>>201 ฮืออออออออออออออ รู้สึกช็อก พูดอะไรไม่ออกเลย... เราไม่รู้จะพูดยังไงดี ไม่เคยรู้สึกโหวงเหวงขนาดนี้มาก่อน แงงงงงง แต่ก็ขอบคุณโม่งแปลมากๆเลยนะที่แปลสม่ำเสมอมาโดยตลอด มาไกลกว่าอิ๊งหลายเท่า ทุกวันที่ได้เห็นตอนใหม่ออกทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นมีความสุข ทำให้เรารู้จักท่านเรย์กะ ได้พูดคุย แลกเปลี่ยนกันมากมายจนถึงวันนี้ ได้เชียร์ ได้ฟิน ได้มาช่วยกันวิเคราะห์ เห็นไอเดียแปลกใหม่ของเหล่าโม่ง แม้แต่เราที่วางมือจากการแต่งฟิคไปนานมากๆ ก็กลับมาแต่งเรื่องนี้ด้วยความเมากาว รู้สึกสนุกและมีประสบการณ์ดีๆจากที่นี่
เราอ่านญี่ปุ่นไม่ออกเลยอ่ะ... แงงงงงงง ถ้างมดิบเอง ต้องพึ่งกูเกิ้ลซึ่งก็คงไม่สามารถเก็บรายละเอียดได้หมด แถมอาจจะแปลผิดด้วย... ท่านเรย์กะยิ่งมีศัพท์เกี่ยวกับอะไรแปลกๆมากมาย มีใครจะแปลต่อไหม... ถ้าเราไปเรียนญี่ปุ่นต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะอ่านนิยายออกน่ะ...
เราคนแต่งฟิคคู่หูทะลุมิติเองนะ กะจะแวบมาบอกว่าถึงเวลารับกรรมของเราแล้ว... การบ้านที่ดองไว้ตั้งแต่ก่อนสงกรานต์เรียงวันกำหนดส่งมารัวๆ คงไม่สามารถลงทุกวันได้อีกแล้ว อาจจะสามถึงห้าวันครั้ง (ถ้าเสร็จก่อนก็อาจจะลงก่อน) พอเห็นโม่งแปล เราก็พอเข้าใจว่าการแปลลงบ่อยๆแบบนี้น่าจะเป็นงานที่หนักทีเดียว... แต่ก็อดสะเทือนใจหน่อยๆไม่ได้... ถึงอย่างนั้นก็รู้สึกขอบคุณจริงๆที่ช่วยแปลมาให้โดยตลอด ขอบคุณมากๆเลยนะ สู้ๆกับชีวิตจริงนะโม่งแปล ถ้าเบื่อๆแวะมาคุย มาอ่านคอมเมนต์ได้นะ