>>547-549 แถมด้วย อิมเมจสองแฝดโชตะและโลลิที่วาดไว้ http://imgur.com/eFDjSaM แอร๊ย~
Last posted
Total of 1000 posts
กูอ่านฟิคพวกมึงจนตาค้างนอนไม่หลับมาสองคืนแล้ว ร้ายกาจ ทำให้กูกระโดดน้ำจากเรือยูกิโนะว่ายมาเรือเอ็นโจได้ พวกมึงมันร้ายกาจ กูเชียร์โชตะนะ ฮือๆๆ
ชอบมากกกกก ขอบคุณรรรร
>>441 ต่อนะ
----------------------------------------------
เรย์กะในนิยายนั้นพยายามหลีกเลี่ยงผมเพราะภาพลักษณ์จอมมารที่เอ็นโจในนิยายสร้างไว้
แต่ผมไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นเด็ดขาด!!
ผมพยายามที่จะเข้าหาเธอด้วยท่าทีที่เป็นมิตรที่สุดเพื่อไม่ให้เธอมองผมเป็นจอมมารเหมือนในนิยาย ผมต้องทำให้ผมเป็นเจ้าชายสำหรับเธอให้ได้
เพื่อไม่ให้เนื้อเรื่องเปลี่ยนจนเกินไป นอกจากการที่ทำตัวไม่ให้เหมือนจอมมารแล้วผมก็ไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่นนอกเหนือจากบทในนิยายเลยผมจึงไม่ค่อยได้คุยกับเรย์กะมากเท่าไหร่นัก
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนพวกเราขึ้นม.ปลาย
ด้วยความพยายามของผมในที่สุดผมก็ได้เป็นเพื่อนกับเรย์กะ เธอนั้นไม่ได้มองผมเป็นจอมมารเหมือนในนิยายอีกแล้ว
[นี่คุณเรย์กะพรุ่งนี้9โมงผมจะไปรับนะที่บ้าน]
ตอนนี้พวกเรานั้นสนิทกันมากจนเรียกชื่อจริงกันแล้วด้วย
[เอ๋! ไม่ดีกว่าค่ะฉันคิดว่ามันจะเป็นการรบกวนท่านชูสุเกะซะเปล่าๆ]
วันก่อนก่อนผมได้ไปเจอขนมร้านหนึ่งที่อร่อยมาก ผมจึงใช้โอกาสนี้ชวนเธอไปเดตซเลย! และเธอก็ตอบตกลงผมด้วยล่ะ
[ไม่หรอกๆ ผมเป็นคนชวนเองนะผมต้องไปรับสิถึงจะถูก]
[อ่า...ก็ได้ค่ะ]
วันต่อมาซึ่งเป็นวันเสาร์ผมขับรถออกจากบ้านด้วยท่าทางตื่นเต้นจนคุณแม่ต้องทักเลยทีเดียว แต่พอผมบอกว่าจะไปเที่ยวกับเรย์กะเท่านั้นแหล่ะคุณแม่ก็ยิ้มและบอกว่า
[พยายามเข้านะลูก!]
ครับคุณแม่ผมจะไม่ทำให้คุณแม่ผิดหวังแน่นอน!! ผมต้องเอาลูกสาวบ้านคิโชวอินมาเป็นสะใภ้ให้คุณแม่ให้ได้อย่างแน่นอน!
เมื่อผมมาถึงบ้านคิโชวอินก็พบกับเรย์ที่ยืนรอยู่หน้าบ้านแล้วโดยที่ข้างๆเธอนั้นมีแม่และพี่ชายของเธอยู่
[อรุณสวัสดิ์ครับคุณเรย์กะคุณนายคิโชวอินด้วย แล้วก็....ท่านพี่]
ในตอนที่พูดนั้นผมพยายามเน้นคำว่าท่านพี่เป็นพิเศษ เมื่อได้ยินคำพูดของผมคิโชวอิน ทาคาเทรุก็แผ่จิตสังหารใส่ผมทันที
[อรุณสวัสดิ์ค่ะ...]
เรย์กะทักทายผมด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม อ่า~~รอยยิ้มนั้นช่วยป้องกันจิตสังหารจากพี่ชายของเธอได้ดีเลยทีเดียว
วันนี้เธอสวมชุดกระโปรงสีขาวสั้นจนเผยให้เห็นขาอันเรียบเนียนของเธอ เธอน่ารักมากจนผมแทบจะพุ่งไปกอดซะตอนนี้เลย...แต่ก็ได้แค่คิด
------------------------------------
>>476 งั้นลูกชายหัวหน้าห้องชื่อฮารุกะไปละกัน แต่ไม่ทราบนามสกุลว่ะ 5555555555555555 กูก็สงสารเหมือนกันแต่ตอนนั้นนึกชื่อไม่ออก หัวหน้าห้องก็เลยมีลูกเป็นหัวหน้าห้องอีกที 55555555555555
จริงๆกูจะเขียนถึงลูกของรุ่นพี่โทโมเอะ พี่ของทาคาระคุง แล้วก็ลูกสาวของอิมาริด้วย แต่สงสัยจะยาวเลยตัดตอนก่อน เซนส์กูแม่งบอกว่าผู้ชายเจ้าชู้แบบอิมาริต้องได้ลูกสาวแน่ๆ
ขอ KY นิด กูหายไปปั่นงานพักเดียว มีฟิครุ่นลูกกันแล้วเหรอ โม่งซุยรันแม่งสุดยอดเห้ๆ //แดกกาวน้ำตาไหล
ที่สำคัญคือ >>460-463 กูรอฟิคสายแปลงเพศมานานมากกกกกก ขอบคุณมึงมากที่ทำให้ฝันกูเป็นจริงฮือๆๆๆๆ //จูบมึง
เนื่องด้วยความชอบในสายแปลงเพศเป็นการส่วนตัว กูจึงขอเบลองานทั้งหลายและขอลงFAอิมเมจสายแปลงเพศที่กูได้มโนไว้ก่อนหน้านี้ ณ บัดนาว
http://imgur.com/a/Jv7vz
เรย์กะชายนี่กูมโนไว้ว่าน่าจะผมหยักศกทำทรงคล้ายๆผู้ชายอังกฤษสมัยก่อนราวๆเน้ http://bit.ly/2lA39XI หรือทรงหัวสาหร่ายนั่นเอง แค่ก----
หางตาชี้ขึ้น หน้าเคร่งขรึมเปล่งออร่าจักรพรรดิเต็มที่ แต่เบื้องหลังคือเทพเจ้านักแดก แดกทุกอย่างที่ขวางหน้า รู้ตัวอีกทีพุงก็เริ่มยืดคล้ายทานุกิทีละน้อยๆ...
ส่วนเอ็นโจหญิงก็น่าจะผมดูนุ่มฟูเป็นลอนนิดๆ หางตาตกเล็กน้อย เบื้องหน้าคือเจ้าหญิงนุ่มนิ่มไม่มีพิษมีภัย เบื้องหลังไซร้คือนางมารร้อยเล่มเกวียน
คาบุรากิหญิงก็สาวสวยเย็นชาทั่วไปล่ะนะ ผมยาวตรงดำขลับ ตาเฉี่ยว วงจรความคิดในหัวก็น่าจะคล้ายๆเรย์กะ คือคิดแต่เรื่องไร้สาระไม่เว้นวัน...
วาคาบะชายก็คงหนุ่มลั้ลลา อิมเมจเหมือนหมาวิ่งไปวิ่งมาดูน่าแกล้ง
นายตัวสำรองหญิงยังไม่ได้วาดไว้ แต่คิดไว้ว่าน่าจะทำทรงโพนี่เทลรวบตึงตามแบบฉบับประธานนักเรียนสาวเจ้าระเบียบ
จะว่าไปพอวาดรูปในหัวนี่ เรย์กะสายแปลงเพศนี่ดูเหมือนฮาเร็มสาวๆทั่วๆไปเลยแฮะ แต่ต่างแค่ปกติพระเอกเขาปักธงรัวๆ อันนี้หักธงรัวๆ555555
...อ๊ะ ว่าแต่นี่กูพร่ำเพ้ออะไรเยอะแยะมากไปป่ะเนี่ย กูขอโทษกูเก็บกดจากงานหนักมาก เพ้อเสร็จไปปั่นงานต่อละเดี๋ยวเรียนไม่จบฟฟฟฟฟ
>>481 >>482 กูก็ว่า.... มาแล้วที่เก่า เวลาเดิม
(ต่อไปเป็นการโหยหวน ไปอ่านกันมาก่อนนะ ไปอ่านกันก่อน)
.
.
.
.
.
ตอนนี้โคตรบีบหัวใจกูเลย แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง การหักธงใดๆ ที่ผ่านมาเทียบไม่ติด กูล่ะโคตรสงสารพี่น้องเอ็นโจเลย
เขากะลังหวานแหววเล่นพ่อแม่ลูกกัน ทำไมทำงี้ โฮวววววววววววววววววววววววว ตาไก่โง่มีความเป็นนางร้ายละครไทยมาก
ตูเกลียดมัน ฮือออออออออออออออออออออออออ พวกมึงรีบๆ ไปอ่านแล้วมากอดปลอบขวัญกูหน่อย ฮึก...
โอยยย กูได้อ่านแล้ว รู้สึกอีนี่ตัวมารทำลายความสุขจริงๆเลยเว้ย แม้จะรู้ล่วงหน้าแต่ก็รู้สึกบั่นทอนกำลังใจชิบหาย
เอ๊ะ แต่ท่านเรย์กะหมดอาลัยตายอยากนี่เพราะอะไรกันนะ หรือแอบรักโดยไม่รู้ตัวกันล่ะ
>>483 อันนี้ก็จะโหยหวนเซมนะ ไปอ่านกันก่อนนะพวกมึง ไปอ่านซะ
.
.
.
.
.
.
.
.
แม่งเอ๊บบยยบยยยยำยไยๆยวหงๆงๆ
อีบ้า อหหหห อะไรเนี่ย คือถ้าเป็นเดินเล่นนี่เดินไปเรื่อยๆชิวๆ จู่ๆแม่งก็โดนกระชากลงเหวเฉย อีไก่โง่แม่งก็....โว้ย กูเกลียดอีไก่โง่มาก ตั้งขึ้นแบล็กลิส ฟิคใดๆ(ถ้า)กูแต่งขึ้นมาแล้วมีมันนะ กูจะเอาให้เยอะกว่าที่มาซายะโดนเลย ฮือออออ แค้นชิบหาย แม่งเอ้ยยนยนยยยย
แล้วแม่งเรียกชู ชูบ้าชูบออะไร สรัชชชชช แล้วมึงดูยูกิโนะคุงของกู ฮืแออออออ เห็นชัดๆว่าน้องไม่ชอบอ่ะ มันไปทำไรน้องป่ะวะ แงงงงง
กูขอฟิค กูต้องการเยียวยาหัวใจน้อยๆที่บอบช้ำของกู ฮืออ ;;;;;;-;;;;;;)
เกลียดตาไก่โง่ นายมันแย่ !!
ฮืออออออออออออออ
กูก็จะโหยหวนเช่นกัน
โม่งแปล ลงต่อเนื่องติดกันอีกสองตอนเพื่อเยียวยาลูกเรือเอ็นโจเร็วเข้า ความเสียหายนี้มันมากเกินไปแล้ว อะไรก็ไม่ช้ำเท่าคนของเราไปสนิทสนมกับเขาเองด้วยดิ กูจะกระอักเลือดตอนที่บอกจะวาดให้อยู่ที่บ้าน โฮววววว อย่าทำแบบนั้นเซร่ ดูสีหน้าน้องนายด้วย อีนี่มันทำอะไรยูกิโนะคุงป่ะวะ น้องเขาตั้งป้อมเป็นศัตรูขนาดนี้ กูไม่ยอมเด็ดขาด ใครจะทำอะไรกัปตันยูกิโนะไม่ได้
>>491 เออ แต่จริงๆ กูกลับไปวิเคราะห์มาหลายอย่าง คือกูวิเคราะห์ปลอบใจตัวเองน่ะไม่ใช่อะไร คุณยุยโกะนางต้องให้ตาไก่โง่พามางานโรงเรียน แปลว่าเอ็นโจไม่ได้เชิญนางช่ะ ว้ายยยยยยยยยยยยยยย ทีอาคิสะวะคุงยังพาซากุระจังมาเองเลยนะเว้ย แล้วที่เอ็นโจบอกว่า วาดลาเต้อาร์ทให้ที่บ้านก็ได้ คือพูดเป็นนัยๆ ว่าไม่ต้องให้นางมาโรงเรียนช่ะ คือคุณยุยโกะนางอยากมาอวดว่าผู้ชายคนนี้ของชั้นถึงซุยรัน แต่ผู้ชายไม่ได้เชิญนางมานะเว้ยยยย //พยายามฟื้นฟู HP ตัวเองต่อไป
โอยยยยย จากกรี๊ดๆความคูลของนายตัวสำรอง แล้วก็บรรยากาศพ่อแม่ลูกอันหวานชื่นอยู่ดีๆ ดิ่งลงเหวเลยว่ะ แงงงงงง ฉันเกลัยดนาย ตาไก่โง่ ใครก็ได้เอามันไปใส่ในฟิคมาแล้วจับตอนที เป็นหมาขันทีไปซ้าาาาาาา
ยูกิโนะคุงน่าสงสารอะ ท่าทางดูแข็งขืนนั่นมันยังไง หล่อนทำอะไรกับเทวดาน้อยไว้ยะ ครั้งที่แล้วยูกิโนะปกป้องเรย์กะจากตาไก่โง่ ครั้งนี้เรย์กะต้องปกป้องยูกิโนะจากยัยยูโกะบ้างนะ ฮืออออ
ขอบคุณโม่งแปล รักเสมอ
จากตอนล่าสุด ทีแรกก็ปลอบใจตัวเองและโวยวายเอ็นโจไปตามประสา. แต่พออ่านหมายเหตุของโม่งแปลแล้วกุกระอักเลือดทันที.
.
.
.
.
.
โฮฮฮฮ ยูกิโนะคุงต้องถูกยัยยุยโกะทำอะไรแน่ๆ เลยอ่ะ. ตาเอ็นโจก็ดูสปอยล์นางแท้เหล่า! ไอ้บรรยากาศมุ้งมิ้งสองเรานั่นคืออัลไล กุมโนว่านางแกล้งปล่อยเพื่อจับได้มั้ย. เป็นถึงเอ็นโจแท้ๆ จะไม่รู้ได้ไงว่ายัยยุยโกะจะมา! ฮือออออออออ
เฮ้ย!!! แบบนี้แหละเว้ยถูกแล้ว ต้องมีศัตรูหัวใจโผล่มางี้แหละ เห็นเปล่าท่านเรย์กะถึงกับซึมจ๋อยไปเลย ถ้าไม่รู้สึกอะไรกับเค้า ก็คงไม่อึ้งแบบนี้หรอก จริงๆ ก็ชอบเขาอยู่แต่ไม่รู้ตัวใช่มั้ยล่ะ นี่มันฉากการปรากฏตัวของคู่แข่งความรักในละครชัดๆ ไม่รู้ล่ะกูว่ารักแท้ต้องมีอุปสรรค ชัดเลยว่าเอ็นโจนี่แหละของจริงซะยิ่งกว่าจริง!!! ไม่ได้ปลอบใจตังเองนะเว้ย กูวิเคราะห์ตามหลัก!!!!
อ่านตอนล่าสุดได้ฟีลบินลั้ลล้าอยู่บนฟ้า อยู่ดีๆก็โดนสอยร่วงลงมา มากเลยอ่ะ 55555
กำลังแซวเอ็นโจอยู่ในใจว่าชมสาวเเต่โดนสาวเมิน น่าสงสาร แต่พอตอนจบนั้นแหละ หักดิบได้อย่างสวยงาม ที่สะดุ้งนี้ ร้อนรนสินะคะ ยูกิโนะบีบมือเรย์กะแบบนี้ ผิดแผนสินะคะกัปตัน ยุยโกะมาประกาศศักดาถึงถิ่น สบตาแล้วควงแขน คือชนะมาก ตาไก่โง่ทำเสียเรื่องจริงๆเลย
ถ้าเรย์กะรู้สึกกระวนกระวายยุยโกะบ้าง เรือเราคงใจชื้นขึ้นมานิดนึง แต่นี้แม่นาง...มาก 5555 แต่ถึงยังไง ก็ยังคงแจวเรือเอ็นโจกันต่อไปค่ะ ถึงจะโดนสายฟ้าพาดใส่ก็เถอะ
กู >>497 นะ นึกได้ เลยมาต่ออีกนิด keyword มันอยู่ที่คำว่ารู้สึกหมดอาลัยตายอยากของท่านเรย์กะเว้ย กับคนที่เคยกรี๊ดเคยปลื้มมาตั้งแต่ตอนแรกๆ ท่านเรย์กะจะชัดเจนเลยว่าชอบเขา หลังจากนั้นค่อยวืด แต่กับเอ็นโจนี่ไม่เคยมีทีท่าหวานแหววอะไรเลย มีแต่หวาดระแวงหนีๆ เค้าอ่อยมากี่ทีก็หักธงซะเรียบ แล้วอยู่ๆ มาหมดอาลัยตายอยากมีมันหมายความว่ายังไงฮะะะะ นี่แหละความพิเศษที่ไม่เหมือนตอนกับคนอื่นๆ นี่แหละของแท้ที่ฟ้าประทานมา!!! กูเชื่อของกูยังงี้แหละ /จั้มพายอย่างบ้าคลั่ง
ฮือออออ ตอนล่าสุดแม่งงง ถึงจะรู้สปอยล์มาก่อนก็เหอะ พออ่านแปลแล้วมันเจ็บจี๊ดในขั้วหัวใจจจจจจจจ //นอนกรอกน้ำใบบัวบก
.
.
.
.
กะลังก๊าวนายตัวสำรองกะโกวเนี้ยน้อยน่ารัก(วันนี้ก็ชมอีกแล้ว!)อยู่ดีๆ ยัยนั่นก็โผล่มาาาาาา
ยุยโกะนี่มันนังอสรพิษชัดๆ ส่วนตาไก่โง่ก็ลูกสมุนตัวร้ายกากๆในละครน้ำเน่าไทยมากๆ
เรย์กะทไท่าหมดอาลัยตายอยากดนี่ย จริงๆแล้วคงไม่ใช่เพราะพวกอุเมวากะหรอกใช่มั้ย! ลึกๆในใจคงเจ็บใช่มั้ย! ขอกุคิดเข้าข้างตัวเองหน่อยเถอะ TT
แล้วก็ที่เอ็นโจสะดุ้งนั่นอีก กลัวโดนจับได้ล่ะสิว่ามาแอ๊วสาวถึงที่น่ะ! เอ็นโจนะเอ็นโจ ฮึ่ยยย
โม่งแปลเยียวยาเหล่าลูกเรือด้วยการลงตอนติดเถอะค่ะะะ มันค้างคาาา
*จ้ำ ห่า.... ตอนนี้เล่นเอากูมือไม้สั่นพิมพ์ ผิดๆ ถูกๆ เดี๋ยวเอาสติกลับมาก่อนจะได้ทำงานต่อ ท่องไว้ๆ หวั่นไหวเพราะชอบเค้า หวั่นไหวเพราะชอบเค้า หวั่นไหวเพราะชอบเค้า....
เออ ฝากไปถึงคอมเม้นนั้นในแมวดุ้นด้วย
เรือ-เอ็น-โจ-ยัง-ไม่-ล่ม-เฟ้ยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!
//คำฝราม
เรือกูยังไม่ล่มโฟร้ยยยย แค่นี้ทำอะไรกูไม่ได้หรอกกก(เหรอ) ขนาดโลกkimi dolceเก่ายังต้องมีเรย์กะเป็นมารรังควาญเลยยย โลกนี้ก็ต้องมียุยโกะมาเป็นมารรังควาญเสะะะะ
บทบาทก็คล้ายๆในโลกเก่านะกุว่า เปลี่ยนวาคาบะเป็นเรย์กะ เปลี่ยนคาบุรากิเป็นเอ็นโจ เปลี่ยนเอ็นโจเป็นยูกิโนะ เอ๊ะ หรือว่านี่อาจจะเป็นสาเหตุที่ยูกิโนะมีสีผมแบบเอ็นโจโลกเก่าก็ได้นะ!
//สูดกาวแรงๆ
เรย์กะซามะละครหลังข่าวตอน 3
---------------------------------------------------------------------------------------
รายการซีรีย์เรย์กะซามะละครหลังข่าว
>>>/webnovel/3451/813 ตอน1
>>>/webnovel/3451/829 ตอน 2
ตันเลยหายไปนานพึ่งเขียนเสร็จเมื่อคืน เช้ามาเจอน้ำใบบัวบกสุดช๊อคแต่พิมพ์ไปแล้วเลยขี้เกียจแล้
ละครหลังข่าวนี่มันละครหลังข่าวจริงๆ
---------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากนั้นไม่กี่วัน เอ็นโจส่งเมลมาว่าต้องการนัดฉันไปอาฟเตอร์นูนทีของโรงแรมในเครือคาบุรากิ หว่ายยย นายช่วยนัดสถานที่ๆห่างไกลจากความลับของฉันหน่อยสิ ถึงแม้ฉันอยากจะไปลองชิมเมนูใหม่ที่ออกในซีซั่นนี้ของที่นี่มาซักพักแล้วก็เถอะ
พอมาถึงก็พบกับเอ็นโจนั่งดื่มชารออยู่แล้ว ฉันทำใจเย็นสั่งชาแล้วทักทาย
“สวัดดีค่ะท่านเอ็นโจ นึกไม่ถึงเลยนะคะว่าท่านเอ็นโจจะชอบของหวาน”
“ผมคิดว่าคุณคิโชวอินน่าจะชอบเลย เลยคิดว่าที่นี่น่าจะเหมาะ เชิญครับ” เอ็นโจยื่นจานใส่เค้กให้ แต่ฉันจัดการฟาดสกอนตามด้วยชาที่รินโดยบริกรแทน
เอ็นโจวนั่งดื่มชาไม่ทุกข์ร้อนเหมือนกับรอให้ฉันเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน ดังนั้นฉันจึงนั่งกินขนมอย่างเงียบๆเป็นการโต้ตอบกลับจนของหวานในชั้นวางพร่องลงไปกว่าครึ่งเพราะฉันกินลงไปแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังจิบชามองหน้าฉันด้วยรอยยิ้ม
“ช่วงนี้ยูคิโนะบ่นไม่ได้เจอคุณคิโชวอินมานานอยากเจอคุณคิโชวอิน ฝากถามมาว่าอยากจะชวนให้ไปคริสมาสปาร์ตี้ที่จัดโดยสโมสร Pivoine ด้วยกัน ไม่ทราบว่าคุณคิโชวอินสนใจมั้ย”
“แหมะ ยูคิโนคุงนี่ล่ะก็... ฝากบอกยูคิโนะคุงด้วยนะคะว่าดิฉันจะตั้งหน้าตั้งตาคอย”
ฉันไม่มีทางเมินคำขอของยูคิโนะคุงหรอกยะ ถึงแม้ตอนนี้ยูคิโนะคุงจะไม่น่ารักเหมือนเทวดาตัวน้อยๆอย่างแต่ก่อนแต่ก็เหมือนคิวปิดในภาคหนุ่มน้อยขี้เล่น ช่างเยียวยาหัวใจพี่สาวคนนี้เสียจริง
“แล้วคุณคิโชวอินจะไม่สนใจหน่อยหรือครับว่าทำไมผมถึงเรียกคุณมา” ฉันทำท่าไม่รู้ไม่ชี้
“หรือเอาไว้งวดหน้าเราออกมาดื่มชากันอีกดีครับ?”
“ไม่ทราบว่าท่านเอ็นโจมีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ” ยอมแล้ว ยอมแล้ว~ ขออภัยที่ทำตัวจองหองไปค่ะ…
หมอนั่นแอบกลั้นหัวเราะ หนอย! ที่ฉันยอมนายเพราะเป็นต่ออยู่หรอก
“ผมอยากให้คุณคิโชวอินช่วยจัดการ’ว่าที่คู่หมั้น’เลิกมาเกาะแกะกับผมที”
ถึงจะบอกว่าให้จัดการเรื่องคู่หมั้นให้แต่เป้าหมายจริงๆคือจัดการกับผู้หญิงรอบๆตัวซินะ สาเหตุที่เอ็นโจวจัดการเรื่องพวกผู้หญิงอย่างจริงจังอาจเป็นเพราะเดี๋ยวนี้พวกผู้หญิงต่างจากตอนที่อยู่ซุยรัน แต่ก่อนตอนที่เรียนอย่างมากก็มีแต่สาวๆรุมกริ๊ดกร๊าดน่ารำคาญแถมจำกัดวงอยู่แค่ในโรงเรียน แต่พอโตขึ้นมันมีเรื่องของผลประโยชน์เข้ามาด้วยมากขึ้น คงต้องเจอสาวๆแร้งทึ้งจนรู้สึกสุดจะทนสินะ....
ส่วนที่ไม่ใช้คุณคู่หมั้นคงเป็นเพราะถ้าคุณคู่หมั้นไม่รวมอยู่ในสาวๆจำพวกข้างบนก็เพราะไม่มีปัญญาจัดการสินะ ไม่ใช่กลัวคุณคู่หมั้นโดนสาวๆเพ่งเล็งอย่างในละครหรอก ถ้าฉันจัดการคุณคู่หมั้นเสร็จผู้หญิงที่อยู่รอบๆตัวนายก็จะเห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอไม่กล้ามายุ่งกับนาย เล็งเรื่องนี้ไว้ซินะ เรื่องอะไรจะยอมให้เอาตัวเองเข้าไปวุ่นวายเป็นไม้กันหมาให้ง่ายๆกัน
“ท่านเอ็นโจปฏิเสธเองน่าจะมีน้ำหนักกว่าให้ดิฉันช่วยนะคะ”
“แต่ก่อนคุณคิโชวอินเป็นลีดเดอร์ของฝ่ายหญิง แถมเคยมีประสบการณ์เป็นแม่สื่อให้ตั้งหลายคู่ คิดว่าน่าจะช่วยผมได้นะครับ”
“ดิฉันไม่สามารถถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ” ที่ปรึกษาด้านความรักไม่ได้มีไว้ปรึกษาวิธีสร้างความสัมพันธ์ร้าวฉานนะยะ
“ถ้าอย่างนั้นผมเปลี่ยนเป็นให้คุณคิโชวอินย้ายมาอยู่กับผมซักพักดีไหมนะ...” ทำไมฉันจะต้องย้ายไปอยู่กับนายด้วย!
“ถ้าคืนนั้นมีคนรู้จัก’เรย์กะ’คนสองคนคงไม่ใช่เรื่องแปลกสินะครับ...” เอ็นโจโน้มตัวข้ามโต๊ะมากระซิบตอบ
ฉันนั่งตัวเกร็งทันทีที่ได้ยิน หมายความว่าปฏิเสธไม่ได้สินะ
“แล้วดิฉันต้องทำนานแค่ไหนคะ”
“จนกว่าผมจะแต่งงานละมั้ง?”
“ไม่เป็นไรผมให้เวลาคิด แล้วติดต่อมาแล้วกันนะครับคุณเรย์กะ...”
