Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]

.

♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

เชี่ย ปิดท้ายกระทู้​ได้หลอนมาก

อ้าว จะพิมพ์เล่นๆ เสือกเป็นเมนท์สุดท้ายซะงั้น ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ

เกลียดการปิดท้าย5555555

เมนต์ปิดท้ายนี่เสียงกูเกิ้ลลอยมาเลย

ในที่สุดก็ขึ้นมู้ใหม่ มู้ที่แล้วนี่ครอสเรียนภาษาชัด ๆ

ปิดท้ายมึงคืออะไรรรร หลอนโคตร 5555

ปิดมู้ได้ซึโก๊ย ทาโนะชี่มาก ลั่น

กลับไปอ่านตอนล่าสุดอีกที เอ๊ะ ตอนคาบุรากิโวยวาย เอ็นโจก็แค่บอกว่าอ๋อเหรอ ท่าทางแบบรู้เรื่องที่วาคาบะโดนแกล้งอยู่แล้วนี่หว่า จริงๆ คือตลอดมานี่ก็แอบสตอล์คดูท่านเรย์กะแอบช่วยเหลือวาคาบะอยู่ใช่มะ สนุกมากสินะ หืม หืม...

จากหล่อระทม ตอนนี้กลายเป็นหล่อพิโรธแล้วว่ะ ตกลงสาวๆ พากันกลัวหัวหด/อึ้งแดร๊กกันหมดเรอะ ไม่ยักกะมีใครกรี๊ดความเท่ของจักรพรรดิ์แฮะตอนนี้

>>9 จริงๆ สาวที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการแกล้ง พอได้สติหายกลัวแล้วก็น่าจะไปกรี๊ดกันต่อนะ จักรพรรดิผู้พิโรธก็เท่ห์นะค้า~ อะไรทำนองนี้
แต่จริงๆ อยากรู้ว่าตอนคาบุรากิจับบ่าวาคาบะบอกจะปกป้องเธอเองนี่ เอ็นโจดูอยู่ด้วยความรู้สึกยังไงมั่งวะ อิจฉาเพื่อนมั่งมั้ยนะ จีบสาวก็จีบได้ตรงๆ ผ่าเผย (ถึงจะทำสาวเดือดร้อนก็เหอะ) ทีตัวเองได้แต่หมาหยอกไก่ไปวันๆ แถมเอาปัญหามาโยนใส่ท่านเรย์กะเองอีกต่างหาก ฮึ่มมมมมม

>>10 กูว่าฮีคงคิดว่าหาเรื่องเดือดร้อนให้คุณทาคามิจิและกูอีกแล้วนะสัส ล่ะมั้ง

เอ็นโจอาจจะคิดว่าน่าสนุกจัง ถ้าทาคามิจิโดนแกล้งหนักกว่านี้คุณคิโชวอินจะทำยังไงนะ ก็ได้ 555

>>12 ทำไมเป็นคนเลวแบบนี้ล่ะคะ ถถถถถถถถถถ

>>13 ก็แค่ความสุขเล็กๆ ของคนที่ได้แต่เฝ้ามอง..... อะเฮื้อ

>>11 ว้ายยยย เอ็นโจเถื่อน พูดออกมาตรงๆ เลยค่า มาซายะเหวอแน่นอน

>>12 ทำไมรู้สึกว่ารูทนี้น่าสนุกจังวะ

อยู่ห้องเดียวกัน​ก็ต้องรู้เรื่อง​บ้างล่ะ ขนาดตอนโมชิดะ เรย์กะอยู่คนละห้องยังรู้เรื่อง​เลย

>>12 ตอนดูมาซายะเกรี้ยวกราด​เงียบๆ ก็อาจจะคาดหวังว่าเร​ย์​กะจะทำยังไงน้า แต่ท่านโยโกะดันโผล่มาปะฉะ​ดะ​ เลยต้องไปไกล่เกลี่ย​แทน

>>17 ท่านเรย์กะเลยกลายเป็นตัวประกอบพูดประโยคเดียวไปซะฉิบ...

ถ้าประธานโยโกะไปด่าของกินบ้านวาคาบะ เรย์กะน่าจะขึ้น แล้วได้เห็นจักรพรรดินีเสด็จมาตบเกรียนทั้งสองฝ่าย

>>19 "พฤติกรรมของคุณทาคามิจิก็แหลกเหลวไม่สำรวมเหมือนช็อตเค้กถูกๆ ของบ้านคุณน่ะแหละ"
"ท่านโยโกะ จะพูดแรงเกินไปแล้ว ขอโทษช็อตเค้กบ้านคุณทาคามิจิเดี๋ยวนี้เลยนะคะ!"
เอ็นโจคงกลบเกลื่อนให้แทบไม่ทันเลยทีเดียว...

>>20 เป็นไปได้อย่างมากด้วย

>>20 ต้องเน้นว่าขอโทษ'ช็อตเค้ก'ด้วยนะ ไม่ใช่ขอโทษวาคาบะ 5555555555

>>20 เชี่ย กูลั่น 555555555555555555555555555555555
ท่านเรย์กะคงออกมาปกป้องเค้ก พร้อมบรรยายความรู้สึกที่ได้รับตอนทาน แยกแยะส่วนผสมและกรรมวิธีการทำอย่างละเอียดลออ สุดท้ายกลายเป็นเลคเชอร์เรื่องเค้กไป

>>23 "ถึงแม้ว่าจะเป็นเค้กที่ราคาไม่แพง แต่ก็เป็นช็อตเค้กที่เนื้อสปอนจ์นุ่มละมุนหอมกลิ่นวานิลลา รสหวานอมเปรี้ยวของเนื้อครีมที่ซื่อตรงละลายในปาก เข้ากันกับสตอร์เบอร์รี่สดลูกโตที่ชุ่มฉ่ำ เห็นได้ชัดว่ามีความพิถีพิถัน ใส่ความตั้งใจและความรักลงไปในการทำ ดังนั้นการจะนำมาพูดจากันแบบนี้จะหยามกันเกินไปแล้วนะคะ!"

>>24 5555555555555555 คนที่ฟังคงเอ๋อไป แล้วคิดแบบติดฟิลเตอร์ว่า"ท่านประธานคิโชวอินเป็นที่เลื่องชื่อในฐานะท่านประธานกรูเม่ต์สินะคะ ท่านเรย์กะเองก็คงจะเป็นกรูเม่ต์เช่นเดียวกับท่านพ่อ สมกับเป็นท่านเรย์กะเลยค่ะ!"

>>24 แล้วคาบุรากิก็จะแหลมเรื่องเค้กขึ้นมา "อ่อนหัด เธอยังทานเค้กบ้านทาคามิจิไม่ครบทุกอย่างล่ะสิ ถึงบรรยายได้แค่นั้น ทีเด็ดน่ะอยู่ที่ช็อกโกแลตเข้มข้น หวานหอม บลา บลา บลา"
สุดท้ายสองคนนี้หันมารบกันเองในเรื่องเค้ก ไปๆมาๆ ท่านเรย์กะอาจจะหลุดปากเรื่องวาคาบะทำยากิโซบะกับแกงกะหรี่ให้ทาน ได้ขึ้นบ้าน แล้วคาบุรากิลงไปทำท่า Orz กับพื้น........แพ้แล้ว วาคาบะมาชูแขนท่านเรย์กะขึ้นประกาศชัยชยะแบบเวทีมวย

>>26 เดี๋ยว ​แล้วเรื่องแกล้ง​กัน​ล่ะ 555555

>>26 กลายเป็นแท๊กฟู๊ดคอมเมดี้โดยสมบูรณ์ 555555+

>>26 เอ็นโจมาประคองมาซายะผู้พ่ายแพ้ลงจากสังเวียน เข้าสู่เส้นทางสาย Yuri โดยสมบูรณ์ ถถถถถถถถ

>>27 เพราะว่ามันคือแท็ก food ยังไงล่ะ!

>>26 อาหารคือการดวล!!!

>>26 ศึกโต้วาทีเรื่องเค้ก มีเล่นเกมทายชื่อเค้กและขนมจากภาพ เอ็นโจเป็นพิธีกร เรย์กะตอบถูกนิดๆหน่อยๆก็บวกคะแนนให้รัวๆ มาซายะตอบถูกทำเป็นไม่ได้ยินหรือเอาโจทย์ยากโหดหินให้ สองมาตรฐานและลำเอียงสุดๆ

>>32 สุดท้ายให้ทั้งสองฝ่ายลงมือทำขนมด้วยตัวเอง ท่านเรย์กะลงมือทำมิราเคิลพุดดิ้ง คาบุรากิไม่ยอมลดตัวลงมาทำของทำมือเลยทำท่าจะแพ้ฟาลว์ แต่พอกรรมการเอ็นโจชิมมิราเคิลพุดดิ้งเข้าไปก็วิ่งเข้าห้องน้ำและไม่ได้ออกมาอีกเลย เป็นอันว่าทั้งคู่เสมอกัน
ส่วนท่านประธานโยโกะผู้ถูกลืมก็วิ่งร้องไห้ไปตามทางเดินอย่างโกรธๆ แต่แล้วก็ถูกหยุดไว้โดยอาริมะที่ก้าวออกมาบอกว่า "ผมก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งประธานนักเรียนก็เพื่อจะจัดพิธีจบการศึกษาที่สมเกียรติที่สุดให้กับรุ่นพี่นาคาจิมะนะครับ อย่าร้องไห้เลย" ทั้งคู่มองตากันอย่างหวั่นไหว ความแค้นนานปีระหว่าง Pivoine และกลุ่มคณะกรรมการนักเรียนเป็นอันคลี่คลาย จบปึ๊ง Happy Ending สมแท็ก Love

>>33 และต่อมา คุณหนูบ้านคิโชวอินก็ถูกจับข้อหาฆาตกรรมคุณชายบ้านเอ็นโจ กลายเป็นนิยายสู้คดีกันในชั้นศาลแบบ Ace Attorney

เนื้อเรื่องพีคขึ้นเรื่อยๆ กรรมการเอ็นโจโคตรวงวาร55555555555555555555555555

นี่กระทู้เจปังเหรอ

>>34 ส่วนเรย์กะที่ทางบ้านพยายามวิ่งเต้นเรื่องคดีสุดชีวิต เห็นว่าตัวเองน้ำหนักขึ้นก็พยายามออกกำลังกาย แต่ทำยังไง น้ำหนักก็ไม่ลดซักที

จริงๆแล้วเป็นวิญญาณของเอ็นโจที่มาขี่คออยู่ กลายเป็นนิยายสยองขวัญ

กูจะรออ่านที่พวกมึงต่อซีรี่ย์นี้ต่อไป โคตรชอบ มีทุกแท็ก555555555555555555555

ท่านพี่ให้ความช่วยเหลือ จนกระทั่ง​เรย์กะรอดพ้นคดีมาได้ เรย์กะเลยประทับใจ​บราค่อนหนักกว่าเดิม

โดยไม่มีใครล่วงรู้​ว่าแท้จริงแล้วทั้งหมดตั้งแต่เกมโชว์ เป็นแผนการกำจัดเอ็นโจของท่านพี่นั่นเอง!!!

