็นจอมมารแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้อ่ะ 555555
ท่านพี่นี่มีเรดาร์ตรวจจับอันตรายน้องสาวรึเปล่าคะ เรย์กะยังไม่รู้ตัวเลยนะ

>>31 โอ๊ยยยยยยยยยยย กูรักมึง กลับมาให้กูกอดหน่อย 5555555555555 คิดถึงๆ คิดถึงฟิคนี้ด้วย
ชูสุเกะคุง เจอสัญชาตญาณซิสค่อนจับความอันตรายได้น่ะสิ ระวังความจะแตกต่อหน้าท่านพี่นะจ๊ะ จอมมารย่อมต้องจับกลิ่นของพวกเดียวกันได้อยู่แล้วล่ะ
ตอนเมนูหนูน้อยมาเสิร์ฟกูก็แอบคิดในใจนะว่าถ้าเรย์กะอยากกิน ก็ให้ชูสุเกะ...เอ้ย ยูกิโนะตักป้อนสิ 555555555555 แบบ...เห็นคุณพี่เรย์กะมอง อยากกินสินะฮะ ผมป้อนนะ แต่เสียดายไม่มี ไม่เป็นไร แค่นี้กูก็ฟินแล้ว มึงว่างเมื่อไหร่ก็มาต่อแล้วกัน กูรอได้เสมอ

>>35 ตอนแรกที่พิมพ์​ก็มีนะ... แต่กูรู้สึก​มันชักจะกลายเป็นชูสุเกะเอาร่างยูกิโนะไปปักธงเรย์​กะละ 55555

>>36 เออ นั่นสิ เดี๋ยวชูสุเกะตัวจริงจะน่าสงสารเกินไป โดนยูกิโนะปักธงเนี่ยเห็นแววแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่ม 5555555555555555

>>37 ไปดูฟิกคู่หูนู้น พอยูกิโนะสารภาพรัก คาบุก็โดนเทปั๊บเลย อื้อ ยูกิโนะคุงนี่วินทั้งฟิกทั้งออริสินะ

>>38 ฟิคคู่หูกูไม่ได้อ่านว่ะ จะว่ากูใจแคบก็ได้นะ แต่เวลากูอ่านฟิค กูไม่อ่านคู่ที่ไม่ใช่เมนน่ะขอโทษที ยังไงยูกิโนะก็มาวินเหนือชายอื่นในเรื่องอยู่แล้วล่ะเนอะ
กูอยากเห็นเวลายูกิโนะเจอท่านพี่จัง ให้ยูกิโนะอ้อนแต่เรย์กะ ทำสงครามประสาทกับท่านพี่ไป ส่วนจอมมารบรรทัดเดียวโดนเขี่ยไปวงนอกแบบจืดๆเงียบๆ 5555555555555

ฟิคโกลเด้นวีคมาแล้วว ปริ่มจริง อิจยูกิโนะละสิคุณพี่ชาย55555555555555

ว่าแต่ ฟิคแวมไพร์ไนท์ไปไหนนน กูอยากได้ฟิคท่านพี่ กูต้องการความซิสค่อน

>>31 ขอบคุณสำหรับกำลังใจในการปั่นงานยามดึกของกู กูคิดถึงฟิคนี้เหมือนกัน ชูสุเกะน่าสงสารนะ แพ้น้องชายยังไม่พอ ยังเป็นจอมมารบรรทัดเดียวอีก ถถถถถถถถถ
กูจิตใจสกปรกมาก เห็นสลับร่างกับยูกิโนะกูนึกว่าจะมีอีเวนท์เข้าห้องน้ำอาบน้ำด้วยกัน 55555 แต่เราเมากาวใสๆกันนี่เนอะ เรื่องแบบนั้นจะไปมีได้ยังไง๊ อย่างมากก็ไปกินแกงมิราเคิลจนหามเข้าโรงบาล จบโกลเด้นวีคแหล่ะ

>>39 อย่าล้อมากสิแว้ ถถถถถถถถถ ตอนนี้จอมมารก็จืดๆเงียบๆพออยู่แล้ว สลับกันจืดจางกับอาริมะ เจ้าพวกค่าตัวแพงทั้งหลาย

>>31-33 โหหห ขอบคุณมากมึงงงงงจุ๊บบบบ

ถ้ามีเขียนต่อนี่จะมีอีเว้นท์นอนกอดกันมะ 55555 กูอยากอ่านอีเว้นท์นี้มากกก แต่ท่านเรย์กะเป็นพวกติดหมอนข้าง ติดกอดไรงี้ปล่าวหว่า หรือจะให้ยูกิโนะคุงอ้อนขอกอดดีน้าาา

เง้ออ. ตอนใหม่ยังไม่มาา. ต้องไปทำงานแบ๊ววว
T T

>>31 แค่อยู่ในร่างยูกิโนะทำอะไรก็ดีไปหมดในสายตาเรย์กะ สมมติถ้าคนที่ใช้ผ้าคู่กันเป็นยูกิโนะอะไรงี้ เรย์กะต้องเป็นปลื้มแบบสุดๆ ไม่ต้องพูดถึงลาเต้อาร์ต คิดไปแล้วสงสารพี่ชายยูกิโนะ
>>38 ฟิคทะลุมิตินี่ทิ้งแบบไม่ลังเลเลยด้วย อ่านแล้วรู้สึกว่าอฟช ถ้าสารภาพรักจริงเรย์กะคงตอบรับทันทีแบบนั้นแน่ๆ

อู้ววว น้องยู! กิ! โนะ! *โบกป้ายไฟรัวๆ* พอมองในฟิลเตอร์ของท่านเรย์กะน้องยูกิโนะนี่น่ารักดีแท้ ดีไปทุกอย่างเลย หัวเราะก็น่าเอ็นดู เคยหลงทางก็น่าสงสาร หลับก็เอามือไปขยี้หัว น่าเอ็นดูไปซะทุกอย่าง หมีแท้ๆเลยท่านเรย์กะ*ถอนหายใจ*
เราว่าจอมมารนอกจากจะหลอกพาไปเดตแล้วยังแอบซื้อของมาใช้คู่กันใช่มั้ยนะ ท่านเรย์กะก็แฮปปี้ดี๊ด๊าไปของคู่กันกับเทวดาน้อย แต่ถ้ากลับร่างแล้วนี่สิ...จอมมารจะเอาไปด้วยหรือว่าไว้ให้ที่ยูกิโนะ ถ้าวันหลังเรย์กะมาถามถึงแล้วน้องเหวอๆงงๆ ท่านเรย์กะคิดว่าลืมไปแล้วก็คงจะเศร้าแน่...

>>46 น้องอาจจะทำหน้าประมาณว่า ช่วยไม่ได้น้าชูสุเกะ ครั้งนี้จะยกให้ก็แล้วกัน ว่าแล้วก็หยิบซองพวงกุญแจที่ระลึกให้...

>>46 ถ้าเอ็นโจอยากให้เรย์กะสนใจ กูว่าคงต้องมีร่างเป็นเด็กแบบยูกิโนะว่ะ เพราะเรย์กะเป็นโชตะค่อน ถถถถถถ กับมาโอะยังไม่ออกอาการมากเหมือนตอนอยู่กับยูกิโนะเลย หรือไม่ก็ต้องเป็นลุงเท่ๆ เพราะเป็นโอจิค่อน คนอายุรุ่นราวคราวเดียวกันนางไม่สนใจเลยซักนิด

>>48 พล็อตน่าสนใจ เดี๋ยวจะลองเขียนดูนะ //เมินกองงานและฟิคเก่าๆที่ต๊ะไว้ในกระทู้

>>49 พร้อมเปิดไหเราก็พร้อมเสพนะเออ

กรี๊ดดดดด มาสครีมตอนล่าสุดแบบดีเลย์ กูเพิ่งกลับมามีเนตใช้อีกรอบ ตอนล่าสุดนอกจากตลกสองหน่อแล้วกูกร๊าวคาบุประโยคล่างม๊ากกก ไอตรง อย่าบอกว่าไม่มีนะ ไม้นี้ใช้ไม่ได้ผลแล้วน่า กูกรี๊ดดดด คือเรย์กะพูดประโยคนี้เป็นข้ออ้างตั้งกะตอนเด็กมากแล้วอะ สมัยคาบุง้อยูริเอะซึ่งแบบหลายปีมากจะเป็นสิบปี แล้วยังจำได้อยู่อีกกกก อร๊ายยยยย นี่กูคือพยายามนึกว่าซัก 5-6 ปีที่แล้วเพื่อนพูดอะไรมายังจำไม่ค่อยได้ละเลยแจ้ อันนี้คือนานกว่านั้นอีก ปกติก็จำได้แต่ภาพเหตุการณ์รวมๆเฉพาะที่สำคัญมากหน่อย กูคือแบบบ นี่อะไรอ้ะ~~~

>>49 เขียนเลยค่ะมึง บีบๆนวดๆให้
>>47 นึกถึงฟิคชูสุเกะมาเกิดเป็นยูกิโนะเลยว่ะ ถถถถถ อยากอ่านต่อจัง กูรักกัปตันยูกิโนะ

>>51 เอาจริงๆตอนล่าสุดเรือคาบุพุ่งกับหลายฉากเลยนะ ทั้งประโยคพูดที่ยาวขึ้น ฉากแนวแม่สื่อกินเอง ฉากเนียนขอเมล เหมือนแท็กเลิฟจะเริ่มกลับมาสำแดงอีกครั้งหลังจากเจิมแท็กฟูดมานาน

>>53 แต่พอมี tag food อาหารก็หายไปนะมึง ถ้ามี tag love เลิฟจะหายไปนานแค่ไหนหนอ ถถถถถถถถ

>>53 กูว่ามันไม่เนียนขอเมล์นะ บังคับกันตรงๆเลยว่าเอาเมล์มึงมาเดี๋ยวนี้ อย่ามาอ้างว่าไม่มี ถ้าเนียนมันจะเป็นอีกแบบเว้ย

>>54 งั้นอัญเชิญฟู้ดออกได้มั้ยยยยย กูอยากส่องอาหารต่อไป ขนมทั้งหลาย

>>51 พอมีคนทักกูเลยคิดตามก็แบบเออว่ะ อะไรคือการจำประโยคข้ออ้างได้แม่นขนาดนี้ เวลาก็ผ่านมาโคตรนานหลายปี ดูมึงใส่ใจจังเลยนะคาบุ 5555 กูนี่ไม่ต้อง 5 ปี แค่เดือนที่แล้วพยายามคิดประโยคพูดของคนขึ้นมาซักประโยคยังเบลอเลยมึง

>>31 กูยังรอเรย์กะความจำเสื่อมอยู่นะมึงงงงง ไม่ได้กดดัน แค่บอกเฉยๆเท่านั้นเอ๊งงงงงง 5555555555555555555
คิดถึงฟิครุ่นลูก ไม่มีใครแต่งต่อแล้วเหรอ กูอยากเห็นน้องทาคาระลูกท่านพี่ จะแซ่บเหมือนพ่อหรือเป็นหนุ่มซึนกันแน่นะ อยากเห็นลูกอิมาริด้วยว่ะ คนอย่างอิมาริต้องได้ลูกสาวแน่ๆ แต่กูนึกภาพท่านพี่หรืออิมาริแต่งงานไม่ออกเลย

>>56 แต่ที่แน่ๆ แท็กคอมเมดี้ สคูลไลฟ์และแฟนตาซียังอยู่ยืนยงถาวรนะ Love แค่ใส่มาให้มันครบๆแบบแท็กในกระทู้พันทิปมั้งที่ใส่ได้ห้าแท็ก

>>59 ใส่มาให้ครบๆ.... รู้สึกได้ถึงความไม่ใส่ใจในแท็กเลิฟเลย55555

อ่านตอนล่าสุดกูนี้ทิ้งเรือเอ็นโจมาเรือบากะเลยอ่ะ 5555555 ถึงจะรู้ว่าเชียร์ไม่ค่อยขึ้น แต่ฟีลแม่งได้

เห็นแว่วๆว่าใครคิดถึงกัปตันยูกิโนะ ก็เลยเอากัปตันยูกิโนะมาให้
ยูกิโนะ side story (AU ชูสุเกะมาเกิดเป็นยูกิโนะ "แบบฮาร์ดคอร์")

แรงบันดาลใจจากเมนท์ในกระทู้นี้ >>>/webnovel/3805/663

------------------------

สวัสดีครับ ผมชื่อเอ็นโจ ชูสุเกะ อายุสิบเจ็ดปี หน้าตาหล่อเหลา บ้านรวยสุดโครต ชีวิตสดใดโรยด้วยกลีบกุหลาบ และกำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยในอีกหนึ่งปีข้างหน้า ฮาเร็มสาวๆกำลังรออยู่ในอนาคต

จริงๆตอนอยู่ในโรงเรียนผมก็มีแต่สาวๆมารายล้อมอะนะ แต่ก็มีแต่คุณหนูเรียบร้อย พูดจามุ้งมิ้ง มธุรสวาจา เจอแบบนี้มาสิบกว่าปีก็ชักจะเบื่อรสชาติเดิมๆแล้วน่ะ อยากได้อะไรแปลกใหม่เร้าใจกว่าเดิมบ้าง

ขณะที่วางแผนจะสร้างฮาเร็มอยู่ดีๆ ผมก็ตายลงจากการลอบสังหารของคิโชวอิน เรย์กะ เนื่องจากผมและมาซายะ เพื่อนผมช่วยกันเปิดโปงเรื่องราวโกงกินทุจริตของบ้านเธอ

มาซายะไม่อยากแต่งงานกับคิโชวอิน เรย์กะเพราะไปรักกับสาวสามัญชนนามว่าทาคามิจิ วาคาบะ แต่ก็ถูกคนรอบข้างขัดขวางโดยเฉพาะคิโชวอินที่หลงรักมาซายะอยู่ เป็นพล็อตซินเดอเรล่า หาได้เกร่อทั่วไปตามนิยายรัก ช่างน่าเบื่อสุดๆ

แต่ผมก็ช่วยให้มาซายะสมหวังกับคุณทาคามิจิเพราะกำลังเซ็งๆอยู่พอดี มีของเล่นแก้เซ็งมาอยู่ใกล้มือก็ต้องเล่นจนกว่าจะเบื่อหรือพังไปนั่นล่ะ ถึงจะเลิกเล่น ทั้งมาซายะ ทั้งทาคามิจิ ทั้งคิโชวอิน ก็ทำหน้าที่สมเป็นของเล่นที่ยอดเยี่ยม ถูกผมปั่นหัวหมดทุกคน

และผมก็ตาย

อะไรฟะเนี่ย!!! มาซายะเป็นตัวตั้งตัวตีเลย สมควรถูกฆ่าทิ้งมากที่สุด แล้วทำไมผมต้องตายแทนด้วยล่ะ ทีหลังจะฆ่า เธอก็พกระเบิดพลีชีพมาทำฆาตกรรมหมู่ด้วยเซ่ จะให้ผมตายอยู่คนเดียวมันไม่ยุติธรรม จะลงนรกก็ต้องไปด้วยกันให้หมดจะได้ไม่เหงา

เอาเป็นว่าผมฟื้นขึ้นมาก็กลายเป็นเด็กหนึ่งขวบ ชื่อยูกิโนะ ลูกชายคนสุดท้องของบ้านเอ็นโจ

ส่วนพี่คนโตคือเอ็นโจ ชูสุเกะ

ในโลกนี้มีชูสุเกะด้วยงั้นเรอะ แล้วทำไมผมที่เป็นชูสุเกะถึงไม่ได้เกิดเป็นชูสุเกะอีกครั้งกันล่ะ หา!!

แต่เอ๊ะ!! ชูสุเกะจะถูกลอบสังหารตอนอายุสิบเจ็ดนี่นะ ที่ผมไม่ได้เกิดเป็นชูสุเกะอาจจะดีแล้วก็ได้

ดีมาก เจ้าตัวแทน พอเวลานั้นมาถึง นายก็ช่วยตายแทนผมทีนะ ส่วนผมก็จะเสียสละดำเนินแผนสร้างฮาเร็มต่อไปในนามของเอ็นโจ ยูกิโนะก็แล้วกัน
.
.
.
.

แผนการสร้างฮาเร็มมีอุปสรรคตรงสุขภาพร่างกายของยูกิโนะที่ไม่ค่อยแข็งแรงทำเอาผมหนักใจอยู่ไม่น้อย ร่างกายไม่แข็งแรงเรียกคะแนนสงสารได้ก็จริง แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป การจะบริหารฮาเร็มก็จะลำบาก ดูแลไม่ทั่วถึง สาวๆในสังกัดเอาใจออกห่าง นั่นมันแย่ที่สุดเลยนะ

ในขณะที่นอนป่วยอยู่นั้น เห็นชูสุเกะยิ้มหน้าระรื่นอยู่ได้ก็ชักจะหมั่นไส้ จัดการกวักมือเรียกให้เข้ามาในห้อง หิมะกำลังตกอยู่พอดีก็เลยสั่งให้ไปปั้นตุ๊กตาหิมะให้ดูหน่อย ไปเจอความหนาวข้างนอกแล้วก็จงป่วยเป็นไข้หวัดซะ จะได้รับรู้ความทรมานของผมบ้าง

ผิดคาดที่เจ้านี่ไปปั้นตุ๊กตาหิมะกระต่ายตัวเล็กๆมาให้ ฉลาดสมเป็นคนของตระกูลเอ็นโจ นึกว่าจะบ้าพลังไปปั้นตุ๊กตาหิมะกลางอากาศหนาวๆเสียอีก

คนบ้าพลังคือเจ้ามาซายะ

ดูเหมือนชูสุเกะจะไปเล่าให้ฟังว่าผมอยากเห็นตุ๊กตาหิมะ เย็นวันนั้น มาซายะก็มาหาถึงบ้าน

พอได้เห็นหน้ามาซายะก็นึกแค้นใจในชาติที่แล้วที่ผมต้องมาตายแทนหมอนี่ ผมเลยพูดด้วยท่าทางออดอ้อน เขาว่ากันว่าถ้าเยินยอ หมูก็ปีนต้นไม้ได้

ซึ่งหมูก็ปีนขึ้นไปจริงๆ

เจ้าโง่มาซายะเดินออกไปกลางลานแล้วเริ่มต้นปั้นตุ๊กตาหิมะแบบเอาเป็นเอาตาย มีชูสุเกะและผมยืนมองจากหน้าต่าง

อ๋อ หลอกมาซายะมาใช้แรงงานไม่ยอมลงมือเองสินะ ฉลาดไม่เบา แถมตอนชูสุเกะเดินออกไปช่วยมาซายะ คือไปตอนใกล้จะเสร็จแล้ว จะยอมรับก็ได้ว่านายมีค่าพอจะอยู่ในตระกูลเอ็นโจและใช้ชื่อชูสุเกะของผม

ผมมองแล้วนึกภาวนาในใจว่าขอให้มาซายะป่วยแล้วเป็นปอดบวมไปซักสองสามเดือนให้สมกับความแค้นที่ทำไว้กับผมเมื่อชาติที่แล้ว

น่าเสียดาย ที่มาซายะไม่เป็นหวัดร้ายแรงแบบที่ผมนึกหวังไว้

คนบ้ามักไม่เป็นหวัดสินะ

---------------------------

ฟิคนี้พิมพ์เรื่อยๆตามแต่จะนึกมุกออกในเวลานั้นๆ

>>62 กัปตันค๊าาาา 5555 นี่มันอะไรกั๊น ยูกิโนะคุงอย่างเถื่อน! ภาคที่แล้วถึงขั้นโดนคุณคิโชวอินฆ่าด้วยความแค้นนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ... ไปทำอะไรไว้น่ะ จอมมาร...

>>62 ยูกิโนะคุงเวอร์ชั่นนี้ไม่ธรรมดา

>>62 .... นี่ไม่ใช่เทวดาน้อยแล้ว!! พญามารชัด ๆ ภายนอกกับภายในต่างกันชิบ สมแล้วที่เป็นภาค ฮาร์ดคอร์...ว่าแต่ว่า ชูสุเกะ..ภายใต้หน้ากากยิ้มแย้มนายอยากจะสร้างฮาเร็มหรือนี่ คาดไม่ถึงจริง ๆ

ดิบตอนใหม่มาแล้วววว

วันนี้ฟิคน้องยูกิโนะเยอะจริงๆ ยินดีต้อนรับกาวใหม่เข้าสู่กระทู้5555555555
>>62 แต่ฮา เห็นหน้าใสๆแบบนี้ มันร้ายนะคะหัวหน้า/ปิดตาชี้ แต่จะสร้างฮาเร็มเลยหรอ*เหล่ขนาดตัว* ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ออกจะน่าหมั่นไส้หน่อยๆไหมนะ แต่คาบุรากินี่ ถ้าเป็นมุมมองของบ้านเอ็นโจส่วนใหญ่คือคนสนิทบวกตำแหน่งเบ๊สินะ ยุง่ายจริงๆ บ้ายออีกต่างห่าง
โถ ภาพลักษณ์จักรพรรดินี่หายไปเลย

>>67 ฟิคยูกิโนะที่ไส้ในคือชูสุเกะด้วยกันทั้งคู่ด้วยนะ ถถถถถถ

สปอยล์ดิบตอนใหม่แบบไม่ลงดีเทล เน้นบ่นพึมพำ 555
.
.
.
.
.
.
.
ยังคงเป็นตอนเอื่อยๆสโลว์ไลฟ์อยู่ดีแฮะ หมดโปรแท็กเลิฟแล้วแหงๆ 555 มีประเด็นเรื่องเรย์กะหน้าดูโบราณจนโดนโยงเข้ากับพวกเรื่องเล่าตำนาน นี่หน้านางโบราณหรือตุ๊กตาฝรั่งเศสกันแน่วะกูชักมีความสับสน ซาโตมิโผล่มาพร้อมกับทาคากิและเอาฟุตบอลอีกละ นี่สรุปเอสฟุตบอลเป็นแคนดิเดทคนนึงใช่มั้ยยยยย มาตล๊อด 5555 เพิ่งรู้ว่าเอสเป็นเพื่อนกับซาโตมิแต่โดนขายไปละเรียบโร้ย มิตรภาพช่างหนักแน่นจริงๆ ถถถถถ ทาคากิก็บทเยอะผิดความคาดหมายกูแฮะ อย่าบอกนะว่าสายติ๋มนี่ก็แอบจะแคนดิเดทกับเค้าด้วย มาบ่อยจริงวุ้ย เรย์กะนี่ขยับทำอะไรก็มีฉายามีนามแฝงตามมาเยอะค่อด บุคคลสาธารณะสุดๆเลยแฮะ นี่รังสีไอดอลจับใช่มั้ยเธอ ประชาชีถึงตามเพ่งเล็งอิริยาบถทุกเม็ดกันขนาดนี้ เออมีประเด็นเรียกชื่อ-นามสกุลเต็มในฉายาที่ล่าสุดนี่ด้วย เห็นเคยเป็นประเด็นเรื่องความสุภาพ อ่านแล้วรู้สึกสุภาพดีปกตินะเหมือนเป็นบริบทประโยคบอกเล่า แต่ฉายานี่กูแอบไม่เข้าใจเพราะเหมือนมาแนวนิทานพื้นบ้านญี่ปุ่นซัมติง กูคงต้องรอเชิงอรรถเมื่อแปลไทยไปถึง 5555 แม่งยากมากไม่รู้จะเสิชว่าไรดีเลยจ้า
.
.
.
.
จบสปอยล์

>>69 คอมเมนต์สปอย
.
.
.
.
.
หน้าโบราณ แต่ทรงผมตุ๊กตาฝรั่งเศสไง ดูเก่าแก่ขลังๆดี แบบอีรูปตุ๊กตาผีที่มีโม่งหยาบช้าบางคนเอามาแปะตอนดึกเมื่อคืนนี้
ปล.ทาคากิไม่เข้าข่ายแคนดิเคทสำหรับกูเพราะฮีบังอาจพูดขึ้นมาทำให้ท่านเรย์กะดูแย่ในตอนล็อคเกอร์ ตัดสิทธิ์ไปเลยจ้า
.
.
.
.
.

>>70 แทบสำลักน้ำกะโม่งหยาบช้า 555555555555 กูขอโทษษษษส์

>>70 คุยจากสปอยล์
.
.
.
.
.
.
ทีนี้ในหัวกูก่อนหน้าคือตุ๊กตาฝรั่งเศษแบบหน้าอารมณ์ BJD ทีนี้ภาพเมียชัคกี้ลอยมาแทนเลยมึง กรี๊ดดดดดดดดด
.
.
.

>>71 ไม่เป็นไร กูให้อภัย เดี๋ยวกูจะหารูปอาหารมาแปะตอนดึกๆเป็นการตอบแทนมึงเอง
>>72 เมียชัคกี้มันก็เคยเป็นตุ๊กตาหน้าตาน่ารักๆมาก่อนนะเว้ย จนกระทั่งผีเมียชัคกี้มันเข้าไปสิงในตุ๊กตา จากนั้นก็.........

อ่านดิบล่าสุดมาละ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ปลดล็อกฉายาใหม่ คิโชวอินเรย์กะกับตุ๊กตานักแสดงทั้งห้า นี่เห็นเรย์กะซามะเป็นตุ๊กตาฮินะจักรพรรดินีเรอะ55555555555 จะตุ๊กตาที่คาบุรากิเคยเรียกคราวก่อนรึคราวนี้ก็ดี เรย์กะซามะนี่น่าจะหน้าตาโบราณออกไปทางญี่ปุ่นมากกว่านะเนี่ย ส่วนต้นตอฉายาคือประธานชมรมฟุตบอลตามเคย ขอให้นายไปสู่สุขคตินะ.... ทากาคิคุงนี่ก็เรียกได้ว่าซวยตลอด ตอนนี้คงกลายเป็นเบ๊เรย์กะซามะไปแล้ว ส่วนซาโตมิ พวกเรียจูน่ะระเบิดตายไปซะเถอะ!!!(มโนว่าความในใจเรย์กะซามะน่าจะประมาณนี้ถถถ)
.
.
.
.
ตอนนี้ไม่มีแท็กเลิฟแต่ชอบความสัมพันธ์กับคนอื่นแบบนี้นะ ฮาดี

>>74 คุยตกใจดิบ
.
.
.
.
.
.
อ่าวเชี่ยยยย คือตุ๊กตาฮินะหรอ เห็นมะคืนคนสงสัยว่าทำไมแท็กแฟนาซี มีคนบอกท่านฮินะ วันนี้ท่านฮินะโผล่มาเลยจ้าาาาาา ไม่แฟนตาซีแล้วมึง กูว่าแนว horror หลอนสัสสสส 5555
.
.
.
.

>>69 มาผ่านๆ
.
.
.
.
.
.
.
กูแอบชิพทากาคิกับเซริกะเบาๆ 5555555 หนุ่มขี้ขลาดกับสาวนักเลง(?)

เมือคืนคุยเรื่อง​ตุ๊กตา​วันนี้ก็ตุ๊กตา​จริง กูชักกลัวว่าฮิโยโกะ​ซังจะแฝงตัวอยู่ในนี้จริงๆแล้วนะ 5555
.
.
.
.
.
.
.

>>76
.
.
.
.
.
เหมือนที่คุยเรื่องชากุหลาบแล้วชากุหลาบก็โผล่มาในเรื่องอะเหรอ ตอนนั้นก็มีฟิคพูดถึงนัดบอด ดิบก็มีเรื่องนัดบอดโผล่มาเลย
กูว่าอ.ฮิโยโกะเป็นโม่งอยู่ในนี้ชัวร์ 5555555555555555555555
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
ฉายาแต่ละอย่างของเรย์กะซามะกับเพื่อนๆ เทพกาลีบ้างล่ะ เทพลมเทพอัสนีบ้างล่ะ ตุ๊กตาฮินะบ้างล่ะ ให้เกียรติทรงผมราชินีโรโคโค่ของเรย์กะซามะกันบ้างสิ555555
เออ แต่เมื่อคืนคุยเรื่องตุ๊กตากันจริงๆนั่นแหละ ทำไมพอดีหลายรอบแบบนี้เนี่ย เริ่มหลอนแล้วนะ... >>77 มีที่บ่นว่าแปลล่าสุดไทยอาริมะไม่มีบทแล้วในดิบโผล่มาในตอนที่แล้วพอดีด้วย
.
.
.
.
.

ตุ๊กตา​ฝรั่งเศส​โบราณ​งี้ป่ะ http://pin.it/dT_QMxY

>>78
.
.
.
.
.
มีตอนเริ่มแต่งฟิคเวียนกันใหม่ๆ แล้วโมเมนต์โชโจ(ที่หาได้ยากยิ่ง)ของเอ็นโจกับเรย์กะโผล่มาทันทีเลยด้วย กูยังแอบขำอยู่เลยว่ามันบังเอิญจัง แต่มาหลังๆในกระทู้พูดถึงอะไร สิ่งนั้นไปปรากฎในดิบตอนถัดไป โครตของความเหมาะเจาะพอดีเลยว่ะ 55555555555555
.
.
.
.
.
.

>>79 กรี๊ดดดดดดดด หลอนนนนนนนนนน
กูเกลียดตุ๊กตารูปคนมาก จะบาร์บี้ bjd หรืออื่นๆก็เหอะ ไม่ชอบ เห็นแล้วกลัว มันน่าขนลุกอ่ะมึง กลัวมันลุกมาเดิน ตื่นๆมาเจอแม่งมานั่งอยู่ข้างๆนี่โครตสยอง

>>79 มึงคือคนเดียวกับตุ๊กตาหน้าร้าวแตกระแหงเมื่อคืนใช่มั้ย ตอบ!!!! กูเกลียดมึงงงง

จุดๆ เต็มไปหมดเลย

ไม่ได้เข้าโม่งมาพักใหญ่ๆสงสัยว่าเรื่องที่จะขออนุญาตอ.ฮิโยโกะคราวก่อนนู้นได้ขอรึเปล่านะ

>>84 ไม่ได้ขอ รายละเอียดจากโม่งแปลตามนี้ >>>/webnovel/3786/528/

>>79 กูว่ามันน่ารักเเบบเรียลๆดีนะ 55555 ลองคิดว่าถ้ามีคนหน้าเหมือนตุ๊กตาแบบนั้นกูคงน่ารักสัสๆ

>>86 จริงเหรอมึง กูนี่เห็นแล้วขนลุกมาก 5555 นึกถึงหนังผี

>>86 กูนึกถึงที่มันเคยมีผญ.พยายามศัลยกรรมตัวเองให้เหมือนบาร์บี้อะ โคตรน่ากลัววววววว

*กระโดดหลบสปอยล์*

เพิ่งสังเกตว่าการทำจุดแบบนี้มันหลบสปอยล์ได้ง่ายขึ้นเยอะเลย
.
.
.
นี่คือสปอยล์
.
.
.
.

ขอบคุณทุกคนที่ใส่จุดให้นะ <3

>>89 มันเป็นผลจากการ brainstorm กันเลยนะมคง แน่นอนว่าต้องมีประสิทธิภาพ 55555 ผู้อุทิศตัวมากสุดคือคนที่มาบอกว่าเคยนั่งวิจัยความยาวจุดที่ลงตัวด้วยตัวเอง คือโคตรฮาและโคตรเมพ กับอีกคนที่มาเสนอว่าควรมีจุดปิดท้ายด้วยมั้ยจะได้ไม่บังเอิญเห็นบรรทัดล่าง

นี่คือนวัตกรรมของเหล่าโม่งซุยรัน!!! กูก็ชอบนะ ชอบที่จั่วหัวไว้ด้วย ตอนแรกที่มีพูดเรื่องจั่วหัวละเอียดกูนึกว่าพูดเล่นซะอีก สรุปก็ทำกันจริง แต่ชอบนะ แบบหลบง่ายและเลือกอ่านได้ง่ายขึ้นด้วย //กราบบบบ

>>58 อะไรคือเรย์กะความจำเสื่อมเหรอคะ กูจำไม่ได้ ว้ายยย~~
... ฟิคนี้กูแต่งแบบโคตรไร้พล็อตอะ เลยยังตันๆไม่รู้จะดำเนินเรื่องต่อไง (ตอนแรกที่พิมพ์กะก็จบแค่ตอนแรกแค่นั้นด้วยซ้ำ...)
ดังนั้น รอไปก่อนนะคะ //กราบขอขมา

>>62 กัปตันโคตรป่าเถื่อนเลย...

======================

อีกเรื่อง
ไฟล์ในโฟลเดอร์สารบัญโดนถอดออกไปอีกละ (ตอนนี้เหลือแต่สารบัญตัวละคร)

กูพอจะเดาปัญหาได้ว่า คนลบน่าจะเอาโฟลเดอร์นี้ add ลงใน google drive ตัวเอง แล้วคิดว่ามันเลิก sync กันแล้ว เลยลบไฟล์ที่ตัวเองไม่สนใจออกไป

กูควรจะทำยังไงดีวะ...

>>91 กูว่าจะไปอัพสารบัญซักหน่อย แต่เห็นไฟล์สารบัญหายไปว่ะ เฮ่ย ทำไงดีล่ะเนี่ย
มึงกู้คืนได้ป่ะ ให้มาทำเองทีหลังตาเหลือกกันแน่ๆว่ะ แล้วเขาจะลบไฟล์ทิ้งทำไมหว่า กูไม่เข้าใจ....

>>91 ถ้าจะตัดปัญหาจริงๆ คงต้องเลิกใช้ google drive กลับมาที่ just paste it อย่างเดียว แต่คนอื่นก็จะอัพเดทไม่ได้... รู้สึกหิ้งโม่งห้องตำหนักจีนก็รวนๆ เป็นพักๆ เหมือนกันนะ ทางที่ดีใครอัพเดทก็ระวังๆ หน่อย

หรือจะเอาแบบเป็นของกลางสาธารณะ เอาพาสเวิร์ด justpaste แปะไว้หัวกระทู้ จัดการล็อคอินแก้ไขกันเอง...แต่มันจะยุ่งยากไปมั้ย
กูว่าใช้กู๋ไดรฟ์เหมือนเดิม แต่แปะไว้ว่ากรุณาอย่าลบไฟล์ทิ้งอะไรแบบนี้จะดีกว่ามั้ยอ่ะ

>>91 เห้ยๆ แบบนี้กูเคยทำตอนแชร์คลิปเสียงอาจารย์กับเพื่อน แบบกูaddเข้าไดฟ์ตัวเอง(กูนึกว่ามันจะเป็นก๊อปปี้) พอโหลดเสร็จก็ลบทิ้ง เปลืองพท. โดนเพื่อนด่าเลย5555555

ทางแก้กูว่าคงเขียนตัวโตๆ ด้านบนว่าห้าม add ไปไดฟ์ตัวเอง หรือmove ต้องcopy เท่านั้น แล้วก็คงต้องเก็บไฟล์สำรองไว้อีกที่เผื่อคนเผลอทำพลาดด้วย

>>95 อ่อ กูเข้าใจละ
ลิงค์บนหัวกระทู้ยังเข้าได้อยู่นะ แต่ทางเข้ามันหายไปจากโฟลเดอร์ จะเอากลับคืนมายังไงดี restore ได้ป่ะวะ

>>75-78 >>80
.
.
.
.
.
.
.
กูก็แอบคิดว่าอ.ฮิโยโกะต้องแอบอ่านในนี้แน่ๆ มันเหมือนตอนที่วาคาบะบอกว่าส่งสัญญาณข้าวต้มเจ็ดสมุนไพรไปแล้ว นี่แบบสัญญาณมารัวๆ พูดปุ๊บดิบออกตามนั่นแบบตรงๆเลยทีเดียว....
ท่านฮิโยโกะ ถ้าอ่านอยู่ช่วยใส่บทอาริมะเยอะๆหน่อยนะคะ อยู่เรืออาริมะแต่โม้เม้นไม่ค่อยมีเลย
.
.
.
.
.
.
.

>>92 ลองลิ้งก์​ตัวไฟล์สารบัญ​อันแรก ที่ >>1 ยังเข้าได้อยู่ น่าจะเอาใส่กลับไปได้ เดี๋ยว​กูเปิดคอมค่อยจัดการ​อีกที
(ส่วนอันอื่น วันนั้น​ที่โวยวาย​ไปที ถึงกูจะบอกว่าจะไม่สำรอง​ไฟล์​ แต่กูก็มีทำอยู่หรอก เชอะ!)

คนลบน่าจะไม่อ่านฟิคมั้ง........ (แต่ชื่อตัวละคร​กับไทม์ไลน์​มึงก็ไม่เก็บไว้เรอะ!! //เขย่าหัวคนลบ)

>>93 justpaste.it มีวิธีให้คนแก้ได้อยู่​ แต่กูคิดว่ามันอาจจะยุ่งยาก​สำหรับ​คนที่ไม่ชินนิดนึง และมัน revision ไม่ได้

.