พอเอ็นโจจากไปฉันจึงหยิบจานที่ถูกยื่นให้ชิมเค้กใหม่ที่กะจะลอง อืม…นี่ฉันกินของหวานในชั้นไปเกือบหมดเลยนี่ นึกถึงคดีพวกคุณซึรุฮะ ตอนนั้นก็เพราะเอ็นโจฉันถึงกับมีผมขาวเพราะความเครียด อ่า! จะกลายเป็นนางพญาผมขาวมั้ยเนี่ย?
โอยยยยยย นังพวกตัวร้ายยย ตาไก่โง่แม่งจับตอนให้มันสิ้นซากไปซะ แต่นี่แหละหนทางสตอรี่แห่งการเป็นพระเอกโชโจของเอ็นโจ สู้เค้าๆๆๆๆ เรือเอ็นโจไฟท์ติ้งงง ท่านเรย์กะแม่งห่เหี่ยวเลย เจ็บใจละซี้
นายตัวสำรองงงง กูขอโทษที่มองแรงนายตลอดมาเพราะชอบว่าร้ายท่านเรย์กะ แมนมาก แมนโคตรๆ น่าร้าก มาจุ๊บเหม่งที ชอบตอนทักเรื่องพักด้วย น่าร้ากกก ไม่ว่านายจะรักใคีก็ขอให้สมหวังนะ รองหัวหน้าหมู่บ้านคานทอง
ท่านเรย์กะคะ! หักธงอีกแล้ว อะไรคือหนุ่มอุตส่ามาหาแต่ไล่กลับห้อง
คาบุรากิยังบ้าได้เสมอต้นเสมอปลาย หลุดปากมาก็ซีรีส์นักษัตรอีกแล้ว แต่ถ้าเราลงเรือคาบุรากิสักนิดอาจกรี๊ดฉากเก็บขนมเปี๊ยะไว้ในกระเป๋าเสื้อก็ได้//เหม่อ
การปรากฏตัวของคุณยุยโกะ รัศมีนางร้ายโผล่ชัดๆ แต่คิดอีกทีนางก็น่าสงสารนะเป็นซากุระเวอร์ผู้ชายไม่เล่นด้วยงี้
ท่าทางยูกิโนะคุงกุชัดเจนขนาดนั้นไม่มีทางเสียหรอกที่ยัยนี่จะมาเป็นพี่สะใภ้ยูกิโนะคุง
คนที่น้องชายสุดที่รักท่านเอ็นโจจับมือแน่นเวลาไม่สบายใจคือคุณพี่เรย์กะเว้ย
กูว่าที่เอ็นโจสะดุ้งเพราะไม่นึกว่านางมา ไม่อยากให้มา แต่พอมาแล้วจะแสดงอาการไม่ชอบใจชัดๆก็ทำไม่ได้ เลยต้องสวมหน้ากากต่อ โถวววววว
ตอนนี้กูอ่านก็ขึ้นสววรค์แล้วเหมือนโดนฉุดลงนรกตอนยุยโกะโผล่มา ชู ชู! นั่นมันอะไรคะ!!
แต่กูก็โดนฮีลด้วยอาการหมดอาลัยตายอยากของท่านเรย์กะ ฮิๆๆๆๆๆ ขนาดตอนไมฮามะปรากฏตัวนางยังไม่รู้สึกไร แต่พอเป็นยุยโกะ(ยี้ ชื่อยังไม่อยากพิมพ์ /สาดเกลือ) นางหมดอาลัยตายอวากเลยนะเว้ยย หมู่เฮาอย่าเพิ่งหมดกำลังใจ มาเติมเชื้อไฟให้เรือเอ็นโจจจจ
แต่ตอนนี้กูสงสารยูกิโนะ แงงแงงงงงงง อะไรก็ได้แต่อย่ามาทำร้ายยูกิโนะของกูเลยยยยย ฮืออออออออ
55555555555555555 พวกมึงใจเย็นๆนะ ดูก็รู้ว่าฝ่ายชายไม่เล่นด้วย ยังไงคนเราถ้าคู่กันมันก็ต้องคู่กันเว้ย!!!
เห็นชัดๆเลยว่าเอ็นโจไม่ได้เชิญเว้ย ไม่ได้บอกด้วยว่ามีงานโรงเรียน แต่เพราะความเสือกสาระแนแม่ยิ้มของอีไก่โง่แน่ๆที่คาบข่าวไปบอก บวกกับพูดเรื่องเรย์กะนางเลยต้องมาประกาศศักดาของ "ว่าที่"คู่หมั้น (กูจะไม่พิมพ์ชื่อนางนะ แม่งอัปมงคลมือกูสุดๆ) ก็เป็นได้แค่ว่าที่แหล่ะว้า เพราะผู้ชายเขาไม่เล่นด้วย ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดังนะค้าาาาาาาา
สหายโม่งทั้งหลาย เราใจเย็นๆ นะ ข้างนอกนั่นจะว่ายังไงก็เป็นสิทธิ์ของเขาไม่ผิด ถึงเขาจะลามปามแต่เราก็ไม่จำเป็นต้องไปเหลือบแลเขาหรือใส่ใจให้มันมากไป เขาแค่ยังไม่บรรลุระดับกาวมาสเตอร์อย่างเรา
เพราะฉะนั้นยืดคอเชิดหน้าสวยๆ เข้าไว้ ได้ข่าวหลังจากนี้มีโมเมนต์ชวนกรี๊ดมาอีก แถมกัปตันยูกิโนะยังไม่สนับสนุน นี่เป็นแค่พายุฝนฟ้าคะนองเบาๆ เรือยังไม่มีรูรั่วด้วยซ้ำ เดี๋ยวเรามาร่วมหัวเราะกันทีหลัง ฮ่าๆๆๆๆ
ที่ออกไปปกป้องเรือเอ็นโจข้างนอกนั่นคือเพื่อนโม่งในนี้อวตารตัวออกไปใช่ไหม ถถถถถถถ
เออ ถามหน่อย ตาไก่โง่กับยันว่าที่มีความสัมพันธ์กันยังไงอะ ลูกพี่ลูกน้อง? ถ้าไม่ใช่ทำไมเชียร์กันออกนอกหน้าขนาดนั้นวะ ตอนแรกที่ตาไก่โง่มาด่าเรย์กะปาวๆกูก็เข้าใจส่าหวง(?)เอ็นโจเฉยๆซะอีก
เรย์กะเรียกต่างหูนายบ้าหมาว่าอุ้งตีนหมานี่ฟังดูเถื่อนๆชอบกล
อะไรคือการที่เอ็นโจกั๊กเรย์กะ ในขณะที่ตัวเองก็มีหญิงอยู่แล้ว
แอบไม่ชอบคนแบบนี้ กุเคยเจอในชีวิตจริงแม่งมากอดจับไหล่เพื่อนกุแต่ไม่ได้เป็นไรกัน ดีที่ไม่มีหญิงมาติดแบบเรย์กะ
//แง่มๆ แต่งฟิคกลั่นแกล้งชายชูดัดหลัง
วันนี้เจ้านายพาพวกเรามาโรงพยาบาลสัตว์เพื่อมาฉีดวัคซีนค่ะ พวกเราถูกปล่อยไว้ในคอก มีสุนัขตัวอื่นๆมากมายเต็มไปหมด เห่าพูดคุยกันระงมเลยล่ะ
ไซซายะดูจะกระวนกระวายหอนไม่หยุดพยายามจะหนีออกไปเต็มที่จนเจ้านายต้องจับล่ามไว้กับรั้ว พึมพำใหญ่เลยว่า "ไม่นะๆ นี่มันฝันๆ เจ้านายไม่ทำแบบนั้นกับฉันหรอก!"
อืมม ไม่รู้ว่าเป็นอะไรน้า?
"อ๊าา นั่นคุณชูสุมอยนี่นา! สวัสดีครับ! จำผมได้มั้ยครับ!" สุนัขพันธุ์ไชนีส เครสเต็ดไร้ขนตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาหาชูสุมอย เห่าเสียงดังแหลมอย่างน่ารำคาญ
"... อ๋อ สวัสดี เครสึราเต็ดคุง"
สุนัขพันธุ์ที่ดูอัปลักษณ์แบบนี้ถ้าไม่ใช่พวกจรจัดก็คงไม่มีใครลืมได้กันหรอกมั้ง... เขาคือเครสึราเต็ดคุง ได้ยินว่าเคยอยู่ในฟาร์มเดียวกับชูสุมอยมาก่อนน่ะค่ะ ...เป็นฟาร์มที่เลี้ยงอะไรหลากหลายจังเลยน้า
ตอนมาที่โรงพยาบาลสัตว์คราวที่แล้ว พวกเราก็ได้เจอกัน พอเขาเห็นหน้าฉันที่โดนเจ้านายผูกติดกับชูสุมอยไว้ เขาก็ขู่ฟ่อใส่ฉันใหญ่เลยล่ะบอกว่า "เธอมีสิทธิอะไรมานั่งข้างคุณชูสุมอย!"
ฉันไม่ได้อยากจะนั่งตรงนี้สักหน่อยนี่นา นายซิมีสิทธิอะไรมาขู่ฉันยะ ตัวก็เล็กพอๆกันแท้ๆ! พอทุกคนหันมองไปทางอื่น ฉันก็เลยแอบกัดหางเขาจนส่งเสียงร้องเอ๋งๆดังไปทั้งโรงพยาบาล
ฮึ สมน้ำหน้า
อ๊ะ มีขนหลุดติดที่ปากออกด้วยล่ะค่ะ อี๋~~~~~~!
ฉันพยายามเอาขาหน้าเช็ดแต่ขนหมอนั่นก็ไม่หลุดปากไปสักที เลยหันไปเช็ดกับขนชูสุมอยแทน ฮ่า นี่มันผ้าขนหนูชัดๆ! ชูสุมอยนั่งนิ่งดูเหมือนจะไม่รู้สึกตัว โชคดีจัง
เครสึราเต็ดคุงเดินเข้ามาดันมาเบียดที่ฉันออกไป หมาบ้านี่! ฉันเลยเหยียบหางเข้าที่แผลเก่าจนร้องเอ๋งไปอีกทีก่อนจะย้ายที่นั่ง
เขาเห่าคุยกับชูสุมอยไม่หยุดจนปวดหู ฉันหันไปมองไซซายะก็เห็นเอาขาหน้าปิดหูไว้อย่างรำคาญ
"ไซซายะไม่ไปจัดการเหรอ?"
"ฉันเป็นพวกเลือกกินนะ"
ขนาดไซซายะก็ยังไม่อยากยุ่งด้วยเหรอเนี่ย จะเรียกว่าโชคดีดีมั้ยนะ?
... หือ แต่ว่านั่นหมายความที่มาจัดการฉันบ่อยๆก็เพราะว่าฉันน่าอร่อยอย่างงั้นเหรอ!?
แง้ ไม่น้าาาาาาา เจ้านายช่วยด้วยยยยยยย
"จริงซิ คุณยุยก็บ่นอยากเจอคุณชูสุมอยนะครับ! บอกว่าคุณชูสุมอยไม่อยู่ที่ฟาร์มแล้วน่าเบื่อมากเลยล่ะ วันนี้ผมก็ชวนมานะ แต่เจ้านายไม่ยอมพามา อุ้มผมมาตัวเดียวเลยน่ะ!"
"งั้นเหรอ... แล้ววันนี้เครสึราเต็ดคุงมาทำอะไรน่ะ?"
"เอ ไม่รู้เหมือนกันนะครับ เจ้านายไม่ยอมบอกอะไรผมเลยน่ะ! แต่ได้ยินคำว่า ขายไม่ออกกับผ่าตัด หรือยังไงเนี่ยล่ะครับ ... จะต้องเป็นผ่าตัดเสริมหล่อแน่ๆเลยล่ะครับ! ผมจะได้มีคนซื้อและได้ออกจากฟาร์มสักที!"
ไซซายะได้ยินคำว่าผ่าตัดก็ตัวกระตุกเล็กน้อย ส่วนชูสุมอยก็หัวเราะแห้งๆออกมา
หือ เป็นอะไรกันงั้นเหรอคะ?
ผ่านไปสักพักหนึ่ง เครสึราเต็ดคุงก็โดนอุ้มเข้าห้องหมอ
"ผมไปเสริมหล่อก่อนนะครับ คุณชูสุมอย!"
"...อ่า โชคดีและทำใจดีๆนะเครสึราเต็ดคุง"
หลังจากนั้นก็มีเสียงร้องโหยหวนดังแสบแก้วหูดังลั่นไปทั้งโรงพยาบาลสัตว์
ไซซายะหน้าซีดตัวสั่นครางหงิงๆอย่างหวาดกลัว ส่วนชูสุมอยก็หันมาคุยกับฉันว่า สงสัยเดือนหน้าคงจะไม่ได้เจอเครสึราเต็ดคุงแล้วล่ะ
เอ ทำไมเหรอคะ?
----------
บาย ด้วยลักจนถึงกะเลิกแต่งฟิคตัวเองก่อน เพื่อมาแต่งมะหมาเลยนะ ♥
กูไม่เข้าใจว่าทำไมเอ็นโจถึงยอมนังว่าที่นั่น ก็เห็นอยู่ชัดๆมั้ยล่ะว่ายูกิโนะคุงไม่ชอบบบ เอ็นโจโว้ยยยยยยย ฮือออ หรือยังไงง รอโอกาสเอาคืนให้ยูกิโนะทีเดียว หรือแม่นางคนนั้นขู่ฆ่าตัวตายถ้าเอ็นโจไม่สนใจ T o T
เอาจริงๆ อ่านตอนนี้จบแล้วกูหักคะแนนเอ็นโจเลย 55555 ก็เห็นแหละว่าสะดุ้ง+ทำเหมือนไม่อยากให้มา แต่การที่ผละออกไปดูแล'คุณว่าที่'เลยนี่มัน... ฮึ่มมมม แล้วยังโชว์บรรยากาศคู่รักสีชมพูต่อหน้าเรย์กะกับคนอื่นอีก ฮึ่มมมมมมมมม ตอนนี้เลยกลายเป็นว่านายตัวสำรองทำคะแนนขึ้นมาซะงั้น 555555
>>530 กูว่ามันต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังอะไรซักอย่างนี่ล่ะ เอ็นโจเองก็เป็นสุภาพบุรุษ(มั้ง) เทคแคร์คนรอบๆอยู่แล้ว แม่นาง"ว่าที่"มาหาถึงที่ ถ้าเทคแคร์ไม่ดีนางอาจจะไปฟ้องพ่อแม่นางแล้วมันจะยุ่งยากน่ารำคาญทีหลังล่ะมั้ง
>>529 ปกติกูมีเมตตากรุณากับสัตว์นะ แต่ถ้าเป็นอีตาไก่โง่กูจะจับไปต้มซุปแล้วเอาไปเททิ้งว่ะ ไม่แดกด้วย เททิ้งอย่างเดียว
>>> 529 ถ้าเป็นไซซายะจะมีคงามสงสารบ้าง แต่พอเป็นนายไก่โง่นี่มีแต่สะใจ ส่วนยุยโกะก็ขอให้ขายไม่ออกโดนฉีดยาทำหมันจนอ้วนฉุไปเลย วฮ่าฮ่าฮ่า
>>529 กราบขอบคุณท่านโม่ง เยียวยาจิตใจกูมากๆ พึ่งไปเปิดอ่านเมื่อกี้ ท่านเอ็นโจแม่งทำร้ายจิตใจลูกเรืออย่างกูละเกิน แต่ยุยโกะนางร้ายจริง มิน่าล่ะถึงเป็นญาติกับท่านจอมมารได้ แต่เอ็นโจทำดีกับนางเกินไป ดูหลอกลวง///กูจะดมกาวต่อไป ต้องการกาวมาเยียวยาหัวใจกู ซู้ดดด จะกระโดดย้ายฝั่งไปหาน้องยูกิโนะแล้วนะ เซฟสุด ท่านเรย์กะน่าจะโดนคราบคุณลูกแกะหลอกไปอีกนาน
โม่งแปลกรุณาเอาตอนใหม่มาโดนไว เยียวยา HPที่เกือบหมดหลอดนี้
ตอนมันเลย! เจ้าหมาไก่โง่! กูอินมาก ณ จุดๆนี้!
กุเดาว่าเด่วเอ็นโจจะแล่นมาอธิบายให้เรย์กะฟังแน่ๆ โม่งแปลขอตอนต่อไปเร็วๆที ตอนนี้แม่งความรู้สึกเหมือนโดนผลักจากที่สูง
กูจำได้ว่ามีโม่งดิบมาสแอยตอนใกล้ๆล่าสุดให้ฟังว่าเอ็นโจมีเรื่องกลุ้มแล้วมาเล่ามาระบายให้เรย์กะฟังมุ้งมิ้งๆกันอยู่สองคน เอ็นฌจแม่งขมขื่นหนักใจเพราะยัยคู่หมั้นนั่นแน่ๆ โฮ้ยยยย ตื่นเต้ลลลล มันต้องอย่างนี้สิ ต้องมีสตอรี่ที่หนักแน่นเป็นอุปสรรคเพื่อให้ความสัมพันธ์คืบหน้า!
แม่งเอ๊ยยย โคตรสะใจ555555 ไซซายะนีาหยอกขำๆเฉยๆ เอ็นดู เพราะรักถึงหยอก
แต่อีไก่โง่นี่เกลียด ตอนมันเลย! ไม่สนทั้งนั้น55555
จับหมาบ้าตอนไปแล้วก็มาต่อฟิคความจำเสื่อมกันเถอะค่ะ นั่นก็แค่หมาโง่ทำอะไรกับเรือเอ็นโจของเราไม่หรอกเน้อ~ (//ทำเป็นพูดเป็นคนแต่งฟิคตอนมันเองแท้ๆ 555555)
Amnesia ความทรงจำที่สาปสูญ (//ถุ้ย ชื่อดราม่าชิพ 55555)
ต่อจาก >>205-206
---------
ฉันฝันร้ายค่ะ
ฉันบอกกับตัวเองแบบนั้น
มันเลวร้ายยิ่งกว่าตอนที่ฉันระลึกได้ว่าตัวเองกลับชาติมาเกิดเป็นตัวร้ายเสียอีก
ใช่แล้ว มันเป็นฝันร้าย พอตอนเช้าเมื่อตื่นขึ้นมา ฉันก็จะเป็นคิโชวอิน เรย์กะในวัยมัธยมปลาย ผู้ที่ฤดูใบไม้ผลิกำลังจะเบ่งบานสะพรั่งในไม่ช้านี้แน่ๆตามเดิม
อ๊ะ เมื่อคืนน่าจะยังไม่ได้จัดกระเป๋าตามตารางสอนรึเปล่านะ? พรุ่งนี้เช้าคงจะวุ่นวายแน่ๆเลยน้า
แสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านบางๆจนแยงตา ได้ยินเสียงนกร้องดังมาจากข้างนอก ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเช้าที่สดใส
แต่ อ่า อึดอัดจังแฮะ อย่างกับโดนอะไรรัดอย่างงั้นล่ะ
...รัด?
ฉันเบิกตาโพล่งขึ้นมา มองเห็นเขาในชุดนอนนอนหลับสนิทในระยะใกล้สุดๆ สองแขนวางพาดมากอดที่เอวฉัน
"กรี๊ดดดดดดดดดดด"
พร้อมกับเสียงกรีดร้องของฉัน เท้าอีกข้างก็ยันร่างนั้นออกไปจนตกเตียงเสียงดัง ตุบ!
"โอ๊ย... เตะตกเตียงกันเลยเหรอครับ ใจร้ายจัง..."
เอ็นโจโอดโอยพร้อมกับลุกขึ้นมาจากพื้นข้างล่าง
"ทำไมท่านเอ็นโจมานอนอยู่ตรงนี้ล่ะคะ!?"
"หืมม เมื่อกี้เรียกผมว่าอะไรนะครับ?"
"อึก... ท ทำไมคุณชูสุเกะมานอนอยู่ตรงนี้ล่ะคะ?..."
เอ็นโ... คุณชูสุเกะยิ้มและพยักหน้าเล็กน้อยอย่างพึงพอใจ หน้าตาของเขาดูจะยังไม่ตาสว่างเต็มที่นัก แววตานั้นเป็นประกาย ผมเผ้าสีดำก็ยุ่งเหยิงปรกใบหน้า ถึงจะใกล้จะเข้าวัยเลขสามแล้วแต่นั่นยิ่งขับให้รู้สึกมีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ขึ้นมา อย่างกับ"จักรพรรดิ"คุณอาคาบุรากิคนนั้นเลยล่ะ
อุหวาาา ไม่สิ อย่าไปสังเกตหรือคิดอะไรทั้งนั้นซิ! นั่นมันไม่ดีต่อใจเลยสักนิดนะ!
"ก็นอนที่โซฟามา 5 คืนแล้วนี่นา ปวดหลังไปหมดแล้ว"
"ง งั้นคืนนี้ฉันนอนโซฟาแทนก็ได้ค่ะ..."
"เรย์กะนอนดิ้นจะตาย ไม่ไหวหรอกน่า"
"เอ่อ ถ้างั้นห้องรับรองแขก..."
"ไม่เอาน่า เราแต่งงานกันแล้วนะ ทำไมต้องนอนแยกกันด้วยล่ะ คุณหมอก็บอกนี่นาว่าให้ใช้ชีวิตตามปกติจะช่วยกระตุ้นความทรงจำกลับมานะครับ"
คุณชูสุเกะขยับตัวกลับขึ้นมาบนเตียง ฉันค่อยๆถอยออกไปข้างหลังจนเกือบจะตกเตียง เขายิ้มกริ่ม ตาเป็นประกาย รู้สึกได้ถึงสัมผัสของความมืดปะทุออกมาเลยล่ะ
"ต้องทำอะไรๆที่เราเคยทำด้วยกันบ่อยๆซิครับ~"
อะ อะไร!? อย่ามาพูดจาสองแง่สองง่ามนะยะ!
"...ถ้าเด็กๆรู้ว่านอนแยกกันมันจะไม่ดีนะ"
เงียบไปเลย! อย่าเอาเด็กๆมาเป็นข้ออ้างนะ! ยูตะกับยูกะก็รู้อยู่แล้วว่าฉันน่ะความจำเสื่อม จะแยกห้องกันก็ไม่แปลกหรอกน่า...คิดว่านะ
ฮือ ใครจะไปเชื่อกันล่ะคะ แค่วิ่งสามขาล้มไปทีเดียวตื่นมาอีกที ฉันก็แต่งงานกับเอ็นโจแล้ว แถมยังมีลูกแฝดชายหญิงถึงสองคน! ตอนนี้ทั้งคู่อายุห้าขวบ เพิ่งจะได้เข้าเรียนที่ซุยรันเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเองค่ะ
วันแรกที่ได้รู้เรื่องนี้ทำเอาแทบไข้ขึ้น จนโดนจับส่งโรงพยาบาลไปตรวจอาการและเข้าเครื่อง MRI เลยทีเดียว
ตอนนี้ก็ผ่านมา 5 วันแล้ว... ไม่ใช่ฝันร้ายจริงๆงั้นเหรอเนี่ย...
*****
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านแม่" ยูกะจังอุ้มตุ๊กตากระต่ายที่เพิ่งได้เป็นของฝากมาจากคุณพ่อเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น กล่าวสวัสดียามเช้าอย่างนอบน้อม
"ท่านแม่คะ ทำผมให้หนูหน่อยซิคะ~" ยูกะเข้ามาหาฉัน เธอเป็นแฝดคนน้อง หน้าตาน่ารัก ยิ้มทีก็ราวกับมีดอกไม้ผลิบานเป็นแบล็กกราวด์อยู่ข้างล่าง น่ารักจัง! ยูกะเป็นเด็กที่ฉลาด ไหวพริบดีและเอาการเอางานมากเลยล่ะค่ะ
ทุกๆเช้าฉันจะเป็นคนทำผมให้ ฉันน่ะตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยทำผมทรงอื่นเลยนอกจากดัดลอนโรโคโค่น่ะ พอได้มาทำผมให้ยูกะแล้วก็รู้สึกว่า "ว้าว การถักเปียนี่สนุกจังเลยน้า~" ขึ้นมา พอถักเปียตะขาบสองข้างผูกโบว์ให้เสร็จ ยูกะจังก็จะหันมา "ว้าว สวยจังเลยค่ะ! ขอบคุณนะคะท่านแม่" แหม เป็นเด็กดีที่น่ารักจังเลยน้า เยียวยาดีจริงๆ
"อรุณสวัสดิ์ครับ ท่านแม่" จากนั้นก็เป็นยูตะคุงที่เดินเข้ามาหอบหิ้วกระเป๋าทั้งของตัวเองและน้องสาวเข้ามา ยูตะคุงเป็นแฝดชายคนพี่ที่ตอนเห็นครั้งแรกฉันนึกว่าเป็นคุณชูสุเกะตอนเด็กเลยล่ะ ถอดแบบพิมพ์มาเดียวกันเป๊ะๆ! ยูตะคุงเป็นเด็กสุภาพเรียบร้อยและอ่อนโยนจนนึกถึงเอ็นโจ ชูสุเกะในการ์ตูน Kimi Dolce เลยล่ะค่ะ
"ท่านแม่จำผมได้แล้วยังครับ?" ยูตะคุงถามเสียงใสแจ๋ว ดวงตาเป็นประกายสดใส จนฉันลำบากใจทีจะตอบเลยล่ะ พอเห็นอย่างนั้นยูตะคุงก็ทำหน้าเศร้า น้ำตาคลอหน่วยขึ้นมา "อย่างงั้นเหรอครับ...ฮึก"
"หวาๆๆ อย่าร้องไห้ซิจ้ะ แม่ขอโทษนะ จะพยายามจำยูตะคุงให้ได้ไวๆเลยนะ!"
"จริงนะครับ..."
"แน่นอนซิจ้ะ~"
"ยูกะด้วยนะคะ"
"แน่นอนจ้า"
ยูตะคุงยิ้มกว้างอย่างสดใสเป็นประกายระยิบระยับไม่แพ้รอยยิ้มของยูกิโนะคุงเลยล่ะ อา น่ารัก! น่ารักจังเลย! ยูกะจังก็น่ารักมากเลย! มีเด็กน่ารักๆอยู่ข้างกายตั้งสองคนแบบนี้สวรรค์ชัดๆเลยล่ะค่า!
ยูตะคุงถึงจะเป็นผู้ชายแต่ก็เป็นเด็กขี้แยน่ะนะ แถมยังชอบกินของหวานมากๆเลยล่ะ ...อา นิสัยคุ้นๆจังเลยแฮะ เพราะแบบนั้นก็เลยมักจะโดนน้องสาวพูดตักเตือนอยู่บ่อยๆ
"ท่านพี่ห้ามร้องไห้นะคะ! เดี๋ยวต้องไปโรงเรียนแล้ว ถ้าตาบวมแล้วโดนคนอื่นจับได้ แล้วก็จะต้องโดนล้อว่าลูกชายบ้านเอ็นโจขี้แยยันเรียนจบแน่ๆเลยล่ะค่ะ"
ยูกะจังท้วงติง ยูตะคุงก็ทำหน้าหวาดผวาเล็กน้อย พยักหน้าอือๆอย่างหนักแน่น รับผ้าเช็ดหน้าจากยูกะจังมาเช็ดน้ำตา
ถึงจะไม่อยากคิดก็เถอะ แต่ว่ายูกะจังน่ะรู้จักการสร้างภาพ การวางแผน เก่งฉกาจจนน่ากลัวมากเลยล่ะค่ะ ตอนยูกะจังอยู่ต่อหน้าคนอื่นๆจะวางตัวเป็นเด็กสุภาพอ่อนหวานสมกับภาพลักษณ์เจ้าหญิงน้อยเลยน่ะ ทั้งที่ยังห้าขวบแท้ๆ...