>>38 มีทุกแท็ก ยกเว้นแท็กเลิฟ 55555555

>>37 พวกเพื่อนๆ ที่เรียนพิเศษเห็นเรย์กะซึมๆ เลยนัดกันมาเที่ยวที่ Dog Land อีกครั้ง แต่ครั้งนี้พอเบียทันเห็นเรย์กะกลับเห่ากรรโชกอย่างรุนแรงแล้วมุดกลับเข้าตะกร้า อุเมวากะคุงมองเรย์กะอย่างตกตะลึงแล้วถามว่า "คุณคิโชวอิน เห็นอ้วนขึ้น เคยผ่านการทำแท้งมาหรือเปล่า!?"

>>40 แท็กเลิฟก็มีเยอะแยะมึง ของวาคาบะ-คาบุรากิ เป็นต้นกำเนิดเกมโชว์ ไม่ก็ความรักของท่านเรย์กะต่อท่านพี่ หรือความรักของท่านเรย์กะต่ออาหาร

>>41 ท่านเรย์กะกลับบ้านไปทำตุ๊กตาสาปแช่งอุเมวากะที่บอกว่าอ้วนขึ้น หยาบคายมาก ส่วนเอ็นโจที่ตายแล้วไปยึดอำนาจจากยมบาล และตั้งตัวเป็นราชาปีศาจคนต่อไป

>>43 เอ็นโจใส่ชุดหนัง กางเกงรัดๆ รองเท้าส้นสูงแบบเซบาสเตียนด้วยมั้ย

>>44 เอาผ้าคลุมขนสัตว์ตัวใหญ่ๆคลุม นั่งไขว่ห้างบนเก้าอี้มองคนข้างล่าง

>>45 รอให้คุณคิโชวอินเป็นของคานคุงไประหว่างมีชีวิต พอใกล้สิ้นอายุขัยก็ไปรับมาสินะ โคตรยัน

>>46 ระหว่างนั้น คุณคิโชวอินก็เป็นพิธีกรรายการทำอาหาร เป็นที่นิยมสำหรับผู้อยากลองของแปลกเป็นอันมาก เชื่อว่าใครได้กินจะได้เห็นแม่น้ำซันสึ ถ้ากลับมาไม่ทันล่ะก็....จะถูกเอาวิญญาณไปนะ

>>47 งั้นก็เหมือนเพิ่มงานให้กับเอ็นโจน่ะซี ส่งวิญญาณไปเยอะๆเล้ย เพิ่มงาน เพิ่มงาน!

>>48 เอ็นโจเลยไปเข้าฝันมาซายะทุกคืน มาซายะเหมือนโดนสะกดจิตให้อยากไปป่าจุไคหรือไม่ก็ผาโทจิมโบ พอได้วิญญาณมาซายะก็เอาตัวมาใช้งานแทน ส่วนเอ็นโจก็ไปนอนจิบมาร์ตินี่ ดูคุณคิโชวอินผ่านจอมอนิเตอร์ตลอด 24 ชั่วโมง

ขอkyหน่อย ยูกิโนะคุงหายไปไหนแล้ว

>>50 เปิดฮาเร็มอยู่ในซุยรัน สาวๆที่มาอยู่รายล้อมท่านพี่ เดี๋ยวผมจะรับมาดูแลต่อเองนะฮะ

>>20 กุขำที่ท่านเรย์กะให้ขอโทษชอตเค้ก ไม่ได้ให้ขอโทษวาคาบะ55555555555

>>51 สุดท้ายตอนตาย วิญญาณหว่านเสน่ห์ใส่นางฟ้า ขึ้นไปยึดอำนาจบนสวรรค์ จบตำนานพี่น้องตระกูลเอ็นโจ

>>53 สุดท้ายก็ต้องตบตีแย่งชิงวิญญาณคุณคิโชวอิน/คุณพี่เรย์กะกันสินะ แต่เรย์กะคงฉุดท่านพี่วิ่งไปหายูกิโนะคุงแหงๆ ส่วนเอ็นโจก็ได้แต่ยิ้มขื่นๆอเหมือนเดิม โถ จอมมารของบ่าวช่างน่าวงวาร....

>>54 เรย์กะอาจเป็นเพอร์เซโฟเน เทียวระหว่างสวรรค์นรก

เรย์กะอาจจะเป็นอมตะก็ได้มึง

แล้วท่านเรย์กะนี่จะตายยังไงดี กินชานมไข่มุกแล้วดูดไข่มุกแรงไปหน่อยติดมาหลายลูกเลยติดหลอดลมหายใจไม่ออก

>>53 น้องเป็นหัวหน้าเทวดา พี่เป็นจ้าวนรก
>>44 กูแอบข้องใจนิดหน่อย ถ้ามาซายะลงนรกไปกับเอ็นโจใน >>49 ต้องใส่ยูนิฟอร์มทำงานเป็นชุดหนังกับรองเท้าส้นเข็มมั้ย
>>55 เอาของกินในนรกมาล่อ ถถถถถถถถถถถ

>>58 ถ้าในนรกมีอาหารคาร์บเยอะๆ ข้าว อุด้ง แป้งๆ นางคงไปแน่นอน ดูจากรสนิยมนางแล้ว กูว่าไต้หวันนี่สวรรค์ของท่านเรย์กะชัดๆ

กลายเป็นเรื่องอะไรไปแล้ววะเนี่ย 555555555555

>>60 ทัวร์ชวนชิมและแต่งชุดหนังกับขนเฟอร์ท่ามกลางไฟร้อนๆ

>>57 เรย์กะอยู่ยัน 80 นั่งเล่นกับหลานๆของซากุระกับอาโออิในบ้านพักคนชราซุยรัน แล้วช็อกตายด้วยโรคเบาหวาน
และเมื่อทุกคนได้พบกันพร้อมหน้าพร้อมตาในนรก ก็ไปเกิดใหม่กันกลายเป็นมะหมา ............

>>62 มีชาติก่อนเกิดเรื่องเป็นเทพนิยายด้วยนะมึง

มาทุกฟิคจริง ๆ

กาวกี่กระป๋องคะท่าน

กูว่า เหล่าโม่งในนี้แฝงตัวเข้าซุยรันได้เลยนะเนี่ย 555

>>66 โม่งแฝงตัวมานานแล้วเถอะ 555

>>66 เราเข้าซุยรันกันตั้งแต่กระทู้แรกแล้วมึง

>>66 ชื่อกระทู้​มันก็วงน้ำ​ชาซุยรันมาแต่แรกแล้วนี่ ถถถ

>>69 เปล่า ชื่อกระทู้แรกองค์ชายเอ็นโจ กระทู้สองค่อยสถาปนาวงน้ำชาขึ้นมาแบบเป็นทางการ

อย่าหาว่ากูลามกโรคจิตหรืออะไรเลยนะ...แต่ว่ามันคาใจกูมานานมากแล้ว...ท่านเรย์กะนั้น...
"

>>71 โทษกูกดปุ่มผิด คือกูจะถามว่าท่านเรย์กะนมเล็กหรือใหญ่ เพราะในเรื่องมันไม่มีบอกไว้...

กูว่ามาตราฐาน

>>72 กูว่าคัพบีมาตรฐานสาวเอเชีย

ท่านเรย์กะไม่สนใจหน้าอกหรอก สนใจรอบเอวตัวเองมากกว่า

>>71 อุเมวากะบอกชอบสาวอวบอึ๋ม โมริยามะที่ระแวดระวังเรย์กะอยู่รู้เรื่องนี้ก็จ้องหุ่นเรย์กะเขม็งแล้วปลดระวางเลยนะ....
เรย์กะก็บอกว่าหุ่นตัวเองไร้ส่วนเว้าโค้ง ...... (มีโค้งนะท่านเรย์กะ! ที่โดนทักว่าท้องไง---)

>>72 ที่แน่ๆ คือไม่ใหญ่ ไม่เข้ามาตรฐานสาวเซ็กซี่ขี้เล่นของอุเมวากะคุง

>>77 อกเล็กก็เซ็กซี่ขี้เล่นได้นะ ถถถถถถถ

คงน่าจะปกติมั้ง ไม่งั้นคงโดน ไมฮาระแขวะแล้ว เอ๊ะ หรือแบนพอกัน!?

แต่มาตรฐานสาวงามญี่ปุ่นต้องอกเล็กนะ สาวอกใหญ่ใส่กิโมโนไม่สวย ต้องให้มันราบเรียบไปกับชุดจึงจะงาม---แค่กๆ

ใหญ่ไปเดี๋ยวก็ยาน กระดานสิยั่งยืน

วันนี้ไม่มีฟิคเหรอ?

ถ้าเผลอเขียนเป็นแนวบู๊แอคชั่นจะรับกันได้มั้ยนะ

>>83 เขียนมาเหอะ อะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามีกาว

ฟิคเวียนมีใครต่ออยู่มั้ย ถ้าไม่มีกูขอจองที่

>>83 ถ้าคาแรคเตอร์ได้ก็โออยู่มั้ง แต่จะเอาคุณหนูคุณชายไปบู๊กับใครอ่ะ ท่านเรย์กะยกพวกไปตียูริมิยะงี้อ๋อ

>>85 เรายังลงมือเขียนไปไม่มากหรอกแต่เราเล็งๆไว้ คิดจะต่อฟิคโรงเรียนเวทมน ตอนนี้กำลังดูแฮรี่พอตเตอร์เก็บข้อมูลอยู่

>>83 ลองลงๆมาเถอะ กระทู้นี้อะไรก็เกิดขึ้นได้ (//มองทัวร์ชวนชิมกับยมบาลเอ็นโจข้างบน...)
>>84 ลุยเลยยย รออ่านนนนน

ย้อนอ่านตอน 161 ในงานโรงเรียน พวกคาบุมาที่ห้องเรย์กะสั่งชา เรย์กะว่า

"คาบุรากิสั่งชาทิกวนอิม เอ็นโจสั่งชาเก็กฮวย ยูกิโนะสั่งชาบุปผาคลี่ ขนาดชาที่เลือกดื่มยังบอกนิสัยเลย"

แต่ละอย่างบอกนิสัยยังไงบ้างน่ะ?
รู้แต่ว่าทิกวนอิมเป็นหนึ่งในชาชั้นดีที่ราคาแพงซินะ แต่เก็กฮวยนี่บุคลิกแบบไหนวะ รู้แต่แก้ร้อนใน 5555555555

//ky. ถึงโม่งแปล ในตอนนี้ "บุปผาคลี่" พิมพ์ผิดเป็น "ปุบผาคลี่" อะ

>>86 กูย้อนกลับไปอ่านที่เขียนเปิดไว้ แล้วกูก็พบว่า....กูลืมเลือกบ้านให้อาริมะ Orz ขอโทษนะอาริมะคุง
แถมลืมอีกว่าฮอกวอตส์มันส่งไปรษณีย์นกฮูกกัน แล้วท่านเรย์กะที่โดนนกขี้ใส่ประจำเนี่ย จะดูไม่จืดขนาดไหนถ้านกจำนวนขนาดนั้นบินมาทิ้งระเบิดใส่...

