Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]

.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

ปิดท้ายด้วย tag food ล่ะ 5555
กะจะไปเมนต์ว่าปริศนาซุยรันกับกล้อง cctv ซะหน่อย ยกมาไว้นี่ละกัน

ปิดด้วยแท็กฟู้ด ขอฟู้ดเยอะๆอีก

มาเป็นฟู้ดเบย 5555555

จะกลับมาเป็นท่านเรย์กะชวนชิมอีกเมื่อไหร่น้า 5555 นี่กูโฉบซุปเปอร์อิเซตันไปหาสอยโมจิมากินตามนางเลยนะเนี่ย

กระทู้​ที่แล้วเห็นมีพูดถึง​บอร์ด​ญี่ปุ่น​ของเรื่องนี้
เคยไปมุงดำน้ำ​ใน2chพักนึง กระทู้​นึง6-12วันก็เต็ม เม้นท์แหลกลาญไม่ต่างจากเรา แค่ไม่มีฟิค ถถถ
ปัจจุบัน​กระทู้​56ละ

>>6 กูช็อคคคคคคคคคค กระทู้ที่ 56 ขุ่นพระะะะ รู้สึกเหมือนกรามค้างทำกรามหล่นไปกองอยู่บนพื้น เยอะเชี่ยๆจ้าาาาาา

เห็นพูดกันแต่แท็คfood... แต่สงสัยแท็คfantasyในแมวดุ้นอะ คือถ้าไม่นับเรื่องที่ว่ามีใครก็ไม่รู้มาเกิดใหม่เป็นท่านเรย์กะ(เมื่อนานมาแล้ว) ยังมีอะไรที่แฟนตาซีอีกไหม? สีผมของยูกิโนะคุงเรอะ?

>>8 เกิดใหม่ในโลกมังงะนี่มันก็แฟนตาซีสุดพลังแล้วล่ะกูว่า ถ้าเกิดในโลกปกติก็ว่าไปอย่าง

>>8 กระเพาะ​สี่มิติและวงจรความคิด​เพี้ยนๆของท่านเร​ย์​กะ......

ความแฟนตาซีในเรื่อง
1.ฝีมือทำอาหารของท่านเรย์กะที่ล้ำเลิศเหนือความเป็นจริง
2.สีผมของยูกิโนะที่สีแปลกกว่าคนอื่น....... หรือจะเป็นสัญญาณว่านี้คือพระเอก.... แอ๊ก
3.พลังติดตามเป้าหมายของสองจอมมาร

>>9 คือแบบหลังๆมานี้เกิดใหม่ต่างโลกมันเยอะมาก หลายแนวด้วย จนรู้สึกมันพื้นๆจนเฉยๆไปหมดอะ ยิ่งเรื่องอื่นๆแฟนตาซีเวทมนต์ ไซไฟ อะไรแนวนั้น เรื่องในรั้วโรงเรียนมนุษย์ธรรมดานี่มันธรรมด๊าธรรมดาสุดๆเลยอะ

>>10 >>11 ร้องไห้แทนท่านเรย์กะแปบ...

>>8 แฟนตาซีในความรักของท่านเรย์กะด้วย คนอะไรจะนกได้ขนาดนี้ แถมเป็นเจ้าแม่แห่งการหักธงอีก

>>8 แฟนตาซีในการเป็นที่รัก(?)ของเหล่าสารพัดสัตว์

>>8 อย่าลืมท่านฮินะสิ!

>>15 อันนั้นสยองขวัญไม่ใช่แฟนตาซี

>>16 +1 กูอ่านกูยังกลัวเลย กูไม่ชอบตุ๊กตาแบบนี้สุดๆ ตั้งแต่เกิดมาตุ๊กตาที่เป็นแบบคนกล้าเล่นแค่บาร์บี้55555
ส่วนอีกอันที่ชอบคือที่มันสวยๆอ่ะ ตัวผู้ชาย(ที่หน้าสวยมากก) ตัวผู้หญิง
ตัวเด็กน้อย มีตากับขนตาชุดงามๆ ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร แต่เห็นว่าเจ้าของตัดชุดใส่ให้ไม่ก็ซื้อในเน็ตล่ะมั้ง พี่สาวกับพี่ชายชอบมาก (กูก็ชอบแต่ไม่ค่อยกล้าหยิบมาดูบ่อยกลัวมันตกมาหักอ่ะ เสียดาย5555) เห็นมานานอยู่ แต่ไม่เคยได้ถามซักทีว่ามันเรียกตุ๊กตาพวกนั้นว่าอะไร

>>17 BJD ป่ะ กูก็ชอบ แต่ราคาโหดชะมัด ได้แต่เปิดดูรูปให้อยากได้เล่น ถถถ

กูไม่กล้าเล่นทุกตุ๊กตาเลยยิ่งบาร์บี้นี้กูขอบายตอนเด็กกูกลัวจนเก็บมาฝันด้วยซ้ำ//โครตน่ากลัว ส่วนBJDนี้ไม่ใช่ว่าไม่ชอบน่ะแต่กูมันสายเสพมากกว่าอีกอย่างโครตแพงเลยด้วยเด็กม.ปลายอย่างกูไม่น่าซื้อได้

>>17 BJD ของเจ้าดังๆคือ Volks กัน DOD กูชอบอันหลัง รู้สึกทำมาสวยดี แต่จะสอยก็ทำร้ายกระเป๋าตังค์กูมาก 555

กูไม่ชอบตุ๊กตารูปคนว่ะ สมัยนั้นแม่งมีหนังเรื่องตุ๊กตาจ๋ารึเปล่าหว่าจำไม่ได้ รู้แต่ว่ามีวิญญาณเด็กผู้หญิงไปสิงในตุ๊กตารูปคน แล้วตอนดึกๆอีตุ๊กตาเนี่ยมันจะออกมาเดินรอบๆบ้าน สะกดจิตเจ้าของให้เกิดเรื่องร้ายๆ แถมเพลงประกอบก็หลอนสัสๆ กูนี่ให้แม่เอาตุ๊กตารูปคนทั้งหมดในบ้านไปทิ้งเลย กลัวมันออกมาเดินแบบในหนัง 55555555555555555555
ส่วน BJD ให้มองห่างๆก็โอเค แต่ก็ไม่อยากได้เป็นเจ้าของอยู่ดี ความกลัวตุ๊กตารูปคนมันฝังใจมั้ง

>>21 ดักอายุสัสๆ

>>21 เพลงนี่ใช่มั้ย https://www.youtube.com/watch?v=lax6zQ_zJfQ
//เผ่นออกจากกระทู้

>>23 เออ เพลงนี้แหล่ะ แต่รูปจะหลอนเกินไปแล้วสัสสสสสสสสส 55555555555555555

ใช่จริงๆด้วยหน้าตาคล้ายๆแบบแหละ แต๊งกิ้ววว แต่เห็นราคาแล้วกุมขมับ ดีนะตอนไปบ้านพี่ไม่ไปปัดของพี่แกตก
>>23 รูปน่ากลัวชิบหาย เลื่อนมาตกใจโทรศัพท์แทบหล่นใส่หน้า

>>23 มึงมันเลว!!! กูอยู่คนเดียวด้วย ; _ ;

เชี่ย กูเพิ่งดูแอนนาเบลจบ
กูยังหลอนไม่ได้เลย

*หลอนไม่หาย
กูเมาอะไรวะ

>>27 ต่อด้วย insidious เลยมึง 5555555555555555

กูไถเจอรูปตอนกลางคืนนี่กรี๊ดเลยมึง TT

เอาฟิคล้างตาอิตุ๊กตาผีข้างบน...

มะหมาไม่มี เอานี่ไปแทนแล้วกัน
กาลครั้งหนึ่งเคยมีฟิคชื่อ Golden Week... >>>/webnovel/3507/388-389
____________

ฉันนั่งทำการบ้านของตัวเองด้วยใจตุ้มๆต่อมๆ คาดหวังให้ยูกิโนะคุงหันมาถามหรือออดอ้อนขอความช่วยเหลือว่า "ช่วยสอนหน่อยซิครับ" อะไรแบบนี้ แหม ฉันก็อยากจะเป็นคุณพี่สาวแสนดีสอนยูกิโนะคุงทำการบ้าน สร้างความประทับใจอย่างที่เคยทำกับมาโอะจังนี่นา ถึงแม้ว่าตอนนั้นจะโดนริรินะแย่งซีนไปบ้างก็เถอะ

แต่ดูเหมือนความคาดหวังนั้นจะไม่สัมฤทธิ์ผล ยูกิโนะคุงนี่เก่งจังเลยน้า นั่งทำโจทย์เงียบๆไปเรื่อยๆแทบไม่หยุด สมกับเป็นพี่น้องเอ็นโจ ความฉลาดนี่ส่งต่อทางพันธุกรรมได้หรือไงกัน

... แต่ก็คงไม่ใช่ซินะ เทียบกับฉันและท่านพี่มันห่างชั้นกันสุดๆ พี่น้องท้องเดียวกันแท้ๆ... ทำไมรอบตัวฉันถึงมีแต่คนเก่งๆกันนะ ว่าแล้วก็หันมามองการบ้านของตัวเอง นี่มันอะไรกันน่ะคะ จะยากไปไหน แล้วข้อนี้มันทำยังไงต่ออะไรล่ะ ทำๆแก้ๆหลายทีก็ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องอยู่ดี คงต้องเก็บไปถามท่านพี่แล้วล่ะมั้ง เฮ้อ~

"หืม ข้อนี้... ลืมแก้ตรงนี้ไปนี่ครับ"
"เอ๋?"

ยูกิโนะคุงชี้ตัวปัญหาให้ดู พูดจบก็หันไปทำการบ้านตัวเองต่ออย่างขะมักเขม้น

ได้ยูกิโนะคุงมาชี้ทางสว่าง พอลองทำดูก็ได้คำตอบที่ต้องการออกมาจริงๆ! สุดยอดไปเลยยูกิโนะคุง! แต่ เอ๋ นี่มันสลับตำแหน่งกันไม่ใช่รึไงน่ะ มันควรจะเป็นฉันสอนการบ้านให้ยูกิโนะคุงไม่ใช่เรอะ? จะบอกว่ายูกิโนะคุงแก้โจทย์สุดหินนี้ได้อย่างงั้นเหรอ!? นี่มันการบ้านของมัธยมปลายเชียวนะ!?

"เอ่อ ยูกิโนะคุงรู้ได้ยังไงน่ะจ้ะ?"
"... เมื่อคืนผมแอบเห็นท่านพี่ทำข้อนี้อยู่พอดีน่ะครับ~"
"เอ๋ ทำการบ้านตั้งแต่เมื่อคืนเลยงั้นเหรอ!?"

เมื่อวานยังไม่ทันจะเข้าช่วงวันหยุดเลย ก็เริ่มต้นทำการบ้านแล้ว จะขยันไปไหนกัน วิถีคนฉลาดอย่างงั้นเหรอ น่าหมั่นไส้จริง แล้วเมื่อวานก็เพิ่งตกบันไดไม่ใช่รึไง ยังจะมีแก่ใจทำการบ้านอีก เพราะมัวแต่ขยันไม่เข้าท่า เช้านี้เลยป่วยล่ะซิ หึ สมน้ำหน้า

"อื้อ ทุกวันพอถึงบ้านก็จะนั่งทบทวบการบ้านด้วยกันกับท่านพี่น่ะครับ ก็เลยเห็นๆอยู่ ... อือ ถ้าคุณพี่เรย์กะไม่เข้าใจข้อไหน ไว้ลองถามท่านพี่ดูก็ได้นะ ท่านพี่คงยินดีมากแน่ๆเลยล่ะ~"

ยูกิโนะคุงฉีกยิ้มกว้างอย่างร่าเริง
ได้นั่งทบทวนการบ้านแบบนี้ทุกวันกับยูกิโนะคุงงั้นเหรอ น่าอิจฉาจังน้า
นี่ฉันกลายเป็นพี่สาวไม่ได้ความในสายตาเทวดาน้อยไปซะแล้วเหรอเนี่ย ไม่ใช่อย่างงั้นนะจ๊ะยูกิโนะคุง แค่ข้อนี้มันยากเกินบทเรียนไปหน่อยเท่านั้นเองน่า...

แล้วแทนที่จะไปถามเอ็นโจ สู้ไปถามท่านพี่ของฉันเองไม่ดีกว่าหรือไงกัน ไปถามตาเจ้าเล่ห์นั่นจะโดนขูดรีดอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่เอาอะ ไม่กล้ารบกวนหรอกค่า~

นั่งทำการบ้านกันได้สักพัก พวกเราก็ถูกท่านแม่เข้ามาคะยั้นคะยอให้ออกไปทานอาหารกลางวันด้วยกันข้างนอกบ้าน พอถามความเห็นยูกิโนะคุงก็ยิ้มละไมบอกว่า "การบ้านไว้ให้ท่านพี่ช่วยตอนกลับไปก็ได้ครับ"

นี่พี่สาวดูพึ่งพาไม่ได้ขนาดนั้นเลยงั้นเหรอจ๊ะ น้อยใจจังเลยแฮะ...

พวกเราขึ้นรถออกไปทานอาหารร้านประจำ ท่านแม่จัดแจงสั่งอาหารเซ็ตหนูน้อยมาให้ยูกิโนะคุง

ข้าวผัดซอสกับแฮมเบิร์กโปะไข่ดาวปักธงชาติ พร้อมเครื่องเคียงเป็นผักสลัด กุ้งทอด ไข่ข้นและไส้กรอกรูปปลาหมึก ของหวานเป็นคัสตาร์ดพุดดิ้ง และน้ำส้มคั้น

น่ารักจัง~ สมัยเด็กๆนี่เป็นเมนูโปรดของฉันที่ต้องสั่งตลอดทุกครั้งที่มาเลยล่ะ กระทั่งตอนนี้เองก็อยากจะสั่งบ้างเหมือนกันนะ แต่ทำไมต้องจำกัดอายุคนทานกันด้วยเล่า ไม่ยุติธรรมเลย!

