ไหนๆกูก็กาวลงฟิคไปแล้ว ขอกาวลงFAต่อ
รูปกัปตันเอ็นโจยูกิโนะของเรานั่นเอง!! แบบชุดกุไปเอามาจากเว็บDreamselfว่ะ
http://imgur.com/ZzDEUgn
กาวโชตะคือดีงาม
Last posted
Total of 1000 posts
>>865 สวัสดีสหาย ช่วงนี้ไม่ได้ตามอ่ะมึงถ้าตามก็ตามในเฟสอ่ะแอบเบื่อควมหน้าทน เรื่อง LC เนลก็น่าสงสารเหมือนเนลพยายามดำเนินเรื่องสุดๆแล้วแต่เจอระบบพี่ไทยเข้าไปสตั๊นฝุดๆ ช้าโคตร กูอยู่กลุ่มนิยายจีนหลายมาก แต่มีช่วงนึงหลุดไปตำหนิจงหยวนเรื่อง LC เนลเพราะทนไม่ไหวว่ะ ตำหนิแบบสุภาพดูเป็นกลางด้วยนะ เพราะกูกลัวโดนดีด แต่สุดท้ายก็โดนดีดออกจากคุกว่ะกูเลยอดเผือกในห้องนั้นต่อ กูพลาดกูลืมสร้างอวตาร เฟสกูก็เกือบบินเพราะโดนฝ่ายนั้นระดมยิง ดียืนยันตัวได้เฟสเลยไม่ปลิว 555555555555555 ถึงไม่ค่อยได้ตามแล้วแต่ช่วงพีคนี่กูตามหมดเพราะมันเด้งหน้าเฟสกูก่อน ถ้าน่าสนใจกูค่อยมาส่องโม่ง เช่นคดีแฉภาพเนล คดีใส่ร้ายส้ม คดีหวางอี คดีกาแฟ คดีจอมนาง อย่างมันส์ 5555 ช่วงนี้ในเฟสก็เหมือนจะวอร์ๆอันอยู่ ทำไมพวกป้าชอบแขวะส้ม กูไม่เข้าใจ อยู่นิ่งๆก็ไม่มีใครด่าป้าแล้ว ทำไมชอบทำตัวให้โดนด่า 5555 กูตามถึงตำหนัก 32 33 มั้ง แล้วก็ไม่ค่อยได้ตามต่อ แต่ในเฟสกูเด้งเรื่อยๆนะ เพราะกูอยู่นิยายจีนหลายห้อง สนพนี้สร้างศัตรูเยอะเกิ้น ไปทางไหนก็เจอ เอาจริงๆกูแค้นมาก เพราะกูเองก็หนึ่งในผู้เสียหายที่โดนหลอก โดนด่า กูเคยเป็นติ่งสนพนั้นช่วยเขาขายเต็มที่ พอหักเขาได้ มันเป็นความอัปยศของกูเลย ฮือออออ
พอๆจบการระบาย ขอโทษที่ทำให้เสียบรรยากาศ กูแค้นมาก 5555555555 มามุ้งมิ้งกับท่านเรย์กะกันต่อเถอะ 55555
>>868 กอด กุเองก็เหมือนกัน โคตรแค้นตอนรู้ว่าที่อ่านๆ นั่นมันฟิคสนองเงี่ยนกลุ่มป้า เจ็บใจมาก ฮือออ //ตัดจบ ฉึบ!
ตั้งชื่อรอบนี้ต้องจริงจังสิ โม่งซุยรันต้องรักกันไว้ไม่งั้นจะโดนคนไม่รู้เรื่องมาแช่งเรือล่มๆ ได้ จะเรือใครไม่สำคัญแต่มาแช่งกันเราต้องกระทืบกลับ!
ที่จริงปิดโหวตเปิดจองหน้าที่ตั้งห้องได้แล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ
>>869 สปอยนะ แต่พวกมมึงส่วนมากก็รู้เรื่องนี้กันแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
มีแต่อฟช.ที่เรย์กะไปเดทกับคาราบุกิ2คน จริงๆคือเรย์กะสอนการไปเที่ยวแบบสามัญชนให้บากะรากิเพื่อวาคาบะจังโดยเฉพาะ
กุได้ยินมาตามนี้นะ(มีสิ่งช่วยยืนยันคือภาพแฟนอาร์ตในPixivของตอนที่เรย์กะกับคาราบุกิไปเที่ยวกัน)
กุก็สงสัยนะ สรุปอ.ฮิโยโกะแกจะบึ้มเรือคาราบุกิหรือจะส่งต่อกาวกันแน่
ลูกเรือนี่โดนกาวตบหน้าฟันแทบหลุด
แปลไทยตอนล่าสุดก็คาใจกับเอ็นโจคนพี่
คนทุกเรืออย่างกุโคตรบอบช้ำ
อ.ฮิโยโกะแม่งทำร้ายกุ ฮรือว์
กูจำได้เหทือนมีโม่งมาสปอยต่อว่าพอคาบุไปกับเรย์กะ วันต่มาเอ็นฌจก็มาถามว่าสนุกมั้ยไรงี้รึเปล่ากูจำไม่ได้ละ หรือว่าผิดตอนวะ 5555 แต่เหมือนเอ็นโจแม่งรู้ทุกอย่าง ฉายาสตอล์กเกอร์ไม่ได้ได้มาเพราะโชคช่วยนะเว้ย
ทั้งเอ็นโจ ทั้งบากะรากิ หรือกระทั่งสิ่งที่เจ้าแม่เรย์กะกระทำในแปลไทยตอนล่าสุดมันก็คือสตอล์กเกอร์ทั้งนั้นล่ะวะ!!
