Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]

.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

ปิดท้ายด้วย tag food ล่ะ 5555
กะจะไปเมนต์ว่าปริศนาซุยรันกับกล้อง cctv ซะหน่อย ยกมาไว้นี่ละกัน

ปิดด้วยแท็กฟู้ด ขอฟู้ดเยอะๆอีก

มาเป็นฟู้ดเบย 5555555

จะกลับมาเป็นท่านเรย์กะชวนชิมอีกเมื่อไหร่น้า 5555 นี่กูโฉบซุปเปอร์อิเซตันไปหาสอยโมจิมากินตามนางเลยนะเนี่ย

กระทู้​ที่แล้วเห็นมีพูดถึง​บอร์ด​ญี่ปุ่น​ของเรื่องนี้
เคยไปมุงดำน้ำ​ใน2chพักนึง กระทู้​นึง6-12วันก็เต็ม เม้นท์แหลกลาญไม่ต่างจากเรา แค่ไม่มีฟิค ถถถ
ปัจจุบัน​กระทู้​56ละ

>>6 กูช็อคคคคคคคคคค กระทู้ที่ 56 ขุ่นพระะะะ รู้สึกเหมือนกรามค้างทำกรามหล่นไปกองอยู่บนพื้น เยอะเชี่ยๆจ้าาาาาา

เห็นพูดกันแต่แท็คfood... แต่สงสัยแท็คfantasyในแมวดุ้นอะ คือถ้าไม่นับเรื่องที่ว่ามีใครก็ไม่รู้มาเกิดใหม่เป็นท่านเรย์กะ(เมื่อนานมาแล้ว) ยังมีอะไรที่แฟนตาซีอีกไหม? สีผมของยูกิโนะคุงเรอะ?

>>8 เกิดใหม่ในโลกมังงะนี่มันก็แฟนตาซีสุดพลังแล้วล่ะกูว่า ถ้าเกิดในโลกปกติก็ว่าไปอย่าง

>>8 กระเพาะ​สี่มิติและวงจรความคิด​เพี้ยนๆของท่านเร​ย์​กะ......

ความแฟนตาซีในเรื่อง
1.ฝีมือทำอาหารของท่านเรย์กะที่ล้ำเลิศเหนือความเป็นจริง
2.สีผมของยูกิโนะที่สีแปลกกว่าคนอื่น....... หรือจะเป็นสัญญาณว่านี้คือพระเอก.... แอ๊ก
3.พลังติดตามเป้าหมายของสองจอมมาร

>>9 คือแบบหลังๆมานี้เกิดใหม่ต่างโลกมันเยอะมาก หลายแนวด้วย จนรู้สึกมันพื้นๆจนเฉยๆไปหมดอะ ยิ่งเรื่องอื่นๆแฟนตาซีเวทมนต์ ไซไฟ อะไรแนวนั้น เรื่องในรั้วโรงเรียนมนุษย์ธรรมดานี่มันธรรมด๊าธรรมดาสุดๆเลยอะ

>>10 >>11 ร้องไห้แทนท่านเรย์กะแปบ...

>>8 แฟนตาซีในความรักของท่านเรย์กะด้วย คนอะไรจะนกได้ขนาดนี้ แถมเป็นเจ้าแม่แห่งการหักธงอีก

>>8 แฟนตาซีในการเป็นที่รัก(?)ของเหล่าสารพัดสัตว์

>>8 อย่าลืมท่านฮินะสิ!

>>15 อันนั้นสยองขวัญไม่ใช่แฟนตาซี

>>16 +1 กูอ่านกูยังกลัวเลย กูไม่ชอบตุ๊กตาแบบนี้สุดๆ ตั้งแต่เกิดมาตุ๊กตาที่เป็นแบบคนกล้าเล่นแค่บาร์บี้55555
ส่วนอีกอันที่ชอบคือที่มันสวยๆอ่ะ ตัวผู้ชาย(ที่หน้าสวยมากก) ตัวผู้หญิง
ตัวเด็กน้อย มีตากับขนตาชุดงามๆ ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร แต่เห็นว่าเจ้าของตัดชุดใส่ให้ไม่ก็ซื้อในเน็ตล่ะมั้ง พี่สาวกับพี่ชายชอบมาก (กูก็ชอบแต่ไม่ค่อยกล้าหยิบมาดูบ่อยกลัวมันตกมาหักอ่ะ เสียดาย5555) เห็นมานานอยู่ แต่ไม่เคยได้ถามซักทีว่ามันเรียกตุ๊กตาพวกนั้นว่าอะไร

