กูต้องบอกว่ากูไม่เคยรู้เลยว่าทรงจาไมก้าคืออะไร ช่วงนั้นไม่ว่างด้วยเลยไม่หาสักที
เห็นพวกมึงพูดกันแบบนี้ มันดูพีคมาก กูเลยลองไปหาภาพมา เห็นแล้วร้องเ-ี้ยหนักมาก นี่มันเดรดล็อกชัดๆ555555555
คาบุรากี๊555555555555555555
#คาบุก็คือคาบุ
Last posted
Total of 1000 posts
กูต้องบอกว่ากูไม่เคยรู้เลยว่าทรงจาไมก้าคืออะไร ช่วงนั้นไม่ว่างด้วยเลยไม่หาสักที
เห็นพวกมึงพูดกันแบบนี้ มันดูพีคมาก กูเลยลองไปหาภาพมา เห็นแล้วร้องเ-ี้ยหนักมาก นี่มันเดรดล็อกชัดๆ555555555
คาบุรากี๊555555555555555555
#คาบุก็คือคาบุ
เหมือนอ่านเห็นแวบๆว่าใครอยากได้แฟนอาร์ตคันตะคุงแบบหัวไม่เกรียน งี้พอได้มั้ยอะ55555
http://imgur.com/a/1vNGL
ตอนนี้บรรยากาศมู้เริ่มสนุกสนาน มีไฟวาดขึ้นมาเลย
ปล.ภาพอาจจะไม่สวยไรมากนะ ปกติเค้าขีดๆเขียนๆเล่นในโลกส่วนตัวคนเดียวไม่ได้ฝึกจริงๆจังๆง่ะ5555
>>735 เหยย มึงวาดน่ารักเว่ยย ลายเส้นดูมุมิน่ารัก กู กู กูอยากวาดบ้าง5555555
/โบกธงคันตะคุง
แต่ถึงน้องจะหัวเกรียนหัวล้านยังไงกูก็รักเขาอยู่ดี กูชอบนิสัยเขา หน้าตายังไงกูก็รับด้าย555555555
กูเห็นภาพโคโรเน่แล้วกูสะดุดเลย แม่งงงง5555555555555
ติดตาเหลือเกิน กูไม่สามารถมองท่านเรย์กะแบบเดิมได้แล้วจริงๆ55555555555
เอาทรงผมท่านเรย์กะในมโนกูมาแปะ อุตส่าห์คิดให้เป็นแนวเหมือนตามเมะหน่อยงี้ววว พอเจอคันตะเข้าไปนี่แม่มมม เกลียวซะแน่นเลยจ้าาาาา แปะรูปโคโรเน่เพิ่มเทียบกันจะจะ ท่านเรย์กะะะะ มันไม่ได้เกลียวแน่นอึ้ดโคโรเน่ขนาดนั้นใช่มั้ย ใช่มั้ยยย ;A;
http://imgur.com/4PZCGSu
http://imgur.com/wC2QrBJ
http://imgur.com/GsBwTTB
>>738 วาดเลยยยยยย เอาจริงๆนะตั้งแต่เริ่มอ่านเรื่องนี้ทำให้มีแต่ภาพท่านเรย์กะเต็มสมุดเลย55555 เมื่อก่อนมีเรื่อง kumo อีกเรื่อง แต่เรื่องนั้นlcแล้วมีภาพแบบอฟช.ออกมาแล้วเลยวาดน้อยลงไปเยอะ
เรื่องนี้ยังเหลือเป็นเรื่องเดียวที่ยังอ่านอยู่แล้วไม่ได้lc ไม่มีภาพตัวละครแบบอฟช.ออกมาเลยยังคงสามารถวาดไปจินตนาการไปได้เรื่อยๆ
ky หลังจากผ่านเรื่องดราม่ากันมาหนักหน่วง อยากบอกโม่งฟิคทุกคนนะว่าคิดถึง..
จากที่กูไล่อ่านมา ถ้าเอาตามจริงไม่เข้าข้างท่านเรย์กะมากนะ คือรูปใน >>722 แม่งเป๊ะกับอีขนมปังโคโรเน่มากกกกกก ความเป็นลอนแบบม้วนแน่นเว่อแล้วลักษณะมาเป็นแท่งเกลียวๆ กรี๊ดดดดด นี่มันทรงผมยุคไหนวะเนี่ยยยย ไม่แปลกใจที่นางคิดว่าตัวเองเป็นราชินีแห่งยุคโรโคโค่อยู่ตลอด มารี อ็องตัวเน็ตมาเอง
ฉลองจากที่โม่งแปลกลับมา
ฟิค เรย์เรย์ กูกำลังเขียน! 55555
แต่ทรงผมแบบนี้กูว่าเรย์กะไม่ต้องกลัวผมร่วงแล้วโชคร้ายเลยนะ กูเชื่อว่าแม้เส้นผมนางจะบอกลาหนังหัวร่วงออกมาแล้ว ต่อให้พายุเข้าลมแรงมันก็คงติดอยู่ในเกลียววนๆนั่นอะแหละไม่ไปไหนนนน กลับบ้านไปค่อยสางเอานะลูกกก
กูเกลียดรูปขนมมมมมมมมมมมมม กูหิวมากตอนนี้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ //กัดผ้าห่ม
ผมของเรย์กะรู้สึกว่านางจะเข้าร้านทำผมบ่อยมากนะ น่าจะม้วนผมจากที่นั่นมากกว่า ส่วนความแน่นตอนแรกเราก็มโนม้วนเบาๆ จนเห็นนางข่มไมฮามะว่าม้วนอ่อนไป .......เท่านั้นแหละ มโนให้ม้วนแน่นตั้งแต่โคนจรดปลายเลย
>>751 ตอนแรกเราก็มโนว่าม้วนแค่ปลายๆ เพราะเคยอ่านนิยายพลอตเกิดใหม่เป็นนางร้ายขี้อิจฉาอยู่หลายเรื่อง แล้วชอบบรรยายว่าทำผมม้วน แต่พอภาพออฟช.ออกมาทีไรก็ม้วนแค่ปลายๆสวยๆนี่หว่า55555
แต่พอท่านเรย์กะบรรยายว่าผมแบบโรโคโค่ตั้งแต่ตอนต้นๆเท่านั้นแหละ..... แล้วตอนนั้นเพิ่งลองอ่านกุหลาบแวร์ซายมาไม่นานนี่แบบ อื้อหือ!เห็นภาพเลย! เอาทรงนั้นจริงเหรอท่านเรย์กะ555555
>>753 ช่าย มีบรรายแบบนั่งทำผมตอนเช้าหลายทีอยู่นะ แล้วมีตอนไปค่ายที่ไปเผลอนอนผมยุ่งกลายเป็นผีแทะบ๊วยอะ อันนั้นรู้สึกเป็นครั้งแรกที่ท่านแม่ให้เข้าร้านไปดัดผม เพราะไปนอกบ้านหลายวันจะได้อยู่ทรง ปรากฎว่าอยู่ทรงกับผีอะไรล่ะ 555 ในความหมายที่เป็นผีไปเลยจริงๆน่าจะใช่มากกว่า ก็คิดว่าต้องม้วนแน่นเหมือนกันเพราะคนที่ตื่นมายุ่งเพิ้งได้คือต้องลอนแน่นๆหน่อย ถ้าไม่แน่นมากก็แค่ฟูๆอะ
ช่วงคืนความสุขให้ปชช.(?)
พิมพ์ไว้ตั้งแต่ก่อนโม่งแปลประกาศวันมหาวิปโยค ฟื้นตัวกันแล้วกูขอลงประเดิมเลยแล้วกัน _(:3JL)_
ต่อจาก >>141
----------------
หลายวันผ่านมานับแต่ที่ฉันฟื้นขึ้นมา
ดูเหมือนว่าฉันจะหลับไปนานหลายเดือนทีเดียว
แต่ถึงอย่างงั้น...
ร่างกายกลับไม่ได้ผอมลงไปจากที่จำได้เลยแฮะ
ทำไมกันล่ะคะ!?
ในการ์ตูนที่เคยอ่านยังมีเรื่องที่นางเอกอกหักร้องไห้อดอาหารไปสัปดาห์เดียว ก็กลายเป็นสาวสวยผอมเพียวป๊อปปูล่าได้เลยไม่ใช่เหรอ!?
แล้วนี่ฉันนอนหยอดน้ำเกลืออย่างเดียว ไม่ได้กินอะไรตั้งหลายเดือนเลยนะ! หลายเดือนเชียวนะ!! ทำไมไม่ผอมลงเลยล่ะ!?
หรือว่าจะเป็นกรรมพันธุ์มาจากพ่อ?
...บ้าเอ๊ย สิงโตทะเลแย่ที่สุดเลย!
ฉันคิดขณะที่ยัดขนมของเยี่ยมไข้เข้าปากด้วยความแค้นใจ
แม้ว่าคุณหมอจะบอกว่าฉันไม่เป็นอะไรแล้ว แต่ก็ยังคงต้องอยู่เฝ้าดูอาการและทำกายภาพบำบัดซะก่อน ลงท้ายเลยยังคงอยู่ในห้องพยาบาลแห่งนี้
เป็นห้องเดี่ยวแบบนี้น่าจะแพงมากเลยไม่ใช่เหรอ?
พอฉันถามกับยูกะไป เธอก็ยิ้มกลับว่ามาไม่เป็นไรหรอก
"พ่อก็ขยันทำงานมากขึ้น แม่ก็เอาพวกของสะสมในบ้านไปขายบ้างน่ะ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพวกของเก่าในบ้านเราขายราคาดีแบบนี้น่ะ! ฉันเองเวลาว่างๆเบื่อๆก็ไปทำงานพิเศษบ้างนะ สนุกมากเลยล่ะ ไม่เป็นไรหรอก~"
ฟังแล้วไม่เห็นจะไม่เป็นไรสักนิด
"นอกจากนั้นนะ อืม... อย่าโกรธนะ แต่พวกของในห้องพี่...บางอย่างก็เอาไปขายบ้างแล้วอะ..."
