Fanboi Channel

คิโชวอินก็แนะนำอะไรฉันมามากมายนี่นะ รู้สึกผิดที่ทำไม่สำเร็จงั้นหรอ ไม่สิ มันเป็นอะไรที่ดูลึกซึ้งกว่านั้นมาก มันต้องเป็นความปวดร้าวจากอกหักไม่ผิดแน่

หมายความว่าไงทำไมถึง...

ไม่ทันได้สงสัยอะไรต่อ เมื่อเปิดประตูจะออกจากสโมสร วาคาบะกับเจ้าเบอร์ 2 ก็เดินมาด้วยกัน ผ่านหน้าฉันไป ไม่หันมามองเงาฉันด้วยซ้ำ ราวกับโลกทั้งใบมีแค่พวกเขาสองคน ฉันทรุดตัวลงกับพื้น

"มาซายะ..."

ฉันเอามือปิดหน้า ไม่เอาแล้ว ไม่ไหวแล้ว...

ยูริเอะปฏิเสธฉัน เพราะไม่ได้รัก ส่วนวาคาบะปฏิเสธเพราะมีคนรักแล้วงั้นหรอ...

ทำไมโลกนี้ช่างโหดร้ายกับตัวฉันผู้สมบูรณ์แบบเหลือเกิน

เสียงสะอื้นเบาๆดังมาจากด้านหลัง ในภาวะเช่นนี้ฉันจะไม่ค่อยได้สนใจอะไร แต่ชูสุเกะหันไปมองต้นเสียงด้วยสีหน้าที่แปลกไปจากที่เคยเห็นมาตลอดชีวิต

ฉันเอียงคอมองตามช้าๆ ก็ได้เห็นคิโชวอินกำลังร้องไห้ แม้เธอจะกลั้นเสียงเอาไว้ แต่น้ำตาก็ไหลลงมาไม่หยุด

ฉันเข้าใจแล้ว...

"ชูสุเกะ ช่วยพาฉันไปหาคิโชวอินได้ไหม"

คิโชวอินเคยช่วยฉันไว้ตอนฉันอกหักนี่นา ครั้งนี้ฉันจะเป็นคนช่วยเธอบ้าง!

ชูสุเกะโยนฉันลงข้างๆคิโชวอิน แรงไปนะ ชูสุเกะ! โอ้ย เจ็บ...

คิโชวอินเห็นฉันก็ดูตกใจ แต่ไม่คิดจะปิดบังน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด ครั้งที่แล้วที่เธออกหักยังแอบไปร้องไห้คนเดียวเงียบๆอยู่เลยไม่ใช่หรอ ครั้งนี้ไม่สามารถทนไหวแล้วสินะ...

"มันเจ็บสินะ" ฉันพูดอย่างยากลำบาก "ต้องมองคนที่รักอยู่กับคนอื่น"

น้ำตาของคิโชวอินเอ่อล้นออกมาอีกครั้ง...

คิโชวอินชอบนายเบอร์ 2 นั่นจริงๆด้วยสินะ... ฉันไม่เคยรู้เลย สเปคเธอคือประธานนักเรียนงั้นหรอ

ฉันเดาได้ทันทีที่คิโชวอินร้องไห้เมื่อได้เห็นวาคาบะกับเบอร์ 2 อยู่ด้วยกัน

"คิโชวอิน... ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เรา..."

อยู่ๆก็รู้สึกหนาวๆขึ้นมา ชูสุเกะนายจะมองฉันทำไม

แต่ฉันก็พยายามต่อประโยคให้จบ "เราออกเดินทางไปด้วยกันไหม"

คิโชวอินชะงัก คงคาดไม่ถึงว่าฉันจะเป็นเพื่อนที่แสนดีขนาดนี้ใช่ไหมล่ะ!

"เอ๊ะ..."

"เราทั้งคู่ต้องโกนหัวและใส่ผ้าคลุมยาวออกมาดูดีแน่ๆ!"

"..."

คิโชวอินหยุดร้องไห้ แล้วทำหน้าเหมือนพูดอะไรไม่ออก

ฉันเดินออกมาจากสโมสรด้วยตัวเองได้ ตอนนี้ได้เพื่อนออกเดินทางแล้ว

"มาซายะ..."

ชูสุเกะเหมือนหมดคำพูด ฉันมองเพื่อนรักอย่างเข้าใจ ตอนนี้ฉันมีแรงกลับขึ้นมาแล้วเลยตบบ่าอีกฝ่าย

"นายเองก็อยากออกเดินทางไปกับพวกเราสินะ"

"..."

ชูสุเกะไม่พูดอะไร ฉันเองพอเหม่อไปสักพัก สมองก็กลับไปคิดเรื่องสะเทือนใจที่วาคาบะไม่รับรักและทำตัวไร้กระดูกสันหลัง ปล่อยให้เพื่อนพาลากไปเรื่อยๆ

ไม่นึกเลยว่านั่นจะเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่างไป...