>>17 BJD ป่ะ กูก็ชอบ แต่ราคาโหดชะมัด ได้แต่เปิดดูรูปให้อยากได้เล่น ถถถ

กูไม่กล้าเล่นทุกตุ๊กตาเลยยิ่งบาร์บี้นี้กูขอบายตอนเด็กกูกลัวจนเก็บมาฝันด้วยซ้ำ//โครตน่ากลัว ส่วนBJDนี้ไม่ใช่ว่าไม่ชอบน่ะแต่กูมันสายเสพมากกว่าอีกอย่างโครตแพงเลยด้วยเด็กม.ปลายอย่างกูไม่น่าซื้อได้

>>17 BJD ของเจ้าดังๆคือ Volks กัน DOD กูชอบอันหลัง รู้สึกทำมาสวยดี แต่จะสอยก็ทำร้ายกระเป๋าตังค์กูมาก 555

กูไม่ชอบตุ๊กตารูปคนว่ะ สมัยนั้นแม่งมีหนังเรื่องตุ๊กตาจ๋ารึเปล่าหว่าจำไม่ได้ รู้แต่ว่ามีวิญญาณเด็กผู้หญิงไปสิงในตุ๊กตารูปคน แล้วตอนดึกๆอีตุ๊กตาเนี่ยมันจะออกมาเดินรอบๆบ้าน สะกดจิตเจ้าของให้เกิดเรื่องร้ายๆ แถมเพลงประกอบก็หลอนสัสๆ กูนี่ให้แม่เอาตุ๊กตารูปคนทั้งหมดในบ้านไปทิ้งเลย กลัวมันออกมาเดินแบบในหนัง 55555555555555555555
ส่วน BJD ให้มองห่างๆก็โอเค แต่ก็ไม่อยากได้เป็นเจ้าของอยู่ดี ความกลัวตุ๊กตารูปคนมันฝังใจมั้ง

>>21 ดักอายุสัสๆ

>>21 เพลงนี่ใช่มั้ย https://www.youtube.com/watch?v=lax6zQ_zJfQ
//เผ่นออกจากกระทู้

>>23 เออ เพลงนี้แหล่ะ แต่รูปจะหลอนเกินไปแล้วสัสสสสสสสสส 55555555555555555

ใช่จริงๆด้วยหน้าตาคล้ายๆแบบแหละ แต๊งกิ้ววว แต่เห็นราคาแล้วกุมขมับ ดีนะตอนไปบ้านพี่ไม่ไปปัดของพี่แกตก
>>23 รูปน่ากลัวชิบหาย เลื่อนมาตกใจโทรศัพท์แทบหล่นใส่หน้า

>>23 มึงมันเลว!!! กูอยู่คนเดียวด้วย ; _ ;

เชี่ย กูเพิ่งดูแอนนาเบลจบ
กูยังหลอนไม่ได้เลย

*หลอนไม่หาย
กูเมาอะไรวะ

>>27 ต่อด้วย insidious เลยมึง 5555555555555555

กูไถเจอรูปตอนกลางคืนนี่กรี๊ดเลยมึง TT

เอาฟิคล้างตาอิตุ๊กตาผีข้างบน...

