Last posted
Total of 1000 posts
จากเทพเกศา ชักจะกลายเป็นนางตะเคียนละ
>>870 นี่แฟนอาร์ตซึรุฮานะ ภาพที่4 https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=61239251
แล้วก็อันนี้ผมสั้น มุมซ้ายล่างสุด https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=52715819
ลืมบอกไป หมายถึงภาพบนนะ ภาพล่างยังคล้ายกับที่กูคิดไว้หน่อย คือดูแรงๆ
>>900 เออคิดเหมือนมึงว่าในแฟนอาร์ตอันนี้ดูดีชะมัด ดีเกินไปอ๊าาาาา กูนี่มาแทบแนวก๊อยเลยเถอะมึง จุดนี้ แต่เป็นก๊อยแต่งตัวไฮโซ ซึ่งด้วยรสนิยมก็จะเป็นแนวประโคมแต่งซัดของแบรนด์โชว์โลโก้ พอแต่งมาก็ดูตื่นทองหน่อยอะไรแบบนั้น ในแฟนอาร์ตอันนี้คือแสดงความเป็นนักกีฬาที่ขาสินะ 5555 ล่ำแรง
ในแฟนอาร์ตนี้คือยุยโกะรูปหย่ายมากกกกก ใหญ่กว่าเรย์กะอี๊กกก คนวาดนี่แฟนคลับยุยโกะป่ะเนี่ย แต่ผมดำตาดำดูปกติธรรมดาสุดละในทั้งหมด
แต่อิมเมจโรงเรียนรัฐของอาโออิก็น่ารักจุงงง 5555 ทำไมตอนไปเที่ยวไม่เห็นเจอเด็กรร.รัฐเครื่องแบบน่ารักงี้มั่งหว่า
เออสงสัยว่าความไฮโซของชื่อญี่ปุ่นนี่เกี่ยวกับความเขียนยากของอักษรมั้ยวะ ชื่อเรย์กะนี่หยึกหยึยแรงมาก แลดูยาก แต่หยึยสุดคือซาราระ เห็นแล้วโว้วววว ซับซ้อน
รู้สึกคันจินี่ทำไมมันดูยังกะภาษาจีนเลยวะ
เอ๋ กูพูดประเด็นเรื่องอาจารย์มั้งได้มั้ยอ่ะ มาช้า อย่าเพิ่งว่ากูลากกลับบรรยากาศเครียด ขอนิดนึง
กูว่าประเด็นไม่ใช่เรื่องปกป้องท่านเรย์กะจากคำครหา ประเด็นอยู่ที่จะไม่ปกป้องวาคาบะจังจากการกลั่นแกล้งต่างหาก เพราะเป็นวาคาบะไง! เป็นสามัญชน ตามเซตติ้งแบ่งชนชั้นคือเป็นคนที่ทั้งโรงเรียนสามารถรังแกได้ ดังนั้นไม่สำคัญหรอกว่าใครแกล้ง เพราะไม่ว่ายังไงคนแกล้งก็สถานะสูงกว่าวาคาบะจังแน่นอน และจุดยืนของโรงเรียนเข้าข้างชนชั้นสูงชัดเจน ดังนั้นถึงได้ทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ไง
สมมติว่ามีกล้องนะ
พวกมึงมองว่าเปิดกล้องวงจรปิด = ยืนยันความบริสุทธิ์ของท่านเรย์กะ นั่นเพราะเป็นจุดที่พวกเราโฟกัสกันไง แต่สำหรับโรงเรียนแล้ว เปิดกล้องวงจรปิด = ชี้ตัวคนร้ายที่แกล้งวาคาบะ ซึ่งไม่ใช่เรื่องเลย อย่างที่บอกไปด้านบน เจตนาโรงเรียนคือจะไม่ช่วยวาคาบะ ตั้งใจปล่อยผ่านไป ส่วนเรื่องท่านเรย์กะโดนใส่ร้าย(ที่จริงเรียกลูกหลงมากกว่า) หากโรงเรียนจะทำอะไรสักหน่อยก็คือช่วยเรย์กะปัดข้อสงสัยออกจากตัว (ในกรณีนี้คือการยืนยันเรื่องออกจากห้องพยาบาล ซึ่งก็คงทำได้แค่นี้ล่ะ) แต่ไม่ใช่การชี้ตัวคนร้ายเหมือนเดิม สถานการณ์ที่ดีที่สุดสำหรับโรงเรียนคือไม่ควรเกิดการตัดสินชี้ชัดอะไร ให้คลุมเครือดีที่สุด ไม่มีชนชั้นสูงคนไหนต้องรับการลงโทษ ให้พอจะรู้กันว่าวาคาบะโดนแกล้งแต่ก็ไม่มีอะไรชัดเจนไปแบบนี้
อีกอย่าง สถานการณ์เรย์กะก็ไม่แย่ขนาดนั้นด้วย มันก็แค่ดูน่าสงสัย อาจจะเป็นคนทำก็ได้ อะไรแบบนี้ แต่แล้วยังไงอ่ะ? ถึงใช่คนอื่นก็ไม่ไปเอาเรื่องนางสักหน่อย อย่างมากก็เก็บมาเม้าว่าคิดไม่ถึง ซึ่งเอาจริงๆนะกูว่าเพราะเรย์กะกังวลมากไปเองด้วย ตัวเรย์กะใส่ใจเรื่องนี้ คาบุรากิใส่ใจเรื่องนี้ มันเลยดูเป็นเรื่องใหญ่ แต่สิ่งที่กูเห็นชัดเจนตั้งแต่วาคาบะเข้าโรงเรียนมาเลยคือ นี่มันเรื่องเล็ก ....ไม่มีใครใส่ใจเลย เฮ้ย ไม่มีใครรู้สึกว่านี่มันแย่หรืออะไรเลยนะ ทุกครั้งที่วาคาบะโดนรังแก ทุกคนเหมือนมองผ่านเป็นเรื่องธรรมดาอัตโนมัติอ่ะ ขนาดพวกเซริกะยังไม่พูดถึงเลยว่าฝีมือใครไรงี้ มีแต่คำพูดทำนองวิจารณ์วาคาบะ วาคาบะทำตัวแปลกแยกเรียกร้องความสนใจอีกแล้ว
Ky นะคะ ต่อจาก >>216-217 ฟิคคู่หูทะลุมิติ
..............…….....
หลังเห็นคาบุรากิคุยกับท่านยูริเอะ ฉันเดินออกมาเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม...
ฉันเข้าไปในห้องน้ำ แล้วยืนเงียบๆอย่างไร้เหตุผล ไม่สนใจใคร ไม่คิดอะไรอีกต่อไปแล้ว...
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่ฉันยังคงอยู่ตรงนั้น รู้สึกเหนื่อยล้าจนขยับตัวไม่ไหว...
หัวใจฉันเจ็บแปรบๆ ได้แต่ภาวนาให้มันเจ็บน้อยลง แม้เมื่อยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆก็ตาม เหตุการณ์ที่เห็นชัดขึ้นในความทรงจำ
เมื่อไหร่กันที่ฉันรู้สึกแบบนี้กันนะ...
ฉันได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย แต่ก็ดูห่างไกลราวกับอยู่คนละโลก หัวใจของฉันโหวงเหวงเหมือนไม่พร้อมจะรับรู้อะไรอีกแล้ว...
