เอ่อ. เรื่องเวลาว่าไง. กุว่า สครีมแปลไทย กะสครีมดิยควรแยกเวลากันมะ. แบบบางทีพวกอ่านดิบสครีมกันเมามันกันมากเป็นชุดๆ มันมาเบียดบังสครีมสโลวไลฟของแปลไทยง่ะ. ซึ่งแปลไทยอารมณมันละเมียดสวยงามเนิบๆ ไม่หวือหวาเหมือนดิบที่คัดมาแต่เนื้อๆเน้นๆกร๊าวๆ
Last posted
Total of 1000 posts
เอ่อ. เรื่องเวลาว่าไง. กุว่า สครีมแปลไทย กะสครีมดิยควรแยกเวลากันมะ. แบบบางทีพวกอ่านดิบสครีมกันเมามันกันมากเป็นชุดๆ มันมาเบียดบังสครีมสโลวไลฟของแปลไทยง่ะ. ซึ่งแปลไทยอารมณมันละเมียดสวยงามเนิบๆ ไม่หวือหวาเหมือนดิบที่คัดมาแต่เนื้อๆเน้นๆกร๊าวๆ
กุเข้าใจว่าเหล่าโม่งซุยรันทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน ใครจะสครีมดิบ ใครไม่ชอบดิบชอบสุกๆ ใครชอบอ่านตีความระหว่างบันทัด 555. แต่กุขอให้เกียรติโม่งแปลนิดนึง เพราะกุรักโม่งแปล! อ่าว ไม่ใช่ 555. เพราะกุเห็นใจที่โม่งแปลต้องเหนื่อยที่สุดกว่าจะแปลออกมาได้. กุอยากให้โม่งแปลดีใจว่ายังมีคนที่อ่านแปลแล้วอยากเม้าทอยากคุยเต็มที่อ่า. คือบางทีบรรยากาศของดิบมันกลบหมดง่ะ
ส่วนในกรณีที่อ่านแล้วดูนิ่งๆคือโม่งทำตัวเป็นนักอ่านเงากันเองละ อันนี้ไม่ใช่ความผิดว่าสครีมดิบกันเยอะในความคิดกู ประเด็นมันคืออ่านเสร็จปิดๆไปไม่อะไรเลยไง อันนี้จะคนเขียนนิยายไหนๆก็ไม่ชอบ คนแปลก็ไม่ต่างกูว่า แบบเสียกำลังใจอะ ทำให้ฟรีนี่เหมือนมีแต่ผีมาอ่าน คือไรรร ขอรีแอคชั่นนิดคือประเด็นมากกว่า
KY ขอกลับมาที่เนื้อหาแปลไทยหน่อย ตอนล่าสุดที่วาคาบะเรียกเอ็นโจว่าเอ็นโจคุง แล้วท่านเรย์กะมีสะดุดแบบว่าปล่อยผ่านไม่ได้นี่คือไร นางแอบหึงใช่มั้ยอ่ะ กูอ่านผ่านฟิลเตอร์ได้แบบนั้นนะ 555
กุว่าแปลไทยบทใหม่ออกนี่คงสครีมกันระนาวเลยง่ะ
ไม่มีใครลงเรือคันตะคุงกับกูหน่อยเหรอ กูก๊าวมาก 555555
>>683 ร่างมึงเป็นเลโก้สินะ ถถถถ เรือคันตะกูไม่ลงอะเพราะติดมาจากแฟนอาร์ตภาพรวมตัวละครที่เป็นเด็กอารมณ์ประถมหัวล้านแบบญี่ปุ่นๆ แล้วกูดันติดตามากกกก มโนอื่นไม่ออกเลย โฮกกกก ติดตาจากแฟนอาร์ตมากอีกคนคือนายบ้าหมาที่มีคนเคยโพสเซ็ตนึงแล้วแบบ แม่มมมมม โคตรหล่อ!!! 555 กูกร๊าวมากจ้า รวมกับเรย์กะเคยชมตอนงานโรงเรียนอีกว่าแต่งตัวดูดี กูเอาแต่งตัวดูดีกับหน้าตารูปร่างดีมาฟิวชั่นกันไปละ สรุปรวมๆคือดูดี กูเลยโดดแรงๆลงเรือทันที
กูก็อ่านทุกเม้นในโม่งดีเบตกันมันมาก555จะมีดีเบตกันอีกมั้ยว่ะถ้าขาดไปนี้สีสันจะหายไปอย่างหนึ่งเลยนะ
กูไม่รักมึงแล้วโม่งแปล =_= อยากเผาบ้านพักคนชรา
>>681 คนลงเรือนี้มีอยู่ไงกูก็คนหนึ่ง ห่างกัน4ปี พอคันตะอยู่ม.ปลายเรย์กะก็มหาลัย แถมยังเป็นรักต่างชนชั้นโรมิโอจูเลียน ปากร้ายเล็กๆแต่มีความรู้ทันเรย์กะ *////* ต่อแพๆ
ตอนอ่านความมโนของนางถึงตอนโดนรถบรรทุกชนนี่กูคิดถึงฟิคคู่หูทะลุมิติมาก แม่งมีความกาวปนอยู่อย่างแยกไม่ออก
โคโรเน่! น่าร้ากกก คันตะคุง. เรยกะมีชื่อเล่นอีกแล้วนะ
ต้องให้โม่งแฟนอาร์ตมาช่วยโมคันตะคุงใหม่แล้วล่ะ 55555 น้องชายจองนางเอกมังงะเลยนะมึง! หน้าตาคงไม่ตัวประกอบขนาดนั้นหรอกน่า~
นี่กลับเข้าสภาวะปกติแล้วใช่มั้ยกูคิดถึงฟิคจังเลย ฟิคซอมบี้ต้นกระทู้นี้ก็น่าสนใจนะโม่งคนแต่งง
ช่วงนี้สถานการณ์เริ่มสงบเหมือนผ่านยุคมืดที่แสนสิ้นหวังไป เพื่อนโม่งทุกคน. ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาตลอด กุโม่งซุยรันที่2-3 วันนี้เหมือนผีบ้าเข้าห้องพิชิตคานนี้ทุก 3 ชมจะต้องขออำลาไปเคลียรงานที่ค้างเติ่งก่อน. แล้วพบกันใหม่เมื่อโม่งแปลกลับอีกครั้งนะ. รักพวกเมิง
กูอยู่ทุกเรือ ยกเว้นคานคุง!
>>689 เออนึกได้อีกเรื่อง คือเพื่อนกูเป็นสายดำน้ำแต่นางอ่านแต่แมวนะไม่เข้ามาในนี้ เพราะงั้นต่อให้นินทากูก็สบายใจ 555 เพื่อนกูเคยเล่าก่อนหน้าแปลไทยออกซักพักว่าท่านเรย์กะมีชื่อเล่นใหม่แล้วนะ น่ารักดี นางชื่อ "โคลอน" - ขนม collon ของกูลิโกะอะ สาเหตุเหมือนเป็นขนมที่เกี่ยวกับทรงผม...
แม่งพังสุดคือกูเจือกเชื่อมันนน พออ่านไทยนี่สัสสสส โคลอนพ่องงงงงงง กลมเลยสินะ!!! กูจะไม่เชื่อมึงล้าววววว มึงดำท่าไหน โดนไนโตรเจนแทรกแซงสมองรึไง๊
มึง ๆ รับกูขึ้นเรือคันตะคุงด้วย ตอนนี้กูแตกตัวไม่ต่างจากอะมีบาแล้ว! กูอยู่เรือทุกลำเราต้องกระจายความเสี่ยงจะได้ไม่เจ็บมาก5555 แล้วก็กูชอบตอนที่น้องเขาบอกว่า 'ก็เป็นโคโรเน่โอะโฮะโฮะ' อ่ะน่าร้ากกกกก
กูแอบสงสัยนิดนึง โคโรเน่ เนี่ย คือโคเรเน็ต + โอเน่(พี่สาว) รึเปล่า? 55555
ไปเปิดเพิ่มมาให้ พิกัดจีพีเอสอยู่ที่ตอน 186 เลยมึง
กุเจออีกชื่อนึงว่า Cream Horns คันต่าาาาา เด็กบร้า55555
>>> https://www.google.co.th/search?q=horn+cream&rlz=1C1CHBF_thTH719TH719&espv=2&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwic9Z6VsrPTAhXMOI8KHf-XAhsQ_AUICCgB&biw=1366&bih=638
>>528 ฮือฮือ โม่งแปล กุขอกอดมึงร้องไห้ ฮือฮือ มึงกลับมาแล้ววว อบากจะบอกว่า กูดีใจมาก กูเพิ่งเลิกกับแฟน ก็ได้อาศัยท่านเรย์กะตอนใหม่ ๆ เป็นสิ่งค้ำชูจิตใจตอนนี้ ถ้ามึงไม่อยู่ กูก็คงเหงา ฮือฮือ ขอบใจที่มึงกลับมานะ กูอยากจะร้องไห้มาก ๆ
อยากจะบอกมึงว่า อย่าหักโหมนะมึงง คนอ่านอย่างไรก็รอได้ มึงเอาตัวเองและสุขภาพเป็นสำคัญก่อนนะ ทำเท่ามึงไหว และทำเท่าที่มึงสนุกกับมันนะ ใครจะว่าอย่างไรก็ช่างแม่งงมันนน บางทีกูก็รู้สึกผิดว่าไม่ได้มาเม้นท์อะไรในนี้เท่าไหร่ แบบกว่ากูจะได้อ่านก็เที่ยงก็บ่าย พอจะมากรี๊ดกร๊าดที คนอื่นกรีดไปตั้งแต่เช้าแล้ว กลายเป็นเรื่องใหม่ไปแล้วววว แต่กูจะพยายามมากรีด ๆ กราบ ๆ มึงให้มากขึ้นนะ ถึงแม้จะช้าตกขบวนแต่กูจะไม่สนใจใคร เพื่อกราบขอบคุณมึงงงง
ฉะนั้น พักกกกก พักค่าาาา พักกกก พักยาวไปเลยก็ได้ ชาร์ตแบตให้เต็มที่ค่าาาาา พวกกูรอๆๆๆ
เอาจริง บางทีกูก็รำคาญสปอยส์นะ แบบก็เออ ตอนดิบดี แต่มันยังไม่มาถึง แทนที่จะกรี๊ด ๆ กับตอนที่มีอยู่ ทุกคนก็ร้อง ๆ สนใจว่าจะถึงโมดมนต์ฟินกันเมื่อไหร่ บางทีกูก็คิดว่าความสนุกและความพีคของเรื่องอยู่ที่มันแรร์มาน้อยและนาน ๆ มาทีเนี่ยแหละ อ่านชีวิตนางไปก็สนุกดี แบบวันนี้กินอะไร เอ๊ะ วันนี้เล่นกับใคร ชีวิตนางสโลว์ไลฟ์ไฮท์ฟู้ดของจริง ไม่ต้องเอาอะไรมาก ความเนิบ ๆ นาบ ๆ ของมันก็อ่านสบายนะ
กูขอหวีดคันตะคุงตอนล่าสุดบ้าง ฮือออออ ทำไมเด็กน้อยกรุบกริบขนาดเน้ เรียกชื่อโคโรเน่ ดุท่านเรย์กะได้ น้องชายนางเอกมังงะ กูโคตรกร๊าวตอนนางพูดขัดท่านเรย์กะเลยมึง รี่มันโรมิโอกะจูเลียตที่ท่านเรย์กะฝันหาไงเล่าาา