"เอ๋!?"
"พวกของสะสม หนังสือการ์ตูน ฟิกเกอร์เงี้ย... ก็นะ แม่บอกว่าถือโอกาสที่พี่เผลอเคลียร์ห้องไปซะเลยดีกว่าน่ะ จะเอาไปขายร้านขายของเก่างี้ แต่นั่นคงไม่ไหวแหงๆ ห้ามก็ไม่ฟัง ฉันเลยเสนอเอาไปประมูลในเน็ตแทน... บางอย่างเขาว่าเป็นของแรร์ได้ราคาสูงมากจนน่าเหลือเชื่อเลยล่ะ!..."
ยูกะก้มหน้าพูดอ้ำๆอึ้งๆในลำคอ ทำตัวหดเล็กลงท่าทางรู้สึกผิด ทั้งที่ปกติก็ตัวเล็กกว่าฉันตั้งเยอะอยู่แล้ว
"งั้นเหรอ..." ฉันถอนหายใจ
"...ไม่โกรธเหรอ?"
"อื้อ ก็นะ..."
ถ้าเป็นปกติแล้วฉันคงจะต้องโกรธมากแน่ๆ อย่างที่เคยทะเลาะกับแม่ที่เข้ามารื้อของฉันไปทิ้งจนบ้านแทบแตก หรือทะเลาะกับยูกะที่เอาของของฉันไปใช้โดยพลการจนถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน แต่...อืม คราวนี้กับไม่รู้สึกอะไรแบบนั้น รู้สึกเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาเลยแฮะ คงเป็นเพราะว่าพวกเขาทำเพื่อฉันล่ะนะ... กลับรู้สึกผิดมากขึ้นด้วยซ้ำไปที่ทำให้ทุกคนลำบากแบบนี้ แย่จัง
แต่พวกการ์ตูนอย่างงั้นเหรอ ฉันเป็นพวกบ้าสะสมการ์ตูนมาก เลยมีมากมายจนล้นทะลักตู้มากองกับพื้นหลายกอง มักจะโดนแม่ดุบ่อยๆเลยล่ะ
หนึ่งในนั้นก็มีเรื่องที่ชอบมากที่สุดอยู่นะ ถึงขั้นว่าห้ามแตะต้องเรื่องนี้เชียวนะอะไรแบบนั้น
เรื่องนั้นทั้งฮิตและโด่งดังเป็นพลุแตก จนได้เอาไปทำเป็นละครซีรีส์ที่นำแสดงโดยนักแสดงและไอดอลชื่อดังหลังจากหนังสือเขียนจบเลยล่ะ แถมหนังสือการ์ตูนที่ฉันมีก็เป็นแบบตีพิมพ์ครั้งแรกเกือบทั้งเซ็ต ถ้าไปประมูลล่ะก็คงจะได้ราคาสูงมากๆเลยล่ะ
เรื่องที่ฉันรักมากที่สุดเรื่องนั้น...
"... เอ๋?"
"เป็นอะไรเหรอ?"
"... เปล่า ไม่มีอะไรหรอก"
ฉันส่ายหัวพร้อมกับหยิบขนมเซมเบ้ชิ้นสุดท้ายเข้าปาก ยูกะก็รีบลุกขึ้นไปเทน้ำมาให้ เป็นเด็กเอาการเอางานไม่เปลี่ยนเลยน้า
"ขอบใจนะ ยูกะ~"
"อะไรล่ะนั่น อย่าทำให้ขนลุกซิ!"
มาขนลงขนลุกอะไรกันล่ะ เสียมารยาทจริง ฉันอุตส่าห์ขอบคุณอย่างซาบซึ้งใจในความน่ารักของน้องสาวแท้ๆ
ฉันดื่มน้ำ ขณะที่ในหัวก็พยายามนึกชื่อของการ์ตูนที่ฉันเคยคลั่งไคล้มากเรื่องนั้น
แต่ฉันกลับนึกไม่ออก
++++
"ขอบคุณค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่ค่ะ"
ถึงจะนอนติดเตียงมาหลายเดือน แต่การทรงตัวเคลื่อนไหวร่างกายของฉันกลับฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว การอยู่ในห้องทั้งวันทั้งคืนนี่มันน่าเบื่อสุดๆไปเลย หลังจากรอให้ทุกคนกลับกันไปแล้ว ฉันก็เลยแอบออกมาเข้าร้านสะดวกซื้อในโรงพยาบาลแก้เบื่อ
ฟ้าข้างนอกมืดครึ้มท่าทางว่าพายุไต้ฝุ่นกำลังจะเข้ามาแล้ว
แบบนี้อาการหอบจะกำเริบอีกรึเปล่านะ
เป็นแค่เด็กประถมแท้ๆแต่ต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยๆเนี่ย
น่าสงสารจัง...
...
หืม? ...ฉันหมายถึงใครกันนะ? อยู่ๆมันก็เป็นความคิดผุดขึ้นมาในหัว
แต่คนที่ฉันรู้จักไม่มีใครที่ยังเป็นแค่เด็กประถมอยู่เลยนี่นา...
ตั้งแต่ที่ฟื้นมาฉันก็มักจะรู้สึกแปลกๆอย่างงี้อยู่บ่อยๆ บางทีก็มีความคิดแปลกประหลาดผุดขึ้นมา บางทีก็เหมือนอะไรบางอย่างในหัวมันกลวงเปล่า อะไรบางอย่างที่เคยมีอยู่มันจางหายไป อะไรบางอย่างที่ฉันลืมมันไปสนิทใจ...
คงจะเพราะยังเบลอและสับสนจากการที่นอนหลับไปนานล่ะมั้ง คุณหมอก็บอกแบบนั้น
ดังนั้น ช่างมันเถอะ
ฉันหิ้วถุงขนมถุงโตพะรุงพะรังที่ซื้อมารีบเดินเข้าตึกในโรงพยาบาลก่อนที่ฝนจะตก มันเป็นโรงพยาบาลเอกชนที่ตกแต่งภายในได้สวยหรูสุดๆอย่างกับโรงแรม ไม่รู้ว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงส่งฉันมารักษาที่โรงพยาบาลนี้กันนะ... ต้องแพงมากแหงๆเลยอะ
ฉันเดินไปเรื่อยๆตรงไปยังลิฟท์ ประตูลิฟท์ตัวหนึ่งกำลังจะปิดเพื่อเลื่อนขึ้นพอดี ฉันรีบหอบหิ้วร่างหนาของตัวเองพุ่งทะยานออกไป
"รอด้วยค่ะ!"
คนข้างในลิฟท์ได้ยินเสียงฉันก็ช่วยกดเปิดประตูให้ ประตูลิฟท์เปิดออกกว้าง บุคคลคนนั้น ทำให้รู้สึกหัวใจกระตุกไปหนึ่งวูบ ฝีเท้าของฉันชะงักค้าง...
ก่อนที่จะมีกลุ่มเด็กวิ่งออกมาจากลิฟท์อีกตัว ชนเข้าใส่ฉันอย่างจังจนฉันเซถลาก้นจ้ำเบ้ากับพื้น
"โอ๊ย!"
เด็กที่ชนใส่ฉันก็ล้มลงไปอีกทาง พอลุกขึ้นมาได้ก็รีบวิ่งตรงรี่ไปยังกลุ่มเพื่อน ไม่ขอโทษสักคำ แถมหนึ่งในกลุ่มนั้นก็พูดออกมาว่า "หวาา ชนช้างล่ะ!" แล้วส่งเสียงหัวเราะกันลั่น
... กะ กะ กะ กรี๊ดดดดดดดด!!!!
เจ้าพวกเด็กเ*รต! เด็เ*ร! เจ้าเด็กไร้มารยาท! นิสัยเสีย! ไอ้เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน!
ฉันหันหน้าแทบจะตะโกนตามไป แต่พวกนั้นก็วิ่งหนีหัวเราะจากกันไปเสียงก่อน
อุ บอบช้ำใจจริงๆเลยค่ะ ทำไมฉันต้องมาโดนเด็กนิสัยเสียที่ไม่รู้จักกันพวกนี้ว่ากันด้วยนะ ทำไมถึงต้องโดนล้อแบบนี้มาตลอดด้วยนะ แง้
"เป็นอะไรรึเปล่าครับ?"
เสียงหนึ่งพูดขึ้นข้างๆฉันที่ก้มหน้าตัวสั่นเทิ้มอยู่กับพื้น
เสียงนั้นอ่อนโยนนุ่มนวลและคุ้นเคย เยียวยาความขุ่นมัวในใจฉันให้จางหายไป
ฉันหันไปทางเสียงนั้น และพบกับเขา
เขาเป็นคนที่อยู่ข้างในลิฟท์เมื่อสักครู่นี้ เป็นเขาเองที่ทำให้ฉันชะงักค้างตะกี้นี้ แต่ตอนนี้เขาออกมาปรากฏตัวและย่อตัวนั่งอยู่ข้างหน้าฉัน
อยู่ๆในหัวของฉันมันก็ว่างเปล่า
"... ท่านพี่..."
"หือ?"
"เอ๊ะ?..."
นี่ฉันหลุดปากพูดอะไรออกไปเนี่ย!?
ท่านพี่เนี่ยนะ? อะไรกันน่ะห๊ะ!? คำพูดน่าอายแบบนั้น อีกอย่างฉันน่ะมีพี่ซะที่ไหนกันเล่า! น่าอายจริงๆเลย อยู่ๆก็ไปพูดนับญาติกับผู้ชายแปลกหน้าแบบนี้น่ะ!?