กูอยากรู้ว่าซุยรันสาขายุ่นเขาบ้ากาวเสพกาวติ่งโจโจ้เหมือนเรามั้ยวะ 5555 เขาเชียร์อะไรกัน เชียร์ให้ขึ้นคาน? //โดนตบ
>>814 โหวตอันนี้ๆ กูพึ่งจะได้อ่านท่านเรย์กะมา หึย เกลียดผู้ชายไม่ชัดเจน ยิ้มขื่นๆคืออะไร้ แต่สัมผัสได้ว่าเรย์กะคงชอบเอ็นโจแล้วแหล่ะเพียงแต่ว่ายังไม่รู้ตัว+ความบื้อส่วนบุคคล//ใส่ฟิลเตอร์ขี้มโน แต่เอ็นโจนี่ยังไงก็ไม่รู้ ปรับฟิลเตอร์ขั้นสุดยังไง๊ยังไงก็มองได้มากสุดแค่คงอยากดูปฏิกิริยาหลังจากบอกว่าไม่ใช่แฟนกับเป็นคู่หมั้นอ่ะ ถ้ากูเป็นท่านเรย์กะกูก็ดูไม่ออกเฟร้ยย
ฉะนั้นที่พวกมึงสงสัยกันว่าทำไมเอ็นโจคนพี่ถึงมาคบกับคนบากะแบบคาราบุกิได้
มันก็เพราะจริงๆเอ็นโจมันก็ไม่ปกติไงเล่า!! มันมีความสตอล์กเกอร์เป็นจุดร่วม
ปล.จริงๆคือมีเฉลยในอนาคตอะนะ
ถึงเรืออื่นจะล่มก็อาจเหลือเรือยูกิโนะก็ได้ ไม่ได้คนพี่ก็เอาคนน้องแทนก็ได้ ฮือ
ปล่อยเด็กไปมีอนาคตเถอะ ถ้าแก่ขนาดนั้นก็โสดไป แล้วให้ยูกิโนะลั่นระฆังวิวาห์กับกูแทนหรือไม่ก็ค้ำคอร์กับพี่ชายไปซะ 5555 บ้าจริง จะมีพัดภูติพรายมาโบกหัวกูมั้ยวะ
วันนี้ก็ไม่มีกาวให้สูดดมสินะ
ปิดโหวตแล้วคร้าบบบบ เอ้านับแต่มๆ
---------------------------
>>808 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเชื้อเพลิงกระสวยอวกาศ กระบอกที่ 5 ผลโหวต / รวม 1แต้ม
>>809 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทอง ลำที่ 5 ผลโหวต //// รวม 4 แต้ม (กุเสนอเอง กะตั้งขำๆ มีคนโหวตด้วยว่ะ 5555)
>>814 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5 ผลโหวต ///////// รวม 9 แต้ม
>>844 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทองไปปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5 ผลโหวต // รวม 2แต้ม
ผู้ชนะคือ >>814 ชื่อกระทู้ต่อไปลงมติเป็นเอกฉันท์ได้ว่า " ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5 "
จะเริ่มตั้งกระทู้ใหม่เมื่อถึงคอมเม้นท์ที่ 970
ตามคำแนะนะของ >>872
ใครจะตั้งกระทู้ใหม่ก็จองกันด้วยล่ะ จะได้ไม่ตั้งซ้ำกัน
----------------------------------------------------------
อาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
_______________________________
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
https://fanboi.ch/webnovel/3289
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
https://fanboi.ch/webnovel/3364/
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
https://fanboi.ch/webnovel/3451/
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
https://fanboi.ch/webnovel/3507/
สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต-รายชื่อตัวละคร
https://justpaste.it/reika
-----------ไว้ไปแปะมู้ถัดไป
แก้ๆ กูตกสระ เ-
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
_______________________________
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
https://fanboi.ch/webnovel/3289
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
https://fanboi.ch/webnovel/3364/
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
https://fanboi.ch/webnovel/3451/
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
https://fanboi.ch/webnovel/3507/
สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต-รายชื่อตัวละคร
https://justpaste.it/reika
-----------ไว้ไปแปะมู้ถัดไป
พวกมึง กูย้อนอ่านตอนล่าสุดอีกทีแล้วทำไมรู้สึกว่าค่าความสัมพันธ์ระหว่างเรย์กะกับเอ็นโจเพิ่มขึ้นวะ เดี๋ยวนี้เรย์กะออกแนวค่อนข้างสบายๆด้วยซ้ำเวลาคุยกับเอ็นโจ ไม่ได้เกร็งอย่างแต่ก่อน
เอ๊ะ นี่กูไม่ได้ใส่ฟิลเตอร์ลงไปใช่มั้ย ถถถถถ
>>905 เพราะเรย์กะไม่หนีอีกแล้วเลยได้คุยกันบ่อย+เรื่องยูกิโนะ+ได้เห็นแง่มุมของเอ็นโจเพิ่มขึ้น+คาบุรากิกวนตีน+สนิทกับสองคู่หูนี่แบบไม่รู้ตัว
>>907 ไม่รู้มึงรอฟิคกูมั้ย แต่ก็ให้สปอยไปแบบกาวๆ 55555555555 ฟิคไหนไปเดาเอาเอง
"เธอไม่เคยเข้าใจเลยว่าความรักของเธอ มาซายะไม่เคยเห็นค่าเลยสักนิด มันเป็นเรื่องไร้สาระ ยิ่งเรียกร้อง ยิ่งดึงดัน เขาก็ยิ่งรู้สึกเบื่อหน่ายน่ารำคาญ โดนทำเข้าไปขนาดนั้นก็ยังไม่เลิกอีก
ผู้หญิงโง่
เธอกลับไปแล้ว ผมไม่แม้แต่จะเดินไปส่งตามมารยาท จากนี้จะไปไหนก็ไป จะเป็นยังไงก็ช่าง"
เอ็นโจเวอร์ซึนนนนเรอะ โฮกกกกกกก ก๊าวใจจจ
>>912 เรือลำอื่นไม่ยอมผลิตนี่มึง ถถถถถถถถถถ ตอนนี้ก็มีเรืออิมาริท่านพี่ ท่านพี่อิมาริ คาบุรากิวาคาบะ วาคาบะเรย์กะ ริรินะเรย์กะ ท่านพี่เรย์กะ ชูสุเกะยูกิโนะ ยูกิโนะเรย์กะ ท่านพี่ไอระ บลาๆๆ อยู่นะมึง แค่สายนี้ ไม่ค่อยผลิตฟิค แถมโมเม้นน้อยมากจนจบตอนนึงของอฟชแล้วกาวต่อแบบเรือเอ็นโจยาก
ช่วงนี้ยูริกำลังมาแรงนะมึงทั้งวาคาบะทั้งริรินะ ทั้งซากุระเลย โคตรน่ารัก แต่กูเชียร์ริรินะกับน้องเบ๊ น่ารักดี 555
กูยังจำ การสารภาพรักของคาบุรากิที่มันหักมุมกลายเป็นฮาเร็มของท่านเรย์กะได้ กูฮามาก หลายเรือจริงจัง เรื่องนั้น 555