ยูกิโนะคุงจ้องมองอาหารในจานหลุมทรงคุณหมีเงียบๆ สีหน้าดูละห้อยละเหี่ย เอ หรือว่าเด็กผู้ชายจะไม่ชอบอะไรกุ๊กกิ๊กแบบนี้นะ ท่านแม่ถามไถ่อย่างกังวล ยูกิโนะคุงก็ส่ายหัวปฏิเสธ ก่อนจะหยิบช้อนส้อมตักทานบอกว่า "อร่อยดีครับ" พร้อมยิ้มเหนียมๆให้

หลังทานอาหารเสร็จก็ไม่พ้นโดนท่านแม่จับมือลากไปร้านนู้นร้านนี้ตามใจท่าน ดี๊ด๊าใหญ่ว่ายูกิโนะคุงน่ารักเหมือนตุ๊กตาเท่าคนจริงเลย เฮ้อ นี่มันแทบจะซ้ำรอยเดิมกับตอนมาโอะจังเลยนี่นา

โชคดีที่ก่อนที่ยูกิโนะคุงจะกลายเป็นหุ่นลองเสื้อผ้ามากไปกว่านี้ ท่านแม่ก็เจอะกับเพื่อนเก่าของตัวเองเข้าโดยบังเอิญ พอแนะนำตัวฉันกับยูกิโนะคุงแล้ว ท่านแม่คุยกับเพื่อนสักพักจนชักติดลมก็หันมาบอกว่าขอไปจิบชาคุยย้อนวันวานกับเพื่อน ให้ฉันกับยูกิโนะคุงขึ้นรถกลับกันก่อนได้เลย ส่วนท่านแม่จะอาศัยรถของเพื่อนกลับเอง ก่อนจะเดินหัวเราะโอะโฮะโฮะจากไปอย่างยินดีปรีดา

ท่านแม่คงจะเหงาซิน้า พอเจอเพื่อนก็ทิ้งลูกสาวกันทีเลยเนี่ย...
แต่ไหนๆก็ได้ออกมาข้างนอกแล้ว เดินเล่นกันก่อนกลับไม่เลวนะ

"ยูกิโนะคุงอยากไปไหนรึเปล่าเอ่ย วันหยุดนี้พี่ตามใจยูกิโนะคุงเลย!"
"เห~ จริงเหรอครับ" ยูกิโนะคุงยิ้มร่า ทำท่าครุ่นคิด "อือ เลือกยากจัง ... ปกติคุณพี่เรย์กะไปที่ไหนบ้างเหรอ"

ปกติน่ะเหรอ ก็เข้าร้านสะดวกซื้อหาเมนูใหม่ๆ เดินหาขนมของกินตามแผงลอย ไม่ก็ไปจับเจ่าอยู่ร้านราเมงร้านอาหารข้างทางสักร้านน่ะจ้ะ...

ฉันมัวแต่คิดว่าจะตอบยังไงให้ดูดีไม่เสียภาพพจน์นานไปหน่อย ยูกิโนะคุงก็พูดขึ้นมา "งั้นไปจุดชมวิวกันดีมั้ยครับ"

จุดชมวิวงั้นเหรอ อือ ก็ไม่เลวนะ พอตกลงกันได้แล้วเราก็ขึ้นรถให้คุณซากามิไปส่งที่หอคอยที่สูงที่สุดในโตเกียว ที่นั่นนอกจากจะมีจุดชมวิวที่เห็นเมืองได้ทั้งเมืองแล้ว ก็มีทั้งพิพิธภัณฑ์ แพลนนิแทเรียมและศูนย์กลางค้าเป็นที่เหมาะกับการเดินเล่นจริงๆนั่นแหละ

พอซื้อตั๋วเข้าไปได้แล้ว ก็พบผู้คนหนาตาทีเดียวคงเป็นเพราะว่าเป็นวันหยุดโกลเด้นวีคล่ะนะ

อ๊ะ ยูกิโนะคุงจับมือพี่ไว้นะจ้ะ เดี๋ยวหลงกันคงไม่ดีแน่
ยูกิโนะคุงจับมือฉันแน่นบอกว่า "ตอนเด็กๆเคยไปที่คนเยอะๆแล้วพลัดหลงกับท่านแม่ตั้งหลายชั่วโมงแน่ะ"

หา! ตอนเด็กๆงั้นเหรอ หมายความว่าก่อนจะเข้าชั้นประถมอีกน่ะเหรอ หวาา เด็กตัวเล็กๆพลัดหลงกับผู้ปกครองหลายชั่วโมงคงหวาดกลัวร้องไห้จ้าเป็นความหลังฝังใจแย่เลย น่าสงสารจัง

"ไม่ต้องห่วงนะจ้ะ พี่จะปกป้องยูกิโนะคุงเอง! ไม่ปล่อยมืออย่างเด็ดขาดเลยล่ะ!"
"ฮ่ะๆๆ ขอบคุณครับ"

ยูกิโนะคุงหน้าแดงหัวเราะร่วนส่งรอยยิ้มสดใสให้

เราเดินวนไปตามระเบียงลอยฟ้าที่มองเห็นโตเกียวในมุมสูงแบบพาโนราม่ารอบทิศทางกว้างไกลจนสุดเส้นขอบฟ้า โชคดีที่วันนี้อากาศดีจนมองเห็นฟูจิซังชัดแจ๋วเชียว

"นั่นซุยรันนี่นา"
"จริงด้วย ป่าหลังโรงเรียนใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย~"
"ถ้าไปตามทางนี้ก็จะถึงบ้านเอ็นโจใช่รึเปล่านะ"
"โดนตึกบังหมดเลยแฮะ น่าเสียดายจัง"

ยูกิโนะคุงตัวเตี้ยกว่าเยอะ ฉันเลยต้องนั่งยองๆให้สายตาอยู่ในระดับเดียวกัน เราผลัดกันแลกเปลี่ยนมองหาสถานที่ๆรู้จักกันอย่างเพลิดเพลิน จนกระทั่งเดินวนครบรอบหอคอย ก็เข้าร้านขายของที่ระลึก มีของจิปาถะน่ารักๆละลานตา พอจับจ่ายช็อปปิ้งเรียบร้อยแล้ว เราก็มานั่งพักขาในร้านคาเฟ่ สั่งพาเฟ่ต์รูปดาวเมนูเด่นของร้านมาทานกัน

"สนุกมากเลยล่ะ ไว้มาเที่ยวแบบนี้ด้วยกันอีกนะครับ"

ยูกิโนะคุงเอามือเท้าคางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ตาเป็นประกาย นะ น่ารักจัง! ทำให้เทวดาน้อยมีความสุขได้ก็ไม่เสียแรงเปล่าแล้วล่ะ!

"แหม ได้ซิจ๊ะ~ ว่างๆเรามาเที่ยวด้วยกันอีกเนอะ"
"อื้อ กับท่านพี่ด้วยนะครับ"

หา ตัวเกะกะด้วยอย่างงั้นเหรอ

"ไม่ได้เหรอครับ?"

อุ่ก... อย่าทำหน้าเงื่องหงอยแบบนั้นซิ

"ไม่ใช่นะ แค่คิดว่าท่านเอ็นโจคงไม่สะดวกน่ะ..."
"ถ้าเป็นคุณพี่เรย์กะ สะดวกอยู่แล้วล่ะครับ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"

ยูกิโนะคุงยิ้มระรื่นหน้าตาสดใสขึ้นมาทันตา
อา ไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย ไม่อยากให้มาเป็นก้างขวางโอเอซิสของฉันต่างหากล่ะ...

เวลาผ่านไปจนใกล้จะเย็น ก็ได้เวลาอันสมควรที่จะกลับบ้านแล้ว ยังเดินได้ไม่ทั่วเลยแท้ๆ แต่ก็ไม่อยากพลาดทานอาหารเย็นแบบพร้อมหน้าพร้อมตากับที่บ้านล่ะนะ

พอขึ้นรถ เราก็พูดคุยถึงความประทับใจในวันนี้และเรื่องสัพเพเหระกันอย่างสนุกสนาน

อือ ให้ของที่ซื้อมาตอนนี้เลยดีกว่านะ

"นี่จ้ะยูกิโนะคุง"
"อะไรเหรอครับ?"
"ของที่ระลึกที่ซื้อมาเมื่อตะกี้น่ะ พี่ให้ยูกิโนะคุงจ้ะ"

ฉันส่งห่อกระดาษน่ารักให้ ยูกิโนะคุงสีหน้าดีใจอย่างปิดไม่มิด บอกขอบคุณ รับไปแล้วก็ขออนุญาตเปิดดูทันที

"เอ๋ นี่มัน..."

ของที่ฉันซื้อมาเป็นพวงกุญแจคริสตัลที่เจียระไนเป็นรูปทรงหอคอย ประกายแวววาวสะท้อนเป็นสีรุ้งยามต้องแสง สวยงามมากๆเลยล่ะค่ะ

เป็นของที่ต้องตาฉันเป็นอย่างแรกทันทีที่เข้าไปในร้าน เลยแอบซื้อมาตอนที่ยูกิโนะคุงแยกไปเข้าห้องน้ำน่ะ แต่ไหงทำหน้าแบบนั้นล่ะ หรือว่าเด็กผู้ชายจะไม่ชอบอะไรแบบนี้กันนะ? แย่ล่ะซิ!

"ไม่ถูกใจเหรอจ๊ะ?"
"ไม่ใช่ครับ คือว่า... นี่ครับ"
"หือ?"
"ผมให้คุณพี่เรย์กะครับ"

ยูกิโนะคุงยื่นห่อกระดาษจากในกระเป๋าส่งให้ฉัน ฉันรับมาเปิดดูก็พบว่าเป็นพวงกุญแจคริสตัลเหมือนกับอันที่ฉันให้ยูกิโนะคุงเลย

"เอ๋ เหมือนกันเลย"
"ใจตรงกันเลยเนอะ"
"แหม นั่นสิน้า ขอบใจนะจ๊ะ ยูกิโนะคุง"

ยูกิโนะคุงเก็บพวงกุญแจที่ฉันให้ใส่ในกระเป๋า แล้วหันมายิ้มแป้นบอกว่า "จะรักษาไว้อย่างดีเลยล่ะครับ"

อุ่ก รอยยิ้มเทวดาน้อย! ปรอทค่าความสุขของฉันวันนี้สูงปี๊ดแทบจะทะลุขีดจำกัดแล้วล่ะค่า!

ผ่านไปสักพักจนหมดเรื่องจะคุย ภายในรถก็เงียบลง ขณะที่ฉันกำลังมองวิวนอกหน้าต่างก็รู้สึกถึงน้ำหนักที่แขนข้างหนึ่ง หันไปเห็นยูกิโนะคุงหลับตาพริ้มเอียงตัวมาพิงแขนฉัน

อ๊ะ หลับแล้วเหรอจ๊ะ เดินเที่ยวเล่นตั้งหลายชั่วโมงคงเหนื่อยแย่เลยซิ

เห็นผมฟูๆของยูกิโนะคุงในระยะประชิดแบบนี้ ทำเอาใจไม่ดีเลย จนอดไม่ได้ที่จะเอามือลูบเบาๆ อา ผมนุ่มๆฟูๆสบายมือดีจัง มีความสุขจังเลยน้า ฉันเองก็ชักเคลิ้มๆขึ้นมาเหมือนกัน บรรยากาศเงียบสงบและแอร์เย็นๆในรถเนี่ยชวนให้หลับได้ง่ายๆเชียวล่ะ

อือ ของีบสักหน่อยแล้วกันนะ

หลับตาได้สักพักหนึ่ง ก็รู้สึกถึงมือเล็กๆมาจับประสานที่มือของฉัน เหมือนได้ยินเสียงพูดค่อยๆลอยเข้าหู "ยูกิโนะนี่น่าอิจฉาจังนะ" แต่ก่อนที่ฉันจะทันคิดถึงความหมายของถ้อยความนั้นก็หลับสนิทลงไปเสียก่อน

==========

พอกลับถึงบ้านคิโชวอิน ท่านแม่ ท่านพ่อและท่านพี่ก็กลับมานั่งรออยู่ก่อนแล้ว

"เอ็นโจ ยูกิโนะครับ ขอรบกวนด้วยนะครับ"
"โฮ่ คุณชายน้อยบ้านเอ็นโจนี่เอง ตามสบายเลยนะ"

ท่านพ่อหัวเราะอารมณ์ดีพลางขยี้ๆผมสีอำพันของยูกิโนะคุงอย่างมันมือ หยุดนะ! ทำอะไรน่ะทานุกิ! เบาๆหน่อยซิ! นี่เมามาใช่มั้ยน่ะห๊ะ!?

ทางด้านท่านพี่ร้อง "หืม?" ในลำคอ ย่นหัวคิ้วเข้าหากันจ้องมองยูกิโนะคุง ยูกิโนะคุงที่หลบเงื้อมมือทานุกิมาได้ก็มองท่านพี่นิ่ง บรรยากาศดูแปลกประหลาดชอบกล ก่อนที่ยูกิโนะคุงจะค่อยๆถอยเข้ามายืนข้างๆบีบมือฉัน

เอ๋ เป็นอะไรกันเหรอ?

"ยูกิโนะคุง? ท่านพี่คะ?"
"... อ๊ะ ขอโทษที... ยูกิโนะคุงใช่มั้ย พี่ชื่อคิโชวอิน ทาคาเทรุนะ ยินดีที่ได้รู้จัก"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
"ดูคุ้นๆจัง เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่านะ?"