อหหหห แต่หลังจากที่กูฟินเด็กได้ไม่นาน ท่านเรย์กะก็มโน...อีเชี่ยยยยยยยย(กูขออุทานคำนี้เถอะ55555) มโนอะไรของนางวะน่ะ แล้วกูอ่านห้องน้ำของห้างอ่ะมึง กลั้นหัวเราะตายห่า โอ๊ยยย ทรมาณตัวเองชิบหาย กลับบ้านมาอ่านอีกกี่ทีๆก็ขำวายวอดมาก ขำจนแม่ตะโกนบอกให้หยุดจากข้างล่างบ้าน5555
เออ ขออีกอย่างเถอะ >>659 ........ มาให้เตะก้นซักทีเถอะมึงเอ๊ยยยย
>>704 เห็นบอกทรงเจ้าหญิง กูก็เลยมโนประมาณนี้มาตลอดอ่ะ ดูที่ทรงผม ไม่ใช่นางแบบนะ 55555555555
http://imgur.com/DpRW77o
http://imgur.com/Ms8DUCK
แต่คันตะมาบอกว่าโคโรเน่ กูเลยแปลกใจว่ามันม้วนเกลียวขนาดนั้นเลยเหรอวะ
>>714 มึงยังไม่เจอความพีคของจริงงงงง มึงต้องไปดูรูปขนมปังโคโรเน่เยอะๆนะ แล้วมึงก็ฮึบขึ้นมาว่าไม่ได้การละ กูเกลียดแม่ม กูจะไปล้างตาใน pixiv~~~ แล้วพอมึงเปิดเข้าไปก็ไปเจอแฟนอาร์ตที่วาดท่านเรย์กะมาทรงผมนี่แม่งเกลียวโคโรเน่ชัดๆ!! เป๊ะๆ!! มันเลวม๊ากกกก คนวาดแม่งชั่ว เกลียดดดด ฮือออ กูเสียใจ มโนไว้นี่มาแบบทรงผมเหมือนตามเมะมากกว่าอ้ะะะ
แต่อย่างไรก็ตาม โคโรเน่ ก็ยังดีกว่าจาไมก้านะมึง 5555555555
อันนั้นแม่งโคตรแย่555555555555555 บักบากะรากี้้้้้
และพอบอกว่าโคโรเน่ กูก็เลยลองไปหาดูเล่นๆว่าจะมีใครทำผมทรงนี้มั้ย ก็ไม่ค่อยเห็นนะ ส่วนใหญ่มันก็ม้วนประมาณรูปที่กูเอามาให้ดูนั่นล่ะ แล้วกูก็เลยลองไปหาพวกตุ๊กตา แม่งมีเต็มเลยว่ะไอ้ผมทรงนี้ แต่ละตัวแม่งหน้าหลอนสัส เอาที่พอจะแปะได้ก็รูปแบบนี้อะ
http://imgur.com/QHgZh7q
http://imgur.com/OX3ubyp
แต่กูว่าผมนางน่าจะแน่น แบบมาเป็นเกลียวอยู่นะไม่งั้นตอนประถมนางคงไม่ถูกเรียกลับหลังว่ายัยหัวสว่านหรอก
อ๊ะ! เมื่อกี้ลืมพิมพ์ มีอีกอย่างที่กูสงสัง จำตอนที่หัวหน้าห้องทักเรื่องผมม้วนปิดทางได้ม่ะ ถ้าผมนางจะม้วนไปทางเดียวกันจริง ๆ ทั้งหมดมันจะไม่ประหลาดหรอ
กูแอบไปไล่อ่านอีกรอบดีไหมเนี่ย รู้สึกเริ่มลืมรายละเอียดตอนแรกๆไป
กูต้องบอกว่ากูไม่เคยรู้เลยว่าทรงจาไมก้าคืออะไร ช่วงนั้นไม่ว่างด้วยเลยไม่หาสักที
เห็นพวกมึงพูดกันแบบนี้ มันดูพีคมาก กูเลยลองไปหาภาพมา เห็นแล้วร้องเ-ี้ยหนักมาก นี่มันเดรดล็อกชัดๆ555555555
คาบุรากี๊555555555555555555
#คาบุก็คือคาบุ
เหมือนอ่านเห็นแวบๆว่าใครอยากได้แฟนอาร์ตคันตะคุงแบบหัวไม่เกรียน งี้พอได้มั้ยอะ55555
http://imgur.com/a/1vNGL
ตอนนี้บรรยากาศมู้เริ่มสนุกสนาน มีไฟวาดขึ้นมาเลย
ปล.ภาพอาจจะไม่สวยไรมากนะ ปกติเค้าขีดๆเขียนๆเล่นในโลกส่วนตัวคนเดียวไม่ได้ฝึกจริงๆจังๆง่ะ5555
>>735 เหยย มึงวาดน่ารักเว่ยย ลายเส้นดูมุมิน่ารัก กู กู กูอยากวาดบ้าง5555555
/โบกธงคันตะคุง
แต่ถึงน้องจะหัวเกรียนหัวล้านยังไงกูก็รักเขาอยู่ดี กูชอบนิสัยเขา หน้าตายังไงกูก็รับด้าย555555555
กูเห็นภาพโคโรเน่แล้วกูสะดุดเลย แม่งงงง5555555555555
ติดตาเหลือเกิน กูไม่สามารถมองท่านเรย์กะแบบเดิมได้แล้วจริงๆ55555555555
เอาทรงผมท่านเรย์กะในมโนกูมาแปะ อุตส่าห์คิดให้เป็นแนวเหมือนตามเมะหน่อยงี้ววว พอเจอคันตะเข้าไปนี่แม่มมม เกลียวซะแน่นเลยจ้าาาาา แปะรูปโคโรเน่เพิ่มเทียบกันจะจะ ท่านเรย์กะะะะ มันไม่ได้เกลียวแน่นอึ้ดโคโรเน่ขนาดนั้นใช่มั้ย ใช่มั้ยยย ;A;
http://imgur.com/4PZCGSu
http://imgur.com/wC2QrBJ
http://imgur.com/GsBwTTB
>>738 วาดเลยยยยยย เอาจริงๆนะตั้งแต่เริ่มอ่านเรื่องนี้ทำให้มีแต่ภาพท่านเรย์กะเต็มสมุดเลย55555 เมื่อก่อนมีเรื่อง kumo อีกเรื่อง แต่เรื่องนั้นlcแล้วมีภาพแบบอฟช.ออกมาแล้วเลยวาดน้อยลงไปเยอะ
เรื่องนี้ยังเหลือเป็นเรื่องเดียวที่ยังอ่านอยู่แล้วไม่ได้lc ไม่มีภาพตัวละครแบบอฟช.ออกมาเลยยังคงสามารถวาดไปจินตนาการไปได้เรื่อยๆ
ky หลังจากผ่านเรื่องดราม่ากันมาหนักหน่วง อยากบอกโม่งฟิคทุกคนนะว่าคิดถึง..
จากที่กูไล่อ่านมา ถ้าเอาตามจริงไม่เข้าข้างท่านเรย์กะมากนะ คือรูปใน >>722 แม่งเป๊ะกับอีขนมปังโคโรเน่มากกกกกก ความเป็นลอนแบบม้วนแน่นเว่อแล้วลักษณะมาเป็นแท่งเกลียวๆ กรี๊ดดดดด นี่มันทรงผมยุคไหนวะเนี่ยยยย ไม่แปลกใจที่นางคิดว่าตัวเองเป็นราชินีแห่งยุคโรโคโค่อยู่ตลอด มารี อ็องตัวเน็ตมาเอง
ฉลองจากที่โม่งแปลกลับมา
ฟิค เรย์เรย์ กูกำลังเขียน! 55555
แต่ทรงผมแบบนี้กูว่าเรย์กะไม่ต้องกลัวผมร่วงแล้วโชคร้ายเลยนะ กูเชื่อว่าแม้เส้นผมนางจะบอกลาหนังหัวร่วงออกมาแล้ว ต่อให้พายุเข้าลมแรงมันก็คงติดอยู่ในเกลียววนๆนั่นอะแหละไม่ไปไหนนนน กลับบ้านไปค่อยสางเอานะลูกกก
กูเกลียดรูปขนมมมมมมมมมมมมม กูหิวมากตอนนี้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ //กัดผ้าห่ม
ผมของเรย์กะรู้สึกว่านางจะเข้าร้านทำผมบ่อยมากนะ น่าจะม้วนผมจากที่นั่นมากกว่า ส่วนความแน่นตอนแรกเราก็มโนม้วนเบาๆ จนเห็นนางข่มไมฮามะว่าม้วนอ่อนไป .......เท่านั้นแหละ มโนให้ม้วนแน่นตั้งแต่โคนจรดปลายเลย
>>751 ตอนแรกเราก็มโนว่าม้วนแค่ปลายๆ เพราะเคยอ่านนิยายพลอตเกิดใหม่เป็นนางร้ายขี้อิจฉาอยู่หลายเรื่อง แล้วชอบบรรยายว่าทำผมม้วน แต่พอภาพออฟช.ออกมาทีไรก็ม้วนแค่ปลายๆสวยๆนี่หว่า55555
แต่พอท่านเรย์กะบรรยายว่าผมแบบโรโคโค่ตั้งแต่ตอนต้นๆเท่านั้นแหละ..... แล้วตอนนั้นเพิ่งลองอ่านกุหลาบแวร์ซายมาไม่นานนี่แบบ อื้อหือ!เห็นภาพเลย! เอาทรงนั้นจริงเหรอท่านเรย์กะ555555
>>753 ช่าย มีบรรายแบบนั่งทำผมตอนเช้าหลายทีอยู่นะ แล้วมีตอนไปค่ายที่ไปเผลอนอนผมยุ่งกลายเป็นผีแทะบ๊วยอะ อันนั้นรู้สึกเป็นครั้งแรกที่ท่านแม่ให้เข้าร้านไปดัดผม เพราะไปนอกบ้านหลายวันจะได้อยู่ทรง ปรากฎว่าอยู่ทรงกับผีอะไรล่ะ 555 ในความหมายที่เป็นผีไปเลยจริงๆน่าจะใช่มากกว่า ก็คิดว่าต้องม้วนแน่นเหมือนกันเพราะคนที่ตื่นมายุ่งเพิ้งได้คือต้องลอนแน่นๆหน่อย ถ้าไม่แน่นมากก็แค่ฟูๆอะ
ช่วงคืนความสุขให้ปชช.(?)
พิมพ์ไว้ตั้งแต่ก่อนโม่งแปลประกาศวันมหาวิปโยค ฟื้นตัวกันแล้วกูขอลงประเดิมเลยแล้วกัน _(:3JL)_
ต่อจาก >>141
----------------
หลายวันผ่านมานับแต่ที่ฉันฟื้นขึ้นมา
ดูเหมือนว่าฉันจะหลับไปนานหลายเดือนทีเดียว
แต่ถึงอย่างงั้น...
ร่างกายกลับไม่ได้ผอมลงไปจากที่จำได้เลยแฮะ
ทำไมกันล่ะคะ!?
ในการ์ตูนที่เคยอ่านยังมีเรื่องที่นางเอกอกหักร้องไห้อดอาหารไปสัปดาห์เดียว ก็กลายเป็นสาวสวยผอมเพียวป๊อปปูล่าได้เลยไม่ใช่เหรอ!?
แล้วนี่ฉันนอนหยอดน้ำเกลืออย่างเดียว ไม่ได้กินอะไรตั้งหลายเดือนเลยนะ! หลายเดือนเชียวนะ!! ทำไมไม่ผอมลงเลยล่ะ!?
หรือว่าจะเป็นกรรมพันธุ์มาจากพ่อ?
...บ้าเอ๊ย สิงโตทะเลแย่ที่สุดเลย!
ฉันคิดขณะที่ยัดขนมของเยี่ยมไข้เข้าปากด้วยความแค้นใจ
แม้ว่าคุณหมอจะบอกว่าฉันไม่เป็นอะไรแล้ว แต่ก็ยังคงต้องอยู่เฝ้าดูอาการและทำกายภาพบำบัดซะก่อน ลงท้ายเลยยังคงอยู่ในห้องพยาบาลแห่งนี้
เป็นห้องเดี่ยวแบบนี้น่าจะแพงมากเลยไม่ใช่เหรอ?