เก็กฮวยใช้ดับร้อนได้....ใจเย็นมั้งกุเดาถถถถ

>>88 ไม่เชิง ทิกวนอิมของร้านท่านเรย์กะต้องเป็นเกรดเเพงๆแน่ ๆ ชาแบบนี้คนสั่งจะให้ฟีลชอบของคลาสสิค นิยมชาจีนแท้ต้นตำรับเท่าน้านน ไรแบบนี้ มากกว่า 555

>>88 ทิกวนอิมเป็นราชาของชาอู่หลงน่ะ กลิ่นหอมมาก พอดีไปเจอบทความที่บอกว่าชาชนิดไหนเหมาะกับเรา

ชาอูหลง เหมาะกับ ผู้ที่รักการออกกำลังกายหรือทำงานที่ต้องใช้แรงเสียเหงื่อมาก ผู้นิยมรับประทานเนื้อสัตว์เป็นชีวิตจิตใจ (ไอ้สัส กูลั่นประโยคนี้ ถถถถถถถถถถถถถถถถถถถ)

ชาดอกไม้ เหมาะกับ ผู้ที่ในแต่ละวันนั่งตัวติดกับเก้าอี้ไม่ค่อยขยับเขยื้อนกายไปไหนเลย อีกทั้งปกติไม่ชอบออกกำลังกายด้วยแล้วเหมาะอย่างยิ่ง
เอ็นโจกับยูกิโนะก็ชาดอกไม้ทั้งคู่ เหมาะดีล่ะมั้ง

>>92 เออๆๆ เหมาะกับ​แต่ละคนจริงๆแฮะ 55555555
อู่หลง เหมาะกับคนรักการออกกำลังกาย นี่ภาพคาบุรา​กิ​แข่งวิ่งขี่ม้ามาเลย 55555

ชาเก็กฮวยสรรพคุณโคตรเยอะ เลยลองเสิร์ชหา ความเชื่อดู
คนญี่ปุ่นเรียกดอกเก๊กฮวยว่า คิกุโนะฮานะ แปลว่าดอกไม้ของคิกุ มีตำนานเล่าสืบมาว่า คิกุเป็นหญิงสาวที่กำลังจะแต่งงาน ได้ทำการบวงสรวงถามเทวดาว่า จะได้ครองคู่กับสามีนานกี่ปี เทวดาบอกว่าจะได้อยู่กับสามีนานเท่ากับจำนวนกลีบดอกไม้ที่นำมาบูชาเทวดา คิกุ รักสามีมากอยากจะอยู่ด้วยนานปีที่สุด จึงพยายามแสวงหาดอกไม้ที่มีกลีบมากที่สุด แต่ก็หาดอกไม้ได้ เพียง 17 กลีบเท่านั้น ด้วยความเฉลียวฉลาด คิกุจึงใช้มีดกรีดกลีบดอกไม้ดังกล่าวออกเป็นฝอยเล็กๆนับไม่ถ้วน จึงทำให้ได้ครองคู่กับสามีได้ชั่วกาลนาน ตำนานดอกเก๊กฮวย (คิกุ) ของญี่ปุ่นจึงเป็น ตำนานแห่งความรักโดยแท้เป็นรักที่คงทนยั่งยืน เหมาะที่จะเป็นสัญลักษณ์แห่งความรักของชาวตะวันออกเป็นอย่างยิ่ง

>>89 จดหมายชอบมาตอนกินข้าวด้วยนะ ซวยล่ะ

>>94 หรือเอ็นโจสั่งมาเพื่อบอกว่าตัวเองมั่นคงในรัก!?

ky หน่อยน้า ตอนไทยล่าสุดนี่มองเห็นถึงความนกของบากะรากี้เฉยเลย

>>97 นกไม่นกไม่รู้ แต่อย่างน้อยวาคาบะก็หน้าแดงนะ 5555555555555

>>88 เดาว่ามาจากรสชา เหมือนชาฝรั่งแหละว่าแต่ละชนิดมีกลิ่นรส ความเข้ม และเหมาะกับวาระต่างๆไม่เหมือนกัน

ทิกวนอิม : เข้มมาก ชุ่มคอ ชงยากถ้าให้เป๊ะจริงคือรายละเอียดเยอะทั้งขั้นตอน วิธี เรื่องน้ำ ไปยันกากับถ้วยกมีแบบเฉพาะ ที่กูเคยกินคือขมชิบหาย นี่พูดในแง่กูเป็นคอชาฝรั่งนะ คิดว่าคงไม่ชินกับรสชาจีนด้วยส่วนนึงเพราะกินหลายแบบก็ขมอะ แต่ทิกวนอิมนี่แบบ เชี่ยยยย ขมติดลิ้น แต่คนที่ชอบชาจีนเค้าบอกหอมชุ่มคอ!? - แปลงเป็นนิสัยคนก็แนวพิธีการ มีมาดหน่อย แบบไม่ใช่อะไรที่ดูสบายๆ เข้ม(เป็นคนขมๆสินะ 555) อาจจะขรึมมั้ง คนที่ชอบกินส่วนใหญ่แนวเหมือนพวกคงแก่เรียน คอชาก็จะมาดนิ่งๆสุขุม ไม่ก็คนมีอายุหน่อยไปเลย อารมณ์เหมือนจิบไปถกปรัชญากันไป

ชาเก๊กฮวย : จิบสบายๆ กูรู้สึกว่าชาเก๊กฮวยนี่มาแนวเดียวกับชาคาโมมายล์เลยในความรู้สึก เป็นพืชตระกูลเดียวกันด้วย หน้าตาก็คล้ายกันมากอยู่ แค่คนละสายพัธุ์แต่รวมๆก็ยังพวกเดียวกัน เป็นชาแบบกินแล้วผ่อนคลายนะ รสอ่อนๆเบาๆ จิบสบายๆ ชงก็ง่ายไม่ได้มีขั้นอะไรเยอะแยะ คือพวกชาดอกไม้นี่ลำดับขั้นและวิธีชงจะไม่วุ่นเท่าสารพัดชาจีนเป็นใบๆ พวกชาชั้นสูงทั้งหลาย จะมีรายละเอียดเยอะกว่า - เป็นนิสัยก็ตรงตัวนะ ดูสบายๆ ไม่พิธีการอะไรมาก รสอ่อนสีอ่อนคือจิบไปไม่ได้ขมปึ้ดอะไรเป็นพิเศษ กลิ่นก็อ่อนๆ ก็ดูเป็นคนง่ายๆไรงี้

ชาบุปผาคลี่ : หน้าตาสวยรสจืดสนิท 5555 คือไม่มีรสเลยเป็นส่วนใหญ่ ถ้ามีก็จางมาก กลิ่นก็จาง แต่เด่นที่เวลาชงแล้วหน้าตามันโอเค อันนี้ก็ไม่ได้มีพิธีอะไรมาก ตัดเป็นชาประยุกต์ด้วยอะ แบบสมัยใหม่หน่อย วิธีชงก็ไม่ได้มีขั้นตอนล้ำลึกปรัชญาอะไรเหมือนกัน - เป็นนิสัยนี่ก็คงหน้าตาดี น่ารักสวยงาม สบายๆง่ายๆ ความง่ายๆนี่ขั้นกว่าของเก๊กฮวยอีกตะหาก อ่อนเบาสบายๆอะไรแบนั้น

>>92 โครตเหมาะ โดยเฉพาะคนชอบรับประทานเนื้อเป็นชีวิตจิตใจ ถถถถถถถถถถ

>>99 เสริมว่าพวกชาดอกไม้นี่ปกติไม่ค่อยจัดว่าเป็นชาเท่าไหร่นะ เพราะมันไม่ได้ใช้ใบชาอะ ถ้าใช้ก็น้อยและไม่ใช่ใบชาชั้นดีอะไร ยิ่งชาดียิ่งดื่มเพียวๆประมาณนั้น รสจะคนละแบบกับชาทั่วไปเลย ความสบายๆในการชงก็ด้วยงี้

>>98 เออจริงแฮะ อย่างน้อยยังถือว่ามีปฎิกิริยา

>>99 กูเคยลองทิกวนอิมที่ร้านชาในไต้หวัน หอมก็จริง แต่แบบ ขมโว้ยยยยยยยย แต่ต้องกระเดือกลงคอด้วยความขมขื่นเพราะแม่งแพง จากนั้นกูเข็ด กาหัวไว้ไม่สั่งอีกต่อไป ส่วนชาดอกไม้บานเคยกินแบบชาฝรั่ง จืดสะแด่วทั้งรสทั้งกลิ่น แต่พอจะจับนิ้วกรีดกรายสวยๆได้บ้าง อันนี้ก็แพงอีกเช่นเคย สั่งมาลองกินแบบว่าอยากรู้ว่ารสชาติเป็นไง
สรุป กูกลับมาซบ Pokka กลิ่นมะลิดีที่สุด ลิ้นหยาบจริงๆกู กินของชั้นสูงแล้วไม่ชอบ ชอบกินของแบบนี้

เมื่อวานเรียนภาษากับคำ พี้โว้~~~วา~~หนุ
วันนี้เรียนวัฒนธรรม​ชากันซินะคะ
ดีๆๆ นักเรียนซุยรันช่างตั้งใจใฝ่หาความรู้​​ ถถถถถ

>>103 เฮ้ยมึงโคตรรสนิยมแนวเดียวกับกู 555555 ทิกวนอิมแตะลิ้นวูบแรกนี่แบบ เชี่ยยยยย ซวยละจะกินหมดมั้ยเนี่ย แต่แพง ค่อยๆจิบไปน้ำตากูจะไหล พอจิบหมดเพื่อนคนจีนที่ไปด้วยกันรินเพิ่มมาให้อีกถ้วยเพราะเห็นละเลียดกิน นึกว่ากูอินมากดึ่มด่ำ น้ำตาจะไหลเลยจ้าาาา วันนั้นนี่ไม่อยากอาหารเลย กินชาแนวอู่หลงเพื่อไดเอตที่จริงเป็นเพราะงี้สินะะะะะ

ตอนนี้กิน pokka มะลิเหมือนกันอีกตะหาก 55555 จริงๆชาในเซเว่นที่เป็นกลิ่นมะลิจริงๆไม่แต่งกลิ่นต้อง itoen มะลิแบบไม่ใส่น้ำตาล กินอึกแรกนี่หอมโคตรรรรร กูฟิน~~~ เหมือนวิ่งอยู่กลางทุ่งมะลิ กินไปอีกซักพักนี่เอิ่ม แม่งขมว่ะ 555 ไปกิน itoen มะลิแบบหวานก็เป็นกลิ่นแต่งอะ และหวานไปหน่อย ไหนๆก็แต่งกลิ่นทั้งคู่ pokka ถูกปากกูมากกว่า /จับมือเช็คแฮนด์รัวๆ

>>103 บ้านอาม่ากูก็ชอบกินทิกวนอิม กูแบบไปทีไรก็ต้องกิน กินแต่เด็ก ขมจนชินชา5555555555555 ทำเอากูกินพวกชาหวานๆแล้วเลี่ยนเลย นี่อาม่ากำลังฝึกกูเป็นผู้ดีอยู่สินะ ซาบซึ้ง5555555

กูกลับเป็นสายอู่หลงแฮะ ยิ่งชาข้าวคั่วงี้ หอมดี
พวกชาดอกไม้​นี่ดื่มแล้วรู้สึกเมากลิ่น คลื่นไส้ ดื่มได้แต่เก็กฮวย

>>105 มึงนี่ร่างแยกของกูจริงๆ 55555555555 กูก็ซด pokka มะลิอยู่ หวานกำลังดี กูชอบมากกกกกกกกกก
อีชาทิกวนอิมเนี่ย กูต้องกินคนเดียวจนหมดกาเพราะเป็นคนสั่ง เอาให้คนอื่นลองชิม พอเขาจิบแล้วก็ส่ายหน้าไม่เอา กูเลยต้องยกซดด้วยความร้าวรานพร้อมสะกดจิตตัวเองว่ามันอร่อยๆๆๆๆๆ พอออกจากร้านชากูเดินหาร้านขนมหวานล้างคอเลยจ้าาาาา

>>104 พิ่โว้~~~ ตามมาหลอกหลอนถึงนี่ 55555 แต่กระทู้ที่แล้วพีคจริง เกือบ 100 เม้นที่เป็นเรื่องออกเสียง เอาจนกูไม่สามารถกลับไปอ่านว่า พีวอง แบบเดิมได้อีกต่อไป...