เขาเป็นหนุ่มหล่อร่างโปร่งสูงดูดีสุดๆในชุดสูท ถึงใต้ตาจะดูล้าๆไปบ้างแต่นั่นก็ไม่ได้เปลี่ยนออร่ามาดคุณชายของเขาไปสักนิด บนโลกนี้มีคนที่ดูเพอร์เฟ็คขนาดนี้อยู่ด้วยงั้นเหรอ!?
แต่ว่าแม้ว่าเขาจะดูดีมากขนาดไหน ใจฉันกลับไม่ได้รู้สึกตึกตักเขินอายอย่างที่ควรจะเป็นสักนิด ไม่ซิ ปกติแล้วกับพวกผู้ชายแล้วฉันแทบจะเผ่นหนีไปให้ไกลเพื่อไม่ให้โดนแกล้งหรือโดนล้อว่าขาหัวไชเท้าซะด้วยซ้ำไป แต่กับคนๆนี้แล้ว...
"เจ็บตรงไหนรึเปล่าน่ะครับ?"
เขาท่าทางตกใจเล็กน้อย
น้ำเสียงอ่อนโยนนั้น...ราวกับเคยรู้จักมาก่อน
"เห ทาคาเทรุ นายทำสาวน้อยร้องไห้งั้นเหรอเนี่ย~"
"ฉันเปล่านะ!"
อีกเสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลังเขา นั่นทำให้ฉันเพิ่งรู้สึกตัวว่าน้ำตากำลังไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้าง
ฉันร้องไห้งั้นเหรอ? ทำไมกันล่ะ?...
"ไม่เป็นไรนะครับคุณผู้หญิง ผมต้องขออภัยแทนเพื่อนของผมด้วยนะครับที่ทำให้คุณต้องเสียน้ำตาแบบนี้"
"ก็บอกว่าเปล่าไงเล่า"
คนที่เดินเข้ามาก็เป็นหนุ่มหน้าตาดีไม่ต่างกัน ออกจะให้ความรู้สึกว่าเป็นพวกหนุ่มโฮสต์อันตรายนิดๆด้วยซ้ำ แต่เขาก็ให้ความรู้สึกที่คุ้นเคยกันเองขึ้นมาอย่างประหลาด เขาย่อตัวลงมาพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ฉัน
"ซับน้ำตาเถอะครับ หญิงสาวไม่เหมาะกับน้ำตาแห่งความเศร้าหรอก ควรจะเป็นน้ำตาแห่งความปิติยินดีซิ ถึงจะเหมาะสมกับสาวน้อยน่ารักอย่างคุณน่ะ"
เขาพูดพร้อมกับยิ้มแย้มให้ฉัน ถ้าเป็นปกติแล้วฉันโดนพูดแบบนี้เข้าใส่ คงจะรู้สึกหัวใจวายเขินอายจนทำอะไรไม่ถูก หรือไม่ก็ต้องคิดว่าโดนแกล้งแหงๆ แต่ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกใจเต้นเพียงเล็กน้อย รับมือกับมันได้อย่างง่ายดายราวกับมีภูมิต้านทานมาก่อน
"ขอบคุณค่ะ..."
ฉันรับผ้าเช็ดหน้าของเขาขึ้นซับน้ำตา แต่นั่นกลับยิ่งทำให้น้ำตาไหลออกมาหนักกว่าเดิม น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาจนพร่ามัวไม่เห็นอะไรข้างหน้า ความรู้สึกแปลกๆที่อัดอั้นผลักดันให้ฉันร้องโฮออกมาก้มตัวร้องไห้กับพื้น สองคนนั้นส่งเสียงตกใจ ผ่านไปสักพักก่อนที่ฉันจะรู้สึกถึงฝ่ามือที่ตบปลอบเบาๆบนหลัง ความอบอุ่นของฝ่ามือทั้งสองที่แผ่ซ่านทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดใจจนสะท้าน ขณะเดียวกันก็ดีใจและโหยหามันเหลือเกิน
ความรู้สึกชวนให้สับสนเหล่านี้มันอะไรกันนะ?
กระทั่งฉันเองก็ไม่สามารถตอบกับตัวเองได้
________
ยังไม่ได้นึกเรื่องต่อเลยแฮะ...
¯\_( ´∀`)_/¯
>>750 ผมดำกันหมด มียูกิโนะผมสีอำพันคนเดียว
จริงๆกูแปลกใจนะ เพราะเอ็นโจในคิมิดอลบอกไว้ว่าผมสีฮันนี่บลอนด์ แต่ทำไมยูกิโนะผมสีอำพัน ถ้าเป็นเอ็นโจเหมือนกันก็น่าจะสีฮันนี่บลอนด์สิ อยากรู้เฉลยในเรื่องนี้ว่ะ
รูปแรกสีฮันนี่บลอนด์ รูปสองผมสีอำพัน
http://imgur.com/tVJfnsv
http://imgur.com/Py46mrL
กุลองเสิร์ช ด้วย คำว่า ทำผมโคโรเน่ เลย ด้วยภาษาญี่ปุ่น ตอนแรก เซิจว่าโรลเจอโรลๆ แบบคลายๆ
คิดว่าไม่น่าเข้าลุคคุณหนูที่ใครๆชอบพูดว่าผมม่วนมาเป๊ะ กุเลยหาๆต่อ พยายามหาจากรีวิวร้านทำผม ไม่ใช่วิกคอสเพลย
ด้วยความคุณหนู ทำจากร้าน ม้วนเป๊ะ เลยคิดว่า แบบนี้น่าจะใกล้เคียงนะ ดูเรียบๆ แบบคนจริงๆ
http://www-img.dclog.jp/m/EntryImage?bid=4198776&eid=472161426&t=1440806750&sig=2548ada2db5242a711231ba9d10675a2&rid=2.jpg
อันนี้ ลอนเล็ก แน่นๆแต่น่าจะวิก
https://ic3-a.wowma.net/mis/gr/114/bcimg3.wowma.net/bc31/u39199977/cabinet/prisira1/001-a-352.jpg
จริงๆชอบวิกอันนี้ด้วย โรลยาวๆแน่นๆ
http://www.maple-wig.com/image/goods/MP218-25_side.jpg
ปล. นี่หาด้วย โคโรเน่ ไม่ใช่โรล... ก๊ากก
>>758 เพราะตอนแรกๆเป็นคนแปลอีกคนที่ไม่ใช่โม่งแปลรึเปล่าเลยใช้คำไม่เหมือนกัน รู้สึกคนแปลคนก่อนจะแปลจาก Eng รึเปล่ามั้งกูไม่แน่ใจนะ
พูดถึงเรื่องสีผมตระกูลนี้ จะว่าไปตอนแม่เอ็นโจออกก็ไม่พูดถึงสีผมเลยแฮะ พ่อก็ยังไม่มีบทด้วย
ต่อไปนี้เป็นกาวที่กูมโนมั่วๆขึ้นมา
.
.
.
.
กูแอบมโนไปแล้วว่าครอบครัวนี้รับเอ็นโจมาจากตระกูลสาขาก่อนมียูกิโนะเพราะมีบุตรยาก ยูกิโนะกับเอ็นโจเลยสีผมไม่เหมือนกัน
ที่บ้านเลยตามใจยูกิโนะมากเป็นพิเศษไม่ใช่แค่เพราะป่วย แล้วที่แต่งงานกับยุยโกะก็เพราะผลประโยชน์ของตระกูล เลยทำให้เอ็นโจปฏิเสธ
หรือผลักไสยุยโกะไม่ได้
ก็มโนกันไป................แต่คงไม่ใช่มั้งเพราะเรย์กะบอกว่ายูกิโนะหน้าเหมือนเอ็นโจเวอร์ชั่นมินิเลยนี่นา.......
ป.ล.กูเห็นว่าเป็นกาวเลยจุดน้อยหน่อยมึงจะได้ไม่ต้องเลื่อนกันเยอะ
น่าจะประมาณนี้นะ
http://imgur.com/a/Qmcuf
ตรงยาวลงมาแล้วม้วนตรงปลายประมาณนี้ป่ะ?