ความเป็นนางมารน้อยเจ้าเล่ห์นี่มันอะไรกัน? นิสัยอย่างกับพ่อไม่มีผิด เพราะว่าช่วงนี้มักจะตามติดพ่อแจเลยน่ะเหรอ ไม่เอานะยูกะจัง! อะไรที่ไม่ดีก็อย่าไปเลียนแบบซิจ้ะ! นี่นายสอนอะไรลูกกันน่ะห๊ะ!?
ฉันจูงมือเด็กทั้งสองไปที่ห้องรับประทานอาหาร พอนั่งลงกับโต๊ะ สาวใช้ก็นำมื้อเช้ามาวาง จากนั้นก็มีมือหนึ่งนำลาเต้มาเสิร์ฟให้กับฉันจากข้างหลัง พร้อมกับเสียงกระซิบเบาๆที่ข้างหู
"บริการพิเศษจากผมครับ"
"เอ๋?"
คุณชูสุเกะส่งยิ้มให้และพยักเพยิดไปทางลาเต้แก้วนั้น มันเป็นลาเต้ที่มีวาดลาเต้อาร์ตเป็นรูปกระต่ายน่ารักทีเดียวล่ะ ฉันใช้ช้อนขึ้นมาคนจนฟองนมเข้ากับลาเต้ ก่อนจะยกขึ้นดื่ม อา อร่อยดีจังเลยค่ะ
พอหันไปมองที่คุณชูสุเกะ ก็เห็นเขาหัวเราะและส่ายหน้า พูดว่า "เฮ้อ ใจร้ายเหมือนเดิมเลย... นี่จำไม่ได้จริงๆเหรอเนี่ย..."
"คะ?" เอ่อ หมายถึงเรื่องอะไรงั้นเหรอ?
"เปล่าหรอกครับ ทานข้าวกันเถอะ"
ไม่ว่าเปล่า คุณชูสุเกะก็ก้มหอมแก้มฉันหนึ่งทีก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้
อ๊า! บ้าเอ๊ย! ตานี่ชอบทำแบบนี้ตลอดเลย พอเผลอตัวทีไรก็จะมากอดมาหอมบ้าง ถึงจะบอกว่าแต่งงานกันแล้ว แต่ความทรงจำของฉันยังเป็นแค่สาวมัธยมบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่นะยะ รู้สึกหน้าร้อนไปหมดแล้วเนี่ย
เด็กๆทั้งสองที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็หัวเราะคิกคักกันเบาๆอย่างชอบใจ ให้ตายซิ ทำไมถึงแก่แดดกันแบบนี้นะ?
คุณชูสุเกะบอกว่าจัดการเคลียร์งานล่วงหน้าเสร็จแล้ว วันนี้เลยจะพาฉันไปเยี่ยมพวกเพื่อนๆเผื่อจะกระตุ้นความทรงจำกลับมาได้
5วันที่ผ่านมาอยู่ในช่วงรักษาหัวที่โนและช่วงทำความเข้าใจกับสถานการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น นอกจากโรงพยาบาลแล้ว ฉันก็ได้แต่อยู่ที่คฤหาสน์เอ็นโจ นี่จึงเป็นวันแรกที่ฉันจะได้ออกมาข้างนอกน่ะค่ะ แต่ก่อนหน้านั้นก็ต้องไปส่งเด็กๆที่โรงเรียนเสียก่อนล่ะนะ
หลังทานอาหารมื้อเช้าเสร็จ พวกเราก็ขึ้นรถบ้านเอ็นโจแล้วออกเดินทาง
ยูตะกับยูกะพากันพลัดกันเล่าเรื่องราวต่างๆที่โรงเรียนให้ฟังอย่างสนุกสนาน
"ได้เจอท่านพี่มิตสึบะด้วยล่ะครับ เพิ่งรู้ล่ะว่าที่โรงเรียนท่านพี่มิตสึบะได้ฉายาว่าเทพีกีฬาเชียวล่ะ พวกเด็กผู้หญิงชั้นโตกว่ากรี๊ดกร๊าดกันใหญ่เลยล่ะครับตอนที่ท่านพี่มิตสึบะเข้ามาทักทายพวกเราที่ชั้นเรียนน่ะ"
"ได้ยินว่าปีที่แล้วลงแข่งกีฬาโรงเรียนตั้งหลายอัน แล้วก็ได้ที่หนึ่งทุกอันเลยล่ะค่ะ ทุกคนก็เลยขนานนามว่าเทพีแห่งชัยชนะ มีแฟนคลับเพียบเลยล่ะ"
"เห~ ขนาดนั้นเชียว"
นี่เรียกว่าได้พ่อมาเต็มๆเลยซินะเนี่ย~
มิตสึบะที่เด็กๆพูดถึงก็คือ คาบุรากิ มิตสึบะน่ะค่ะ
ใช่แล้วล่ะ เป็นลูกสาวของคาบุรากิกับวาคาบะจังน่ะ ว้าว ในที่สุดก็ได้ลงเอยกันจริงๆซินะ สมกับเป็นคู่แท้คู่พรหมลิขิตกันจริงๆ
ได้ยินว่านอกจากมิตสึบะที่ตอนนี้ 8 ขวบแล้ว ก็ยังมีลูกชายอีกคน มาซากิคุงที่ตอนนี้เพิ่งจะ 2 ขวบเท่านั้น เมื่อสัปดาห์ที่แล้วพวกเราเพิ่งจะไปฉลองวันเกิดที่โรงแรมคาบุรากิกันมาเอง ...แต่ฉันก็จำไม่ได้หรอกนะ
"จริงซิ หนูได้อยู่ห้องเดียวกับลูกชายของเพื่อนท่านแม่ที่เจอกันในงานเลี้ยงวันเกิดมาซากิคุงด้วยล่ะค่ะ"
"เอ๋?"
"ยูกะหมายถึงหัวหน้าห้องงั้นซินะ? ฮะฮะฮะ"
"ใช่ค่ะ ท่านพี่ก็ทราบเหรอคะ? ตอนที่ให้เลือกกันว่าใครจะเป็นคณะกรรมการห้อง เขาก็ยกมือเสนอตัวมาเลยล่ะ ว่า "ผมเป็นเองครับ! ตอนพ่อผมเรียนที่นี่ได้เป็นหัวหน้าห้องทุกปีเลย ผมจะเป็นแบบพ่อมั่ง!" ทุกคนในห้องทั้งขำทั้งปรบมือกันใหญ่เลยค่ะ ก็เลยได้เป็นหัวหน้าห้องห้อง2 สมใจ"
"ตอนผมเจอที่โรงอาหาร เขาก็มาบอกผมนะว่า "ต่อไปนี้ท่านยูตะต้องเรียกผมว่าหัวหน้าห้องนะ" ทำเอางงไปเลยล่ะครับ ฮะฮะฮะ เห็นว่าวางแผนจะเป็นหัวหน้าห้องทุกปีตามพ่อให้ได้เลยล่ะ”
"หืม...หัวหน้าห้องน่ะเหรอคะ…?" ฉันพึมพำอย่างไม่ค่อยแน่ใจนัก เลยหันไปถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆ
"อื้อ หัวหน้าห้องคนนั้นแหละกับคุณฮอนดะน่ะ...อ๊ะ เปลี่ยนนามสกุลแล้วนี่นะ...แต่งก่อนเราสักสองปีได้น่ะ" คุณชูสุเกะพยักหน้า "อ้อ แล้วก็ทาคากิคุงกับคุณโนโนเซะด้วย ได้ยินมาว่าลูกชายเกิดไล่เลี่ยกันเลยล่ะ”
ว้าว หัวหน้าห้องกับมิฮารุจัง! แถมยัง อิวามุโระคุงกับโนโนเซะจัง! หวาๆๆ รู้สึกตื้นตันดีใจจังเลยค่ะ นี่ฉันคอยเป็นคิวปิดให้หัวหน้าห้องมาตลอดตั้งแต่ประถมเลยนะ ในที่สุดก็สมหวังซินะ ดีจัง รู้สึกเหมือนส่งลูกสาวออกเรือนได้สำเร็จเลยนะเนี่ย
แหม สมกับเป็นคิวปิดมือหนึ่งเลยใช่มั้ยล่ะคะ~
ว่าแต่ลูกชายหัวหน้าห้องก็ยังเป็นหัวหน้าห้องอีกอย่างงั้นเหรอเนี่ย เรียกว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นซินะ? น่ารักจัง!
หรือว่าจริงๆแล้วตำแหน่งหัวหน้าห้องจะเป็นหน้าที่สำคัญในตระกูลกันนะ? แบบว่าเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งหัวหน้าห้องมาตั้งแต่บรรพบุรุษน่ะ จริงๆแล้วเป็นตระกูลที่เก็บซ่อนความลับของโรงเรียนซุยรันอยู่เบื้องหลังรึเปล่านะ…
อ๊ะ แบบนี้ก็ต้องเรียกแบบหัวหน้าห้องรุ่นทึ่1 รุ่นที่2 ไรงี้ด้วยล่ะซิ
เอ ถึงจะไม้รู้ว่าหัวหน้าห้องเป็นรุ่นที่เท่าไหร่ แต่ฉันจะเรียกลูกหัวหน้าห้องว่ารุ่นที่10 ตามการ์ตูนเรื่องนึงที่เคยอ่านในชาติก่อนดีมั้ยนะ อุฮุฮุ
เอ๋ หรือเรียกหัวหน้าห้องจูเนียร์ดีน้า? หัวหน้าห้องJr.! แบบนั้นก็ไม่เลวนะ
ฉันมัวแต่นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย คุณชูสุเกะก็หัวเราะเบาๆ แค่กุมมือฉันไว้แต่ไม่ได้พูดอะไร
จาก5วันที่ผ่านมา เขามักจะทำแบบนี้ตลอดเลยล่ะ หากว่าว่างเมื่อไหร่ ถ้าไม่มากอดมาหอม ก็จะกุมมือฉันไว้เงียบๆอย่างกับเป็นมือของตัวเองอย่างงั้นล่ะ
เท่าที่จำความได้มือผู้ชายที่ฉันเคยจับก็มีแต่มือของท่านพี่เท่านั้นเองนะ สัมผัสความอบอุ่นแปลกๆจากมือของคุณชูสุเกะนี้มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยชินเลยสักนิดเดียว ช่วงแรกๆฉันก็พยายามจะยื้อต่อต้านอยู่หรอก แต่เขาก็ดื้อด้านกว่าที่คิด จนฉันถอดใจ "อยากจับก็จับไป!" แล้วล่ะค่ะ
ไม่อยากจะพูดหรอกนะ แต่มันเป็นความรู้สึกปลอบโยนและปลอดภัยมากเลยล่ะนะ…
พ่ายแพ้สุดๆเลยแฮะ...
ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาอีกแล้ว ฉันเหล่ตามองค้อนไปก็สบสายตากรุ่มกริ่มของเขาพอดี
อึก จะมองอะไรกันนักหนาล่ะยะ!
ยูตะคุง ยูกะจัง มาเยียวยาแม่ทีซิจ้ะ!
"ตอนนี้มาซากิคุงเริ่มหัดพูดแล้ว เรียกท่านพี่ๆ น่ารักมากเลยล่ะเนอะ"
"อื้อๆ ตามติดยูกะแจเลยล่ะ น่ารักจนอยากจะมีน้องตัวเล็กๆบ้างจังเลยล่ะครับ~ ท่านพ่อ~"
"หือ ยูตะก็มียูกะเป็นน้องแล้วนี่ครับ"
"เอ๋ อย่างยูกะน่ะไม่นับหรอก!"
"ท่านพี่หยาบคายจังเลยค่ะ แต่ถ้ามีน้องบ้างก็ดีเหมือนกันนะคะ~"
"ฮะฮะฮะ เรื่องนี้คงต้องถามท่านแม่ดูล่ะนะ ...เรย์กะคิดว่าไงเหรอครับ?"
ดวงตาหกคู่จับจ้องมาที่ฉันเป็นจุดเดียว ยิ้มแย้มทำหน้าทำตาอย่างคาดหวัง
อึก จะมองอะไรกันอีกล่ะ!!!
ยูตะคุง ยูกะจัง ถึงโรงเรียนแล้วนะ รีบเข้าเรียนเถอะนะจ้ะ~
-----------
เย้ นี่เนื้อเรื่องไม่ขยับเลยนี่หว่า แต่ช่างมันเถอะ
>>547-549 แถมด้วย อิมเมจสองแฝดโชตะและโลลิที่วาดไว้ http://imgur.com/eFDjSaM แอร๊ย~
>>547-549 โอ๊ยยย อ่านแล้วกูจะละลายยยยยยยยย แม่งหวานนนนนน แม่งคือดีงามมมมมมมมม ฮือ ฮือ ฮือ กูรักมึง นี่มันอภิมหาโคตะระฮีลลิ่ง!! (ถึงจริงๆ จะไม่มีความจำเป็นต้องฮีลก็เถอะ!! กูมั่นใจ!!) ขอกลับไปอ่านซ้ำๆ อีกซัก 3-4 รอบนะ
(เอ็นโจทำกรุ้มกริ่มแบบนั้น ลึกๆ ในจะเป็นทุกข์บ้างรึเปล่านะ ทำเหมือนกำลังสนุกที่ได้หยอกล้อเรย์กะ แต่จริงๆ คงแอบกังวลไม่ใช่น้อย ถ้าความทรงจำที่มีร่วมกันมาหลายปีต้องหายไปแบบไร้ร่องรอยเอาจริงๆ เนี่ยก็น่าเสียใจมากๆ เลย แต่เชื่อว่าคนอย่างท่านเอ็นโจคงไม่ยอมแพ้ร้อกกก ต่อให้ลืมจริงก็คงมุ่งมั่นสร้างความทรงจำกันใหม่ให้ไฉไลกว่าเดิมแน่ๆ!)
>>549 ก็มีน้องให้สองคนนี้สิคะ กิจการตระกูลเอ็นโจยิ่งใหญ่ไพศาลนะคะ ต้องมีทายาทเยอะๆมาสืบทอดค่ะ แถมยีนบ้านนี้ดี มีแต่คนสวยๆหล่อๆหน้าตาน่ารักๆ ต้องมีเยอะๆค่ะ เอาให้ตั้งทีมฟุตบอลไปเลย
ปล. อีห่า เมื่อคืนกูบอกว่าลูกหัวหน้าห้องชื่อฮารุกะไปละกัน แต่มาเจอว่าอีไก่โง่มันชื่อฮารุตอนล่าสุด กูนี่ชะงักกึกเลย ไม่เอาลูกไม่เอา ไม่ให้ชื่อนี้แล้ว เป็นหัวหน้าห้องไปอย่างเดิมดีแล้ว อย่าไปชื่อเดียวกับอีไก่โง่มัน
โม่งใดก็ได้มาสปอยให้ชุ่มชื่นหัวใจที ว่าจะมีตอนแปลไทยต่อจากนี้ใกล้ๆแปลล่าสุดตอนไหนที่มันกระชุ่มกระชวยหัวใจฟื้นค่า HP เต็มmaxเรือเอ็นโจได้บ้าง
>>558 สปอยนะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อีกสองตอนต่อจากนี้ เอ็นโจจะรีบมาอธิบายกับเรย์กะตรงๆเลยว่าไม่ใช่แฟน แค่ญาติและว่าที่คู่หมั้นเฉยๆ เพราะอายุไล่ๆกันเลยถูกทาบทามให้เป็นว่าที่คู่หมั้นตามประสาคนรวยๆ ก่อนหน้าที่จะอธิบายก็ถามเรย์กะยิ้มๆด้วยว่าสนใจเรื่องนี้ด้วยเหรอ เรย์กะก็พูดเป็นเชิงว่าสนดิ เอ็นโจยิ้มไม่หุบเลย
ถ้าพูดถึงว่าที่คู่หมั้น เรย์กะก็ถือว่าเป็นว่าที่คู่หมั้นของบากะรากิหรือเปล่า พวกแม่ๆเชียร์กันเต็มที่เลือดตาแทบกระเด็น
คำว่า 'ว่าที่' แม่งไม่มีอะไรน่ากลัวเพราะมันไม่ถือว่าเป็น อฟช เป็นแค่ความมโนของแม่ๆป้าๆน้าอาทั้งหลายเฉยๆ ขนาดชาติในโลกนิยายเรย์กะยังถูกถีบทิ้งไซซา----มาซายะยังได้กับวาคาบะเลย กูสรุปได้เลยว่าเรื่องนี้ใครที่เป็นแค่'ว่าที่'............แพ้นะจ้ะ โฮ้วววววโฮะๆๆๆๆๆๆ
เรย์กะตระกูลก็ดี น้องชายกับหม่อมแม่ของอีกฝ่ายก็ปลื้ม เหลือแค่ถีบลงจากคานและกำจัดกุ๊กไก่ทั้งหลายออกไปก็จบ
ฟิคลูกก็ให้ไก่โง่แต่งกับยุยโกะไปเลย อวยกันดีนัก
กุขอวิเคราะห์เล่นๆนะ กุว่าลึกๆเรย์กะอาจจะหวั่นไหวกะเอ็นโจแล้วก็ได้ แต่คงแค่ไม่อยากยอมรับ
ไม่งั้นคงไม่ช็อคหมดอาลัยตายอยากขนาดนั้นหรอก
ทำนองที่ว่า น้ำหยดลงบนหินทุกวันหินมันยังกร่อน นับประสาอะไรกะใจคน
เค้าทั้งหยอด ทั้งปกป้อง ทำนู่นทำนี่ให้ มันต้องหวั่นไหวบ้างแหละ แต่เรย์กะพยายามหักห้ามใจตัวเองอยู่ ประกอบกับที่กูไปดำน้ำตอนหลังๆเจอเรย์กะจัดเอ็นโจไว้เป็นคนหมู่บ้านคาสโนว่าด้วย แสดงว่าต้องมีคิดบ้างแหละน่าาาา
ชาวโม่ง มาร่วมเชียร์ท่านเรย์กะให้รู้ใจตัวเองซะทีเถอะ ล่าสุดก็มีชวนไปกินข้าวด้วย ขออีเวนท์แรงๆให้ท่านเรย์กะรู้ตัวด้วยค่ะฮิโยโกะซาม้าาา
>>572 กูว่านางมีใจให้ว่ะ แต่ยังไม่ได้พัฒนาไปเป็นรัก แล้วก็ไม่รู้ตัวด้วยว่าชอบเขาเพราะอคติก่อนหน้านั้น แถมมีจุดเริ่มต้นในความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ที่จัดในหมวดหมู่คาสโนว่าเหมือนอิมาริ กูว่านางเริ่มจะรู้ตัวแล้วว่าหวั่นไหวกับเอ็นโจ แต่พยายามปฏิเสธเพื่อปกป้องตัวเอง แถมเรื่องยัยว่าที่นั่นก็ยังไม่เคลียร์ด้วย
ส่วนเอ็นโจนี่ยอมรับตัวเองแล้วว่ารักเขาเข้าเต็มๆ ถ้าเรย์กะเอ่ยปากซักนิดว่ามีอะไรในใจอยู่เหมือนกัน ฮีคงพร้อมเดินหน้าเต็มตัวอะ แค่นี้ก็ทั้งจีบทั้งหยอดแล้ว แต่ยังไม่รุกตรงๆเพราะกลัวจะถูกปฏิเสธมานี่ล่ะ ยัยว่าที่นั่นอาจจะไซโคอะไรเอ็นโจก็ได้ แบบ "เขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอหรอก" "เย็นชาออกปานนั้น เธอไปปลูกไร่แห้วแล้วล่ะ" กูว่าเอ็นโจก็กลัวตรงนี้นี่ล่ะถึงรีๆรอๆอยู่
กูว่าท่านเรย์กะช็อคที่ ท่านเอ็นโจผู้ลอยไปลอยมาจะออกจากหมู่บ้านคานทอง 555
>>576 เขาก็ใบ้ด้วยการกระทำแล้วอ่า แต่นางตั้งการ์ดท่าเดียวเลย ไม่ยอมรับรู้อะไรในใจเขาซักที การกระทำน่ะมันสำคัญนะ ที่นางตั้งการ์ดกับเอ็นโจในตอนแรกเพราะไปหลอกใช้นางนี่ล่ะ แต่เอ็นโจก็ชดใช้มาพอแล้วนะเว้ย นางควรเปิดใจได้แล้ว
แต่ตอนล่าสุดกูค่อยใจชื้นหน่อยว่านางก็สลดหดหู่เหมือนกันที่เห็นผู้หญิงข้างกาย ไม่ได้จะไร้ความรู้สึกกับเขาไปซะทีเดียวสินะ โม่งเรือเอ็นโจยังไม่หมดหวังเว้ย นางเอกเรื่องนี้รู้ตัวช้า ต้องให้เวลานางอีกหน่อย ยังไงมันก็เป็นชีวิตสโลว์ไลฟ์ของนางอยู่แล้ว อะไรๆมันก็เลยสโลว์ตาม อย่าเพิ่งถอดใจกันนะ
กูขอหน่อยเหอะ กูอยากทำรูปนี้ตั้งแต่ตอนนางคนลาเต้อาร์ททิ้งละ มันน่าหงุดหงิดละเกิน
http://imgur.com/2VkEwHr
ถึงกูจะเมากาวหลายถังในวงน้ำชาแห่งนี้ แต่ไม่กล้าคิดเข้าข้างเอ็นโจเลยว่ะมึง กูว่าที่เรย์กะโหวงๆคงไม่เเคล้วอยากรู้เรื่องชาวบ้านแหงๆ แบบต๊ายฉันพลาดได้ไงหรือไม่ก็เนื้อเรื่องในเกมส์มันมีแบบนี้ด้วยหรอไรเงี้ย แต่ถ้าเรย์กะหึงก็ดี เนื้อเรื่องจะได้เดินบ้างแต่แม่งดูปักธงชี้ชัดเกินไป ไม่น่าใช่ว่ะ อ่านมาตั้งแต่เริ่มปล่อยเรือจนระเบิดเรือที่กูลงไปหลายลำ กูว่าเอาแน่เอานอนไรไม่ได้หรอกนางยิ่งต๊องๆอยู่เรย์กะอ่ะ อิอิทุกวันนี้ลงเรือเอ็นโจบ้าง นายตัวสำรองบ้าง นี่เผลอๆยังภาวนาให้กลับไปเอาเรือจักรพรรดิเล๊ยย ถึงแม้จะไม่ค่อยมีหวังเลยจากที่อ่านสปอย์โม่งท่านอื่นๆ ตอนนี้ก็รอคนแปลต่อไป
กู 587 นะ จะพิมพ์ว่า คิดว่า กลายเป็น ติดว่า เฉย
กูยังคงเชื่อน้ำหยดทุกวันหินยังกร่อน กับรูทอื่นกูว่าแห้วชัวร์ มีเอ็นโจนี่แหละบทพีคๆบทอวยน่าจะเป็นไปได้เยอะสุดแล้วมาสม่ำเสมอด้วย กับคนอื่นนี่ไม่สมุนก็เฟรนโซนด์ บากะรากิ ฮัสกี้ ไซซายะ(ทำไมกูต้องชื่อเต็ม)แม่งก็บ้าเกินจนกูอวยให้คู่กับวาคาบะ....ตายจริง กูลืมไปว่าแม่งลุ่มๆดอนๆใกล้จะถูกตอน 5555 ดังนั้นกูจะรอฉากพ่อแม่ลูกฉากนั่นปรับทุกข์ฉากฟินๆอยู่อย่างไม่ไขว้เขว! สู้เค้าเอ็นโจซามะ กัปตันยูกิโนะสปีดยานอวกาศเต็มกำลัง Go! Go! Go!
>>582 เออ กูก็คิดงี้เหมือนกันตอนนางคนลาเต้ทิ้ง บ่นไว้ตั้งแต่บนๆกระทู้แล้วว่าอยากฟาดหัวนางจริงๆ สงสารเอ็นโจชิบหาย น้ำตาตกในอยู่แหงๆ
>>583 เวลาที่เราอยากเสือกเรื่องชาวบ้านมันจะไม่ใช่ฟีลหมดอาลัยตายอยากขนาดนี้เว้ย มันจะออกแนวตื่นเต้นมากกว่า แบบ เฮ้ย จริงๆอะ ไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะ ว้าว น่าสนใจอะ ขอเสือกหน่อยดิ นึกภาพเวลามึงไปขุดเผือกดราม่าทั้งหลายก็มีแต่ความตื่นเต้นอยากรู้อยากเห็น ไม่ใช่มาสลดหดหู่แบบนี้อะ
>>583 กูว่าเรือคาบุรากิก็ยังมีหวังอยู่นะ ตราบใดที่นางยังจีบวาคาบะไม่ติด ซึ่งกูว่าติดยาก555555 ยังไม่คืบหน้าไปไหนเล้ย ได้แต่ตามสตอล์กเขา โถๆ ไซซายะน้อยๆของโม่ง ซึ่งในกรณีนี้กูว่านายตัวสำรองมีภาษีดีมากกว่าถ้านางจะจีบวาคาบะ อยู่สภาเหมือนแถมยังคอยช่วยบ่อยๆ กูขอแทงข้างคาบุรากิแห้ว แต่ในขณะเดียวกันก็ทั้งสงสารมันทั้งสงสารเอ็นโจว่ะ แห้วทีลำบากคนเดียวไม่ได้แม่งลำบากเพื่อนฝูงด้วย เจ้าบ้าเอ๊ยยยย //เคาะหัว
พูดถึงเรื่องสตอล์ก กูตลกตอนดิบตอนนึงว่ะ เรย์กะเผลอโพล่งออกไปว่าคาบุรากิว่านี่มันสตอล์กเกอร์ชัดๆ แล้วเอ็นโจก็ว่าคาบุรากิว่าเป็นสตอล์กเกอร์ตามเรย์กะ กูนี่คิดในใจ อห ทำเป็นว่าเพื่อน ตัวเองนี่หนักกว่าอีกนะ55555
อาทิตย์เดียวโพสเกินครึ่งพัน กูยอมใจโม่งซุยรันจริงๆ
พวกมึงทำใจดีๆ ไว้นะ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ลูกเรือเอ็นโจเอ๋ย ท่านลืมแล้วรึไรใครเป็นกัปตันเรือของเรา!!!! หลังจากนี้เรือเอ็นโจมันต้องมีโมเมนต์โดขิๆ แน่ๆ เอ็นโจนางอาจจะมาหยอดแก้ต่างให้ตัวเองแล้วเจอเจ้าแม่สะบัดบ๊อบใส่ให้เราเหล่าโม่งกัดผ้าเช็ดหน้าด้วยความอัดอั้นตันใจ again อย่างที่ผ่านมา จากนั้นเอ็นโจก็จะเข้าสู่สถานะสตอล์กเกอร์เจ้าแม่ตามปกติเหมือนเดิม~ //ซูดดดดด..ควานหากาวมาเพิ่ม
>>593 จริงๆกูเชื่อว่าเนื้อคู่กันแล้วไม่แคล้วกันไปได้เว้ย คือจะให้คาบุรากิมันอยู่เฉยๆในโรงเรียนไม่เจอวาคาบะไปตลอดเลยก็ทำได้นะ แต่เพราะเป็นเนื้อคู่ ไม่ได้คุยกันในโรงเรียนซักที งั้นไปถูกรถชนนอกโรงเรียนแม่งซะเลยจะได้รู้จักสนิทสนมกัน พระเจ้าโลกนี้แม่งโครตฮาร์ดคอร์ พาเนื้อคู่มาหากันด้วยวิธีนี้
อ่านตอนนี้หลายรอบ แล้วรู้สึกหน่วงๆจนอยากลองเขียนฟิคระบาย ไม่ได้มีพล็อตอะไรทั้งนั้นนะคะ 5555 อยากเขียนอะไรก็เขียนออกมา
................................................