>>106 สายชาจีนชาญี่ปุ่นนี่แอบยกธงขาวนิดนึงจริงๆว่ะกับเรื่องความขม กูชอบชาฝรั่งมากกว่า คือไม่ค่อยขมมาก บางโมเม้นก็เติมน้ำตาลนิด นมหน่อย รู้สึกโอเคกว่าตอนกินชาตะวันออกอยู่เหมือนกัน แต่พีคสุดต้องชาเขียวญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม!!! ที่แบบเขียวอื๋อฟองฟอด กูเคยซดเข้าไปโมเม้นแรกในหัวนี่รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นยีราฟ นี่กูกำลังกินใบไม้อยู่ใช่มั้ย..... ขมโคตรรร โคตรของโคตรความขมและเฝื่อน กลิ่นอะหอมนะแต่รสนี่คิดว่ากินไปทีพยาธิในไส้กูคงตายกันยกโคโลนี่ จุลินทรีย์ยังต้องพลีชีพ เข้าใจเลยทำไมขนมญี่ปุ่นถึงหวานนัก

ถ้าไม่ใช่ชาดอกไม้​ก็พอจะดื่มได้หมดทั้งตะวันตก​ตะวันออก

ยกเว้น หนึ่งเดียวคือ ชามิ้นท์ใส่นม
มึงควรเอาโหระพาไปทำลาบเท่านั้น ไม่ควรเป็นชา

>>110 สะระแหน่มั้ยมึง 555

>>106 >>107 พวกชาข้าวคั่วแบบจืดๆหรือขมปานกลางกูพอกินได้นะ แต่ขมจัดๆนี่ไม่ไหว ยอมแพ้

>>109 พูดถึงชาเขียวญี่ปุ่น เคยไปลองถึงเกียวโต สั่งกับเพื่อนคนละถ้วยได้ขนมหวานมาคนละชิ้น ก็ลองแทะๆเล่นกันแม่งหวานแสบคอชิบหาย แล้วพนักงานเอาถ้วยชามาวางกูนึกว่าเป็นสังขยาให้จิ้มกับขนมปัง คือแม่งข้นสัสๆ ยกมาดมฟุดฟิดแบบการ์ตูนตอนเขากินชากัน เออ หอม ตอนนั้นกูก็คิดในใจว่าต้องอร่อยแน่ๆเลยยกซดเต็มที่ ตาเหลือกเลยกู 55555555555555555 ความรู้สึกกลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง มันกำลังเกิดขึ้นมา จะคายกลับคืนที่ก็จะดูเหี้ยไปหน่อย สุดท้ายก็ต้องกระเดือกลงคอไปแบบน้ำตาตกในยิ่งกว่าตอนกินทิกวนอิม

>>110 มิ้นต์นี่สะระแหน่นะ 55555 แต่ได้กลิ่นคิดถึงลาบน้ำตกเหมือนกันจ้าาา

>>107 ชาดอกไม้ที่หนักสุดสำหรับกูคือของ Mariage Frères คือหอมมากจนรู้สึกเหมือนยกขวดน้ำหอมขึ้นดื่มไงงั้น แต่ก็ยังกระเดือกหมดอยู่ดีเพราะราคา ได้แต่คิดว่าไม่น่าอยากลองชิมเลย 555 จากนั้นค่อยหมายหัวว่าจะไม่ไปยุ่งกับมันอีกเลย กลิ่นแรงมากกกก

>>112 อ่านที่เล่าแล้วกูลั่น 5555555555555 เหตุเกิดที่เกียวโตเหมือนกันเลยมึงงงง ไปที่ร้านแถววัดอะไรซักอย่างแล้วเข้าไปนั่งทับขากิน อึกเดียวคือลืมไปเลยว่าขาเหน็บกินอยู่ ความทรมานมันผิดกัน 5555 กูสั่งขนมมาเพิ่มด้วยจากที่ตอนแรกคิดว่าหวานขนาดนี้กินไม่ไหวหรอก แม่งที่กินไม่ไหวจริงๆคืออีชาเขียว

>>113 Mariage Frères แม่กูเคยได้มาเป็นของฝากจากเมืองนอกนะ ก็กลิ่นหอมดี อีมาร์โคโปโลอะไรนี่ล่ะ แต่ยังใช้ไม่หมดเลยเพราะแม่งแพง เสียดาย ซื้อในไทยก็กระป๋องละ 2000 กว่าๆ ไม่รู้ขึ้นราคายัง แต่บ้านกูจะกินชาก็ชงสามม้า ชงตรามือแดกกันเองนี่ล่ะว่ะ 555555555555555555 โดยเฉพาะอีชากุหลาบตรามือเนี่ย มันไม่ได้หรูหราแบบที่บรรยายในการ์ตูนว่ามีตัวละครไฮโซๆมานั่งจิบชากุหลาบกันเลยนะ กินแล้วแบบ...เออ ยาถ่ายจริงๆ
นึกภาพท่านเรย์กะกินชากุหลาบ พอนึกถึงสรรพคุณแล้วมันก็..................

>>115 มาร์โคโปโลยังพอโอเคนะ ที่กูไม่โอสุดคืออีรอส อึกเดียวสตั๊นท์ 555

ชากุหลาบนี่เหมือนของตรามือเค้าบอกว่าผสมยาระบายอ่อนๆ หรืออะไรซักอย่างที่ช่วยระบายเนี่ยแหละ ถ้าชากุหลาบกินกันสวยๆปกตินี่ไม่น่านะ อันนี้ไม่เคยชิมแฮะเห็นเค้ามีเตือนว่าธาตุอ่อนอาจจะท้องเสีย คือแค่บิวตี้ดริงก์ขวดเขียวกูก็ระบายจนต้องกินคาร์บอนให้หยุดละ พังงงง แต่ลองคิดสมมติว่าเรย์กะมาไทย แล้วไปเจอชาตรามือที่ชอบอยู่ตามบีทีเอส อาจจะแบบเอ๊ะเป็นร้านสามัญชนที่ดูแพร่หลาย ลองชิมชากุหลาบให้เข้าลุคโรโคโค่ดู คงแบบ.... 555555

เออแต่อาจจะดีเวลาต้องไปงานอะไรที่นางอยากเลี่ยง แต่จะว่าไป อย่างเรย์กะที่กินอาหารเน่ายืดยังไม่สะเทือนนี่ชากุหลาบก็อาจจะไม่ช่วยป่ะวะ ถถถถ

เอ๊ะไปๆมาๆนี่คุยกันอยู่สองคน วังเวง วังเวงงง~~~~ 5555

>>116 กูเป็นผู้รอดชีวิตจากชากุหลาบว่ะ คนอื่นกินแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำหมด มีกูกินไม่เป็นอะไรอยู่คนเดียว

>>118 มันรสชาติเป็นไงมั่งอะแอบสงสัย กูเพิ่งเคยเห็นชากุหลาบแบบใส่นม แต่ไม่กล้ากิน คิดว่าเป็นหนึ่งในพวกพุ่งเข้าห้องน้ำแน่นวล

พวกมึงเมาท์เรื่องชากัน กูเองก็อยากจะเมาท์แต่กูไม่แดกชาว่ะะ orz

นี่กูเพิ่งรู้สึกว่าทอปปิควันนี้ช่างเป็นวงน้ำชาสมชื่อกระทู้มากกกก 5555

>>120 กูด้วยอีกเสียง 555 คือตามอ่านอยู่นะแต่ไม่รู้จะคุยอะไรดี พอดีไม่ค่อยกินชาว่ะ

>>119 ก็ชานมน่ะ แต่มีกลิ่นกุหลาบ ซื้อตรง bts แบบไม่ใส่น้ำแข็งเอากลับบ้านมาใส่น้ำแข็งเอง ก็ไม่พุ่งเข้าห้องน้ำแต่อย่างใด แต่เพื่อนกูสองคนที่ไปซื้อด้วยกันวันนั้นบอกเข้าห้องน้ำไปเป็นสิบๆรอบ กูยังงงๆตัวเองอยู่เลยว่าทำไมไม่เป็นกับเขาด้วยวะ

>>114 ชาเขียวแท้ๆแบบญี่ปุ่นกูก็เคย แบบตอนนั้นเพื่อนพาไปเรียนชงชาจริงๆ แบบอาจารสอนชงชาของจริง แล้วอาจารย์ทำมาถ้วยนึง แล้วส่งให้กูคนแรก กูก็แบบนี่อาจารสอนชงชา มันต้องอร่อยมากแน่ๆ แถมมันหลอกกูด้วยความหอมด้วย กูเลยยกซดเลย อือหือออออ แทบพุ่ง55555555555 ขมแบบโคตรขม ขมจนกูคิดว่ากินยาจีนอยู่ คือรสชาติกับความหอมมันสวนทางกันมาก นี่ขนาดกูมีภูมิต้านทานจากทิกวนอิมแล้วนะ

กูชอบชา ดีใจมากที่พวกมึงมาถกกันแบบนี้ ~~~~~ แต่ขอ KY นะ สาวกซุยรันนี่มีกี่คนวะ เห็นเหมือนจะเยอะ

>>125 มันจะนับยังไงวะมึง...

