Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015
_______________________________
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
https://fanboi.ch/webnovel/3289

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชา​ยาม​บ่าย​ของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
https://fanboi.ch/webnovel/3364/

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
https://fanboi.ch/webnovel/3451/

สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต-รายชื่อตัวละคร
https://justpaste.it/reika

ท่านเรย์กะปากบอกรักไม่สมหวัง หัวหน้าหมู่บ้านคานทอง ต้องการฤดูใบไม้ผลิ แต่การกระทำคือปิดกั้นสะบั้นธงไม่ใยดี กูจะร้องแทนคนให้...

>>2 น่าสงสารเอ็นโจชิบหาย...... ยิ้มๆแต่น้ำตาตกในไปแล้วมั้งน่ะ

>>3 สงสารเอ็นโจมากตอนนางคนลาเต้

แล้วเมื่อไหร่ท่านเอ็นโจจะจีบติดกัน
อาจเป็นตอนท่านเรย์กะหนีไปเรียนมหาลัยเมืองนอกเมืองเดียวโดยบังเอิญกับเอ็นโจ ซึ่งท่านเรย์กะลำบากมาก(ของกินไม่มี foodsick homesick กินจนอ้วนแล้วออกกำลังกายไม่ได้ พูดสำเนียงมีปัญหา เพื่อนไม่มี) ท่ามกลางความโดดเดี่ยวเอเชียคนเดียวในมหาลัย เอ็นโจที่อยู่อีกมหาลัยจึงช่วยเหลือ(ไร้บากะรากิ แอนด์เอเวอรี่วัน มากวน การติดต่อสื่อสารกับคนอื่นลดน้อยลง) ช่วยสอนพูด สอนซื้อของ ระยะระหว่างเรย์กะกับเอ็นโจเริ่มแคบลง แล้วเรย์กะก็ตกหลุมรักเอ็นโจในที่สุด //เอ้าซู้ดดดดดดดด

เมื่อคืนกูเพิ่งอ่านฟิครักต้องห้ามของท่านพี่ไป แล้วกูเกิดสงสัยว่าไฮโซเค้าจะมีโมเม้นท์แบบไปอาบน้ำด้วยกันบ้างปะวะ ประมาณว่า ท่านพี่คะ ให้น้องถูหลังให้นะคะ ไหม หรืออาบแบบแช่อ่างหรูกันอย่างเดียว

บางทีกูก็อยากฟาดหัวท่านเรย์กะเหมือนกันนะ คือนางดีกับทุกคน ยกเว้นเอ็นโจกับทานุกิอะ จะใจร้ายกับสองคนนี้ไปถึงไหนก็ไม่รู้ โครตเคืองแทนตอนคนลาเต้เลย แต่เอาเถอะ ความรักอันยาวนานของเอ็นโจ ฮีคงทำใจไว้แล้วล่วงหน้าว่าสาวเจ้าจะไม่รับรู้ ด้วยเรื่องแค่นี้คงไม่สะเทือนอะไรมากมาย เพราะฮีก็โดนทำร้ายใจด้วยการที่เรย์กะไปแอบชอบคนอื่นแบบซ้ำแล้วซ้ำเล่า แค่คนลาเต้ทิ้งเอ๊งงง ไม่เจ็บไม่คันซักนิ๊ด//เสียงสูง
เอ็นโจเห็นภายนอกเหมือนจะเอส แต่จริงๆเป็นเอ็มสินะนาย

วันนี้มาซายะมานั่งที่ซุ้มห้องของผม เพื่อเจอคุณทาคามิจิโดยเฉพาะ ถึงกับทำตัวต่างไปจากทุกทีโดยการยอมกินขนมทำมือแถมชมว่าอร่อย ดูท่าว่ามาซายะจะหลงรักคุณทาคามิจิในระดับเดียวกับคุณยูริเอะแล้วสินะ

สาวๆที่เห็นส่งเสียงฮือฮากันใหญ่ คุณทาคามิจิรับคำขอบคุณงงๆ อืม...แบบนี้จะดีจริงๆเหรอมาซายะ นายสร้างเรื่องเดือดร้อนให้คุณทาคามิจิอีกแล้วนะ

