ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิของท่านเรย์กะ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ภาคมโนครั้งที่10
Last posted
Total of 1000 posts
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิของท่านเรย์กะ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ภาคมโนครั้งที่10
จะให้วาคาบะคุงในร่างอาริมะหรืออาริมะในร่างวาคาบะจีบท่านเรย์กะ อย่างไหนก็ดีทั้งนั้นค่ะ ////-//////
วันนี้ 1 เมษา ตอนแรกก็กัจะเข้ามาอวยพรให้นางอยู่บนคานตลอดไป แต่แม่งกลัวๆ จะกลายเป็นจริงขึ้นมายังไงไม่รู้ว่ะ...
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกาวฟรุ้งฟริ้งสีชมพู เรย์กะจังโดคิ โดคิ ยกกำลัง 10
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : มหกรรมต่อ/อุด/แปะเรือ(กาว)ซุยรันแฟร์ สู้ต่อไป กัปตันเรย์กะ!
เชี่ย ชื่อมีความป่วยเรือ55555555
นอกเรื่องแป๊บ ชื่อหัวกระทู้เนี่ย กูอ่านผิดเป็นศาลเจ้าแม่เรย์กะประจำเลยว่ะ หรือว่าอาจจะเป็นลางว่าตอนจบท่านเรย์กะจะเป็นเจ้าแม่สิงคานก็เป็นได้-------
กุขอเสนอฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับขนคิ้วเจ้าแม่ที่หายไป ขนเส้นที่10 55555555555555
ทะลุมิติมาไหมมม
ต่อจาก >>878-879 ฟิคคู่หูทะลุมิติ
ขอโทษที่มาช้านะคะ เผลอหลับคาคอม 5555 อาจมีคำผิดอยู่บ้างนะคะรอบนี้...
..............…….....
ฉันรู้สึกอยากเอาหัวโขกกำแพงจนสลบไปไม่รับรู้อะไรอีก มะ...เมื่อกี้เป็นวาคาบะจังจริงๆงั้นหรอคะ เมื่อคิดถึงสิ่งที่พูดไปก็อายจนไม่กล้านึกถึงมันอีกแล้ว...
ฉันเปลี่ยนความสนใจของตัวเองไปที่นายตัวสำรอง หมอนั่นในร่างวาคาบะจังทำหน้าช็อกนิ่งค้าง
อยู่ๆสลับร่างคงจะอึ้งน่าดูจริงๆล่ะนะคะ... ฉันที่ทะลุมิติมาก็ตะลึงช็อกโลกอยู่พักใหญ่เช่นกัน ทำไมเรื่องแฟนตาซีแปลกๆถึงเกิดขึ้นได้นะคะ แต่ว่านี่ก็เป็นเรื่องในมังงะก็คงไม่แปลกมั้งคะ...
แต่ส่วนใหญ่ในมังงะ คนที่สลับร่างกันมักเป็นพระเอกกับนางเอกนี่ คาบุรากิที่เป็นพระเอกเรื่องทำไมยังไม่เป็นไร หรือว่าตอนนี้เขาก็สลับร่างไปแล้ว...
ฉันเมลล์ไปถามคาบุรากิ “นักษัตรตัวไหนที่ฉันยังไม่ได้เก็บคะ” คาบุรากิตัวจริงต้องรู้แน่นอน
คาบุรากิตอบมาในเวลาไม่กี่วินาทีต่อมา ท่าทางยังไม่ได้สลับร่างจริงๆล่ะนะคะ ว่าแต่ตอนนี้นายไม่ได้เข้าเรียนแล้วหรอคะ มาส่งเมลล์อะไรในเวลาเรียน แต่จะว่าเขาก็ไม่ได้ ในเมื่อฉันก็กึ่งโดดมายืนตกใจตรงนี้เหมือนกัน
“โอเคไหมคะ” ฉันคุยกับรูปปั้นที่ยังช็อกไม่หาย เขาเริ่มได้สติมากขึ้น แต่ยังมึนๆอยู่ ฉันแนะนำว่าควรไปหาร่างของเขา เราเลยเดินไปที่ห้องของนายตัวสำรอง และเห็นร่างเขากำลังนั่งเรียนอยู่ในห้อง
“คิดว่าใช่ทาคามิจิไหม” นางตัวสำรองขมวดคิ้วถามฉัน
“น่าจะใช่เลยล่ะค่ะ...” ฉันยืนยันแบบไม่อยากนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องพยาบาล
เราตกลงกันว่าเลิกเรียนค่อยว่ากันค่ะ แยกย้ายกันไปเรียนก่อน วาคาบะจังยิ่งมีเป้าหมายไม่ขาดไม่สายนักเรียนดีเด่นแห่งปี นายตัวสำรองควรต้องรักษาภาพลักษณ์ที่ดีก่อนนะคะ
ฉันแลกเมลล์กับนายตัวสำรองไว้ ถึงแม้นั่นจะเป็นมือถือของวาคาบะจังก็เถอะค่ะ... เขาคงไม่ได้เจอเรื่องเหลือเชื่อวันเว้นวันแบบฉันมาก่อน เลยลากฉันเข้าร่วมเป็นที่ปรึกษาเฉพาะกิจในฐานะคนค้นพบความลับเขาล่ะมั้งคะ
ช่วงนี้นอกจากไม่มาเรียนหลายวันแล้ว ฉันยังโดดเรียนอีกนะคะ... หลังๆก็เรียนไม่รู้เรื่องเพราะมัวกังวลเรื่องนู้นเรื่องนี้ รู้สึกถึงความหายนะของคะแนนที่ใกล้เข้ามาจริงๆ แถมตอนนี้ฉันไม่เรียนพิเศษอีกแล้วด้วยค่ะ เพราะหนีออกจากบ้าน
ฉันตัดสินใจว่าบ่ายนี้คงจะตั้งใจเป็นพิเศษหน่อยล่ะค่ะ...