>>114 >>124 เออ เม้าท์เรื่องชาเขียวญี่ปุ่นต่อ พอดีนึกขึ้นได้ 5555555555
พอกลับโรงแรมมากูก็คุยๆกับเพื่อนเว้ย ไอ้ที่นั่งจิบชาท่าพับขาหน้านิ่งๆในการ์ตูนแล้วบอกคนชงในชุดกิโมโนว่าอร่อยมากเลยครับ แม่งตอแหลชิบหาย อร่อยบ้านอาม่าคุณดิ เพื่อนกูก็บอก เราอาจจะยังไม่เข้าถึงความเป็นออริจินอลเพราะเราไปนั่งร้านชาธรรมดาๆ ถ้าไปลองกินแบบที่เขาทำพิธีชงชากันอาจได้รสชาติที่แท้จริง วันต่อมาเลยไปซื้อตั๋วดูพิธีชงชา ไปนั่งทับขาบนเบาะ นั่งไปกระพริบตาไป เหน็บแดกจ้าาาาาาา เฮลป์มียยยยยยยยยยยยย์

คุณป้าในชุดกิโมโนก็ชงชาแบบเชื่องช้าปราณีตไป กูก็ยุกยิกไป โอ รสชาติที่แท้จริง กว่าจะได้มาแม่งยากลำบากชิบหาย พอคุณป้าชงเสร็จ จะดื่มทันทีก็ไม่ได้นะ ต้องหมุนถ้วยชาสองรอบ กูกับเพื่อนก็มองตากันแบบ เออ อะไรก็ช่างแม่งเหอะ ขอแดกซักทีได้มั้ย รู้สึกว่าตัวกูเองจิตใจโครตหยาบช้าไม่ปราณีตตามป้าเขาเลย 5555555

จากประสบการณ์เมื่อวานที่ซดพรวดเดียวเกือบครึ่งถ้วย กูก็ค่อยๆละเลียดไม่ตะกละอีกต่อไปแล้ว ก็รสชาติก็เหมือนๆกับเมื่อวานนี่หว่า หรือกูจะลิ้นชาด้านไปแล้วถึงคิดว่าเหมือนกันหมด พอออกจากร้านกูกับเพื่อนก็ไปหาแพนเค้กแดกกัน จบทริปชิมชาเขียวเกียวโตจำนวนสองที่ ไม่เอาอีกแล้ว อนิเมะกับมังงะแม่งหลอกกูหลายอย่างมาก อะไรที่กูคิดว่าต้องอร่อยแน่ๆ พอได้กินจริงๆแล้วแบบ......ความใฝ่ฝันอันแสนหวานของกูป่นปี้หมดแล้ว 5555555

ชาน่ะ เอาจริงๆมันขมจะตาย แต่หวานเป็นลมขมเป็นยามั้งเขาเลยชอบ แล้วที่เจาบอกว่าอร่อยนี่คงหมายถึงมันอร่อยแบบที่ชาควรจะเป็นใช่มะ ถถถ

ชามันขมก็จริงนะ แต่เราว่าค่อยๆจิบมันอร่อยอ่ะ แบบจู่ๆก็หวานคอขึ้นมา

>>127 กูเคยได้ยินมาว่า อร่อยมากเลย มันเป็นประโยคมารยาทพื้นฐานของคนญี่ปุ่นมั้ง เพราะงั้นรายการชิมอาหารของญี่ปุ่นคือแอบเชื่อไม่ได้ 55555 คุณหลอกดาว แด๊กอะไรก็บอกอร่อยนี่จบเถอะ ตัดแต้มความน่าเชื่อถือตั้งแต่ดูตอนพาออกเรือไปทุ่นเลี้ยงสาหร่ายกลางทะเล หยิบขึ้นมาเป็นยวงสดๆใส่ปากทันทีแล้วทำหน้าฟิน กูนี่แบบโอ่วมายยยย.....

กำลังคิดว่าญี่ปุ่นที่ต้องเข้ากินชาในพิธีอย่างสงบสำรวมอาจจะเป็นการฝึกจิตนะมึง รสชาตินี่แบบพีคคคค คือค่อยๆกินแล้วหน้าคือสงบร่มเย็น คนญี่ปุ่นอาจจะมีโครโมโซมเก๊กติดตัวตั้งแต่เกิด 5555 แต่จากที่กินไปคือคิดว่าชาเขียวต้นตำรับนี่ลาก่อน กูกินที่ร้านไป 2 ที่ มีร้านนึงค่อนข้างดูพิธีการ แต่ก็ใบไม้บดพอกันอะ พังสุดคือที่ที่ 3 จำแม่นเลยคือวันคินคะคุจิ เดินดูสวนจนเมื่อยแล้วพอจะถึงช่วงทางออกเห็นมีที่นั่งอารมณ์ตั่งแล้วมีร่มกาง กูกับเพื่อนคือพุ่งไปนั่งทันที ปรากฎซักพักเค้ายกชาเขียวมาเสิร์ฟให้ จุดนั้นคือแบบอ่าวเฮ้ยยยย พอก้มมองในถ้วยเห็นฟองๆนี่แบบชิบละ ชัดเลยว่ามันคืออะไรรรร แต่มาขนาดนี้ละก็กระเดือกกันไปไม่งั้นคงดูเลวมาก ผิดเองที่มโนว่ามันคือที่นั่งพัก 5555 ทริปนั้นนี่กินจนรู้สึกขนมญี่ปุ่นหวานกำลังดีไปเลยทีเดียว ถ้ากินพร้อมกันอะนะ

แต่กูไม่เชื่อนะเว่ยว่าเค้าคิดว่ามันอร่อยหรือไม่ขม เพราะเวลาเอามาทำขนมนี่หวานแสบไส้ตล๊อด พวก nama matcha chocolate ก็หวานจ๋อยทั้งงั้น คือแบบนี่ก็รู้ตัวกันสินะว่าอะไรเรียกขมอะไรเรียกหวาน แล้วที่นั่งเก๊กซดชาฟองฟอดนี่คือฝึกขันติป่ะเธอ

>>123 อ้าว กูเจอคนที่ไม่เป็นอะไรแบบกูแล้วววววววว เพื่อนกูกินมีแต่คนถ่ายกันจนจะเป็นจะตาย

>>130 นึกถึงท่านพี่ทันใด ทานุกิอีกคน เป็นคนมารยาทดีกันสินะ สินะะะะะ 55555555

อ่านกระทู้แล้วอยากจะลุกไปชงชามาดื่ม​ตอนนี้​เลย 55555

แต่อ่านๆไปรู้สึกเหมือนฝันสลายนิดนึง เคยคิดว่าชาที่ชงแบบตามพิธีชงชาที่ข้นๆนี่คือรสชาติแนวชาเขียวลาเต้แต่แบบเข้มข้นกว่า อ่านๆไปรู้สึกจะไม่ใช่ละ กูโดนหลอกกกกก 55555

>>134 ชาไม่ใส่น้ำตาลมันก็ขมอยู่แล้วแหละเพื่อนโม่ง แต่เอาจริงชาขมๆ(กูไม่รู้ชนิดไหนอาม่ากูชง)กินไปจะขมก็จริงแต่หลังจากนั้นน้ำลายจะหวาน กลิ่นก็หอมด้วย แต่เอาจริงพวกชาที่ชอบสุดกูชอบชาผลไม้(คือมันเป็นใบชานะแต่ชงแล้วมีกลิ่นผลไม้+รสจะออกหวานหน่อย)

>>134 มันข้นคลั่กได้โดยไม่มีนมเลยซักกะหยดอะมึง คิดว่าน่าจะพอเห็นภาพว่าต้องอัดผงชาขั้นไหนถึงจะข้นเบอร์นั้น รสชาติก็แปรผันตรงตามปริมาณชา 55555

>>135 นึกถึงพวก twinings เลย four red fruits งี้ กูชอบสุดคือพวกชาดำใส่นมเลย ทั้งอัสสัมและซีลอน แบคทูเบสิค 555 ไม่รู้จะตระเวนชิมสารพัดชาและพวกชาเบลนด์ไปทำไม แล้วในบรรดาชานมๆที่ฟินสุดคือ chai tea แต่ต้องสูตรแบบเครื่องเทศอย่าแรงมากและไม่ต้องใส่ชินนามอนเพราะได้กลิ่นทีไรนึกถึงพะโล้ทุกที ถ้าชาแบบไม่ใส่นมก็ชอบเอิร์ลเกรย์สุดละ หอมมะกรูดดี

>>130 พูดถึงขนมญี่ปุ่นก็เป็นอะไรที่กูใฝ่ฝันเหมือนกันนะ หน้าตาน่ากินมากกกกกกกกกกกก
พอเอาเข้าจริงๆก็คือแป้งห่อถั่วกับถั่วห่อแป้ง แล้วรสชาติก็ อืม...ก็ประสบการณ์ชีวิตนะ อย่างน้อยก็ได้มากินถึงถิ่นเขาแล้ว
>>134 มันข้นมากมึง ความประทับใจแรกพบนี่แบบ....โว้ววววว สังขยาหรือไร 5555555555555555 ถ้ามีโอกาสต้องไปลองนะมึงงงง

>>138 ลองแล้วจะติดใจ ติดใจว่าจะไม่กินอีกแล้ว555555555555555

ขอบใจโม่งแปลมากน้าาาาา

ตอนนี้ดูมีการขับเคลื่อนของเวลาดีจัง. ขำที่เรยกะบรรยายคาราบุกิชะมัด. นี่คงมองคาราบุริเป็นตัวติ๊งต๊องเลยสินะ. ท่านอิมาริก็ดีงามแต่ออกแนวหมาหยอกไก่ไปเรื่อย

ชักสงสัยเรื่องแฟนท่านพี่ เก็งว่า
1. ท่านอิมาริ 555
2. รึจะเป็นท่านยูริเอะ รึท่านซาระ
ถ้าเป็นท่านยูริเอะจะต้องสนุกมากแน่ หึๆ

Orgel ball ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยยย. อยากได้ยินเสียงจัง. นี่เราไฮโซไม่พอสินะ

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่จ้าาาาา
ต้นตอนเรย์กะพูดถึงถ้าท่านพี่มีแฟน ส่วนท้ายตอนท่านอิมาริมาพร้อมท่านพี่นี่ยังไงกันน้า -..-

ตอนใหม่ล่ะ ๆ ขอบคุณโม่งแปลมากจ้าาา
รู้สึกช่วงนี้เจอท่านอิมาริบ่อยไงไม่รู้ คงจะไม่หายไปซักพักอีกนะ 5555

>>138 ถ้ามีโอกาสได้ไปญี่ปุ่นอีกจะลองว่ะ เกียวโตใช่ไหม เสร็จตู5555555
แต่กูเป็นคนไม่เคยกินชาอ่ะ ความรู้ไม่มี จะคุยก็ไม่ได้ แต่พวกมึงคุยกันสนุกมากกูอ่านก็สนุกตาม รู้ซึ้งถึงประสบการณ์ชีวิตของพวกมึงเลย
มีอันนึงที่ติดใจกูมาก สะระแหน่ทำลาบ โคตรขำ5555555555555555555555555555 กูโคตรชอบ

ขอบคุณโม่งแปลน้า ตือพอเจอคำว่า pivoine ไม่สามารถอ่านว่าพีโวนได้อีกต่อไป กูนึกถึง พิโว๊--อ่หนุ ตลอดเลย โคตรขัดฟีล5555555
ท่านเรย์กะก็กัดคาบุเรื่องเนื้อนอกเนื้อในบ่อยสรัช
แฟนท่านพี่(ถ้ามีจริง)กูเชียร์ท่านไอระ ขอเถอะ ขอเถอะฮิโยโกะซามะะะะ ถ้าใครไม่ได้ไปเดี๋ยวทางนี้เสียบเองได้ ท่านพี่ของน้อง รักส์

ท่านเรย์กะที่แกล้งๆ ทำใบคะแนนร่วงนี่คงน่ารักชิกหายเลยอ่า ท่านพี่คงมองด้วยสายตาแสดงความเอ็นดู โถๆ เด็กโง่ก็ยิ่งน่ารักนี่นะ
ว่าแต่ของขวัญท่านอิมารินี่ทำไมดูดีจังวะ รู้สึกว่าเหนือชั้นกว่าตุ๊กตาหมีของคาบุไปหลายเลเว่ลเลยว่ะ

ท่านพี่กับท่านอิมาริว่าจะไม่จิ้นๆแต่อดไม่ได้จริงๆน้า เขาน่ารักกันเกินไป โอ้ยยยยย ขอบคุณโม่งแปลมาก! อืม มีกำลังใจในเช้าวันใหม่แล้ว!!!