พอฉันถามกับยูกะไป เธอก็ยิ้มกลับว่ามาไม่เป็นไรหรอก
"พ่อก็ขยันทำงานมากขึ้น แม่ก็เอาพวกของสะสมในบ้านไปขายบ้างน่ะ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าพวกของเก่าในบ้านเราขายราคาดีแบบนี้น่ะ! ฉันเองเวลาว่างๆเบื่อๆก็ไปทำงานพิเศษบ้างนะ สนุกมากเลยล่ะ ไม่เป็นไรหรอก~"
ฟังแล้วไม่เห็นจะไม่เป็นไรสักนิด
"นอกจากนั้นนะ อืม... อย่าโกรธนะ แต่พวกของในห้องพี่...บางอย่างก็เอาไปขายบ้างแล้วอะ..."
"เอ๋!?"
"พวกของสะสม หนังสือการ์ตูน ฟิกเกอร์เงี้ย... ก็นะ แม่บอกว่าถือโอกาสที่พี่เผลอเคลียร์ห้องไปซะเลยดีกว่าน่ะ จะเอาไปขายร้านขายของเก่างี้ แต่นั่นคงไม่ไหวแหงๆ ห้ามก็ไม่ฟัง ฉันเลยเสนอเอาไปประมูลในเน็ตแทน... บางอย่างเขาว่าเป็นของแรร์ได้ราคาสูงมากจนน่าเหลือเชื่อเลยล่ะ!..."
ยูกะก้มหน้าพูดอ้ำๆอึ้งๆในลำคอ ทำตัวหดเล็กลงท่าทางรู้สึกผิด ทั้งที่ปกติก็ตัวเล็กกว่าฉันตั้งเยอะอยู่แล้ว
"งั้นเหรอ..." ฉันถอนหายใจ
"...ไม่โกรธเหรอ?"
"อื้อ ก็นะ..."
ถ้าเป็นปกติแล้วฉันคงจะต้องโกรธมากแน่ๆ อย่างที่เคยทะเลาะกับแม่ที่เข้ามารื้อของฉันไปทิ้งจนบ้านแทบแตก หรือทะเลาะกับยูกะที่เอาของของฉันไปใช้โดยพลการจนถึงขั้นลงไม้ลงมือกัน แต่...อืม คราวนี้กับไม่รู้สึกอะไรแบบนั้น รู้สึกเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาเลยแฮะ คงเป็นเพราะว่าพวกเขาทำเพื่อฉันล่ะนะ... กลับรู้สึกผิดมากขึ้นด้วยซ้ำไปที่ทำให้ทุกคนลำบากแบบนี้ แย่จัง
แต่พวกการ์ตูนอย่างงั้นเหรอ ฉันเป็นพวกบ้าสะสมการ์ตูนมาก เลยมีมากมายจนล้นทะลักตู้มากองกับพื้นหลายกอง มักจะโดนแม่ดุบ่อยๆเลยล่ะ
หนึ่งในนั้นก็มีเรื่องที่ชอบมากที่สุดอยู่นะ ถึงขั้นว่าห้ามแตะต้องเรื่องนี้เชียวนะอะไรแบบนั้น
เรื่องนั้นทั้งฮิตและโด่งดังเป็นพลุแตก จนได้เอาไปทำเป็นละครซีรีส์ที่นำแสดงโดยนักแสดงและไอดอลชื่อดังหลังจากหนังสือเขียนจบเลยล่ะ แถมหนังสือการ์ตูนที่ฉันมีก็เป็นแบบตีพิมพ์ครั้งแรกเกือบทั้งเซ็ต ถ้าไปประมูลล่ะก็คงจะได้ราคาสูงมากๆเลยล่ะ
เรื่องที่ฉันรักมากที่สุดเรื่องนั้น...
"... เอ๋?"
"เป็นอะไรเหรอ?"
"... เปล่า ไม่มีอะไรหรอก"
ฉันส่ายหัวพร้อมกับหยิบขนมเซมเบ้ชิ้นสุดท้ายเข้าปาก ยูกะก็รีบลุกขึ้นไปเทน้ำมาให้ เป็นเด็กเอาการเอางานไม่เปลี่ยนเลยน้า
"ขอบใจนะ ยูกะ~"
"อะไรล่ะนั่น อย่าทำให้ขนลุกซิ!"
มาขนลงขนลุกอะไรกันล่ะ เสียมารยาทจริง ฉันอุตส่าห์ขอบคุณอย่างซาบซึ้งใจในความน่ารักของน้องสาวแท้ๆ
ฉันดื่มน้ำ ขณะที่ในหัวก็พยายามนึกชื่อของการ์ตูนที่ฉันเคยคลั่งไคล้มากเรื่องนั้น
แต่ฉันกลับนึกไม่ออก
++++
"ขอบคุณค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่ค่ะ"
ถึงจะนอนติดเตียงมาหลายเดือน แต่การทรงตัวเคลื่อนไหวร่างกายของฉันกลับฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว การอยู่ในห้องทั้งวันทั้งคืนนี่มันน่าเบื่อสุดๆไปเลย หลังจากรอให้ทุกคนกลับกันไปแล้ว ฉันก็เลยแอบออกมาเข้าร้านสะดวกซื้อในโรงพยาบาลแก้เบื่อ
ฟ้าข้างนอกมืดครึ้มท่าทางว่าพายุไต้ฝุ่นกำลังจะเข้ามาแล้ว
แบบนี้อาการหอบจะกำเริบอีกรึเปล่านะ
เป็นแค่เด็กประถมแท้ๆแต่ต้องเข้าออกโรงพยาบาลบ่อยๆเนี่ย
น่าสงสารจัง...
...
หืม? ...ฉันหมายถึงใครกันนะ? อยู่ๆมันก็เป็นความคิดผุดขึ้นมาในหัว
แต่คนที่ฉันรู้จักไม่มีใครที่ยังเป็นแค่เด็กประถมอยู่เลยนี่นา...
ตั้งแต่ที่ฟื้นมาฉันก็มักจะรู้สึกแปลกๆอย่างงี้อยู่บ่อยๆ บางทีก็มีความคิดแปลกประหลาดผุดขึ้นมา บางทีก็เหมือนอะไรบางอย่างในหัวมันกลวงเปล่า อะไรบางอย่างที่เคยมีอยู่มันจางหายไป อะไรบางอย่างที่ฉันลืมมันไปสนิทใจ...
คงจะเพราะยังเบลอและสับสนจากการที่นอนหลับไปนานล่ะมั้ง คุณหมอก็บอกแบบนั้น
ดังนั้น ช่างมันเถอะ
ฉันหิ้วถุงขนมถุงโตพะรุงพะรังที่ซื้อมารีบเดินเข้าตึกในโรงพยาบาลก่อนที่ฝนจะตก มันเป็นโรงพยาบาลเอกชนที่ตกแต่งภายในได้สวยหรูสุดๆอย่างกับโรงแรม ไม่รู้ว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงส่งฉันมารักษาที่โรงพยาบาลนี้กันนะ... ต้องแพงมากแหงๆเลยอะ
ฉันเดินไปเรื่อยๆตรงไปยังลิฟท์ ประตูลิฟท์ตัวหนึ่งกำลังจะปิดเพื่อเลื่อนขึ้นพอดี ฉันรีบหอบหิ้วร่างหนาของตัวเองพุ่งทะยานออกไป
"รอด้วยค่ะ!"
คนข้างในลิฟท์ได้ยินเสียงฉันก็ช่วยกดเปิดประตูให้ ประตูลิฟท์เปิดออกกว้าง บุคคลคนนั้น ทำให้รู้สึกหัวใจกระตุกไปหนึ่งวูบ ฝีเท้าของฉันชะงักค้าง...
ก่อนที่จะมีกลุ่มเด็กวิ่งออกมาจากลิฟท์อีกตัว ชนเข้าใส่ฉันอย่างจังจนฉันเซถลาก้นจ้ำเบ้ากับพื้น
"โอ๊ย!"
เด็กที่ชนใส่ฉันก็ล้มลงไปอีกทาง พอลุกขึ้นมาได้ก็รีบวิ่งตรงรี่ไปยังกลุ่มเพื่อน ไม่ขอโทษสักคำ แถมหนึ่งในกลุ่มนั้นก็พูดออกมาว่า "หวาา ชนช้างล่ะ!" แล้วส่งเสียงหัวเราะกันลั่น
... กะ กะ กะ กรี๊ดดดดดดดด!!!!
เจ้าพวกเด็กเ*รต! เด็เ*ร! เจ้าเด็กไร้มารยาท! นิสัยเสีย! ไอ้เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน!
ฉันหันหน้าแทบจะตะโกนตามไป แต่พวกนั้นก็วิ่งหนีหัวเราะจากกันไปเสียงก่อน
อุ บอบช้ำใจจริงๆเลยค่ะ ทำไมฉันต้องมาโดนเด็กนิสัยเสียที่ไม่รู้จักกันพวกนี้ว่ากันด้วยนะ ทำไมถึงต้องโดนล้อแบบนี้มาตลอดด้วยนะ แง้
"เป็นอะไรรึเปล่าครับ?"
เสียงหนึ่งพูดขึ้นข้างๆฉันที่ก้มหน้าตัวสั่นเทิ้มอยู่กับพื้น
เสียงนั้นอ่อนโยนนุ่มนวลและคุ้นเคย เยียวยาความขุ่นมัวในใจฉันให้จางหายไป
ฉันหันไปทางเสียงนั้น และพบกับเขา
เขาเป็นคนที่อยู่ข้างในลิฟท์เมื่อสักครู่นี้ เป็นเขาเองที่ทำให้ฉันชะงักค้างตะกี้นี้ แต่ตอนนี้เขาออกมาปรากฏตัวและย่อตัวนั่งอยู่ข้างหน้าฉัน
อยู่ๆในหัวของฉันมันก็ว่างเปล่า
"... ท่านพี่..."
"หือ?"
"เอ๊ะ?..."
นี่ฉันหลุดปากพูดอะไรออกไปเนี่ย!?
ท่านพี่เนี่ยนะ? อะไรกันน่ะห๊ะ!? คำพูดน่าอายแบบนั้น อีกอย่างฉันน่ะมีพี่ซะที่ไหนกันเล่า! น่าอายจริงๆเลย อยู่ๆก็ไปพูดนับญาติกับผู้ชายแปลกหน้าแบบนี้น่ะ!?
เขาเป็นหนุ่มหล่อร่างโปร่งสูงดูดีสุดๆในชุดสูท ถึงใต้ตาจะดูล้าๆไปบ้างแต่นั่นก็ไม่ได้เปลี่ยนออร่ามาดคุณชายของเขาไปสักนิด บนโลกนี้มีคนที่ดูเพอร์เฟ็คขนาดนี้อยู่ด้วยงั้นเหรอ!?
แต่ว่าแม้ว่าเขาจะดูดีมากขนาดไหน ใจฉันกลับไม่ได้รู้สึกตึกตักเขินอายอย่างที่ควรจะเป็นสักนิด ไม่ซิ ปกติแล้วกับพวกผู้ชายแล้วฉันแทบจะเผ่นหนีไปให้ไกลเพื่อไม่ให้โดนแกล้งหรือโดนล้อว่าขาหัวไชเท้าซะด้วยซ้ำไป แต่กับคนๆนี้แล้ว...
"เจ็บตรงไหนรึเปล่าน่ะครับ?"
เขาท่าทางตกใจเล็กน้อย
น้ำเสียงอ่อนโยนนั้น...ราวกับเคยรู้จักมาก่อน
"เห ทาคาเทรุ นายทำสาวน้อยร้องไห้งั้นเหรอเนี่ย~"
"ฉันเปล่านะ!"