กูได้ทุกเรือ ยกเว้นยาโอยอะ 55555
ก็อยากจะแต่งฟิคเรืออื่นบ้างนะ แต่โมเมนต์ไม่ค่อยมีกันเล้ย ต้องอาศัยมโนเยอะเกินไป
ขอแค่ฟิคมาก็กาวได้ทั้งนั้น5555
>>912 จริงๆเมื่อก่อนตอนตั้งกระทู้ เรือเอ็นโจก็ได้แต่คุยกัน กาวกัน มโนกันเฉยๆนะ จนกระทั่งมีคนเปิดประเด็นฟิคขึ้นมา แล้วฟิคมันก็ไหลหลั่งเหมือนน้ำป่าไหลหลาก 55555555555555 ไม่ว่าจะอยู่แฟนด้อมไหน ถ้ามันไม่มีให้เสพก็ต้องลงไปผลิตเองว่ะ
กูยังเคยอยากเขียนคาบุรากิxเรย์กะเลย พล็อตประมาณว่า เพราะเอ็นโจไม่ชัดเจนซักที เรย์กะเลยโดนจับหมั้นและแต่งงานไปกับคาบุรากิเข้าให้จริงๆ เรย์กะกับคาบุรากิที่เรียนรู้ความเป็นสามีภรรยากันไปในแต่ละวันก็น่าจะเป็นฟีลที่น่ารักดีนะ แต่พอนึกถึงเอ็นโจที่ถูกทำร้ายจิตใจต่างๆนานาขึ้นมากูก็สงสารเขา เลยเขียนไม่ลงซักที 55555555555 แต่ใครจะเอาไปเขียนก็เอาไปเลยนะ กูก็อยากอ่านเช่นกัน
ฟิคที่มีตัวละครหลักอื่นนอกจากเรย์กะกับเอ็นโจ ก็มีคาบุรากินะ
แต่ชะตากรรมส่วนมากก็เกือบถูกตอนมั่งล่ะ กลายเป็นยันเดเระบ้างล่ะ โดนฆ่าตายบ้างล่ะ
ดีๆทั้งนั้นอะมึง รู้เลยว่าเหล่าโม่งรักบากะรากิกนแค่ไหน 55555555555
เผลอแป้บๆก็ 900 กว่าแล้ว ถามใจดูพวกมึงหมดกาวไปกี่กุรุสแล้ว
อยู่ๆก็คิดว่าอยากอ่านมุมมองวาคาบะบ้างอะ ต้องอึนๆเอ๋อๆยิ่งกว่าเรย์กะแน่ๆ 55555555
เราเรือคาบุรากินะ หลังๆเมากาวจากเหล่าโม่งจนควบเรือเอ็นโจอีกลำไว้กันคาน (กำลังไปวาคาบะ ไม่ก็ริรินะเล็กน้อย แต่ว่านั่นคานนี่...) เราเขียนฟิคไว้ในนี้อยู่นะ เป็นโมเม้นต์คาบุรากิกับเรย์กะ แต่แอบเขียนโมเม้นต์กับเอ็นโจแทรกลงไป บทเอ็นโจน้อยกว่าแท้ๆ เหล่าโม่งยังมองแต่โมเม้นต์เรย์กะเอ็นโจ โถถถถถถ ส่วนคาบุรากิกลายเป็นไอบ้าไป บากะรากิน้อยผู้น่าสงสาร
เราแอบเขียนฟิคเรย์กะกับคาบุรากิไว้เรื่อยๆนะ แต่ไม่กล้าลง เขียนจบไม่ลงอ่ะ 5555 สักวันหนึ่งอาจจะได้ลง ถถถ
ไหนๆกูก็กาวลงฟิคไปแล้ว ขอกาวลงFAต่อ
รูปกัปตันเอ็นโจยูกิโนะของเรานั่นเอง!! แบบชุดกุไปเอามาจากเว็บDreamselfว่ะ
http://imgur.com/ZzDEUgn
กาวโชตะคือดีงาม
>>924 บะ บทเอ็นโจเยอะมากเลยนะ...... ฮีให้ฟีลเหมือนพระรองแต่บทเยอะมาก..... /จากใจโม่งสารบัญเอ็นโจ
จะว่าไปสารบัญท่านอิมาริก็มีแล้ว ไม่มีสารบัญคาบุรากิบ้างเหรอวะ พระเอกในโลกเก่าเลยนะเว้ย
ถ้าไม่มีใครทำเดี๋ยวกูทำก็ได้
พรุ่งนี้กูว่าจะมาอัพเดทสารบัญเอ็นโจ หวังว่าตื่นมาแล้วมู้จะไม่เต็ม (((((ที่ยังไม่อัพนี่ก็เผื่อโม่งแปลอัพตอนใหม่ จะได้เพิ่มอีกตอนลงไป))))) ใส่วงเล็บไว้หลายๆชั้น ไม่มีคนเห็นหรอก กูคุยกับตัวเองคนเดียว
>>925 >>928 นี่เราบอกเอ็นโจบทน้อยคือไอฟิคที่เราเคยแต่งแล้วลงในนี้อ่ะ 55555 มีกล่าวถึงเอ็นโจอยู่สั้นๆ มีบทพูดกับเรย์กะอยู่ประมาณสองประโยค แต่ดูกลบสิ่งที่คาบุรากิพล่ามมาหมดสิ้น ถถถถถ หรือเพราะไม่ถือว่ามันเป็นบทรัก แต่ล่ะอย่างที่ทำกันเน้นไร้สาระ บทในอฟช.นี่ไม่แน่ใจแหะว่าใครเยอะกว่า แต่คิดว่าเอ็นโจก็เยอะแหละ ตอนหลังเริ่มคิดล่ะว่าเอ็นโจคงเป็นพระเอก แต่เราเป็นพวกเชียร์เรือตัวรอง แล้วขึ้นเรือควบเรือหลักเพื่อความปลอดภัย แปลกมากเรื่องนี้เราเชียร์คาบุรากิเป็นหลัก เอ็นโจเป็นรอง แต่ถ้าเรย์กะคู่กับคนอื่นก็รู้สึกโอเคอ่ะ ยังไงก็ได้ที่ไม่ใช่คาน กลัวใจคานเหลือเกิน
>>927 ยูกิโนะคุงน่ารักกกกกก
ว่าจะย้อนไปดูฉากที่คาบุรากิปรากฏตัวสักหน่อย แต่แมวดุ้นมันเริ่มอืดๆแปลกๆแล้วว่ะ
กำลังนึกครึ้ม อืมจะทำสารบัญคาบุรากิดีไหมเน้อ เว็บแมวไม่เป็นใจว่ะ
ไม่เอาบากะรากิไม่ร้องไห้สิ lol
>>932 อ้าว เราเข้าใจผิดดด ขอโทษษษษษ
พวกมึง กูมีเรื่องมาเล่าให้ฟัง กระทู้แรกๆ เคยมีคนวิเคราะห์ไว้ว่า ชื่อเรื่องนิยายในเรื่องนี้คือ Kimi wa Boku no dolce แล้วเอ็นโจแทนตัวเองว่า Boku ละเรียกเรย์กะว่า Kimi เอ็นโจอาจจะเป็นพระเอกก็ได้
วันนี้กูนึกถึงอันนี้ได้เลยว่าจะมาถามในโม่งว่า คนที่อ่านดิบ Kimi wa Boku no dolce ในโลกเก่า มาซายะแทนตัวเองกับวาคาบะว่า Boku มั้ย แล้วกูก็นึกได้ว่า KimiDolce นี่มันไม่มีจริง กูว่ากูเบลอและเมากาวมาก กูควรนอน
ตอบ >>940 ฟิคนี้อ่ะ https://fanboi.ch/webnovel/3451/507-508/
แต่นะ มันก็ยังไม่มีอะไรให้มองเป็นความรักกับคาบุรากิได้เท่าไหร่ 555555 เน้นไร้สาระอย่างเดียว แต่เราที่อยู่เรือคาบุรากิ เราพยายาม(พร้อมกาวมหาศาล)มองมันเป็นรักนะ อยากมาคุยด้วย แอบรักแอบชอบแอบผูกพันไม่รู้ตัว เราทำแบบนี้กับทุกครั้งที่บากะรากิโผล่มาบ้าในอฟช. อย่าถือสากาวเราเลย) เอ็นโจมาสั้นๆ แต่ก็กินขาด ตอนนั้นคาบุยังอินเลิฟกับวาคาบะอยู่ ถึงมีโมเม้นต์ แต่ก็มาแบบเพื่อนที่ดี
เรายังแต่งไม่จบและไม่รู้จะจบยังไงนะ... อาจจะมีเรื่องราวไปเรื่อยๆ
ฟิคนี้เป็นฟิคเรือคาบุรากิผสมเอ็นโจ อยากเขียนเรือคาบุรากิล้วน แต่รู้สึกอยากใส่โมเม้นต์กับเอ็นโจเล็กน้อย (ตรงไหน) ไหนๆมันก็ควรเป็นฮาเร็ม(???)อยู่ดี (พยายามเมินว่าความเป็นจริงต้องลุ้นไม่ให้คานมากแค่ไหน) อาจมีจุดที่แปลกๆไปบ้างนะคะ ขออภัยล่วงหน้า
ป.ล. เดี๋ยวมาต่อมุมมองเรย์กะทีหลังนะ ตอนนี้ง่วงแล้ว...
