กูอ่านตอนแปลไทยใหม่แล้ว เอ็นโจนี่มันคนนอกสายตามากๆ ท่านเรย์กะบรรยายว่าชมเป็นมารยาทกับยิ้มสบายๆแค่นี้จบ นี่เราคาดหวังมากไปจากการอ่านฟิคกาวเหรอเนี่ย//ยกมือขึ้นทาบอก
ริรินะน่ารักโฮก ตอนตบท้องปุปุนี่กูอายแทนท่านเรย์กะมากจริงๆ แต่ก่อนหน้านี้นางระแวงใคร ระแวงว่าจะมีใครจีบท่านเรย์กะรึเปล่า กรี๊ดด อยู่เรือทุ่งดอกลิลี่ดีหรือเรือใครดี หรือว่าแค่ระแวง(กลัว)ท่านเอ็นโจล่ะเนี่ย
แต่คาบุรากิมันก็ไม่ได้เพี้ยนขนาดที่ท่านเรย์กะใส่ฟิลเตอร์ไปขนาดนั้นนะ ถ้ากูเป็นสามัญชน เป็นอาคิมิงี้ กูคงยิ่งกว่ากรี๊ดอีก แบบพระเอกนิยายสุดๆ ลองสมมติดูว่าในมุมอาคิมิ คาบุรากิมันพูดว่า เกลียดพวกที่แกล้งทำเป็นไดเอทแล้วเสียของ*เหล่พวกเรย์กะ--ฝั่ง(สมมติว่าเป็น)นางร้าย* แล้วก็ ว้าว เธอกินอันนี้แล้วอร่อยเหรอ บลาๆๆ *ชวนอาคิมิ--ฝ่าย(สมมติว่าเป็น)นางเอกคุย*
อืม ขนาดของกินก็ยังจริงจังสินะคะ
แต่พอปิดท้ายด้วยมุกให้คนสนิทอย่างนักษัตรก็เข้าใจท่านเรย์กะได้นะว่าทำไมมองมันบ้าได้ขนาดนั้น จนแบบกลายมาเป็นไซซายะได้ขนาดนี้ หรือถ้าจะขึ้นเรือคาบุก็มองว่านั่นเป็นการหยอกล้อ! หาเรื่องคุย!
ส่วนเรื่องโมเม้นขุ่นแม่...กรี๊ดตรงท่านชูสุเกะมาก555 ท่านเรย์กะก็ไม่ยอมบรรยาย"ท่านชูสุเกะ"ว่ามีปฏิกิริยายังไง ฮึ ส่วนเรือน้องยูกิโนะ...แอบร้ายเงียบจริงๆสินะคะคนนี้ เป็นคุณลูซิเฟอร์ เทวดาก่อนเดี๋ยวกลายเป็นจอมมารวันหลัง แต่สังเกตว่าหลังๆท่านเรย์กะลืมท่านเอ็นโจอีกแล้วค่ะ ตอนแรกๆก็ว่าเป็นแม่ท่านเอ็นโจที่ต้องระวังอยู่ดีๆ ซํกพักกลายเป็นแม่ยูกิโนะคุง อย่าเข้าใจว่าเป็นผู้หญิงประหลาดที่จะมีอิทธิพลกับลูกชายนะคะ
บอกชัดเลยว่าใครสำคัญกว่าระหว่างคนพี่หรือคนน้อง
แต่แอบมาคิดเรื่องคุณยุยโกะด้วย...เราว่าเรื่องนี้มันยังไงๆอยู่