คนรัก... คนรักของเอ็นโจงั้นหรอ
ฉันคิดขณะที่พวกอุเมวากะกำลังจัดท่าให้ถ่ายรูปอยู่ รู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ อธิบายไม่ได้ว่าคืออะไร
“โอ้โห ผู้หญิงคนนั้นสวยชะมัดเลย”
“เอ๊ะ นั่นบาริสต้าสุดหล่อคนนั้นนี่นา เสียดายจัง เขามีแฟนแล้วหรอ”
ฉันหลุดจากภวังค์ มองไปทิศทางเดียวกับพวกอุเมวากะ เอ็นโจกับคุณยุยโกะกำลังคล้องแขนเดินไปด้วยกัน โดยมียูกิโนะและตาไก่โง่เดินตามมาด้วย
ยูกิโนะทำสีหน้าเหมือนโลกทั้งใบกำลังล้มละลายลงตรงหน้า ไม่นะ เทวดาน้อย... เป็นอะไรไปยูกิโนะคุง
ฉันมองสี่คนนั้นเดินผ่านไป หัวใจโหวงเหวงขึ้นมา
“คุณคิโชวอินเป็นอะไรไป” คุณโมริยามะเอ่ยถาม
เอ๊ะ ไม่นี่คะ ฉันก็ปกติดี แต่ทำไมไม่รู้ก็พูดออกมาไม่ได้ ราวกับลืมวิธีที่จะออกเสียงไปแล้ว
พวกอุเมวากะมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าหลากหลาย
“นี่ก็เย็นแล้ว ฉันคงต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ”
ฉันพูดออกไปทันทีที่สามารถกลับมาพูดได้อีกครั้ง แล้วก็เดินจากไปช้าๆโดยไม่รอคำตอบรับ ทำไมฉันเสียมารยาทอย่างนี้นะ ทั้งๆที่เป็นคนชวนพวกเขามาเองแท้ๆ แต่ไม่รู้ทำไม ฉันอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว
ฉันเดินมาเรื่อยๆจนชนคนสักคนเข้า อยากเอ่ยขอโทษแต่ก็ทำไม่ไหว ก่อนจะชะงักเมื่อสังเกตว่าชนใครเข้า
“อื้ม เออ คิโชวอิน”
คาบุรากิมองฉัน ไม่ได้มีบรรยากาศบ้าบอไรสาระแบบทุกที่ ทำเหมือนพูดอะไรไม่ออกทันทีที่เห็นฉัน
“ขอโทษค่ะ ท่านคาบุรากิ” ฉันเค้นเสียงออกมาอย่างยากลำบาก
“มันไม่ได้เป็นแบบที่เธอคิดนะ”
“คะ?”
“ถ้าเป็นเธอต้องสู้ได้อยู่แล้ว”
“อะไรคะ?”
คาบุรากิตบไหล่ฉันป๊าบๆราวกับเป็นท่าประจำของเขา มันเจ็บจนฉันลืมหดหู่ไปชั่วขณะ โอ้ย... คิดว่าทุกคนแข็งแกร่งรับแรงมือนายไหวทุกคนหรือยังไง
“ฉันอยู่ข้างเธอนะคิโชวอิน ยูกิโนะก็ด้วย เพราะงั้นพยายามเข้าล่ะ!”
เอ๋ อะไรคะ? พูดเรื่องอะไรอยู่คะ
คาบุรากิพูดอะไรเสร็จก็เดินจากไป ไม่อธิบายอะไรให้ฉันฟังเลย นายคิดว่าทุกคนอ่านใจนายได้หรือไง อยู่ๆก็พูดไม่บอกเกริ่นอะไรมาก่อนเลย แย่ชะมัด ทำไมฉันถึงสอบได้คะแนนน้อยกว่าคนแบบนี้ได้นะ
แต่ไม่รู้ทำไม ฉันรู้สึกว่าดีขึ้นนิดหน่อย สงสัยเชื้อบ้าของคาบุรากิจะปัดเป่าเชื้อความหดหู่ไร้สาเหตุนั้นได้ล่ะมั้ง นายเองก็มีประโยชน์เหมือนกันนี่นา
ฉันเดินไปที่รถตระกูลคิโชวอินที่มารอรับด้วยอารมณ์ที่ดีขึ้นอีกเล็กน้อย แม้จะไม่เข้าใจสาเหตุก็ตาม สงสัยคงเป็นพลังจากลูกท้อไล่มารที่ฉันเคยให้เมื่อวันนั้นมั้งนะคะ ดีจังเลย
>>598 กูขอแก้ตัวแทนมันเหอะ จริงๆก็มีรับรู้อยู่นะ ตอนที่เห็นวาคาบะสอบได้ที่2ที่3ไง ก็มีถามๆว่านี่ใคร คงจะเออ มีคู่แข่ง? แต่ก็ไม่ได้อะไรนัก มาเจอกันจริงจังก็ตอนรถชน ก็คงได้พูดคุยทำความรู้จักกัน ปกติคาบุรากิมันไม่ค่อยได้คุยกะผู้หญิงอยู่แล้ว เจอวาคาบะไม่ได้น่ารำคาญแบบคนอื่นก็คงจะรู้สึกดีด้วยตรงนั้นน่า
ส่วนไอ้ที่ว่าประทับใจท่าม้วนนี่ แม่งมโนกันเองทั้งนั้นนะว้อย มันยังไม่ได้พูดสักคำว่ารักแรกพบตรงนั้นน่ะ!! พวกมึงอย่าเอากาวไปผสมกะ อฟช.กันซิวะ!!! 55555555
>>597 ท่านเรย์กะสู้ๆน้าาา มีท่ากัปตันเรือยูกิโนะกับเหล่าโม่งคอยหนุนหลังอยู่ ลุยเลยยยย
เมื่อกี้กูไปดำน้ำตอนดิบอีกสองตอนตามเม้นบนๆมา เยียวยาหัวใจจริงงงงง
.
.
.
.
ฟิลเตอร์กาวกูแรงมาก กูมองว่าเรย์กะนางดูแปลกไป ทำเป็นบอกว่าแค่อยากกอสซิปเรื่องชาวบ้านเฉยๆ แต่ก็ช็อคน่าดู ขนาดตอนไมฮามะนางยังไม่ยี่หระ ตบกระเด็นแบบสบายๆเลย แต่อันนี้คือเก็บเรื่องเขาไปคิดเรื่องอนาคตของตัวเองอีก หืมมมมมม
ทำเอากูอยากอ่านแบบแปลเร็วๆเลย โม่งแปลขา สนองลูกเรือทียยย //เกาะแข้งเกาะขา
ถ้ามีทั้งคัปตันยูกิโนะและคาบุรากิแล้วยังไงยุยโกะก็ไม่รอดหรอก โดนยูกิโนะวางแผนจัดการด้านหลัง โดนคาบุรากิสวมวิญญาณจักรพรรดิไปรบ คู่ต่อสู้คงได้แต่ราบเป็นหน้ากองแล้ว
ky กูหนีความบอบช้ำวันนี้ ไปนั่งอ่านเกิดใหม่ในเกมจีบหนุ่มยันเดเระ จนถึงแปลอิ้งก์ตอนล่าสุด แล้วรู้สึกดีจัง จนอยากจะเห็นท่านเรย์กะตกไปอยู่ในบ่วงที่ตัวละครทุกตัวในเรื่องเป็นสายยันบ้างจัง 555555555
ไม่ว่าใครจะว่ายังไง กุไม่สนทั้งนั้น กุลงเรือเอ็นโจหมดทั้งตัวและหัวใจไปละ ยังไงกุก็เชื่อว่าเอ็นโจนี่แหละจะเป็นคนดึงระเบิดคานเจ้าแม่ได้
ปล.ตอนแรกๆกุก็ไม่ได้อะไรมากกับเอ็นโจนะ (ตอนยังไม่ติดฟิล) มองเป็นอารมณ์ออกมาแกล้งบ่อยๆจังน้า พอเจอความกาวพวกมึงไป กุเมามากรู้ตัวอีกทีคือลงเรือมาเต็มตัวแล้ว 5555 อะไรคือกาว อะไรคืออฟช กุแยกออกจากกันไม่ได้แล้ววววววววววววววววว
>606 ตอนใหม่มาแล้วรึเนี่ย
เรื่องนั้นเราว่าขนาด lily ยังยันเลยเหอะ แต่ก็น่าจะคลายๆวาคาบะสายยันกันนะ
กูอ่านแค่เอาขำตอนแรก แต่มาเจอพวกมึงนี่ ... กูลงเรือเอ็นโจไปตอนไหนไม่รู้ตัว
กูเพิ่งได้อ่านตอนใหม่ หาไม้มาดามใจยังไงดีวะ? รออีกสองตอนใช่ไหมมึงงงงงง
ยุยโกะนี่กูว่าต้องเป็นตัวแปรสำคัญมากๆนั่นแหละ ถ้าจะให้ท่านเรย์กะคู่กับเอ็นโจว อารมณ์ว่า ถ้าไม่มีนางเรย์กะคงต้องบื้อไปตลอดกาล ไม่รู้ใจตัวเอง เป็นเหมือนตัวร้ายที่ทำให้พระนางรักกันอ่ะมึง
ประเด็นคือ มีนางคนเดียวด้วยที่เป็นตัวร้ายมาหวงก้างแบบเรย์กะอึ้ง ก่อนหน้านี้ซากุระจังมา นางก้สอยมาเป็นเพื่อน ไมฮามะมา นางก็มองเป้นตัวตลก แต่นางคนนี้ทำเรย์กะสตั๊นได้ ถ้าเอ็นโจวไม่ใช่พระเอกแล้วจะเป็นใครได้อีกวะ บทส่งให้มีเรื่องราวขนาดนี้ แถมยูกิโนะคุงเป็นแม่ทัพเรือด้วย 55555555
อุปสรรคความรักของเรย์กะนี่ นางปราบได้หมดนะ มาจนถึงยัยว่าที่นี่ล่ะที่ทำนางอึ้ง
-อาคิสะวะ มีซากุระมาตามหึงหวง นางเอามาเป็นเพื่อนสนิทสุดๆได้
-รุ่นพี่โทโมเอะ แค่ปลื้มๆ ปั๊บปี้เลิฟ ไปรู้โดยบังเอิญว่าเขามีแฟนแล้ว แต่คาซึมิก็มาเป็นเพื่อนเรย์กะอีกคน
-อิชิโนะคุระ ไม่ได้คิดอะไร แต่ได้มาโอะมาเป็นน้องสาวและพันธมิตร (และได้ไปลดความอ้วน)
-คาบุรากิ มีไมฮามะมากรี๊ดๆนางร้าย นางมองว่าปลาซิวปลาสร้อยไม่อยู่ในสายตา
-เอ็นโจ อึ้งไปเลยจ๊ะ มีหมดอาลัยตายอยากตามท้ายอีกนะ
เอ็นโจนี่ล่ะพระเอก ไม่ใช่พระเอกแล้วจะใครอีก จากลิสต์รายชื่อข้างบนไม่เคยมีใครทำนางเป็นขนาดนี้นะ อย่างมากก็ไปกรี๊ดๆท่องบทสาปแช่งหรือฟูมฟายอยู่แป๊บๆก็เลิก แต่นี่สติหลุดลอยไปเลย แถมบทของเอ็นโจแต่ละอย่างนี่โครตเปิดทางไปสู่บทพระเอกสุดๆ ถ้าจะให้อีตานี่เป็นตัวชงให้พระเอกนางเอกเขาได้กัน ก็ไม่จำเป็นต้องมีบทขนาดนี้โว้ย ให้มันมายืนเก๊กหล่อขำเรย์กะกับคาบุรากิไปวันๆ หรือไม่ก็ให้คำปรึกษาแล้วให้พระนางไปสวีทกันเองต่อจากนั้นเป็นพอสิวะ ไม่เห็นต้องใส่อะไรมากมายขนาดนี้
ตอนเยียวยาหัวใจอยู่อีกสองตอน นี่กูต้องรอสี่วันสินะ //กุมอกกระอักเลือด
ถึงจะช็อกที่มี "ว่าที่" คู่หมั้นปรากฎตัว แล้วต้องมาเห็นยูกิโนะทำท่าทางแข็งขืนให้สะเทือนใจก็เถอะ แต่ชอบจริงๆนะที่ได้เห็นเรย์กะมีปฏิกิริยาแบบนั้น รู้สึกเรือเอ็นโจมีหวังพุ่งพรวด หยุดไม่อยู่อีกแล้ว เอ็นโจจีบมากี่ทีก็หักธงตลอด นึกว่าเรย์กะไม่คิดอะไร แต่มาขนาดนี้จะบอกว่าไม่คิดอะไรไม่ได้แล้วนะ
กูกลัวว่าที่เรย์กะหมดอาลัยตายยาก ก็เพราะคนรอบตัวขายออกอีกคนยกเว้นนางอ่ะสิ โอ้ยยย
มันก็ต้องมีบททดสอบกันบ้างแหละ ไม่งั้นเรย์กะจะรู้ใจตัวเองชาติไหนล่ะจริงไหม แม่คุณยิ่งเป็นนักหักธงด้วย
ตอนนี้ก็คงสตันท์แหละ แต่คงแกล้งกลบเกลื่อนแน่ๆว่าไม่เป็นอะไรมาก
แต่ยัยยูโกะนี่ร้ายจริงๆ ทำเป็นเรียกชื่อเล่น ทำเป็นแสดงตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ น่าหมั่นไส้มาก
ปล.คาซึรางิมันเป็นพวกเห็นคนอื่นมีความสุขไม่ได้สินะ ต้องคอยตามรังควาน นี่ถ้ายัยยุกโกะ ยุยโกะอะไรนี่ไม่ใช่นางร้าย ก็มันนี่แหละลาสต์บอส
อ้าว~ ตอนใหม่มาตกอยู่ที่แมวดุ้นได้ยังไงไม่รู้ สงสัยคนแปลจะหลงๆ ลืมๆ ที่ตัวเองเคยพูดไว้ว่าจะลงทุกสองวัน~ ว้า แย่จัง~
กูสังหรณ์อย่างรุนแรงว่าพรุ่งนี้คนแปลก็จะหลงลืมต่ออีกวันเช่นกัน แต่หลังจากนั้นคงได้สติคืนมาแล้วล่ะ พวกมึงลองแวะไปดูกันนะ~
จากโม่งลึกลับที่บังเอิญผ่านมา
โม่งลึกลับ ขอขอบพระคุณ
ปอลอ.ถึงไม่บอกก็เข้าไปส่องทุกเช้าเย็นนะ
ปอลอลอ.กะยังคาใจที่เอนโจเรียกชื่อว่าที่คู่หมั้นล่ะน้าทำตัวสนิทสนม ชิชิ
โม่งแปล กุรักเมิงงง //กระโดดกอด
กรี๊ดดด ทั่นเรย์กะมีตัดพ้อด้วย "อย่างฉันคงไม่มีวันชนะหรอก" โถถถถถ~ อยากปลอบใจเจ้าแม่ ยุยโกะเป็นแค่เงาพระจันทร์ลอยอืด จะมาสู้ตัวจริงอย่างเจ้าแม่ได้ไง!!!!
ตอนล่าสุดนี่เทียบได้กับ small potion ใช้ฟื้นเลือดได้นิดหน่อยพอให้กระชุ่มกระชวย. เรือวาคาบะจังขอกรี๊ดอีกสักรอบ อ้ายย!
//กระโดดกอดโหม่งแปลด้วยความฮัก
แม่งงงง ท่านเรย์กะมีคิดๆด้วยเว้ย 'อย่างฉันคงไม่มีวันเอาชนะหรอก' อะไรกันค้าาาา นี่มีคิดเอาชงชนะด้วย โฮกกกกก รอก่อนนะค่ะท่านเรย์กะ อีกไม่กี่ตอนก็มีคนร้อนรนมาบอกแล้วล่ะ~ 5555
รักโม่งแปลที่สุดเลยค่าาาาาาาาาาาา //กอด
คนแบบนั้น อย่างฉันไม่มีวันชนะหรอก
นี่อะไรคะท่านเรย์กะะะะะ กรี๊ดดดดดด
บากะรากิแม่งนิสัย ทำให้วาคาบะเดือดร้อนหมดแล้วนะ!
"อย่างฉันไม่มีวันชนะได้" ก็ชนะใจชูสุเกะไปแล้วไงคะ ท่านเรย์กะ ยัยนั่นเหมือนพระจันทร์บนผิวน้ำ มันคือภาพมายาค่ะ คือภาพลวงตา จับต้องไม่ได้ แต่ท่านเรย์กะเป็นของจริงค่ะ เป็นความรู้สึกจริงๆไม่ได้ล้อเล่นนะคะ
เรือเอ็นโจคงรอพรุ่งนี้อย่างใจจดใจจ่อกันแน่ๆ
>>623 จูบเหม่งโม่งลึกลับ มึงน่ารักมากกกกก
แอร๊ยยย วาคาบะจังงงง ท่านเรย์กะอัพพ้อยมิตรภาพ +2 ไอเทมรองเท้ามีอะบิลิตี้ทำให้พลังยูริพวยพุ่ง! นี่มัน เขาให้ของกันแล้วนะ! ไม่ใช่ของที่ให้แล้วหมดไปด้วย ที่ผ่านมาถึงให้อะไรใครก็เป็นของให้แล้วหมดไปตลอดแท้ๆ!
อ๊า.... กูลืมนายบ้าหมา ทั้งกระเป๋าเบียทริซ ทั้งตุ๊กตาล้วนเป็นชิ้นเป็นอันทั้งนั้นเลยนี่นา orz
นายนี่สิทธิพิเศษชะมัดเลย สักวันต้องโผล่มาเป็นเสี้ยนหนามหัวใจใครแหงๆ กูไม่เชื่อหรอกว่ามีเซริกะจังได้ยิน "เรย์กะทัน" แค่คนเดียวน่ะ!
ที่จริงแล้ว... ถึงจะไม่มีใครพูดตรงๆ แต่ระหว่าง 2 คนนี้เรียกว่าเป็นเพื่อนสนิทนั่นแหละ เรย์กะสนิทกับอุเมวากะยิ่งกว่าพวกคิตาซาวะทั้งกลุ่มซะอีก เป็นลักษณะที่แตกต่างจากซากุระจัง แต่กูจัดไว้ในระดับเดียวกันเลย ถึงจะพูดว่าเบียทริซเรียก แต่เรย์กะก็ไม่ได้ปฏิเสธชื่อเล่นอะไรด้วย ยังได้ยินจนชินไปแล้ว
เมื่อวานช็อคท้ายตอนไปหน่อยเลยไม่ได้พูดถึง แต่นายตัวสำรอง นายเท่มาก! ความเท่นี่มันอะไรกันน่ะ ถ้ามีบทมากกว่านี้คงหลงรักไปแล้ว ประธานนักเรียนผู้เที่ยงตรงเข้มงวดแต่ก็ปกป้องพวกเรา นี่มันสุดยอดพระรองจริงๆด้วย! ว่าแต่สมญาพัดภูติพรายนี่ไม่ธรรมดา ขนาดนายตัวสำรองยังว่า นี่มันอาวุธทำลายล้างชัดๆ 55555
>>631 นายบ้าหมานี่ถ้าไม่บ้าหมาซะอย่างจะโคตรมาแรงอ่ะ แลกเมล์กันทุกวัน เนื้อหาเมล์โคตรมุ้งมิ้ง มีนัดเที่ยวเป็นหมู่คณะ ให้ช็อกโกแลต
ทั่นเรย์กะทำตุ๊กตาให้!? ถ้าท่านจอมมารเอ็นโจรู้คงเป็นลม...
นายตัวสำรองเท่ตลอดจริงๆ บทพระเอกที่ควรเป็นตามทำนองคลองธรรมมากๆ แต่กูคิดว่าที่ยังเท่ได้เป็นเพราะไม่มาข้องแวะกับเรย์กะนี่แหละ
พอเข้ามายุ่งเกี่ยวกันแล้วมักจะหล่อ/สวยเสียของหมด ขนาดท่านพี่ยังมีเป๋ๆ ไปวูบหนึ่ง 555555
โม่งแปลน่ารักที่สึดเลยยยยย //กอดจูบลูบหอม
ตอนล่าสุดเยียวยาหัวใจได้ดีมากกกกกกกกกก มิตรภาพสาวๆนี่อ่านแล้วกระชุ่มกระชวยดีจัง
เดี๋ยวเถอะเอ็นโจ ทำตัวไม่ชัดเจนมากๆระวังวาคาบะคว้าเรย์กะไปครองแทนน้าาาาา
ท่านเรย์กะมีเผลอรำพึงในใจด้วย แหม ไม่มีทางชนะอะไรกัน ก็กุมใจเอ็นโจไปทั่งใจแล้วจะเอาอะไรอี๊กกกก
>>632 ถ้าไม่มีเบียทริซแล้วทุกอย่างยังเป็นเหมือนเดิม จะเรือเอ็นโจหรือใครก็อย่าได้หวังว่ากูจะเหลือบแลเลยค่ะ คู่นี้จะโคตรเรียล ชนะยิ่งกว่าผู้ชายทุกคนที่ผ่านมา ความสัมพันธ์พัฒนาไปไกลจนใครก็ไม่อาจสู้
....ถ้าไม่มีเบียทริซ คนรักชั่วนิรันดร์ของดันเต้อุเมวากะล่ะก็นะ 5555
นายตัวสำรองนี่ถ้ามีบทมากกว่านี้ก็คงลงเรือเชียร์ไปแล้ว ชอบเวลาเรย์กะคุยกะนายตัวสำรอง รู้สึกเข้ากั๊นเข้ากัน ยิ่งอ่านดิบไปแล้วจะมีตอนที่ทั้งสองคนได้ร่วมมือกัน แล้วคุยกันไปถึงงานอดิเรก(?)ที่เหมือนกันแล้วแม่งฟหกด่ฟสสวฟว แต่บทนายน้อยเกินไป สมกะเป็นตัวสำรองจริงๆ
โม่งแปลลลลลล วิ่งไปกอดนี้มันเป็นสิ่งเยียวยาหัวใจหลังถูกทำร้ายอย่างรุนแรง
ปล. ท่านเรย์กะหวั่นไหวอยู่สินะหวั่นไหวจริง ๆ คริ ๆ
จริงๆกูก็แอบเชียร์นายบ้าหมานะเว้ยยย กูว่าฮีน่ารักดี ถึงจะบ้าหมาไปมากๆก็เถอะ 55555555
ลืมม ขอบคุณโม่งลึกลับบบบ /กอดจูบท่านริวโฮ-- เอ้ย โม่งลึกลับบ แงงง ขอบคุณมากนะะะ เลิฟฟฟฟ ตอนที่แล้วเกจ HP ติดลบ ตอนนี้เหมือนฟื้นมาเกือบครึ่งหลอด รอไฮโพชั่นตอนหน้าอยู่นะะ
จริงๆแล้วกูชอบอุเมวาะกะกับนายตัวสำรองมากเลยนะ555555 นี่ถ้าบทมากกว่านี้หรือได้คุยกัน(ตัว-ตัว)มากกว่านี้นี่กูลงเรือทั้งสองคนไปละ
กูชอบโมเมนต์ที่ท่านเรย์กะคุยกับนายตัวสำรองเรื่อยๆจัง มันเหมือนมีอะไรมาคุยได้เรื่อยๆ/นี่มันบทเพื่อนแสนดีชัดๆ(.....)