อีกเสียงหนึ่งดังมาจากข้างหลังเขา นั่นทำให้ฉันเพิ่งรู้สึกตัวว่าน้ำตากำลังไหลออกมาอาบแก้มทั้งสองข้าง
ฉันร้องไห้งั้นเหรอ? ทำไมกันล่ะ?...
"ไม่เป็นไรนะครับคุณผู้หญิง ผมต้องขออภัยแทนเพื่อนของผมด้วยนะครับที่ทำให้คุณต้องเสียน้ำตาแบบนี้"
"ก็บอกว่าเปล่าไงเล่า"
คนที่เดินเข้ามาก็เป็นหนุ่มหน้าตาดีไม่ต่างกัน ออกจะให้ความรู้สึกว่าเป็นพวกหนุ่มโฮสต์อันตรายนิดๆด้วยซ้ำ แต่เขาก็ให้ความรู้สึกที่คุ้นเคยกันเองขึ้นมาอย่างประหลาด เขาย่อตัวลงมาพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ฉัน
"ซับน้ำตาเถอะครับ หญิงสาวไม่เหมาะกับน้ำตาแห่งความเศร้าหรอก ควรจะเป็นน้ำตาแห่งความปิติยินดีซิ ถึงจะเหมาะสมกับสาวน้อยน่ารักอย่างคุณน่ะ"
เขาพูดพร้อมกับยิ้มแย้มให้ฉัน ถ้าเป็นปกติแล้วฉันโดนพูดแบบนี้เข้าใส่ คงจะรู้สึกหัวใจวายเขินอายจนทำอะไรไม่ถูก หรือไม่ก็ต้องคิดว่าโดนแกล้งแหงๆ แต่ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกใจเต้นเพียงเล็กน้อย รับมือกับมันได้อย่างง่ายดายราวกับมีภูมิต้านทานมาก่อน
"ขอบคุณค่ะ..."
ฉันรับผ้าเช็ดหน้าของเขาขึ้นซับน้ำตา แต่นั่นกลับยิ่งทำให้น้ำตาไหลออกมาหนักกว่าเดิม น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาจนพร่ามัวไม่เห็นอะไรข้างหน้า ความรู้สึกแปลกๆที่อัดอั้นผลักดันให้ฉันร้องโฮออกมาก้มตัวร้องไห้กับพื้น สองคนนั้นส่งเสียงตกใจ ผ่านไปสักพักก่อนที่ฉันจะรู้สึกถึงฝ่ามือที่ตบปลอบเบาๆบนหลัง ความอบอุ่นของฝ่ามือทั้งสองที่แผ่ซ่านทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดใจจนสะท้าน ขณะเดียวกันก็ดีใจและโหยหามันเหลือเกิน
ความรู้สึกชวนให้สับสนเหล่านี้มันอะไรกันนะ?
กระทั่งฉันเองก็ไม่สามารถตอบกับตัวเองได้
________
ยังไม่ได้นึกเรื่องต่อเลยแฮะ...
¯\_( ´∀`)_/¯
>>750 ผมดำกันหมด มียูกิโนะผมสีอำพันคนเดียว
จริงๆกูแปลกใจนะ เพราะเอ็นโจในคิมิดอลบอกไว้ว่าผมสีฮันนี่บลอนด์ แต่ทำไมยูกิโนะผมสีอำพัน ถ้าเป็นเอ็นโจเหมือนกันก็น่าจะสีฮันนี่บลอนด์สิ อยากรู้เฉลยในเรื่องนี้ว่ะ
รูปแรกสีฮันนี่บลอนด์ รูปสองผมสีอำพัน
http://imgur.com/tVJfnsv
http://imgur.com/Py46mrL
กุลองเสิร์ช ด้วย คำว่า ทำผมโคโรเน่ เลย ด้วยภาษาญี่ปุ่น ตอนแรก เซิจว่าโรลเจอโรลๆ แบบคลายๆ
คิดว่าไม่น่าเข้าลุคคุณหนูที่ใครๆชอบพูดว่าผมม่วนมาเป๊ะ กุเลยหาๆต่อ พยายามหาจากรีวิวร้านทำผม ไม่ใช่วิกคอสเพลย
ด้วยความคุณหนู ทำจากร้าน ม้วนเป๊ะ เลยคิดว่า แบบนี้น่าจะใกล้เคียงนะ ดูเรียบๆ แบบคนจริงๆ
http://www-img.dclog.jp/m/EntryImage?bid=4198776&eid=472161426&t=1440806750&sig=2548ada2db5242a711231ba9d10675a2&rid=2.jpg
อันนี้ ลอนเล็ก แน่นๆแต่น่าจะวิก
https://ic3-a.wowma.net/mis/gr/114/bcimg3.wowma.net/bc31/u39199977/cabinet/prisira1/001-a-352.jpg
จริงๆชอบวิกอันนี้ด้วย โรลยาวๆแน่นๆ
http://www.maple-wig.com/image/goods/MP218-25_side.jpg
ปล. นี่หาด้วย โคโรเน่ ไม่ใช่โรล... ก๊ากก
>>758 เพราะตอนแรกๆเป็นคนแปลอีกคนที่ไม่ใช่โม่งแปลรึเปล่าเลยใช้คำไม่เหมือนกัน รู้สึกคนแปลคนก่อนจะแปลจาก Eng รึเปล่ามั้งกูไม่แน่ใจนะ
พูดถึงเรื่องสีผมตระกูลนี้ จะว่าไปตอนแม่เอ็นโจออกก็ไม่พูดถึงสีผมเลยแฮะ พ่อก็ยังไม่มีบทด้วย
ต่อไปนี้เป็นกาวที่กูมโนมั่วๆขึ้นมา
.
.
.
.
กูแอบมโนไปแล้วว่าครอบครัวนี้รับเอ็นโจมาจากตระกูลสาขาก่อนมียูกิโนะเพราะมีบุตรยาก ยูกิโนะกับเอ็นโจเลยสีผมไม่เหมือนกัน
ที่บ้านเลยตามใจยูกิโนะมากเป็นพิเศษไม่ใช่แค่เพราะป่วย แล้วที่แต่งงานกับยุยโกะก็เพราะผลประโยชน์ของตระกูล เลยทำให้เอ็นโจปฏิเสธ
หรือผลักไสยุยโกะไม่ได้
ก็มโนกันไป................แต่คงไม่ใช่มั้งเพราะเรย์กะบอกว่ายูกิโนะหน้าเหมือนเอ็นโจเวอร์ชั่นมินิเลยนี่นา.......
ป.ล.กูเห็นว่าเป็นกาวเลยจุดน้อยหน่อยมึงจะได้ไม่ต้องเลื่อนกันเยอะ
น่าจะประมาณนี้นะ
http://imgur.com/a/Qmcuf
ตรงยาวลงมาแล้วม้วนตรงปลายประมาณนี้ป่ะ?
http://blog-imgs-56.fc2.com/i/m/a/imagi10nary/DSCN7582.jpg
มันยาพนะ ที่จะหาด้วยคำว่าโคโรเน่ 555
กูว่า >>722 น่าจะเป็นทรงที่ใกล้เคียงโคโรเน่ที่สุดแล้วว่ะ ไม่งั้นไม่ถูกล้อว่าหัวสว่านหรอก ตอนบอกไมฮามะม้วนผมมาหลวมๆ ผมนางก็คงแน่นมากประมาณนั้นล่ะ >>765 >>766 ที่พวกมึงไปหามา กูว่ายังหลวมไปนะ
>>763 ไม่รู้ว่ะ แต่ถ้าพูดถึงภาพลักษณ์เจ้าชาย เราก็จะนึกถึงผมบลอนด์กันใช่ป่ะ แล้วผมสีอำพันที่กูเอามาแปะมันออกไปทางจินเจอร์แฮร์มากกว่าอ่ะ ซึ่งผมสีนี้มันก็ไม่ค่อยให้ภาพลักษณ์เจ้าชายซะด้วยสิ
>>757 โอ้ววววว ท่านพี่ เรย์กะไปลดน้ำหนักเร็วเข้า แล้วก็ไปจีบท่านพี่ซะนะ หาตังค่ารักษาพยาบาลเลย
กูเผลอกดไปก่อนยังพิมพ์ไม่จบ แต่ถ้าเอาสมจริงถ้าไม่ใช่ลูกครึ่งแล้วผมบลอนด์ก็คงแปลกๆเหมือนที่ท่านเรย์กะพููดตอนเจอเอ็นโจครั้งแรกจริงๆนั่นแหละ
คนอื่นในเรื่องก็เปลี่ยนสีผมจากเวอร์ชั่น kimi ให้เป็นสีผมแบบสมจริงกันหมดเลยเหมือนกัน
>>772 เออ กูลืมไป เผลอเอาฟิคกาวที่ชูสุเกะมาเกิดเป็นยูกิโนะมาปน เลยชอบนึกว่ายูกิโนะเป็นเจ้าชายอยู่เรื่อย 555555555555555
แต่เทวดาก็ต้องนึกถึงผมบลอนด์อะเน้อ แล้วไหงน้องเขาไม่สีฮันนี่บลอนด์ล่ะวะ หรือพ่อของสองพี่น้องจะผมสีนี้ ส่วนชูสุเกะในคิมิดอลเป็นสีย้อม กูก็ไม่รู้นะ
ถ้ามีใครสักคนในตระกูลเอ็นโจเชื้อสายตะวันตก (อาจจะปู่ตาย่ายายงี้)ก็มีโอกาสที่ยูกิโนะจะมีผมสีอำพันนี่ ยีนเด่น-ยีนด้อยอ่ะ
>>775 เปล่าๆ กูว่าสีอำพันน่าจะสมจริงแล้วแหละ แต่ในคิมิที่สีบลอนด์อะไม่สมจริง ท่านเรย์กะยังพูดเองตอนเจอเอ็นโจครั้งแรกเลย
ว่าไม่ใช่ลูกครึ่งจะมีผมบลอนด์เหมือนในการ์ตูนได้ยังไง (ตอน 6)
>>774 กูว่าพ่อแม่เอ็นโจคนใดคนนึงอาจจะผมสีอำพัน เพราะพ่อยังไม่โผล่ ส่วนแม่ท่านเรย์กะดันไม่พูดถึงสีผมเลย ส่วนในคิมิดอลนี่ตามประสาการ์ตูนอะ ที่ตัวละครจะผมสีนั้นสีนี้ นายตัวสำรองยังผมสีเงินเลย แต่พอมาโลกในนิยายแล้วทุกคนสีผมเป็นเหมือนโลกปกติหมด
>>776 ที่ไม่พูดเพราะยังไงก็ผมดำรึเปล่าหว่า เลยไม่จำเป็นต้องบรรยาย ถ้ามันเด่นมากเรย์กะคงทักในใจแล้วว่าได้สีผมมาจากแม่นี่เอง
จริงๆกูแอบนึกว่ายูกิโนะป่วยบ่อยก็เลยสีผมต่างจากปกติ ตอนเรียนกูจำได้รางๆว่าถ้าขาดสารอาหารพวกโปรตีนแล้วเส้นผมจะสีจางลงอะไรทำนองนี้อะ แต่ก็มานึกขึ้นได้ว่าบ้านน้องเขาคงไม่ปล่อยให้เป็นโรคขาดสารอาหารหรอก ทฤษฎีนี้ก็เลยตกไปแบบรวดเร็วสัสๆ 555555555
