ฉันมองไปที่โต๊ะของอาจารย์ ท่านพี่กำลังพูดคุยกับท่านอิมาริที่เป็นเพื่อนสนิทอยู่
ท่านโมโมโซนะ อิมาริเป็นเพื่อนสนิทของท่านพี่มาตั้งแต่สมัยที่เรียนฮอกวอตส์ เขาเป็นผู้ชายที่เรียกได้ว่าคาสโนว่าเลยล่ะค่ะ ตอนมาที่บ้านก็มักจะมีของฝากแปลกๆแต่น่ารักติดไม้ติดมือมาให้ฉันด้วยเสมอ แค่อายุสิบห้าก็เอาใจสาวๆได้เก่งกาจ รู้ใจไปหมดทุกอย่างว่าผู้หญิงต้องการอะไร แบบนี้ไม่ให้รักไม่ให้หลงได้อย่างไรกันล่ะคะ
ตอนนี้งานเลี้ยงก็จบลงแล้ว ท่านอิมาริพอหันมาเห็นฉันในกลุ่มเด็กกริฟฟินดอร์ก็ลุกขึ้นยืน และวิ่งตรงมาหา
"เรย์กะจังงงงงงงงงง"
ท่านอิมาริมาหยุดตรงหน้าฉัน จับไม้จับมือแสดงความยินดียกใหญ่ พูดรัวเร็วแทบไม่พักหายใจ
"ยินดีต้อนรับสู่กริฟฟินดอร์นะเรย์กะจัง ฉันเป็นอาจารย์ประจำบ้าน ดีใจที่เรย์กะจังมาอยู่บ้านของฉันนะ พรุ่งนี้มีเรียนวิชาของฉันวิชาแรกเลยนี่นา ไม่ต้องตื่นเต้นไปน้าาาาา"
"เอามือออกไปซะ อิมาริ" เสียงนิ่งๆเย็นๆดังขึ้นจากด้านหลัง ท่านอิมาริบุ้ยปากอย่างไม่ชอบใจแต่ก็ยอมปล่อยออก
ท่านพี่ก้าวเข้ามาแทนที่ท่านอิมาริ ส่งยิ้มให้อย่างอบอุ่นอ่อนโยน
อ๊ะ จริงสิ ฉันได้อยู่กริฟฟินดอร์นี่นา ท่านพี่จะผิดหวังรึเปล่าคะที่ฉันไม่ได้อยู่สลิธีรีนแบบคนอื่นๆในตระกูล แถมท่านพี่ก็เป็นอาจารย์ประจำบ้านสลิธีรีนอีกต่างหาก
ฉันห่อตัวลีบๆ ไม่กล้าสู้หน้าท่านพี่ แต่ท่านพี่กลับวางมือลงบนหัวฉันปุๆ แล้วส่งยิ้มให้
"แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ"
ท่านพี่ไม่ต่อว่าอะไรฉันสักคำ แถมยังคอยให้กำลังใจ ทั้งอ่อนโยนและใจดีอย่างนี้ รักท่านพี่ที่สุดเลยค่า
คืนนั้น ฉันเข้านอนที่หอกริฟฟินดอร์เป็นครั้งแรก แม้จะแปลกที่แปลกทางไปบ้าง แต่ความเหนื่อยจากการเดินทางก็ทำให้ฉันผลอยหลับไปได้โดยง่าย และไม่ฝันอะไรเลย
พอเช้ามาฉันก็ลงมารับประทานอาหารเช้าที่ห้องโถงใหญ่ที่ใช้คัดสรรเมื่อคืนนี้ ระหว่างมื้อเช้าก็ถูกรบกวนด้วยไปรษณีย์นกฮูกที่นำจดหมายมาส่ง นกฮูกตัวแล้วตัวเล่าบินไปหาเจ้าของ เด็กใหม่โดยเฉพาะคนที่มาจากครอบครัวมักเกิ้ลดูจะตื่นตาตื่นใจกับเรื่องนี้มาก แต่คนที่มาจากครอบครัวผู้วิเศษกลับรับประทานอาหารกันไปเฉยๆไม่ยินดียินร้าย
มีจดหมายมาถึงฉันเหมือนกันค่ะ
หน้าซองประทับตราตระกูลคิโชวอิน ท้องไส้ฉันบิดมวนไปหมด มือสั่นน้อยๆเมื่อแกะออกอ่าน
จะถูกต่อว่าอะไรบ้างนะ แต่ก็ยังดีที่ไม่ใช่จดหมายกัมปนาถล่ะน้า
ในจดหมาย ท่านพ่อและท่านแม่เขียนมาชมเชยที่ฉันได้อยู่บ้านเดียวกับคาบุรากิ มาซายะ และขอให้ฉันใช้โอกาสนี้สานความสัมพันธ์ไปด้วย
อุหวา....จะให้สานสัมพันธ์เหรอคะ กับคนที่ทำให้ฉันไปสู่จุดจบหายนะแบบนั้นน่ะ ไม่เอาด้วยหรอกค่ะ
ฉันเก็บจดหมายของท่านแม่เข้าซอง รีบรุดไปเรียนวิชาแปลงร่างอันเป็นวิชาของท่านอิมาริ เหลืออีกห้านาทีจะเข้าเรียน หวังว่าจะไม่ไปสายนะคะ
วันนี้เปิดเรียนวันแรก ฉันจะไม่ยอมทำผิดพลาดแบบคิโชวอิน เรย์กะในนิยายอย่างแน่นอนค่ะ
-----------------------
เชิญต่อตามสบาย 55555555555 กูนึกออกแค่นี้