Last posted
Total of 1000 posts
>>757 อีห่า โม่งแตก แต่ไม่เป็นไร กูยอมโม่งแตกแค่กับมึงคนเดียว อย่าเอ็ดไปล่ะ 5555555555555555
กูก็เข้าไปในถังขยะนะ แต่ไม่มีไฟล์ให้กู restore กูเลยไปทำใหม่ด้วยการก็อปของเก่ามึงมา เอาเป็นว่าต่อจากนี้กูรับทำทั้งหมดเองนะ
ทีแรกกูว่าจะทำแค่สารบัญเอ็นโจคนเดียวเพราะกูลำเอียง แต่มือกูเผลอกดลบคาบุ อีห่า ต้องเป็นคำสาปจากไซซายะที่ต้องการให้กูอัพเดทสารบัญให้ด้วยแน่นวล และด้วยความรักและเอ็นดูต่อวาคาบะ กูก็จะทำให้ด้วยเหมือนกัน
เย้. ตอนใหม่มาแว้วววว ขอบคุณโม่งแปลล. กระโดดกอดจ้วบบบบบ!!
อ่า.. ฟินแปลกๆ เพราะเคยชิพคาบุเรยกะอยู่พักใหญ่ๆ จนมาเลิกตอนคาบุสงสัยเรยกะ. ว่าแต่เคมี2 คนนี้ดีจังเลยน้าา. เหมาะกับการตูนแก๊กดีจัง 555 เข้าขากันได้ดีขนาดนี้ขอมอบตำแหน่งตลกซุยรันให้เลยค่าาาา. ตอนหลังท่านเอ็นโจบันทัดเดียวมีตามๆ อิอิ. สงสัยอะเด้ว่าไมหายไปทั้ง 2 คนพร้อมกัน. ฮุๆๆ
ชอบๆ รู้สึกเหมือนเรือที่ตะไคร่เกาะมานานเริ่มได้ยินเสียงเครื่องยนตเตรียมออกทะเล
ตอนใหม่นี่เท่าที่อ่านคงจะสรุปได้ว่ากล้องอาจจะมีแต่โรงเรียนไม่คิดสืบเพราะกลัวกระทบเด็กเส้นใหญ่สินะ
อ่านถึงท่อนที่เรย์กะบอก วาคาบะหน้าตาน่ารักแล้วกูเผลอตบมุกให้ใจว่าถ้าน่ารักก็เก็บไว้กินเองเลยค่ะ อย่าเอาไปให้คาบุเลย มันเสียของ
ตกลงวาคาบะหน้าตาน่ารักจริงๆด้วยสินะ กูนึกว่าจะดูจืดๆเรียบๆตามสไตล์นางเอกโชโจปกติน่ะ เพราะมังงะโชโจมันจะมีอีเวนท์ประมาณว่านางเอกดูจืดๆแต่พอไปแต่งองค์ทรงเครื่องหน่อย พระเอกก็มองตามตาค้าง ตะลึงในความสวย จะมีอีเวนท์แบบนั้นในเรื่องบ้างมั้ยน้า
ตัดมาที่คาบุ เอ่อ ไม่รู้ตัวจริงดิ เขารู้กันไปถึงทวีปแอนตาร์คติกแล้วมั้งว่านายชอบวาคาบะ แสดงออกโจ่งแจ้งขนาดนั้น แถมเพิ่งจะรู้อีกว่าตัวเองเป็นต้นเหตุให้เขาโดนแกล้ง เรื่องอื่นฉลาดนัก เรื่องนี้ทำไมโง่จังล่ะคะ ท่านเรย์กะอย่ายกวาคาบะให้คนพรรค์นี้เลยค่ะ เก็บไว้กินเอง ปลูกทุ่งดอกยูริเถอะค่ะ
ปล.เอ็นโจมีบทอยู่หนึ่งบรรทัดอีกแล้ว กูควรเก็บไปใส่ในสารบัญด้วยมั้ย ถถถถถถถถถถ
จะว่าไปนายบ้าหมายังทำตามติดชีวิตเบียทริซหาท่านเรย์กะอีกปะวะ (แต่ไม่น่าแล้วมั้ง นางได้เซอบิรุสเป็นตัวตายตัวแทนแล้ว) พอเห็นคาบุส่งเมล์รัวๆนี่นึกถึงนายบ้าหมามาก่อนเลย บ้าจริง55555555
>>761 เอาจริงๆถึงไม่สืบแต่ตอนนี้มันก็กระทบเด็กเส้นใหญ่top3ของชั้นเรียนนะ ตอนนี้ท่านเรย์กะก็เป็นผู้เสียหาย แล้วคาบุรากิกับนายตัวสำรองเองก็ยังไม่เชื่อ ถ้าเรียกร้องให้สืบสวนเต็มที่ก็น่าจะได้อยู่ เพราะไม่มีใครใหญ่กว่านี้แล้ว
ถ้าเรื่องที่ท่านเรย์กะถูกสงสัยว่าเป็นคนร้ายไปถึงหูท่านพ่อ ท่านแม่ ท่านพี่ หรือบ้านเอ็นโจ(ที่ถูกยูกิโนะคุงงอแงใส่) ก็ไม่น่าจะอยู่เฉยนะ โดนกดดันแน่ๆ
มานั่งคิดๆดู. เรยกะเนี่ยเป็นคนคิดอะไรคนอื่น(ที่ฉลาดๆ)จะรู้สินะ ประมานว่าเก็บสีหน้าไม่เก่ง. แต่บรรดาเพื่อนๆชนชั้นสามัญรอบๆดันติดฟิลเตอรเลยไม่รู้ความจริง. ที่นี้หลังจากนี้จะมีโมเม้นตของคาบุเรยกะมากขึ้น. คุณแม่ของคาบุเองก็ชอบเรยกะที่โดเด่นตรงที่ไม่มีท่าทีอยากจับลูกชายตัวเองแบบเด็กผู้หญิงคนอื่นรอบๆ ก็คงจะประทับใจเรยกะอยู่พอสมควร. ด้วยความที่รูปร่างฐานะเหมาะสมแถมยังสนิทกัน. สรุปว่า. งานหมั้นของคาบุเรยกะจะต้องเกิดขึ้นแหงๆ
ที่นี้ขึ้นอยู่กับฝ่ายคาบุแระว่าจะยินยอมรึเปล่า เรยกะคัดค้านแหงๆ. แต่ไม่รู้จะมีคนยอมป่าววเพราะดูคุณพ่อแม่จะปลื้มบ้านคาบุมากๆ. ถึงเรื่องเล็กน้อยจะรักตามใจเรยกะแค่ไหนแต่เรื่องใหญ่นี่ไม่แน่. แต่คุณพี่จะต้องช่วยคุณน้องแน่ๆ อืมๆ. ที่นี้คาบุจะต้องอ้างว่าแค่หมั้นเอง. หมั้นไปก่อนค่อยยกเลิกก็ได้ ระหว่างนี้ขอใช้เวลาจีบวาคาบะไปก่อน. แต่ความจริงคือหลงรักเรยกะไปอย่างไม่รู้ตัว. จุดนี้เป็นจุดที่ทำให้เอ็นโจทนไม่ไหวต้องบอกความรู้สึกตัวเองออกมา เดาว่าเป็นหลังจบมปลายแหงๆ. เอิ้กก กุเมากาวแระ
>>766 พวกอีเวนท์ใหญ่ๆในเรื่อง มันก็เป็นไปตามไทม์ไลน์คิมิดอลอยู่แล้วน่ะ คาบุอกหัก บอกลายูริเอะ ไปจีบวาคาบะ อีเวนท์หลักๆพวกนี้เป็นไปตามต้นฉบับหมด ต่างแค่ระยะเวลาที่เกิดกับรายละเอียดปลีกย่อย กูว่ายังไงก็เกิดงานหมั้นนั่นล่ะ สิ่งสำคัญคือความรู้สึกของเรย์กะกับคาบุจะเปลี่ยนไปทางไหน
>>761 กูรู้สึกว่าเป็นเหตุผลที่อ่อนมาก เพราะเรย์กะตกเป็นผู้ต้องหา กลายเป็นผู้เสียหายด้วย คาบุ เอ็นโจ เรย์กะนี่แทบยึดครองโรงเรียนกันได้อยู่แล้ว จะยื่นเรื่องขอให้สอบสวนใครจะกล้าขัด เรย์กะเองก็ Pivoine คนนึงเหมือนกันนะ
ทางโรงเรียนกลัวไปเจอตอ แต่ไม่เกรงใจเรย์กะกันเลย แปลว่าคงมีสมมติฐานในใจว่าเรย์กะนั่นล่ะทำ เลยไม่กล้าเปิดกล้องงัดหลักฐานออกมา แบบนี้ก็ยิ่งดูแย่เข้าไปใหญ่
ไม่รู้สินะ. ตั้งแต่เรื่องล้างมือ คาบุรากิขอแฮนครีม เรยกะมีแฮนครีม ยี่ห้อที่เรยกะใช้คาบุดูพอใจ. คือกุแอบรู้สึกว่า. อิสองคนนี้มันคู่กันมากๆ.
>>770 จริงๆ ถ้าพูดถึงเรื่องรสนิยมความหรูเริ่ด คาบุกับเรย์กะเข้ากันดีมากๆ นะ ตั้งแต่เรย์กะไปงานเลี้ยงบ้านคาบุแล้วซื้อช็อกโกล่าไปฝาก คาบุกินแล้วถูกใจ ขนมที่ซื้อไปฝากเด็กๆ ห้องเปอติต์ คาบุก็ทำท่าสนอกสนใจมีคอมเมนต์จนเรย์กะต้องปรามๆ ในใจว่ามึงอย่ามาตีสนิท ถถถถถถ ห่วงกลที่ซื้อให้ยูกิโนะ คาบุก็ติดใจเล่นจนไม่หลับไม่นอน กูว่าถ้าคาบุมันเกิดคิดได้ขึ้นมาเมื่อไหร่ เรือคาบุมีหวังติดเครื่องไนโตรวิ่งฉิวเหมือนกัน
ต่อจากข้างบน จริงๆ กูเรือเอ็นโจนะ อยู่ดีๆ บ่อนทำลายเรือตัวเองไมวะ //ซับน้ำตาชูสุมอยของบ่าว
กูแอบคิดให้จอมมารนิดนึงว่าที่เมล์มาพอดีนี่ไม่ใช่อะไรนอกจากความหึงส่วนตัว ที่สโมสรอาจจะเงียบๆ นินทานิดๆ หน่อยๆ จอมมารกูขยายความเมล์ตามแม่ง
โอ้วววว ขอบคุณโม่งแปลมาก ตอนนี้แม่งน่ารักกก พวกโรงเรียนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เรื่องการแกล้งกันจริงๆด้วย คาบุเนี้ย รีแอคชั่นนางน่ารัก เป็นคนตรงๆสินะแหม่ การส่งเมลล์เปล่าทุก5นาทีก็เกินไปนะคะ~~
ส่วนฟิคซึรุเนี่ยสุดยอดดดด ชอบจุงๆ มึงเขียนดีมากเลย
หลังจากนี้คิมิดอลก็จะกลายเป็นโชโจบ้างแล้วสินะ อื้ม สรุปเรื่องนี้มีแท็ก food ประกอบเฉยๆสินะ /หยอดน้ำตาปลอม
อ่านตอนแปลล่าสุดล่ะรู้สึกงี้เลยอ่ะ ' อ่า เรื่องนี้มันโชโจแหละน้าา ถ้าไม่เกี่ยวกับเรย์กะ มีความโชโจเยอะแยะเลย ' 5555555 สงสารท่านเรย์กะเบาๆ แต่นี้ชอบผช.แนวคาบุรากินะ ทุ่มเท มุ่งมั่น จริงจัง//ไม่นับเรื่อง...ก็เยี่ยมไปเลย
นี้แอบคิดเบาๆว่า ไม่ใช่ว่าแม่สื่อได้เองหรอกน้าา 5555 //โดนท่านจอมมารลากไปสั่งสอน
เมื่อก่อนกูเรือเอ็นโจนะ แต่ตอนนี้อยู่สภาวะเป็นกลางขึ้นเรือไหนก็ได้แต่เน้นเรือท่านพี่กับนายตัวสำรอง5555 บทเอ็นโจน้อยจังค่ะ ถึงจะรู้ว่าหลังๆเดี๋ยวก็โผล่มาเยอะ แต่ตอนนี้โผล่มาทีละประโยคก็ไม่ไหวนะ..
จอมมารคงไปถล่มบ้านกิกี้ลูกจ๊อกที่ริอาจจะมาเป็นตัวร้ายกลั่นแกล้งเรย์กะอยู่น่าเลยออกได้ทีละบรรทัด ถถถ
ตอนล่าสุด มีพิมพ์ ซึรุฮานะ เป็น ซึระฮานะ นะโม่งแปล
หลังจากมีเรื่องคุณยุยโกะกูสละเรือเอ็นโจไปขึ้นเรือคาบุยาวๆ ชอบผู้ชายแสดงออกชัดเจนไม่ใช่มัวแต่กั๊กอมพะนำ
แต่เรย์กะร้ายสมเป็นบอสฝ่ายหญิงจะปล่อยข่าวใส่ร้ายซึรุฮานะแล้ว ความแกะแค่งานอดิเรกตัวจริงยังเป็นกาลีที่พร้อมพิโรธสินะ
>>770 จะบอกว่า กูเคยโดนมุกนี้กับผู้ชายญี่ปุ่นนนน 5555 ล้างมือแล้วขอแฮนด์ครีม หรือเวลาเดินเยอะมีเหงื่อก็มาเนียนขอกระดาษทิชชู่ มือเลอะมาขอทิชชู่เปียกมั่ง เจลล้างมือมั่ง เคยคิดแบบอะไรกันวะพวกหนุ่มญี่ปุ่น ดูสำอางค์แต่ไม่พกของ จนเพื่อนผู้หญิงญี่ปุ่นเคยเฉลยว่ามันเป็นวิธีเล็คบุคลิกว่าผู้หญิงดูเนี้ยบเรียบร้อยแค่ไหน ถถถถถ อย่างถ้าขออะไรพวกนี้แล้วไม่มีคือจะโดนทดคะแนนติดลบในใจไปจ้า ว่ายัยนี่ช่างดูไม่เป็นกุลสตรีเอาซะเลย หนักสุดคือทิชชู่ แบบถ้าขอแล้วไม่มีพกคือภาพพจน์เสียมาก อ่านเจอแล้วกูขำาาาาา แบบแอ๊ะ อะไรกันนะ
กูกำลังอธิษฐานอย่างแรงกล้ามากให้มีคนสอยนางลงจากคาน
กูจะรอพระเอกที่อาจปรากฎตัวตอน400!