ท่านพี่ที่ย่อตัว เอามือจับปลายคางถามยูกิโนะคุง ยูกิโนะคุงเอียงคอน้อยๆก่อนจะส่ายหัวดิก

"ยูกิโนะคุงสุขภาพไม่แข็งแรงเลยไม่ค่อยได้ออกงานเท่าไหร่น่ะค่ะ ที่ท่านพี่คุ้นน่าจะเป็นเพราะพี่ชายของยูกิโนะคุงรึเปล่าคะ?"
"ชูสุเกะคุงน่ะเหรอ... นั่นซินะ หน้าตาเหมือนกันเลย... บรรยากาศก็ด้วย..." ท่านพี่พยักหน้าหงึกๆ

พูดคุยกันอีกคำสองคำ ท่านพี่ก็ขอตัวกลับห้องตัวเอง ได้ยินเสียงพึมพำ "คิดไปเองล่ะมั้ง..." ดังแว่วมา ยูกิโนะคุงก็เป่าลมฟู่ออกมาเบาๆ

เอ เป็นอะไรกันน่ะ หรือว่าท่านพี่ไม่ค่อยสบายนะ อยากจะทำข้าวต้มไปให้จัง แต่ยูกิโนะคุงอยู่ด้วยแบบนี้ ไม่เข้าครัวน่าจะดีกว่าเนอะ ก็ห้องครัวมันอันตรายสำหรับเด็กๆนี่นา~

______________
มันเรียกว่า สัญชาตญาณซิสค่อน ค่ะท่านพี่...
ไม่ได้แพลนไว้แฮะว่าจะค้างคืนกี่วัน แต่คงไม่ถึงวีคอย่างชื่อเรื่อง คิดอีเว้นท์ทุกวันไม่ออกว่ะ ถถถ
พบกันใหม่เมื่อกูว่างนะ...

>>31-33 กูนึกว่ากูจะไม่ได้อ่านฟิคนี้ต่ออีกแล้ววว โฮรวว ขอบคุณมากๆมึง
ยูกิโนะคุงน่ารักมากๆ แต่พอคิดว่าข้าวในเป็นจอมมารแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้อ่ะ 555555
ท่านพี่นี่มีเรดาร์ตรวจจับอันตรายน้องสาวรึเปล่าคะ เรย์กะยังไม่รู้ตัวเลยนะ

>>31 โอ๊ยยยยยยยยยยย กูรักมึง กลับมาให้กูกอดหน่อย 5555555555555 คิดถึงๆ คิดถึงฟิคนี้ด้วย
ชูสุเกะคุง เจอสัญชาตญาณซิสค่อนจับความอันตรายได้น่ะสิ ระวังความจะแตกต่อหน้าท่านพี่นะจ๊ะ จอมมารย่อมต้องจับกลิ่นของพวกเดียวกันได้อยู่แล้วล่ะ
ตอนเมนูหนูน้อยมาเสิร์ฟกูก็แอบคิดในใจนะว่าถ้าเรย์กะอยากกิน ก็ให้ชูสุเกะ...เอ้ย ยูกิโนะตักป้อนสิ 555555555555 แบบ...เห็นคุณพี่เรย์กะมอง อยากกินสินะฮะ ผมป้อนนะ แต่เสียดายไม่มี ไม่เป็นไร แค่นี้กูก็ฟินแล้ว มึงว่างเมื่อไหร่ก็มาต่อแล้วกัน กูรอได้เสมอ

>>35 ตอนแรกที่พิมพ์​ก็มีนะ... แต่กูรู้สึก​มันชักจะกลายเป็นชูสุเกะเอาร่างยูกิโนะไปปักธงเรย์​กะละ 55555

>>36 เออ นั่นสิ เดี๋ยวชูสุเกะตัวจริงจะน่าสงสารเกินไป โดนยูกิโนะปักธงเนี่ยเห็นแววแพ้ตั้งแต่ยังไม่เริ่ม 5555555555555555

>>37 ไปดูฟิกคู่หูนู้น พอยูกิโนะสารภาพรัก คาบุก็โดนเทปั๊บเลย อื้อ ยูกิโนะคุงนี่วินทั้งฟิกทั้งออริสินะ

>>38 ฟิคคู่หูกูไม่ได้อ่านว่ะ จะว่ากูใจแคบก็ได้นะ แต่เวลากูอ่านฟิค กูไม่อ่านคู่ที่ไม่ใช่เมนน่ะขอโทษที ยังไงยูกิโนะก็มาวินเหนือชายอื่นในเรื่องอยู่แล้วล่ะเนอะ
กูอยากเห็นเวลายูกิโนะเจอท่านพี่จัง ให้ยูกิโนะอ้อนแต่เรย์กะ ทำสงครามประสาทกับท่านพี่ไป ส่วนจอมมารบรรทัดเดียวโดนเขี่ยไปวงนอกแบบจืดๆเงียบๆ 5555555555555

ฟิคโกลเด้นวีคมาแล้วว ปริ่มจริง อิจยูกิโนะละสิคุณพี่ชาย55555555555555

ว่าแต่ ฟิคแวมไพร์ไนท์ไปไหนนน กูอยากได้ฟิคท่านพี่ กูต้องการความซิสค่อน

>>31 ขอบคุณสำหรับกำลังใจในการปั่นงานยามดึกของกู กูคิดถึงฟิคนี้เหมือนกัน ชูสุเกะน่าสงสารนะ แพ้น้องชายยังไม่พอ ยังเป็นจอมมารบรรทัดเดียวอีก ถถถถถถถถถ
กูจิตใจสกปรกมาก เห็นสลับร่างกับยูกิโนะกูนึกว่าจะมีอีเวนท์เข้าห้องน้ำอาบน้ำด้วยกัน 55555 แต่เราเมากาวใสๆกันนี่เนอะ เรื่องแบบนั้นจะไปมีได้ยังไง๊ อย่างมากก็ไปกินแกงมิราเคิลจนหามเข้าโรงบาล จบโกลเด้นวีคแหล่ะ

>>39 อย่าล้อมากสิแว้ ถถถถถถถถถ ตอนนี้จอมมารก็จืดๆเงียบๆพออยู่แล้ว สลับกันจืดจางกับอาริมะ เจ้าพวกค่าตัวแพงทั้งหลาย

>>31-33 โหหห ขอบคุณมากมึงงงงงจุ๊บบบบ

ถ้ามีเขียนต่อนี่จะมีอีเว้นท์นอนกอดกันมะ 55555 กูอยากอ่านอีเว้นท์นี้มากกก แต่ท่านเรย์กะเป็นพวกติดหมอนข้าง ติดกอดไรงี้ปล่าวหว่า หรือจะให้ยูกิโนะคุงอ้อนขอกอดดีน้าาา

เง้ออ. ตอนใหม่ยังไม่มาา. ต้องไปทำงานแบ๊ววว
T T

>>31 แค่อยู่ในร่างยูกิโนะทำอะไรก็ดีไปหมดในสายตาเรย์กะ สมมติถ้าคนที่ใช้ผ้าคู่กันเป็นยูกิโนะอะไรงี้ เรย์กะต้องเป็นปลื้มแบบสุดๆ ไม่ต้องพูดถึงลาเต้อาร์ต คิดไปแล้วสงสารพี่ชายยูกิโนะ
>>38 ฟิคทะลุมิตินี่ทิ้งแบบไม่ลังเลเลยด้วย อ่านแล้วรู้สึกว่าอฟช ถ้าสารภาพรักจริงเรย์กะคงตอบรับทันทีแบบนั้นแน่ๆ

อู้ววว น้องยู! กิ! โนะ! *โบกป้ายไฟรัวๆ* พอมองในฟิลเตอร์ของท่านเรย์กะน้องยูกิโนะนี่น่ารักดีแท้ ดีไปทุกอย่างเลย หัวเราะก็น่าเอ็นดู เคยหลงทางก็น่าสงสาร หลับก็เอามือไปขยี้หัว น่าเอ็นดูไปซะทุกอย่าง หมีแท้ๆเลยท่านเรย์กะ*ถอนหายใจ*
เราว่าจอมมารนอกจากจะหลอกพาไปเดตแล้วยังแอบซื้อของมาใช้คู่กันใช่มั้ยนะ ท่านเรย์กะก็แฮปปี้ดี๊ด๊าไปของคู่กันกับเทวดาน้อย แต่ถ้ากลับร่างแล้วนี่สิ...จอมมารจะเอาไปด้วยหรือว่าไว้ให้ที่ยูกิโนะ ถ้าวันหลังเรย์กะมาถามถึงแล้วน้องเหวอๆงงๆ ท่านเรย์กะคิดว่าลืมไปแล้วก็คงจะเศร้าแน่...

>>46 น้องอาจจะทำหน้าประมาณว่า ช่วยไม่ได้น้าชูสุเกะ ครั้งนี้จะยกให้ก็แล้วกัน ว่าแล้วก็หยิบซองพวงกุญแจที่ระลึกให้...

>>46 ถ้าเอ็นโจอยากให้เรย์กะสนใจ กูว่าคงต้องมีร่างเป็นเด็กแบบยูกิโนะว่ะ เพราะเรย์กะเป็นโชตะค่อน ถถถถถถ กับมาโอะยังไม่ออกอาการมากเหมือนตอนอยู่กับยูกิโนะเลย หรือไม่ก็ต้องเป็นลุงเท่ๆ เพราะเป็นโอจิค่อน คนอายุรุ่นราวคราวเดียวกันนางไม่สนใจเลยซักนิด

>>48 พล็อตน่าสนใจ เดี๋ยวจะลองเขียนดูนะ //เมินกองงานและฟิคเก่าๆที่ต๊ะไว้ในกระทู้

>>49 พร้อมเปิดไหเราก็พร้อมเสพนะเออ

กรี๊ดดดดด มาสครีมตอนล่าสุดแบบดีเลย์ กูเพิ่งกลับมามีเนตใช้อีกรอบ ตอนล่าสุดนอกจากตลกสองหน่อแล้วกูกร๊าวคาบุประโยคล่างม๊ากกก ไอตรง อย่าบอกว่าไม่มีนะ ไม้นี้ใช้ไม่ได้ผลแล้วน่า กูกรี๊ดดดด คือเรย์กะพูดประโยคนี้เป็นข้ออ้างตั้งกะตอนเด็กมากแล้วอะ สมัยคาบุง้อยูริเอะซึ่งแบบหลายปีมากจะเป็นสิบปี แล้วยังจำได้อยู่อีกกกก อร๊ายยยยย นี่กูคือพยายามนึกว่าซัก 5-6 ปีที่แล้วเพื่อนพูดอะไรมายังจำไม่ค่อยได้ละเลยแจ้ อันนี้คือนานกว่านั้นอีก ปกติก็จำได้แต่ภาพเหตุการณ์รวมๆเฉพาะที่สำคัญมากหน่อย กูคือแบบบ นี่อะไรอ้ะ~~~

>>49 เขียนเลยค่ะมึง บีบๆนวดๆให้
>>47 นึกถึงฟิคชูสุเกะมาเกิดเป็นยูกิโนะเลยว่ะ ถถถถถ อยากอ่านต่อจัง กูรักกัปตันยูกิโนะ

>>51 เอาจริงๆตอนล่าสุดเรือคาบุพุ่งกับหลายฉากเลยนะ ทั้งประโยคพูดที่ยาวขึ้น ฉากแนวแม่สื่อกินเอง ฉากเนียนขอเมล เหมือนแท็กเลิฟจะเริ่มกลับมาสำแดงอีกครั้งหลังจากเจิมแท็กฟูดมานาน

>>53 แต่พอมี tag food อาหารก็หายไปนะมึง ถ้ามี tag love เลิฟจะหายไปนานแค่ไหนหนอ ถถถถถถถถ

>>53 กูว่ามันไม่เนียนขอเมล์นะ บังคับกันตรงๆเลยว่าเอาเมล์มึงมาเดี๋ยวนี้ อย่ามาอ้างว่าไม่มี ถ้าเนียนมันจะเป็นอีกแบบเว้ย

>>54 งั้นอัญเชิญฟู้ดออกได้มั้ยยยยย กูอยากส่องอาหารต่อไป ขนมทั้งหลาย

>>51 พอมีคนทักกูเลยคิดตามก็แบบเออว่ะ อะไรคือการจำประโยคข้ออ้างได้แม่นขนาดนี้ เวลาก็ผ่านมาโคตรนานหลายปี ดูมึงใส่ใจจังเลยนะคาบุ 5555 กูนี่ไม่ต้อง 5 ปี แค่เดือนที่แล้วพยายามคิดประโยคพูดของคนขึ้นมาซักประโยคยังเบลอเลยมึง

>>31 กูยังรอเรย์กะความจำเสื่อมอยู่นะมึงงงงง ไม่ได้กดดัน แค่บอกเฉยๆเท่านั้นเอ๊งงงงงง 5555555555555555555
คิดถึงฟิครุ่นลูก ไม่มีใครแต่งต่อแล้วเหรอ กูอยากเห็นน้องทาคาระลูกท่านพี่ จะแซ่บเหมือนพ่อหรือเป็นหนุ่มซึนกันแน่นะ อยากเห็นลูกอิมาริด้วยว่ะ คนอย่างอิมาริต้องได้ลูกสาวแน่ๆ แต่กูนึกภาพท่านพี่หรืออิมาริแต่งงานไม่ออกเลย

>>56 แต่ที่แน่ๆ แท็กคอมเมดี้ สคูลไลฟ์และแฟนตาซียังอยู่ยืนยงถาวรนะ Love แค่ใส่มาให้มันครบๆแบบแท็กในกระทู้พันทิปมั้งที่ใส่ได้ห้าแท็ก

>>59 ใส่มาให้ครบๆ.... รู้สึกได้ถึงความไม่ใส่ใจในแท็กเลิฟเลย55555

อ่านตอนล่าสุดกูนี้ทิ้งเรือเอ็นโจมาเรือบากะเลยอ่ะ 5555555 ถึงจะรู้ว่าเชียร์ไม่ค่อยขึ้น แต่ฟีลแม่งได้

เห็นแว่วๆว่าใครคิดถึงกัปตันยูกิโนะ ก็เลยเอากัปตันยูกิโนะมาให้
ยูกิโนะ side story (AU ชูสุเกะมาเกิดเป็นยูกิโนะ "แบบฮาร์ดคอร์")

แรงบันดาลใจจากเมนท์ในกระทู้นี้ >>>/webnovel/3805/663

------------------------

สวัสดีครับ ผมชื่อเอ็นโจ ชูสุเกะ อายุสิบเจ็ดปี หน้าตาหล่อเหลา บ้านรวยสุดโครต ชีวิตสดใดโรยด้วยกลีบกุหลาบ และกำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยในอีกหนึ่งปีข้างหน้า ฮาเร็มสาวๆกำลังรออยู่ในอนาคต