เดี๋ยว​กูลองวิธีโดยละม่อนคือ
1. เอาไฟล์กลับไป แล้วสร้างอีกไฟล์ตั้งชื่อว่า "ห้ามถอดไฟล์"

ถ้าโดนถอดอีก คราวนี้มันขึ้นชื่อคนถอดละ เดี๋ยว​กูเอาใส่ต่อท้ายแม่ง--- //โทษๆ

2. คิดว่าอาจจะตั้งแชร์โฟลเดอร์​ใหม่ ไอ้โฟลเดอร์​นี้ให้เขาใช้ตามสบายแม่งเลย.......

ky ตอบฟิคซึรุฮานะที่เถียงกันในกระทู้ที่แล้ว

เหมือนซึรุฮานะจะเข้าเรียนตั้งแต่ประถมล่ะ เพราะเรียกนายตัวสำรองว่านักเรียนกลุ่มนอก(เข้าเรียนตอนม.ต้น)ล่ะ

>>99 ตอนที่66น่ะ

>>99 โอเค ขอบคุณมากสำหรับข้อมูล //กอดๆมึงนะ
ถ้ามันผิดตั้งแต่ต้นแบบนี้ โครงเรื่องแม่งต้องเปลี่ยนหมด ซึ่งตอนนี้พอได้รู้ กูก็ห่อเหี่ยวจนไม่มีกะใจเขียนเลย

>>101 มันแค่คำๆเดียวมึงอย่าคิดมากเลย กูก็แค่ว่างๆเลยกลับมาอ่านใหม่แล้วสะดุดคำนี้เท่านั้นเอง

ฟิคอื่นๆกาวหลุดโลกไปไหนก็ไม่รู้ ของมึงดีแล้วล่ะ

>>98 อันนี้เริ่มมีความระแวงว่าหรือคนทำหายจะเป็นกูวะ แต่แค่เปิดเข้าไปดูเฉยๆไม่ได้กด Add หรืออะไร และไม่ได้กดลบด้วยอะ แบบเปิดไปอ่านแล้วปิดๆไป เลยสงสัยว่าถ้าปิดไปเฉยๆกดซ้ายบนจอที่มันจะขึ้นแอคชั่นก่อนหน้าว่าใช้แอพไรอยู่อะ กูสงสัยว่าถ้าเปิดไปดูแล้วออกไปเฉยๆคือไฟล์มันจะหายป่ะหว่า แต่นี้หลอนหนักไปเช็คอะไรในกู๋ไดรฟ์ตัวเองก็ถังขยะว่าง ซิงค์ไม่มี ไฟล์ recent ก็ไม่ได้ขึ้นของเรย์กะนะ เริ่มมิมั่นใจว่าการทำแบบไหนบ้างถึงเรียกเสี่ยงต่อไฟล์หายอะ

หรือเซฟสุดคือออกจากกู๋ไดรฟ์มือถือไปก่อนเข้าไปดูสารบัญจะดีสุด

>>104 เซฟสุดอย่าดูในแอฟ บางทีแบบเผลอกด มือไปโดน หายแบบไม่มีถามซ้ำเลยทีเดียว

>>102 ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูไปเขียนแก้มาใหม่ แต่จะเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ดมกาวแล้วก็ลืมๆไปก่อนนะว่าเคยอ่านเรื่องนั้น //เปิดเพลงนี้ให้....คือลืม ลืมฉันลืมไปก่อน ได้มั้ยลืมไปก่อน ทำเหมือนว่าเราไม่เคยได้พบกัน 5555555555555555
>>105 ลบในคอมมันก็ไม่ถามซ้ำนะมึง ลบแล้วลบเลย แต่สารบัญเรย์กะปกติกูกดอ่านในแอพ เวลาจะออกกูก็กดย้อนกลับตลอด มันก็ยังอยู่ไม่เคยหายนะ

>>103 ปิดแอพไม่เกี่ยวๆ แค่ไม่กด delete ที่ตัวไฟล์ก็พอแล้ว

ทำเป็นแอคเค้าแบบหิ้งฟุมั้ยอ่ะมึง สมัครเมลใหม่มาทำแบบแก้เฉพาะเจ้าตัวแล้วแปะเมล+พาสไว้ในนี้แทน

หรือทำบล็อคเลย?

>>106 ทำไมกูยังลบงานเพื่อนในแอพแบบงงๆได้เลยว่ะ แบบเผลอลบ แม่งไม่มีถามอะไรให้กูเลยหรือกูเบลอว่ะ ชิบหายมาก555555555555

ปรับ permission ใหม่ทั้งหมด น่าจะลบไม่ได้ละ

>>110 มึงเผลอมือไปโดนปุ่มลบรึเปล่า กูลองลบไฟล์จากในแอพมือถือ มันก็ลบง่ายๆเหมือนกัน แต่ต้องไปกดปุ่มที่มันอยู่ฝั่งขวา แล้วมันจะเด้งป็อบอัพมาให้เลือกว่าจะทำอะไรกับไฟล์ อย่างย้าย เปลี่ยนชื่อ ลบอะไรแบบนี้ ปุ่มลบอยู่ล่างสุดต้องเลื่อนเอาหน่อย

คิดว่ากดปิดเฉยๆไม่น่าเกี่ยว ปกติกูจะลบไฟล์มันถามตลอดนะ คนลบอาจจะไม่ใช่มึงก็ได้อย่าเพิ่งคิดมาก
มองในแง่ดีคนที่ลบไปอาจจะยังไม่รู้ตัวว่าเป็นคนลบก็ได้

kyรอบที่ล้านแปด เหมือนอ่านซ้ำแล้วเจอจุดแปลกๆแฮะ
1.ชื่อท่านคาซึมิซ้ำกับญาติผู้หญิงที่ตามกรี๊ดท่านพี่ตอนฉากเปิดตัวริรินะ?
2.ตะไมริรินะที่เป็นลูกของน้องชายท่านพ่อคนละนามสกุลกับท่านเรย์กะ? หรือน้องที่ว่านี่ก็เป็นลูกพี่ลูกน้องอีกที่เลยเป็นตระกูลรอง?
อ.ฮิโยโกะพลาดหรือกูมาปล่อยกุ๊กไก่หว่า?

แปลล่าสุดตอนหน้ามีตบแน่ๆ //จ้วงป๊อปคอร์น

สกรีมแปลตอนใหม่ ขอบคุณโม่งแปลด้วยนะจ๊ะ!
คาบุนี่55555555555555 นางสางเมลเปล่ามาสิบกว่าฉบับเพราะเรย์กะไม่ตอบน่ะเรอะ เอาแต่ใจตัวจริงๆพ่อหนุ่ม 5555555 เรย์กะดันใจเล็กด้วย
แล่วก็ จอมมารมีบทแล้วค่าาาาาาาาาาา *ระบำหน้าท้อง* ฮูเล่ฮูเล่ฮ่าฮ่า~~~~~~!!!!!
พอถามไปมาดันมีเดทวันไวท์เดย์ด้วยแหนะ ตอนแรกคงจะแอบถามเจ้าตัวสินะ *ติดฟิลเตอร์* แต่....เฮ้ย จอมมารมีเดทกับยุยโกะสินะ *น้ำตาตกใน*
เรย์กะรู้สึกพ่ายแพ้! ว่าไปนั่น คุณเธอพ่ายแพ้เพราะไม่มีเดทผิดกับอีกฝ่ายที่มีเดทสินะ......
การเรียนทำอาหารกับคุณอาเคมิประสบผลสำเร็จ ขอบคุณในความพยายามของตัวเองซะล่ะเจ้าแม่ แต่คิดว่าเก่งแล้วจะปรับสูตรพิสดารอีกไม่ได้นะยะหล่อน..... เปิดร้านนี่โดนตำรวจจับแน่ๆ ข้อหาฆาตกรรมหมู่ โฮะๆๆๆๆๆ~~~ โดนหลอกจากชื่อร้านใสกิ๊ง
ซึรุฮานะตกเป็นฝ่ายรองแล้วสินะ ผลจากการป้ายสีนี่ช่างแรงกล้าเสียจริง! จะตบกันแล้ว ใจเต้นตึกตักเลย แถมริรินะมาอีกล่ะ! รวมพลคนตัวป่วนชัดๆ คราวนี้มีกรรมการห้องด้วย ใจกล้าน่าดูนะ จะดูฉากตีกันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ----!!
วันไวท์เดย์อย่างน้อยก็มียูกิโนะนะเจ้าแม่ แต่เล่นไพ่แล้วเอาชนะเด็กเนี๊ยะ ไม่ไหวเล๊ย~

>>114
1. ลองไปอ่านดู ตอนที่ 14 ใช่มะ ชื่อซ้ำจริงๆ น่ะแหละ สงสัยจะเป็นชื่อที่อ.ฮิโยโกะชอบ เลยเผลอรีไซเคิล
2. เดาเอาว่าน้องชายท่านพ่อแต่งออก คือเปลี่ยนไปใช้นามสกุลฝั่งผู้หญิง นามสกุลเลยเปลี่ยนอ่ะ

>>116 กูยังไม่ได้อ่าน แต่ถ้าติดฟิลเตอร์ กูว่าฮีคงจะเช็คแหงๆว่าเรย์กะจะไปเดทกับใครในวันนั้นรึเปล่า ถึงได้ถามว่ามีกำหนดการณ์หรือมีนัดอะไรมั้ยถึงไปหายูกิโนะไม่ได้
>>117 หรือไม่คาซึมิคงเป็นชื่อโหลสุดๆไปเลยมั้ง มีซ้ำๆในเรื่องก็ไม่แปลก

กูเดาๆข้อ 2 นะ อาจจะเหมือนริรินะก็ได้ ที่จะให้ผู้ชายมาแต่งเข้าบ้านตัวเอง คุณพ่อก็อาจจะแต่งเข้ามาด้วยก็ได้

>>119 ท่านเรย์กะบอกว่าตระกูลท่านแม่อยู่ฝั่งเกียวโตน่ะ

ตอนล่าสุดเอ็นโจแบบ หืยๆๆ ไปเดทกะสาวอ่ะ//ขอบคุณโม่งแปลค่า

>>120 หืม นี่หมายถึงบ้านของริรินะนะ แบบว่าคุณพ่อของริรินะ(น้องของทานุกิ)อาจจะแต่งเข้าบ้านโคะโทก็ได่

>>122 ได้*

>>122 มาคิดลำดับครอบครัวบ้านเรย์กะ
ทานุกิเป็น pivoine แหงๆ ริรินะก็บอกว่าแม่ตัวเองก็เคยเป็น pivoine มาก่อน แม่ริรินะอาจจะเป็นลูกสาวคนเดียวถึงต้องแต่งผู้ชายเข้าตระกูลเหมือนกันกับริรินะ ส่วนน้องชายทานุกิ พ่อริรินะจะเป็นสมาชิก pivoine รึเปล่าไม่แน่ใจ แต่ถ้าผู้ชายต้องแต่งเข้าบ้านผู้หญิง เหมือนลำดับต่ำศักดิ์กว่ายังไงไม่รู้ดิ คิโชวอินก็เป็นตระกูลใหญ่จะยอมให้ลูกชายแต่งเข้าบ้านผู้หญิงเหรอ หรือฝั่งนั่นก็ยิ่งใหญ่ไฮโซไม่แพ้กันก็เลยโอเค ไม่มีปัญหาเรื่องใครแต่งเข้าแต่งออก

แต่ตอนล่าสุดนี่คือการรุมกระทืบซึรุฮานะชัดๆ ถถถถถถถ ถ้าเป็นตัวร้ายจะเรียกหมาหมู่ แต่ถ้าเป็นฝ่ายธรรมะจะเรียกว่าสามัคคีคือพลัง

ตบแน่ๆมึง ตบแน่ //ล้อมวง

122 เป็นลูกคนรองไม่แปลกครับ ไม่ได้เป็นทายาทสืบทอดบ้าน ถ้าเป็นลูกคนจีนคนญี่ปุ่นนี้ธรรมเนียมเก่า เค้ายกมรดกเกือบทั้งหมดให้ทายาทคนโต หรือคนใดที่เลือก คนอื่นๆนี้ต้องออกไปสร้างเนื้อสร้างตัวเอง

>>114 ไม่เคยมีบอกนะว่าน้องชายแท้ๆ อาจจะน้องชายแบบเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแต่เดิมแล้วมั้ง

ตอนหน้าเปิดวอร์! ศึก 4 เหล่าทัพ ตบกันเลยยยยย

เป็นเขยแต่งเข้าถึงจะด้อยศักดิ์ไปบ้าง แต่แต่งกับทายาทหญิงที่ร่ำรวยตระกูลผุ้ดีทัดเทียมกัน ได้กิจการทรัพย์สมบัติเมียมาดูแลก็ไม่เห็นเสียหายอะไรนี้

>>127 ขอบคุณมากสำหรับคำตอบ แต่แอบสงสัยอยู่นะ
ประเพณีที่ต้องยกทุกอย่างให้ลูกชายคนโตทั้งหมด แล้วคนอื่นได้น้อยกว่าหรือต้องไปหากันเอง มันโบราณมากแล้วนี่นา ถ้าเป็นสมัยนี้คงฟ้องร้องแบ่งมรดกกันใหญ่แล้ว

>>128 กูก็คิดว่าพ่อริรินะ พ่อเรย์กะเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแต่เดิมว่ะ บอกแค่พ่อริรินะเป็นน้องพ่อเรย์กะเอง ไม่ได้บอกว่าเป็นพี่น้องแท้ๆ

อากงรุ่นปู่รุ่นพ่อยังมีอยู่นะ ส่วนใหญ่เค้ากำหนดทายาท ใส่พินัยกรรมก่อน เจ้าของมรดกจะตายแล้ว ศาลไปยุ่งไปเปลี่ยนไม่ได้หรอก วิธีแบบนี้มันรักษาฐานะของบ้านของตระกูลเอาไว้ได้ ขืนกระจายแบ่งกระจายเท่ากันทุกคน ไม่กี่รุ่นฐานะตระกูลมันกลายเป็นชนชั้นกลาง ชนชั้นล่างกันหมดนะสิ เงินก้อนใหญ่ทำกิจการใหญ่ เงินเล็กกิจการเล็ก ตระกูลร่ำรวยมันอาจะเกิดขึ้นได้ในรุ่นเดียวก็จริง แต่ตระกูลเก่าแก่ยิ่งใหญ่นะมันเกิดจากสะสมสืบทอดฝังรากลึกมารุ่นแล้วรุ่นเล่า ใช้การสะสมทุนต่อยอดเรื่อยมา

คาบุรากิ เอ็นโจจงดูริรินะซะ! นี่คือบทของพระเอกที่แท้จริง นางเอกเดือดร้อนเมื่อไหร่ก็เข้าไปช่วยทันที ท่าตอนยกพวกเข้ามาสมทบโคตรน่าเกรงขาม

>>132 คาบุมันวาคาบะเดือดร้อนเมื่อไหร่ก็พุ่งเข้าไปช่วยตลอดนะ แค่ช่วยผิดจังหวะไปหน่อยเรื่อยเลยยิ่งแย่ลงๆ เอ๊ะ ริรินะก็เหมือนกันนี่หว่า...

>>132 >>133 อ่านสองเม้นนี้แล้วชักจะอยากเห็นริรินะเป็นผู้ชายแฮะ...

>>131 อาฮะ เข้าใจละ ก็คงเป็นแบบที่ว่านั่นล่ะ แต่เรื่องที่พ่อริรินะจะนามสกุลโคะโทอยู่แล้ว ไม่ได้เป็นเขยแต่งเข้าก็เป็นไปได้ แต่เรื่องนี้ช่างมัน ไม่ได้มีความสำคัญเท่าไหร่
>>132 ตอนริรินะโผล่มา แม่งได้ฟีลซูซูรันยกพวกไปตีกับโฮเซ็นชิบหาย กูคิดว่าฝั่งริรินะ มีริรินะเป็นผู้นำกลุ่ม แล้วคนอื่นๆเดินตามหลังเรียงหน้ากระดานมาอย่างเท่ ถถถถถ

>>135 ภาพเครื่องแบบคุณหนูสีขาวสุดหรูกลายเป็นชุดกักคุรันสุดเถื่อนไปแล้ว //ขยี้ตา

เป็นครั้งแรกที่ตามทันหลังจากตามอ่านมา14ทู้

>>137 มึงตามอ่านแต่แรกเลยเรอะะะ สุดยอดมาก กูตามเรื่อยๆมาตลอดยังมีบางวันรู้สึกอ่านเหนื่อยเลยถ้าไม่ได้เปิดมู้มาซักครึ่งวันเงี้ย 555

KY บทต้นๆ สมัยท่านเรย์กะเป็นเด็กประถมแล้วถูกใช้ทำงานเอกสารหัวปักหัวปำต้องเอาหนังยางมารัดนิ้ว เพิ่งเห็นว่ามันมีดีไซน์แบบมุ้งมิ้งๆ น่ารักด้วยแฮะ เห็นบอกป้องกันไม่ให้กระดาษบาดนิ้วได้ ดีจังนะ ท่านเรย์กะ สมเป็นคุณหนูแล้ว
http://imgur.com/a/PK5Sp

>>137 กูก็รีเฟรชเรื่อยๆนะ ตอนกระทู้แรกๆกูรีเฟรชถี่มากๆดูว่าใครคุยอะไร ใครลงฟิคบ้าง ตอนนี้สองสามชั่วโมงครั้งนึง บางทีก็เข้ามาตอนเย็นๆเลย
แต่เวลาเถียงกันในประเด็นยาวๆหนักๆ กูสารภาพเลยว่าขี้เกียจอ่านมาก ตาลาย เลื่อนข้ามๆเอาซะเยอะ แต่พอพวกมึงคุยกันเรื่องไร้สาระกูชอบนะ แม่งฮา 55555555555555555555

>>114 คาซึมิกูว่ามันเป็นชื่อโหลน่ะมึง ถ้าคาซึมิ(ญาติ) คือคนคนเดียวกับคาซึมิ(รุ่นพี่) ก็น่าจะมีทักบ้างอะไรบ้างว่ามีญาติมาเรียนซุยรัน แต่ญาติก็บอกว่ามีริรินะมาคนเดียว รุ่นพี่คาซึมิตอนเรย์กะทักเรื่องโทโมเอะก็ดูห่างเหินแบบไม่ได้สนิทอะไรกัน ถ้าเป็นญาติมันก็น่าจะดูคุ้นเคยกันบ้างอะ

>>139 น่ารักกกกกก แต่เห็นหลังๆนางมีปลอกสวมนิ้วแล้วนะ กูนึกถึงตามที่เห็นในไดโซะ 555

>>140 กูสลับกับมึงว่ะ 55555 มาแนวชอบอ่านสาระกับแบบอะไรที่หารูปมาแปะเสริมๆกัน

คาซึมิญาติ​ ใช้ カスミ
ท่านคาซึมิ ใช้ 香澄

เขียนต่างกัน เกี่ยวปะ กูไม่รู้​ญี่ปุ่น​ถถถ

>>142 จริงๆกูก็อ่านพวกดีเบทกันหนักๆสาระจัดๆเป็นการเป็นงานได้นะ แต่ก็ขึ้นอยู่กับวันนั้นกูเครียดกับงานมากแค่ไหน ถ้าวันไหนที่เครียดกับงานมากกูไม่เอาเลย เดี๋ยวกูจะพาลเส้นเลือดในสมองแตกเพราะความเครียดไปซะก่อน งานก็หนักหัวสมองยังต้องมาอ่านประเด็นหนักๆอีกหรอม ประมาณนี้
กูชอบมาหลบหาอ่านอะไรฮาๆในกระทู้ อ่านฟิคในกระทู้เยียวยาเหมือนเป็นโอเอซิสให้หัวใจชุ่มชื้นน่ะ เวลาพวกมึงคุยกันฮาๆกูชอบมาก แม่งทำให้กูผ่อนคลายดี

ทำไมสาวๆ(รอบตัวเรย์กะ)ถึงทำตัวหล่อกว่าหนุ่มๆอีกห๊ะ!!!
ชูป้าย ริรินะ

>>130 >>131 ใช่ๆ ฟ้องไม่ได้อยู่แล้วเพราะเขียนพินัยกรรมชัดเจนอ่ะมึงว่าอะไรให้ใคร ไม่โบราณมากนะ สมัยนี้ก็ยังมีอยู่อ่ะ(พวกคนรวยๆจะรู้กัน ถ้าพี่น้องไม่รักกันจริง ก็มีมึนตึงกันแหละ แต่ก็ไม่มีตัดพี่ตัดน้องกันนะ เท่าที่รู้)

ตอนหน้าวาคาบะมาสมทบ ตามด้วยพวกคาบุรากิที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นมาด้วย เอ้า วอร์โล้ด ส่วนท่านเรย์กะนั่งอึนๆอยู่กลางวง

>>147 นี่สปอยหรือกาวหรืออะไร กูงง

คราวนี้ท่านเรย์กะจะใช้อะไรหยุดสงครามกันนะ พัดก็โดนบอกไม่ให้เอามาโรงเรียน แถวนั้นก็ไม่น่ามีดอกโบตั๋น
หรือจะใช้อะไรในโรงอาหารให้สมกับที่มีแท็ก Food ดีล่ะ 55555

>>148 กูว่าโม่ง >>147 น่าจะแค่เดาเหตุการณ์ตอนหน้ามั้ง

ทำไมกูรู้สุกว่าทุกคนดูอเลิทกับสงครามสาวๆมากกว่าตอนมีโมเม้นฟรุ้งฟริ้งอีกวะ 555555 ดูมาแนวชอบสงคราม สาวแซ่บ ถถถ

กูก็อยากรู้ว่าตอนหน้าจะเป็นยังไง จะมีอาวุธใหม่ไหม55555 ยุให้ตบกัน ตบเลยค่ะ ตบกันเลย

เจ้าแม่กาลีกำลังจะได้องค์ลง555 หรือคราวนี้จะได้ฉายาใหม่มา ปลื้มที่สาวๆรักท่านเรย์กะมาก ส่วนโมเมนต์เอ็นโจกุก็เขินนะ แต่พอมาเจอสงครามสามทัพก็เฉยไปเลย เอ้าโว้ยยย ทั่นเรย์กะสู้เขา

ว่าเฉยก็ไม่ถูก กุว่า...ของท่านเรย์กะมันต้องมีนัยซ่อนอยู่! อาจจะงอนเอ็นโจเป็นเหตุให้สติขาดผึงจนพิโรธเร็วขึ้นก็ด้ายยย //สูดกาว

>>151 เพราะผู้ชายไม่ได้เรื่องเลยมาถึงยุคที่ผู้หญิงตบกันเองกินกันเองไง วะฮะฮ่าฮ่า

>>148 กรุกาว กรุขอโทษ ลืมจั่วหัวค่ะ m(_ _)m

>>154 ก๊ากกกก กูก็คิดงั้น นางดูงอนๆปนหมั่นไส้ยังไงไม่รู้ตอนได้ยินว่าเขาไปเดท ก่อนหน้านี้ไม่เห็นจะสนใจหรือสงสัยเลยว่าช่วงเวลานี้ ฮีอยู่ยังไง ไปกับใคร ตอนคริสต์มาสที่ไปตามคาบุรากิจากผาโทจิมโบ นางยังนึกออกมาเองเลยว่าคนเนื้อหอมอย่างฮีต้องไปฮาเร็มเดท ทิ้งยูกิโนะไว้ที่บ้าน พวกอีเวนท์สำคัญๆแบบนี้นางก็น่าจะนึกออกเองสิว่าไม่ว่างแหงๆ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น สาวๆทำสงครามกันมันแซ่บนี่นา มีแต่คนยุให้ตบกัน ไม่มีใครห้ามเลย ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

ลุ้นๆ. ใครจะตบใคร. ใครจะมาห้ามทัพ ใช่คาราบุกิป่าวน้าาา

เอ้อ เอ็นโจ ชอบเค้าจริงป่าววะ. มีมาอีแอบมีนัดไวทเดยลับๆ. เทพที่ไหนจะเข้าใจเมิงว่าชอบเค้ากัน. ไม่แปลกใจเรยยที่เรยกะไม่รู้ว่ายูคิดอะไร. ไอยังงง

นี่มันมหกรรมรุมยำตีนซึรุฮานะชัดๆ กูล่ะสงสารซึรุฮานะจริงๆ

ท่านเรย์กะไม่ได้ติดอาวุธมา คงทำหน้างงๆเงิบๆ ริรินะ มาบวกแทนแบบนี้ มีนองเลือดแน่นอน อยากเหนตอนต่อไป ใครจะถอยก่อน หรือจอมมารจะเข้ามาแยกทัพ(มโน)

ถ้าไม่มีคนมาห้ามโรงเรียนแตกแหงๆ อยากให้อาริมะมาห้ามนะ ประธานนักเรียนไม่ใช่เหรอ หายไปหลายงานแล้วนะนาย 555555555555
ตอนนี้รู้สึกมันแรงกว่าตอนคาบุปะฉะดะกับท่านโยโกะอีก หรือเพราะเป็นซึรุฮานะกับริรินะมันเลยดูแรง

กุคิดได้อีกกรณีนึงคือ เรื่องใหญ่โตลุกลามจนอาจารย์ต้องยอมตรวจสอบและบอกว่าให้ว่าใครคือคนร้าย รู้สึกอ.เล่นเขียนมาขนาดนี้ อาจมีความเป็นไปได้555555

กูมาปูเสื่อรอกิลวอร์อย่างเดียว 555555

คิดถึงฟิคเก่าๆ TT

>>159 ลับตรงไหนมึง นี่ฮีบอกตรงๆเลยนะว่ามีนัด55555555 ไหนใครบอกเอ็นใจชอบเนียน ไม่ยอมพูดอะไร กูว่าฮีตรงๆมากนะ มีนัดเดทก็บอกว่ามี...

>>165 กูคิดถึงทุกฟิค จะฟิคที่ลงไว้มู้แรกๆมู้หลังๆหรือยังไม่ได้เริ่มลงก็คิดถึงนะ~<3
/จุดธูปอัญเชิญโม่งฟิคไหนก็ได้มาลง

>>166 เซ็งไง. มีใครในโลกนี้มาบอกสาวที่ตัวเองชอบว่ามีนัดวันไวทเดยบ้างฟะ. เด๋วจะเปลี่ยนไปเรือคาบุละนะ. เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่นี่แหล่ะ

>>168 กูว่าฮีบอกเพื่อดูปฏิกริยาว่ะ ถ้าบอกไปเดท เรย์กะจะทำยังไง ที่ฮีทำอยู่จะแป้กรึเปล่าไม่รู้ แต่เรย์กะก็ดูงอนๆปนหมั่นไส้อยู่นะ จากคำบรรยายมีชะงักไป เว้นจังหวะด้วยการ ... ด้วย เหมือนชะงักเพื่อนึกคำมาประชดยังไงไม่รู้
>>167 ยังเขียนไม่เสร็จเลยว่ะ งานเข้าแทรกซะก่อน

>>169 กูถึงกลับไปย้อนอ่านใหม่ ใช่จริงๆด้วยว่ะ!! .......เฮอะ! วรั้ยยยยยย น่ารักจังเลยยย มีฮง มีเฮอะ เอ็นโจเป็นผู้ชายคนเดียวในเรื่องปะวะที่ท่านเรย์กะได้ยินเรื่องรักๆของฝั่งนั้นทีไรก็ดูจะไม่ชอบใจทุกที /ติดฟิลเตอร์เรือเอ็นโจ

คือคาบุนี่เพราะเอาใจช่วยให้ได้เป็นแฟนวาคาบะถึงจะรำคาญแต่ก็ไม่ออกอาการประชดแบบนี้น้าา คนอื่นๆพอเห็นมีความรักก็จะออกแนวตกใจแล้วก็เอาใจช่วย แต่กับเอ็นโจนี่ตั้งแต่ยุยโกะ*โรยเกลือ*โผล่มา ก็ดูไม่ชอบใจเรื่องรักๆของเอ็นโจตลอดเลย //ทำหน้าที่ลูกเรือ

ว่าแต่>>169 ให้กูช่วยงานมั้ย 55555

มีคำถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ช่วงแปลไทยตอนนี้
สงสัยว่าอีกหลายตอนรึเปล่าอะครับถึงจะเฉลยว่าใครเป็นคนเขียนล็อกเกอร์วาคาบะจัง เพิ่งได้อ่านแล้วคาใจมากกกกก > <

>>171 ตอนตอบรบกวนช่วยใส่จุดสปอยให้ด้วยนะ เผื่อคนที่ไม่อยากรู้ล่วงหน้า ขอบคุณมากครับ

>>170 งานเขียนแบบสถาปัตย์น่ะ มึงทำได้ป่ะล่ะ ถ้าทำได้ก็ทิ้งอีเมล์ไว้ เดี๋ยวกูจะรีบทักไปหาเลย กูวอนท์คนช่วยมากๆ กูจะตายแล้วจ้าาาาาา 5555555555555555
>>171 อีกยาวเลยว่ะ ไม่ต้องรีบไปหรอก ประมาณ 50 กว่าตอนข้างหน้าโน่นนนนนนนนนน ระหว่างนี้ก็ทำใจให้สบายๆไปกับแท็ก food จะดีกว่านะ เรื่องนี้มันชีวิตสโลวไลฟ์ของท่านเรย์กะ อะไรๆมันก็สโลว์ตามไปหมด

กูอ่านอีกรอบกูยังขำท่านเรย์กะไม่หาย คือนางกลัวทุกอย่าง กลัวโดนนู่นโดนนี่ แต่พอเอาเข้าจริงนางไม่กลัวอะไรเลย ทั้งมองคาบุรากิด้วยสีหน้า...(ละในฐานที่เข้าใจ) ไหนจะสัญญาเลือด คือตอนนางปกตินางจะกลัวหมด แต่พอเอ็นโจหรือคาบุรากิเข้าหานางก่อน นางเหมือนลืมความกลัวไปทุกที แบบกลัวกลัวกลัว แล้วจู่ๆหายกลัว แล้วทำพวกคาบุกับเอ็นโจวอึ้งแดกไรงี้

ขำมากเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ

อ่านแปลไทยล่าสุดแล้วตอนหน้ากูนี่นั่งรอโมเมนต์ ริรินะxเรย์กะ เลยว่ะ รอคู่นี้มานานมากกกก //จกป๊อปคอร์น

>>173 กูลืมว่ามู้นี้ถาปัตย์เยอะ กูสายวิทย์ว่ะ
แง้ โทษทีจ้าา -/\- 5555555555

เหงาจุง มู้ไม่เดินเลย

วันพักผ่อนอะเนอะ แต่กูเหงาจริง มู้ไม่เดินละเหมือนไม่มีเพื่อนคุยด้วย5555

อาาา กูอยากเห็นฟิคเรื่องราวของท่านพี่สมัยเรียนจัง รู้แค่ว่าต้องไปเป็นแพ็คคู่กับท่านอิมาริเหมือนเอ็นโจกับคาบุรากิแน่ๆ แต่รายละเอียดปลีกย่อยกูนึกไม่ออกจริงๆ

กูอยากอ่านฟิคแวมไพร์ไนท์มากกว่า ต้องการความค้ำคอร์! แค่กๆๆๆ ต้องการความซิสค่อน ท่านพี่ขาาาาา

ต้องการ All เรย์กะ

เอาแบบยันเดเระด้วย----

แต่กูอยากอ่านฟิคอุเมวากะอ่ะ ที่ในสมอง 99.9999% เป็นเรื่องของเบียทัน

>>181 กูมี all คาบุรากิ ว่ะ 55555555555555 สนมั้ย แนวๆเกมจีบหนุ่ม และคาบุรากิต้องมาเป็นเป้าหมายถูกจีบซะเอง ถูกจู่โจมจากเพื่อนสนิท คู่แข่ง รุ่นน้อง รุ่นพี่ สาวที่ตัวเองชอบก็ดันเมะกว่า เพื่อนสาวร่วมรุ่นก็เมะกว่า
เขียนไว้เล่นๆ แรงบันดาลใจจากระทู้ก่อนๆที่เคยพิมพ์เล่นๆกันที่ให้คาบุเป็นเคะ แต่กูไม่กล้าเอาลงเพราะแม่งเป็นวายไปซะ 90% ตัวละครหญิงมีแค่เรยฺ์กะ วาคาบะ นอกนั้นชายล้วนจ้าาาาาาา 55555555555555

>>182 กูเคยเขียนอยู่นะ แต่ว่ามันไม่จบตอน1ซักที (อุเมวากะก็ยังไม่ออก ขอโทษนะอาทัน)กูก็ดันขี้เกียจซะก่อน ทำให้กูรู้เลยว่าเขียนฟิคตอนนึงนี่ใช้เวลาเยอะมาก ขอบคุณโม่งฟิคที่คอยลงฟิคให้กันนะ กูแค่ลองเขียนตอนแรกก็ไม่จบนี่รู้ซึ้งเลยอ่ะ5555

>>184 กูเข้าใจความรู้สึกมึงเลย กูเขียนฟิคลงแค่ตอนเดียวแล้วมันตันไปต่อไม่ได้เลย...การเปลี่ยนจากผู้เสพเป็นผู้ผลิตแบบกระทันหันมันแย่จริงๆว่ะ...

