Fanboi Channel

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6

Last posted

Total of 1000 posts

124 Nameless Fanboi Posted ID:bJjtfySqJ

ต่อจาก https://fanboi.ch/webnovel/3543/844-846/ ฟิคคู่หูทะลุมิติ

สารภาพตามตรงว่าแต่งฟิคนี้ พอไปอ่านอฟช.แล้วมึนเบลอ เหมือนเมากาวตัวเอง คาบุรากิ...นายอย่าทำอะไรอย่างงี้สิ อ่าน อฟช.ทีจะแต่งฟิคตัวเองแล้วชะงัก 5555
ป.ล. ช้ำใจจากการเผลอลบฟิคเองกับมือ... เขียนอีกรอบแล้วบทเปลี่ยนไปเยอะเลยแหะ สงสัยผสมความรู้สึกตัวเองเพิ่มเข้าไป 555
..............…….....
“ท่านเอ็นโจ ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ”

ฉันหวังว่าจะไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับเอ็นโจในโลกนี้อีก เขาเป็นพวกที่น่ากลัวกับศัตรูเอามากๆเลยค่ะ เพราะฉะนั้นมีทางไหนหลีกเลี่ยงได้ก็ควรหลีกเลี่ยง

ถึงฉันจะหวาดกลัว แต่ครั้งนี้ก็รู้สึกว่าควรทำอะไรสักอย่างค่ะ

เอ็นโจไม่ตอบ แต่ยังคงจ้องมองฉันด้วยสายตาเย็นชาเช่นเดิม เขากดสายตาให้น่ากลัวมากยิ่งขึ้น ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ ฉันถอยหลังอัตโนมัติ

“สะใจที่ลบล้างสิ่งที่ผมเคยพูดได้งั้นหรอ”

ฉันชะงักอย่างงงๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้ เอ็นโจเคยพูดว่าคาบุรากิรักเกียจและไม่มีทางมาชอบฉันได้อะไรทำนองนี้ตอนเจอกันครั้งก่อน ฉันกลัวมากเกินไปจนพยายามลบความทรงจำนั้นออกจากสมอง เลยนึกไม่ออกในทันที

“เปล่าหรอกค่ะ ฉันไม่ต้องการพูดเรื่องนั้น” ฉันรีบยืนยันทันทีที่ได้สติ รู้สึกใจฉันสั่นพร้อมจะหล่นวูบไปทุกเมื่อเวลาที่ต้องมองสายตาเชือดเฉือนของเอ็นโจ หมอนั่นมีพรสวรรค์มากพอที่จะฆ่าคนจิตอ่อนด้วยการมองเลยนะคะ

ฉันตั้งสติ พยายามรวบรวมความกล้า

“ท่านเอ็นโจทะเลาะกับท่านคาบุรากิเพราะฉันหรือเปล่าคะ”

“คุณมั่นใจว่าคุณมีค่าพอที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนั้นงั้นหรอ”

“ฉันก็หวังว่าตัวเองจะไม่มีค่าพอที่ทำให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเหมือนกันค่ะ”

ฉันตอบกลับไป พยายามจินตนาการว่าคุยกับเอ็นโจโลกก่อนอยู่ ท่องไว้ว่าไม่น่ากลัวๆ แม้ตอนนี้รอยยิ้มเอ็นโจจะเย็นยะเยือกก็ตาม...

“คุณทำอะไรกับมาซายะ” เอ็นโจถาม และเดินเข้ามาใกล้อีก ฉันถอยหลังหนีแต่ก็ติดผนัง

จอมมารที่น่ากลัวในโลกก่อนดูเทียบไม่ได้กับโลกนี้เลยค่ะ... จอมมารโลกนี้ทั้งท่าทาง สายตา และรอยยิ้มมารวมกันแล้วดูน่ากลัวจนไม่กล้าเถียงไม่กล้าต่อสู้

“ฉันไม่ได้ทำอะไรค่ะ...”