http://blog-imgs-56.fc2.com/i/m/a/imagi10nary/DSCN7582.jpg
มันยาพนะ ที่จะหาด้วยคำว่าโคโรเน่ 555
กูว่า >>722 น่าจะเป็นทรงที่ใกล้เคียงโคโรเน่ที่สุดแล้วว่ะ ไม่งั้นไม่ถูกล้อว่าหัวสว่านหรอก ตอนบอกไมฮามะม้วนผมมาหลวมๆ ผมนางก็คงแน่นมากประมาณนั้นล่ะ >>765 >>766 ที่พวกมึงไปหามา กูว่ายังหลวมไปนะ
>>763 ไม่รู้ว่ะ แต่ถ้าพูดถึงภาพลักษณ์เจ้าชาย เราก็จะนึกถึงผมบลอนด์กันใช่ป่ะ แล้วผมสีอำพันที่กูเอามาแปะมันออกไปทางจินเจอร์แฮร์มากกว่าอ่ะ ซึ่งผมสีนี้มันก็ไม่ค่อยให้ภาพลักษณ์เจ้าชายซะด้วยสิ
>>757 โอ้ววววว ท่านพี่ เรย์กะไปลดน้ำหนักเร็วเข้า แล้วก็ไปจีบท่านพี่ซะนะ หาตังค่ารักษาพยาบาลเลย
กูเผลอกดไปก่อนยังพิมพ์ไม่จบ แต่ถ้าเอาสมจริงถ้าไม่ใช่ลูกครึ่งแล้วผมบลอนด์ก็คงแปลกๆเหมือนที่ท่านเรย์กะพููดตอนเจอเอ็นโจครั้งแรกจริงๆนั่นแหละ
คนอื่นในเรื่องก็เปลี่ยนสีผมจากเวอร์ชั่น kimi ให้เป็นสีผมแบบสมจริงกันหมดเลยเหมือนกัน
>>772 เออ กูลืมไป เผลอเอาฟิคกาวที่ชูสุเกะมาเกิดเป็นยูกิโนะมาปน เลยชอบนึกว่ายูกิโนะเป็นเจ้าชายอยู่เรื่อย 555555555555555
แต่เทวดาก็ต้องนึกถึงผมบลอนด์อะเน้อ แล้วไหงน้องเขาไม่สีฮันนี่บลอนด์ล่ะวะ หรือพ่อของสองพี่น้องจะผมสีนี้ ส่วนชูสุเกะในคิมิดอลเป็นสีย้อม กูก็ไม่รู้นะ
ถ้ามีใครสักคนในตระกูลเอ็นโจเชื้อสายตะวันตก (อาจจะปู่ตาย่ายายงี้)ก็มีโอกาสที่ยูกิโนะจะมีผมสีอำพันนี่ ยีนเด่น-ยีนด้อยอ่ะ
>>775 เปล่าๆ กูว่าสีอำพันน่าจะสมจริงแล้วแหละ แต่ในคิมิที่สีบลอนด์อะไม่สมจริง ท่านเรย์กะยังพูดเองตอนเจอเอ็นโจครั้งแรกเลย
ว่าไม่ใช่ลูกครึ่งจะมีผมบลอนด์เหมือนในการ์ตูนได้ยังไง (ตอน 6)
>>774 กูว่าพ่อแม่เอ็นโจคนใดคนนึงอาจจะผมสีอำพัน เพราะพ่อยังไม่โผล่ ส่วนแม่ท่านเรย์กะดันไม่พูดถึงสีผมเลย ส่วนในคิมิดอลนี่ตามประสาการ์ตูนอะ ที่ตัวละครจะผมสีนั้นสีนี้ นายตัวสำรองยังผมสีเงินเลย แต่พอมาโลกในนิยายแล้วทุกคนสีผมเป็นเหมือนโลกปกติหมด
>>776 ที่ไม่พูดเพราะยังไงก็ผมดำรึเปล่าหว่า เลยไม่จำเป็นต้องบรรยาย ถ้ามันเด่นมากเรย์กะคงทักในใจแล้วว่าได้สีผมมาจากแม่นี่เอง
จริงๆกูแอบนึกว่ายูกิโนะป่วยบ่อยก็เลยสีผมต่างจากปกติ ตอนเรียนกูจำได้รางๆว่าถ้าขาดสารอาหารพวกโปรตีนแล้วเส้นผมจะสีจางลงอะไรทำนองนี้อะ แต่ก็มานึกขึ้นได้ว่าบ้านน้องเขาคงไม่ปล่อยให้เป็นโรคขาดสารอาหารหรอก ทฤษฎีนี้ก็เลยตกไปแบบรวดเร็วสัสๆ 555555555
กูอาจจะเป็นคนเดียวป่าวหว่าที่ไม่แปลกใจกับสีผม เพราะเจอในชีวิตจริงหลายคนแล้วอะว่าในครอบครัวเดียวกัน บางทีสีผมแปรผันตามความแข็งแรงนะ จะเห็นจากมังงะอนิเมะหลายเรื่องที่ตัวละครอ่อนแอหรือป่วย สีผมจะเฟดๆอ่อนๆ คือมันไม่ใช่แค่เสริมลุคบอบบางนะ แต่ในความจริงก็มีเป็นงี้หลายคนอะ ใกล้ตัวสุดคือญาติกูเอง คนอื่นในตระกูลผมดำหรือน้ำตาลเข้ม ญาติกูคนนึงเป็นโลหิตจางแบบหนักหน่อย สีผมนี่แบบแอชบราวน์แบบที่คนฮิตกันอยู่พักนึงเลยอะ ออกน้ำตาลอ่อนหน่อยๆแต่อมเทาชัดมาก สีผมสวยมากและประหลาดมากพอคิดว่านี่สีจริง เหมือนเป็นที่ความแข็งแรงเนี่ยแหละ โดนแซวบ่อยว่านอกจากโลหิตจาง สีผิวสีผมนี่ยังจางตามไปด้วยหมดเลย
ถ้าที่ไม่เกี่ยวกับสุขภาพแต่สีประหลาดเคยเจอเพื่อนหัวแดงคนนึง แดงจริงๆเลยนะยังกะย้อมสี คือแดง burgundy เลยอะ ครูเรียกตรวจทุกครั้งที่ขึ้นชั้นใหม่อะ แต่คือตั้งแต่ป.1 ยันป.6 ก็สีนี้อะแหละ หัวแดงแบบ ginger เหมือนคนอังกฤษก็เคยเจอโดยพ่อแม่เอเชียนี่แหละ กับสีน้ำตาลอ่อนหรือต้องเรียกบลอนด์เข้มไม่รุ้ แนวๆเฉดนั้น กูเลยเฉยๆเรื่องสีผมว่ามันมีโอกาสแปลกๆได้อยู่จากหลายปัจจัย โดยเฉพาะกับเด็กๆอะเจอสีผมประหลาดเยอะ พอโตมาหลายคนเฉดเข้มขึ้นก็พอจะดูเป็นน้ำตาลเข้มไหว แต่บางคนก็สีเดิมยันโตงี้
เหมือนเสริมเกร็ดรอบรู้ทั่วโลก จำได้ว่าเคยอ่านข่าวพ่อแม่เป็นคนดำแบบนิกรอยด์ แต่ได้ลูกผิวขาวผมทองตาฟ้า แต่โครงหน้าโครงกระโหลก จมูกแบนๆเหมือนนิกรอยด์ปกติอะ แถมในข่าวบอกเคยมีญาติรุ่นก่อนๆในตระกูลก็มีลูกขาวผมทองก้วยอีก คือก็แปลกดี
>>779 ทฤษฎีของสีผมน้องยูกิโนะที่เป็นไปได้สุดคือ เพราะป่วยและร่างกายไม่แข็งแรงเลยสีผมจางกว่าปกติสินะ
ว่าไปก็อยากเห็นพ่อของสองพี่น้องนี่ว่ะ พ่อแม่คาบุรากิยังออกมาตั้งหลายครั้งแล้ว พ่อเอ็นโจยังไม่โผล่ บอกแค่มาร่วมงานเลี้ยงบ้านคิโชวอินกับงานวันเกิดยูกิโนะ อาจจะหล่อและเท่กว่าลูกชายเลยค่าตัวแพงลิบลิ่วระดับอ.ฮิโยโกะจ่ายไม่ไหวก็ได้ 55555555555555
โม่งฟิคใดแต่งฟิคภาคหลังเรียนจบ โปรดรับผิดชอบโม่งติ่งตรงนี้ด้วยO<< พรุ่งนี้อากาศน่าจะสดใส สนใจลงอีกสักตอนม๊าาาา
ตอนกูเปิดกระทู้ นี่โครตตกใจอะ นึกว่าเข้ากระทู้ผิดในที่สุดดราม่าก็หายไป!! บรรยากาศเดิมๆกลับมาแล้วว\(^0^)/
>>756-757 ฟิคคคคค//สูดกาว กรี๊ด แต้งมากนะมึงนะ แต่ตอนนี้กูลังเลว่าต้นเรื่องแม่งก็ดูสดใสดีอยู่หรอก พอมานึกถึงน้องยูกิโนะไม่ได้เริ่มกลายเป็นสีเทาหม่น พอเจอท่านพี่กับท่านอิมาริไป กูรู้สึกอะเฮือกกกก นี่มันจะดราม่ายาวไหมวะะ เศร้าแรงงง จำไม่ได้ แต่คือ คิโชวอิน เรย์กะ นี่จะตามออกมาด้วยมั้ยเนี่ย แค่นึกถึงเวลาท่านเรย์กะแบบว่าเกิดจำได้ขึ้นมาแล้วคือคนอื่นจำไม่ได้เรานี่แบบ ฮึบบ สู้นะท่านเรย์กะ ///มโนไปล่วงหน้า ฟฟฟ
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับการเติมความสดใสในมู้เนอะ (,,,ゝ∀・,,,)
ฟิคคคค กรี้ดดดด แต่ว่ากูสงสัย ถ้ากลับมาร่างเดิมแล้ว แล้วท่านเรย์กะจะมีอยู่จริงรึเปล่า คือมีท่านพี่ท่านอิมาริ แล้วท่านเรย์กะล่ะ? หรือถ้ามีจะนิสัยยังไงวะเนี่ย ยิ่งคิดยิ่งดูดราม่า แต่สมมติยังจำไม่ได้ต่อไปมันก็กลายเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบ แงงงงง
>>773 ทฤษฎีกาวมโนและการฉีดฟิคกาวเข้าเส้นเลือดของกูคือ กูเคยคิดว่าเรย์กะคิมิอาจจะเคยฝันหาเจ้าชายในนิทานอะไรแบบเนี้ย เอ็นโจคิมิโตขึ้นก็เลยไปย้อมหัวทองเพื่อภาพลักษณ์เจ้าชายให้เธอหันมองบ้าง โครตเพ้อเจ้อเลยว่ะ 5555555555555555555555
ส่วนอาริมะเห็นหัวเงินๆ จริงๆแล้วเป็นหัวหงอก สาเหตุคือเครียดเรื่องที่เรย์กะก่อไม่หยุดหย่อน แถมมีซึรุฮานะก่อเรื่องอีกทาง เป็นประธานนักเรียนมันเหนื่อย
ขอ ky นิดนึงนะ--