ตอนเรียนเสร็จฉันก็รีบจดเรื่องที่สงสัยเอาไว้ไปหาอ่านเพิ่มเติม จนกินเวลาไปนิดหน่อย พอรู้ตัวอีกทีก็เห็นนายตัวสำรองในร่างวาคาบะมายืนรออยู่หน้าห้อง
ทำไมนายไม่ไปหาวาคาบะเลยคะ มารอฉันพาไปทำไม...
ฉันเดินไปกับนายตัวสำรอง ถึงอย่างไรก็ตามมือถือฉันก็สั่นๆ พอหยิบขึ้นมาก็เห็นเมลล์จากคาบุรากิ บอกว่าเขาอาจจะไปช้าหน่อย เพราะต้องคุยงานกับอาจารย์ ฉันนึกขึ้นได้ว่านัดเขาไปร้านขนมหลังเรียนเสร็จนี่คะ
แต่จะให้ทิ้งเรื่องคอขาดบาดตายของนายตัวสำรองกับวาคาบะจังก็ยังไงๆอยู่ เลยตัดสินใจบอกไปว่าวันนี้อาจจะไปไม่ได้แล้ว ต่อไปให้ได้ก็คงสายเอามากล่ะนะคะ
คาบุรากิถามเหตุผล ตอนแรกฉันกะจะบอกว่ามีเรื่องคุยกับวาคาบะจัง แต่คาบุรากิเพิ่งอกหักมาจากวาคาบะจังนี่คะ... ฉันเลยบอกว่ามีเรื่องสำคัญคุยกับนายตัวสำรองแทน
“ฉันส่งเมลล์ให้ตัวเองแล้วน่ะ” นายตัวสำรองบอก “เรานัดเจอกันที่นี่แหละ”
ไม่นานร่างตัวสำรองก็โผล่ออกมา ดูเหมือนชะงักไปเหมือนเห็นฉันอยู่ที่นี่ด้วย นายตัวสำรองในร่างวาคาบะเลยอธิบายว่าฉันเป็นคนค้นพบว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา และเขาก็คิดว่าควรให้คนที่รู้เรื่องตกลงกันให้เรียบร้อย
ทั้งคู่พยายามถกเถียงว่าทำไมถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น และจะกลับไปยังไง หรือจะรับมือกับสถานการณ์นี้แบบไหน ฉันเลยแนะนำไปบ้างนิดหน่อย ทั้งคู่ดูประหลาดใจทีเดียวค่ะ
“คุณคิโชวอินสุดยอดไปเลยนะคะ” วาคาบะจังในร่างนายสำรองพูดอย่างชื่นชม เมื่อฉันบอกว่ามีกรณีไหนที่อาจจะทำให้เกิดการสลับร่างได้
ฉันเคยคุยเรื่องนี้กับคาบุรากิมาก่อนล่ะนะคะ หมอนั่นวิเคราะห์มาตั้งแต่เรื่องเวทมนตร์ คำสาป ไปยันคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ เราเคยคิดเล่นๆกันว่าถ้าสลับร่างจะทำยังไงดีด้วยค่ะ ไม่นึกเลยนะคะว่าเรื่องไร้สาระแบบนั้นจะได้มาใช้ประโยชน์จริงๆ...
“นั่นสิ แต่จะว่าไป เธอทำใจเชื่อเรื่องแบบนี้ได้เร็วผิดคาดนะ...” นายตัวสำรองพูด
ถ้านายเป็นเพื่อนกับคาบุรากิ เรื่องแปลกนี้ไม่ถือว่าแปลกมากหรอกค่ะ อีกอย่าง ฉันทะลุมิติมาเองตั้งสองรอบแล้ว ยังต้องมีอะไรที่ฉันต้องตกใจอีกหรอคะ…
วาคาบะและนายตัวสำรองแนะนำเรื่องว่าปฏิบัติตัวตอนอยู่ที่บ้านและเพื่อนๆยังไง ฉันแนะนำให้บอกทุกคนไปว่าเสียความทรงจำน่าจะดีกว่าคอยโกหกในสิ่งที่ตัวเองไม่รู้ล่ะนะคะ
“อย่าบอกนะคะว่าคุณคิโชวอินเอง ตอนนี้ก็สลับร่างอยู่ อ้า...คุณเป็นใครหรอคะ”
“ฉันไม่ได้สลับร่างหรอกค่ะ...”
วาคาบะจัง... เส้นทางแนวคิดเริ่มเข้าใกล้คาบุรากิแล้วหรอคะ นี่หรือเปล่านะที่เขาเรียกคู่แท้พรหมลิขิต...
แต่ที่วาคาบะวิเคราะห์มาก็ดูสมเหตุสมผลอยู่นะคะ ฉันดูเชี่ยวชาญราวกับเคยสลับร่างมาก่อน (จริงๆเพราะเคยคิดเล่นๆกับคาบุรากิ) และที่ฉันแนะนำให้บอกว่าเสียความทรงจำเพื่อหลักเลี่ยงแทน ก็แทบไม่ต่างอะไรจากฉันทำเลยค่ะ (ถึงแม้ความจริงจะเอาไว้กลบเกลื่อนเรื่องทะลุมิติมาก็เถอะค่ะ)
นายตัวสำรองรีบกลับไปก่อน เพราะวาคาบะจังมีทั้งทำงานพิเศษและทำงานที่ร้านต่อ เขาไม่ได้อยากให้วาคาบะเสียการงานล่ะนะ วาคาบะจังขอบคุณอย่างเกรงใจ นายตัวสำรองก็ยิ้มและปลอบๆ บรรยากาศเหมือนพระเอกนางเอกชะมัดเลยค่ะ
มีหวังโลกนี้วาคาบะจังคู่กับนายตัวสำรองเหมือนโลกแน่เลยค่ะ... ขอโทษจริงๆนะคาบุรากิ
ฉันเดินคุยไปกับวาคาบะจัง ขณะไปที่ห้องสโมสร
“ขอโทษนะคะ...” วาคาบะจังพูดขึ้น “ตอนนั้นอยากรู้มากไปหน่อย เลยทำแบบนั้นไป มันไม่สมควรเลยจริงๆล่ะนะคะ”
ฉันใช้เวลาอยู่หลายวินาทีกว่าจะคิดออกว่าวาคาบะจังพูดถึงเรื่องอะไร
เรื่องนั้นเองสินะคะ... ฉันอาจจะเคยโกรธที่เหมือนโดนหลอกก่อนหน้านั้นก็เถอะค่ะ พอวาคาบะจังพูดอย่างรู้สึกผิดก็อดใจอ่อนไม่ได้เลยค่ะ ก็ไม่แปลกมั้งคะที่จะอยากรู้ ฉันสิคะที่ออกตัวปกป้องมากเกินไปจนไม่กล้าสู้หน้ายังไงไม่รู้ค่ะ
“คิโชวอิน?!”