กูอาจจะเป็นคนเดียวป่าวหว่าที่ไม่แปลกใจกับสีผม เพราะเจอในชีวิตจริงหลายคนแล้วอะว่าในครอบครัวเดียวกัน บางทีสีผมแปรผันตามความแข็งแรงนะ จะเห็นจากมังงะอนิเมะหลายเรื่องที่ตัวละครอ่อนแอหรือป่วย สีผมจะเฟดๆอ่อนๆ คือมันไม่ใช่แค่เสริมลุคบอบบางนะ แต่ในความจริงก็มีเป็นงี้หลายคนอะ ใกล้ตัวสุดคือญาติกูเอง คนอื่นในตระกูลผมดำหรือน้ำตาลเข้ม ญาติกูคนนึงเป็นโลหิตจางแบบหนักหน่อย สีผมนี่แบบแอชบราวน์แบบที่คนฮิตกันอยู่พักนึงเลยอะ ออกน้ำตาลอ่อนหน่อยๆแต่อมเทาชัดมาก สีผมสวยมากและประหลาดมากพอคิดว่านี่สีจริง เหมือนเป็นที่ความแข็งแรงเนี่ยแหละ โดนแซวบ่อยว่านอกจากโลหิตจาง สีผิวสีผมนี่ยังจางตามไปด้วยหมดเลย
ถ้าที่ไม่เกี่ยวกับสุขภาพแต่สีประหลาดเคยเจอเพื่อนหัวแดงคนนึง แดงจริงๆเลยนะยังกะย้อมสี คือแดง burgundy เลยอะ ครูเรียกตรวจทุกครั้งที่ขึ้นชั้นใหม่อะ แต่คือตั้งแต่ป.1 ยันป.6 ก็สีนี้อะแหละ หัวแดงแบบ ginger เหมือนคนอังกฤษก็เคยเจอโดยพ่อแม่เอเชียนี่แหละ กับสีน้ำตาลอ่อนหรือต้องเรียกบลอนด์เข้มไม่รุ้ แนวๆเฉดนั้น กูเลยเฉยๆเรื่องสีผมว่ามันมีโอกาสแปลกๆได้อยู่จากหลายปัจจัย โดยเฉพาะกับเด็กๆอะเจอสีผมประหลาดเยอะ พอโตมาหลายคนเฉดเข้มขึ้นก็พอจะดูเป็นน้ำตาลเข้มไหว แต่บางคนก็สีเดิมยันโตงี้
เหมือนเสริมเกร็ดรอบรู้ทั่วโลก จำได้ว่าเคยอ่านข่าวพ่อแม่เป็นคนดำแบบนิกรอยด์ แต่ได้ลูกผิวขาวผมทองตาฟ้า แต่โครงหน้าโครงกระโหลก จมูกแบนๆเหมือนนิกรอยด์ปกติอะ แถมในข่าวบอกเคยมีญาติรุ่นก่อนๆในตระกูลก็มีลูกขาวผมทองก้วยอีก คือก็แปลกดี
>>779 ทฤษฎีของสีผมน้องยูกิโนะที่เป็นไปได้สุดคือ เพราะป่วยและร่างกายไม่แข็งแรงเลยสีผมจางกว่าปกติสินะ
ว่าไปก็อยากเห็นพ่อของสองพี่น้องนี่ว่ะ พ่อแม่คาบุรากิยังออกมาตั้งหลายครั้งแล้ว พ่อเอ็นโจยังไม่โผล่ บอกแค่มาร่วมงานเลี้ยงบ้านคิโชวอินกับงานวันเกิดยูกิโนะ อาจจะหล่อและเท่กว่าลูกชายเลยค่าตัวแพงลิบลิ่วระดับอ.ฮิโยโกะจ่ายไม่ไหวก็ได้ 55555555555555
โม่งฟิคใดแต่งฟิคภาคหลังเรียนจบ โปรดรับผิดชอบโม่งติ่งตรงนี้ด้วยO<< พรุ่งนี้อากาศน่าจะสดใส สนใจลงอีกสักตอนม๊าาาา
ตอนกูเปิดกระทู้ นี่โครตตกใจอะ นึกว่าเข้ากระทู้ผิดในที่สุดดราม่าก็หายไป!! บรรยากาศเดิมๆกลับมาแล้วว\(^0^)/
>>756-757 ฟิคคคคค//สูดกาว กรี๊ด แต้งมากนะมึงนะ แต่ตอนนี้กูลังเลว่าต้นเรื่องแม่งก็ดูสดใสดีอยู่หรอก พอมานึกถึงน้องยูกิโนะไม่ได้เริ่มกลายเป็นสีเทาหม่น พอเจอท่านพี่กับท่านอิมาริไป กูรู้สึกอะเฮือกกกก นี่มันจะดราม่ายาวไหมวะะ เศร้าแรงงง จำไม่ได้ แต่คือ คิโชวอิน เรย์กะ นี่จะตามออกมาด้วยมั้ยเนี่ย แค่นึกถึงเวลาท่านเรย์กะแบบว่าเกิดจำได้ขึ้นมาแล้วคือคนอื่นจำไม่ได้เรานี่แบบ ฮึบบ สู้นะท่านเรย์กะ ///มโนไปล่วงหน้า ฟฟฟ
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับการเติมความสดใสในมู้เนอะ (,,,ゝ∀・,,,)
ฟิคคคค กรี้ดดดด แต่ว่ากูสงสัย ถ้ากลับมาร่างเดิมแล้ว แล้วท่านเรย์กะจะมีอยู่จริงรึเปล่า คือมีท่านพี่ท่านอิมาริ แล้วท่านเรย์กะล่ะ? หรือถ้ามีจะนิสัยยังไงวะเนี่ย ยิ่งคิดยิ่งดูดราม่า แต่สมมติยังจำไม่ได้ต่อไปมันก็กลายเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันบรรจบ แงงงงง
>>773 ทฤษฎีกาวมโนและการฉีดฟิคกาวเข้าเส้นเลือดของกูคือ กูเคยคิดว่าเรย์กะคิมิอาจจะเคยฝันหาเจ้าชายในนิทานอะไรแบบเนี้ย เอ็นโจคิมิโตขึ้นก็เลยไปย้อมหัวทองเพื่อภาพลักษณ์เจ้าชายให้เธอหันมองบ้าง โครตเพ้อเจ้อเลยว่ะ 5555555555555555555555
ส่วนอาริมะเห็นหัวเงินๆ จริงๆแล้วเป็นหัวหงอก สาเหตุคือเครียดเรื่องที่เรย์กะก่อไม่หยุดหย่อน แถมมีซึรุฮานะก่อเรื่องอีกทาง เป็นประธานนักเรียนมันเหนื่อย
ขอ ky นิดนึงนะ--
กูคือโม่งที่เมื่อวานบอกว่าอยากวาดคันตะคุงนะะ แต่กูวาดเด็กไม่เป็น มึงก็มโนๆ หน่อยว่าเป็นฉบับโตขึ้นหน่อยแล้วก็ได้555555555555
เอ้อออ พวกมึงงง 800+แล้วคิดชื่อมู้ใหม่กันได้แล้วนะะะะ ไม่เอาชื่อแก้เคล็ดแล้วนะโว้ยยยย ;-:
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับมาของผู้ยิ่งใหญ่ในตำนาน เป็นผลมาจากการบูชายัญผู้พิทักษ์เสาคานทั้ง 12
มีใครตะหงิดๆ เหมือนกูมั้ยว่าตอนเรย์กะด่าคาบุรากิที่หาเรื่องไปสั่งเค้กวันเกิดยูกิโนะที่ร้านวาคาบะจังว่าเลวมาก บังอาจใช้เทวดาน้อยเป็นเครื่องมือเพื่อความรักของตัวเองนั่น มันเข้าตัวเอ็นโจเองชัดๆ นี่หว่า ถถถถถถถ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<3
กูชอบ
แต่กูขอเสนอแปลงนิดนึงนะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
พวกมึงจะพูดถึงพุงกันทำไม เลววววววว
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
>>810 ไม่เอาเสาคานได้มั้ยวะ555 กลัว;-;
>>815 >>819 พวกมึงนี่ก็โหดร้ายกับท่านเรย์กะเหลือเกิน ระวังโดนสาปแช่งนะเฮ้ย >>821 ชอบบบ ตลก5555555 แต่นี่มันแท็กหรือขนม ใกล้มือก็เลยหยิบใส่(ปาก) มิน่าหล่ะท่านเรย์กะถึงได้อ้วนเอาๆ แล้วพอนึกถึงความเป็นจริงก็ยิ่งเศร้า ชีวิตสโลว์ไลฟ์ท่านเรย์กะนี่เอาอะไรไปมีแท็กเลิฟตั้งสิบสองอัน55555
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบุฟเฟ่ต์เมนูแห่งรักฟรุ้งฟริ้ง ♡♡ สูตรลับเฉพาะของท่านเรย์กะ! [ปิ่นโตปริศนาชั้นที่ 12]
เออ ky แปลไทยตอนล่าสุดแปป
ไอ้พล็อตเรื่องตอนช่วงท้าย นักโภชนาการสาวสวยกับนักกีฬาชั้นแนวหน้า
พล็อตนี้นี่มัน หัวหน้าชมรมฟุตบอลได้อยู่นะมึ๊งงง (*/∇\*)
(แต่มันจะกลายเป็นฟิคแนวฆาตกรรมมั้ยวะ 5555)
>>828 ปริศนาการตายของหัวหน้าชมรมฟุตบอลในห้องชมรม ประธานนักเรียนเลยต้องลงพื้นที่สืบสวนสอบสวนเอง ไม่มีร่องรอยงัดแงะ รื้อค้นข้าวของ ทรัพย์สินผู้ตายไม่มีอะไรหายไป จึงไม่น่าจะประสงค์ต่อทรัพย์ คาดว่าฆาตกรน่าจะรู้จักกับผู้ตาย อาจเป็นคนที่ไว้วางใจมาก ครอบครัว เพื่อนจากโรงเรียนอื่น หรือคนที่มาเยี่ยม
ไม่สิ ฆาตกรอยู่ในโรงเรียนนั่นล่ะ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
>>837 มิยูกินี่เฉียดตายบ่อยนะมึงงงงงงงงง 555555555555555555 แต่ก็ไม่น่าจะบ่อยเท่ารัน
วาคาบะคงรู้ว่าใครเป็นฆาตกรตั้งแต่ได้ยินว่าหัวหน้าชมรมฟุตบอลตายอย่างไร และปิดปากเงียบ หันไปร่วมมือกับจ้าวตุ๊กตานรกกลบเกลื่อนร่องรอยให้ฆาตกร เอาไว้เป็นดราม่าของอาริมะในช่วงท้ายๆว่าเธอหักหลังฉันทำไม ส่วนไซซายะ.......โนคอมเมนต์
กูกลัวว่าไซซายะจะไปทำข้าวของในสถานที่เกิดคดีพังหมด5555555555
และฆาตรกรก็ยังคงไม่รู้ตัวว่าได้พลั้งมือคร่าชีวิตไปแล้วหนึ่ง ถถถถถ
แค่เอาศพไปพิสูจน์ก็น่าจะรู้แล้วเปล่านะว่ามีการวางยา หรือว่าตอนนั้นนร.ซุยรันทุกคนเข้าค่ายเกาะร้างไร้ผู้คนและมีพายุทำให้การติดต่อสื่อสารตัดขาด? 555555
ดังนั้นสาวๆเลยต้องเข้าครัวทำอาหาร.... จะว่าไปเรย์กะเคยบอกว่าพวกเซริกะ คิคุโนะอะไรส่วนใหญ่ก็เป็นคุณหนูไม่เคยเข้าครัวกันหมดเลยนี่น่า... แบบนี้ฆาตกรไม่ได้มีเพียงคนเดียว!!!!
อยากเสนอหัวกระทู้มั้ง
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
ชื่อมู้คือฮาเร็มทั้งที มันก็ต้องเอารายชื่อหนุ่มๆในสังกัดของท่านเรย์กะขึ้นสิ!!!!!!!!!!!!