แต่เมื่อได้ยิน "เรย์กะ!" จากเสียงอันคุ้นเคย ทำฉันชะงัก หลุดจากภวังค์
ส่งท่านยูริเอะเสร็จแล้วหรือไงกันคะ...
ฉันไม่ได้ตอบรับอะไร ก่อนจะคิดขึ้นได้ว่าหมอนั่นลากเสาน้ำเกลือมาอีกแล้วหรือเปล่านั่นน่ะ!
ฉันแอบชะโงกหน้าดูสถานการณ์ แต่คาบุรากิดันบังเอิญมองมาทางนี้อยู่พอดีเลยหลบไม่ทัน
ฉันหดตัวกลับเข้าห้องน้ำหญิง หมอนั่นก็เดินตามเข้ามา! คาบุรากิ๊!!! หัดดูป้ายหน่อยสิคะ! ห้องน้ำหญิงนะเฮ้ย
คาบุรากิจ้องมองมาด้วยท่าทางตกใจ แล้วกอดฉันแบบไม่พูดไม่จา
ทำไมคะ หลงทางหรือไง
ฉันปล่อยให้เป็นแบบนั้นไปสักพักก่อนจะพูด "นี่ห้องน้ำหญิงนะคะ..."
"..."
คาบุรากิคลายกอดแล้วดึงฉันมาหน้าห้องน้ำจากนั้นก็มากอดต่อ แบบนี้ก็ได้หรอคะ!!!
ฉันมองนาฬิกาที่ติดอยู่แถวนั้นพอดี ตีห้าแล้วงั้นหรอคะ?! คาบุรากิ! นายเป็นคนป่วยนะรีบไปพักได้แล้วนะ!!!
เพิ่งฟื้นได้เมื่อวานเขาก็ออกมาเดินเพ่นพ่านแบบนี้แล้ว น่าเป็นห่วงอนาคตของหมอนี่ชะมัด นอนเฉยๆบนเตียงน่าเบื่อหรือไงกันคะ เข้าใจยูกิโนะคุงหรือยังล่ะ คราวหลังห้ามเอาหนังซอมบี้ไปให้เทวดาน้อยดูอีกนะคะ ทั้งๆที่ต้องเหงาอยู่คนเดียวทั้งวัน แล้วยังต้องมาเจอหนังแบบนี้อีก ยูกิโนะคุงกลัวมากแท้ๆ นายดูไม่ออกหรือไงกัน!
ฉันลากคาบุรากิกลับห้อง ตอนนี้เขาเดินได้ช้ากว่าฉันซะอีกนะ รู้ตัวว่าป่วยก็อย่าออกมาเดินแบบนี้สิคะ ฉันรู้สึกไม่ชินเลยสำหรับคนที่ปกติแค่เดินก็คล้ายจะเร็วกว่าตอนฉันวิ่งเร็วเต็มที่
คาบุรากิบ่นเรื่องฉันไม่กลับมาซะที ท่านยูริเอะอยู่กับนายไม่ใช่หรือไงกันคะ ฉันเลยประท้วงหน่อยๆว่าฉันกลับไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่เขาไม่เห็นเองต่างหาก!
"หะ? ฉันรู้สิว่าเธอยืนอยู่ตรงนั้น แต่ยูริเอะโลกนี้จะไม่ค่อยอยากให้ฉันสนิทกับเธอเท่าไหร่ ฉันเลยดึงความสนใจยูริเอะไว้ ให้เธอหนีไปก่อน แล้วพอฉันบอกให้ยูริเอะกลับไปเสร็จ ว่าจะเมลล์บอกเธอนะ"
เอ๋?! อะไรนะคะ!!!
ฉันตกตะลึงกับคำอธิบายเหนือความคาดหมาย
"แล้วเธอก็ไม่ตอบเมลล์ฉัน และไม่กลับมาซะทีเลยมาออกตามหาน่ะ"
ฉันมองคาบุรากิด้วยความรู้สึกมึนงง คิดอะไรตรงๆแต่ดูอ้อมโลกยังไงไม่รู้ ให้ตายเถอะ นับวันฉันยิ่งเดาความคิดนายไม่ออกขึ้นเรื่อยๆ
"นึกว่าคุยกับท่านยูริเอะเลยไม่ได้สังเกตซะอีกนะคะ"
แปลกจัง ทำไมรู้สึกดีขึ้นจากเมื่อกี้อย่างฉับพลันเลยนะ
"ตัวขนาดนั้น ถ้าไม่ได้หันหลังให้ ใครจะไม่สังเกตล่ะ ไดเอทล้มเหลวอีกแล้วใช่ไหม"
ฉันตกตะลึง กรี๊ดดดดดด เพราะนายนั่นแหละที่ทำให้ฉันเครียดแล้วก็กินหนีปัญหา! อีกอย่างพุงฉันยุบไปบ้างแล้วนะคะ!!! อย่าให้นายหลับก่อนนะ ฉันจะเอาเมจิลบไม่ได้ไปเขียนหน้า!!! ฉันอยากสาปแช่งให้เขาอกหักไปซะ แต่แบบนี้ฉันก็คานไปด้วยหรือเปล่านะ ให้ตายเถอะ ขอให้นายโดนผีอำแทนแล้วกัน!!!
ไม่ต้องมาทำท่าพยักหน้าหงึกหงิกให้ความคิดตัวเองอย่างนั้นสิ!
"ท่านยูริเอะไปแล้วหรอคะ”
ฉันเปิดประตูให้เขา แล้วถาม แต่จะว่าไปนี่ตีห้าแล้ว ท่านยูริเอะคงกลับไปนานแล้วล่ะนะคะ...
"อ่า"
ฉันมองคาบุรากิ พยายามประเมินว่าเขายังมีท่าทางอาลัยอาวรณ์อะไรไหม
คาบุรากิจ้องฉันกลับ เขาทำตาปริบๆ
"หืม? หรือว่าหึงหรอ"
ฉันชะงัก ไม่ใช่ซะหน่อยค่ะ!!! ฉันผลักคนหลงตัวเองออกไป กลับไปนอนป่วยบนเตียงนู้นไป!
ตรรกะเชื่อมโยงของหมอนี่เกินเยียวยาแล้วจริงๆนะคะ!!!
เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ คาบุรากิก็ยังคงยิ้มไม่หุบจนน่าหมั่นไส้ แววตาเป็นประกายวิบวับ ฉันเลยถือโอกาสเอาหมอนอัดหน้า เอาตอนเขาสู้ฉันไม่ไหวนี่แหละค่ะ! ขาดอากาศหายใจตายไปซะ!!!
เขากดหมอนลง ทำให้ฉันที่ถือมันอยู่เสียการทรงตัว เมื่อควบคุมร่างกายได้ ฉันรีบดีดตัวหนีออกจากเขา แล้วกระโดดถอยหลังไปแทบชิดผนัง
ฉันแทบกรีดร้อง มะ..เมื่อกี้นี่มันเกือบไปแล้ว เฉียดสุดๆ ให้ตายเถอะ! ไม่จริงใช่ไหมคะ!!!