“ท่านคาบุรากิ!”
ฉันบังเอิญเจอกับคาบุรากิที่เดินออกห้องพักครูพอดี เขามองฉันและวาคาบะจังในร่างนายตัวสำรอง
คาบุรากิจ้องร่างของนายตัวสำรองอย่างเย็นชา ใจเย็นๆนะคะคาบุรากิ ถึงร่างเป็นนายตัวสำรองศัตรูหัวใจของนาย แต่ข้างในก็เป็นวาคาบะจังนะ...
วาคาบะจังดูไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่ และหันมาหาฉัน
“จะว่าไป ขอเบอร์และเมลล์เธอหน่อยได้ไหม คิดว่าคงอาจต้องคุยกันอีกเยอะ”
“เอ๊ะ ได้สิคะ”
พอเราแลกกันเรียบร้อย วาคาบะจังก็โบกมือลาฉัน และเดินออกไป คาบุรากิทำหน้าบูดบึ้ง จะว่าไปในสายตาคาบุรากิแล้ว วาคาบะจังคือนายตัวสำรองนี่คะ นี่คงคล้ายๆกับการที่ฉันไปเข้าข้างศัตรูของเขาหรือเปล่านะ เขาเลยไม่พอใจขนาดนั้น
“เธอไปคุยอะไรกับหมอนั่นน่ะ”
“ก็แค่เรื่องเรียนทั่วไปน่ะค่ะ” ฉันพยายามจะบอกเขาว่าฉันไม่ได้คุยเรื่องวาคาบะจังหรอกนะ แต่ก็นึกเรื่องโกหกที่ดีกว่านี้ไม่ออกแล้ว ฉันถูกไหว้วานให้ปิดเป็นความลับด้วยสินะคะ
“เรื่องเรียน?”
หน้ามุ่ยของคาบุรากิเริ่มเข้าระดับสอง แย่แล้วค่ะ การที่ไปคุยเรื่องเรียนกับนายตัวสำรองทั้งๆที่คาบุรากิเก่งกว่าชัดๆ คงทำให้เขาน้อยใจน่าดูเลยค่ะ
“ทำอาหารน่ะค่ะ เรียนทำอาหาร” ฉันตอบอย่างเอาสีข้างเข้าถูสุดแรงเกิด
“ทำไมต้องเรียนกับหมอนั่นด้วยน่ะ ฉันก็ทำเป็นนะ”
“เอ๋?! ท่านคาบุรากิน่ะหรอคะ!!!” ฉันอุทานอย่างตกใจ นายทำอาหารเป็นด้วยงั้นหรอ
“อย่างน้อยก็ทำได้อร่อยกว่าเธอแล้วกัน...ถ้าเธออ้างว่าตัวเองทำเป็นน่ะนะ”
“หะ?! หมายความว่าไงคะ!!!”
“เธอเคยกินอาหารที่ตัวเองทำบ้างไหม...”
“ท่านคาบุรากิเคยกินอาหารฝีมือฉันหรอคะ มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นซะหน่อยค่ะ!”
“ฉันเคยแล้ว...”
“ตอนไหนหรอคะ???”
ฉันพยายามเค้นสมองคิดว่าเคยไปทำอาหารให้คาบุรากิตอนไหน แต่ก็นึกไม่ออกจริงๆ
“ก็ช็อกโกแลตวาเลนไทน์ไง”
“เอ๊ะ! กินด้วยหรอคะ...!!!”
ฉันคาดไม่ถึงเลยจริงๆค่ะว่าคาบุรากิจะกินจริงๆทั้งๆที่ปกติปฏิเสธขนมทำมือของทุกคนมาโดยตลอด คงไม่ได้ไปปลุกความทรงจำอันเลวร้ายเกี่ยวกับการกินอาหารทำมือของนายนะ...
คาบุรากิกับฉันไปนั่งโซฟาประจำที่สโมสร คุยเรื่อยเปื่อยไปสักพักรอรถของเขามา เหมือนคาบุรากิจะจัดการปัญหาที่บ้านเรียบร้อยแล้วค่ะ ตอนนี้ก็คงกลับบ้านแล้ว
จริงๆฉันก็เสียวๆนะคะว่าเรื่องสลับร่างของสองคนจะถูกเปิดเผย หมอนี่ยิ่งมีความสามารถในการเข้าใจเชื่อมโยงเรื่องแบบนี้อยู่ด้วย เพราะงั้นการนอกเรื่องไปหน่อย แม้ทำให้สะเทือนใจเรื่องฝีมือการทำอาหารก็เถอะค่ะ แต่ปิดความลับไว้ได้ก็ดี
คาบุรากิพาฉันมาที่ร้านขนมที่ดูเหมือนร้านทั่วไปมากๆค่ะ ถ้าไม่ติดว่าคนในร้านท่าทางคนมีเงินสูง แต่ก็นะ แค่เห็นราคาในเมนูก็ไม่แปลกหรอกนะคะที่จะมีแต่คนแบบนี้ ถึงอย่างไรก็ตาม อาหารในร้านก็ดูอร่อยไม่น้อยเลยค่ะ
ฉันสั่ง Crémet d'Anjou และ Crème chiboust ตามจุดประสงค์ดั้งเดิมที่มาที่นี่
“เป็นแฟนกันใช่ไหมคะ” พนักงานถาม
“ไม่ใช่ค่ะ!” ฉันเผลอตอบออกมา
คาบุรากิมองฉันอย่างมีความหมาย ฉันก็เพิ่งนึกได้ว่าเขาคิดจะลองสั่งอาหารที่ให้เฉพาะมาเป็นคู่เท่านั้นนี่คะ ลืมไปเลยจริงๆค่ะ... จะว่าไป มาเป็นคู่ที่พูดถึงคือเป็นแฟนกันเท่านั้นหรอคะ
“เราไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่เป็นคู่หมั้นกันครับ”
คาบุรากิรีบแก้เพื่อขนม ฉันก็ยิ้มๆพยักหน้าตาม เราจึงสั่งเมนูพิเศษของร้านที่สั่งได้เฉพาะมาเป็นคู่เท่านั้น ก็มี Petit fours ต่างสีสัน รูปร่างน่ารักหวานแหวว พอดีคำ รู้สึกกินได้หลากหลายดีจังเลยค่ะ ก่อนพนักงานจะเสิร์ฟ น้ำพุช็อกโกแลตที่วนๆราวกับน้ำตก ฉันจิ้มขนมแล้วเอาไปแหย่ๆน้ำพุนั่นดู สนุกดีเหมือนกันนะคะ Dobos Torta ก็ยอดเยี่ยมไปเลยนะคะ สัมผัสเนียนนุ่มของเค้กนี่ดีจริงๆ ครีมเนยช็อกโกแลตผสมผสานกับรสคาราเมลแผ่นบางได้อย่างดี จริงๆมีอีกหลายอย่างที่อยากลองอีกนะคะ แต่ถ้าร่างฉันขยายออกมานี้ก็ไม่ดี...
