Fanboi Channel

>>808 แบบว่ากลั้นยิ้มเต็มที่ไรงี้รึเปล่า

>>783-784 อ่านไปยิ้มไป ท่านพี่ ยูกิโนะ และแม้แต่คาบุรากิ ทำไมละมุนกันอย่างนี้ ส่วนเอ็นโจก็กลายเป็นไม้ประดับกำแพงสะเถอะ

>>810 อ่อ เออ ถ้าพูดงี้ก็เก็ตแฮะ แบบว่าจริงๆ ก็ปลื้ม แต่ไม่อยากแสดงออกสินะ

>>809 เปิดจากพจนานุกรมตั้งชื่อของคนญี่ปุ่นมา มันไม่มีชูสึกะน่ะสิ มันมีแต่ชิซูกะ ที่ออกเสียงใกล้สุดก็ชูกะล่ะ เป็นชื่อผู้หญิงด้วย

>>809 นี่อาจเป็นความไม่ยุติธรรมทางเพศไง เช่นท่านเรย์กะหญิงน้วยยูกิโนะคุงก็ดูน่ารัก พอเป็นเรย์(ชาย)ทำกับเสี่ยงคุกแทน 555

ยูริเอะ ก็ยูริโอะ
ไอระ แค่ไอเฉยๆก็ยังได้
ไม่ต้องเปลี่ยน​รูปคำหรอก เอาจำง่ายๆอะ ไม่งั้น​เวลาอ่านจะงงนะ ไอ้นี่ใครวะงี้...

800เม้นท์แล้ว เสนอชื่อ​กระทู้​หน้ากันด้วยยย

>>813 ชูกะก็ดีนะ เอนี่เวย์ ไม่ต้องซีเรื่องชื่อก็ได้เน้อ ถ้าใครจะแต่งก็ตามสะดวกเลย แต่ถ้าแปลงจากชื่อเก่าไปเยอะก็วงเล็บบอกด้วยละกัน

ว่าแต่ นี่800แล้วเหรอวะ... ได้ข่าวเพิ่งตั้งไม่กี่วัน อะไรจะกาวแรงขนาดนี้...

แหม อิมาริชมว่าแต่งตัวสวย ดันบอกศรรักปักอก ทีเอ็นโจชมดันไม่มีปฏิกริยาซะงั้น หรือเอ็นโจต้องไปติวกับหัวหน้าหมู่บ้านคาสโนว่าก่อน ถึงจะทำเรย์กะวี้ดว้ายได้
ขำสปอยท้ายตอนชิบหาย อิมาริระวังเส้นชีวิตเอาไว้ล่ะ อย่าหาว่าท่านพี่ไม่เตือน ถถถถถถถถถถถถถถถ

>>817 ก็เอ็นโจดันไปทำให้มีอคติตั้งแต่แรกไง เรย์กะก็เลยระแวงว่าที่ชมเนี่ยมีแผนอยู่ในใจชิมิ!! สมน้ำหน้าจอมมาร 555

>>818 ค่อดน่าสงสาร​รร เรย์กะได้ภูมิต้านทาน​จากอิมาริมาแล้วแหละ ชมที"อย่างกับภูตกุหลาบ​" วรั้ยยย
ของเอ็นโจที่ผ่านมาก็แค่ "เหมาะมากเลย" ฯลฯ สกิลยังห่างชั้นกันมากนัก ถถถ

>>818 แผนในใจเอ็นโจก็แผนพิชิตใจเธอไง//ฮิ้ววววววว

>>819 สรุปคือสกิลชมสาวของเอ็นโจยังเบสิคสินะ เรย์กะที่อยู่ใกล้ๆคาสโนว่าตัวพ่อสกิลอัพเต็มอย่างอิมาริเลยเฉยๆ สงสัยต้องไปเรียนกับอิมาริจริงๆแล้วล่ะ

>>821 ท่านอิมาริอาจไม่สอนนะ เรื่องอะไรจะต้องสอนวิชาให้คนที่คิดจะไปจีบว่าที่เจ้าสาว(ของผมหรือของน้องชายผม)กันละครับ 555

อิมารินี้เดี๋ยวได้ห่ายไปสักพักเพราะโดนแทงจริงๆหรอก โดนท่านพี่แทงแน่ๆถ้ารู้ว่าชมเรย์กะแบบนี้5555
เอ็นโจรีบเข้ามาเพราะทนเห็นเรย์กะอยู่กับอิมาริไม่ได้ใช่มั้ย ว้ายยยยย

>>822 ครูพักลักจำไง ถถถถถถถถถถถถ
แต่ไปเรียกว่าที่เจ้าสาวแบบนี้ เส้นชีวิตบนฝ่ามือของอิมาริน่าจะเลือนลางลงทุกที.......

อยู่กับอาคิมิที่ท้วมแล้วสบายใจ 55555 ท่านเรย์กะ V๊oice-----(ว๊อย)
ท่านเรย์กะหาเพื่อนที่อ้วนๆเหมือนกันใช่ไหม แต่จริงๆเรย์กะไม่น่าอ้วนขนาดนั้นนะ
ลดแล้วไม่ใช่หรอ? แฟนอาร์ตก็หุ่นดีทุกภาพ กินไปเลยท่านเรย์กะ เอาให้สะใจ----
ท่านอิมาริต่อไปคนแทงคงจะไม่ใช่ผู้หญิง แต่เป็นท่านพี่แล้วค่ะ "ยุ่งกับน้องตรูหรอ?!"
ท่านพี่นี่แหละจะเป็นคนตัดเส้นชีวิตท่านอิมาริ

หลายครั้งเวลาเห็นท่านอิมาริมีบทหรืออยู่ในฟิค คนจะเม้นสื่อความหมายราวๆว่า อิมาริตายแน่มึงงงง ซึ่งไม่ใช่การแช่งแต่ทุกคนคิดว่าท่านพี่จัดการแน่ๆ 55555

#ว่าจะแต่งฟิคสลับเพศตอนไหนสักตอนอีกหรือจะดำนำชื่อต่อดี #พวกมึงอยากให้ทำอะไรไหมในสองอย่างที่กุพูดมา
#อยากให้แต่งสลับเพศChไหนเสนอมาก็ได้นะ #หรืออยากให้ดำนำชื่อใคร
#จริงกุเก็บข้อมูลตัวละครอยู่แต่เก็บได้ถึงตอนCh3ก็อู้ละมันเยอะ 5555

>>824 นอกจากจอมมารท่านพี่แล้วยังเจอจอมมารรุ่นน้องอย่างเอ็นโจหมายชีวิตอีกเหรอวะ ท่านอิมารินี่มีซัก 9 ชีวิตแบบแมวเปอร์เซียก็ไม่น่าพอนะ ถถถถถถถถถ

>>823 ไม่ใช่ว่าเอ็นโจสงสัยเรื่องที่เรย์กะเคยบอกคนที่เรียนพิเศษว่าแอบชอบเพื่อนพี่ชายไม่ใช่หรอ(บอกโมริยามะพวกเพื่อนอุเมวากะ)
สปายของเอ็นโจอาจเอามาบอก พอเห็นเรย์กะอยุ่กับคนที่น่าจะแอบชอบก็เบิ่งเข้ามาทันทีไรงี้

อ่านตอนล่าสุดกูสะดุดมาก เส้นลายมือเปลี่ยน ทำไมต้องเปลี่ยนประเด็นนี้สำคัญมาก เปลี่ยนเพราะผู้หญิงทำด้วยหรือมันเป็นลางบอกเหตุว่าจะไม่มีวันได้คู่สาวๆ และตกบ่วงท่านพี่ แค่กๆๆๆๆ

กลับไปอ่านอีกรอบ อิมาริชมสาวอีกคนไปหยกๆ ผละไปชมน้ำหอมสาวอีกคนได้ไหลลื่นไม่มีติดขัด แล้วก็ชมชื่อสาวอีกคน บทจีบแพรวพราวจริงๆว่ะ
เรย์กะยังไม่รู้ตัวสินะ ว่าเอ็นโจเขาชมเธอคนเดียว ไม่ได้หว่านไปทั่วแบบเนรรรรรรรร้

เออ จะว่าไปฟิคสลับเพศ
ไม่ใช่เข้าคอร์สลดน้ำหนักซิ! ท่านพ่อ(แม่)น่าจะชวนไปเข้าคอร์สฟิตกล้ามสร้างซิกซ์แพคไรงี้มากกว่าเปล่า 5555555
ชมรมงานฝีมือที่มีสาวน้อยคนเดียว แล้วเย็บชุดแต่งงานกันนี่โคตรทะแม่งๆเลย...

โหมดเจ้าแม่กาลีนี่จะกลายเป็นดีอิศวรเทพ? อาชูรา? มาร์ส?
(แต่ตอนที่ประชุมงานโรงเรียนแล้วฟาดฟัดหัวหน้าชมรมทั้ง3นี่ จะโดนว่ารังแกผู้หญิงมั้ยเนี่ย 5555)

จริงๆ ถ้าเป็นเกมจีบสาวนี่เรย์กะน่าจะเป็นคาแรคเตอร์จีบง่ายนะ เวลาอยู่กับคนอื่นดูใจอ่อนง่ายชิบ แค่ให้ของกินหรือพูดหวานๆ แบบ บอบบางเหมือนจะปลิว นางก็ใจสั่นแล้ว ทำไมพอเป็นท่านจอมมารแล้วใจแข็งละเกินโว้ยยยยยยยย

>>831 จะจีบเรย์กะนี่คือต้องไม่รู้จักกันมาก่อนว่ะ โผล่มาปุ๊บโชว์อ่อร่าความหล่อความเท่ก็ตกเบ็ดติดละ ถ้าเริ่มจากค่อยๆทำความรู้จัก เฟรนโซนทันทีว่ะ555555555555 ดูได้จากท่านพี่อิมาริ เอ็นโจ

>>831 ตอนเด็กๆพลาดเผยธาตุแท้ออกไปเยอะ ถถถ

ถ้าเป็นฟิคมะหมา กุว่าท่านอิมาริต้องเป็นโกลเด้น รีทีฟเวอร์ อิมาเด้น? โกลมาริ?
พวกมึงว่าท่านอิมาริควรเป็นหมาพันธุ์วะ

>>834 เป็นหมาพันธุ์อะไรวะ*

>>834 โกลเด้นก็ไม่เลวนะกูก็คิด 5555555555555 แล้วท่านพี่ล่ะ ตอนแรกกูคิดหลายพันธุ์นะ แต่คิดอีกที่ท่านพี่เป็นพี่แท้ๆของท่านเรย์กะ มันต้องพันธุ์เดียวกันป่ะวะ 5555555555555555 พอคิดเท่านั้น ภาพหมาตัวเล็กๆ ตบโกลเด้นกระจุยก็ตามมาติดๆ อย่างขำ

>>836 น่ารักวะ หมาพันธุ์โกลเด้นมันก็ไม่สู้ใครเขาด้วยนะมึง คงโดนรังแกต่อไปแหละ 55555

>>834 กูว่า Afgan Hound ก็ดี นึกถึงหมาหล่อเชิ่ดๆ กรุดกราย แต่ท่านยูริเอะเป็นไปแล้วนี่หว่า โกลเด้นก็ได้ ถถถถถถถ

อิมาริเป็นโกลเด้นรีทีฟเวอร์
ท่านพี่เป็นเบอร์นีส เมาน์เทนด็อก?

ลืมบอกไป โม่งแปลลงต่อกัน2วัน กุฟินมาก รักมึงงงงง ขอบคุณนะมึง จูบที

>>838 จริงๆท่านอิมาริเป็นมิตรนะมึง เหมือนหมาโกลเด้นที่รักทุกคน แม้เต่โจรที่ปีนเข้าบ้าน...
>>839 เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก กุนึกถึง เซนต์เบอร์นาร์ดเลยว่ะ
จะว่าไปเซนต์เบอร์นาร์ดกุว่าเหมาะกับอิวามูโระนะ หน้าโหดใจแบ๊วเหมือนกัน 55555 แต่อิวามูโระเป็นเป็นอิงลิชบลูด็อกไปละ

>>837 โกลเด้นสู้คนอื่นมั้ยเราไม่รู้ แต่ที่บ้านญาติเราโกลเด้นสองตัวมันสู้กันเอง มีความสยองเลย เวลาเห็นโกลด์เด้นวิ่งมาหาก็จะมีภาพติดตาเวลามันฟัดกันเอง รึท่านอิมาริจะสู้กับน้องตัวเองแทน 555

>>842 โกลเด้นบ้านเรามันไม่ดุเลยอะ โดนแมวรังแกด้วย ใจดีมากๆ ขนนุ่มกอดแล้วฟิน(มันเอาหน้าซุกๆเหมือนกอดตอบด้วย)
เวลากลับมาบ้านมันก็ส่งเสียงเรียก มางับมือดึงให้เดินตาม(แค่คาบเบาๆ) ชอบนอนตักให้เกาพุงให้ลูบ แต่มันตายละ...