จริงๆตอนอยู่ในโรงเรียนผมก็มีแต่สาวๆมารายล้อมอะนะ แต่ก็มีแต่คุณหนูเรียบร้อย พูดจามุ้งมิ้ง มธุรสวาจา เจอแบบนี้มาสิบกว่าปีก็ชักจะเบื่อรสชาติเดิมๆแล้วน่ะ อยากได้อะไรแปลกใหม่เร้าใจกว่าเดิมบ้าง

ขณะที่วางแผนจะสร้างฮาเร็มอยู่ดีๆ ผมก็ตายลงจากการลอบสังหารของคิโชวอิน เรย์กะ เนื่องจากผมและมาซายะ เพื่อนผมช่วยกันเปิดโปงเรื่องราวโกงกินทุจริตของบ้านเธอ

มาซายะไม่อยากแต่งงานกับคิโชวอิน เรย์กะเพราะไปรักกับสาวสามัญชนนามว่าทาคามิจิ วาคาบะ แต่ก็ถูกคนรอบข้างขัดขวางโดยเฉพาะคิโชวอินที่หลงรักมาซายะอยู่ เป็นพล็อตซินเดอเรล่า หาได้เกร่อทั่วไปตามนิยายรัก ช่างน่าเบื่อสุดๆ

แต่ผมก็ช่วยให้มาซายะสมหวังกับคุณทาคามิจิเพราะกำลังเซ็งๆอยู่พอดี มีของเล่นแก้เซ็งมาอยู่ใกล้มือก็ต้องเล่นจนกว่าจะเบื่อหรือพังไปนั่นล่ะ ถึงจะเลิกเล่น ทั้งมาซายะ ทั้งทาคามิจิ ทั้งคิโชวอิน ก็ทำหน้าที่สมเป็นของเล่นที่ยอดเยี่ยม ถูกผมปั่นหัวหมดทุกคน

และผมก็ตาย

อะไรฟะเนี่ย!!! มาซายะเป็นตัวตั้งตัวตีเลย สมควรถูกฆ่าทิ้งมากที่สุด แล้วทำไมผมต้องตายแทนด้วยล่ะ ทีหลังจะฆ่า เธอก็พกระเบิดพลีชีพมาทำฆาตกรรมหมู่ด้วยเซ่ จะให้ผมตายอยู่คนเดียวมันไม่ยุติธรรม จะลงนรกก็ต้องไปด้วยกันให้หมดจะได้ไม่เหงา

เอาเป็นว่าผมฟื้นขึ้นมาก็กลายเป็นเด็กหนึ่งขวบ ชื่อยูกิโนะ ลูกชายคนสุดท้องของบ้านเอ็นโจ

ส่วนพี่คนโตคือเอ็นโจ ชูสุเกะ

ในโลกนี้มีชูสุเกะด้วยงั้นเรอะ แล้วทำไมผมที่เป็นชูสุเกะถึงไม่ได้เกิดเป็นชูสุเกะอีกครั้งกันล่ะ หา!!

แต่เอ๊ะ!! ชูสุเกะจะถูกลอบสังหารตอนอายุสิบเจ็ดนี่นะ ที่ผมไม่ได้เกิดเป็นชูสุเกะอาจจะดีแล้วก็ได้

ดีมาก เจ้าตัวแทน พอเวลานั้นมาถึง นายก็ช่วยตายแทนผมทีนะ ส่วนผมก็จะเสียสละดำเนินแผนสร้างฮาเร็มต่อไปในนามของเอ็นโจ ยูกิโนะก็แล้วกัน
.
.
.
.

แผนการสร้างฮาเร็มมีอุปสรรคตรงสุขภาพร่างกายของยูกิโนะที่ไม่ค่อยแข็งแรงทำเอาผมหนักใจอยู่ไม่น้อย ร่างกายไม่แข็งแรงเรียกคะแนนสงสารได้ก็จริง แต่ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป การจะบริหารฮาเร็มก็จะลำบาก ดูแลไม่ทั่วถึง สาวๆในสังกัดเอาใจออกห่าง นั่นมันแย่ที่สุดเลยนะ

ในขณะที่นอนป่วยอยู่นั้น เห็นชูสุเกะยิ้มหน้าระรื่นอยู่ได้ก็ชักจะหมั่นไส้ จัดการกวักมือเรียกให้เข้ามาในห้อง หิมะกำลังตกอยู่พอดีก็เลยสั่งให้ไปปั้นตุ๊กตาหิมะให้ดูหน่อย ไปเจอความหนาวข้างนอกแล้วก็จงป่วยเป็นไข้หวัดซะ จะได้รับรู้ความทรมานของผมบ้าง

ผิดคาดที่เจ้านี่ไปปั้นตุ๊กตาหิมะกระต่ายตัวเล็กๆมาให้ ฉลาดสมเป็นคนของตระกูลเอ็นโจ นึกว่าจะบ้าพลังไปปั้นตุ๊กตาหิมะกลางอากาศหนาวๆเสียอีก

คนบ้าพลังคือเจ้ามาซายะ

ดูเหมือนชูสุเกะจะไปเล่าให้ฟังว่าผมอยากเห็นตุ๊กตาหิมะ เย็นวันนั้น มาซายะก็มาหาถึงบ้าน

พอได้เห็นหน้ามาซายะก็นึกแค้นใจในชาติที่แล้วที่ผมต้องมาตายแทนหมอนี่ ผมเลยพูดด้วยท่าทางออดอ้อน เขาว่ากันว่าถ้าเยินยอ หมูก็ปีนต้นไม้ได้

ซึ่งหมูก็ปีนขึ้นไปจริงๆ

เจ้าโง่มาซายะเดินออกไปกลางลานแล้วเริ่มต้นปั้นตุ๊กตาหิมะแบบเอาเป็นเอาตาย มีชูสุเกะและผมยืนมองจากหน้าต่าง

อ๋อ หลอกมาซายะมาใช้แรงงานไม่ยอมลงมือเองสินะ ฉลาดไม่เบา แถมตอนชูสุเกะเดินออกไปช่วยมาซายะ คือไปตอนใกล้จะเสร็จแล้ว จะยอมรับก็ได้ว่านายมีค่าพอจะอยู่ในตระกูลเอ็นโจและใช้ชื่อชูสุเกะของผม

ผมมองแล้วนึกภาวนาในใจว่าขอให้มาซายะป่วยแล้วเป็นปอดบวมไปซักสองสามเดือนให้สมกับความแค้นที่ทำไว้กับผมเมื่อชาติที่แล้ว

น่าเสียดาย ที่มาซายะไม่เป็นหวัดร้ายแรงแบบที่ผมนึกหวังไว้

คนบ้ามักไม่เป็นหวัดสินะ

---------------------------

ฟิคนี้พิมพ์เรื่อยๆตามแต่จะนึกมุกออกในเวลานั้นๆ

>>62 กัปตันค๊าาาา 5555 นี่มันอะไรกั๊น ยูกิโนะคุงอย่างเถื่อน! ภาคที่แล้วถึงขั้นโดนคุณคิโชวอินฆ่าด้วยความแค้นนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ... ไปทำอะไรไว้น่ะ จอมมาร...

>>62 ยูกิโนะคุงเวอร์ชั่นนี้ไม่ธรรมดา

>>62 .... นี่ไม่ใช่เทวดาน้อยแล้ว!! พญามารชัด ๆ ภายนอกกับภายในต่างกันชิบ สมแล้วที่เป็นภาค ฮาร์ดคอร์...ว่าแต่ว่า ชูสุเกะ..ภายใต้หน้ากากยิ้มแย้มนายอยากจะสร้างฮาเร็มหรือนี่ คาดไม่ถึงจริง ๆ

ดิบตอนใหม่มาแล้วววว

วันนี้ฟิคน้องยูกิโนะเยอะจริงๆ ยินดีต้อนรับกาวใหม่เข้าสู่กระทู้5555555555
>>62 แต่ฮา เห็นหน้าใสๆแบบนี้ มันร้ายนะคะหัวหน้า/ปิดตาชี้ แต่จะสร้างฮาเร็มเลยหรอ*เหล่ขนาดตัว* ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ออกจะน่าหมั่นไส้หน่อยๆไหมนะ แต่คาบุรากินี่ ถ้าเป็นมุมมองของบ้านเอ็นโจส่วนใหญ่คือคนสนิทบวกตำแหน่งเบ๊สินะ ยุง่ายจริงๆ บ้ายออีกต่างห่าง
โถ ภาพลักษณ์จักรพรรดินี่หายไปเลย

>>67 ฟิคยูกิโนะที่ไส้ในคือชูสุเกะด้วยกันทั้งคู่ด้วยนะ ถถถถถถ

สปอยล์ดิบตอนใหม่แบบไม่ลงดีเทล เน้นบ่นพึมพำ 555
.
.
.
.
.
.
.
ยังคงเป็นตอนเอื่อยๆสโลว์ไลฟ์อยู่ดีแฮะ หมดโปรแท็กเลิฟแล้วแหงๆ 555 มีประเด็นเรื่องเรย์กะหน้าดูโบราณจนโดนโยงเข้ากับพวกเรื่องเล่าตำนาน นี่หน้านางโบราณหรือตุ๊กตาฝรั่งเศสกันแน่วะกูชักมีความสับสน ซาโตมิโผล่มาพร้อมกับทาคากิและเอาฟุตบอลอีกละ นี่สรุปเอสฟุตบอลเป็นแคนดิเดทคนนึงใช่มั้ยยยยย มาตล๊อด 5555 เพิ่งรู้ว่าเอสเป็นเพื่อนกับซาโตมิแต่โดนขายไปละเรียบโร้ย มิตรภาพช่างหนักแน่นจริงๆ ถถถถถ ทาคากิก็บทเยอะผิดความคาดหมายกูแฮะ อย่าบอกนะว่าสายติ๋มนี่ก็แอบจะแคนดิเดทกับเค้าด้วย มาบ่อยจริงวุ้ย เรย์กะนี่ขยับทำอะไรก็มีฉายามีนามแฝงตามมาเยอะค่อด บุคคลสาธารณะสุดๆเลยแฮะ นี่รังสีไอดอลจับใช่มั้ยเธอ ประชาชีถึงตามเพ่งเล็งอิริยาบถทุกเม็ดกันขนาดนี้ เออมีประเด็นเรียกชื่อ-นามสกุลเต็มในฉายาที่ล่าสุดนี่ด้วย เห็นเคยเป็นประเด็นเรื่องความสุภาพ อ่านแล้วรู้สึกสุภาพดีปกตินะเหมือนเป็นบริบทประโยคบอกเล่า แต่ฉายานี่กูแอบไม่เข้าใจเพราะเหมือนมาแนวนิทานพื้นบ้านญี่ปุ่นซัมติง กูคงต้องรอเชิงอรรถเมื่อแปลไทยไปถึง 5555 แม่งยากมากไม่รู้จะเสิชว่าไรดีเลยจ้า
.
.
.
.
จบสปอยล์

>>69 คอมเมนต์สปอย
.
.
.
.
.
หน้าโบราณ แต่ทรงผมตุ๊กตาฝรั่งเศสไง ดูเก่าแก่ขลังๆดี แบบอีรูปตุ๊กตาผีที่มีโม่งหยาบช้าบางคนเอามาแปะตอนดึกเมื่อคืนนี้
ปล.ทาคากิไม่เข้าข่ายแคนดิเคทสำหรับกูเพราะฮีบังอาจพูดขึ้นมาทำให้ท่านเรย์กะดูแย่ในตอนล็อคเกอร์ ตัดสิทธิ์ไปเลยจ้า
.
.
.
.
.

>>70 แทบสำลักน้ำกะโม่งหยาบช้า 555555555555 กูขอโทษษษษส์

>>70 คุยจากสปอยล์
.
.
.
.
.
.
ทีนี้ในหัวกูก่อนหน้าคือตุ๊กตาฝรั่งเศษแบบหน้าอารมณ์ BJD ทีนี้ภาพเมียชัคกี้ลอยมาแทนเลยมึง กรี๊ดดดดดดดดด
.
.
.

>>71 ไม่เป็นไร กูให้อภัย เดี๋ยวกูจะหารูปอาหารมาแปะตอนดึกๆเป็นการตอบแทนมึงเอง
>>72 เมียชัคกี้มันก็เคยเป็นตุ๊กตาหน้าตาน่ารักๆมาก่อนนะเว้ย จนกระทั่งผีเมียชัคกี้มันเข้าไปสิงในตุ๊กตา จากนั้นก็.........

อ่านดิบล่าสุดมาละ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ปลดล็อกฉายาใหม่ คิโชวอินเรย์กะกับตุ๊กตานักแสดงทั้งห้า นี่เห็นเรย์กะซามะเป็นตุ๊กตาฮินะจักรพรรดินีเรอะ55555555555 จะตุ๊กตาที่คาบุรากิเคยเรียกคราวก่อนรึคราวนี้ก็ดี เรย์กะซามะนี่น่าจะหน้าตาโบราณออกไปทางญี่ปุ่นมากกว่านะเนี่ย ส่วนต้นตอฉายาคือประธานชมรมฟุตบอลตามเคย ขอให้นายไปสู่สุขคตินะ.... ทากาคิคุงนี่ก็เรียกได้ว่าซวยตลอด ตอนนี้คงกลายเป็นเบ๊เรย์กะซามะไปแล้ว ส่วนซาโตมิ พวกเรียจูน่ะระเบิดตายไปซะเถอะ!!!(มโนว่าความในใจเรย์กะซามะน่าจะประมาณนี้ถถถ)
.
.
.
.
ตอนนี้ไม่มีแท็กเลิฟแต่ชอบความสัมพันธ์กับคนอื่นแบบนี้นะ ฮาดี

>>74 คุยตกใจดิบ
.
.
.
.
.
.
อ่าวเชี่ยยยย คือตุ๊กตาฮินะหรอ เห็นมะคืนคนสงสัยว่าทำไมแท็กแฟนาซี มีคนบอกท่านฮินะ วันนี้ท่านฮินะโผล่มาเลยจ้าาาาาา ไม่แฟนตาซีแล้วมึง กูว่าแนว horror หลอนสัสสสส 5555
.
.
.
.

