>>900 มันเป็นประโยคแบบไม่รู้จักขนมอะ กูก็จำเป๊ะไม่ได้และเปิดหาคงยากกกกส์ด้วย มีความต้องไปงม แต่เป็นแบบที่อ่านแล้วรู้เลยว่ายัยนี่ไม่รู้ว่าพูดถึงอะไร คือแบบเป็นขนมหรืออะไรยังไม่รู้เลยประมาณนั้น แล้วไมฮามะมีบทแบบนี้อยู่อีกที่นึงที่กูจำไม่ได้ละตรงไหนและเรื่องอะไร แต่แบบปล่อยไก่กับเรื่องความไฮโซเนี่ยแหละ(แอบสงสาร 555)
คือเหมือนจะเขียนเล่าว่าไมฮามะค่อนข้างดูไม่ไฮโซจริง ยังมีอะไรที่พยายามทำอยู่เยอะแต่ก็มีพลาดเยอะ กูว่าเป็นวิธีบอกเล่าบุคลิกลักษณะตัวละครของฮิโยโกะซังอะ ใครอยู่โพสิชั่นไหน ถนัดอะไร คือจะเล่าผ่านเหตุการณ์ที่เกิดทั่วๆไป ประโยคสนทนาไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่ต้องมีอะไรแบบที่นิยายหรือเมะบางทีชอบทำ ไอแบบมาถึงเพราะชั้นเก่งด้านนี้ๆๆๆ อันนี้คือความถนัดเฉพาะของชั้น ชั้นหน้าตาดี ฉลาด อะไรเทือกนั้นซึ่งพูดออกมาเองหรืออยู่ในมุมมองความคิดตัวเองนี่โคตรจะจูนิเบียวชิบหายเลยจ้ะ 555 แบบนี้คือสมจริงกว่าอะ อย่างแบบอ่านไปนี่ก็รู้เลยว่าเรย์กะถนัดดนตรี ศิลปะหน่อย แล้วเป๊ะประวัติศาสตร์มากถึงขนาดยกประโยคมาพูดเป็นวลีๆได้เลย พวกอะไรที่ดูเป็นวรรณกรรมก็พอกัน อย่างตอนเล่นมุกเต้นรำใส่ซาราระเงี้ย มาเป็นบทพูดเลยจ้าาาา คือโหดมากนะ และไม่เคยมีอะไรที่ออกวิทย์ออกคณิตโผล่มาในหัว คือรู้ได้ว่าถนัดทางสายศิลป์ ออกวิทย์ออ่อนคณิตตั้งแต่ยังไม่ต้องรอให้มีฉากติวเตอร์ที่บ้านมาทักว่าอ่อนคณิตอะ
ท่านพี่ก็จะมีมาดแบบเก่งจิตวิทยา ไหวพริบดีมากจนจับจุดอะไรได้เร็วแม้แต่วาดรูปหรืองานฝีมือ แสดงละครเก่งมากด้วยเพราะบ่นน้องในหัวตรึมแต่ต่อหน้านี่อ่อนโยนมุ้งมิ้ง ก็ไม่ต้องมีประโยคบรรยายว่าเป็นคนยังไงออกมาเลยอะ รู้ได้จากเรื่องราวที่เดิน ไมฮามะนี่ก็โดนทำร้ายแบบไม่ต้องมีประโยคบอกเล่าเป๊ะๆตรึมเลย ก็จะดูออกมากิ๊กก๊อกหน่อย ดูเป็นตัวร้ายกี๊ๆตั้งแต่ก่อนเรย์กะเรียกปลาซิวปลาสร้อยแล้วอะ แบบโพสิชั่นคือไม่ใช่ไฮโซตัวจริง