เมื่อสังเกตแล้วพอ เห็นพวกเรามาคู่ พนักงานจะช่วยกันทำขนมที่ดูน่ารักหวานแหวว สร้างบรรยากาศให้โรแมนติค แต่คาบุรากิก็วิเคราะห์ว่าชั้นของเค้กจะรสชาติละเอียดกว่านิดหน่อย และพูดถึงการโรยผงน้ำตาล ฉันไม่ค่อนเข้าใจนัก แต่ว่ามันอร่อยก็โอเคแล้วค่ะ
คาบุรากิมาส่งฉันที่ห้อง วันนี้ก็เย็นๆเกือบค่ำแล้ว ถ้าคาบุรากิยังไม่กลับอาจจะเดือดร้อนกันอีกก็ได้ เขาเพิ่งหนีออกจากบ้านมาล่ะนะคะ
ฉันนอนแปะบนเตียงอย่างเกียจคร้าน รู้สึกว่ามีเรื่องเกิดขึ้นเต็มไปหมดเลยค่ะ
ท่านแม่ท่านพ่อตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างแล้วนะคะ ลูกสาวคนเดียวของพวกเขาออกจากบ้านมาแบบนี้…
ฉันทวนเนื้อหาเรียน อยู่ๆก็มีคนเคาะประตู ใครกันนะมาเวลาดึกดื่นขนาดนี้ แล้วไม่คิดจะกริ่งกันบ้างเลยหรอคะ
พอเปิดออกมา ปรากฏว่าเป็นคาบุรากิ ฉันที่ตั้งใจจะไล่เขากลับไปในตอนแรกก็ชะงักเมื่อเห็นแววตาที่เหมือนใกล้จะร้องไห้ของเขา
พอปิดประตูห้องเรียบร้อย คาบุรากิก็โผเข้ากอดฉันไว้ และตัวสั่นๆเหมือนหวาดกลัวอะไรบางอย่าง
ฉันได้แต่ลูบๆปลอบๆอย่างไม่รู้ว่าเลยว่าเกิดอะไรขึ้น...
------------------ (จบตอน 26) --------------------
เพิ่งได้อ่านฟิคตำนานรักฯถึงตอนล่าสุด ไม่รู้โม่งฟิคจะต่อยังไงและมาเมื่อไหร่ แต่กูนึกพล็อตได้เลยมาเสนอสักนิด
หลังเรย์กะ(ในร่างคาบุ)เต้นรำกะเอ็นโจ(ในร่างเรย์กะ)แล้วมาคุยกัน คาบุ(ในร่างเอ็นโจ)ก็เข้ามาแทรกบอกว่ามีเรื่องจะคุยกะเอ็นโจ(ร่างเรย์กะ) เอ็นโจก็พูดเป็นนัยมาว่าเพลงเต้นรำรอบสองมาพอดี คาบุเลยต้องชวนเอ็นโจเต้นรำ
คนอื่นฮือฮาว่าเรย์กะได้เต้นกะคาบุแล้วยังได้เต้นกะเอ็นโจอีก!
ส่วนเรย์กะ(ร่างคาบุ) ก็ได้แต่มองแบบกลัวๆว่าไอ้สองคนนี้ทำบ้าไร กลัวโดนคนอิจฉาจนโดนกลั่นแกล้ง ต่างๆนานา
ทั้งสองเต้นรำพูดคุยได้สักครึ่งเพลง เอ็นโจ(ร่างเรย์กะ)ก็สะดุดลมล้มกลางงาน เรย์กะ(ร่างคาบุ)ตกใจจะเข้าไปดูอาการ เอ็นโจ(ร่างเรย์กะ)ส่งยิ้มให้ หันไปกระซิบยิ้มๆเรียกมาซายะ(ร่างเอ็นโจ) คาบุ(ร่างเอ็นโจ)หน้าซีด(?) แล้วอุ้มร่างเรย์กะขึ้นมาในท่าเจ้าสาวหันไปบอกเรย์กะ(ร่างคาบุ) ว่า"ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันพาคิโชวอินไปห้องพยาบาลเอง" แล้วเดินอุ้มออกไปจากงาน
เรย์กะ(ร่างคาบุ) ช็อกค้าง คนในงานยิ่งฮือฮาว่าสองหนุ่มเพื่อนซี้เปิดสงครามศึกชิงนางแล้ว
เชี่ยโคตรกาว ไม่คิดว่าพิมพ์แล้วจะยาวงี้ นี่คิดได้เป็นฉากๆ 5555555555
>>937 อุ้มไหวเรอะ....//โดนต่อย
ทำไมเอ็นโจในร่างเรย์กะดูเป็นนางมารจังวะ 5555555555 เหมือนบีบบังคับให้คาบุชวนตัวเองเต้นรำ มีล้ม แถมกระซิบข้างหู รู้สึกได้ถึงความอ่อยแรงมาก เป็นเคะให้คาบุไปก็ดีนะเอ็นโจ ถถถถถถถถถ (จริงๆคงกระซิบเพื่อแบล็คเมล์นั่นล่ะ แต่มองภายนอกไม่รู้เรื่องอะไรก็เหมือนอ่อยกันอยู่เห็นๆ)
เห็นความเป็นนางมารของเอ็นโจร่างหญิง กูชักอยากเขียนยูริขึ้นมาเลยว่ะ เป็นเรย์กะคิมิดอลกับเอ็นโจหญิง นางมารปะทะนางมารน่าจะแซ่บ พล็อตประมาณว่าเรย์กะเกลียดเอ็นโจหญิงที่เป็นสิ่งขัดขวางความรักของตัวเองกับจักรพรรดิเลยอยากกำจัดไปให้พ้นทาง ส่วนเอ็นโจหญิงดูอ่อนแอ เปราะบาง แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่....