คาบุรากิท่าทางช็อกอย่างตั้งตัวไม่ทันเหมือนกัน
เดดแอร์ผ่านไปอย่างยาวนาน จนนางพยาบาลเข้ามาแล้วพาคาบุรากิไปตรวจสุขภาพละเอียด ฉันเลยทรุดตัวลงนั่งที่โซฟา นึกถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้
ฉันลูบริมฝีปากตัวเองอย่างแผ่วเบา ถ้าฉันไม่ได้ไหวตัวทัน อาจจะจูบเขาไปแล้วจริงๆก็ได้...! ถ้าเป็นงั้นจริงคงมองหน้าเขาไม่ติดแน่ๆ
แต่ว่า...นั่นก็ถือว่าหอมแก้มหรือเปล่านะคะ พอนึกถึงความรู้สึกนุ่มนิ่มที่ริมฝีปากแล้ว หัวใจฉันก็เต้นรัว เอาหน้าซุกหมอน แต่เจ้าหมอนนี่เป็นตัวต้นเหตุนี่คะ!
ฉันโยนหมอนทิ้ง แล้วส่งเมลล์ให้คาบุรากิไว้ว่าออกไปข้างนอกแปบหนึ่ง
กลับไปกินยาลบความทรงจำที่เคยซื้อมาดีกว่านะคะ...
…………………………………………….
อีกไม่กี่วันต่อมา หมอก็อนุญาตให้คาบุรากิกลับบ้านได้ ปกติรถชนจะฟื้นตัวเร็วขนาดนั้นเลยหรอคะ... คาบุรากิเองก็ดูประหลาดใจเหมือนกัน แต่ปกติมังงะแนวนี้อาจจะไม่ได้เน้นเหตุผลอะไรกันมาก ถึงอย่างนั้นก็เถอะ รู้สึกแปลกๆเหมือนกันนะคะที่เห็นอะไรที่ดูไม่สมจริงเท่าไหร่ต่อหน้าต่อตาแบบนี้ โลกก่อนฉันถึงตัวละครหรืออะไรหลายๆอย่างจะเห แต่ว่าฉันที่ทะลุมิติมา เจอยาสลับร่าง ไม่ควรรู้สึกแปลกกับอะไรอีกแล้วมั้งคะ...
วันที่คาบุรากิออกจากโรงพยาบาล ฉันก็มาอยู่เป็นเพื่อน เขาเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ท่านพ่อท่านแม่ของเขาเลยอยากให้เขากลับไปอยู่บ้านสักระยะหนึ่ง ยังไงทั้งสองท่านก็ไม่รู้ว่าฉันหนีออกจากบ้านและอยู่ห้องข้างๆคาบุรากิล่ะนะคะ และถ้ายิ่งรู้ยิ่งน่ากังวลเข้าไปใหญ่...
เอ็นโจกับยูกิโนะคุงก็มาด้วยเช่นกัน หลังเทวดาน้อยทักทายฉันแล้วก็มองฉันสลับคาบุรากิที่เดินมาคู่กัน
“คุณพี่เรย์กะเป็นแฟนกับท่านพี่มาซายะแล้วหรอฮะ”
แฟนกับคู่หมั้นก็ใกล้ๆล่ะนะคะ ยูกิโนะคุงอาจจะไม่รู้เรื่อง เรื่องของเพื่อนนายก็ไม่เคยบอกน้องชายตัวเองหรือไงคะเอ็นโจ
“อือ ประมาณนั้นแหละจ้ะ” ฉันยอมรับแบบไม่กล้ามองคาบุรากิ หน้าร้อนผ่าวไปหมด แค่เป็นคู่หมั้นที่ผู้ใหญ่ตกลงกัน ทำไมแค่ตอบแค่นี้ถึงหัวใจเต้นแรงขนาดนี้ หรือว่าฉันอยู่ในโรงพยาบาลนานไปจนเริ่มติดหวัดติดไข้มาจากใครสักคน
“งั้นหรอฮะ...”
ยูกิโนะคุงทำหน้าสลด เอ๋ ทำไมกัน?!
เทวดาน้อยเหลือบมองที่เอ็นโจ ห๊าาาาาา?! อย่าบอกนะคะว่ายูกิโนะคุงอยากจะจับคู่ฉันกับเอ็นโจ!!!
“จริงๆแล้ว... ผมอยากเป็นแฟนกับคุณพี่เรย์กะนะฮะ!”
ฉันหันไปหาคาบุรากิ แล้วพูด “เราเลิกกันเถอะค่ะ”
“หะ?! เฮ้ย! ฉันไม่ยอมด้วยนะ!!!”
“ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมานะคะ คาบุรากิคุง” ฉันพูดยิ้มแย้ม “จากนี้ไปฝากตัวด้วยนะ ยูกิโนะคุง”
“ฮะ” ยูกิโนะคุงยิ้มรับสดใส
คาบุรากิโวยวาย ฉันหยอกล้อกับยูกิโนะคุงอยู่พักหนึ่ง คาบุรากิหน้าบูดบึ้งจนค่อยๆกลายเป็นจ๋อยเศร้าซึม เราสามคนเลยปลอบเขาว่าแค่ล้อเล่นเฉยๆ ทำตัวเป็นเด็กกว่ายูกิโนะคุงอีกนะคะ
ไม่กี่วันถัดมาฉันถูกเพื่อนๆชวนไปเที่ยวทะเลด้วยกันช่วงปิดเทอมล่ะค่ะ! ในที่สุดทุกคนก็ยอมรับฉันเป็นเพื่อนสนิทกันจริงๆสินะคะ ดีใจจังเลยค่ะ
พอฉันเล่าให้คาบุรากิฟัง หมอนั่นก็บอก "ฉันไปด้วยสิ" เอ๋?!!
"ปกติปิดเทอมไม่ได้ไปเที่ยวกับท่านเอ็นโจหรอคะ"
"หืม? อือ ชวนชูสุเกะไปด้วยก็ดี"
ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อยนะ!!!
แต่โดนสายตาคาดหวังแบบนั้นไปแล้ว จะปฏิเสธก็ดูใจร้ายไปหน่อย เลยรับคำไป
ฉันลองถามเพื่อนๆในวันต่อมาว่าคาบุรากิกับเอ็นโจไปด้วยโอเคกันไหม ปฏิกิริยาแตกฮืออย่างที่คาดไว้สุดๆเลยค่ะ สาวๆทุกคนยินดีออกนอกหน้า เริ่มเคลิ้บฝันถึงจักรพรรดิและองค์ชายในชุดว่ายน้ำ
เพื่อนๆฉันตื่นเต้นกับการเลือกชุดว่ายน้ำกันมากเลยค่ะ ก็นะ คงอยากใส่ชุดน่ารักๆให้สองคนนั้นเห็นล่ะมั้ง
"ท่านเรย์กะไม่มาเลือกด้วยกันหรอคะ"
"ฉันคิดว่าคงไม่ลงว่ายน้ำน่ะค่ะ อาจจะรอดูอีกที อีกอย่างท่านคาบุรากิบอกว่าจะมาช่วยเลือกทีหลังด้วยน่ะค่ะ..."