กูคือโม่งที่เมื่อวานบอกว่าอยากวาดคันตะคุงนะะ แต่กูวาดเด็กไม่เป็น มึงก็มโนๆ หน่อยว่าเป็นฉบับโตขึ้นหน่อยแล้วก็ได้555555555555
เอ้อออ พวกมึงงง 800+แล้วคิดชื่อมู้ใหม่กันได้แล้วนะะะะ ไม่เอาชื่อแก้เคล็ดแล้วนะโว้ยยยย ;-:
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับมาของผู้ยิ่งใหญ่ในตำนาน เป็นผลมาจากการบูชายัญผู้พิทักษ์เสาคานทั้ง 12
มีใครตะหงิดๆ เหมือนกูมั้ยว่าตอนเรย์กะด่าคาบุรากิที่หาเรื่องไปสั่งเค้กวันเกิดยูกิโนะที่ร้านวาคาบะจังว่าเลวมาก บังอาจใช้เทวดาน้อยเป็นเครื่องมือเพื่อความรักของตัวเองนั่น มันเข้าตัวเอ็นโจเองชัดๆ นี่หว่า ถถถถถถถ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<3
กูชอบ
แต่กูขอเสนอแปลงนิดนึงนะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
พวกมึงจะพูดถึงพุงกันทำไม เลววววววว
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
>>810 ไม่เอาเสาคานได้มั้ยวะ555 กลัว;-;
>>815 >>819 พวกมึงนี่ก็โหดร้ายกับท่านเรย์กะเหลือเกิน ระวังโดนสาปแช่งนะเฮ้ย >>821 ชอบบบ ตลก5555555 แต่นี่มันแท็กหรือขนม ใกล้มือก็เลยหยิบใส่(ปาก) มิน่าหล่ะท่านเรย์กะถึงได้อ้วนเอาๆ แล้วพอนึกถึงความเป็นจริงก็ยิ่งเศร้า ชีวิตสโลว์ไลฟ์ท่านเรย์กะนี่เอาอะไรไปมีแท็กเลิฟตั้งสิบสองอัน55555
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบุฟเฟ่ต์เมนูแห่งรักฟรุ้งฟริ้ง ♡♡ สูตรลับเฉพาะของท่านเรย์กะ! [ปิ่นโตปริศนาชั้นที่ 12]
เออ ky แปลไทยตอนล่าสุดแปป
ไอ้พล็อตเรื่องตอนช่วงท้าย นักโภชนาการสาวสวยกับนักกีฬาชั้นแนวหน้า
พล็อตนี้นี่มัน หัวหน้าชมรมฟุตบอลได้อยู่นะมึ๊งงง (*/∇\*)
(แต่มันจะกลายเป็นฟิคแนวฆาตกรรมมั้ยวะ 5555)
>>828 ปริศนาการตายของหัวหน้าชมรมฟุตบอลในห้องชมรม ประธานนักเรียนเลยต้องลงพื้นที่สืบสวนสอบสวนเอง ไม่มีร่องรอยงัดแงะ รื้อค้นข้าวของ ทรัพย์สินผู้ตายไม่มีอะไรหายไป จึงไม่น่าจะประสงค์ต่อทรัพย์ คาดว่าฆาตกรน่าจะรู้จักกับผู้ตาย อาจเป็นคนที่ไว้วางใจมาก ครอบครัว เพื่อนจากโรงเรียนอื่น หรือคนที่มาเยี่ยม
ไม่สิ ฆาตกรอยู่ในโรงเรียนนั่นล่ะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
>>837 มิยูกินี่เฉียดตายบ่อยนะมึงงงงงงงงง 555555555555555555 แต่ก็ไม่น่าจะบ่อยเท่ารัน
วาคาบะคงรู้ว่าใครเป็นฆาตกรตั้งแต่ได้ยินว่าหัวหน้าชมรมฟุตบอลตายอย่างไร และปิดปากเงียบ หันไปร่วมมือกับจ้าวตุ๊กตานรกกลบเกลื่อนร่องรอยให้ฆาตกร เอาไว้เป็นดราม่าของอาริมะในช่วงท้ายๆว่าเธอหักหลังฉันทำไม ส่วนไซซายะ.......โนคอมเมนต์
กูกลัวว่าไซซายะจะไปทำข้าวของในสถานที่เกิดคดีพังหมด5555555555
และฆาตรกรก็ยังคงไม่รู้ตัวว่าได้พลั้งมือคร่าชีวิตไปแล้วหนึ่ง ถถถถถ
แค่เอาศพไปพิสูจน์ก็น่าจะรู้แล้วเปล่านะว่ามีการวางยา หรือว่าตอนนั้นนร.ซุยรันทุกคนเข้าค่ายเกาะร้างไร้ผู้คนและมีพายุทำให้การติดต่อสื่อสารตัดขาด? 555555
ดังนั้นสาวๆเลยต้องเข้าครัวทำอาหาร.... จะว่าไปเรย์กะเคยบอกว่าพวกเซริกะ คิคุโนะอะไรส่วนใหญ่ก็เป็นคุณหนูไม่เคยเข้าครัวกันหมดเลยนี่น่า... แบบนี้ฆาตกรไม่ได้มีเพียงคนเดียว!!!!
อยากเสนอหัวกระทู้มั้ง
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
ชื่อมู้คือฮาเร็มทั้งที มันก็ต้องเอารายชื่อหนุ่มๆในสังกัดของท่านเรย์กะขึ้นสิ!!!!!!!!!!!!
ปล.ครบแล้วใช่ไหม
คือจะตั้งชื่ออะไรกันก็ได้นะ แต่พวกอัปมงคลอย่างคำว่า คาน หักธง เรืออับปาง เรือล่ม เรือจม ซากเรือ อ้อ ซาลอนปิดตายก็ไม่เอา มีอีกมั้ยว่ะ นึกไม่ออก
เอาเป็นว่า ขอชื่อมงคลๆหน่อย ถึงจะตรงข้ามความจริงแค่ไหนก็ตาม...
>>844 แต่คนตายตายจริง--- เข้าโรงพยาบาลจริงใช่มั้ย
แล้วหลังจากนั้นพวกชมรมการแสดงก็มาสรรเสริญหัวหน้าชมรมฟุตบอลว่าแสดงได้สมจริงมาก หัวหน้าชมรมฟุตบอลเลยได้เปิดประตูก้าวเข้าสู่การเป็นนักแสดงเต็มตัว "ผมมีวันนี้ได้ก็เพราะอาหารฝีมือคุณคิโชวอินในวันนั้นครับ" เข้าพล็อตมโนของเรย์กะในแปลล่าสุดไปเลย 5555555555555
ขอเสนอ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
นับวันชื่อมู้ยิ่งพีค ยิ่งยาวขึ้นเรื่อยๆ
555555555555555555
>>805
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
>>810
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับมาของผู้ยิ่งใหญ่ในตำนาน เป็นผลมาจากการบูชายัญผู้พิทักษ์เสาคานทั้ง 12
>>815
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<
>>819
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
>>821
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
>>825
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบุฟเฟ่ต์เมนูแห่งรักฟรุ้งฟริ้ง ♡♡ สูตรลับเฉพาะของท่านเรย์กะ! [ปิ่นโตปริศนาชั้นที่ 12]
>>833
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
>>842
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
>>848
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
ไม่ครบยังไงเพิ่มเติมได้เลย ยังไม่ได้นับผลโหวตนะ
ปิดโหวตเม้นท์ที่เท่าไหร่
ปกติก็ 900 นะ
กูว่าเลื่อนปิดโหวตไปสัก 920 ดีกว่านะ รู้สึกรอบนี้เริ่มนับช้า ใกล้จะ900 ละ
มันยาวดี555555
พิมพ์ตก นอกจากชัดเจนแล้ว ความหมายก็เป็นมงคลดีด้วย
ขอkyหน่อยนะ
มีใครเคยดูเมะเรื่อง wakako zake มั้ย นี่มันท่านเรย์กะเวอร์ชั่นทำงานแล้วชัดๆ ไม่เหมือนแค่ตรงที่รู้จักจับคู่อาหารกินอย่างถูกต้องเท่านั้น(แต่เรย์กะตอนโตแล้วอาจจะกินแบบคนปกติก็ได้นะ) กับชอบกินเหล้า(แค่ตอนโตเรย์กะอาจจะชอบก็ได้นะ เครียดกินเหล้าไรงี้ ตอนนี้เครียดแล้วกินขนมไปก่อน5555)
นอกนั้นโคตรตรง อายุ26แต่ยังโสด ชอบกิน อ้วน(อุ๊ย!)
โหวต 821 +1
ชอบ ไม่รู้ทำไมถูกชะตา
ครุคริครุคริ...หัวเราะแบบแท็กเลิฟ
วันนี้มีใครใจดีแจกกาวมั้ย
กระทู้เหมือนจะไหลแต่ก็กระตุกๆแฮะ นึกว่าวันนี้จะครบ 1000 แล้วซะอีก
ขึ้นต้นหัวกระทู้เอาแบบนี้เป็นไง
สนธิสัญญา
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
แบบนี้พอได้มั้ย
กูเข็ดแล้วกับการตั้งชื่อแก้เคล็ด ไม่เอาแล้ว พวกมึงห้ามทำอีกนะ
กูกลับมานึกว่ามู้จะเต็มแล้ว (•_• )
กระทู้ไม่ขยับเลยเหรอ อยากย้ายออกจากห้องคานต้องสาปนี่แล้ว
ก็มันไม่มีอะไรจะคุยเลย.....