แต่ผมไม่เข้าไปเตือนหรอกนะ

ก็มันน่าสนุกจะตาย

สายตาเหลือบเห็นคุณคิโชวอินกำลังยืนต่อแถวเพื่อเข้ามาใช้บริการร้านของพวกผม เธอคงไม่มีบัตรคิว ไหนๆมาซายะก็สร้างเรื่องให้คุณทาคามิจิแล้วผมจะช่วยสร้างข่าวกับคุณคิโชวอินเพื่อกลบกระแสสักนิดก็แล้วกัน

แค่สร้างข่าวเฉยๆจริงๆนะ...

ไม่ได้มีเจตนาแอบแฝงใดๆทั้งนั้นล่ะ..

ผมตั้งใจทำลาเต้อาร์ทถ้วยนี้เป็นพิเศษ ตอนแรกนึกอยู่ว่าควรจะทำรูปอะไรที่เหมาะกับคุณคิโชวอินดี จู่ๆก็นึกภาพตอนเธอเล่นกับกระต่าย ต่อมาก็นึกถึงตอนเธอสั่นกลัวหนีเป็นกระต่ายตื่นตูมเวลาเจอผม แค่คิดก็เล่นเอาหุบยิ้มไม่ได้ ค่อยๆบรรจงทำอาร์ทลาเต้ไปและต้องพยายามไม่ให้เผลอทำสีหน้ากระต่ายที่แสนน่ารักในแก้วแสดงออกไปทางกระต่ายที่กำลังตกใจกลัวตามจินตนาการที่นึกอยู่ระหว่างทำ มาซายะเองก็เหมือนจะเห็นผมตั้งใจทำผิดปกติ เลยมาด้อมๆมองๆด้วยเหมือนกัน

"คุณคิโชวอิน นี่บริการพิเศษจากผมนะ" ผมยกลาเต้มาเสริ์ฟให้เธอ พร้อมรอยยิ้มปิดท้าย หวังว่าเธอจะพอใจกับผลงานของผม

อะไรน่ะ สายตาที่มองผมอย่างสะพรึงแบบนั้น

และแล้วลาเต้กระต่ายน้อยที่ผมทำอย่างพิถีพิถันก็โดนคุณคิโชวอินทำลายภายในเวลาไม่ถึงสามสิบวินาที

เธอคนแล้วคนอีกจนแก้วกาแฟมีเสียงดังแก๊งๆไม่เหลือกริยาของคุณหนู เหมือนกับมีความแค้นมาตั้งแต่ชาติปางก่อน ปากบ่นงึมงำเบาเหมือนท่องบทสวดอะไรสักอย่างผมพังได้ไม่ชัด เหมือนเธอจะเผลอเอาความคิดในใจพ่นออกมาจากปากอีกแล้ว

รอยยิ้มบนหน้าผมชักเริ่มกลายเป็นรอยยิ้มเจื่อนๆ

ผมทำอะไรผิดรึเปล่านะ

ปกติคุณคิโชวอินจะต้้งป้อมกับผม แต่ไม่ได้แสดงออกขนาดนี้นี่นา...

หรือเธอคิดว่าผมลากเธอมาเพื่อให้กระแสข่าวมาซายะแยกเป็นสองทาง

ความจริงมันก็คิดนั่นแหละ แต่ลาเต้นี้ผมตั้งใจทำจริงๆนะ โดนเธอทำลายแบบไม่แยแสขนาดนี้ รู้สึกวูบแปลกๆในอกเลย

คุณคิโชวอินจากไปแล้ว ผมยังคงถือแล้วลาเต้ที่เธอดื่มหมดถ้วยไว้

และแล้วสาเหตุก็ปรากฎเมื่อมาซายะ เดินมาหาผมแล้วกล่าวชื่นชมผม

"ยอดมากชูสุเกะ นายเองก็เป็นร่างแยกของคิโชวอิน สะสม 12นักษัตรเหรอ"

หา... ร่างแยก?