>>942 >>943 บากะรากิ๊ ทำอะไรของน๊ายยยยยยยย นายมันเหนือกว่าท่านเรย์กะซะอีก
แต่แบบนี้ก็ตลกดีนะ ชักชอบนายขึ้นมาแล้ว 555555555555
ชอบนะครับ สนุกดี รออ่านต่ออยู่นะครับ พยายามเข้า >w<

>>942 รออ่านต่อน้า อยากจะรู้สาเหตุจริงๆของการร้องไห้5555555 น้ำหนักขึ้นพุงย้วยหรืออกหักจริงๆกันคะ....

>>943 นี่มันคือดาบนั้นคืนสนองใช่ไหมวะ ออกบวชคู่ กลายเป็นสหายทางธรรมที่เกื้อกูลจนบรรลุธรรมในที่สุด แฮปปี้เอนด์...

>>946 กลายเป็นเซียนไปเกิดใหม่กลายเป็นนิยายกลับชาติไปเกิดเรื่องใหม่อีกดิ 55555

>>928 แมวดุ้นยังล่มอยู่เลยว่ะมึง ภาวนาให้ฟื้นตัวไวๆ เถอะ ไม่งั้นพรุ่งนี้ก็...

เห็นโม่งแต่งฟิคมากมายกูชักอยากแต่งบ้าง ในที่สุดก็ลองแต่งโมเมนท์ของเรย์กะเอ็นโจตอนสั้นๆตอนเดียวจบ แต่ไม่กล้าลง ไม่ใช่เพราะไร กูรู้สึกว่ากูแต่งแล้ว....ไหงแม่งวายจังวะ กูทำอะไรลงไป๊ กูไม่ได้จะแต่งวายฮาเร็มเอ็นโจแต่กูจะแต่งนอร์มอลโว้ยไอ้บ้าาาาา ในที่นี้มีใครแต่งแล้วหลุดพล็อตเหมือนกูมั้ย น่าจะเยอะ 555

>>948 ก็....อะไรว้าาาาาา กุอยากเสือกอะ
กุก็กำลังทำสารบัญอยู่เลยเนี่ย //กุไม่ใช่โม่งสารบัญนะ แค่ลองทำเล่นๆไม่รู้จะสำเร็จไหม

>>949 ไรฟร้า~ ลงมาเลย กูเชื่อว่ามีหลายคนอยากอ่าน รวมทั้งกูด้วย 555555 นี่ยังคิดอยู่เลยว่าทั้งซุยรันไม่มีสาววายสาวฟุมั่งเลยเหรอวะ
พฤติกรรมคาบุรากิ เอ็นโจนี่มันดูชวนจิ้นไปหลายรอบ ทั้งตอนคอยประคับประคองหลังอกหัก ไปรับไปส่ง ห่วงใยดูแล ไปยืนดูทะเลคลั่งด้วยกันในคืนคริสมาสต์ แถมตอนมีสาวมาเกาะแกะเพื่อนยังดูทำท่่าเครียดๆ เป็นกูก็จิ้นแบบลับๆ วะ

>>951 ในโม่งเขาก็จิ้นกันแบบลับๆล่ะมึง กูก็ด้วย ต้องเกรงใจพวกที่ไม่ชอบวาย
วายโจ่งแจ้งเดี๋ยวเขาช็อค มันค่อนข้างเป็นรสนิยมเฉพาะทาง ไม่ควรลงส่วนกลางแบบนี้
(แต่กูก็ดันแต่งวายพี่น้องเอ็นโจไปล่ะ เมากาวไปหน่อย แบบว่า มีคนให้เชื้อไฟ รวมกับกาวกุมันเลยลาม)

อรุณสวัสดิ์เหล่าโม่งซุยรัน มีกาวให้เสพแต่เช้า ดีจริงๆ กูแวะมาอัพเดทสารบัญเอ็นโจ *ที่ได้ลงใหม่ตั้งแต่ต้นเพราะกูย้อนอ่านแล้วพบว่าตอนที่ 40 กูใส่ฟิลเตอร์มากไปจนเข้าใจผิดว่าเอ็นโจเขียนเฟรนด์ชิพให้เรย์กะ