ปล.ครบแล้วใช่ไหม
คือจะตั้งชื่ออะไรกันก็ได้นะ แต่พวกอัปมงคลอย่างคำว่า คาน หักธง เรืออับปาง เรือล่ม เรือจม ซากเรือ อ้อ ซาลอนปิดตายก็ไม่เอา มีอีกมั้ยว่ะ นึกไม่ออก
เอาเป็นว่า ขอชื่อมงคลๆหน่อย ถึงจะตรงข้ามความจริงแค่ไหนก็ตาม...
>>844 แต่คนตายตายจริง--- เข้าโรงพยาบาลจริงใช่มั้ย
แล้วหลังจากนั้นพวกชมรมการแสดงก็มาสรรเสริญหัวหน้าชมรมฟุตบอลว่าแสดงได้สมจริงมาก หัวหน้าชมรมฟุตบอลเลยได้เปิดประตูก้าวเข้าสู่การเป็นนักแสดงเต็มตัว "ผมมีวันนี้ได้ก็เพราะอาหารฝีมือคุณคิโชวอินในวันนั้นครับ" เข้าพล็อตมโนของเรย์กะในแปลล่าสุดไปเลย 5555555555555
ขอเสนอ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
นับวันชื่อมู้ยิ่งพีค ยิ่งยาวขึ้นเรื่อยๆ
555555555555555555
>>805
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
>>810
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับมาของผู้ยิ่งใหญ่ในตำนาน เป็นผลมาจากการบูชายัญผู้พิทักษ์เสาคานทั้ง 12
>>815
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<
>>819
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
>>821
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
>>825
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับบุฟเฟ่ต์เมนูแห่งรักฟรุ้งฟริ้ง ♡♡ สูตรลับเฉพาะของท่านเรย์กะ! [ปิ่นโตปริศนาชั้นที่ 12]
>>833
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
>>842
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
>>848
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
ไม่ครบยังไงเพิ่มเติมได้เลย ยังไม่ได้นับผลโหวตนะ
ปิดโหวตเม้นท์ที่เท่าไหร่
ปกติก็ 900 นะ
กูว่าเลื่อนปิดโหวตไปสัก 920 ดีกว่านะ รู้สึกรอบนี้เริ่มนับช้า ใกล้จะ900 ละ
มันยาวดี555555
พิมพ์ตก นอกจากชัดเจนแล้ว ความหมายก็เป็นมงคลดีด้วย
ขอkyหน่อยนะ
มีใครเคยดูเมะเรื่อง wakako zake มั้ย นี่มันท่านเรย์กะเวอร์ชั่นทำงานแล้วชัดๆ ไม่เหมือนแค่ตรงที่รู้จักจับคู่อาหารกินอย่างถูกต้องเท่านั้น(แต่เรย์กะตอนโตแล้วอาจจะกินแบบคนปกติก็ได้นะ) กับชอบกินเหล้า(แค่ตอนโตเรย์กะอาจจะชอบก็ได้นะ เครียดกินเหล้าไรงี้ ตอนนี้เครียดแล้วกินขนมไปก่อน5555)
นอกนั้นโคตรตรง อายุ26แต่ยังโสด ชอบกิน อ้วน(อุ๊ย!)
โหวต 821 +1
ชอบ ไม่รู้ทำไมถูกชะตา
ครุคริครุคริ...หัวเราะแบบแท็กเลิฟ
วันนี้มีใครใจดีแจกกาวมั้ย
กระทู้เหมือนจะไหลแต่ก็กระตุกๆแฮะ นึกว่าวันนี้จะครบ 1000 แล้วซะอีก
ขึ้นต้นหัวกระทู้เอาแบบนี้เป็นไง
สนธิสัญญา
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
แบบนี้พอได้มั้ย
กูเข็ดแล้วกับการตั้งชื่อแก้เคล็ด ไม่เอาแล้ว พวกมึงห้ามทำอีกนะ
กูกลับมานึกว่ามู้จะเต็มแล้ว (•_• )
กระทู้ไม่ขยับเลยเหรอ อยากย้ายออกจากห้องคานต้องสาปนี่แล้ว
ก็มันไม่มีอะไรจะคุยเลย.....
นี่ก็เข้ามาเพราะนึกว่าจะขึ้นมู้ใหม่แล้วเป็นครั้งที่ 2 เมื่อคืนก็นึกว่าจะเต็มแล้วซะอีก เข้าภาวะชะงักงัน
ครบ 920 ล้าววว เรามารีบดันๆให้จบมู้นี้กันเถิด555555
งั้นหาเรื่องคุยจุ๊งจิ๊งไปเรื่อยๆ ไดโซะมีเซ็ทคิททำตุ๊กตานีดเดิลเฟลต์แบบท่านเรย์กะอยู่ด้วยว่ะ 60 บาท เผื่อมีโม่งคนไหนอยากเข้าถึงความเป็นท่านเรย์กะ
ม้วนผมหลอด ทำงานฝีมือแทะเซมเบ้ไปสวยๆ
http://www.daisoeshop.com/index.php?lay=show&ac=cat_show_pro_detail&cid=57104&pid=943387
งั้นกูเปิดประเด็นเอง เป็นเรื่องที่สงสัยมานาน แล้วไปอ่านจาก animesuki ที่ฝรั่งคุยยิ่งสงสัยเพิ่ม คือความสูงเรย์กะะะะ เห็นมีบ่นเรื่องหยุดเติบโตตั้งแต่ซักม.ต้นแต่จำไม่ได้นะว่าม.ไหน กูก็อ่านไปไม่รู้สึกแปลกเพราะผู้หญิงซัก 15-16 หลายคนก็หยุดสูงละ ทีนี้ถ้านางหยุดก่อนหน้านั้นนี่....
และต่อจากนี้มีข้อมูลสปอยล์เนื้อหา มึงเลือกอ่านกันเอาเองนะว่าอยากอ่านมั้ย แต่กูพูดถึงแค่ประเด็นความสูงอย่างเดียวเลยถ้าเผื่อใครกลัวจะมีเนื้อเรื่องมาด้วย
.
.
.
.
.
.
.
แล้วไปอ่านฝรั่งคุยถึงระยะห่างความสูงของเรย์กะกับคาบุรากิที่ 8-9 นิ้วนี่ก็ร้องเชี่ยยย เตี้ยชิบ!! แต่คิดอีกทีมันอาจจะมีแง่ที่คาบุมันสูงปรี๊ดด้วยรึป่าวหว่า จำได้ว่าตอนท่านพ่อหล่อคูลออกก็มาแนวสูงยาวเข่าดี ของเรย์กะก็มีแต่เล่าความสูงเทียบคาบุซะด้วยอะ คือกูอ่านสปอยล์ดิบแต่ออกใหม่แล้วเพิ่งตามไม่นานคือเจอแค่ว่าห่างกันซัก 20 เซน ซึ่งอ่านฝรั่งคุยแล้วเห็นด้วยว่ายังมีโอกาสที่เรย์กะเข้าข้างตัวเอง คือที่จริง 20 อัพๆ - 20 กว่าๆ - 20 ปลายๆ อะไรก็ยังเป็นไปได้ ซึ่งเอาไม้บรรทัดมาวัดทาบจากหัวกูเองลงไปซัก 20-25 เซนนี่แม่งงงง ตกใจเลยนะ ไม่ใช่ว่าทุกคนยืนอะไรกันแล้วน้องหลอดโคโรเน่กลายเป็นหล่มแผ่นดินทรุดอยู่คนเดียวใช่มั้ย..... มีฝรั่งพูดถึงว่าเคยเทียบความสูงตอนนั่งกันด้วยอะไรซักอย่าง ซึ่งอันนี้กูไม่รู้อะไม่เคยอ่านเจอ น่าจะตอนที่ยังแปลไทยไม่ถึงมั้ง แต่เหมือนก็แนวว่าเฮ้ยต่างมากเหมือนกัน
.
.
.
.
(จบสปอยล์)
แต่มันแอบตอกย้ำ กูเริ่มคิดแล้วเนี่ยว่าเรย์กะเตี้ยป่ะวะะะะ เพราะแบบเด็กไม่ค่อยออกกำลังไม่เล่นกีฬา ความเสี่ยงตัวไม่ยืดสูงมากกก นี่นางก็ป้อแป้กับการใช้แรงทุกประการ แถมโภชนาการที่ควรดีงามก็ไปโดนขนมถุงเบียดบังด้วยอีกแรง
เวลาคนวาดแฟนอาร์ตก็ยังชอบวาดนางเตี้ยอีกตะหาก อย่างน้อยมีแบบอยู่กับคิคุโนะ เซริกะ คือเอ๊ะ เจ้าแม่อะไรเนี่ยตัวเตี้ยสุดเลยยยย ม่ายยยยย กูสงสาร นอกจากออกตัวแบนๆตามที่โมริยามะเคยมาคุยเรื่องนายบ้าหมา แบนไม่พอยังเตี้ยอีกตะหาก นี่แทบสลับบทไปเป็นสาวซึนแบบริรินะได้แล้วนะ คุณสมบัติอื่นชักครบ
>>924 กูว่าคาบุน่าจะตัวสูงเปรตแบบนักกีฬามากกว่านะ ถ้าตีซะว่าคาบุสูงซัก 180 เรย์กะสูง 160 ก็ไม่น่าเกลียดอะไร ยังไงเจ้าแม่ก็เป็นที่ชื่นชมบูชาของสาวๆ ทั้งโรงเรียน ดูภายนอกแบบปิดพุงนางก็น่าจะดูเพอร์เฟคต์อยู่นะ
>>925 มีหลายลายนะมึง เท่าที่ดู มีเพนกวิน มีหมา น้องเป็ด ไรงี้ แต่ดูวิธีทำแล้วไม่แปลกใจเลยว่ะว่าทำไมมินามิคุงถึงคิดว่าจิ้มๆ เป็นตุ๊กตาวูดูไปได้
>>926 แต่ถ้าประมาณ 20 เซน ที่เรย์กะบอกนี่ขึ้นไปถึงได้ซัก 25 จะกลายเป็น 180 กับ 155.... เอื้อออออ ไม่ๆๆ ที่จริงคาบุอาจจะ 185 เรย์กะ 160 ก็ได้มั้ง สูงแบบมาตรฐานคนญี่ปุ่น กูขอปลอบตัวเองนิดนึงว่านางน่าจะแตะ 160 แหละ ต่อให้ 160 เป๊ะเป็นเลขถ้วนๆเลยก็ยังดี เพราะมีความรู้สึกว่าคนญี่ปุ่นสูงกว่าคนไทยเหมือนกันนะ 160 ในไทยคือโอเคเป็นแนวกลางๆ แต่ญี่ปุ่นนี่กูไม่ชัวร์ว่า 160 คือยังมาตรฐานหรือค่อนไปทางเตี้ยละ
>>924 เรย์กะก็คงสูงตามมาตรฐานสาวเอเชียนั้นล่ะ ซัก 160 เซ็น กูก็หยุดสูงตอนม.ต้นเหมือนกัน มันก็คงไม่ได้เตี้ยมากมายขนาดนั้นหรอก ไม่งั้นคงมีคนบอกว่านางตัวเล็กหรือเตี้ยแล้ว เท่าที่บรรยายจากมุมมองคนอื่นก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้ เพราะงั้นกูคิดว่านางคงสูงพอๆกับสาวๆคนอื่นในโรงเรียนนั่นล่ะ
>>929 มันมีตอนที่เรย์กะขี่หลังโนโนเสะ(น่าจะใช่นะถ้าจำชื่อไม่ผิด) ตอนไปค่ายกันอะ ตอนที่ขี่หลังได้นี่กูก็ชักเอ๊ะเหมือนกันนะ เพราะเคยแบกเพื่อนผู้หญิงอะ ถ้าตัวใกล้ๆกันมันไม่ไหวว่ะ แบบต่อให้ผอมแต่สูงไล่เลี่ยก็ยากละ นี่แบบแบกขึ้นเขาได้ อะโหวววมาก ชักคิดว่าตัวเล็กๆก็ตอนนั้นแหละ
ก็คงแบบค่ามาตรฐานแหละ ถ้าสูงมากตอนเต้นรำกะยูกิโนะคงดูไม่จืด...