……………………………………………………………………………………….
(มุมมองคาบุรากิ)
ทำไม...
ทั้งๆที่ฉันทุ่มซื้อจักรยานให้ เป็นรุ่นที่รวดเร็วมีสไตล์สุดๆ แถมชมเค้กด้วยนะ แวะไปซื้อบ่อยๆด้วย ทักน้องๆของวาคาบะ และแนะนำเรื่องต่างๆให้มากมาย ทั้งยังซื้อดอกไม้ให้ทุกชนิดที่มีอยู่ในประเทศส่งไปที่บ้านเชียวนะ ฉันทักเสียงดังฟังชัดทันทีที่เจอทุกครั้งเลยนะ ทำไมกันล่ะ!
ทำไมวาคาบะถึงไปชอบหมอนั่น...
มิซึซากิ อาริมะ!
หมอนั่นสู้ประลองแข่งม้าส่งเมืองก็แพ้ฉันนะ !
ห้องหมอนั่นผลคะแนนรวมในงานกีฬาก็แพ้ห้องฉัน!!! ถึงไม่อยากพูดถึง แต่ฉันรู้ว่าตัวเองมีฉายาลับๆว่า "จักรพรรดิ์" ส่วนหมอนั่นเป็นแค่ "องค์รัชทายาท" ยศฉันสูงกว่าโว้ยยยย คะแนนสอบฉันก็เยอะกว่าตลอด อย่าหวังเลยจะมาเทียบได้
หมอนั่นแค่เบอร์ 2! ได้ยินไหม แค่เบอร์ 2!!! เป็นรองจากฉันทุกอย่าง
ถึงจะเป็นประธานนักเรียนก็เถอะ แต่ Pivoine ก็ศักดิ์สูงกว่านะ หึ เดี๋ยวถ้าฉันเอาตำแหน่งประธาน Pivoine มาเมื่อไหร่ก็เหนือกว่าหมอนั่นทุกด้านอย่างสมบูรณ์เลยนะ!
ฮือออออ หมอนั่นแยกความละเอียดของเนื้อเค้กไม่ได้ด้วยซ้ำ ทำไมวาคาบะถึงได้ชอบนะ
ทำไมกัน... ทั้งๆที่ไม่มีอะไรที่ฉันด้อยกว่า แต่ก็ไม่สามารถชนะใจสาวที่ฉันรักได้... สิ่งเดียวที่ฉันจะไม่ยอมยกให้ใคร...
แต่ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ห้าม ไม่มีสิทธิ์ค้าน ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัววาคาบะเลย...
ฉันจะมีพร้อมทุกอย่างไปทำไมกัน หากต้องจบลงแบบนี้ทุกครั้ง ทั้งยูริเอะ ทั้งวาคาบะ...
น้ำตาที่เหมือนจะไหลจากหัวใจ แต่มันกลับหืดแห้งราวกับไม่มีแรงจะร้องออกมา ภาพความทรงจำแสนสุขกับวาคาบะ ยิ่งตอกย้ำว่าสิ่งเหล่านั้นอาจไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว...
ไม่ไหวแล้ว อยากหนีไปให้ไกลๆ ไม่อยากเจอใครอีกแล้ว ไม่อยากรู้จัก ไม่อยากรัก ไม่อยากอะไรทั้งนั้น ยิ่งคาดหวังมากเท่าไหร่ เมื่อผิดหวังก็ยิ่งเลวร้ายมากขึ้น
ฉันพยายามขยับตัว แต่ก็ทำไม่ได้ ราวกับสูญเสียพลังที่จะมีชีวิตอยู่แล้ว...
"คุณคิโชวอินเป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
เสียงใครสักคนดังขึ้น อ้า ชูสุเกะเองหรอ
อะไรน่ะ แม้แต่เพื่อนสนิทฉันยังไม่เหลียวแล เดินผ่านฉันไปราวกับฉันเป็นหินประดับบ้าน ไม่ได้มีคุณค่าให้จดจำหรือสนใจ
นั่นสินะ ฉันมันน่าสมเพชแบบนี้มานานแล้วสินะ ถึงจะไม่เคยโดนกวางรุมหรือนกขี้ใส่ก็เถอะ...
อ้า จะว่าไป คิโชวอินก็มีชีวิตที่น่าเศร้าไม่ต่างจากฉันเลยสินะ... โดนสัตว์นานาทำร้าย โดนคนที่ชอบมองเป็นแค่น้อง ไม่มีใครสนใจ ขนาดแม้แต่หิ้งห้อยยังบินหนี ถ้าไม่ได้ชูสุเกะจับไปให้ คงไม่ได้เห็นชัดๆหรอกมั้ง
เอ๊ะ จะว่าไป คิโชวอินดูโศกเศร้าผิดปกติแหะ ทันทีที่ฉันสบตาอีกฝ่ายก็มั่นใจได้ทันที
นั่นมันสายตาแห่งความเจ็บปวดแบบสะเทือนหัวใจอย่างมาก...
อยากเข้าไปตบไหล่ให้กำลังใจนะ แต่ว่าตอนนี้ฉันเองก็ไม่มีแรงเหมือนกัน ถ้าทำได้ก็คงตบไหล่ตัวเองชาร์ตพลังไปก่อนแล้ว
หลังจากนั่งอยู่ในสโมสรอย่างห่อเหี่ยวก็ถึงเวลากลับบ้าน ชูสุเกะปรากฎตัว แล้วลากฉันที่อ่อนแรงไปอย่างไม่พูดไม่จาอะไร
ฉันเหลือบมองคิโชวอิน ตอนนี้ก็ยังคงนั่งนิ่งไม่เคลื่อนไหวและเหม่อลอย หน้าตาแบบนั้น!!!
ธะ...เธอกำลังคิดจะออกเดินทางงั้นหรอ!?!
"ชูสุเกะ" ฉันออกเสียงมาอย่างยากลำบาก มองไปที่คิโชวอินอย่างมีความหมาย ชูสุเกะมองตามสายตาฉันไป
"ทำไมหรอ มาซายะ"
ชูสุเกะ อะไรน่ะ อ่านใจฉันสิฟะ นายอ่านใจไม่เป็นหรือไง! ปกติก็ดูอ่านใจได้ไม่ใช่หรอ ฉันพูดไม่ไหว ไม่เห็นหรือไงว่าคิโชวอินทำท่าเหมือนจะออกเดินทางตามรอยฉันชัดๆ
คิโชวอินก็แนะนำอะไรฉันมามากมายนี่นะ รู้สึกผิดที่ทำไม่สำเร็จงั้นหรอ ไม่สิ มันเป็นอะไรที่ดูลึกซึ้งกว่านั้นมาก มันต้องเป็นความปวดร้าวจากอกหักไม่ผิดแน่
หมายความว่าไงทำไมถึง...
ไม่ทันได้สงสัยอะไรต่อ เมื่อเปิดประตูจะออกจากสโมสร วาคาบะกับเจ้าเบอร์ 2 ก็เดินมาด้วยกัน ผ่านหน้าฉันไป ไม่หันมามองเงาฉันด้วยซ้ำ ราวกับโลกทั้งใบมีแค่พวกเขาสองคน ฉันทรุดตัวลงกับพื้น
"มาซายะ..."