สารบัญเอ็นโจ

Ch.6 ท่านเรย์กะถูกใจหน้าตาแบบเอ็นโจมากกว่าคาบุรากิ
Ch.8 ท่านเรย์กะสั่นกระดิ่ง+เต้นวอลซ์กับท่านพี่
Ch.9 หันไปเห็นเอ็นโจกับคาบุรากิ
Ch.10 ท่านเรย์กะย้อนความหลังให้ฟังว่าเอ็นโจถามว่าคือคนที่เต้นวอลซ์ใช่มั้ย+ท่านเรย์กะรู้ว่าเอ็นโจมองท่านเรย์กะที่แอบมองมาซายะอีกที
Ch.16 มาซายะข่มขู่ท่านเรย์กะให้ช่วยเรื่องยูริเอะ
Ch.17 เอ็นโจเข้ามาร่วมวง
Ch.20 เอ็นโจวางกับดักให้ท่านเรย์กะคิดกลยุทธง้องอนท่านยูริเอะให้มาซายะ
Ch.21 เอ็นโจโผล่มาหาเรย์กะที่ห้องเรียนเพื่อนัดคุยเรื่องวิธีง้อยูริเอะ
Ch.32 ท่านเรย์กะ+เอ็นโจเป็นคณะกรรมการ
Ch.33 เอ็นโจกับเรย์กะยืนข้างกันคอยต้อนรับแขก+เอ็นโจนั่งข้างเรย์กะดูคาบุรากิแข่งม้าชิงเมือง+จุดเริ่มต้นฉายาจักรพรรดิของคาบุรากิ
Ch.39 ท่านเรย์กะถูกกวางขวิด
---------------จบประถม-------------
Ch.46 ท่านไอระ ยูริเอะ เอ็นโจ เรย์กะ ร่วมวงกันล้อมาซายะเรื่องฉายาจักรพรรดิ
Ch.48 เรย์กะบอกเพลงที่เข้ากับเอ็นโจคือ Gnossiennes
Ch.57 เรย์กะกับเอ็นโจอยู่ห้องเดียวกัน แล้วได้คุยกันในสโมสร Pivione
Ch.59 จอมมารเอ็นโจแผลงฤทธิ์ใส่ริรินะ ท่านเรย์กะติดหนี้จอมมารซะแล้ว
Ch.62 เอ็นโจบอกเหตุผลที่ไม่ลงแข่งม้าชิงเมือง
Ch.64 เอ็นโจมาทวงหนี้จากเรย์กะ
Ch.67 เจ้าแม่กาลีองค์ลง
Ch.68 เรย์กะต่อยท้องเอ็นโจ
--------------จบม.ต้น---------------
Ch.77 ท่านเรย์กะคุยเรื่องชมรมกับสมาชิกPovoine คาบุรากิกับเอ็นโจหันมามอง
Ch.82 เอ็นโจเดินสวนท่านเรย์กะที่กำลังจะไปชมรมแล้วทักเรื่องคาซึรางิ
Ch.87 เอ็นโจบอกเรย์กะว่า(ลดน้ำหนัก)พยายามเข้านะ
Ch.92 ท่านเรย์กะไปงานเลี้ยงน้ำชาบ้านคาบุรากิ เอ็นโจเข้ามาคุยด้วยเนียนๆ คาบุรากิฉีกหน้าเรย์กะกลางวงว่าไปไดเอทมา
Ch.93 เพื่อนเรย์กะบอกว่า เอ็นโจเรียกหาแต่เรย์กะ ไม่เห็นทำแบบนี้กับคนอื่นเลย
Ch.94 ท่านเรย์กะพามาโอะจังกับยูริคุงไปสั่นกระดิ่ง สตอล์กเกอร์เอ็นโจปรากฏตัว
Ch.98 คาบุรากิ เอ็นโจ เรย์กะเจอกันที่สโมสรPivoine คาบุรากิถามเรย์กะว่าทำไมไม่ติดจมูกหนูด้วย เอ็นโจปรามคาบุรากิ
Ch.100 เรย์กะเป็นพ่อบ้านแกะ
Ch.101 คาบุรากิอกหักอย่างเป็นทางการ เอ็นโจเล่าเรื่องมาซายะให้เรย์กะฟัง
Ch.102 เอ็นโจเอาของฝากให้เรย์กะ
Ch.103 เรย์กะแนะนำมาซายะไปบวช เอ็นโจลากแขนเรย์กะไปคุยด้วยอีกมุม
Ch.106 คาบุรากิคิดว่าเรย์กะอยู่ในสมาคมคนติดอยู่ในพี่น้องโซนเหมือนกับตัวเอง เลยให้หนังสือกลอน เอ็นโจขอบคุณเรย์กะที่ช่วยให้มาซายะรื่นเริงขึ้น
Ch.113 ท่านเรย์กะเจอยูกิโนะคุง
Ch.114 เอ็นโจมาคุยกับเรย์กะเรื่องยูกิโนะ
Ch.116 เอ็นโจบอกวาคาบะเรื่องของฝากว่า "ผมไม่ได้กินหรอก แต่คนที่ให้ไปเขาบอกว่าอร่อยดีนะ"
Ch.119 เรย์กะสอนยูกิโนะทำนีดเดิลเฟลท์ ยูกิโนะคุงทำแต้มให้พี่ชาย
Ch.120 เรย์กะเจอเอ็นโจที่หน้าประตูรร. แล้วคุยเรื่องที่สอนยูกิโนะถักนีดเดิลเฟลท์กัน เอ็นโจหย่อนระเบิดชื่อ ท่านเรย์กะชอบผู้ชายอายุมากกว่าสินะ ไว้
Ch.124 เรย์กะไปงอแงกับเอ็นโจเรื่องยูกิโนะเข้าโรงบาล ฉากกางร่มกันฝนให้ในตำนาน
Ch.126 เอ็นโจข่มขู่มาซายะให้เล่นเพลงให้เรย์กะ
Ch.131 เอ็นโจ คาบุรากิ เจอมาโอะจังที่มาหาเรย์กะที่ห้องสโมสรPivoine
Ch.139 เอ็นโจเดินมาคุยกับเรย์กะที่งานชมหิ่งห้อย
Ch.140 เอ็นโจส่งกรงหิ่งห้อยมาให้เรย์กะ
Ch.142 เรย์กะเต้นรำกับยูกิโนะ
Ch.143 เรย์กะกับยูกิโนะเต้นรำเสร็จ เอ็นโจเดินเข้ามาคุยด้วย
Ch.144 เอ็นโจคุยกับเรย์กะเรื่องรักแรกของคาบุรากิ
Ch.145 ยูกิโนะโรคหอบกำเริบ เรย์กะแบกไปห้องพยาบาล เอ็นโจมาขอบคุณ
Ch.146 ยูกิโนะให้อโรม่าแคนเดิลกับผ้าขนหนูกับเรย์กะ ยี่ห้อเดียวกับที่เอ็นโจใช้
Ch.152 เอ็นโจลงแข่งปาบอล ทีมเดียวกับวาคาบะ
Ch.155 ตาไก่โง่คาซึรางิบอกเรย์กะว่า เด็กผู้หญิงม.ต้นน่ะ ลือกันว่าเรย์กะกับเอ็นโจสนิทสนมกันดี
Ch.156 ปลาซิวปลาสร้อยไมฮามะบอกว่า งานชมหิ่งห้อยคราวก่อนเรย์กะไปเล่นหูเล่นตากับเอ็นโจ
Ch.157 เอ็นโจทำลาเต้อาร์ตให้เรย์กะ
Ch.159 เรย์กะบอกพวกอุเมวากะว่า (กับเอ็นโจ) แค่เคยเห็นหน้ากันน่ะค่ะ
Ch.160 แฟนฟิคฉบับออฟฟิเชี่ยล
Ch.161 เอ็นโจ คาบุรากิ ยูกิโนะ มาคาเฟ่สูฝู นางมารร้ายยุยโกะปรากฏตัว ท่านเรย์กะรู้สึก"หมดอาลัยตายอยาก"
Ch.162 เรย์กะพูดถึงยุยโกะว่า 'อย่างฉันคงไม่มีวันชนะได้หรอก'
Ch.163 เอ็นโจบอกเรย์กะว่ายุยโกะไม่ใช่คนรัก แต่เป็นว่าที่คู่หมั้น