มีใครสนใจยูริคู่นี้มั้ย กูจะลองเขียนดู 555555
>>938 ไม่ใช่นางมาร เขาเรียกว่ามีมารยาหญิงร้อยเล่มเกวียนต่างหากล่ะคะ! ใครจะยอมให้มาซายะมีข่าวกะคคุณคิโชวอินคนเดียวกันล่ะ
5555
แต่เอ็นโจสลับร่างกะเรย์กะแต่ละฟิคนี่โคตรจะมีความเนียน สมหญิงคุณหนูยิ่งกว่าเรย์กะสะอีกนะ...
จริงๆแล้วที่คอยสตอล์กคอยมองนี่จะเป็นเหมือนอิวามุโระรึเปล่าวะ
"จริงๆแล้ว... ผมแอบปลื้มผมลอนโรโคโค่ของคุณคิโชวอินมานานแล้วล่ะครับ" เอ็นโจในร่างเรย์กะกล่าวพร้อมสะบัดผมลอนโรโคโค่อย่างสง่างาม
โว้ยยยย ท่านเรย์กะกู โดนนกโดนไก่จองเวรขี้ใส่อีกแล้วเหรอ ถถถถถถถถ มีนางเอกที่ไหนอนาถเท่านี้มั้ยวะเนี่ย
อ๊ะ จะว่าเป็นนางเอกก็ไม่ได้ดิตอนนี้ โชว์แมน โชว์ป๋าใส่วาคาบะอีกแล้ว เอาตำแหน่งพระเอกไปเลยเหอะ
ท่านเรย์กะแจกเครื่องแบบให้วาคาบะจังเกือบครบชุดละนะ ต่อไปจะมีให้ถุงเท้าอีกมั้ย5555
อ่านฟิคคู่หูไปแล้วอ่านแปลไทยต่อที่กูงงเลย แยกกาวไม่ออก
สรุป วาคาบะคงเสร็จท่านเรย์กะจริงๆนั้นแหละ เล่นปักธงย้ำแล้วย้ำอีก มาเงียบๆเนียน ปล่อยให้ คาราบุกิกับประธานตีแย่งกันหน้าฉาก
เรือวาคาบะนี่นำทุกเรือไปไหนแล้วนะ
เริ่มสงสัยล่ะ เรือวาคาบะกับเรือท่านพี่นี่พวกเดียวกับเรือคานป่ะวะ
ขนาดวาคาบะจังยังถามเลยว่าอึนกอีกแล้วเหรอ โธ่ เรย์กะเอ๊ย5555555555555
/มุมมองโชโจ ว้าย ท่านเรย์กะพาสาวเข้าบ้านล่ะ แถมเข้าห้องส่วนตัวอีกตังหาก ตอนมาก็มารถคันเดียวกัน เกร้ด
เรย์กะนี่จะปักธงวาคาบะแบบปักแล้วปักอีก มิดแล้วก็ตอกเข้าไปอีก โอ่ยฟิน5555555 บ้านวาคาบะจังอยากเจอตัวอีก แหมถ้าสองคนนี้ต่างเพศกันน้าาาา
กูอ่านตอนใหม่แล้วขำ วาคาบะยังผอมว่าเธออีกนะเรย์กะ5555555555
สวัสดี อดีตโม่งสารบัญก่ะ
นึกได้ว่านอกจากสารบัญฟิคในกระทู้แล้ว ก็ยังมีเรื่องที่กูเคยรับไม้ต่อเขาอย่างสารบัญตัวละครด้วย...