หมอนั่นถึงขั้นเรียกคนทำชุดว่ายน้ำมาเตรียมวัดชุด ออกแบบเป็นตัวเดียวในโลก ใช้วัสดุคุณภาพสูง การตัดเย็บที่ประณีต ฉันเองก็ไม่เคยรู้เหมือนกันว่าชุดว่ายน้ำมีแบบนั้นด้วย เพื่อนๆฉันต่างกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
แต่ว่านะ...เป็นไปได้ บางทีฉันอาจจะไม่ใส่ชุดว่ายน้ำก็ได้นะคะ
ฉันพยายามปั้นหน้าเป็นธรรมชาติ แม้ในใจน้ำตาตกในไปหลายที... ตอนนี้บุตรแห่งไขมันเริ่มเกิดขึ้นมาอีกแล้วค่ะ ถ้าใส่ชุดรัดๆแบบนั้นมีหวังเด่นชัดจนสะดุดตาทุกคน แก้ตัวยังไงก็คงทำไม่ได้ เกิดเรื่องมากไปหน่อย ฉันเลยปล่อยตัวเรื่องกิน...
ถ้าลงน้ำแล้วพุงโผล่นี่ไม่ตลกเลยนะคะ! ถ้ามีคนมาทักว่าท้อง 5 เดือนแล้วทำไมยังมาว่ายน้ำ ฉันคงช็อกกระโดดน้ำฆ่าตัวตายซะตรงนั้นเลยก็ได้... ชุดว่ายน้ำไม่คิดจะออกแบบให้ซ่อนรูปได้หรือไงกันคะ...
หลังออกจากร้าน และบอกลาเพื่อนๆเรียบร้อยแล้ว ฉันเมลล์หาวาคาบะจังคุยเรื่องการลดน้ำหนัก แต่ปรึกษาผ่านเมลล์นายตัวสำรองก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่... เลยนัดเจอวาคาบะจังเอา ทิ้งคาบุรากิไว้ที่ห้องคนเดียวสักวันแล้วกันนะคะ
จริงๆก็มีหนังสือไดเอทที่คาบุรากิเคยให้มาอยู่ แต่ถ้าฉันพูดเรื่องลดน้ำหนักกับหมอนั่นอีกล่ะก็ ต้องถูกกระตุ้นอย่างกระตือรือร้น จัดอาหารนู้นนี้ให้ แล้วตัวเองก็มากินเป็นเพื่อนเหมือนครั้งที่แล้วแน่เลยค่ะ คนเพิ่งหายป่วยมากินอะไรแบบคนไดเอทคงไม่ดีเท่าไหร่ ยิ่งอีกไม่นานต้องลงน้ำทะเลอีก เขาตื่นเต้นน่าดูเลยนะคะ เตรียมอุปกรณ์ก่อปราสาททรายไปด้วย นายเป็นเด็กหรือไงกันคะ
คาบุรากิบ่นถามว่าเมื่อไหร่ฉันจะให้ช่างตัดชุดว่ายน้ำวัดตัว รอฉันลดน้ำหนักก่อนนะคะ...
-------------- (จบตอน 44) -------------
ป.ล. อาจมีบางจุดแปลกๆ เกิดจากความง่วงของเราเองนะคะ 5555
อุ เกือบลงฟิคซ้อนกันแล้ว ดีนะที่รีเฟรชก่อน ไว้กูรอกระทู้หน้าแล้วกัน ถถถ
นอนกันหมดแล้วเหรอ กูเหงาาาาาาา มาถกท่านเรย์กะต่อกันเต๊อะ ช่วงนี้มู้เดินไวทำให้ใจเต้นตึกตัก
>>917 กูก็คิดตามนั้นล่ะ ยังไงโรงเรียนก็เข้าข้างลูกคนรวยอยู่แล้ว วาคาบะก็ต้องก้มหน้ารับกรรมไปไม่ต้องมีปากเสียง โดนแกล้งก็โดนไปสิใครสน
กูยังคิดอยู่เลยว่าในคิมิดอลที่คาบุมันออกโรงปกป้องวาคาบะแบบออกหน้าออกตาทุกครั้ง มันไม่เป็นการหักหน้าใครหลายๆคนเหรอ แบบที่มันไปตวาดใส่ท่านโยโกะ กำหมัดจะต่อยไรงี้ ถ้ามันเผลอตัวต่อยท่านโยโกะจริงๆ เรื่องจะเป็นยังไงหว่า แค่คิดก็ดูเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตละ
อาริมะตอนที่ 201 มีบทสองบรรทัด ชดเชยสองอีเวนท์ที่ไม่มีบทเลย น่าดีใจแทนเขาจริงๆนะครัช
อ้าว แบบนี้ก็ต้องเรียกอาริมะสองบรรทัดแล้วสิ โถ เอ็นโจ ขนาดบรรทัดที่ถูกกล่าวถึงยังแพ้เลยเหรอ อย่าเสียใจไปเลยนะจอมมารบรรทัดเดียว
สองคนนี้ขึ้นค่าตัว อ.ฮิโยโกะเลยให้บทแค่นั้นสินะ
ส่วนเรย์กะคือแรงงานทาสเพราะติดหนี้เงินกู้อ.ฮิโยโกะ ต้องมานำแสดงทุกตอนฟรีๆไม่จ่ายตังเป็นการชดใช้หนี้ แถมบทที่ได้ก็......