นี่ก็เข้ามาเพราะนึกว่าจะขึ้นมู้ใหม่แล้วเป็นครั้งที่ 2 เมื่อคืนก็นึกว่าจะเต็มแล้วซะอีก เข้าภาวะชะงักงัน
ครบ 920 ล้าววว เรามารีบดันๆให้จบมู้นี้กันเถิด555555
งั้นหาเรื่องคุยจุ๊งจิ๊งไปเรื่อยๆ ไดโซะมีเซ็ทคิททำตุ๊กตานีดเดิลเฟลต์แบบท่านเรย์กะอยู่ด้วยว่ะ 60 บาท เผื่อมีโม่งคนไหนอยากเข้าถึงความเป็นท่านเรย์กะ
ม้วนผมหลอด ทำงานฝีมือแทะเซมเบ้ไปสวยๆ
http://www.daisoeshop.com/index.php?lay=show&ac=cat_show_pro_detail&cid=57104&pid=943387
งั้นกูเปิดประเด็นเอง เป็นเรื่องที่สงสัยมานาน แล้วไปอ่านจาก animesuki ที่ฝรั่งคุยยิ่งสงสัยเพิ่ม คือความสูงเรย์กะะะะ เห็นมีบ่นเรื่องหยุดเติบโตตั้งแต่ซักม.ต้นแต่จำไม่ได้นะว่าม.ไหน กูก็อ่านไปไม่รู้สึกแปลกเพราะผู้หญิงซัก 15-16 หลายคนก็หยุดสูงละ ทีนี้ถ้านางหยุดก่อนหน้านั้นนี่....
และต่อจากนี้มีข้อมูลสปอยล์เนื้อหา มึงเลือกอ่านกันเอาเองนะว่าอยากอ่านมั้ย แต่กูพูดถึงแค่ประเด็นความสูงอย่างเดียวเลยถ้าเผื่อใครกลัวจะมีเนื้อเรื่องมาด้วย
.
.
.
.
.
.
.
แล้วไปอ่านฝรั่งคุยถึงระยะห่างความสูงของเรย์กะกับคาบุรากิที่ 8-9 นิ้วนี่ก็ร้องเชี่ยยย เตี้ยชิบ!! แต่คิดอีกทีมันอาจจะมีแง่ที่คาบุมันสูงปรี๊ดด้วยรึป่าวหว่า จำได้ว่าตอนท่านพ่อหล่อคูลออกก็มาแนวสูงยาวเข่าดี ของเรย์กะก็มีแต่เล่าความสูงเทียบคาบุซะด้วยอะ คือกูอ่านสปอยล์ดิบแต่ออกใหม่แล้วเพิ่งตามไม่นานคือเจอแค่ว่าห่างกันซัก 20 เซน ซึ่งอ่านฝรั่งคุยแล้วเห็นด้วยว่ายังมีโอกาสที่เรย์กะเข้าข้างตัวเอง คือที่จริง 20 อัพๆ - 20 กว่าๆ - 20 ปลายๆ อะไรก็ยังเป็นไปได้ ซึ่งเอาไม้บรรทัดมาวัดทาบจากหัวกูเองลงไปซัก 20-25 เซนนี่แม่งงงง ตกใจเลยนะ ไม่ใช่ว่าทุกคนยืนอะไรกันแล้วน้องหลอดโคโรเน่กลายเป็นหล่มแผ่นดินทรุดอยู่คนเดียวใช่มั้ย..... มีฝรั่งพูดถึงว่าเคยเทียบความสูงตอนนั่งกันด้วยอะไรซักอย่าง ซึ่งอันนี้กูไม่รู้อะไม่เคยอ่านเจอ น่าจะตอนที่ยังแปลไทยไม่ถึงมั้ง แต่เหมือนก็แนวว่าเฮ้ยต่างมากเหมือนกัน
.
.
.
.
(จบสปอยล์)
แต่มันแอบตอกย้ำ กูเริ่มคิดแล้วเนี่ยว่าเรย์กะเตี้ยป่ะวะะะะ เพราะแบบเด็กไม่ค่อยออกกำลังไม่เล่นกีฬา ความเสี่ยงตัวไม่ยืดสูงมากกก นี่นางก็ป้อแป้กับการใช้แรงทุกประการ แถมโภชนาการที่ควรดีงามก็ไปโดนขนมถุงเบียดบังด้วยอีกแรง
เวลาคนวาดแฟนอาร์ตก็ยังชอบวาดนางเตี้ยอีกตะหาก อย่างน้อยมีแบบอยู่กับคิคุโนะ เซริกะ คือเอ๊ะ เจ้าแม่อะไรเนี่ยตัวเตี้ยสุดเลยยยย ม่ายยยยย กูสงสาร นอกจากออกตัวแบนๆตามที่โมริยามะเคยมาคุยเรื่องนายบ้าหมา แบนไม่พอยังเตี้ยอีกตะหาก นี่แทบสลับบทไปเป็นสาวซึนแบบริรินะได้แล้วนะ คุณสมบัติอื่นชักครบ
>>924 กูว่าคาบุน่าจะตัวสูงเปรตแบบนักกีฬามากกว่านะ ถ้าตีซะว่าคาบุสูงซัก 180 เรย์กะสูง 160 ก็ไม่น่าเกลียดอะไร ยังไงเจ้าแม่ก็เป็นที่ชื่นชมบูชาของสาวๆ ทั้งโรงเรียน ดูภายนอกแบบปิดพุงนางก็น่าจะดูเพอร์เฟคต์อยู่นะ
>>925 มีหลายลายนะมึง เท่าที่ดู มีเพนกวิน มีหมา น้องเป็ด ไรงี้ แต่ดูวิธีทำแล้วไม่แปลกใจเลยว่ะว่าทำไมมินามิคุงถึงคิดว่าจิ้มๆ เป็นตุ๊กตาวูดูไปได้
>>926 แต่ถ้าประมาณ 20 เซน ที่เรย์กะบอกนี่ขึ้นไปถึงได้ซัก 25 จะกลายเป็น 180 กับ 155.... เอื้อออออ ไม่ๆๆ ที่จริงคาบุอาจจะ 185 เรย์กะ 160 ก็ได้มั้ง สูงแบบมาตรฐานคนญี่ปุ่น กูขอปลอบตัวเองนิดนึงว่านางน่าจะแตะ 160 แหละ ต่อให้ 160 เป๊ะเป็นเลขถ้วนๆเลยก็ยังดี เพราะมีความรู้สึกว่าคนญี่ปุ่นสูงกว่าคนไทยเหมือนกันนะ 160 ในไทยคือโอเคเป็นแนวกลางๆ แต่ญี่ปุ่นนี่กูไม่ชัวร์ว่า 160 คือยังมาตรฐานหรือค่อนไปทางเตี้ยละ
>>924 เรย์กะก็คงสูงตามมาตรฐานสาวเอเชียนั้นล่ะ ซัก 160 เซ็น กูก็หยุดสูงตอนม.ต้นเหมือนกัน มันก็คงไม่ได้เตี้ยมากมายขนาดนั้นหรอก ไม่งั้นคงมีคนบอกว่านางตัวเล็กหรือเตี้ยแล้ว เท่าที่บรรยายจากมุมมองคนอื่นก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้ เพราะงั้นกูคิดว่านางคงสูงพอๆกับสาวๆคนอื่นในโรงเรียนนั่นล่ะ
>>929 มันมีตอนที่เรย์กะขี่หลังโนโนเสะ(น่าจะใช่นะถ้าจำชื่อไม่ผิด) ตอนไปค่ายกันอะ ตอนที่ขี่หลังได้นี่กูก็ชักเอ๊ะเหมือนกันนะ เพราะเคยแบกเพื่อนผู้หญิงอะ ถ้าตัวใกล้ๆกันมันไม่ไหวว่ะ แบบต่อให้ผอมแต่สูงไล่เลี่ยก็ยากละ นี่แบบแบกขึ้นเขาได้ อะโหวววมาก ชักคิดว่าตัวเล็กๆก็ตอนนั้นแหละ
ก็คงแบบค่ามาตรฐานแหละ ถ้าสูงมากตอนเต้นรำกะยูกิโนะคงดูไม่จืด...
>>928 ต่อให้เตี้ยจริง(โดนพัดตบ) กูว่ายังโอเคนะ เพราะญี่ปุ่นนี่กูคิดว่าชอบผู้หญิงตัวเล็กๆกันป่ะจากที่ดู คือฝรั่งจะแบบเฮ้ยเตี้ยยย อันนี้ไม่แปลกอะยิ่งวัดจากความสูงพวกเค้า ส่วนในไทยเองก็มีทั้งชอบสูงๆกับชอบเตี้ย ซึ่งกูเดาเอาว่ามึงเป็นผู้หญิงนะเลยแบบเฮ้ยทำไมเตี้ย อยากให้สูงๆ 5555 แต่ถ้าผู้ชายกูว่าน่าจะชอบสาวไซส์เล็กหน่อยมั้ง ดูน่าทะนุถนอมดีอะไรประมาณนั้นแหละ 55
ตอบแยกเม้นเต็มที่ กูอยากให้มู้เต็มเร็วๆน่ะ 555555
เป็นตอนที่ 61 แค่เชียร์นะ ไม่มีขี่หลังหรือประคอง
http://www.nekopost.net/novel/3015/61
มู้จงเต็ม!
เออ เสริมหน่อย กูว่าพวกมึงบางคนก็อย่าไปยัดเยียดความตัวเล็กบอบบางให้นางนักเลย จากที่อ่านๆกันมาก็รู้ว่านางน่ะถึกชิบหาย แถมหนักขนาดนั้นใครจะแบกไหว //โดนต่อย
นอกจากอิชิโนะคุระก็ไม่มีใครชมนางซักคนว่าบอบบางจะปลิวลม กูว่าก็คงขนาดตัวปกติ ไซส์ปกติสาวเอเชียนั่นล่ะ ไม่งั้นมุมมองคนอื่นก็ต้องบรรยายในลักษณะคล้ายๆแม่เอ็นโจที่ออกมาทีไรก็บอกว่าเป็นคนสวยบอบบางแล้ว
>>943 นางก็บอกบางจริงๆนะถ้าดูจากการใช้แรง แบบปีนเขาทุกคนขึ้นได้มีนางที่กระหืดกระหอบตลอดกาล จริงๆคงมีคนอื่นอีกแหละแต่ขึ้นรถไปกันหมดละ ถึงงั้นนางก็ยังมองว่าบอบบางได้อยู่ดีนะเว่ย
ส่วนแม่เอ็นโจคงลักษณะบอบบางแบบตัวอ้อนแอ้น หน้าตาท่าทางอะไรด้วยป่าว แบบดูหวาน ดูผู้ญิ๊งงงผู้หญิง แบบทรงผมหวาน หน้าตานุ่มนวล ผิวขาวตัวเล็กใส่ชุดดูหวาน อันนั้นอะคือสวยบอบบางสำหรับกู
ส่วนเรย์กะนี่บางทีนิยามจริงๆอาจจะเป็น อ้วน เตี้ย และบอบบางอ่อนแอ ก็ได้นะ 55555 /แอ่ก โดนโบตั๋นแดงปักคอหอย
สรุปแต้ม เริ่มนับตั้งแต่ >>852 เป็นต้นไป
(>>805) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
= / [1แต้ม]
(>>815) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<3
= // [2แต้ม]
(>>819) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
= / [1แต้ม]
(>>821) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
= ////////////////// [18แต้ม]
(>>833) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
= / [1แต้ม]
(>>842) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
= ///////// [10แต้ม]
(>>848) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
=/ [1แต้ม]
สำหรับกระทู้หน้า
-----------------
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております!