ขอบคุณ​โม่งแปลค่ะ

คำไทยวันนี้ขอเสนอ หล่อล้ำหน้า 555555555555

อะไร​คือ​ขึ้นรถไฟเพื่ออ่าน​หนังสือ​ตั้งใจอ่านมันดีๆเถอะค่าท่านเรย์กะ...
เคยมีไอ้ลูกกลมๆส่งเสียง​กังวาลงี้อยู่ของอากง เพิ่งรู้ว่าเรียกว่า orgel ball​

โม่งแปล มึงพิมพ์ ​คริสต์มาส ​เป็นคริสมาสต์ อีกแล้วนะ! //ตีมือ

กู >>110 เอง หน้าแหกเลย เขินจุง กูชอบจำสับสนกันอะ 555555 แต่รสชาติ​มันเลวร้ายมากจริงๆนะมึง ไอติม​มิ้นท์กูก็ชอบกิน แต่ชามิ้นท์ใส่นมนี่รับไม่ได้​โคตรๆ

อะไรคือการที่เรย์กะพอคิดว่าท่านพี่จะพาแฟนมาแนะนำทีไร แล้วอิมาริโผล่มาทุกรอบเลยวะ ถถถถถถถถถถถถถ แฟนกันสินะ ปีนี้ท่านอิมาริก็ได้กินช็อกโกแลตฝีมือมาตรฐานมนุษย์ ถ้าเป็นปีก่อนๆได้กิน พี่แกอาจจะไม่เฉียดเข้าใกล้บ้านคิโชวอินในช่วงนี้ก็เป็นได้ เคี้ยวๆไปอาจจะเจอส่วนผสมของลูกมิราเคิลในช็อกโกแลตไรงี้

แผนทำใบคะแนนหล่นเนี่ยรียูสทุกปีรึเปล่าคะท่านเรย์กะ โถ น่าเอ็นดู ท่านพี่คงมองแล้วหัวเราะหึๆ รู้ทัน แต่ไม่พูด น่ารักจริงๆเลยน้าาาาา

เปิดมาท่านเรย์กะก็แซะคาบุเลย 5555555
กูชอบความเปย์ของท่านอิมาริว่ะ อู้ย เริ่ดด จริงๆนี่แอบเชียร์ท่านอิมาริกับท่านเรย์กะเลยนะเนี่ยยย

อยากให้แบบวาคาบะจังติวให้ท่านเรย์กะงี้เกิดอีเวนท์ไปอี๊กกก

จริงๆกูว่าคะแนนท่านเรย์กะก็ไม่ได้แย่นะ 29 จากทั้งสายชั้นอ่ะ มีเด็กเก่งก็เยอะ แต่ว่าที่นางดูยังไม่พอใจก็น่าจะมาจากที่นางเคยมีความทรงจำจากชาติก่อนกับที่พวกคุณหนูคุณนางส่วนใหญ่จะไม่ค่อยตั้งใจเรียนกันหรอก โดยเฉพาะสาวๆจบปุ๊บแต่งงี้มีเยอะ

กูอยากได้ยินเสียง Orgel Ball อ่ะ หาได้จากไหนบ้าง

ว่าแต่ ตอนที่แล้วคาบุแม่งจะต่อยท่านโยโกะอยู่เลย มาตอนนี้ท่านโยโกะบอกให้สนับสนุนคาบุด้วย ยกโทษให้แล้วเหรอ หรือมารยาททางสังคม??

>>152 มารยาททางสังคมแหละ กำหมัดขนาดนั้น อาจโดนเอ็นโจปลอบๆบ้างแต่มันจะหายสนิทเร้ออ จะไปเป็นศัตรูด้วยก็ไม่ได้เดี๋ยวเป็นปัญหาระหว่างตระกูลอีก

แต่เห็นราคาOrgel Ball แล้ว ลูกเล็กๆแต่ราคาไม่เล็กนะจ๊ะ แต่เป็นของฝากลูกคุณหนูนี่เนอะไม่แปลกใจ แต่อยากได้ ;; w ;;

ตลกท่านเรย์กะ ชมคาบุว่าหล่อล้ำหน้าแต่ข้างในก็... แล้วยังจะมีมาพูดว่าห่วยยังไงก็ต้องมีมารยาทการเข้าสังคม ต่อมาก็ว่าท่านพี่ทำหน้าเปรี้ยวๆ
มีท่านอิมาริที่แบบ ว้ายยย ดูโชโจกับคุณตัวประกอบได้หน่อย นึกถึงเรื่องโอรัน ไฮสคูลที่พระเอกจะชอบหยอดๆ แต่นางเอกปัดทิ้ง//พายเรือ

อยากเห็นท่านเรย์กะโดนให้คำสาปพูดทุกอย่างที่คิดออกมา 55555555555 ภาพลักษณ์คงไม่มีเหลือ แบบเอ็นโจเรียก"คุณคิโชวอิน" นางก็โพล่งออกมา "แย่แล้ว จอมมาร...!!" หรือถ้าเป็นคาบุก็คงจะ "ไม่รู้ว่าอีตานี่จะทำอะไรอีก วุ่นวายๆจริง...!!"
ท่านเรย์กะน่าจะแกล้งป่วยการเมืองแล้วขอกลับบ้านไปเลยตอนวินาทีที่หลุดจอมมารออกมาเลย

>>151 หาซื้อไม่ได้ ฟังใน youtube ไปก่อน ก็กุ๊งกิ๊งๆ เฉยๆ นะ กูว่า https://www.youtube.com/watch?v=IGLYNgBDOWk

เสียงงี้อะ https://youtu.be/4smrcEeiW4o

>>156 >>157 เสียงคล้ายๆกระดิ่งหรือพวกโมบายเวลาโดนลมเลย

>>155 จริงๆเรย์กะก็ไม่เคยเรียกเอ็นโจว่าจอมมารนะ แค่นึกๆบ้างว่าเป็นจอมเจ้าเล่ห์ ไม่น่าไว้ใจ ที่เรียกเอ็นโจว่าจอมมารคือในกระทู้นี้แซวๆกันเฉยๆน่ะ

>>159 แต่นางเคยสวดไล่ อย่างฮา

>>160 ถ้าสมมติโดนคำสาปที่ >>155 ว่า เวลาเอ็นโจเข้ามาใกล้แล้วนางหลุดปากสวดมนต์ขับไล่ภัยพิบัติเงี้ย คงจะฮาน่าดู ส่วนคาบุถ้าทำอะไรเกรียนๆใส่นาง คงโดนบทสวดสาปแช่งให้ไปตายซะ ส่วนยูกิโนะ นางคงหลุดปากออกไปว่าอยากฟัดๆเทวดาน้อย ดูแล้วเป็นภัยต่อเด็ก และเอ็นโจคงเรียกตำรวจมาสอยนางไปในที่สุด....เรื่องอวสานเพราะนางเอกติดคุก จบเห่ เอวัง

>>161 กูว่าจอมมารไม่น่าจะพลาดโอกาสนี้มากกว่า เรย์กะพึมพำว่า "มาเป็นลูกบ้านคิโชวอินไหมคะ" เอ็นโจก็สวน "มาเป็นคนตระกูลเอ็นโจสิครับ" หยอดมันเข้าไปค่ะ หยอดมันเข้าไป
ว่าแต่ถ้าเขาแต่งกันจริงๆ ก็ต้องใช้นามสกุล เอ็นโจ เรย์กะ น่ะสิ ฟังดูไม่ค่อยเข้า โมโมโซโนะ เรย์กะ ฟังดูกว่านะ แค่กๆ

กูไปสอบวันสองวัน กลับมาเจอพวกมึงเปิดทู้ใหม่อีกละ ความเร็วนี้มันคืออะไรกัน เหงื่อตก อย่าเร็วเกินนะเว้ยย กูเพิ่งตามทันไม่นานเองน้า

>>162 นั่นสิ เอ็นโจคงจะพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสมากกว่า เผลอๆคงจะกล่อมว่าส่วนผสมของผมกับคุณคิโชวอินรวมกัน ก็คงได้เด็กที่หน้าตาน่ารักไม่แพ้ยูกิโนะก็เป็นได้ //ปิดตา
แต่ แต่ กูว่าโมโมโซโนะ ทาคาเทรุ ฟังดูเข้ากว่านะ //แค่กๆๆๆ

ตอนนี้กูจิ้นกระจาย 555 ถ้าแฟนท่านพี่ปรากฎตัวคงเงิบกันหมด แต่กูอยากให้เป็นท่านอิมารินะ ถึงแม้โอกาสวายในโชโจจะน้อย แต่ก็แฝงนะโว้ยยย

>>165 นั่นสิ กูอยากเห็นแฟนท่านพี่ชิบหาย ตอนจบเรย์กะคงไม่ขึ้นคานหรอกมั้ง อ.ฮิโยโกะคงปราณีนางอยู่ แต่ท่านพี่นี่สิ....กูนึกภาพฮีมีความรักไม่ออกเลย ผู้หญิงที่ผ่านมาในชีวิตของท่านพี่ เอาที่ออกชื่อและมีบทบ้างก็มีท่านไอระนี่ล่ะ ส่วนญาติๆอย่างมายุซังหรือคนอื่นๆก็หายลับไปแล้ว ถ้าเป็นไอระกูก็เชียร์นะ เข้ากับน้องสาวได้ดี ท่านพี่คุยด้วยในสโมสร ชวนมาบ้านก็มา ไปเที่ยวสวนสนุกด้วยกันอีก

แบบเรื่องซากุระรึเปล่า นางเอกแอบปลื้มเพื่อนสนิทพี่ชาย สุดท้ายเค้าได้กันเอง //แค่กๆๆๆ

>>166 ท่านพี่กับไอระเนี่ย กูอ่านฟิคหรือคอมเมนต์ทีไร จิตใจกูชอบนึกไปทางอกุศลอยู่เรื่อย อย่างเรื่องท้องก่อนแต่งหรือ one night stand อะไรทำนองนั้น กูขอโทษ Orz
เอาจริงๆ กูนึกภาพท่านพี่ไปจีบสาวไม่ออกเลยว่ะ โผล่มาทีไรถ้าไม่ตามใจน้องสาว ก็แพคคู่มากับอิมาริอยู่เรื่อยจนกูก็คิดอกุศลไปแล้วเหมือนกัน 55555555555 แต่ก็อยากเห็นอยู่นะ จะโรแมนติคได้ขนาดไหน หรือจีบสไตล์จอมมารแบบเอ็นโจ ไหนๆก็เป็นดอปเปลแกงเกอร์ของกันและกันทั้งที

>>168 ท่านไอระก็ทำตัวน่าสงสัยอยู่นะ ตอนเรย์กะถามว่ามีคนที่ชอบหรือยังก็ตอบอะไรคลุมเครือเชียว แต่ถ้ามีแฟนระดับท่านไอระ ท่านพี่ก็ไม่เห็นต้องปิดบังเลยนี่นา หรืออาจจะมีแฟนเป็นสามัญชนจริงๆ....