>>183 กูไม่อ่านวายอะ ขออภัย //_\\"

แฟนอาร์ตใหม่ใน pixiv ภาพสุดท้าย คาบุวาคาบะนี่โคตรโชโจวเลย! เห็นภาพนี้แล้วอยากอ่านฉบับคิมิดอลเพียวๆเลยว่ะ ถถถถ
https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=62880686

>>186 กูชอบรูปสุดท้ายจัง เรย์กะเป็นตัวประกอบหลังฉากแล้วดูเป็นโชโจมากจริงๆ55555555555

>>186 ก็เพราะแบบนั้นล่ะ กูถึงไม่เอาลง ถถถถถถถถถถ
>>187 เรย์กะเป็นตัวประกอบในฉากทีไร เกิดโมเมนต์โชโจทุกที

>>186 โอ๊บมึงงง ภาพนี่โคตรโชโจว ถ้ามีสกรีนโทนอีกนิดนึงนี่ใช่เลย555555 ชอบภาพที่ท่านเรย์กะถือพัดถือร่มแล้วมีตัวละครอื่นตัวเล็กๆอยู่รอบๆ น่ารักกกกก////////

>>186 ทำไมชุดกลายเป็นเฉดแดงไปได้หว่า นี่มีความต้องใช้มโนอย่างแรง หรือต้องให้เข้ากับกุหลาบๆวะ ถถถถถถ แต่ก็จำได้ว่าในเรื่องบอกชัดมากว่ามัธยมชุดขาวโบน้ำเงิน ตอนประถมชุดดำเพราะจะได้เลอะยาก พอมาแดงเบอร์นี้นี่กูเงิบเบาๆ แล้วรูปด้านล่างข้างๆวาคาบะคือคาบุอ่อวะ แต่งชุดได้รุ่ยมากค่ะะะ ผิดจากอิมเมจและที่บรรยายมาตลอดเป็นคุณชายเนี้ยบ นี่ถ้าบอกว่าเป็นพวกอุเมวากะกูก็เชื่อเลยนะเนี่ย 5555555 เป็นแฟนอาร์ตที่หลุดจากบรรยายออริไปแรงมาก

>>186 โอ้ยชอบบ โดยเฉพาะภาพสุดท้ายความโชโจนี้ เหมือนท่านเรย์กะกับเอ็นโจเป็นตัวประกอบที่คอยเฝ้ามองคู่หลัก

>>190 แถมเพิ่มว่ากูไม่ชอบที่เรย์กะดำ 5555555555 ในเรื่องออกจะขาวบริ๊งโอโม่

เออแต่ในบรรดาตัวละครเหลืองๆนี่ชอบเบียทริซนะ 5555 รู้สึกเดาออกชัดๆว่าใครคือแค่คู่สองนาย-หมานี่

>>193 กูเหมือนจะเห็นท่าอิมาริ....มั้งนะ ที่ถือขนมแล้วโบกไม้โบกมือให้ เดาว่าใช่มั้ง

>>192 ดูยังไงว่าดำวะ กูก็เห็นเป็นเฉดสีผิวปกติ แค่นักวาดคนนี้เขาลงสีสไตล์นี้อยู่แล้วมึงไม่ชอบรึเปล่า มึงจะเอาขาวขนาดไหนล่ะ
ชุดแดงมันเด่นดีมั้งเลยใช้ชุดแดง กูไม่ได้คิดอะไรมากกับเรื่องสีชุด สีผิว มีคนวาดมาให้ดูก็โอเคแล้ว ยังไงแฟนอาร์ตก็คือแฟนอาร์ต ไม่ได้มาจากอฟช.อยู่แล้ว นักวาดอยากวาดอะไร ใครแต่งตัวแบบไหน ลงสียังไงไม่เห็นแปลก ขนาดทรงผมของเรย์กะที่นักวาดแต่ละคนวาดมาก็ยังไม่เหมือนกันซักคน

>>194 คนที่ถือขนมแล้วโบกมือคือวาคาบะว่ะกูว่า ข้างๆที่กอดอกคืออาริมะ ที่ทำหน้าโกรธๆอยู่ล่างสุดคือคาบุ ส่วนที่อยู่ตรงพัดคือเอ็นโจกับยูกิโนะ สองสาวมุมขวาคือเซริกะกับคิคุโนะ ที่ทำหน้าร้องไห้นี่ไม่แน่ใจ หัวหน้าห้องมั้ง

>>192 ดำตรงไหนว่ะกูว่านั้นขาวอมชมพูแค่มีสีชมพูมากกว่าขาวไปแค่นั้นเอง

>>195 สำหรับเฉดขาวจัดเหมือนกระเบื้องแบบขาวซีด โทนนี้ดำแล้วนะกูว่า อิงกับแฟนอาร์ตอื่นคือสีขนาดนี้จะเป็นตอนเรย์กะเด็กๆที่เคยใส่ชุดเขียวออกงานซัมเมอร์ Pivoine ละ แถมถ้าอิงว่าคนวาดเป็นญี่ปุ่นยังไงก็ดำเพราะเฉดขาวปกติมันคุ้นตากันอยู่ว่าประมาณไหน เวลาวาดตามมังงะตามอะไรก็ดูแบ่งได้อะว่าอันไหนขาวอันไหนจัดว่าคล้ำแล้ว เอาขาวขนาดไหนถึงว่าขาวสำหรับกูคือก็ขาวตามเฉดสีผิวปกติคนญี่ปุ่นนี่แหละ อย่าบอกว่าไม่มีค่ากลางนะเอาแค่ตามแฟนอาร์ตปกติยังพอรู้ได้แล้วว่าค่ากลางคืออันไหน มังงะกับเมะก็มีสีที่เห็นแล้วรู้สึกอยู่ละว่านี่ขาวนะ นี่เริ่มเข้ม ก็คอมมอนเซนส์ป่าววะ อันนี้ออกเฉดน้ำตาลชัดเจน ถ้าขาวควรออกขาวเหลืองกว่านี้

เรื่องชุดกูซีเรียสก็ไม่แปลก มึงไม่ซีเรียสก็ไม่แปลกเพราะมันเรื่องของมึง แต่กูซีเรียสแล้วคอมเม้นแล้วมึงมาทักเนี่ยแปลก คือกูต้องคิดเห็นไปทางเดียวกับมึงรึไงวะอันนี้สงสัย เรื่องชุดส่วนใหญ่กูเห็นวาดมาก็อิงตามออริทั้งงั้น ก็มันแฟนอาร์ตเรื่องนี้นี่หว่า ไม่อิงตามที่บรรยายมาแล้วอิงตามอะไร ไม่งั้นก็ชุดไปรเวศไปเลยจบเรื่อง ทรงผมไม่เหมือนกันเพราะไม่เคยบรรยายละเอียด ยาวแค่ไหนก็ไม่เคยบอก แต่มีบอกว่ามีหน้าม้าและรวบไปผูกริบบิ้น ถ้าไม่อิงออริแล้วทำไมทุกคนวาดมาแบบนี้หมดต่างแค่ความอน่นและความยาว เพราะก็ไม่เคยบรรยายชัด

>>196 กูว่าท่านอาริมัแล้วข้างๆท่านพี่ เพราะวาคาบะคงไม่ใส่ชุดผู้ชายหรอกมึง นั่นมันสูททางการกระดุมสองแถวเลยนะ ทั้งคู่เลย ชุดทำงานผู้ชายชัดๆ

>>199 นี่ไงโผล่มาละ เหตุผลว่าควรอิงออริมั้ย เพราะมันก็คือการสื่อสาร อย่างในเรื่องเขียนว่าเครื่องแบบเสื้อตัวนอกเป็น Blazer ออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ดัง แค่ความเป็นเบลเซอร์คนอ่านก็คิดภาพมาละล่ะว่ามีกระดุมแถวเดียว พอรวมกับแนวแฟชั่นยิ่งยังไงก็คงมีแถวเดียว

แต่ถ้าย้อนไปดูข้างบนตรงเรย์กะก็เห็นนะว่ากระดุม 2 แถว ดูไปแล้วไอข้างล่างก็คงชุดนร.ซุยรันอ่ะแหละ กูก็เข้าใจที่บอกว่าสองแถวนี่มันชุดสูททางการเพราะเห็นแนวนี้ยังไงก็ไม่นึกถึงเบลเซอร์ที่ใส่เป็นแจ็คเก็ตคู่กับชุดเครื่องแบบ พอมีอะไรมโนมาเองเยอะๆก็มีปัญหาการสื่อสารทันที

>>200 ยอนไปดูเสื้อเรย์กะ กระดุม 2 แถวจริงๆ 555555 งั้นนั่นชุดนร.สินะะะ งั้นคงวาคาบะ

>>195 ตอนแรกกูก็ไม่รู้สึกดำนะ แต่พอมึงบอกคนวาดคนนี้ลงสีแบบนี้อยู่แล้วกูเลยย้อนไปดูมั่ง เท่านั้นแหละรู้สึกเรย์กะดำทันทีเลยว่ะ ถถถถถ /หล่องห้ายยยย ปกติเค้าก็มีลงผิวที่ขาวกว่านี้หรือขาวเหลืองเอเชียนะ มีภาพผู้ชายยังลงเฉดสีผิวมาขาวกว่าเรย์กะเลย

>>198 เรื่องสีผิวของตัวละคร มันก็เป็นสไตล์ลงสีของนักวาดแต่ละคนนั่นล่ะ จากสายตากูมันก็ไม่ใช่ออกไปทางเฉดดำคล้ำอะไรขนาดนั้น ดูจากตรงแก้มหรือตรงมือฝั่งที่แสงเข้าก็ขาวอมชมพูอยู่ อาจจะลงเงาด้วยสีเข้มไปบ้าง แต่กูว่ามันก็ไม่ใช่เฉดคล้ำอยู่ดี
ส่วนเรื่องชุดจากแฟนอาร์ตกูบอกมึงเหรอว่ามึงก็อย่าซีเรียสไปเลย กูบอกว่ากูไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะยังไงมันก็แฟนอาร์ต ไม่ใช่อฟช. กูไม่จำเป็นต้องไม่พอใจอะไรเลย ดูจบแล้วก็จบไปไม่สนใจ วาดผิดมันก็เป็นปัญหาของนักวาดเองไม่ใช่ของกู ส่วนมึงจะไม่พอใจแล้วจะไปจัดการยังไงต่อนั่นก็เป็นเรื่องของมึงเอง กูก็ไม่เกี่ยวอยู่ดี

>>199 ไม่รู้สิ กูก็เดาเอา ถ้าจะให้ตรงก็ต้องให้นักวาดเขียนชื่อกำกับมาอะนะ

>>203 เรื่องสีผิวนี่กูไปเปิดดูตามที่คนบอกหน้า 3 กับ 5 ของนักวาดคนนี้ เอาแค่คนนี้มันก็ต้องเป็นสไตล์การลงสีเค้าป่ะ กูจะบอกแค่ผู้หญิงในหน้า 3 กับ 5 นั่นแหละขาวสำหรับกู ขาวมากด้วย จะว่าเป็นที่สไตล์ลงสีก็ไม่ใช่ละ คือวาดมาเรย์กะดูดำอยู่ดี

เรื่องชุดนี่ช่างแม่งเหอะเอาจริงๆ ที่กูยกมาพูดแค่ว่าประโยคมึงด้านบนๆบอก มีคนวาดมาให้ดูก็โอเคแล้ว ก็เลยรู้สึกแบบอ้าวแล้วกูไม่โอเคนี่กูทำตัวมีปัญหารึเปล่านะ มันก็แค่อะไรทุกอย่างในโลกก็ต้องมีคนคริติคไม่เห็นแปลก ยิ่งงานที่เอาลงสื่อ มันไม่ใช่พอใจไม่พอใจอะไรเลย ก็แค่วิจารณ์เนื้องานจำเป็นต้องมีอารมณ์ความรู้สึกส่วนตัวด้วยรึไงวะ ก็แค่ความเห็นมั้ยนะ แต่จบๆไปเหอะรู้สึกจะลากต่อคือมันชักคุยกันไปคนบะประเด็น มองคนละมุมละ

สรุปของกูก็วนกลับไปแค่ที่เรย์กะดำแบบไม่เกี่ยวกับเทคนิคการลงสี เพราะคนนี้วาดมาแบบขาว และขาวมากด้วยก็ยังมี

>>202 นักวาดคนนี้กูลองคุ้ยๆงานเก่าดู(เมื่อกี้ไม่ได้ดู) ก็เห็นมีลงสีหลายๆแบบหลายๆสไตล์ไว้อยู่นะ งานเรย์กะก็คงเป็นอีกสไตล์นึงที่เขาอยากทำมั้ง เพราะมันดูโดดออกมาจากผลงานเก่าๆเขาเลย สไตล์เหมือนหน้าปกการ์ตูนโชโจซักเรื่องที่กูว่ากูคุ้นๆอยู่ ขอนึกชื่อก่อน 55555555

ทำไมจู่ๆกูก็นึกถึงวลีเด็ดว่าน้ำไม่ได้ท่วม แต่น้ำรอระบายอยู่ 5555 บางทีก็มีจุดอะไรคล้ายๆ

เห็นการลงสีล่ะนึกถึงการ์ตูนยุค 80-90 ราวๆนั้น แต่วาดสวยน้า เบลอรายละเอียดทิ้งไป

เรื่องสีผิว กูเข้าใจว่าเพราะในภาพกางร่มรึเปล่าเลยลงสีแบบนั้น คืออยู่ใต้ร่มมันต้องมีเงาเยอะกว่าคนที่ยืนกลางแสงเฉยๆอยู่แล้วเปล่า
ส่วนตัวเท่าที่กูดูโทนสีที่เขาใช้กูว่าไม่เข้าข่ายผิวคล้ำเลยนะ แค่ไม่ขาวจัดเท่านั้นเอง แต่บางงานของเขาที่เห็นสีผิวขาวกว่ากูว่าทั้งสไตล์วาด ลายเส้น
กับสไตล์ลงสีไม่เหมือนภาพแฟนอาร์ตท่านเรย์กะรูปนี้เลยสักภาพนะ ส่วนภาพไหนลายเส้นสไตล์แบบเดียวกันก็ลงสีเนื้อโทนนี้ไม่ก็ใกล้เคียงหมดอะ

>>205 กูหนีไปเล่นเกมมา กำลังจะนอนแล้วแต่เพิ่งนึกได้เลยมาตอบหน่อย 55555555555555
สไตล์ลงสีแบบนี้กูนึกถึงพวกการ์ตูนหรืออนิเมะยุคเก่าว่ะ อย่าง Tokimeki memorial /Tenchi muyo / Saber Marionette j หรือการ์ตูนเก่าๆอะไรทำนองนั้นอ่ะ กูเลยไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเฉดคล้ำอะไรหรอก ไม่เชื่อลองชื่อเอาไปหาดูสิ ลงสีสไตล์นี้กันหมดแหล่ะ
ไม่รู้ว่าคนวาดลงสีสไตล์นี้เพราะมีนัยยะอะไรต่อดิบตอนล่าสุดรึเปล่านะ หรือจะล้อท่านเรย์กะในสไตล์การ์ตูนยุคเก่าก็ไม่รู้สิ

แปลไทยมาแล้ว ขอบคุณโม่งแปลนะจ๊าาา~
สุดท้ายแม่งก็ด่าผสมโรงกันไปมา ในสภาพอันน่ากลัวของเหล่าคุณหนูซุยรัน มีเพียงเจ้าแม่ที่รอดพ้นสภาพยับเยินได้
สุดท้ายอาริมะก็มาแล้ว หายไปหลายบทเลยนะนาย 5555555555555 *น่ำตาไหล*
กูกรี๊ดตรง "ฉันเชื่อ" ของคาบุมาก เซริกะคิคุโนะขอร้องให้เชื่อ พอพูดปุ๊บ โอ้ยยยย โชโจสุด ฟินตัวแตกกกกกกกก
สุดท้ายนางก็ขายความลับเอ็นโจ 555555555555555555 ตอนท้ายยังบอกไว้ว่า
"คุณคิโชวอินมีบุญคุณกับผมก็มาก คราวนี้จะทำเป็นไม่เห็นแล้วกัน" "จากนี้ก็ฝากตัวด้วยนะ" พร้อมรอยยิ้มดำมืด
สงสารเจ้าแม่ 5555555555555 กูก็กลัวอะ ฮือ

รัชทายาทออกโรงหลังจากบทหายไปนาน กูโครตปลื้มเลยมึง มีจอมมารออกโรงไม่กี่บรรทัดด้วย

สรุป ก็ตบกันจริงๆด้วยสินะ ถถถถถถถถถถ
อาริมะมีบททั้งทีแต่ก็เกือบแย่แล้วนะนาย เข้าไปกลางวงสาวๆที่กำลังเดือดไม่ใช่เรื่องสนุกเลยซักนิด กูเคยมีประสบการณ์อยู่กลางวงสาวๆที่กำลังตบกันนี่ล่ะ ไม่น่ากลัวหรอก แต่น่ารำคาญมากกว่า

ตอนนี้กูรู้สึกถึงความยูริอยู่เบาๆตรงเซริกะกับคิคุโนะนี่ล่ะ ถ้าต้องเลือกระหว่างเรย์กะกับคาบุรากิในตอนลำบาก สองคนนี้เลือกเรย์กะทันทีจริงๆด้วย เป็นห่วงว่าเรย์กะจะดูไม่ดีเลยขอร้องให้ผู้มีอำนาจสูงสุดในโรงเรียนเชื่อ มิตรภาพสาวๆนี่ดีจัง ฮุๆๆๆๆๆๆๆๆ กูรักกลิ่นหอมของทุ่งลิลลี่โครตๆ

สุดท้าย เรย์กะขายจอมมารแบบนี้ โครตใจกล้า คิดว่าเขาจะไม่รู้สินะว่าเธอเป็นคนปล่อยข่าว ที่ไหนได้ รู้เต็มๆเลยจ้า ไอ้ท่อน "จากนี้ไปก็ฝากด้วยนะ" มันหมายความว่ายังไงง่ะ คือเชิญให้เรย์กะเอาข่าวไปปล่อยตามสบายเหรอ ไม่ค่อยเข้าใจ

ฮ่วย! กูงอนท่านจอมมาร แก้ข่าวเพื่อความสบายใจของกูก็ไม่ได้//ลูกเรือเศร้า
ตอนนี้กูกระโดดไปแตะๆเรือคาบุละกัน ให้คะแนนความเก๊กขรึม

>>213 ข่าวเอ็นโจไปเดท ก็กลายเป็นเหยื่อสังเวยช่วยกลบข่าวของเจ้าแม่ไปแล้วไง แถมประสิทธิภาพสูงมาก ปัดเรื่องนี้ออกไปได้เนียนๆแทบจะทันทีเลยด้วย จะนับว่ามีประโยชน์ก็ได้มั้งนะ ถถถถถถถถถถถ
เอาเป็นว่ารอดูไปละกัน เดี๋ยวก็รู้เอง

>>214 เป็นศัตรูกับภูเขาต้องอดทนสินะ เสี่ยงล่มตลอดเวลาเลย แม่งงงงง

>>212 กูว่ามันหมายความทำนอง อย่าคิดว่าเรื่องนี้จะจบง่ายๆ ตรงนี้นะจ๊ะเบบี๋ เรายังต้องผูกพันชำระบัญชีกันอีกนานจ้ะ อย่าให้มีเป็นครั้งที่สองนะจ๊ะ
สรุปเป็นข้อความขู่สไตล์เอ็นโจนี่หว่า

ขอบใจโม่งแปลน้าาาา

อุกรี้ดดด. มิตรภาพช่างงดงาม. ริรินะให้ 10 เต็มเลย. ไม่เกี่ยวอะไรแค่อยากปกป้องท่านเรยกะ. หวังว่าท่านเรยกะจะเห็นความดีของริรินะบ้างนะ. เซริกะกะคิคุเนะก็น่าร้ากกก. กะแล้วว่าคาบุต้องปิดประชุม ทำไมเวลาอยู่กัน2 คนกะเรยกะแล้วไม่เหลือมาดเลยน้าา. คาบุ. อยากเห็นตอนอยู่กะวาคาบะง่ะ. ว่าบรรยากาศเป็นไง. สุดท้ายจอมมาร 3 บรรทัด และนายตัวสำรอง. เกือบเท่แล้วนะนาย. พยายามอีกหน่อย 555

>>216 อ่อ เข้าใจละ ถถถถถถถถถถถ
แต่กูแอบรู้สึกว่าฮีก็ดูบันเทิงอยู่นะ คงไม่ได้คิดจะเอาเรื่องเรย์กะจริงๆหรอก แค่มาแหย่สไตล์จอมมาร จากนั้นให้เรย์กะไปเหงื่อตกเองทีหลัง และฮีคงอยากดูคุณคิโชวอินหน้าซีดด้วยมั้ง พอคิดแบบนี้แล้วรู้สึกฮีซาดิสม์โครต

>>218 กูก็ว่าฮีมาทักเอามันไปงั้น ที่รู้ว่าเรย์กะขายตัวเองไปก็แปลว่าแอบดูอยู่ทุกจังหวะใช่ไหมวะ 55555 แต่จริงๆ ฮีอาจจะแอบสะเทือนใจเล็กๆ อยู่ก็ได้นะ โธ่ คุณคิโชวอิน แทนที่จะหึงที่ผมมีเดท ดันเอาข้อมูลไปขายซะงั้น นี่คุณไม่รักไม่ห่วงใยผมเลยใช่ไหม //กัดผ้าเช็ดหน้า

>>219 ไม่ได้แอบดูหรอก ก็นั่งกินข้าวกับคาบุทุกวันเหมือนเดิมนี่แหละ นั่งอยู่ข้างกรรมการเกาะขอบสนามมวยเลย

แปลไทยตอนล่าสุดเอ็นโจน่ากลัวชิบหาย นี่แสดงว่าแอบดูมาโดยตลอด พอถูกนินทาเลยต้องมาทักทาย(?)สินะ

>>219 อย่างอีตานี่ไม่พลาดหรอกมึงงงง ขนาดกินข้าวหมดจานยังรู้ เรื่องที่เรย์กะเพิ่งปล่อยข่าวตัวเองไปสดๆร้อนๆไม่มีทางซะล่ะที่จะไม่รู้ 555555555555
ฮีอาจจะเก็บไปฟินอยู่คนเดียวสองต่อ นับว่าเป็นโชคสองชั้นอะไรแบบนี้ก็ได้นะ อย่างแรกได้เป็นประโยชน์กับคุณ อย่างที่สองได้แกล้งคุณคิโชวอิน เป็นการเอาคืนจากเรื่องนี้ๆๆๆๆ สนุกจังเลยครับ ก็เป็นได้นะ

แต่เห็นใจอาริมะอยู่นะ ตัวเองห้ามแทบตายไม่ได้ผล คาบุโผล่มาปุ๊บ ทุกคนเชื่อฟังทันที และอาริมะก็หมดบทไปแบบนั้น รู้สึกสงสารอยู่เบาๆ พาวเวอร์น้อยชิบเป๋ง

>>223 ที่มาตบกันนี่มีแต่fcคาบุรากิ/เอ็นโจนี่นา ไม่ฟังนายตัวสำรองอยู่แล้วล่ะ

>>223 เออ กูก็เห็นใจเล็กๆ ตัวเองอุตส่าห์ฝ่าเข้ามาคนแรก กว่าจะแยกวงได้ก็คงแทบแย่ คาบุพูดคำเดียวเงียบกริบทั้งวง ยิ่งถ้าฮีมีปมเรื่อง Pivoine อยู่ด้วยแล้วคงยิ่งเซ็งชีวิตหนักเข้าไปอีก

นายตัวสำรอง​เป็นแค่กรรมการ​เวทีไกล่เกลี่ย​ให้แยก แต่คาบุรากินี่มาพูดเจ็บเหมือนอัปเปอร์คัตขวา​ใส่สาวๆ ถถถ

ส่วนเอ็นโจกลายเป็นเสี่ยสปอนเซอร์​จัดช่วงแจกทองท้ายรายการ​จนคนดู​ลืมเรื่องมวยไปหมดแล้ว 5555555

ตบกันจริงๆด้วยเหวยยยย แซ่บจริงไรจริงตอนนี้
สรุปต่อให้เป็นโรงเรียนคุณหนูแต่ผู้หญิงทะเลาะกันก็ยังสไตล์นี้เลี่ยงไม่ได้สินะ 5555 ทำไมจากบรรยายมากูรู้สึกว่านิรินะจะจัดหนักสุดเลย อ่านจากบรรยายว่ามีผมหลายเส้นในกำมือนางแล้วกูลั่นนนน นี่ทึ้งหัวกันขนาดไหน๊~

อาริมะของกูวววววว อุตส่าห์ออกมาห้ามแบบบทเท่ๆแล้วแท้ๆ เกือบโดนรุมยำ แถมพอคาบุโผล่มานี่ประโยคเดียวสงบกันทันใด กูสงสารอาริมะจริงงงง เกือบหล่อละ ขออีกนิ๊ด รอบทส่งให้ครั้งต่อไป โฮววววว เจอ"ฉันเชื่อ"ไปคำเดียวอาริมะจืดสนิททันที ขำที่เรย์กะปากบอกกลัวแต่สุดท้ายเอาข่าวเค้ามาขายกลบกระแส 55555 ตกลงคืออะไรของเธอ ความกลัวไม่มีอานุภาพเท่าผลประโยชน์ที่จะได้สินะะะ

ท่านเรย์กะโดนจับได้คาหนังคาเขามากๆ ท่านเอ็นโจอยู่ทุกที่สินะ~ ยอมแล้วววว ท่านจอมมารรร

>>228 ขนาดในโม่งตอนนั้นด่าฮีด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องอะไรซักอย่าง เว็บล่มไปหลายชั่วโมงเลยนะโว้ย 555555555555
จอมมารอยู่ในทุกๆที่มากอ่ะ

>>229 รู้สึกตอนนั้นจะแซวว่า FA หล่อน้อยกว่าคนอื่น เวบล่มไปครึ่งวัน ถถถถถถถถถถ

>>229 กูจำได้ว่ากระทู้ก่อนๆมีคนจะเมนท์ฟิคแล้วจะบอกฮีว่าสมน้ำหน้าหรืออะไรทำนองนี้มั้ง มือถือค้างไปเลย อาถรรพ์ชิบหาย 55555555
>>230 จอมมารโครตขี้น้อยใจอ่ะ 555555555555

ขอบคุณโม่งแปลมากกกกก ตอนนี้ออกมาครบสามหน่อเลยวุ้ย คาบุใช้พลังจักรพรรดิสุดก็ตอนนี้ละมั้ง ให้ความรู้สึกว่าออร่าพวยพุ่งมาก อาริมะนายสู้เค้านะ อย่าไปยอมแพ้5555 เอ็นโจนี่ก็สมกับเป็นจอมมารมากอ่ะ โผล่มาแบบสยองแล้วจบที่รอยยิ้มดำมืด5555555555

ขอบคุณโม่งแปล คาบุที่ออกมาห้ามนี่นายเป็นใครไม่ใช่ไอ้บ้าหรอ อาริมะนี่โผล่มาบทน้อยแล้วยังแป๊กอีกต่างหาก ส่วนเอ็นโจนั่นทำให้เรย์กะเผลอทำสัญญาจอมมารไปแล้ว สมเป็นจอมมารจริงๆ ตอนท้ายๆที่จอมมารโผล่เล่นเอาฮาเลยเพราะอยู่ดีๆฮีแกก็วาปมาข้างหลังเล่นเอาเรย์กะสะดุ้ง

เอ็นโจโคตรน่ากลัวอย่างกับผีตามหลอกหลอน เรย์กะเอาคืนนิดๆหน่อยๆไม่ได้เหรอ เอ็งเป็นคนพูดยั่วเขาก่อนนะ กูหนาวสันหลังตามเรย์กะไปแล้ว
คาบุโคตรเท่.. เท่วันเท่คืนมาก กูเข้าใจสาวๆในเรื่องที่หลงแล้ว เท่โพด
ทั้งขำทั้งสงสารอาริมะ ชายโดดเดี่ยวกลางหมู่นารีชัดๆ โชคดีที่รอดมาได้นะ นายเก่งมาก//ตบบ่า ริรินะน่าร้ากกก โผล่มาทีก็ฟันโชะๆเลย ตอนอาริมะถามก็พูดเสียงดังฟังชัด เอ็นดูที่ไล่ไปก่อน อาริมะมองว่าริริมาช่วยเรย์กะเฉยๆไม่มีอะไร
ชักหัวเรือริริอาริ สาวไฟแรงกับประธานสุดเคร่ง นึกภาพสองคนนี้เมาท์เรื่องเรย์กะกันคงน่ารักดี
กูชอบความมิตรภาพของเพื่อนเรย์กะ;_; แต่ละคนต่างพุ่งเข้าปกป้องเรย์กะมาก ก็ขนาดหักธงรักไปทำปุ๋ยธงเฟรนด์โซนนี่นะ..

พอดูจริงๆ ก็เป็นศึกหลายฝ่ายจริงนะไม่มีใครยอมใคร แก๊งซึรุฮานะ & เซริกะคุิคุโนะ VS. สภานักเรียน, ริรินะ VS. แก๊งซึรุฮานะ แต่ริรินะก็คงด่าสวนกลับเหมือนกันตอนเจอย้ำเรื่องนักเรียนกลุ่มนอกๆ เพราะในกลุ่มนางก็มีมินามิคุงที่เป็นเด็กใหม่ม.ปลายอยู่ด้วย ตัวนางเองก็ไม่เข้าข่ายสายเลือดแท้ สรุปว่าเป็นศึกตะลุมบอน

พอคาบุมาปุ๊บ บทท่านประธานเราก็หายปั๊บ หายไปจริงๆนะ หายไปเหมือนนางอาจจะจัดการอะไรต่อแต่ท่านเรย์กะไม่สนโล้ว ปล่อยข่าวกลบข่าวลือดีฝ่าอะไรแบบนี้ "ชั้นเชื่อ"คำเดียวของคาบุรากินี่อิมแพคมาก เหมือนคนละคนกับตอนสัญญาเลือด ฮา

>>236 ก็คาบุฮีมีพาวเวอร์ที่สุดในโรงเรียน และเป็นที่คลั่งไคล้หลงใหลของสาวๆเกือบทั้งโรงเรียน มีประกาศิตมาขนาดนี้ สาวๆจะขัดขืนต่อต้านก็เกินไปหน่อย แถมคำพูดก็มีน้ำหนักน่าเชื่อถือด้วย
แต่พวกนักเรียนชายนอกจากอาริมะก็ไม่มีใครคิดจะเข้าไปแยกตอนตะลุมบอนกันเลยสินะ อยู่วงนอกดูสาวๆตบกันกลางโรงอาหารเหมือนดูโชว์กันไป

>>237 เพราะว่ารู้ตัวล่ะมั้ง นี่ขนาดอาริมะกล้าหาญและเป็นท่านประธานนร.ทั้งที ยังหวิดจะกลายเป็นเป้าหมายต่อไปของสาวๆที่กำลังมีน้ำโหละ ลองเป็นนร.ชายตัวประกอบเอ็กซ์ตร้าคนอื่นนี่ได้กินยำใหญ่กันพอดี

>>238 มันก็ดูเป็นฉากตอกย้ำความไร้พาวเวอร์ของอาริมะดีนะ ตัวเองห้ามมวยแทบตาย ห้ามไม่ได้ แถมทำท่าจะมีต่อก๊อกสอง แต่พอคาบุปรากฎตัวพูดไม่กี่คำก็เงียบกันหมด แล้วเรื่องก็จบไปแบบเงียบๆจืดๆแบบโดนตัดจบ ถ้าอาริมะที่มีปมเรื่อง pivoine หรือพวกความเหลื่อมล้ำอยู่ เจอแบบนี้เข้าไปจะเฟลหนักรึเปล่าก็ไม่รู้สิ

ตอนล่าสุดกูสงสารอาริมมะมากอ่ะ คือเหมือนเป็นประธานแค่ชื่อ บอกอะไรใครก็ไม่ฟังพูดตั้งนานก็เกือบจะโดนไปด้วยละ แต่พอคาบุมาปุ๊บพูดไม่กี่คำทุกอย่างหยุด พวกนางติ่งคาบุก็จริงอยู่ แต่ใครเจอแบบนี้ก็เฟลว่ะ สงสารชิบหาย อาริมะของบ่าวววว ,___,))

>>239 อ่านแล้วก็คิดขึ้นมาว่า อาริมะอาจจะรู้สึกด้อยกว่าจนต้องไปอัพหล่อ สร้างความป๊อปปูล่าแข่ง แบบฟิคเอ็นโจเร่าร้อน+คาสโนว่าคาบุ 55555555555555

>>241 แล้วอาริมะจะเลือกธีมไรวะ ราชินีเรอะ55555555555555555555555555555555555555555

>>241 คราวนี้จะเอาคาแรคเตอร์แบบไหนดี ยันเดเระดีมั้ย 555555555555

>>243 กูอยากอ่านท่านเรย์กะยันด้วยยย

>>243 กูว่าคาแรคเตอร์ชายเสเพลก็ดีนะ เป็นคนดีมาตลอดมันไม่สนองนี้ดพวกเธอใช่ไหม ด๊ายยยยยยยยยยย จากนี้ไปเป็นยุคของอาริมะแบดบอยแล้ว!

>>241 มึงนี่........กูปั่นงานอยู่นะ เดี๋ยวปั๊ดก็งอกฟิคออกมาอีกฟิคหรอก 555555555555555555
อาริมะจะคาแรคเตอร์แบบไหนดีวะ คูลเดเระก็ชักไม่ได้ผล ยันเดเระคนน่าจะกลัวเกิน ซึนเดเระแบบริรินะ..."ชะ ชั้นก็ไม่ได้อยากจะปกป้องเธอหรอกนะ แค่เดินผ่านมาเท่านั้นแหล่ะ" หรือจะไปแข่งคาสโนว่ากับคาบุรากิดี 555555555555

>>246 เป็นจอมมารอาริมะ ผู้คิดจะแย่งชิงแฟนคลับคาบุรากิท้้งหมดมาเป็นของตัวเอง ถถถถถ

>>247 มีทั้งเอ็นโจผู้เร่าร้อน คาบุรากิผู้คาสโนว่า และจอมมารอาริมะงั้นเรอะ...โรงเรียนนี้น่ากลัวชิบ ถถถถถถถถถ

รอยยิ้มดำมืดของเอ็นโจจจ เรย์กะซวยแบ้ว(ไม่มีความสงสารอยู่ในน้ำเสียง) ตอนนี้หลายตัวละครมีบทบาทดีนะยกเว้นวาคาบะ พอคาบุสายโหดมาก็นึกโหดได้ไม่สุดเพราะท่านเรย์กะดันนึกถึงตราประทับเลือดเสียก่อน55555 แถมแฮนด์ครีมนั่นอีก ฮึ่ม อาริมะก็โคตรน่าสงสาร ในด้านบทน้อยคอยห้ามทัพ555555

>>248 ขรรม 555555 นึกภาพสามคนนี้อยู่ด้วยกันเเล้วเเบบ... น่ากลัว!! น่ากลัวเกินไปแล้ว!!!!!

ไปอ่านตอนล่าสุด เอ็นโจพูดเรื่องบุญคุณอีกแล้ว มี mind set เกี่ยวกับเรื่องนี้ ดูเป็นปมฝังใจอะไรพอสมควรเลยนะ ถ้าไม่ใช่ทางบ้านสอนมา ก็น่าจะเจอเหตุการณ์อะไรที่ทำให้คิดได้เองว่าทุกอย่างต้องตอบแทนกันด้วยคำว่าบุญคุณ ต้องแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ อยากรู้จริงๆว่าฮีไปเจอเหตุการณ์แบบไหนมาถึงมีความคิดแบบนี้ คือถ้าทางบ้านสอน ยูกิโนะก็น่าจะเป็นด้วยนะ เพราะน้องแกก็ดูมีเล่ห์เหลี่ยมตั้งแต่ตัวเท่านี้แล้ว แต่ชูสุเกะดันเป็นอยู่คนเดียว

>>251 คงมีเ

เหวย พิมพ์ยังไม่ทันไร มือลั่นไปโดนปุ่มส่ง โทษๆ

คงมีเฉลยในภายภาคหน้ามั้งว่าทำไมฮีถึงดูยึดติดกับแนวคิดนี้ขนาดนี้ ปูมาตั้งหลายครั้งแล้วว่าชอบพูดเรื่องบุญคุณตลอด น่าจะมีซัมติง

แต่อ่านตอนล่าสุดแล้วรู้สึกว่ามีเหตุการณ์อะไร เรย์กะนึกถึงเอ็นโจแนวๆตัวช่วย สิ่งช่วยเหลือตลอดเลย ไม่นึกทางตรงก็ทางอ้อม เช่น ตอนขอให้เป็นประธานแทน หรือตอนที่เอาเอ็นโจมาขาย นึกว่าเขาจะไม่รู้เหรอออออ จากเหตุการณ์ในอดีตไม่เป็นบทเรียนเลยรึไง ถถถถถ หรือติดนิสัยมาจากตอนอ่านคิมิดอลที่เอ็นโจปรากฎตัวทีไรก็อยู่ในฐานะผู้ช่วยเหลือตลอด ก็เลยวางใจงั้นสิ

จะขยับจากเรือจอมมารไปเรือคาบุก็ไปไม่สุดข่าาา ขาอ่อนทิ้งตัวลงเรือเดิมเพราะ"รอยยิ้มดำมืด" และ "จากนี้ไปก็ฝากตัวด้วยนะ" 555555 กลับไปน้วยชูสุมอยต่อดีกว่าเนอะ

ปล. คาบุเก็กขรึมจริง เกือบกรี๊ดแล้วล่ะ ติดแต่เจ๊เรย์กะดันระลึกตอนงอแงตราประทับเลือดขึ้นมาได้ หมดหล่อเบย ไซซายะกู

>>254 กูอยากเห็นฉากนี้เป็นมังงะหรืออนิเมะมากมึง อยากรู้ว่ารอยยิ้มดำมืดของฮีจะเซ็กซี่เร้าใจได้ขนาดไหน 555555

>>255 ถ้ากูได้เห็นรอยยิ้มดำมืดของท่านจอมมารนะคงใจเต้นโดขิๆ ทั้งฟินทั้งกลัว 55555

เห็นเมนท์นึงในแมวดุ้นว่าไว้ว่าเอ็นโจเหมือนฟูมิโตะใน Blood C เออ ก็เหมือนจริงอะไรจริงนั่นล่ะ 5555555555 พวกยิ้มนุ่มๆแต่มีแผนการในใจเยอะแยะ ความรักแบบแปลกๆที่มีให้นางเอก เป็นทั้ง S และ M ในตัวคนเดียวกัน แถมยังชงกาแฟเก่งอีกต่างหาก เหมือนกันขนาดนี้ก็อย่าไปลงเอยแบบเดียวกับฟูมิโตะนะเว้ยเอ็นโจ 555555555

>>257 กูก็ว่าเหมือน หรือพวกตัวละครภายนอกซอฟต์ๆ นุ่มๆ เนื้อในคิดมาก อิมเมจมันจะออกมาประมาณนี้กันหมดป่าววะ ภาพรอยยิ้มนุ่มๆ นี่โคตรใช่ อยากเห็นรอยยิ้มดำมืดมั่งจัง

เพิ่งอ่านแปลไทยตอนใหม่...
สังเกตมั้ยว่าทั้งตอนเรย์กะพูดอยู่สองประโยค55555555555 นี่มันตัวประกอบชัดๆ แถม"ไม่มีใครได้ยินเสียงกรีดร้องในใจฉันเลย"คืออะไร ใครจะอ่านใจเธอได้

นายตัวสำรองออกมาห้าม แต่ดูไร้พาวเวอร์มาก อันดับหนึ่งในซุยรันยังไงก็คาบุสินะ
ส่วนเอ็นโจนั้น ยืนอยู่ตรงนั้นตลอดสินะ อืม...