ฉันอยากให้รถบรรทุกพุ่งทะลุกำแพงมาชนฉันหนีออกสถานการณ์ตอนนี้ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้... จึงได้แต่รวบรวมความกล้าและพูดต่อ

“ฉันเข้าใจค่ะว่าสิ่งที่ฉันเคยทำมันเลวร้ายมากๆ ไม่แปลกที่ท่านเอ็นโจจะระแวงฉัน” ฉันกลั้นใจพูดไป “ฉันเองก็รับตัวเองในตอนนั้นไม่ได้เหมือนกันค่ะ...”

เอ็นโจมองฉัน แม้จะยิ้ม แต่ดวงตาไม่ยิ้มตามไปด้วย

“ต่อให้คุณไม่ได้โกหก แต่ความผิดที่คุณเคยทำมาก็ไม่หมายความว่าจะถูกลบล้างได้” เขาพูดอย่างสงบนิ่ง แต่ฉันรู้สึกเหมือนเวลาทะเลสงบก่อนมีพายุเลยค่ะ “อีกอย่างต่อให้ตอนนี้คุณอาจจะรู้สึกผิดจริง แต่วันหนึ่งเมื่อความทรงจำของคุณกลับมา คุณก็อาจจะกลับไปเป็นเช่นเดิม”

เอ็นใจค่อนข้างมองสถานการณ์ได้ทะลุปรุโปรงดีจริงๆค่ะ แต่ว่าคงเดาไม่ได้หรอกนะคะว่าฉันทะลุมิติมา...

“ถ้าเป็นแบบนั้น บางทีฉันอาจจะกลับไปทำตัวแย่ๆกับท่านคาบุรากิก็ได้ เพราะฉะนั้น...ท่านเอ็นโจ ได้โปรด คืนดีกับท่านคาบุรากิได้ไหมคะ... ฉันรู้ดีว่าไม่สิทธิ์ก้าวก่าย แต่ว่าตราบใดที่ฉันยังเป็นตัวฉันในตอนนี้ ฉันขอร้องเถอะนะคะ”

เอ็นโจยังไม่ตอบอะไร ฉันจึงรู้สึกใจสั่นรัว ไม่รู้จะถูกหมายหัวประหารชีวิตไว้หรือเปล่า...

“ท่านคาบุรากิเสียใจจริงๆนะคะที่ทะเลาะกับท่านเอ็นโจ” ฉันพูดย้ำไป “ถ้าเป็นเรื่องของฉันล่ะก็ แทนที่จะแตกแยกกันเอง มาร่วมกันคิดอะไรแก้ปัญหาหรือสู้กับฉันแบบนั้นไม่ดีกว่าหรอคะ...”

ลิ้นฉันเริ่มชาแล้ว... ฉันว่าฉันพูดภาษาได้แปลกๆขึ้นเรื่อยๆตามจังหวะหัวใจเต้นที่เต้นแรงขึ้นทุกที

เอ็นโจยังคงรอยยิ้มเย็นชาไว้เช่นเดิม แต่ฉันแอบเห็นว่าเขารอยยิ้มกระตุกนิดหน่อย

“ไม่รู้เลยสินะว่ามาซายะ...”

125 Nameless Fanboi Posted ID:bJjtfySqJ

“กำลังทำอะไรกันน่ะ!”

เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น ฉันสะดุ้ง หันไปมองผู้มาใหม่พร้อมๆกับเอ็นโจ

คาบุรากิผู้ไม่รู้ทำไมถึงกลับมาที่นี่ เดินมายืนคั่นกลางระหว่างฉันกับเอ็นโจไว้ โดยหันหน้าหาเอ็นโจ ฉันเลยมองไม่เห็นสีหน้าของเขา ดูจากสภาพตัวติดผนังของฉันในตอนนี้ จะมองยังไงก็ถูกคุกคามอยู่ชัดๆล่ะนะคะ แต่ว่านะ เมื่อกี้เหมือนเอ็นโจจะพูดอะไรออกมาอยู่แล้ว นายช่วยมาให้ช้ากว่านี้สักหน่อยสิคะ...