ฉันเอามือปิดหน้า ไม่เอาแล้ว ไม่ไหวแล้ว...
ยูริเอะปฏิเสธฉัน เพราะไม่ได้รัก ส่วนวาคาบะปฏิเสธเพราะมีคนรักแล้วงั้นหรอ...
ทำไมโลกนี้ช่างโหดร้ายกับตัวฉันผู้สมบูรณ์แบบเหลือเกิน
เสียงสะอื้นเบาๆดังมาจากด้านหลัง ในภาวะเช่นนี้ฉันจะไม่ค่อยได้สนใจอะไร แต่ชูสุเกะหันไปมองต้นเสียงด้วยสีหน้าที่แปลกไปจากที่เคยเห็นมาตลอดชีวิต
ฉันเอียงคอมองตามช้าๆ ก็ได้เห็นคิโชวอินกำลังร้องไห้ แม้เธอจะกลั้นเสียงเอาไว้ แต่น้ำตาก็ไหลลงมาไม่หยุด
ฉันเข้าใจแล้ว...
"ชูสุเกะ ช่วยพาฉันไปหาคิโชวอินได้ไหม"
คิโชวอินเคยช่วยฉันไว้ตอนฉันอกหักนี่นา ครั้งนี้ฉันจะเป็นคนช่วยเธอบ้าง!
ชูสุเกะโยนฉันลงข้างๆคิโชวอิน แรงไปนะ ชูสุเกะ! โอ้ย เจ็บ...
คิโชวอินเห็นฉันก็ดูตกใจ แต่ไม่คิดจะปิดบังน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด ครั้งที่แล้วที่เธออกหักยังแอบไปร้องไห้คนเดียวเงียบๆอยู่เลยไม่ใช่หรอ ครั้งนี้ไม่สามารถทนไหวแล้วสินะ...
"มันเจ็บสินะ" ฉันพูดอย่างยากลำบาก "ต้องมองคนที่รักอยู่กับคนอื่น"
น้ำตาของคิโชวอินเอ่อล้นออกมาอีกครั้ง...
คิโชวอินชอบนายเบอร์ 2 นั่นจริงๆด้วยสินะ... ฉันไม่เคยรู้เลย สเปคเธอคือประธานนักเรียนงั้นหรอ
ฉันเดาได้ทันทีที่คิโชวอินร้องไห้เมื่อได้เห็นวาคาบะกับเบอร์ 2 อยู่ด้วยกัน
"คิโชวอิน... ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เรา..."
อยู่ๆก็รู้สึกหนาวๆขึ้นมา ชูสุเกะนายจะมองฉันทำไม
แต่ฉันก็พยายามต่อประโยคให้จบ "เราออกเดินทางไปด้วยกันไหม"
คิโชวอินชะงัก คงคาดไม่ถึงว่าฉันจะเป็นเพื่อนที่แสนดีขนาดนี้ใช่ไหมล่ะ!
"เอ๊ะ..."
"เราทั้งคู่ต้องโกนหัวและใส่ผ้าคลุมยาวออกมาดูดีแน่ๆ!"
"..."
คิโชวอินหยุดร้องไห้ แล้วทำหน้าเหมือนพูดอะไรไม่ออก
ฉันเดินออกมาจากสโมสรด้วยตัวเองได้ ตอนนี้ได้เพื่อนออกเดินทางแล้ว
"มาซายะ..."
ชูสุเกะเหมือนหมดคำพูด ฉันมองเพื่อนรักอย่างเข้าใจ ตอนนี้ฉันมีแรงกลับขึ้นมาแล้วเลยตบบ่าอีกฝ่าย
"นายเองก็อยากออกเดินทางไปกับพวกเราสินะ"
"..."
ชูสุเกะไม่พูดอะไร ฉันเองพอเหม่อไปสักพัก สมองก็กลับไปคิดเรื่องสะเทือนใจที่วาคาบะไม่รับรักและทำตัวไร้กระดูกสันหลัง ปล่อยให้เพื่อนพาลากไปเรื่อยๆ
ไม่นึกเลยว่านั่นจะเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่างไป...
เห็นโม่งแต่งฟิคมากมายกูชักอยากแต่งบ้าง ในที่สุดก็ลองแต่งโมเมนท์ของเรย์กะเอ็นโจตอนสั้นๆตอนเดียวจบ แต่ไม่กล้าลง ไม่ใช่เพราะไร กูรู้สึกว่ากูแต่งแล้ว....ไหงแม่งวายจังวะ กูทำอะไรลงไป๊ กูไม่ได้จะแต่งวายฮาเร็มเอ็นโจแต่กูจะแต่งนอร์มอลโว้ยไอ้บ้าาาาา ในที่นี้มีใครแต่งแล้วหลุดพล็อตเหมือนกูมั้ย น่าจะเยอะ 555
>>949 ไรฟร้า~ ลงมาเลย กูเชื่อว่ามีหลายคนอยากอ่าน รวมทั้งกูด้วย 555555 นี่ยังคิดอยู่เลยว่าทั้งซุยรันไม่มีสาววายสาวฟุมั่งเลยเหรอวะ
พฤติกรรมคาบุรากิ เอ็นโจนี่มันดูชวนจิ้นไปหลายรอบ ทั้งตอนคอยประคับประคองหลังอกหัก ไปรับไปส่ง ห่วงใยดูแล ไปยืนดูทะเลคลั่งด้วยกันในคืนคริสมาสต์ แถมตอนมีสาวมาเกาะแกะเพื่อนยังดูทำท่่าเครียดๆ เป็นกูก็จิ้นแบบลับๆ วะ
อรุณสวัสดิ์เหล่าโม่งซุยรัน มีกาวให้เสพแต่เช้า ดีจริงๆ กูแวะมาอัพเดทสารบัญเอ็นโจ *ที่ได้ลงใหม่ตั้งแต่ต้นเพราะกูย้อนอ่านแล้วพบว่าตอนที่ 40 กูใส่ฟิลเตอร์มากไปจนเข้าใจผิดว่าเอ็นโจเขียนเฟรนด์ชิพให้เรย์กะ
สารบัญเอ็นโจ
Ch.6 ท่านเรย์กะถูกใจหน้าตาแบบเอ็นโจมากกว่าคาบุรากิ
Ch.8 ท่านเรย์กะสั่นกระดิ่ง+เต้นวอลซ์กับท่านพี่
Ch.9 หันไปเห็นเอ็นโจกับคาบุรากิ