ส่วนอุเมวากะนี่ถือว่าเป็นผู้ชายนอกบ้านที่ท่านเรย์กะคุยด้วยบ่อยสุดก็น่าจะได้นะ ของให้กันก็มี เมลล์ก็หากันเรื่อยๆ แล้วก็ไม่ได้พึ่งจะรู้จักกัน กับยูกิโนะคุง บากะรากิยังไม่เยอะขนาดนี้ เอ็นโจเหรออย่างหวังเลย
---------
แต่บ้าน้อยลงกว่านี้นิดนึงทีนะลูกนะ
>> โม่งแปลมาให้กอดหน่อยเร็ว น่ารักที่สุด
แค่เป็นท่านเรย์กะก็ชนะขาดแล้วค่า มีทั้งกัปตันยูกิโนะ คาบุรากิ โม่งซุยรัน 5555
>>635 กูฮางานอดิเรก เรย์กะกับนายตัวสำรองมาก55555 โอยยยพอคิดว่าผู้ชายมาดเท่ คูลๆ ประธานนักเรียนมีงานอดิเรกแบบนั้นแล้วกูขำไม่ไหว ช่วงนั้นเคมีเข้ากันมากๆ แถมมีโมเมนต์ทำกิจกรรม?ร่วมกันในมุมมืดแล้ว? กูแอบโดขิไปพักนึง
เมื่อวานตอนนายตัวสำรองออกมาปกป้องนี่กูโครตกร้าวววว แบบกลัวเรย์กะซึ่งเติบโตมาแบบไข่ในหิน จะถูกหลอกลวงเอาง่ายๆ โอยยย กูคิดว่าเออ ถ้าไม่ได้เอ็นโจ เรย์กะกับนายตัวสำรองก็เหมาะกันดี คู่หัวหน้ากับรองหัวหน้าหมู่บ้านคานทอง เรย์กะแบบน่าจะแฮปปี้อ่ะ ไม่ต้องเกร็งตัวเป็นผู้ดีมาก ทำกิจกรรมสามัญชนด้วยกันมุ้งมิ้ง~
>>645 ต่อๆ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ส่วนนายบ้าหมานี่ เดี๋ยวต่อไปจะได้เข้ามาเป็นสมาชิกหมู่บ้านคานทองอย่างเป็นทางการ 55555555 กูรู้แล้วล่ะ ฮาร็มที่แท้จริงของเรย์กะก็คือฮาเร็มในหมู่บ้านคานทองนี่เอง ทั้งนายตัวสำรอง นายบ้าหมา ท่านพี่(ถ้าอิมาริอนุญาตนะ) ท่านไอระ นางค่อยๆเก็บแต้มไปเรื่อยๆน่ะ 55555
ช่วงนี้บทอุเมวากะออกมาเยอะ แต่มันดันมีคนรัก(เบียทริช)เนี่ยสิ เลยไม่ค่อยกล้าอวยเท่าไหร่
แต่คู่นายตัวสำรองนี่แบบ จากคู่กัด(นายตัวสำรองระแวงเรย์กะตลอด จนเหมือนจะตามกัดเรย์กะ)กลายเป็นเพื่อนที่ปกป้องกัน บทมันเหมือนอวยชอบกล
คู่ยูรินี่ก็พลังมิตรภาพอย่างแท้จริง ตอนนี้วาคาบะคงเหมือนโดนเรย์กะปักธงอีกราย
ยูกิโนะคุงถึงไม่โผล่มาบ่อย แต่มาทีก็ช่วยให้จิตใจแม่ยกกระชุ่มกระชวยมาก อันนี้ก็ไม่ได้พี่ เอาน้องก็ได้
ถ้าวันไหนเรือพัง คงต้องหวังพึ่ง3-4คนนี้ซะล่ะมั้ง
กูชอบอุเมวากะนะ แต่กูไม่ได้อวยกับใครที่กูชอบเพราะว่ามันบ้าหมานี่แหละ รักกันปานจะกลืนกินจนถ้ากูเอาไปจิ้นกับเรย์กะกูจะรู้สึกทรยศในความรักของคนหมาคู่นี้ กูว่าชาตินี้สงสัยคงได้แต่งงานแต่กับเบียทริชล่ะมั้ง 55555
สำหรับนายตัวสำรองกูว่ามันเป็นตัวละครที่ดูเป็นผู้คนไปอ่ะ มันเท่เกินไป เลยกลายเป็นโดนกลบจากพวกบ้าๆไปหมด
มาอ่านอีกรอบ แอบสงสารไก่โง่นะ คงไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเรย์กะหรอกแต่มันทำไปตามสัญชาตญาณ เพราะเรย์กะคือบัคของโลก
เด็กสาวผู้ถูกสัตว์ตระกูลลนกกลั่นแกล้ง ตาไก่โง่คงโดนโลกสั่งการมาอีกทอดนึง ให้อภัยไก่โง่เถอะนะ... ถุย
>>646 แถวบ้านกูไม่เรียกเก็บฮาเร็ม เรียกว่าคำสาปแห่งคานทองว่ะมึง ถถถถถถถถถถ
ว่าแต่เด็กซุนรันที่เรียนพิเศษที่เดียวกันอนาคตจะมีบทไหมอ่ะ กูว่าเขาคงอึ้งเห็นเรย์กะซี้กับสามัญชน 55
มีคนนึงวิเคราะห์ในแมวดุ้นมาหลายตอนแล้วว่าเรือไม่มีทางใช่เอ็นโจวจริงจังมาก มีการบอกให้พวกเราล่มเรือไปเลยด้วย แบบมั่นมาก รอตอนหน้าเลย โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
>>652 เห็นเมนท์คนนั้นทีไรกูหงุดหงิดทุกทีอะ แต่พยายามเบลอๆไปแล้วนะ แม่งชอบบอกให้เรือเอ็นโจหรือเรืออื่นๆล่มเรือเพื่อไปเชียร์เรือคาบุรากิที่มันเชียร์อยู่ได้ บ้าป่ะวะ กูจะเชียร์อะไรมันก็เรื่องของกูดิ มึงจะชิพก็ชิพไป กูไม่เห็นชาวเรือเอ็นโจคนไหนไปบอกมึงห้ามชิพเรือคาบุรากินะ ต้องมาชิพเอ็นโจเท่านั้นนะ เพราะเขามีโมเมนต์นี้ๆๆๆ แบบที่แม่งทำอยู่เลย
เห็นแล้วเหนื่อยแทน ต้องตามมาเถียงทุกเม้นท์ จริงๆนี่ก็ชิพทุกเรือนะ ยังไงก็ได้ หรือเรย์กะจะคานเป็นเพื่อนเราก็ได้ แต่แบบเล่นมาเถียงตลอด นี่กำลังสงสัย ถ้าตอนนายตัวสำรองออก แล้วมันโดขิๆอย่างที่โม่งท่านอื่นว่าจริง จะตามมาแย้งอีกไหม
>>662 มึงงง อย่าไปเครียดดเลย ใครจะเม้นท์อะไรก็ปล่อยเค้าไป กูว่าคนที่เม้นท์ว่าเรือคนอื่นนี่เด็กชิบหายเลยว่ะ ไม่ควรไปใส่ใจมึงก็ข้ามๆไป กูเองกูเชียร์ทุกเรือ แหละ ทุกโมเมนต์ที่ไม่ใช่คาน มันทำให้กูกระชุ่มกระชวยหมด แต่ว่านะ จากที่กูอ่านดิบจนถึงตอนปัจจุบัน ดูวิเคราะห์ได้ว่าเรือเอ็นโจนนี่แหละมีโอกาสเข้าวินที่สุดแล้วว ไม่งั้นก็คานแล้วบ่ะเรย์กะซามะ55555
.
.
.
.
.
.
.
มึงงง อย่าเครียดไป ปล่อยให้เรย์กะ เครียดคนเดียวก็พอแล้ววววว สงสารนางมากก นางเป็นคนคิดมากกก ผมหงอกยังไม่พอ ยัง.....โล้น?อีกด้วย. สงสารร กร๊ากกกๆ
กูอยากได้กาวต่อจังอะมึงงง ถึงโม่งแปลจะให้โปรมาสามวันติดแต่ชีวิตกูขาดกาวไม่ด้ายยยยน
นั่นซี วันนี้มีกาวลอตใหม่รึเปล่าค้าาา ลอตเก่าใช้หมดแล้วค่าาา
ช่างเม้นท์นั้นไปเถอะ ก็แค่กีกี๊แบบคาสึรางิเท่านั้นล่ะ ไม่สั่นคลอนท่านเรย์กะสักนิด ทำอะไรเรืออื่นไม่ได้หรอกค่ะ //สะบัดพัด
ถ้าทำให้หงุดหงิดใจบ่อยๆก็บล็อคเล้ย
เพื่อนโม่งกูมีเรือมานำเสนอ คือท่านพี่เขาสนิทกับท่านไอระใช่ป่ะ กูคลับคล้ายฯว่ามีโม่งซักึนพูดถึงเรือนี้ด้วย แล้วกูก็เลยเก็บไปคิดต่อว่า ถ้าท่านอิมาริกับท่านยูริเอะเขาคู่กันก็คงน่ารักดีนะมึงง แนวหนุ่มเพลย์บอยกับเจ้าหญิงของเขาอ่ะะะ
>>674 ยากชิพ คิดว่าทุกคนต้องขัดขวางอย่างที่ข้างบนบอกอะ 5555555
มาช่วยมโน
-เป็นpivoine ทั้งคู่ถึงจะคนละรุ่น แต่ก็น่าจะได้เจอได้คุยกันบ้าง
- ในเรื่องมีพูดถึงยูริเอะคุยกับคนที่อังกฤษ / น้องอิมาริเรียนอยู่ตปท. อิมาริอาจจะไปหาน้องแล้วเจอและสนิทกันที่นู้นก็ได้ ถถถถ
ย้อนกลับไปอ่านตอนก่อนๆ ตอนไมฮามะมาเกาะแกะคาบุรากิถึงโรงเรียน มีฉากที่เอ็นโจมองตามรถไมฮามะหน้าเครียดๆ ด้วย อยากรู้ว่าฮีมีลับลมคมนัยอะไรหรือเปล่า หรือแค่ไม่ชอบหน้ายายนี่เลยไม่อยากให้มาเป็นแฟนเพื่อน
สรุปน้องอิมาริผู้แม่งไม่มีบทคู่กะเจ้าหญิงยูริเอะ
ส่วนอิมาริก็เป็นกำนันทั้งหมู่บ้านคาสโนว่าและหมู่บ้านคานทอง
555555555
พวกมึงจะเชื่อมทุกคนในเรื่องให้คู่กันเองไปทั่วไม่ได้555555555555 แต่ส่วนมากเรื่องนี้แม่งพอบทจะมีคู่ก็เปิดตัวคู่มาซะเฉยๆ แบบโผล่มาปุ๊บรู้เลยว่านั่นแฟน ฮ่วย
>>687 กูก็ว่าเครียดเรื่องสภาพของเพื่อนกับเรื่องที่คุยๆกับไอระว่าจะให้เรย์กะดามใจนั่นล่ะ แล้วสุดท้ายก็.........
แต่กูว่าเอ็นโจน่าจะดีใจนะที่เรย์กะแม่งเสนอแต่วิธีบ้าๆบอๆ ไร้ความโรแมนซ์ อยากปัดอะไรไปให้พ้นๆตัว ดูไม่มีเยื่อใยอะไร ถ้าเรย์กะยอมช่วยดามใจมาซายะแบบโรแมนซ์ๆตามที่วางแผนไว้กับไอระ คนที่จะเจ็บก็คือฮีเองนั่นล่ะ
วันนี้ไม่มีฟิคกาวเลยหรอวะ กุว๊อนนนน
กุเคยเเต่งฟิค เป็นช่วงที่คนลงเยอะทุกที
สุดท้ายก็ไม่มีคนพูดถึงฟิคกุ
บางทีกุก็น้อยใจ มันไม่ฟินขนาดนั้นเลยเหรอวะ เเล้วก้อเลิกแต่ง เเง
>>691 โอ๋น้าาา มันปกติน่า กูก็แต่งมาเยอะตั้งแต่กระทู้แรก ก็มีเม้นท์มากน้อยสลับกันไป ไม่มีคนเม้นท์ถึงเลยก็หลายอัน
ยิ่งวันที่คนลงเยอะ คนอ่านจะพี้กาวกันมาก จะบ้าคลั่งอ่านแล้วได้หน้าลืมหลังเลยไม่ค่อยเม้นท์ย้อนหลังกันสักเท่าไหร่น่า... ก็ต้องทำใจนิดนึง
แต่เขียนๆมาเถอะมีคนอ่านอยู่แล้วแหละ มามอมเมาพวกโม่งซุยรันให้แยกกาวกับอฟช.ไม่ออกไปเลย! (หรือตอนนี้ก็แยกไม่ออกแล้ววะ)
กูแยกไม่ออกตั้งแต่กระทู้แรกละ โดยเฉพาะฟิคมโนเอ็นโจถึงตอนหิ่งห้อยอะ อยากอ่านต่อ หยั่งกะออฟฟิศเชียลมาเอง
>>703 กรี๊ดดดดดดดดดด อย่าทำไซซายะ จะทำก็ไปทำอีไก่โง่มันโน่น กูรักไซซายะ น่ารักขนาดนี้มึงทำได้ลงคอเหรอ
ใจเย็นมึง กูต่อแน่ แต่ขอให้มันไปไกลกว่านั้นอีกหน่อย โมเมนต์แค่นี้มันยังไม่พอ 5555555555555555 เมื่อวานทำกูกระอักเลือดมาก จนกูคิดว่าถ้ากูเขียนมโนเอ็นโจออกมาตอนนี้ต้องเต็มไปด้วยอินเนอร์ของกูที่มีแต่ความแค้นและการสาปแช่งแน่ๆ อ่านๆโมเมนต์แสนสุขพ่อแม่ลูกอยู่ดีๆเหมือนโดนถีบร่วงลงเหวเหมือนฉาก This is sparta!! ต้องซมซานมาสูดกาวในกระทู้เพื่อย้อมใจ ใครก็ได้ขายกาวให้กูที อยากอ่านฟิคง่ะ
ไซซายะแม่งโคตรน่าสงสาร เกิดมาเพื่อเป็นที่รองรับอารมณ์ของชาวโม่งที่คลั่งกาวชัดๆ 555555555
คนที่เชียบากะรากินี่ มีสกิลการอ่านพลอตที่เบสิคมากเกิน
คนเขียนเรื่องนี่ ยิ่งชอบทรมานคนอ่านอยู่ มันไม่มีอะไรที่ง่ายดายปานนั้นหรอกกกก
Ky กูติดใจมานานละว่าคาบุรากินี่มันเหมือนตัวละครเรื่องไหนสักเรื่อง แต่คิดไม่ออกสักที วันนี้กูเจอละ อิมเมจของคาบุรากิที่กูคิด
http://imgur.com/b1wmXhG
แม่งโทบิโอะชัดๆ!!
ถ้าเรือเอ็นโจล่ม แล้วไงล่ะ 99%ในสารบัญเป็นฟิคเอ็นโจทั้งนั้น เป็นเรือผีที่สำราญจะตาย~
เออ กูสงสัยว่าทำไมเชียร์เอ็นโจกันเยอะขนาดนี้วะ เพราะฮีน่าสงสารที่ทำอะไรไปก็ถูกปัดทิ้งหมดเหรอ 5555555555555
อ้าว เช้าวันใหม่แล้วนี่คะ อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณโม่งแปล /จิบกาวกดรีเฟรชแมวดุ้น
อรุณสวัสดิ์คุณโม่งแปลยามโคตรเช้าค่ะ....//ยังไม่นอน
บ้าเอ๊ย ตกใจนึกว่ามาจริงๆ555555
กูรักโม่งแปล ฮือฮืออ //กูอยากได้วาร์ปไปฉาก อฟช หวาน ๆ เป็นโอเอซิสในทะเลทรายบ้างงงงงง นี่ก็อยู่ในเรือเคว้งคว้างเห็นแต่น้ำกับทะเล หรือว่ามหาสมุทรวะเนี่ยยย ถ้าไม่เจอฟิคกาวคงขาดอาหารหัวใจตายไปแล้วว
จริงๆอาจจะเป็นแผนการสับขาหลอก แกล้งให้ทุกคนตายใจ แล้วเดี๋ยวตีสองมันจะเด้งอัพขึ้นมา!
//กูควรไปนอน
/เข้ามานั่งรอโม่งแปล <O> __ <O>
เห้ย กูเข้าแมวดุ้นไม่ได้ว่ะ ว่าจะไปรอโม่งแปลซะหน่อย
วะ....เวปล่ม นอนต่อเถิดพวกเลา zzZ
>>732 มากันขนาดนี้แล้ว กูนี่ลงเรือเอ็นโจเกือบจะทั้งตัวแล้วเนี่ย (จากผลกาวของเหล่าโม่งๆที่ทำกูเมาหนักจนหาทางกลับเรือท่านพี่ไม่ถูก 555) ถ้ายังจะหักมุมกันอีกก็เอามีดมาแทงกันเลยเหอะฮิโยโกะซามะ แต่เอาจริงๆขอแค่ท่านเรย์กะกูสุดท้ายได้ลาออกจากตำแหน่งผู้ใหญ่บ้านคานทองกูก็พอใจแล้ว
นี่กูก็นั่งปั่นงานกับอ่านหนังสือสอบจนจะสว่างคาตาอยู่แล้ว รอโม่งแปลมาลงตอนใหม่เป็นกำลังใจแล้วค่อยไปนอนทีเดียวเลยละกัน 5555
>>734 อ้าว มึงโม่งแปลหรอ? กุนึกว่าโม่งแปล ID:FK+P1TGZU
เห็นเม้นในมู้นี้ว่าเป็นโม่งแปลอะมึง https://fanboi.ch/webnovel/3289/206/
หรือไอดีมันเปลี่ยนได้วะ กลัวดราม่าสัส
แต่จะใครก็ช่างเถอะ เว็บล่มกุเซ็ง
อ้าว ID:GnF7+jV1Y ก็บอกว่าเป็นโม่งแปล
https://fanboi.ch/webnovel/3289/497/
สรุปเลขไอดีเปลี่ยนได้ใช่มะ? ต่อมโคนันยอดนักเสือกของกุทำงานไม่หยุด
>>741 เถื่อนบางกระทู้ว่ะ ต้องเลือกอ่านและเลือกกรองข้อมูลกันเอง ในโม่งใครจะพิมพ์อะไรมาไม่ระบุตัวตนก็จริง แต่ระวังโม่งแตกด้วยล่ะ แล้วแอดมินก็มีพวก ip address เก็บไว้นะ อย่าคิดว่าเป็นโม่งจะพิมพ์อะไรก็ได้ไม่ต้องรับผิดชอบ ส่วนกระทู้นี้ออกจะเฮฮาปาร์ตี้ ออกตะลุยอวกาศกันไม่ว่างเว้นด้วยถุงกาวและ*ชา ใครใคร่ค้า ค้า ใครใคร่เสพ เสพ สตูดิโอกาวยินดีรับสมัครผู้กำกับภาพยนตร์และผู้เขียนบทเป็นจำนวนมากอยู่นะจ๊ะ
>>742 ตอนที่กำลังจะถึงนี่เหมือนจะเป็นตอนที่ลูกเรือเอ็นโจรอคอยมากกว่าตอนไหนๆเลยว่ะ ถถถถถถถถถถถ กูก็รอเหมือนกัน
มีใครเรืออะไรบ้างวะมึง ในโม่งนี่เรือเอ็นโจเยอะจังวะ
กุเคยอยู่เรือคาราบุกิ จนกระทั่งวาคาบะมาคาบไปแดก ช็อคชิบหาย จู่ๆนางก็มา
แต่นางก็น่ารักดีนะชอบตอนสาธิตกลิ้งให้เรย์กะดู ขำชิบหาย 55555 เริ่มชอบนางตั้งแต่ตอนนั้น
ตอนนี้กุแยกร่างอยู่ทุกเรืออย่างเท่าเทียม ทุกเรือจริงๆ ใครก็ได้ที่ไม่ใช้คาน
อยากให้เรย์กะซามะสนิทกับวาคาบะอย่างเปิดเผย แต่คงยาก...
>>745 แล้วถ้าสมมติวาคาบะลงเอยกับอาริมะ(นายตัวสำรอง) งั้นศัตรูเอ็นโจก็ลดลงน่ะสิ ถึงเรย์กะกับอาริมะจะดูไม่ได้ชอบกันก็เถอะ
คาราบุกิเอ๊ย... สนใจจะโกนผมใส่ชุดคลุมยาวแบบนักบวชไหม? ถ้ามันไปโดดผาเอ็นโจคงตามห้ามอีกที แต่ม.ปลายแล้วนะโว้ย
สมาชิกหมู่บ้านคานทองคนใหม่ อืม...คาราบุกิ บาทหลวงประจำหมู่บ้าน?(บวชช้ำรัก)
ไม่สิสืบทอดรับตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านต่อจากท่านเรย์กะที่สมมติด้วยกาวของโม่งว่าลงเอยกับท่านเอ็น ซู๊ดดดด อ่าส์
แมวดุ้นแม่ง เป็นไรแต่เช้าวะ
ทำลายบรรยากาศ การจิบกาแฟ + อ่านนิยาย แล้วไปทำงานของกุมาก
อ๊าาาาาา
กุต้องเข้าเวรวันอาทิตย์ โดยไม่มีอะไรเยียวยา เหรอวะ โอ้ยยยย
เข้าได้แล้ว(แบบอืดๆ) นะโม่งแปลลลล
กูว่ากูรู้สาเหตุเวปล่มว่ะ พวกกมึง หยุด รีเฟรชกันก่อน เห็นนั่งกดกันตั้งแต่ตี 3 โม่งแปลเขาลงไม่ได้เห็นมั้ยเนี่ยย 55555 ///ล้อเล่น ไปแระ ไปกดรีเฟรชต่อ
มีข่าวดี (หรือร้ายไม่รู้) ก็หาทางฝ่าไปลงได้จนสำเร็จแล้วนะ แต่เหมือนเวบจะยังไม่ค่อยเสถียรเข้าอ่านไม่ได้ ขึ้นโชว์แต่หน้าแรกว่ะ 55555555 ลองค่อยย่องๆ ทยอยไปเปิดดูกันนะ เดี๋ยวมันล่มใหม่
>>744 นี่ตอนแรกเฉยๆมากนะ อ่านไปๆมีแต่บ่นว่าทำไมชอบหักธงคนนู้นคนนี้เรื่อยเลย แงงง แล้วยังบ่นเอ็นโจอยู่เลยว่าออกมาทำไมเยอะแยะ ทำไมไปไหนมีแต่ชื่อเอ็นโจ (ตอนนั้นกูชอบท่านพี่มาก55555)
แต่พอกลับมาอ่านใหม่ช่วงที่โม่งแปลแปลไปซักแปดสิบกว่าแล้ว เริ่มเอะใจ หรือเอ็นโจจะพระเอกวะ...
จังหวะนั้นก็มีบทพูดของหัวหน้าห้อง
กูนี่โดดลงเรือเอ็นโจไปครึ่งตัวแล้ว55555
คนอื่นก็มีอุเมวากะ กับ ตัวสำรอง
ส่วนคาบุรากิถ้าพลิกมาคู่กันก็โอเค
แล้วเจอฟิคท่านอิมาริก็รู้สึกกร๊าวเหมือนกันน้า
จริงๆแล้วคิดเลยว่าท่านเรย์กะนี่กินกับใครก็อร่อย
เพราะฉะนั้นสรุปได้ว่ากูลงเรือใครก็ได้ที่ไม่ใช่คานอ่ะมึง55555
อ่านตอนใหม่นี่กูอ่านออริหรือฟิควะ
สาวน้อยจอมหักธงค่อยจิบชายิ่มเงียบๆฟังคนอื่นเมาท์อย่างเดียวถึงขนาดไปถามเอนโจตรงๆ แถมท่าทีคิดมากตั้งแต่ตอนก่อนอีก
เรื่องบากะรากิเรย์กะกูว่ามีทางพลิกได้ว่ะ เพราะต่อให้บากะรากิชอบวาคาบะแต่ใช่ว่าวาคาบะจะชอบบากะรากินี่นาอาจแห้วกินเหมือนยูริเอะก็ได้ และถึงไม่เท่าเอนโจแต่ก็มีอีเวนท์กับเรย์กะพอควรนะหยอกมาทีละนิด จากความใกล้ชิดความสัมพันธ์ที่เหมือนเพื่อนมันก็พัฒนาเป็นความรักได้เหมือนกัน
แต่กูสังกัดทีมยูริว่ะ ไม่ใช่ยูริธรรมดา ฮาเร็มยูริ! จะวาคาบะ ริรินะ ซากุระ ฯลฯ กูเหมาหมด!
ขอบคุณโม่งแปล อ่านได้สักที เย้!! ท่านเรย์กะจะชิลไปแล้ววว นั่งเหล่หนุ่มเฉยเลยยย ขำท่านไอระ ดูสนิทกับเรย์กะจังน้าาาา
ขอบพระคุณมากท่านโม่งแปล //กราบงามๆพร้อมกลิ้งๆแบบวาคาบะจังเพื่อสรรเสริญ
ตอนใหม่ ยูกิโนะคุงฝึกทำลาเต้อาร์ทด้วย น่ารักจัง! ว่าแต่ฝึกไปทำไม? หรือหนูจะมีเรือเป็นของตัวเองน่ะลูก?
ยูกิโนะคุง อายุห่างมากเกินไปรึเปล่านะ? แต่ก็ใช่ว่าหมดหวัง
เพราะกุสูดกาวโม่งมากไปแน่ๆ ทำไมรู้สึกถึงโมเม้นเอ็นโจเรย์กะฟระ
เรย์กะถึงกับถามตรงๆ สนใจอย่างออกนอกหน้า
เอ็นโจก็แบบ 'สนใจ(เรื่องของผม)ด้วยหรือ?' แอบดีใจล่ะซี่ หุหุ
เรย์กะก็ยังซึนปฏิเสธ บ๊ะ//เตะป๊ายหมู่บ้านคานทองอย่างหงุดหงิด
ท่านไอระกลับมามีบทอีกครั้ง!! รู้สึกลงแดงหนักกว่าเดิม เอิ๊ก
ทำไมถึงจบตอนแบบนีเน๊!
โม่งแปลลลลลล กระโดดกอด//โดนผลัก5555
ขอบคุณมากสำหรับตอนใหม่ เจ้าแม่คา---ท่านเรย์กะกังวลก็บอกว่ากังวลสิค๊าาา หนุ่มเจ้าจะได้รู้ตัว อะรัยคือหนีไปเล่หนุ่มต่อ
ส่วนท่านเอ็นโจมีพูดอ่อยดูท่าทีแถมเอายูกิโนะมาเป็นข้ออ้างอีกตะหาก ร้ายมั่กกกก
ทำไมตอนใหม่มากูยังสัมผัสไม่ได้ถึงความร้อนรนที่เอ็นโจวมาแก้ต่างให้ตัวเองกับเรย์กะว่ะใครพอจะมองออกบอกกุที
ฟิคกาวอยู่ไหนนนนนน
>>763 หากจักรพรรดินีลงเอยกับเจ้าชาย นายตัวสำรองลงเอยกับนางเอก
บากะรากิก็จะอยู่ในหมู่บ้านคานทองอย่างโดดเดี่ยวเป็นแน่
คนที่มีวี่แววลงเอยกับคาราบุกิก็มีอีกคนนะ ซาซาระไง (สาวน้อยหนอนหนังสือผู้เงียบขรึม ที่เรย์กะพยายามเล่นมุกด้วยแต่ดันแป้ก)
เห็นว่าชอบคุยกับคุณปะป๋าคาราบุกิบ่อยๆ อย่างน้อยอาจถูกจับหมั้นกันก็ได้
เธอดูฉลาดน่าจะรับมือกับความบากะของคาราบุกิได้ แต่ถ้าหมอนี่แห้วก็ดี ยังไงก็ตัวโจ๊กอยู่แล้ว 5555
อาจจะกลายๆเป็น วันๆของคาราบุกิก็ได้นะ lol
แต่ก็ยังมีโอกาสพลิกมาคู่กับเรย์กะอยู่ด้วย จะมองข้ามข้อนี้ไม่ได้
คิดภาพแห้วอีกแล้ว ถ้าอยู่ในร่างไซซายะ(ฟิคคาราบุกิภาคสุนัข) คงฆ่าตัวตายด้วยวิธีนี้
http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2016/06/10/15/3520BC7D00000578-3635408-image-m-9_1465570350031.jpg
โดดกอดโม่งแปล ขอบคุณน้าา
อ่านตอนนี้แล้ว กูเดาใจเรย์กะไม่ถูกว่ะ ข่าวยุยโกะนี้ทำให้แม่นาวสะเทือนใจเรื่องเอ็นโจด้วยรึป่าว แบบเฟลเอ็นโจนิดนึงไรงี้ หรือแค่ไปเรื่องอนาคตอย่างที่บอก เพราะปกตินางค่อนข้างจะออกตัวแรงเรื่องความรัก แต่พอเป็นเอ็นโจ ดูลอยๆไงไม่รู้
แต่เอ็นโจเนี้ย ตั้งใจมาดูปฏิกิริยาสินะ เปิดมาด้วยยูกิโนะ ล่ะค่อยเปิดช่องว่างให้ถาม พอถามไปนิดนึง ก็อธิบายรายละเอียด จงใจแหงๆ
ส่วนคาบุรากิ คือความบันเทิงของตอนนี้ 55555555
ก็ว่าทำไมปูบทให้อาโออิเป็นเพื่อนเรย์กะ ที่แท้ก็เพราะมีรูทกับนารุคุง คนที่หน้าคล้ายลูกพี่ลูกน้องเก่าของเรย์กะนี่เอง
คนนี้นี่รูทจริงหรือรูทปลอม กลัวจะเชียร์ แล้วเดี๋ยวพลิกอีก
เคสเอ็นโจก็ออกแนวแบ่งรับแบ่งสู้นะ ไม่ได้รีบร้อนมาแก้ตัว แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่แก้ตัวกับเรย์กะ อธิบายไม่ถูก แต่ก็พอจะรับได้ล่ะนะ
คาซึรางิชอบยุยโกะ แล้วยูกิโนะคุงล่ะ? ทำไมอยู่กีๆอยากทำลาเต้อาร์ตขึ้นมา เพื่อนโม่งแต่ละท่านคิดเห็นยังไงบ้าง
>>766 กูว่าที่เข้าหาก็สไตล์เอ็นโจอยู่แล้วนะ สบายๆ ไม่รีบร้อน อ่อยเหยื่อให้ถามหยั่งเชิงไปเรื่อยๆ ทำตัวคลุมเครือเป็นปกติของฮี แต่ผองเราอ่านผ่านฟิลเตอร์กันก็ตีความเข้าข้างตัวเองบ้างอะไรบ้าง 5555555
กูว่าท่านเรย์กะก็พัฒนาแบบน้ำซึมบ่อทรายขึ้นมานิดนึงนะ จากคนเคยเห็นหน้ากันขึ้นมาเป็นเห็นหน้ากันมาแต่ประถม ถถถถถถถถถถ ส่วนนารุคุงนี่ให้คะแนนในส่วนความอาลัยที่มีต่อชาติก่อนละกัน คงไม่ได้ปิ๊งที่ตัวบุคคลหรอก มั้งนะ...