>>843 อือ เหมือนกันน ชอบมาก เด็กๆป้าเลี้ยงไว้ก็ชอบพามาบ้านเรา เราชอบขี่หลังแล้วมู่ตู้ก็พาวิ่งรอบบ้านเลย ตอนนั้นรักมากๆ แต่มันก็ตาย เหมิอนไม่สบายเพราะหมาจรจัดแมวจรจัดแถวบ้านกัดมันอ่ะ โตมาเลยกลายเป็นคนไม่ค่อยชอบพวกหมาแมวไปเลย แต่ถ้าน่ารักๆก็ยอมนะ
ไซซายะนี่เอ็นดู55555555

>>843 อยากเจอจังเลยฟังดูน่ารักมากเลยอะ เสียใจด้วยนะเพื่อน

>>844 หมาแมวก็เหมือนคนล่ะ มีดีไม่ดีบ้าง ไซซายะเราก็ชอบ คาบุรากิมันเข้ากับพันธุ์ไซบีเรียนมากอะ 5555 ใครเป็นต้นคิดฟิคมะหมา อยากรุ้มาก คิดได้ไง 5555555
>>845 น่ารักมาก เราไม่ได้เสียใจมากหรอก เพราะเวลานึกถึงก็คิดถึงความทรงจำดีๆ ความน่ารักของมัน เหมือนเป็นเรื่องดีๆครั้งนึงในชีวิต

ชื่อกระทู้หน้าเอาไง ดูทรงแล้วไม่น่าจะเกินวันนี้

>>846 ดีแล้วละนะ positive thinking ^^

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจักรวาลกาวแห่งความเวิ้งว้าง ​มิติที่7

>>847 กุเสนอ...
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่6
(กุล้อเล่นนะ คิด3วิเลยเนี่ย 555555)

>>850 กูว่าก็ไม่เลวนะมึงโดยเฉพาะคำว่าเรือกาว

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจรวดทะลุมิติพิศวง ลำที่ 7

ฮาเร็มของเจ้าเเม่เรย์กะวงนํ้า(กัญชา)ซุยรันกับแลนมาร์คที่ชื่อว่าคานทอง คานเจ้าแม่ที่7 โทษๆๆ5555555555

>>853 อัปมงคล! ตบปากสิบทีปฏิบัติ!

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับโรงเรียนแห่งนก นกครั้งที่7

>>850 อ้าวกุนึกว่ากระทู้ที่6 จะไป7แล้วหรอวะเนี่ยยยยยยยยย กาวกันสนุกจริงๆ

>>855 >>853 ตบปากตัวเองเดียวนี้! ปฏิบัติ! อัปมงคลๆ ไม่เอาๆ เราตรงเชื่อมั่นในแท็กlove มีคู่คนอื่นได้ก็ตรงมีคู่ของเรย์กะได้ แม้จะหักธงไปเรื่อย แต่เราก็ต้องเชื่อมั่นในตัวจอมมารเอ็นโจ

>>857 คติของเจ้าแม่เรย์กะก็คือ "ไม่ยอมปักธง แถมยังหักธง แล้วเก็บเข้าเฟรนด์โซนอีกตะหาก !"

>>857 กุเชื่อมั่นใน Tag love นะ แต่พอมาเจอเรื่องนี้ความเชื่อมั่นกุเริ่มสั่นคลอ ว่าไอ้แทคนี้มันเป็นเชื่อได้ไหมเนี่ย

>>850 กูโหวตอันนี้ กาวแน่นจริงๆ กูเสพจนเบลอไปหมดละ

รวม
1. >>849 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจักรวาลกาวแห่งความเวิ้งว้าง ​มิติที่ 7
2. >>850 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
3. >>852 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจรวดทะลุมิติพิศวง ลำที่ 7

>>853 กะ >>855 กูไม่นับ!!!!

>>855 กะ >>853 เนี่ย พวกมึงไม่ลองกันหน่อยเหรอวะ เผื่อมันจะเป็นการแก้เคล็ดไง เหมือนที่คนเขาไปนอนโลงศพสะเดาะเคราะห์ ต่อดวงชะตาอะไรเงี้ย

>>861 เราว่าของ >>853 กับ >>855 ก็ฮาดีนะ 5555555555555
(เราคนเสนอชื่อ2.เองขอบคุณที่แก้ตัวเลขให้ 5555)

กุมีข้อสงสัยจากCh.4
'เพราะว่าท่านแม่ดั้งเดิมมาจากเกียวโตและไม่ได้เข้าเรียนที่ซุยรัน เธอถึงได้แสดงออกเป็นกรณีพิเศษกับเรื่องของโรงเรียนซุยรันและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของกลุ่มPivoine'
มีความเป็นไปได้ไหมว่าซุยรันจะไม่ได้อยู่เกียวโต เราตัดออกไปได้1จังหวัดใช่ไหม? แล้วซุยรันนี่ดังไปถึงเกียวโตเลยหรอ ท่านแม่ถึงปลื้มนักหรือปลื้มหลังย้ายมาจากจังหวัดบ้านเกิด
ทุกคนคิดว่าซุยรันนี่อยู่จังหวัดอะไรในญี่ปุ่น? เราว่าอาจจะเมืองหลวงโตเกียว หรือมันมีเฉลยแล้ว?(เราเพิ่งย้อนกลับมาอ่านให้ละเอียดถึงตอนแรกๆเอง)

'เธอบอกว่าภูมิใจเป็นที่สุดที่ลูกสาวของเธอได้เป็นนักเรียนของซุยรันและที่ยิ่งกว่านั้นคือได้เป็นสมาชิกของPivoine'
'เมื่อไหร่ก็ตามที่มีเรื่องของPivoineขึ้นมาเธอจะดูมีความสุขเหมือนอย่างในตอนนี้'
ท่านพี่ทาคาเทรุก็เป็นนักเรียนซุยรันแถมอยู่Pivoineไม่ใช่หรอ ทำไมพูดถึงแต่ลูกสาว เป็นไปได้ไหมว่าความสัมพันธ์ระหว่างท่านพ่อท่านแม่กับท่านพี่จะไม่ค่อยสนิทหรือใกล้ชิดกันเท่าไหร่?

>>825 อ่านอ่านฟิคสลับเพศ ตอนท่านเรย์กะแบกยูกิโนะที่โรคหอบกำเริบอะ น่าจะโดคิโดคิมากๆแน่เลย

>>853 อาจเป็นการตั้งชื่อแก้เคล็ดปะ คานที่7คานสุดท้ายอะไรงี้ 555

>>861 โห่ววว กูกำลังจะโหวต>>853 เลย

>>863 ซุยรันนี่น่าจะอยู่โตเกียวป่ะ เห็นบทที่สองก็บรรยายไว้ว่าอยู่เมืองหลวง ถ้าเป็นโรงเรียนเอกชนที่หรูไฮโซมีระดับมหาลัยด้วยก็น่าจะดังไปทั่วประเทศนะ
ส่วนท่านพ่อท่านแม่ก็ดูภาคภูมิกับท่านพี่ทาคาเทรุดีอยู่นะ ตอนท่านพี่หอบช่อดอกไม้มางานจบการศึกษาของเรย์กะ ท่านแม่ยังทำท่าปลื้มๆ เลย
ท่านพี่ก็แลดูเป็นห่วงท่านพ่อที่โดนลูกสาวสุดที่รักรังแกด้วย 5555555 ก็น่าจะสนิทกันดี แค่ไม่ค่อยพูดถึงเพราะโตแล้ว ไม่ต้องน่าห่วงมากเหมือนเรย์กะมั้ง

>>863 คิดว่าเพราะท่านพี่เป็นผู้ชายด้วยมั้ง เลยเลี้ยงแบบปล่อยหน่อยๆ เหมือนท่านพี่เคยไปกวดวิชาตอนประถมอ่ะ ท่านแม่ไม่ขัด แต่พอคราวเรย์กะทีแรกนี่จะไม่ยอมอ่ะ

>>863 คิดว่าเพราะจับท่านพี่มาแต่งเป็นตุ๊กตาฝรั่งเศษไม่ได้มากกว่า 5555 เรย์กะเลยเหมือนแก้วตาดวงใจของท่านแม่เพราะจับมาแต่งตัวได้อยู่คนเดียว

>>863 น่าจะเพราะว่าเป็นลูกสาวได้เข้าเรียน ก็คิดว่าเป็นตัวแทนตัวเองไรงี้มั้ง?

ซุยรัน ได้ผลโหวตจากนักเรียนหญิงทั่วประเทศเป็นอันดับหนึ่งนะ ว่าเป็นโรงเรียนที่มีเครื่องแบบที่คุณอยากสวมใส่ที่สุด (วาคาบะเข้าที่นี่ก็เพราะเครื่องแบบ) (อิงจากตอนที่ 2)

ในตอนที่ 2 ไม่ได้บอกว่าอยู่เมืองหลวง บอกแค่ว่าเป็นโรงเรียนที่อยู่ใจกลางเมืองเท่านั้น

แต่ในตอนที่ 47 ที่เรย์กะหาบ้านในชาติก่อนมีบอกว่า
"...ครอบครัวของฉันในชาติก่อนอาศัยอยู่ในเมืองไกลจากโตเกียวไปเล็กน้อย..."
ก็น่าจะอยู่ในโตเกียวนั่นละ ไม่งั้นคงไม่เปรียบเทียบแบบนั้น

>>866 ถ ถ้าพวกมึงอยากโหวตกันก็ลองดูก็ได้ //ซับน้ำตา

1. >>849 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจักรวาลกาวแห่งความเวิ้งว้าง ​มิติที่ 7
2. >>850 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
3. >>852 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจรวดทะลุมิติพิศวง ลำที่ 7
4. >>853 ฮาเร็มของเจ้าเเม่เรย์กะวงนํ้า(กัญชา)ซุยรันกับแลนมาร์คที่ชื่อว่าคานทอง คานเจ้าแม่ที่ 7
5. >>855 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับโรงเรียนแห่งนก นกครั้งที่ 7

นับแต้มจามเม้นที่บอกว่า "โหวต" แล้วนะ
1.
2. / (>>860)
3.
4.
5.

>>867 >>868 >>869 ค่อยโล่งใจหน่อย ห่วงท่านพี่ 55555 ในบทสองกุหาคำว่าเมืองหลวงไม่เจอว่ะ
>>864 เดะกุสลับเพศบทCh.145ให้ แต่บทคงเดิมแค่สลับเพศ ไม่รับประกันความฟินหรือโดกิโดขิ (นานหน่อยนะ)

กูโหวต >>850

>>853 โหวตอันนี้

>>872 รอคอยอย่างสงบจ้า ขอบคุณนะ น่ารักจริงๆ มาให้กอดที

โหวต อันนี้
2. >>850

โหวต >>850 อ่ะ

โหวต >>853 แก้เคล็ด

เอาอันนี้อ่ะ >>850

>>850 เอาอันนี้ กุชักเริ่มแยกของจริงกับฟิคไม่ค่อยออกแล้ว

>>853 กูโหวดอันเน้

>>850 โหวตอันนี้จ้า ล่าสุดกุเลื่อนตอนไปดูว่าใครทักท่านเรย์กะตอนที่แล้ว คือนี่เมากาวใช่ไหม ถถถถถ

โหวต >>853 ด้วยละกัน จริงๆ กูก็ชอบ 855 โรงเรียนแห่งนกนะ มันครอบคลุมทั่วถึงทุกคนดี แต่ไม่เป็นไร 853 กำลังมาแรงกูช่วยเชียร์ซะหน่อย เผื่อสะเดาะเคราะห์เจ้าแม่ได้สำเร็จจริงๆ

>>882 เหมือนกัน ตอนมีโม่งทักว่าเกลียดเอ็นโจที่ไปส่องมือถือเขาเองแล้วหึงเอง กูยังจะไปค้านว่ายังไม่ชัวร์ซักหน่อยว่าเป็นเอ็นโจ แล้วก็คิดได้ว่าเพื่อนโม่งพูดเรื่องฟิคนี่หว่า ถถถถถถถถถ

มีการสลับคำอ่านชื่อของแต่ละคนให้เข้ากับเพศ

ฟิคสลับเพศเฉพาะกิจดัดแปลงตอนCh. 145ของต้นฉบับ

------------------------------------------------------------------------------------------------

ที่ผ่านมา คาบุรากิไม่เคยแสดงท่าทีสนใจผู้ชายคนอื่นนอกจากท่านยูริไค(ยูริเอะ)มาก่อน ถ้าไม่มีธุระใหญ่หลวงจริงๆ ก็จะแทบไม่เคยเป็นฝ่ายพูดคุยกับผู้ชายก่อนเลย ทว่า

"โย่ ทาคามิจิ"
"อ๊ะ สวัสดีครับ"

เมื่อสวนกันตามทางเดิน คาบุรากิก็จะร้องทักวาคาบะคุงราวกับเพื่อนฝูงที่สนิทสนมกัน
หนำซ้ำวาคาบะคุงอยู่ห้องเดียวกับเอ็นโจ เท่าที่ได้ยินมา เมื่อคาบุรากิไปหาเอ็นโจที่ห้องช่วงเวลาพัก ก็จะพูดคุยกับวาคาบะคุงด้วยบ่อยๆ
แบบนี้ก็กลบเกลื่อนด้วยคำว่า "บังเอิญเจอกัน" แบบตอนเช้าของพิธีเปิดภาคเรียนไม่ได้แล้วล่ะ เพราะต่อให้เจอกันโดยบังเอิญ อย่างคาบุรากิก็ไม่คิดจะทักใครหรอก
หนำซ้ำ ความเชื่อมโยงนั่นทำให้ช่วงนี้วาคาบะพลอยได้พูดคุยอย่างสนิทสนมกับเอ็นโจไปด้วย กลุ่มซึรุฮานะ No.2 ที่อยู่ห้องเดียวกันเลยพลอยรังแกวาคาบะคุงหนักมือขึ้นไปอีก
พวกเพื่อนๆ กลุ่มเดียวกันกับผมเอาแต่จับกลุ่มเม้าท์ข่าวลือระหว่างคาบุรากิกับวาคาบะคุง โดยเฉพาะคาโอรุคุง(ชื่อเซริกะจังเปลี่ยนคำอ่าน)กับคิคุโนะน่ะย้ำแล้วย้ำอีกว่า "ท่านเรย์ กรุณาถามคุณคาบุรากิที่ห้องสโมสรด้วยนะครับว่าเกิดอะไรขึ้น" เอ๋~
แต่จริงๆ นะ วาคาบะคุง ช่วงปิดเทอมฤดูร้อนนั่นมันเกิดอะไรกันขึ้นน่ะ...