Ch.10 ท่านเรย์กะย้อนความหลังให้ฟังว่าเอ็นโจถามว่าคือคนที่เต้นวอลซ์ใช่มั้ย+ท่านเรย์กะรู้ว่าเอ็นโจมองท่านเรย์กะที่แอบมองมาซายะอีกที
Ch.16 มาซายะข่มขู่ท่านเรย์กะให้ช่วยเรื่องยูริเอะ
Ch.17 เอ็นโจเข้ามาร่วมวง
Ch.20 เอ็นโจวางกับดักให้ท่านเรย์กะคิดกลยุทธง้องอนท่านยูริเอะให้มาซายะ
Ch.21 เอ็นโจโผล่มาหาเรย์กะที่ห้องเรียนเพื่อนัดคุยเรื่องวิธีง้อยูริเอะ
Ch.32 ท่านเรย์กะ+เอ็นโจเป็นคณะกรรมการ
Ch.33 เอ็นโจกับเรย์กะยืนข้างกันคอยต้อนรับแขก+เอ็นโจนั่งข้างเรย์กะดูคาบุรากิแข่งม้าชิงเมือง+จุดเริ่มต้นฉายาจักรพรรดิของคาบุรากิ
Ch.39 ท่านเรย์กะถูกกวางขวิด
---------------จบประถม-------------
Ch.46 ท่านไอระ ยูริเอะ เอ็นโจ เรย์กะ ร่วมวงกันล้อมาซายะเรื่องฉายาจักรพรรดิ
Ch.48 เรย์กะบอกเพลงที่เข้ากับเอ็นโจคือ Gnossiennes
Ch.57 เรย์กะกับเอ็นโจอยู่ห้องเดียวกัน แล้วได้คุยกันในสโมสร Pivione
Ch.59 จอมมารเอ็นโจแผลงฤทธิ์ใส่ริรินะ ท่านเรย์กะติดหนี้จอมมารซะแล้ว
Ch.62 เอ็นโจบอกเหตุผลที่ไม่ลงแข่งม้าชิงเมือง
Ch.64 เอ็นโจมาทวงหนี้จากเรย์กะ
Ch.67 เจ้าแม่กาลีองค์ลง
Ch.68 เรย์กะต่อยท้องเอ็นโจ
--------------จบม.ต้น---------------
Ch.77 ท่านเรย์กะคุยเรื่องชมรมกับสมาชิกPovoine คาบุรากิกับเอ็นโจหันมามอง
Ch.82 เอ็นโจเดินสวนท่านเรย์กะที่กำลังจะไปชมรมแล้วทักเรื่องคาซึรางิ
Ch.87 เอ็นโจบอกเรย์กะว่า(ลดน้ำหนัก)พยายามเข้านะ
Ch.92 ท่านเรย์กะไปงานเลี้ยงน้ำชาบ้านคาบุรากิ เอ็นโจเข้ามาคุยด้วยเนียนๆ คาบุรากิฉีกหน้าเรย์กะกลางวงว่าไปไดเอทมา
Ch.93 เพื่อนเรย์กะบอกว่า เอ็นโจเรียกหาแต่เรย์กะ ไม่เห็นทำแบบนี้กับคนอื่นเลย
Ch.94 ท่านเรย์กะพามาโอะจังกับยูริคุงไปสั่นกระดิ่ง สตอล์กเกอร์เอ็นโจปรากฏตัว
Ch.98 คาบุรากิ เอ็นโจ เรย์กะเจอกันที่สโมสรPivoine คาบุรากิถามเรย์กะว่าทำไมไม่ติดจมูกหนูด้วย เอ็นโจปรามคาบุรากิ
Ch.100 เรย์กะเป็นพ่อบ้านแกะ
Ch.101 คาบุรากิอกหักอย่างเป็นทางการ เอ็นโจเล่าเรื่องมาซายะให้เรย์กะฟัง
Ch.102 เอ็นโจเอาของฝากให้เรย์กะ
Ch.103 เรย์กะแนะนำมาซายะไปบวช เอ็นโจลากแขนเรย์กะไปคุยด้วยอีกมุม
Ch.106 คาบุรากิคิดว่าเรย์กะอยู่ในสมาคมคนติดอยู่ในพี่น้องโซนเหมือนกับตัวเอง เลยให้หนังสือกลอน เอ็นโจขอบคุณเรย์กะที่ช่วยให้มาซายะรื่นเริงขึ้น
Ch.113 ท่านเรย์กะเจอยูกิโนะคุง
Ch.114 เอ็นโจมาคุยกับเรย์กะเรื่องยูกิโนะ
Ch.116 เอ็นโจบอกวาคาบะเรื่องของฝากว่า "ผมไม่ได้กินหรอก แต่คนที่ให้ไปเขาบอกว่าอร่อยดีนะ"
Ch.119 เรย์กะสอนยูกิโนะทำนีดเดิลเฟลท์ ยูกิโนะคุงทำแต้มให้พี่ชาย
Ch.120 เรย์กะเจอเอ็นโจที่หน้าประตูรร. แล้วคุยเรื่องที่สอนยูกิโนะถักนีดเดิลเฟลท์กัน เอ็นโจหย่อนระเบิดชื่อ ท่านเรย์กะชอบผู้ชายอายุมากกว่าสินะ ไว้
Ch.124 เรย์กะไปงอแงกับเอ็นโจเรื่องยูกิโนะเข้าโรงบาล ฉากกางร่มกันฝนให้ในตำนาน
Ch.126 เอ็นโจข่มขู่มาซายะให้เล่นเพลงให้เรย์กะ
Ch.131 เอ็นโจ คาบุรากิ เจอมาโอะจังที่มาหาเรย์กะที่ห้องสโมสรPivoine
Ch.139 เอ็นโจเดินมาคุยกับเรย์กะที่งานชมหิ่งห้อย
Ch.140 เอ็นโจส่งกรงหิ่งห้อยมาให้เรย์กะ
Ch.142 เรย์กะเต้นรำกับยูกิโนะ
Ch.143 เรย์กะกับยูกิโนะเต้นรำเสร็จ เอ็นโจเดินเข้ามาคุยด้วย
Ch.144 เอ็นโจคุยกับเรย์กะเรื่องรักแรกของคาบุรากิ
Ch.145 ยูกิโนะโรคหอบกำเริบ เรย์กะแบกไปห้องพยาบาล เอ็นโจมาขอบคุณ
Ch.146 ยูกิโนะให้อโรม่าแคนเดิลกับผ้าขนหนูกับเรย์กะ ยี่ห้อเดียวกับที่เอ็นโจใช้
Ch.152 เอ็นโจลงแข่งปาบอล ทีมเดียวกับวาคาบะ