>>766 ยูกิโนะคุง อยากทำให้ท่านเรย์กะรึเปล่าเอ่ย >_<
"ลาเต้อาร์ทของผมก็ไม่แพ้ท่านพี่ชูสุเกะหรอกนะครับ..."ยูกิโนะคุงเอ่ยด้วยน้ำเสียงและสีหน้าจริงจังจนน่าประหลาดใจ
เขาชูถาดที่มีแก้วกาแฟวางอยู่ขึ้นมาให้ฉันก่อนจะเอ่ยว่า "บริการ 'พิเศษ' จากผมฮะ คุณพี่เรย์กะ!"เทวดาน้อยกลับไปเป็นเมวดาน้อยดังเดิม เขายิ้มแย้มอย่างภาคภูมิใจในสิ่งยื่นให้ ราวกับมีแสงสว่างเปล่งประกายมาจากตัวเขา อ๊า! แสบตาจัง!!
ซู้ดดดด เมากาวเล็กๆ
กูไม่นึกว่าจะมีคนจิ้นท่านพี่กับไอระ ดีใจมากๆ กูชอบคู่นี้แม้แทบไม่มีบท ความเท่ทั้งสองคนมันลงตัว ใครก็ได้เอากาวมาที
>>771 มันก็น่าคิด แค่กๆๆๆ
****คำเตือน****
ข้างล่างนี่กาววายกุเอง Yaoi ใครไม่ชอบเลื่อนผ่านด่วนๆ กุเตือนแล้วนะ เลื่อนไปมึง เลื่อน!
"ท่านพี่ฮะช่วยลองชิมลาเต้อาร์ทของผมหน่อยได้ไหมฮะ?" ยูกิโนะเอ่ยเรียกชูสุเกะพี่ชายของเขาที่บังเอิญเดินผ่านห้องครัว
"ยังฝึกอีกอยู่หรอยูกิโนะ?"ท่านพี่เดินเข้ามาแล้วเอ่ยถามแต่ก็ยอมยกถ้วยลาเต้ขึ้นเบาๆแล้วดื่มมันช้าๆ
"ผมอยากให้มันเต็มไปด้วยความรัก ทั้งรสชาติและภาพน่ะครับ"
"หืม? ความรัก..ยูกิโนะสนใจเรื่องนี้ด้วยงั้นสิ?"ท่านพี่พูดเชิงหยอกใบหน้าพราวยิ้มราวกับพบเรื่องสนุกอยู่เพียงชั่วครู่หนึ่ง หากเป็นคุณพี่เรย์กะคงไม่ทันสังเกตุเห็นแน่ แต่สำหรับเขามันไม่ใช่...เขาสังเกตุทุกสิ่งของพี่ชาย สิ่งที่ชอบ สิ่งที่เกลียด คนที่รำคาญใจ หรือกระทั่งคนที่ท่านพี่ชอบ...
"..."ยูกิโนะไม่ตอบมีเพียงรอยยิ้มซื่อๆบนใบหน้า ดวงตาจับจ้องริมฝีปากได้รูปที่กำลังดื่มลาเต้จากถ้วยกาแฟที่แต่งแต้มลายบนนั้นอย่างลงตัว
"ความรักจากยูกิโนะเทวดาน้อย พี่ว่าสาวๆคงปลื้มใจน่าดูนะ เธอคนนั้นที่น้องอยากทำให้ต้องดีใจมากแน่ๆ"พี่ชายพูดยิ้มๆ ล้อเลียนฉายาที่คนส่วนมากมักจะตั้งให้เขา
"ไม่หรอกฮะ" ยูกิโนะยิ้มขื่นๆ "ทั้งๆที่ให้ลองชิมตั้งหลายครั้งแต่กลับไม่เอะใจอะไรด้วยซ้ำ..."ประโยคหลังเขาพูดเสียงเบากับตัวเอง
"หืม? อะไรนะยูกิโนะ?"ยูสุเกะได้ยินไม่ชัดเจนจึงทวนถามน้องชาย
"ไม่มีอะไรฮะ คิดว่าถ้าคุณพี่เรย์กะ ชอบมันก็คงดี"เขาโกหกและแสร้งยิ้มแฉ่ง
"คุณคิโชวอินน่ะหรอ..."พอเอ่ยถึงเธอคนนั้น สีหน้าท่านพี่ก็ดูมีความสุขขึ้นมาทันที มีความสุขมากกว่าการได้กินลาเต้อาร์ทรูปหัวใจของเขาซะอีก...
ยูกิโนะมองใบหน้าพี่ชายที่ตอนนี้กำลังคิดถึงเรื่องคุณพี่เรย์กะด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก
'รู้สึกตัวซะทีสิฮะท่านพี่ชูสุเกะ...'ความรักของผม'น่ะ'
---------------------------------------------------------
ซูดดดดด อ่าส์ กุชักจะเมากาวสีม่วงๆแล้ว ยี่ห้อไรวะ เอ็นโจ บราเธอรส์?
พักนี้เริ่มหมั่นไส้เอ็นโจ คนพี่ อยากให้ยูกิโนะคุง ได้เรย์กะไปเองแล้วเนี่ยยยย
รำคาญผู้ชายไม่ชัดเจนนนน อินเนอร์มาเต็ม 5555
ไม่ใช่ว่าที่คู่หมั้นหรอก เมียเก็บตะหาก //เผ่น
กูโคตรชอบวาคาบะตอนนี้มาก ยื่นเท้าออกมาเคาะ น่าร้ากกกก กูรักมิตรภาพสาวๆเรื่องนี้เหลือเกินนนน
>>761 ก็คงร้อนรนสไตล์ผู้ชายใจเย็นแบบฮีนั่นล่ะ โยนหินถามทางด้วยการอ่อยก่อน หลอกถามเพื่อดูปฏิกริยา แล้วได้ "ค๊าาา" ไป ก็หัวเราะเลย พูดว่าไม่ใช่แฟนตั้งสองครั้งเชียวนะ ปฏิเสธหนักแน่นขนาดนี้ (แต่ก็ต้องติดฟิลเตอร์พอสมควร) ถ้าไม่ได้ให้ความสำคัญ ก็คงไม่ต้องมาแก้ตัวไม่ให้เขาเข้าใจผิดอะไรนักอะ
กูแอบรู้สึกเรื่องนี้เอ็นโจวกับเรย์กะเอื่อยพอกันเลยค่ะ ต่างฝ่ายต่างสร้างธงแล้วหกธงกันไปกันมาอย่างเอื่อยๆ 555555555555555
นี่กูเชียร์จนเหนื่อยจนจะกลับไปอ่านด้วยฟิลเตอร์แบบวันๆของท่านเรย์กะกับชีวิตบนคานแล้วเนี่ย 555555 คือใจมันเทไปทางเอ็นโจว่าบทมาขนาดนี้ต้องพระเอกชัวร์ๆแล้วแหละ แต่พอฮีมาแบบช้าๆเนิบๆแล้วก็.... /กลับมานั่งจิบ(กัญ)ชาในสตูดิโอกาวต่อ
กูก็แปลกใจกับปฏิกิริยาของเรย์กะพอตัวแหละวะ ปกตินางออกเอื่อยๆเรื่อยๆ แต่พอได้ยินว่าเป็นคู่หมั้น นางช็อคตาตั้งเลยนะ ขนาดตอนแรกๆที่คาบุรากิมาข่มขู่นางกลัวจนตัวสั่น แต่ก็ยังควบคุมภาพลักษณ์ให้ดูนิ่งๆได้ พอกลับมาบ้านก็ยังคิดมาก ถึงจะเป็นเรื่องอนาคตก็เถอะ ถถถถ แต่มันแบบ 'เคยเห็นหน้ากันตั้งแต่ประถม' นะเว้ย พูดมาแบบนี้ ท่านเรย์กะก็แอบผูกพันลึกๆในใจแหละแค่ยังไม่รู้ตัว /อ่านผ่านฟิลเตอร์ลูกเรือเอ็นโจ
กูอยากให้เคลียร์เรื่องนี้ได้เหลือเกินนน เอ็นโจไมไม่พูดไปให้ชัดๆว่า ผมไม่ได้ชอบเค้าหรอกนะ
กูอ่านแล้วเซ็งกับเอ็นโจเหมือนกัน แต่ก็เข้าใจนะกับความช้าๆแต่มั่นคงของฮี ถ้าจะให้ดีช่วยจีบแรงๆทีเถ้อออ ขอกำลังใจให้แม่ยกบ้าง
ลาเต้อาร์ตของยูกิโนะนี่ฝึกไว้เต๊าะสาวเลียนแบบพี่ป่ะวะ ถถถถถถถ
กูว่าถ้ากูเป็นเอ็นโจก็ไม่กล้ารุกตรงๆว่ะ ไหนจะเรื่องว่าที่คู่หมั้นเรื่องที่บ้านที่พี่แกดูกลุ้มๆ ถ้ากลุ้มนี่แสดงว่าเรื่องใหญ่จัดการด้วยตัวเองไม่ได้ เรย์กะนี่คงชอบจริงๆเพราะอ่อยมานานทั้งให้หิ่งห้อย ลาเต้ หยอดจีบ ชม เหมือนพยายามปูทางเข้าหา (พวกมึงก็รู้ว่าเจ้าแม่ระแวง+บื้อ+จอมหักธง) ขนาดไหน ขนาดให้ไปตั้งมากมายฐานะเพื่อนก็ยังไม่ได้เป็นเลยนะเว้ยยยย (ตอนพวกหมาบ้ามาถามแล้วนางตอบกูเจ็บใจ!) ถ้ารุกแบบโจ่งแจ้งแม่งก็แห้วแน่นอนดูจากสถานการณ์แล้ว เรื่องที่บ้านก็ยังจัดการแก้ไม่ได้อีก ยูกิโนะก็คงรู้แหละถึงมีความยันออกขนาดนั้น ขอให้มีอีเวทน์หนักๆเคลียร์เรื่องที่บ้านให้หมดจดทีเถอะค่าาา ฮิโยโกะซามะ
นี่ถ้าไม่ติดสอบกูจะแต่งฟิคบ้านพี่น้องเอ็นโจแล้วนะ ยูกิโนะเอ็นโจ พี่ชายน้องชาย จงบราค่อนไปซะ! โฮรกกกกกกกกก
เดี๋ยววว เมื่อกี้กูเมนท์แบบยังไม่ได้อ่านตอนล่าสุด แต่ตอนนี้กูอ่านแล้วทำไมรู้สึกเหมือนเรย์กะมีพัฒนาการขึ้นวะ พอรู้ว่าเขามีว่าที่ก็เกิดสลดหดหู่เหมือนถูกทิ้ง หลอกตัวเองอยู่แน่ๆ แสดงว่าเอ็นโจก็มีน้ำหนักในใจอยู่พอสมควรสินะ โฮ้ยยยยย ซู้ดดดเดเด(มโนแบบใส่ฟิลเตอร์กาว)
ส่วนยูกิโนะ อะไรคือฝึกทำลาเต้หัวใจฟูฟ่องให้พี่ชายดื่มคะ เหมือนเรย์กะตอนฝึกทำช็อกโกแลตเลยนะ อาชรพพี่ชายนี่ไม่ได้เป็นกันง่ายเลยจริงๆ ฟฟฟฟ
เชี่ย ถึงกะมีฟิคบราเธอร์มา 55555
เรื่องลาเต้ยูกิโนะ ไม่เกินสิบตอนก็มีเฉลยแล้วล่ะ
เห็นด้วยกะ789 เรื่องคู่หมั้นคงเป็นอะไรที่จัดการเองไม่ได้ ตระกูลทั้งสองน่าจะสนิทกันมาก ดีไม่ดีก็คงมีเรื่องผลประโยชน์ทางธุรกิจอะไรอีก
ยุยโกะอาจจเป็นตัวร้ายแทนเรย์กัในมังงะก็ได้ ที่ใช้อำนาจตระกูลจนได้เป็นคู่หมั้น
ตอนจบจงจบแบบล่มจบแทนท่านเรย์กะไปซะะะ
ฟิคชื่อไรไม่รู้กุเมา
****คำเตือน****
อาจทำลายตับของท่าน
"วันนี้ดวงจันทร์สวยจริงๆนะครับคุณยุยโกะ...โดยเฉพาะภาพดวงจันทร์ที่สะท้อนบนผิวน้ำนั้นไหวระริกเหมือนประกายแสงที่เคยมีในดวงตาของคุณเลย..."คาซึรางิพูดขณะเหม่อมองไปทางสระน้ำในสวนข้างนอกผ่านหน้าต่าง เขาเอ่ยชมโฉมของเธออย่างที่เคยอยากที่จะมีความกล้าพูดออกมาในตอนก่อนหน้านี้ ตอนก่อนที่คุณยุยโกะยัง...
เคร้ง!
เสียงมงกุฎสีเงินตกลงจากศีรษะที่บิดเบี้ยวผิดรูปของยุยโกะเรียกความสนใจจากคาซึรางิได้ เขาหัวเราะน้อยๆอย่างอ่อนใจ
"แหมๆ คุณยุยโกะนี่จริงๆเลยนะครับ..."เขายิ้มบางก่อนจะเก็บมงกุฎขึ้นมา จัดการจัดท่าของศีรษะให้เธอก่อนจะสวมมงกุฎกลับไปบนศีรษะของยุยโกะดังเดิม ไม่มีอีกแล้วดวงตาที่ไหวระริกเหมือนกับผิวน้ำที่สะท้อนแสงจันทร์
"เจ้าหญิงจำเป็นจะต้องสวมมงกุฎไว้นะครับ..."เขาพูดขึ้นแล้วเหลือบสายตาไปมองเก้าอี้...ไม่ติดบังก์ลังก์ตัวข้างๆที่เขาซื้อมาเป็นพิเศษโดยเฉพาะ
เขาเป็นเพียงคนรับใช้ปลายแถว ที่จะคอยดูแลเจ้าหญิงของเขาด้วยหัวใจ หัวใจที่เปี่ยมไปด้วยรักที่เกินเลยสถานะนั้น
ไม่ว่าคุณยุยโกะจะอยากได้อะไรเขาก็จะหามาให้ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็น 'เจ้าชาย' ก็ตาม
เขาใช้ด้ายญี่ปุ่นสีแดงผูกรอบนิ้วก้อยข้างซ้ายที่เริ่มเน่าเหี่ยวของคุณยุยโกะอย่างแผ่วเบา หากสัมผัสแรงไป ผิวของคนที่ตายไปแล้วอาจจะหลุดรุ่ยออกมาก็เป็นได้ จากนั้นเขาก็นั้นนำปลายอีกด้านไปผูกไว้กับนิ้วก้อยข้างซ้ายของชายหนุ่มที่มีชื่อว่า 'เอ็นโจ ชูสุเกะ' ผิวสัมผัสนั้นแตกต่างจากคุณยุยโกะ อาจจะเพราะว่าเวลาเสียชีวิตต่างกันกระมัง นั่นเพราะเขาฆ่าคุณเอ็นโจภายหลังจากที่ฆ่าคุณยุยโกะ ศพของคุณเอ็นโจจึงสดใหม่กว่า แม้เขาจะใช้สารเคมีเพื่อรักษาสภาพศพของทั้งคู่ไว้แล้วก็ตาม
"ในท้ายที่สุดแล้วเจ้าชายก็ได้อยู่คู่กับเจ้าหญิง และพวกเขาก็จะได้อยู่กันอย่างมีความสุขชั่วนิจนิรันดร์"เขาพูดเปรยประโยคสุดท้ายของนิทานก่อนออกมาพร้อมยิ้มภูมิใจกับผลงาน ทีนี้เจ้าชายกับเจ้าหญิงก็จะได้อยู่ด้วยกันเสียที ในอาณาจักรลับ ที่จะไม่มีวันที่ผู้ใดจะหาพบ
อา...Happy Ending Forever
----------------------------------------------
แค่ก! กุหมั่นไส้ปนเมากาว เผอิญท่านเอ็นโจซวยเลยโดนกุลากมาด้วยอำนาจกาว แค่กๆๆ ซู้ดดดด
ไก่โง่แม่งคือไก่โง่ กูจัดไว้อยู่ตัวประกอบตัวร้ายระดับล่างเกรดต่ำตม แต่พออ่านของโม่งบนแล้วทำเอาเพิ่มระดับมานิดหน่อยเลย อยู่ในโลกแห่งความฝันใช่มั้ย น้ำหน้าตาไก่โง่แม่งจัดการ 2 จอมมารได้ด้วย บอสไก่ชัดๆ! 55555
นี่กูเริ่มคิด...หรือยูกิโนะแม่งชอบยุยโกะวะ ว้ายยยย
//จับตอนไปซะ
>>793 น้องชอบยุยโกะเหรอวะ เออน่าคิดอยู่ แต่... ม่ายยย ไม่จริง กูไม่เชื่อ!
เทวดาน้อยๆ ของกูว กูไม่ยอมรับ หนูจะไปหลงใครก็ได้ แต่หนูจะหลงแม่นางเงาพระจันทร์ไม่ด๊าย! (ﾉಥ益ಥ)ﾉ ┻━┻
ให้น้องเขาไปค้ำคอร์กับพี่ชายยังจะดีซะกว่า5555555 #กูล้อเล่น #อย่าตีกูว
กูรู้สึกคุณยุยโกะโคตรร้าย ปีศาจหนังแมวพอๆ กับซากุระ (แต่ซากุระน่ารักนะมึ้งง555555) ต่างกันตรงคุณยุยโกะนี่ผู้ชายไม่เล่นด้วย ส่วนซากุระนี่ต่างฝ่ายต่างมีความรู้สึกเลิฟๆ ให้กัลล์
จากการคาดเดาของกู(มั่วมากกก555555)
กูเดาว่ายูกิโนะคุงอาจจะพยายามขัดขวางเจ้ยุยจากท่านพี่ เช่น
ยุยโกะ: ชู อยากทานลาเต้รูป-บี๊บ-
เอ็นโจ: ด--
ยูกิโนะ: อยากทานลาเต้หรอฮะ ผมพึ่งฝึกเลยทานนี้สิฮะ *ยิ้ม*
55555555 นี้กูมั่วทั้งนั้นนน
มึงประกวดตั้งชื่อเรือลำใหม่ได้แล้วมั้ง ด้วยความเร็วแสงนี้กุเชื่อว่าสตูดิโอจะเต็มในอีกไม่เกินสามวัน!
พวกมึงใจเย็น อย่างที่บอกข้างบนไว้ว่าไม่เกินสิบตอนมีเฉลยแล้ว กูบอกเลยว่าโคตรฮา 55555
ตั้งกระทู้นี้ไม่ถึงสิบวัน 800เม้นท์ละ โหดกันจังวะ
กุตามหาฟิคBad End ที่บ้านคิโชวอินล้มละลายอยู่ รู้สึกตอนจบจะยังไม่มารึเปล่าวะ?
เห็นมีโม่งบอกให้เริ่มประกวดชื่อมู้ถัดไป
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเชื้อเพลิงกระสวยอวกาศ กระบอกที่ 5
ช่วงนี้ท่านเรย์กะกับเอ็นโจมีโมเม้นท์ให้กูมโนบ่อยเหลือเกิน แต่กูไม่แน่ใจคำนามง่ะว่าเค้าใช้ว่าอะไร
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทอง ลำที่ 5
แค่กๆๆ ได้อ่านอฟช. ได้ดมกาวปล่อยฟิคละ กุสบายใจหนีไปนอนละบรัย อรุณสวัสดิ์พวกมึงทุกคน
กูคาใจกะฟิควาเลนไทน์มากกว่า หายไปเลย...
พอสบายอกสบายใจ(??) ก็จัดการทวงฟิคกันเรอะพวกมึง ถถถถถถถถถถถถถ
กูฝ่าเว็บล่มไปอ่านตอนใหม่ได้ซักที ตอนนี้กูติดฟิลเตอร์แบบถอดไม่ออกแล้วรู้สึกว่าเอ็นโจนี่กำลังแกล้งเรย์กะอยู่ชัดๆอะ ดีใจใช่ไหมล่ะที่เขาสนใจน่ะ! หนอยยยยย
น่าหมั่นไส้มากอะ ทำตัวคลุมเครือให้สาวกลุ้ม อยากจับเอ็นโจมาเคาะหัวด้วยความหมั่นไส้เจงเจงงงงง
กูมโนแบบเข้าข้างตัวเองมากๆคือที่เรย์กะไปหาเหล่นารุคุงเพื่อดามใจที่บอบช้ำจากการโดนเอ็นโจแกล้งมานั่นแหละะะ //เอ้าสูดกาวสูดดดดด
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
โม่งฟิคเกอิชา กูก็ยังรออยู่น้า //ส่งสายตาออดอ้อน
กูอยากอ่านเรื่องแรกที่ต่อๆกันต่ออะ กาลครั้งหนึ่งในฝันด้วยยยย
ความสัมพันธ์ของยุยโกะกับเอ็นโจว แบบใกล้เคียงกับ คาบุรากิกับเรย์กะในการ์ตูนนะ อารมณ์แบบว่าที่คู่หมั้นอ่ะ ตัวเต็งไรงี้ จุดจบยุยโกะจะเหมือนเรย์กะในการ์ตูนไหมอ่ะ เราว่าถ้าเป็นจริงเรย์กะคงใจอ่อนไปช่วย
>>824 เรายังมีบ่วงที่ชื่อยูกิโนะไว้คล้องนางกลับมาให้ช่วยเว้ยยย พี่ชายโดนจับแต่งงานทั้งๆที่ไม่ได้ชอบ ยูกิโนะคุงเห็นพี่ชายเครียดก็ร้องห่มร้องไห้มาขอให้ท่านพี่เรย์กะช่วย อย่างยูกิโนะแค่เข้าโรงบาล เอ็นโจบอกไม่ได้เป็นไรมาก เรย์กะยังแทบแดกหัวคาบุรากิ นี่เห็นเทวดาน้อยทุกข์ใจขนาดนั้นได้สะบัดพัดภูติพรายแน่นวล
อะ ว่าแต่คนที่แต่งฟิคยูกิโนะเป็นเอ็นโจ ชูสุเกะ จาก kimi dolce กลับชาติมาเกิดแล้วชงเรย์กะกับพี่ชาย (?) มึงได้ material ไปโม่กาวต่อแล้วนะ! ว่างๆ มาต่อนะ!
ช่วยรวมชื่อให้
>>808 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเชื้อเพลิงกระสวยอวกาศ กระบอกที่ 5 (น่าจะแก้เป็น "ลำที่ 5")
>>809 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทอง ลำที่ 5
>>814 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
ปล. กุ +1 ให้ >>809 ;p
เอาล่ะครับ ตอนนี้คะแนน 809 กับ 814 ไล่เลี่ยกันอย่างกระชั้นชิด นามใดกันที่จะถูกรับเลือกได้ขึ้นป้ายประจา----ป้ายโชว์! เชิญลงคะแนนเลือกเพื่อใช้สิทธิ์ของคุณให้คุ้มค่า ถ้าคะแนนยังเท่ากันจนถึงข้อความที่ 990 ไซซายะจะได้สิทธิ์เป็นตัวเสี่ยงทาย
ผสมเลยมั้ยมึง กลายเป็น
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทองไปปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
ช่วยรวมชื่อให้ v2
>>808 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเชื้อเพลิงกระสวยอวกาศ กระบอกที่ 5 (น่าจะแก้เป็น "ลำที่ 5")
>>809 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทอง ลำที่ 5
>>814 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>844 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทองไปปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
ปล. กุขอเปลี่ยนค่าย! มา +1 ให้ >>844 ;p จริงๆ เอาทั้งหมดมาฟิวชั่นเป็น พายเรือขึ้นกระสวยกาวเลี่ยงคานทอง บลาๆ ก็ไม่เลวนะ~ //ยิ่งมายิ่งยาวขึ้นซะงั้น...
ปล2. ใครก็ได้ช่วยรวมคะแนนที กุรวมเองเดี๋ยวจะเมา
ชื่อยาวเกิน สงสัยถ้ามีอันที่ 6 คงต้องพิมพ์ตัวย่อ5555
ยะ...ยาว
กุว่าไม่ต้องรอถึง 990 หรอก เอา 870 หรือ 900 ก็ปิดจ็อบเตรียมหัวข้อจองหน้าที่เปิดมู้ใหม่ไปเลย
ทำไมรอบนี้จริงจัง! 5555555
เพราะว่าว่าง ถถถถ
วันนี้ก็ไม่มีฟิคกาวแจกเหรอ
สังเกตมาหลายสัปดาห์ละ ว่าเสาร์อาทิตย์ไม่ค่อยมีฟิค ส่วนใหญ่พวกมึงแต่งกันในเวลางานซินะ.....
เอาจริงๆ 844 ยังถือว่าไม่ยาวนะถ้าไปเทียบกับห้องแฉสนพแห่งจงหยวน อันนั้นชื่ออีปิคทุกห้อง 5555
ยานยานอวกาศของหมู่เฮาจะตาม ตนจสผ ไปในไม่ช้า แม้จะพึ่งหมายเลข 4 ก็เถอะ 55555
ปิดโหวต 900 มั้ยเลขสวยดี ถ้าไม่มีเสมองี้ไซซายะก็ไม่ได้ออกโรงดิ แย่จุง 5555
>>865 สวัสดีสหาย ช่วงนี้ไม่ได้ตามอ่ะมึงถ้าตามก็ตามในเฟสอ่ะแอบเบื่อควมหน้าทน เรื่อง LC เนลก็น่าสงสารเหมือนเนลพยายามดำเนินเรื่องสุดๆแล้วแต่เจอระบบพี่ไทยเข้าไปสตั๊นฝุดๆ ช้าโคตร กูอยู่กลุ่มนิยายจีนหลายมาก แต่มีช่วงนึงหลุดไปตำหนิจงหยวนเรื่อง LC เนลเพราะทนไม่ไหวว่ะ ตำหนิแบบสุภาพดูเป็นกลางด้วยนะ เพราะกูกลัวโดนดีด แต่สุดท้ายก็โดนดีดออกจากคุกว่ะกูเลยอดเผือกในห้องนั้นต่อ กูพลาดกูลืมสร้างอวตาร เฟสกูก็เกือบบินเพราะโดนฝ่ายนั้นระดมยิง ดียืนยันตัวได้เฟสเลยไม่ปลิว 555555555555555 ถึงไม่ค่อยได้ตามแล้วแต่ช่วงพีคนี่กูตามหมดเพราะมันเด้งหน้าเฟสกูก่อน ถ้าน่าสนใจกูค่อยมาส่องโม่ง เช่นคดีแฉภาพเนล คดีใส่ร้ายส้ม คดีหวางอี คดีกาแฟ คดีจอมนาง อย่างมันส์ 5555 ช่วงนี้ในเฟสก็เหมือนจะวอร์ๆอันอยู่ ทำไมพวกป้าชอบแขวะส้ม กูไม่เข้าใจ อยู่นิ่งๆก็ไม่มีใครด่าป้าแล้ว ทำไมชอบทำตัวให้โดนด่า 5555 กูตามถึงตำหนัก 32 33 มั้ง แล้วก็ไม่ค่อยได้ตามต่อ แต่ในเฟสกูเด้งเรื่อยๆนะ เพราะกูอยู่นิยายจีนหลายห้อง สนพนี้สร้างศัตรูเยอะเกิ้น ไปทางไหนก็เจอ เอาจริงๆกูแค้นมาก เพราะกูเองก็หนึ่งในผู้เสียหายที่โดนหลอก โดนด่า กูเคยเป็นติ่งสนพนั้นช่วยเขาขายเต็มที่ พอหักเขาได้ มันเป็นความอัปยศของกูเลย ฮือออออ
พอๆจบการระบาย ขอโทษที่ทำให้เสียบรรยากาศ กูแค้นมาก 5555555555 มามุ้งมิ้งกับท่านเรย์กะกันต่อเถอะ 55555
>>868 กอด กุเองก็เหมือนกัน โคตรแค้นตอนรู้ว่าที่อ่านๆ นั่นมันฟิคสนองเงี่ยนกลุ่มป้า เจ็บใจมาก ฮือออ //ตัดจบ ฉึบ!