>>259 แต่ภาพจากภายนอกจะเป็นเจ้าแม่ยืนบงการแม่ทัพ(ริรินะ)ออกล่าศัตรูแทนนี่สิมึง เป็นทั้งตัวเปิด-ปิดสงคราม(เปลี่ยนเรื่อง)เลยด้วย มีขุนพลคอยเคลียร์แถมออกไปได้สวยๆอีกถถถถถถ

อ่านตอนนี้แล้วรักริรินะขึ้นมาเลย. ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เรยกะจะเห็นความดีของริรินะเสียที

>>259 ถ้าติดฟิลเตอร์เด็กซุยรัน มองภายนอกก็คงเห็นเป็นท่านจักรพรรดินีไม่ลดตัวลงมาตบกับปลาซิวปลาสร้อยให้มือเปื้อน ใช้ลูกน้องไปจัดการแทน ตัวเองยืนเฉยๆมองดูแบบเย็นชา สมเป็นจักรพรรดินีจริงๆ อะไรประมาณนี้ล่ะมั้ง

>>253 ถ้าในอดีต เอ็นโจไม่คิดทวงหนี้ เรย์กะคงกล้าพึ่งพาขอตวามช่วยเหลือ​ ​อาจจะสนิทกันมากกว่า​นี้ก็ได้นะ
ดีดลูก​คิดผิด​ราง​ทีก็พลาดยาวเลยจอมมาร โถววว

>>259 กูคัดค้าน กูเชื่อว่าเอ็นโจวได้ยินทุกคำ มองหน้าก็รู้ใจ//ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

>>263 กูว่าเอ็นโจเป็นสายนี้แหละดีแล้ว แล้วดูเรื่องในคิมิดอลก็น่าจะปูมาแนวๆ นี้ //ทางฝั่งโลกเก่าด้วยอะนะ

ส่วนตัวกูคิดว่าที่เอ็นโจคอยช่วยมาซายะได้หลายๆ อย่างก็เพราะรู้จักเลือกใช้ประโยชน์จากคนนี่แหละ แล้วกูว่าเรย์กะก็คงจะมองธาตุแท้เอ็นโจออกตั้งแต่แรกด้วย

ถ้าเอ็นโจไม่ทวงหนี้สิถึงจะแปลก แบบว่าคงทำให้เรย์กะระแวงว่า นี่มันจะมาทวงหนี้กูเมื่อไรแล้วก็จะพาลไม่อยากไปพึ่งพาอะไรเอ็นโจมากเพราะว่า หนี้เก่ายังไม่ได้ใช้ เพราะฉะนั้นการที่สองคนนี้เค้าผลัดกันติดหนี้คนละนิดละหน่อยมันคือการสร้างความสัมพันธ์ในระยะยาวไงมึง แบบว่ายอมให้เธอได้ใจนิดๆ หน่อยๆ

แล้วอีกอย่างนะ การที่เอ็นโจเป็นนักทวงหนี้แบบนี้วันดีคืนดีที่นางเกิดใจดีผิดปกติแบบเข้ามาช่วยโดยไม่หวังผลตอบแทนมันจะไม่ทำให้เรย์กะหวั่นไหวง่ายกว่าหรอวะ แบบว่า ทำไมวันนี้ท่านเอนโจใจดีผิดปกติ หรือว่าจะ... //ฮ้าาา ซู้ดดดด
.
อย่างไรก็ตามนี่เป็นการมโนของกูแต่เพียงผู้เดียว ช่วงนี้เสพกาวหนักไป
ใครก็ได้เอาฟิลเตอร์ออกจากตากูที

ถามหน่อยนะ เราเพิ่งเข้ามาใหม่ ถ้าจะแปะแฟนอาร์ตท่านเรย์กะของเราเอง แปะได้ตรงนี้เลยรึเปล่า

>>266 แปะได้เลยย

https://www.mx7.com/view2/zRnLzBF2ewGpby0y

ความจริงเราเรือเอ็นโจล่ะ แต่หนทางยาวไกล เลยวาดแฟนอาร์ตเรย์กะเต้นกะท่านพี่ตอนโตไปก่อน

>>259 เอ็นโจไง อ่านใจนางได้ จริงๆก็ไม่ได้อ่านใจ แต่มันเขียนไว้ที่หน้าหมด ถถถถถถถถถถ
>>265 กูก็เห็นด้วยกับมึงนะ และกูคิดว่าเรื่องนี้เป็นปมของเอ็นโจว่ะ ไอ้เรื่องติดหนี้ ตอบแทนบุญคุณอะไรเนี่ย มี mind set เกี่ยวกับเรื่องนี้จริงๆ พูดหลายหนแล้ว
>>266 ยินดีต้อนรับสู่กระทู้นะ และลงๆมาเลยจ้ามึง คนอื่นเขาก็แปะผลงานตัวเองให้ตรึมเหมือนกัน ไม่ต้องคิดมากเรื่องนี้หรอก

>>268 วรั้ยยยยยยยย งามค่ะ งามมมมมมมมมมม ท่านพี่หล่อจริงๆ เรย์กะก็สวย เส้นสวยด้วย กูชอบมาก

>>268 อ่ะยินดีต้อนรับจ้า รูปอย่างงามแต่โรลผมมาน้อยไ------ //โดนดอกโบตั๋นปักคอหอย

>>268 ง้ามมม เรย์กะดูเป็นคุณหนูมาก ท่านพี่ก็หล่อ แต่พอคิดถึงข้างในของนางแล้ว....

kyเรื่องผมม้วน เมื่อวันหยุดกูสระผมแล้วไม่ได้ไดร์ไม่ได้หวี เดินผ่านกระจกแล้วตกใจมาก ม้วนระดับไมฮามะ //ร้องห้ายยยยยย

>>273 ม้วนแค่นั้นเองเหรอคะ หึ จะม้วนทั้งทีก็ต้องให้ได้แบบฉันสิคะ //มองเหยียดๆแบบท่านเรย์กะ

>>274 ถ้าม้วนเลเวลนั้นกูจะขอแม่ไปยืดถาวร โฮรวววว

>>268 ในกระทู้นี้อ.ฮิโยโกะก็มาแอบโม่งกับเขาอยู่นะ เวลากระทู้พูดถึงอะไร ดิบตอนถัดไปก็พูดถึงสิ่งนั้นพอดี
ลองวาดเรย์กะเต้นรำกับเอ็นโจดูสิ เผื่ออ.แกเอาไปเขียน 555555555555555555555555

>>259 เอ็นโจไง ตามเธอทุกฝีก้าวจับจ้องทุกวินาที โผล่มาทุกที่ที่มีเธอ แถมพูดดักยังกะอ่านใจได้อีกด้วย

>>274 ท่านเร​ย์​กะ​ไม่มองเหยียดหรอก น่าจะเป็นอิวามุโระ​คุง​มากกว่า... //เจ็บหนักกว่าเดิม?

ขอแฟนอาร์ตแปลไทยตอนล่าสุดหนึ่งภาพ ถถถ
http://imgur.com/g8Qty2G

>>279 การ์ตูนสยองขวัญเหรอวะ มันจะน่ากลัวเกินไปแล้วววววววว 555555555555555555555

>>279 ขนลุกแทนท่านเรย์กะ หน้าแบบนี้มันยันชัดๆท่านจอมมาร แต่ก็ยังชอบเหมือนเดิมนะจ๊ะ ปล. วาดน่ารักได้ใจเราไป 100 แต้ม

>>279 สมเป็นรอยยิ้มดำมืดที่ทำให้ท่านเรย์กะเหงื่อไหลพราก เป็นกูหันไปก็ตกใจ มึงทำดี! //ชูนิ้วโป้งให้คนวาด

>>279 จอมมารยันเดเระชัดๆ ตอนนี้กำลังยันแตกซะด้วยสิ ถถถถถถถถถถถถ

>>279 พอเห็นรอยยิ้มดำมืดของจอมมารแล้วกูก็สงสัยว่ะ ว่ามาซายะจะได้เห็นอะไรแบบนี้บ่อยๆรึเปล่า ถ้าใช่ก็รู้สึกสงสารมาซายะอยู่เบาๆ 555555

>>284 คิดว่าไอ้ตอนเล่นเปียโน ที่ "หื้ม มาซายะ" คงโดนรอยยิ้มดำมืดใส่จนเสียวสันหลังต้องยอมเล่นเพลงให้เรย์กะแหงๆ ถถถถถ

>>279 ขนลุก5555555555 ทำไมเอ็นโจน่ากลัวขนาดนี้ ถ้ากูเป็นเรย์กะกูจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวด้วยแน่ๆ

>>285 ฉากนั้นเรย์กะบรรยายออกมาดูสว่างไสว มีเสียงเปียโนเคล้าคลอกลางสายฝนดูโรแมนติค แต่ถ้าอ.ฮิโยโกะบรรยายถึงความรู้สึกมาซายะในฉากนี้ กูว่าแม่งต้องฮามากชัวร์ๆ ดูเป็นอะไรที่น่าจะคอนทราสต์กันชิบหาย 5555555555555555

>>286 รู้ว่าเอ็นโจน่ากลัว เข้าไปยุ่งด้วยก็มีแต่เรื่องตามมา
แต่นางก็กล้าขายเขาเพื่อเอาตัวรอดได้ไม่สะทกสะท้านนะมึง ระดับความกลัวของนางนี่มันยังไงกันแน่วะเนี่ย กูล่ะสงสัยจริงๆ ถถถถถถถถ

>>287 วงวานบากะรากิเหลือเกินนนนน
>>288 หมาจนตรอกพอถึงเวลามันเลือกวิธีการไม่ได้นะมึงงงง

>>287

วันนั้นฝนตก ฉันเล่นเปียโนในห้องสโมสรแก้เบื่อตามคำแนะนำของชูสุเกะ

สายฝนโปรยปรายชวนให้หดหู่ ฉันเลยเลือกเพลง raindrop ของโชแปงให้เข้ากับบรรยากาศ พอเล่นจนจบก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย พวกสมาชิกในสโมสรก็เข้ามามุงชมเชยแถมขอให้เล่นต่อ แต่ฉันก็ปฏิเสธไปอย่างไม่ใยดี

ชูสุเกะกับคิโชวอินเข้ามากลางวงล้อม กระซิบกระซาบกันสักพัก ชูสุเกะก็หันมาบอกให้ฉันเล่นเพลงตามรีเควสของคิโชวอิน

"เฮ้ ใครบอกว่าจะเล่นกันน่ะ" ฉันปัดปฏิเสธ จะลุกออกจากที่นั่งแล้ว ก่อนที่ฉันหันไปเห็นชูสุเกะยืนยิ้มให้
"อื๋อ? มาซายะ"

รอยยิ้มกว้างนั้นแต่ดวงตาไม่ได้ยิ้มไปด้วยที่ทิ่มแทงมาทำเอาฉันสะดุ้งเฮือก ไม่รู้ว่ามีหน้าต่างบานไหนเปิดทิ้งไว้จนลมเย็นพัดวูบเข้ามาทำให้มือเย็นเฉียบ ราวกับมีรังสีอำมหิตดำมืดแผ่ซ่านออกมาจนเหงื่อกาฬฉันไหลพรากที่แผ่นหลัง ฝนตกเปาะแปะข้างนอกจู่ๆก็ซัดเทกระหน่ำ ฟ้าคะนองดังเปรี้ยงปร้างกัมปนาทเหนือห้องสโมสร บรรยากาศราวกับพายุไต้ฝุ่นซัดเข้ามาจนไฟตกวูบไปเสี้ยววินาที

คะ ความรู้สึกกดดันนี้มัน....

"....พะ เพลงอะไร"
"เอ๋?"

ฉันรีบถามคิโชวอิน แต่ยัยนั่นก็ยังละล้าละลังไม่ได้รู้สึกถึงความพรั่นพรึงในใจฉันสักนิด สำหรับตอนนี้เพลงไหนก็ได้ทั้งนั้นล่ะ! เร็วเข้าเซ่!

คิโชวอินรีเควส Fantasie Impromptu ถึงจะไม่ได้ชอบเล่นเพลงยุ่งยากนี้นัก แต่พอเหลือบมองชูสุเกะอีกครั้ง รอยยิ้มชวนผวานั่นก็ยังไม่จางหาย ฉันจึงต้องยอมตกลงพรมนิ้วบรรเลงทันที

ระหว่างเล่นก็แอบเหลือบมองอีกที บรรยากาศพายุเมื่อกี้นี้หายไปแล้ว ชูสุเกะก็กลับมาเป็นปกติ ยืนยิ้มแย้มเหล่มองคิโชวอินที่ยืนอยู่ข้างๆท่าทางมีความสุขใหญ่

ฉันไม่ใช่นักดนตรีรับจ้างนะ เจ้าบ้าเอ้ย!

>>290 ถ้ารับจ้างมันต้องได้ค่าตอบแทนนะ แต่นี่มันทำฟรีชัดๆ แรงงานทาสแล้วแบบนี้ ถถถถถถถถถถถ

>>290 จอมมารใช้พลังทีถึงกับพายุเข้าเลยเหรอวะ กูล่ะสงสารมาซายะจริงๆ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เล็กจนโต เจอเรื่องแบบนี้ไปกี่รอบแล้วหว่า...

>>268 ท่านพี่และเรย์กะคือดีอะ

>>290 เสมือนท้องฟ้าวิปริตแปรปรวนทันใด เปรี้ยงปร้างสว่างไสวอันตรายไปทุกที่ ถถถถถถถถถถถถ

>>290 แค่เพื่อนไม่ยอมรับรีเควสต์สาว ถึงกับใช้พลังเลยหรอม โหดร้ายกับไซซายะเหลือเกิน

>>295 สงสัยมาพักนึงละ ไซซายะคืออะไรอะ?

>>296 คือฟิคมะหมา ที่ตัวละครในนิยายเป็นหมาแต่ละสายพันธุ์ตามลักษณะบุคลิกนิสัยแต่ละคน

คาบุรากิ เป็นหมาพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้ หมาหล่อแต่ปัญญาอ่อน--- ชื่อ ฮัสกี้รากิ ไซซายะ
นอกจากนี้ก็มี เอ็นโจ ที่เป็นหมาพันธุ์ซามอยด์ ชื่อ ชูสุมอย
เรย์กะเป็นหมาพันธ์เดียวกะเบียทัน ชื่อ เรย์ทัน

>>296 เรื่องมันยาวว่ะ ถถถถถถถถถถถถ
เอาย่อๆก็...มาจากฟิคหมาที่เขียนกันในนี้น่ะ จุดเริ่มมันมาจากการที่มีคนเสนอว่าคาบุรากิเหมาะสมกับหมาพันธุ์ไซบีเรียน ฮัสกี้มากที่สุด หมาหน้าตาหล่อแต่ติ๊งต๊อง แล้วเอ็นโจเหมาะกับหมาพันธุ์ซามอยด์ เพราะหน้ายิ้มๆตลอดเวลา เลยมีคนเอาไปเขียนฟิคหมา เอาชื่อคนกับสายพันธุ์สุนัขยำรวมกันได้เป็นไซซายะกับชูสุมอย อยากอ่านก็ไปดูในสารบัญก็แล้วกัน
ปล.ฟิคนี้ลงในวันวาเลนไทน์ซะด้วย แม่ง แทนที่ฟิคในวันนี้จะเป็นอะไรหวานแหวว โดขิ โดขิให้สมกับเป็นวาเลนไทน์ เสือกเป็นฟิคหมาซะงั้นอะ ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

>>296 ไซซายะก็คือมาซายะนั่นเองงง เอาcharacterของมาซายะมารวมกับไซบีเรียนฮัสกี้(ที่บ้าๆบวมคล้ายกัน) เวลาเอ็นดูหรืออะไรก็จะเรียก
.
มีฟิคมะหมาด้วยนะเออ(สามหน่อเวอร์ชันหมา) อยากลองอ่านดูไปหาชื่อ มะหมา4ขา ในสารบัญดูได้นะ

>>297 >>298 >>299 พูดซะจนอยากอ่านเชียว แต่พรุ่งนี้สอบไฟนอล แล้วกูยังไม่ได้แตะหนังสืออออออออ (เพราะอยู่ๆก็อยากอ่านอฟช.แล้วติดลมไล่อ่านฟิคยาวต่อจนหมดวันหยุด)

>>300 อ่านหนังสือก่อนเถอะ ฟิคน่ะอ่านเมื่อไหร่ก็อ่านได้

>>298 มันก็เป็นรักหวานแหววโดขิโดขิของไซซายะที่ได้พบกับวาคาชิบะยังไงล่ะมึงงงงงงงงงง สมกับเป็นวาเลนไทน์ดีจะตายไป 5555555555

>>302 แต่เกือบถูกตอนเลยนะ

>>303 แค่ฝันไปน่า 55555555555

>>290 กูว่าบางทีที่คาบุแม่งเล่นรัวไม่ใช่แม่งเก่งหรอก มือสั่นเพราะพลังจอมมารอยู่ถถถถถถถ

เทียบสถานะของสองจอมมารกับผู้ติดตาม(?)ตามกาว

ท่านพี่-อิมาริกับเอ็นโจ-คาบุรากิ

คาบุนี่น่าสงสาร​กว่าเยอะเลยว่ะ 55555555

>>306 กูว่าอิมาริน่าสงสารกว่า คาบุอาจจะโดนปล่อยออร่าจอมมารหรือยิ้มดำมืดใส่บ้าง แต่ก็ไม่น่าจะโดนทำร้ายร่างกายแบบอิมาริ 5555555555
ท่านพี่แม่งทำกับอิมาริเหมือนทาสในเรือนเบี้ยเลยว่ะ ทุบตี บีบบังคับ แบล็คเมล์ อีตานี่ก็ไม่เข็ดด้วยนะ หาเรื่องอ้อนมืออ้อนเท้าท่านพี่อยู่ร่ำไป

>>307 เพราะอิมาริไม่เข็ดเนี่ยแหละ เลยดูน่าสงสาร​น้อยกว่า ฮีดูชิวรับมือได้ ท่าทางจะสนุกด้วยซ้ำที่แหย่มารได้ 555555
ส่วนคาบุนี่แค่ออร่าจอมมารก็เฮือก-กลับลำแล้ว ดูมีบาดแผลบอบช้ำ​ในใจ 55555555

>>308 กูอยากให้มี side story สองคู่นี้จัง อยากรู้จุดเริ่มต้นของมิตรภาพและเรื่องราวระหว่างนั้น 55555555555555
จะว่าไปท่านพี่กับอิมาริ คาบุกับเอ็นโจนี่โครตเงาสะท้อนของกันและกันเลยว่ะ รู้สึกเหมือนอิมาริเป็นเพื่อนคนเดียวของท่านพี่ เอ็นโจก็เป็นเพื่อนคนเดียวของคาบุ มีคนรายล้อมเยอะแยะ แต่ไม่เคยเห็นพูดถึงเพื่อนคนอื่นเลย เรย์กะยังมีเพื่อนเยอะกว่าอีกมั้งนะ

>>309 เขามีแค่กันและกัน แค่กๆ
คิดว่าเอนโจวคาบุก็มีเพื่อนกลุ่มใหญ่ที่ออกแนวผู้ติดตามแบบเรย์กะแหละแต่เพราะเรย์กะไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่และผู้ชายไม่ได้จะกลุ่มก๊กกันเหนียวแน่นแบบผู้หญิง เวลาส่วนตัวก็เลยจะเห็นแค่สองคนนี้อยู่ติดกันมากกว่าคล่องตัวกว่า

>>309 คิดว่าน่าจะมีเพื่อนคนอื่นนะ แต่แค่สองคู่นี้อารมณ์เหมือนเพื่อนสนิทตัวติดกันแถมฐานะทางบ้านพอๆกันอีก
อย่างคาบุน่าจะมีกลุ่มเพื่อนผู้ชายเวลาเล่นกีฬา ส่วนเอ็นโจก็มีคุยกับเณรน้อย คอยช่วยเพื่อนผู้ชายในห้อง
ท่านพี่กับอิมาริก็น่าจะมีเพื่อนในชมรมบ้างล่ะ

>>311 พูดก็พูดเถอะ เขายังมีกันและกันแต่เจ้าแม่เราซโลตลอด

แปลไทยตอนใหม่มาแล้ว ขอบคุณโม่งแปลมากจ้า
อ่านแล้วรำคาญทาคากิชิบ อะไรจะกลัวได้ขนาดนั้น แต่ตอนท้ายเรย์กะนี่....ก็รู้ความมีอิทธิพลของตัวเองนี่หว่า แล้วก็ยังไปลากมานั่งด้วย รู้ว่าเขากลัวตัวเองก็ยังทำ แกล้งเขาชัดๆ ดูไม่สะทกสะท้านสำนึกผิดอะไรเลยด้วย ติดนิสัยเอ็นโจมาเร้ออออออ ถถถถถถ

>>313 เขาบอกเนื้อคู่มักเหมือนกัน ซุ๊ดดดด //กาวหนักมากกู

แปลไทยมาแล้ว ขอบคุณโม่งแปลตอนนี้ฮาอยู่หลายจุด ฮาเรย์กะเจอเอ็นโจทีไรตัวสั่นเป็นลูกนกเชียว (ก็นะทำตัวเองนี่หว่า) เอ็นโจก็ดูจะสนุกที่ได้แกล้ง แล้วก็ทาคากินี่มันกระจกสะท้อนเรย์กะตอนโดนเอ็นโจจับได้เลย 5555

ติดแท๊กฟู๊ดมาสักพัก เพิ่งจะเห็นแท๊กทำงานก็วันนี้แหละ แต่ทำไมมันกลายเป็นการขู่เพื่อของกินได้ฟระ สมเป็นเรย์ตันจริง ๆ

เห็นภาพพุดดิ้งไฮโซของทั่นกาลีละอยากกิน
ว่าแต่พุดดิ้งเกือบๆ 400 เยนนี่แพงรึยังวะ กำลังคิดว่าเด็กซุยรันแม่งจะต้องแหลกอันที่แบบอลังเวอร์วังมากๆ
ประมาณว่า ฉันไม่แต่พุดดิ่งที่ไม่ได้ฝักวานิลาบีนของจริงลงไปหรอกนะคะ
พวกกลิ่นวานิลาสังเคราะห์ยังไงก็เป็นของราคาถูก อะไรทำนองนี้ ถถถถ
ว่าแต่ใครมีร้านพุดดิ้งเด็ดๆ ส่งลายแทงมาให้กูที
สิ่งเดียวที่กุเหมือนทั่นเรย์กะก็คือ ถ้าของกินที่ไหนอร่อยจะยอมตามได้แหลกนี่ล่ะจ้าาาา

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่นะโม่งแปล~

เหมือนตอนนี้มีมาเพื่อพุดดิ้ง ไม่รู้ว่าท่านเรย์กะจงใจแกล้งหรือตั้งใจจะผูกมิตร เอาจริงๆผูกมิตรกับคนปากพล่อยๆก็ดีนะ ข่าวลือดีๆจะได้กระจายบ้าง

>>318 กูว่าอีตาทาคากิจะกลัวหนักกว่าเดิมล่ะสิไม่ว่า ท่านกาลีข่มขู่ผมให้ซื้อพุดดิ้งให้ด้วยนะ อะไรทำนองนี้ ถถถถถ

>>317 มันมีรวมพุดดิ้งไฮโซอยู่นะ แพงสุดก็กระปุกล่ะ 6,000 เยน แต่กูว่าถ้าทาคากิจะซื้อระดับนั้นมาเลี้ยงคนทั้งกลุ่มสงสัยจะหมดตัวก่อน
https://matome.naver.jp/odai/2145342491005163501

>>320 เป็นเด็กซุยรันทั้งที แค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก 5555555555

>>320 ไม่ใช่อันละหมื่นเยนเรอะ อันแรกสุดเลย

>>322 อันนั้น 1 เซ็ท 2 ขวด 10,000 เยนอ่ะ อันแพงสุดอยู่ล่างสุดเลย

>>317 ถ้าพุดดิ้งกูชอบของคัสตาร์ดนากามุระ แต่ที่เคยกินในโรงแรม ของ swisssotel ก็อร่อยนะ my porch ที่สุขุมวิท 39 ก็อร่อย No.4 ตรงเทอร์มินัล 21 ก็โอเค

ของขอขมาเจ้าแม่สินะ ตอนนี้เอ็นโจสามบรรทัด นี่คงเป็นแผนสินะท่าน ได้ค่าตัวเพิ่มจากผลต่อเนื่องตอนที่แล้วสินะ

>>323 อ่อว เข้าใจละ เห็นหมื่นเยนนึกว่าราคาต่อชิ้น แต่ห้าพันเยนก็ยังแพงอยู่ดีอะ....
>>325 ไม่ใช่ว่าที่เล่าให้ฟังว่ามีเดทเพราะเล็งเห็นผลว่าเรย์กะจะเอาไปพูดหรอกใช่มั้ยนั่น จะน่ากลัวไปแล้ว

>>326 กุว่าตอนแรกๆ แค่พูดเพื่อดูกริยาเรย์กะกับเหมือนแอบถามไปในตัวว่าไวท์เดย์แอบไปกับใครหรือเปล่า ไปๆมาๆ ได้ผลประโยชน์จากที่เรย์กะเอาไปพูด แต่ไม่ชอบใจเท่าไหร่เพราะถ้ามีข่าวลือมาแบบนี้ยัยว่าที่คู่หมั้นจะมาตอแยจนรำคาญมากกว่า

ทำไมกูอ่านจบแล้วกูมโนว่าทาคากิคุงมีโอกาสจะมาสารภาพรักท่านเรย์กะตอนจบ ม หก วะ แบบกลัวมากก แต่พอสังเกตุที่เรียนพิเศษมาตลอดเลยพบว่าความจริงคุณคิโชวอินเอ๋อมาก รู้สึกตัวอีกทีหลงรักเสียแล้ว //กูเมา คงเป็นไปไม่ด้

แต่นายบ้าหมากับเรย์กะเคมีเข้ากันมากมึง คนที่รับหมอนี่ตอนอาหารคลั่งหมาลงแดงคงมีแต่เรย์กะ

เรย์กะผูมีเคมีสาธารณะ แต่นก

>>328 กูว่าขี้ป๊อดแบบอีตานี่ไม่กล้าหรอก แถมตอนปากพล่อยพูดขึ้นมาทำให้เรย์กะลำบาก มีสิทธิ์จะโดนเซริกะกับคิคุโนะลากไปสั่งสอนจนกลัวขี้หดตดหายหมดแล้วล่ะ

พึ่งได้อ่าน 203
ทะ ท่านจอมมาร!! กรี๊ดดดดดด*กระโดดลงเรือ* ชอบการที่พุ่งมาตบบ่าจากทางด้านหลัง555555
แต่ท่านเอ็นโจแค่พูดว่า ก็นะ อะไรทำนองนั้นแหล่ะ ไม่ได้แปลว่าเขาไปเดทจริงๆซะหน่อยนะท่านเรย์กะ ท่านเอ็นโจอาจจะแค่ไปกินข้าวกับทางนู้นเฉ๊ยเฉย //ปลอบใจตัวเองต่อไป นี่มันไม่เรียกว่าเดทยังไงวะหล่อน ก็เพราะถ้าเป็นว่าที่คู่หมั้นแล้วล่ะก็...ผู้ใหญ่จัดอะไรทำนองนี้ให้ก็ไม่แปลกมั้ง เหมือนมาดามเอ็นโจอาจจะพูดว่า "วันก่อนหนูยุยโกะให้ของมาใช่มั้ย ชูสุเกะ อย่าลืมพาเขาไปตอบแทน*บุญคุณ*นะลูก"
มันอาจจะเป็นแค่การตอบแทนบุญคุณไม่ยอมติดค้างก็ได้

ปล.อีกอย่าง...เรื่องคู่หมั้นนี่จริงๆเอ็นโจเป็นคนพูดเองทั้งหมดเลยถูกมะ ถ้าจริงๆแล้วเป็นแค่เพื่อนสมัยเด็กเฉยๆ แต่ตอนเด็กๆยุยโกะเคยมีประเด็นว่าถูกคนอื่นหลอกลวงหรืออะไรทำนองนั้น ก็เลยหวงเอ็นโจมากเป็นพิเศษ ประมาณว่าเพื่อนคนเดียวทีไว้ใจสุดๆ แต่ท่านเอ็นโจเอามาหลอกดูพฤติกรรมท่านเรย์กะ ตอนหลังถึงได้แก้ว่าผู้ใหญ๋คุยๆกันไว้...
โอย ไม่หรอก เอ็นโจไม่จอมมารขนาดนั้นมั้ง กาวมากไปละ
ปล2.มาซายะคือคนที่จะรู้เรื่องคู่หมั้น บลาๆนี่สินะ

>>328 กูว่าโคตรไม่มีทาง กลัวขี้หดตดหาย​ขนาดนี้ไม่น่าเปลี่ยนได้เล้ย ขนาดพูดดีด้วยยังสั่นกลัว
ไม่ยอมรับฟัง น่าจะกลายเป็นเบ๊ข้ารับใช้มากกว่า​ 55555
ถ้าในสถานะเดียว​กันอย่างเอสชมรม​ฟุตบอล​ยังมีสิทธิ์มากกว่า​​ แบบได้เห็นอิทธิฤทธิ์​เจ้าแม่​สำแดง​เดชกับตัว แถมได้ดอกโบตั๋น​พระราชทาน​กับมือ โมเมนต์​ดีกว่าเยอะ 55555555

แต่ถ้าทำจริง​ทั้งสองคงโดนจอมมารลากไปสั่งสอน​ซะก่อนล่ะ.....

>>331 ไม่ต้องถึงจอมมารหรอก โดนเซริกะกับคิคุสกัดดาวรุ่งก่อนแน่นอน

>>327 กูก็คิดว่างั้นเหมือนกัน ถามเพื่อเช็คว่าเรย์กะไปกับใครรึเปล่า และบอกของตัวเองเพื่อดูปฏิกริยา แต่พอเรย์กะเอาตัวเองไปขายก็รู้สึกกรุ่นๆขึ้นมา เพราะนักเรียนหญิงบางคนอาจจะมาเซ้าซี้รบกวน ถามว่าท่านเอ็นโจไปกับใครคะๆๆ จนฮีรำคาญไรงี้

>>330 พูดถึงตอบแทนบุญคุณ...มันเป็นทฤษฎีกาวๆของกูเองนะ จากการอ่านเมนท์บนๆที่บอกชูสุเกะดูยึดติดกับเรื่องบุญคุณอะไรแบบนี้มาก ถ้าไม่ใช่การสอนจากทางบ้านก็น่าจะเป็นเหตุการณ์อะไรซักอย่างที่ทำให้ฮีมีลำดับความคิดแบบนี้ เพราะถ้าทางบ้านสอน ยูกิโนะก็น่าจะเป็นไปด้วยเหมือนกัน แต่นี่ชูสุเกะย้ำหัวหมุดเรื่องนี้อยู่คนเดียว กูเอียงข้างไปทางที่ว่าฮีน่าจะไปเจอเหตุการณ์อะไรซักอย่างมากกว่า

กูเลยแอบเดาว่าเรื่องการหมั้นหมาย เอ็นโจสมัยเด็กๆอาจจะติดค้างบุญคุณอะไรไว้กับยุยโกะก็ได้ เลยโดนเอาเรื่องนี้มาบีบบังคับให้หมั้นด้วย แล้วผู้ใหญ่ก็คงแบบ เออ เด็กๆวัยไล่เลี่ยกัน เป็นญาติกันฐานะอะไรก็คงใกล้เคียง ก็จับหมั้นซะเลย ดีซะอีกที่เรือล่มในหนองทองจะไปไหน สมัยเด็กฮีก็คงไม่คิดอะไรมาก ยอมๆทำตามไปไม่มีปากเสียง อยู่ใกล้ชิดกันก็คิดว่าอาจจะรักยุยโกะได้ในซักวัน แต่พอโตหน่อยเริ่มมีความคิดเป็นของตัวเอง เจอคนที่ใช่ เลยเริ่มต่อต้านขัดขืนแต่ก็ยังถูกกดหัวไว้ด้วยคำว่าบุญคุณอยู่ดี แต่จะพูดออกไปก็ไม่ได้ อาจจะติดอะไรหลายๆอย่าง ฮีเลยดูเป็นพวกเก็บกด ยิ้มขื่นๆตลอด

อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นมโนและกาวของกูเอง ฟังดูน้ำเน่าดีเนอะ 5555555555555555555555555

>>333 ว่ามาเลย กูชอบความกาวเยี่ยงนี้ที่ซู้ดดดดด อย่าลืมว่าเรื่องนี้แท็ก Shojo!

ป.ล. พูดถึงพุดดิ้ง ถ้าเอาแบบหาซื้อไม่ยากมาก กูชอบพุดดิ้งขวดแก้วที่ขายในร้าน Lawson ล่ะ เนื้อจะเหลวๆ หน่อย แต่กูชอบมากกว่าพวกเนื้อแข็งๆ อ่ะ

>>334 จริงๆกูกาวกว่านี้อีก แต่เดี๋ยวพวกมึงจะคิดว่ากูเพ้อเจ้อ ใช่ กูก็เพ้อเจ้อจริงๆนั่นล่ะ 55555555555555555

จากนี้ไป กาวล้วนนะจ๊ะ ดมมากเป็นอันตรายต่อปอดและสมอง.....
คือกูมโนไปว่าตอนเอ็นโจขาเจ็บสมัยป.3 จะเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ป่ะวะ ฮีอาจจะซนๆ ไปเล่นแผลงๆแล้วบาดเจ็บ ยุยโกะที่ไปเล่นด้วยก็เกือบตายไรเงี้ย แล้วพอรอดมาได้ก็อาจจะถือว่าติดค้างชีวิตกัน อยากชดใช้ก็ต้องเอาชีวิตเธอมาแลก มาเป็นของฉัน อะไรแบบนี้ เอ็นโจแรกๆก็คงโอเคแหล่ะเพราะรู้สึกผิดและติดค้าง อีกอย่างยุยโกะก็คงทำตัวน่ารักไรงี้ ก็เออ เราอาจจะรักเธอได้ในซักวัน แต่ยิ่งนานไปมันก็ไม่ใช่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะมีหนี้ติดค้างกันอยู่ เลยดูคาราคาซัง จะปฏิเสธก็ไม่ได้ แต่จะให้ตกลงก็ไม่เอา เลยอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบทุกวันนี้
ทานเอนโดะ.......จบการมโน 5555555555555555555555555555555555

>>336 มึงมโนมาไกลมาก แต่กูชอบ ถถถถถถถถ นี่เกือบลืมไปเลยว่าเอ็นโจเคยขาเจ็บสมัยประถม กูนึกว่าฮีสำออยเพราะขี้เกียจลงแข่งวิ่งกับมาซายะบ้าพลังนะนั่น แต่ทฤษฎีมโนนี่มีความเป็นโชโจดีว่ะ

>>337 ทฤษฎีมโนนี้มันโชโจโดยมีเรย์กะเป็นนางเอกเชียวนะ แต่ถ้ามังงะคิมิเรย์กะจะเป็นตัวประกอบของชาวบ้านไป

>>337 กูก็มโนไปเรื่อยนั่นล่ะ มีแท็กโชโจให้ใช้ก็ต้องใช้ 555555555555
ของจริงอาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้ แค่ผู้ใหญ่อยากให้หมั้นเพราะคิดว่าเหมาะสมกันดีไรเงี้ย ยังไม่ตกลงอะไรเป็นกิจลักษณะเพราะยังเรียนอยู่ทั้งคู่ แต่ก็ทาบทามไว้ก่อน ป้องกันไม่ให้ไปคว้าผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้มาเป็นสะใภ้ในระดับหนึ่ง
>>338 ไม่แน่นะมึงงงงง ในมังงะคิมิดอล เอ็นโจกับยุยโกะอาจจะเป็นแฟนที่รักกันหวานแหวว แต่พอมาเป็นนิยาย เรย์กะที่เปลี่ยนไป ก็ดึงความสนใจจากเอ็นโจไปหมด ทำให้ทุกอย่างผิดเพี้ยนไปจากเดิม เอ็นโจไม่แลยุยโกะแล้ว ทำให้เกิดนางร้ายขึ้นมาอีกคน จะโทษใครดีวะเนี่ย 555555555

>>336 แต่ถ้าทฤษฎีนี้เป็นจริง อ.ฮิโยโกะแกวางพล็อตไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลย กูจะทึ่งมาก รู้สึกเป็นรายละเอียดเล็กน้อยที่คนมองข้ามไปแล้วเอากลับมาใช้ กูรู้สึกมันเจ๋งอ่ะ กูชอบฉากที่ดูไม่มีความสำคัญแต่เป็นกุญแจของเรื่อง เกี่ยวเนื่องไปหลายๆทอด ทิ้งคำใบ้ไว้รายทางตลอด แบบนี้โอเค

>>336 โชโจไปปป มันไม่ใช่เรื่องนี้555555
อีกอย่างตอนเด็กฮีก็ไม่น่าจะเป็นเด็กซนได้นะมึง ดูจากที่เรย์กะบรรยาย ถ้าคาบุว่าไปอย่าง...