>>69 มาผ่านๆ
.
.
.
.
.
.
.
กูแอบชิพทากาคิกับเซริกะเบาๆ 5555555 หนุ่มขี้ขลาดกับสาวนักเลง(?)

เมือคืนคุยเรื่อง​ตุ๊กตา​วันนี้ก็ตุ๊กตา​จริง กูชักกลัวว่าฮิโยโกะ​ซังจะแฝงตัวอยู่ในนี้จริงๆแล้วนะ 5555
.
.
.
.
.
.
.

>>76
.
.
.
.
.
เหมือนที่คุยเรื่องชากุหลาบแล้วชากุหลาบก็โผล่มาในเรื่องอะเหรอ ตอนนั้นก็มีฟิคพูดถึงนัดบอด ดิบก็มีเรื่องนัดบอดโผล่มาเลย
กูว่าอ.ฮิโยโกะเป็นโม่งอยู่ในนี้ชัวร์ 5555555555555555555555
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
ฉายาแต่ละอย่างของเรย์กะซามะกับเพื่อนๆ เทพกาลีบ้างล่ะ เทพลมเทพอัสนีบ้างล่ะ ตุ๊กตาฮินะบ้างล่ะ ให้เกียรติทรงผมราชินีโรโคโค่ของเรย์กะซามะกันบ้างสิ555555
เออ แต่เมื่อคืนคุยเรื่องตุ๊กตากันจริงๆนั่นแหละ ทำไมพอดีหลายรอบแบบนี้เนี่ย เริ่มหลอนแล้วนะ... >>77 มีที่บ่นว่าแปลล่าสุดไทยอาริมะไม่มีบทแล้วในดิบโผล่มาในตอนที่แล้วพอดีด้วย
.
.
.
.
.

ตุ๊กตา​ฝรั่งเศส​โบราณ​งี้ป่ะ http://pin.it/dT_QMxY

>>78
.
.
.
.
.
มีตอนเริ่มแต่งฟิคเวียนกันใหม่ๆ แล้วโมเมนต์โชโจ(ที่หาได้ยากยิ่ง)ของเอ็นโจกับเรย์กะโผล่มาทันทีเลยด้วย กูยังแอบขำอยู่เลยว่ามันบังเอิญจัง แต่มาหลังๆในกระทู้พูดถึงอะไร สิ่งนั้นไปปรากฎในดิบตอนถัดไป โครตของความเหมาะเจาะพอดีเลยว่ะ 55555555555555
.
.
.
.
.
.

>>79 กรี๊ดดดดดดดด หลอนนนนนนนนนน
กูเกลียดตุ๊กตารูปคนมาก จะบาร์บี้ bjd หรืออื่นๆก็เหอะ ไม่ชอบ เห็นแล้วกลัว มันน่าขนลุกอ่ะมึง กลัวมันลุกมาเดิน ตื่นๆมาเจอแม่งมานั่งอยู่ข้างๆนี่โครตสยอง

>>79 มึงคือคนเดียวกับตุ๊กตาหน้าร้าวแตกระแหงเมื่อคืนใช่มั้ย ตอบ!!!! กูเกลียดมึงงงง

จุดๆ เต็มไปหมดเลย

ไม่ได้เข้าโม่งมาพักใหญ่ๆสงสัยว่าเรื่องที่จะขออนุญาตอ.ฮิโยโกะคราวก่อนนู้นได้ขอรึเปล่านะ

>>84 ไม่ได้ขอ รายละเอียดจากโม่งแปลตามนี้ >>>/webnovel/3786/528/

>>79 กูว่ามันน่ารักเเบบเรียลๆดีนะ 55555 ลองคิดว่าถ้ามีคนหน้าเหมือนตุ๊กตาแบบนั้นกูคงน่ารักสัสๆ

>>86 จริงเหรอมึง กูนี่เห็นแล้วขนลุกมาก 5555 นึกถึงหนังผี

>>86 กูนึกถึงที่มันเคยมีผญ.พยายามศัลยกรรมตัวเองให้เหมือนบาร์บี้อะ โคตรน่ากลัววววววว

*กระโดดหลบสปอยล์*

เพิ่งสังเกตว่าการทำจุดแบบนี้มันหลบสปอยล์ได้ง่ายขึ้นเยอะเลย
.
.
.
นี่คือสปอยล์
.
.
.
.

ขอบคุณทุกคนที่ใส่จุดให้นะ <3

>>89 มันเป็นผลจากการ brainstorm กันเลยนะมคง แน่นอนว่าต้องมีประสิทธิภาพ 55555 ผู้อุทิศตัวมากสุดคือคนที่มาบอกว่าเคยนั่งวิจัยความยาวจุดที่ลงตัวด้วยตัวเอง คือโคตรฮาและโคตรเมพ กับอีกคนที่มาเสนอว่าควรมีจุดปิดท้ายด้วยมั้ยจะได้ไม่บังเอิญเห็นบรรทัดล่าง

นี่คือนวัตกรรมของเหล่าโม่งซุยรัน!!! กูก็ชอบนะ ชอบที่จั่วหัวไว้ด้วย ตอนแรกที่มีพูดเรื่องจั่วหัวละเอียดกูนึกว่าพูดเล่นซะอีก สรุปก็ทำกันจริง แต่ชอบนะ แบบหลบง่ายและเลือกอ่านได้ง่ายขึ้นด้วย //กราบบบบ

>>58 อะไรคือเรย์กะความจำเสื่อมเหรอคะ กูจำไม่ได้ ว้ายยย~~
... ฟิคนี้กูแต่งแบบโคตรไร้พล็อตอะ เลยยังตันๆไม่รู้จะดำเนินเรื่องต่อไง (ตอนแรกที่พิมพ์กะก็จบแค่ตอนแรกแค่นั้นด้วยซ้ำ...)
ดังนั้น รอไปก่อนนะคะ //กราบขอขมา

>>62 กัปตันโคตรป่าเถื่อนเลย...

======================

อีกเรื่อง
ไฟล์ในโฟลเดอร์สารบัญโดนถอดออกไปอีกละ (ตอนนี้เหลือแต่สารบัญตัวละคร)

กูพอจะเดาปัญหาได้ว่า คนลบน่าจะเอาโฟลเดอร์นี้ add ลงใน google drive ตัวเอง แล้วคิดว่ามันเลิก sync กันแล้ว เลยลบไฟล์ที่ตัวเองไม่สนใจออกไป

กูควรจะทำยังไงดีวะ...

>>91 กูว่าจะไปอัพสารบัญซักหน่อย แต่เห็นไฟล์สารบัญหายไปว่ะ เฮ่ย ทำไงดีล่ะเนี่ย
มึงกู้คืนได้ป่ะ ให้มาทำเองทีหลังตาเหลือกกันแน่ๆว่ะ แล้วเขาจะลบไฟล์ทิ้งทำไมหว่า กูไม่เข้าใจ....

>>91 ถ้าจะตัดปัญหาจริงๆ คงต้องเลิกใช้ google drive กลับมาที่ just paste it อย่างเดียว แต่คนอื่นก็จะอัพเดทไม่ได้... รู้สึกหิ้งโม่งห้องตำหนักจีนก็รวนๆ เป็นพักๆ เหมือนกันนะ ทางที่ดีใครอัพเดทก็ระวังๆ หน่อย

หรือจะเอาแบบเป็นของกลางสาธารณะ เอาพาสเวิร์ด justpaste แปะไว้หัวกระทู้ จัดการล็อคอินแก้ไขกันเอง...แต่มันจะยุ่งยากไปมั้ย
กูว่าใช้กู๋ไดรฟ์เหมือนเดิม แต่แปะไว้ว่ากรุณาอย่าลบไฟล์ทิ้งอะไรแบบนี้จะดีกว่ามั้ยอ่ะ

>>91 เห้ยๆ แบบนี้กูเคยทำตอนแชร์คลิปเสียงอาจารย์กับเพื่อน แบบกูaddเข้าไดฟ์ตัวเอง(กูนึกว่ามันจะเป็นก๊อปปี้) พอโหลดเสร็จก็ลบทิ้ง เปลืองพท. โดนเพื่อนด่าเลย5555555

ทางแก้กูว่าคงเขียนตัวโตๆ ด้านบนว่าห้าม add ไปไดฟ์ตัวเอง หรือmove ต้องcopy เท่านั้น แล้วก็คงต้องเก็บไฟล์สำรองไว้อีกที่เผื่อคนเผลอทำพลาดด้วย

>>95 อ่อ กูเข้าใจละ
ลิงค์บนหัวกระทู้ยังเข้าได้อยู่นะ แต่ทางเข้ามันหายไปจากโฟลเดอร์ จะเอากลับคืนมายังไงดี restore ได้ป่ะวะ

>>75-78 >>80
.
.
.
.
.
.
.
กูก็แอบคิดว่าอ.ฮิโยโกะต้องแอบอ่านในนี้แน่ๆ มันเหมือนตอนที่วาคาบะบอกว่าส่งสัญญาณข้าวต้มเจ็ดสมุนไพรไปแล้ว นี่แบบสัญญาณมารัวๆ พูดปุ๊บดิบออกตามนั่นแบบตรงๆเลยทีเดียว....
ท่านฮิโยโกะ ถ้าอ่านอยู่ช่วยใส่บทอาริมะเยอะๆหน่อยนะคะ อยู่เรืออาริมะแต่โม้เม้นไม่ค่อยมีเลย
.
.
.
.
.
.
.

>>92 ลองลิ้งก์​ตัวไฟล์สารบัญ​อันแรก ที่ >>1 ยังเข้าได้อยู่ น่าจะเอาใส่กลับไปได้ เดี๋ยว​กูเปิดคอมค่อยจัดการ​อีกที
(ส่วนอันอื่น วันนั้น​ที่โวยวาย​ไปที ถึงกูจะบอกว่าจะไม่สำรอง​ไฟล์​ แต่กูก็มีทำอยู่หรอก เชอะ!)

คนลบน่าจะไม่อ่านฟิคมั้ง........ (แต่ชื่อตัวละคร​กับไทม์ไลน์​มึงก็ไม่เก็บไว้เรอะ!! //เขย่าหัวคนลบ)

>>93 justpaste.it มีวิธีให้คนแก้ได้อยู่​ แต่กูคิดว่ามันอาจจะยุ่งยาก​สำหรับ​คนที่ไม่ชินนิดนึง และมัน revision ไม่ได้

.

เดี๋ยว​กูลองวิธีโดยละม่อนคือ
1. เอาไฟล์กลับไป แล้วสร้างอีกไฟล์ตั้งชื่อว่า "ห้ามถอดไฟล์"

ถ้าโดนถอดอีก คราวนี้มันขึ้นชื่อคนถอดละ เดี๋ยว​กูเอาใส่ต่อท้ายแม่ง--- //โทษๆ

2. คิดว่าอาจจะตั้งแชร์โฟลเดอร์​ใหม่ ไอ้โฟลเดอร์​นี้ให้เขาใช้ตามสบายแม่งเลย.......

ky ตอบฟิคซึรุฮานะที่เถียงกันในกระทู้ที่แล้ว

เหมือนซึรุฮานะจะเข้าเรียนตั้งแต่ประถมล่ะ เพราะเรียกนายตัวสำรองว่านักเรียนกลุ่มนอก(เข้าเรียนตอนม.ต้น)ล่ะ

>>99 ตอนที่66น่ะ

>>99 โอเค ขอบคุณมากสำหรับข้อมูล //กอดๆมึงนะ
ถ้ามันผิดตั้งแต่ต้นแบบนี้ โครงเรื่องแม่งต้องเปลี่ยนหมด ซึ่งตอนนี้พอได้รู้ กูก็ห่อเหี่ยวจนไม่มีกะใจเขียนเลย

>>101 มันแค่คำๆเดียวมึงอย่าคิดมากเลย กูก็แค่ว่างๆเลยกลับมาอ่านใหม่แล้วสะดุดคำนี้เท่านั้นเอง

ฟิคอื่นๆกาวหลุดโลกไปไหนก็ไม่รู้ ของมึงดีแล้วล่ะ

>>98 อันนี้เริ่มมีความระแวงว่าหรือคนทำหายจะเป็นกูวะ แต่แค่เปิดเข้าไปดูเฉยๆไม่ได้กด Add หรืออะไร และไม่ได้กดลบด้วยอะ แบบเปิดไปอ่านแล้วปิดๆไป เลยสงสัยว่าถ้าปิดไปเฉยๆกดซ้ายบนจอที่มันจะขึ้นแอคชั่นก่อนหน้าว่าใช้แอพไรอยู่อะ กูสงสัยว่าถ้าเปิดไปดูแล้วออกไปเฉยๆคือไฟล์มันจะหายป่ะหว่า แต่นี้หลอนหนักไปเช็คอะไรในกู๋ไดรฟ์ตัวเองก็ถังขยะว่าง ซิงค์ไม่มี ไฟล์ recent ก็ไม่ได้ขึ้นของเรย์กะนะ เริ่มมิมั่นใจว่าการทำแบบไหนบ้างถึงเรียกเสี่ยงต่อไฟล์หายอะ

หรือเซฟสุดคือออกจากกู๋ไดรฟ์มือถือไปก่อนเข้าไปดูสารบัญจะดีสุด

>>104 เซฟสุดอย่าดูในแอฟ บางทีแบบเผลอกด มือไปโดน หายแบบไม่มีถามซ้ำเลยทีเดียว

>>102 ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูไปเขียนแก้มาใหม่ แต่จะเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ดมกาวแล้วก็ลืมๆไปก่อนนะว่าเคยอ่านเรื่องนั้น //เปิดเพลงนี้ให้....คือลืม ลืมฉันลืมไปก่อน ได้มั้ยลืมไปก่อน ทำเหมือนว่าเราไม่เคยได้พบกัน 5555555555555555
>>105 ลบในคอมมันก็ไม่ถามซ้ำนะมึง ลบแล้วลบเลย แต่สารบัญเรย์กะปกติกูกดอ่านในแอพ เวลาจะออกกูก็กดย้อนกลับตลอด มันก็ยังอยู่ไม่เคยหายนะ

>>103 ปิดแอพไม่เกี่ยวๆ แค่ไม่กด delete ที่ตัวไฟล์ก็พอแล้ว

ทำเป็นแอคเค้าแบบหิ้งฟุมั้ยอ่ะมึง สมัครเมลใหม่มาทำแบบแก้เฉพาะเจ้าตัวแล้วแปะเมล+พาสไว้ในนี้แทน

หรือทำบล็อคเลย?