"กระต่ายสินะ คิโชวอินดูดีใจใหญ่เลย ชดรวดเดียวหมด ไม่เสียแรงที่ฉันเข้าไปให้กำลังใจ"

มาซายะ...นาย...

"แล้วก็นะ....โอ้ยย ทำอะไรน่ะชูสุเกะ" ผมเดินผ่านมาซายะด้วยอารมณ์ขุ่นมัวกว่าทุกที แอบเหยียบเท้าหมอนั่นเพื่อระบายอารมณ์เล็กน้อยแต่สีหน้ายังคงรักษารอยยิ้ม

เสียแรงที่อยากช่วย ผมโดนคุณคิโชวอินเหมารวมไปด้วยเลย

โดนคุณทาคามิจิหักอกไปซะ มาซายะ!

ผมให้แก้วใบเดิมที่คุณคิโชวอินกิน มาชงลาเต้อีกครั้งเพื่อดื่มเอง คุณทาคามิจิเดินเข้ามาเห็นพอดี เนื่องจากแก้วที่ผมชงให้คุณคิโชวอินนั้นเป็นลายพิเศษแก้วเดียวในร้าน เธอมองแก้วของผมกับผมสลับไปมาแล้วลอบยิ้มล้อเลียนเหมือนรู้ทันผม

ผมยิ้มกลับ

"พยายามเข้าเน้อ" เธอพูดแล้วหัวเราะก่อนจะเข้าไปยังส่วนทำขนมต่อ

ผมไม่ได้ตอบรับเธอ เพียงแค่จิบกาแฟในมือ

และได้สัมผัสถึงรสชาติหอมหวานละมุนกว่ากาแฟใดๆที่เคยกินมา...

----------------
เอ็นโจว บากะ!

https://fanboi.ch/webnovel/3507/7/อยากอ่านฟิคที่ท่านเรย์กะอ้อนทานุกิบ้าง สงสารทานุกิสุดละในเรื่องเนี่ย

>>8 เอาแก้วมาใช้ต่อนี่ล้างป่ะคะ แต่กูคิดว่าไม่ล้างชัวร์ 55555555555555555555555555555555
>>9 ถ้าจะโควทข้อความ กดตรงหมายเลขหน้าคำว่า nameless fanboi เลยจ้า เดี๋ยวมันทำลิงค์ให้เอง ไม่ต้องพิมพ์เต็มยศแบบนี้

>>8 จะรู้สึกอะไรกับเอนโจวดี จะสงสารเฮียที่อุตส่าห์แม้กระทั่งเอาแก้วที่สาวเจ้าดื่มมาดื่มต่อดีไหม ถถถถถถถถถ

>>11 สงสารดีที่สุด 5555 สงสารที่มาจีบเจ้าแม่หักธง

>>8 ไม่ร้องนะคะท่านเอ็นโจ (แต่ในใจกุนี่หัวเราะแรงมาก) 555555555555555555555555555555555555
แต่น่าสงสารกว่าคือโดนเขาเหมารวมไปกับบากะรากินี่แหละ

>>13 โดนอะไรไม่โดนโดนเหมารวมกับบากะรากินี่น่าวงวารสุดละ5555555555555555555555555555555

>>8 อ่านแล้วสะเทือนใจแทนเอ็นโจ... อย่างน้อยก็ได้จูบทางอ้อมแบบกำไรนะ 555555

จริงๆในการ์ตูนฮาเร็ม เราชอบเชียร์ตัวรองนะ แต่พออ่านเรื่องนี้ แทบจะกรีดร้องว่าเอาใครก็ได้ที่ไม่ใช่คานนน น้ำตามายาไหลทุกครั้งที่เห็นท่านเรย์กะหักธงอย่างไม่ใยดี หักธงเขาแล้วทำไมบ่นว่าเป็นหัวหน้าหมู่บ้านคานทองงงง
ถึงจะแอบเชียร์เรือคาบุรากิอยู่เงียบๆ ท่ามกลางหมู่กาวเอ็นโจมากมาย ตอนนี้เริ่มโดนมอมเมา จะเขียนฟิคคาบุเรย์กะ ไปๆมาๆมันกลายเป็นเอ็นโจเรย์กะ ไปแล้ว ฮือออออออ พยายามปรับแก้กลับสู่คู่เรือที่ตัวเองเชียร์ แต่โดนเอ็นโจเล่นงานอีกล่ะ กัญชากระทู้นี้น่ากลัวจริงๆ...