>>941 อ่อ เรื่องนี้เองเรอะ กูนึกว่าเป็นฟิคตลกไร้สาระไม่ได้จับคู่อะไรกัน ก็เลยกรี๊ดกร๊าดเอ็นโจไปตามเรื่องตามราว กูขอโทษก็แล้วกันเน้อ
>>943 กูว่าที่ร้องไห้มันต้องเป็นเรื่องไร้สาระจนถึงขีดสุดแน่ๆ ท่านเรย์กะซะอย่าง
>>947 ทำไมมันมีความเกิดใหม่เซปชั่นวะ น้องงง ขอไวท์บอร์ดให้น้องด้วยข่ะ ถถถถถถถถถ
>>951 กูว่าอยากลงอะไรก็ลงมาเหอะ แต่จั่วหัวไว้ว่าวายหรือยูรินะ คนไม่ชอบสายนี้เขาจะได้เลื่อนผ่านได้ จริงๆกูก็สาววายนะ แต่กูไม่จิ้นคาบุรากิกับเอ็นโจเลย ไม่รู้ดิ สงสัยเพราะกูจะสงสารเรย์กะเกินไป แค่นี้ก็คานทองนอนมาอยู่ละ ขืนเอาสองคนนี้ไปจากนางคงได้นั่งคานไปตลอดชีพแน่ๆ

มีตอนนึงที่เรย์กะ บรรยายถึงเอ็นโจกับคาบุรากิในชาติก่อน
บรรยายของคาบุรากิไม่กี่คำ แต่ของเอ็นโจนี่หลายบรรทัด
บากะรากิช่างน่าสงสารนัก... 555555 (สงสารแล้วทำไมมีเลข5วะ)

>>955 เป็นการสงสารสไตล์โม่งไง คาบุรากิได้รับความรักและความเอ็นดูจากโม่งซุยรันยิ่งกว่าเอ็นโจอีกมั้งน่ะ โดนแกล้งแรงๆตลอด 555555555555555