>>943 แท็ก Love ในนาโร่คงหมายถึง Love is all around ไง รักอยู่รอบตัวเรา ไม่ได้แปลว่ารักเกิดขึ้นกับเรา
เหมือนท่านเรย์กะไง คนรอบๆเขาเลิฟๆโชโจกันหมด ซากุระกับอาคิสะวะ อาโออิกับแฟน รุ่นพี่โทโมเอะกับคาซึมิ หัวหน้าห้องกับมิฮารุ อิวามุโระกับโนโนเสะ วาคาบะกับคาบุรากิ อาทันกับเบียทัน ส่วนท่านเรย์กะนั่งเป็นรูปปั้นกินน้ำแดงผูกผ้าสามสี รอให้คนมาขูดหาหวย แบ่งดวงความรักอันน้อยนิดไปให้ชาวบ้านจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือให้ตัวเอง
>>917 กูว่าวาคาบะชีวิตก็ไม่ไร้ค่าขนาดนั้นนะมึง นี่มาซะแบบยังกะชนชั้นสอง มีเด็กธรรมดาที่สติสตังปกติไม่ขี้อิจฉาที่ก็ดูเข้าข้างเพราะก็ยังมีเพื่อนนี่หว่า ที่แน่ๆพวกที่พยายามช่วยแน่นอนคือสภา เพราะนางก็คนของสภาด้วย และสภาเป็นพวกงัดกับ pivoine เพื่อสถานะที่นร.ทุกคนต้องเท่าเทียมกันหน่อย จะมองสภาเป็น nobody ของเรื่องไปเลยนี่ก็ไม่ใช่ว่ะ
เพราะไม่ได้มีใครแกล้งวาคาบะแบบรังแกหนักๆออกหน้าออกตาเลยนะ ในคิมิดอลนี่ยังดูโดนเยอะกว่าเพราะเป็นนร.ธรรมดา แต่ตอนนี้เป้าคือเล็งไปที่ของ แบบไม่ได้แกล้งจะจะต่อหน้า ถ้าต่อหน้าก็มีแต่สงครามน้ำลายแบบผู้หญิงๆที่แอบๆทำหน่อย กูว่าไม่ใช่เพราะเลี่ยงสายตาคาบุหรอก คาบุในคิมิที่มาดจักรพรรดิทรงอำนาจกว่าปจบ.คือยืนหัวโด่ก็เห็นยังรังแก คิดว่าเป็นที่ว่าวาคาบะคือหนึ่งในสภานร.มากกว่า ถ้าไม่ใช่คนของ pivoine คงไม่มีใครกล้ามาแกล้งตรงๆ ทุกวันนนี้ก็อ้อมๆและไม่ได้ออกแนวรุนแรง มีแต่คำพูดและเล่นงานของ
แล้วจะว่าวาคาบะแปลกแยกจนทุกคนตีตัวห่างก็ไม่ใช่ เพราะถ้าเป็นประเด็นนั้นจะไม่มีใครช่วยหนุนเลย แบบแกะดำของสังคม นี่คืออยู่ในสภาได้ อาจารย์ไม่ได้รังเกียจออกจะเอ็นดูด้วยดูอย่างคาบเรียนวัฒนธรรมก็ให้มีของเอากลับบ้านได้บ่อยๆซึ่งไม่ใช่เรื่องปกติ แถมเป็นเด็กเรียนเก่งที่รร.อุตส่าห์ล่อลวงเข้ามาเชิดชูมาตรฐานภาพรวมของซุยรันผ่านเงินแบบที่เรย์กะบอก รร.ไม่ลอยแพนางขนาดนั้นอยู่ละ เพราะถ้าครูเมิน เด็กธรรมดาเมิน การแกล้งนี่ไม่ต้องแอบๆละะะะ
ทุกวันนี้ที่โดนแกล้งไม่ใช่ประเด็นแปลกแยกเลยซักกะอัน อิจฉาล้วนๆ มีพวกเด็กนอกเข้าใหม่ที่อิจฉาเรื่องเกรดกับได้เป็นสภามีแบคช่วย กับนอกนั้นก็ชะนีน้อยที่อิจฉาเรื่องคาบุกับอาริมะ จะว่าไปเซตติ้งมาน่ากลัวมากกกกตรงที่สาวๆแทบทั้งรร.รุมหลงใหลคลั่งไคล้คาบุกันอะไรจะขนาดนั้น แลดูน่ากลัว แบบเสน่ห์แรงเฟร่อและโปรไฟล์ดีน่าจับ หรือผู้หญิงในเรื่องนี่มันฮอร์โมนพุ่งแรงทะลุสติสตัง สมงสมองไปหมดแล้วฟระ กูหลอน ยังกะซอมบี้ที่โปรแกรมมาแต่เป็นวิ่งตามผู้ชายแทน อาริมะก็มีแควนๆอยู่เหมือนกัน คือนี่สาวๆซุยรันนอกจากเล็งเป้าผู้ชายไว้นี่ทำอะไรบ้างมั้ยชีวิต หวาดผวากับเลเวลความคลั่งไคล้ผู้มาก
>>947 เสริมต่อจากอันนี้ พอดีลืมพิมพ์ ดังนั้นจากความคิดของกูตามที่พิมพ์ๆไปทั้ง กูว่าคนทำไม่ใช่ pivoine เพราะ pivoine มีอำนาจพอปะฉะดะกับวาคาบะได้ตรงๆ และปกติหาเรื่องก็ตรงๆพูดใส่หน้าหรือกดดันเหยียดหยามกันไป อันนี้ดูแอบๆหลบซ่อน ขนาดได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดมายังตกใจรีบหนีไป กูว่าเป็นคนที่ไม่ได้มี power ขนาดนั้น น่าจะเป็นนร.ธรรมดา เพราะงั้นประเด็นเรื่องกล้องหายต๋อมไปเลยก็ยังรู้สึกว่าเป็นการเขี่ยทิ้งเพื่อยัดซีนดราม่าเนี่ยแหละ ในความคิดกูคือถ้าอาจารย์หรือทางรร.ไปเช็คกล้องในห้องควบคุม ภาพที่เห็นไม่น่าใช่ pivoine และคงต้องมีรีแอคชั่นมั่ง นี่เลยกล้องหายไปเลยเพราะว่ากล้องหายคือเป็นจุดโหว่ แต่ถ้ามีกล้องคือจะยิ่งโหว่หนักเข้าไปใหญ่
ส่วนเรื่องคนร้ายเป็นเรย์กะนี่คิดว่ากระทั่งซึรุฮานะก็คงไม่ได้เชื่อ แค่เห็นโอกาสให้ใส่ร้ายได้ เพราะตอนหลังยังป้ายโคลนต่อไปที่วาคาบะทำตัวเอง คิดว่าใครที่กัดได้ก็ซัดไมาเลือกหมดอะแหละ มันดูตรงข้ามกับความเป็นชนชั้นสูงและ Pivoine ที่ปูมาว่ามีอำนาจไม่กลัวใคร ที่ควรซัดตรงๆอย่างตอนเรย์กะรำพัด
แล้วยิ่งถ้าคนทำเป็น pivoine สายเย่อหยิ่งฐานันดร ยิ่งควรต้องทำตรงๆเพราะกับคนบางกลุ่มพฤติกรรมเหยียดคนอื่นนี่มันเป็นอะไรที่เอาไปอวดกันได้ในหมูคนชอบแบบเดียวกันเลยอะ เหมือนเป็นผลงานชิ้นโบว์แดง ยิ่งพวกตรรกะสุดโต่งมักมีแนวคิดสุดโต่งพวกนี้อยู่ละ ไม่เห็นต้องแอบทำเลย ถ้า pivoine จริงคงเรียกได้ว่าอยากให้คนรู้จะแย่ ถ้าเป็นชนชั้นสูงแคร์ภาพลักษณ์คือไม่ทำแต่แรก จะไม่ยอมเสี่ยงหลุด ถ้าพวกแคร์ชนชั้นนี่ก็อยากทำแล้วให้โลกรู้ทั้งนั้นว่าฉันมีอำนาจพอจะทำได้ ต่อหน้ายังได้เลย แล้วอวดกันได้อีกตะหากว่าฉันเจ๋งนะ ระบบแนวคิดพวกสุดโต่งง่ายๆเลยคือนึกถึงพวกก่อเหตุวินาศกรรมกันดู บางทีแย่งกันแสดงตัวรับผิดชอบเลยอะว่านี่ผลงานฉันนนนน ฉันเจ๋งล่ะสิอะไรแบบนั้น