ยกให้ทั้งโฟลเดอร์ไปเลยละกัน ใครใคร่อัพปรับแก้อะไรก็ลุยเอาได้เลยจ้ะ ที่กูทำล่าสุดน่าตอน178
โฟลเดอร์ Reika-sama : https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ?usp=sharing
อันนี้นับสรุปให้คร่าวก่อนๆ เผื่อมีใครมาโหวตใหม่จะได้ไม่ต้องเลื่อนเยอะ
ผลโหวตชื่อกระทู้ที่ 10
1. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพิธีบูชายัญคานของเจ้าแม่ด้วยกาวถังที่ 10 >>834 >>890
///
2. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิของท่านเรย์กะ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ภาคมโนครั้งที่10 >>891
/////(/)
(วงเล็บนี่คือมีคนนึงบอกว่าชอบ ไม่แน่ใจว่าโหวตมั้ย)
3. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกาวฟรุ้งฟริ้งสีชมพู เรย์กะจังโดคิ โดคิ ยกกำลัง 10 ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ dkdk *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ >>898 - 899
////
4. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : มหกรรมต่อ/อุด/แปะเรือ(กาว)ซุยรันแฟร์ สู้ต่อไป กัปตันเรย์กะ! >>900
/
5. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ >>913
////////////
6. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับขนคิ้วเจ้าแม่ที่หายไป ขนเส้นที่10 >>915
/
โหวต 6 ให้กับความสร้างสรรค์ 5555
โหวต 2. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิของท่านเรย์กะ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ภาคมโนครั้งที่10
โหวต 6 // ตีลังกาหลบตีนท่านเรย์กะ
อย่าลืมปิดโหวตแล้วก็ตั้งมู้ใหม่น้า นี่ก็จะ970ละ /แวะมาบอกเฉยๆนี่ทำเองไม่เป็นหรอก55555
โหวต 2 ชอบคำว่าภาคมโน 55555
โหวต 6ๆ ขนคิ้วหาย 555555555555
ใน pixiv มีภาพ fan art ท่านเรย์กะที่คนไทยไปลงไว้ด้วย ปลาบปลื้มยิ่งนัก
ขออนุญาตปิดโหวตเลยละกันไหนๆก็ดูแนวโน้มไม่น่าเปลี่ยน
-----------------------------------------------------------
1. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับพิธีบูชายัญคานของเจ้าแม่ด้วยกาวถังที่ 10 >>834 >>890
///
รวม 3
2. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิของท่านเรย์กะ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ภาคมโนครั้งที่10 >>891
/////(/)/
(วงเล็บนี่คือมีคนนึงบอกว่าชอบ ไม่แน่ใจว่าโหวตมั้ย)
รวมวงเล็บด้วยละกัน 7
3. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกาวฟรุ้งฟริ้งสีชมพู เรย์กะจังโดคิ โดคิ ยกกำลัง 10 ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ dkdk *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ >>898 - 899
////
รวม 4
4. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : มหกรรมต่อ/อุด/แปะเรือ(กาว)ซุยรันแฟร์ สู้ต่อไป กัปตันเรย์กะ! >>900
/
รวม 1
5. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧ >>913
///////////////
รวม 15
6. ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับขนคิ้วเจ้าแม่ที่หายไป ขนเส้นที่10 >>915
/////
รวม 5
------------------------------------
เพราะฉะนั้นกระทู้หน้า : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
กระทู้หน้า :
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
======
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต-รายชื่อตัวละคร
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing
How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing
รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ
----------------------------------------------------------------------------------------
ปอลอ ใครใช้ justpaste.it เป็นจะแก้อันนี้ก็ได้เนอะ เราทำไม่เป็น ขอสรุปหัวกระทู้หน้าได้แค่เท่านี้//กราบโม่งสารบัญคนก่อน มึงช่างขยันยิ่งนัก ทั้งสารบัญทั้งฟิค
>>978 คิดว่าที่ >>973 บอกน่าจะอันนี้นะ
http://www.pixiv.net/member_illust.php?illust_id=62070468&mode=medium