ตั้งชื่อรอบนี้ต้องจริงจังสิ โม่งซุยรันต้องรักกันไว้ไม่งั้นจะโดนคนไม่รู้เรื่องมาแช่งเรือล่มๆ ได้ จะเรือใครไม่สำคัญแต่มาแช่งกันเราต้องกระทืบกลับ!
ที่จริงปิดโหวตเปิดจองหน้าที่ตั้งห้องได้แล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ
>>869 สปอยนะ แต่พวกมมึงส่วนมากก็รู้เรื่องนี้กันแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
มีแต่อฟช.ที่เรย์กะไปเดทกับคาราบุกิ2คน จริงๆคือเรย์กะสอนการไปเที่ยวแบบสามัญชนให้บากะรากิเพื่อวาคาบะจังโดยเฉพาะ
กุได้ยินมาตามนี้นะ(มีสิ่งช่วยยืนยันคือภาพแฟนอาร์ตในPixivของตอนที่เรย์กะกับคาราบุกิไปเที่ยวกัน)
กุก็สงสัยนะ สรุปอ.ฮิโยโกะแกจะบึ้มเรือคาราบุกิหรือจะส่งต่อกาวกันแน่
ลูกเรือนี่โดนกาวตบหน้าฟันแทบหลุด
แปลไทยตอนล่าสุดก็คาใจกับเอ็นโจคนพี่
คนทุกเรืออย่างกุโคตรบอบช้ำ
อ.ฮิโยโกะแม่งทำร้ายกุ ฮรือว์
กูจำได้เหทือนมีโม่งมาสปอยต่อว่าพอคาบุไปกับเรย์กะ วันต่มาเอ็นฌจก็มาถามว่าสนุกมั้ยไรงี้รึเปล่ากูจำไม่ได้ละ หรือว่าผิดตอนวะ 5555 แต่เหมือนเอ็นโจแม่งรู้ทุกอย่าง ฉายาสตอล์กเกอร์ไม่ได้ได้มาเพราะโชคช่วยนะเว้ย
ทั้งเอ็นโจ ทั้งบากะรากิ หรือกระทั่งสิ่งที่เจ้าแม่เรย์กะกระทำในแปลไทยตอนล่าสุดมันก็คือสตอล์กเกอร์ทั้งนั้นล่ะวะ!!
กูอยากรู้ว่าซุยรันสาขายุ่นเขาบ้ากาวเสพกาวติ่งโจโจ้เหมือนเรามั้ยวะ 5555 เขาเชียร์อะไรกัน เชียร์ให้ขึ้นคาน? //โดนตบ
>>814 โหวตอันนี้ๆ กูพึ่งจะได้อ่านท่านเรย์กะมา หึย เกลียดผู้ชายไม่ชัดเจน ยิ้มขื่นๆคืออะไร้ แต่สัมผัสได้ว่าเรย์กะคงชอบเอ็นโจแล้วแหล่ะเพียงแต่ว่ายังไม่รู้ตัว+ความบื้อส่วนบุคคล//ใส่ฟิลเตอร์ขี้มโน แต่เอ็นโจนี่ยังไงก็ไม่รู้ ปรับฟิลเตอร์ขั้นสุดยังไง๊ยังไงก็มองได้มากสุดแค่คงอยากดูปฏิกิริยาหลังจากบอกว่าไม่ใช่แฟนกับเป็นคู่หมั้นอ่ะ ถ้ากูเป็นท่านเรย์กะกูก็ดูไม่ออกเฟร้ยย
ฉะนั้นที่พวกมึงสงสัยกันว่าทำไมเอ็นโจคนพี่ถึงมาคบกับคนบากะแบบคาราบุกิได้
มันก็เพราะจริงๆเอ็นโจมันก็ไม่ปกติไงเล่า!! มันมีความสตอล์กเกอร์เป็นจุดร่วม
ปล.จริงๆคือมีเฉลยในอนาคตอะนะ
ถึงเรืออื่นจะล่มก็อาจเหลือเรือยูกิโนะก็ได้ ไม่ได้คนพี่ก็เอาคนน้องแทนก็ได้ ฮือ
ปล่อยเด็กไปมีอนาคตเถอะ ถ้าแก่ขนาดนั้นก็โสดไป แล้วให้ยูกิโนะลั่นระฆังวิวาห์กับกูแทนหรือไม่ก็ค้ำคอร์กับพี่ชายไปซะ 5555 บ้าจริง จะมีพัดภูติพรายมาโบกหัวกูมั้ยวะ
วันนี้ก็ไม่มีกาวให้สูดดมสินะ
ปิดโหวตแล้วคร้าบบบบ เอ้านับแต่มๆ
---------------------------
>>808 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเชื้อเพลิงกระสวยอวกาศ กระบอกที่ 5 ผลโหวต / รวม 1แต้ม
>>809 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทอง ลำที่ 5 ผลโหวต //// รวม 4 แต้ม (กุเสนอเอง กะตั้งขำๆ มีคนโหวตด้วยว่ะ 5555)
>>814 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5 ผลโหวต ///////// รวม 9 แต้ม
>>844 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับภารกิจพายเรือกาวเลี่ยงคานทองไปปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5 ผลโหวต // รวม 2แต้ม
ผู้ชนะคือ >>814 ชื่อกระทู้ต่อไปลงมติเป็นเอกฉันท์ได้ว่า " ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5 "
จะเริ่มตั้งกระทู้ใหม่เมื่อถึงคอมเม้นท์ที่ 970
ตามคำแนะนะของ >>872
ใครจะตั้งกระทู้ใหม่ก็จองกันด้วยล่ะ จะได้ไม่ตั้งซ้ำกัน
----------------------------------------------------------
อาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
_______________________________
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
https://fanboi.ch/webnovel/3289
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
https://fanboi.ch/webnovel/3364/
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
https://fanboi.ch/webnovel/3451/
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
https://fanboi.ch/webnovel/3507/
สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต-รายชื่อตัวละคร
https://justpaste.it/reika
-----------ไว้ไปแปะมู้ถัดไป
แก้ๆ กูตกสระ เ-
เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"
รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้
.
謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
_______________________________
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
https://fanboi.ch/webnovel/3289
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
https://fanboi.ch/webnovel/3364/
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
https://fanboi.ch/webnovel/3451/
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
https://fanboi.ch/webnovel/3507/
สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต-รายชื่อตัวละคร
https://justpaste.it/reika
-----------ไว้ไปแปะมู้ถัดไป
พวกมึง กูย้อนอ่านตอนล่าสุดอีกทีแล้วทำไมรู้สึกว่าค่าความสัมพันธ์ระหว่างเรย์กะกับเอ็นโจเพิ่มขึ้นวะ เดี๋ยวนี้เรย์กะออกแนวค่อนข้างสบายๆด้วยซ้ำเวลาคุยกับเอ็นโจ ไม่ได้เกร็งอย่างแต่ก่อน
เอ๊ะ นี่กูไม่ได้ใส่ฟิลเตอร์ลงไปใช่มั้ย ถถถถถ
>>905 เพราะเรย์กะไม่หนีอีกแล้วเลยได้คุยกันบ่อย+เรื่องยูกิโนะ+ได้เห็นแง่มุมของเอ็นโจเพิ่มขึ้น+คาบุรากิกวนตีน+สนิทกับสองคู่หูนี่แบบไม่รู้ตัว
>>907 ไม่รู้มึงรอฟิคกูมั้ย แต่ก็ให้สปอยไปแบบกาวๆ 55555555555 ฟิคไหนไปเดาเอาเอง
"เธอไม่เคยเข้าใจเลยว่าความรักของเธอ มาซายะไม่เคยเห็นค่าเลยสักนิด มันเป็นเรื่องไร้สาระ ยิ่งเรียกร้อง ยิ่งดึงดัน เขาก็ยิ่งรู้สึกเบื่อหน่ายน่ารำคาญ โดนทำเข้าไปขนาดนั้นก็ยังไม่เลิกอีก
ผู้หญิงโง่
เธอกลับไปแล้ว ผมไม่แม้แต่จะเดินไปส่งตามมารยาท จากนี้จะไปไหนก็ไป จะเป็นยังไงก็ช่าง"
เอ็นโจเวอร์ซึนนนนเรอะ โฮกกกกกกก ก๊าวใจจจ
>>912 เรือลำอื่นไม่ยอมผลิตนี่มึง ถถถถถถถถถถ ตอนนี้ก็มีเรืออิมาริท่านพี่ ท่านพี่อิมาริ คาบุรากิวาคาบะ วาคาบะเรย์กะ ริรินะเรย์กะ ท่านพี่เรย์กะ ชูสุเกะยูกิโนะ ยูกิโนะเรย์กะ ท่านพี่ไอระ บลาๆๆ อยู่นะมึง แค่สายนี้ ไม่ค่อยผลิตฟิค แถมโมเม้นน้อยมากจนจบตอนนึงของอฟชแล้วกาวต่อแบบเรือเอ็นโจยาก
ช่วงนี้ยูริกำลังมาแรงนะมึงทั้งวาคาบะทั้งริรินะ ทั้งซากุระเลย โคตรน่ารัก แต่กูเชียร์ริรินะกับน้องเบ๊ น่ารักดี 555
กูยังจำ การสารภาพรักของคาบุรากิที่มันหักมุมกลายเป็นฮาเร็มของท่านเรย์กะได้ กูฮามาก หลายเรือจริงจัง เรื่องนั้น 555
กูได้ทุกเรือ ยกเว้นยาโอยอะ 55555
ก็อยากจะแต่งฟิคเรืออื่นบ้างนะ แต่โมเมนต์ไม่ค่อยมีกันเล้ย ต้องอาศัยมโนเยอะเกินไป
ขอแค่ฟิคมาก็กาวได้ทั้งนั้น5555
>>912 จริงๆเมื่อก่อนตอนตั้งกระทู้ เรือเอ็นโจก็ได้แต่คุยกัน กาวกัน มโนกันเฉยๆนะ จนกระทั่งมีคนเปิดประเด็นฟิคขึ้นมา แล้วฟิคมันก็ไหลหลั่งเหมือนน้ำป่าไหลหลาก 55555555555555 ไม่ว่าจะอยู่แฟนด้อมไหน ถ้ามันไม่มีให้เสพก็ต้องลงไปผลิตเองว่ะ
กูยังเคยอยากเขียนคาบุรากิxเรย์กะเลย พล็อตประมาณว่า เพราะเอ็นโจไม่ชัดเจนซักที เรย์กะเลยโดนจับหมั้นและแต่งงานไปกับคาบุรากิเข้าให้จริงๆ เรย์กะกับคาบุรากิที่เรียนรู้ความเป็นสามีภรรยากันไปในแต่ละวันก็น่าจะเป็นฟีลที่น่ารักดีนะ แต่พอนึกถึงเอ็นโจที่ถูกทำร้ายจิตใจต่างๆนานาขึ้นมากูก็สงสารเขา เลยเขียนไม่ลงซักที 55555555555 แต่ใครจะเอาไปเขียนก็เอาไปเลยนะ กูก็อยากอ่านเช่นกัน
ฟิคที่มีตัวละครหลักอื่นนอกจากเรย์กะกับเอ็นโจ ก็มีคาบุรากินะ
แต่ชะตากรรมส่วนมากก็เกือบถูกตอนมั่งล่ะ กลายเป็นยันเดเระบ้างล่ะ โดนฆ่าตายบ้างล่ะ
ดีๆทั้งนั้นอะมึง รู้เลยว่าเหล่าโม่งรักบากะรากิกนแค่ไหน 55555555555
เผลอแป้บๆก็ 900 กว่าแล้ว ถามใจดูพวกมึงหมดกาวไปกี่กุรุสแล้ว
อยู่ๆก็คิดว่าอยากอ่านมุมมองวาคาบะบ้างอะ ต้องอึนๆเอ๋อๆยิ่งกว่าเรย์กะแน่ๆ 55555555
เราเรือคาบุรากินะ หลังๆเมากาวจากเหล่าโม่งจนควบเรือเอ็นโจอีกลำไว้กันคาน (กำลังไปวาคาบะ ไม่ก็ริรินะเล็กน้อย แต่ว่านั่นคานนี่...) เราเขียนฟิคไว้ในนี้อยู่นะ เป็นโมเม้นต์คาบุรากิกับเรย์กะ แต่แอบเขียนโมเม้นต์กับเอ็นโจแทรกลงไป บทเอ็นโจน้อยกว่าแท้ๆ เหล่าโม่งยังมองแต่โมเม้นต์เรย์กะเอ็นโจ โถถถถถถ ส่วนคาบุรากิกลายเป็นไอบ้าไป บากะรากิน้อยผู้น่าสงสาร
เราแอบเขียนฟิคเรย์กะกับคาบุรากิไว้เรื่อยๆนะ แต่ไม่กล้าลง เขียนจบไม่ลงอ่ะ 5555 สักวันหนึ่งอาจจะได้ลง ถถถ
ไหนๆกูก็กาวลงฟิคไปแล้ว ขอกาวลงFAต่อ
รูปกัปตันเอ็นโจยูกิโนะของเรานั่นเอง!! แบบชุดกุไปเอามาจากเว็บDreamselfว่ะ
http://imgur.com/ZzDEUgn
กาวโชตะคือดีงาม
>>924 บะ บทเอ็นโจเยอะมากเลยนะ...... ฮีให้ฟีลเหมือนพระรองแต่บทเยอะมาก..... /จากใจโม่งสารบัญเอ็นโจ
จะว่าไปสารบัญท่านอิมาริก็มีแล้ว ไม่มีสารบัญคาบุรากิบ้างเหรอวะ พระเอกในโลกเก่าเลยนะเว้ย
ถ้าไม่มีใครทำเดี๋ยวกูทำก็ได้
พรุ่งนี้กูว่าจะมาอัพเดทสารบัญเอ็นโจ หวังว่าตื่นมาแล้วมู้จะไม่เต็ม (((((ที่ยังไม่อัพนี่ก็เผื่อโม่งแปลอัพตอนใหม่ จะได้เพิ่มอีกตอนลงไป))))) ใส่วงเล็บไว้หลายๆชั้น ไม่มีคนเห็นหรอก กูคุยกับตัวเองคนเดียว
>>925 >>928 นี่เราบอกเอ็นโจบทน้อยคือไอฟิคที่เราเคยแต่งแล้วลงในนี้อ่ะ 55555 มีกล่าวถึงเอ็นโจอยู่สั้นๆ มีบทพูดกับเรย์กะอยู่ประมาณสองประโยค แต่ดูกลบสิ่งที่คาบุรากิพล่ามมาหมดสิ้น ถถถถถ หรือเพราะไม่ถือว่ามันเป็นบทรัก แต่ล่ะอย่างที่ทำกันเน้นไร้สาระ บทในอฟช.นี่ไม่แน่ใจแหะว่าใครเยอะกว่า แต่คิดว่าเอ็นโจก็เยอะแหละ ตอนหลังเริ่มคิดล่ะว่าเอ็นโจคงเป็นพระเอก แต่เราเป็นพวกเชียร์เรือตัวรอง แล้วขึ้นเรือควบเรือหลักเพื่อความปลอดภัย แปลกมากเรื่องนี้เราเชียร์คาบุรากิเป็นหลัก เอ็นโจเป็นรอง แต่ถ้าเรย์กะคู่กับคนอื่นก็รู้สึกโอเคอ่ะ ยังไงก็ได้ที่ไม่ใช่คาน กลัวใจคานเหลือเกิน
>>927 ยูกิโนะคุงน่ารักกกกกก
ว่าจะย้อนไปดูฉากที่คาบุรากิปรากฏตัวสักหน่อย แต่แมวดุ้นมันเริ่มอืดๆแปลกๆแล้วว่ะ
กำลังนึกครึ้ม อืมจะทำสารบัญคาบุรากิดีไหมเน้อ เว็บแมวไม่เป็นใจว่ะ
ไม่เอาบากะรากิไม่ร้องไห้สิ lol
>>932 อ้าว เราเข้าใจผิดดด ขอโทษษษษษ
พวกมึง กูมีเรื่องมาเล่าให้ฟัง กระทู้แรกๆ เคยมีคนวิเคราะห์ไว้ว่า ชื่อเรื่องนิยายในเรื่องนี้คือ Kimi wa Boku no dolce แล้วเอ็นโจแทนตัวเองว่า Boku ละเรียกเรย์กะว่า Kimi เอ็นโจอาจจะเป็นพระเอกก็ได้
วันนี้กูนึกถึงอันนี้ได้เลยว่าจะมาถามในโม่งว่า คนที่อ่านดิบ Kimi wa Boku no dolce ในโลกเก่า มาซายะแทนตัวเองกับวาคาบะว่า Boku มั้ย แล้วกูก็นึกได้ว่า KimiDolce นี่มันไม่มีจริง กูว่ากูเบลอและเมากาวมาก กูควรนอน
ตอบ >>940 ฟิคนี้อ่ะ https://fanboi.ch/webnovel/3451/507-508/
แต่นะ มันก็ยังไม่มีอะไรให้มองเป็นความรักกับคาบุรากิได้เท่าไหร่ 555555 เน้นไร้สาระอย่างเดียว แต่เราที่อยู่เรือคาบุรากิ เราพยายาม(พร้อมกาวมหาศาล)มองมันเป็นรักนะ อยากมาคุยด้วย แอบรักแอบชอบแอบผูกพันไม่รู้ตัว เราทำแบบนี้กับทุกครั้งที่บากะรากิโผล่มาบ้าในอฟช. อย่าถือสากาวเราเลย) เอ็นโจมาสั้นๆ แต่ก็กินขาด ตอนนั้นคาบุยังอินเลิฟกับวาคาบะอยู่ ถึงมีโมเม้นต์ แต่ก็มาแบบเพื่อนที่ดี
เรายังแต่งไม่จบและไม่รู้จะจบยังไงนะ... อาจจะมีเรื่องราวไปเรื่อยๆ
ฟิคนี้เป็นฟิคเรือคาบุรากิผสมเอ็นโจ อยากเขียนเรือคาบุรากิล้วน แต่รู้สึกอยากใส่โมเม้นต์กับเอ็นโจเล็กน้อย (ตรงไหน) ไหนๆมันก็ควรเป็นฮาเร็ม(???)อยู่ดี (พยายามเมินว่าความเป็นจริงต้องลุ้นไม่ให้คานมากแค่ไหน) อาจมีจุดที่แปลกๆไปบ้างนะคะ ขออภัยล่วงหน้า
ป.ล. เดี๋ยวมาต่อมุมมองเรย์กะทีหลังนะ ตอนนี้ง่วงแล้ว...
……………………………………………………………………………………….
(มุมมองคาบุรากิ)
ทำไม...
ทั้งๆที่ฉันทุ่มซื้อจักรยานให้ เป็นรุ่นที่รวดเร็วมีสไตล์สุดๆ แถมชมเค้กด้วยนะ แวะไปซื้อบ่อยๆด้วย ทักน้องๆของวาคาบะ และแนะนำเรื่องต่างๆให้มากมาย ทั้งยังซื้อดอกไม้ให้ทุกชนิดที่มีอยู่ในประเทศส่งไปที่บ้านเชียวนะ ฉันทักเสียงดังฟังชัดทันทีที่เจอทุกครั้งเลยนะ ทำไมกันล่ะ!
ทำไมวาคาบะถึงไปชอบหมอนั่น...
มิซึซากิ อาริมะ!
หมอนั่นสู้ประลองแข่งม้าส่งเมืองก็แพ้ฉันนะ !
ห้องหมอนั่นผลคะแนนรวมในงานกีฬาก็แพ้ห้องฉัน!!! ถึงไม่อยากพูดถึง แต่ฉันรู้ว่าตัวเองมีฉายาลับๆว่า "จักรพรรดิ์" ส่วนหมอนั่นเป็นแค่ "องค์รัชทายาท" ยศฉันสูงกว่าโว้ยยยย คะแนนสอบฉันก็เยอะกว่าตลอด อย่าหวังเลยจะมาเทียบได้
หมอนั่นแค่เบอร์ 2! ได้ยินไหม แค่เบอร์ 2!!! เป็นรองจากฉันทุกอย่าง
ถึงจะเป็นประธานนักเรียนก็เถอะ แต่ Pivoine ก็ศักดิ์สูงกว่านะ หึ เดี๋ยวถ้าฉันเอาตำแหน่งประธาน Pivoine มาเมื่อไหร่ก็เหนือกว่าหมอนั่นทุกด้านอย่างสมบูรณ์เลยนะ!
ฮือออออ หมอนั่นแยกความละเอียดของเนื้อเค้กไม่ได้ด้วยซ้ำ ทำไมวาคาบะถึงได้ชอบนะ
ทำไมกัน... ทั้งๆที่ไม่มีอะไรที่ฉันด้อยกว่า แต่ก็ไม่สามารถชนะใจสาวที่ฉันรักได้... สิ่งเดียวที่ฉันจะไม่ยอมยกให้ใคร...
แต่ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ห้าม ไม่มีสิทธิ์ค้าน ไม่มีสิทธิ์อะไรในตัววาคาบะเลย...
ฉันจะมีพร้อมทุกอย่างไปทำไมกัน หากต้องจบลงแบบนี้ทุกครั้ง ทั้งยูริเอะ ทั้งวาคาบะ...
น้ำตาที่เหมือนจะไหลจากหัวใจ แต่มันกลับหืดแห้งราวกับไม่มีแรงจะร้องออกมา ภาพความทรงจำแสนสุขกับวาคาบะ ยิ่งตอกย้ำว่าสิ่งเหล่านั้นอาจไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว...
ไม่ไหวแล้ว อยากหนีไปให้ไกลๆ ไม่อยากเจอใครอีกแล้ว ไม่อยากรู้จัก ไม่อยากรัก ไม่อยากอะไรทั้งนั้น ยิ่งคาดหวังมากเท่าไหร่ เมื่อผิดหวังก็ยิ่งเลวร้ายมากขึ้น
ฉันพยายามขยับตัว แต่ก็ทำไม่ได้ ราวกับสูญเสียพลังที่จะมีชีวิตอยู่แล้ว...
"คุณคิโชวอินเป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
เสียงใครสักคนดังขึ้น อ้า ชูสุเกะเองหรอ
อะไรน่ะ แม้แต่เพื่อนสนิทฉันยังไม่เหลียวแล เดินผ่านฉันไปราวกับฉันเป็นหินประดับบ้าน ไม่ได้มีคุณค่าให้จดจำหรือสนใจ
นั่นสินะ ฉันมันน่าสมเพชแบบนี้มานานแล้วสินะ ถึงจะไม่เคยโดนกวางรุมหรือนกขี้ใส่ก็เถอะ...
อ้า จะว่าไป คิโชวอินก็มีชีวิตที่น่าเศร้าไม่ต่างจากฉันเลยสินะ... โดนสัตว์นานาทำร้าย โดนคนที่ชอบมองเป็นแค่น้อง ไม่มีใครสนใจ ขนาดแม้แต่หิ้งห้อยยังบินหนี ถ้าไม่ได้ชูสุเกะจับไปให้ คงไม่ได้เห็นชัดๆหรอกมั้ง
เอ๊ะ จะว่าไป คิโชวอินดูโศกเศร้าผิดปกติแหะ ทันทีที่ฉันสบตาอีกฝ่ายก็มั่นใจได้ทันที
นั่นมันสายตาแห่งความเจ็บปวดแบบสะเทือนหัวใจอย่างมาก...
อยากเข้าไปตบไหล่ให้กำลังใจนะ แต่ว่าตอนนี้ฉันเองก็ไม่มีแรงเหมือนกัน ถ้าทำได้ก็คงตบไหล่ตัวเองชาร์ตพลังไปก่อนแล้ว
หลังจากนั่งอยู่ในสโมสรอย่างห่อเหี่ยวก็ถึงเวลากลับบ้าน ชูสุเกะปรากฎตัว แล้วลากฉันที่อ่อนแรงไปอย่างไม่พูดไม่จาอะไร
ฉันเหลือบมองคิโชวอิน ตอนนี้ก็ยังคงนั่งนิ่งไม่เคลื่อนไหวและเหม่อลอย หน้าตาแบบนั้น!!!
ธะ...เธอกำลังคิดจะออกเดินทางงั้นหรอ!?!
"ชูสุเกะ" ฉันออกเสียงมาอย่างยากลำบาก มองไปที่คิโชวอินอย่างมีความหมาย ชูสุเกะมองตามสายตาฉันไป
"ทำไมหรอ มาซายะ"
ชูสุเกะ อะไรน่ะ อ่านใจฉันสิฟะ นายอ่านใจไม่เป็นหรือไง! ปกติก็ดูอ่านใจได้ไม่ใช่หรอ ฉันพูดไม่ไหว ไม่เห็นหรือไงว่าคิโชวอินทำท่าเหมือนจะออกเดินทางตามรอยฉันชัดๆ
คิโชวอินก็แนะนำอะไรฉันมามากมายนี่นะ รู้สึกผิดที่ทำไม่สำเร็จงั้นหรอ ไม่สิ มันเป็นอะไรที่ดูลึกซึ้งกว่านั้นมาก มันต้องเป็นความปวดร้าวจากอกหักไม่ผิดแน่
หมายความว่าไงทำไมถึง...
ไม่ทันได้สงสัยอะไรต่อ เมื่อเปิดประตูจะออกจากสโมสร วาคาบะกับเจ้าเบอร์ 2 ก็เดินมาด้วยกัน ผ่านหน้าฉันไป ไม่หันมามองเงาฉันด้วยซ้ำ ราวกับโลกทั้งใบมีแค่พวกเขาสองคน ฉันทรุดตัวลงกับพื้น
"มาซายะ..."
ฉันเอามือปิดหน้า ไม่เอาแล้ว ไม่ไหวแล้ว...
ยูริเอะปฏิเสธฉัน เพราะไม่ได้รัก ส่วนวาคาบะปฏิเสธเพราะมีคนรักแล้วงั้นหรอ...
ทำไมโลกนี้ช่างโหดร้ายกับตัวฉันผู้สมบูรณ์แบบเหลือเกิน
เสียงสะอื้นเบาๆดังมาจากด้านหลัง ในภาวะเช่นนี้ฉันจะไม่ค่อยได้สนใจอะไร แต่ชูสุเกะหันไปมองต้นเสียงด้วยสีหน้าที่แปลกไปจากที่เคยเห็นมาตลอดชีวิต
ฉันเอียงคอมองตามช้าๆ ก็ได้เห็นคิโชวอินกำลังร้องไห้ แม้เธอจะกลั้นเสียงเอาไว้ แต่น้ำตาก็ไหลลงมาไม่หยุด
ฉันเข้าใจแล้ว...