Ch.155 ตาไก่โง่คาซึรางิบอกเรย์กะว่า เด็กผู้หญิงม.ต้นน่ะ ลือกันว่าเรย์กะกับเอ็นโจสนิทสนมกันดี
Ch.156 ปลาซิวปลาสร้อยไมฮามะบอกว่า งานชมหิ่งห้อยคราวก่อนเรย์กะไปเล่นหูเล่นตากับเอ็นโจ
Ch.157 เอ็นโจทำลาเต้อาร์ตให้เรย์กะ
Ch.159 เรย์กะบอกพวกอุเมวากะว่า (กับเอ็นโจ) แค่เคยเห็นหน้ากันน่ะค่ะ
Ch.160 แฟนฟิคฉบับออฟฟิเชี่ยล
Ch.161 เอ็นโจ คาบุรากิ ยูกิโนะ มาคาเฟ่สูฝู นางมารร้ายยุยโกะปรากฏตัว ท่านเรย์กะรู้สึก"หมดอาลัยตายอยาก"
Ch.162 เรย์กะพูดถึงยุยโกะว่า 'อย่างฉันคงไม่มีวันชนะได้หรอก'
Ch.163 เอ็นโจบอกเรย์กะว่ายุยโกะไม่ใช่คนรัก แต่เป็นว่าที่คู่หมั้น
>>941 อ่อ เรื่องนี้เองเรอะ กูนึกว่าเป็นฟิคตลกไร้สาระไม่ได้จับคู่อะไรกัน ก็เลยกรี๊ดกร๊าดเอ็นโจไปตามเรื่องตามราว กูขอโทษก็แล้วกันเน้อ
>>943 กูว่าที่ร้องไห้มันต้องเป็นเรื่องไร้สาระจนถึงขีดสุดแน่ๆ ท่านเรย์กะซะอย่าง
>>947 ทำไมมันมีความเกิดใหม่เซปชั่นวะ น้องงง ขอไวท์บอร์ดให้น้องด้วยข่ะ ถถถถถถถถถ
>>951 กูว่าอยากลงอะไรก็ลงมาเหอะ แต่จั่วหัวไว้ว่าวายหรือยูรินะ คนไม่ชอบสายนี้เขาจะได้เลื่อนผ่านได้ จริงๆกูก็สาววายนะ แต่กูไม่จิ้นคาบุรากิกับเอ็นโจเลย ไม่รู้ดิ สงสัยเพราะกูจะสงสารเรย์กะเกินไป แค่นี้ก็คานทองนอนมาอยู่ละ ขืนเอาสองคนนี้ไปจากนางคงได้นั่งคานไปตลอดชีพแน่ๆ
มีตอนนึงที่เรย์กะ บรรยายถึงเอ็นโจกับคาบุรากิในชาติก่อน
บรรยายของคาบุรากิไม่กี่คำ แต่ของเอ็นโจนี่หลายบรรทัด
บากะรากิช่างน่าสงสารนัก... 555555 (สงสารแล้วทำไมมีเลข5วะ)
กูสมมตินะ....สมมติว่าคาบุพลิกกลับมาคู่เรย์กะ กูขอล่ะฮิโยโกะซามะ หาคู่ให้เอ็นโจหน่อยก็ดี ให้พี่แกมีความสุขบ้างเถอะ บ้างครั้งอ่านไปเห็นยิ้มหัวเราะทีไรก็ทำแต่ใส่เรย์กะ แต่บางทีก็ชอบยิ้มขื่นๆ(แม่งยิ้มขื่นบ่อยมาก น่าจะเรื่องทางบ้านกับหลายเรื่องด้วยกูสงสาร) ชีวิตโคตรพระรอง อะไรก็เป็นรองตลอด(ถ้ามองตามบุคคลภายนอกอ่ะนะ) กูกลัวว่าถ้าคาบุอกหักจากวาคาบะและเริ่มสนใจเรย์กะ เอ็นโจอาจท้อแล้วยิ้มขื่นๆหลีกทางให้เงียบๆตามสไตล์พระรองก็ได้ (ยิ่งพอกูเอามามโนผสมกับฟิคกาวหมีโลลิค่อนที่เอ็นโจทำยังไงเรย์กะก็ไม่ยังมอง) กูช้ำใจแทน จะพระรองตลอดศกไปไหนวะ พระเอกบ้างสิเว้ยยย นี่กูพยายามมโนอยู่ว่าเรื่งเก่าพระเอกคือคาบุคู่วาคาบะ มาชาตินี้ก็อาจเป็นเพื่อนพระเอกกับนางร้ายเป็นพระเอกนางเอกแทนก็ได้ ถ้าท้ายสุดอ่อยเขาไปเรื่อยแต่เขาก็ยังไม่แลเหมืนเดิมกูจะ...จะอะไรดี ทำบุญไปให้ละกัน ฮือ กูเวิ่นไรวะเนี่ย พอดีเห็นสารบัญอัพเดทเลยย้อนอ่านตอนเก่าๆ ชีวิตมันเศร้า //กรอกเหล้าขาว
>>957 จริงๆคือคาบุรากิเรย์กะก็ไม่แลนะมึง ถึงทั้งคาบุรากิและเอ็นโจอาจจะเกิดมาชอบเรย์กะเข้า ถ้าคาบุรากิมันแห้วจากวาคาบะจังอะนะ
แต่อ.ฮิโยโกะก็อาจให้มันแห้วทั้งคู่ก็ได้นะเว้ย บางทีมันทั้งคู่อาจไปทะเลฤดูพายุคลั่งด้วยกันก็ได้ ไม่โดดผา ไปบวชเป็นเซียน...
กุเริ่มสงสารมันสองตัวแล้วว่ะ... หน้าตาก็ดี สาวๆห้อมล้อมคลั่งไคล้ แต่ได้แดกแห้ว... //ร้องไห้แทน
กูหายไปวันเดียวกลับมาทำไมแม่งจะพันนึงแล้ววะ ใครที่จะทำสารบัญคาบุรากิกูก็รออยู่นะ เผื่อจะมีฟิคบากะรากิกับเรย์กะให้อ่านกัน กูต้องการฟิคกาวมากตอนนี้ อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่เรือคาน
เห็นพูดถึงสงสารแบบมีเลข 5 แล้วนึกขึ้นได้ ฟิคมะหมาจะมีต่ออีกไหมน่ะ ชักคิดถึงไซซายะ รึว่าต้องรอเฉพาะตอนมีอีเว้นท์คอขาดบาดตายสะเทือนใจโม่งจนต้องจับมันเป็นตัวประกัน/ระบายอารมณ์เท่านั้น??
เวอร์ชั่นมะหมา
ถ้าไซซายะ ลองเลียนแบบท่ากระโดดหลบของวาคาบะจังล่ะ ประมาณนี้?