กูสมมตินะ....สมมติว่าคาบุพลิกกลับมาคู่เรย์กะ กูขอล่ะฮิโยโกะซามะ หาคู่ให้เอ็นโจหน่อยก็ดี ให้พี่แกมีความสุขบ้างเถอะ บ้างครั้งอ่านไปเห็นยิ้มหัวเราะทีไรก็ทำแต่ใส่เรย์กะ แต่บางทีก็ชอบยิ้มขื่นๆ(แม่งยิ้มขื่นบ่อยมาก น่าจะเรื่องทางบ้านกับหลายเรื่องด้วยกูสงสาร) ชีวิตโคตรพระรอง อะไรก็เป็นรองตลอด(ถ้ามองตามบุคคลภายนอกอ่ะนะ) กูกลัวว่าถ้าคาบุอกหักจากวาคาบะและเริ่มสนใจเรย์กะ เอ็นโจอาจท้อแล้วยิ้มขื่นๆหลีกทางให้เงียบๆตามสไตล์พระรองก็ได้ (ยิ่งพอกูเอามามโนผสมกับฟิคกาวหมีโลลิค่อนที่เอ็นโจทำยังไงเรย์กะก็ไม่ยังมอง) กูช้ำใจแทน จะพระรองตลอดศกไปไหนวะ พระเอกบ้างสิเว้ยยย นี่กูพยายามมโนอยู่ว่าเรื่งเก่าพระเอกคือคาบุคู่วาคาบะ มาชาตินี้ก็อาจเป็นเพื่อนพระเอกกับนางร้ายเป็นพระเอกนางเอกแทนก็ได้ ถ้าท้ายสุดอ่อยเขาไปเรื่อยแต่เขาก็ยังไม่แลเหมืนเดิมกูจะ...จะอะไรดี ทำบุญไปให้ละกัน ฮือ กูเวิ่นไรวะเนี่ย พอดีเห็นสารบัญอัพเดทเลยย้อนอ่านตอนเก่าๆ ชีวิตมันเศร้า //กรอกเหล้าขาว

>>957 จริงๆคือคาบุรากิเรย์กะก็ไม่แลนะมึง ถึงทั้งคาบุรากิและเอ็นโจอาจจะเกิดมาชอบเรย์กะเข้า ถ้าคาบุรากิมันแห้วจากวาคาบะจังอะนะ
แต่อ.ฮิโยโกะก็อาจให้มันแห้วทั้งคู่ก็ได้นะเว้ย บางทีมันทั้งคู่อาจไปทะเลฤดูพายุคลั่งด้วยกันก็ได้ ไม่โดดผา ไปบวชเป็นเซียน...
กุเริ่มสงสารมันสองตัวแล้วว่ะ... หน้าตาก็ดี สาวๆห้อมล้อมคลั่งไคล้ แต่ได้แดกแห้ว... //ร้องไห้แทน

กูหายไปวันเดียวกลับมาทำไมแม่งจะพันนึงแล้ววะ ใครที่จะทำสารบัญคาบุรากิกูก็รออยู่นะ เผื่อจะมีฟิคบากะรากิกับเรย์กะให้อ่านกัน กูต้องการฟิคกาวมากตอนนี้ อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่เรือคาน

>>957 เอนโจวไม่ยอมคาบุรากิขนาดนั้นหรอก

เห็นพูดถึงสงสารแบบมีเลข 5 แล้วนึกขึ้นได้ ฟิคมะหมาจะมีต่ออีกไหมน่ะ ชักคิดถึงไซซายะ รึว่าต้องรอเฉพาะตอนมีอีเว้นท์คอขาดบาดตายสะเทือนใจโม่งจนต้องจับมันเป็นตัวประกัน/ระบายอารมณ์เท่านั้น??

>>961 กูมีคิดๆไว้แต่มันยังไม่ฮาพออะ มะหมาแม่งเหมือนเป็นการ์ตูนแก๊ก ต้องเน้นความฮา 555555555

>>959 กูทำอยู่ อาจจะแถมของคนอื่นๆด้วย รอชาตินึงนะ ทำหลายคนอยู่เหมือนกัน

เวอร์ชั่นมะหมา
ถ้าไซซายะ ลองเลียนแบบท่ากระโดดหลบของวาคาบะจังล่ะ ประมาณนี้?
http://media.dosed.in/15HuskyRules/15HuskyRules7.jpg

555 อันนี้มันหลบไม่พ้นป่าววะ เดี๋ยวกลายเป็นได้ซีนชนกันล้มท่าคร่อมอะดิ

วันนี้เป็นวันที่กุต้องทำเอกสารสรุปประจำเดือนส่งบัญชี แต่จิตใจช่างอยากหนีความจริงมาแต่งฟิค
โอ้ยยยย ทำงานเด้ะ ตัวกูววววว

Fic อะไรก็ไม่รู้ ขึ้นต้นแบบ Once upon a time
---------------------------------------