รู้สึกเรื่องกล้องไม่เคลียร์อยู่ดีว่ะ เพราะถ้าอยากยืนยันว่าบริสุทธิ์คือไปขอดูเองก็ได้เลยนี่ หรืออย่างทางโรงเรียนเกรงใจ คิดว่าเรย์กะเป็นคนต้องสงสัยอันดับ 1 แล้วเจ้าตัวปฏิเสธ ถ้าเกรงใจจริงคือกลังมีปัญหากับตระกูลคิโชวอินก่อนเลยดีกว่ามั้ยนะ มโนภาพมาแบบเรย์กะกลับบ้านแล้ววิ่งไปร้องไห้ซบกับอกท่านพี่ว่าถูกใส่ร้าย ใครๆก็มองไม่ดี ที่บ้านคิโชวอินต้องเอาเรื่องอยู่ละแน่นอน นี่มีความแบบพยายามจะซุกประเด็นไปเงียบๆไงไม่รู้อยู่ดี
>>788 กูเคยมีโมเมนท์โดนเพื่อนแกล้งนะ อารมณ์ตอนนั้นคือกูไม่อยากให้ผู้ใหญ่รู้ว่ะ อารมณ์เรื่องคือเด็กโดนกระทำคนกระทำก็เป็นเด็กจะวิ่งไปฟ้องให้ผู้ใหญ่แก้ปัญหารู้สึกตัวเองขี้แพ้ นั่นคือมายด์เซ็ตที่กูคิดตอนเป็นเด็กนะ
เลยรู้สึกไม่แปลกที่ในเรื่องไม่พูดให้ผู้ใหญ่เช็คกล้องอ่ะ แล้วยิ่งผู้ใหญ่ไม่ค่อยอยากให้เช็คด้วย กรณีนี้ไม่ใช่แค่เช็คแล้วเรย์กะที่เป็นผู้ทรงอิทธิพลจะรอดแต่เป็นกรณีที่ถ้าเกิดคดีอะไรขึ้นอีกแล้วโรงเรียนพยายามจะปิดไม่รู้ไม่เห็นคนก็จะยกมาว่าทำไมกรณีนี้ยังเช็คเลย คือคนรู้ในเชิงปฏิบัติว่ามันมีชนชั้นแต่โรงเรียนก็คงไม่อยากทำให้เห็นความต่างชัดขนาดนั้นอ่ะ
อีกอย่างที่กูคิดว่าสำหรับเด็กการวิ่งไปบอกผู้ใหญ่ให้แก้ปัญหาดูขี้แพ้ มันก็จะสืบเนื่องไปถึงบารมีของเรย์กะหัวหน้าฝ่ายหญิงด้วยว่าเรื่องแค่นี้จัดการเองไม่ได้ต้องให้ทางผู้ใหญ่(ตระกูล)ตัวเองมาลงมือ บารมีในตัวเรย์กะก็จะต่ำลงซึ่งอย่างที่เห็นว่าเรย์กะรักษาอำนาจตัวเองจะตาย
>>771 คิดเหมือนกันเบยว่าสองคนนี้รสนิยมดูไปกันได้มากอะ อะไรๆที่ทั่นเรย์กะเลือกมาและเลือกใช้นี่ดูถูกใจทุกสิ่ง 5555 ฟุ้งซ่านเลยกู รอวันที่รู้ตัวถึงความ harmony นี้ ขนาดแฮนด์ครีมยังชอบนี่แอร๊ยยยย หาที่ชอบตรงกันยากนะ ไม่ใช่ว่าดูคุณภาพดีก็โอไปหมด เพราะกูเองเป็นสาวกแฮนด์ครีม ลองใช้ทุกแบบที่คนชมคนรีวิวกันว่าดีๆ ของดังของฮิต น้อยชิ้นมากที่จะตรงรสนิยม มันมีเรื่องเท็กซ์เจอร์ ความมันหลงเหลือ ความหนืดหรือเหลว ความชุ่มชื้นแบบมาแนวน้ำหรือออยล์ แต่ละคนก็ชอบไม่เหมือนกันและมือก็ต้องการคนละแบบแล้วแต่สภาพผิว ไปยันกลิ่น ยิ่งผู้ชายนี่หาให้ถูกใจยากอยู่ คือจะซื้อแฮนด์ครีมให้พ่อรู้สึกชีวิตลำบากกว่าเลือกให้ตัวเองแบบตระเวนลองใช้ซะอีก 55555 รสนิยมแลดูไปกันได้
>>788 กูก็ว่างั้นแหล่ะ ดูมันเป็น force drama ที่พยายามเล่นใหญ่เกินไป ไม่มีใครพูดถึงเรื่องกล้องด้วย ปล่อยเบลอไปหมด ให้คนเขาคิดว่าเรย์กะก็ยังเป็นคนร้ายอยู่จนกว่าจะจับคนร้ายตัวจริงได้ ถึงใครต่อใครจะพากันออกมายืนยัน แต่ถ้ากูเป็นคนนอก ไม่ได้รู้จัก ไม่ได้สนิทอะไรกับเรย์กะ กูคงมองว่า ใช่สิ เพื่อนกันก็ต้องเข้าข้างกันนี่นา อวยเข้าไป ปกปิดกันเข้าไป ก่อทัศนคติแง่ลบอย่างแรงเลยนะ
>>789 กูเคยเจอแต่ตอนเรียนมีเพื่อนคนนึงของหาย แล้วเป็นชิ้นที่ชอบมากเหมือนแบบญาติผู้ใหญ่ให้มาเป็นรางวัลหรือของขวัญอะไรซักอย่าง ดราม่าหนักมากกกก พ่อแม่เจ้าตัวรู้ได้เองจากความซึม พอมีประชุมผู้ปกครองเรื่องประเด็นนี้มีแต่คนโหวตให้เช็คกล้องอะ พ่อแม่เพื่อนที่ของหายก็อยากรู้คนทำ พ่อแม่คนอื่นก็มั่นใจในลูกตัวเองจนอยากให้พิสูจน์ชัดๆทั้งงั้นว่าลูกชั้นเด็กดี สรุปเช็คกล้องแล้วเจอด้วยนะ เป็นลูกแม่บ้านประจำตึก อันนี้คือเคสที่เกี่ยวกับของเหมือนกันอะเลยอิงมา เพราะที่เจออันอื่นนี่มีแบบคนโดนเพื่อนชนตกบันไดเตี้ยๆแต่พอดีหัวลงเลยหัวแตก อันนี้คือแนวเจ็บตัวก็เข้าใจว่าไงก็ต้องเช็คอะ แต่พ่อแม่คนเจ็บคือมาแนวดราม่าควีนจ้าาา ต้องการเช็คว่าอุบัติเหตุหรือจงใจผลัก ตอนนั้นคือแค่ม.1 มันคงไม่มาเป็นเรยาอะไรกันขนาดนั้นในความคิดกู แต่ก็เช็คอยู่ดี นอกนั้นเวลาทรัพย์สินของโรงเรียนอันไหนเสียหายก็เช็คว่ะ กูมองว่าล็อคเกอร์นี่ก็ใช่นะ คือไม่ได้เช็คเรื่องเรียกค่าเสียหายหรืออะไร แต่เป็นประเด็นแบบเด็กต้องมีจิตสำนึกส่วนรวม มีความรู้ตัวและรับผิดชอบระมัดระวังในการอยู่ร่วมกันแนวนั้น สรุปคือสมัยเรียนกูนี่มีอะไรก็กล้องๆๆ 5555
เออเพิ่มอีกอย่างว่ามันไม่แค่ปัญหาเด็กทะเลาะกัน แต่มันกระทบชื่อเสียงครอบครัวนะ อย่างมาก
>>793 กูว่าคนเป็นครูก็ไม่น่าด่วนสรุปขนาดนั้นมั้ง เพราะโอกาสมัน 50/50 แล้วเป็นประเด็นอ่อนไหวมากทั้งคู่ คือถ้าทำจริงไปคุ้ยต้องงัดข้อกับทางบ้านก็ใช่ แต่โอกาสอีก 50% ซึ่งมันเป็นการเสี่ยงที่ความเสี่ยงสูงป๊ายยยย ครึ่งๆใครจะกล้าด่วนสรุปมโนเอง เพราะอีกครึ่งความเป็นไปได้คือไม่ใช่ แล้วสังคมรอบตัวดูคิดไปไม่ดี มันคือเสียชื่อไปยันตระกูล กลายเป็นประเด็นใส่ร้าย ในเคสที่เป็นผู้บริสุทธิ์นี่ผลกระทบที่จะตามมาจากทางบ้านแรงกว่าอีกนะมึง ใครจะไปชิบให้ลูกโดนงี้ แล้วเสียทั้งบ้านว่าเลี้ยงมางี้สินะ ทัศนคติแบบนี้สินะ แล้วบ้านทำธุรกิจด้วย โคตรพีค ชื่อเสียงความน่าเชื่อถือมันสำคัญมากนะ ถ้ามีแบบครูไปแอบเปิดดูก็ว่าไปอย่าง ซึ่งดูหลังฉากก็ได้ป่ะวะ แอบเช็คก่อนเงี้ยว่าใคร ถ้าใช่ pivoine ก็เงียบๆไปได้ ถ้าไม่ใช่ขึ้นมาก็ควรซัดเลยได้อยู่ละ แถมต่อให้ pivoine แต่ไม่ใช่เรย์กะ ก็ออกมาแสดงท่าทีอะไรบ้างก็ได้ ตามความเป็นจริงถ้าปล่อยเท่ากับผลักภาระทั้งหมดไปที่เด็กคนเดียว ทั้งแบกรับคำครหาของสังคมด้วย จรรยาบรรณนี่แตะจุดวิกฤติในวิชาชีพ
>>795 กูเดาจากตอนล่าสุดที่บอกว่าโรงเรียนก็ปล่อยเบลอๆเงียบๆไม่ได้คิดจะหาคนร้ายนั่นล่ะ โอกาสที่จะไม่เปิดกล้องเช็คมีสูงมากเพราะกลัวจะไปป๊ะกับลูกท่านหลานเธอคนไหนเข้า เรย์กะเนี่ยมีหลักฐานคามืออยู่ในที่เกิดเหตุ ใครเห็นแบบโง่ๆ ไม่รู้จักคนนี้ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยก็ต้องคิดว่าอีนี่คนร้ายแหงๆ ขนาดคาบุที่รู้จักกันมาเป็นสิบปียังสงสัยไขว้เขวเลย ต้องให้คนอื่นไปยืนยันถึงจะเชื่อ
ส่วนประเด็นอื่นๆกูก็เห็นด้วยอยู่นะ ถ้าแอบไปเช็คกล้องจริง แล้วเป็นนักเรียนอื่นทำคงออกมาลงดาบเรียกพ่อแม่มาคุยหรือลงโทษอะไรก็ว่าไปแล้ว แต่นี่ก็ดูเตะถ่วงอะไรไปเรื่อย ไม่ได้สนใจจะหาคนร้ายอะไร กูคิดว่าทางโรงเรียนคงปักใจเชื่อว่าเรย์กะทำว่ะ เหมือนผลักภาระให้เรย์กะทุกอย่างแล้วปกปิดว่า Pivoine มีอำนาจล้นเหลือ ไม่ควรไปแตะต้องยังไงก็ไม่รู้ดิ
ทุกอย่างแม่งพอดีเกิ๊น คงเพราะวาคาบะเป็นลูกสามัญชนด้วยล่ะมั้ง ใครจะแกล้งก็เลยปล่อยเบลอ
>>791 force จริงมึง ไม่อยากให้มีงี้เลยยยย นี่นึกถึงสายคริติควิเคราะห์วิแคะในเรื่องที่อ่านกันละเอียดๆแล้วออกมาปลื้มปริ่มกับรายละเอียดในเรื่องกัน พอมาเจอรูโหว่เบ้อเริ่มในพล็อตเรื่องแบบนี้คือเฟลกันมั้ยหว่า กูอ่านไม่ละเอียดขนาดนั้นกูยังรู้สึกเสียดายเลย 5555 เหมือนดูหนังโปรดักชั่นดีงาม ดีเทลแจ่มแมวทุกรายละเอียด แต่พลอตเรื่องดันมีรูในจุดที่ไม่น่ามีเพื่อสร้างฉากบังคับซัมติง ออกจากโรงมาคือรู้สึกไม่สุดทันที ฟินแบบค้างคาอยู่ครึ่งทาง เหมือนอีกนิดก็สมบูรณ์แบบแต่ดันพลาดจุดที่แบบ ไม่น่าเลยยยย พวกความพยายามสี้างปมประเด็นดราม่านี่ตัวทำลายงานเลย เพราะดราม่ามันมักมาควบกับความสมจริงที่อ่อนแอ
>>797 พีคหนักขึ้นตรงที่ห้องกล้องวงจรปิดมันก็มิดชิด ต่อให้ครูไปดูก็ไม่มีใครรู้นี่เสะ ถ้าไม่ไปเช็คเลยคือพังหนักข้อ ไม่อยากเช็คในห้องคือถอดเม็มไปเปิดดูในคอมส่วนตั๊วส่วนตัวตัดการเชื่อมอินเทอร์เน็ตทั้งหมดก็ยังได้ ดูเป็นหนังจารชนไปมั้ยหว่า แต่คือมันทำได้ไง มันมีหลายทางด้วย เลยรู้สึกโดนยัดเยียดฉากนี้