ที่ลี้ภัยของผมจากบรรยากาศทะแม่งๆ ที่ลอยอวลอยู่ในชั้นม.ปลาย คือชมรมงานฝีมือกับห้องสโมสรเปอติต์ของชั้นประถม วันนี้ผมสัญญากับมาโอะคุงไว้ว่าจะโผล่หน้าไปเจอที่ห้องเปอติต์หลังเลิกเรียน
รู้สึกท้องฟ้าชักมีเมฆหนาก่อตัวตามที่พยากรณ์อากาศที่ว่าไว้ว่าพายุกำลังใกล้เข้ามาจริงๆ... ผมมองผ่านหน้าต่างทางเดินพลางมุ่งหน้าไปยังห้องเปอติต์ แต่ก็บังเอิญไปเจอเงาเล็กๆ คุดคู้เข้าเสียก่อน

"เอ๋ ยูกิโนะจัง!?"

ดูดีๆ ก็เห็นว่าเป็นยูกิโนะจังที่กำลังนั่งพับเพียบลงบนทางเดินพลางกุมหน้าอกอย่างอึดอัด ผมรีบวิ่งเข้าไปใกล้ทันที

"เป็นอะไรหรือเปล่า ยูกิโนะจัง!"

ดูเหมือนยูกิโนะจังจะพูดไม่ออก ได้แต่หายใจหอบๆ สั้นๆ ด้วยใบหน้าซีดขาวกว่าปกติ มีเสียงฮิ้วฮิ้วดังลอดออกมาจากลำคอด้วย

"โรคหอบกำเริบเหรอ!?"

ยูกิโนะจังหยักหน้าให้คำพูดของผม แย่แล้ว!
ยูกิโนะจังหายใจเข้าออกอย่างลำบากพลางควานหาอะไรในกระเป๋าตัวเอง อะไรน่ะ หาอะไรอยู่เหรอ
ที่ออกมาเป็นเครื่องพ่นยาสำหรับโรคหอบ ยูกิโนะจังทำท่าจะเขย่าเครื่องด้วยมือสั่นเทา ผมเลยรับมาเขย่าๆ ให้แทนแล้วส่งคืนให้ ใช้นี่แล้วจะหายเหรอ ยูกิโนะจังกดปุ่มพ่นยา แต่สงสัยจะไม่ออกฤทธิ์ทันทีละมั้ง เสียงหายใจฮิ้วฮิ้วอย่างทรมานยังไม่หายไป

"นี่ ยูกิโนะจัง ไปห้องพยาบาลกันก่อนไหม นะ"

ยูกิโนะจังตอบรับเบาๆ ว่า "ค่ะ...." ผมยื่นมือไปประคองตั้งใจจะพยุงเดินไปด้วยกัน แต่อาจเพราะอาการขาดอากาศ ยูกิโนะจังกลับทำท่าจะทรุดวูบลงกับพื้นอีกครั้ง

"ยูกิโนะจัง!"

ผมผวาเข้าไปประคองไว้ แต่แบบนี้กว่าจะพยุงกันไปถึงห้องพยาบาล อาการคงทรุดหนัก ทำไงดีล่ะ ผมคิดหัวหมุนติ้ว จริงด้วย!

"ยูกิโนะจัง! ขึ้นหลังพี่นี่มา!"
"...เอ๋...."

ผมคุกเข่าลงเปิดหลังให้ยูกิโนะจัง ถ้าเป็นแบบนี้ผมแบกยูกิโนะจังขึ้นหลังไปเองก็ได้!

"แต่ว่า...."

ยูกิโนะจังทำท่าเกรงอกเกรงใจ แต่นี่ไม่ใช่เวลามาเกรงใจกันแล้วนะ หน้ายังซีดขาวอยู่เลย อาจเพราะใช้เครื่องพ่นยา เลยดูสบายขึ้นกว่าเมื่อกี้นิดนึง แต่ยังดูห่างไกลจากคำว่าหายดีอีกมาก!

"เอาเถอะน่า เร็วเข้า!"

พอผมเร่ง ยูกิโนะจังเลยมาเกาะหลังผมอย่างเก้ๆ กังๆ จู่ๆ น้ำหนักที่กดทับก็ไม่ได้หนักอะไร ยูกิโนะจังดูตัวเล็กๆ ผอมๆ ถึงจะเป็นเด็กป.1ก็เถอะ แต่อาจเพราะเป็นเด็กผู็หญิงก็เลยไม่หนักมาก นี่ผมน่าจะแบกไหวนะ!?
แต่เสียงหายใจหอบอย่างทรมานของยูกิโนะจังก็ยังดังอยู่ข้างหู มือที่วางบนบ่าผมก็เย็นเฉียบ
อาววววล่ะ! ลูกผู้ชายวัดกันที่พลัง! จงตื่นขึ้นมา! พลังแห่งกล้ามเนื้อขาที่ฝึกมาจากการจ๊อกกิ๊งในช่วงหน้าร้อนนี้!
โอ้วววววววววววววว!
ผมแบกยูกิโนะจังลุกขึ้นยืนจังก้า ดีล่ะ สบายมาก!

"ยูกิโนะจัง จับให้แน่นๆ นะ!"

โชคดีที่มีเด็กชั้นประถมเดินผ่านมาพอดี ผมเลยฝากกระเป๋ายูกิโนะจังให้มาโอะคุงด้วย ส่วนตัวผมเตรียมมุ่งหน้าไปห้องพยาบาล
ไปเล้ยยยยยย! โชว์พลังหน่อย! มุ่งหน้าสู่โฮโนลูลู-----!! โอ้วววววววววววววว!!
ผมแบกยูกิโนะจังวิ่งไปห้องพยาบาลพลางส่งเสียงฝีเท้าทั่กทั่กทั่กทั่งดังกึกก้องไปตามทางเดินของชั้นประถม

------------------------------------------------------------------------------------------------
ต่อข้างล่าง

ต่อ
------------------------------------------------------------------------------------------------

พอไปถึงห้องพยาบาล อาจารย์ก็ให้ยูกิโนะจังนอนลงบนเตียงทันที

"ไหวหรือเปล่า ยูกิโนะจัง อาจารย์ติดต่อท่านพี่ของยูกิโนะจังกับทางบ้านให้แล้วนะ เดี๋ยวก็มีคนมารับแล้วนะ"
"ค่ะ.... ขอบคุณมากนะคะ....ท่านพี่เรย์...."

พอนอนลงแล้วดูท่าจะหายใจลำบาก ยูกิโนะจังเลยยันตัวครึ่งนั่งครึ่งนอนอยู่บนเตียง

"อาการกำเริบแบบนี้บ่อยๆ เหรอ..."
"วันนี้...เป็นเพราะเดี๋ยวไต้ฝุ่นจะเข้า...."

ดูเหมือนอาการหอบจะกำเริบได้ง่ายเมื่อไต้ฝุ่นเข้า อะไรกันเนี่ย! ปีนึงๆ มีไต้ฝุ่นเข้าตั้งหลายรอบ! แล้วยูกิโนะจังก็ต้องทรมานแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?!
ยูกิโนะจังจิบชาฝรั่งอุ่นๆ พลางยิ้มอย่างไร้เรี่ยวแรงว่า "สบายมากค่ะ..." ไม่สบายหรอก ไม่สบายเลยนะ ยูกิโนะจัง!
แล้วเอ็นโจที่ได้รับการติดต่อไปก็เข้าห้องพยาบาลมา

"ยูกิโนะ!"

เอ็นโจปรี่เข้ามาที่ข้างเตียงยูกิโนะจัง ตรวจดูอาการน้องสาวทันที

"พ่นยาหรือยัง"
"อื้อ...."
"ตอนนี้เรียกรถมาแล้วนะ เดี๋ยวไปโรงพยาบาลกัน พี่ติดต่อโรงพยาบาลไว้แล้ว"
"อื้อ...."

เอ็นโจช่วยพยุงยูกิโนะจังลงจากเตียง

"เดินเองไหวหรือเปล่า"
"อื้อ...."

มาโอะคุงกับยูริจังช่วยเอากระเป๋าที่ผมฝากเด็กชั้นประถมที่ผ่านไปมาให้ พวกเราเลยถือกระเป๋าไปส่งพี่น้องเอ็นโจด้วยกันถึงที่จอดรถ

"ท่านคิโชวอิน ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยน้องชายดิฉัน บุญคุณนี้ต้องตอบแทนให้ได้แน่นอนค่ะ"
"สำหรับผมแล้วยูกิโนะจังก็เป็นรุ่นน้องคนสำคัญที่น่ารัก อย่าไปคิดเป็นบุญคุณอะไรกันเลยครับ รีบไปโรงพยาบาลเถอะ อาการเป็นไงพรุ่งนี้ช่วยมาบอกด้วยนะครับ"
"ขอโทษด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ"

พวกเราโบกมือให้รถของบ้านเอ็นโจที่วิ่งห่างออกไป

"ยูกิโนะจัง ท่าทางทรมานจังเลยนะครับ"
"นั่นสิ"

ขอให้ยูกิโนะจังอาการดีขึ้นไวๆ นะครับ...

เช้าวันรุ่งขึ้น ผมโดนเอ็นโจเรียกไปที่ทางเดิน

"คุณเอ็นโจ อาการยูกิโนะจังเป็นไงบ้างครับ!?"

ผมทักทายยามเช้าพอเป็นพิธี แล้วตัดเข้าเรื่องยูกิโนะจังเมื่อวานทันที

"ก็เข้าโรงพยาบาลเผื่อไว้ก่อนน่ะค่ะ แต่ครั้งนี้อาการไม่หนักมาก คิดว่าพรุ่งนี้หรือมะรืนก็คงออกจากโรงพยาบาลได้แล้วล่ะค่ะ"
"งั้นเหรอครับ..."

ยูกิโนะจัง เข้าโรงพยาบาลอีกแล้วเหรอ น่าสงสารจัง...

"ท่านคิโชวอิน ให้ยูกิโนะจังขี่หลังพาไปส่งถึงห้องพยาบาลเลยเหรอ ขอบคุณมากนะคะ คงหนักใช่ไหม ยูกิโนะเล่าให้ฟัง เล่นเอาตกใจเลยล่ะค่ะ"
"ไม่หรอกครับ เธอตัวเบามาก"

โชคดีที่ไม่เพิกเฉยต่อคำสั่งคุณมิฮาระโค้ชใจยักษ์ออกวิ่งทุกวัน กล้ามเนื้ออ่อนแอปวกเปียกของผมก็พัฒนาขึ้นบ้างแล้ว ส่วนแขนที่ไม่ได้ผ่านการฝึกมาก็ปวดกล้ามเนื้อหน่อยๆ มาตั้งแต่เช้าแล้ว คงเพราะฝืนใช้แรงปุปปัปอะนะ

"แต่โดนท่านคิโชวอินอุ้มขึ้นหลังไปเนี่ย ยูกิโนะเขินแย่เลยล่ะ"
"หืม..."

ไปล่วงเกินยูกิโนะจังเข้าแล้วหรือเปล่าเนี่ย จะว่าไปแล้วที่ซัมเม่อร์ปาร์ตี้ก็แอบๆ บ่นเรื่องน้ำหนักของตัวเองด้วยนี่นา

"งั้นฝากขอโทษยูกิโนะจังด้วยนะครับ"
"ไม่ต้องหรอกค่ะ ต้องขอบคุณมากเลยนะคะ ที่อุตส่าห์ทำเพื่อยูกิโนะขนาดนี้ ดิฉันซาบซึ้งจริงๆ"

เอ็นโจก้มหัวให้ผม พอรู้สึกถึงสายตาของผู้คนรอบข้างที่เดินไปมาในทางเดิน ผมเลยรีบเข้าไปห้ามเอ็นโจไว้ ขอทีเหอะน่า
มองเห็นคาบุรากิกับวาคาบะคุงเดินมาด้วยกันจากด้านตรงข้ามของทางเดิน สองคนนั้นมาโรงเรียนด้วยกันอีกแล้วเหรอ
ทำไมอยู่ดีๆ เกิดสนิทกันขึ้นมาได้น้า-- สงสัยจัง สงสัยจัง สงสัยจัง...

"สงสัยเรื่องสองคนนั้นเหรอคะ"
"อุเหวอ!"

โดนเอ็นโจอ่านใจเข้าแล้ว!

"บอกให้เอาไหมคะ ว่าทำไมจู่ๆ อายะ(มาซายะ)ถึงเกิดสนิทกับคุณทาคามิจิขึ้นมา..."
"เอ๋..."

ดวงตาเอ็นโจเป็นประกายอย่างนึกสนุก ...รู้สึกว่านะ

"ไม่ครับ! ไม่เป็นไร!"