>>106 ทำไมกูยังลบงานเพื่อนในแอพแบบงงๆได้เลยว่ะ แบบเผลอลบ แม่งไม่มีถามอะไรให้กูเลยหรือกูเบลอว่ะ ชิบหายมาก555555555555

ปรับ permission ใหม่ทั้งหมด น่าจะลบไม่ได้ละ

>>110 มึงเผลอมือไปโดนปุ่มลบรึเปล่า กูลองลบไฟล์จากในแอพมือถือ มันก็ลบง่ายๆเหมือนกัน แต่ต้องไปกดปุ่มที่มันอยู่ฝั่งขวา แล้วมันจะเด้งป็อบอัพมาให้เลือกว่าจะทำอะไรกับไฟล์ อย่างย้าย เปลี่ยนชื่อ ลบอะไรแบบนี้ ปุ่มลบอยู่ล่างสุดต้องเลื่อนเอาหน่อย

คิดว่ากดปิดเฉยๆไม่น่าเกี่ยว ปกติกูจะลบไฟล์มันถามตลอดนะ คนลบอาจจะไม่ใช่มึงก็ได้อย่าเพิ่งคิดมาก
มองในแง่ดีคนที่ลบไปอาจจะยังไม่รู้ตัวว่าเป็นคนลบก็ได้

kyรอบที่ล้านแปด เหมือนอ่านซ้ำแล้วเจอจุดแปลกๆแฮะ
1.ชื่อท่านคาซึมิซ้ำกับญาติผู้หญิงที่ตามกรี๊ดท่านพี่ตอนฉากเปิดตัวริรินะ?
2.ตะไมริรินะที่เป็นลูกของน้องชายท่านพ่อคนละนามสกุลกับท่านเรย์กะ? หรือน้องที่ว่านี่ก็เป็นลูกพี่ลูกน้องอีกที่เลยเป็นตระกูลรอง?
อ.ฮิโยโกะพลาดหรือกูมาปล่อยกุ๊กไก่หว่า?

แปลล่าสุดตอนหน้ามีตบแน่ๆ //จ้วงป๊อปคอร์น

สกรีมแปลตอนใหม่ ขอบคุณโม่งแปลด้วยนะจ๊ะ!
คาบุนี่55555555555555 นางสางเมลเปล่ามาสิบกว่าฉบับเพราะเรย์กะไม่ตอบน่ะเรอะ เอาแต่ใจตัวจริงๆพ่อหนุ่ม 5555555 เรย์กะดันใจเล็กด้วย
แล่วก็ จอมมารมีบทแล้วค่าาาาาาาาาาา *ระบำหน้าท้อง* ฮูเล่ฮูเล่ฮ่าฮ่า~~~~~~!!!!!
พอถามไปมาดันมีเดทวันไวท์เดย์ด้วยแหนะ ตอนแรกคงจะแอบถามเจ้าตัวสินะ *ติดฟิลเตอร์* แต่....เฮ้ย จอมมารมีเดทกับยุยโกะสินะ *น้ำตาตกใน*
เรย์กะรู้สึกพ่ายแพ้! ว่าไปนั่น คุณเธอพ่ายแพ้เพราะไม่มีเดทผิดกับอีกฝ่ายที่มีเดทสินะ......
การเรียนทำอาหารกับคุณอาเคมิประสบผลสำเร็จ ขอบคุณในความพยายามของตัวเองซะล่ะเจ้าแม่ แต่คิดว่าเก่งแล้วจะปรับสูตรพิสดารอีกไม่ได้นะยะหล่อน..... เปิดร้านนี่โดนตำรวจจับแน่ๆ ข้อหาฆาตกรรมหมู่ โฮะๆๆๆๆๆ~~~ โดนหลอกจากชื่อร้านใสกิ๊ง
ซึรุฮานะตกเป็นฝ่ายรองแล้วสินะ ผลจากการป้ายสีนี่ช่างแรงกล้าเสียจริง! จะตบกันแล้ว ใจเต้นตึกตักเลย แถมริรินะมาอีกล่ะ! รวมพลคนตัวป่วนชัดๆ คราวนี้มีกรรมการห้องด้วย ใจกล้าน่าดูนะ จะดูฉากตีกันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ----!!
วันไวท์เดย์อย่างน้อยก็มียูกิโนะนะเจ้าแม่ แต่เล่นไพ่แล้วเอาชนะเด็กเนี๊ยะ ไม่ไหวเล๊ย~

>>114
1. ลองไปอ่านดู ตอนที่ 14 ใช่มะ ชื่อซ้ำจริงๆ น่ะแหละ สงสัยจะเป็นชื่อที่อ.ฮิโยโกะชอบ เลยเผลอรีไซเคิล
2. เดาเอาว่าน้องชายท่านพ่อแต่งออก คือเปลี่ยนไปใช้นามสกุลฝั่งผู้หญิง นามสกุลเลยเปลี่ยนอ่ะ

>>116 กูยังไม่ได้อ่าน แต่ถ้าติดฟิลเตอร์ กูว่าฮีคงจะเช็คแหงๆว่าเรย์กะจะไปเดทกับใครในวันนั้นรึเปล่า ถึงได้ถามว่ามีกำหนดการณ์หรือมีนัดอะไรมั้ยถึงไปหายูกิโนะไม่ได้
>>117 หรือไม่คาซึมิคงเป็นชื่อโหลสุดๆไปเลยมั้ง มีซ้ำๆในเรื่องก็ไม่แปลก

กูเดาๆข้อ 2 นะ อาจจะเหมือนริรินะก็ได้ ที่จะให้ผู้ชายมาแต่งเข้าบ้านตัวเอง คุณพ่อก็อาจจะแต่งเข้ามาด้วยก็ได้

>>119 ท่านเรย์กะบอกว่าตระกูลท่านแม่อยู่ฝั่งเกียวโตน่ะ

ตอนล่าสุดเอ็นโจแบบ หืยๆๆ ไปเดทกะสาวอ่ะ//ขอบคุณโม่งแปลค่า

>>120 หืม นี่หมายถึงบ้านของริรินะนะ แบบว่าคุณพ่อของริรินะ(น้องของทานุกิ)อาจจะแต่งเข้าบ้านโคะโทก็ได่

>>122 ได้*

>>122 มาคิดลำดับครอบครัวบ้านเรย์กะ
ทานุกิเป็น pivoine แหงๆ ริรินะก็บอกว่าแม่ตัวเองก็เคยเป็น pivoine มาก่อน แม่ริรินะอาจจะเป็นลูกสาวคนเดียวถึงต้องแต่งผู้ชายเข้าตระกูลเหมือนกันกับริรินะ ส่วนน้องชายทานุกิ พ่อริรินะจะเป็นสมาชิก pivoine รึเปล่าไม่แน่ใจ แต่ถ้าผู้ชายต้องแต่งเข้าบ้านผู้หญิง เหมือนลำดับต่ำศักดิ์กว่ายังไงไม่รู้ดิ คิโชวอินก็เป็นตระกูลใหญ่จะยอมให้ลูกชายแต่งเข้าบ้านผู้หญิงเหรอ หรือฝั่งนั่นก็ยิ่งใหญ่ไฮโซไม่แพ้กันก็เลยโอเค ไม่มีปัญหาเรื่องใครแต่งเข้าแต่งออก

แต่ตอนล่าสุดนี่คือการรุมกระทืบซึรุฮานะชัดๆ ถถถถถถถ ถ้าเป็นตัวร้ายจะเรียกหมาหมู่ แต่ถ้าเป็นฝ่ายธรรมะจะเรียกว่าสามัคคีคือพลัง

ตบแน่ๆมึง ตบแน่ //ล้อมวง

122 เป็นลูกคนรองไม่แปลกครับ ไม่ได้เป็นทายาทสืบทอดบ้าน ถ้าเป็นลูกคนจีนคนญี่ปุ่นนี้ธรรมเนียมเก่า เค้ายกมรดกเกือบทั้งหมดให้ทายาทคนโต หรือคนใดที่เลือก คนอื่นๆนี้ต้องออกไปสร้างเนื้อสร้างตัวเอง

>>114 ไม่เคยมีบอกนะว่าน้องชายแท้ๆ อาจจะน้องชายแบบเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแต่เดิมแล้วมั้ง

ตอนหน้าเปิดวอร์! ศึก 4 เหล่าทัพ ตบกันเลยยยยย

เป็นเขยแต่งเข้าถึงจะด้อยศักดิ์ไปบ้าง แต่แต่งกับทายาทหญิงที่ร่ำรวยตระกูลผุ้ดีทัดเทียมกัน ได้กิจการทรัพย์สมบัติเมียมาดูแลก็ไม่เห็นเสียหายอะไรนี้

>>127 ขอบคุณมากสำหรับคำตอบ แต่แอบสงสัยอยู่นะ
ประเพณีที่ต้องยกทุกอย่างให้ลูกชายคนโตทั้งหมด แล้วคนอื่นได้น้อยกว่าหรือต้องไปหากันเอง มันโบราณมากแล้วนี่นา ถ้าเป็นสมัยนี้คงฟ้องร้องแบ่งมรดกกันใหญ่แล้ว

>>128 กูก็คิดว่าพ่อริรินะ พ่อเรย์กะเป็นลูกพี่ลูกน้องกันแต่เดิมว่ะ บอกแค่พ่อริรินะเป็นน้องพ่อเรย์กะเอง ไม่ได้บอกว่าเป็นพี่น้องแท้ๆ

อากงรุ่นปู่รุ่นพ่อยังมีอยู่นะ ส่วนใหญ่เค้ากำหนดทายาท ใส่พินัยกรรมก่อน เจ้าของมรดกจะตายแล้ว ศาลไปยุ่งไปเปลี่ยนไม่ได้หรอก วิธีแบบนี้มันรักษาฐานะของบ้านของตระกูลเอาไว้ได้ ขืนกระจายแบ่งกระจายเท่ากันทุกคน ไม่กี่รุ่นฐานะตระกูลมันกลายเป็นชนชั้นกลาง ชนชั้นล่างกันหมดนะสิ เงินก้อนใหญ่ทำกิจการใหญ่ เงินเล็กกิจการเล็ก ตระกูลร่ำรวยมันอาจะเกิดขึ้นได้ในรุ่นเดียวก็จริง แต่ตระกูลเก่าแก่ยิ่งใหญ่นะมันเกิดจากสะสมสืบทอดฝังรากลึกมารุ่นแล้วรุ่นเล่า ใช้การสะสมทุนต่อยอดเรื่อยมา

คาบุรากิ เอ็นโจจงดูริรินะซะ! นี่คือบทของพระเอกที่แท้จริง นางเอกเดือดร้อนเมื่อไหร่ก็เข้าไปช่วยทันที ท่าตอนยกพวกเข้ามาสมทบโคตรน่าเกรงขาม

>>132 คาบุมันวาคาบะเดือดร้อนเมื่อไหร่ก็พุ่งเข้าไปช่วยตลอดนะ แค่ช่วยผิดจังหวะไปหน่อยเรื่อยเลยยิ่งแย่ลงๆ เอ๊ะ ริรินะก็เหมือนกันนี่หว่า...

>>132 >>133 อ่านสองเม้นนี้แล้วชักจะอยากเห็นริรินะเป็นผู้ชายแฮะ...

>>131 อาฮะ เข้าใจละ ก็คงเป็นแบบที่ว่านั่นล่ะ แต่เรื่องที่พ่อริรินะจะนามสกุลโคะโทอยู่แล้ว ไม่ได้เป็นเขยแต่งเข้าก็เป็นไปได้ แต่เรื่องนี้ช่างมัน ไม่ได้มีความสำคัญเท่าไหร่
>>132 ตอนริรินะโผล่มา แม่งได้ฟีลซูซูรันยกพวกไปตีกับโฮเซ็นชิบหาย กูคิดว่าฝั่งริรินะ มีริรินะเป็นผู้นำกลุ่ม แล้วคนอื่นๆเดินตามหลังเรียงหน้ากระดานมาอย่างเท่ ถถถถถ

>>135 ภาพเครื่องแบบคุณหนูสีขาวสุดหรูกลายเป็นชุดกักคุรันสุดเถื่อนไปแล้ว //ขยี้ตา

เป็นครั้งแรกที่ตามทันหลังจากตามอ่านมา14ทู้

>>137 มึงตามอ่านแต่แรกเลยเรอะะะ สุดยอดมาก กูตามเรื่อยๆมาตลอดยังมีบางวันรู้สึกอ่านเหนื่อยเลยถ้าไม่ได้เปิดมู้มาซักครึ่งวันเงี้ย 555

KY บทต้นๆ สมัยท่านเรย์กะเป็นเด็กประถมแล้วถูกใช้ทำงานเอกสารหัวปักหัวปำต้องเอาหนังยางมารัดนิ้ว เพิ่งเห็นว่ามันมีดีไซน์แบบมุ้งมิ้งๆ น่ารักด้วยแฮะ เห็นบอกป้องกันไม่ให้กระดาษบาดนิ้วได้ ดีจังนะ ท่านเรย์กะ สมเป็นคุณหนูแล้ว
http://imgur.com/a/PK5Sp

>>137 กูก็รีเฟรชเรื่อยๆนะ ตอนกระทู้แรกๆกูรีเฟรชถี่มากๆดูว่าใครคุยอะไร ใครลงฟิคบ้าง ตอนนี้สองสามชั่วโมงครั้งนึง บางทีก็เข้ามาตอนเย็นๆเลย
แต่เวลาเถียงกันในประเด็นยาวๆหนักๆ กูสารภาพเลยว่าขี้เกียจอ่านมาก ตาลาย เลื่อนข้ามๆเอาซะเยอะ แต่พอพวกมึงคุยกันเรื่องไร้สาระกูชอบนะ แม่งฮา 55555555555555555555