กูคิด 2 แบบวะ คือพวกอาจารย์คิดว่าท่านเรย์กะอำนาจเยอะอยู่แล้ว จะแกล้งจริงก็ไม่เห็นเป็นไร คนอื่นก็แกล้งวาคาเบะจังกันเยอะแยะ
กับอีกทางคืออาจารย์ไปเปิดดูกล้องมาแล้ว แต่คนที่แกล้งเองก็ดันเป็นคนใหญ่คนโตไม่ควรไปแตะเหมือนกัน เลยทิ้งเงียบ
>>801 กูกำลังนึกว่าคนใหญ่คนโตในเรื่องมันใครบ้าง
-ท่านโยโกะ...ไปเรียนมหาลัยแล้ว คงไม่แยกร่างมาเขียน แต่อาจจะบงการเด็กๆในสังกัด
-ท่านฟุยุโกะ...บทไม่มากพอ บอกไม่ได้ว่าเป็นคนยังไง รู้แค่เหมือนสาวสมัยเฮอัน
-ท่านซาราระ...จะสนอย่างอื่นนอกจากหนังสือเรอะ
-ท่านเอมิริ...หายไปยาวๆตั้งแต่ประถม หรือจะรีเทิร์นมามีบทตอนนี้ แต่ถ้าเป็นคนร้ายตัวจริงก็โครตน่าสงสาร บทก็มีแค่กระจึ๋งนึงพอๆกับดวงความรักของท่านเรย์กะ ยังจะถูกให้รับบทคนร้ายอีกแน่ะ
นอกนั้นก็ปลาซิวปลาสร้อยไม่อยู่ในสายตา
>>795 ต้นฉบับคิมิดอล เรย์กะเองก็ใช้อำนาจ pivoine แกล้งคนนั้นคนนี้ไปทั่วอยู่แล้ว ไม่ใช่แค่วาคาบะ คงไม่ได้สนใจเรื่องชื่อเสียงตระกูลอะไรหรอก ออกแนวฉันมีอำนาจจะทำอะไรก็ได้ ฉันจะแกล้งใครก็ได้ โดยเฉพาะยัยสามัญชนนี่ เป็นชนชั้นอภิสิทธิ์ใครๆก็มารุมล้อมเอาอกเอาใจ ทำอะไรอาจารย์ก็ปล่อยผ่าน พออยู่ในนิยาย ถ้าเรย์กะทำแบบนี้ ต่อให้ไม่ได้ทำจริงก็เหอะ ทุกคนก็พร้อมปล่อยผ่านอยู่ดี เพราะยังไงเรย์กะก็เป็น pivoine
กูว่าที่เขาไม่สืบสวนต่อก็คงเพราะคิดว่าเรย์กะทำนั่นล่ะ เกิดเปิดกล้องมาเจอว่าเรย์กะทำจริงก็จะอิหลั่กอิเหลื่อกันทั้งสองฝ่าย ลงโทษก็ไม่ได้ ทำอะไรก็ไม่ได้ สู้ไม่รู้ความจริงดีกว่า ไม่ต้องไปสืบอะไรให้เมื่อย หมดเรื่องหมดราว
>>806 สุดท้ายมันถึงจบล้มละลายไงมึง ก็คือนิสัยแบบนั้น ทางบ้านก็ไปพร้อมกัน จุดจบมันเห็นอยู่ชัดๆว่าไม่ใช่ความรุ่งเรือง หรือถ้าไม่ได้ทุจริตเองแต่เป็นพนักงานคนอื่นทำแล้วโบ้ย การที่ไม่มีชนชั้นสูงคนไหนมาช่วยแก้ช่วยยื้อคดี ก็เพราะเครดิตตระกูลนี้มันไม่ดีไง ปกติการล้มละลายไม่ได้เกิดขึ้นง่ายถ้าไม่ได้หนักหนาสาหัสจริงๆ ยิ่งตระกูลใหญ่ตระกูลดังมันมีเรื่องคอนเนคชั่น และคนที่อยากจะคีพคอนแทคเอาไว้ เป็นคนแสดงตัวว่าชั้นอยู่ข้างตระกูลนี้ ก็สนเรื่องเครดิตกับลุคของตระกูลนั้นๆอยู่ละ ถ้าลุคดีคบกันไว้ก็ดีตาม ถ้าฉาวก็ฉาวตามกันไป เวลามีเรื่องเน่าๆเสียเครดิตจริงคนในสังคมถึงได้ตีตัวออกห่างไง ถามว่ากระทบอะไรถ้ายังใกล้ชิดกันอยู่ ก็ไม่มีประเด็นอื่นนอกจากกระทบภาพลักษณ์และชื่อเสียงตัวเองให้โดนฉุดลงโคลนไปด้วย เครดิตมันคือเรื่องสำคัญมาก แล้วในปัจจุบันที่ไม่ได้ทำตัวแบบนั้น ในตระกูลก็ดูโอเคดีดูจากตอนงานเลี้ยงบริษัท ไม่ได้มีสภาวะง่อนแง่นขาดความน่าเชื่อถือหรือภาพลักษณ์ตก จู่ๆจะให้มาตกเพราะเรื่องแบบนี้แล้วปล่อยๆไปไม่เคลียร์ตัวเองนี่ไม่ใช่ละ
>>806 ลืมเรื่องประเด็นกล้อง มันไม่อึดอัดสองฝ่ายหรอกเพราะตอนเปิดด฿ก็ไม่ใช่ว่าจะต้องประกาศว่าในวาระดิถีอันดีนี้ มีฤกษ์งามยามดีที่กูจะดูกล้องแล้วนะจ๊ะ จึงขอประกาศให้ทราบได้โดยทั่วกัน--- มันไม่ใช่เรื่องต้องป่าวประกาศ แล้วเหมือนบนๆว่าไม่ใช่อะไรที่จะมีคนรู้ว่าไปดู เพราะมันก็อยู่ในห้องคอนโทรลอยู่ละ เป็นส่วนเกี่ยวกับความปลอดภัยในพื้นที่ซึ่งไม่ใช่ที่ที่คนนอกเข้าได้นะ Staff only กันทั้งนั้น แล้วในหมู่สตาฟก็ไม่ใช่ทุกคนเข้าถึงส่วนบันทึกภาพได้ เป็นข้อมูลที่เป็นความลับในหมู่ข้อมูลลับเฉพาะเลยเถอะ
กูกลัวว่าเรื่องของเด็กๆนี่มันจะส่งผลกระทบในวงกว้างน่ะซี ถ้าเกือบล้มละลายนี่แม่ง น่าจะมีตัวดึงไว้อยู่ แต่ถ้าเรื่องนี้ทำให้ทุกอย่างแย่ลงกูก็เฟลอะ ทำตัวดีมาตั้งนาน มาเสียเพราะมีคนเข้าใจผิด
อ่านแล้วกูสตั๊นท์กับ 2 ความเห็นนี้สุดละะะะ พีคจ้ะพีค
รางวัลแรกมอบถ้วยให้กับ >>801 กับประโยคอาจารย์คงคิดว่าแกล้งจริงก็ไม่เห็นเป็นไร คนอื่นก็แกล้งกันเยอะแยะอยู่ละ ---- เฮ้ยยย มันไม่ใช่ป่ะวะ นี่เป็นเค็นเคียวเวอร์ชั่นดิสโทเปียชิบหาย ต้องโลกแบบไหนที่ครูอาจารย์จะมีทัศนคติแบบนี้ แล้วเด็กที่เรียนจะเป็นไงวะ สงสัยเป็นโรงเรียนครองแชมป์โลกเด็กฆ่าตัวตายแหง
รางวัลที่สองคือ >>806 กับประโยคไม่ต้องสืบอะไรให้เมื่อย หมดเรื่องหมดราว ----- กูกลัววววว ถ้าซักวันกูอยู่ในสถานะผู้ถูกกระทำหรือแพะหรือใดๆที่ไม่ใช่คนทำผิด แล้วเจ้าหน้าที่บ้านเมืองหรือบุคคลที่รับผิดชอบคิดงี้นี่แม่งพีคสัสๆ ฟินาเล่~เลยข่ะชีวิตกู
>>813 ที่ญี่ปุ่นมีแบบนี้จริงๆนะ การbullyเขาน่ากลัวมาก นานๆทีก็มีข่าวเด็กญี่ปุ่นฆ่าตัวตายมาเป็นระยะๆ
มันมีหนังญี่ปุ่นที่เป็นสาวเกลโดนพักการเรียนแล้วยอมมาเรียนพิเศษตามที่แม่ขอ ไปๆมาๆนางได้กำลังใจจากครูสอนพิเศษเลยตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนสอบติดม.เอกชนเบอร์หนึ่งได้อะ แรกๆตอนเด็กๆก็โดนรังแกหนักเหมือนกัน ขุ่นแม่ไปเอาเรื่องถึงโรงเรียน แต่ครูบอกให้ปล่อยผ่าน มันคือเรื่องปกติ ขุ่นแม่เลยให้ย้ายโรงเรียนและตามใจลูกจนกลายมาเป็นสาวเกลไม่ตั้งใจเรียน
>>817 ถูกกกก มีเยอะ และมาจากสังคมเพื่อนเนี่ยแหละ เด็กที่นั่นคือโหดร้ายกันจัง กูอยากรู้ความรู้สึกพวกคนแกล้งหรือรุมแบนว่ารู้สึกไงมั่งตอนรู้ข่าวว่าคนที่โดนแกล้งตายแล้ว โดยมีตัวเค้าเองเป็นสาเหตุ เหมือนตัวเองก็เป็นฆาตกรน่ะแหละ แค่ไม่ได้ลงมือพรากชีวิตด้วยมือตัวเอง กูเคยดูอนิเมะเรื่องไรไม่รู้ภาพโคตรสวยเลย ดูไปนึกว่าใส ปรากฎไสยสัสสสส มีฉากเด็กโดดตึกแทบทุกตอน กูดูจนแบบโอ้ยไม่หวายแล้วววว รู้ว่าเยอะแต่มาขนาดนี้ดูแล้วเครียดมากประสาทจะแดก
โอ้ เพื่อนๆkyแปปนะ
เกิน800แล้วก็มาคิดชื่อกระทู้ใหม่กันด้วยนะจ๊ะ
คนร้ายไม่รู้หรือไงว่ามีกล้อง หรือรู้แน่ว่าไม่มีเช็ดตรวจดู ไม่งั้นคงไม่ทำโชว์หน้ากล้อง
>>813 อืมมมมมมม กูว่ามันก็มีเจ้าหน้าที่คิดแบบนี้นั่นล่ะ ไปแจ้งความก็รับแจ้งไปงั้น ไม่คืบหน้า ไม่ได้สืบสวนสอบสวนอะไร สุดท้ายก็ต้องมาระวังชีวิตกันเอง กูเคยถูกกระชากกระเป๋าพอไปแจ้งความก็บอก แถวนี้ก็โดนกันเยอะแหล่ะหนูเอ้ย ทำเหมือนกูโดนกระชากกระเป๋าคือความผิดกูเองซะงั้น ก็ลงบันทึกประจำวันแจ้งความอะไรไป แล้วก็เงียบหายไปกับสายลม ก็โอเค ความผิดกูเองที่โดนกระชากกระเป๋า
ได้ยินแล้วฟินาเล่มั้ยล่ะจ๊ะ อันนี้เรื่องเมื่อปีที่แล้วเองนะ
มึงเคยอ่านเรื่อง Life มั้ย เกี่ยวกับการแกล้งกันในโรงเรียนนี่ล่ะ แกล้งแรงกว่าเรื่องเรย์กะอีก แกล้งกันชนิดว่ามึงควรไปฆ่าตัวตายดีกว่ามีชีวิตอยู่เลยว่ะ ครูอาจารย์ก็รู้นะว่ามีการแกล้งกัน แต่ก็ทำเป็นมองไม่เห็น ไม่สนใจ ทำเป็นว่าห้องเรารักกันม๊ากมาก ทุกคนสนิทสนมกลมเกลียว ปัญหาแกล้งกันอะไร ไม่มี๊ ไม่มีเด็ดขาด ข่าวเรื่องฆ่าตัวตายเพราะเรื่องกลั่นแกล้งก็มีเยอะแยะ บางเคสบอกครูไปครูก็ไม่ได้ช่วยจัดการปัญหาอะไร บอกให้อดทนๆ พอตายโรงเรียนก็เอาเงินมาปิดปากไม่ให้พ่อแม่มาดำเนินคดีกับโรงเรียน เรื่องพวกนี้มันก็มีอยู่จริงไม่ใช่ไม่มี มึงคิดว่าครูทุกคนจะช่วยเด็กเหรอ?? ยูโทเปียเหลือเกิน
จากที่เรย์กะบรรยายว่าปิดปัญหาไปเงียบๆนี่คงพอบอกได้แล้วว่าครูในโรงเรียนเป็นแบบไหนนะ
กุกลับไปอ่านทบทวนตอนที่ 1 ใหม่วันนี้
มันมีตอนที่ รุ่นพี่โทโมเอะสารภาพรักกับรุ่นพี่คาซึมิ แล้วเรยกะคอยเชียร คิดในใจว่า. อยากมีคนมาสารภาพรักวันจบการศึกษาบ้าง!