แปลไทยตอน 204 ถ้าปิดท้ายการระลึกถึงสถานะตัวเองด้วยการหัวเราะว่า "โฮ๊ววววว โฮะ โฮะ" คงพีคน่าดูชม

>>339 กูว่าจริงๆก็ไม่มีอะไรหรอก ก็ตามทฤษฎีคนรวย"เรือล่มในหนอง ทองจะไปไหน"อ่ะ แต่งกับญาติดีกว่า อย่างน้อยเงินก็ไม่ไหลไปตระกูลอื่น ถ้าแต่งกับคุณหนูตระกูลอื่นก็อาจจะโดนตระกูลอื่นเอาเปรียบได้ไรงี้(ถึงจะเป็นคิโชวอินก็เถอะ แต่ถ้าเกิดติโชวอินเกิดช่วงขาลง ก็ต้องไปช่วยถูกมะ(จากใจจริงหรือรักษาหน้าตาก็ตาม) ซึ่งเป็นการลงทุนที่มีแต่เสียประโยชน์ ได้แค่รักษาความสัมพันธ์)

>>341 กะ..ก็...เห็นมีแท็กโชโจอ่ะ เลยต้องคิดอะไรแบบโชโจๆกันหน่อยเพื่อเป็นเกียรติแก่แท็กนี้ จะให้แท็กโชโจกับแท็กเลิฟนอนหยากไย่ขึ้นมันก็คงไม่ดี เลยหางานให้ทำ แท็กฟู้ดกับแท็กคอมเมดี้มันทำโอทีล่วงเวลาไม่ได้พัก ได้เงินเป็นกอบเป็นกำจนไม่มีเวลาใช้เงินกันแล้ว
แล้วเรย์กะเป็นตัวประกอบทีไร ความโชโจมาตรึมนะว้อย เป็นความโชโจที่ไม่ใช่ของเรย์กะเลยซักนิดเดียว 5555555555555555555

เรื่องเด็กซนกูก็ไม่รู้ดิ แต่เดาว่าเด็กผู้ชายมันก็คงมีฟีลอยากเล่นซนๆ เล่นแผลงๆ แกล้งกันแรงๆอะไรแบบนี้ล่ะมั้งงงงงงง

>>344 ขนาดคุณโมริยามะยังหาแฟนได้แล้วเลย คนรอบข้างก็พากันสละโสดออกไปทุกทีๆ รู้ตัวอีกทีรอบข้างก็เหลือแต่อุเมวากะกับเบียทัน...

กูว่าเอ็นโจตอนเด็กเป็นพวกเจ้าเล่ห์​+ทะเล้นอยู่นะ​ ไม่ใช่ซนแบบเล่นพิเรนทร์​น่ะ รู้จักวางกับดัก​เร​ย์​กะ​เล็กๆให้ช่วยเรื่องยูริเอะ
ตอนที่​บอกว่า "โง่จังนะมาซายะ" คาบุรา​กิ​ยังตอกกลับจะหาเรื่อง​ได้อยู่ แต่พอมาเปียโนนี่ไม่กล้าหืออือเลย ถถถ
ฮีไปอัพเลเวลความเป็นจอมมารมาตอนไหนวะ
ถ้าตามทฤษฎี​ตามข้างบนก็คงเกี่ยวข้อง​กับการจะถูกจับหมั้นรึ​เปล่า​นะ Welcome to the darkside เลย

>>345 อุเมวากะก็ไม่โสดมาตั้งแต่แรกแล้วมึง รู้ตัวอีกทีน่าจะเหลืออาริมะมากกว่า เป็นคู่ตัวสำรองเหมือนกัน หัวหน้ากับรองหัวหน้าหมู่บ้านคานทอง นั่งอยู่บนคานกันแบบเหงาๆ คอยแจกใบปลิวหาคนเข้าหมู่บ้านคานทองไปวันๆ 55555555555555555555

>>347 มีดิเทอีกคนไง ถถถถ

>>348 ดิเท เจ้าแม่ไม่ยื่นใบสมัครให้ด้วยตัวเอง ไม่นับว่าเป็นลูกบ้านเว้ย ถถถถถถถถถถถถ

>>349 งั้นยังมีนายตัวประกอบสามพี่น้องกอร์กอนส์เป็นลูกบ้านอีกคนนะ

ไอระ ยูริเอะ ท่านพี่ก็น่าจะมีแนวโน้มเข้าหมู่บ้านคานทองกันหมดนะ ไม่เห็นพูดเรื่องแฟนอะไรกันเลย

สรุป ทุกคนในเรื่องสังกัดหมู่บ้านคานทองกันหมดด้วยคำสาปของเจ้าแม่ จนเกิดเหตุการณ์แบบฟิคบ้านพักคนชราขึ้นมา..........

>>351 นี่มันพวกมีคนเข้ามาแต่ไม่เอาเฟ้ย55555555 มันคนละกลุ่มกับพวกไม่มีใครเอานะ(โดนพัดตบ กะ ก็ไม่มีใครจีบเธอจริงๆนี่น่า...)

ว่าแล้วก็อยากอ่านฟิคบ้านพักคนชราต่อจุงโม่งแปล อยากรู้​ชะตากรรมของท่านพี่ท่านอิมาริ ณ อีกตึกนึง..... 5555555

>>354 มึงใจร้ายจัง จะให้ฟิคนั้นมีตอนต่ออีกเหรออออออ
ท่านพี่อาจจะหลงๆลืมๆ หาแว่นไม่เจอทั้งที่ใส่อยู่ ส่วนอิมาริอะไรดีวะ นึกไม่ออก ต้องรอโม่งแปลมาเขียนต่อ 555555555555555

>>355 อิมาริ กลายเป็นชายฉกรรจ์ มีบาดแผลถูกแทงจำนวนนับไม่ถ้วน 5555555555555555

>>355 ใจร้ายยย อย่าว่าท่านพี่55555555

>>353 ตะ แต่ ทั้งพวกที่มีคนเอาแต่ไม่เอาเขาและพวกไม่มีคนเอา จุดหมายปลายทางก็คือคานทองเหมือนกันหมดนะ.......

>>358 ระหว่างคนที่มีคนมาจีบเยอะแยะ กับคนที่ไม่มีใครมาจีบ มันต่างกันตรงที่คนแรกอยากสละคาน ก็สละได้ทันที เลือกได้อ่ะ แต่แบบที่สองอยากแค่ไหน ก็อยู่บนนั้นอยู่ดี

>>359 โถ ได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกสงสารท่านเรย์กะขึ้นมาทันที

>>360 เรย์กะน่าจะโหมดซื่อบื่อ แบบเค้าจีบไม่รู้ตัวว่าจีบหรือไม่ก็มโนว่าเค้าจีบทั้งๆ ที่ไม่ได้จีบมากกว่า

>>361 เขาจีบแต่ไม่รู้ว่าเขาจีบก็เห็นๆกันอยู่ ส่วนมโนว่าเขาจีบทั้งที่ไม่ได้จีบนี่ใครหว่า.....

>>362 อิชิโนะคุระ ฮารุโตะ พ่อเชลล์ชวนชิม กับ รุ่นพี่โทโมเอะ เซ็นจุ ไง

>>363 รุ่นพี่โทโมเอะ เรย์กะแค่เก็บไปกรี๊ดฝ่ายเดียวนะมึง จะคุยก็แทบไม่ได้คุย จนกระทั่งมารู้ว่าเขามีแฟนแล้วนี่ล่ะ ถึงได้คุยด้วยกันเยอะขึ้นหน่อยเพราะสนิทกับแฟนเขา

>>363 แต่อิชิโนะคุระก็ทำตัวชวนเข้าใจผิดจริงๆ นะมึง โปรยคำหวาน ชวนไปกินข้าวกันตั้งหลายรอบ แถมหอบหิ้วกันไปถึงไต้หวันสองต่อสอง แม่งไม่บอกซักคำว่ามีแฟนแล้ว กว่าจะมาบอกก็โน่นนนนนนน จนเรย์กะอ้วนอืดไปแล้ว คิดแล้วแม่งแค้นแทนจริงๆ

>>365 มีแฟนแล้วไม่บอกไม่เท่าไหร่หรอก แต่ที่สมควรโดนสาปแช่งมากๆ ตรงที่ตัวเองก็บอกว่าผู้หญิงอวบๆน่ารัก แต่เสือกมีแฟนเป็นนางแบบผอมสวยนี่ล่ะ รู้สึกว่าคนพูดประโยคนี้เป็นคนตอแหลโครตๆ

>>366 ใช่ สมควรโดนมาโอะงอนไปนานๆ กว่านี้น่ะ

>>365 น่าจะคิดว่าอายุห่างกันเกิน คงไม่เข้าใจผิดหรอกมั้ง? ว่าแต่เฮียแกทำอาชีพอะไร ทำไมวันๆมีแต่เรื่องกิน

>>366 >>367 กูเคืองมากกกกกก พ่อกูก็ชอบบอกอยู่บ่อยๆว่าผอมไปนะ กินเยอะกว่านี้หน่อยสิ แต่คือตอนจีบแม่อะ แม่หนักสี่สิบกว่าจ้าาาาาา โกรธแรงมาก

>>362 หัวหน้าห้องด้วยไง มโนว่าเขาจะสารภาพรัก 5555555

>>369 จากสายตาผู้ใหญ่คือ เด็กอวบๆน่ะน่ารักไง น่ารักแบบเด็กๆ แสดงออกถึงความอุดมสมบูรณ์ สุขภาพแข็งแรงไรเงี้ย ดีกว่าผอมแห้งแรงน้อยดูขี้โรค แต่คนที่จะไปจีบมาเป็นแฟนมันคนละเรื่องกันนนนนนนน

KY นี่ใช่ชูสุมอยหรือเปล่าวะ เปลี่ยนทรงทีเกือบจำกันไม่ได้ น้ำตากูจะไหล TwT
http://imgur.com/a/LqlKl

>>372 วอทททททททททททท ถ้ามันเป็นซามอยด์ ทำไมมึงทำกับซามอยด์แบบเนรรรรรรรรรรรร้

>>372 เชี่ย ชูสุมอยผู้เร่าร้อนตามฟิคเหรอวะ 555555555555555

>>374 ร้อนมาก เลยต้องโกนขนสินะ....

>>372 อย่าไปยอมเขานะ ไซซายะ ... http://imgur.com/a/zJ9WJ

>>376 สัสสสสสสสสส กูสำลักน้ำ 5555555555555555555555
มีเรย์ทันมั้ย อย่าน้อยหน้าเขาสิลูก

>>376 เด๋อเลยไซซายะเอ๊ย.... ยังดีที่เรย์ทันไม่ใช่พันธ์ฮิตของเมืองร้อนแถบนี้

มึง กูฝากรูปไม่เป็นอ่ะ จากฟิคซึรุเรย์กะอ่ะะ5555

>>376 5555 โคตรฮา นั่งมองตาแป๋วไม่หือไม่อือเลย นี่คือโดนบ่อย(?)จนชอนแล้วสินะ ๆ

>>379 จะใช้เว็บอื่นก็ได้ แต่เว็บโม่งมันแสดงทัมป์เนลของ imgur น่ะ เข้าเว็บ imgur.com แล้วก็กดอัพรูปตรง new post แล้วก็กดอัพโหลดตามปกติ แต่มันจะเป็นรูปสาธารณะที่อีเว็บนี้มันจะรันโพสต์มึงให้ชาวบ้านชาวช่องเห็นตอนไหนก็ไม่รู้ หรือไม่มึงก็สมัครแอคเคาน์ของมันก่อน จะได้จัดการรูปได้ จะเพิ่มรูป จะอัพ จะลบ อะไรก็ทำได้ตามสบาย

>>381 เติมอีกนิดว่าถึงของ imgur แต่ถ้าเป็นลิงค์ที่มี /a/ จะไม่แสดงภาพนะเออ

>>371 อันนี้จริงนะ กับเด็กๆไม่คิดไรด้วยกูก็ชอบบอกว่ากินเยอะๆ เด็กอวบๆ แก้มเต็มๆน่ารักจะตาย
แต่ถ้าคนเป็นแฟน กูก็เลือกคนหุ่นดีอ่ะ555555555555

>>379 พอดีกุว่าง ลองดูแล้วกัน
วีธีอัพภาพใน imgur : http://imgur.com/a/DbbEi

อาริมะนี่มีบทแค่มาห้ามปราม​แถมห้ามไม่ค่อย​อยู่ ​ออกมาแค่ตอนที่แล้วเดียวแล้วบทหายกลางครัน โดนคาบุแย่งซีน
ตอนล่าสุด​ก็ไม่มีพูดถึง​
โคตรของโ​คตร​ตัวประกอบ​เลยวุ้ย อาริมะ ;_;

คุณฮายาชิ คิซาระเขียนเล่าเรื่องชา มีชาเกียคุโระที่เคยโผล่มาในเรื่องด้วย นี่แม่งเป็นชาไฮโซขนาดบางคนไม่เคยดื่มชั่วชีวิตเลยนี่หว่า...
http://imgur.com/a/AVvsg

>>386 กูเคยกินเกียวคุโระ ที่บ้านได้มาเป็นของฝาก แต่วิธีชงมันค่อนข้างยุ่งยาก แบบว่าอุณหภูมิต้องเป๊ะน่ะ ประมาณ 60 องศามั้งนะ สูงกว่านั้นมันจะฝาดไป แต่กูขี้เกียจวัดอุณหภูมิตอนชงแดกเอง ก็เลยแดกทั้งๆแบบนั้นนั่นล่ะ ต้องให้แม่กูชงถึงจะอร่อย กูก็ไม่เคยกินแบบที่ญี่ปุ่นแท้ๆเขาชงหรอก รู้แต่แม่กูชงออกมาแล้วอร่อยผิดจากกูลิบลับ
กูชอบชาเกนไมมากกว่า ซึ่งอีชาเกนไมเนี่ย สมัยก่อนมันเป็นเครื่องดื่มคนยากจนที่ไม่มีปัญญาซื้อชาเพราะแม่งแพงอะนะ เลยต้องเอาข้าวคั่ว ข้าวกล้องมาผสมกับเศษชาเหลือๆเพื่อแดกเหมือนกัน ลิ้นกูนี่ใฝ่หาแต่ของถูกจริงๆ แดกทิกวนอิมราคาแพงๆ แดกมัทฉะราคาแพงๆแล้วไม่ชอบ ชอบอะไรแบบนี้
แต่ยังไง pokka ชาเขียวมะลิก็ที่หนึ่งในใจกูนะจ๊ะ ชาที่เอ่ยๆมาทั้งหลายชิดซ้ายไปให้หมดเลยจ้า 5555555555555555555555555

>>387 มึงคือโม่งชามะลิ Pokka นี่เองงงง อะไรก็ดี เสียแต่หาซื้อยากว่ะ...

>>388 อะไรหาซื้อยาก pokka เหรอ กูไปเดินท็อปส์เมื่อวานเห็นลดราคาอยู่นะ 555555555555

แต่ชาที่กูว่า the best ถ้าไม่นับอี pokka ก็ chai ของอินเดียว่ะ ใส่เครื่องเทศนึกว่าจะฉุน ไม่ฉุนแฮะ หอมอีกต่างหาก บางร้านใส่อัลมอนด์ด้วย อร่อยยยย กินกับ rusk ยิ่งอร่อย เอาจุ่มลงในชาแบบเราจิ้มปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้ให้มันชุ่มๆชาหน่อยแล้วกิน โอยยยย พูดแล้วก็อยากกินอีกว่ะ
ใครอยากทำกินเองลองทำได้นะ ง่ายมาก เอากระวาน อบเชย กานพลู โป๊ยกั๊ก พริกไทยดำ ชา(ยี่ห้ออะไรก็ได้ แต่ไม่แนะนำลิปตันห่อเหลืองๆ) เอาไปต้มในน้ำรวมกันจนเดือดแล้วเติมนมกับน้ำตาลตามจิตศรัทธา เติมไปชิมไป พอรสชาติได้ที่แล้วเอามากรองออกให้เหลือแต่ชา กรองสามสี่ครั้งก็ใช้ได้แล้ว
แต่ชงเสร็จอย่าเอาของพวกนี้ไปใช้ซ้ำนะ เดี๋ยวชามันจะไม่เข้มข้นแบบแก้วแรก แนะนำให้ชงแก้วต่อแก้วจะเวิร์กกว่า
ตอนนี้ก็กินชาไทยประทังชีพไปก่อน ชาไทยใส่นมกูว่า the best สำหรับกูเหมือนกัน ดีกว่าชาอินเดียตรงที่มันไม่ใส่เครื่องเทศนี่ล่ะ ไม่ยุ่งยากเวลาชงดี แถมอร่อยด้วย

เห็นเรื่องชาแล้วกูอดไม่ได้ว่ะ อยากเม้ามอย พวกมึงจะรำคาญมั้ยเนี่ย 5555555555555555555555

>>389 ไม่รำคาญหรอก จัดมา แต่กูว่าชา Chai ของมึงแค่หาเครื่องเทศกว่าจะครบก็ลำบากแล้วนะ แต่หนาวๆ ฝนพรำแบบนี้ก็น่าจิบชาสมุนไพรอุ่นๆ อยู่เหมือนกัน

>>390 กูซื้อแบบเครื่องทำพะโล้ห่อละ 10-15 บาทอ่ะ มีแพคขายครบเลย 555555555555555555555
จริงๆมันต้องใส่ขิงด้วย แต่กูไม่ชอบขิงเลยไม่ใส่

>>389 กูเคยลองทำเองแล้วทำไมแม่งออกมาเป็นน้ำต้มพะโล้เลยวะ;_____; กินทีนี่แทบหาสามชั้นลงไปต้มด้วยเลย

>>387 เอาจริงๆนี่ก็ชอบชาแบบมีกลิ่นข้าวคั่วนะหอมดี 55555555 รสชาติชาเกียวคุโระนี่แบบยังไงอ่ะ อยากให้อธิบายให้ฟังจัง แบบมันหอมเฉพาะอ่อวะหรือยังไง
>>392 มึงทำกูอยากกินพะโล้เลยแม่ง5555555555
เออเมื่อคืนบ้านเพื่อนโม่งฝนตกหนักมากป่ะ นี่ตกโคตรหนัก ไฟกระตุกไปสองรอบ ไหนจะฟ้าผ่าโคตรแรง ;-;

>>393 บ้านกูก็ตกโคตรหนักจนกูตื่นขึ้นมาดูฝนไปรอบ แต่ไฟกระตุกหรือเปล่านี่ไม่รู้นะเพราะกูลงไปหลับต่อ
พูดถึงเรื่องชา กูเพิ่งเห็นอาบังก้องทำ Spread ทาขนมปังเป็นรสชา Chai ชากุหลาบ ชาไทยขึ้นมาพอดี เล่นเอาตกใจนึกว่า dejavu

>>392 พวกเครื่องเทศเขาใส่นิดหน่อยให้มันหอมน่ะมึง ไม่ได้ใส่เยอะแยะ เอากลิ่นไม่เอารส ก็ประมาณชานมไทยแต่ใส่เครื่องเทศลงไปอ่ะมึง
พูดถึงพะโล้ กูต้ม chai วันนึงกูก็เกิดไอเดียบรรเจิดว่าแทนที่จะซื้อเครื่องพะโล้มาต้มกับชาอยู่อย่างนี้ ทำไมกูไม่ลองใช้ผงพะโล้ดูวะ ประหยัดเวลาดีด้วย
ผลก็เป็นไปตามคาด แดกไม่ได้จ้าาาาาาาา ต้องกลับไปซื้อเครื่องเทศมาต้มใส่เหมือนเดิม 5555555555
>>393 เกียวคุโระ เอ่อ จะว่ายังไงดี รสชาติก็หวานหน่อยๆ ไม่จืดหรือฝาดๆเปรี้ยวๆแบบชาอื่น กลิ่นหอมเหมือนมัทฉะเลย หรือเพราะกูแยกกลิ่นชาไม่ออกก็ไม่รู้ กูมันรสนิยมหยาบน่ะ แยกแยะของแพงๆไม่ออก

บ้านกูฝนยังไม่ตก แต่ฟ้าครึ้มมาแล้วจ้า นี่ก็ไล่เซฟงาน ชาร์ตแบตมือถือไว้ก่อนเผื่อไฟดับ

>>395 เกียวคุโระกลิ่นเหมือนมัทฉะไม่แปลกหรอก เพราะชาที่เขาเอามาทำเกียวคุโระกับมัทฉะคือสายพันธุ์เดียวกัน ต่างกันตรงวิธีเก็บรักษาและการแปรรูป ถ้าเกียวคุโระเขาก็จะเอายอดอ่อนไปอบ ไปนวดก่อน ส่วนมัทฉะเอาไปบดเป็นผง

>>393 บ้านกูตกหนักอยู่ฟ้าร้องด้วย หมาที่บ้านเลยสติแตก วิ่งทะลุมุ้งลวดขาดโดดเข้ามาในบ้าน เออดี=_=;
>>395 ปกติมึงจะใส่เครื่องเทศประมาณไหนวะ//แต่กูเป็นพวกมือหนักจริง ทำทีไรกุได้พะโล้ทุกที

เห็นพวกมึงคุยเรื่องชากันหลายรอบกูนี่ชักอยากจะลองซักครั้งว่ะ555 มีใครมีชาแนะนำแบบหาง่ายๆไหมอ่ะ บอกแหล่งที่ซื้อก็ดี เอาแบบที่ซื้อหรือชงเองก็ได้<<ชงเองจะพยายามทำ....
ขอบคุณล่วงหน้านะะ

>>395 มีรสหวานอ่อนๆด้วยเหรอแบบหวานอ่อนๆธรรมชาติงี้? ขอบคุณที่ตอบจ้า เห็น396บอกว่าการรักษากะแปรรูปต่างกันคุณภาพเลยต่างด้วยสิ่นะ บอกตรงๆก็ไม่ค่อยสันทัดเรื่องชา เห็นพวกมึงคอชากันก็อยากถามอีกนะ ว่าแบบเคยลองชาไข่มุกตามห้างร้านไรงี้ป่ะ แล้วแบบชอบแนวไหนสุดวะ คือกูเป็นคนเลี่ยนง่าย เจอชาหวานๆเว่อวังนี่จอดอ่ะ ส่วนตัวกูชอบของร้านFukuนะ รสชามันเข้มดี ที่ถามเพราะอยากรู้ว่าความเห็นเพื่อนโม่งว่าชอบชาแนวไหนกัน
>>397 กำ อย่าลืมซ่อมมุ้งลวดด้วยนะเพื่อนโม่ง555555555555
ไปเช็คสภาพอากาศในแอพมาเหมือนจะตกไปอีกทุกๆวัน นี่กะจะให้น้ำท่วมเลยใช่ไหม

>>370

กูไม่เคยลองชาใส่เครื่องเทศว่ะ แต่จินตนาการแล้ว... นี่มันพะโล้ ลั่นนนน 55555
>>398 กูไม่ใช่คอชานะ ปกติติดรสชาติชาอู่หลงไม่ก็ชาใบหม่อนที่เป็นถุงชาสำเร็จแล้วใส่น้ำเดือดเอา ชาเขียวร้อนทั่วไปตามร้านอาหารญี่ปุ่นก็อร่อยนะ แต่มีญาติเคยซื้อผงชาเขียวจากญี่ปุ่นมาให้แม่งฝาดมาก ทำไม่เป็นอ่ะ

เพื่อนโม่งงงง เมื่อกี้คุ้ยๆแฟนอาร์ตท่านเรย์กะเล่นๆเจอนี่ ท่านเรย์กะเขินน่าร้ากกกกกก #ปาใจจจจ
https://twitter.com/t0e0i0r0a/status/817761279293018113

>>402 ง้วยยยยยย น่าร้ากกกกก ไม่ต้องเป็นเอ็นโจก็ตกหลุมรักได้

>>399 เรื่องชาไข่มุก ถ้าไม่ชอบหวานมึงสั่งลดได้นะ แถวที่ทำงานกูมี dakasi เวลาสั่งบอกลดหวาน 50% ตลอด หลังๆ มานี่ลดเหลือ 0 คือไม่หวานเลย แต่เอาจริงๆ ก็ชอบ Kamu kamu มากกว่า แต่แพงไปหน่อย

>>402 น่ารักมากมายยยยยย<3<3<3 ฮุฮิ

>>402 ใช่เลยยยมึงงง เรย์กะแบบในหัวกูเลยยย
แบบนี้แหละ ผมม้วนเป๊ะ หน้าจิ้มลิ้ม ตาโตขนตายาวแต่หางตาคม
เลิศมากมึงงงงง

>>406 ยังม้วนไม่เป๊ะนะมึง ลอนคลายเล็กน้อย ยังแน่นไม่พอ55555555

ไฟดับตั้งแต่สี่โมงเย็น งานไม่ได้ทำ กูก็เลยนอนยาวเพิ่งตื่นจ้า 5555555555555
>>397 ถ้าต้นตำรับเขาใส่กันหนักมือมากมึง แต่กูไม่ถึงขนาดนั้น กูก็ใส่อย่างละนิดพอเพื่อเอากลิ่น ย้ำว่านิดเดียวจริงๆ แต่อบเชยกับกระวานขาดไม่ได้เลย ถ้าไม่ชอบพะโล้ๆ ก็อย่าใส่โป๊ยกั๊กหรือเม็ดพริกไทยดำ แล้วก็อย่าใส่กระวานเยอะเดี๋ยวมันฉุน เอานมใส่เข้าไป เติมน้ำตาลตามชอบ แต่ถ้ากินแล้วไม่ถูกปาก ไม่ถูกใจจริงๆ กูแนะนำให้กลับไปซบชานมเย็นของไทย ไม่ใส่เครื่องเทศให้มันฉุนด้วย

>>398 มึงสนใจชาแบบไหนล่ะ ชาฝรั่ง ชาจีน ชาญี่ปุ่น ชาอินเดีย ชาศรีลังกา เอาสะดวกๆง่ายๆเลยมันก็มีพวกผงชาเติมน้ำร้อนแล้วกินได้เลยอ่ะ ชาแบบใส่ถุงก็ใส่น้ำร้อนในแก้วชาแล้วทิ้งไว้สามนาทีแล้วค่อยเอาถุงชาออก อย่าไปทิ้งไว้เกินกว่านี้ เดี๋ยวมันจะได้รสเฝื่อน หลังดึงถุงชาออกค่อยใส่นมลงไป หรือไม่ก็เอาถุงชาใส่กา ทิ้งไว้สามนาที ถ้าอยากใส่นมก็เติมนมลงไปในแก้วชาก่อนแล้วค่อยรินชาใส่แก้ว เขาว่าทำแบบนี้พวกไขมันนมมันจะไม่แตกตัว ได้รสชาติอร่อยกว่า แต่ตามความเห็นกู จะใส่นมก่อนหรือหลัง คิดว่าแบบไหนก็เหมือนกันว่ะ 55555555555555555

แต่ถ้าอยากเริ่มต้นชงชาฝรั่ง กูแนะให้ซื้อพวกอุปกรณ์พื้นฐานถูกๆไว้ก่อน เผื่อไม่ชอบจะได้ไม่เสียดายตังมาก ซึ่งก็มีแค่กาน้ำชานั่นล่ะ แก้วถ้าไม่ซีเรียสว่าต้องเข้าชุดกับกา จะใช้แก้วอะไรก็ได้ ถ้าจะเอาเป๊ะๆควรมีพวกเทอร์โมมิเตอร์วัดอุณหภูมิด้วย แต่ถ้าไม่เคร่งขนาดนั้นก็แดกตามมีตามเกิด(แบบกู)
ก่อนชงก็เอาน้ำร้อนใส่เข้าไปแล้วกลิ้งให้ทั่วๆก่อนเป็นการอุ่นกา จากนั้นค่อยใส่ใบชาในกา ตามด้วยน้ำร้อน ทิ้งไว้กี่นาทีๆก็แล้วแต่ชนิด อันนี้ต้องศึกษาเอาเอง

เอาชาถูกๆเริ่มชงก็พวก Twinings หรือ Dilmah ไรงี้ ตามบิ๊กซี โลตัส หรือห้างอื่นๆมีขาย กระป๋องนึงไม่กี่ร้อย ปริมาณได้เยอะอยู่ Twinings มีแต่คนแนะนำเอิร์ลเกรย์ แต่กูชอบเลดี้เกรย์มากกว่า อันนี้ต้องลองชิมเปรียบเทียบเองนะ รสนิยมใครรสนิยมมัน
ชา Starbucks อันนี้ราคาเอื้อมถึง ไม่แพงเท่าไหร่ คุณภาพก็ดีพอสมควร มีชา chai ขายด้วย ตกประมาณกล่องละห้าร้อยมั้ง
ชา Harrods ราคาขายในไทยแรงไปหน่อย แต่ก็ยังพอรับได้อยู่ มีชอปให้ไปลองดื่มที่เอ็มควอเทียร์ เซ็ต afternoon tea ราคา 990 บาท ไม่รู้ขึ้นราคายังนะ ของยี่ห้อนี้กูชอบชาซีลอน no. 16
แบรนด์ของสิงคโปร์อย่าง TWG ก็โอเค มีให้ไปลองที่พารากอนน่ะ แต่เซ็ตนึงแม่งแพง ราคานี้ไปกิน afternoon tea ในโรงแรมห้าดาวดีกว่า แต่ถ้าอยากได้ประสบการณ์ก็ไปลองดูนะ
ยี่ห้อ Marks & Spencer ตามเซ็นทรัลมีขาย แต่คงไม่ครบทุกรส ราคาไม่แน่ใจเพราะไม่ได้ซื้อเอง แนะนำชาคาโมมายด์ แพคเกจน่ารักด้วย
Whittard chelsea กูชอบ dreamtime กระป๋องนึงราคาไม่แพงเท่าไหร่ จำได้ว่าไม่เกินห้าร้อย มีชอปที่ไทย

ถ้าอยากได้ของแพง กูแนะ Mariage Frères กับ Fortnum & mason แพงแน่นวลล อีมาริยาจมีชอปขายที่โรงแรมโอเรียนเตลมั้งนะ ไม่รู้เลิกขายไปยัง เคยซื้อกระป๋องละ 2000 กว่าๆ ราคาเมื่อหลายปีมาแล้ว ส่วนฟอร์ดนัมแอนด์เมสันรู้สึกจะไม่มีชอปขายที่ไทย อยากกินต้องไปซื้อที่อังกฤษหรือพรีออเดอร์ตามร้านเอา ถ้าอยากลองชิมพวกนี้อยู่ตามโรงแรมห้าดาวในเซ็ต afternoon tea น่ะ หรือไม่ก็พวกร้านชาตามสุขุมวิท แหล่งธุรกิจทั้งหลาย หาๆดูละกัน

ส่วนพวกชาจีน ชาญี่ปุ่น อุปกรณ์เยอะกว่ามาก พวกปั้นชา กาดินเผา เหยือกพักชา ที่กรอง อุปกรณ์สำหรับตักและคีบชาออกจากปั้นชา ฯลฯ ซึ่งกูไม่ค่อยสันทัดว่ะ ขั้นตอนกับอุปกรณ์มันเยอะจนกูขี้เกียจทำ
จริงๆเรื่องชาต้องคุยกับแม่กูนะ เป็นมาเนียเลย ไปประเทศไหนก็ซื้อชากลับมาตลอด ชงชากินเองทำเองตั้งใจศึกษาหาความรู้ บ้านกูมีพวกอุปกรณ์ชงชาเพียบ ส่วนพ่อกูเป็นสายกาแฟ แสวงหาวิธีชงกาแฟอร่อยๆ อุปกรณ์ชงกาแฟเพียบเช่นกัน และกูที่เป็นลูกนั้นไม่รู้ห่าอะไรเลย แดกอย่างเดียว แถมไร้ซึ่งความละเมียดละไมชิบหาย 555555555555555555

>>402 น่ารักขนาดนี้ ไม่น่าทำให้ใครๆหวาดกลัว​ได้เล้ยยย

>>404 ใจมากมึงงง ไว้จะไปลอง <3
>>402 โอ้ยบอกเลยว่าเห็นแล้วโดขิโดขิ กูขอจีบท่านเรย์กะแทนได้ม้ายยย
#อยู่ดีๆก็เย็นหลังวูบวาบ

>>408 มึงขยันมาก นับถือๆ อ่านแล้วยังกะกูจะดื่มชาเป็นขึ้นมาเลย

กูเห็นด้านบนบอกชาจีนชงยาก ขั้นตอนเยอะ... แฮ่ ถ้าชงจัดเต็มมันก็ยากจริงค่ะ ตอนกูเด็กๆ เจ้ร้านชาเคยชงให้ดื่มบ่อยอยู่ ซึ่งกูไม่สามารถจริงๆ

กูขี้เกียจเกินไปค่ะ แม่งเง้ย5555555555

ถ้ามึงสตริกต์มาก หรืออยากสัมผัสบรรยากาศจีนๆ แบบนั้นก็จะซื้อครบชุดก็ได้นะ แต่สำหรับบ้านกู กูมีแค่ป้านชา... ป้านชาอันเดียวเลย55555555

คือป๊ากูคนจีนนะ จีนแท้เลย แต่เขาบอกชงทำไมหลายขั้นตอน ยุ่งยาก กว่าจะได้ดื่ม (...) แต่ญาติกูที่จีนมีของจัดเต็มมาก วางไว้กลางบ้าน ชงทั้งวันดื่มทั้งวัน และเข้าห้องน้ำทั้งวันเช่นกัน

เวลากูชงนะ ถ้าเพิ่งเปลี่ยนใบชาก็จะกดน้ำร้อนให้ท่วมใบชา แล้วเทน้ำทิ้ง ทำประมาณ 2 รอบ แล้วค่อยกดน้ำร้อนอีกที จากนั้นก็เทใส่แก้วดื่มเลย รอบต่อๆ ไปก็แค่กดน้ำแล้วเทใส่แก้ว

..........
...ทำไมมันดูไร้ความละเมียดละไมแบบเน้555555555555

>>408 โห นี่ขนาดมึงบอกมึงไม่ค่อยรู้นะ ข้อมูลแน่นมากกกกก นี่ก็ไม่ค่อยสันทัดวิธีชงชาไรหรอก ถนัดรอแดกเนี่ย555555555 ทำเอาอยากดื่มชาเลย ถึงไม่ใช่คนถามแต่ยังไงก็ขอบคุณสำหรับข้อมูลเน้อออ

>>402 ว้ายยยย น่ารักกกกกกกกกกกกกก แก้มแดงๆ ใครทำให้เขินเหรอจ๊ะ
>>412 บ้านกูมีอุปกรณ์ครบว่ะ แต่คนใช้เป็นคือแม่กูคนเดียว ส่วนลูกๆเป็นสายรอแดกจ้า
กูชงได้หยาบกว่ามึงอีก กดน้ำร้อนใส่ชา เททิ้งไปรอบนึงแล้วกดน้ำร้อนใส่อีกที เทดื่มเลยจ้าาา เวลาทำแบบนี้แม่กูชอบมองด้วยหางตาบ่อยๆ 5555555
>>413 กูก็ถนัดรอแดกเหมือนกัน ไอ้วิธีชงชาส่วนใหญ่ก็ดูแม่ทำแล้วก็มาเลียนแบบบ้างเวลาอยากดื่ม หรือไม่ก็ไปแดกตามโรงแรมกับห้างน่ะ

http://imgur.com/gallery/jvDr7 ขอบคุณเม้นท์ที่สอนมากๆ รักมึง กูลองวาดแบบซีรุฮานะกัยเรย์กะติดป่าซุยรันแล้วฝนตกงี้(นัดตบกัน555) เรย์กะก็อารมณ์แบบคุณหนูมากๆ เป็นไข้ทันที55555555 เลยไปพักที่กระท่อมกลางป่า(ในซุยรันมีไรแบบนี้ด้วยหรอวะ) ละครไทยไหมล่ะมึง
รีเควสได้นะเพื่อนโม่ง กูอาจจะไม่สวยมากแต่ก็พอดูได้อยู่นะ55555

วันนี้เป็นปาร์ตี้น้ำชาจริงจังสินะ กูไม่มีประสบการณ์เกี่ยวกับชาเท่าไหร่ กินทีไรก็ชาผลไม้ ไม่ก็ดอกไม้ทุกที ยังอายุยังน้อยกินของขมๆไม่ค่อยได้ ฟุๆๆ อันที่จริงกูลิ้นแมว กินของร้อนไม่เก่ง เขาชวนดื่มชาทีไรกูลวกปากทุกที

>>415 กูนึกว่าซึรุฮานะผมน้ำตาล เป็นสาวแกลย้อมผม อ้าว เรย์กะหรอกเหรอ 5555555555555
พากันไปติดในกระท่อมร้างกลางป่า ระวังจอมมารปรากฎตัวเพราะติด GPS ตามตัวคุณคิโชวอินไว้นะมึงงงงง
ไม่รู้จะรีเควสต์อะไร ให้มึงวาดมาตามแต่ศรัทธาเลยดีกว่า

ไม่มีฟิคมาหลายวันแล้ว​นะนี่ ฮือ

>>41อย่าพูดเป็นลางสิมึงงง5555 จอมมารนี่คิดจะมาทำลายทุ่งลิลลี่ในป่าเลยเรอะะ
กูเห็นfanartในเว็บแมวดุ้น (ไม่รู้ภาพออฟฟิเชียลเปล่า) ที่เป็นภาพเรย์กะถือปลามึกย่างผมสีน้ำตาลอ่ะกูเลยวาดตาม อีกอย่างกูชอบด้วยแหละ55555

>>419 417 นะ กูเผลอลยไปตัวนึง5555

>>415 ซึรุฮานะหล่อมากมึงงงงง 55555555555
>>419 อันนั้นแฟนอาร์ตเด้ออ
แต่เจ้าตัวจริงๆนี่ผมดำใช่ม้ะ?
>>415 อุ้ย ไม่อยากจะรีเควสแต่ก็อยากให้มึงวาดฉากประจันหน้าในโรงอาหารจริงๆ แบบมีริรินะหัวหมู่ทะลวงฟันด้วยไรงี้5555

>>417 ก็เห็นเป็นเรื่องคุณคิโชวอินทีไร ฮีวาร์ปมาได้ตลอดทุกที่ทุกเวลาเลยนี่หว่า 555555555555
>>418 โม่งฟิคคนอื่นๆติดมรสุมงานอยู่มั้ง //กูก็ด้วยนี่หว่า โอ๊ยยยย อยากโยนงานทิ้งแล้วเขียนฟิคจัง
>>421 เห็นว่าผมดำหมดทุกคน ยกเว้นยูกิโนะมั้งนะ ไม่แน่ใจว่ามีตัวละครที่ย้อมผมด้วยมั้ย

>>421 ใช่เเล้ว จริงๆท่านเรย์กะผมดำ

ท่านเร​ย์​กะผมดำ บางเส้นก็ผมหงอก----
ส่วนใหญ่​น่าจะ​ดำกันหมด พวกซุยรันไม่น่าย้อมกัน ยกเว้นยูกิโนะ

ข้างนอก​มีคิตะซาวะผมน้ำตาล​ อุเมวากะย้อมมั้ยหว่า? จำได้แต่เจาะหู​

>>408 โอโห แต่นี่สายไม่มีตังว่ะ เดี๋ยวจะไปลองดูนะ มึงข้อมูลเยอะมากเว้ยขอบคุณมาก กู>>398เอง แล้วก็ขอบคุณอีกหลายเมนต์ที่ช่วยตอบกูนะ

กูมาช่วยด้วยอีกแรงกูสายชาจีน เอาแบบง่าย ๆเลยไปซื้อที่เยาวราชมาก่อน ป้านชาก็ซื้อแบบไม่แพงมากก็ได้ ถ้าแพง ๆนั่นมันพวกปั้นด้วยดินดี ๆ จะมีอู่หลง ทิกวนอิม ชาเขียว(หลงจิ่ง ฯลฯ) ผู่เอ้อร์ พวกชายอดน้ำค้างพวกนี้ก็จะหอม ๆ แรงดี เวลามึงชงมึงก็แค่ลวกตัวป้านกับถ้วยชาด้วยน้ำร้อนก่อน (บางคนก็ชอบใช้ที่รอง มันจะได้เทน้ำร้อนลวกลงไปได้เลย) ถ้าไม่ทำชาจะไม่ค่อยหอมนะ ใส่ชา แล้วมึงก็เติมน้ำรอบแรก แล้วทิ้งน้ำ(ถือว่าล้างชา, น้ำแรกไม่อร่อยเท่าน้ำสองน้ำสาม) รอบสองก็เติม กะเวลาทิ้งๆไว้ ราวสองนาทีก็ได้ถ้าเป็นพวกอู่หลง
ส่วนตัวกูชงแบบ อู่หลง - น้ำร้อนได้ที่, ชาเขียว ร้อนไม่มาก, ทิกวนอิม- น้ำเดือดจัด ๆ ชายอดน้ำค้าง, ชาหอมหมื่นลี้ที่เป็นชาดอกไม้ใช้น้ำร้อน แต่ทิ้งไว้ไม่นานอะ อะไรแบบนี้ลองดูนะ

แปลไทยมาละ ขอบคุณ​ค่ะ​โม่ง​แปล​ ❤

รถไฟชนกันล่ะ!