มะหมาไม่มี เอานี่ไปแทนแล้วกัน
กาลครั้งหนึ่งเคยมีฟิคชื่อ Golden Week... >>>/webnovel/3507/388-389
____________

ฉันนั่งทำการบ้านของตัวเองด้วยใจตุ้มๆต่อมๆ คาดหวังให้ยูกิโนะคุงหันมาถามหรือออดอ้อนขอความช่วยเหลือว่า "ช่วยสอนหน่อยซิครับ" อะไรแบบนี้ แหม ฉันก็อยากจะเป็นคุณพี่สาวแสนดีสอนยูกิโนะคุงทำการบ้าน สร้างความประทับใจอย่างที่เคยทำกับมาโอะจังนี่นา ถึงแม้ว่าตอนนั้นจะโดนริรินะแย่งซีนไปบ้างก็เถอะ

แต่ดูเหมือนความคาดหวังนั้นจะไม่สัมฤทธิ์ผล ยูกิโนะคุงนี่เก่งจังเลยน้า นั่งทำโจทย์เงียบๆไปเรื่อยๆแทบไม่หยุด สมกับเป็นพี่น้องเอ็นโจ ความฉลาดนี่ส่งต่อทางพันธุกรรมได้หรือไงกัน

... แต่ก็คงไม่ใช่ซินะ เทียบกับฉันและท่านพี่มันห่างชั้นกันสุดๆ พี่น้องท้องเดียวกันแท้ๆ... ทำไมรอบตัวฉันถึงมีแต่คนเก่งๆกันนะ ว่าแล้วก็หันมามองการบ้านของตัวเอง นี่มันอะไรกันน่ะคะ จะยากไปไหน แล้วข้อนี้มันทำยังไงต่ออะไรล่ะ ทำๆแก้ๆหลายทีก็ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องอยู่ดี คงต้องเก็บไปถามท่านพี่แล้วล่ะมั้ง เฮ้อ~

"หืม ข้อนี้... ลืมแก้ตรงนี้ไปนี่ครับ"
"เอ๋?"

ยูกิโนะคุงชี้ตัวปัญหาให้ดู พูดจบก็หันไปทำการบ้านตัวเองต่ออย่างขะมักเขม้น

ได้ยูกิโนะคุงมาชี้ทางสว่าง พอลองทำดูก็ได้คำตอบที่ต้องการออกมาจริงๆ! สุดยอดไปเลยยูกิโนะคุง! แต่ เอ๋ นี่มันสลับตำแหน่งกันไม่ใช่รึไงน่ะ มันควรจะเป็นฉันสอนการบ้านให้ยูกิโนะคุงไม่ใช่เรอะ? จะบอกว่ายูกิโนะคุงแก้โจทย์สุดหินนี้ได้อย่างงั้นเหรอ!? นี่มันการบ้านของมัธยมปลายเชียวนะ!?

"เอ่อ ยูกิโนะคุงรู้ได้ยังไงน่ะจ้ะ?"
"... เมื่อคืนผมแอบเห็นท่านพี่ทำข้อนี้อยู่พอดีน่ะครับ~"
"เอ๋ ทำการบ้านตั้งแต่เมื่อคืนเลยงั้นเหรอ!?"

เมื่อวานยังไม่ทันจะเข้าช่วงวันหยุดเลย ก็เริ่มต้นทำการบ้านแล้ว จะขยันไปไหนกัน วิถีคนฉลาดอย่างงั้นเหรอ น่าหมั่นไส้จริง แล้วเมื่อวานก็เพิ่งตกบันไดไม่ใช่รึไง ยังจะมีแก่ใจทำการบ้านอีก เพราะมัวแต่ขยันไม่เข้าท่า เช้านี้เลยป่วยล่ะซิ หึ สมน้ำหน้า

"อื้อ ทุกวันพอถึงบ้านก็จะนั่งทบทวบการบ้านด้วยกันกับท่านพี่น่ะครับ ก็เลยเห็นๆอยู่ ... อือ ถ้าคุณพี่เรย์กะไม่เข้าใจข้อไหน ไว้ลองถามท่านพี่ดูก็ได้นะ ท่านพี่คงยินดีมากแน่ๆเลยล่ะ~"

ยูกิโนะคุงฉีกยิ้มกว้างอย่างร่าเริง
ได้นั่งทบทวนการบ้านแบบนี้ทุกวันกับยูกิโนะคุงงั้นเหรอ น่าอิจฉาจังน้า
นี่ฉันกลายเป็นพี่สาวไม่ได้ความในสายตาเทวดาน้อยไปซะแล้วเหรอเนี่ย ไม่ใช่อย่างงั้นนะจ๊ะยูกิโนะคุง แค่ข้อนี้มันยากเกินบทเรียนไปหน่อยเท่านั้นเองน่า...