>>821 แต่กับสังคมระดับซุยรันมันควรเป็นโรงเรียนที่มีคุณภาพป่ะวะมึง ด้านมืดของสังคมอะมีอยู่ละ แต่ญี่ปุ่นสถิติอาชญากรรมจากโพลอะไรซักอย่างที่กูดูตอนเลือกประเทศที่จะไปเที่ยวคนเดียว ญี่ปุ่นนี่เกือบ 1% ในขณะที่ไทย 30กลางๆ และพีคๆแถวนี้คือมาเลย์อยู่ที่ 60เกือบแตะ 70% อารมณ์เดินๆอยู่โดนแทงตายไม่รู้สาเหตุและไม่มีการตามจับคนร้ายจริงจัง มันเทียบกันไม่ได้ว่ะ
อย่างเรื่อง Life มึงคิดว่าสังคมส่วนใหญ่ในโลก โรงเรียนส่วนใหญ่เป็นแบบนั้นหมดเลยป่ะล่ะ ถ้าไม่ใช่คือนั่นมันเคสส่วนน้อย ปกติเราไม่ควรเอาอะไรที่เป็นส่วนน้อยและเป็นเรื่องไม่ดีมาเป็นระดับมาตรฐาน ใช้เป็นบรรทัดฐานในการวัดหรือมองสังคมป่ะวะ ไม่งั้นโลกคงแม่งตกมีน
สำหรับกูไอที่ๆดีๆ โรงเรียนมีอาจารย์ดีมีจรรยาบรรณ ไม่ต้องมากมายแค่อย่าเหี้ยพอ อันนี้เกณฑ์กูคือปกติไม่ใช่ยูโทเปีย นี่คือธรรมดา จะยูโทเปียต้องดีเลิศประเสริฐศรีซึ่งที่แบบนั้นก็มี พวกรร.ดีๆมาตรฐานสูง ไออย่างเรื่องไลฟ์คือไม่ปกติสำหรับกู นั่นคือตกมีน คือแย่เกินเกณฑ์ เรื่องครูก็เหมือนกัน ครูช่วยเด็กไม่ใช่ยูโทเปียแต่คือปกติ ครูเมินคือตกมีน แน่นอนว่าในโลกมีครูที่ดีชิบหาย ดีซึมไปทุกอณูเซลล์อย่างพวกอุทิศตัวสุดๆ เป็นครูแห่งสหประชาชาติ ครูแห่งมวลมนุษย์ที่ได้รับยกย่องกัน อันนั้นคือเคสอุดมคติเป็นยูโทเปีย ซึ่งมีอยู่จริง อย่างเคสที่ผู้ก่อการร้ายบุกเข้ารร. ครูพาเด็กทุกคนไปซ่อนแล้วเอาตัวไปเบนความสนใจ สุดท้ายครูคนนั้นถูกฆ่าตายโดยที่เด็กในความรับผิดชอบเธอปลอดภัยดีทุกคน โลกมันไม่ได้ตกมีนขนาดนั้น
ทำไมกระทู้นี้จริงจังกันจัง ฟิคแทบไม่มี
กูเป็นคนเดียวเปล่านะที่ชอบความเมากาวแบบแต่ก่อนมากกว่า 5555 แบบอ่านนิยายอ่านฟิคแก้เครียด ทำไมถกกันจริงจังขั้นนี้ อ่านแล้วเครียดกว่าเดิม กูกลัว กูคิดถึงกาวจัง
กูชอบแบบนี้นะเพราะกูไม่อ่านฟิค 555 สปอยก็ไม่อ่านยกเว้นดิบออกใหม่ช่วงหลังๆนี่อ่านนิดหน่อย รู้สึกแบบเข้ามู้มาสไลด์จอเล่นเพราะปกติไม่มีคุยอะไรด้านอื่นกันเบย รู้สึกอันนี้ดูอารมณ์เป็นบอร์ดสนทนาดี
>>825 แต่ based จากตอนล่าสุด ผลสรุปมันก็ออกมาตามที่ >>806 ว่าป่ะวะ สุดท้ายแล้วอาจารย์ก็เลือกที่จะไม่ดำเนินการใดๆ เพราะไม่อยากทำให้ไปกระทบ Pivoine น่ะ ไม่ว่าใครจะมีข้อสันนิษฐานว่าอะไรไม่ควรเป็นยังไง สุดท้ายแล้วข้อสรุปในเรื่องมันก็ออกมาแบบนั้นป่ะวะ นี่รวมถึงเรื่องกล้องวงจรปิดด้วยนะ อันนี้กูไม่ได้พูดเรื่องความสมจริงไม่สมจริงเทียบกับในชีวิตจริง แค่จะบอกเฉยๆ ว่าในเรื่องไม่เคยมีเซ็ทติ้งหรือพูดถึงกล้องวงจรปิดในโรงเรียน เพราะงั้นการที่ไม่พูดถึงตอนเกิดคดีก็เป็นเรื่องที่รับได้ในลักษณะเซ็ทติ้งของเรื่อง
ถ้าเคยพูดๆ มาก่อนว่ามีกล้องวงจรปิดโหดเฮี้ยบมากตามโรงเรียนของความเห็นบนๆ แล้วไม่พูดถึงเลยตอนเกิดคดีอันนี้คือความไม่สมเหตุสมผลในเรื่อง ซึ่งมันทำให้ขัดๆ กันเอง และกูเพิ่งไปอ่านบทความเรื่องคนญี่ปุ่นเรียกร้องให้มีการติดกล้องวงจรปิดในโรงเรียนเพิ่มขึ้นเพื่อป้องกันปัญหารังแกกัน ก็แสดงว่ามันอาจจะมีโรงเรียนที่ติดน้อยหรือไม่เพียงพอจริงๆ เพราะงั้นจุดนี้ไม่ได้ติดปัญหาอะไรสำหรับกูว่ะ
>>825 แต่ที่แน่ๆคือ ครูก็ไม่ได้เข้ามามีบทบาทในการแก้ไขปัญหากลั่นแกล้งอะไรของเด็กซักเท่าไหร่ ปล่อยให้มันจบไปเงียบๆไม่พูดถึง มันก็คล้ายๆเรื่อง Life ตรงที่ครูเมินหน้าหนีปัญหา ซุกปัญหาไว้ใต้พรมนั่นล่ะ ไม่ได้หมายความว่าดีกรีการกลั่นแกล้งมันแรงเท่าเรื่องนั้น คือรู้ว่ามีปัญหาแต่แล้วไง...เอาพรมปิดก็มองไม่เห็นแล้ว จบๆกันไปทั้งสองฝ่ายนะ โอเค้ ฝั่งคนแกล้งเราก็จะปล่อยๆไปเพราะอาจจะเป็นใครที่ใหญ่โตมาก ฝั่งคนถูกแกล้งอ่อนแอก็แพ้ไปนาจา ยังไม่เห็นการช่วยเหลืออะไรวาคาบะเลยแม้แต่น้อย ไม่งั้นคาบุรากิมันคงไม่ทำหน้าเจ็บใจหรอก
>>826 นั่นสิ เรื่องเครียดๆนี่เหนื่อยจัง ปกติกูก็ใช่จะเป็นคนจริงจังมีสาระอะไรซะด้วยสิ
คิดถึงกาวเหมือนกัน อยากได้อะไรเยียวยาใจจากกองงานอันโหดร้ายของกูชิบหาย เหล่าโม่งฟิค เฮลป์มียยยยยยยยยยยย์ มาเติมพลังใจให้กูหน่อย
>>825 กูอ่านเม้นท์มึงแล้วกูก็คิดเลยว่า ทุกอย่างไม่ได้ดั่งใจมึงเสมอไปหรอกนะ
ถ้ามองเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ครูแต่ละคนที่มาสอนซุยรัน เดาว่าแต่ละคนคงเก่งระดับจบจากโทได(ม.โตเกียว) พวกม.ท็อปของญี่ปุ่น หรือจบนอกงี้ น้อยคนมากจะมาจากครอบครัวที่มีอำนาจมีชื่อเสียง เพราะคนระดับนั้นส่วนใหญ่คือไปทำอย่างอื่น
คือใครจะอยากหาเรื่องไปด้วยการไปกระตุกต่อมเสือในขณะที่ตัวเองไม่มีทางรอด? ใครจะไม่รักชีวิตขนาดนั้น รูปการณ์มันออกมาคล้ายๆว่าท่านเรย์กะเป็นคนทำ ซึ่งมันก็มีแนวโน้มเป็นไปได้ ในมุมคนนอกท่านเรย์กะก็มีข่าวลือกับคาบุรากิอยู่บ่อยๆ ถึงแม้ว่าท่านเรย์กะดูไม่ใช่คนที่ทำอะไรแบบนี้ แต่ในมุมคนนอดที่ไม่รู้จักท่านเรย์กะดีก็อาจจะทำจริงๆก็ได้นี่? ไม่งั้นในชีวิตจริงของเราๆมันจะคำว่าแรดเงียบเกิดขึ้นมาเหรอ
ถ้าเกิดดูกล้องแล้วท่านเรย์กะทำจริง รร.จะทำยังไง เอาผิดก็ไม่ได้
ถ้าดูกล้องแล้วไม่จริง เป็นเด็กคนอื่นที่ไม่ได้มีอำนาจไรขนาดนั้น มันก็จะออกมาว่าสมาชิก Pivoine ถูกใส่ร้าย แล้วPivoineไม่ได้มีแค่3หน่อ มันเด็กอีกเยอะที่เข้ามาใหม่เรื่อยๆ แถมคนที่บูชาPivoineมากแบบท่านโยโกะก็ยังมีอยู่ คิดว่าพวกเด็กที่บูชาแบรนด์Pivoineจะอยู่เฉยๆให้มีข่าวเสียมาปรามาทว่าเด็กโบตั๋นถูกใส่ร้ายได้เหรอ? เรายังไม่รู้อีกนะว่าสมาชิกที่จบไปแล้วจะมีคนเทิดทูนPivoineอีกมากแค่ไหน ถ้าเป็นคนที่จบไปไม่นานยังพออินกับสถานะPivoineอย่างท่านโยโกะอยู่ อาจไม่ชอบใจจนลงมาเล่นงานเด็กที่มีส่วนเกี่ยวข้องเอง เรื่องมันก็จะไปกันใหญ่ คราวนี้มันก็วุ่นหนักกว่าเดิมอีก อาจจะลามไปถึงอาจารย์ว่า ดูแลเด็กยังไงให้มีเรื่องใส่ร้ายPivoineได้ คราวนี้แหละมันได้ดู2มาตรฐานจริงๆ คนรักความเท่าเทียมอย่างนายตัวสำรองก็อาจทนไม่ได้ออกมาว่าก็คนเหมือนกันทำไมจะใช้มาตรฐานเดียวกันไม่ได้ พวกPivoineอาจจะปรี๊ดแตกจนคราวนี้ใช้อำนาจตระกูลมาบีบบังคับให้พวกแข็งข้อออกจากรร. วาคาบะก็อาจได้ออกในฐานะคนที่ทำให้เกิดเรื่องวุ่น
คราวนี้รร.ก็เสียชื่อ เสียเด็กเรียนเก่งไปสอบให้
นี่กูพูดไปในกรณีแย่มากๆนะ กูหมดพลังมโนละ ขอไปกินข้าวก่อน บาย
Ky เชื่อมั่นใน tag food!!!! กูขึ้นเรือ ท่านเรย์กะ*food ว่ะ เรย์กะfood จงเจริญ!!~
>>834 สรุปไอเดียมาคือปล่อยให้คลุมเครือๆเรย์กะรับไปเนี่ยแหละดีสุดละ สนใจทุกประเด็นและเกี่ยวกับเด็กทุกคนยกเว้นเรย์กะที่เป็นคนแบกรับงี้ ไม่ต้องพยายามทำอะไรทั้งนั้นเพราะนี่คือทางปลอดภัยสุด คือสังเวยไปเลยคนเดียวงี้??? แล้วแต่มุมมองว่ะแต่สำหรับกูนี่ไม่ใช่ทางที่ดีหรือไม่ก่อปัญหาตามมา ตรงข้ามเลยด้วยในความคิดกู
เรื่องครูจบโทไดนี่ไม่รู้ว่ะ ไม่เคยสัมผัสระบบการศึกษาญี่ปุ่น แต่ถ้าจบยูนอกและยูทอปแบบไอวี่ลีกส์หรือยูไฮของทางอังกฤษแบบเคมบริดจ์ ออกซ์ฟอร์ด คนละแนวสิ้นเชิง เค้าจะปลูกฝังมาอีกแบบเลยไม่มานั่งเกรงระบบอุปถัมภ์แบบเอเชีย มีความเป็นตัวเองสูงมากทั้ง self respected และ self esteem ไอปัญหาแบบนี้และเด็กฆ่าตัวตายคือดราม่าที่เป็นสไตล์เฉพาะของญี่ปุ่น สืบทอดมาจากสังคมญี่ปุ่นเลย ของฝรั่งคือเป็นอีกแนว ถ้าครูมาแนวจบนอกไม่มาอะไรแบบนี้แน่นอน กระทบจรรยาบรรณและจิตวิญญาณตัวเองมาก กระทบความเคารพในตัวเองถ้าปล่อยอะไรแบบนี้ผ่านๆแบบชั้นต้องไปหลบหลังเด็กคนนึง ให้เด็กรับแทน คนละแนวมาก
>>837 กูชอบอ่านฟิคเพราะมันเติมจินตนาการที่อฟช.ไม่ยอมให้กูซักทีนี่ล่ะ 5555555555555
แต่เวลาอฟช.ออกมาคล้ายๆกับฟิคทีไรกูขำทุกที อ.ฮิโยโกะก็มาเป็นโม่งอยู่ในนี้กับเขาด้วยงั้นเรอะ
กูคุยถกได้นะ แต่แบบ...วิชาการหรือจริงจังมากไปกูก็ขี้เกียจเค้นสมองอันน้อยนิดของกูเพื่อถกเถียงว่ะ กูรู้ตัวว่ากูโง่ ใช้ความคิดมากๆมันเหนื่อย กูชอบการคุยสบายๆมากกว่าว่ะ แต่เวลาอ่านกูอ่านแหลกนะ ไม่เลือกหรอก ไม่ว่าจะฟิคหรือจะดีเบท
>>834 เออ มึงพิมพ์ได้ตรงใจกูมาก กูชอบ //เอากองงานกูไปช่วยทำเป็นรางวัลสมนาคุณเบยยยยย
เสริมว่าพวกนี้เซลฟ์แรงจนแทบเรียกอีโก้ มีปัญหาที่นี่แล้วไง ด้วยโพรไฟล์และความสามารถคิดว่าไม่มีทางไปหรอ ที่อื่นอ้าแขนรออีกเยอะ การรังแกแบบใช้อิทธิพลข่มนี่พังมากสำหรับฝรั่งหรือคนมีแนวคิดแบบฝรั่ง เล่นนอกเหกมส์มาคือฟ้องกลับหรือออกสื่อ แล้วจะรู้ชัดว่าคนที่พังน่ะใคร พวกนอกเกมส์เก๋ากี้เข้าข่มนี่มีคนรอจ้วงอยู่เยอะทั้งคู่แข่งและนักข่าว อย่าให้ได้เจอประเด็นเล่นได้เชียวคือจวกยับแน่นอน เฝ้ารอให้มีข่าวแนวทำตัวไม่เหมาะสมหลุดออกมาเลยแหละ
แล้วเสือพันธุ์เจแปนนี่แสดงเขี้ยวเล็บได้แบบมีขอบเขตนะ ต้องคีพลุคกันด้วยนิดนึง ถ้าถึงจุดที่เสียเครดิต ภาพลักษณ์อื้อฉาว หลายกรณีต่อให้ไม่ได้ทำผิดเองโดยตรงแต่เป็นผู้รับผิดชอบเกี่ยวข้องหรือมีอำนาจดูแล ตำแหน่งใหญ่แค่ไหนก็เห็นโค้งอำลาตำแหน่งเองไปนักต่อนักละ
>>840 ท่านเรย์กะรับไปคนเดียวตรงไหน? ตอนล่าสุดท่านเรย์กะก็พูดเองว่า จะไปปล่อยข่าวลือว่าพวกซึรุฮานะทำแล้วมาใส่ร้ายว่าท่านเรย์กะทำ ท่านเรย์กะก็ไม่ได้คิดจะให้เรื่องมันจบเงียบๆไปแบบไม่ทำอะไรเพื่อแก้ต่างให้ตัวเอง
แล้วเรื่องสังคมญี่ปุ่นนี่ คนที่นั่นไม่ชอบความแปลกแยก ต่อให้จบนอกถ้าไม่ได้ทำงานในที่ที่มีคนหัวก้าวหน้าเยอะๆก็ยากว่ะ ไม่ชอบความแปลกแยกขนาดไหนก็ลองอ่านข่าวนี้ดูละกัน https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1878891862326207&substory_index=0&id=1721313428084052
กูอาจจะพูดไม่เคลียร์จบนอกในความหมายกูคือ ได้ไปเรียนต่อในระดับมหาลัยที่ต่างประเทศ ไม่ใช่ว่าเรียนนอกตั้งแต่เกิด โทษที
กุมาช้าอีกแล้ว แต่ยงไงก็ขอสครีมหน่อย คาบุโว้ยยยยย จะสาวแตกไปไหน เกลียด ขำ ไม่ไหวแล้ว555555555 ทั้งแฮนด์ครีม ทั้งปิดปาก บ้าเรื่องรัก ขอแลกเมลล์ พอเค้าไม่ตอบก็ตามติดไม่เลิก โว้ย55555555555 พอคาบุเวอร์เปิดใจกับเรย์กะแล้วทั้งสองคนมานั่งอยู่ด้วยกัน โคตรของความเพื่อนสาวเย็นชาที่มองเฉยกับอาการกรี๊ดกร๊าดของเพื่อนสาวอีกคน ฮาความคิดเรย์กะด้วย เผลอๆคิดเฉออกนอกเรื่องตลอด คือแม่นางไม่สนใจใยดีจะช่วยเลยนี่หว่า55555
Ky เสนอชื่อมู้
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ: Glue of Suiran the series: Tag food is coming season 14
>>846 หมายถึงในแง่ที่บอกว่าอาจารย์ไม่ทำอะไร ไอปล่อยข่าวนี่คือเรย์กะจะดิ้นรนเอง ไม่ใช่โรงเรียนออกมาทำอะไรให้ ซึ่งคนเคลื่อนไหวแรกควรเป็นโรงเรียน แต่ในเม้นบนที่พูดนี่มาแนวแบบมุมมองอาจารย์ว่าคงไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวแบบนั้น คนละประเด็นอยู่ดี
เรื่องทำงานนี่ไม่ชอบความแปลกแยกจริง แต่ไม่ใช่จะแบบทุกเรื่องขนาดนั้น กูไม่ได้หมายถึงเรียนนอกตั้งแต่เกิดเหมือนกันนะ หมายถึงไปต่อยูนอกเนี่ยแหละ คนจบยูนอกไม่ร่อนใบสมัครไปบริษัทหัวเก่าหรอกมึงเพราะมันดูไม่โต และเค้าไม่ได้รีเควสบุคลากรที่มี potential เหมาะสมกับคุณวุฒิจบนอก เอาจริงไม่ได้แอนตี้ขนาดนั้นนะเพราะกูเนี่ยแหละจ้าเคยทำงานญี่ปุ่น เจอคนไทยคนต่างชาติทำงานและรุ่งด้วยก็หลายคนในหลายสายงาน สังคมไม่มีปัญหาเพราะแค่จะยื่นสมัครนี่ไม่ใช้แค่เค้าเลือกตัวเรา คนจะส่งเองก็อ่านกรองประวัติและผลงาน วิสัยทัศน์บริษัทเหมือนกันอะ คอนเซอเวทีฟจัดๆมันจะอีกแนวที่เหมือนก็ไม่ได้ไปยุ่งชีวิตอะไรกัน
แต่เรื่องผมย้อมดีแบบไม่รู้สินะะะ ที่รู้คือผู้หญิงญี่ปุ่น 90% วัยทำงานนี่ย้อมทั้งงั้น 5555 หรือความแปลกในวัยนี้การไม่ย้อม ถถถถถ และประเด็นสีผมอีกอันคือเค้าปริ่มกับฝรั่งผมทองมากกกก ภาพลักษณ์ดีเป็นที่ต้อนรับ ค่านิยมนี้ไม่ต่างจากไทย ความต่างเดียวที่เห็นชัดว่าไม่โอเคคือมุสลิมโพกผ้า ไม่โอชัดจนกูรู้สึกว่านี่มันเสียมารยาทละ ยังกะเหยียดศาสนา คนหน้าแนวแขกแนวอาหรับก็พอกัน นอกนั้นความต่างไม่ได้กระทบไรมากทั้งภาพลักษณ์และแนวคิด เพราะทำงานถ้าอยากได้คนไทป์เดียวกันหมดคงไม่ต้องเปิดหาต่างชาติแต่แรกอะนะ ความแปลกแยกที่ไม่ยอมรับคือการทำตัว การวางตัวในที่สาธารณะซะมากกว่า
แต่ประเด็นเรื่องกล้องกุว่าอาจจะมีเฉลยว่าใครทำ เพราะคาบุกับเรย์กะบอกจะสืบดู ก็รอดูต่อไป
Ky ไหนๆก็ลองเสนอดู
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบผลิที่ใกล้มาเยือน ความรักกำลังผลิบาน! แต่ไม่ใช่ของเจ้าแม่หรอกนะ！(ผมลอนเส้นที่14)
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
ky ฟิคเอ็นโจเร่าร้อนนี่ไม่มีใครเก็บลงสารบัญ เเต่มีเก็บคาราบุกิคาสโนว่า.... เห็นแล้วเเอบนอยเล็กๆแฮะ รึว่าคนเเต่งนี่เป็นคนตามเก็บฟิคลงสารบัญเองเหรอ
โห คุยกันเยอะมากวันนี้ กูก็เคยอ่านการ์ตูนแนว bully ของญี่ปุ่นนะ เรื่อง life เนี้ยแหละ คือกูสงสารมาก เศร้ามาก นี่ วิเคราะห์จริงจังมากอ่ะมึง แต่กูรู้สึกเรื่องนี้ แกล้งกันไม่น่ากลัวเลยนะมึง ต้องเป็นเพราะจิตใจที่แข็งแกร่งของวาคาบะจัง!! ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ๆ... กูยังอยากได้กาวอยู่นะ ลงมาเลยไม่ต้องเกรงใจ(?)
