Fanboi Channel

"โรงเตี๊ยมแห่งป่าชูเพซัลท์" ที่เรย์กะให้ยูกิโนะตอนป่วยเข้าโรงพยาบาล

Das Wirtshaus im Spessart (The Inn in the Spessart)
เป็นเทพนิยายที่มีชื่อเสียงของเยอรมัน แต่งโดย Wilhelm Hauff ในปี 1826
เกี่ยวกับนักเดินทางสองคนที่เป็นนักทำเข็มทิศและนักขุดทองกับสุนัขหนึ่งตัว เดินทางผ่านป่าชเปสซาร์ทที่ว่ากันว่ามีโจรคอยดักปล้นนักเดินทาง จนกระทั่งตกดึก ทั้งสองเดินทางไปเจอโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งกลางป่า

หาแบบแปลไทยไม่ได้ อ่านแบบอังกฤษได้ที่นี่ http://www.gutenberg.org/ebooks/32109 (PART II. Tales of the Inn.)

>>951 กูว่าหลังๆ กาวเริ่มแห้งขอดนะ เล่นกันจนจะหมดทุก AU แล้ว น่าจะไปแบบสโลว์ไลฟ์ๆ

พรุ่งนี้เปิดเทอมซัมเมอร์แล้วท่าจะไม่ว่างมาดูมู้แล้ว ถถถ

>>953 กูเชื่อว่าจินตนากาวยังไม่หมด เพียงแต่ขี้เกียจกันก็เท่านั้นเอง ถถถถถถถถ

>>955 มันยังไม่มีอะไรพีคๆมาดีดด้วย

ว่าแต่ถ้าโม่งแปลอัพวันเว้นงี้ นานแค่ไหนจะทันดิบล่าสุด​น่ะ? คำนวณ​ไม่ถูก​ ถถถ

วันหยุดไม่มีแรงผลักดันไง ไว้วันจันทร์ก่อนเถอะ...

>>956 ตอนนี้ห่างกับดิบประมาณร้อยตอน เฉลี่ยลงเดือนละ 15 ตอน น่าจะตกราวๆ 7 เดือนเป็นอย่างต่ำ

>>956 อย่าทันเลยมึง ท่านฮิโยโกะแม่งๆนานๆทีอัพ กูยังอยากมีอ่านเรื่อยๆ

>>958 อีกเจ็ดเดือนข้างหน้า เรื่องมันจะไปถึงไหนวะ จะจบม.หกกันอยู่ละ หรือจะคาราคาซังกันไป

>>960 ท่านเรย์กะติดร. ต้องเรียนซ้ำชั้น 55555555

>>961 ท่านเรย์กะเป็นเด็กเรียนดีพอตัวนะมึงงงง กูว่าจบมอหกเป็นขึ้นมหาลัยซุยรันไง สโลไลฟ์ต่อ~

>>961 คนรวย+เก่งอย่างคาบุกับเอ็นโจจะเรียนอะไรกันวะ บริหารหรอ
แล้วท่านเรย์กะภาคมหาลัยจะเรียนอะไรอ่ะ เป็นนักชิมหรอ ถถถถ

>>963 กูว่าสองคนนั้นคงหนีไม่พ้นคณะบริหารนั่นล่ะ อาจจะมีใครไปเรียนต่อเมืองนอกด้วยมั้ง ท่านเรย์กะอาจเหนือความคาดหมาย สอบติดคณะแพทย์ สุดท้ายเอาแต่เรียน จบมาทำงานหัวปั่น เงยหน้ามาอีกทีขึ้นคานแล้ว

>>963 แอบคิดว่าเรย์กะอาจจะเรียนบริหารด้วยก็ได้นะ คงเป็รคณะเดียวที่ท่านแม่น่าจะยอมให้อ่ะ ไม่หลุดพ้นจากสองคนนั้นซักที5555555555