แล้วแทนที่จะไปถามเอ็นโจ สู้ไปถามท่านพี่ของฉันเองไม่ดีกว่าหรือไงกัน ไปถามตาเจ้าเล่ห์นั่นจะโดนขูดรีดอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่เอาอะ ไม่กล้ารบกวนหรอกค่า~

นั่งทำการบ้านกันได้สักพัก พวกเราก็ถูกท่านแม่เข้ามาคะยั้นคะยอให้ออกไปทานอาหารกลางวันด้วยกันข้างนอกบ้าน พอถามความเห็นยูกิโนะคุงก็ยิ้มละไมบอกว่า "การบ้านไว้ให้ท่านพี่ช่วยตอนกลับไปก็ได้ครับ"

นี่พี่สาวดูพึ่งพาไม่ได้ขนาดนั้นเลยงั้นเหรอจ๊ะ น้อยใจจังเลยแฮะ...

พวกเราขึ้นรถออกไปทานอาหารร้านประจำ ท่านแม่จัดแจงสั่งอาหารเซ็ตหนูน้อยมาให้ยูกิโนะคุง

ข้าวผัดซอสกับแฮมเบิร์กโปะไข่ดาวปักธงชาติ พร้อมเครื่องเคียงเป็นผักสลัด กุ้งทอด ไข่ข้นและไส้กรอกรูปปลาหมึก ของหวานเป็นคัสตาร์ดพุดดิ้ง และน้ำส้มคั้น

น่ารักจัง~ สมัยเด็กๆนี่เป็นเมนูโปรดของฉันที่ต้องสั่งตลอดทุกครั้งที่มาเลยล่ะ กระทั่งตอนนี้เองก็อยากจะสั่งบ้างเหมือนกันนะ แต่ทำไมต้องจำกัดอายุคนทานกันด้วยเล่า ไม่ยุติธรรมเลย!

ยูกิโนะคุงจ้องมองอาหารในจานหลุมทรงคุณหมีเงียบๆ สีหน้าดูละห้อยละเหี่ย เอ หรือว่าเด็กผู้ชายจะไม่ชอบอะไรกุ๊กกิ๊กแบบนี้นะ ท่านแม่ถามไถ่อย่างกังวล ยูกิโนะคุงก็ส่ายหัวปฏิเสธ ก่อนจะหยิบช้อนส้อมตักทานบอกว่า "อร่อยดีครับ" พร้อมยิ้มเหนียมๆให้

หลังทานอาหารเสร็จก็ไม่พ้นโดนท่านแม่จับมือลากไปร้านนู้นร้านนี้ตามใจท่าน ดี๊ด๊าใหญ่ว่ายูกิโนะคุงน่ารักเหมือนตุ๊กตาเท่าคนจริงเลย เฮ้อ นี่มันแทบจะซ้ำรอยเดิมกับตอนมาโอะจังเลยนี่นา

โชคดีที่ก่อนที่ยูกิโนะคุงจะกลายเป็นหุ่นลองเสื้อผ้ามากไปกว่านี้ ท่านแม่ก็เจอะกับเพื่อนเก่าของตัวเองเข้าโดยบังเอิญ พอแนะนำตัวฉันกับยูกิโนะคุงแล้ว ท่านแม่คุยกับเพื่อนสักพักจนชักติดลมก็หันมาบอกว่าขอไปจิบชาคุยย้อนวันวานกับเพื่อน ให้ฉันกับยูกิโนะคุงขึ้นรถกลับกันก่อนได้เลย ส่วนท่านแม่จะอาศัยรถของเพื่อนกลับเอง ก่อนจะเดินหัวเราะโอะโฮะโฮะจากไปอย่างยินดีปรีดา

ท่านแม่คงจะเหงาซิน้า พอเจอเพื่อนก็ทิ้งลูกสาวกันทีเลยเนี่ย...
แต่ไหนๆก็ได้ออกมาข้างนอกแล้ว เดินเล่นกันก่อนกลับไม่เลวนะ

"ยูกิโนะคุงอยากไปไหนรึเปล่าเอ่ย วันหยุดนี้พี่ตามใจยูกิโนะคุงเลย!"
"เห~ จริงเหรอครับ" ยูกิโนะคุงยิ้มร่า ทำท่าครุ่นคิด "อือ เลือกยากจัง ... ปกติคุณพี่เรย์กะไปที่ไหนบ้างเหรอ"

ปกติน่ะเหรอ ก็เข้าร้านสะดวกซื้อหาเมนูใหม่ๆ เดินหาขนมของกินตามแผงลอย ไม่ก็ไปจับเจ่าอยู่ร้านราเมงร้านอาหารข้างทางสักร้านน่ะจ้ะ...

