เมื่อคืนกูหนีไปเขียนมโนเอ็นโจมาจนเกือบเสร็จ เข้ามาดูอีกทีมึงบอกเลิกแปลแล้ว ทีแรกกูนึกว่าฝันไปซะอีก แต่ตื่นมาเสือกเป็นเรื่องจริงงั้นเรอะ ;A;
ม่ายยยยยยยยยยยย มึงไปแล้วจะต่อยอดความกาวได้อย่างไร กลับม๊าาาาาาาาาาาา //กอดแข้งกอดขาโม่งแปลทั้งน้ำตา
ไม่รู้มึงจะกลับมาอ่านมั้ย แต่กูอยากบอกว่าขอบคุณมากนะ มึงเป็นโอเอซิสของกูในยามเช้าทุกครั้งที่มึงอัพนิยายเลย กูอ่านแปลไทยเพื่อเขียนฟิคกาวอยู่ตลอด กาวทุกเรื่องของกูก็เกิดเพราะแปลไทยหาใช่ดิบไม่ เพราะงั้นอย่าบอกว่าไม่จำเป็น ไม่สำคัญนะเว้ย จะกี่สิบกี่ร้อยสปอยก็ไม่สำคัญเท่าอ่านเต็มๆเองนะ ขนาดเรื่องยุยโกะที่รู้ล่วงหน้ากันมาตั้งนานนม แต่พออ่านแปลก็ยังกรีดร้องโหยหวน เหมือนถูกกระชากลงหลุมกันเป็นแถบๆ
จริงๆกูไม่อยากให้มึงไปนะ อยากรั้ง อยากให้อยู่กันไปเรื่อยๆ มึงคือขุมกำลังสำคัญ แต่ถ้ามึงไม่โอเคกูก็เข้าใจ คนเราก็มีภาระหน้าที่กันทั้งนั้น แค่มึงสละเวลาส่วนตัวของมึงมาแปลกูก็ซาบซึ้งมากแล้ว มึงเหนื่อย มึงไปพักเต๊อะ
ถ้าไม่สบายใจเรื่อง Lc ลองหลังไมค์หาอ.ฮิโยโกะแกหน่อยมั้ย แบบนิยายเรื่องอื่นๆที่แปลตามเน็ตเขาหลังไมค์ไปขอแปลจากคนแปลโดยตรง กูก็ไม่รู้ว่าคนแปล eng ได้ไปขอรึเปล่าอ่ะ กูไม่รู้ภาษาญี่ปุ่น ไม่สามารถดำน้ำอ่านดิบหรือให้ความช่วยเหลือด้านนี้ได้ แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกเลยนะ กูยินดีและเต็มใจ