>>964 ถ้าเอ็นโจหนีว่าที่คู่หมั้นไปเรียนต่อเมืองนอกนี่คงมีสะเทือนกันบ้าง

>>966 กลายเป็นคาบุรากิกับเอ็นโจไปด้วยกัน อีกสี่ปีให้หลังกลับมาพร้อมทะเบียนสมรส แต่งงานกันที่เมืองนอกแล้ว//โอ๊ย อย่าตบกูวววว

>>966 เอ็นโจจะกล้าไป แล้วให้ผู้ชายคนอื่นมาจีบเรย์กะหรอมึงงงงง

ไม่ก็ท่านเรย์กะอาจจะแอบไปสอบทุนนอกเงียบๆบอกแค่ท่านพี่ก็ได้
แต่ถ้าได้ทางบ้านจะให้ไปรึเปล่านั้น
....

>>968 ไม่แน่นะมึง ถ้าฮีรวบรวมความกล้ามาสารภาพรักในวันจบการศึกษาแล้วเสือกแป้ก คงได้หนีไปไกลสุดกู่แน่ๆอะ
มาซายะอาจจะแนะนำว่าไหนๆก็โกอินเตอร์แล้วทั้งที ควรไปโดดน้ำตกไนแองการ่า หรือไม่ก็ผาแกรนด์แคนยอน

>>969 ถ้าเป็นนิยายรักทั่วไป ก็มีบ่อยนะที่เป็นคุณหนูติดดินแอบหนีพ่อแม่ไปเรียนเมืองนอก ทำงานพิเศษงกๆ แล้วไปเจอรักแท้ที่ต่างแดน ตนอื่นต่างมองว่านางเป็นซินเดอเรลล่าตกถังข้าวสาร แต่ในความเป็นจริงนั้นนางรวยเว่อรรรร์
แต่เมื่อเป็นท่านเรย์กะแล้ว..............ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจ555

>>969 เรย์กะบินไปเรียนเมืองนอก กะว่าจะได้เป็นอิสระลัลล้า แดกฟาสต์ฟู้ดได้อย่างสบายใจ
พอไปถึงย้ายเข้าห้อง ปรากฏว่าเพื่อนบ้านข้างห้องด้านซ้ายเป็นคาบุรากิ ด้านขวาเป็นนายตัวสำรอง ฝั่งตรงข้ามเป็นเอ็นโจ ถัดไปเป็นห้องวาคาบะ!

>>972 ทำไมชีวิตเหมือนโดนคำสาปวะ 555555555555555 หนีสี่คนนี้ไม่พ้นซักที
วาคาบะคงเอาโต๊ะโคทัตสึมาด้วย พอถึงหน้าหนาวเรย์กะก็ไปขลุกอยู่ห้องวาคาบะ นั่งแช่โต๊ะกินส้มกับเซมเบ้ พอสามคนนั้นตามมา ต้องมีคนหนึ่งที่ไม่ได้นั่งโต๊ะ สามหนุ่มก็เถียงกัน เป่ายิ้งฉุบกัน เรย์กะรำคาญความวุ่นวายเลยย้ายไปนอนซุกข้างๆวาคาบะแทน เหลืออีกที่พอดี ลงตัวห้าคนกับหนึ่งโต๊ะ

>>973 อีเหี้ย พลอตฟิคมาก โม่งฟิคเอาไปแต่งเร้วว

>>974 อืม หรือกูจะแต่งเองดีวะ ชักสนใจเอง 5555555555555555 แต่จำนวนฟิคที่กูติดไว้ในกระทู้นี้มันก็เยอะอยู่นะ Orz

>>973 ทีนี้ก็ต้องแย่งกันอีกว่าใครจะได้ฝั่งข้างเรย์กะ ข้างวาคาบะ เป่ายิ้งฉุบกัน คนที่โดนนั่งฝั่งตรงข้าม​กะสาวๆอย่างห่างๆก็นั่งหงอยไป (ทำไมกูเห็นภาพว่าหมอนั่นต้อง​เป็นเอ็นโจนะ 55555)