เอาฟิคมาขัดเอ็นโจผู้นกอีกแล้วแป็ป
---------------------------------

ผมหลงใหลในมนตร์​เสน่ห์​ของผู้หญิ​ง แต่ละคนก็ให้ความรู้​สึกที่แตกต่าง​ชวนให้ค้นหา เหมือนกับลูกกวาด​หลากรสในโถแก้ว ต้องลิ้มลอง​เท่านั้น​ล่ะ ถึงจะบอกรสชาติ​ความอร่อยได้

ผมหมายถึงรอยยิ้มของผู้หญิง บ้างอ่อนหวานจับใจชวนเพ้อฝัน บ้างก็พาให้เผ็ดร้อนซ่าบซ่านขึ้นมา เป็นมนต์​เสน่ห์อันน่าประทับใจ​ที่พวกเธอมอบให้ เป็นผลตอบแทน​จากการที่ผมเอาใจใส่​พวกเธอ

แม้จะโดนหลายคนหรือกระทั่ง​เพื่อนซี้ค่อนแคะว่าผมเป็นพวกคาสโนว่าบ้าผู้หญิง​ แต่จริงๆแล้วผมเพียงแค่แสวงหารสชาติ​ที่ซ่อนเร้น​เหล่านั้น​จากพวกหล่อนก็เท่านั้นเอง

คงไม่มีผู้ชายคนไหนจะปฏิเสธ​รอยยิ้ม​งดงามหอมหวาน​เหล่านั้น​ได้หรอก

ทว่ายิ่งโตขึ้น ผู้หญิง​ที่เข้ามาใกล้​ชิดผมส่วนใหญ่​ หากไม่ใช่เพราะ​ชื่นชอบหรือสนใจในตัวผมเองจริงๆแล้วล่ะก็ คงเพียงเพราะ​นามสกุล​ของผมเท่านั้น​ล่ะ

เป็นลูกกวาดที่แอบแฝงด้วยยาพิษ

ทั้งที่รู้แบบนั้น แต่จะให้ปฏิเสธ​พวกเธอตรงๆผมก็ทำไม่ได้หรอก น้ำตาหญิงสาวเป็นสิ่งที่ผมไม่ต้องการจะเห็นที่สุด จึงได้แค่ดูแลพวกเธออย่างระวังตัวไม่ให้เผลอถลำลึก​ลงไป

เป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยทีเดียวล่ะ และพอพลังงานที่มีมันใกล้จะหมดหลอด ผมก็มักจะนึกถึงเธอคนนั้นขึ้นมา

ผมได้พบ​เธอครั้งแรก​ตอนที่​ผมอยู่มอต้นปีสอง ในงานเลี้ยง​ Pivoine​ ตอนที่เห็นเพื่อนซี้เต้นรำกับเด็กผู้หญิง​ ผมถึงกับ​ประหลาด​ใจ ก่อนที่จะถูกดึงดูด​ความสนใจ​ไปด้วยรอยยิ้ม​ของเธอ

เธอเป็นเด็กผู้หญิง​ที่มีรอยยิ้ม​น่ารักมากๆ รอยลักยิ้ม​ที่กดลึกลงไปที่มุมปากนั่น ทั้งดูน่าหมั่นเขี้ยว น่าเอ็นดู​และน่าทะนุถนอมไปในเวลาเดียวกัน​

เธอเป็นน้องสาวของเพื่อนซี้ผมเอง

เธอดูเหมือน​กันเจ้าหญิง​องค์น้อยๆที่น่าปกป้อง​ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เพื่อน​ผมจะกลายเป็นซิสค่อนน่ะ