ท่านพี่บอก มีแค่อิมาริเท่านั้น​ที่​ไม่ได้​ถ้าเป็นจอมมารก็โอเคใช่มั้ย​คะ วั้ย
คันตะถามถึงด้วย ว้าย มารับด้วย ว้าย

ในเรื่องบอกกราแตง อาหาร​ฝรั่งเศส​ แต่ท้ายตอนโม่งแปลบอกอิตาลี ​สรุปยังไง​งะ
อยากกินซุปมิเนสโตรเน่จัง

คำ​ผิด​ตอนนี้: ตั้แต่ > ตั้งแต่, กรี๊ดกรี๊าด>กรี๊ดกร๊าด​

ตอนใหม่สนุกมากเลยโม่งแปล
ขอบคุณนะ

ตอนใหม่มาแล้วววว กระโดดจูบโม่งแปลสองจ๊วบ
กูชอบตอนนี้จังเลยยยยย คันตะคุงมีถามถึงด้วยล่ะ ถามถึงด้วยล่ะ ออกมารับด้วยล่ะ สนิทกันจังล่ะ
กับคันตะคุงที่ชอบดุและย้ำเรื่องละเอียดอ่อนที่ต้องใส่ใจเพราะเรย์กะชอบประมาทเนี่ย ให้ความรู้สึกว่าคล้ายซากุระจังอยู่เหมือนกันนะ
และในที่สุดรถไฟก็ชนกัน! ตอนชื่อคาบุรากิโผล่มากูกรี๊ดพอๆกับเรย์กะเลยนะ ในที่สุดก็ชนกันแล้ว วี๊ดดดดด
ว่าแต่ตอนนี้พอมาพร้อมกันความแตกต่างโคตรชัดเจน
● เรย์กะมักแจ้งก่อนว่าจะมาและได้รับการตอบรับอย่างยินดี วาคาบะไปรับที่สถานีด้วยตัวเองทุกครั้ง ถ้ามาถึงก็จะได้เข้าบ้านโดยตรงตลอด
● ในขณะที่คาบุรากิมาเองไม่มีบอกกล่าวทุกที (หรือไม่มีช่องทางแจ้ง? เอ...คู่นี้ยังไม่ได้แลกเมลล์กันอีกเหรอ) มาทุกครั้งก็ได้หยุดแค่ร้านเค้ก เวลามาถึงต้องแจ้งการมาผ่านแม่

บากะรากิ นายโผล่มาแบบนี้เจ้าแม่จะทำยังไงเนี่ย

คาบุรากิตอนนี้จะมาได้ก็ในฐานะลูกค้าร้านเค็ก จะมาก็นั่งรถหรูมา จะให้โทรมาเพื่อให้วาคาบะมายืนรอรับ

ส่วนเด็กหนีเที่ยวไม่ให้ทางบ้านรู้ ขึ้นรถไฟมาคนเดียว

>>429 มาเซอร์ไพรส์มั้ง บับแวร่ คิดถึงเธอก็เลยมาแบบไม่บอกไม่กล่าว แต่หยุดที่ร้านเค้กก็เข้าใจนะ เพราะจะให้ผู้ชายมาขึ้นบ้าน นั่งในบ้านมันคงไม่ดีเท่าไหร่
ตอนท้ายจะเกิดศึกชิงนางของสองพระเอกหรือไม่ ต้องติดตาม ถถถถถถถถถถถถถถถ

ตอนนี้ลืมแซวท่านพี่กับเอ็นโจสมเป็นดอปเปลแกงเกอร์ของกันและกัน ทำหน้าขื่นๆเหมือนกันอีกต่างหาก ถถถถถ แล้วอิมาริ....ชีวิตอยู่กลางสนามรบเรอะ ทำไมดูเสี่ยงตายแบบนี้

ถ้าตอนหน้าเจอกันคงได้เห็นว่าระหว่างท่านเรย์กะกับบากะรากิใครจะเป็นหมาหัวเน่า~

กูว่าข่าวอิมาริให้สร้อยไข่มุกต้องเล็ดรอดออกไปแน่....

>>435 มาโอะจังคงเอาไปเล่าในเปอติต์ ยูกิโนะได้ยินก็เอาไปบอกพี่ชายต่อ ถถถ

โอ๊ะ ท่านอาจองมาโอะตังกับคุณอาคิมิดูเข้ากันอย่างคาดไม่ถึง

>>437 คนหนึ่งเป็นสายทำ อีกคนเป็นสายกินนี่ท่าจะเวิร์คนะ เรื่องเป็นพ่อสื่อแม่สื่อนี่มาโอะจังต้องไปปรึกษายูกิโนะคุง รายนั้นเชี่ยว แค่เคสยากเกินความสามารถ...

>>437 แต่เขามีแฟนแล้วน้าาา //ซับน้ำตาเรย์กะ

ตอนคุณอากับคุณอาคิมิเจอกันนี่ในหัวกูขึ้นทำนองเลย
"กว่าเราจะหากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่รอเธอมา"
เลิกกับคุณนางแบบเลยคุณอา

>>440 กูว่าคุณอาคิมิก็คงได้ไปเป็นเพื่อนกินกับอิชิโนะคุระ แต่ไม่ได้คิดอะไรด้วยแบบตอนเรย์กะแน่ๆ ยังไงคนเราก็ชอบคนผอมสวยหุ่นดีอยู่วันยังค่ำอะน้า

พอวาคาบะพูดถึงรอยตรงแก้ม......กูก็มีอ่ะแต่สาเหตุน่าจะแบบเดียวกับท่านเรย์กะมากกว่ากัดฟันแบบวาคาบะถถถถถถถถถถถะถถถถถถ

แชร์ข้อมูลร้านขนมปังอร่อยบูชา Tag Food กูชอบร้าน DonQ ที่อยู่ตรง CTW ชั้น 7 อ่ะ ของดีคือหนมปังเกลือ เนื้อหนึบหนับๆ ตัดรสเกลือไม่เค็มจัด ชอบมาก ลองดูกันนะ

ขนมปังตัดขอบของฟาร์มเฮาส์คือนิพพาน ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

>>443 กูชอบร้าน Vilage ที่ชั้นใต้ดินสีลมคอมเพล็กซ์ วันจันทร์กะศุกร์ลดราคา30% ขนมปังเนยสด แบบโคตรเนยสดอร่อยมาก
นี่กลายเป็นกระทู้รีวิวอาหารเหรอวะ 555555555

ขนมปังวอลนัทของร้าน Custard Nakamura ก็อร่อยนะมึง ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว ไปให้สุดทาง ถถถถถถ

>>446 คัสตาร์ดนากามุระกูชอบแซนด์วิซหมูทอดของเขาว่ะ คอนโดกูอยู่แถวนั้น ไปซื้อตอนร้านเปิดเลย กินของทอดตอนร้อนๆทำใหม่ๆนี่โครตฟิน แต่ที่เวิร์กสุดของร้านนี้กูให้ชูครีม อร่อยกว่า bake a wish นะกูว่า
อีกร้านที่กูประทับใจคือ "ร้านขนมปังญี่ปุ่นของหนุ่มโสด" (ชื่อนี้จริงๆนะโว้ย ถถถถถ) กูชอบครัวซองกับขนมปังไส้กรอกร้านนี้มาก แถวสุขุมวิทร้านเบเกอรี่ ร้านขนมปังเยอะชิบหาย อยู่มานานพอสมควรยังกินไม่หมดทุกร้านเลย

>>447 กูหนิถึงกับต้องไปเสิร์ชดู ชื่อร้านน่าสนใจชิบหาย 55555 เห็นแล้วอยากกินเดนิชอบร้อนๆ จังว่ะ...

มีใครมีร้านแถวม.เกษตรแนะนำบ้าง...
อ่านแปลไทยล่าสุดแล้วกรี๊ดตามเรย์กะ คาบุมาไม่ให้สุ้มให้เสียง พระเอกนางเอกเขากำลังมุ้งมิ้งกิ๊กกั๊กจะทำอาหารกัน เห็นตอนนี้แล้วนึกถึงที่เรย์กะแอบหัวเราะเยาะคาบุอย่างเหนือกว่าเพราะตัวเองได้กินแกงกะหรี่บ้านวาคาบะจังเลย เอาล่ะ อย่าเหนียมอายหมกตัวในบ้านวาคาบะ ออกไปแสดงตัวเลยว่าฉันชนะ!
อยากชงคู่อิชิกับคุณอาคิมิตามมาโอะจังมาก ติดแต่ที่หนุ่มเขามีแฟนอยู่แล้ว...

>>441 นั่นสิ เป็นแค่เพื่อนเถอะ เลิกกับอีกคนมาหาอีกคนนี้สงสารคุณแฟนนางแบบขึ้นมาเลยนะ(และเอาจริงๆถึงจะบอกว่าจริงๆชอบคนผอมสวย แต่ยังไงตอนคบกันก็เพราะนิสัยนะ)

>>450 จริงๆกูแอบเชียร์อิมาริกับคุณอาคิมิอยู่เบาๆนะ ประมาณเก็นจิกับเจ้าหญิงดอกส้มอ่ะ ผู้หญิงที่เข้าอกเข้าใจ ไม่วีนไม่เหวี่ยง ใจเย็นเป็นน้ำ เหมาะกับการรับมือพวกเจ้าชู้เป็นที่สุดเลย

นับวันเหล่าโม่งดูมีออร่าผู้ดีตามวิถีซุยรันมากว่ะ เมื่อวานก็สัพเพเหระเรื่องชา วันนี้ก็มาแนวขนมปัง 55555555555555555

ตอนใหม่ค้างมากเลย กูนี่แอบมโนไปแล้วว่าท่านเรย์กะคงแอบอยู่ในบ้านวาคาบะจังประหนึ่งแอบพพาชู้รักเข้าบ้านมา
แต่จากสถานะปัจจุบันมือที่สามน่าจะเป็นคาบุรากิมากกว่านะ......แค่กๆๆๆ

กูรอวันที่คาบุรากิถามวาคาบะว่าระหว่างนางกับเรย์กะวาคาบะจะเลือกใครอยู่นะ อิอิ

>>454 วาคาบะมีอะไรต้องลังเลด้วยเหรอวะ 555555

>>454 คำถามฆ่าตัวตายชัดๆเลยนะมึง 5555555555555555

คือแบบนี่จะเข้ามากรี๊ดคันตะ โดนดักด้วยร้านเบเกอรี่ ฮา นี่ขนาดไม่มีรูปภาพประกอบนะ ขอไปหาขนมปังกินก่อนน่อ

>>454 กูนึกถึง​ฟิคที่คาบุสารภาพ​รักวาคาบะ แล้ววาคาบะไปสารภาพ​รักเรย์กะต่อหน้าเลย 55555555

>>458 กลายเป็นฮาเร็มของท่านเรย์กะสมชื่อกระทู้ 5555555555555
แล้วก็จบด้วยเรือสวย......

>>459 อันนั้นไม่ได้จบที่ทุกคนไปนั่งเย็บงานในห้องสภานักเรียนเหรอ

>>460 ฮาเร็มจบในห้องสภา ส่วนเรือสวยเป็น after story 5555

>>461 กูขำฟิคนั้นมาก ปูทางมาสู่ฮาเร็มเอนด์สุดๆ แล้วไหงพวกมึงต่อฟิคจนกลายเป็นเรือสวยกันไปได้วะ 5555555555555555

>>452 ให้เกียรติทุเรียนในมือกูด้วย... //เคี้ยวหยับๆๆ

>>462 เดี๋ยวๆ ไหนวะ ทำไมกูไม่เห็นนนนน

>>452 ร้านขนมปังที่แนะกันมาจริงๆก็เป็นร้านขนมปังสามัญชนราคาไม่แพงทั้งหมดเลยนะมึง ไม่ได้ไฮโซหรูหราอะไร
>>464 อยู่ประมาณกระทู้ที่สามมั้ง ถ้าจำไม่ผิด ไปเลื่อนๆหาในสารบัญดูละกัน

พวกมึงนี่มันซุยรันจริงๆ กูชอบ อะไรคือวิเคราะห์ของกินกันชื่นบานทุกครั้งที่ท่านเรย์กะมีของใหม่ๆมาให้ วิชาการเชิงน่ารักด้วย เหมือนนั่งเม้านินทาชอบบ้านของกลุ่มสาวๆ แต่เป็นพูดถึงเรื่องอาหารแทนนน
>>464 ชื่อการสารภาพรักของคาบุรากิ(แล้วขีดฆ่า โคตรทำร้าย) กลายเป็นฮาเร็มของท่านเรย์กะ มึงลองไปคุ้ยๆในสารบัญดู นี่คือผลของฟิคต่อี่คนแต่งหลายคน แม่งแหกพลอตจนออกจักรวาล 5555

>>464 เข้าลิงค์สารบัญ ฟิคต้นเรื่องคือการสารภาพรักของคาบุรากิ แล้วก็แตกหน่อไปเป็นเรือสวย 55555555

>>465 >>466 >>467 ขอบใจมากเพื่อนโม่ง //กอด

>>466 เพราะท่านเรย์กะคือผู้นำกระแส (ของกิน) ของโม่งซุยรันไงล่ะ!
บางทีกูก็เริ่มสงสัยว่าตัวเองอ่านเรื่องนี้เพราะอะไร...

>>469 ช่วงประถมมันก็ยังไม่มีของกินเยอะเท่านี้นะมึง แต่พอขึ้นมัธยมมานี่...ของกินมาเป็นรายตอนเลย 55555555555555

>>470 Tag Food แม่งขยายอำนาจครอบงำแท็กอื่นๆ จนโงหัวไม่ขึ้น แถมแย่ง Tag Comedy ไปเป็นพันธมิตร Tag Shojo นี่นานๆ ทีจะได้เผยอตาอ้าปากซักที ถถถถถถ

ไม่มีใครก๊าวคันตะคุงกับกูเลยเหรอ? เขาอุตส่าห์คอยถามวาคาบะว่าเมื่อไหร่โคโรเน่จะมาเลยนะเว้ย
เขาคิดถึงกันด้วยค่ะะะ ว้ายย

เชี่ยยยยย ตอนใหม่พูดถึง linear alba buccalis ด้วย ที่จริงถ้าหยุดกัดขบฟันน่ะเส้นจะจางลงนะ ไม่เกี่ยวอะไรกับการที่วาคาบะจังอ้าปากหวอเลยด้วยซ้ำ

ปล.ทั่นฮิโยโกะลึกซึ้งมาก อยากจะบอกว่า ทางสายทันตกรรมปกติแล้วไอเส้นนี้ไม่ค่อยมีคนไข้คนไหนถามถึงหรือสังเกตเท่าไหร่นะ มีแต่หมอฟันเท่านั้นแหละที่มานั่งสนใจอยู่ฝ่ายเดียว

>>473 หรืออ.ฮิโยโกะแกจะเอามาจากนิสัยส่วนตัวของตัวเองหว่า มีปัญหาเรื่องนี้จนต้องไปพบหมอฟันแล้วเขาอธิบายให้ฟัง อะไรประมาณนั้นมั้ง
แต่เรื่องคิ้วร่วงถ้าเกิดกับแกด้วย.....ชีวิตไปเผชิญอะไรมาน่ะ

>>473 อ.ฮิโยโกะน่าจะนอนกัดฟัน หรือไม่ก็กูเกิ้ลสรรหาความเครียดมาใส่เรย์กะเรื่อยๆ

>>473 เหยดดด มีโม่งซุยรันเป็นทันตแพทย์ด้วยเหรอวะ กูอยากรู้อยู่เหมือนกันว่าเส้นนี้มันมีจริงป่าว แล้วที่ท่านเรย์กะมีนูนๆ เหมือนกันนี่คือมีเส้นนี่จริงหรือแค่แก้มย้วยวะ

>>476 มีจริงๆในคนที่ชอบนอนกัดฟัน มีนิสัยเวลาเครียดแล้วเผลอขบฟันแน่นๆ มันจะมีเส้นสองข้างเลยล่ะ เอาลิ้นดุนๆดูก็จะรู้สึกได้นะ

>>474 ถ้ามีทั้งสองอย่าง สงสัยชีวิตจริงคงเป็นคนที่สะสมความเครียดหนักแน่ๆเลย

>>477 กูมีนะ เข้าใจว่าเป็นเส้นเลือดนูนขึ้นมาตลอด....
มันสาเหตุจากกัดฟันอย่างเดียวเลยเหรอ กูไม่เคยโดนใครบอกว่าเป็นคนนอนกัดฟันเลยแฮะ มีแต่พี่กูกะนอนกัดฟัน เลยโดนพ่อถีบตกเตียง........

>>477 ลองเอาลิ้นดุนๆดู...เจอแต่แผลร้อนในว่ะ 555555555555 แต่กูก็ไม่มีนิสัยชอบกัดฟันอยู่แล้วก็เลยไม่มีปัญหามั้ง

>>477 กูมีๆ แต่กูก็ไม่ใช่นอนกัดฟันนะ แต่เวลาเครียดๆชอบกัดปากอ่ะ(ด้านในนะ เหมือนเคี้ยวแก้มอ่ะมึง) เกี่ยวกันปะวะ

นอนกัดฟันนี่ฟันแตกได้นะ(และมึงต้องทำฟันปลอมเป็นซี่ๆ เจ็บแน่) พ่อกูกัดฟันตอนนอนไปหาทันตแพทย์แนะนำให้ทำที่กัดฟันตอนนอนแม่งช่วยได้เยอะจริง(เสียงกัดฟันหายไปด้วย) แต่จารย์แกเรียนอะไรมาวะเนี่ยรู้เยอะชิบหาย

>>482 กูว่าฮิโยโกะซามะต้องเป็นลูกคุณหนูตระกูลญี่ปุ่นสักตระกูล เรียนมาทางสายวัฒนธรรม ทำงานอยู่ประเทศตะวันตกสักชาติมั้ง

>>483 ตัวจริงอาจจะเป็นผู้ชายหนวดเฟิ้มที่หัวใจมุ้งมิ้งก็ได้นะ

>>484 แบบนั้นแม่งโคตรโมเอะเลยนะ วรั๊ย

กูมีเส้นนั้นว่ะแต่กูนอนจะไม่กัดฟันน่ะ แต่ปกติเวลากูหุบปากกูก็กัดฟันว่ะ

เฮ้ยเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มมีเส้นๆ ด้วยว่ะ หรือว่าตูจะนอนกัดฟันเหมือนกันวะ 555+

>>479 อาจจะไม่ได้นอนกัดฟันแต่บางคนมีนิสัยขบฟันแน่นๆเวลาโฟกัสกับงานมากๆ ก็เป็นได้นะ อีกอย่างไอนอนกัดฟันนี่บางคนกัดไม่มีเสียงก็ทำให้ไม่รู้ตัวก็มีนะ

>>481 ถ้าเคี้ยวบ่อยๆพวกเนื้อเยื่อมันจะสร้างตัวให้หนาขึ้นน่ะ เอาไว้รองรับแรงเคี้ยว ถือว่าเกี่ยวนิดๆก็ได้นะ 5555

อะไรที่มันไม่ดีก็ผ่านๆตาไปกันเถอะเนอะ
>>484 กูยอมใจเลยถ้าเป็นแบบนั้น แต่ข้อมูลแต่ละอย่างค่อนข้างแน่นเลยนะมึง5555

พูดถึงนอนกัดฟัน นึกถึงตอนไปเข้าค่าย ตอนกลางคืนก็มีคนเล่าเรื่องผีว่าแถวนี้เคยเป็นดงผีปอบมาก่อน เล่าว่าเป็ดไก่ชาวบ้านถูกกัดตายเกลี้ยง กูกับเพื่อนก็ไม่ได้กลัวอะไรหรอก จนถึงเวลาปิดไฟ กูกำลังเคลิ้มๆจะหลับแล้ว ได้ยินเสียงกร๊อบๆดังมากในความมืด เสียงเหมือนคนเคี้ยวกระดูกอะ สมองกูนึกถึงเรื่องผีปอบที่เล่าๆขึ้นมาทันที แล้วสภาพตจว.ที่ห่างไกลความเจริญ รอบข้างเป็นป่าที่มืดชิบหาย หนังปอบผีฟ้ากำลังดังอยู่ในช่วงนั้น ยิ่งน่ากลัว

ทีแรกกูคลุมโปงเพราะกลัวผีปอบจะรู้ว่ากูอยู่ตรงนี้ ถถถถถถถ ผ่านไปซักพักกูร้อน ต้องเลิกผ้าห่มขึ้นแล้วลุกขึ้นมานั่ง มองๆไปก็มีคนลุกมานั่งเหมือนกูสองสามคน ช่วยกันมองหาต้นเสียง มันดังมาจากริมหน้าต่างก็เอาไฟฉายไปคนละกระบอกไปส่องปอบ แบบว่ามันเห็นแสงไฟมันจะได้กลัวจนหนีไป คือความคิดของเด็กป.หกนะ
พอไปถึงจุดเกิดเหตุ ไม่มีปอบ แต่....เพื่อนร่วมห้องกูนอนกัดฟันกรอดๆ กัดแบบเป็นจริงเป็นจังมาก เหมือนมึงกำลังเคี้ยวกระดูกอ่ะ เกิดมาเพิ่งเคยได้ยินเสียงคนนอนกัดฟันนี่ล่ะ ทำเอากูระแวงเลยว่ากูจะนอนกัดฟันแบบไม่รู้ตัวบ้างมั้ย

กูยังไม่เคยเห็นคนนอนกัดฟันเลย เสียงแบบเคีี้ยวกระดูกหรอ 55555 เคยเห็นแต่คนนอนตาไม่หลับ (น่ากลัวชิบหาย)

ky พวกมึง กูกำลังลองแต่งฟิคอยู่ คิดไม่ออกว่าจะแต่งแบบตอนเดียวจบไปเลยหรือแบบต่อได้เรื่อยๆดี

>>494 ถ้าไม่มั่นใจว่าจะมาต่อได้ยาวๆมั้ย ก็ควรตอนเดียวจบ แต่ถ้าวางพล็อตไว้ยาวๆก็แต่งๆไปเหอะ ในกระทู้นี้ก็มีฟิคดองเค็มอยู่หลายฟิค เพิ่มไหดองมาอีกอันก็สบายๆ 555555555555555555

>>493 เสียงมันดังกร๊อบๆจริงๆนะ
แต่อะไรก็ไม่น่ากลัวเท่าเดินละเมอว่ะ รูมเมทกูคนนึงสมัยมหาลัยเป็นพวกชอบเดินละเมอตอนนอน มีคืนนึงตื่นมาเจอมันเดินวนไปวนมาแล้วมาหยุดยืนนิ่งๆข้างเตียงกู สยองโครต ดีนะที่ห้องมันเป็นแบบนอนกันสี่คนเลยพอจะมีเพื่อนอยู่ ถ้าอยู่คนเดียวก็ไม่รู้จะทำยังไง พอขึ้นปีสองกูย้ายออกไปอยู่หอนอกเองเลย กลัวตื่นมาเจอแบบนั้นอีก 555555555

>>495 มันเป็นแนวเรื่อยๆเปื่อยๆไม่มีพล็อตหลักเนี่ยสิ แต่เขียนแบบปลายเปิดไว้หน่อยก็น่าจะดีเผื่อกลับมาเขียนต่อได้

>>493 กูเคยมีเมทห้องเดียวกันที่นอนกัดฟันมันสุดๆไปเลยวะ เสียงเอี๊ยดๆๆๆๆๆ ยาวจนกูเสียวฟันแทน กูนี้แทบอยากจะลุกไปตบปากจริงๆ สุดท้ายมันเลยบอกกูว่ามันกัดฟันเมื่อไรตบปากมันได้เลย แต่กูเกรงว่าลูกตบกูจะแรงไปเลยเขย่าเตียงให้มันตื่นเฉยๆ กัดฟันปุบกูเขย่าๆๆๆๆ คือกูนอนเตียงชั้น2 และเป็นคนที่ตื่นง่ายมาก ช่วงแรกๆเขย่าไป7-8 รอบ มันคงรำคาญยังไงไม่รู้ไปหาหมอ หมอแนะนำให้หายางครอบปากมารึไม่กะดัดฟัน
มันบอกว่าตั้งแต่มันกัดฟันมันรู้สึกว่าฟันมันเหยินขึ้นมามันเลยดัดให้เข้าที่จากนั้นมามันก็ไม่นอนกัดฟันอีกเลย///กูเขียนเรื่องนี้ซะยาวไม่เข้าเรื่องเลยจริงๆ

>>492 สมัยพี่กูเด็กๆก็นอนกัดฟันดึกกร๊อบๆ กึกๆๆๆ เหมือนกัน เคยนอนกัดฟันจนกรามแตกไปซี่นึงเลยนะ กัดแรงขนาดไหนคิดดู
แม่ต้องพาไปหาหมอ ทำฟันกับดัดฟันให้ใหม่ พอเอารีเทนเนอร์ออกก็ไม่มีปัญหานอนกัดฟันอีกเลย

>>496 เหวออออออ หลอนโครต เคยดูคลิปเดินละเมอคลิปนึงของฝรั่ง น่ากลัวมาก เหมือนคนถูกผีเข้าเลย แต่เจ้าตัวคนที่เดินละเมอไม่รู้เรื่องนะ

แปลไทยล่าสุดนี่กูอ่านแต่เช้าแระล่ะ แต่เพิ่งว่างพอจะมาเล่นโม่ง อ่านตอนนี้กูตกใจม้ากกก เพราะกูมีรอยนูนแนวนอนที่กระพุ้งแก้มมานานละ เปื่อยๆด้วยนิดๆยังกะโดนอะไรขูด ก็ไม่เคยหาและไม่ได้สงสัยมากนะว่าเป็นเพราะอะไร ก็คิดว่าแบบเซลล์เสื่อมสภาพเลยผลัดผิวงี้ โลกสวยมาก 55555

พอมาอ่านนี่แบบ เชี่ยยยยย กูนอนกัดฟันนนน เพิ่งรู้ตัว พอเสิชอ่านทุกอาการคือแบบใช่โคตรๆ ตอนนี้เหลือแค่เปิดแอพตอนนอนที่คอยตรวจจับเสียงกรนและเสียงอื่นๆละ เคยโหลดมานานไม่เคยใช้เพราะคิดว่าตัวเองไม่กรนและไม่ละเมอ สรุปกัดฟันจ้าาาาา

นานาสาระจากท่านเรย์กะ ตอนนี้ขอเสนอเรื่องสุขภาพ ถถถถถถ อ่านอล้วมีประโยชน์นะจะว่าไป

ราวๆสองหน้าเอสี่... อืม... ท่าทางจะไม่จบในตอนเดียวจริงๆด้วย กูแปะไว้เท่านี้ก่อน ใครก็ได้คิดชื่อให้ที

สวัสดีค่ะทุกท่าน ขออภัยที่ไม่อาจเปิดเผยตัวตนได้ บอกได้เพียงแค่ว่าเป็นนักเรียนซุยรันธรรมดาๆคนหนึ่งที่เจอกับสถานการณ์ไม่ธรรมดานิดหน่อยค่ะ...
แหม... ก็แบบว่าหลังจากเขียนการ์ตูนkimidolceที่โด่งดังจบไปหลายปี นานๆทีก็มีนัดทานข้าวกับเหล่าอดีตผู้ช่วยที่ผ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาด้วยกันเหมือนทุกครั้ง ก็นะ... หลังจากเมาหลับไป ก็... จ๊าง!! รู้ตัวอีกทีก็อยู่ในพิธีเปิดการศึกษาของโรงเรียนซุยรันแล้วค่ะ

อืม... ดูจากตำแหน่งที่นั่งในห้องประชุมหลักแล้วฉันน่่าจะเป็นนักเรียนชั้นม.4 เด็กๆที่นั่งอยู่รอบๆต่างคุยกันอย่างสนิทสนมแต่ไม่มีใครชวนฉันคุยเลยค่ะ มีความเป็นไปได้ว่าน่าจะเป็นเด็กกลุ่มนอกหรือไม่ก็ไม่มีใครคบ... เอ่อ ไม่ เป็นเด็กกลุ่มนอกนั่นแหละ ไม่มีใครคบนี่ออกจะน่าเวทนาไปหน่อยนะ...
พอคิดได้ว่าอาจจะเจอตัวละครในมังงะขึ้นมาก็แอบตื่นเต้นนิดๆ แต่หลังจากที่แอบเหลียวซ้ายเหลียวขวาดูในกลุ่มนักเรียนม.4ก็ไม่เห็นจะมีใครเข้าเค้าเลย เอ... หรืออาจจะเป็นรุ่นพี่กันนะ?
พอกวาดตามองก็ไม่เจออยู่ดี ผมสีน้ำผึ้งของชูสุเกะคุงกับผมสีเงินของอาริมะคุงน่ะเด่นจะตาย น่าเสียดายจังนะ~ เท่าที่เห็นก็มีแต่ผมสีดำ--- เอ๊ะ ทรงผมม้วนๆแบบนั้นที่นั่งอยู่ในแถวชั้นม.5 หรือว่าจะเป็นนางร้ายของเรื่องนี้ คิโชวอิน เรย์กะ!?
งั้นก็หมายความว่ากลุ่มผู้หญิงม.5ที่นั่งระริกระรี้อยู่ตรงนั้นกับตรงโน้นอาจจะมีหนุ่มหล่อที่เป็นตัวละครหลักนั่งอยู่ก็ได้!? มาซายะคุงเหรอ? ชูสุเกะคุง? หรืออาริมะคุง?
ดูเหมือนว่าฉันจะได้พบกับเหล่าลูกสาวลูกชายปลายน้ำหมึกซะแล้วค่ะ...
…………………………………………………………………………………………….
ตอนนี้เป็นช่วงพักเที่ยงค่ะ ถึงเพื่อนร่วมชั้นทั้งหลายจะใจดีชวนฉันไปทานมื้อเที่ยงในโรงอาหารด้วยกัน แต่น่าเสียดายที่ต้องปฏิเสธคำเชิญเหล่านั้นไป เพราะมีสิ่งนึงกวนใจให้ฉันต้องไปจัดการก่อนค่ะ!! นั่นก็คือการส่องกระจกที่ห้องน้ำเดี๋ยวนี้!!
เอ... หน้าตาธรรมดาๆ ทั้งตา จมูก ปากก็ล้วนธรรมดา โครงหน้าก็พื้นๆไม่มีเอกลักษณ์ เป็นแบบที่หาได้ทั่วไปตามฉากหลังที่ร่างลวกๆแล้วส่งต่อให้ผู้ช่วยตัดเส้น เอาจริงๆหน้าตาก็ไม่ได้แย่นะ แต่เทียบมาตรฐานโรงเรียนซุยรันแล้วแอบผิดหวังอยู่หน่อยๆค่ะ...
แต่ที่เกินคาดก็คือชื่อของฉันที่ทราบหลังจากแอบดูชื่อตัวเองบนปกสมุด... เป็นชื่อยอดฮิตติดอันดับหนึ่งที่เหล่านักเขียนสิ้นคิดมักใช้ตั้งชื่อตัวละครค่ะ น่าสงสาร... ช่างน่าสงสารเด็กน้อยคนนี้เหลือเกิน... ถ้าฉันสามารถกลับไปเขียนมังงะได้ ขอสัญญาว่าต่อไปนี้จะใส่ใจทุกรายละเอียดให้ตัวประกอบทุกคนค่ะ
ขอจบการเพ้อเจ้อของตัวเองไว้เพียงเท่านี้ ในเมื่อสิ่งที่ค้างคาใจก็หายไปแล้วก็ต้องเดินหน้าต่อไป เอาล่ะ!! กองทัพต้องเดินด้วยท้อง สถานีต่อไปโรงอาหารซุยรัน!!

หอม... หอมมาก น่าทานสุดๆเลยค่ะ ถึงแม้จะไม่แน่ใจว่านี่เป็นเมนูอะไรเพราะตอนปั่นต้นฉบับคืนสุดท้ายก่อนเดตไลน์ช่วงต้นเรื่อง อยู่ๆผู้ช่วยคนหนึ่งก็อุทานออกมาเมื่อเห็นเมนูนี้อยู่ในรายการอาหารว่า ‘ว้าว น่ากินจังเลย ที่โรงเรียนซุยรันต้องมีแต่อาหารหรูหราแบบนี้แน่ๆเลยนะคะ’ รู้ตัวอีกทีก็เผลอวาดลงไปในต้นฉบับซะแล้วล่ะค่ะ...
เนื่องจากช่วงพักเที่ยงก็ผ่านไประยะนึงแล้ว ความคิดที่ว่าจะไปนั่งทานอาหารที่โต๊ะใกล้ๆพื้นที่ของPivoineเพื่อที่จะแอบมองพวกมาซายะคุงก็เป็นอันต้องสลายไป เพราะที่นั่งเหล่านั้นถูกสาวๆชั้นม.6จับจองกันไว้หมดแล้ว
เอ... ช่วงขึ้นม.5ใหม่ๆมาซายะคุงก็เริ่มแสดงความสนอกสนใจวาคาบะจังพอสมควรแล้วนะ แฟนคลับพวกนี้น่าจะแอบไปกลั่นแกล้งวาคาบะจังลับหลังอยู่ไม่ใช่เหรอ? หรือจริงๆแล้วฉันเขียนให้จำนวนแฟนคลับมาซายะคุงกับชูสุเกะคุงมีเยอะเกินไปจนไม่พร่องลงไปเลยนะ...? ไว้คราวหลังค่อยมาแอบดูแล้วกันค่ะ
ในขณะที่กำลังหาที่ว่างฉันก็สะดุดตาเข้ากับทรงผมที่ฉันและผู้ช่วยขัดเกลาฝีมือวาดกันมาหลายปี ความโค้งของเกลียวและองศาที่สวยงาม ความหนาและแสงเงาที่ออกแบบมาอย่างปราณีต ผมโรโคโค่ที่โด่งดังที่สุดในนิตยสารมังงะสาวน้อย... ท--- ทำไม ทำไมคิโชวอิน เรย์กะมานั่งอยู่ในพื้นที่ธรรมดากับลูกสมุน?? แล้วที่นั่งอภิสิทธิ์ของPivoineล่ะ!? แล้วเธอยิ้มแบบนั้นเป็นกับเขาด้วยเหรอ? รอยยิ้มอันแสนชั่วร้ายดุจดั่งราชินีผู้สูงศักดิ์ที่เหล่าแฟนๆหมั่นไส้มันหายไปไหนกัน?? เกิดอะไรขึ้นกับมังงะเรื่องนี้!?