โหวต>>857 เด้อ
กูขอนอกเรื่องแปป กูพึ่งเข้ามาอ่าน แล้วเห็นฟิคซึรุฮานะ รู็สึกแบบว่า ปริ่มอิ่มเอมใจกูเหลือเกินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน เรื่องวาดรูปถวายฟิคกูยังไม่ลืมนะ แต่ต้องไปดูก่อนว่าซึรุฮานะน่าตาแบบไหน ในนั้นไม่ได้บรรยายอะไรมากมาย แค่รู็ว่าสวยอย่างเดียวตอนที่เรย์กะบอก
ไปย้อนอ่านตอนก่อนๆมา เพิ่งสังเกตว่าช่วงหลังนี่นายตัวสำรองบทหายไปเลย ได้โผล่มาแค่ในประโยคบอกเล่าของวาคาบะจัง
โธ่ นายตัวสำรอง ขอให้มีบทอีกในเร็ววัน อาเมน.....
เสนอบ้างๆ ><
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบัคของโลกใบนี้ และการต่อต้านของเหล่าวิหค [ชุดสำรองตัวที่ 14]
จากเทพเกศา ชักจะกลายเป็นนางตะเคียนละ
>>870 นี่แฟนอาร์ตซึรุฮานะ ภาพที่4 https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=61239251
แล้วก็อันนี้ผมสั้น มุมซ้ายล่างสุด https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=52715819
ลืมบอกไป หมายถึงภาพบนนะ ภาพล่างยังคล้ายกับที่กูคิดไว้หน่อย คือดูแรงๆ
>>900 เออคิดเหมือนมึงว่าในแฟนอาร์ตอันนี้ดูดีชะมัด ดีเกินไปอ๊าาาาา กูนี่มาแทบแนวก๊อยเลยเถอะมึง จุดนี้ แต่เป็นก๊อยแต่งตัวไฮโซ ซึ่งด้วยรสนิยมก็จะเป็นแนวประโคมแต่งซัดของแบรนด์โชว์โลโก้ พอแต่งมาก็ดูตื่นทองหน่อยอะไรแบบนั้น ในแฟนอาร์ตอันนี้คือแสดงความเป็นนักกีฬาที่ขาสินะ 5555 ล่ำแรง
ในแฟนอาร์ตนี้คือยุยโกะรูปหย่ายมากกกกก ใหญ่กว่าเรย์กะอี๊กกก คนวาดนี่แฟนคลับยุยโกะป่ะเนี่ย แต่ผมดำตาดำดูปกติธรรมดาสุดละในทั้งหมด
แต่อิมเมจโรงเรียนรัฐของอาโออิก็น่ารักจุงงง 5555 ทำไมตอนไปเที่ยวไม่เห็นเจอเด็กรร.รัฐเครื่องแบบน่ารักงี้มั่งหว่า
เออสงสัยว่าความไฮโซของชื่อญี่ปุ่นนี่เกี่ยวกับความเขียนยากของอักษรมั้ยวะ ชื่อเรย์กะนี่หยึกหยึยแรงมาก แลดูยาก แต่หยึยสุดคือซาราระ เห็นแล้วโว้วววว ซับซ้อน
รู้สึกคันจินี่ทำไมมันดูยังกะภาษาจีนเลยวะ
เอ๋ กูพูดประเด็นเรื่องอาจารย์มั้งได้มั้ยอ่ะ มาช้า อย่าเพิ่งว่ากูลากกลับบรรยากาศเครียด ขอนิดนึง
กูว่าประเด็นไม่ใช่เรื่องปกป้องท่านเรย์กะจากคำครหา ประเด็นอยู่ที่จะไม่ปกป้องวาคาบะจังจากการกลั่นแกล้งต่างหาก เพราะเป็นวาคาบะไง! เป็นสามัญชน ตามเซตติ้งแบ่งชนชั้นคือเป็นคนที่ทั้งโรงเรียนสามารถรังแกได้ ดังนั้นไม่สำคัญหรอกว่าใครแกล้ง เพราะไม่ว่ายังไงคนแกล้งก็สถานะสูงกว่าวาคาบะจังแน่นอน และจุดยืนของโรงเรียนเข้าข้างชนชั้นสูงชัดเจน ดังนั้นถึงได้ทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ไง
สมมติว่ามีกล้องนะ
พวกมึงมองว่าเปิดกล้องวงจรปิด = ยืนยันความบริสุทธิ์ของท่านเรย์กะ นั่นเพราะเป็นจุดที่พวกเราโฟกัสกันไง แต่สำหรับโรงเรียนแล้ว เปิดกล้องวงจรปิด = ชี้ตัวคนร้ายที่แกล้งวาคาบะ ซึ่งไม่ใช่เรื่องเลย อย่างที่บอกไปด้านบน เจตนาโรงเรียนคือจะไม่ช่วยวาคาบะ ตั้งใจปล่อยผ่านไป ส่วนเรื่องท่านเรย์กะโดนใส่ร้าย(ที่จริงเรียกลูกหลงมากกว่า) หากโรงเรียนจะทำอะไรสักหน่อยก็คือช่วยเรย์กะปัดข้อสงสัยออกจากตัว (ในกรณีนี้คือการยืนยันเรื่องออกจากห้องพยาบาล ซึ่งก็คงทำได้แค่นี้ล่ะ) แต่ไม่ใช่การชี้ตัวคนร้ายเหมือนเดิม สถานการณ์ที่ดีที่สุดสำหรับโรงเรียนคือไม่ควรเกิดการตัดสินชี้ชัดอะไร ให้คลุมเครือดีที่สุด ไม่มีชนชั้นสูงคนไหนต้องรับการลงโทษ ให้พอจะรู้กันว่าวาคาบะโดนแกล้งแต่ก็ไม่มีอะไรชัดเจนไปแบบนี้
อีกอย่าง สถานการณ์เรย์กะก็ไม่แย่ขนาดนั้นด้วย มันก็แค่ดูน่าสงสัย อาจจะเป็นคนทำก็ได้ อะไรแบบนี้ แต่แล้วยังไงอ่ะ? ถึงใช่คนอื่นก็ไม่ไปเอาเรื่องนางสักหน่อย อย่างมากก็เก็บมาเม้าว่าคิดไม่ถึง ซึ่งเอาจริงๆนะกูว่าเพราะเรย์กะกังวลมากไปเองด้วย ตัวเรย์กะใส่ใจเรื่องนี้ คาบุรากิใส่ใจเรื่องนี้ มันเลยดูเป็นเรื่องใหญ่ แต่สิ่งที่กูเห็นชัดเจนตั้งแต่วาคาบะเข้าโรงเรียนมาเลยคือ นี่มันเรื่องเล็ก ....ไม่มีใครใส่ใจเลย เฮ้ย ไม่มีใครรู้สึกว่านี่มันแย่หรืออะไรเลยนะ ทุกครั้งที่วาคาบะโดนรังแก ทุกคนเหมือนมองผ่านเป็นเรื่องธรรมดาอัตโนมัติอ่ะ ขนาดพวกเซริกะยังไม่พูดถึงเลยว่าฝีมือใครไรงี้ มีแต่คำพูดทำนองวิจารณ์วาคาบะ วาคาบะทำตัวแปลกแยกเรียกร้องความสนใจอีกแล้ว
Ky นะคะ ต่อจาก >>216-217 ฟิคคู่หูทะลุมิติ
..............…….....
หลังเห็นคาบุรากิคุยกับท่านยูริเอะ ฉันเดินออกมาเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม...
ฉันเข้าไปในห้องน้ำ แล้วยืนเงียบๆอย่างไร้เหตุผล ไม่สนใจใคร ไม่คิดอะไรอีกต่อไปแล้ว...
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่ฉันยังคงอยู่ตรงนั้น รู้สึกเหนื่อยล้าจนขยับตัวไม่ไหว...
หัวใจฉันเจ็บแปรบๆ ได้แต่ภาวนาให้มันเจ็บน้อยลง แม้เมื่อยิ่งคิดก็ยิ่งเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆก็ตาม เหตุการณ์ที่เห็นชัดขึ้นในความทรงจำ
เมื่อไหร่กันที่ฉันรู้สึกแบบนี้กันนะ...
ฉันได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย แต่ก็ดูห่างไกลราวกับอยู่คนละโลก หัวใจของฉันโหวงเหวงเหมือนไม่พร้อมจะรับรู้อะไรอีกแล้ว...
แต่เมื่อได้ยิน "เรย์กะ!" จากเสียงอันคุ้นเคย ทำฉันชะงัก หลุดจากภวังค์
ส่งท่านยูริเอะเสร็จแล้วหรือไงกันคะ...
ฉันไม่ได้ตอบรับอะไร ก่อนจะคิดขึ้นได้ว่าหมอนั่นลากเสาน้ำเกลือมาอีกแล้วหรือเปล่านั่นน่ะ!
ฉันแอบชะโงกหน้าดูสถานการณ์ แต่คาบุรากิดันบังเอิญมองมาทางนี้อยู่พอดีเลยหลบไม่ทัน
ฉันหดตัวกลับเข้าห้องน้ำหญิง หมอนั่นก็เดินตามเข้ามา! คาบุรากิ๊!!! หัดดูป้ายหน่อยสิคะ! ห้องน้ำหญิงนะเฮ้ย
คาบุรากิจ้องมองมาด้วยท่าทางตกใจ แล้วกอดฉันแบบไม่พูดไม่จา
ทำไมคะ หลงทางหรือไง
ฉันปล่อยให้เป็นแบบนั้นไปสักพักก่อนจะพูด "นี่ห้องน้ำหญิงนะคะ..."
"..."
คาบุรากิคลายกอดแล้วดึงฉันมาหน้าห้องน้ำจากนั้นก็มากอดต่อ แบบนี้ก็ได้หรอคะ!!!
ฉันมองนาฬิกาที่ติดอยู่แถวนั้นพอดี ตีห้าแล้วงั้นหรอคะ?! คาบุรากิ! นายเป็นคนป่วยนะรีบไปพักได้แล้วนะ!!!
เพิ่งฟื้นได้เมื่อวานเขาก็ออกมาเดินเพ่นพ่านแบบนี้แล้ว น่าเป็นห่วงอนาคตของหมอนี่ชะมัด นอนเฉยๆบนเตียงน่าเบื่อหรือไงกันคะ เข้าใจยูกิโนะคุงหรือยังล่ะ คราวหลังห้ามเอาหนังซอมบี้ไปให้เทวดาน้อยดูอีกนะคะ ทั้งๆที่ต้องเหงาอยู่คนเดียวทั้งวัน แล้วยังต้องมาเจอหนังแบบนี้อีก ยูกิโนะคุงกลัวมากแท้ๆ นายดูไม่ออกหรือไงกัน!
ฉันลากคาบุรากิกลับห้อง ตอนนี้เขาเดินได้ช้ากว่าฉันซะอีกนะ รู้ตัวว่าป่วยก็อย่าออกมาเดินแบบนี้สิคะ ฉันรู้สึกไม่ชินเลยสำหรับคนที่ปกติแค่เดินก็คล้ายจะเร็วกว่าตอนฉันวิ่งเร็วเต็มที่
คาบุรากิบ่นเรื่องฉันไม่กลับมาซะที ท่านยูริเอะอยู่กับนายไม่ใช่หรือไงกันคะ ฉันเลยประท้วงหน่อยๆว่าฉันกลับไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่เขาไม่เห็นเองต่างหาก!
"หะ? ฉันรู้สิว่าเธอยืนอยู่ตรงนั้น แต่ยูริเอะโลกนี้จะไม่ค่อยอยากให้ฉันสนิทกับเธอเท่าไหร่ ฉันเลยดึงความสนใจยูริเอะไว้ ให้เธอหนีไปก่อน แล้วพอฉันบอกให้ยูริเอะกลับไปเสร็จ ว่าจะเมลล์บอกเธอนะ"
เอ๋?! อะไรนะคะ!!!
