"งานกีฬาอลวน" (ชื่อสิ้นคิดมาก)
------------
ในที่สุดงานกีฬาโรงเรียนประจำปีก็เริ่มต้นขึ้น
ทุกๆคนในห้องต่างคึกคักกันใหญ่เลยล่ะค่ะ
ปีนี้ฉันลงแต่กีฬาแบบกลุ่มอย่างพวกกระโดดเชือกหมู่หรือแข่งชักเย่อเท่านั้นล่ะนะ ก่อนหน้านี้หัวหน้าห้องก็มีมาถามอยู่หรอกว่าฉันจะลงพวกรายการวิ่งมั้ย
แต่ไม่เอาอะ เดี๋ยวเหตุการณ์ซ้ำรอยปีก่อนๆ ไม่ว่าจะวิ่งสามขาหรือวิ่งแฟนซี ก็รู้สึกทำได้ไม่ดีตลอดเลยอะนะ อืม แต่ถ้ามีวิ่งแข่งกินขนมปังก็ดีซิ อยากกินอันปัง เมล่อนปังจังน้า~
ช่วงเช้า การแข่งชักเย่อ ห้องของเราพ่ายแพ้ไปอย่างน่าเสียดาย สาวๆหลายคนในห้องทำสีหน้าเศร้าสร้อยที่ผลมันออกมาไม่ดีอย่างที่คิด ฉันเลยต้องพยายามปลอบใจทุกคน
ไม่เป็นไรนะคะ การแข่งยังมีอีกหลายรายการน่า~
พวกฉันเดินออกจากสนามก็สวนทางกับคาบุรากิพอดี คาบุรากิเห็นฉันก็ตรงดิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าจริงจัง
"คิโชวอิน"
ห๊ะ? มีธุระอะไรน่ะ?
รู้สึกลางไม่ค่อยดีเลยแฮะ...
สาวๆคนอื่นเห็นแบบนั้นก็ร้องวี้ดว้าย รีบเปิดทาง แล้วถอยออกไปห่างๆ เอ๋~ อย่าทิ้งกันแบบนี้ซิคะ!
"แอบได้ยินมาน่ะ ว่าวิ่งผลัดแฟนซีห้องเธอปีนี้ธีมเจ้าหญิงนิทรา... เลือกใช้ปิศาจมังกรตะวันตกแทนงูใหญ่แบบจีนซินะ คาดไม่ถึงจริงๆ ใช้ได้เลยนี่ ยินดีด้วยนะที่เก็บมะโรงได้อีกตัวแล้วน่ะ"
คาบุรากิตบไหล่ฉันดังผัวะๆก่อนจะเดินจากไป
โอ๊ย! เจ็บ! ...ยังจะมามะโรงอะไรอีกล่ะยะ!? เจ้าหญิงนิทราเขาเน้นแค่ตัวเอกเจ้าชายฟิลลิปกับเจ้าหญิงออโรล่าย่ะ! ใครจะไปสนกันเล่าว่ามันมีมังกรอยู่ในเรื่องด้วยน่ะหา!?
เซริกะกับรุเนะจังรีบวิ่งรี่เข้ามากรี๊ดกร๊าดใหญ่ มโนว่าตาบ้านั่นเห็นห้องฉันแข่งแพ้ก็เลยเข้ามาให้กำลังใจฉัน
ปฏิเสธไปก็ไม่มีใครฟังฉันเลยสักคน เฮ้อ...
*****
ช่วงบ่าย หลังการวิ่งผลัดแฟนซีอันตื่นตาตื่นใจก็จบลง ต่อไปเป็นการแข่งยืมของ ที่โซนคนดูนั้นแน่นขนัดไปด้วยผู้คน ดูเหมือนว่าปีนี้จะมีพวกตัวเด่นๆลงแข่งกัน ฉันโดนพวกเพื่อนๆลากกันไปนั่งเกาะติดขอบสนามตรงพื้นที่ที่จองไว้แล้ว
พอนั่งลงก็เห็นคาบุรากิกำลังเดินลงสนาม พอเขาสังเกตเห็นฉันก็หันมายกนิ้วโป้งมาให้สีหน้าพึงพอใจสุดๆ เหล่าคนดูต่างฮือฮากรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
... ให้ตายเหอะ เพราะฉันไม่ได้เข้าไปร่วมจัดคอสตูมให้ทีมแฟนซีก็เลยไม่รู้เรื่องน่ะ ใครจะไปคิดว่านอกจากเจ้าชาย เจ้าหญิงแล้ว ยังมีมังกรร้ายกับม้าของเจ้าชายร่วมลงแข่งวิ่งด้วยงะ... ทำไมไม่เป็นแม่มดหรือนางฟ้ากันล่ะ? ใครเป็นคนต้นคิดกันเนี่ย...
