อ่านตอนนี้หลายรอบ แล้วรู้สึกหน่วงๆจนอยากลองเขียนฟิคระบาย ไม่ได้มีพล็อตอะไรทั้งนั้นนะคะ 5555 อยากเขียนอะไรก็เขียนออกมา
................................................
คนรัก... คนรักของเอ็นโจงั้นหรอ
ฉันคิดขณะที่พวกอุเมวากะกำลังจัดท่าให้ถ่ายรูปอยู่ รู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ อธิบายไม่ได้ว่าคืออะไร
“โอ้โห ผู้หญิงคนนั้นสวยชะมัดเลย”
“เอ๊ะ นั่นบาริสต้าสุดหล่อคนนั้นนี่นา เสียดายจัง เขามีแฟนแล้วหรอ”
ฉันหลุดจากภวังค์ มองไปทิศทางเดียวกับพวกอุเมวากะ เอ็นโจกับคุณยุยโกะกำลังคล้องแขนเดินไปด้วยกัน โดยมียูกิโนะและตาไก่โง่เดินตามมาด้วย
ยูกิโนะทำสีหน้าเหมือนโลกทั้งใบกำลังล้มละลายลงตรงหน้า ไม่นะ เทวดาน้อย... เป็นอะไรไปยูกิโนะคุง
ฉันมองสี่คนนั้นเดินผ่านไป หัวใจโหวงเหวงขึ้นมา
“คุณคิโชวอินเป็นอะไรไป” คุณโมริยามะเอ่ยถาม
เอ๊ะ ไม่นี่คะ ฉันก็ปกติดี แต่ทำไมไม่รู้ก็พูดออกมาไม่ได้ ราวกับลืมวิธีที่จะออกเสียงไปแล้ว
พวกอุเมวากะมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าหลากหลาย
“นี่ก็เย็นแล้ว ฉันคงต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ”
ฉันพูดออกไปทันทีที่สามารถกลับมาพูดได้อีกครั้ง แล้วก็เดินจากไปช้าๆโดยไม่รอคำตอบรับ ทำไมฉันเสียมารยาทอย่างนี้นะ ทั้งๆที่เป็นคนชวนพวกเขามาเองแท้ๆ แต่ไม่รู้ทำไม ฉันอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว
ฉันเดินมาเรื่อยๆจนชนคนสักคนเข้า อยากเอ่ยขอโทษแต่ก็ทำไม่ไหว ก่อนจะชะงักเมื่อสังเกตว่าชนใครเข้า
“อื้ม เออ คิโชวอิน”
คาบุรากิมองฉัน ไม่ได้มีบรรยากาศบ้าบอไรสาระแบบทุกที่ ทำเหมือนพูดอะไรไม่ออกทันทีที่เห็นฉัน
“ขอโทษค่ะ ท่านคาบุรากิ” ฉันเค้นเสียงออกมาอย่างยากลำบาก
“มันไม่ได้เป็นแบบที่เธอคิดนะ”
“คะ?”
“ถ้าเป็นเธอต้องสู้ได้อยู่แล้ว”
“อะไรคะ?”
คาบุรากิตบไหล่ฉันป๊าบๆราวกับเป็นท่าประจำของเขา มันเจ็บจนฉันลืมหดหู่ไปชั่วขณะ โอ้ย... คิดว่าทุกคนแข็งแกร่งรับแรงมือนายไหวทุกคนหรือยังไง
“ฉันอยู่ข้างเธอนะคิโชวอิน ยูกิโนะก็ด้วย เพราะงั้นพยายามเข้าล่ะ!”
เอ๋ อะไรคะ? พูดเรื่องอะไรอยู่คะ
คาบุรากิพูดอะไรเสร็จก็เดินจากไป ไม่อธิบายอะไรให้ฉันฟังเลย นายคิดว่าทุกคนอ่านใจนายได้หรือไง อยู่ๆก็พูดไม่บอกเกริ่นอะไรมาก่อนเลย แย่ชะมัด ทำไมฉันถึงสอบได้คะแนนน้อยกว่าคนแบบนี้ได้นะ
แต่ไม่รู้ทำไม ฉันรู้สึกว่าดีขึ้นนิดหน่อย สงสัยเชื้อบ้าของคาบุรากิจะปัดเป่าเชื้อความหดหู่ไร้สาเหตุนั้นได้ล่ะมั้ง นายเองก็มีประโยชน์เหมือนกันนี่นา
ฉันเดินไปที่รถตระกูลคิโชวอินที่มารอรับด้วยอารมณ์ที่ดีขึ้นอีกเล็กน้อย แม้จะไม่เข้าใจสาเหตุก็ตาม สงสัยคงเป็นพลังจากลูกท้อไล่มารที่ฉันเคยให้เมื่อวันนั้นมั้งนะคะ ดีจังเลย