>>167 พูดถึงซากุระ กูเคยคิดว่าพี่ชายของซากุระคงได้คู่โทโมโยะแน่ เพราะเห็นนางหน้าแดงให้คุณพี่บ่อยๆ จนมาเฉลยว่าที่หน้าแดงเพราะพี่โทยะมีหลังหูเหมือนซากุระ มองแล้วนึกถึงซากุระก็เลยหน้าแดง หาได้มีความพิศวาสคุณพี่แกไม่ กูก็รู้สึก เอิ่มมม โทโมโยะคิดกับซากุระแค่เพื่อนกันมั้งงงงงงง ท่องไว้ว่าแค่เพื่อนๆๆๆๆๆๆๆ แล้วมาช่วงหลังๆ ไม่แค่เพื่อนแล้วโว้ยยยย ทั้งคู่คุณพี่กับคุณเพื่อน ทั้งซากุระกับโทโมโยะ

ท่านพี่กับอิมาริจะมาลงเอยอีหรอบเดียวกับโทยะและยูคิโตะป่ะคะ ถถถถถถถถถ หรือที่ยังไม่ตกลงปลงใจกับอิมาริซักทีเพราะความเจ้าชู้//แค่กๆๆๆๆๆ

>>169 อาจจะเป็นคนที่น่าจะมีปัญหาถ้าเปิดตัว หรือไม่ก็ไม่มี 555 ท่านเรย์กะอาจมโนไปเองก็ได้ เซ็นต์ด้านความรักของเจ้าหล่อนก็ไม่ค่อยมีซะด้วย อย่างคนแอบชอบกระรอกซัง หรือ สาวๆที่มีหนุ่มๆมาจีบ ไม่เจอจังๆก็ไม่รู้ตัวหรอก

ทาคามิจิ เรย์กะก็โอเคนะพวกมึงงง
จะเปลี่ยนตามทาคามิจิ วาคาบะหรือทาคามิจิ
คันตะก็ได้ทั้งนั้นแหละ

>>171 กรณีมีแฟน แล้วเป็นคนมีปัญหาเวลาเปิดตัว ถ้าไม่ฐานะหรือสถานะต่างกันมากๆ ก็เพศเดียวกันว่ะ

>>170 ก็ดีนะ กูโครตกร๊าวใจคู่ขุ่นพี่โทยะกับยูกิโตะซัง กูไปนั่งดูซากุระซ้ำเพราะคู่นี้โดยเฉพาะอ่ะมึง 5555+

>>172 แบบนั้นที่บ้านเรย์กะคงไม่ยอมหรอก
ต้องเป็น คิโชวอิน วาคาบะ หรือ คิโชวอิน คันตะ แทน
แบบโคะโท มินามิ ถถถถ

>>175 คันตะคุงเข้าคฤหาสน์คิโชวอินมา หลุดปากเรียก "โคโรเน่" คำเดียว ท่านแม่ก็ช็อคตาตั้งแล้วแหงๆ...

>>176 ท่านแม่คงถามก่อนว่ามันคืออะไรเหรอจ้ะ พอรู้ก็ช็อคน้ำลายฟูมปาก ทรงผมตุ๊กตาฝรั่งเศสอันแสนภาคภูมิใจของฉัน....

คันตะคุงต้องทำอาหารพิชิตใจทานุกิ (เพราะท่านเรย์กะเสร็จอาหารไปแล้วแน่นวล55555)

แต่สรุปมหาลัยซุยรันก็อยู่ไม่ห่างจากแผนกมัธยมซินะ นี่พื้นที่ของโรงเรียนนี้ใหญ่ขนาดไหนกันเนี่ย

>>179 กูยังยืนยันความเป็นโรงเรียนแคลมป์อยู่ มาครบทุกแผนกตั้งแต่ประถมยันมหาลัยพร้อมความเว่อร์วังยันพลาเนทาเรี่ยมก็มีแต่ที่นี่แหละ

>>179 กูนึกถึงมาโฮระในเนกิมะว่ะ ขาดแต่มีรถรางหรือรถบัสรับส่งวิ่งในโรงเรียนแล้ว (หรือมีวะ)

>>179 อาจจะจุฬาฯรวมเตรียมฯและสาธิต

>>171 กูก็ว่าเรย์กะมโนไปเอง555555
คือท่านพี่เป็นคนดูจริงจัง คงไม่สนใจอะไรกับวันพิเศษๆสำหรับเด็กแล้วล่ะ คงไปทำงานแบบปกติ หรือไม่ก็มีประชุมอะไรแบบนี้

ตอนใหม่กูชอบท่านอิมาริมากกกก เปย์ได้เปย์ดีจริงๆ5555555 มีความเอาใจใส่เรย์กะมากๆ จริงๆกูแอบอยู่เรืออิมารินะ แต่... ท่านพี่จะขัดไปไหนคะ

>>181 มาโฮระกูว่าใหญ่ไปหน่อย ที่เคยคุยๆมู้ก่อนก็มีโอรัน แคลมป์ มาโฮระ อีตัน(อันนี้สุดท้ายก็มากรี้ดหนุ่มอีตัน แต่ของเค้าดีจริงๆ/////)
.
.
.
บ่นนิดนึง บ้าเอ๊ย ดีแทคโดนแบนอีกละเหรอ

>>184 รู้สึกจะโดนถึงวันที่ 5 ว่ะ อดทนไว้นะมึง กูก็ไม่รอดเหมือนกัน

>>176 หัวโคโรเน่กับหัวครัวซ็อง อันไหนฟังดูแย่กว่ากันวะ ถถถถถถถถ กูเคยเห็นการ์ตูนบางเรื่อง เวลามีคาแรคเตอร์คุณหนูๆทำผมม้วนๆมา ก็ชอบเรียกว่าหัวครัวซ็องกันนะ

>>184 >>185 แบนตลอดอ่ะมึง จนกูทำใจและ ใช้ได้ไม่กี่วันก็โดนแบน เซง

>>186 ครัวซองมันมีปลายสองด้านอ่ะ โคโรเน่มีปลายด้านเดียว(เข้าใจกูมั้ย55555) โคโรเน่น่าจะดูดีกว่า...มั้ง

>>187 เห้อม เบื่ออ่ะมึง เวลาอยู่นอกบ้านก็ไม่ใช่ว่าจะมีไวไฟตลอด อยากพิมพ์ก็อยากพิมพ์แต่กดส่งไม่ได้ โคตรแย่ ,___,)

>>189 กูโคตรเข้าใจ บางทอปิคนี่อยากโดดเข้าไปจอยสุดๆ กว่าจะถ่อไปถึงที่มีไวไฟทอปิคก็มอดดับสลายวงกันไปหมดล่ะ orz

>>190 มึงอยากคุยอะไรก็ ky มาเลยเหอะ เดี๋ยวก็ต่อติด (มั๊ง) อย่างกูถ้าบางช่วงไม่ได้เกาะขอบจอ ได้ตามอ่านเรื่อยๆ มีใครพูดอะไรมากูก็ไปมุงกะเค้าได้หมดแหละ

>>179 มีป่าด้วยนะ

>>186 ครัวซองน่าจะต้องเป็นทรงทวินเทลด้วยรึเปล่า ถถถ

ขึ้นกระทู้​ใหม่นี้ยังไม่มีฟิคให้อ่านเลยแฮะ...

เคยจำได้ว่ามีคนเคยพูดว่าจะเขียนฟิคเรย์กะyourname แต่ตอนนี้ยังไม่เห็นเลย

>>194 มีด้วยเรอะ กูจำไม่ได้

>>194 ถิาเป็นฟิคสลับร่างก็มาแล้วนะ ที่เรย์กะกับเอ็นโจสลับร่างกันน่ะ ของโม่งสารบัญหรือเปล่าหว่า ยังรออยู่นะ ฮึก

>>196 ฟิคสลับร่างกูรู้สึกว่าไม่ใช่ของโม่งสารบัญนะ ของโม่งฟิคเกอิชามั้ง ถ้าจำไม่ผิด เห็นเจ้าตัวเคยออกมาบอกอยู่ซักกระทู้
แต่ขาประจำลงฟิคตอนนี้มีไม่กี่คนเองเรอะ ตั้งแต่กระทู้แรกๆกูจำได้ว่าเยอะกว่านี้นะ บุคคลเหล่านั้นไปไหนกันหมด กูคิดถึง เบบี้ คัมแบ็ค ทู มี พลีสสสสสส

>>197 อ่อ แทงส์ๆ สายผลิตมันต้องใช้พลังและเวลาอย่างสูงเนอะ ร้อนๆ แบบนี้คงหมดแรงกัน กูจะรอความรักความเมตตาไปเรื่อยๆ ; w ;

ก็ว่าจะแต่งเหมือนกันนะ แต่หัวไม่แล่นเลย...

อยาก​อ่าน​ต่อหลาย​ๆ​ฟิคเลย ฮือ
ฟิควาเลนไทน์​ที่โดนเทแล้วมีคนมาต่อ แล้วโดนเทซ้ำอีกเหรอวะหายไปเลย นี่มันวาเลนไทน์​ต้องสาปรึไง ถถถถ

กูเคยลงฟิคเรื่องนึง เรื่องสั้น. เอ็นโจ แต่เพิ่งสำเหนียกว่าตัวเองนอนอยู่ในเรือท่านอิมาริ เลยกะจะแต่งลง แต่ก็นะ....... ท่านพี่แม่มมมมมมมมมมมม มีอิมาริก็ต้องมีท่านพี่แพ๊คคู่ตลอด เคยโพสว่าจะแต่งอิมาริเป็นหญิงไปล่อลวงท่านพี่แทน จะได้ป่าวเนี่ย

>>201 แต่งมาสิ กูชอบ ถ้าอิมาริเป็นหญิงต้องสวยเซ็กซี่ขี้เล่นแน่นอน หนุ่มอ่อนโยนแต่จริงๆเป็นจอมมารผู้ดำมืดกับสาวหยอกเย้าแพรวพราวมีเสน่ห์ ให้ความรู้สึกเซ็กซี่ยังไงไม่รู้ดิ 5555555555555 สองคนนี้ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นหญิงคงเป็นแฟนกันไปนานแล้วล่ะ
>>200 แถมฟิควันวาเลนไทน์ก็เป็นฟิคหมา..........5555555555555555555555555

>>202 แล้วฟิคหมาก็โดนเทไปอีก ฮือ เหลือไรบ้างเนี่ย

>>202 กูชักอยากอ่านละ น่าสนุก อิมาริสายc
แต่ท่านพี่เป็นหญิงก็มิเลวนะ สาวอ่อนโยนแต่แอบร้ายป่วนหัวใจหนุ่มคาสโนวา
เดี๋ยวๆๆๆ มันชักโชโจไปละ 5555+

ไปอ่านตอนมุมมองท่านพี่ ตอน49 เจอประโยคนี้

พ่อพยายามเอาใจน้องสาวด้วยการซื้อเค้กจากร้านปาติซิเย่ชื่อดังที่หาทานได้ยากและผลไม้ชั้นดีมาปรนเปรออยู่เรื่อยๆ ส่วนน้องสาวก็ฟาดเอาๆ ไม่หยุด...