"ชูสุเกะ ช่วยพาฉันไปหาคิโชวอินได้ไหม"
คิโชวอินเคยช่วยฉันไว้ตอนฉันอกหักนี่นา ครั้งนี้ฉันจะเป็นคนช่วยเธอบ้าง!
ชูสุเกะโยนฉันลงข้างๆคิโชวอิน แรงไปนะ ชูสุเกะ! โอ้ย เจ็บ...
คิโชวอินเห็นฉันก็ดูตกใจ แต่ไม่คิดจะปิดบังน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด ครั้งที่แล้วที่เธออกหักยังแอบไปร้องไห้คนเดียวเงียบๆอยู่เลยไม่ใช่หรอ ครั้งนี้ไม่สามารถทนไหวแล้วสินะ...
"มันเจ็บสินะ" ฉันพูดอย่างยากลำบาก "ต้องมองคนที่รักอยู่กับคนอื่น"
น้ำตาของคิโชวอินเอ่อล้นออกมาอีกครั้ง...
คิโชวอินชอบนายเบอร์ 2 นั่นจริงๆด้วยสินะ... ฉันไม่เคยรู้เลย สเปคเธอคือประธานนักเรียนงั้นหรอ
ฉันเดาได้ทันทีที่คิโชวอินร้องไห้เมื่อได้เห็นวาคาบะกับเบอร์ 2 อยู่ด้วยกัน
"คิโชวอิน... ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เรา..."
อยู่ๆก็รู้สึกหนาวๆขึ้นมา ชูสุเกะนายจะมองฉันทำไม
แต่ฉันก็พยายามต่อประโยคให้จบ "เราออกเดินทางไปด้วยกันไหม"
คิโชวอินชะงัก คงคาดไม่ถึงว่าฉันจะเป็นเพื่อนที่แสนดีขนาดนี้ใช่ไหมล่ะ!
"เอ๊ะ..."
"เราทั้งคู่ต้องโกนหัวและใส่ผ้าคลุมยาวออกมาดูดีแน่ๆ!"
"..."
คิโชวอินหยุดร้องไห้ แล้วทำหน้าเหมือนพูดอะไรไม่ออก
ฉันเดินออกมาจากสโมสรด้วยตัวเองได้ ตอนนี้ได้เพื่อนออกเดินทางแล้ว
"มาซายะ..."
ชูสุเกะเหมือนหมดคำพูด ฉันมองเพื่อนรักอย่างเข้าใจ ตอนนี้ฉันมีแรงกลับขึ้นมาแล้วเลยตบบ่าอีกฝ่าย
"นายเองก็อยากออกเดินทางไปกับพวกเราสินะ"
"..."
ชูสุเกะไม่พูดอะไร ฉันเองพอเหม่อไปสักพัก สมองก็กลับไปคิดเรื่องสะเทือนใจที่วาคาบะไม่รับรักและทำตัวไร้กระดูกสันหลัง ปล่อยให้เพื่อนพาลากไปเรื่อยๆ
ไม่นึกเลยว่านั่นจะเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่างไป...
เห็นโม่งแต่งฟิคมากมายกูชักอยากแต่งบ้าง ในที่สุดก็ลองแต่งโมเมนท์ของเรย์กะเอ็นโจตอนสั้นๆตอนเดียวจบ แต่ไม่กล้าลง ไม่ใช่เพราะไร กูรู้สึกว่ากูแต่งแล้ว....ไหงแม่งวายจังวะ กูทำอะไรลงไป๊ กูไม่ได้จะแต่งวายฮาเร็มเอ็นโจแต่กูจะแต่งนอร์มอลโว้ยไอ้บ้าาาาา ในที่นี้มีใครแต่งแล้วหลุดพล็อตเหมือนกูมั้ย น่าจะเยอะ 555
>>949 ไรฟร้า~ ลงมาเลย กูเชื่อว่ามีหลายคนอยากอ่าน รวมทั้งกูด้วย 555555 นี่ยังคิดอยู่เลยว่าทั้งซุยรันไม่มีสาววายสาวฟุมั่งเลยเหรอวะ
พฤติกรรมคาบุรากิ เอ็นโจนี่มันดูชวนจิ้นไปหลายรอบ ทั้งตอนคอยประคับประคองหลังอกหัก ไปรับไปส่ง ห่วงใยดูแล ไปยืนดูทะเลคลั่งด้วยกันในคืนคริสมาสต์ แถมตอนมีสาวมาเกาะแกะเพื่อนยังดูทำท่่าเครียดๆ เป็นกูก็จิ้นแบบลับๆ วะ
อรุณสวัสดิ์เหล่าโม่งซุยรัน มีกาวให้เสพแต่เช้า ดีจริงๆ กูแวะมาอัพเดทสารบัญเอ็นโจ *ที่ได้ลงใหม่ตั้งแต่ต้นเพราะกูย้อนอ่านแล้วพบว่าตอนที่ 40 กูใส่ฟิลเตอร์มากไปจนเข้าใจผิดว่าเอ็นโจเขียนเฟรนด์ชิพให้เรย์กะ
สารบัญเอ็นโจ
Ch.6 ท่านเรย์กะถูกใจหน้าตาแบบเอ็นโจมากกว่าคาบุรากิ
Ch.8 ท่านเรย์กะสั่นกระดิ่ง+เต้นวอลซ์กับท่านพี่
Ch.9 หันไปเห็นเอ็นโจกับคาบุรากิ
Ch.10 ท่านเรย์กะย้อนความหลังให้ฟังว่าเอ็นโจถามว่าคือคนที่เต้นวอลซ์ใช่มั้ย+ท่านเรย์กะรู้ว่าเอ็นโจมองท่านเรย์กะที่แอบมองมาซายะอีกที
Ch.16 มาซายะข่มขู่ท่านเรย์กะให้ช่วยเรื่องยูริเอะ
Ch.17 เอ็นโจเข้ามาร่วมวง
Ch.20 เอ็นโจวางกับดักให้ท่านเรย์กะคิดกลยุทธง้องอนท่านยูริเอะให้มาซายะ
Ch.21 เอ็นโจโผล่มาหาเรย์กะที่ห้องเรียนเพื่อนัดคุยเรื่องวิธีง้อยูริเอะ
Ch.32 ท่านเรย์กะ+เอ็นโจเป็นคณะกรรมการ
Ch.33 เอ็นโจกับเรย์กะยืนข้างกันคอยต้อนรับแขก+เอ็นโจนั่งข้างเรย์กะดูคาบุรากิแข่งม้าชิงเมือง+จุดเริ่มต้นฉายาจักรพรรดิของคาบุรากิ
Ch.39 ท่านเรย์กะถูกกวางขวิด
---------------จบประถม-------------
Ch.46 ท่านไอระ ยูริเอะ เอ็นโจ เรย์กะ ร่วมวงกันล้อมาซายะเรื่องฉายาจักรพรรดิ
Ch.48 เรย์กะบอกเพลงที่เข้ากับเอ็นโจคือ Gnossiennes
Ch.57 เรย์กะกับเอ็นโจอยู่ห้องเดียวกัน แล้วได้คุยกันในสโมสร Pivione
Ch.59 จอมมารเอ็นโจแผลงฤทธิ์ใส่ริรินะ ท่านเรย์กะติดหนี้จอมมารซะแล้ว
Ch.62 เอ็นโจบอกเหตุผลที่ไม่ลงแข่งม้าชิงเมือง
Ch.64 เอ็นโจมาทวงหนี้จากเรย์กะ
Ch.67 เจ้าแม่กาลีองค์ลง
Ch.68 เรย์กะต่อยท้องเอ็นโจ
--------------จบม.ต้น---------------
Ch.77 ท่านเรย์กะคุยเรื่องชมรมกับสมาชิกPovoine คาบุรากิกับเอ็นโจหันมามอง
Ch.82 เอ็นโจเดินสวนท่านเรย์กะที่กำลังจะไปชมรมแล้วทักเรื่องคาซึรางิ
Ch.87 เอ็นโจบอกเรย์กะว่า(ลดน้ำหนัก)พยายามเข้านะ
Ch.92 ท่านเรย์กะไปงานเลี้ยงน้ำชาบ้านคาบุรากิ เอ็นโจเข้ามาคุยด้วยเนียนๆ คาบุรากิฉีกหน้าเรย์กะกลางวงว่าไปไดเอทมา
Ch.93 เพื่อนเรย์กะบอกว่า เอ็นโจเรียกหาแต่เรย์กะ ไม่เห็นทำแบบนี้กับคนอื่นเลย
Ch.94 ท่านเรย์กะพามาโอะจังกับยูริคุงไปสั่นกระดิ่ง สตอล์กเกอร์เอ็นโจปรากฏตัว
Ch.98 คาบุรากิ เอ็นโจ เรย์กะเจอกันที่สโมสรPivoine คาบุรากิถามเรย์กะว่าทำไมไม่ติดจมูกหนูด้วย เอ็นโจปรามคาบุรากิ
Ch.100 เรย์กะเป็นพ่อบ้านแกะ
Ch.101 คาบุรากิอกหักอย่างเป็นทางการ เอ็นโจเล่าเรื่องมาซายะให้เรย์กะฟัง
Ch.102 เอ็นโจเอาของฝากให้เรย์กะ
Ch.103 เรย์กะแนะนำมาซายะไปบวช เอ็นโจลากแขนเรย์กะไปคุยด้วยอีกมุม
Ch.106 คาบุรากิคิดว่าเรย์กะอยู่ในสมาคมคนติดอยู่ในพี่น้องโซนเหมือนกับตัวเอง เลยให้หนังสือกลอน เอ็นโจขอบคุณเรย์กะที่ช่วยให้มาซายะรื่นเริงขึ้น
Ch.113 ท่านเรย์กะเจอยูกิโนะคุง
Ch.114 เอ็นโจมาคุยกับเรย์กะเรื่องยูกิโนะ
Ch.116 เอ็นโจบอกวาคาบะเรื่องของฝากว่า "ผมไม่ได้กินหรอก แต่คนที่ให้ไปเขาบอกว่าอร่อยดีนะ"
Ch.119 เรย์กะสอนยูกิโนะทำนีดเดิลเฟลท์ ยูกิโนะคุงทำแต้มให้พี่ชาย
Ch.120 เรย์กะเจอเอ็นโจที่หน้าประตูรร. แล้วคุยเรื่องที่สอนยูกิโนะถักนีดเดิลเฟลท์กัน เอ็นโจหย่อนระเบิดชื่อ ท่านเรย์กะชอบผู้ชายอายุมากกว่าสินะ ไว้
Ch.124 เรย์กะไปงอแงกับเอ็นโจเรื่องยูกิโนะเข้าโรงบาล ฉากกางร่มกันฝนให้ในตำนาน
Ch.126 เอ็นโจข่มขู่มาซายะให้เล่นเพลงให้เรย์กะ
Ch.131 เอ็นโจ คาบุรากิ เจอมาโอะจังที่มาหาเรย์กะที่ห้องสโมสรPivoine
Ch.139 เอ็นโจเดินมาคุยกับเรย์กะที่งานชมหิ่งห้อย
Ch.140 เอ็นโจส่งกรงหิ่งห้อยมาให้เรย์กะ
Ch.142 เรย์กะเต้นรำกับยูกิโนะ
Ch.143 เรย์กะกับยูกิโนะเต้นรำเสร็จ เอ็นโจเดินเข้ามาคุยด้วย
Ch.144 เอ็นโจคุยกับเรย์กะเรื่องรักแรกของคาบุรากิ
Ch.145 ยูกิโนะโรคหอบกำเริบ เรย์กะแบกไปห้องพยาบาล เอ็นโจมาขอบคุณ
Ch.146 ยูกิโนะให้อโรม่าแคนเดิลกับผ้าขนหนูกับเรย์กะ ยี่ห้อเดียวกับที่เอ็นโจใช้
Ch.152 เอ็นโจลงแข่งปาบอล ทีมเดียวกับวาคาบะ
Ch.155 ตาไก่โง่คาซึรางิบอกเรย์กะว่า เด็กผู้หญิงม.ต้นน่ะ ลือกันว่าเรย์กะกับเอ็นโจสนิทสนมกันดี
Ch.156 ปลาซิวปลาสร้อยไมฮามะบอกว่า งานชมหิ่งห้อยคราวก่อนเรย์กะไปเล่นหูเล่นตากับเอ็นโจ
Ch.157 เอ็นโจทำลาเต้อาร์ตให้เรย์กะ
Ch.159 เรย์กะบอกพวกอุเมวากะว่า (กับเอ็นโจ) แค่เคยเห็นหน้ากันน่ะค่ะ
Ch.160 แฟนฟิคฉบับออฟฟิเชี่ยล
Ch.161 เอ็นโจ คาบุรากิ ยูกิโนะ มาคาเฟ่สูฝู นางมารร้ายยุยโกะปรากฏตัว ท่านเรย์กะรู้สึก"หมดอาลัยตายอยาก"
Ch.162 เรย์กะพูดถึงยุยโกะว่า 'อย่างฉันคงไม่มีวันชนะได้หรอก'
Ch.163 เอ็นโจบอกเรย์กะว่ายุยโกะไม่ใช่คนรัก แต่เป็นว่าที่คู่หมั้น
>>941 อ่อ เรื่องนี้เองเรอะ กูนึกว่าเป็นฟิคตลกไร้สาระไม่ได้จับคู่อะไรกัน ก็เลยกรี๊ดกร๊าดเอ็นโจไปตามเรื่องตามราว กูขอโทษก็แล้วกันเน้อ
>>943 กูว่าที่ร้องไห้มันต้องเป็นเรื่องไร้สาระจนถึงขีดสุดแน่ๆ ท่านเรย์กะซะอย่าง
>>947 ทำไมมันมีความเกิดใหม่เซปชั่นวะ น้องงง ขอไวท์บอร์ดให้น้องด้วยข่ะ ถถถถถถถถถ
>>951 กูว่าอยากลงอะไรก็ลงมาเหอะ แต่จั่วหัวไว้ว่าวายหรือยูรินะ คนไม่ชอบสายนี้เขาจะได้เลื่อนผ่านได้ จริงๆกูก็สาววายนะ แต่กูไม่จิ้นคาบุรากิกับเอ็นโจเลย ไม่รู้ดิ สงสัยเพราะกูจะสงสารเรย์กะเกินไป แค่นี้ก็คานทองนอนมาอยู่ละ ขืนเอาสองคนนี้ไปจากนางคงได้นั่งคานไปตลอดชีพแน่ๆ
มีตอนนึงที่เรย์กะ บรรยายถึงเอ็นโจกับคาบุรากิในชาติก่อน
บรรยายของคาบุรากิไม่กี่คำ แต่ของเอ็นโจนี่หลายบรรทัด
บากะรากิช่างน่าสงสารนัก... 555555 (สงสารแล้วทำไมมีเลข5วะ)
กูสมมตินะ....สมมติว่าคาบุพลิกกลับมาคู่เรย์กะ กูขอล่ะฮิโยโกะซามะ หาคู่ให้เอ็นโจหน่อยก็ดี ให้พี่แกมีความสุขบ้างเถอะ บ้างครั้งอ่านไปเห็นยิ้มหัวเราะทีไรก็ทำแต่ใส่เรย์กะ แต่บางทีก็ชอบยิ้มขื่นๆ(แม่งยิ้มขื่นบ่อยมาก น่าจะเรื่องทางบ้านกับหลายเรื่องด้วยกูสงสาร) ชีวิตโคตรพระรอง อะไรก็เป็นรองตลอด(ถ้ามองตามบุคคลภายนอกอ่ะนะ) กูกลัวว่าถ้าคาบุอกหักจากวาคาบะและเริ่มสนใจเรย์กะ เอ็นโจอาจท้อแล้วยิ้มขื่นๆหลีกทางให้เงียบๆตามสไตล์พระรองก็ได้ (ยิ่งพอกูเอามามโนผสมกับฟิคกาวหมีโลลิค่อนที่เอ็นโจทำยังไงเรย์กะก็ไม่ยังมอง) กูช้ำใจแทน จะพระรองตลอดศกไปไหนวะ พระเอกบ้างสิเว้ยยย นี่กูพยายามมโนอยู่ว่าเรื่งเก่าพระเอกคือคาบุคู่วาคาบะ มาชาตินี้ก็อาจเป็นเพื่อนพระเอกกับนางร้ายเป็นพระเอกนางเอกแทนก็ได้ ถ้าท้ายสุดอ่อยเขาไปเรื่อยแต่เขาก็ยังไม่แลเหมืนเดิมกูจะ...จะอะไรดี ทำบุญไปให้ละกัน ฮือ กูเวิ่นไรวะเนี่ย พอดีเห็นสารบัญอัพเดทเลยย้อนอ่านตอนเก่าๆ ชีวิตมันเศร้า //กรอกเหล้าขาว
>>957 จริงๆคือคาบุรากิเรย์กะก็ไม่แลนะมึง ถึงทั้งคาบุรากิและเอ็นโจอาจจะเกิดมาชอบเรย์กะเข้า ถ้าคาบุรากิมันแห้วจากวาคาบะจังอะนะ
แต่อ.ฮิโยโกะก็อาจให้มันแห้วทั้งคู่ก็ได้นะเว้ย บางทีมันทั้งคู่อาจไปทะเลฤดูพายุคลั่งด้วยกันก็ได้ ไม่โดดผา ไปบวชเป็นเซียน...
กุเริ่มสงสารมันสองตัวแล้วว่ะ... หน้าตาก็ดี สาวๆห้อมล้อมคลั่งไคล้ แต่ได้แดกแห้ว... //ร้องไห้แทน
กูหายไปวันเดียวกลับมาทำไมแม่งจะพันนึงแล้ววะ ใครที่จะทำสารบัญคาบุรากิกูก็รออยู่นะ เผื่อจะมีฟิคบากะรากิกับเรย์กะให้อ่านกัน กูต้องการฟิคกาวมากตอนนี้ อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่เรือคาน
เห็นพูดถึงสงสารแบบมีเลข 5 แล้วนึกขึ้นได้ ฟิคมะหมาจะมีต่ออีกไหมน่ะ ชักคิดถึงไซซายะ รึว่าต้องรอเฉพาะตอนมีอีเว้นท์คอขาดบาดตายสะเทือนใจโม่งจนต้องจับมันเป็นตัวประกัน/ระบายอารมณ์เท่านั้น??
เวอร์ชั่นมะหมา
ถ้าไซซายะ ลองเลียนแบบท่ากระโดดหลบของวาคาบะจังล่ะ ประมาณนี้?
http://media.dosed.in/15HuskyRules/15HuskyRules7.jpg
555 อันนี้มันหลบไม่พ้นป่าววะ เดี๋ยวกลายเป็นได้ซีนชนกันล้มท่าคร่อมอะดิ
วันนี้เป็นวันที่กุต้องทำเอกสารสรุปประจำเดือนส่งบัญชี แต่จิตใจช่างอยากหนีความจริงมาแต่งฟิค
โอ้ยยยย ทำงานเด้ะ ตัวกูววววว
Fic อะไรก็ไม่รู้ ขึ้นต้นแบบ Once upon a time
---------------------------------------
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในอาณาจักรคิโชวอิน่า มีพระราชาทานุกิกี้และพระราชินีปกครองแผ่นดินอยู่อย่างเป็นสุข ทั้งสองพระองค์มีพระราชบุตรเป็นเจ้าชายน้อยๆ ผู้หล่อเหลานามว่าเจ้าชายทาคาเทรี่ เวลาผ่านไปได้เจ็ดปี พระราชินีก็ทรงตั้งครรภ์อีกครั้ง คราวนี้พระนางคลอดพระธิดาน้อยๆ ผู้ทรงสิริโฉมงดงาม นามว่าเจ้าหญิงเรย์กะก้า พระราชาทานุกิกี้ทรงดีพระทัยมาก จึงได้เชื้อเชิญให้นางฟ้าองค์ต่างๆ มาร่วมงานฉลองและให้พรกับเจ้าหญิงเรย์กะก้า แต่อนิจจา ซาเอจิม่า เลขาส่วนพระองค์ ดันทำงานพลาดลืมส่งจดหมายเชิญให้กับนางฟ้าองค์หนึ่ง สร้างความแค้นให้กับนางฟ้าองค์นั้นเป็นอย่างยิ่ง
ในวันงานฉลอง นางฟ้าองค์ต่างๆ ก็ทยอยกันมาให้พรกับเจ้าหญิงเรย์กะก้า อาทิเช่น ขอให้มีผมหลอดเด้งดึ๋งๆ ไม่เสียทรงชั่วกาลนาน ขอให้มีลักยิ้มน่ารักน่าเอ็นดู ขอให้เป็นบราค่อนฟาเธอร์ค่อน ฯลฯ แต่ก่อนที่นางฟ้าองค์สุดท้ายจะได้กล่าวอวยพร นางฟ้าผู้ไม่ได้รับเชิญก็โบยบินเข้ามาด้วยใบหน้าถมึงทึง พร้อมกับกล่าวคำสาปแช่งอันน่าสะพรึงกลัวว่า
"ขอให้เจ้าหญิงดำรงตำแหน่งหัวหน้าหมู่บ้านคานทองตลอดกาล และไม่มีอำนาจใดมาลบล้างได้"
ก่อนจะบินหนีไป สร้างความตกตะลึงให้ทุกคนในที่นั้นเป็นอย่างมาก
------------- ไว้ว่างๆ มาต่อ ---------------
กูส่องพวกมึงเฉยๆมาซักพักแล้วไม่ได้พูดซักที ชอบฟิคกาวพวกมึงมาก รักนะ ซู้ดดดด
กูอยากลงเรือเอ็นโจนะ แต่กูอวยอะไรแล้วแห้ว
เลยไม่กล้าลง กูหาที่ติ่งเรื่องนี้มาซักพัก ในที่สุดกูก็เจอ ดีใจชิบหาย รักพวกมึงนะ
ขึ้น 970 ละ เดี๋ยวกูตั้งกระทู้ใหม่เลยนะ
ตั้งละ นี่เต็มละค่อยย้ายเช่นเดิม
https://fanboi.ch/webnovel/3543/
เว็บแมวดุ้นแม่งแกล้งกุ อืดมาก ไม่ต้องห่วงนะบากะรากิ กุจะทำสารบัญให้มึงให้ได้ //มองด้วยความสงสาร
>>967 ชาวเมืองหวาดกลัวคำสาป พอเจ้าหญิงโตพอเลยโดนขับไล่ออกจากปราสาท แม้เจ้าชายทาคาเทรี่จะไม่ยินยอมนักแต่ก็ไม่สามารถคัดค้านได้
เจ้าหญิงเข้าป่าไปเจอบ้านที่ทำด้วยขนมหวาน น่าอร่อยดีเลยแดกแม่งหมดเลย........
//ขอโทษค่ะ เห็นข้างบนบอกเทพนิยายอลเวง เลยคิดว่าน่ายำเอาหลายๆเรื่องปนๆกัน 5555555 //เบลอกูไปเถอะ
เสียดายเด็กๆในเรื่องมีแค่ 3 คน (ยูกิโนะ มาโอะ ยูริ) ไม่ครบองค์คนแคระทั้งเจ็ดว่ะ
พูดถึงนิทานแล้วกุคิดถึงนิทานญี่ปุ่นเรื่องนึง มีทานุกิด้วย
มีทานุกิที่ฆ่าคุณยายแล้วเอาเนื้อไปทำอาหารให้คุณตากิน
เจ้ากระต่ายต่ายจึงมาลงทัณฑ์มันด้วยกันจุดไฟเผาฟืนที่ทานุกิขนอยู่ แต่ทานุกิก็รอดมาได้
ต่อไปเจ้ากระต่ายก็ปั้นเรือดินเอาไว้ แล้วออกไปล่องเรือคนละลำกับทานุกิ
พอเรือดินลำที่ทานุกินั่งมันละลายไปกับน้ำจนเจ้าทานุกิจม เจ้ากระต่ายก็ทำทีเป็นช่วย
มันยื่นไม้พายบอกให้ทานุกิจับไว้ แต่สุดท้ายก็ใช้ไม้พายฟาดทานุกจนจมลงก้นบ่อตายในที่สุด
แต่ไม่กล้าให้ท่านพ่อของเรย์กะรับบททานุกิว่ะ รู้สึกบาป 555 //กุไม่แต่งนะ
แมวดุ้นกลับมาแล้วมึงงงงง
Fic นิทานอลเวง (ขอบคุณสำหรับชื่อ) ต่อจาก >>967
-------------------------
พระราชินีถลาไปอุ้มเจ้าหญิงเรย์กะก้าขึ้นมาแนบอกพลางกรรแสงอย่างน่าสงสาร "ไม่นะ หญิงเรย์กะ แม่จะไม่ยอมให้หญิงเรย์กะไปอยู่ในหมู่บ้านคานทองเด็ดขาด" พระราชาทานุกิกี้รีบเข้ามาโอบกอดทั้งพระราชินีและพระธิดาไว้เป็นเชิงปลอบโยน
"ไม่ต้องห่วงครับ ข้าขออาสาแต่งงานกับน้องหญิงเอง"
ทุกคนพากันมองไปยังเจ้าของเสียงเป็นตาเดียว ที่แท้ผู้ที่ก้าวออกมาก็คือ เจ้าชายอิมาริรี่ แห่งอาณาจักรโมโมโซโน่ พระสหายสนิทของเจ้าชายทาคาเทรี่นั่นเอง
"ถ้าเป็นข้า คงไม่มีปัญหาสินะครับ"
เจ้าชายอิมาริรี่ส่งยิ้มหล่อบาดใจ แล้วยื่นมือไปทางพระราชินีทำท่าจะขออุ้มเจ้าหญิงเรย์กะก้า แต่ทันใดนั้นก็มีธนูชุบยาสลบแล่นเข้าปักกลางหลังเจ้าชายอิมาริรี่ ทำเอาเจ้าชายล้มคว่ำสลบลงในที่นั้นทันที ผู้ที่ก้าวออกมาจากเงามืดพร้อมคันธนูในมือ ก็คือเจ้าชายทาคาเทรี่ที่ทำหน้าเย็นชาสุดๆ
"มีปัญหาสิ มากเลยด้วย" เจ้าชายทาคาเทรี่ว่าขณะก้าวข้ามศพ (?) เจ้าชายอิมาริรี่ที่หลับคร่อกอย่างไม่ใยดี ทั้งนี้เพราะความเจ้าชู้ของเจ้าชายอิมาริรี่เป็นที่เลื่องชื่อลือชากันไป 3 อาณาจักร 8 แปดอาณาจักร แม้จะมีอายุเพียงเจ็ดชันษาก็ตาม
"ท่านพ่อท่านแม่ อย่าไปสนใจคำพูดไร้สาระ" เจ้าชายทาคาเทรี่ว่าพลางผายมือไปยังนางฟ้าองค์สุดท้าย "นางฟ้าองค์นี้ยังไม่ได้ให้พรกับน้องสาวของเรา บางทีเธออาจจะพอช่วยอะไรได้"
นางฟ้าองค์สุดท้ายไว้ผมสั้นท่าทางกระฉับกระเฉง ดูเผินๆ เหมือนองค์ชายหล่อเหลา นางก้าวออกมาแนะนำตัวเองว่า "หม่อมฉันมีนามว่านางฟ้าไอร่า และพรของหม่อมฉันก็คือ...."
------------- ขอไปคิดต่อก่อนนะ ---------------
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.