>>502 หืม....คนเขียนคิมิดอลมาเกิดเป็นตัวละครในซุยรันเหรอ ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
ถ้าเจอว่าตัวละครเปลี่ยนไปหมดจะเป็นยังไงเนี่ย คัลเจอร์ช็อคเรอะ มาซายะที่ขรึมๆก็เป็นไอ้บ้า เรย์กะที่ควรเชิดหยิ่งก็รั่วๆ นกขี้ใส่ประจำ ชูสุเกะที่อ่อนโยนก็เป็นแค่หน้ากาก ตัวจริงเป็นจอมมาร วาคาบะที่เป็นสาวน้อยน่ารักอ่อนหวานก็เป็นสาวสตรองฝุดๆ เหลืออาริมะนี่ล่ะที่ยังดูไม่เปลี่ยนไปเท่าไหร่

>>502 เชี่ย สนุกสัสๆ (กูชม) อยากรู้เลยว่าตอนต่อไปเป็นไง (ไม่ได้กดดันนะแค่อยากรู้ จะแต่งต่อ/ไม่แต่งต่อ ก็ตามที่สะดวกจ้า)

อาจจะเป็นเหมือนท่านเรย์กะตอนเด็กๆปะวะ แอบมองคาบุรากิบ่อยๆจนโดนจับได้ คุณนักเขียนก็อาจจะโดนจอมมารสนใจเพราะมองเหล่าเซเลบของซุยรันด้วยสายตาที่แตกต่างจากนักเรียนคนอื่น

>>504 ไปๆมาๆ จอมมารเปลี่ยนจากรักเรย์กะมารักคุณนักเขียนแทน //บร้าาาาา ไม่มีทางหรอก 5555555555555555
จริงๆอาจจะเข้าใจผิดว่าคุณนักเขียนมองเรย์กะบ่อยๆ คงจะแอบรักเรย์กะอยู่เหมือนกัน ก็เลยไปสกัดดาวรุ่ง เปิดโหมดจอมมารข่มขู่คุกคามตัดกำลังคู่แข่งซะก่อน ถึงเป็นผู้หญิง แต่จะมาเป็นคู่แข่งกันก็ไม่ปราณีหรอกนะครับ

อาจจะเป็นอาริมะคุงที่ก็ได้นะะ แบบว่าตอนที่สอดส่องดูแลความเรียบร้อยผมเห็นแต่ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่คุณคิโชวอินบ่อยๆ และสายตาก็เปลี่ยนไปแทบทุกครั้ง อะไรของเขาน่ะ? วรั้ยยยย
ฟิคมึงโอเคเลย รอตอนต่อนะจ๊ะ /ไม่ได้กดดันนะ55555 บอกว่าติดตามอยู่จ้าเฉยๆเอ๊ง

>>505 >>506 ใจเย็นสิพวกมึง พวกเขาเป็นเหมือนแม่ลูกกัน มันเป็นไปไม่ด๊ายยยยย
กูยังไม่ได้เขียนบอกเลยนะว่าคุณคนเขียนเขากลายมาเป็นตัวประกอบเพศอะไร ถ้ากูหักมุมเฉลยว่าเป็นมินามิคุง กาวพวกมึงสลายปิ๊ง~ เลยนะ

>>507 เป็นมินามิคุงนี่โคตรพีค555

>>507 งั้นกูเดาว่าเป็นทาคากิ พี่แกถึงได้​หวาดกลัว​เร​ย์​กะ​ขนาดหนัก เพราะเขียนเองกะมือว่าเร​ย์​กะ​เป็นโคตรตัวร้าย 5555555

>>496 มันมีคนละเมอเดินจริงๆ เหรอวะเนี่ย กูเพิ่งรู้ อ่านคินดะอิจิแล้วเจอคนละเมอเดินนี่กูยังหยองๆ ถ้าเจอของจริงคงเผ่นเหมือนกัน แล้วเวลาละเมอเดินมันหลับตามั้ยอ่ะ หรือว่าเผยอๆ อันนี้อยากรู้จริงๆ
>>501 กูก็ว่าอ่านท่านเรย์กะได้นานาสาระเยอะเหมือนกันนะ ตอนแรกก็เรื่องของกิน จากนั้นมาก็ได้รู้เรื่องโรคเครียดขนคิ้วร่วง อุณาโลม และเส้นกัดฟัน...
>>502 ดีใจมีคนเปิดฟิคใหม่ >< ต่อไปถ้าคุณนักเขียนได้เห็นพระเอกสุดเท่อย่างคาบุรากิกลายเป็นไอ้บ้าจะรู้สึกยังไงวะ...

>>502 หูววว ฟิกนี้ก็ดีงาม สนุกอะ ถ้ามึงเขียนต่อกูก็รออ่านอยู่นะ ว่าแต่เป็นตัวประกอบที่มีชื่อ ถึงจะชื่อสิ้นคิดแค่ไหนก็ยังดีกว่าตัวประกอบไร้ชื่อปะวะ ถถถถถ

>>510 มีจริงๆ มีสารคดีด้วย มีที่ไปก่อเหตุจริงๆก็มี เคยดูในดิสโควเวร์รี

>>510 เดินจริงๆมึง เดินทั้งๆที่หลับตาอยู่นี่ล่ะ แต่พอถามมันบอกไม่รู้เรื่องจริงๆ ดีนะที่ไม่ละเมอเดินไปข้างนอก ไปตกตึก ไปโดนรถชนหรือเดินลงน้ำแบบเมืองนอกที่มีเคสแบบนี้
>>507 ถ้าเป็นมินามิคุง....ไม่ดีมั้งงง เดี๋ยวริรินะเสียใจ(?)

>>510 มีจริงๆน้องเรานอนละเมอลืมตาด้วย แบบเหลือแต่ตาขาว ==;

>>514 เหยด ฟังดูโคตรน่ากลัว ระวังตาแห้งแล้วอักเสบนะมึง กูโคตรเป็นโรคที่ทำให้หลับตาได้ไม่สนิทอยู่พักหนึ่ง ตอนนอนยังต้องเอาผ้าปิดตามาคาดกันตาแห้งเลย

>>514 นึกถึงน้องกูละเมอเลยว่ะ ไม่ได้ละเมอเดินนะ แต่ละเมอพูด นอนตาปรือๆเหลือกๆ หันหน้ามาทางกูแล้วบอกว่า "ปิดบังอะไรไว้อย่าคิดว่าคนอื่นเขาไม่รู้นะ" น่ากลัวชิบหาย

>>516 พีคมาก

>>516 โคตรน่ากลัว​ มึงปิดบัง​อะไรไว้วะ 55555

อยากอ่านฟิคคู่คันตะท่านเรย์กะต่อจัง งืออชอบคู่นี้

อยากอ่านซึรุฮานะเรย์กะต่อจุง

>>516 เชี่ยหลอนสัส ยิ่งถ้ามึงมีอะไรปิดบังจริงๆนี่แม่ง 5555555555555555555

>>520 ยังไม่ว่างเขียนต่อเลยว่ะ โทษที เดือนนี้งานยุ่งมาก อยากทิ้งงานมาเขียนฟิคก็ทำไม่ได้ ฮรืออออออ
>>521 คงเป็นเรื่องที่แอบซื้อการ์ตูนเข้าบ้านมั้ง แต่มันก็ไม่ใช่ความลับที่ต้องปิดบังอะไรหรอก ถ้าแม่รู้อย่างมากก็แค่โดนบ่นนิดๆหน่อยๆ แต่เจอน้องกูพูดแบบนั้นเข้าไปแม่งน่ากลัวสัสๆ กูไม่กล้านอนห้องเดียวกับมันเลย 555555555555555555

>>516 >>522 เจอประโยคแบบนี้ต่อให้กูไม่เคยปิดบังอะไรกูก็หลอนว่ะ เผื่อแบบมีเรื่องที่กูทำแล้วลืมไรงี้ แม่งเป็นประโยคที่ทำให้คนคิดทุกความผิดที่เคยทำออกมาเลยทีเดียส5555555

>>507 คงไม่ใช่ สาวประเภทสองนะ เพราะพูดหางเสียงค่ะไปนี่นา

กูนอนกัดฟันเหมือนกัน กัดตั้งแต่เด็กยันโตเพิ่งเคยไปหาหมอ ไปเพราะกรามค้าง หมอบอกว่าเวลาคนนอนกัดฟันตอนจะแรงกว่าตอนมีสติหรือ
ตอนกินข้าวหลายเท่า (แต่กูจำไม่ได้เท่าไหร่) บางคนกัดฟันหักฟันแตกไปเลยก็มี เส้นที่พูดถึงในเรื่องกูก็มีแต่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยมันคือเส้นนี้นี่เอง
เรื่องตบปาก พี่กูบอกว่าเคยรำคาญจนเดินมาตบปากกูนะ แต่เงียบไปสักพักกูก็กัดใหม่อยู่ดี พี่บอกเสียงหลอนมาก มันแรงมากจนกลัวฟันกูหัก กูเคยสะดุ้งตื่นมาตอนกำลังกัดเหมือนกัน มันแรงมาก ดังเอี้ยดๆๆๆ แบบกูไม่เคยกัดแรงขนาดนี้มาก่อนอะ กลัวฟันเจ๊งจริงๆนะ บางวันตื่นมาเมื่อยแก้มเลย
ส่วนเส้นอีกแบบที่ท่านเรย์กะพูดถึง อันนี้กูฟังมาจากคนไม่ใช่หมอนะ เขาว่ามันคือเส้นตอนเราอ้วยขึ้นแล้วส่วนที่เป็นเนื้อมันขยายอะจะเกิดเป็นเส้นขาว
กูก็ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่านะ 55555

>>516 อันนี้กูเจอกูก็หลอน

>>525 ไม่น่าเกี่ยวกับอ้วนนะมึง เท่าที่รู้ก็มีแต่เรื่องกัดฟันเนี่ยแหละ แล้วก็จริงๆกัดฟันมันอันตรายมากนะ ลองปรึกษาหมอฟันดูว่าจะแก้ยังไงเถอะมึง

>>525 ไปปรึกษาหมอเหอะ ข้างบนๆก็มีคนบอกว่ากัดฟันจนกรามแตกเลยนะ น่ากลัวไม่ใช่น้อย

กู >>525 นะ ไปมาแล้วแหละ หมอบอกว่าเห็นชัดเลยว่าฟันสึก หมอให้ใส่ที่กันฟันกระแทกคล้ายๆฟันยางนักมวย ลดแรงกระแทกของฟัน ของกูมีอาการกรามค้างด้วย ไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะเจอกับตัว อ้าปากกว้างก็ไม่ได้เหมือนโดนล็อก เจ็บด้วย หาวทีโคตรทรมาณ เคี้ยวข้าวแล้วขากรรไกรจะกรึ๊กๆตลอดเหมือนข้อต่อไม่ลงล็อก เจ็บด้วยเมื่อยด้วย กินช้าลงเยอะเลย เคยค้างแบบหุบปากไม่ได้อ้าเพิ่มไม่ได้ด้วย เหมือนโดนล็อกอะ แต่ตอนนี้ดีขึ้นละ
ป.ล. หมอห้ามกินของแข็งของเหนียว ของโปรดกูทั้งนั้น ปลาหมึกงี้ ของกรอบๆงี้ ขนมปังฝรั่งเศษงี้ น้ำตาจะไหล ;w;

กูว่าโม่งกระทู้นี้โคตรน่ารัก เริ่มจากเม้าท์นิยายมาถึงของกิน จิบชา ล่าสุดคือปัญหาสุขภาพฟัน 5555 หรือว่าพวกเรากลายเป็นกลุ่มที่ติดสอยห้อยตามท่านเรย์กะไปแล้ววะ

เออแต่พูดถึงขนมกันอยากกินขนมไทยว่ะ มีร้านแถวไหนในกทมทำไม่ค่อยหวานบ้างปะวะ

พวกมึงงงงง กูพยายามเอาฟิค >>502 แปะลงสารบัญแล้วแพทเทิร์นมันเสีย ต้องทำยังไงอะ
เนื้อเรื่องในหัวก็พอมีคร่าวๆอีกนิดหน่อย แต่ช่วงนี้ไม่ว่างเท่าไหร่ เรื่องตอนต่อ รอไปนะ
ปล.ทาคากิคุงอยู่ชั้นเดียวกัน ไม่มีทางหรอกน่า

>>529 เพราะพวกเราเหล่าโม่งซุนรันเป็นสตอร์ก.... อะแฮ่มๆ เป็นพวกชอบเก็บรายละเอียดจากเนื้อเรื่องไงล่ะ

>>530 กูไม่ค่อยสันทัดนะ แต่เดี๋ยวนี้กูรู้สึกขนมไทยที่อร่อยๆหายากอยู่ ถ้าไม่ใช่พวกมีแบรนด์ไปเลย ชอบเจอพวกทองหยิบ ทองหยอด
ฝอยทองผสมแป้งไรงี้ ไม่ก็ทำมาไม่หอม รสชาติกับเนื้อแปลกๆ นานๆจะเจอเจ้าดีๆ ถ้าเป็นพวกร้านที่เขาทำเองตามหมู่บ้านไรงี้โอเคอยู่นะ แถวคลองสานเคยเห็นน่ากินอยู่แต่ยังไม่เคยลองซื้อมากิน บางรักใกล้ BTS มีเจ้าดังอยู่แต่กูยังไม่เคยลอง ถ้าพวกขนมนึ่งๆ อย่างพวกขนมต้ม ถั่วแปปอะไรพวกนี้สีลมแถวพัฒนพงษ์ก็มีขายแต่เป็นร้านแผงลอยขายแค่ตอนเช้า ไม่งั้นก็ขึ้นห้างพวกปั้นคำหอมอะไรแบบนี้ สำหรับกูรสชาติกำลังดีนะ แต่กูไม่แน่ใจว่าหวานสำหรับมึงไหมรอคนอื่นมาเสริมแล้วกัน

>>528 กูก็ใส่เหมือนมึง เขาเรียกว่า night guard แม่งแบบเหม็นน้ำลายสัสๆ 555555555 กุแปรงฟันให้มันแล้ว ก็ยังเหม็นน้ำลายอยู่ดี กูเคยสะดุ้งตื่นเพราะฟันกัดไปโดนลิ้น โคตรแย่
กรามกูก็อ้าไม่ได้มากเท่าไหร่เหมือนกัน อ้าแล้วก็ดังเปาะ เซงวะ กินอาหารแบบคำใหญ่ๆไม่ได้เลย อยากหายมากๆ ไม่รู้แก้ยังไงดี

>>531 กูทำให้ละ น่าจะถูกแล้วมั้ง กูเพิ่งเคยแก้ ใครเคยทำช่วยดูให้อีกทีนะ กูไม่แน่ใจ

ในสารบัญ​ไม่มีฟิคซึรุฮานะอะ

>>533 อ่าวหรอ ของกูไม่มีกลิ่นอะไรเลยนะ แต่ใส่ทีไรน้ำลายนอกปากทุกที ปกติไม่เคยเป็นนะ 5555
มึงถามหมอเรื่องกรามรึยังอะ ของกูหมอเขาบอกวิธีบริหารกับว่าควรเลี่ยงอะไรมาด้วย จนตอนนี้กูเกือบหายขาดละ แต่ถ้าไปทำอะไรที่โดนห้ามก็อาการกำเริบอยู่นะ ของกูหมอบอกว่าห้ามนั่งเท้าคาง ห้ามนอนคว่ำเอาหน้าลง อย่ากดน้ำหนักกับกรามนั่นแหละ พยายามอย่าอ้ากว้างมากถ้าไม่จำเป็น ให้บริหารโดยเอาลิ้นแตะเพดานปากแล้วทำเหมือนเดาะลิ้นอะ ห้ามกินของเหนียวของแข็ง เนื้อแห้ง ปลาหมึก สเต๊กถ้าเหนียวไปก้ไม่ควรกิน ขนมแข็งๆ ไรงี้มึงห้ามอดกิน เคี้ยวน้ำแข็งด้วย (อันนี้กูเสียใจ ของโปรดทั้งนั้น) แล้วก็พยายามปล่อยขากรรไกรล่างให้สบายๆอะ ไม่ต้องไปเกร็ง อย่าให้มันไปโดนขากรรไกรบนเหมือนที่วาคาบะจังพูดในเรื่องนั่นแหละ มึงลองไปปรึกษาหมอดูอีกทีก็ได้เผื่อรายละเอียดไม่เหมือนกัน ทำไปเรื่อยๆมันก็ดีขึ้นเยอะเลย

>>536 นอกปาก>นองปาก พิมพ์ผิด

>>536 หมอกูไม่บอกอะไรมาก แค่บอกว่าให้เคี้ยวอาหารด้านซ้ายด้วย เพราะกูเคี้ยวแต่ด้านขวา 55555
เคๆ เดี๋ยวกูเอาวิธีมึงไปใช้ เผื่อหาย
ต้องขอบคุณเรย์กะซามะกับวาคาบะจริงๆ ที่ทำให้กูได้รู้วิธีแบบนี้

>>535 กูพิมพ์พลาดน่ะ แถมพลาดมาก ว่าจะเขียนใหม่หมด ก็เลยไม่เอาใส่สารบัญ แต่ยังไม่มีเวลาเขียนซักที ; w ;

>>530 ขนมไทยส่วนมากก็หวานอ่ะ อาจจะไม่หวานแสบคอเท่าขนมญี่ปุ่น แต่ก็หวานแหลมๆอยู่ดี เอาที่เคยกินมาแล้วชอบนะ

ร้านขนมหวานตลาดพลู ต้องเดินเข้าไปลึกๆหน่อย อยู่ใกล้ๆทางรถไฟ ซิกเนเจอร์คือขนมชั้น ขายดีมาก คนรอต่อแถวซื้อยาวเหยียด บ่ายสามก็หมดแล้ว แถมร้านอินดี้อีกต่างหาก อยากปิดวันไหนก็ปิด ไม่ค่อยแคร์ลูกค้า แต่ก็ยังขายดี ถ้าจะไปก็ลง bts สถานีโพธิ์นิมิตรแล้วต่อมอเตอร์ไซค์เอาประมาณสิบห้าบาท บอกเขาว่าไปใต้สะพานตลาดพลู แต่ของกินแถวนั้นเยอะมากกกกกกกก สำรวจลายแทงกันเองละกัน 5555555555555555
ร้านตรงวังหลังชื่อขนมไทยกรุงเก่า หาร้านยากนิดหน่อย แต่ขายถูก ให้เยอะด้วย แนะนำขนมชั้นกับสังขยา วุ้นกะทิใบเตยก็อร่อย แต่ร้านนี้กูไม่แนะนำทองหยอดเพราะหวานเกินความชอบกู แถมเนื้อสัมผัสไม่ค่อยดี
ร้านแม่อุดมใกล้ๆโรงเรียนสตรีวิทย์ ถนนดินสอ แนะนำฝอยทอง ทองหยอด ส่วนปั้นสิบก็พอใช้ได้
ร้านหวานดำรงค์ ซ.เทพลีลา ตะโก้กับขนมเปียกปูนอร่อย ไม่แนะนำขนมชั้นเพราะหวานสัสๆๆๆๆๆ
ขนมชั้นสุจิตพร ข้างโรงพยาบาลธนบุรี 1 อาจจะไม่หอมใบเตยเท่าร้านขนมไทยกรุงเก่า แต่กูว่ารสชาติดีกว่า(และแพงกว่า 5555555555)
ร้านทับทิมกรอบสยาม แถวๆตลาดยอด บางลำพู ไม่มีที่จอดรถ ใครเอารถไปก็ลำบากหน่อย
ร้าน ก.พาณิชย์ ขายข้าวเหนียวมะม่วง ข้าวเหนียวทุเรียน ข้าวเหนียวมูนร้านนี้อร่อยยยยย
ร้านบ้านลูกชุบ แถวๆถนนอรุณอัมรินทร์ ขายแต่ลูกชุบอย่างเดียว รูปทรงน่ารัก รสชาติโอเคเลย
ร้านสะกิดใจ ซ.ละลายทรัพย์ ขนมอาลัวอร่อย

ถ้านึกออกแล้วจะมาบอกอีก

>>538 ของกูหมอนัดตรวจเช็คที่ครอบฟันเป็นพักๆอะ ถ้ามันหลวมหรือมีรอยเยอะหมอเขาจะเอาไปแก้ให้ ถ้าของมึงมีนัดหมอก็ลองถามดูก็ได้เผื่อวิธีรักษาไม่เหมือนกัน จริงๆหมอบอกให้เคี้ยวสองข้างเท่าๆกันด้วยแหละกูลืม ไม่งั้นมันจะลงน้ำหนักอยู่ฝั่งเดียวกล้ามเนื้ออีกฝั่งจะรับภาระเยอะ หมอกูใจดีด้วยแหละ กูสงสัยอะไรก็ถามได้หมด จริงๆเขาให้ใบข้อปฏิบัติมาด้วยแต่กูหาไม่เจอแล้ว ;w; จริงๆวิธีบริหารกูก็ไม่รู้จะอธิบายมึงยังไงดีไปให้หมอสอนดีกว่า กลัวมึงนึกภาพไม่ตรงกันแล้วทำไปอีกแบบจัง

ทางนี้ก็มีรอยฟันกัดเหมือนกัน แต่รู้ตัวอยู่ว่าเกิดจากอะไรเพราะเป็นมาแต่เด็กละ แปลกใจเหมือนกันที่ฟันยังแข็งแรงไม่มีแตกมาจนตอนนี้ได้ไงทั้งที่ลุยอะไรมาเยอะพอดู

>>532 >>539 แต๊งค่ะมึง ปกติกูไม่ชอบกินหวานไง ขนมไทยกูชอบสัมผัส+กลิ่นนะ แต่รสนี่แบบ ส่วนใหญ่เจอแต่หวานจนแสบปากแสบคอหมด เดะลองไล่ตามลายแทงมึงบ้างดีกว่าว่ะ

>>539 ไกลบ้านกูทั้งนั้นเลย orz

>>539 ขอบคุณที่มาแชร์ อ่านแล้วกูอยากไปลองกินบ้างเหมือนกันนะเนี่ย 5555

>>539 กราบบบ

นี่กูแวบหายไปแปบเดียวกลายเป็นกระทู้ปรึกษาปัญหาฟันไปแล้วเหรอวะ

ky ขอคั่นสำหรับคนที่ไม่มีปัญหาฟันแปบนะ อาจจะน่าเบื่อหน่อย แต่ด้วยความที่กูเป็นหมอฟันละมั๊งเลยอดจะสอนไม่ได้ ใครไม่อยากอ่านก็ข้ามได้เลย

ที่โม่งบอกมาข้างต้นอ่ะถูกหมดแหละ โรคนอนกัดฟันอ่ะ มันเกิดจากจิตใต้สำนึกดังนั้นจะกัดแรงแค่ไหนก็ไม่รู้ตัว ถ้าจำไม่ผิดในผู้ใหญ่นี่บางคนอาจจะถึง 70-80 kg ได้เลยว่ะ ฟันมันทนแรงไม่ไหวก็แตกอ่ะ พวกนี้เค้าจะเรียกว่า crack tooth syndrome คือฟันกรามหลังแม่งร้าวไม่ก็แตกแบบหลายๆซี่อ่ะ

ส่วนพวกที่กัดหนักๆกัดบ่อยๆ กล้ามเนื้อกัดฟันก็จะเมื่อยล้าจากการทำงานตลอดเวลานอน ตื่นมาจะปวดกล้ามเนื้อตรงแก้ม หนักๆหน่อยไอ้ข้อต่อขากรรไกรมันก็รับแรงโอเวอร์โหลด ปวดข้อต่อขากรรไกรซ้ำ กลายเป็นสองโรค เอาชื่อโรคไปเสิร์จกันเองนะ โรคนอนกัดฟันเค้าเรียก sleep bruxism ส่วนปวดข้อต่อขากรรไกร เค้าเรียก temperomandibular joint disorder (TMDs)

การรักษาเราจะแยกออกเป็นพวกไม่แน่ใจว่ากัดมั๊ย พวกนี้ให้ลองถามคนที่นอนด้วยกัน หรือใช้พวกแอปอัดเสียงทิ้งไว้อาจจะเจอ หรืออาจจะใส่ splint แบบบาง ถ้ามันสึกหรือทะลุแสดงว่ากัดแน่ๆ

ส่วนพวกที่ปวดมาแต่ไกล เมื่อยกล้ามเนื้อ จะรักษาด้วยการใส่เฝือกฟัน, splint, night guard แล้วแต่จะเรียก อันนี้หมอจะนัดไปตรวจดูว่ามันสึกเพิ่มมั๊ย ต้องปรับอะไรมั๊ย

ส่วนพวกอาการปวดข้อต่อขากรรไกรหรือกล้ามเนื้ออาจจะเกิดจากนอนกัดฟันหรือใช้งานขากรรไกรไม่ถูกต้องเช่น เคี้ยวข้าวข้างเดียว เท้าคางด้านเดียวบ่อยๆ เอาคอหนีบโทรศัพท์ หรือเคี้ยวของแข็งมากเกิน มันทำให้ข้อต่อขากรรไกรทำงานกับกล้ามเนื้อทำงานหนักเกินมันก็ล้าของมันอ่ะ วิธีแก้มันแก้หลายๆแบบว่ะ คือแก้ที่ต้นเหตุ ทำนิสัยเสียอะไรไว้ก็แก้อันนั้น โรคนี้มัน self limited คือถ้าทำตัวดีๆก็หายเอง เช่น มึงเคี้ยวข้างเดียวมึงก็ต้องหัดมีสติเวลาเคี้ยวไปเคี้ยวสองข้าง หรือมึงชอบของแข็งๆ มึงก็ลดลงสิวะ ไรเงี้ย ร่วมกับทำท่าบริหารกล้ามเนื้อ ฝึกอ้าปาก ถ้าแม่มปวดหนักจนไม่ไหวหมอจะสอนประคบอุ่นบวกกับนวดแก้ม บางรายนี่ถึงขั้นแดกยากันทีเดียวก็มี

กูไม่ชอบวินิจฉัยทางเน็ต แม่มดูไม่ออก ทางที่ดีพวกมึงไปหาหมอใกล้ๆบ้านมึงกันแหละ เค้าเรียนกันตั้งแต่ป.ตรี ไม่ต้องหมอเฉพาะทางก็รักษาได้

อ้อ ลืมบอกเรื่องเสียงคลิกๆ เอี้ยดๆเวลาอ้าหุบปาก อันนี้เป็นส่วนหนึ่งของโรค TMDs คือแผ่นรองข้อต่อขากรรไกรมันเคลื่อนไปจากตำแหน่งที่ควรจะเป็นอ่ะ บอกไว้ก่อนนะเสียงมันเกิดแล้วมันเกิดตลอดชีวิต เราแค่ประคองอย่าให้มันหนักขึ้นไปกว่านั้น คือขอแค่อย่าไปอ้าหุบอ้าหุบบ่อยๆอ่ะ ก็รู้อยู่แล้วป่ะว่ามีเสียง จะอ้าหุบเล่นทำบ้าไรกันวะ ที่เค้าให้เลี่ยงคือ เลิกอ้าปากกว้างสุดๆบ่อยๆ เช่น พวกกัดผลไม้แบบแอปเปิ้ล ฝรั่ง หรืออะไรที่แม่มต้องอ้ากว้างๆ หรือเวลาหาวอ่ะ ให้ม้วนลิ้นไปแตะที่เพดานปากด้านในสุดลึกสุด มันจะช่วยให้การอ้าปากตอนนั้นลดลงได้

ปล. แม่มยาวกว่าทุกเม้นที่กูเคยเม้นมา ไม่น่าแสดงตัวตั้งแต่แรกเลยกูหนอกู

>>542 ขนมไทยกูก็ชอบไม่กี่อย่างอ่ะ ที่แนะนำไปมันก็วนๆกันอยู่ตรงขนมชั้น ฝอยทอง ขนมเปียกปูน ตะโก้ อะไรแบบนี้นั่นล่ะ
ที่กูชอบสุดคือขนมหม้อแกงว่ะ แต่ไม่รู้จะแนะนำเจ้าไหน และกูจะได้กินตอนเขาไปเที่ยวตจว.แล้วซื้อมาฝากทุกที อยากได้ร้านอร่อยๆในกรุงเทพเหมือนกัน

>>546 โอ้ ความรู้ จดๆ//ทางนี้อยากเป็นหมอฟันฮะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลฮะ

>>546 เคยดูรายการญี่ปุ่นรายการนึงเกี่ยวกับโรคนี่แหละ จำไม่ได้ว่ารายการอะไรมันนานแล้ว เกี่ยวกับเคส TMDs นี่แหละ เป็นแรกๆมีอาการปวดกรามแต่ไม่ยอมรักษาปล่อยเอาไว้ วันนึงไปบ้านแฟนแล้วที่นั่นทำซูชิมา นางก็ลังเลว่าจะเอาเข้าปากไหม แต่สุดท้ายก็คีบแหละ พออ้าปากกรามค้างแล้วปวดมากๆ
เป็นหมอนรองกระดูกขากรรไกรเคลื่อน จากนั้นมาก็ไม่กล้าอ้าปากกว้างเท่าไหร่ 555

>>546 ปกติก็ไม่เคยอ้าหุบปากนะ แต่พอมึงบอกบอกเสียงคลิ๊กๆเวลาอ้าหุบปากกูเลยทำตาม พออ่านไปอีกเจอประโยค จะอ้าหุบเล่นทำบ้าอะไรว่ะ สตั๊นเลย เชี่ย มึงมีตาทิพย์หรอ55555555555

>>546 เม้นต์สาระมาก /กราบ กูก็ว่างั้นสาเหตุกับอาการแต่ละคนอาจจะไม่เหมือนกันไปหาหมอดูเองเลยดีกว่า แต่พอดีกูหาหมอเฉพาะทางเลยหาคิวยากหน่อยเพราะสัปดาห์นึงหมอเข้าวันเดียวแถมคนไข้เยอะคิวยาวอีก orz
>>547 อารมณ์เดียวกับกูเลย กูกินวนๆอยู่ไม่กี่อย่าง แถมเวลาได้ของที่อร่อยถูกใจคือคนอื่นไปเที่ยวแล้วซื้อมาฝาก เลยไม่รู้ว่าเขาซื้อมาจากที่ไหน
ส่วนหม้อแกงของปั้นคำหอมกูว่าโอเคอยู่นะ แต่ไม่รู้ว่าจะถูกใจพวกมึงไหม กูไม่ใช่คอหม้อแกงด้วย ส่วนร้านอื่นในกรุงเทพไม่เคยแตะอะ (ไม่ค่อยเจอร้านขายที่กูเห็นแล้วอยากซื้อด้วยแหละ กูเรื่องมาก ชอบดูสีดูเท็กซ์เจอร์นู้นนี่นั่นก่อนซื้อ) ที่เคยกินคือคนซื้อมาฝากจากที่อื่นหมดเลย

>>549 พวกกรามค้างนานๆเจอทีว่ะ ถ้าคนไข้ไม่เคยค้างนะ พวกนี้จะเอาเข้ายากนรกเลย ต้องตามหมอผู้ชายที่แรงเยอะๆอ่ะ มันเกิดจากตัวข้อต่อไถลหลุดออกมานอนแอ่งแล้วพวกกูต้องพยายามดันแม่งกลับเข้าตำแหน่ง คนไข้จะเจ็บมาก แต่ถ้ารายที่ค้างบ่อยๆที่ บางคนบอกว่าหมอไม่ต้อง ผมทำเอง แล้วก็อ้าๆหุบๆสองสามรอบ เข้าที่ได้เองเลย เทพสัดๆ

>>550 กูว่าละ ว่าต้องมีคนแอบทำ แล้วกูก็เชื่อด้วยว่าไม่ได้มีแค่มึงแอบลองคนเดียวว่ะ 555555 คือเวลาเจอคนไข้ที่บอกว่ามีเสียงคลิกๆเนี่ย พวกนี้จะชอบโชว์ทำซ้ำๆอยู่ 5-6 รอบนั่นแหละแล้วมองกูแบบภูมิใจอ่ะ ว่า หมอเห็นมะมันมีเสียง กูนี่แบบกรอกตามองบนทุกรอบเลย

>>546 อื้อหือ นับถือว่ะ ยอมพลีชีพให้สาระกันเลยทีเดียว ยังโชคดีไม่มีอาการอะไรที่ว่ามาเลย แต่ก็อ่านเก็บไว้เป็นความรู้ดี ชอบๆ

>>552 กูนึกว่าเสียงมันจะได้ยินแค่ตัวเองซะอีกเพราะเป็นเสียงกระดูกข้างใน นี่ตกลงคนอื่นได้ยินด้วยหรอเพราะคนกินข้าวข้างกูไม่ได้ยินอะ ไม่คิดว่าจะมีคนทำโชว์หมอแฮะ

>>546 โอ้ววว สาระ ขอบคุณมากที่มาให้ความรู้
กูอ่านแล้วรู้สึกว่าตัวเองโชคดีแฮะ ที่ไม่เคยมีปัญหาเกี่ยวกับอะไรแบบนี้เลย
>>551 ขอบคุณมึงมาก เดี๋ยวจะลองไปกินดูนะ

>>552 (นี่ >>549)คนไข้แม่งสตรอง.... เคสนั้นเค้าฉายภาพจำลองดูคล้านเอนิเมชั่นประมาณนั้น(เรียกไม่ถูก) ข้อต่อนางหลุดไปข้างๆเลยอ่ะ

เรื่องเสียงจากกรามนี่ไม่เคยมี มีแต่ที่ขาบางที่แม่งลั่นแกร๊กเลย เหอๆ

>>554 คนอื่นไม่ได้ยินหรอก กูก็เลยไม่เข้าใจว่าคนไข้จะทำโชว์ทำไม เวลาตรวจว่ามีเสียงมั๊ยคือเอานิ้วไปแตะตรงข้อต่อทั้ง 2 ด้านน่ะ มันจะมีแรงสั่นสะเทือนช่วยบอก แต่ก็แยกไม่ได้ว่าเสียงแบบไหน ต้องถามคนไข้เอา

>>558 กูเข้าใจนะ มึงจะเอือมก็ไม่แปลก 5555

>>546 ขอบคุณมากมึงงงง ตอนเด็กกูชอบกัดฟันอ่ะ เวลาอ้าปากกว้างๆแม่งจะมีเสียงกึกๆ ดีนะโตมาหายแล้ว

กูรักโม่งทู้นี้จัง มีทั้งฟิคทั้งวิเคราะห์​ ทั้งสาระและไร้สาระ​ ไม่หยาบคาย​ ไม่ก้าวร้าว​--มีแต่กาวล้วน ถถถถ สมกับเป็นคุณหนูแห่งซุยรันกันจริงๆเลยค่ะ

ky อีกซักนิด คือกูสงสัยมานานแล้วว่า " คาน " ที่เจ้าแม่เรย์กะกำลังเผชิญอยู่ในภาษาญี่ปุ่นมันเรียกว่าอะไร หรือว่าเรียกคานแบบไทยเราเลย

>>562 売れ残り = ขายไม่ออก, ไม่มีคนเอา แสลงหยาบคายก็ "นก"

>>562 ถ้าเอาเป็นหมู่บ้านคานทองที่พูดถึงในเรื่องก็ 「恋愛ぼっち村」恋愛=ความรัก ぼっち= เดี่ยวๆ มาคนเดียว 村 = หมู่บ้าน

>>564 กูเผลอคิดชื่อแบบนิยายจีน หมู่บ้านรักเดียวดาย //เมา

>>565 นางมารชุดแดงเรย์กะ เจ้าสำนักรักเดียวดายปะทะกงจื้อเจ้าสำราญเอ็นโจ ทายาทหมู่บ้านหว่านดอกท้อ ก็ไม่เลวนะ ถถถถถถ

>>565 ชอบชื่อแหะ

>>566 หมู่บ้านหว่านดอกท้อหรอกเหรอ กูนึกว่าจะเป็นแบบกองโจรเด็ดบุปผาละ 555555

>>566 เจ้าสำราญที่แท้จริงต้งเป็นท่านอิมาริสิ!!

