ไรเนี่ย ไปแต่งฟิคกลับกระทู้เป็น100แล้ว 55555
สลับเพศดูบ้าง...
----------
คิดว่าการนั่งเรียนพิเศษใกล้สาวแกลพวกนี้เป็นเรื่องผิดพลาดจริงๆแต่ก็พอจะทำใจยอมรับได้ แต่แล้ววันหนึ่งยัยสาวแกลกลับขโมยซูชิไข่ห่อของผมไป!
ผมงี้ช็อคสุดๆแล้วรีบเก็บข้าวของออกจากห้องเรียนไปทันที เพราะว่าท่านพี่คงกำลังยุ่งอยู่ผมเลยโทรเรียกท่านแม่ให้พาไปภัตตาคารหรูแทนทันที หลังจากนั้นก็มีเรื่องวุ่นวายหลายๆอย่าง เช่นต้องตามท่านพ่อไปเข้าคอร์สฟิตกล้ามที่จัดโดยท่านประธานคาบุรากิ จนหยุดเรียนพิเศษไปสี่วัน...
พอได้กลับไปสาวแกลก็ถลาเข้ามาขอโทษขอโพยยกใหญ่ ผมว่าจะกลั่นแกล้งไม่ให้อภัยเธอให้สาสมกับที่ขโมยซูชิข้าวห่อไข่ของผมไป
ความแค้นของของกินน่ะน่ากลัวนะจะบอกให้
"ขอโทษนะ ไม่คิดว่าโมโหขนาดนั้น แต่คุณชายคงจะละเอียดอ่อนไม่เหมือนพวกเราซินะ คุณคิโชวอินดูผอมกว่าเดิมด้วยนะ"
ได้ยินว่าสำนึกผิดขนาดนั้นผมก็เลยใจอ่อนยอมยกโทษให้ ไม่ใช่เพราะที่ว่าบอกว่าผอมลงหรอกนะ
สาวแกลมีชื่อว่าอุเมวากะ อาสึกะ จากนั้นมาผมกับเธอก็ได้มีโอกาสพูดคุยกันมากขึ้น อุเมวากะจังช่างเอาใจใส่ยังไงไม่รู้ ชอบมาถามว่า"ร้อนรึเปล่า" "ไหวไหม" ทุกครั้งแววตาของเพื่อนชายในกลุ่มนั้นก็จะเป็นเดือดเป็นแค้นไปด้วยความริษยา บางทีก็มาแซวว่า "ดีจังน้า เป็นคุณชายเนี่ย ใครๆก็เอาอกเอาใจ" มองออกง่ายจริงๆนะนาย
อุเมวากะจังคอยเป็นห่วงว่า "ระวังอากาศร้อนนะ" "ดูแลผมลำบากรึเปล่า" อยู่บ่อยๆ ในที่สุดวันหนึ่งผมก็เลยถามว่าทำไมถึงต้องเป็นห่วงขนาดนี้ด้วย อุเมวากะจังตาเป็นประกายบอกว่า "คุณคิโชวอินเหมือนเบอร์โต้ที่รักของฉันเปี๊ยบเลยล่ะ!"
เบอร์โต้?
"เบอร์โต้น่ะเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดี เท่ที่สุด ร่างกายกำยำ แต่ว่าขนฟูมากเจออากาศร้อนไม่ได้เลยน่ะ แล้วทรงผมคุณคิโชวอินน่ะเหมือนเบอร์โต้ของฉันเป๊ะเลยล่ะ! ตอนเห็นผมฟูๆนี้ครั้งแรกก็วูบขึ้นมาเลยล่ะว่า เบอร์โต้! น่ะ"
อุเมวากะจังพูดพร้อมกับเปิดภาพจากในมือถือขึ้นมาให้ดู
ทิเบตันมาสทีฟ!!