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ノシ *:・゚✧*:・゚✧
>>>/webnovel/3786/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล (หรือถ้อยความที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
.
♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing
How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing
รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ
อีกแค่ห้าสิบกว่าจะปิดมู้ละ
>>936 เห็นด้วยย คนญี่ปุ่นชอบผญเตี้ยๆก็เยอะนะ
กูสูง 155 (แต่กุผอมนะ น้ำหนักไม่ถึง40) ตอนไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นโดนจีบจนสับรางแทบไม่ทัน แถมแต่ละคนที่มาจีบ 180 ขึ้นทั้งนั้นจ้า(แฟนกูสูง 185 ห่างกัน 30 เซนอ่ะ กูก็สูงประมาณอกแฟน ชิวๆไป อย่าคิดมากเรื่องความสูงเว้ย ตัวเล็กน่ารักจะตาย555555)
แต่กูสงสัย ฝรั่งคุยกันนี่หมายถึงแถบตะวันตกใช่ป่ะ
>>949 หมายถึงกูก็ไม่รู้ว่าแถบไหน แต่เป็นบอร์ดที่คุยกันด้วยภาษาอังกฤษ และจากบริบทกับเวลาคุยกันมีหลุดอ้างอิงนั่นนี่ในชีวิตจริงออกมา กูเจอคนที่เป็นอเมริกัน คนสิงคโปร์ ออสเตรเลีย กับเหมือนทางยุโรปที่อยู่ในนั้นอะ คิดว่ามีอังกฤษด้วย สิงคโปร์นี่มีฝรั่งที่ไปทำงานสิงคโปร์กับคนสิงคโปร์จริงๆ ซึ่งอย่างหลังนี่อาจจะจีนหรือแขกก็ได้มั้ง แบบในนั้นก็หลากหลายอยู่ แต่คุยกันภาษาอังกฤษและมีตะวันตกอยู่(กูดูจากความเคยชินเวลาแสดงความเห็นหรือพูดถึงอะไร มุมมองเค้า รวมถึงการใช้หน่วยวัดด้วย) กูเลยเรียกรวมว่าบอร์ดฝรั่งไรงี้
>>945 บอบบางในที่นี้หมายถึงรูปร่างน่ะ ไม่ได้หมายถึงเรี่ยวแรง อย่างเรย์กะก็ดูไม่มีใครทักนะว่ารูปร่างบอบบาง แถมริรินะยังพูดถึงเรื่องพุงบ่อยๆ...
แม่เอ็นโจ สวยบอบบาง สวยเปราะบาง กูก็มโนแนวสาวที่ผอมบางหุ่นสลิมร่างอ้อนแอ้น ดูหวานอมโศกชวนให้รู้สึกปกป้องทนุถนอมอะไรแบบนั้นน่ะ
เห็นด้วยกับ >>928 คือไม่น่าจะเตี้ยขนาดนั้น เพราะผู้หญิงจะหยุดสูงช่วงมีประจำเดือนครั้งแรก ห่างกัน 20 cm ตีไว้ก่อนเลยว่าคาบุสูง 180++ แน่ๆ
ส่วนเรื่องป้อแป้กับไซด์ตัวมันคนละเรื่อง มันเป็นเรื่องความทนทานของร่างกาย คือท่านเรย์กะอยู่แนวสโลไลฟ์ คือ กิน นอน (โดนพัดตบ) ออกกำลังกายนี่เริ่มมาฝึกทีหลัง ดูจากตอนวิ่งใหม่ๆที่วิ่งไปนิดหน่อยก็จะเป็นจะตาย แต่ดูจากล่าสุดนางน่าจะปีนเขาชิวขึ้นเยอะล่ะนะ โดยรวมๆนางไม่น่าอ้วนหรอก แค่เริ่มมีพุงแล้วกังวลสไตล์สาวๆ....ก็ 5 เดือนอ่ะนะ(โดนดอกโบตั๋นปักคอ)
//พวกนายทำไมคุยเรื่องเน้ พิมพ์ไปรู้สึกเหมือนถูกฆ่าไปแล้วสองรอบ ฮา
>>951 แต่บอบบางมั้ยกับเตี้ยมั้ยก็ยังเป็นคนละประเด็นนะมึง แบบเป็นมิติความหนาร่างกับความสูงงี้ สูงก็บอบบางอ้อนแอ้นได้ คนเตี้ยก็บอกบางอ้อนแอ้นได้ เป็นเรื่องอัตราส่วนระหว่างขนาดตัว ความหนาพุง กับความยาว(ความสูง)ของร่างอะไรแบบนั้น กูเลยแบบจะมีคนบรรยายถึงว่าบอบบางหรือไม่ ก็ไม่ใช่ว่าระบุได้ว่าสูงหรือเตี้ยอะ แต่ก็คงสูงตามปกติแหละกูเดา
ไม่ปกติเดียวคงเรื่องพุง 55555 ยิ่งแบบคนที่อ้วนเหมือนท้องคือมาแต่พุงอะในสายตากู แบบแขนขาหน้าตา ร่างกายส่วนอื่นไม่ได้ดูฉุไปด้วย แต่พุงล้ำนำหน้ามาเต็มที่ถึงจะดูเหมือนคนท้อง แสดงว่าพุงนางนี่เด่นนำหน้าจริง
ยิ่งอ่านความเห็นก็ยิ่งสงสารนาง จบสุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องพุง 55555
>>949 อ่านของมึงแล้วกูแอบเปิดโลกนิดนึง แสดงว่า target group ผู้ชายญี่ปุ่นนี่คือสาวที่มีความสูงห่างกันมากๆหน่อยหรอเนี่ย มีความแบบอยากดูแมนๆไรงี้ป่ะวะ รู้สึกแข็งแกร่งเว่อๆขึ้นทันทีพอแฟนตัวกระปิ๋วเดียวอะไรแบบนั้น ทำเอากูสงสัยไปเสิร์ชหาดู จากนั้นรู้สึกจินตนาการกูพุ่งทะยานนนนน~~~
http://imgur.com/uT1gE5d
http://imgur.com/MJSYtOy
http://imgur.com/FaRmtgW
>>953 พุงนางเด่นขนาดนั้นจริงดิ ตอนนี้กูยังหลอกตัวเองว่านางคิดไปเอง5555555
เอาตรงๆ เกิดมากูยังไม่เคยเห็นผญที่แขนขาเล็ก แต่มีพุงเลย เคยเห็นแต่ผู้หญิงอวบๆ แขนนิ่มๆ ขาใหญ่หน่อย แล้วมีพุงด้วยไรงี้อ่ะ แต่กูไม่อยากมโนภาพเรย์กะเป็นแบบนั้นนนน โคตรผิดคาแรกเตอร์นางเอกนิยายเลย555555
>>956 ส่วนใหญ่เจอแบบนั้นกับคนท้องอะ กูเคยอ่านทู้ในพันทิปเรื่องลุกผิด แบบจะลุกให้คนท้องนั่งปรากฎว่าที่จริงเค้าแค่อ้วน แล้วโดนมองด้วยสายตาเยือกแข็งใส่นิดนึง 555 ก็มีคนมาตั้งทู้ถามว่าสังเกตยังไงดี ก็มีเรื่องแบบไม่ได้ดูอ้วนทั้งตัว แค่ป่องมาเฉพาะท้อง กับแบบเสื้อผ้าหลวมๆ รองเท้าส้นแบนออกราบๆหน่อยกันล้มอะไรแบบนั้น พอกูอ่านเรื่องเรย์กะ 5 เดือนนี่โคตรนึกถึงทู้นั้นเลย 5555
หาไปหามากูไปเจออันนี้อีกอัน ร้องเชี่ยหนักมาก 555555 อย่างฮา
>>961 ก่อนมึงจินตนาการถึงคาบุหรือเอ็นโจ กูว่าอันข้างบนยังมีโอกาสเกิดมากกว่าอีกนะ ถถถถ เห็นบางทีนางก็ชอบแอบที่บ้านไปไหนมาไหน ก็ต้องขึ้นรถไฟด้วยอีก
ky อ่านย้อนไปตอน 116 ใหม่แบบติดฟิลเตอร์
ตอนเห็นวาคาบะกะเอ็นโจคุยกันสนุกสนาน เรย์กะดูตกใจนะว่า สนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่!? เผลอตัวจ้องมากไปอีกต่างหาก //v\\
ทำไมมู้นึ้ไหลช้าขนาดนี้...