“ฉันเคยบอกแล้วว่าคิโชวอินไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว นายไม่ควรมาข่มขู่เธอแบบนี้อีก” คาบุรากิพูด น้ำเสียงสงบนิ่ง ดูสมเป็นจักรพรรดิมากกว่าตอนที่คุยกับฉันหลายล้านเท่า

เอ็นโจหยุดยิ้ม และพูด “นายก็รู้เรื่องของเธอแล้วไม่ใช่หรือไง นายเองก็เห็นกับตา ตอนที่นายหาข้อมูลนั่น ทำไมยังปกป้องผู้หญิงคนนั้นอยู่”

“เพราะมันไม่เกี่ยวกับตัวคิโชวอินน่ะสิ” คาบุรากิพูดอย่างหนักแน่น

ฉันทั้งกลัวทั้งงงในเวลาเดียวกันเลยค่ะ พูดเรื่องอะไรกันน่ะ...

ฉันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงเอ็นโจถอนหายใจ ก่อนจะพูดว่า “นายพูดก็ถูกล่ะนะ แต่ว่าต่อให้คุณคิโชวอินไม่ผิด ถึงยังไงคนอื่นๆก็ผิดอยู่ดี เพราะงั้นคงปล่อยไปเฉยๆไม่ได้หรอกนะ”

คาบุรากิที่ยืนอยู่หน้าฉันดูเกร็งๆขึ้น ฉันที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ก็พูดไม่ออกบอกไม่ถูกว่ามันคือเรื่องอะไรกันแน่ เรื่องอะไรที่ฉันไม่ผิด แต่ก็อาจเกี่ยวกับฉันแบบอ้อมๆ และทำให้คาบุรากิไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้น

“ถ้าอยากให้ฉันปล่อยเรื่องนี้ไป ก็มีเงื่อนไขอยู่อย่างหนึ่ง” เอ็นโจพูดด้วยรอยยิ้มจอมมารกับคาบุรากิ ถึงฉันจะกลัว แต่เห็นแผ่นหลังอันช็อกค้างของคาบุรากิ เลยตัดสินใจไปยืนอยู่ข้างๆ แต่เมื่อเหลือบมองสีหน้าของเขา ดูเหมือนหมอนี่น่าจะดีใจที่เอ็นโจกลับสู่โหมดจอมมารแบบโลกก่อน...

“ก็ได้” คาบุรากิตอบ “มีอะไรว่ามา”

เอ็นโจหันมามองฉันแวบหนึ่ง รอยยิ้มชั่วร้ายของเขาดูสดใสขึ้นมา ฉันรู้สึกระแวงอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ ถึงยังไงในนิยายนายก็เป็นพระรองใจดีอ่อนโยนนะ ช่วยทำอะไรให้รู้สึกว่านายเคยเป็นแบบนั้นหน่อยสิ...

“ขอเก็บเอาไว้ก่อนแล้วกัน ตอนนี้ยังไม่จำเป็นต้องใช้”

ฉันหลอนขึ้นมาทันที นึกถึงตอนมีหนี้อันโหดร้ายจากเอ็นโจในโลกก่อน ในโลกนี้ถึงขั้นข่มขู่คาบุรากิด้วยงั้นหรอ...

แบบนี้ไม่ใช่ว่าฉันทำความสัมพันธ์คาบุรากิกับเอ็นโจยิ่งโหดร้ายไปกว่าเดิมหรอกนะคะ...

เอ็นโจเดินจากไป ตอนนี้ในมุมมองของฉันคาบุรากิเพิ่งทำสัญญากับปีศาจไป นี่ฉันทำทุกอย่างให้เลวร้ายกว่าเดิมอีกงั้นหรอ...

แต่พอหันไปมองคาบุรากิ หมอนั่นดูกำลังมีความสุขและพึงพอใจทีเดียว...

Posts limit exceeded

Topic has reached maximum number of posts.

Please start a new topic.

Be Civil — "Be curious, not judgemental"

  • FAQs — คำถามที่ถามบ่อย (การใช้บอร์ด การแบน ฯลฯ)
  • Policy — เกณฑ์การใช้งานเว็บไซต์
  • Guidelines — ข้อแนะนำในการใช้งานเว็บไซต์
  • Deletion Request — แจ้งลบและเกณฑ์การลบข้อความ
  • Law Enforcement — แจ้งขอ IP address

All contents are responsibility of its posters.