ยิ่งตอนที่หยิบยื่นขนมให้ แม้จะเป็นเพียงขนมพื้นๆไม่กี่ร้อยเยน นัยน์ตา​ของเธอจะเปล่งประกาย​ระยิบระยับ​ขึ้นมาพร้อมกล่าวขอบคุณ​ด้วยรอยยิ้ม​กว้าง เสียงหัวเราะ​สดใส เป็นรอยยิ้ม​จากใจจริงที่ไม่มีอะไรแอบแฝง

เวลานั้นผมจะรู้สึก​ได้รับการเยียวยา ชาร์จพลังจนหัวใจ​พองโตขึ้นมา

อย่างกับได้ป้อนอาหารลูกนกเลยล่ะ

วันไหนที่ผมมีนัดกับพี่ชายเธอที่คฤหาสน์​คิโชวอิน ผมก็ไม่เคยลืมที่จะซื้อขนมและช่อดอก​ไม้เล็กๆน่ารักๆที่ดูเหมาะกับ​เด็กผู้หญิง​เป็นของฝากเพื่อที่จะได้เห็นรอยยิ้ม​นั้น รวมถึงการไปก่อนเวลานัดเพื่อจะได้มีเวลาคุยกับคุณน้องสาวมากขึ้นก่อนที่เจ้าซิสค่อนจะเข้ามาขัดขวาง​

หมอนั่นหวงน้องสาวมากอย่างกับงูจงอางหวงไข่ แต่ไม่เคย​ยอมรับความจริง พอผมแกล้งแหย่เรียกเขาว่า "พี่เขย" ก็อัดผมจนงอม ต้องหยุดเรียน​ไปช่วงหนึ่ง​เพื่อรักษาอาการช้ำใน นอกจาก​เป็นซิสค่อนแล้วยังเป็นยันเดเระอีกงั้นเหรอ​ นายมันกู่ไม่กลับแล้วนะสหาย

ผมเคยคิดว่าความสนิทสนม​ของพี่น้อง​คู่นี้ พอคุณน้องสาวขึ้นมอต้นก็คงจะร้างลาห่างเหิน​ไปเหมือนกับน้องชายของผม แต่กลับไม่เป็น​อย่างนั้น​แฮะ

เวลาที่เล่าเรื่องพี่ชายให้ฟัง เธอจะตั้งใจฟังและทำหน้ายิ้มแย้มอย่างมีความสุขตลอดเวลา​ หรือตอนที่เธอพยายาม​มาขอคำปรึกษา​ว่าจะซื้ออะไรเป็นของขวั​ญวันเกิดให้พี่ชายดี หรือกระทั่ง​ตอนที่คุณพี่ชายบ่นว่าเมื่อคืนน้องสาวทำข้าวต้มมาเสิร์ฟ​ระหว่างอ่านหนังสือ​เรียนอีกแล้วอย่างเซ็งๆทั้งยิ้มๆแบบนั้​น​

หลายครั้ง​เลยล่ะที่ผมรู้สึก​อิจฉาขึ้นมา
ถ้าผมมีน้องสาวน่ารัก​​แบบนี้บ้างก็ดีซิ

ถ้าผมได้เป็น​พี่ชาย​เธอบ้าง​ก็ดีซิ

*****

วันนี้ผมมีนัดที่คฤหาสน์​คิโชวอิน พอเข้ามหาวิทยาลั​ยแล้วก็ไม่ค่อยได้​ไปอย่างแต่ก่อน นอกจากช่อดอกไม้เล็ก​ๆและช็อกโกแลต​ยี่ห้อโปรดของเธออย่างทุกทีแล้ว ยังมีของฝากที่ซื้อมาจากนางาซากิอีกด้วย

ผมเจอมันที่ร้านขายของฝากตอนไปเยี่ยมญาติ​ มันเป็นชุดเครื่องเป่าแก้วหลากสี เจ้าของร้านหยิบมันขึ้นมาเป่าให้ผมฟัง เสียงมันกรุ๊งกริ๊งไพเราะน่ารักดี ผมคิดถึงคุณน้องสาวเป็นคนแรก คิดว่าเธอจะต้องชอบมันแน่ๆ