>>568 ถ้าเป็นกองโจรเด็ดปุบผาก็ลักตัวไปข่มขืนแล้วสิวะ 555 อันนี้แค่อ่อยแรง จีบไม่เลือกหน้าจ้า
>>569 ท่านอิมาริกูยกให้เป็นกงจื้อรุ่มรวยมากรัก เป็นประมุขหมู่บ้านหว่านดอกท้อ มีเพื่อนสนิทเป็นดาวข่มคือกงจื้อทาคาเทรุ ทายาทตระกูลใหญ่

กงจื้อคือไรอะ
เล่นด้วยๆ5555
นางมารเจ้าสำนักรักเดียวดายผู้เป็นน้องสาวของกงจื้อทาคาเทรุภายนอกเป็นนางมารน่ากลัวแท้ที่จริงแล้วเป็นแค่ลูกแมวคอยอ้อนพี่ชาย ส่วนตำแหน่งนั้น ที่ได้มาเพราะจากทางตระกูลและทรงผม(เหล่าลูกสำนักเลือกมา) แต่ก็ตั้งใจดูแลและบริหารสำนักอย่างดี

>>571 กงจื้อคือแบบว่า คุณชาย อะไรทำนองนี้อ่า

เมื่อไหร่จะมีคนคิดชื่อจีนสำเร็จซะที จะได้แต่งฟิกนิยายจีน เหอะๆๆ

>>573 ไม่ต้องตั้ง ใช้ชื่อเดิมไปเลย จบ! 5555

กูมาลองแต่งตามไอเดีย >>241
_______________________

นับตั้งแต่วันนั้นที่การปะทะกันของสามสาวสามก๊กจบสิ้นลง ด้วยการปรากฏตัวของคาบุรากิ มาซายะแห่ง Pivoine

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ดีถึงอำนาจของสโมสรสุรุ่ยสุร่ายในโรงเรียนแห่งนี้ แต่มันก็ยากที่จะยอมรับได้ เป็น Pivoine แล้วอย่างไรกันล่ะ!? นั่นมันเป็นการใช้อำนาจในทางที่ผิดไม่ใช่หรือไงกัน!? ด้วยฐานะของเขาที่เป็นถึงประธานสภานักเรียนแต่กลับไร้พลังใดๆในการจัดการปัญหาของเหล่านักเรียนด้วยกันเอง โดยเฉพาะการต่อกรกับ Pivoine ช่างน่าเจ็บใจนัก

ไร้อำนาจ ไร้คนเชื่อถือ ไร้คนหวั่นเกรง ตำแหน่งนี้แม้จะได้มาด้วยการลงคะแนนเสียงของนักเรียนทุกคน แต่นี่มันก็ไม่ต่างอะไรกับไม้ประดับไม่ใช่หรือ?...

มิซึซากิ อาริมะนั่งครุ่นคิดอยู่ที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งภายในห้องสภานักเรียนที่ไร้ผู้คนอย่างเคร่งเครียด

ตั้งแต่วันนั้นหลังจากไล่รุ่นน้องขาใหญ่ประจำชั้นม.4ออกไปหนึ่งก๊กแล้ว ตัวเขาก็ไร้บทบาทอีกเลยยันปิดเทอม ไม่ซิ ต้องเรียกว่ามีบทแค่ตอนนั้นตอนเดียวด้วยซ้ำ ไอ้ตอนที่นักเรียนแทบทุกคนในโรงเรียนมุงคิโชวอินกันที่ล็อกเกอร์ตอนเกิดเหตุ ตัวเขาหายไปไหน ทำไมไม่มีบท กระทั่งตัวเขาเองก็ยังไม่รู้...

...วิกฤติแล้ว ตำแหน่งเก้าอี้นี่กำลังสั่นครอนไม่ใช่หรือไงกัน ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ต่อไปมันคงจะไม่ดีแน่ หลังจากนี้ไปจะมีใครไว้หน้าสภานักเรียนอีก ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว ต้องทำอะไรแล้ว...

ถึงจะบอกแบบนั้น แต่เขาก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาตลอดปิดเทอมก็ยังไม่กระจ่างแจ้งว่าทำเช่นไรดี ที่ผ่านมาเขาวางตัวเป็นกลาง ไม่แบ่งแยกฝักฝ่าย เป็นผู้ผดุงคุณธรรม ความถูกต้องและความเสมอภาคเท่าเทียมอย่างที่ถูกที่ควรจะเป็น เพียงแค่นั้นมันยังไม่พออีกอย่างงั้นหรือ?

ระหว่างที่คิดอยู่นั้น หนึ่งในสมาชิกสภานักเรียนก็เดินเข้ามาในห้องอย่างเร่งรีบรายงานว่าวันนี้คาบุรากิ มาซายะยังทำตัวแปลกประหลาด แต่งกายผิดระเบียบเช่นเดิม

ยังไม่หายอีกเรอะ... นี่ก็เป็นอีกปัญหาที่ต้องจัดการอย่างเร่งด่วน

ก่อนหน้านั้นในวันที่มีเมฆครึ้มเหนือโรงเรียน ก็มีเอ็นโจ ชูสุเกะที่อยู่ๆก็ทำท่าทีเปลี่ยนไป วันนั้นมีคนเข้ามาร้องห่มร้องไห้แจ้งเหตุขอความช่วยเหลือจากสภากันใหญ่ ...เรื่องแบบนั้นใครจะไปจัดการได้

แต่มิซึซากิก็รับคำร้องอย่างปล่อยเสียไม่ได้ ถึงอย่างไรความสงบสุขของนักเรียนทุกคนในโรงเรียนก็ต้องมาก่อนอยู่แล้ว แต่วันต่อมาเอ็นโจก็กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว แถมท่าทางเซื่องซึมไปไม่ใช่น้อย มิซึซากิไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเองจึงไม่แน่ใจนักว่าไอ้ "ท่าทีเปลี่ยนไป" นั้นเป็นอย่างไร แต่ในเมื่อกลับเป็นเหมือนเดิมแล้ว ก็แสดงว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร

... แต่ใครจะไปคาดคิดว่าไอ้ "ท่าทีเปลี่ยนไป" นั้นจะกลับกลายมาลงที่คาบุรากิ มาซายะแทนซะได้

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน... ปาเข้าไปสามวันแล้ว ยังไม่มีท่าทีจะคลี่คลายแต่อย่างใด

จากการสืบสวนก็ไม่มีข้อมูลอะไรเป็นประโยชน์สักอย่าง เหล่าอาสาสมัครที่จะไปพูดคุยกับคาบุรากิ กลับจบลงด้วยการเป็นลมหมดสติไปเสียก่อน บางรายถึงกับมีเลือดกำเดาไหลพรากอย่างน่าสยดสยองนองพื้นทางเดิน

การจะส่งทาคามิจิเข้าไปพัวพันกับหมอนั่นน่าจะเป็นอันตรายร้ายแรงยิ่งกว่าปกติ ด้วยเหตุนี้มิซึซากิจึงจำต้องลงมือสืบสวนด้วยตัวเอง แต่ก่อนจะไปถึงตัวการหลัก การไปพูดคุยกับเพื่อนสนิทของเขาก่อนน่าจะดีกว่า มิซึซากิจึงไปพบเอ็นโจ

"เปลี่ยนคาแรกเตอร์อย่างงั้นเหรอ?"
"อื้อ มาซายะคงจะเบื่อๆน่ะเลยลองเปลี่ยนคาแรกเตอร์ตัวเองดู เดี๋ยวพอเบื่อก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเองแหละ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"
"อย่างงั้นเหรอ..."

แต่นี่ก็สามวันทำเอาโรงเรียนนองเลือดไปไม่น้อย ลำบากภารโรงจะตายไป หวังว่าจะกลับมาเป็นแบบเดิมให้เร็วที่สุดล่ะนะ

"งั้นวันนั้นที่เอ็นโจทำตัวแปลกไป นั่นก็เพราะเบื่อเหมือนกันงั้นเรอะ?"

พอถามแบบนั้นออกไป เอ็นโจก็ยิ้มกว้างให้ไม่ตอบคำถามใด แต่ราวกับมีเสียงพรายกระซิบว่า "เลิกคุยเรื่องนี้กันเถอะ" ดังแว่วมา มิซึซากิจึงไม่ได้ถามอะไรต่ออีก

...

"เปลี่ยนคาแรกเตอร์งั้นเหรอ..."
มิซึซากิ อาริมะนั่งพึมพำขมวดคิ้วอย่างเคร่งเครียดอีกครั้งในห้องสภานักเรียนที่ไร้ผู้คน

แวบแรกที่ได้ยิน เขาคิดว่ามันเป็นเรื่องงี่เง่าของพวกคุณชายว่างงาน แต่พอคิดลึกลงไปแล้วมันอาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้นก็ได้

อย่างกรณีของเอ็นโจ ชูสุเกะ แม้จะเป็นที่เชิดชูว่าเป็นองค์ชายผู้อ่อนโยน แต่ตามที่มิซึซากิรู้มาก็ยังคนบางคนที่คิดหมั่นไส้เอ็นโจอยู่ว่าเป็นพวกสวมหน้ากากยิ้มเท่านั้น ทว่าพอเกิดเรื่อง"ท่าทีเปลี่ยนไป"ของเอ็นโจในวันนั้น เขากลับได้ยินคนเหล่านั้นมีมุมมองที่เปลี่ยนไปเช่นกัน โดยบอกว่า "เป็นรอยยิ้มอันอ่อนโยนอย่างปกติที่เคยเป็นนั้นยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว"

ดูเหมือนว่าการเปลี่ยนคาแรกเตอร์นั้นจะช่วยส่งเสริมภาพลักษณ์ดั้งเดิมนั้นให้ดูดีดูวิเศษขึ้นมาถนัดตา

หรือในกรณีของคาบุรากิ ... ผลลัพธ์อาจจะยังบอกไม่ได้ทั้งหมด แต่เป็นเพราะช่วงนี้คาบุรากิเข้าถึงได้ง่ายกว่าเดิมมาก จึงดูเหมือนว่าค่าความนิยมของเขาจะพุ่งขึ้นสูงมากกว่าเดิมยิ่งกว่าที่เคยเป็นมาเสียอีก

"...เปลี่ยนคาแรกเตอร์"

ประธานนักเรียนหลับตาพึมพำอีกครั้งบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งที่เริ่มจะไร้ค่าหมดความหมายลงไปทุกที

ถ้าฉันทำบ้างล่ะ? เปลี่ยนท่าทีเพื่อเสริมอำนาจให้สมกับตำแหน่งประธานสภานักเรียนอันทรงเกียรติ...

ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ซินะ...

มิซึซากิลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ดวงตาคมกล้าราวกับหมาป่าสีเงินผุดประกายวาบขึ้นมา วาดฝันว่ายุคสมัยของสภานักเรียนแห่งซุยรันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นนับตั้งแต่บัดนี้ไป

และในวันนี้มิซึซากิ อาริมะ ประธานสภานักเรียนแห่งโรงเรียนซุยรันคนปัจจุบันก็ได้เริ่มออกนอกลู่นอกทางแล้ว...

__________________________
นี่กูพยายามแต่งให้โคตรซีเรียสเลยนะเนี่ย 555555555
คิดต่อไม่ออกว่ะ ใครจะมาช่วยกูแต่งก็ได้นะ 55555

อยากอ่านเอ็นโจเร่าร้อนต่อจัง โม่งฟิคไปไหนแล้วว

>>575-576 โอ้ยยย มึ๊งงงง 5555555555555 กูขอโทษนะที่ดันขำแรงขนาดนี้ ผิดความตั้งใจที่จะให้ซีเรียสของมึงไปอีกกกก 5555555555
ไหนๆก็เปลี่ยนคาเเรคเตอร์กันไปหมดล้ะ ท่านเรย์กะลองเปลี่ยนบ้างดีไหมคะ แบบจักพรรดินีขี้อ่อยไรงี้ <3

>>575-576 นายกำลังไปผิดทางแล้วนะ อาริมะ กลับม้าาาาาาา 5555 ว่าแต่ตกลงตอนคดีล็อกเกอร์นายไปไหนนะ....

>>576 มึงตั้งใจให้ซีเรียส แต่กูขำแรงมาก 555555555555555555 นี่ใช่มั้ยที่เขาเรียกว่าแก๊กซีเรียส

>>575 ดีงามค่ะ ขอตอนออกนอกลู่นอกทางด่วนๆเลยค่ะ

กูยังรอโม่งฟิคเอ็นโจผู้เร่าร้อนอยู่นะ ไม่ได้กดดันโม่งฟิคจริมๆนะ ทำตาปิ๊งๆใส่

>>576 เอาล่ะสิ อาริมะจะไปอ่านการ์ตูน kimi darling ไวรัสโชโจจะระบาดไปทั่วโรงเรียนหรือไม่ กูเตรียมปูเสื่อจกป็อบคอร์นแพพ
จะเปลี่ยนไปทางไหนดี จะเป็นสายคาสโนว่าผู้เร่าร้อน จับบุคลิกเอ็นโจกับคาบุรากิปั่นรวมกันออกมาเป็นอาริมะ หรือจะเป็นสายจอมมารดาร์กสุดกู่ ไม่ร่วมมือเอาความลับมาแบล็คเมล์แม่ม แบบที่เรย์กะทำในห้องประชุมอ่ะ 5555555555555555555555

>>581 อาจเป็นหนุ่มคูลเย็นชาสุดยันก็ได้ แบบว่า เธอต้องเป็นของผม/ ผมไม่มีวันปล่อยมือจากเธอ/ หากเธอไปรักใครนอกจากผม ผมจะฆ่าคนนั้น/ ยัยเศษเดนนี่อย่ามาเกาะแกะได้ไหม มันน่ารำคาญ/ นังหมูโสโครก อย่าบังอาจแตะต้องของผมนะ
#มโนหนักมาก

>>581 กูก็ไม่รู้ว่ะ คงต้องไปอ่านโชโจมังงะเก็บข้อมูล​สักพัก​ก่อนละ 55555555555

>>582 ถ้าสายยันมันทำได้แค่เป้าหมายเดี่ยวเว้ย จะควบคุมคนจำนวนเยอะๆ ต้องเป็นคาแรคเตอร์ที่เข้าถึงผู้คนง่ายพอสมควร
กูว่าสายยันให้วาคาบะดีกว่า ยันใส่ท่านเรย์กะ ถถถถถถถถถถถ

มันต้องเป็นคาแรคเตอร์ที่พระเอกโชโจชอบมีสินะมีไรบ้างวะ ร่าร้อน คาสโนวา เถรตรง?

>>584 โอ้ เห็นด้วย คาบุก็นกไป
ถ้าจะควบคุมก็ต้องคิงจอมหยิ่ง(แต่นั่นมันคาแร็คเตอร์เดิมบากะรากิไง กระซิกๆ)
จะเป็นควีนก็..... น่าคิดนะ //หลงไปโลกม่วง

>>585 ฉีกแนวมาเป็นสายสไมล์ร่าเริงสดใสหนุ่มนักกีฬามั้ย วันนี้เราทุกคนก็มาพุ่งไปข้างหน้าเถอะ โอ๊สสสส อะไรแบบนี้ 55555555555
หรือจะเอาแนวเจ้าชายผู้อ่อนโยนแบบเอ็นโจ ควบสกิลคนจากหมู่บ้านคาสโนว่ามาด้วย

จริงๆ​ก็มีคิดนะ ว่าอาริมะคงไม่ไปอ่านโชโจมังงะหรอก ไม่ได้ติดการ์ตูน?แบบเอ็นโจหรือได้ยินคำบอกจากยูกิโนะแบบคาบุ

ดังนั้น​อาริมะจึงคิดคำนวณ​จากประสบการณ์​ส่วน​ตัว ผู้มีอำนาจงั้นเหรอ...
จักรพรรดิ​นี​คิโชวอิน เร​ย์​กะ​ไงล่ะ!!
ได้เห็นตอนองค์ลงทั้งสองครา ได้เห็นความน่าเกรงขาม​ที่เหล่านักเรียน​ต่างน้อมรับ คาแรกเตอร์​นี้ล่ะ!! แต่ต้องอัพเกรด​กว่าคิโชวอิน
จึงกลายเป็นควีนอาริมะ เดินนวยนาดสะบัดพัด​กระดาษ​ ส่งสายตา​ยั่วยวน​ ยิ้มอ่อนประดับ​ใบหน้า วาจาหว่านล้อม​ผสมแบล็คเมล์
เป็นคาสโนว่าสายเซ็กซี่ยั่วยวน
แต่คาแรกเตอร์​แบบนี้กูแต่งไม่เป็นละ ใครก็ได้​ช่วยด้วย​ 55555555555

>>588 ม่ายๆๆๆๆๆๆๆ มึงคิด มึงแต่งเลย กูจะรออ่าน 5555555555555

>>588 เชี่ย555555555555555 ควีนอาริมะ แล้วเรย์กะมาเห็นก็รู้สึกตำแหน่งตัวเองเริ่มสั่นคลอน! ต้องไปเปลี่ยนคาแรกเตอร์บ้าง...

>>588 ไม่นะ กูเผลอนึกภาพอาริมะใส่วิกผมม้วนเดินกรีดกรายสะบัดพัดไปแล้ว..... /สะพรึง

>>591 แล้วอิวามุโระคุงก็จะออกมาเหยียดหยามที่ผมม้วนได้แค่นี้ ไม่ได้ขี้เล็บอาจารย์เลยฮ่ะ //สะบัดหน้าใส่

>>591 ไม่เอาวิกซิวะ 5555555555
>>590 นั่นไง จะได้เหตุ​ให้เร​ย์​กะ​เปลี่ยน​อีกคนละ นี่ซินะที่เรียกว่า butterfly effects......

สวัสดี กูเป็นโม่งซุยรันมือใหม่ เพิ่งเริ่มอ่านเมื่อวาน ตอนนี้ไปได้ราวๆ 180 ตอนละ
ตอนแรกกูเชียร์พี่ชาย แค่หลังๆพี่เขาไม่ออกมาเลย กูเสียใจมาก
แต่พอเทวดาน้อยออกมาเท่านั้นแหละ กูเปลี่ยนใจมาเชียร์ยูกิโนทันที เด็กอะไรทำไมน่ารักได้ขนาดนี้วะ ฮือ
อยากรู้นิดนึง เรื่องนี้ที่ลงเว็บญี่ปุ่นนี่จบรึยังอะ

ตอบไปเลยอาริมะคุงง 'ผมน่ะนะ ถึงจะไม่ได้ม้วนผม แต่ความตั้งใจน่ะ มันเต็มเปี่ยมจนแทบล้นทะลักออกมาเลย!!' เรามาทำให้ทุกคนเข่าแทบทรุดจากสายตาพิฆาตของควีนอาริมะกันเถอะค่ะ! (´∀`)

>>594 ยังไม่จบ

>>594 หวัดดียย
ตอบเนื้อเรื่องที่ญี่ปุ่น :: นี่อ่านญี่ปุ่นไม่ออกซักนิดอะ แต่เดาๆจากคอมเมนต์หลายๆคนที่สปอยดิบแล้วตำตอบก็คือ "ยังไม่จบ" จ้า ถ้าจำไม่ผิดเคยมีคนพูดเล่นๆไว้อะว่า พระเอกมาตอนเกือบสี่ร้อยนั่นแหละ ถถถถถถถ กูก็ว่างั้น แค่คุณน้องชายของท่านอิมาริก็ยังไม่ได้ออกเบยออกมาแค่คนพูดถึงตลอด กูว่าอีกยาวไกลกว่าจะจบ

KY พวกมึงว่าในสายตาเด็กซุยรัน ตอนนี้ใครจะเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดวะ

>>594 ยังไม่จบจ้า
>>598 คาบุรากิแหงอยู่แล้ว ในเรื่องก็ปูมาว่าเป็น no.1 ของโรงเรียนในทุกด้าน

>>598 คาบุชัวร์ๆ เรย์กะก็สู้ไม่ได้ เอ็นโจอย่าหวัง แต่นี้คือในสายตาเด็กซุยรันนะ ความจริงก็รู้ๆกันอยู่555555

>>597 กูล่ะนึกถึงคัลท์คันไข่(ชื่อนี้ป่ะวะ กูจำมาจากกระทู้ในโม่งจนลืมชื่อจริงไปละ) ที่โผล่มาไม่ถึงสิบนาที ได้นางเอกไปครอง ส่วนส้มและค้างคาวตบกันแทบตายได้ความชิบหายพินาศสูญเสีย ถถถถถถถถถถถ
>>600 ในห่วงโซ่อาหาร คิดว่าใครอยู่บนสุดวะ 5555

>>601 ที่แน่ๆคาบุอยู่ล่างสุด 55555555555555555

>>601 กูว่าท่านพี่ถถถถถถ เรย์กะกับเอ็นโจสลับกันแต่ที่แน่ๆคือท่านพี่น่าจะคุมเจ้าแม่ไปบงการจอมมารได้ชัวร์ๆถถถถ

>>575-576 เชี่ยไรเนี่ย อาริมะผู้บทน้อย ฟิคก็ไม่ค่อยมี มาทีเป็นฟิคอย่างงี้เหรอ วงวาร 555555555555555
ไม่เอานะอาริมะที่รักอย่าหลุดโลกตามไซซายะไปเลยย กลับม๊าาาาา

แล้วเอ็นโจเร่าร้อนก็จะเปลี่ยนคาร์อีกรอบนี่หว่า งวดนี้จะเป็นยังไงเนี่ย โม่งเร่าร้อนมาต่อเร้ว แล้วถ้าไอ้สามหน่อสามคาร์นี้มาปะทะกันจะเป็นไงวะ น่าดูชม นี่คนแต่งคนละคนกันหมดด้วยใช่ป่ะเนี่ย ฟิคนี้ดูน่าสนุกนะมึง อย่างกะ comic fighting 5555555

>>601 พูดถึงคัลท์คันไข่ ที่กูฮาคือ ตอนแรกๆกองอวยโฮะกับสเลนตบกันแทบตายว่าใครจะเข้าวิน พอตอนจบแม่งประสานเสียงกันเป็นหนึ่งเดียวว่าอย่าให้อีองค์หญิงมาคู่กับตัวที่กูอวยเด็ดขาด มึงอยากไปคู่ไอ้คันไข่ก็ไปเลย เหมาะสมกันดีแล้ว อ่านแล้วฮาชิบหาย 555555555555555

ห่วงโซ่อาหาร กูให้บนสุดคือสองจอมมาร รองมาคือยูกิโนะ รองมาก็เรย์กะกับวาคาบะ รองมาก็อิมาริ ล่างสุดคาบุรากิ กูรู้สึกว่าคาบุแม่งมีออร่าเคะพวยพุ่งมาก เหมาะแก่การเป็นผู้ถูกรังแกเป็นที่สุด 555555555555555555555
ส่วนอาริมะกูไม่รู้จะจัดลำดับไว้ตรงไหนดีว่ะ รู้สึกฮีไม่ค่อยเข้าพวกยังไงไม่รู้

>>604 คาสโนว่าคาบุรากิกูก็อยากต่อนะ แต่มุกตันว่ะ ต้องรอโม่งเร่าร้อนกับอาริมะ change the world มาเขียนเป็นไกด์ก่อน แล้วกูค่อยตามน้ำ 5555

>>601 กูให้บนสุดคือท่านพี่ รองลงมาคือเรย์กะ เห็นเรย์กะสะพรึงจอมมารเป็นระยะแต่พอเอาจริงนางดูเหนือกว่าทั้งหมัดฮุคเข้าท้อง ประโยคไม่รู้จักตอนคุยกับอุเมวากะ แถมตอนทำลายกระต่ายฟองกาแฟอีก เจอแต่ละท่าจอมมารกระอักเลือด
>>605 สุดท้ายสองพระเอกมาได้กันเอง กูขำมาก ทั้งภาพประกอบในนิตยสารกับdrama cdหลังจบ ส้มมุ้งมิ้งยิ่งกว่าตอนอยู่กับองค์หญิงอีก

เดี๋ยวๆ ฟิกประธานนั่นออร่ารั่วออกมาเห็นๆเลยระ กรุขำหนักมาก ไม่ไหวล่ะ

โม่งแปลยังแวะเวียนเข้ากระทู้​บ้างเปล่านะ ตั้งแต่กลับมาแปลต่อ ไม่มีก๊อกๆเลย คิดถึง​จัง//กระซิก
เอาเป็นว่าขอบคุณ​สำหรับตอนใหม่ค่า~
-ขำลั่นตอนเรย์กะบอกอายุทางจิตคาบุรากิต่ำกว่าคันตะ 55555555
-โอโคโนมิยากิคำเดียวนี่ฟาดไปกี่ถาดกันนะ...
-งงว่าสรุปตุ๊กตา​หมีนั่นคราวก่อนเร​ย์​กะ​เห็นแล้วไม่ใช่​เหรอ? ทำไมพูดเหมือนยังไม่เคยเห็นมาก่อน
-เรย์กะจับมือวาคาบะด้วย!!! วรั้ย สาวๆสวีทกันดีจัง
-เจอชื่อมิซึซากิ กับ"โค่นล้มPivoine" แล้วทำเอากูนึกถึง​ฟิคข้างบนไปซะแล้ว่ะ ขอโทษนะอาริมะคุง 55555555555555

คำผิด
Pivoiine > Pivoine​ (iเกินมา)

>>597 หนทางอีกยาวไกลรึนี่ สรุปเรื่องนี้มันจะไม่มีพระเอกใช้ม้าย กูอ่านไปก็สงสารหัวหน้าหมู่บ้านอย่างเรย์กะจริงๆ
แต่กูชอบฟิคเรื่องยาวของเอ็นโจ side story มากๆเลย อร่อยมากๆ

ขอบคุณโม่งแปลน้า~
ตอนโค่นล้ม pivoine นี่กูก็นึกถึงฟิตเหมือนกัน อะไรจะตรงขนาดนี้5555555

แค่คำเดียว...แค่คำเดียวของท่านเรย์กะมันเท่าไหร่เนี่ย ถถถถถถถถถถ ปากบอกว่าอิ่มแล้วแต่ขออีกคำซะงั้น อิ่มไม่จริงนี่นา
เดี๋ยวนี้มีจับมงจับมือด้วย ว้ายยยย สวีทกันจริงๆ คาบุรากิดูไว้ นายไม่ต้องกังวลอาริมะหรอก เพราะนี่คือคู่แข่งที่แท้จริงแบบที่อาริมะก็ทาบไม่ติดแม้แต่เสี้ยว ดูหนังสือห้องสมุดแล้วไง โคโระจังมาบ้าน เข้ากับน้องๆได้ดี ได้กินกับข้าวฝีมือเขา ได้ทำอาหารด้วยกัน ได้แบ่งปันความลับของกันและกัน สาวๆนี่มันน่ารักจริงๆ
แต่กูก็งงเหมือนกัน คันตะอุ้มตุ๊กตาลงมาให้ดูแท้ๆ แต่ทำเหมือนเพิ่งจะเคยเห็น อ.ฮิโยโกะลืมเหรอ

ตอนล่าสุด คาบุบากะมัดมือชกด้วยเว้ยเฮ้ย แถมคุณเธอดันไม่รีบปฏิเสธอีก 555

โชคดีมั่กนะ ท่านเรยกะ มีชื่อเล่นก็ดีแบบนี้ล่ะ. แต่สงสัยว่าความจะแตกซักวันรึเปล่า

เอ. แต่อยากรู้ความรู้สึกของวาคาบะจังจังเลย ว่าคิดไงกับคาบุรากิ

ขอบใจโม่งแปลมากๆน้า

ตอนนี้ในใจกูรู้สึกสงสารคาบุมันนิดหน่อยนะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันแต่รู้สึก "สงสารปนสมเพชเวทนา" คาบุรากิยังไงไม่รู้ว่ะ...

>>616 ก็น่าสงสารอยู่นะ คาบุมันเตรียมมาทุกอย่างเลยกระทั่งช่อดอกไม้ ตอนสุดท้ายนั่นทำท่าเหมือนจะชวนออกไปไหนด้วยซ้ำ แต่โดนคุณน้องสาวขัดจังหวะก่อน ส่วนสาวนี่ประหนึ่งซุกชู้ไว้ในบ้านอ่ะจ้า

>>617 ตรงเปรียบเทียบสองสาวนี่เห็นภาพเลย55

ยิ่งอ่านๆไปกูยิ่งสงสัยว่าคาบุรากิจะได้คู่กับวาคาบะจริงๆเหรอวะ
ไม่ใช่ว่าไปคู่กับนายตัวสำรอง แล้วบากะรากิก็โหนคานเล่นเป็นเพื่อนเรย์กะนะเหวย

นับวันฟิคซุยรันยิ่งรั่วขึ้นเรื่อยๆ ถถถถถถ
ถ้าลองเปลี่ยนเป็นฟิค Nozaki kun เปลี่ยนตัวละครให้ท่านเรย์กะเป็นโนซากิ ที่แขวนโบว์เป็นเอ็นโจ จะกลายเป็นเอ็นโจแอบปลื้มท่านเรย์กะ ไปสารภาพรักแล้วได้ลายเซ็นกลับมา แหงมๆ
แต่คาแรคเตอร์โคตรเข้า มีอยู่ตอนหนึ่งที่แขวนโบว์ปรึกษาเพื่อน แล้วโชว์ยางลบที่โนซากิทำหล่น หลอดดูดที่ใช้ ชอร์คที่เขียนกระดานของโนซากิ แล้วเพื่อนบอก ช่วยเอาไปทิ้งเถอะ 555555555555555 แถมระดับความจืดจางพอๆกับเอ็นโจทั้งที่เป็นนางเอกของเรื่องแท้ จืดจนกูลืมชื่อว่างนางชื่อว่าอะไรวะ

>>614 จากการอ่านพาร์ทคันตะ กูว่าวาคาบะมีใจให้อยู่นิดๆว่ะ แต่เหมือนพยายามหักห้ามใจเพราะเราต่างกันอยู่ มีผู้ชายหล่อๆมาทำดีด้วยก็คงหวั่นไหวแหล่ะ
>>620 แต่โนซากิมันชอบทำดาเมจใส่ที่แขวนโบว์แบบไม่รู้ตัวเองนะมึงงง อย่างตอนกัดแอปเปิ้ลชุบน้ำตาลหรืออื่นๆ ความฟินมาแบบไม่ทันตั้งตัวจริงๆ แต่พอตั้งใจจะรอความฟินแม่งโดนคนเขียนหักทิ้งแบบหน้าตาเฉย

ถ้าเดินเรื่องผ่านไปอีกหลายปีแล้วท่านเรกะยังคานอยู่

กุว่า อาจได้เห็นยูกิโนะคุงกับคันตะคุง ตีกันแย่งท่านเรกะอ่ะ 55555

>>622 ถ้ากูเป็นท่านเรย์กะก็ชื่นใจดีอยู่นะ สองหนุ่มกรุบกริบ เด็กม.ปลายเทวดาน้อยที่เบื้องหลังเป็นจอมมาร กับหนุ่มเกรียนๆ ซ่าๆ แต่ช่างดูแล ช่างทำอาหารไรงี้ ง้วยยยยยย

>>620 ทำไมมึงใจร้ายกับจิโยะจังแบบนี้ 5555555555​

เรย์กะนี่ป๊อบกับเด็กๆจริงๆนะ กูยังไม่เคยเห็นเด็กบ้านไหนร้องอยากเจอเพื่อนพี่ อยากให้มาเล่นด้วยอะ โดดขึ้นเรือคันตะแป๊บ ถถถถถถถ

>>625 เด็กๆ อาจจะชอบเพราะเห็นเป็นของแปลกก็ได้นะ ผู้หญิงผมหลอดม้วนเป๊ะๆ ที่หน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตาแต่กินเอาๆ แบบนี้น่าจะหาดูได้ยาก

ชอบคันตะกับท่านเรย์กะเวลาอยู่ด้วยกันมันมุ้งมิ้งดีต่อใจมากๆ

>>626 นี่ท่านเรย์กะกูกลายเป็นของแปลกไปแล้วเหรอมึง55555

>>626 พูดท่านเรย์กะซะเสียเลย นางแค่เป็นมิตรต่อเด็กและสิ่งแวดล้อมเฉยๆว้อย

แค่แย่งอันดับคะแนนสอบจะไปโค่นล้มPivoineได้ยังไงกันล่ะอาริมะ ต้องเปลี่ยนคาแรกเตอร์​ซิ!! //ไม่ใช่เหรอ โทษๆ 555555

>>606 อาริมะ Change​ the world กูชอบชื่อนี้ ขอใช้เลย 5555 แต่เขียนมาไม่น่า Change​ อะไรว่ะ ที่ change คงเป็นภาพพจน์​อาริมะเนี่ยแหละ .........555555
>>620 กะเถียง​ว่าฟิคมันรั่วกันแต่ต้นแล้ว​ แต่นึกอีกทีแต่ก่อนมันฟิคโชโจกันนี่หว่า โชโจไปไหนกันหมดแล้วววว

อ่านแปลไทยตอนใหม่แล้วแอบคิด
หรือวาคาบะจะเห็นว่าคาบุก็อยู่โลกเดียวกับตัวเอง น่าจะเป็น"เพื่อน"กันได้ว่ะ
ดูไปดูมาวาคาบะดูไม่คิดอะไรในเชิงชู้สาว แค่แบบอ่อ คนนี้ไม่เหมือนที่คิดไว้นิ เป็นเพื่อนกันได้แหละ อะไรแลบนี้มากกว่า

ตอนแรกก็แอบคิดว่าคาบุไปมาหาวาคาบะบ่อยๆ เป็นสาวที่ไหนก็รู้ว่ามันจีบ แต่อาริมะก็ไม่หน่อยหน้ามีชวนไปติวด้วยกัน วาราบะก็ไม่เห็นคิดอะไรเลยนี่หวา อาจจะมองแค่เป็นเพื่อนกันจะมาหาจะมาติวก็ปกติมั้ง

>>631 เพราะตัวจริงของวาคาบะคือท่านเรย์กะไงล่ะ ไปแย่งบทพระเอกมาเห็นๆ ทำทุกอย่าง ช่วยทุกทาง น่ารัก มีมุมโก๊ะๆเปิ่นๆแบบคาดไม่ถึง เข้ากับที่บ้านได้ ถ้าเรย์กะเป็นผู้ชายวาคาบะคงตกหลุมรักไปนานแล้วล่ะ ถถถถถถถ

กูก็ไม่รู้ว่านางคิดอะไรยังไง แต่ก็เห็นหน้าแดงตอนคาบุบอกจะปกป้องเธอเองอยู่นะ กูเลยเดาว่านางคงมีใจให้บ้างล่ะ แถมมาหาวันคริสต์มาส เอาของมาให้ ใครก็รู้ว่าจีบอยู่ แต่นางคงไม่กล้าคิดเกินเอื้อมหรอก เพราะรู้สถานะตัวเองดี ถึงชอบแค่ไหนก็คงไม่กล้าสานสัมพันธ์แบบคนรักด้วย แค่นี้ก็เจอหนักพออยู่แล้ว เป็นแฟนกันจริงคงโดนลอบฆ่าแหงๆ

ขอบคุณโม่งแปลมากค่า ท่านเรย์กะติดใจอาหารบ้านวาคาบะจังมากจริงๆ เหตุการณ์นี่เหมือนซ่อนชู้มากเลย

>>575-576 กริ้ดดดด ฟิคอาริมะที่รอคอยย ชอบมากกก รอต่อนะโม่งฟิค ฟิคคุณประธานนักเรียนน้อยมากจริงๆ บทก็น้อย ฟิคยังน้อยอีก โธ่ อาริมะของบ่าว

นี่โม่งฟิคเร่าร้อนเอง ฟฟฟ ดีใจที่ยังมีโม่งคิดถึงกันอยู่ เเต่ตอนนี้กำลังติดห่วงกรรมที่สร้างไว้อยู่ เดี๋ยวขอจัดการสภาพตัวเองกับไปหาข้อมูลเพิ่มก่อนนะคุณ 555555 สักวันคงได้กลับมาต่อ

>>620 กุชอบบ 555 เเต่อย่างงี้คาบุเป็นใครกันล่ะ เซโอะเหรอ เป็นพวก ky เหมือนกันด้วย ถถถ

อ่านตอนล่าสุดแล้วรู้สึกว่าท่านเรย์กะพลาด ไหนๆเขาก็ยอมรับว่าเป็นเพื่อนแล้ว ขอเรียกชื่อเลยเซ่~~