ฉันตกตะลึงกับคำอธิบายเหนือความคาดหมาย
"แล้วเธอก็ไม่ตอบเมลล์ฉัน และไม่กลับมาซะทีเลยมาออกตามหาน่ะ"
ฉันมองคาบุรากิด้วยความรู้สึกมึนงง คิดอะไรตรงๆแต่ดูอ้อมโลกยังไงไม่รู้ ให้ตายเถอะ นับวันฉันยิ่งเดาความคิดนายไม่ออกขึ้นเรื่อยๆ
"นึกว่าคุยกับท่านยูริเอะเลยไม่ได้สังเกตซะอีกนะคะ"
แปลกจัง ทำไมรู้สึกดีขึ้นจากเมื่อกี้อย่างฉับพลันเลยนะ
"ตัวขนาดนั้น ถ้าไม่ได้หันหลังให้ ใครจะไม่สังเกตล่ะ ไดเอทล้มเหลวอีกแล้วใช่ไหม"
ฉันตกตะลึง กรี๊ดดดดดด เพราะนายนั่นแหละที่ทำให้ฉันเครียดแล้วก็กินหนีปัญหา! อีกอย่างพุงฉันยุบไปบ้างแล้วนะคะ!!! อย่าให้นายหลับก่อนนะ ฉันจะเอาเมจิลบไม่ได้ไปเขียนหน้า!!! ฉันอยากสาปแช่งให้เขาอกหักไปซะ แต่แบบนี้ฉันก็คานไปด้วยหรือเปล่านะ ให้ตายเถอะ ขอให้นายโดนผีอำแทนแล้วกัน!!!
ไม่ต้องมาทำท่าพยักหน้าหงึกหงิกให้ความคิดตัวเองอย่างนั้นสิ!
"ท่านยูริเอะไปแล้วหรอคะ”
ฉันเปิดประตูให้เขา แล้วถาม แต่จะว่าไปนี่ตีห้าแล้ว ท่านยูริเอะคงกลับไปนานแล้วล่ะนะคะ...
"อ่า"
ฉันมองคาบุรากิ พยายามประเมินว่าเขายังมีท่าทางอาลัยอาวรณ์อะไรไหม
คาบุรากิจ้องฉันกลับ เขาทำตาปริบๆ
"หืม? หรือว่าหึงหรอ"
ฉันชะงัก ไม่ใช่ซะหน่อยค่ะ!!! ฉันผลักคนหลงตัวเองออกไป กลับไปนอนป่วยบนเตียงนู้นไป!
ตรรกะเชื่อมโยงของหมอนี่เกินเยียวยาแล้วจริงๆนะคะ!!!
เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ คาบุรากิก็ยังคงยิ้มไม่หุบจนน่าหมั่นไส้ แววตาเป็นประกายวิบวับ ฉันเลยถือโอกาสเอาหมอนอัดหน้า เอาตอนเขาสู้ฉันไม่ไหวนี่แหละค่ะ! ขาดอากาศหายใจตายไปซะ!!!
เขากดหมอนลง ทำให้ฉันที่ถือมันอยู่เสียการทรงตัว เมื่อควบคุมร่างกายได้ ฉันรีบดีดตัวหนีออกจากเขา แล้วกระโดดถอยหลังไปแทบชิดผนัง
ฉันแทบกรีดร้อง มะ..เมื่อกี้นี่มันเกือบไปแล้ว เฉียดสุดๆ ให้ตายเถอะ! ไม่จริงใช่ไหมคะ!!!
คาบุรากิท่าทางช็อกอย่างตั้งตัวไม่ทันเหมือนกัน
เดดแอร์ผ่านไปอย่างยาวนาน จนนางพยาบาลเข้ามาแล้วพาคาบุรากิไปตรวจสุขภาพละเอียด ฉันเลยทรุดตัวลงนั่งที่โซฟา นึกถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้
ฉันลูบริมฝีปากตัวเองอย่างแผ่วเบา ถ้าฉันไม่ได้ไหวตัวทัน อาจจะจูบเขาไปแล้วจริงๆก็ได้...! ถ้าเป็นงั้นจริงคงมองหน้าเขาไม่ติดแน่ๆ
แต่ว่า...นั่นก็ถือว่าหอมแก้มหรือเปล่านะคะ พอนึกถึงความรู้สึกนุ่มนิ่มที่ริมฝีปากแล้ว หัวใจฉันก็เต้นรัว เอาหน้าซุกหมอน แต่เจ้าหมอนนี่เป็นตัวต้นเหตุนี่คะ!
ฉันโยนหมอนทิ้ง แล้วส่งเมลล์ให้คาบุรากิไว้ว่าออกไปข้างนอกแปบหนึ่ง
กลับไปกินยาลบความทรงจำที่เคยซื้อมาดีกว่านะคะ...
…………………………………………….
อีกไม่กี่วันต่อมา หมอก็อนุญาตให้คาบุรากิกลับบ้านได้ ปกติรถชนจะฟื้นตัวเร็วขนาดนั้นเลยหรอคะ... คาบุรากิเองก็ดูประหลาดใจเหมือนกัน แต่ปกติมังงะแนวนี้อาจจะไม่ได้เน้นเหตุผลอะไรกันมาก ถึงอย่างนั้นก็เถอะ รู้สึกแปลกๆเหมือนกันนะคะที่เห็นอะไรที่ดูไม่สมจริงเท่าไหร่ต่อหน้าต่อตาแบบนี้ โลกก่อนฉันถึงตัวละครหรืออะไรหลายๆอย่างจะเห แต่ว่าฉันที่ทะลุมิติมา เจอยาสลับร่าง ไม่ควรรู้สึกแปลกกับอะไรอีกแล้วมั้งคะ...
วันที่คาบุรากิออกจากโรงพยาบาล ฉันก็มาอยู่เป็นเพื่อน เขาเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ท่านพ่อท่านแม่ของเขาเลยอยากให้เขากลับไปอยู่บ้านสักระยะหนึ่ง ยังไงทั้งสองท่านก็ไม่รู้ว่าฉันหนีออกจากบ้านและอยู่ห้องข้างๆคาบุรากิล่ะนะคะ และถ้ายิ่งรู้ยิ่งน่ากังวลเข้าไปใหญ่...
เอ็นโจกับยูกิโนะคุงก็มาด้วยเช่นกัน หลังเทวดาน้อยทักทายฉันแล้วก็มองฉันสลับคาบุรากิที่เดินมาคู่กัน
“คุณพี่เรย์กะเป็นแฟนกับท่านพี่มาซายะแล้วหรอฮะ”
แฟนกับคู่หมั้นก็ใกล้ๆล่ะนะคะ ยูกิโนะคุงอาจจะไม่รู้เรื่อง เรื่องของเพื่อนนายก็ไม่เคยบอกน้องชายตัวเองหรือไงคะเอ็นโจ
“อือ ประมาณนั้นแหละจ้ะ” ฉันยอมรับแบบไม่กล้ามองคาบุรากิ หน้าร้อนผ่าวไปหมด แค่เป็นคู่หมั้นที่ผู้ใหญ่ตกลงกัน ทำไมแค่ตอบแค่นี้ถึงหัวใจเต้นแรงขนาดนี้ หรือว่าฉันอยู่ในโรงพยาบาลนานไปจนเริ่มติดหวัดติดไข้มาจากใครสักคน
“งั้นหรอฮะ...”
ยูกิโนะคุงทำหน้าสลด เอ๋ ทำไมกัน?!
เทวดาน้อยเหลือบมองที่เอ็นโจ ห๊าาาาาา?! อย่าบอกนะคะว่ายูกิโนะคุงอยากจะจับคู่ฉันกับเอ็นโจ!!!
“จริงๆแล้ว... ผมอยากเป็นแฟนกับคุณพี่เรย์กะนะฮะ!”
ฉันหันไปหาคาบุรากิ แล้วพูด “เราเลิกกันเถอะค่ะ”
“หะ?! เฮ้ย! ฉันไม่ยอมด้วยนะ!!!”
“ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมานะคะ คาบุรากิคุง” ฉันพูดยิ้มแย้ม “จากนี้ไปฝากตัวด้วยนะ ยูกิโนะคุง”
“ฮะ” ยูกิโนะคุงยิ้มรับสดใส
คาบุรากิโวยวาย ฉันหยอกล้อกับยูกิโนะคุงอยู่พักหนึ่ง คาบุรากิหน้าบูดบึ้งจนค่อยๆกลายเป็นจ๋อยเศร้าซึม เราสามคนเลยปลอบเขาว่าแค่ล้อเล่นเฉยๆ ทำตัวเป็นเด็กกว่ายูกิโนะคุงอีกนะคะ
ไม่กี่วันถัดมาฉันถูกเพื่อนๆชวนไปเที่ยวทะเลด้วยกันช่วงปิดเทอมล่ะค่ะ! ในที่สุดทุกคนก็ยอมรับฉันเป็นเพื่อนสนิทกันจริงๆสินะคะ ดีใจจังเลยค่ะ
พอฉันเล่าให้คาบุรากิฟัง หมอนั่นก็บอก "ฉันไปด้วยสิ" เอ๋?!!
"ปกติปิดเทอมไม่ได้ไปเที่ยวกับท่านเอ็นโจหรอคะ"
"หืม? อือ ชวนชูสุเกะไปด้วยก็ดี"
ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นซะหน่อยนะ!!!
แต่โดนสายตาคาดหวังแบบนั้นไปแล้ว จะปฏิเสธก็ดูใจร้ายไปหน่อย เลยรับคำไป
ฉันลองถามเพื่อนๆในวันต่อมาว่าคาบุรากิกับเอ็นโจไปด้วยโอเคกันไหม ปฏิกิริยาแตกฮืออย่างที่คาดไว้สุดๆเลยค่ะ สาวๆทุกคนยินดีออกนอกหน้า เริ่มเคลิ้บฝันถึงจักรพรรดิและองค์ชายในชุดว่ายน้ำ
เพื่อนๆฉันตื่นเต้นกับการเลือกชุดว่ายน้ำกันมากเลยค่ะ ก็นะ คงอยากใส่ชุดน่ารักๆให้สองคนนั้นเห็นล่ะมั้ง
"ท่านเรย์กะไม่มาเลือกด้วยกันหรอคะ"
"ฉันคิดว่าคงไม่ลงว่ายน้ำน่ะค่ะ อาจจะรอดูอีกที อีกอย่างท่านคาบุรากิบอกว่าจะมาช่วยเลือกทีหลังด้วยน่ะค่ะ..."
หมอนั่นถึงขั้นเรียกคนทำชุดว่ายน้ำมาเตรียมวัดชุด ออกแบบเป็นตัวเดียวในโลก ใช้วัสดุคุณภาพสูง การตัดเย็บที่ประณีต ฉันเองก็ไม่เคยรู้เหมือนกันว่าชุดว่ายน้ำมีแบบนั้นด้วย เพื่อนๆฉันต่างกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
แต่ว่านะ...เป็นไปได้ บางทีฉันอาจจะไม่ใส่ชุดว่ายน้ำก็ได้นะคะ
ฉันพยายามปั้นหน้าเป็นธรรมชาติ แม้ในใจน้ำตาตกในไปหลายที... ตอนนี้บุตรแห่งไขมันเริ่มเกิดขึ้นมาอีกแล้วค่ะ ถ้าใส่ชุดรัดๆแบบนั้นมีหวังเด่นชัดจนสะดุดตาทุกคน แก้ตัวยังไงก็คงทำไม่ได้ เกิดเรื่องมากไปหน่อย ฉันเลยปล่อยตัวเรื่องกิน...
ถ้าลงน้ำแล้วพุงโผล่นี่ไม่ตลกเลยนะคะ! ถ้ามีคนมาทักว่าท้อง 5 เดือนแล้วทำไมยังมาว่ายน้ำ ฉันคงช็อกกระโดดน้ำฆ่าตัวตายซะตรงนั้นเลยก็ได้... ชุดว่ายน้ำไม่คิดจะออกแบบให้ซ่อนรูปได้หรือไงกันคะ...
หลังออกจากร้าน และบอกลาเพื่อนๆเรียบร้อยแล้ว ฉันเมลล์หาวาคาบะจังคุยเรื่องการลดน้ำหนัก แต่ปรึกษาผ่านเมลล์นายตัวสำรองก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่... เลยนัดเจอวาคาบะจังเอา ทิ้งคาบุรากิไว้ที่ห้องคนเดียวสักวันแล้วกันนะคะ
จริงๆก็มีหนังสือไดเอทที่คาบุรากิเคยให้มาอยู่ แต่ถ้าฉันพูดเรื่องลดน้ำหนักกับหมอนั่นอีกล่ะก็ ต้องถูกกระตุ้นอย่างกระตือรือร้น จัดอาหารนู้นนี้ให้ แล้วตัวเองก็มากินเป็นเพื่อนเหมือนครั้งที่แล้วแน่เลยค่ะ คนเพิ่งหายป่วยมากินอะไรแบบคนไดเอทคงไม่ดีเท่าไหร่ ยิ่งอีกไม่นานต้องลงน้ำทะเลอีก เขาตื่นเต้นน่าดูเลยนะคะ เตรียมอุปกรณ์ก่อปราสาททรายไปด้วย นายเป็นเด็กหรือไงกันคะ
คาบุรากิบ่นถามว่าเมื่อไหร่ฉันจะให้ช่างตัดชุดว่ายน้ำวัดตัว รอฉันลดน้ำหนักก่อนนะคะ...
-------------- (จบตอน 44) -------------
ป.ล. อาจมีบางจุดแปลกๆ เกิดจากความง่วงของเราเองนะคะ 5555
อุ เกือบลงฟิคซ้อนกันแล้ว ดีนะที่รีเฟรชก่อน ไว้กูรอกระทู้หน้าแล้วกัน ถถถ
นอนกันหมดแล้วเหรอ กูเหงาาาาาาา มาถกท่านเรย์กะต่อกันเต๊อะ ช่วงนี้มู้เดินไวทำให้ใจเต้นตึกตัก
>>917 กูก็คิดตามนั้นล่ะ ยังไงโรงเรียนก็เข้าข้างลูกคนรวยอยู่แล้ว วาคาบะก็ต้องก้มหน้ารับกรรมไปไม่ต้องมีปากเสียง โดนแกล้งก็โดนไปสิใครสน
กูยังคิดอยู่เลยว่าในคิมิดอลที่คาบุมันออกโรงปกป้องวาคาบะแบบออกหน้าออกตาทุกครั้ง มันไม่เป็นการหักหน้าใครหลายๆคนเหรอ แบบที่มันไปตวาดใส่ท่านโยโกะ กำหมัดจะต่อยไรงี้ ถ้ามันเผลอตัวต่อยท่านโยโกะจริงๆ เรื่องจะเป็นยังไงหว่า แค่คิดก็ดูเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตละ
อาริมะตอนที่ 201 มีบทสองบรรทัด ชดเชยสองอีเวนท์ที่ไม่มีบทเลย น่าดีใจแทนเขาจริงๆนะครัช
อ้าว แบบนี้ก็ต้องเรียกอาริมะสองบรรทัดแล้วสิ โถ เอ็นโจ ขนาดบรรทัดที่ถูกกล่าวถึงยังแพ้เลยเหรอ อย่าเสียใจไปเลยนะจอมมารบรรทัดเดียว
สองคนนี้ขึ้นค่าตัว อ.ฮิโยโกะเลยให้บทแค่นั้นสินะ
ส่วนเรย์กะคือแรงงานทาสเพราะติดหนี้เงินกู้อ.ฮิโยโกะ ต้องมานำแสดงทุกตอนฟรีๆไม่จ่ายตังเป็นการชดใช้หนี้ แถมบทที่ได้ก็......