>>114 คาซึมิกูว่ามันเป็นชื่อโหลน่ะมึง ถ้าคาซึมิ(ญาติ) คือคนคนเดียวกับคาซึมิ(รุ่นพี่) ก็น่าจะมีทักบ้างอะไรบ้างว่ามีญาติมาเรียนซุยรัน แต่ญาติก็บอกว่ามีริรินะมาคนเดียว รุ่นพี่คาซึมิตอนเรย์กะทักเรื่องโทโมเอะก็ดูห่างเหินแบบไม่ได้สนิทอะไรกัน ถ้าเป็นญาติมันก็น่าจะดูคุ้นเคยกันบ้างอะ

>>139 น่ารักกกกกก แต่เห็นหลังๆนางมีปลอกสวมนิ้วแล้วนะ กูนึกถึงตามที่เห็นในไดโซะ 555

>>140 กูสลับกับมึงว่ะ 55555 มาแนวชอบอ่านสาระกับแบบอะไรที่หารูปมาแปะเสริมๆกัน

คาซึมิญาติ​ ใช้ カスミ
ท่านคาซึมิ ใช้ 香澄

เขียนต่างกัน เกี่ยวปะ กูไม่รู้​ญี่ปุ่น​ถถถ

>>142 จริงๆกูก็อ่านพวกดีเบทกันหนักๆสาระจัดๆเป็นการเป็นงานได้นะ แต่ก็ขึ้นอยู่กับวันนั้นกูเครียดกับงานมากแค่ไหน ถ้าวันไหนที่เครียดกับงานมากกูไม่เอาเลย เดี๋ยวกูจะพาลเส้นเลือดในสมองแตกเพราะความเครียดไปซะก่อน งานก็หนักหัวสมองยังต้องมาอ่านประเด็นหนักๆอีกหรอม ประมาณนี้
กูชอบมาหลบหาอ่านอะไรฮาๆในกระทู้ อ่านฟิคในกระทู้เยียวยาเหมือนเป็นโอเอซิสให้หัวใจชุ่มชื้นน่ะ เวลาพวกมึงคุยกันฮาๆกูชอบมาก แม่งทำให้กูผ่อนคลายดี

ทำไมสาวๆ(รอบตัวเรย์กะ)ถึงทำตัวหล่อกว่าหนุ่มๆอีกห๊ะ!!!
ชูป้าย ริรินะ

>>130 >>131 ใช่ๆ ฟ้องไม่ได้อยู่แล้วเพราะเขียนพินัยกรรมชัดเจนอ่ะมึงว่าอะไรให้ใคร ไม่โบราณมากนะ สมัยนี้ก็ยังมีอยู่อ่ะ(พวกคนรวยๆจะรู้กัน ถ้าพี่น้องไม่รักกันจริง ก็มีมึนตึงกันแหละ แต่ก็ไม่มีตัดพี่ตัดน้องกันนะ เท่าที่รู้)

ตอนหน้าวาคาบะมาสมทบ ตามด้วยพวกคาบุรากิที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นมาด้วย เอ้า วอร์โล้ด ส่วนท่านเรย์กะนั่งอึนๆอยู่กลางวง

>>147 นี่สปอยหรือกาวหรืออะไร กูงง

คราวนี้ท่านเรย์กะจะใช้อะไรหยุดสงครามกันนะ พัดก็โดนบอกไม่ให้เอามาโรงเรียน แถวนั้นก็ไม่น่ามีดอกโบตั๋น
หรือจะใช้อะไรในโรงอาหารให้สมกับที่มีแท็ก Food ดีล่ะ 55555

>>148 กูว่าโม่ง >>147 น่าจะแค่เดาเหตุการณ์ตอนหน้ามั้ง

ทำไมกูรู้สุกว่าทุกคนดูอเลิทกับสงครามสาวๆมากกว่าตอนมีโมเม้นฟรุ้งฟริ้งอีกวะ 555555 ดูมาแนวชอบสงคราม สาวแซ่บ ถถถ

กูก็อยากรู้ว่าตอนหน้าจะเป็นยังไง จะมีอาวุธใหม่ไหม55555 ยุให้ตบกัน ตบเลยค่ะ ตบกันเลย

เจ้าแม่กาลีกำลังจะได้องค์ลง555 หรือคราวนี้จะได้ฉายาใหม่มา ปลื้มที่สาวๆรักท่านเรย์กะมาก ส่วนโมเมนต์เอ็นโจกุก็เขินนะ แต่พอมาเจอสงครามสามทัพก็เฉยไปเลย เอ้าโว้ยยย ทั่นเรย์กะสู้เขา

ว่าเฉยก็ไม่ถูก กุว่า...ของท่านเรย์กะมันต้องมีนัยซ่อนอยู่! อาจจะงอนเอ็นโจเป็นเหตุให้สติขาดผึงจนพิโรธเร็วขึ้นก็ด้ายยย //สูดกาว

>>151 เพราะผู้ชายไม่ได้เรื่องเลยมาถึงยุคที่ผู้หญิงตบกันเองกินกันเองไง วะฮะฮ่าฮ่า

>>148 กรุกาว กรุขอโทษ ลืมจั่วหัวค่ะ m(_ _)m

>>154 ก๊ากกกก กูก็คิดงั้น นางดูงอนๆปนหมั่นไส้ยังไงไม่รู้ตอนได้ยินว่าเขาไปเดท ก่อนหน้านี้ไม่เห็นจะสนใจหรือสงสัยเลยว่าช่วงเวลานี้ ฮีอยู่ยังไง ไปกับใคร ตอนคริสต์มาสที่ไปตามคาบุรากิจากผาโทจิมโบ นางยังนึกออกมาเองเลยว่าคนเนื้อหอมอย่างฮีต้องไปฮาเร็มเดท ทิ้งยูกิโนะไว้ที่บ้าน พวกอีเวนท์สำคัญๆแบบนี้นางก็น่าจะนึกออกเองสิว่าไม่ว่างแหงๆ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น สาวๆทำสงครามกันมันแซ่บนี่นา มีแต่คนยุให้ตบกัน ไม่มีใครห้ามเลย ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

ลุ้นๆ. ใครจะตบใคร. ใครจะมาห้ามทัพ ใช่คาราบุกิป่าวน้าาา

เอ้อ เอ็นโจ ชอบเค้าจริงป่าววะ. มีมาอีแอบมีนัดไวทเดยลับๆ. เทพที่ไหนจะเข้าใจเมิงว่าชอบเค้ากัน. ไม่แปลกใจเรยยที่เรยกะไม่รู้ว่ายูคิดอะไร. ไอยังงง

นี่มันมหกรรมรุมยำตีนซึรุฮานะชัดๆ กูล่ะสงสารซึรุฮานะจริงๆ

ท่านเรย์กะไม่ได้ติดอาวุธมา คงทำหน้างงๆเงิบๆ ริรินะ มาบวกแทนแบบนี้ มีนองเลือดแน่นอน อยากเหนตอนต่อไป ใครจะถอยก่อน หรือจอมมารจะเข้ามาแยกทัพ(มโน)

ถ้าไม่มีคนมาห้ามโรงเรียนแตกแหงๆ อยากให้อาริมะมาห้ามนะ ประธานนักเรียนไม่ใช่เหรอ หายไปหลายงานแล้วนะนาย 555555555555
ตอนนี้รู้สึกมันแรงกว่าตอนคาบุปะฉะดะกับท่านโยโกะอีก หรือเพราะเป็นซึรุฮานะกับริรินะมันเลยดูแรง

กุคิดได้อีกกรณีนึงคือ เรื่องใหญ่โตลุกลามจนอาจารย์ต้องยอมตรวจสอบและบอกว่าให้ว่าใครคือคนร้าย รู้สึกอ.เล่นเขียนมาขนาดนี้ อาจมีความเป็นไปได้555555

กูมาปูเสื่อรอกิลวอร์อย่างเดียว 555555

คิดถึงฟิคเก่าๆ TT

>>159 ลับตรงไหนมึง นี่ฮีบอกตรงๆเลยนะว่ามีนัด55555555 ไหนใครบอกเอ็นใจชอบเนียน ไม่ยอมพูดอะไร กูว่าฮีตรงๆมากนะ มีนัดเดทก็บอกว่ามี...

>>165 กูคิดถึงทุกฟิค จะฟิคที่ลงไว้มู้แรกๆมู้หลังๆหรือยังไม่ได้เริ่มลงก็คิดถึงนะ~<3
/จุดธูปอัญเชิญโม่งฟิคไหนก็ได้มาลง

>>166 เซ็งไง. มีใครในโลกนี้มาบอกสาวที่ตัวเองชอบว่ามีนัดวันไวทเดยบ้างฟะ. เด๋วจะเปลี่ยนไปเรือคาบุละนะ. เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่นี่แหล่ะ

>>168 กูว่าฮีบอกเพื่อดูปฏิกริยาว่ะ ถ้าบอกไปเดท เรย์กะจะทำยังไง ที่ฮีทำอยู่จะแป้กรึเปล่าไม่รู้ แต่เรย์กะก็ดูงอนๆปนหมั่นไส้อยู่นะ จากคำบรรยายมีชะงักไป เว้นจังหวะด้วยการ ... ด้วย เหมือนชะงักเพื่อนึกคำมาประชดยังไงไม่รู้
>>167 ยังเขียนไม่เสร็จเลยว่ะ งานเข้าแทรกซะก่อน

>>169 กูถึงกลับไปย้อนอ่านใหม่ ใช่จริงๆด้วยว่ะ!! .......เฮอะ! วรั้ยยยยยย น่ารักจังเลยยย มีฮง มีเฮอะ เอ็นโจเป็นผู้ชายคนเดียวในเรื่องปะวะที่ท่านเรย์กะได้ยินเรื่องรักๆของฝั่งนั้นทีไรก็ดูจะไม่ชอบใจทุกที /ติดฟิลเตอร์เรือเอ็นโจ

คือคาบุนี่เพราะเอาใจช่วยให้ได้เป็นแฟนวาคาบะถึงจะรำคาญแต่ก็ไม่ออกอาการประชดแบบนี้น้าา คนอื่นๆพอเห็นมีความรักก็จะออกแนวตกใจแล้วก็เอาใจช่วย แต่กับเอ็นโจนี่ตั้งแต่ยุยโกะ*โรยเกลือ*โผล่มา ก็ดูไม่ชอบใจเรื่องรักๆของเอ็นโจตลอดเลย //ทำหน้าที่ลูกเรือ

ว่าแต่>>169 ให้กูช่วยงานมั้ย 55555

มีคำถามเกี่ยวกับเหตุการณ์ช่วงแปลไทยตอนนี้
สงสัยว่าอีกหลายตอนรึเปล่าอะครับถึงจะเฉลยว่าใครเป็นคนเขียนล็อกเกอร์วาคาบะจัง เพิ่งได้อ่านแล้วคาใจมากกกกก > <

>>171 ตอนตอบรบกวนช่วยใส่จุดสปอยให้ด้วยนะ เผื่อคนที่ไม่อยากรู้ล่วงหน้า ขอบคุณมากครับ

>>170 งานเขียนแบบสถาปัตย์น่ะ มึงทำได้ป่ะล่ะ ถ้าทำได้ก็ทิ้งอีเมล์ไว้ เดี๋ยวกูจะรีบทักไปหาเลย กูวอนท์คนช่วยมากๆ กูจะตายแล้วจ้าาาาาา 5555555555555555
>>171 อีกยาวเลยว่ะ ไม่ต้องรีบไปหรอก ประมาณ 50 กว่าตอนข้างหน้าโน่นนนนนนนนนน ระหว่างนี้ก็ทำใจให้สบายๆไปกับแท็ก food จะดีกว่านะ เรื่องนี้มันชีวิตสโลวไลฟ์ของท่านเรย์กะ อะไรๆมันก็สโลว์ตามไปหมด

กูอ่านอีกรอบกูยังขำท่านเรย์กะไม่หาย คือนางกลัวทุกอย่าง กลัวโดนนู่นโดนนี่ แต่พอเอาเข้าจริงนางไม่กลัวอะไรเลย ทั้งมองคาบุรากิด้วยสีหน้า...(ละในฐานที่เข้าใจ) ไหนจะสัญญาเลือด คือตอนนางปกตินางจะกลัวหมด แต่พอเอ็นโจหรือคาบุรากิเข้าหานางก่อน นางเหมือนลืมความกลัวไปทุกที แบบกลัวกลัวกลัว แล้วจู่ๆหายกลัว แล้วทำพวกคาบุกับเอ็นโจวอึ้งแดกไรงี้

ขำมากเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ

อ่านแปลไทยล่าสุดแล้วตอนหน้ากูนี่นั่งรอโมเมนต์ ริรินะxเรย์กะ เลยว่ะ รอคู่นี้มานานมากกกก //จกป๊อปคอร์น

>>173 กูลืมว่ามู้นี้ถาปัตย์เยอะ กูสายวิทย์ว่ะ
แง้ โทษทีจ้าา -/\- 5555555555

เหงาจุง มู้ไม่เดินเลย

วันพักผ่อนอะเนอะ แต่กูเหงาจริง มู้ไม่เดินละเหมือนไม่มีเพื่อนคุยด้วย5555

อาาา กูอยากเห็นฟิคเรื่องราวของท่านพี่สมัยเรียนจัง รู้แค่ว่าต้องไปเป็นแพ็คคู่กับท่านอิมาริเหมือนเอ็นโจกับคาบุรากิแน่ๆ แต่รายละเอียดปลีกย่อยกูนึกไม่ออกจริงๆ

กูอยากอ่านฟิคแวมไพร์ไนท์มากกว่า ต้องการความค้ำคอร์! แค่กๆๆๆ ต้องการความซิสค่อน ท่านพี่ขาาาาา

ต้องการ All เรย์กะ

เอาแบบยันเดเระด้วย----

แต่กูอยากอ่านฟิคอุเมวากะอ่ะ ที่ในสมอง 99.9999% เป็นเรื่องของเบียทัน

>>181 กูมี all คาบุรากิ ว่ะ 55555555555555 สนมั้ย แนวๆเกมจีบหนุ่ม และคาบุรากิต้องมาเป็นเป้าหมายถูกจีบซะเอง ถูกจู่โจมจากเพื่อนสนิท คู่แข่ง รุ่นน้อง รุ่นพี่ สาวที่ตัวเองชอบก็ดันเมะกว่า เพื่อนสาวร่วมรุ่นก็เมะกว่า
เขียนไว้เล่นๆ แรงบันดาลใจจากระทู้ก่อนๆที่เคยพิมพ์เล่นๆกันที่ให้คาบุเป็นเคะ แต่กูไม่กล้าเอาลงเพราะแม่งเป็นวายไปซะ 90% ตัวละครหญิงมีแค่เรยฺ์กะ วาคาบะ นอกนั้นชายล้วนจ้าาาาาาา 55555555555555

>>182 กูเคยเขียนอยู่นะ แต่ว่ามันไม่จบตอน1ซักที (อุเมวากะก็ยังไม่ออก ขอโทษนะอาทัน)กูก็ดันขี้เกียจซะก่อน ทำให้กูรู้เลยว่าเขียนฟิคตอนนึงนี่ใช้เวลาเยอะมาก ขอบคุณโม่งฟิคที่คอยลงฟิคให้กันนะ กูแค่ลองเขียนตอนแรกก็ไม่จบนี่รู้ซึ้งเลยอ่ะ5555

>>184 กูเข้าใจความรู้สึกมึงเลย กูเขียนฟิคลงแค่ตอนเดียวแล้วมันตันไปต่อไม่ได้เลย...การเปลี่ยนจากผู้เสพเป็นผู้ผลิตแบบกระทันหันมันแย่จริงๆว่ะ...