ผู้มีปัญญาย่อมไม่นำตนเข้าสู่กับดัก
อันตราย อันตราย ผมอำลาเอ็นโจว่า "งั้นขอตัวก่อนนะครับ!" แล้วเร่งฝีเท้ากลับไปห้องเรียนของตัวเอง

เอาล่ะ วันนี้ต้องกำหนดรายชื่อนักกีฬาที่ลงแข่งในงานกีฬาด้วย! ไม่มีเวลามายุ่งกับเส้นทางรักของคนอื่นหรอกครับ!
เมื่อวานอุ้มยูกิโนะจังขึ้นหลังวิ่งอย่างสบายๆ ค่อยรู้สึกมั่นใจหน่อย ปีนี้ลงแข่งวิ่งผลัดด้วยดีไหมนะ

"ท่านเรย์ ปีนี้จะลงแข่งแต่งแฟนซีวิ่งผลัดด้วยหรือเปล่าครับ"

อืม ไม่ใช่วิ่งผลัดทางนั้นอะ

------------------------------------------------------------------------------------------------
หมดแล้ว
เปลี่ยนบทที่ยูกิโนะหนักสำหรับเรย์กะเป็นเบานะคะ
ว่าแต่ถ้าสลับเพศแล้วบทเรย์กะตุ๋ยท้องเอ็นโจล่ะ?
โดดจากเรือเอ็นโจมาเกาะเรือยูกิโนะอย่างก้าวร้าว

>>885-886 นึกว่าจะอุ้มท่าเจ้าหญิงซะอีก55555555555555555555555555 บทตุ๋ยท้องก็เป็นหยิกแก้มแทน(?) มุ้งมิ้งดี

>>886 ลืมเปลี่ยนบทพูดเอ็นโจตรงน้องชาย ฮรืออออ

>>884 จับมือมึงงงง มีเพื่อนร่วมเมากาวแล้ว ถถถถถ
>>885-886 ท่านเรย์กะนี่ต่อให้เป็นผู้ชายก็ยังสไตล์ป้อแป้สินะ

กูโครตรักโม่งฟิคเลยนึกว่าแนวสลับเพศจะไม่ค่อยมีคนสนใจซักอีกมาให้จุ๊บทีดิ

>>885-886 ชอบคุณนะ รวดเร็วทันใจจริงๆ ท่านเรย์ดูน่าพึ่งพาได้ขึ้นมาในสายตายูกิโนะแน่เลย โฮ่โฮ่โฮ่

>>887 ตอนแรกกุว่าน่าจะเขกหัวแต่หยิกแก้มก็ดีนะ ///-///
>>889 อยากจะอุทานว่าเรย์ นายมันใจป๊อด 555555
>>890 มีคนอยากอ่าน กุก็อยากสนอง ถถถถถถถ
>>891 ไม่ใช่ท่านเรย์ปักธงตั้งแต่อุ้มขึ้นหลังแล้วหรอ

ชูจังน้องสาวเธอจะแซงหน้าแล้วนะ!

>>892 ก็จริงนะ สาวน้อยคงปักธงเรียบร้อยแล้ว เผลอๆอาจฝากท่านพี่คอยกำจัดศัตรูหัวใจแทนด้วย 555

น้องสาวล่ะ น้องสาว!!! เรย์เอ้ยมีแววเห็นคุกว่ะ 555

โหวต >>850 นะ

หมายเลข 4 กุกลัวอาถรรพ์เจ้าแม่ไม่มีใครสอบนางลงมาซะที 555

การโหวตชื่อกระทู้ที่ 7
1. >>849 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจักรวาลกาวแห่งความเวิ้งว้าง ​มิติที่ 7
ผลโหวต
ผู้โหวต
2. >>850 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
ผลโหวต ////////
ผู้โหวต >>860 >>873 >>876 >>877 >>879 >>880 >>882 >>894
3. >>852 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจรวดทะลุมิติพิศวง ลำที่ 7
ผลโหวต
ผู้โหวต
4. >>853 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแลนมาร์คที่ชื่อว่าคานทอง คานเจ้าแม่ที่7
ผลโหวต ////
ผู้โหวต >>874 >>878 >>881 >>883
5. >>855 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับโรงเรียนแห่งนก นกครั้งที่7
ผลโหวต
ผู้โหวต
ปิดโหวตเม้นที่เท่าไหร่ดี กระทู้ก่อนๆ 900นะ

>>886 อ้ากกกกกก หัวใจไม่ดีต่อพวกพี่หมีเลยวุ้ย!!
ถ้าอุ้มท่าเจ้าสาวที ยูกิโนะจังคงเขินจนเป้นลมแทน 5555
ตุ๋ยท้องเปลี่ยนเป็นดีดหน้าผากก็น่ารักดีนะ

>>885-886 ว้ากกกกก ยูกิโนะจังงงงง คุณตำรวจขา มีหมีลักพาตัวเด็กน้อยค่ะะะ แต่ทำไมท่านเรย์ไม่อุ้มท่าเจ้าหญิงล่ะคะ โธ่ว
บ้าเอ้ย ยูกิโนะจังทำแต้มรัวๆ เดี๋ยวกูว่างแล้วจะมาช่วยชูสุกิจังบ้าง 5555555

แล้วตอนหิ่งห้อยที่เรย์กะได้หิ่งห้อยมาจากเอ็นโจ พอสลับเพศควรเปลี่ยนเป็นอะไรดี เรย์คุงส่งหิ่งห้อยไปให้ชูจังเหรอ

ต่อจาก >>760
ยูกิโนะจังเป็นน้องสาวเอ็นโจ เอาจริงดิ!? ไม่เห็นเหมือนกันสักนิด น้องสาวยัยเจ้าเล่ห์นั่นไหงออกมาเป็นเทพธิดาน้อยไร้เดียงสาแบบนี้!
จะว่าไปถ้าดูแต่หน้าก็มีเค้าเหมือนกัน ถึงจะสีผมผิดกันก็เถอะ… เดี๋ยวสิ สีผมแบบนี้คล้ายๆกับเอ็นโจในการ์ตูน Kimi Dolce เลยนี่นา ทางโน้นผมสีน้ำผึ้ง ส่วนยูกิโนะจังผมสีอำพัน เอ หรือว่าความดีงามในส่วนของการ์ตูนจะมาตกอยู่กับน้องสาวพร้อมสีผมกันนะ อื้ม อื้ม เป็นไปได้ แต่ไม่อยากให้เป็นน้องสาวร่วมสายเลือดกันเลยจริงๆ พับผ่า…
“เอ่อ… พี่สาวทำไมเหรอคะ?”
สงสัยผมจะเผลอตัวทำหน้าเครียดไปโดยไม่รู้ตัว ยูกิโนะจังจ้องหน้าผมอย่างห่วงๆ ผมเลยรีบยิ้มกลบเกลื่อน
“เปล่าครับ พอดีพี่อยู่ชั้นเดียวกับพี่สาวของยูกิโนะจัง เลยตกใจนิดหน่อย ไม่รู้มาก่อนเลยว่าท่านเอ็นโจมีน้องสาวน่ารักแบบนี้ด้วย”
“จริงเหรอคะ?”
อ๊า! อย่าทำหน้ากังวลแบบนั้นสิ!
“พี่ยังเคยพูดคุยกับท่านพี่ของยูกิโนะจังในห้องสโมสรของ Pivoine อยู่บ่อยๆ จริงด้วย! ตอนเปิดเทอมฤดูหนาวยังเคยได้ถุงของฝากเป็นขนมจากท่านเอ็นโจเลยนะ!”
“ของฝากจากท่านพี่?”
“ครับ รู้สึกว่าจะไปเที่ยวน้ำตกกับป่าที่มีชื่อเสียงมา อร่อยมากเลยล่ะ” ด้านการฆ่าตัวตายน่ะนะ
“งั้นเหรอคะ”
พอได้ฟังเรื่องของผม ยูกิโนะจังก็ค่อยๆ กลับมามีรอยยิ้มอีกครั้ง
“เอ่อ… ขอหนูนั่งข้างๆ ได้ไหม”
“ได้สิครับ” เต็มใจเป็นอย่างยิ่งเลยล่ะ! หรือจะบอกว่า รอคำนี้มานานแล้วดี?
ยูกิโนะจังนั่งจุ้มปุ๊กข้างๆ ผม แล้วส่งยิ้มมาให้ อุก… นางฟ้าแท้ๆ
ก็รู้อยู่หรอกนะว่าไม่ควรจะไปเกี่ยวข้องกับน้องสาวของยัยเอ็นโจจอมเจ้าเล่ห์นั่น แต่ผมขัดขืนรอยยิ้มนางฟ้าแบบนี้ไมได้จริงๆ!
ผมทานเค้กที่เทพธิดาน้อยเอามาให้ อร่อยสุดๆ!
“อร่อยมากเลย ขอบใจนะ ยูกิโนะจัง”
“ค่ะ”
พอผมเอ่ยขอบคุณ ยูกิโนะจังก็ยิ้มแย้มอย่างดีใจ
ยูกิโนะจังเล่าว่าเป็นเด็กป.หนึ่งที่เพิ่งเข้าเรียนชั้นประถมในปีนี้ ดูแล้วยังตื่นๆ อยู่เลย ตัวเล็กนิดเดียวน่าทะนุถนอมอีกด้วย
ยูกิโนะจังคอยเป็นห่วงผม ถามว่าจะรับชาเพิ่มไหมคะด้วยนะ น่ารักสุดๆ! ผมไม่เคยเห็นพี่สาวยูกิโนะจังรินชาให้ใครเลยนะ
“ท่านพี่เรย์ อุตส่าห์มาหาถึงนี่ ช่วยพูดคุยกับพวกผมบ้างสิครับ!”
มาโอะคุงดึงแขนผมอย่างงอนๆ มียูกิโนะจังกับมาโอะคุงล้อมรอบทั้งซ้ายและขวา แถมยังมียูริจังใกล้ๆอีก ที่นี่คือสวรรค์เหรอเนี่ย!? ฮาเร็มเด็กน่ารัก!
“ขอโทษทีนะ มาโอะคุง”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ”
ผมมุ้งมิ้งไปกับพวกเด็กๆ ทานขนมเค้กแสนอร่อย จนอำลาจากเปอติต์มาในที่สุด
มาโอะคุง ยูริจัง และยูกิโนะจังอุตส่าห์มาส่งถึงหน้าประตูด้วยล่ะ! เด็กๆ พวกนี้น่ารักกันจริงๆ

ต่อ
ข่าวลือเรื่องน้องสาวเอ็นโจเข้าเรียนในชั้นประถมแพร่สะบัดไปอย่างรวดเร็ว หลังผมเจอกับยูกิโนะจังไม่นาน
เล่าลือกันว่าน้องสาวก็งดงามไม่แพ้พี่สาว ทำให้หนุ่มๆ(หมี)มากมายแห่กันไปดูหน้ายูกิโนะจังที่ภาคเรียนชั้นประถม แล้วยังเอามาเล่าต่อกันว่าน่ารักกว่าที่คิดไว้ ทำให้กระแสน้องสาวเอ็นโจยิ่งเตลิดเพริดไปกว่าเก่า แต่เอ็นโจปรามด้วยสีหน้าเคร่งขรึมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนว่า “น้องสาวของดิฉันร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง ช่วยอย่าเอะอะกันให้มากได้ไหมคะ” อาจด้วยเกรงความพิโรธของนางมารเอ็นโจ กระแสเรื่องยูกิโนะจังเป็นอันเงียบกริบไปในเวลาอันรวดเร็ว
ในห้องสโมสรก็มีข่าวเรื่องยูกิโนะจังด้วยเหมือนกัน แต่ต่อให้เป็นเอ็นโจก็ใช่ว่าจะออกปากพูดแรงๆ กับสมาชิก Pivoine ได้ง่ายๆ จึงได้แต่เออออไปตามเรื่อง
“พวกผมไม่เห็นรู้เลยว่าท่านเอ็นโจมีน้องสาวด้วย พามาเที่ยวที่ห้องสโมสรสักครั้งสิครับ”
“นั่นสินะคะ ถ้ามีโอกาส”
“ได้ยินว่ามีนักเรียนหลายคนแอบไปดูท่านยูกิโนะถึงห้องเรียนชั้นประถมเลยนี่ครับ ท่าทางน้องสาวจะน่ารักเหมือนท่านพี่”
“เรื่องนั้นแหละค่ะ น้องสาวดิฉันเป็นโรคหอบมาตั้งแต่เด็กแล้ว ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ ดิฉันเกรงว่าถ้าไปเอะอะกันมากๆ เข้า อาการจะกำเริบอีก อยากให้น้องสาวได้อยู่ในสภาพแวดล้อมเงียบๆ สงบสุขน่ะค่ะ”
“โอ้! ลำบากแย่เลย งั้นทาง Pivoine จะกำชับไปทางเปอติต์ให้ช่วยกันดูแลให้ท่านยูกิโนะได้อยู่โรงเรียนอย่างสงบเองนะครับ ต้องระวังไม่ให้พวกคนชั้นต่ำมาเกะกะวุ่นวายรอบตัวท่านยูกิโนะ”
“รบกวนด้วยนะคะ”
พอเอ็นโจส่งยิ้มให้ หนุ่มๆรอบตัวเอ็นโจและคาบุรากิต่างก็พากันหน้าแดง
ด้วยเหตุนี้เอง เอ็นโจจึงสามารถยึดเอาประธาน Pivoine เป็นพวก สร้างฐานกำลังป้องกันยูกิโนะจังขึ้นมาได้
แต่ยูกิโนะจังร่างกายอ่อนแอเหรอเนี่ย… มิน่าล่ะผิวถึงได้ขาวจัง แต่เอ็นโจนี่ถึงจะเป็นจิ้งจอกสาวจอมเจ้าเล่ห์ แต่ก็รู้จักเป็นห่วงน้องสาว เกินคาดเหมือนกันนะ
ระหว่างที่จิบมิลค์ทีหวานๆ อยู่ สายตาก็ไปสบกับเอ็นโจเข้า หยึย
“คุณคิโชวอิน ได้เจอน้องสาวฉันแล้วเหรอคะ”
“หืม…”
เห็นรอยยิ้มของเอ็นโจแล้วเหงื่อกาฬไหลพราก นี่คิดว่าผมไปแอบส่องยูกิโนะจังกับคนอื่นเขาด้วยหรือเปล่าเนี่ย ถึงจะมีความเป็นไปได้ แต่ก็แย่ล่ะสิ…
“เอ่อ ผมบังเอิญไปเจอตอนไปเที่ยวห้องสโมสรเปอติต์น่ะครับ พอดีมีของจะให้พวกเด็กๆ ทางโน้น บังเอิญน้องสาวของท่านเอ็นโจเป็นคนที่เปิดประตูให้เท่านั้นเอง บังเอิญจริงๆครับ”
ผมย้ำคำว่า “บังเอิญ” หลายๆรอบ อย่าได้เห็นผมเป็นศัตรูของน้องรักหล่อนเชียวนะ! (แต่เป็นโลลิค่อน)
“อื้อ น้องฉันเล่าให้ฟังแล้วล่ะ ช่วยอยู่คุยกับน้องให้ด้วยใช่ไหม ขอบคุณนะ”
“ไม่เป็นไรครับ…”
นี่ขอบคุณจากใจหรือเปล่าน่ะ? ทางพี่สาวนี่ไม่น่าเชื่อใจผิดกับยูกิโนะจังเลย
“คิโชวอิน ไปเจอยูกิโนะมาแล้วเหรอ?”
คาบุรากิเข้าร่วมวงสนทนา คาบุรากิก็รู้จักยูกิโนะจังด้วยเหรอ อ้อ แต่เป็นเพื่อนสนิทกัน ก็เป็นธรรมดานี่นะ
“ทำนองนั้นครับ”
“หืม…”
“เอ่อ… เป็นน้องสาวที่น่ารักแล้วก็อ่อนโยนมากเลยครับ”
“หืม…?”
ไม่รู้ทำไมคาบุรากิถึงขมวดคิ้ว เอ็นโจยังมีรอยยิ้มปริศนาบนใบหน้าตอบรับว่า “เหรอ ขอบคุณนะ”
รู้สึกบรรยากาศมันทะแม่งๆ ชอบกล ผมเลยเผ่นจากสโมสรเป็นการด่วน
น่ากลัว! พวกผู้หญิงเนี่ยน่ากลัวชะมัด!