ขอ ky นะ รู้ว่าจบประเด็นนี้นานแล้วแต่พึ่งมาอ่ะ
ส่วนตัวไม่ชอบริสัยแบบเอ็นโจตั้งแต่ตอนบอกเรย์กะว่าติดหนี้ตัวเองแล้ว
ผู้ชายอะไรคิดเล็กคิดน้อยจังวะ ดูเอาแต่ได้อ่ะ แต่เรย์กะช่วยใครก็ฟรีตลอด ดูแมนกว่าอีก
>>982 กูไม่รู้ว่ะ แต่กูว่าน่าจะเป็นที่การเลี้ยงดูของบ้านนั้นด้วย กูว่าบ้านเอ็นโจนี่ดูน่ากลัว
คือกูไม่ได้อ่านดิบแต่มีโม่งสปอยไว้ป่ะว่าที่ท่านเอ็นโจคบกับท่านคาบุรากิก็เพราะว่าดูเป็นคนตรงๆ คือมึงงงง เด็กต้องโตมาในครอบรัวแบบไหนถึงเลือกเป็นเพื่อนเด็กอีกคนเพราะเป็นคนตรงๆ (ถ้ากูจำสปอยผิดกรุณามาช่วยกูเก็บเศษหน้าด้วย...)
หรือตัวอย่างบ้านเอ็นโจอีกคนก็น้องยูกิโนะ อ.ฮิโยโกะยังไม่เฉลยว่าจริงๆแล้วน้องแกนิสัยยังไงกันแน่แต่มีใบ้มาเรื่อยๆ อย่างเช่น ตอนที่เรย์กะบอกยูกิโนะน่ารัก พวกคาบุกับเอ็นโจก็มีปฏิกิริยาแปลกๆ ไหนจะตอนที่คาบุบอกจะไปดูว่าตอนอยู่เปอติตน้องยูกิโนะจะทำตัวยังไง ไหนจะตอนทำหน้างงเรื่องซานต้า
(นี่ไม่นับอันที่กูคิดไปเอง อย่างเรื่อง ของฝากที่คาบุเอาไปให้ยูกิโนะตอนเข้าโรงพยาบาล คือต่อให้ท่านคาบุรากิในมุมท่านเรย์กะจะเพี้ยนประหลาดยังไง เวลาท่านคาบุรากิให้อะไรคือคิดแล้วว่าจะให้อันนี้กับคนๆนั้นนะ เช่น หนังสือกดจุดให้ท่านเรย์กะแบบนี้คือมองว่าท่านเรย์กะเมื่อยถูกมั้ย หรือตอนให้หนังสืออกหักคือท่านคบรก.ก็รู้อีกอ่ะ แล้วตอนไปงานเลี้ยงท่านเรย์กะก็บอกว่าท่านคบรก.สามรถทรีตผู้หญิงแบบปกติได้ คืออันนี้คือคิดว่าไม่น้องยูกิโนะชอบก็ต้องมีอะไรซักอย่างให้คาบุรากิเข้าใจว่าชอบอ่ะ อย่างเซตนักษัตรท่านเรย์กะงี้ แต่คือมันต้องมีสาเหตุอ่ะนึกออกมั้ย ท่านคาบุรากิไม่ใช่คนเด๋อด๋าขนาดนั้น)
โดยรวมๆแล้ว คือ ไอ้นิสัยของท่านจอมมารอ่ะอาจจะมาจากปมครอบครัวที่ยังไม่ออก
แต่แบบเราว่าบอกว่าติดหนี้มันก็นะ...ดูกร๊าวไปอีกแบบ คือมองภายนอกก็กรี๊ดแหล่ะ แต่ถ้าเป็นท่านเรย์กะ...ก็คงจะกรี๊ดเหมือนกันแต่คนละความรู้สึก5555 แต่ขอเถียงเรื่องเอาแต่ได้ได้มะ เราว่าการมองว่าช่วยคนอื่นเแล้วถือว่าเป็นหนี้มันคือพวกแล้งน้ำใจมากกว่าเอาแต่ได้ง่ะ
เอาแต่ได้ดูแรงไป5555
--------
เฮ้ย คือ พิมความเห็นไปก็แบบ มีเม้นนึงที่เคยบอกว่าฟิคทะลุมิติมองท่านคบรก.ขาดมาก คือใช่เลย เห็นด้วยมากๆ คือตอนพิมนี่เกือบจะยกตัวอย่างกาวละ ถถถ สับสนหนักมาก
งานดีมากโม่งฟิค สู้ต่อไป
//สาบานว่านี่เรือเอ็นโจ...ทำไมกูอวยคาบุรากิขนาดนี้วะเนี่ย
>>982 โดนบ้านเลี้ยงมาแบบนั้นมั้ง ตอนเรย์กะช่วยยูกิโนะ เอ็นโจยังบอกเลยว่าบุญคุณนี้ต้องตอบแทนอย่างแน่นอน กูเลยคิดว่าเป็นการปลูกฝังจากทางบ้านว่ะ ประมาณว่าบนโลกนี้ไม่มีใครช่วยใครฟรีๆหรอก ถ้าช่วยต้องมีผลประโยชน์หรืออะไรเป็นการแลกเปลี่ยนอะ มาเจอคนแบบเรย์กะที่ช่วยคนอื่นแบบบริสุทธิ์ใจ ฮีก็คงไปไม่เป็นเหมือนกันล่ะ อีกอย่างเอ็นโจมันไม่ใช่พวกอุทิศตัวเองเพื่อช่วยคนอื่นแบบเรย์กะด้วยอะดิ ถึงในมังงะจะชงคาบุกับวาคาบะก็เหอะ ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ทำให้ตัวเองหรือคาบุเดือดร้อนยุ่งยากในภายภาคหน้าจะไม่เข้าไปยุ่งเด็ดขาด
จริงๆเอ็นโจพูดเรื่องหนี้บุญคุณแค่ไม่กี่ครั้งเองนะมึง ใช่ว่าจะเก็บทุกเม็ดทุกดอกตอนฉากทุกตอนอะไรขนาดนั้น ครั้งแรกก็โดนต่อยสั่งสอนไปแล้ว สงบเสงี่ยมขึ้นเยอะ ครั้งที่สองก็ที่เรย์กะแบกยูกิโนะนี่ล่ะ
>>982 กูก็ว่าเป็นเพราะที่บ้าน บ้านฮีดูลึกลับมากกก พ่อไม่กล่าวถึง ทำกิจการอะไรไม่มีบอก แต่ให้ความรู้สึกเป็นครอบครัวกดดันยังไงไม่รู้
สปอยดิบ
.
.
.
.
.
ถึงขั้นมีหนีที่บ้านมานั่งสิงอยู่ที่ซาลอน คืออัลไล บ้านมันต้องบรรยากาศแย่ขนาดไหนวะกูถึงกับสงสัย แต่ที่แน่ๆกูอยู่เรือคาบุส่วนนึงเพราะบ้านเอ็นโจ คือเรย์กะที่ดูเอ๋อๆบ๊องๆ แต่ก็ครอบครัวอบอุ่น มีพ่อเป็นทานุกิเฮฮา คุณแม่ที่ดูเป๊ะก็มีความรั่วแอบหลุดมาดตอนเรย์กะคิ้วแหว่ง สันนิษฐานมาแต่ละอย่างนี่บับบบ คือถ้าไม่ EQ สูงจนรั่วตามลูกสาวนี่คิดแบบนั้นไม่ได้นะเออ ท่านพี่ก็อ่อนโยนใจดี แม้ภายในใจจะบ่นน้องสาวแหลกแต่พอต่อหน้าก็ จ้ะ~~~ ยอมทุกอย่างกระทั่งกระเดือกอาหารที่ชีทำ คือดูชีวิตดีไม่มีอะไรต้องเครียดกับครอบครัว บ้านดูอบอุ่นอะ กูเลยไม่รู้สึกว่าบ้านเอ็นโจจะทำให้เรย์กะมีความสุขได้ ในขณะที่บ้านคาบุรากิยังดูโอเคกว่า มีดิบหลังๆเรื่องคุณพ่อคาบุรากิที่เป็นคุณลุงสุดเท่มาดจักรพรรดิตัวจริง แต่ยังเอาหนังสือที่มีโคโลนี่แมลงสร้างราชอาณาจักรอยุ่ในปกกลับบ้านจนวุ่นวาย มันก็ดูรั่วๆอะ ดูแบบไม่ได้เครียด จริงๆดูดีกรีความเพี้ยนพอกันกับเรย์กะของคาบุกูว่าที่บ้านก็ต้องมีส่วนนะ... คืออย่างน้อยก็ดูเหมาะกับเรย์กะมากกว่าความอึมครึมของบ้านเอ็นโจว่ะ ส่วนตัวสำรองกับท่านอิมาริ(หรือน้องชาย)นี่ทางบ้านกูก็ยังไม่รู้ว่าเป็นไงก็เลยไม่มีคะแนน แต่เท่าที่ออกตอนนี้กูบวกคะแนนเรื่องทางบ้านให้คาบุนำเอ็นโจขาด