>>928 ต่อให้เตี้ยจริง(โดนพัดตบ) กูว่ายังโอเคนะ เพราะญี่ปุ่นนี่กูคิดว่าชอบผู้หญิงตัวเล็กๆกันป่ะจากที่ดู คือฝรั่งจะแบบเฮ้ยเตี้ยยย อันนี้ไม่แปลกอะยิ่งวัดจากความสูงพวกเค้า ส่วนในไทยเองก็มีทั้งชอบสูงๆกับชอบเตี้ย ซึ่งกูเดาเอาว่ามึงเป็นผู้หญิงนะเลยแบบเฮ้ยทำไมเตี้ย อยากให้สูงๆ 5555 แต่ถ้าผู้ชายกูว่าน่าจะชอบสาวไซส์เล็กหน่อยมั้ง ดูน่าทะนุถนอมดีอะไรประมาณนั้นแหละ 55
ตอบแยกเม้นเต็มที่ กูอยากให้มู้เต็มเร็วๆน่ะ 555555
เป็นตอนที่ 61 แค่เชียร์นะ ไม่มีขี่หลังหรือประคอง
http://www.nekopost.net/novel/3015/61
มู้จงเต็ม!
เออ เสริมหน่อย กูว่าพวกมึงบางคนก็อย่าไปยัดเยียดความตัวเล็กบอบบางให้นางนักเลย จากที่อ่านๆกันมาก็รู้ว่านางน่ะถึกชิบหาย แถมหนักขนาดนั้นใครจะแบกไหว //โดนต่อย
นอกจากอิชิโนะคุระก็ไม่มีใครชมนางซักคนว่าบอบบางจะปลิวลม กูว่าก็คงขนาดตัวปกติ ไซส์ปกติสาวเอเชียนั่นล่ะ ไม่งั้นมุมมองคนอื่นก็ต้องบรรยายในลักษณะคล้ายๆแม่เอ็นโจที่ออกมาทีไรก็บอกว่าเป็นคนสวยบอบบางแล้ว
>>943 นางก็บอกบางจริงๆนะถ้าดูจากการใช้แรง แบบปีนเขาทุกคนขึ้นได้มีนางที่กระหืดกระหอบตลอดกาล จริงๆคงมีคนอื่นอีกแหละแต่ขึ้นรถไปกันหมดละ ถึงงั้นนางก็ยังมองว่าบอบบางได้อยู่ดีนะเว่ย
ส่วนแม่เอ็นโจคงลักษณะบอบบางแบบตัวอ้อนแอ้น หน้าตาท่าทางอะไรด้วยป่าว แบบดูหวาน ดูผู้ญิ๊งงงผู้หญิง แบบทรงผมหวาน หน้าตานุ่มนวล ผิวขาวตัวเล็กใส่ชุดดูหวาน อันนั้นอะคือสวยบอบบางสำหรับกู
ส่วนเรย์กะนี่บางทีนิยามจริงๆอาจจะเป็น อ้วน เตี้ย และบอบบางอ่อนแอ ก็ได้นะ 55555 /แอ่ก โดนโบตั๋นแดงปักคอหอย
สรุปแต้ม เริ่มนับตั้งแต่ >>852 เป็นต้นไป
(>>805) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองทัพเรือหลักเรือรองแล่นทยานเหนือน่านน้ำทั้ง 12
= / [1แต้ม]
(>>815) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงชั้นที่ 12 ของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง<3
= // [2แต้ม]
(>>819) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพุงย้วยของเจ้าแม่ รอก่อนนะหนุ่มสาวทั้งหลาย พี่สาวจะใช้เสน่ห์ปลายจวักมัดใจพวกเธอเอง[พุงชั้นที่12]
= / [1แต้ม]
(>>821) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
= ////////////////// [18แต้ม]
(>>833) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการกลับของกองเรืออวยที่เกือบแตกพร้อมการสะสมนักษัตร ทั้ง 12!
= / [1แต้ม]
(>>842) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : สงครามของสองจอมมาร การหลบหนีของจักรพรรดิ รัชทายาทชิงบังลังค์ การหายตัวไปคาสโนว่า การปักธงของสาวชาวบ้าน การปะทะกันของหัวหน้าห้องกับหัวหน้าชมรมฟุตบอล เทวดาน้อยกางโล่ห์เพื่อโต้กลับเสน่ห์ปลายจวักที่ 12
= ///////// [10แต้ม]
(>>848) ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน (ภาคต่อ) การกลับมาของผู้กล้าที่หายไปในห้องที่แล้ว กับแผนการล้มคานด้วยอาหารเป็นพิษ [เรียนทำอาหารไปพร้อมกับผู้กล้าหน้าใหม่ไฟแรงคนที่12] (^_<)−☆
=/ [1แต้ม]
สำหรับกระทู้หน้า
-----------------
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง[แท็กที่ 12]
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております!
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ノシ *:・゚✧*:・゚✧
>>>/webnovel/3786/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน
2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!
3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็นมงคล (หรือถ้อยความที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด
.
♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing
How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing
รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ
อีกแค่ห้าสิบกว่าจะปิดมู้ละ
>>936 เห็นด้วยย คนญี่ปุ่นชอบผญเตี้ยๆก็เยอะนะ
กูสูง 155 (แต่กุผอมนะ น้ำหนักไม่ถึง40) ตอนไปแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่นโดนจีบจนสับรางแทบไม่ทัน แถมแต่ละคนที่มาจีบ 180 ขึ้นทั้งนั้นจ้า(แฟนกูสูง 185 ห่างกัน 30 เซนอ่ะ กูก็สูงประมาณอกแฟน ชิวๆไป อย่าคิดมากเรื่องความสูงเว้ย ตัวเล็กน่ารักจะตาย555555)
แต่กูสงสัย ฝรั่งคุยกันนี่หมายถึงแถบตะวันตกใช่ป่ะ
>>949 หมายถึงกูก็ไม่รู้ว่าแถบไหน แต่เป็นบอร์ดที่คุยกันด้วยภาษาอังกฤษ และจากบริบทกับเวลาคุยกันมีหลุดอ้างอิงนั่นนี่ในชีวิตจริงออกมา กูเจอคนที่เป็นอเมริกัน คนสิงคโปร์ ออสเตรเลีย กับเหมือนทางยุโรปที่อยู่ในนั้นอะ คิดว่ามีอังกฤษด้วย สิงคโปร์นี่มีฝรั่งที่ไปทำงานสิงคโปร์กับคนสิงคโปร์จริงๆ ซึ่งอย่างหลังนี่อาจจะจีนหรือแขกก็ได้มั้ง แบบในนั้นก็หลากหลายอยู่ แต่คุยกันภาษาอังกฤษและมีตะวันตกอยู่(กูดูจากความเคยชินเวลาแสดงความเห็นหรือพูดถึงอะไร มุมมองเค้า รวมถึงการใช้หน่วยวัดด้วย) กูเลยเรียกรวมว่าบอร์ดฝรั่งไรงี้
>>945 บอบบางในที่นี้หมายถึงรูปร่างน่ะ ไม่ได้หมายถึงเรี่ยวแรง อย่างเรย์กะก็ดูไม่มีใครทักนะว่ารูปร่างบอบบาง แถมริรินะยังพูดถึงเรื่องพุงบ่อยๆ...
แม่เอ็นโจ สวยบอบบาง สวยเปราะบาง กูก็มโนแนวสาวที่ผอมบางหุ่นสลิมร่างอ้อนแอ้น ดูหวานอมโศกชวนให้รู้สึกปกป้องทนุถนอมอะไรแบบนั้นน่ะ
เห็นด้วยกับ >>928 คือไม่น่าจะเตี้ยขนาดนั้น เพราะผู้หญิงจะหยุดสูงช่วงมีประจำเดือนครั้งแรก ห่างกัน 20 cm ตีไว้ก่อนเลยว่าคาบุสูง 180++ แน่ๆ
ส่วนเรื่องป้อแป้กับไซด์ตัวมันคนละเรื่อง มันเป็นเรื่องความทนทานของร่างกาย คือท่านเรย์กะอยู่แนวสโลไลฟ์ คือ กิน นอน (โดนพัดตบ) ออกกำลังกายนี่เริ่มมาฝึกทีหลัง ดูจากตอนวิ่งใหม่ๆที่วิ่งไปนิดหน่อยก็จะเป็นจะตาย แต่ดูจากล่าสุดนางน่าจะปีนเขาชิวขึ้นเยอะล่ะนะ โดยรวมๆนางไม่น่าอ้วนหรอก แค่เริ่มมีพุงแล้วกังวลสไตล์สาวๆ....ก็ 5 เดือนอ่ะนะ(โดนดอกโบตั๋นปักคอ)
//พวกนายทำไมคุยเรื่องเน้ พิมพ์ไปรู้สึกเหมือนถูกฆ่าไปแล้วสองรอบ ฮา
>>951 แต่บอบบางมั้ยกับเตี้ยมั้ยก็ยังเป็นคนละประเด็นนะมึง แบบเป็นมิติความหนาร่างกับความสูงงี้ สูงก็บอบบางอ้อนแอ้นได้ คนเตี้ยก็บอกบางอ้อนแอ้นได้ เป็นเรื่องอัตราส่วนระหว่างขนาดตัว ความหนาพุง กับความยาว(ความสูง)ของร่างอะไรแบบนั้น กูเลยแบบจะมีคนบรรยายถึงว่าบอบบางหรือไม่ ก็ไม่ใช่ว่าระบุได้ว่าสูงหรือเตี้ยอะ แต่ก็คงสูงตามปกติแหละกูเดา
ไม่ปกติเดียวคงเรื่องพุง 55555 ยิ่งแบบคนที่อ้วนเหมือนท้องคือมาแต่พุงอะในสายตากู แบบแขนขาหน้าตา ร่างกายส่วนอื่นไม่ได้ดูฉุไปด้วย แต่พุงล้ำนำหน้ามาเต็มที่ถึงจะดูเหมือนคนท้อง แสดงว่าพุงนางนี่เด่นนำหน้าจริง
ยิ่งอ่านความเห็นก็ยิ่งสงสารนาง จบสุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องพุง 55555
>>949 อ่านของมึงแล้วกูแอบเปิดโลกนิดนึง แสดงว่า target group ผู้ชายญี่ปุ่นนี่คือสาวที่มีความสูงห่างกันมากๆหน่อยหรอเนี่ย มีความแบบอยากดูแมนๆไรงี้ป่ะวะ รู้สึกแข็งแกร่งเว่อๆขึ้นทันทีพอแฟนตัวกระปิ๋วเดียวอะไรแบบนั้น ทำเอากูสงสัยไปเสิร์ชหาดู จากนั้นรู้สึกจินตนาการกูพุ่งทะยานนนนน~~~
http://imgur.com/uT1gE5d
http://imgur.com/MJSYtOy
http://imgur.com/FaRmtgW
>>953 พุงนางเด่นขนาดนั้นจริงดิ ตอนนี้กูยังหลอกตัวเองว่านางคิดไปเอง5555555
เอาตรงๆ เกิดมากูยังไม่เคยเห็นผญที่แขนขาเล็ก แต่มีพุงเลย เคยเห็นแต่ผู้หญิงอวบๆ แขนนิ่มๆ ขาใหญ่หน่อย แล้วมีพุงด้วยไรงี้อ่ะ แต่กูไม่อยากมโนภาพเรย์กะเป็นแบบนั้นนนน โคตรผิดคาแรกเตอร์นางเอกนิยายเลย555555
>>956 ส่วนใหญ่เจอแบบนั้นกับคนท้องอะ กูเคยอ่านทู้ในพันทิปเรื่องลุกผิด แบบจะลุกให้คนท้องนั่งปรากฎว่าที่จริงเค้าแค่อ้วน แล้วโดนมองด้วยสายตาเยือกแข็งใส่นิดนึง 555 ก็มีคนมาตั้งทู้ถามว่าสังเกตยังไงดี ก็มีเรื่องแบบไม่ได้ดูอ้วนทั้งตัว แค่ป่องมาเฉพาะท้อง กับแบบเสื้อผ้าหลวมๆ รองเท้าส้นแบนออกราบๆหน่อยกันล้มอะไรแบบนั้น พอกูอ่านเรื่องเรย์กะ 5 เดือนนี่โคตรนึกถึงทู้นั้นเลย 5555
หาไปหามากูไปเจออันนี้อีกอัน ร้องเชี่ยหนักมาก 555555 อย่างฮา
>>961 ก่อนมึงจินตนาการถึงคาบุหรือเอ็นโจ กูว่าอันข้างบนยังมีโอกาสเกิดมากกว่าอีกนะ ถถถถ เห็นบางทีนางก็ชอบแอบที่บ้านไปไหนมาไหน ก็ต้องขึ้นรถไฟด้วยอีก
ky อ่านย้อนไปตอน 116 ใหม่แบบติดฟิลเตอร์
ตอนเห็นวาคาบะกะเอ็นโจคุยกันสนุกสนาน เรย์กะดูตกใจนะว่า สนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่!? เผลอตัวจ้องมากไปอีกต่างหาก //v\\
ทำไมมู้นึ้ไหลช้าขนาดนี้...