อย่างงี้ก็เหลือแค่ เสือ งู ลิง และหมู แล้วน่ะซิ...
ไม่น้าาา เค้าไม่อยากเก็บแต้มนักษัตรบ้าๆบอๆตามตาบ้านั่นนะ!
เห็นเอ็นโจเดินลงสนามแข่ง เข้าไปพูดคุยกับคาบุรากิสักพักหนึ่งก็มองมาทางฉันแล้วหัวเราะ
หยุดนะ! ไม่ต้องมาขำเลยนะยะเอ็นโจ! ดูแลเพื่อนนายอย่าให้บ้าบอไปมากกว่านี้ซิ! พาไปฉีดยาซะบ้างนะ!
คิคุโนะจังกับอายาเมะจังเขย่าตัวฉันอย่างตื่นเต้นใหญ่ว่า "ท่านคาบุรากิทักทายท่านเรย์กะก่อนลงแข่งด้วย คงขอกำลังใจกันซินะคะ!" บ้างล่ะ "ท่านเอ็นโจส่งยิ้มให้ท่านเรย์กะด้วยล่ะค่ะ!" บ้างล่ะ
เฮ้อ ทำไมไม่มีใครเข้าใจความเจ็บปวดใจของฉันกันบ้างเลยน้า...
การแข่งยืมของปีนี้ดูท่าทางว่าแต่ละห้องจริงจังน่าดูเลยล่ะ นอกจากคาบุรากิ เอ็นโจแล้ว ก็ยังมีนายตัวสำรอง อาคิสะวะคุง ...ตัวโหดหินกันทั้งนั้นเลย ห้องอื่นๆจะไหวมั้ยเนี่ย?
ที่พอจะคุ้นๆบ้างก็... อ๊ะ ประธานชมรมฟุตบอลนี่นา หมอนั่นหันมองที่นั่งคนดูไปรอบๆพอสบตากับฉันก็สะดุ้งโหยงหน้าซีด รีบหันหน้าเข้าสนามทันที อ่า ถ้าไม่สบายก็ไม่น่าลงแข่งเลยน้า~
ส่วนตัวแทนจากห้องฉันเอง เป็นตาดิเทล่ะ... คงไม่ต้องหวังรางวัลแล้วล่ะนะ นี่เป่ายิ้งฉุบเลือกกันมาแหงๆ
ผู้เข้าแข่งขันลงประจำที่กัน พอกรรมการส่งสัญญาณ ก็ดีดตัวออกวิ่งทันที
ว้าว! เร็วกันมากเลยล่ะ!
กองเชียร์ส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ทั้ง "จักรพรรดิ!" "รัชทายาท!" "ท่านคาบุรากิ!" "ท่านประธาน!" "องค์ชาย!" ดังลั่นสนาม แว่วว่ามีคนตะโกนเชียร์อาคิสะวะคุงด้วยล่ะ ก็คงเป็นเพื่อนร่วมห้องหรือไม่ก็คนในชมรมล่ะน่า คงไม่ต้องรายงานซากุระจังหรอกมั้ง~
ที่น่าสงสารก็เป็นเหล่าตัวประกอบของห้องอื่นๆ อย่างดิเทก็เป็นหนึ่งในนั้นล่ะ ขนาดเพื่อนๆห้องเดียวกันยังไม่เชียร์กันเลย... โดนทรยศซะแล้วล่ะ
ถึงจะชื่อว่าเป็นแข่งวิ่งยืมของ แต่การจะไปถึงจุดจับสลากได้ก็ต้องวิ่งข้ามสิ่งขีดขวางกันก่อน
คาบุรากิและนายตัวสำรองที่วิ่งตีคู่กันขึ้นมาขบเขี้ยวกันสุดๆ! นี่แค่วิ่งยืมของต้องจริงจังกันขนาดนี้เลยเหรอ? อาคิสะวะคุงอยู่ชมรมกรีฑาอยู่แล้วก็วิ่งกระโดดข้ามรั้วอย่างสวยงาม ยอดเยี่ยมมากเลยล่ะค่ะ! ตามมาติดๆด้วยเอ็นโจที่เริ่มเบียดเสียดขึ้นมาแล้ว! ประธานชมรมฟุตบอลก็ไม่น้อยหน้ากระโดดข้ามรั้วตามมาอย่างเร็วเชียว
กองเชียร์ส่งเสียงดังลั่นอย่างลุ้นสุดๆว่าใครจะได้เข้าไปจับสลากโจทย์เป็นคนแรก รวมถึงว่าพวกเขาจะได้โจทย์อะไรกันบ้างล่ะนะ