http://media.dosed.in/15HuskyRules/15HuskyRules7.jpg
555 อันนี้มันหลบไม่พ้นป่าววะ เดี๋ยวกลายเป็นได้ซีนชนกันล้มท่าคร่อมอะดิ
วันนี้เป็นวันที่กุต้องทำเอกสารสรุปประจำเดือนส่งบัญชี แต่จิตใจช่างอยากหนีความจริงมาแต่งฟิค
โอ้ยยยย ทำงานเด้ะ ตัวกูววววว
Fic อะไรก็ไม่รู้ ขึ้นต้นแบบ Once upon a time
---------------------------------------
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในอาณาจักรคิโชวอิน่า มีพระราชาทานุกิกี้และพระราชินีปกครองแผ่นดินอยู่อย่างเป็นสุข ทั้งสองพระองค์มีพระราชบุตรเป็นเจ้าชายน้อยๆ ผู้หล่อเหลานามว่าเจ้าชายทาคาเทรี่ เวลาผ่านไปได้เจ็ดปี พระราชินีก็ทรงตั้งครรภ์อีกครั้ง คราวนี้พระนางคลอดพระธิดาน้อยๆ ผู้ทรงสิริโฉมงดงาม นามว่าเจ้าหญิงเรย์กะก้า พระราชาทานุกิกี้ทรงดีพระทัยมาก จึงได้เชื้อเชิญให้นางฟ้าองค์ต่างๆ มาร่วมงานฉลองและให้พรกับเจ้าหญิงเรย์กะก้า แต่อนิจจา ซาเอจิม่า เลขาส่วนพระองค์ ดันทำงานพลาดลืมส่งจดหมายเชิญให้กับนางฟ้าองค์หนึ่ง สร้างความแค้นให้กับนางฟ้าองค์นั้นเป็นอย่างยิ่ง
ในวันงานฉลอง นางฟ้าองค์ต่างๆ ก็ทยอยกันมาให้พรกับเจ้าหญิงเรย์กะก้า อาทิเช่น ขอให้มีผมหลอดเด้งดึ๋งๆ ไม่เสียทรงชั่วกาลนาน ขอให้มีลักยิ้มน่ารักน่าเอ็นดู ขอให้เป็นบราค่อนฟาเธอร์ค่อน ฯลฯ แต่ก่อนที่นางฟ้าองค์สุดท้ายจะได้กล่าวอวยพร นางฟ้าผู้ไม่ได้รับเชิญก็โบยบินเข้ามาด้วยใบหน้าถมึงทึง พร้อมกับกล่าวคำสาปแช่งอันน่าสะพรึงกลัวว่า
"ขอให้เจ้าหญิงดำรงตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านคานทองตลอดกาล และไม่มีอำนาจใดมาลบล้างได้"
ก่อนจะบินหนีไป สร้างความตกตะลึงให้ทุกคนในที่นั้นเป็นอย่างมาก
------------- ไว้ว่างๆ มาต่อ ---------------
กูส่องพวกมึงเฉยๆมาซักพักแล้วไม่ได้พูดซักที ชอบฟิคกาวพวกมึงมาก รักนะ ซู้ดดดด
กูอยากลงเรือเอ็นโจนะ แต่กูอวยอะไรแล้วแห้ว
เลยไม่กล้าลง กูหาที่ติ่งเรื่องนี้มาซักพัก ในที่สุดกูก็เจอ ดีใจชิบหาย รักพวกมึงนะ
ขึ้น 970 ละ เดี๋ยวกูตั้งกระทู้ใหม่เลยนะ
ตั้งละ นี่เต็มละค่อยย้ายเช่นเดิม
https://fanboi.ch/webnovel/3543/
เว็บแมวดุ้นแม่งแกล้งกุ อืดมาก ไม่ต้องห่วงนะบากะรากิ กุจะทำสารบัญให้มึงให้ได้ //มองด้วยความสงสาร
>>967 ชาวเมืองหวาดกลัวคำสาป พอเจ้าหญิงโตพอเลยโดนขับไล่ออกจากปราสาท แม้เจ้าชายทาคาเทรี่จะไม่ยินยอมนักแต่ก็ไม่สามารถคัดค้านได้
เจ้าหญิงเข้าป่าไปเจอบ้านที่ทำด้วยขนมหวาน น่าอร่อยดีเลยแดกแม่งหมดเลย........
//ขอโทษค่ะ เห็นข้างบนบอกเทพนิยายอลเวง เลยคิดว่าน่ายำเอาหลายๆเรื่องปนๆกัน 5555555 //เบลอกูไปเถอะ
เสียดายเด็กๆในเรื่องมีแค่ 3 คน (ยูกิโนะ มาโอะ ยูริ) ไม่ครบองค์คนแคระทั้งเจ็ดว่ะ
พูดถึงนิทานแล้วกุคิดถึงนิทานญี่ปุ่นเรื่องนึง มีทานุกิด้วย
มีทานุกิที่ฆ่าคุณยายแล้วเอาเนื้อไปทำอาหารให้คุณตากิน
เจ้ากระต่ายต่ายจึงมาลงทัณฑ์มันด้วยกันจุดไฟเผาฟืนที่ทานุกิขนอยู่ แต่ทานุกิก็รอดมาได้
ต่อไปเจ้ากระต่ายก็ปั้นเรือดินเอาไว้ แล้วออกไปล่องเรือคนละลำกับทานุกิ
พอเรือดินลำที่ทานุกินั่งมันละลายไปกับน้ำจนเจ้าทานุกิจม เจ้ากระต่ายก็ทำทีเป็นช่วย
มันยื่นไม้พายบอกให้ทานุกิจับไว้ แต่สุดท้ายก็ใช้ไม้พายฟาดทานุกจนจมลงก้นบ่อตายในที่สุด
แต่ไม่กล้าให้ท่านพ่อของเรย์กะรับบททานุกิว่ะ รู้สึกบาป 555 //กุไม่แต่งนะ
แมวดุ้นกลับมาแล้วมึงงงงง
Fic นิทานอลเวง (ขอบคุณสำหรับชื่อ) ต่อจาก >>967
-------------------------
พระราชินีถลาไปอุ้มเจ้าหญิงเรย์กะก้าขึ้นมาแนบอกพลางกรรแสงอย่างน่าสงสาร "ไม่นะ หญิงเรย์กะ แม่จะไม่ยอมให้หญิงเรย์กะไปอยู่ในหมู่บ้านคานทองเด็ดขาด" พระราชาทานุกิกี้รีบเข้ามาโอบกอดทั้งพระราชินีและพระธิดาไว้เป็นเชิงปลอบโยน
"ไม่ต้องห่วงครับ ข้าขออาสาแต่งงานกับน้องหญิงเอง"
ทุกคนพากันมองไปยังเจ้าของเสียงเป็นตาเดียว ที่แท้ผู้ที่ก้าวออกมาก็คือ เจ้าชายอิมาริรี่ แห่งอาณาจักรโมโมโซโน่ พระสหายสนิทของเจ้าชายทาคาเทรี่นั่นเอง
"ถ้าเป็นข้า คงไม่มีปัญหาสินะครับ"
เจ้าชายอิมาริรี่ส่งยิ้มหล่อบาดใจ แล้วยื่นมือไปทางพระราชินีทำท่าจะขออุ้มเจ้าหญิงเรย์กะก้า แต่ทันใดนั้นก็มีธนูชุบยาสลบแล่นเข้าปักกลางหลังเจ้าชายอิมาริรี่ ทำเอาเจ้าชายล้มคว่ำสลบลงในที่นั้นทันที ผู้ที่ก้าวออกมาจากเงามืดพร้อมคันธนูในมือ ก็คือเจ้าชายทาคาเทรี่ที่ทำหน้าเย็นชาสุดๆ
"มีปัญหาสิ มากเลยด้วย" เจ้าชายทาคาเทรี่ว่าขณะก้าวข้ามศพ (?) เจ้าชายอิมาริรี่ที่หลับคร่อกอย่างไม่ใยดี ทั้งนี้เพราะความเจ้าชู้ของเจ้าชายอิมาริรี่เป็นที่เลื่องชื่อลือชากันไป 3 อาณาจักร 8 แปดอาณาจักร แม้จะมีอายุเพียงเจ็ดชันษาก็ตาม
"ท่านพ่อท่านแม่ อย่าไปสนใจคำพูดไร้สาระ" เจ้าชายทาคาเทรี่ว่าพลางผายมือไปยังนางฟ้าองค์สุดท้าย "นางฟ้าองค์นี้ยังไม่ได้ให้พรกับน้องสาวของเรา บางทีเธออาจจะพอช่วยอะไรได้"
นางฟ้าองค์สุดท้ายไว้ผมสั้นท่าทางกระฉับกระเฉง ดูเผินๆ เหมือนองค์ชายหล่อเหลา นางก้าวออกมาแนะนำตัวเองว่า "หม่อมฉันมีนามว่านางฟ้าไอร่า และพรของหม่อมฉันก็คือ...."
------------- ขอไปคิดต่อก่อนนะ ---------------
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.