>>969 อีเวนท์แบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับกูในรถใต้ดินเหมือนกันว่ะ แต่กูไม่ได้นั่งนะ ยืนพิงที่กั้นใสๆตรงที่นั่งประตูรถฝั่งที่มันไม่เปิด แล้วสาวออฟฟิศข้างๆเหมือนจะเสียหลักมั้งเลยรีบเกาะราวเอามือยันผนังไว้ กลายเป็นเขาทำคาเบะด้งใส่กู คนก็หันมามองกันอยู่นะ 5555555555555555555
แต่ก่อนเพื่อนกูจะหาชุดไปงานพรอมอะ กูมีอยู่ละ แต่เพื่อนกูก็ไปหาซื้อที่ห้างไรงี้ สรุปคนขายถามเพื่อนกูว่ากี่เดือนแล้วคะ ละเพื่อนกูก็งงๆใช่ปะ เดือนไรวะ ละเขาก็ย้ำต่อ ท้องกี่เดือนแล้วคะ เพื่อนกูเหวอเลย 55555555555555555
คือกูคิดว่าอีเรื่องแบบนี้ส่วนใหญ่เป็นแก๊กอะ ใครจะมาเข้าใจผิดวะเรื่องแบบนี้ คือดูก็รู้แล้วม้าง พอกูเจอแบบนี้ไปก็ค้นพบแล้วว่ามันเกิดขึ้นได้ ระวังอย่าใส่ชุดคลุมพุงนะพวกมึง /ปาดน้ำตา
ไม่มีไรทำ... (คิดฟิคก็ไม่ออก ถถ)
[[ รวมสถานที่เดินทางไกล+ทัศนศึกษาของซุยรัน ]]
• ประถมชั้นปีที่ 5 (Ch.27 ทัศนศึกษาฟาร์มปศุสัตว์ ไม่ระบุสถานที่)
____________
• ประถมชั้นปีที่ 6 (Ch.38-39 ทัศนศึกษาที่เกียวโต และนารา)
- หอยุเมะโดโนะ (วิหารแห่งฝัน)
หอทรง 8 เหลี่ยม ในวัดโฮริวจิ จังหวัดนารา เป็นที่เชื่อกันว่าเจ้าชายโชโตกุพำนักอยู่ในหอนี้เพื่อศึกษาพระไตรปิฎก หอที่เห็นปัจจุบันสร้างขึ้นในปี 739 และได้รับการบูรณะในศตวรรษที่ 9 หอยูเมะโดโนะนี้เป็นที่ประดิษฐานพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ซึ่งจะเปิดให้นมัสการเพียงปีละหนึ่งครั้ง
http://imgur.com/I4ALP4e
- สวนกวางนารา
สวนกวางนารา(Nara Park) เป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ในเมืองนารา ภายในสวนเป็นที่อยู่ของกวางจำนวนมาก เมืองนารานั้นมีกวางเกือบ 1,200 ตัว ซึ่งทำให้กลายเป็นอนุสาวรีย์ทางธรรมชาติแห่งชาติประจำเมืองนารา กวางนาราถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่สมัยโบราณ
http://imgur.com/7GpmjLF
- ศาลเจ้าคาสุกะ
เป็นศาลเจ้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากของเมืองนารา ถูกสร้างขึ้นในยุคสมัยเดียวนารายังเป็นเมืองหลวงของญี่ปุ่น สร้างขึ้นให้กับเทพเจ้าผู้ปกป้องเมือง ศาลเจ้าแห่งนี้มีชื่อเสียงในเรื่องการช่วยขจัดสิ่งชั่วร้าย เปิดรับโชคลาภ และช่วยคุ้มครองให้เดินทางปลอดภัย
http://imgur.com/qKpPS0h
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 1 (Ch.44 เดินทางไกลปีนเขา ไม่ระบุสถานที่)
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 2 (Ch.58 เดินทางไกล)
- วัดตัดสัมพันธ์ ที่มีชื่อเสียงเรื่องไฮกุของมัตสึโอะ บะโช (ปรมาจารย์ด้านกวีไฮกุ)
//หาข้อมูลไม่ได้//
- บึงน้ำห้าสี (ทะเลสาปโกชิคินุมะ Goshikinuma) จังหวัดฟุคุชิมะ
ทะเลสาบ Goshikinuma (โกชิคินุมะ)ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติ Bandai-Asahi บริเวณนี้มีทั้งทะเลสาบ บึงน้อยใหญ่ ร่วมทั้งบ่อน้ำพุร้อนหลายแห่ง ที่เกิดการจากระเบิดของภูเขาไฟ Bandai ในอดีต และแร่ธาตุต่างๆในดิน ทำให้สีของน้ำที่สะท้อนกับแสงแดดดูมีหลากหลายสีสัน
http://imgur.com/dWEMlpL , http://imgur.com/OT8sMsu
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 3 (Ch.69 ทัศนศึกษาที่ลอสแองเจลิส)
- TCL Chinese Theater
โรงภาพยนตร์ชื่อดังระดับโลกตั้งอยู่บน Hollywood Boulevard บริเวณพื้นที่ด้านหน้าของสถานที่นี้จะมีรอยประทับมือและเท้าของดาราและเซเล็ปประดับพื้นเป็นจุดเด่น
http://imgur.com/ijBlQyT , http://imgur.com/mwQiUN4
- Rodio Drive
สำหรับการช้อปปิ้งระดับหรูหราแบบดารา Hollywood เป็นย่านที่มีคนดังชอบมาเดินกัน เพราะมีสินค้า Brandname มากมาย ให้เลือกซื้อ
http://imgur.com/dbvsIju
- สวนสนุกไม่ได้บอกชื่อ
//Universal Studios Hollywood?
______________
• มัธยมชั้นปีที่ 4 (Ch.79 เดินทางไกลคามาคุระ)
- ศาลเจ้าเซนิอาไร เบ็นไซ (Zeniarai Benten) [อันนี้เรย์กะแค่คิดว่าอยากไป]
เป็นหนึ่งศาลเจ้าที่ผู้คนมักเดินทางมากราบไหว้ มีความศักดิ์สิทธิ์ในเรื่องโชคลาภและเงินทอง โดยมีความเชื่อว่าหากได้นำเงินมาล้างกับน้ำศักดิ์สิทธิ์ของวัดแล้วนำเงิน (เหรียญหรือธนบัตร) ไปใช้ให้หมดแล้วเงินนั้นจะนำโชคให้เรามีเงินเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
http://imgur.com/JKwZdzT
______________
• มัธยมชั้นปีที่ 5 (Ch.116 เดินทางไกลนิกโก้)
- น้ำตกเคกอน
น้ำตกที่สูงที่สุดแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น มีความสูงถึง97เมตร ที่นี่มีความสำคัญทั้งในทางท่องเที่ยวและเชิงประวัติศาสตร์ ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งใน "แปดทิวทัศน์" ที่แสดงถึงความเป็นประเทศญี่ปุ่นและวัฒนธรรมในยุคโชวะที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง รวมทั้งได้รับการกล่าวว่าเป็นน้ำตกที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมืองนิกโก
ในปี 1903 มิซาโอะ ฟูจิมุระ นักเรียนชายญี่ปุ่นอายุ 16ปี ที่หลงรักผู้หญิงคนหนึ่ง แต่โดนเธอปฏิเสธและไปแต่งงานกับคนอื่น เขาคลุ้มคลั่งและตัดสินใจมาที่น้ำตกเคกอน เขียนจารึกสลักเป็นบทกลอนลาตายบนลำต้นของต้นไม้ที่นั่น ก่อนจะกระโดดลงน้ำตกฆ่าตัวตาย
กลอนลาตายของมิซาโอะ ฟูจิมูระ แบบแปลอังกฤษ > http://poeticfool.com/2011/11/23/misao-fujimuras-farewell-poem/
http://imgur.com/tro1hH2
______________
** แถม **
สถานที่เยียวยาใจของคาบุรากิ
- น้ำตกเคกอน (ว่าไปแล้วข้างต้น)
- หน้าผาโทจินโบ
เป็นหน้าผายื่นออกไปในทะเลญี่ปุ่นตั้งอยู่ในเมืองสะกะอิจังหวัดฟุกุอิ
หน้าผาหินบะซอลต์ซึ่งมีแนวแตกเป็นเสาทรงเหลี่ยมๆสวยงาม และได้รับการยกย่องให้เป็นอนุสรณ์สถานอันมีค่าของชาติ เป็นหนึ่งในจุดฆ่าตัวตายยอดนิยมของวัยรุ่นญี่ปุ่น
http://imgur.com/SFFPV9z
- ป่าจูไค (หรือป่าอาโคคิกาฮาระ)
เป็นป่าขนาดใหญ่มีพื้นที่ราว 35 ตารางกิโลเมตร อยู่บริเวณตีนภูเขาไฟฟูจิ เคยเป็นสถานที่ฆ่าตัวตายติดอันดับ 2 ของโลก ปัจจุบันนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวซึ่งเคยใช้จัดกิจกรรมกลางแจ้ง เช่น ตั้งแคมป์ หรือแข่งกีฬาหลายครั้ง
http://imgur.com/jIZjfTX
ว่าแต่ฟิคคู่หูทะลุมิติมาต่อยังวะ
พวกมึง ตั้งมู้ใหม่กันยาง ถ้ายังอย่าลืมนะ
https://fanboi.ch/webnovel/3805/
กล่าวอำลาคานต้องสาปนี้กันเลยคร่ะ
ขอให้กระทู้หน้าซาบซ่านหวานแหววเหมือนปูด้วยกลีบดอกอุราระ~
กระทู้หน้า กูจะลงฟิคให้อ่านนะจ๊ะ ไม่รู้ใครจะรออ่านมั้ย แต่กูจะลงซะอย่างแจ้
กูอารมณ์ดี บรรยากาศดี อากาศดี(เพราะกูอยู่ในห้องแอร์ ถถถถถถถถ) เหมาะแก่การลงฟิคเป็นที่สุด อุฮิฮิฮิ
จะปิดมู้นี้ด้วยอะไรดีอ่ะ
โค่นล้มฮิตช์ค็อก!!
Hail Reika !!!
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.