ทำไมพอท่านเรย์อยู่กับเอ็นโจแล้วออร่าพ่อบ้านใจกล้ามันชัดแบบเน้55555555555555555555 สู้นะนายหัวหยอย

>>899 ทำไมอฟช.มันดูน่ารักมุ้งมิ้ง พอสลับเพศปุ๊บ ท่านเรย์กลายเป็นตัวอันตรายต่อเด็กๆ ชั้นประถมไปทันทีวะ ซักวันคงโดนยามลากคออกจากห้องเปอติต์แหงๆ...

>>901 ท่านเรย์มีออร่าหมีเด่นชัดมาก

>>899 >>900 ตอนเอ็นโจถามท่านเรย์ เหมือนสอบสวนจะเอาหมีเข้าคุกเลย 555555
ท่านหมีเรย์! ห่างกัน10เองไม่เป็นไรหรอกน่า!

>>901 อภิสิทธิ์ความเป็นหญิงไงล่ะ ผู้หญิงทำดูน่ารักมุ้งมิ้ง ผู้ชายทำ อี๋ ไอ้โลลิค่อน ไรเงี้ย

>>898 อยากให้ท่านเอ็นโจเป็นฝ่ายให้เหมือนเดิม แต่ชูจังเป็นหญิงมันก็ดูแปลกๆ...

ชักอยากอ่านฟิคท่านเอ็นโจหมีกับเรย์กะโลลิบ้าง อุฮิ้ววววววววววววววววววว

>>905 ถ้าเรย์คุงเป็นฝ่ายให้ กูว่าเป็นฉากปักธงชูจังให้หลงหัวปักหัวปำแน่ๆ

>>906 งั้น เดี๋ยวลองเขียนดูนะ

>>907 โคตรไม่ยุติธรรม ทำไมเรย์คุงปักธงเก่งแบบนี้ เจ้าแม่เรย์กะยังแพ้ร่างCตัวเองเลยหรอเนี่ย น่าเศร้าเกินไปแล้ว!

>>909 คิดถึงคุณอิชิโนะคุระ(พิมพ์ถูกปะอะ) ไปกินข้าวกับสาวอายุมากกว่าตามสเป็ค (แม้ความจริงจะหมีมากก็ตาม) ถึงกับบินไต้หวันกัน 2 คน
หวั่นๆว่าจะได้ปักธงสาวเพื่อนกิน ปรากฏว่าเขามีสะหมีย์(จริงแค่แฟน)แล้วแถมเป็นนายแบบอีก

>>910 เรย์คุงก็โดนคุณอิชิโนะคุระบอกบ่อยๆว่าผู้ชายยิ่งอ้วนยิ่งมีเสน่ห์ แต่พอรู้ว่าแฟนตัวจริงเป็นนายแบบ คงช็อคตาตั้งไปเลยสินะเรย์คุง555555

พออ่านฟิคแปลงเพศแล้วก็นึกถึงพวกสงครามกองอวยในพันติ๊ปว่ะ กุว่าถ้าเรื่องนี้(แบบแปลงเพศ)เป็นมังงะคงได้มีการตั้งกระทู้อวยเหมือนnisekoiแหง แล้วกองอวยก็ตีกัน555555555555

>>911 ก็นี่มันฮาเร็มชัดๆ สาวคูลเดเระ สาวอ่อนหวานแต่จริงๆเป็นนางมาร สาวน้อยโลลิ สาวประธานผู้เอาจริงเอาจัง มีวายแพลมๆมาให้ชุ่มชื้นหัวใจ หนุ่มร่าเริงสายสไมล์อย่างวาคาบะคุง สายซึนเดเระอย่างรินคุง หนุ่มหล่อปากร้ายใจดีอย่างซากุระคุง ถ้าเรย์กะเป็นผู้ชายกูว่ากวาดเข้าฮาเร็มเรียบ ยิ่งกว่าร่างหญิงของตัวเองซะอีก 55555555555555555

>>911 จะเอาแบบอย่างทานูกิหรอ เอ๊ะ ถ้างั้นท่านพ่อกับท่านแม่ก็สลับเพศด้วยรึเปล่า!!?

>>911 แล้วท่านเรย์ก็ขึ้นคานอีกคน ไม่ก็เรือสวย หิ้วหัวล่องเรือ
รู้สึกเรื่องนี้หัวทองจะมียูกิโนะคนเดียวนะ สงสัยเรียกสีหัวไม่ได้ 5555
คงเรียก จักรพรรดินี(คาบุรากิ) องค์หญิง(เอ็นโจ) นางฟ้า/เทพธิดา(ยูกิโนะ)
แล้วองค์รัชทายาท ขุนพล ทหารเลว เปลี่ยนเป็นอะไรดี?

>>912 เกิดเรือวายแน่ๆล่ะ
>>913 ถ้ากุแต่งว่าจะสลับด้วยนะ...

>>914 องค์รัชทายาท - พระสนม//โดนต่อย แกรนด์ดัชเชสมั้ง 55555555555555
ขุนพล - เลดี้
ทหารเลว - นางกำนัล

>>912 >>915วายวาคาบะแน่เลย หนุ่มยิ้มแย้มอยู่ด้วยสบายใจ กับซากุระจอมเข้าเล่ห์อาจได้ประทะกัน 555

>>916 ตอนแรกกุก็คิดว่าองค์รัชทายาทเปลี่ยนเป็นพระสนมเช่นกัน ขุนพลนี่กุคิดว่าวีรสตรีแต่ก็เว่อร์ไป
>>917 ซากุระCมาหาอาคิสะวะจังวันงานโรงเรียนแต่ก็ใช้เรย์เป็นข้ออ้างว่าจะมาดูเรย์คุงแต่งเมด(อฟช.อ้างว่ามาดูเรย์กะแต่งพ่อบ้าน)
ริรินะCปากซึนไม่ชอบ แต่เบื้องหลังคอยปกป้องสุดชีพ ใครเป็นศัตรูเรย์คุงพ่อกวาดเรียบ

กูขอคั่นฟิคสลับเพศหน่อยนะ

ยังไงตอนนี้กูก็เรือนายตัวสำรองค่ะ!
ต่อจาก >>501 นะ
---------------------------------------------

พอตอนกลางคืนก็มีเมล์จากนายตัวสำรองส่งมาบอกว่า "พรุ่งนี้จะไปคุยกับคาบุรากิ ช่วยไปด้วยกันทีนะ" อ่านจบก็ฉันก็รู้สึกมึนหัวขึ้นมาเลยค่ะ ไม่ไปไม่ได้หรอคะ หรือเลื่อนเป็นวันอื่นได้ไหมนะ ขอเตรียมตัวเตรียมใจก่อนได้ไหมคะ

แล้วอยู่ๆก็มีสายเข้า พอฉันอ่านชื่อก็สะดุ้ง นายตัวสำรองน่ะค่ะ...

ฉันกลั้นใจก่อนจะกดรับ
"สวัสดีค่ะ คิโชวอินค่ะ"
"เห็นเมล์แล้วสินะ"
"...ค่ะ"

ต้องย้ำกันขนาดนี้มั้ย จะว่าไปเสียงนายตัวสำรองผ่านโทรศัพท์ก็แปลกๆดีนะ ดูแหบๆยังไงไม่รู้น่ะค่ะ

"ตอนที่คุยกับคาบุรากิ ฉันจะให้ทาคามิจิอยู่ด้วยนะ เพราะเรื่องนี้ยังไงก็เกี่ยวกับทาคามิจิโดยตรง"

"ได้ค่ะ ว่าแต่จะคุยกับท่านคาบุรากิตอนไหนหรอคะ"

และไม่คิดจะถามความสมัครใจของฉันเลยใช่มั้ยคะ...?

"ตอนหลังเลิกเรียนดีไหม ยังไงหมอนั่นก็คงไปสโมสรของ pivoine อยู่แล้วสินะ"

งั้นก็หมายความว่า...

"คงต้องรบกวนให้คิโชวอินพาคาบุรากิมาล่ะนะ"

...ชัดเลยค่ะ ไม่ทำได้ไหมนะ คิดถึงตอนพาคาบุรากิมาก็ปวดท้องขึ้นมาเลยค่ะ

"ไม่อยากทำงั้นหรอ"

รู้ได้ยังไงคะเนี่ย แต่ถ้ารู้แล้วก็ช่วยอย่าโยนงานมาให้ทางนี้ได้มั้ยคะ

"ขอโทษจริงๆนะคิโชวอิน แต่มันจำเป็นต้องเป็นเธอน่ะ ถ้าฉันเข้าไปในห้องนั้นได้ก็ไม่อยากรบกวนให้ไม่สบายใจหรอก"

...พูดแบบนี้ถ้าปฏิเสธก็คงเป็นคนใจร้ายใจดำมากเลยสินะคะ มีแต่ต้องทำสินะ ปวดท้องอีกแล้วล่ะค่ะ
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าใจความจำเป็นนั้นดีค่ะ"

"ขอบคุณนะคิโชวอิน ขอบคุณแทนทาคามิจิด้วย"

จะว่าไปที่นายตัวสำรองพยายามขนาดนี้ก็เพราะวาคาบะจังสินะ น่าอิจฉาจังวาคาบะจังจังน้า แต่แบบนี้จะเหมือนช่วยให้ความสัมพันธ์ของคาบุรากิกับวาคาวะจังดียิ่งขึ้นไม่ใช่หรอ

"มีอะไรหรือเปล่า คิโชวอิน?"

"อา คือ มิซึซากิคุงชอบคุณทาคามิจิสินะคะ แต่มาช่วยท่านคาบุรากิแบบนี้จะดีหรอคะ หรือว่าขอแค่คุณทาคามิจิไม่โดนแกล้งก็พอสินะคะ"

นายตัวสำรองเงียบไปเลย อา แย่จริงตัวฉันมันอดใจไม่ไหว เลยหลุดปากถามไปน่ะ
"ขอโทษนะคะ เรื่องส่วนตัวสินะคะ คือ..."
"เปล่าหรอก แค่สงสัยอยู่น่ะ ทำไมถึงคิดว่าฉันชอบทาคามิจิล่ะ"
"เอ๋ ก็เห็นอยู่ชัดๆไม่ใช่หรอคะ หรือว่าไม่ได้ชอบหรอคะ"
"ก็ไม่ได้ชอบนะสิ"
เอ๋
"ถ้าหมายถึงชอบแบบอยากให้เป็นแฟนล่ะก็ไม่ได้ชอบนะ แค่เป็นห่วงในฐานะที่เป็นนักเรียนเท่านั้นเอง"
"เพราะเป็นประธานนักเรียนน่ะหรอคะ"
เหมือนกับตอนที่เข้าใจผิดเรื่องฉันกับนายหมาบ้าอย่างนั้นหรอคะ
"อืม แล้วก็เพราะเป็นเพื่อนด้วยน่ะ"
จะแค่เพราะเป็นเพื่อนจริงๆน่ะหรอคะ
"พรุ่งนี้รบกวนด้วยนะคิโชวอิน แล้วเจอกัน"
"ค่ะ"
"อ้อ แล้วก็...ฝันดีนะ"

วางสายไปแล้วล่ะค่ะ นายตัวสำรองบอกว่าไม่ได้ชอบวาคาบะจัง จะเชื่อได้มั้ยนะ อาจจะโกหกก็ได้นะ แต่ว่าจะโกหกฉันไปทำไมล่ะคะ

แต่ถ้าไม่ได้ชอบจริงๆก็แสดงว่าไม่เหมือนใน kimi dolce แล้วสินะ โอกาสที่บ้านของฉันจะไม่ล้มละลายก็ยิ่งมากขึ้นสินะคะ! ดีใจจังเลย