ฉันมัวแต่คิดว่าจะตอบยังไงให้ดูดีไม่เสียภาพพจน์นานไปหน่อย ยูกิโนะคุงก็พูดขึ้นมา "งั้นไปจุดชมวิวกันดีมั้ยครับ"

จุดชมวิวงั้นเหรอ อือ ก็ไม่เลวนะ พอตกลงกันได้แล้วเราก็ขึ้นรถให้คุณซากามิไปส่งที่หอคอยที่สูงที่สุดในโตเกียว ที่นั่นนอกจากจะมีจุดชมวิวที่เห็นเมืองได้ทั้งเมืองแล้ว ก็มีทั้งพิพิธภัณฑ์ แพลนนิแทเรียมและศูนย์กลางค้าเป็นที่เหมาะกับการเดินเล่นจริงๆนั่นแหละ

พอซื้อตั๋วเข้าไปได้แล้ว ก็พบผู้คนหนาตาทีเดียวคงเป็นเพราะว่าเป็นวันหยุดโกลเด้นวีคล่ะนะ

อ๊ะ ยูกิโนะคุงจับมือพี่ไว้นะจ้ะ เดี๋ยวหลงกันคงไม่ดีแน่
ยูกิโนะคุงจับมือฉันแน่นบอกว่า "ตอนเด็กๆเคยไปที่คนเยอะๆแล้วพลัดหลงกับท่านแม่ตั้งหลายชั่วโมงแน่ะ"

หา! ตอนเด็กๆงั้นเหรอ หมายความว่าก่อนจะเข้าชั้นประถมอีกน่ะเหรอ หวาา เด็กตัวเล็กๆพลัดหลงกับผู้ปกครองหลายชั่วโมงคงหวาดกลัวร้องไห้จ้าเป็นความหลังฝังใจแย่เลย น่าสงสารจัง

"ไม่ต้องห่วงนะจ้ะ พี่จะปกป้องยูกิโนะคุงเอง! ไม่ปล่อยมืออย่างเด็ดขาดเลยล่ะ!"
"ฮ่ะๆๆ ขอบคุณครับ"

ยูกิโนะคุงหน้าแดงหัวเราะร่วนส่งรอยยิ้มสดใสให้

เราเดินวนไปตามระเบียงลอยฟ้าที่มองเห็นโตเกียวในมุมสูงแบบพาโนราม่ารอบทิศทางกว้างไกลจนสุดเส้นขอบฟ้า โชคดีที่วันนี้อากาศดีจนมองเห็นฟูจิซังชัดแจ๋วเชียว

"นั่นซุยรันนี่นา"
"จริงด้วย ป่าหลังโรงเรียนใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย~"
"ถ้าไปตามทางนี้ก็จะถึงบ้านเอ็นโจใช่รึเปล่านะ"
"โดนตึกบังหมดเลยแฮะ น่าเสียดายจัง"

ยูกิโนะคุงตัวเตี้ยกว่าเยอะ ฉันเลยต้องนั่งยองๆให้สายตาอยู่ในระดับเดียวกัน เราผลัดกันแลกเปลี่ยนมองหาสถานที่ๆรู้จักกันอย่างเพลิดเพลิน จนกระทั่งเดินวนครบรอบหอคอย ก็เข้าร้านขายของที่ระลึก มีของจิปาถะน่ารักๆละลานตา พอจับจ่ายช็อปปิ้งเรียบร้อยแล้ว เราก็มานั่งพักขาในร้านคาเฟ่ สั่งพาเฟ่ต์รูปดาวเมนูเด่นของร้านมาทานกัน

"สนุกมากเลยล่ะ ไว้มาเที่ยวแบบนี้ด้วยกันอีกนะครับ"

ยูกิโนะคุงเอามือเท้าคางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ตาเป็นประกาย นะ น่ารักจัง! ทำให้เทวดาน้อยมีความสุขได้ก็ไม่เสียแรงเปล่าแล้วล่ะ!