>>958 คราวนี้เป็นจิตวิทยาล่ะ!!!!! กูมีงานอดิเรกเวลาอ่านคนวิแคะคือบางทีมันแอบเดาอาชีพได้ไงไม่รู้ว่ะ 5555 ไม่รุ้ว่าเรียนหรือทำงานแล้วแหละ แต่เป็นแนวรู้สายความรู้ว่าทางไหน สนุกดีนะมึงเหมือนเล่นเกมทายจากคำใบ้ไงงั้น คิดว่าถูกเป็นบางคนด้วย แต่ชัดสุดคือตอนคนที่มีมาเฉลยอาชีพตัวเองนี่แหละ บางทีก็รู้สึกกูเก่งเหมือนกันนะ ถถถถถถถ
โคตรนอกเรื่องลอยออกทะเล แต่พูดมาน่าสนใจดีเรื่อง pivoine ทีนี้กูว่าถ้าไม่เป็น pivoine แต่มีแบคกิ้งดีพออาจารย์เกรงใจก็อาจจะเด็กรวยๆคนอื่นอีกป่าว แต่ไม่รู้มีแนวรวยไฮโซไม่ถึงขั้น pivoine แต่แบคดีมั้ย ถ้าอย่างของไทยก็ถ้าออกมีสีหน่อยนี่ฉะกันกับไฮโซได้สเบย 55555 แต่กูก็ยังรอเฉลยเรื่องกล้องอยู่นะ ว่าจะมีพูดถึงกล้องบ้างมั้ยเพราะรู้สึกมันเป็นจุดบอดที่ชัดเกิ๊น
หรือคนทำจะเป็นซึรุฮานะเองหว่า
>>960 กูว่ากล้องไม่มี หรือมีก็ไม่กล่าวถึงเพื่อให้เป็น force drama และปูทางไปอีเวนท์ถัดๆไปมากกว่า
จริงๆกูก็คิดแบบ >>917 นะ วาคาบะเป็นนักเรียนทุน เป็นเด็กเก่งที่มาเสริมภาพลักษณ์ให้โรงเรียนก็จริง แต่ก็ไม่ได้มีอะไรเทียบเคียงกับเด็กไฮโซๆรวยๆพวกนี้ได้อ่ะ แบ็คก็ไม่ได้ใหญ่ ไม่มีอิทธิพลทางบ้านมาปกป้อง ถ้าขุดคุ้ยไปแล้วเจอตอ มันก็ลำบากทั้งคนขุดและคนถูกขุด ก็สู้ให้มันเงียบๆไปเลยดีกว่า ไม่ต้องลากใครมาลงโทษทั้งนั้น ก็ก้มหน้ารับกรรมไปจนกว่าจะเรียนจบหรือพวกนั้นเบื่อที่จะแกล้งไปเองก็แล้วกันนะ
ที่ในนิยายมันไม่ได้แกล้งแรง แกล้งโจ่งแจ้งเปิดเผยเท่าในมังงะเพราะตัวนำการกลั่นแกล้งแบบเรย์กะไม่อยู่รึเปล่า ก่อนวาคาบะเข้ามาในโรงเรียน เรย์กะก็ใช้อำนาจบาตรใหญ่เที่ยวรังแกคนนั้นคนนี้ที่เข้าใกล้คาบุไปทั่วอยู่แล้ว พอวาคาบะเข้ามาก็ทำแบบเปิดเผยไม่กลัวใครแม้คาบุจะยืนหัวโด่อยู่ก็ตาม เพราะเคยชินจากการใช้อำนาจ ยิ่งคาบุปกป้องวาคาบะยิ่งเพิ่มเลเวลการรังแกเพราะอารมณ์โกรธ หึงหวง อิจฉาที่คาบุหันไปรักวาคาบะ
แต่พอเป็นซึรุฮานะที่มาเป็นตัวหลักในการแกล้งวาคาบะ ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ทำได้แค่เหมือนตอนโมชิดะคือนินทา ว่ากระทบ อาจจะมีไปเขียนโต๊ะเล็กๆน้อยๆบ้าง แต่ก็ไม่ถึงขั้นหนักๆอะไรเพราะซึรุฮานะก็คงรู้ลิมิตตัวเองแหล่ะว่าใช้อิทธิพลได้แค่ไหน ขืนทำมากไปกว่านี้ตัวเองแหล่ะจะซวยเอง ไม่เหมือนตอนเรย์กะในคิมิดอลที่ทำอะไรก็ได้ไม่ต้องแคร์เพราะเป็น pivoine ที่มีอำนาจล้นเหลือนี่ล่ะ
>>961 กูว่าไม่ใช่ เพราะกลุ่มซึรุฮานะเลิกเรียนออกมาเจอกันพอดี ระยะเวลามันดูน้อยไปถ้าจะวิ่งกลับห้องเรียนแล้วตีหน้าเนียนๆออกมา ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เรื่องนี้ อีกอย่าง กูว่าซึรุฮานะก็พอๆกับเรย์กะนะ ถึงจะพยายามปิดคาบุไม่ให้รู้ก็เหอะ แต่ก็เล่นงานตรงๆต่อหน้าเจ้าตัวเหมือนกัน เหมือนตอนเหน็บเรื่องผ้าขนหนูแล้วจงใจเหยียบหรือเรียกออกไปด่าแล้ววาคาบะต้องไปใส่ชุดวอร์มเพราะตากฝนอ่ะ
>>963 ก็ใช่ไง แกล้งได้ตรงๆจะจะเพราะเป็น pivoine เหตุผลเดียวที่ทำได้ขนาดนั้นในมังงะ รร.ก็ยอมให้แถมคนอื่นใน pivoine ก็ยังหนุนๆมีคอยช่วย แ้วถ้าเป็นเหมือนที่มีคนบอกว่าไม่มีบทครูสืบสวนเพราะกลัวคนทำจะเป็น Pivoine มันก็เลยวนกลับมาว่าถ้า pivoine ก็ไม่เห็นมีจุดที่ต้องแอบแกล้ง มันขัดแย้งกับ mind set ของกลุ่มคนพวกนี้ที่เซ็ตมามาก ทั้งปูเรื่องมายันย้อนไปคิมิคือเห็นชัดว่ามีหลักๆอยู่แค่ 2 ประเภท คือไม่ยุ่งอะไรไม่สนใจใครโดยสิ้นเชิง คุยกับพวกเดียวกันบ้างนอกนั้นไม่เกี่ยวกับฉัน เว้นระยะ กับอีกแบบคืออีโก้แรงและต้องการการแสดงออกเหมือนพวกกลุ่มโยโกะซังกับสาวก ที่วางตัวเป็นคนดูแลภาพลักษณ์ pivoine พวกนี้ยิ่งต้องการการแสดงออกและการยอมรับในหมู่พวกเดียวกัน ยิ่งไม่ต้องแอบๆหลบๆไปใหญ่ พอมองทุกมุมเลยแบบยังไงกูก็ว่าไม่ใช่ Pivoine ประเด็นที่รร.ไม่ออกมาสืบสวนเลยแบบ อ้าวอะไร กล้องก็ไม่โผล่ เพราะถ้าตัดความเป็นไปได้ที่เป็น Pivoine ทิ้งหน่อยมันเหลือแค่มีเด็ก pivoine อยู่คนนึงที่เจอปัญหาจากเหตุการณ์อยู่แล้วโดนมองไม่ดี ถ้าแคร์หน่อยคือไม่พยายามสืบหาอะไรเลยคือตลกไปละ ต่อให้กลัวคนทำเป็นเด็ก pivoine หรือแบคใหญ่เหมือนๆกันแต่ไม่ใช่เหตุผลเลยที่จะยุติการสืบตั้งแต่ยังไม่เริ่ม สืบไปก่อนจนรู้แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะเปิดเผยมั้ย เปิดเผยแค่ไหน หรือแสดงท่าทียังไงก็ยังได้ ไม่ใช่จบทุกอย่างตั้งกะยังไม่เริ่มนี่มันคือนอกจากกล้องหายเพื่อบังคับซีนดราม่าแล้ว ยังครูหายเพื่อส่งบทนักสืบให้เด็กๆอีกตะหาก คือเด็กจะสืบก็ได้นะแค่ช่วยให้ครูมีแอคชั่นใดๆมากกว่าเงียบหายต๋อมไปเลย ดูเอิ่ม จงใจเกินไปปปปป