เอาล่ะ ตอนนี้มามาส์กหน้าเตรียมพอสำหรับวันพรุ่งนี้ดีกว่าค่า~

จะว่าไปตอนที่เรย์กะไปบ้านวาคาบะจัง แล้ววาคาบะจังถามว่ากินแกงกะหรี่มั้ย ส่วนเรย์กะบอกขอคำเดียวน่ะ กูนึกว่าวาคาบะจังจะยกช้อนมาป้อนแล้วบอก "อ้ามมมม" ซะอีก สรุปได้เป็นจานแทน รู้ใจเรย์กะดีจริงๆ555555555555 แต่ถ้าป้อนจริงๆก็ยูริไปนี่เนอะ

ตอนแต่งตาม 114 ฉากนี้ "ระหว่างที่จิบมิลค์ทีหวานๆ อยู่ สายตาก็ไปสบกับเอ็นโจเข้า แหวะ" ทำไมต้องแหวะล่ะท่านเรย์กะ T___T เสียใจแทนเอ็นโจจริงๆ กูเลยเปลี่ยนจากแหวะเป็นหยึยแทน จะได้ดูพ่อบ้านใจกล้า555555555555

>>919 เรืออาริมะคุงโบกสะบัดด

>>919 ฝันดีคำเดียวทำกุเขินตัวบิดเลยอะมึง น่ารักอ้าาาา เยียวยาหัวใจจากนายคนไม่ชัดเจนดีมาก หอมๆนะ♡

>>919 เสียงแหบๆนี่แอบประหม่าซินะ กรี๊ดดดดดดดดด ฝันดีด้วยล่าาาา ว้ายยยยยย กุ๊กกิ๊กน่ารักดีจริงๆ

>>919 ตอนนี้กุเรือนายตัวสำรองเหมือนกัน เอาจริงๆถ้านับยศรัชทายาทนี่ใหญ่กว่าองค์ชายปะนะ 5555555555555
สู้เขาค่ะท่านรัชทายาทททท

>>919 จริงๆ ถ้าอาริมะมาจีบก็ได้ธีมโรมิโอกับจูเลียตที่นางเคยฝันหวานไว้เลยนะ ดูท่าจะได้เล่นใหญ่ประกาศในพิธีจบการศึกษาจริงๆ ด้วย ...ส่วนเอ็นโจก็แอบไปร้องไห้หลังโรงเรียนให้คาบุรากิมาปลอบก็ได้นะ ถถถถถถภ

นายตัวสำรองนี้มันดีต่อใจจริงๆ ไม่เสี่ยงคุก ไม่มีหักธงตั้งแต่ยังไม่อ้าปากแบบเอ็นโจ ไม่เข้าใจยากแบบบากะรากิ

>>925 แล้วก็มอบหนังสือกลอนรักให้กันต่อใช่มั้ยมึง ถถถ

>>925 ได้แบบนั้นจริง นางคงปลื้มน่าดู แถมถ้าเป็นอาริมะเราเชื่อว่านายกล้าประกาศแน่นอน แต่ท่านพี่คงได้ช็อกตาตั้งแน่

>>919 เรือทั่นประธานนักเรียน!!!! #เก็บของเตรียมย้ายมู้ คาดว่าไม่เกินคืนนี้

>>926 ใช่ๆ แล้วถ้าอาริมะจีบกูว่าคงจีบแบบตรงๆ ไม่อ้อมค้อมแบบเอ็นโจอ่ะมึง จีบแล้วเข้าใจง่ายไม่ต้องกลัวว่าเป็นแผนใครด้วย555555555555

>>925 ถ้าเป็นมิซึซากิดีไม่ดี ประกาศเป็นแฟนกันทันทีที่คบเลยก็ได้นะ ไม่ต้องรอพิธีจบ //v\\
ส่วนพิธีจบก็ไปประกาศขอแต่งงา-----

>>931 อ๊ายยยยย ติดตามแล้วมันดีต่อใจจริงๆ

ไม่มีคนโหวตแล้วก็สรุปผลโหวตจาก >>895 เลยนะ

กระทู้หน้า
-------------------------------
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6

แม่วววววว ฟิคนี้มิซึซากิคุงนี่โคตรดียยย ฝันดงฝันดีอะไร๊ ไม่เขินเลย ไม่เขิ้นนนนนน โฮรววว แทบจะละลาย
กูว่าเสียงแหบๆนี่ต้องดูเท่โคตรๆ

ตอนเรียนจบนางจะต้องเล่นใหญ่ประกาศแบบท่านโรมิโอได้ใจท่านเรย์กะเต็มๆแน่ คนนั้นน่ะรอฤดูใบไม้ผลิมาสิบแปดปีเชียวนะ55555555

>>933 ลืมสารบัญ

สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต-รายชื่อตัวละคร
https://justpaste.it/reika

>>931 โอ๊ยยยยยย แบบนั้นก็ดี!!!

อาจจะสารภาพรักแลวแอบคบกันเงียบๆ จากนั้นก็ค่อยเปิดตัวตอนพิธีจบแบบรุ่นพี่โทโมะเอะกับรุ่นพี่คาซึมิ พร้อมขอแต่งงานด้วย โอ๊ย ทำไมประธานดี๊ดีจัง จักรพรรดินีกับรัชทายาท Pivoineกับประธานสภานักเรียน แง้ โรมีโอจูเลียตมากๆ

>>919 ท่านรัชทายาทนี่งานดีอะ มีหยอดฝันดีอะไรงี้ด้วย ว่าแต่ไปคุยกับบากะรากิจะได้เรื่องไหมหน่อ

>>919 เรือนายตัวสำรองคือดีอะ //จากใจคนฝันถึงพ่อบ้านอาริมะ
เรือคาบุรากิกุสั่นคลอนซะแล้วววว //สั่นตั้งแต่อาริมะเข้าฝัน
ฮาเร็มเลยได้ไหม...

>>933 >>935 ตั้งกระทู้ใหม่ตอนเม้น970ไหม?

>>930 ดูจากการขอเบอร์ตรงกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว แค่เคลียร์เรื่องวาคาบะทุกอย่างก็ลงตัวทันที ไม่มีมาม่าแน่นอน

>>937 ช่วงแอบคบกันเงียบๆ เพราะเกรงสายตาคนใน pivoine นี่น่าจะเป็นอะไรที่มุ้งมิ้งชุ่มชื่นหัวใจน่าดู นางคงอยากลักขนมไปนั่งกินกับมิซึซากิ แต่โดนเอ็นโจที่คอยสังเกตการณ์เหล่เอาแล้วตามแบล็กเมล์อีก ...เฮ้ย นี่กลายเป็นตัวร้ายเต็มที่ไปแล้วนี่หว่า!? แต่เอ็นโจมืดดำแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ อุฮิ

>>942 เข้ารูทรัชทายาทแล้ว เอ็นโจทำอะไรก็กลายเป็นจอมมารจริงๆแล้วล่ะ 5555555555

>>942 ช่วยไม่ได้น้าเอ็นโจ ตัวเองช้า ทำตัวไม่ชัดเจนเองนี่ แห้วไปซะเถอะ~ //เอ๊ะ ทำไมรู้สึกหวิวๆที่คอกันนะ

>>942
จากนั้นเอ็นโจก็จะไป ผาโทจิมโบ น้ำตกเคเก็น ป่าจุไคและทะเลในฤดูพายุหิมะยามค่ำคืน คาบุรากิตามมาบอกว่าไปโกนหัวใส่เสื้อคลุมยาวด้วยกันเถอะ

>>945 เอ๊า คาบุรากิ นายก็นกวาคาบะจังเหมือนกันเรอะ55555555555555555555555555 ขนาดอาริมะคุงไม่จีบวาคาบะจังยังนก สงสารจริงๆ

>>946 ไม่รู้สิรุ้สึกเหมือนอาจารย์วางให้คาบุรากิเป็นตัวหลอกตัวโจ๊กอะ เลยเอ็นดูมัน
ต่อให้อฟช.โอกาสแห้ว(จากวาคาบะ)ก็สูงอะกุว่า 55555555 คานทองระดับใกล้เรย์กะ

>>946 แล้ววาคาบะก็มาบอกว่าขอตามไปบวชด้วย มิซึซากิแย่งท่านเรย์กะไปใจร้ายที่สุดเลย

แล้วเอ็นโจ คาบุรากิ วาคาบะจังก็กลายเป็นสามเซียน

>>948 จากนั้นทั้งสามคนก็สำเร็จวิชากลายเป็นเซียนทะลุมิติไปเกิดใหม่ต่างโลก

>>943 โถ นาย ชีวิตอะไรจะน่าสงสารขนาดนี้ รูทตัวเองเป็นพระเอกก็ยังต้องใช้ความพยายามมหาศาลจีบหญิงที่เขาไม่แลตัวเอง โดนหักธงทำร้ายจิตใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า รูทคนอื่นก็เป็นได้แค่ตัวร้ายให้คนเกลียด แถมตอนนี้ก็โดนเจาะเรือบ่อยๆซะด้วยสิ เข้มแข็งไว้นะ เราเชื่อว่าซักวันอ.ฮิโยโกะจะเมตตาปราณีนายบ้าง

ได้อ่านเรื่องคนมะรุมมะตุ้มรักท่านเรย์กะนี่มันดีต่อใจจริงๆ ซู้ดดดดดดดดดด //ทำเป็นมองไม่เห็นอฟช.

>>952 คนรักท่านเรย์กะเยอะนะอฟช.อะ แต่ไม่ใช่แบบคนรัก เพื่อนบ้างรุ่นพี่บ้างนับถือบ้างรุ่นน้องบ้าง ครอบครัวอีก ขนาดหมาอย่างเบียทริชยังเมลมาแทบทุกวันเลยนะ

>>953 ขอโมเมนต์ให้หัวใจกูโดขิโดขิบ้างงงงง

อยากจจะช้าไปหน่อยแต่ในฐานะโม่งแต่งฟิคสลับเพศคนแรก กุโคตรดีใจที่โม่งฟิคช่วยแต่งต่อ เรย์กะภาคผู้ชายช่างดีต่อใจ ยูกิโนะจังนางฟ้าตัวน้อยๆก็ดีต่อใจ ถึงเเม้คนจะไม่ค่อยพูดถึงฟิคกุเพราะกุดันลงฟิคในช่วงฟิคซัมเมอร์เซลฟ์ แต่ช่างมันเถอะ กุทำใจได้แล้ว แค่มีคนหยิบมาสานต่อ กุก็ซูดกาวตายตาหลับ ลาก่อย

ไหนๆก็จะไวท์เดย์แล้ว ท่านเรย์จะให้ของตอบแทนนางมารชูสิกิยังไงดี โปรดติดตาม 5555 //กุกำลังคิดพล็อต ยังเพิ่งเร่งกุ

>>855 โหวตนี้ ฮาดีถือว่าแก้เคล็ด

กู >>956 นะ นี่มาไม่ทันเหรอ เออๆ

>>955 กุคนแต่งต่อคนนึง ขอบคุณมึงเช่นกันที่เปิดโลกใหม่ให้กุ
>>954 เพราะชาวโม่งเขารู้กันแล้วไงมึงว่า โอกาสปักธงสำเร็จของท่านเรย์กะมีเทียบเท่ากับการที่มนุษย์จะมีโอกาสส่งยานไปสำรวจดาวTRAPPIST-1eได้สำเร็จ
จึงกำเนิดฟิคกาวขึ้นมาย้อมใจ โดขิโดขิกันเองยังไงล่ะ

อะ สลับเพศ ตอน งานชมหิ่งห้อย
--------

วันนี้เป็นงานชมหิ่งห้อยที่บ้านคาบุรากิเป็นเจ้าภาพ สถานที่คือสวนญี่ปุ่นในโรงแรมในเครือคาบุรากิ ผมโดนท่านแม่ที่คึกคักสุดๆบอกว่าเป็นทายาทคิโชวอินต้องจัดเต็มสักหน่อย เลยโดนจับใส่ชุดฮากามะสีกรมท่า ลายคลื่นเหมาะกับฤดูร้อน

พอเข้าไปในสถานที่จัดงาน หลังแสดงความเคารพคู่สามีภรรยาคาบุรากิแล้ว พวกเราก็แวะเวียนทักทายท่านๆ ทั้งหลายที่คบหาอยู่กับบ้านคิโชวอิน เดินทั่วทั้งงานจนผมชักเหนื่อยเลยกะจะขอนั่งพักซะหน่อย ตอนนั้นเองที่มีมือยื่นเครื่องดื่มมาให้ บอกว่า "เชิญค่ะ"

"ท่านเอ็นโจ"
"สวัสดีค่ะ ท่านคิโชวอิน"

ยัยนี่มาด้วยเรอะ...