>>985 ยังโว้ย กูยังตอกตะปูซ่อมเรืออยู่แบบช้าๆ(เพราะกูขี้เกียจ) แม้ตอนนี้ลูกเรือเอ็นโจจะแปรพักตร์ไปเกือบหมดแล้วก็ตาม จิตใจกูหนักแน่น ไม่เคยหวั่นไหวต่อคลื่นลมและคำเชิญชวนจากเรืออื่น ถถถถถถถถถถถถถถ กูว่าฮีน่าสงสารนะ เป็นคนที่ปกปิดอะไรหลายๆอย่างด้วยรอยยิ้ม
>>987 คือ ครอบครัวของเอ็นโจนี่ไม่ธรรมดาแน่ๆอะ เด็กหกขวบตามวัยมันก็ต้องใสๆร่าเริงๆใช่มะ แต่น้องแกรู้จักปั้นคำตอบออกมาให้ถูกใจคนอื่นแล้วอะ ต้องอยู่ในบ้านแบบไหนถึงจะออกมาเป็นสองพี่น้องนี่อะ ยิ่งตอนยุยโกะมาที่โรงเรียน ยูกิโนะบีบมือเรย์กะแน่นเลยนะ กูยังสงสัยไม่หายว่ายัยนี่ทำอะไรน้องเขาป่ะวะ
>>988 กูก็หวังแบบนั้นเหมือนกัน ความสดใสของท่านเรย์กะคงช่วยปัดเป่าความอึมครึมในบ้าน เป็นความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีได้อะ
ยังไม่มีคนตั้งมู้ใหม่ช้ะ งั้นเราตั้งนะ
>>988 แต่ว่ามีคนที่ทางบ้านเล็งไว้เป็นยุยโกะอีกนะมึงงงง คือกูไม่ได้อะไรกับว่าที่คู่หมั้น ผู้ใหญ่ดูๆกันไว้ บลาๆๆ แต่แบบนิสัยชี โอ้วมายยยย คือไม่โอเคอ่ะ แล้วคิดดูว่าบ้านเอ็นโจโอเคกับคนแบบนี้ กูนี่พอเห็นภาพบุคลิก ทัศนคติคนในครอบครัวเลยมึ้งงงง รู้สึกแบบถ้าโอเคกับยัยเฟคนี่ คงไม่ได้ว้าวอะไรกับความน่ารักจริงใจของเรย์กะเท่าไหร่ ดูไม่ใช่ประเด็นโฟกัสน่ะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มีฉากในงานเลี้ยงที่คาบุพาเรย์กะวนไปเจอเอ็นโจอยู่กับยัยนี่ แล้วนางก็ทำท่าล่องลอยถือแก้วเครื่องดื่มสีสวยๆอยู่ เรย์กะด้วยความไม่อยากให้เดดแอร์ก็ชวนคุยเรื่องของกินเรื่องเครื่องดื่มแนวๆแบบหน้าตาดูน่าอร่อยหนาก๊ะงี้ ยัยยุยโกะก็บอกมาแค่ว่าเอามาถือเพราะหน้าตาเครื่องดื่มมันเสริมลุคนาง เรย์กะก็พยายามแบบแต่มันก็อร่อยสินะ ยัยนั่นเมินจ้าาา คือแบบเดดแอร์กันไป กูว่ามารยาทโคตรแย่เลยนะแบบชนชั้นสูงด้วยกันแล้วเมินบทสนทนาอีกฝ่ายดื้อๆ เรย์กะก็ดูอึดอัดมากด้วย มันก็มีความเสียหน้าเบาๆกูว่า แถมคนเลือกของกินมาถือเพราะส่งเสริมลุคนางเอกล่องลอยอะไรของนางนี่แบบเออะ อะไรวะ กูไม่โอเคคคค มีความเฟคหาพรอพประกอบฉากมาก แค่เรื่องเล็กๆแบบเครื่องดื่มมึงยังต้องพยายามขนาดนี้ เรื่องอื่นจะขนาดไหนวะเนี่ย ปลอมมาก
>>990 ลิ้งก์นี้นะ https://fanboi.ch/webnovel/3689/
ปล.ฝากเม้นสุดท้ายวางระเบิดนิทรรศการเรือหน่อยสิ...มันอัปมงคลมากๆ คลด เคล็ดอะไรไม่มีอ่ะ
>>989 มึงมู้หน้าเรามาพยายามซ่อมเรือไปด้วยกันนะ
มาช่วยปั่นให้ไปทู้หน้าไวๆจ้ะ
>>989 >>992 เดี๋ยวกูหาไม้ หาตะปูมาเสริมนะพวกมึง TT /กอดสหายเรือเอ็นโจ
>>991 กูคิดว่าผู้ใหญ่ไม่รู้ธาตุที่แท้จริงของนางง่ะ.... คือเราเป็นคนอ่านเว้ย เราก็จะเห็นเรื่องหลายๆด้าน แต่ถ้าเราเป็นคนที่เผชิญเหตุการณ์นั้นๆ โดยที่เราไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังของคนที่เรารู้จัก เราก็จะจำภาพของคนนั้นในแง่ว่าเค้าปฏิบัติกับเรายังไงอะ ;-;
กูอยากให้ทุกคนใจเย็นๆก่อนนะ ตอนนี้เรื่องมันยังไม่ถึงไหนเลย ไม่รู้อ.ฮิโยโกะจะพาเรื่องไปทางไหน อย่าเพิ่งjudgeตัวละครที่ยังไม่ค่อยมีบทกันไปไวเกิน
>>995 อันนี้ก็อาจจะมั้ง
.
.
.
.
.
.
แต่คือกูเงิบตรงเวลาชีแสดงออกเด็ดๆนี่ก็ต่อหน้าเอ็นโจเลยนะ แบบก็ไม่ได้คีพลุคอะไรแสดงออกกันชัดๆไปเลยงี้ และไม่ปลื้มกว่าตรงที่เอ็นโจไม่ได้ช่วยอะไรเรย์กะเร้ย นางต้องไปพยายามส่งซิกให้คาบุช่วยพาออกจากวงแทน กูเลยเอิ่มกับประเด็นยุยโกะมากอยู่
จะปิดมู้ละ กูจะดูลงท้าย
เรือวาคาบะบันไซ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.