>>943 แท็ก Love ในนาโร่คงหมายถึง Love is all around ไง รักอยู่รอบตัวเรา ไม่ได้แปลว่ารักเกิดขึ้นกับเรา
เหมือนท่านเรย์กะไง คนรอบๆเขาเลิฟๆโชโจกันหมด ซากุระกับอาคิสะวะ อาโออิกับแฟน รุ่นพี่โทโมเอะกับคาซึมิ หัวหน้าห้องกับมิฮารุ อิวามุโระกับโนโนเสะ วาคาบะกับคาบุรากิ อาทันกับเบียทัน ส่วนท่านเรย์กะนั่งเป็นรูปปั้นกินน้ำแดงผูกผ้าสามสี รอให้คนมาขูดหาหวย แบ่งดวงความรักอันน้อยนิดไปให้ชาวบ้านจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือให้ตัวเอง
>>917 กูว่าวาคาบะชีวิตก็ไม่ไร้ค่าขนาดนั้นนะมึง นี่มาซะแบบยังกะชนชั้นสอง มีเด็กธรรมดาที่สติสตังปกติไม่ขี้อิจฉาที่ก็ดูเข้าข้างเพราะก็ยังมีเพื่อนนี่หว่า ที่แน่ๆพวกที่พยายามช่วยแน่นอนคือสภา เพราะนางก็คนของสภาด้วย และสภาเป็นพวกงัดกับ pivoine เพื่อสถานะที่นร.ทุกคนต้องเท่าเทียมกันหน่อย จะมองสภาเป็น nobody ของเรื่องไปเลยนี่ก็ไม่ใช่ว่ะ
เพราะไม่ได้มีใครแกล้งวาคาบะแบบรังแกหนักๆออกหน้าออกตาเลยนะ ในคิมิดอลนี่ยังดูโดนเยอะกว่าเพราะเป็นนร.ธรรมดา แต่ตอนนี้เป้าคือเล็งไปที่ของ แบบไม่ได้แกล้งจะจะต่อหน้า ถ้าต่อหน้าก็มีแต่สงครามน้ำลายแบบผู้หญิงๆที่แอบๆทำหน่อย กูว่าไม่ใช่เพราะเลี่ยงสายตาคาบุหรอก คาบุในคิมิที่มาดจักรพรรดิทรงอำนาจกว่าปจบ.คือยืนหัวโด่ก็เห็นยังรังแก คิดว่าเป็นที่ว่าวาคาบะคือหนึ่งในสภานร.มากกว่า ถ้าไม่ใช่คนของ pivoine คงไม่มีใครกล้ามาแกล้งตรงๆ ทุกวันนนี้ก็อ้อมๆและไม่ได้ออกแนวรุนแรง มีแต่คำพูดและเล่นงานของ
แล้วจะว่าวาคาบะแปลกแยกจนทุกคนตีตัวห่างก็ไม่ใช่ เพราะถ้าเป็นประเด็นนั้นจะไม่มีใครช่วยหนุนเลย แบบแกะดำของสังคม นี่คืออยู่ในสภาได้ อาจารย์ไม่ได้รังเกียจออกจะเอ็นดูด้วยดูอย่างคาบเรียนวัฒนธรรมก็ให้มีของเอากลับบ้านได้บ่อยๆซึ่งไม่ใช่เรื่องปกติ แถมเป็นเด็กเรียนเก่งที่รร.อุตส่าห์ล่อลวงเข้ามาเชิดชูมาตรฐานภาพรวมของซุยรันผ่านเงินแบบที่เรย์กะบอก รร.ไม่ลอยแพนางขนาดนั้นอยู่ละ เพราะถ้าครูเมิน เด็กธรรมดาเมิน การแกล้งนี่ไม่ต้องแอบๆละะะะ
ทุกวันนี้ที่โดนแกล้งไม่ใช่ประเด็นแปลกแยกเลยซักกะอัน อิจฉาล้วนๆ มีพวกเด็กนอกเข้าใหม่ที่อิจฉาเรื่องเกรดกับได้เป็นสภามีแบคช่วย กับนอกนั้นก็ชะนีน้อยที่อิจฉาเรื่องคาบุกับอาริมะ จะว่าไปเซตติ้งมาน่ากลัวมากกกกตรงที่สาวๆแทบทั้งรร.รุมหลงใหลคลั่งไคล้คาบุกันอะไรจะขนาดนั้น แลดูน่ากลัว แบบเสน่ห์แรงเฟร่อและโปรไฟล์ดีน่าจับ หรือผู้หญิงในเรื่องนี่มันฮอร์โมนพุ่งแรงทะลุสติสตัง สมงสมองไปหมดแล้วฟระ กูหลอน ยังกะซอมบี้ที่โปรแกรมมาแต่เป็นวิ่งตามผู้ชายแทน อาริมะก็มีแควนๆอยู่เหมือนกัน คือนี่สาวๆซุยรันนอกจากเล็งเป้าผู้ชายไว้นี่ทำอะไรบ้างมั้ยชีวิต หวาดผวากับเลเวลความคลั่งไคล้ผู้มาก
>>947 เสริมต่อจากอันนี้ พอดีลืมพิมพ์ ดังนั้นจากความคิดของกูตามที่พิมพ์ๆไปทั้ง กูว่าคนทำไม่ใช่ pivoine เพราะ pivoine มีอำนาจพอปะฉะดะกับวาคาบะได้ตรงๆ และปกติหาเรื่องก็ตรงๆพูดใส่หน้าหรือกดดันเหยียดหยามกันไป อันนี้ดูแอบๆหลบซ่อน ขนาดได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดมายังตกใจรีบหนีไป กูว่าเป็นคนที่ไม่ได้มี power ขนาดนั้น น่าจะเป็นนร.ธรรมดา เพราะงั้นประเด็นเรื่องกล้องหายต๋อมไปเลยก็ยังรู้สึกว่าเป็นการเขี่ยทิ้งเพื่อยัดซีนดราม่าเนี่ยแหละ ในความคิดกูคือถ้าอาจารย์หรือทางรร.ไปเช็คกล้องในห้องควบคุม ภาพที่เห็นไม่น่าใช่ pivoine และคงต้องมีรีแอคชั่นมั่ง นี่เลยกล้องหายไปเลยเพราะว่ากล้องหายคือเป็นจุดโหว่ แต่ถ้ามีกล้องคือจะยิ่งโหว่หนักเข้าไปใหญ่
ส่วนเรื่องคนร้ายเป็นเรย์กะนี่คิดว่ากระทั่งซึรุฮานะก็คงไม่ได้เชื่อ แค่เห็นโอกาสให้ใส่ร้ายได้ เพราะตอนหลังยังป้ายโคลนต่อไปที่วาคาบะทำตัวเอง คิดว่าใครที่กัดได้ก็ซัดไมาเลือกหมดอะแหละ มันดูตรงข้ามกับความเป็นชนชั้นสูงและ Pivoine ที่ปูมาว่ามีอำนาจไม่กลัวใคร ที่ควรซัดตรงๆอย่างตอนเรย์กะรำพัด
แล้วยิ่งถ้าคนทำเป็น pivoine สายเย่อหยิ่งฐานันดร ยิ่งควรต้องทำตรงๆเพราะกับคนบางกลุ่มพฤติกรรมเหยียดคนอื่นนี่มันเป็นอะไรที่เอาไปอวดกันได้ในหมูคนชอบแบบเดียวกันเลยอะ เหมือนเป็นผลงานชิ้นโบว์แดง ยิ่งพวกตรรกะสุดโต่งมักมีแนวคิดสุดโต่งพวกนี้อยู่ละ ไม่เห็นต้องแอบทำเลย ถ้า pivoine จริงคงเรียกได้ว่าอยากให้คนรู้จะแย่ ถ้าเป็นชนชั้นสูงแคร์ภาพลักษณ์คือไม่ทำแต่แรก จะไม่ยอมเสี่ยงหลุด ถ้าพวกแคร์ชนชั้นนี่ก็อยากทำแล้วให้โลกรู้ทั้งนั้นว่าฉันมีอำนาจพอจะทำได้ ต่อหน้ายังได้เลย แล้วอวดกันได้อีกตะหากว่าฉันเจ๋งนะ ระบบแนวคิดพวกสุดโต่งง่ายๆเลยคือนึกถึงพวกก่อเหตุวินาศกรรมกันดู บางทีแย่งกันแสดงตัวรับผิดชอบเลยอะว่านี่ผลงานฉันนนนน ฉันเจ๋งล่ะสิอะไรแบบนั้น
>>958 คราวนี้เป็นจิตวิทยาล่ะ!!!!! กูมีงานอดิเรกเวลาอ่านคนวิแคะคือบางทีมันแอบเดาอาชีพได้ไงไม่รู้ว่ะ 5555 ไม่รุ้ว่าเรียนหรือทำงานแล้วแหละ แต่เป็นแนวรู้สายความรู้ว่าทางไหน สนุกดีนะมึงเหมือนเล่นเกมทายจากคำใบ้ไงงั้น คิดว่าถูกเป็นบางคนด้วย แต่ชัดสุดคือตอนคนที่มีมาเฉลยอาชีพตัวเองนี่แหละ บางทีก็รู้สึกกูเก่งเหมือนกันนะ ถถถถถถถ
โคตรนอกเรื่องลอยออกทะเล แต่พูดมาน่าสนใจดีเรื่อง pivoine ทีนี้กูว่าถ้าไม่เป็น pivoine แต่มีแบคกิ้งดีพออาจารย์เกรงใจก็อาจจะเด็กรวยๆคนอื่นอีกป่าว แต่ไม่รู้มีแนวรวยไฮโซไม่ถึงขั้น pivoine แต่แบคดีมั้ย ถ้าอย่างของไทยก็ถ้าออกมีสีหน่อยนี่ฉะกันกับไฮโซได้สเบย 55555 แต่กูก็ยังรอเฉลยเรื่องกล้องอยู่นะ ว่าจะมีพูดถึงกล้องบ้างมั้ยเพราะรู้สึกมันเป็นจุดบอดที่ชัดเกิ๊น
หรือคนทำจะเป็นซึรุฮานะเองหว่า
>>960 กูว่ากล้องไม่มี หรือมีก็ไม่กล่าวถึงเพื่อให้เป็น force drama และปูทางไปอีเวนท์ถัดๆไปมากกว่า
จริงๆกูก็คิดแบบ >>917 นะ วาคาบะเป็นนักเรียนทุน เป็นเด็กเก่งที่มาเสริมภาพลักษณ์ให้โรงเรียนก็จริง แต่ก็ไม่ได้มีอะไรเทียบเคียงกับเด็กไฮโซๆรวยๆพวกนี้ได้อ่ะ แบ็คก็ไม่ได้ใหญ่ ไม่มีอิทธิพลทางบ้านมาปกป้อง ถ้าขุดคุ้ยไปแล้วเจอตอ มันก็ลำบากทั้งคนขุดและคนถูกขุด ก็สู้ให้มันเงียบๆไปเลยดีกว่า ไม่ต้องลากใครมาลงโทษทั้งนั้น ก็ก้มหน้ารับกรรมไปจนกว่าจะเรียนจบหรือพวกนั้นเบื่อที่จะแกล้งไปเองก็แล้วกันนะ
ที่ในนิยายมันไม่ได้แกล้งแรง แกล้งโจ่งแจ้งเปิดเผยเท่าในมังงะเพราะตัวนำการกลั่นแกล้งแบบเรย์กะไม่อยู่รึเปล่า ก่อนวาคาบะเข้ามาในโรงเรียน เรย์กะก็ใช้อำนาจบาตรใหญ่เที่ยวรังแกคนนั้นคนนี้ที่เข้าใกล้คาบุไปทั่วอยู่แล้ว พอวาคาบะเข้ามาก็ทำแบบเปิดเผยไม่กลัวใครแม้คาบุจะยืนหัวโด่อยู่ก็ตาม เพราะเคยชินจากการใช้อำนาจ ยิ่งคาบุปกป้องวาคาบะยิ่งเพิ่มเลเวลการรังแกเพราะอารมณ์โกรธ หึงหวง อิจฉาที่คาบุหันไปรักวาคาบะ
แต่พอเป็นซึรุฮานะที่มาเป็นตัวหลักในการแกล้งวาคาบะ ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก ทำได้แค่เหมือนตอนโมชิดะคือนินทา ว่ากระทบ อาจจะมีไปเขียนโต๊ะเล็กๆน้อยๆบ้าง แต่ก็ไม่ถึงขั้นหนักๆอะไรเพราะซึรุฮานะก็คงรู้ลิมิตตัวเองแหล่ะว่าใช้อิทธิพลได้แค่ไหน ขืนทำมากไปกว่านี้ตัวเองแหล่ะจะซวยเอง ไม่เหมือนตอนเรย์กะในคิมิดอลที่ทำอะไรก็ได้ไม่ต้องแคร์เพราะเป็น pivoine ที่มีอำนาจล้นเหลือนี่ล่ะ
>>961 กูว่าไม่ใช่ เพราะกลุ่มซึรุฮานะเลิกเรียนออกมาเจอกันพอดี ระยะเวลามันดูน้อยไปถ้าจะวิ่งกลับห้องเรียนแล้วตีหน้าเนียนๆออกมา ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เรื่องนี้ อีกอย่าง กูว่าซึรุฮานะก็พอๆกับเรย์กะนะ ถึงจะพยายามปิดคาบุไม่ให้รู้ก็เหอะ แต่ก็เล่นงานตรงๆต่อหน้าเจ้าตัวเหมือนกัน เหมือนตอนเหน็บเรื่องผ้าขนหนูแล้วจงใจเหยียบหรือเรียกออกไปด่าแล้ววาคาบะต้องไปใส่ชุดวอร์มเพราะตากฝนอ่ะ
>>963 ก็ใช่ไง แกล้งได้ตรงๆจะจะเพราะเป็น pivoine เหตุผลเดียวที่ทำได้ขนาดนั้นในมังงะ รร.ก็ยอมให้แถมคนอื่นใน pivoine ก็ยังหนุนๆมีคอยช่วย แ้วถ้าเป็นเหมือนที่มีคนบอกว่าไม่มีบทครูสืบสวนเพราะกลัวคนทำจะเป็น Pivoine มันก็เลยวนกลับมาว่าถ้า pivoine ก็ไม่เห็นมีจุดที่ต้องแอบแกล้ง มันขัดแย้งกับ mind set ของกลุ่มคนพวกนี้ที่เซ็ตมามาก ทั้งปูเรื่องมายันย้อนไปคิมิคือเห็นชัดว่ามีหลักๆอยู่แค่ 2 ประเภท คือไม่ยุ่งอะไรไม่สนใจใครโดยสิ้นเชิง คุยกับพวกเดียวกันบ้างนอกนั้นไม่เกี่ยวกับฉัน เว้นระยะ กับอีกแบบคืออีโก้แรงและต้องการการแสดงออกเหมือนพวกกลุ่มโยโกะซังกับสาวก ที่วางตัวเป็นคนดูแลภาพลักษณ์ pivoine พวกนี้ยิ่งต้องการการแสดงออกและการยอมรับในหมู่พวกเดียวกัน ยิ่งไม่ต้องแอบๆหลบๆไปใหญ่ พอมองทุกมุมเลยแบบยังไงกูก็ว่าไม่ใช่ Pivoine ประเด็นที่รร.ไม่ออกมาสืบสวนเลยแบบ อ้าวอะไร กล้องก็ไม่โผล่ เพราะถ้าตัดความเป็นไปได้ที่เป็น Pivoine ทิ้งหน่อยมันเหลือแค่มีเด็ก pivoine อยู่คนนึงที่เจอปัญหาจากเหตุการณ์อยู่แล้วโดนมองไม่ดี ถ้าแคร์หน่อยคือไม่พยายามสืบหาอะไรเลยคือตลกไปละ ต่อให้กลัวคนทำเป็นเด็ก pivoine หรือแบคใหญ่เหมือนๆกันแต่ไม่ใช่เหตุผลเลยที่จะยุติการสืบตั้งแต่ยังไม่เริ่ม สืบไปก่อนจนรู้แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะเปิดเผยมั้ย เปิดเผยแค่ไหน หรือแสดงท่าทียังไงก็ยังได้ ไม่ใช่จบทุกอย่างตั้งกะยังไม่เริ่มนี่มันคือนอกจากกล้องหายเพื่อบังคับซีนดราม่าแล้ว ยังครูหายเพื่อส่งบทนักสืบให้เด็กๆอีกตะหาก คือเด็กจะสืบก็ได้นะแค่ช่วยให้ครูมีแอคชั่นใดๆมากกว่าเงียบหายต๋อมไปเลย ดูเอิ่ม จงใจเกินไปปปปป