เอ็นโจสวมชุดกิโมโนฤดูร้อนสีฟ้าอ่อน เกล้าผมขึ้นดูแปลกตาไปจากปกติในชุดนักเรียน

"วันนี้ใส่กิโมโนเหรอ เหมาะมากเลยนะ"
"ขอบคุณค่ะ ท่านคิโชวอินสวมชุดฮากามะก็ดูดีมากเลยล่ะค่ะ"

เฮ้ เป็นสาวเป็นแซ่อย่าพูดชมผู้ชายอย่างงี้เซ่

ผมสอดส่ายสายตาค้นหาว่ามีใครอยู่อีกบ้าง แล้วเอ็นโจก็ว่า "ถ้าหามาซาโยะล่ะก็อยู่ทางโน้นแน่ะ" ผิดเป้าหมายแล้วน่า

"ผมไม่ได้มองหาท่านคาบุรากินะครับ"
"อ้าวเหรอคะ ยังไงก็ลูกสาวเจ้าภาพนะ นึกว่าอยากไปทักทายก่อนซะอีก"

อะไรฮะ จะหาว่าผมไร้มารยาทหรือไง
งานชมหิ่งห้อยเริ่มขึ้นแล้ว ในสวนมีหิ่งห้อยจำนวนมากบินว่อน

"ไม่ไปดูเหรอคะ"
"นั่นสินะ"

ไหนๆ ก็มาแล้วก็อยากไปดูอ่ะนะ แต่ก่อนหน้านั้นมีโดนแซวมาว่าเป็นเฮียวบุเคียวโนะมิยะเลยขัดเขินชอบกล ใส่ฮากามะมาซะด้วย ถ้าไม่เกิดอะไรแปลกๆ ขึ้นก็จะดีหรอก

พอออกไปที่สวนก็มีหิ่งห้อยมากมายบินอยู่ หิ่งห้อยที่โบยบินอยู่รอบตัวแขกที่มาในงานดูงดงามราวกับภาพมายา ว้าว!

ถึงผมจะเป็นผู้ชายที่ไม่ได้นิยมความงามธรรมชาติอะไรพวกนี้ก็ยังอดไม่ได้ที่จะตื่นตาตื่นใจ เอ็นโจก็เดินตามมาข้างๆ สาวๆก็คงอยากจะดูหิ่งห้อยเต็มๆตาล่ะนะ ผมเลยพาเดินเข้าใกล้หิ่งห้อย

พอเข้าไป หิ่งห้อยก็บินหนีไป อ้าว?

ผมเข้าไปใกล้หิ่งห้อยแตกกระเจิงเป็นฝูง เขยิบเข้าไปใหม่ แตกกระจายอย่างกับฝูงลูกแมงมุมแน่ะ
...แปลกแฮะ กลิ่นหอมที่ใส่มาไม่น่าใช่กลิ่นยาฆ่าแมลงนี่ ทำไมกันล่ะ

"แหม คุณเอยะ เป็นที่รักใหญ่เลยนะคะ!"

พอลองดูก็เห็นว่าคุณไมฮามะโดนหิ่งห้อยล้อมรอบจนกลายเป็นเฮียวบุเคียวโนะมิยะไปแล้ว พอเห็นฉันที่รอบข้างไม่มีหิ่งห้อยซักตัว คุณไมฮามะก็หัวเราะหึหึ
แพ้แล้ว...
ตอนนี้โดนคุณไมฮามะแย่งบทเฮียวบุเคียวโนะมิยะไปเต็มๆ เลย

อย่ามาหัวเราะนะ เอ็นโจ! คนที่โดนหิ่งห้อยเกลียดน่ะมันเธอที่มาอยู่ข้างๆฉันมากกว่ามั้ง?!

ในตอนนั้นเองที่ท่านโยชิ ประธาน Pivoine ผุดรอยยิ้มสง่างามเดินมาพร้อมกับสมาชิก Pivoine คนอื่นๆ

อา ชักสังหรณ์ใจไม่ดีชอบกล....

*****

"สวัสดีครับ ท่านเอ็นโจ ท่านเรย์ เป็นหิ่งห้อยที่งดงามจริงๆนะครับ ทำให้หลงลืมความเป็นจริงในแต่ละวันไปเลย"
ประธานมองหิ่งห้อยที่โบยบินไปมาในสวนอย่างเคลิบเคลิ้ม

"แต่สำหรับผู้ชายอย่างเราแล้ว การดื่มเครื่องดื่มพร้อมเชยชมบรรยากาศไปด้วยเนี่ย ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าอะไรไปเลยนะครับ"
เครื่องดื่มนั่นคงไม่ได้ผสมแอลกอฮอล์ใช่มั้ยครับประธาน?

"แต่ถ้าได้ชมหิ่งห้อยใกล้ๆ กว่านี้คงดูดีกว่านี้นะครับ"
ได้ยินเสียงเอ็นโจหัวเราะคิกอยู่ข้างๆ ก็บอกแล้วไงว่าเธออาจเป็นคนร้ายตัวจริงที่ทำให้หิ่งห้อยแตกกระเจิงก็ได้น่ะ!

"นั่นสินะ แต่การรับชมหิ่งห้อยให้สวยงามที่สุด ระยะขนาดนี้อาจจะเหมาะสมแล้วก็ได้นะครับ"

สมเป็นท่านประธาน พูดได้ดีจริงๆ!

"คุณคิโชวอิน ถ้าอยากดูหิ่งห้อยใกล้ๆ ขนาดนั้น ไว้ฉันให้คนไปจับมาให้สักตัวดีมั้ยคะ?"
"...ไม่เป็นไรครับ ท่านเอ็นโจ"

ดวงตานี่ขำก๊ากเลยนะ เอ็นโจ

ผมไม่ได้อยากจะดูสักหน่อย ที่พยายามจะเข้าใกล้หิ่งห้อยก็เพราะว่าเธอเดินตามผมมาต่างหากเล่า! ผู้หญิงชอบอะไรแบบนี้อยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ มางานชมหิ่งห้อย จะไม่ชมหิ่งห้อยใกล้ๆได้ยังไงกันล่ะ!

เสียงหัวเราะสดใสจากตำแหน่งที่พวกคุณไมฮามะยืนอยู่ลอยมาแต่ไกล ตรงนั้นมีฝูงหิ่งห้อยลอยวนอยู่รอบๆ คาบุรากิกับคุณไมฮามะผู้จับจองพื้นที่ข้างๆ

"ท่านมาซาโยะ ดูสิครับ! รอบๆพวกเรามีหิ่งห้อยเต็มไปหมดเลย!"

คุณไมฮามะทำท่าราวกับจะอวดคนรอบข้างว่าหิ่งห้อยกำลังอวยพรให้ความสัมพันธ์ของทั้งสอง ส่งเสียงดังขนาดนั้นทำไมหิ่งห้อยยังบินเข้าหาอีกล่ะ นี่นายคงไม่ได้ใช้น้ำหอมล่อแมลงหรอกใช่มั้ย

คุณไมฮามะร้องเฮฮา ในขณะที่คาบุรากิปัดป่ายมือไม้ของคุณไมฮามะไปมาอย่างเซ็งๆ

นั่นมันล่วงละเมิดทางเพศแล้วนะไมฮามะ

"ที่อยู่กับท่านคาบุรากินั่น... ใช่คุณไมฮามะหรือเปล่าครับ จากโรงเรียนยูกิยามะ..."

ดวงตาของท่านประธานคมกล้าขึ้นทันที

"ครับ ท่านโยชิ ท่านผู้นั้นเคยบุกมาที่ซุยรันหลายรอบแล้วครับ"
"ได้ยินว่าที่ยูกิยามะ มีนักเรียนส่วนหนึ่งเรียกขานเขาคนนั้นว่าเป็นจักรพรรดิแห่งยูกิยามะ"

จักรพรรดิแห่งยูกิยามะ!?

ผมตกตะลึงกับคำพูดของสมาชิก Pivoine ผมนึกว่าคุณไมฮามะนี่เป็นพวกปลาซิวปลาสร้อยแท้ๆ แต่ที่ยูกิยามะนี่เขาได้ดิบได้ดีถึงขั้นเป็นจักรพรรดิเลยเหรอ!?

"หึ..."

ดวงตาของท่านประธานที่ยิ้มเยื้อนอยู่ไม่ได้หัวเราะไปด้วยเลย ตรงนี้มีเอ็นโจอยู่ด้วย ทุกคนก็เลยไม่ได้พูดอะไรโจ่งแจ้ง แต่พอสัมผัสบรรยากาศทะแม่งๆ ผมต้องเริ่มหาทางหนีแล้วล่ะ ว่าแล้วคาบุรากิที่โดนคุณไมฮามะพัวพันอยู่ก็เจอเพื่อน ตรงดิ่งเข้ามาทันที

"ชูสุกิ อยู่ที่นี่เองเรอะ"
"อ้าว หาฉันอยู่เหรอ"
"ท่านคาบุรากิ วันนี้ต้องขอขอบคุณนะครับที่เชิญมา"

ประธานเป็นตัวแทนกล่าวทักทายแล้ว พวกเราจึงเอ่ยขอบคุณตามมา คาบุรากิแลกเปลี่ยนคำพูดกับพวกเราสองสามคำ แล้วจึงชวนเอ็นโจออกไปบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย

"งั้นไปคุยกันข้างในไหม"

เอ็นโจตอบ ทำท่าจะปลีกตัวไปกันสองคน แต่คุณไมฮามะไม่ยอมแพ้ ทำท่าจะตามไปด้วย จนในที่สุดก็โดนเอ็นโจปฎิเสธแบบไร้เยื่อใย เอ็นโจกับคาบุรากิเดินกลับเข้าไปในห้อง หนีเอาตัวรอดไปจนได้

เมื่อไม่มีใครให้ต้องเกรงใจ บรรยากาศของพวกเราจึงทวีความฆ่าฟันขึ้นอย่างรุนแรงในอึดใจเดียว คุณไมฮามะเป็นฝ่ายโจมตีมายังผมก่อน

"โธ่ คุณเรย์ เมื่อกี้เห็นอยู่ไกลๆ ขนาดหิ่งห้อยยังไม่เอาคุณเลยซินะ น่าสงสารจังเลยนะครับ~ น่าเสียดายจังที่อดเป็นเฮียวบุเคียวโนะมิยะ"

ตกลงแอบฟังบทสนทนาของประธานคาบุรากิในตอนนั้นอยู่ด้วยจริงๆ สินะ...มิน่าล่ะถึงทำหน้าถมึงทึงใส่ผมใหญ่

"หึ! ผู้ชายเขาไม่สนใจเรื่องพรรค์นั้นกันหรอก เนอะท่านเรย์ ผิดกับใครบางคนที่มีแต่แมลงมาตอม แถมยังส่งเสียงหนวกหูทำตัวอย่างกับผู้หญิงอย่างงั้นล่ะ"
"อย่างกับผู้หญิง!? พูดจาเสียมารยาทเหลือเกินนะครับ"

คุณไมฮามะเขม็งตาจ้องประธาน แต่ประธานกลับยิ้มรับ ไม่มีทีท่าจะถอย

"นั่นสินะ แทนที่จะเป็นผู้หญิง ก็ดูจะเป็นแมงที่ตามตื้อตามเกาะผู้หญิงมากกว่าล่ะมั้ง พอเห็นคุณแล้วชวนให้นึกถึงอะไรพรรค์นั้นจริงๆ"
"นี่..! หึ! ถ้าผมเป็นแมลง พวกคุณก็คงเป็นพืชกินแมลงที่จ้องจะจับผมกินน่ะแหละ! หวาา น่ากลัวจัง! ท่านมาซาโยะคงจะไม่ชอบใจแน่ๆ"
"ฮะฮะฮะ แต่ดูท่าท่านคาบุรากิไม่ได้สนใจคุณเลยนะ"
"นี่พูดถึงตัวเองอยู่เหรอครับ เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันมาตั้งหลายปี แต่คุณๆยังได้รับการปฏิบัติแบบคนอื่นคนไกลอยู่เลยนี่"

คุณไมฮามะใจกล้าสุดๆ ขนาดกับประธานนะ... ถ้ามองจากภายนอกที่ไม่ได้ยินบทสนทนาแล้ว คงดูเหมือนพวกคุณชายคุยเรื่องเบาๆ หยอกเย้ากันอย่างครึกครื้น แต่เนื้อในนี่มันคือการฟาดฟันอย่างเอาเป็นเอาตายชัดๆ

"น่าเสียดายนะครับ แต่ท่านเรย์คนนี้สนิทสนมกับท่านคาบุรากิขนาดได้รับการบรรเลงบทเพลงเป็นของกำนัล โชแปงที่บรรเลงในตอนนั้นน่ะยอดเยี่ยมมากเลยนะครับ ท่านเรย์"
"เอ๋ อ๊ะ ครับ!"

เฮ้ย นี่ผมจะโดนลากลงสมรภูมิไปด้วยเหรอ!? แต่วันนี้ผมเซ็ตผมจนเรียบแปล้ให้เรียบร้อยเข้ากับชุดฮากามะน่ะ พลังต่อสู้ลดจากปกติไป20%เลยนะ

"เพลงที่ท่านคาบุรากิดีดให้ท่านเรย์ ก็อย่างเช่น Fantasie Impromptu, วอลท์ซ์ลูกสุนัข แล้วก็มีเพลงมาร์ชตุรกีของโมซาร์ทด้วยนี่ วิเศษไปเลยนะครับ"

อ๊ะ! ประธานแอบเอาเพลงที่คาบุรากิดีดให้มาโอะคุงใส่เข้าไปด้วยแบบเนียนๆเลย!