กระบวนการสืบนี่มันไม่ต้องกลัวใครรู้หรือกลัวเจ้าตัวในกรณีเป็นเด็กที่ทางบ้านมีอำนาจรู้หรอก สืบสวนก็คือสืบสวน มันทำได้สารพัดวิธีที่ไม่ได้ต้องป่าวประกาศ แล้วแบบคนูนะ โรงเรียนนะ เหตุเกิดในพื้นที่ของตัวเองถ้าไม่มีปัญญาเคลื่อนไหวกันเงียบๆโดยเด็กไม่รู้นี่ก็ตลกซ้ำซ้อนจริงๆ การเข้าถึงข้อมูลหรืออะไรในพื้นที่ตัวเองมันไม่ได้ยากหรือปิดบังยากขนาดนั้นเลย ทางเดียวที่สืบอยู่แล้วเด็กคนอื่นจะรู้ได้คือต้องไปเป็นพยาธิอยู่ในสมองแล้อะถึงจะรู้ว่าพวกรร.กำลังตามสืบอยู่นะ มันไม่ได้ต้องประกาศอยู่ละ แล้วไอแบบนี้คิดว่าวันเดียวก็รู้เรื่องละ ง่ายสุดต่อให้ไม่เปิดกล้องคือมีเด็กคนไหนหายไปจากห้องเรียนโดยไม่รู้ที่อยู่ ไม่มีพยานยืนยันมั่ง อย่างเรย์กะยังไปอยู่ห้องพยาบาล คนที่หายแบบไม่มีอะไรยืนยันได้เลยมันต้องมี ครูไม่มีใบรายชื่อเด็กรึไง คือแค่กลับไปห้องพักครูก็รู้ได้ละว่าแนวโน้มมีโอกาสใครบ้าง pivoine กี่คน ถ้าในนั้นไม่มีเลยซักคนที่เป็น pivoine ก็เคลื่อนไหวได้ละ เรียกได้ว่าไม่ต้องอาศัยความพยายามหรือต้องมีแอคชั่นที่กระตุ้นให้คนสงสัยได้เลยว่ากำลังทำอะไรกันอยู่ กลับไปเจอครูรวมๆทุกคนแล้วเอาใบรายชื่อมาเทียบนี่จบข่าวทันที
สุดท้ายจุดโหว่มากสุดคือถ้าเด็กไม่ได้หายไปยาวๆเป็นหลายคาบจนดูขาด แต่เป็นขออนุญาตออกนอกห้องไปห้องน้ำหรือจะไปไหนก็ตาม อันนี้ครูต้องรู้อยู่ละว่าห้องฉันมีเด็กหายรึเปล่า ใคร ไปตอนไหน ช่วงใกล้ๆเกิดเหตุมั้ยเงี้ย
>>964 จริงๆพวกมังงะหรือนิยายแนวรั้วโรงเรียน ถ้าไม่ให้ครูเป็นตัวเอก ก็จะอยู่ในฐานะบุคคลจืดจางว่างเปล่าอยู่แล้ว เพื่อให้เด็กๆเป็นตัวเอกทำเรื่องนั่นนี่กันเอง ครูไม่มีตัวตน ไม่สามารถปรึกษาได้ ยังจะน่ารำคาญด้วยซ้ำ ก็คิดว่าครูจะไม่เข้ามามีบทบาทอะไรกับเรื่องนี้หรอก ให้เด็กทำกันไป ครูไม่เกี่ยว มีหน้าที่สอนหนังสืออย่างเดียวก็พอ
เปิดประเด็นใหม่ที่พังหนักกว่าเดิมตอนเรื่องกล้องคือเด็กที่หายไปจากห้องโดยไม่มีใครรู้ได้ยังไงนี่แหละ เอาจริงไม่ต้องสืบสาวอะไรกันเลยจริงๆว่ะ จุดเดียวจบได้ลิสต์มาทันที
กูว่ามันเป็นเพราะมุมมองของเด็กๆที่ไม่ได้ไปรู้การทำงานของครูมั้ง ถึงได้มองว่าครูไม่ทำอะไร ครูอาจจะสืบไปแล้วแต่ไม่ออกมาเปิดเผยผลการสืบ คาบุกับเรย์กะก็ไม่ได้รู้ข้อมูลอะไรกันมากมาย ก็เลยคิดว่าทั้งครูและโรงเรียนทำนิ่งๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หรือไม่มันก็จะย้อนกลับไปกรณีที่ว่าคนถูกแกล้งคือวาคาบะ โรงเรียนเลยไม่จำเป็นต้องทำอะไร สืบไปก็เท่านั้น เอาผิดอะไรไม่ได้อยู่แล้ว และเจ้าตัวคงไม่อยากเอาเรื่องคนร้ายตัวจริงด้วย เดี๋ยวมันจะยาวและจะไปกันใหญ่ ก็สู้เงียบๆกันไปดีกว่าจะได้จบๆ
พอมาตอนนี้คิดว่าอันนี้ต้องเป็นประเด็นมาม่าเส้นยาวเหนียวนุ่มที่ลากยาวววววแน่นอน เพราะเหมือนตั้งใจเซ็ตมาซะให้คนทำดูลึกลับควานหาตัวได้ยากแบบ defy logic มาเบอร์นี้ คือกะให้ดึงกันต่อไปได้ยาวๆว่าเอ๊ะอะไรยังไง ใครทำ แถมเมพเหลือเกินมาแนวทุกฝ่ายต้องมีเหตุให้สืบไม่ได้หรือสืบไม่เจอ เราว่าบทมันวางมาชัดมากละว่านี่คือประเด็นกะให้ยาว
ทำเป็นการ์ตูนความนิยมลำดับดีไปได้ ถ้าเป็นที่นิยมก็ถูกกองบก.สั่งให้ยืดเรื่อง ประเด็นที่ยืดก็เลยดูอืดๆลากยาวไปแบบไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่
KY ขอขัดนิดนึง 975ละน้า ถ้านี่ไม่ได้ข้ามอะไรไปอย่าลืมสรุปชื่อกับตั้งมู้ใหม่นะเออ
>>975 อ่ออออหมายถึงโดนคนอื่นสั่งยืด งั้นเรื่องนี้อาจจะแนวยืดสร้างดราม่าหรือเรียกกระแสก็ได้นะกูว่า ดูจากในนี้กระแสตอบรับจากดราม่าอันนี้คือพุ่งทะยานนนน~~~ ทู้วิ่งฉิวไวมว๊ากกก กูไม่รู้ว่าที่ญี่ปุ่นคือเม้นถล่มกันแบบนี้ด้วยป่าว แต่ในไทยนี่เม้นจากดราม่านี่คือเยอะจริงไรจริง 5555 อันนี้เป็นข้อดีอ่านนิยายตามเน็ตแบบออกเป็นตอนๆนะกูว่าคือคนอ่านมีเวลาคิดเยอะ ถ้าเป็นเล่มหรือพวกเวลาดูหนังโรงบางทีมันเอามาคิดอะไรต่อไม่ทันละเพราะเนื้อหามันตามๆกันเข้ามา
สำหรับกูคือจะถือว่าดราม่านี้ประสบความสำเร็จก็ได้นะเว่ยในแง่กระตุ้นยอดคนอ่าน ดูแบบพุ่งตัวออกมากันรัวๆ 555 ถือว่าผลตอบรับดีเหมือนกันอะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็กFoodแต่ในเนื้อเรื่องดันไม่มีซะงั้น!!!! [อาถรรพ์ที่14]
ไม่อัปมงคลเนอะ
ฮาเร็มของเข้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับอาหารที่หายไป!!!![ล็อกเกอร์พิศวงที่14]
โหวตกันถึง990ก็แล้วกัน อย่าเพิ่งถมกระทู้ให้ครบพันนะ
>>981 >>982 มึงแค่เข้า https://fanboi.ch/webnovel/new/
ใส่ชื่อตรงที่โหวดได้ใน Topic