"แหม ได้ซิจ๊ะ~ ว่างๆเรามาเที่ยวด้วยกันอีกเนอะ"
"อื้อ กับท่านพี่ด้วยนะครับ"

หา ตัวเกะกะด้วยอย่างงั้นเหรอ

"ไม่ได้เหรอครับ?"

อุ่ก... อย่าทำหน้าเงื่องหงอยแบบนั้นซิ

"ไม่ใช่นะ แค่คิดว่าท่านเอ็นโจคงไม่สะดวกน่ะ..."
"ถ้าเป็นคุณพี่เรย์กะ สะดวกอยู่แล้วล่ะครับ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"

ยูกิโนะคุงยิ้มระรื่นหน้าตาสดใสขึ้นมาทันตา
อา ไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย ไม่อยากให้มาเป็นก้างขวางโอเอซิสของฉันต่างหากล่ะ...

เวลาผ่านไปจนใกล้จะเย็น ก็ได้เวลาอันสมควรที่จะกลับบ้านแล้ว ยังเดินได้ไม่ทั่วเลยแท้ๆ แต่ก็ไม่อยากพลาดทานอาหารเย็นแบบพร้อมหน้าพร้อมตากับที่บ้านล่ะนะ

พอขึ้นรถ เราก็พูดคุยถึงความประทับใจในวันนี้และเรื่องสัพเพเหระกันอย่างสนุกสนาน

อือ ให้ของที่ซื้อมาตอนนี้เลยดีกว่านะ

"นี่จ้ะยูกิโนะคุง"
"อะไรเหรอครับ?"
"ของที่ระลึกที่ซื้อมาเมื่อตะกี้น่ะ พี่ให้ยูกิโนะคุงจ้ะ"

ฉันส่งห่อกระดาษน่ารักให้ ยูกิโนะคุงสีหน้าดีใจอย่างปิดไม่มิด บอกขอบคุณ รับไปแล้วก็ขออนุญาตเปิดดูทันที

"เอ๋ นี่มัน..."

ของที่ฉันซื้อมาเป็นพวงกุญแจคริสตัลที่เจียระไนเป็นรูปทรงหอคอย ประกายแวววาวสะท้อนเป็นสีรุ้งยามต้องแสง สวยงามมากๆเลยล่ะค่ะ

เป็นของที่ต้องตาฉันเป็นอย่างแรกทันทีที่เข้าไปในร้าน เลยแอบซื้อมาตอนที่ยูกิโนะคุงแยกไปเข้าห้องน้ำน่ะ แต่ไหงทำหน้าแบบนั้นล่ะ หรือว่าเด็กผู้ชายจะไม่ชอบอะไรแบบนี้กันนะ? แย่ล่ะซิ!

"ไม่ถูกใจเหรอจ๊ะ?"
"ไม่ใช่ครับ คือว่า... นี่ครับ"
"หือ?"
"ผมให้คุณพี่เรย์กะครับ"

ยูกิโนะคุงยื่นห่อกระดาษจากในกระเป๋าส่งให้ฉัน ฉันรับมาเปิดดูก็พบว่าเป็นพวงกุญแจคริสตัลเหมือนกับอันที่ฉันให้ยูกิโนะคุงเลย

"เอ๋ เหมือนกันเลย"
"ใจตรงกันเลยเนอะ"
"แหม นั่นสิน้า ขอบใจนะจ๊ะ ยูกิโนะคุง"

ยูกิโนะคุงเก็บพวงกุญแจที่ฉันให้ใส่ในกระเป๋า แล้วหันมายิ้มแป้นบอกว่า "จะรักษาไว้อย่างดีเลยล่ะครับ"

อุ่ก รอยยิ้มเทวดาน้อย! ปรอทค่าความสุขของฉันวันนี้สูงปี๊ดแทบจะทะลุขีดจำกัดแล้วล่ะค่า!