นี่ท่านพ่อคงได้ฉายาประธานกูรเมต์มาตั้งแต่ตอนนี้แล้วซินะ 5555555555

>>204 มึงใจตรงกับกูเลย ท่านพี่เป็นผญกับท่านอิมาริ โอ๊ย คิดก็ฟินแล้ว

>>204 >>206 +1 กูว่าท่านพี่ผู้หญิงลคอยกันๆห้ามเพื่อนสนิทไม่ให้เข้าใกล้น้องสาวนี่... อ่าห์
/นึกถึงตอนที่กาวกันเกี่ยวกับวันวาเลนไทน์ของท่านอิมาริ,ท่านพี่ ที่ท่านพี่ไปคอนโดท่านอิมาริ แล้วไขว่ห้างบอกให้ท่านอิมาริทำตามสบาย อือออ อันนั้นก็ดี ซู้ดดดดดดดดดดดด

>>204 ก็เรื่องนี้มันโชโจไม่ใช่เหรอ 55555555555555555
ถ้าท่านเรย์กะไปเป็นตัวประกอบ ฟีลโชโจก็มาตรึม แต่พอเป็นตัวเอกแล้วกลายเป็นแท็ก food

นี่กูแต่งเป็นครั้งแรกเลยนะมึง อาจจะสนุกน้อยหน่อย
อย่าว่ากันนะ

-------------------------------------------------

“ใส่แล้วก็ขึ้นดีนะเนี่ย คันตะ”

ทาคามิจิ วาคาบะเมียงมองดูผมที่กำลังลองชุดกักคุรันที่เป็น
เครื่องแบบโรงเรียนมัธยมปลายของรัฐบาลที่จะเข้าเรียนในฤดูใบไม้ผลิหน้าที่จะถึง

“ไซส์มันไม่ใหญ่ไปเหรอเนี่ย แขนเสื้อยังท่วมข้อมืออยู่เลย”

ผมบ่นพลางมองดูปลายแขนเสื้อนอกที่เลยข้อมือไปเกือบคืบ
ทว่าเจ้าตัวบอกว่ามันเหมาะดีแล้ว

“ก็ซื้อเผื่อโตไง จะได้ไม่ต้องซื้อบ่อยๆ ชุดนักเรียนตัวนึงก็หลายตังค์อยู่นะ
ถึงจะไม่แพงเหมือนชุดของซุยรันก็เถอะ
เฮ้อ จะว่าไปก็ไม่ได้ใส่ชุดยูนิฟอร์มมาตั้งหลายปีแล้วนี่นะ”

พี่สาวทอดถอนใจ เหมือนอาลัยชุดนักเรียนและช่วงชีวิตมัธยมปลายอยู่เล็กๆ
ผมก็ไม่แปลกใจเท่าไร เพราะช่วงชีวิตของพี่ตอนนั้น เป็นช่วงที่ได้พบเจอสิ่งต่างๆ มากมาย
ไม่ว่าจะเป็นสังคมอันหรูเริดของเหล่าคุณหนูในโรงเรียนที่กีดกันสามัญชน
หรือต้องผจญอุปสรรคต่างๆ (ที่เมื่อเจ้าตัวกลับมองไป กลับดูเป็นเรื่องน่าหัวเราะซะงั้น)
จนกระทั่งชีวิตพลิกผันจากลูกสาวร้านขนมธรรมดาๆ
ได้มากลายเป็นคนรักและคู่หมั้นของทายาทตระกูลดังอย่างคาบุรากิ มาซายะ

“ช่วงมัธยมปลายเป็นช่วงที่สนุกที่สุดของพี่เลยล่ะ
ทั้งเจอคนที่พี่รักและคนที่รักพี่ และยังมีเพื่อนที่สุดวิเศษอีก
ถ้าคันตะได้เจออะไรสนุกๆ เหมือนพี่ก็ดีสิ”

พี่ยิ้มน้อยๆ พลางมองที่นิ้วนางข้างซ้าย
ที่มีแหวนสีเงินประดับด้วยมรกตที่เจียระไนเป็นรูปใบไม้สีเขียว
การที่พี่สามารถผ่านพ้นเรื่องไม่ดีมาจนสามารถจบชั้นมัธยมปลายได้อย่างราบรื่นนั้น
ก็ต้องขอบคุณเพื่อนเธอ ที่คอยให้ความช่วยเหลือมาตลอด
ไม่ว่าจะเป็นคุณคาบุรากิ (เอ๊ะ หรือผมต้องเรียกว่าท่านพี่มาซายะนะ?) คนรักของพี่
คุณเอ็นโจ เพื่อนรักของคุณคาบุรากิ คุณมิซึซากิ ประธานนักเรียนของรุ่น
และก็...

“มานั่งเคลิ้มถึงอดีตแบบนี้เป็นป้าแก่หรือไง
เดี๋ยววันนี้ผมไปข้างนอกหน่อยนะ ไม่ต้องทำข้าวเย็นเผื่อก็ได้”

“หืม อีกแล้วเหรอ เห็นน้องๆ บอกว่าคันตะไม่อยู่กินข้าวเย็นตั้งหลายครั้งแล้วนี่นา
เอ๋~~~~ หรือว่า…”

“อย่าคิดอะไรเพ้อเจ้อน่า
เดี๋ยวตัวเองก็ต้องไปเตรียมงานซักอย่างในฐานะศิษย์เก่าซุยรันไม่ใช่เรอะ”

พี่ตาโต อ้าปากหวอเหมือนกับเพิ่งนึกขึ้นได้
ถึงจะเป็นว่าที่ลูกสะใภ้ตระกูลใหญ่
แถมยังโดนจับเข้าคอร์สคุณหนูเป็นครั้งเป็นคราว
แต่ก็ยังเป็นวาคาบะ พี่สาวคนโตและลูกสาวร้านขนมทาคามิจิอยู่ดี
“หวาๆ ตอนนี้กี่โมงแล้วเนี่ยยยย”

“งั้นผมไปก่อนนะ”

“เอ๋? ไปทั้งชุดกักคุรันเนี่ยนะ ไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเหรอ”

“ไม่ล่ะ มีเหตุผลนิดหน่อยน่ะ ไปล่ะนะครับ”

ผมบอกพี่สาวก่อนออกจากบ้านมาทั้งๆ อย่างนั้น
เหตุผลงั้นเหรอ…
ผมนึกพลางยิ้มที่มุมปากเล็กๆ
ขณะที่ขาก้าวไปยังจุดนัดพบที่มีรถคันโตสีดำจอดรออยู่แล้ว

ใช้เวลาไม่นานนัก รถก็พามาถึงคอนโดหรูที่สูงระฟ้าในเมือง
ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า ผมเหมือนมองเห็นควันดำลอยออกมาจากหน้าต่างชั้นบน

“ต้องรบกวนท่านทาคามิจินะครับ ถ้าหากไม่มีคุณล่ะก็...”
ชายสูทดำทีเป็นคนขับรถพามากล่าวพร้อมโค้งขออภัยให้ขณะที่ผมลงจากรถ

ผมโค้งรับพอเป็นพิธี อ่าา เห็นเหงื่อผุดเต็มหน้าเลย เหนี่อยหน่อยนะครับ
เมื่อเข้าไปในอาคารและแตะคีย์การ์ดที่ลิฟท์
ลิฟท์ก็พาผมไปถึงชั้นจุดหมายโดยไม่ต้องกดหมายเลขชั้น
เมื่อใกล้ถึงจุดหมาย กลิ้นไหม้จางๆ ก็ลอยมาปะกับจมูก
ให้ตายสิ ไม่เคยเข็ดหรือไง
เหมือนเป็นเรื่องน่าเหนื่อยใจ แต่ทำไมรอยยิ้มที่มุมปากมันกลับยกสูงขึ้นนะ

เมื่อถึงชั้นปลายทางแล้ว ตรงหน้าผมเป็นประตูบานใหญ่
ที่เป็นทางเข้าของเพนท์ชันเฮาส์เหมาชั้นของคอนโดหรูแห่งนี้
ผมแตะคีย์การ์ดอีกครั้ง ก่อนเข้าไปภายใน
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมมาที่นี่ อีกทั้งไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดควันดำนี้ด้วย
ผมจึงเดินเข้าไปยังจุดกำเนิดของควันดำได้ในทันที
จุดหมายก็คือ...ห้องครัว

เมื่อเข้าไปแล้ว ก็เห็นหญิงสาวผู้มีผมม้วนทรงโรโคโค่อันเป็นเอกลักษณ์
ในมือถือถาดอบที่เพิ่งเอาออกจากเตามาใหม่ๆ

“คันตะคุง! มาพอดีเลยนะคะ
ฉันอบพายชาร์โคลที่ตั้งใจจะทำในงานศิษย์เก่าเสร็จพอดีเลย
อาจจะไม่เหมือนอย่างที่คันตะคุงเคยสอน “นิดหน่อย” แต่ต้องอร่อยแน่ๆ!”

ตาของเธอเป็นประกายสดใส ต่างจากของสีดำสนิทที่อยู่ในถาดอบอย่างสิ้นเชิง

“ยัยโคโรเน่!”
ทำไมผมถึงยอมมาเป็นครูสอนทำอาหารจำเป็นของยัยนี่ได้นะ...

เขียนออกมาได้เท่านี้ก่อน กูจะพยายามต่อนะ TwT

>>209 บันไซ บันไซ

ปลื้มปริ่ม อยากเม้าท์มอยมาตั้งแต่เช้าแต่เน็ตดีแทคโดนแบน เพิ่งได้ไวไฟ

อยากให้พระเอกเป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่หมาไซหรือจอมมาร
คนนึงก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเล้ย ผู้หญิงที่ตัวเองชอบเดือนร้อนเพราะการกระทำของตัวเองยังไม่รู้ตัวอีก แถมสุมไฟเข้าไป

อีกคนลอยตัวเหนือปัญหาใดๆ ถือคติว่าถ้าไม่กระทบตัวเองจะไม่ยุ่งงี้เหรอ แถมการกระทำยังไม่ชัดเจนอีก

แหมอยากให้แท็ก love จริงเป็นท่านอิมาริ คันตะคุง หรือประธานนักเรียนก็ยังดี

คันตะคุงงงง ดีงามมาก จะรอนะอย่าทิ้งนะะะ TwT

>>209 คันตะคุงงงงงง ฮือ น่ารักจัง ให้อารมณ์แนวหนุ่มม.ปลายวัยขบเผาะ!