"อ้อ...เหรอ งั้นครั้งหน้าผมจะขอให้ท่านมาซาโยะดีดเปียโนให้บ้างดีไหมนะ"
"ก็ลองดูสิครับ แต่ท่านคาบุรากิจะยินดีดีดให้หรือเปล่าก็เป็นอีกเรื่องนะครับ"

นะ น่ากลัว... ทางหนี! ทางหนีอยู่ไหน!
คนที่ยืนประจันหน้ากันอยู่คือประธานและคุณไมฮามะแท้ๆ แต่ทำไมผมที่อยู่เงียบๆต้องโดนคุณไมฮามะจ้องมองอย่างอาฆาตแค้นด้วยล่ะ!
สงครามปากยังคงดำเนินต่อไปอีกระยะจนคุณไมฮามะเป็นฝ่ายล่าถอยไปในที่สุด

"รู้สึกว่าท่านผู้นั้นจะแผลงฤทธิ์ไว้ไม่น้อยที่ยูกิยามะ วางท่าเป็นจักรพรรดิ ไม่ถูกใจใครก็จัดการออกคำสั่งให้ลูกน้องคว่ำบาตรเสียอย่างนั้น"

ประธานพึมพำเช่นนั้นระหว่างจับจ้องแผ่นหลังของคุณไมฮามะ

"ท่านๆ ที่ยูกิยามะก็คงลำบากนะครับ โดนคนนิสัยแบบนั้นกุมอำนาจในโรงเรียน"

เอ๋... นี่เป็นคำพูดที่ควรจะออกมาจากปากประธานเหรอครับ มองคนอื่นแล้วเหลียวมองตนเอง คนโบราณนี่ก็พูดอะไรดีๆ เหมือนกันนะ

"การปกป้องสมาชิก Pivoine คือหน้าที่ของประธานอย่างผม คุณเรย์ ถ้ามีเรื่องอะไรกับคุณไมฮามะ ก็ให้รีบมาบอกผมได้เลยนะครับ ยินดีจะเป็นกำลังให้ทุกเมื่อครับ"
"ขอบพระคุณมากครับ..."

ต่อให้มีอะไรก็ไม่ยอมบอกเด็ดขาดล่ะครับ สงครามเต็มรูปแบบระหว่างซุยรันกับยูกิยามะเนี่ย แค่คิดก็สยองแล้ว
เสียงหัวเราะหึหึ ฮ่าฮ่าฮ่าของพวกเราดังก้องไปทั่วทั้งสวนหิ่งห้อย

พอคิดว่าวันนี้เอ็นโจเองก็ไม่มีโอกาสได้ชมหิ่งห้อยเพราะโดนหิ่งห้อยเกลียด ก็รู้สึกสงสารขึ้นมา วันรุ่งขึ้นผมเลยให้คนเอากรงไม้สานใส่หิ่งห้อยตัวหนึ่งส่งไปยังคฤหาสน์เอ็นโจ

ตอนกลางวันนี่ หิ่งห้อยก็เป็นแค่แมลงดำๆ ธรรมดาตัวหนึ่งเท่านั้นเอง

(จบ)
---------------
มีชื่อหลายเวอร์ชั่นกันเหลือเกิน ขอหยิบเอาชื่อจากฟิคแรกสุดแล้วกันนะ ถถถ

>>959 >>960 ไมฮามะ จักรพรรดิจริงๆหรอ...(ตอนอ่านในอฟช.ก็ยังแบบ หาใช่หรอ? แต่ดูหงอๆกับซากุระจังนะ?)
ท่านเรย์เป็นฝ่ายชมเอ็นโจกับส่งหิ่งห้อยไปให้สินะ นี่มันจีบแล้ว จะปักธงให้ได้ใช่ไหม!!!

>>960 ว้ายยยย เรย์คุง ไม่คิดอะไรก็อย่าทำแบบนี้ เขาน่าจะหลงรักเธอไปเต็มๆแล้วนะ ทั้งพูดชม ทั้งส่งของไปให้ นี่จีบแล้วชัดๆ ไปทำให้สาวเขาหวั่นไหวต้องรับผิดชอบด้วยนะ
กูนึกภาพชูจังเอากรงหิ่งห้อยแนบแก้มด้วยความดีใจออกเลยว่ะ ถึงหิ่งห้อยจะไม่อยู่แต่ก็เก็บกรงไว้ เป็นของสำคัญในชีวิต ฮึ่ยยย โชโจโมเมนต์มากกกกกกก

>>961 กุว่าถ้าเป็นท่านเรย์ฟิคนี้อาจจะตั้งใจจะส่งไปเยาะเย้ย แต่สาวเจ้าเข้าใจว่าปักธง555

ไม่ว่าจะอยู่ฟิคไหน ไมฮามะก็น่ารำคาญเหมือนเดิม ทั้งแบบชายและหญิง..

>>964 อืม ด้วยความกาวของพวกเราแล้วสามารถทำให้ไมฮามะวายกับเรย์กะได้หรือไม่ หรือจะเวอร์yaoiก็ได้นะ
แต่ก็....สงสารท่านเรย์กะชิบ

พอสลับเพศแล้ว รัศมีนางมารเอ็นโจนี่พุ่งทะลุเพดานพอๆกับมิเตอร์วัดความพ่อบ้านใจกล้าของท่านเรย์กะเลยค่ะ...ส่วนไปตอนที่บอกว่านองยูกิโนะน่ารักนิสัยดี ภาคเรย์กะผู้หญิงอารมณ์เหมือน เฮ้ย หรือว่าน้องแอบร้ายวะ แต่พอเป็นภาคเรย์กะผู้ชาย คาบุรากิดูเป็นห่วงน้อง ส่วนนางมารเอ็นโจก็เหมือนเตรียมเอาเจ้าหญิงไปขังบนหอคอยล่อให้เจ้าชายเรย์มาช่วยแล้วลักพาตัวเจ้าชายไป

พวกเมิง กุคนแต่งฟิคสลับเพศ คนแรกนะ กุขอถามความเห็นหน่อยเกี่ยวกับฟิคสลับเพศหน่อย

คือถ้าอิงตาม อฟช และ ฟิคปกติ เรย์กะ จะเรียก คาบุรากิ เอ็นโจ และสมาชิก Pivoine คนอื่นๆด้วยคำว่า ท่าน ส่วนนักเรียนธรรมดา คือ คุณ ไม่ก็ตามด้วย คุง หรือจัง

ส่วนคาบุรากิ มักจะเรียกคนอื่น ด้วยนามสกุล(หรือชื่อ) เฉยๆ เอ็นโจ เรียกคนอื่นด้วยคำว่าคุณ

ซึ่งจุดนี้ กุไม่แน่ใจว่า เป็นเฉพาะนักเรียนหญิงรึเปล่า ที่มักเรียก สมาชิกPivoine ด้วยคำว่า ท่าน

ดังนั้น ตอนกุแต่ง กุจะอิงจากเอ็นโจ คือ เรียกคนอื่นๆด้วยคำว่าคุณ แม้แต่ คาบุรากิ หรือเอ็นโจ ก็จะใช้คำว่าคุณ อย่างคุณคาบุรากิ หรือคุณเอ็นโจ

ส่วนเอ็นโจ กุอิงตามเรย์กะ คือเรียกท่าน เช่น ท่านคิโชวอิน อะไรแบบนี้ คาบุรากิ ก็ตามสไตล์ เรียกนามสกุลเพียวๆ

เพราะงั้น กุเลยอยากหาข้อสรุปที่ลงตัวเกี่ยวกับ สรรพนามดังกล่าว //ขอโทษที่กุคิดจุกจิกนะ

ถ้าเอาท่านเรย์กับวาคาบะสลับเพศ ตอนที่ให้ยืมรองเท้ากัน....
นี้มันฉากyaoiน่ารักมุ้งมิ้งชัดๆ!! //ซินเดอเลร่าเวอร์ชายที่องค์จักรพรรดิให้ยืมรองเท้าโดยไม่คิดไรมาก ส่วนนายซินก็ดันโดนปักธงเก็บรองเท้าเอาไว้....//มีความยันนิดๆ

>>967 เท่าที่กูอ่าน
ถ้าผู้ชายเรียกผู้หญิง ต่อให้อีกฝ่ายเป็น pivoine หรือไม่เป็น ก็จะเรียกด้วยคุณตลอด
ถ้าเป็นผู้หญิง pivoine ถ้าอีกฝ่ายเป็นพวกระดับเดียวกันเรียกท่านตลอด แต่ถ้าอีกฝ่ายศักดิ์ต่ำกว่าเรียกคุณ
ตอนกูแต่งฟิคสลับเพศกูก็อิงแบบมึงอะ

โอ๊ยฟินตั้งแต่ตอนผลัดกันชมชุด แถมยังเอาหิ่งห้อยไปปักธงอีก ตลกที่เข้าใจผิดไม่เลิกว่าหิ่งห้อยเกลียดเอ็นโจ5555555555 แต่ส่งไปให้สาวเจ้านี่ก็ทำคะแนนได้ดีมาก! ท่านเรย์สุดยอด
>>962 นึกภาพตอนเอ็นโจเอากรงแนบแก้มแล้วอมยิ้มมีความสุขนี่น่าร้ากกกก
>>967 น่าจะผชด้วยนะมึง ที่เรียก Pivoine ว่าท่าน นอกจากจะสนิทกันจริงๆ

>>967 ใช่กุก็แต่งให้ฝ่ายชายเรียกผู้หญิงว่าคุณเหมือนกัน แบบ >>969 เป๊ะเลย

>>970 มีประโยคนึงตรึงตราใจกุของคาซึรางิลูกแหง่ติดเอ็นโจ "คุณยุยโกะเป็นคนรักของคุณเอ็นโจนะ" //แค้นแรงเลยจำได้
ไม่รู้ว่าคาซึรางิตอนเรียกเจ้าตัวเอ็นโจตรงๆต่อหน้าว่าอะไรนะ ลืมละ

>>967 กูก็คิดเหมือนมึง กูคิดว่า pivoine ผู้ชายจะเรียก pivoineคนอื่นว่าคุณ ส่วนผู้หญิงจะเรียกpivoineคนอื่นว่าท่านอ่ะ

กูนึก​ถึงตอนแรกอะที่บอกว่า ตระกูล​คาบุรากิสูงส่งมากจนเรียกชื่อห้วนๆไม่ได้ ก็น่าระดับท่านๆอะ..

>>972 กูมั่วเอาเพื่อน55555555555 เรียกอะไรนำหน้ากูไม่รู้หรอก

กาวแรงขั้นไหนเนี่ย วันนี้ฟิคกี่เรื่องแล้ว ตอบ!

>>976 ก็นิดๆหน่อยๆเองค่ะ คู่หูทะลุมิติ1ตอน, รูทมิซึซากิ1ตอน, สลับร่าง4ตอน...

970แล้ว กูตั้งกระทู้ใหม่เลยนะ

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
https://fanboi.ch/webnovel/3588/

น่าทำสถิติในการตั้งกระทู้นะ กูรู้สึกแม่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ แรงกาว+กัญชา พวกมึงนี้มันน่ากลัวขึ้นทุกวันนะ

>>979 สถิติมีคนรวบรวมไว้อยู่บนๆอะ มันร่นระยะลงมาเรื่อยๆเลยว่ะ

>>979 อฟชไม่ชง เหล่าโม่งซุยรันก็ต้องกาวกันต่อไป

>>981 ตอนไหนอฟช.ชงเอง ไม่ล่อไป 1 ตอน 1 กระทู้เลยเหรอวะเนี่ย กาวแม่งคงแรงสุดๆ...

กูแอบสงสัย ฟิคทุกเรื่องทุกตอนในจาก1-6กระทู้รวมกันนี่ถึง100ตอนยังวะ ถถถถถ

>>979 เนี่ย.... (น่ากลัวชิบ)
กระทู้1 : Dec 25, 2016
กระทู้​2 : Jan 19, 2017
กระทู้​3 : Feb 05, 2017
กระทู้​4 : Feb 18, 2017
กระทู้5 : Feb 27, 2017
กระทู้6 : Mar 04, 2017
กระทู้7 : Mar 09, 2017

>>984 กระทู้ 6 และ 7 ห่างกันห้าวัน
ยังไม่ถึงหนึ่งสัปดาห์เลยนะเว้ย ถถถถถถถถถถถถ

>>984 ดินแดนกาวช่างน่ากลัวขึ้นทุกวัน

>>983 นับแค่ชื่อฟิคที่รวมไว้ในสารบัญ
เรื่องยาว+เรื่องสั้น ตอนนี้ก็ 65 เรื่องแล้วอะ.......

>>984 เชี่ย ห้าวัน555555555555
หมดกาวกันไปขนาดไหน แล้วผลิตกันอีกเท้าไหร่5555555555555

กระทู้ 1 เต็มใน 25 วัน
กระทู้ 2 เต็มใน 17 วัน
กระทู้ 3 เต็มใน 13 วัน
กระทู้ 4 เต็มใน 9 วัน (กูเข้ามาช่วงกระทู้ที่ 4)
กระทู้ 5 เต็มใน 5 วัน
กระทู้ 6 จะเต็มใน 5 วัน ถ้า1000เม้นในก่อนเที่ยงคืน
กระทู้ 7 TBC.

>>989 กูว่าไม่พ้นสองทุ่มคืนนี้หรอก ถถถถถถถถ

กูว่าให้อย่างน้อย 20 นาทีจะเต็มกระทู้ ถถถถถถถถถถถถ

กระทู้ต่อไปเอากี่วันดีพวกมึง 5555555

มึงอีกสิบอันเองไม่ถึงสองทุ่มหรอกแหม555555555555

อีกประมาณ 5 นาทีหรือน้อยกว่านั้น? 5555555555

กูว่าน้อยกว่า5556655

กระทู้ที่แล้วจบด้วย Eton คราวนี้จะจบด้วยอะไร ขอสวยๆหน่อย ถถถ

กูแปลเรื่องนี้เพราะอยากหาคนกรี๊ดเป็นเพื่ิอน วันนี้นับว่าสมประสงค์แบ้ว...

>>997 อ้าวมึงคนแปลหมายเลขอะไรคะ
จบด้วยโลลิค่อน(?)

>>997 ทำดีย์ กาวกันงอมแงมได้ขนาดนี้มาจากมึงเลยนะ ขอบคุณมาก

ขอเม้นช่วงส่งท้ายกระทู้ด้วยคู่รัก
อาทันLOVE LOVEเบียทัน