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในอาณาจักรคิโชวอิน่า มีพระราชาทานุกิกี้และพระราชินีปกครองแผ่นดินอยู่อย่างเป็นสุข ทั้งสองพระองค์มีพระราชบุตรเป็นเจ้าชายน้อยๆ ผู้หล่อเหลานามว่าเจ้าชายทาคาเทรี่ เวลาผ่านไปได้เจ็ดปี พระราชินีก็ทรงตั้งครรภ์อีกครั้ง คราวนี้พระนางคลอดพระธิดาน้อยๆ ผู้ทรงสิริโฉมงดงาม นามว่าเจ้าหญิงเรย์กะก้า พระราชาทานุกิกี้ทรงดีพระทัยมาก จึงได้เชื้อเชิญให้นางฟ้าองค์ต่างๆ มาร่วมงานฉลองและให้พรกับเจ้าหญิงเรย์กะก้า แต่อนิจจา ซาเอจิม่า เลขาส่วนพระองค์ ดันทำงานพลาดลืมส่งจดหมายเชิญให้กับนางฟ้าองค์หนึ่ง สร้างความแค้นให้กับนางฟ้าองค์นั้นเป็นอย่างยิ่ง

ในวันงานฉลอง นางฟ้าองค์ต่างๆ ก็ทยอยกันมาให้พรกับเจ้าหญิงเรย์กะก้า อาทิเช่น ขอให้มีผมหลอดเด้งดึ๋งๆ ไม่เสียทรงชั่วกาลนาน ขอให้มีลักยิ้มน่ารักน่าเอ็นดู ขอให้เป็นบราค่อนฟาเธอร์ค่อน ฯลฯ แต่ก่อนที่นางฟ้าองค์สุดท้ายจะได้กล่าวอวยพร นางฟ้าผู้ไม่ได้รับเชิญก็โบยบินเข้ามาด้วยใบหน้าถมึงทึง พร้อมกับกล่าวคำสาปแช่งอันน่าสะพรึงกลัวว่า

"ขอให้เจ้าหญิงดำรงตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านคานทองตลอดกาล และไม่มีอำนาจใดมาลบล้างได้"

ก่อนจะบินหนีไป สร้างความตกตะลึงให้ทุกคนในที่นั้นเป็นอย่างมาก

------------- ไว้ว่างๆ มาต่อ ---------------

>>967 ใครให้มึงเอาความจริงมาแต่ง! 55555
อ่านไปนี่กุก็แอบตั้งชื่อเล่นไปด้วย อาณาจักร คิโชวอิ(กัว)น่า เจ้าหญิงเรย์(ดี้)กะก้า

คำสาปมันแพร่เชื้อให้คนด้วยได้ไหมวะ ถ้าแพร่ได้ เนรเทศ เจ้าหญิงเรย์(ดี้)กะก้าไปขังหอคอยเลยมึง 5555

กูส่องพวกมึงเฉยๆมาซักพักแล้วไม่ได้พูดซักที ชอบฟิคกาวพวกมึงมาก รักนะ ซู้ดดดด

กูอยากลงเรือเอ็นโจนะ แต่กูอวยอะไรแล้วแห้ว
เลยไม่กล้าลง กูหาที่ติ่งเรื่องนี้มาซักพัก ในที่สุดกูก็เจอ ดีใจชิบหาย รักพวกมึงนะ

>>967 นะ นี้มัน เทพนิยายอลเวง ver.เมากาว เจ้าแม่โดนลดขั้นกลายเป็นพระธิดา เอ๊ะ.. หรือว่านี่เป็นร่างต้นก่อนการเอเวอลูชั่น 5555 น่าร้ากกกก ขอบคุณฟิคกาวล็อตใหม่จ้าาาา//ซู้ดดดดด อาาาา

>>967 นางฟ้าสาปเรอะ เอาจอมมารมาแก้คำสาปสิวะ ถถถถถถถถถถถถถถถถถ
>>968 นี่คำสาปเดอะริงเหรอวะ ใครได้ดูวิดิโอนี้ ต้องมีอันเป็นไปในเจ็ดวัน สำหรับเจ้าหญิงเรย์กะก้าก็คง อยู่ใกล้ๆต้องขึ้นคานภายในเจ็ดวัน

ขึ้น 970 ละ เดี๋ยวกูตั้งกระทู้ใหม่เลยนะ

ตั้งละ นี่เต็มละค่อยย้ายเช่นเดิม
https://fanboi.ch/webnovel/3543/

>>968 คำสาปหรือก้นหอยมรณะวะ ทำเอากูนึกถึงฉากนึงในเรื่องเลย ที่พระเอกมันพึมพำว่า "เมืองนี้กำลังถูกปกคลุมไปด้วยก้นหอย" คงต้องแก้เป็น "เมืองนี้กำลังถูกปกคลุมไปด้วยคานทอง" แทนล่ะมั้ง 55555555555555

>>967 ไม่กลัวเว้ย ตามนิทานแล้วสาปได้ก็ต้องมีแก้คำสาปได้ ตกลงเรื่องนี้จะมีจอมมารมาถอนคานทองใช่ปะ

เว็บแมวดุ้นแม่งแกล้งกุ อืดมาก ไม่ต้องห่วงนะบากะรากิ กุจะทำสารบัญให้มึงให้ได้ //มองด้วยความสงสาร