ผ่านไปสักพักจนหมดเรื่องจะคุย ภายในรถก็เงียบลง ขณะที่ฉันกำลังมองวิวนอกหน้าต่างก็รู้สึกถึงน้ำหนักที่แขนข้างหนึ่ง หันไปเห็นยูกิโนะคุงหลับตาพริ้มเอียงตัวมาพิงแขนฉัน

อ๊ะ หลับแล้วเหรอจ๊ะ เดินเที่ยวเล่นตั้งหลายชั่วโมงคงเหนื่อยแย่เลยซิ

เห็นผมฟูๆของยูกิโนะคุงในระยะประชิดแบบนี้ ทำเอาใจไม่ดีเลย จนอดไม่ได้ที่จะเอามือลูบเบาๆ อา ผมนุ่มๆฟูๆสบายมือดีจัง มีความสุขจังเลยน้า ฉันเองก็ชักเคลิ้มๆขึ้นมาเหมือนกัน บรรยากาศเงียบสงบและแอร์เย็นๆในรถเนี่ยชวนให้หลับได้ง่ายๆเชียวล่ะ

อือ ของีบสักหน่อยแล้วกันนะ

หลับตาได้สักพักหนึ่ง ก็รู้สึกถึงมือเล็กๆมาจับประสานที่มือของฉัน เหมือนได้ยินเสียงพูดค่อยๆลอยเข้าหู "ยูกิโนะนี่น่าอิจฉาจังนะ" แต่ก่อนที่ฉันจะทันคิดถึงความหมายของถ้อยความนั้นก็หลับสนิทลงไปเสียก่อน

==========

พอกลับถึงบ้านคิโชวอิน ท่านแม่ ท่านพ่อและท่านพี่ก็กลับมานั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"เอ็นโจ ยูกิโนะครับ ขอรบกวนด้วยนะครับ"
"โฮ่ คุณชายน้อยบ้านเอ็นโจนี่เอง ตามสบายเลยนะ"

ท่านพ่อหัวเราะอารมณ์ดีพลางขยี้ๆผมสีอำพันของยูกิโนะคุงอย่างมันมือ หยุดนะ! ทำอะไรน่ะทานุกิ! เบาๆหน่อยซิ! นี่เมามาใช่มั้ยน่ะห๊ะ!?

ทางด้านท่านพี่ร้อง "หืม?" ในลำคอ ย่นหัวคิ้วเข้าหากันจ้องมองยูกิโนะคุง ยูกิโนะคุงที่หลบเงื้อมมือทานุกิมาได้ก็มองท่านพี่นิ่ง บรรยากาศดูแปลกประหลาดชอบกล ก่อนที่ยูกิโนะคุงจะค่อยๆถอยเข้ามายืนข้างๆบีบมือฉัน

เอ๋ เป็นอะไรกันเหรอ?

"ยูกิโนะคุง? ท่านพี่คะ?"
"... อ๊ะ ขอโทษที... ยูกิโนะคุงใช่มั้ย พี่ชื่อคิโชวอิน ทาคาเทรุนะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"ดูคุ้นๆจัง เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่านะ?"

ท่านพี่ที่ย่อตัว เอามือจับปลายคางถามยูกิโนะคุง ยูกิโนะคุงเอียงคอน้อยๆก่อนจะส่ายหัวดิก

"ยูกิโนะคุงสุขภาพไม่แข็งแรงเลยไม่ค่อยได้ออกงานเท่าไหร่น่ะค่ะ ที่ท่านพี่คุ้นน่าจะเป็นเพราะพี่ชายของยูกิโนะคุงรึเปล่าคะ?"
"ชูสุเกะคุงน่ะเหรอ... นั่นซินะ หน้าตาเหมือนกันเลย... บรรยากาศก็ด้วย..." ท่านพี่พยักหน้าหงึกๆ

พูดคุยกันอีกคำสองคำ ท่านพี่ก็ขอตัวกลับห้องตัวเอง ได้ยินเสียงพึมพำ "คิดไปเองล่ะมั้ง..." ดังแว่วมา ยูกิโนะคุงก็เป่าลมฟู่ออกมาเบาๆ