>>969 อีเวนท์แบบนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับกูในรถใต้ดินเหมือนกันว่ะ แต่กูไม่ได้นั่งนะ ยืนพิงที่กั้นใสๆตรงที่นั่งประตูรถฝั่งที่มันไม่เปิด แล้วสาวออฟฟิศข้างๆเหมือนจะเสียหลักมั้งเลยรีบเกาะราวเอามือยันผนังไว้ กลายเป็นเขาทำคาเบะด้งใส่กู คนก็หันมามองกันอยู่นะ 5555555555555555555
แต่ก่อนเพื่อนกูจะหาชุดไปงานพรอมอะ กูมีอยู่ละ แต่เพื่อนกูก็ไปหาซื้อที่ห้างไรงี้ สรุปคนขายถามเพื่อนกูว่ากี่เดือนแล้วคะ ละเพื่อนกูก็งงๆใช่ปะ เดือนไรวะ ละเขาก็ย้ำต่อ ท้องกี่เดือนแล้วคะ เพื่อนกูเหวอเลย 55555555555555555
คือกูคิดว่าอีเรื่องแบบนี้ส่วนใหญ่เป็นแก๊กอะ ใครจะมาเข้าใจผิดวะเรื่องแบบนี้ คือดูก็รู้แล้วม้าง พอกูเจอแบบนี้ไปก็ค้นพบแล้วว่ามันเกิดขึ้นได้ ระวังอย่าใส่ชุดคลุมพุงนะพวกมึง /ปาดน้ำตา
ไม่มีไรทำ... (คิดฟิคก็ไม่ออก ถถ)
[[ รวมสถานที่เดินทางไกล+ทัศนศึกษาของซุยรัน ]]
• ประถมชั้นปีที่ 5 (Ch.27 ทัศนศึกษาฟาร์มปศุสัตว์ ไม่ระบุสถานที่)
____________
• ประถมชั้นปีที่ 6 (Ch.38-39 ทัศนศึกษาที่เกียวโต และนารา)
- หอยุเมะโดโนะ (วิหารแห่งฝัน)
หอทรง 8 เหลี่ยม ในวัดโฮริวจิ จังหวัดนารา เป็นที่เชื่อกันว่าเจ้าชายโชโตกุพำนักอยู่ในหอนี้เพื่อศึกษาพระไตรปิฎก หอที่เห็นปัจจุบันสร้างขึ้นในปี 739 และได้รับการบูรณะในศตวรรษที่ 9 หอยูเมะโดโนะนี้เป็นที่ประดิษฐานพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ซึ่งจะเปิดให้นมัสการเพียงปีละหนึ่งครั้ง
http://imgur.com/I4ALP4e
- สวนกวางนารา
สวนกวางนารา(Nara Park) เป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ในเมืองนารา ภายในสวนเป็นที่อยู่ของกวางจำนวนมาก เมืองนารานั้นมีกวางเกือบ 1,200 ตัว ซึ่งทำให้กลายเป็นอนุสาวรีย์ทางธรรมชาติแห่งชาติประจำเมืองนารา กวางนาราถือว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่สมัยโบราณ
http://imgur.com/7GpmjLF
- ศาลเจ้าคาสุกะ
เป็นศาลเจ้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากของเมืองนารา ถูกสร้างขึ้นในยุคสมัยเดียวนารายังเป็นเมืองหลวงของญี่ปุ่น สร้างขึ้นให้กับเทพเจ้าผู้ปกป้องเมือง ศาลเจ้าแห่งนี้มีชื่อเสียงในเรื่องการช่วยขจัดสิ่งชั่วร้าย เปิดรับโชคลาภ และช่วยคุ้มครองให้เดินทางปลอดภัย
http://imgur.com/qKpPS0h
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 1 (Ch.44 เดินทางไกลปีนเขา ไม่ระบุสถานที่)
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 2 (Ch.58 เดินทางไกล)
- วัดตัดสัมพันธ์ ที่มีชื่อเสียงเรื่องไฮกุของมัตสึโอะ บะโช (ปรมาจารย์ด้านกวีไฮกุ)
//หาข้อมูลไม่ได้//
- บึงน้ำห้าสี (ทะเลสาปโกชิคินุมะ Goshikinuma) จังหวัดฟุคุชิมะ
ทะเลสาบ Goshikinuma (โกชิคินุมะ)ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติ Bandai-Asahi บริเวณนี้มีทั้งทะเลสาบ บึงน้อยใหญ่ ร่วมทั้งบ่อน้ำพุร้อนหลายแห่ง ที่เกิดการจากระเบิดของภูเขาไฟ Bandai ในอดีต และแร่ธาตุต่างๆในดิน ทำให้สีของน้ำที่สะท้อนกับแสงแดดดูมีหลากหลายสีสัน
http://imgur.com/dWEMlpL , http://imgur.com/OT8sMsu
____________
• มัธยมชั้นปีที่ 3 (Ch.69 ทัศนศึกษาที่ลอสแองเจลิส)
- TCL Chinese Theater
โรงภาพยนตร์ชื่อดังระดับโลกตั้งอยู่บน Hollywood Boulevard บริเวณพื้นที่ด้านหน้าของสถานที่นี้จะมีรอยประทับมือและเท้าของดาราและเซเล็ปประดับพื้นเป็นจุดเด่น
http://imgur.com/ijBlQyT , http://imgur.com/mwQiUN4
- Rodio Drive
สำหรับการช้อปปิ้งระดับหรูหราแบบดารา Hollywood เป็นย่านที่มีคนดังชอบมาเดินกัน เพราะมีสินค้า Brandname มากมาย ให้เลือกซื้อ
http://imgur.com/dbvsIju
- สวนสนุกไม่ได้บอกชื่อ
//Universal Studios Hollywood?
______________
• มัธยมชั้นปีที่ 4 (Ch.79 เดินทางไกลคามาคุระ)
- ศาลเจ้าเซนิอาไร เบ็นไซ (Zeniarai Benten) [อันนี้เรย์กะแค่คิดว่าอยากไป]
เป็นหนึ่งศาลเจ้าที่ผู้คนมักเดินทางมากราบไหว้ มีความศักดิ์สิทธิ์ในเรื่องโชคลาภและเงินทอง โดยมีความเชื่อว่าหากได้นำเงินมาล้างกับน้ำศักดิ์สิทธิ์ของวัดแล้วนำเงิน (เหรียญหรือธนบัตร) ไปใช้ให้หมดแล้วเงินนั้นจะนำโชคให้เรามีเงินเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
http://imgur.com/JKwZdzT
______________
• มัธยมชั้นปีที่ 5 (Ch.116 เดินทางไกลนิกโก้)
- น้ำตกเคกอน
น้ำตกที่สูงที่สุดแห่งหนึ่งของญี่ปุ่น มีความสูงถึง97เมตร ที่นี่มีความสำคัญทั้งในทางท่องเที่ยวและเชิงประวัติศาสตร์ ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งใน "แปดทิวทัศน์" ที่แสดงถึงความเป็นประเทศญี่ปุ่นและวัฒนธรรมในยุคโชวะที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง รวมทั้งได้รับการกล่าวว่าเป็นน้ำตกที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมืองนิกโก
ในปี 1903 มิซาโอะ ฟูจิมุระ นักเรียนชายญี่ปุ่นอายุ 16ปี ที่หลงรักผู้หญิงคนหนึ่ง แต่โดนเธอปฏิเสธและไปแต่งงานกับคนอื่น เขาคลุ้มคลั่งและตัดสินใจมาที่น้ำตกเคกอน เขียนจารึกสลักเป็นบทกลอนลาตายบนลำต้นของต้นไม้ที่นั่น ก่อนจะกระโดดลงน้ำตกฆ่าตัวตาย
กลอนลาตายของมิซาโอะ ฟูจิมูระ แบบแปลอังกฤษ > http://poeticfool.com/2011/11/23/misao-fujimuras-farewell-poem/
http://imgur.com/tro1hH2
______________
** แถม **
สถานที่เยียวยาใจของคาบุรากิ
- น้ำตกเคกอน (ว่าไปแล้วข้างต้น)
- หน้าผาโทจินโบ
เป็นหน้าผายื่นออกไปในทะเลญี่ปุ่นตั้งอยู่ในเมืองสะกะอิจังหวัดฟุกุอิ
หน้าผาหินบะซอลต์ซึ่งมีแนวแตกเป็นเสาทรงเหลี่ยมๆสวยงาม และได้รับการยกย่องให้เป็นอนุสรณ์สถานอันมีค่าของชาติ เป็นหนึ่งในจุดฆ่าตัวตายยอดนิยมของวัยรุ่นญี่ปุ่น
http://imgur.com/SFFPV9z
- ป่าจูไค (หรือป่าอาโคคิกาฮาระ)
เป็นป่าขนาดใหญ่มีพื้นที่ราว 35 ตารางกิโลเมตร อยู่บริเวณตีนภูเขาไฟฟูจิ เคยเป็นสถานที่ฆ่าตัวตายติดอันดับ 2 ของโลก ปัจจุบันนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวซึ่งเคยใช้จัดกิจกรรมกลางแจ้ง เช่น ตั้งแคมป์ หรือแข่งกีฬาหลายครั้ง
http://imgur.com/jIZjfTX
ว่าแต่ฟิคคู่หูทะลุมิติมาต่อยังวะ
พวกมึง ตั้งมู้ใหม่กันยาง ถ้ายังอย่าลืมนะ
https://fanboi.ch/webnovel/3805/
กล่าวอำลาคานต้องสาปนี้กันเลยคร่ะ
ขอให้กระทู้หน้าซาบซ่านหวานแหววเหมือนปูด้วยกลีบดอกอุราระ~
กระทู้หน้า กูจะลงฟิคให้อ่านนะจ๊ะ ไม่รู้ใครจะรออ่านมั้ย แต่กูจะลงซะอย่างแจ้
กูอารมณ์ดี บรรยากาศดี อากาศดี(เพราะกูอยู่ในห้องแอร์ ถถถถถถถถ) เหมาะแก่การลงฟิคเป็นที่สุด อุฮิฮิฮิ
จะปิดมู้นี้ด้วยอะไรดีอ่ะ
โค่นล้มฮิตช์ค็อก!!
Hail Reika !!!
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.