กระบวนการสืบนี่มันไม่ต้องกลัวใครรู้หรือกลัวเจ้าตัวในกรณีเป็นเด็กที่ทางบ้านมีอำนาจรู้หรอก สืบสวนก็คือสืบสวน มันทำได้สารพัดวิธีที่ไม่ได้ต้องป่าวประกาศ แล้วแบบคนูนะ โรงเรียนนะ เหตุเกิดในพื้นที่ของตัวเองถ้าไม่มีปัญญาเคลื่อนไหวกันเงียบๆโดยเด็กไม่รู้นี่ก็ตลกซ้ำซ้อนจริงๆ การเข้าถึงข้อมูลหรืออะไรในพื้นที่ตัวเองมันไม่ได้ยากหรือปิดบังยากขนาดนั้นเลย ทางเดียวที่สืบอยู่แล้วเด็กคนอื่นจะรู้ได้คือต้องไปเป็นพยาธิอยู่ในสมองแล้อะถึงจะรู้ว่าพวกรร.กำลังตามสืบอยู่นะ มันไม่ได้ต้องประกาศอยู่ละ แล้วไอแบบนี้คิดว่าวันเดียวก็รู้เรื่องละ ง่ายสุดต่อให้ไม่เปิดกล้องคือมีเด็กคนไหนหายไปจากห้องเรียนโดยไม่รู้ที่อยู่ ไม่มีพยานยืนยันมั่ง อย่างเรย์กะยังไปอยู่ห้องพยาบาล คนที่หายแบบไม่มีอะไรยืนยันได้เลยมันต้องมี ครูไม่มีใบรายชื่อเด็กรึไง คือแค่กลับไปห้องพักครูก็รู้ได้ละว่าแนวโน้มมีโอกาสใครบ้าง pivoine กี่คน ถ้าในนั้นไม่มีเลยซักคนที่เป็น pivoine ก็เคลื่อนไหวได้ละ เรียกได้ว่าไม่ต้องอาศัยความพยายามหรือต้องมีแอคชั่นที่กระตุ้นให้คนสงสัยได้เลยว่ากำลังทำอะไรกันอยู่ กลับไปเจอครูรวมๆทุกคนแล้วเอาใบรายชื่อมาเทียบนี่จบข่าวทันที
สุดท้ายจุดโหว่มากสุดคือถ้าเด็กไม่ได้หายไปยาวๆเป็นหลายคาบจนดูขาด แต่เป็นขออนุญาตออกนอกห้องไปห้องน้ำหรือจะไปไหนก็ตาม อันนี้ครูต้องรู้อยู่ละว่าห้องฉันมีเด็กหายรึเปล่า ใคร ไปตอนไหน ช่วงใกล้ๆเกิดเหตุมั้ยเงี้ย
>>964 จริงๆพวกมังงะหรือนิยายแนวรั้วโรงเรียน ถ้าไม่ให้ครูเป็นตัวเอก ก็จะอยู่ในฐานะบุคคลจืดจางว่างเปล่าอยู่แล้ว เพื่อให้เด็กๆเป็นตัวเอกทำเรื่องนั่นนี่กันเอง ครูไม่มีตัวตน ไม่สามารถปรึกษาได้ ยังจะน่ารำคาญด้วยซ้ำ ก็คิดว่าครูจะไม่เข้ามามีบทบาทอะไรกับเรื่องนี้หรอก ให้เด็กทำกันไป ครูไม่เกี่ยว มีหน้าที่สอนหนังสืออย่างเดียวก็พอ
เปิดประเด็นใหม่ที่พังหนักกว่าเดิมตอนเรื่องกล้องคือเด็กที่หายไปจากห้องโดยไม่มีใครรู้ได้ยังไงนี่แหละ เอาจริงไม่ต้องสืบสาวอะไรกันเลยจริงๆว่ะ จุดเดียวจบได้ลิสต์มาทันที
กูว่ามันเป็นเพราะมุมมองของเด็กๆที่ไม่ได้ไปรู้การทำงานของครูมั้ง ถึงได้มองว่าครูไม่ทำอะไร ครูอาจจะสืบไปแล้วแต่ไม่ออกมาเปิดเผยผลการสืบ คาบุกับเรย์กะก็ไม่ได้รู้ข้อมูลอะไรกันมากมาย ก็เลยคิดว่าทั้งครูและโรงเรียนทำนิ่งๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หรือไม่มันก็จะย้อนกลับไปกรณีที่ว่าคนถูกแกล้งคือวาคาบะ โรงเรียนเลยไม่จำเป็นต้องทำอะไร สืบไปก็เท่านั้น เอาผิดอะไรไม่ได้อยู่แล้ว และเจ้าตัวคงไม่อยากเอาเรื่องคนร้ายตัวจริงด้วย เดี๋ยวมันจะยาวและจะไปกันใหญ่ ก็สู้เงียบๆกันไปดีกว่าจะได้จบๆ
พอมาตอนนี้คิดว่าอันนี้ต้องเป็นประเด็นมาม่าเส้นยาวเหนียวนุ่มที่ลากยาวววววแน่นอน เพราะเหมือนตั้งใจเซ็ตมาซะให้คนทำดูลึกลับควานหาตัวได้ยากแบบ defy logic มาเบอร์นี้ คือกะให้ดึงกันต่อไปได้ยาวๆว่าเอ๊ะอะไรยังไง ใครทำ แถมเมพเหลือเกินมาแนวทุกฝ่ายต้องมีเหตุให้สืบไม่ได้หรือสืบไม่เจอ เราว่าบทมันวางมาชัดมากละว่านี่คือประเด็นกะให้ยาว
ทำเป็นการ์ตูนความนิยมลำดับดีไปได้ ถ้าเป็นที่นิยมก็ถูกกองบก.สั่งให้ยืดเรื่อง ประเด็นที่ยืดก็เลยดูอืดๆลากยาวไปแบบไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่
KY ขอขัดนิดนึง 975ละน้า ถ้านี่ไม่ได้ข้ามอะไรไปอย่าลืมสรุปชื่อกับตั้งมู้ใหม่นะเออ
>>975 อ่ออออหมายถึงโดนคนอื่นสั่งยืด งั้นเรื่องนี้อาจจะแนวยืดสร้างดราม่าหรือเรียกกระแสก็ได้นะกูว่า ดูจากในนี้กระแสตอบรับจากดราม่าอันนี้คือพุ่งทะยานนนน~~~ ทู้วิ่งฉิวไวมว๊ากกก กูไม่รู้ว่าที่ญี่ปุ่นคือเม้นถล่มกันแบบนี้ด้วยป่าว แต่ในไทยนี่เม้นจากดราม่านี่คือเยอะจริงไรจริง 5555 อันนี้เป็นข้อดีอ่านนิยายตามเน็ตแบบออกเป็นตอนๆนะกูว่าคือคนอ่านมีเวลาคิดเยอะ ถ้าเป็นเล่มหรือพวกเวลาดูหนังโรงบางทีมันเอามาคิดอะไรต่อไม่ทันละเพราะเนื้อหามันตามๆกันเข้ามา
สำหรับกูคือจะถือว่าดราม่านี้ประสบความสำเร็จก็ได้นะเว่ยในแง่กระตุ้นยอดคนอ่าน ดูแบบพุ่งตัวออกมากันรัวๆ 555 ถือว่าผลตอบรับดีเหมือนกันอะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็กFoodแต่ในเนื้อเรื่องดันไม่มีซะงั้น!!!! [อาถรรพ์ที่14]
ไม่อัปมงคลเนอะ
ฮาเร็มของเข้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับอาหารที่หายไป!!!![ล็อกเกอร์พิศวงที่14]
โหวตกันถึง990ก็แล้วกัน อย่าเพิ่งถมกระทู้ให้ครบพันนะ
>>981 >>982 มึงแค่เข้า https://fanboi.ch/webnovel/new/
ใส่ชื่อตรงที่โหวดได้ใน Topic
ส่วน body ก็ก๊อบโพสแรกแล้วเพิ่มใส่ลิงค์และชื่อกระทู้นี้ เท่านั้นเอง
>>970 ย้อนกลับมาที่อันนี้นิดนึงว่าเพราะเป็นวาคาบะเลยคิดว่าเอาเรื่องอะไรคนทำไม่ได้ กูมองต่างว่ะ อ้างอิงจากที่อาริมะเข้ามาตอนม.ต้นคือเป็นพวกมีฐานะอะไรตามปกติ เด็กม.ต้นจะไม่ได้โดนคนอื่นเหยียด แถมอาริมะเป็นถึงประธานนร.แล้วมาแนวเรียนดีกิจกรรมเด่น ทางบ้านก็ไม่ได้ดูอ่อนด๋อยอะไรเลย ทางโรงเรียนยังเรียกไปจัดการเพราะประเด็นไปงัดกับโยโกะแห่ง Pivoine สำหรับกูตั้งแต่ตอนนั้นคือนอกจาก Pivoine แล้ว โรงเรียนไม่ได้เกรงและไม่มีความจำเป็นต้องเกรงใจเด็กคนไหนอีกไม่ว่าจะสถานะในรร.เป็นยังไง และสถานะทางบ้านเป็นยังไง ข้อยกเว้นเดียวคือ pivoine
ซึ่งถ้าตามข้างบนๆคิดมามันก็ดูไม่น่าใช่ Pivoine จริงๆ แบบการลงมือ วิธีการวิถีทางมันดูไม่ใช่ รร.ไม่จำเป็นต้องเกรงอะไรเลย คือองค์กรระดับซุยรันนี่มันก็ไม่ได้ง่อยเปลี้ยอ่อนแออ่อนด๋อยไร้พาวเวอร์ขนาดนั้นนะเว่ย ถึงจะเกีงใจ pivoine ที่เป็นพวกร่วมก่อตั้งขึ้นมาแต่เดิมและเป็นผู้สนับสนุนหลัก เหมือนเป็นตัวค้ำจุนอยู่ด้านหลัง แต่นอกนั้นคือไม่ และก็มีพาวในตัวเองเถอะ ยิ่งแบบเป็นโรงเรียนอันดับต้นๆของประเทศที่ทุกคนดิ้นรนอยากจะเข้า ขนาดตระกูลรวยยังผลักดันลูกหลานตัวเองให้เข้ามาเรียนได้ มันไม่ใช่องค์กรง่อยอะ ครูและบุคลากรก็คงไม่เบๆดาดๆขนาดนั้น
แต่สุดท้ายจบลงแบบนี้กูก็เห็นด้วยว่ามันคือการสร้างเหตุให้ไม่มีใครสามารถตามสืบคนทำตัวจริงได้ ก็คงเป็นเพราะพล็อตเรื่องน่ะแหละ คนทำคงมีบทอีกยาวและไอดราม่านี้ก็คงอยู่อีกยาวเพราะออกตัวมาแรงเหมือนเป็นปัญหาที่ไม่สามารถแก้ได้ง่ายๆ
โหวตไปแล้วเหมือนกัน ผลดูผ่านๆก็คิดว่าอันขอพรผมคนโหวตเยอะสุดละ
ว้าว อีกนิดก็ใกล้ไปมู้ใหม่แล้วสินะ
งั้น ถ้าจะไม่โหวตกันแล้วสรุปโหวตกันเลย
>>848 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ: Glue of Suiran the series: Tag food is coming season 14
โหวต /
>>855 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบผลิที่ใกล้มาเยือน ความรักกำลังผลิบาน! แต่ไม่ใช่ของเจ้าแม่หรอกนะ！(ผมลอนม้วนเส้นที่14)
โหวต ////
>>857 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
โหวต ///////////////
>> 878 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบัคของโลกใบนี้ และการต่อต้านของเหล่าวิหค [ชุดสำรองตัวที่ 14]
โหวต0
>>979 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็กFoodแต่ในเนื้อเรื่องดันไม่มีซะงั้น!!!! [อาถรรพ์ที่14]
โหวต 0
>>980 ฮาเร็มของเข้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับอาหารที่หายไป!!!![ล็อกเกอร์พิศวงที่14]
โหวต 0
ผู้ชนะคือ >>857 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14) ยินดีด้วยคะ
กระทู้หน้ามาตั้งชื่อกระทู้อีกนะคะ //ทำเสียงซากุระแบบไสยๆ
ตั้งชื่อกันเข้าไปเพิ่มพลังแห่งรักเพื่อส่งกระแสจิตไปหาฮิโยโกะซามะ
อย่าลืมถมทู้ด้วย ด้วยการมอบเสียงกรี๊ดดร๊าดให้เหล่าหนุ่มๆที่คุณเชียร์กันเถอะคะ //แอ็บเสียงท่านแม่
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบานพิชิตใจเธอ! [ศึกรักที่ 13]
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล (หรือถ้อยความที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
.
♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing
How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing
รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ
ตั้งล่ะ https://fanboi.ch/webnovel/3899/
เชิญถมมู้ได้
ถมมู้~~
ถ้าเจ้าแม่บินมาไหว้พระตรีมูรติเมืองไทยจะพาไปจิบชากุหลาบถวายน้ำแดง!
เอาแป้งไปปะผม เอาขนมร้านสะดวกซื้อไปเซ่น เรามาหาผมม้วนผิดด้านกันน
มานั่งรอดูเม้นปิดท้าย จากมู้ก่อนมาเป็นพิ่โว้~~ อยากรู้ของมู้นี้ 555555
ถึงหัวจะพาดเรือเอ็นโจ ถึงแขนจะพาดเรือท่านพี่ ถึงขาจะพาดเรืออาริมะ แต่ลำตัวและหัวใจอยู่ในเรือท่านอิมาริ
หาผมม้วนผิดด้าน คงไม่เจอหงอกแทนใช่มั้ยนะ...
ใกล้ปิดมู้ละมาช่วยดัน คนปิดมู้ขอฮาๆนะ
แท็ก ฟู้ด จง-เจริญ!!
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.