ต่อจาก >>878-879 ฟิคคู่หูทะลุมิติ
ขอโทษที่มาช้านะคะ เผลอหลับคาคอม 5555 อาจมีคำผิดอยู่บ้างนะคะรอบนี้...
..............…….....
ฉันรู้สึกอยากเอาหัวโขกกำแพงจนสลบไปไม่รับรู้อะไรอีก มะ...เมื่อกี้เป็นวาคาบะจังจริงๆงั้นหรอคะ เมื่อคิดถึงสิ่งที่พูดไปก็อายจนไม่กล้านึกถึงมันอีกแล้ว...
ฉันเปลี่ยนความสนใจของตัวเองไปที่นายตัวสำรอง หมอนั่นในร่างวาคาบะจังทำหน้าช็อกนิ่งค้าง
อยู่ๆสลับร่างคงจะอึ้งน่าดูจริงๆล่ะนะคะ... ฉันที่ทะลุมิติมาก็ตะลึงช็อกโลกอยู่พักใหญ่เช่นกัน ทำไมเรื่องแฟนตาซีแปลกๆถึงเกิดขึ้นได้นะคะ แต่ว่านี่ก็เป็นเรื่องในมังงะก็คงไม่แปลกมั้งคะ...
แต่ส่วนใหญ่ในมังงะ คนที่สลับร่างกันมักเป็นพระเอกกับนางเอกนี่ คาบุรากิที่เป็นพระเอกเรื่องทำไมยังไม่เป็นไร หรือว่าตอนนี้เขาก็สลับร่างไปแล้ว...
ฉันเมลล์ไปถามคาบุรากิ “นักษัตรตัวไหนที่ฉันยังไม่ได้เก็บคะ” คาบุรากิตัวจริงต้องรู้แน่นอน
คาบุรากิตอบมาในเวลาไม่กี่วินาทีต่อมา ท่าทางยังไม่ได้สลับร่างจริงๆล่ะนะคะ ว่าแต่ตอนนี้นายไม่ได้เข้าเรียนแล้วหรอคะ มาส่งเมลล์อะไรในเวลาเรียน แต่จะว่าเขาก็ไม่ได้ ในเมื่อฉันก็กึ่งโดดมายืนตกใจตรงนี้เหมือนกัน
“โอเคไหมคะ” ฉันคุยกับรูปปั้นที่ยังช็อกไม่หาย เขาเริ่มได้สติมากขึ้น แต่ยังมึนๆอยู่ ฉันแนะนำว่าควรไปหาร่างของเขา เราเลยเดินไปที่ห้องของนายตัวสำรอง และเห็นร่างเขากำลังนั่งเรียนอยู่ในห้อง
“คิดว่าใช่ทาคามิจิไหม” นางตัวสำรองขมวดคิ้วถามฉัน
“น่าจะใช่เลยล่ะค่ะ...” ฉันยืนยันแบบไม่อยากนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องพยาบาล
เราตกลงกันว่าเลิกเรียนค่อยว่ากันค่ะ แยกย้ายกันไปเรียนก่อน วาคาบะจังยิ่งมีเป้าหมายไม่ขาดไม่สายนักเรียนดีเด่นแห่งปี นายตัวสำรองควรต้องรักษาภาพลักษณ์ที่ดีก่อนนะคะ
ฉันแลกเมลล์กับนายตัวสำรองไว้ ถึงแม้นั่นจะเป็นมือถือของวาคาบะจังก็เถอะค่ะ... เขาคงไม่ได้เจอเรื่องเหลือเชื่อวันเว้นวันแบบฉันมาก่อน เลยลากฉันเข้าร่วมเป็นที่ปรึกษาเฉพาะกิจในฐานะคนค้นพบความลับเขาล่ะมั้งคะ
ช่วงนี้นอกจากไม่มาเรียนหลายวันแล้ว ฉันยังโดดเรียนอีกนะคะ... หลังๆก็เรียนไม่รู้เรื่องเพราะมัวกังวลเรื่องนู้นเรื่องนี้ รู้สึกถึงความหายนะของคะแนนที่ใกล้เข้ามาจริงๆ แถมตอนนี้ฉันไม่เรียนพิเศษอีกแล้วด้วยค่ะ เพราะหนีออกจากบ้าน
ฉันตัดสินใจว่าบ่ายนี้คงจะตั้งใจเป็นพิเศษหน่อยล่ะค่ะ...
ตอนเรียนเสร็จฉันก็รีบจดเรื่องที่สงสัยเอาไว้ไปหาอ่านเพิ่มเติม จนกินเวลาไปนิดหน่อย พอรู้ตัวอีกทีก็เห็นนายตัวสำรองในร่างวาคาบะมายืนรออยู่หน้าห้อง
ทำไมนายไม่ไปหาวาคาบะเลยคะ มารอฉันพาไปทำไม...
ฉันเดินไปกับนายตัวสำรอง ถึงอย่างไรก็ตามมือถือฉันก็สั่นๆ พอหยิบขึ้นมาก็เห็นเมลล์จากคาบุรากิ บอกว่าเขาอาจจะไปช้าหน่อย เพราะต้องคุยงานกับอาจารย์ ฉันนึกขึ้นได้ว่านัดเขาไปร้านขนมหลังเรียนเสร็จนี่คะ
แต่จะให้ทิ้งเรื่องคอขาดบาดตายของนายตัวสำรองกับวาคาบะจังก็ยังไงๆอยู่ เลยตัดสินใจบอกไปว่าวันนี้อาจจะไปไม่ได้แล้ว ต่อไปให้ได้ก็คงสายเอามากล่ะนะคะ
คาบุรากิถามเหตุผล ตอนแรกฉันกะจะบอกว่ามีเรื่องคุยกับวาคาบะจัง แต่คาบุรากิเพิ่งอกหักมาจากวาคาบะจังนี่คะ... ฉันเลยบอกว่ามีเรื่องสำคัญคุยกับนายตัวสำรองแทน
“ฉันส่งเมลล์ให้ตัวเองแล้วน่ะ” นายตัวสำรองบอก “เรานัดเจอกันที่นี่แหละ”
ไม่นานร่างตัวสำรองก็โผล่ออกมา ดูเหมือนชะงักไปเหมือนเห็นฉันอยู่ที่นี่ด้วย นายตัวสำรองในร่างวาคาบะเลยอธิบายว่าฉันเป็นคนค้นพบว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา และเขาก็คิดว่าควรให้คนที่รู้เรื่องตกลงกันให้เรียบร้อย