>>974 กุเคยอ่านแต่The ringเวอร์ชั่นนิยายว่ะ(มีแปลไทยออกเล่มขายนะมึง) โลกมันเชื่อมโยงคล้ายๆกันเลยว่ะ พูดมากไม่ได้แม่งสปอย

>>977 กูก็อ่าน 5555555555555555555555555 เข้าใจว่ามึงหมายถึงอะไร

>>977 กุพิมพ์ตก โลกเชื่อมโยงคล้ายกันกับเรื่อง ของท่านเรย์กะเลย*

>>967 ชาวเมืองหวาดกลัวคำสาป พอเจ้าหญิงโตพอเลยโดนขับไล่ออกจากปราสาท แม้เจ้าชายทาคาเทรี่จะไม่ยินยอมนักแต่ก็ไม่สามารถคัดค้านได้
เจ้าหญิงเข้าป่าไปเจอบ้านที่ทำด้วยขนมหวาน น่าอร่อยดีเลยแดกแม่งหมดเลย........

//ขอโทษค่ะ เห็นข้างบนบอกเทพนิยายอลเวง เลยคิดว่าน่ายำเอาหลายๆเรื่องปนๆกัน 5555555 //เบลอกูไปเถอะ

>>978 ถ้าเรื่องท่านเรย์กะ มันเหมือนกันนี่กุว่าจะพีคมากเลยนะมึง ถ้ามีฟิคท่านเรย์กะเวอร์นี้ก็ดี
แต่มันสปอยนิยายเดอะริงนี่หว่า ไม่ดีละ

>>980 พอจอมมารกลับมาถึงบ้านขนมหวาน เห็นว่าบ้านถูกแดกไปหมดแล้วก็ทำการข่มขู่เจ้าหญิงให้มาเป็นทาสรับใช้(??)
>>981 ลองแต่งดูดิ กูเชียร์

เสียดายเด็กๆในเรื่องมีแค่ 3 คน (ยูกิโนะ มาโอะ ยูริ) ไม่ครบองค์คนแคระทั้งเจ็ดว่ะ

>>982 กุรอเสพดีกว่า ทำสารบัญอยู่ว่ะ ต่อสู้กับความอืดเว็บแมวดุ้นต่อปัย

>>983 งั้นเพิ่มริรินะ น้องแว่น เดชชิ คาสึรางิ? 5555555

>>985 ม่ายยยยยยยย อย่าเอาอีไก่โง่มาเพิ่มในลิสต์คนแคระเลย คาซึรางิเป็นได้แค่ไก่กระต๊ากๆลูกสมุนแม่มดนั่นล่ะ

พูดถึงนิทานแล้วกุคิดถึงนิทานญี่ปุ่นเรื่องนึง มีทานุกิด้วย
มีทานุกิที่ฆ่าคุณยายแล้วเอาเนื้อไปทำอาหารให้คุณตากิน
เจ้ากระต่ายต่ายจึงมาลงทัณฑ์มันด้วยกันจุดไฟเผาฟืนที่ทานุกิขนอยู่ แต่ทานุกิก็รอดมาได้
ต่อไปเจ้ากระต่ายก็ปั้นเรือดินเอาไว้ แล้วออกไปล่องเรือคนละลำกับทานุกิ
พอเรือดินลำที่ทานุกินั่งมันละลายไปกับน้ำจนเจ้าทานุกิจม เจ้ากระต่ายก็ทำทีเป็นช่วย
มันยื่นไม้พายบอกให้ทานุกิจับไว้ แต่สุดท้ายก็ใช้ไม้พายฟาดทานุกจนจมลงก้นบ่อตายในที่สุด

แต่ไม่กล้าให้ท่านพ่อของเรย์กะรับบททานุกิว่ะ รู้สึกบาป 555 //กุไม่แต่งนะ

>>987 โหดร้ายชิบหาย

>>986 งั้นเป็นอาโออิจังก็น่าจะได้อยู่นะ? ส่วนคาสึรางิเป็นสัตว์เลี้ยงของคนแคระ รอวันโดนเชือดมาทำไก่งวงวันขอบคุณพระเจ้า

>>988 กุตัดฉากที่กระต่ายแกล้งใจดีบอกจะทาแผลที่ไฟไหม้ให้ แต่เอาเต้าเจี้ยวเผ็ดไปทาแผลให้ทานุกิแทน...