ส่วน body ก็ก๊อบโพสแรกแล้วเพิ่มใส่ลิงค์และชื่อกระทู้นี้ เท่านั้นเอง
>>970 ย้อนกลับมาที่อันนี้นิดนึงว่าเพราะเป็นวาคาบะเลยคิดว่าเอาเรื่องอะไรคนทำไม่ได้ กูมองต่างว่ะ อ้างอิงจากที่อาริมะเข้ามาตอนม.ต้นคือเป็นพวกมีฐานะอะไรตามปกติ เด็กม.ต้นจะไม่ได้โดนคนอื่นเหยียด แถมอาริมะเป็นถึงประธานนร.แล้วมาแนวเรียนดีกิจกรรมเด่น ทางบ้านก็ไม่ได้ดูอ่อนด๋อยอะไรเลย ทางโรงเรียนยังเรียกไปจัดการเพราะประเด็นไปงัดกับโยโกะแห่ง Pivoine สำหรับกูตั้งแต่ตอนนั้นคือนอกจาก Pivoine แล้ว โรงเรียนไม่ได้เกรงและไม่มีความจำเป็นต้องเกรงใจเด็กคนไหนอีกไม่ว่าจะสถานะในรร.เป็นยังไง และสถานะทางบ้านเป็นยังไง ข้อยกเว้นเดียวคือ pivoine
ซึ่งถ้าตามข้างบนๆคิดมามันก็ดูไม่น่าใช่ Pivoine จริงๆ แบบการลงมือ วิธีการวิถีทางมันดูไม่ใช่ รร.ไม่จำเป็นต้องเกรงอะไรเลย คือองค์กรระดับซุยรันนี่มันก็ไม่ได้ง่อยเปลี้ยอ่อนแออ่อนด๋อยไร้พาวเวอร์ขนาดนั้นนะเว่ย ถึงจะเกีงใจ pivoine ที่เป็นพวกร่วมก่อตั้งขึ้นมาแต่เดิมและเป็นผู้สนับสนุนหลัก เหมือนเป็นตัวค้ำจุนอยู่ด้านหลัง แต่นอกนั้นคือไม่ และก็มีพาวในตัวเองเถอะ ยิ่งแบบเป็นโรงเรียนอันดับต้นๆของประเทศที่ทุกคนดิ้นรนอยากจะเข้า ขนาดตระกูลรวยยังผลักดันลูกหลานตัวเองให้เข้ามาเรียนได้ มันไม่ใช่องค์กรง่อยอะ ครูและบุคลากรก็คงไม่เบๆดาดๆขนาดนั้น
แต่สุดท้ายจบลงแบบนี้กูก็เห็นด้วยว่ามันคือการสร้างเหตุให้ไม่มีใครสามารถตามสืบคนทำตัวจริงได้ ก็คงเป็นเพราะพล็อตเรื่องน่ะแหละ คนทำคงมีบทอีกยาวและไอดราม่านี้ก็คงอยู่อีกยาวเพราะออกตัวมาแรงเหมือนเป็นปัญหาที่ไม่สามารถแก้ได้ง่ายๆ
โหวตไปแล้วเหมือนกัน ผลดูผ่านๆก็คิดว่าอันขอพรผมคนโหวตเยอะสุดละ
ว้าว อีกนิดก็ใกล้ไปมู้ใหม่แล้วสินะ
งั้น ถ้าจะไม่โหวตกันแล้วสรุปโหวตกันเลย
>>848 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ: Glue of Suiran the series: Tag food is coming season 14
โหวต /
>>855 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ :ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบผลิที่ใกล้มาเยือน ความรักกำลังผลิบาน! แต่ไม่ใช่ของเจ้าแม่หรอกนะ!(ผมลอนม้วนเส้นที่14)
โหวต ////
>>857 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ :ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
โหวต ///////////////
>> 878 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ :ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบัคของโลกใบนี้ และการต่อต้านของเหล่าวิหค [ชุดสำรองตัวที่ 14]
โหวต0
>>979 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็กFoodแต่ในเนื้อเรื่องดันไม่มีซะงั้น!!!! [อาถรรพ์ที่14]
โหวต 0
>>980 ฮาเร็มของเข้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับอาหารที่หายไป!!!![ล็อกเกอร์พิศวงที่14]
โหวต 0
ผู้ชนะคือ >>857 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ :ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14) ยินดีด้วยคะ
กระทู้หน้ามาตั้งชื่อกระทู้อีกนะคะ //ทำเสียงซากุระแบบไสยๆ
ตั้งชื่อกันเข้าไปเพิ่มพลังแห่งรักเพื่อส่งกระแสจิตไปหาฮิโยโกะซามะ
อย่าลืมถมทู้ด้วย ด้วยการมอบเสียงกรี๊ดดร๊าดให้เหล่าหนุ่มๆที่คุณเชียร์กันเถอะคะ //แอ็บเสียงท่านแม่
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております!
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ノシ *:・゚✧*:・゚✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบานพิชิตใจเธอ! [ศึกรักที่ 13]
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล (หรือถ้อยความที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
.
♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing
How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing
รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ
ตั้งล่ะ https://fanboi.ch/webnovel/3899/
เชิญถมมู้ได้
ถมมู้~~
ถ้าเจ้าแม่บินมาไหว้พระตรีมูรติเมืองไทยจะพาไปจิบชากุหลาบถวายน้ำแดง!
เอาแป้งไปปะผม เอาขนมร้านสะดวกซื้อไปเซ่น เรามาหาผมม้วนผิดด้านกันน
มานั่งรอดูเม้นปิดท้าย จากมู้ก่อนมาเป็นพิ่โว้~~ อยากรู้ของมู้นี้ 555555
ถึงหัวจะพาดเรือเอ็นโจ ถึงแขนจะพาดเรือท่านพี่ ถึงขาจะพาดเรืออาริมะ แต่ลำตัวและหัวใจอยู่ในเรือท่านอิมาริ
หาผมม้วนผิดด้าน คงไม่เจอหงอกแทนใช่มั้ยนะ...
ใกล้ปิดมู้ละมาช่วยดัน คนปิดมู้ขอฮาๆนะ
แท็ก ฟู้ด จง-เจริญ!!
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.