เอ เป็นอะไรกันน่ะ หรือว่าท่านพี่ไม่ค่อยสบายนะ อยากจะทำข้าวต้มไปให้จัง แต่ยูกิโนะคุงอยู่ด้วยแบบนี้ ไม่เข้าครัวน่าจะดีกว่าเนอะ ก็ห้องครัวมันอันตรายสำหรับเด็กๆนี่นา~

______________
มันเรียกว่า สัญชาตญาณซิสค่อน ค่ะท่านพี่...
ไม่ได้แพลนไว้แฮะว่าจะค้างคืนกี่วัน แต่คงไม่ถึงวีคอย่างชื่อเรื่อง คิดอีเว้นท์ทุกวันไม่ออกว่ะ ถถถ
พบกันใหม่เมื่อกูว่างนะ...

>>31-33 กูนึกว่ากูจะไม่ได้อ่านฟิคนี้ต่ออีกแล้ววว โฮรวว ขอบคุณมากๆมึง
ยูกิโนะคุงน่ารักมากๆ แต่พอคิดว่าข้าวในเป็นจอมมารแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้อ่ะ 555555
ท่านพี่นี่มีเรดาร์ตรวจจับอันตรายน้องสาวรึเปล่าคะ เรย์กะยังไม่รู้ตัวเลยนะ

>>31 โอ๊ยยยยยยยยยยย กูรักมึง กลับมาให้กูกอดหน่อย 5555555555555 คิดถึงๆ คิดถึงฟิคนี้ด้วย
ชูสุเกะคุง เจอสัญชาตญาณซิสค่อนจับความอันตรายได้น่ะสิ ระวังความจะแตกต่อหน้าท่านพี่นะจ๊ะ จอมมารย่อมต้องจับกลิ่นของพวกเดียวกันได้อยู่แล้วล่ะ
ตอนเมนูหนูน้อยมาเสิร์ฟกูก็แอบคิดในใจนะว่าถ้าเรย์กะอยากกิน ก็ให้ชูสุเกะ...เอ้ย ยูกิโนะตักป้อนสิ 555555555555 แบบ...เห็นคุณพี่เรย์กะมอง อยากกินสินะฮะ ผมป้อนนะ แต่เสียดายไม่มี ไม่เป็นไร แค่นี้กูก็ฟินแล้ว มึงว่างเมื่อไหร่ก็มาต่อแล้วกัน กูรอได้เสมอ

>>35 ตอนแรกที่พิมพ์​ก็มีนะ... แต่กูรู้สึก​มันชักจะกลายเป็นชูสุเกะเอาร่างยูกิโนะไปปักธงเรย์​กะละ 55555

>>36 เออ นั่นสิ เดี๋ยวชูสุเกะตัวจริงจะน่าสงสารเกินไป โดนยูกิโนะปักธงเนี่ยเห็นแววแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่ม 5555555555555555

>>37 ไปดูฟิกคู่หูนู้น พอยูกิโนะสารภาพรัก คาบุก็โดนเทปั๊บเลย อื้อ ยูกิโนะคุงนี่วินทั้งฟิกทั้งออริสินะ

>>38 ฟิคคู่หูกูไม่ได้อ่านว่ะ จะว่ากูใจแคบก็ได้นะ แต่เวลากูอ่านฟิค กูไม่อ่านคู่ที่ไม่ใช่เมนน่ะขอโทษที ยังไงยูกิโนะก็มาวินเหนือชายอื่นในเรื่องอยู่แล้วล่ะเนอะ
กูอยากเห็นเวลายูกิโนะเจอท่านพี่จัง ให้ยูกิโนะอ้อนแต่เรย์กะ ทำสงครามประสาทกับท่านพี่ไป ส่วนจอมมารบรรทัดเดียวโดนเขี่ยไปวงนอกแบบจืดๆเงียบๆ 5555555555555

ฟิคโกลเด้นวีคมาแล้วว ปริ่มจริง อิจยูกิโนะละสิคุณพี่ชาย55555555555555

ว่าแต่ ฟิคแวมไพร์ไนท์ไปไหนนน กูอยากได้ฟิคท่านพี่ กูต้องการความซิสค่อน