แมวดุ้นกลับมาแล้วมึงงงงง

>>989 ทำมาแล้วใครจะกิน อย่าทำเลยเสียดายเครื่องปรุง คิก คิก//หัวเราะแบบดำมืด เอาไปฝังดินทำปุ๋ยดีกว่าต้นไม้จะได้เจริญงอกงาม คุคุ

>>989 >>992 งั้นเป็นไก่ให้เบียทัน สุนัขของนายพรานฟัดเล่นระหว่างทาง ถถถ

Fic นิทานอลเวง (ขอบคุณสำหรับชื่อ) ต่อจาก >>967

-------------------------

พระราชินีถลาไปอุ้มเจ้าหญิงเรย์กะก้าขึ้นมาแนบอกพลางกรรแสงอย่างน่าสงสาร "ไม่นะ หญิงเรย์กะ แม่จะไม่ยอมให้หญิงเรย์กะไปอยู่ในหมู่บ้านคานทองเด็ดขาด" พระราชาทานุกิกี้รีบเข้ามาโอบกอดทั้งพระราชินีและพระธิดาไว้เป็นเชิงปลอบโยน

"ไม่ต้องห่วงครับ ข้าขออาสาแต่งงานกับน้องหญิงเอง"

ทุกคนพากันมองไปยังเจ้าของเสียงเป็นตาเดียว ที่แท้ผู้ที่ก้าวออกมาก็คือ เจ้าชายอิมาริรี่ แห่งอาณาจักรโมโมโซโน่ พระสหายสนิทของเจ้าชายทาคาเทรี่นั่นเอง

"ถ้าเป็นข้า คงไม่มีปัญหาสินะครับ"

เจ้าชายอิมาริรี่ส่งยิ้มหล่อบาดใจ แล้วยื่นมือไปทางพระราชินีทำท่าจะขออุ้มเจ้าหญิงเรย์กะก้า แต่ทันใดนั้นก็มีธนูชุบยาสลบแล่นเข้าปักกลางหลังเจ้าชายอิมาริรี่ ทำเอาเจ้าชายล้มคว่ำสลบลงในที่นั้นทันที ผู้ที่ก้าวออกมาจากเงามืดพร้อมคันธนูในมือ ก็คือเจ้าชายทาคาเทรี่ที่ทำหน้าเย็นชาสุดๆ

"มีปัญหาสิ มากเลยด้วย" เจ้าชายทาคาเทรี่ว่าขณะก้าวข้ามศพ (?) เจ้าชายอิมาริรี่ที่หลับคร่อกอย่างไม่ใยดี ทั้งนี้เพราะความเจ้าชู้ของเจ้าชายอิมาริรี่เป็นที่เลื่องชื่อลือชากันไป 3 อาณาจักร 8 แปดอาณาจักร แม้จะมีอายุเพียงเจ็ดชันษาก็ตาม

"ท่านพ่อท่านแม่ อย่าไปสนใจคำพูดไร้สาระ" เจ้าชายทาคาเทรี่ว่าพลางผายมือไปยังนางฟ้าองค์สุดท้าย "นางฟ้าองค์นี้ยังไม่ได้ให้พรกับน้องสาวของเรา บางทีเธออาจจะพอช่วยอะไรได้"

นางฟ้าองค์สุดท้ายไว้ผมสั้นท่าทางกระฉับกระเฉง ดูเผินๆ เหมือนองค์ชายหล่อเหลา นางก้าวออกมาแนะนำตัวเองว่า "หม่อมฉันมีนามว่านางฟ้าไอร่า และพรของหม่อมฉันก็คือ...."

------------- ขอไปคิดต่อก่อนนะ ---------------

>>993 เบียทันอยากเล่นด้วย กระโดดงับคาซึรางิตูดกางเกงขาด และต้องเดินกลับบ้านสภาพนั้น //สาปแช่งด้วยอำนาจแห่งกาว

>>994 ตราบใดที่ยังมีองค์ชายทาคาเทรี่ องค์ชายอิมาริรี่ ก็มิอาจเอื้อมเจ้าหญิงเรย์กะก้าได้
ว่าแต่จะไม่เกิดปัญหาทางการเมืองหรอฟะ ยิงธนูใส่เจ้าชายอีกเมือง แต่เรื่องทำนองนี้คงเกิดขึ้นบ่อยแล้วสินะ
ดีนะองค์ชายทาคาเทรี่ไม่เหยียบองค์ชายอิมาริรี่ซ้ำ...

>>994 โอ๊ะ ท่านไอระเป็นนางฟ้า~ แต่จริงๆแล้วที่เจ้าหญิงเรย์กะก้าขึ้นคานไม่น่าใช่เพราะพรนางฟ้าหรอก น่าจะเป็นเพราะเจ้าชายทาคาเทรี่มากกว่า คงต้องรอเจ้าชายชูสึกี้(?)ที่เป็นไทป์จอมมารแบบเดียวกันมาแก้คำสาป

>>994 เจ็ดชันษาก็เป็นคาสโนว่าแล้วเรอะ ตกลงที่สลบ (หรือตาย?) นี่จะฟื้นได้ป่าว จะต้องมีใครมาจุมพิตไหมเนี่ย

>>998 ท่านพี่น่าจะกระทืบจนฟื้นมาอีกรอบล่ะมั้ง 555555555555

>>994 ท่านอิมาริรี่ เจ้าหญิงน้อยยังทารกก็ออกลายใส่แล้วเหรอคะ 5555

คิดว่าบางเอ็นโจน่าจะเป็นเจ้าชายอสูร...