>>976 ฝั่งตรงข้ามได้นั่งจ้องหน้าแบบ face to face นะเว้ย ถถถถถถ

>>972 กุนึกถึงโอรังเลยมึง หนีไงก็ไม่พ้น 55555555555555555555

>>973 แต่พล็อตนี้ต้องมีนั่งล้อมวงกินข้าวกันเอง แดกสุกี้ตามประสาเด็กหอปะ แล้วก็จะเป็นท่านเรย์กะชวนชิมกับเชฟวาคาบะ.... พอได้กลิ่นหอมๆ เอ็นโจกับบากะรากิก็มาเคาะห้องถือจานมาร่วมแจมด้วย 555555555

>>979 กูนึกถึงแกงกระหรี่โนดาเมะว่ะ 555555555555555555555
ถ้าวันไหนวาคาบะทำกับข้าว ทุกคนจะถือจานมาหา มาล้อมวงกินด้วย แต่วันไหนเรย์กะทำกับข้าว ก็ปล่อยให้เจ้าตัวเขากินไปเองละกัน

>>980 โหดร้ายจังมึง ไม่คิดว่าท่านเรย์กะขึ้นมหาลัยแล้วฝีมือจะพัฒนาบ้างเหรอวะ 55555555555555

>>980 แต่ตอนล่าสุด​เรย์กะวาง​แผนจะเรียนทำอาหารกะอาคิมิ​แล้วนะ อนาคตอาจจะทำอร่อยก็ได้น่าาาา 555555

>>982 ไม่รู้สิ ต้องรอแปลไทยออกมาก่อน ถึงจะรู้ว่าทำอร่อยมั้ย 555555555555555

หรือไม่ไปๆมาๆนายตัวสำรอง​ทำอาหาร​ได้อร่อยสมบูรณ์​แบบที่สุด​ ทุกคนเลยฝากท้องไว้กะอาริมะเสียเลย....

>>984 นึกภาพทุกคนไปคุกเข่ามอบบรรณาการเป็นเนื้อ แฮม ไก่ วัตถุดิบทำอาหารไรเงี้ยให้อาริมะ ขอเป็นทาสท่านอาริมะตอนเวลาทานอาหารกันหมด
กลับญี่ปุ่นไปน้ำหนักขึ้น หน้ากลม พุงยื่นกันทุกคน พ่อแม่จำไม่ได้เลยทีเดียว

>>985 กูนึกถึงคลิปนี้เลยว่ะ “สาวน้อย เธอขี้เหร่เพราะไปเรียนต่อแคนาดา และเรื่องราวถัดมา หลังจากนั้น”
https://www.facebook.com/SubJingJang/videos/1835139460099827/

>>985 ของเรย์​กะอาจจะจำได้ก็ได้นะ
ทานุกิ: เรย์กะจัง! สมกับเป็นลูกสาวของพ่อจริงๆ!

>>986 ไม่นะท่านเรย์กะ!! มีโอกาสเป็นไปได้...

มีใครตั้งกระทู้ยัง กูตั้งนะ

ทางเข้ากระทู้ใหม่
>>>/webnovel/3628/

จากนี้เชิญวิ่งควายกันได้

สิบเม้นท์​สุดท้าย กระทู้​นี้จะปิดด้วยอะไรดี ถถถ

>>991 นั้นดิ 555

>>991 เจาะเรือจอมมารอีกรอบ?

>>993 เดี๋ยวกูเอาหนังกะติ๊กยิงเลยนี่ มึงอยากให้เว็บล่มเหรอ

>>994 นั้นเป็นเรือนายตัวสำรองแทนละกัน

>>995 ม่ายยยยยยย เรือลำเล็กอยู่แล้ว อย่าจมเรือกูน้าาาาา

>>996 สรุป เรือใครดี วาคาบะ ก็ได้นะ พอดีตรูไม่นิยมลิลลี่ด้วย

แล้วทำไมถึงวนอยู่กับการจมเรือล่ะเฮ้ย

>>997 ม่ายยยยยยยยย ทุ่งดอกไม้มันเป็นสิ่งที่งดงาม หอมหวาน เยียวยาหัวใจนะเว้ยยยยยยยย

>> เป้าหมายเดิมไง จมเรือคานสะ จะใครเป็นคนจมก็ได้