>>183 กูไม่อ่านวายอะ ขออภัย //_\\"

แฟนอาร์ตใหม่ใน pixiv ภาพสุดท้าย คาบุวาคาบะนี่โคตรโชโจวเลย! เห็นภาพนี้แล้วอยากอ่านฉบับคิมิดอลเพียวๆเลยว่ะ ถถถถ
https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=62880686

>>186 กูชอบรูปสุดท้ายจัง เรย์กะเป็นตัวประกอบหลังฉากแล้วดูเป็นโชโจมากจริงๆ55555555555

>>186 ก็เพราะแบบนั้นล่ะ กูถึงไม่เอาลง ถถถถถถถถถถ
>>187 เรย์กะเป็นตัวประกอบในฉากทีไร เกิดโมเมนต์โชโจทุกที

>>186 โอ๊บมึงงง ภาพนี่โคตรโชโจว ถ้ามีสกรีนโทนอีกนิดนึงนี่ใช่เลย555555 ชอบภาพที่ท่านเรย์กะถือพัดถือร่มแล้วมีตัวละครอื่นตัวเล็กๆอยู่รอบๆ น่ารักกกกก////////

>>186 ทำไมชุดกลายเป็นเฉดแดงไปได้หว่า นี่มีความต้องใช้มโนอย่างแรง หรือต้องให้เข้ากับกุหลาบๆวะ ถถถถถถ แต่ก็จำได้ว่าในเรื่องบอกชัดมากว่ามัธยมชุดขาวโบน้ำเงิน ตอนประถมชุดดำเพราะจะได้เลอะยาก พอมาแดงเบอร์นี้นี่กูเงิบเบาๆ แล้วรูปด้านล่างข้างๆวาคาบะคือคาบุอ่อวะ แต่งชุดได้รุ่ยมากค่ะะะ ผิดจากอิมเมจและที่บรรยายมาตลอดเป็นคุณชายเนี้ยบ นี่ถ้าบอกว่าเป็นพวกอุเมวากะกูก็เชื่อเลยนะเนี่ย 5555555 เป็นแฟนอาร์ตที่หลุดจากบรรยายออริไปแรงมาก

>>186 โอ้ยชอบบ โดยเฉพาะภาพสุดท้ายความโชโจนี้ เหมือนท่านเรย์กะกับเอ็นโจเป็นตัวประกอบที่คอยเฝ้ามองคู่หลัก

>>190 แถมเพิ่มว่ากูไม่ชอบที่เรย์กะดำ 5555555555 ในเรื่องออกจะขาวบริ๊งโอโม่

เออแต่ในบรรดาตัวละครเหลืองๆนี่ชอบเบียทริซนะ 5555 รู้สึกเดาออกชัดๆว่าใครคือแค่คู่สองนาย-หมานี่

>>193 กูเหมือนจะเห็นท่าอิมาริ....มั้งนะ ที่ถือขนมแล้วโบกไม้โบกมือให้ เดาว่าใช่มั้ง

>>192 ดูยังไงว่าดำวะ กูก็เห็นเป็นเฉดสีผิวปกติ แค่นักวาดคนนี้เขาลงสีสไตล์นี้อยู่แล้วมึงไม่ชอบรึเปล่า มึงจะเอาขาวขนาดไหนล่ะ
ชุดแดงมันเด่นดีมั้งเลยใช้ชุดแดง กูไม่ได้คิดอะไรมากกับเรื่องสีชุด สีผิว มีคนวาดมาให้ดูก็โอเคแล้ว ยังไงแฟนอาร์ตก็คือแฟนอาร์ต ไม่ได้มาจากอฟช.อยู่แล้ว นักวาดอยากวาดอะไร ใครแต่งตัวแบบไหน ลงสียังไงไม่เห็นแปลก ขนาดทรงผมของเรย์กะที่นักวาดแต่ละคนวาดมาก็ยังไม่เหมือนกันซักคน

>>194 คนที่ถือขนมแล้วโบกมือคือวาคาบะว่ะกูว่า ข้างๆที่กอดอกคืออาริมะ ที่ทำหน้าโกรธๆอยู่ล่างสุดคือคาบุ ส่วนที่อยู่ตรงพัดคือเอ็นโจกับยูกิโนะ สองสาวมุมขวาคือเซริกะกับคิคุโนะ ที่ทำหน้าร้องไห้นี่ไม่แน่ใจ หัวหน้าห้องมั้ง

>>192 ดำตรงไหนว่ะกูว่านั้นขาวอมชมพูแค่มีสีชมพูมากกว่าขาวไปแค่นั้นเอง

>>195 สำหรับเฉดขาวจัดเหมือนกระเบื้องแบบขาวซีด โทนนี้ดำแล้วนะกูว่า อิงกับแฟนอาร์ตอื่นคือสีขนาดนี้จะเป็นตอนเรย์กะเด็กๆที่เคยใส่ชุดเขียวออกงานซัมเมอร์ Pivoine ละ แถมถ้าอิงว่าคนวาดเป็นญี่ปุ่นยังไงก็ดำเพราะเฉดขาวปกติมันคุ้นตากันอยู่ว่าประมาณไหน เวลาวาดตามมังงะตามอะไรก็ดูแบ่งได้อะว่าอันไหนขาวอันไหนจัดว่าคล้ำแล้ว เอาขาวขนาดไหนถึงว่าขาวสำหรับกูคือก็ขาวตามเฉดสีผิวปกติคนญี่ปุ่นนี่แหละ อย่าบอกว่าไม่มีค่ากลางนะเอาแค่ตามแฟนอาร์ตปกติยังพอรู้ได้แล้วว่าค่ากลางคืออันไหน มังงะกับเมะก็มีสีที่เห็นแล้วรู้สึกอยู่ละว่านี่ขาวนะ นี่เริ่มเข้ม ก็คอมมอนเซนส์ป่าววะ อันนี้ออกเฉดน้ำตาลชัดเจน ถ้าขาวควรออกขาวเหลืองกว่านี้

เรื่องชุดกูซีเรียสก็ไม่แปลก มึงไม่ซีเรียสก็ไม่แปลกเพราะมันเรื่องของมึง แต่กูซีเรียสแล้วคอมเม้นแล้วมึงมาทักเนี่ยแปลก คือกูต้องคิดเห็นไปทางเดียวกับมึงรึไงวะอันนี้สงสัย เรื่องชุดส่วนใหญ่กูเห็นวาดมาก็อิงตามออริทั้งงั้น ก็มันแฟนอาร์ตเรื่องนี้นี่หว่า ไม่อิงตามที่บรรยายมาแล้วอิงตามอะไร ไม่งั้นก็ชุดไปรเวศไปเลยจบเรื่อง ทรงผมไม่เหมือนกันเพราะไม่เคยบรรยายละเอียด ยาวแค่ไหนก็ไม่เคยบอก แต่มีบอกว่ามีหน้าม้าและรวบไปผูกริบบิ้น ถ้าไม่อิงออริแล้วทำไมทุกคนวาดมาแบบนี้หมดต่างแค่ความอน่นและความยาว เพราะก็ไม่เคยบรรยายชัด

>>196 กูว่าท่านอาริมัแล้วข้างๆท่านพี่ เพราะวาคาบะคงไม่ใส่ชุดผู้ชายหรอกมึง นั่นมันสูททางการกระดุมสองแถวเลยนะ ทั้งคู่เลย ชุดทำงานผู้ชายชัดๆ

>>199 นี่ไงโผล่มาละ เหตุผลว่าควรอิงออริมั้ย เพราะมันก็คือการสื่อสาร อย่างในเรื่องเขียนว่าเครื่องแบบเสื้อตัวนอกเป็น Blazer ออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ดัง แค่ความเป็นเบลเซอร์คนอ่านก็คิดภาพมาละล่ะว่ามีกระดุมแถวเดียว พอรวมกับแนวแฟชั่นยิ่งยังไงก็คงมีแถวเดียว

แต่ถ้าย้อนไปดูข้างบนตรงเรย์กะก็เห็นนะว่ากระดุม 2 แถว ดูไปแล้วไอข้างล่างก็คงชุดนร.ซุยรันอ่ะแหละ กูก็เข้าใจที่บอกว่าสองแถวนี่มันชุดสูททางการเพราะเห็นแนวนี้ยังไงก็ไม่นึกถึงเบลเซอร์ที่ใส่เป็นแจ็คเก็ตคู่กับชุดเครื่องแบบ พอมีอะไรมโนมาเองเยอะๆก็มีปัญหาการสื่อสารทันที

>>200 ยอนไปดูเสื้อเรย์กะ กระดุม 2 แถวจริงๆ 555555 งั้นนั่นชุดนร.สินะะะ งั้นคงวาคาบะ

>>195 ตอนแรกกูก็ไม่รู้สึกดำนะ แต่พอมึงบอกคนวาดคนนี้ลงสีแบบนี้อยู่แล้วกูเลยย้อนไปดูมั่ง เท่านั้นแหละรู้สึกเรย์กะดำทันทีเลยว่ะ ถถถถถ /หล่องห้ายยยย ปกติเค้าก็มีลงผิวที่ขาวกว่านี้หรือขาวเหลืองเอเชียนะ มีภาพผู้ชายยังลงเฉดสีผิวมาขาวกว่าเรย์กะเลย

>>198 เรื่องสีผิวของตัวละคร มันก็เป็นสไตล์ลงสีของนักวาดแต่ละคนนั่นล่ะ จากสายตากูมันก็ไม่ใช่ออกไปทางเฉดดำคล้ำอะไรขนาดนั้น ดูจากตรงแก้มหรือตรงมือฝั่งที่แสงเข้าก็ขาวอมชมพูอยู่ อาจจะลงเงาด้วยสีเข้มไปบ้าง แต่กูว่ามันก็ไม่ใช่เฉดคล้ำอยู่ดี
ส่วนเรื่องชุดจากแฟนอาร์ตกูบอกมึงเหรอว่ามึงก็อย่าซีเรียสไปเลย กูบอกว่ากูไม่ได้ซีเรียสอะไรเพราะยังไงมันก็แฟนอาร์ต ไม่ใช่อฟช. กูไม่จำเป็นต้องไม่พอใจอะไรเลย ดูจบแล้วก็จบไปไม่สนใจ วาดผิดมันก็เป็นปัญหาของนักวาดเองไม่ใช่ของกู ส่วนมึงจะไม่พอใจแล้วจะไปจัดการยังไงต่อนั่นก็เป็นเรื่องของมึงเอง กูก็ไม่เกี่ยวอยู่ดี

>>199 ไม่รู้สิ กูก็เดาเอา ถ้าจะให้ตรงก็ต้องให้นักวาดเขียนชื่อกำกับมาอะนะ

>>203 เรื่องสีผิวนี่กูไปเปิดดูตามที่คนบอกหน้า 3 กับ 5 ของนักวาดคนนี้ เอาแค่คนนี้มันก็ต้องเป็นสไตล์การลงสีเค้าป่ะ กูจะบอกแค่ผู้หญิงในหน้า 3 กับ 5 นั่นแหละขาวสำหรับกู ขาวมากด้วย จะว่าเป็นที่สไตล์ลงสีก็ไม่ใช่ละ คือวาดมาเรย์กะดูดำอยู่ดี

เรื่องชุดนี่ช่างแม่งเหอะเอาจริงๆ ที่กูยกมาพูดแค่ว่าประโยคมึงด้านบนๆบอก มีคนวาดมาให้ดูก็โอเคแล้ว ก็เลยรู้สึกแบบอ้าวแล้วกูไม่โอเคนี่กูทำตัวมีปัญหารึเปล่านะ มันก็แค่อะไรทุกอย่างในโลกก็ต้องมีคนคริติคไม่เห็นแปลก ยิ่งงานที่เอาลงสื่อ มันไม่ใช่พอใจไม่พอใจอะไรเลย ก็แค่วิจารณ์เนื้องานจำเป็นต้องมีอารมณ์ความรู้สึกส่วนตัวด้วยรึไงวะ ก็แค่ความเห็นมั้ยนะ แต่จบๆไปเหอะรู้สึกจะลากต่อคือมันชักคุยกันไปคนบะประเด็น มองคนละมุมละ

สรุปของกูก็วนกลับไปแค่ที่เรย์กะดำแบบไม่เกี่ยวกับเทคนิคการลงสี เพราะคนนี้วาดมาแบบขาว และขาวมากด้วยก็ยังมี