แล้วก็ยังมีของฝากเล็กๆน้อยๆให้คุณลุงคุณป้า​ เป็นพวกใบชาอย่าง​ดีและเซ็ตของบำรุง​ผิวพรรณ​

อ๊ะ ลืมซื้อของฝากให้เจ้าซิสค่อนไปเลยแฮะ
แต่ช่างมันเถอะ

ผมไปถึงที่คฤหาสน์​คิโชวอินก็ได้​พบกับคุณน้องสาวพอดี ไม่กี่ปีก่อนยังเป็นเจ้าหญิงน้อยอยู่​เลย แต่ดูตอนนี้ซิเป็นสาวน้อยที่โดดเด่นและงดงามมากทีเดียว เด็กๆนี่โตไวจริงๆ

พอรับของฝากเธอก็กล่าวขอบคุณ​ เธอยิ้มอย่างสดใสจนปรากฏ​ลักยิ้ม​น่ารักที่มุมปากจนผมอดไม่ได้​ที่จะยิ้มตาม

ถึงจะไม่ได้เจอกันสักพัก​นึงแล้ว แต่เธอก็ยังน่ารัก​น่าเอ็นดู​ไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด​

คุณน้องสาวทำท่าทางลับๆล่อๆบอกว่ามีเรื่อง​จะปรึกษา​ แต่ก่อนเธอมักจะปรึกษา​เรื่องว่าซื้ออะไรให้พี่ชายดี หรือไม่ก็ให้ช่วยแนะนำ​ที่ท่องเที่ยว​กับเพื่อนๆที่ไหนดีอยู่แล้ว คิดว่าคงไม่พ้นเรื่องเดิมๆ ผมพยักหน้ารับฟังอย่างยินดี

"คือว่า..."

เธอเข้ามากระซิบที่หูผม เป็นครั้งแรก​รึเปล่านะที่ได้เข้าใกล้แบบนี้ ปกติจะโดนหมอนั่นคอยขวางตลอดเลย

"... เอ๋! เรย์กะจังมีคนที่ชอบแล้ว​เหรอ!?"
"อย่าบอกท่านพี่นะคะ!"
"... อ่า อื้อ"

ใบหน้าเธอแดงแจ๋และยิ้มเขินอาย​แบบที่ผมไม่เคย​เห็น​มาก่อน​

รู้สึกว่าเธอจะปรึกษา​อะไรอีกหลายๆอย่าง

แต่ผมรู้สึก​สมอง​กลวงเปล่าจนคิดหรือจำช่วงเวลา​นั้นแทบจะไม่ได้เลย

---------------------------------
ตัดจบ!

***ของแถมระหว่างการสืบค้น... เลียนแบบสารบัญเอ็นโจ

สารบัญท่านอิมาริ

(Ch.9) ในงาน Pivoine โผล่มาทักทายท่านพี่
(Ch.22) เพิ่งจะได้แนะนำชื่ออย่างเป็นทางการ... ท่านพี่ ท่านไอระและท่านอิมาริ ฮาเร็มเดทของเรย์กะที่สวนสนุก
(Ch.23) ท่านอิมาริซื้อชูโรสให้+ใช้เรย์กะเป็นข้ออ้างในการหลบสาวๆ+ท่านพี่บอกว่าท่านอิมาริมีแฟนแล้ว
(Ch.29) มุมมองของท่านอิมาริ
(Ch.48) เรย์กะมาปรึกษาท่านอิมาริเรื่องวิธีเข้าหาผู้ชาย
(Ch.49) ท่านอิมาริโดนท่านพี่ต่อยให้คายความลับของเรย์กะออกมา
(Ch.51) เรย์กะรู้ว่าความลับที่คุยกับท่านอิมาริโดนเปิดโปงแล้ว+พูดถึงเรื่องของฝากจากท่านอิมาริ+ท่านพี่กล่าวว่า "อิมาริกำลังยุ่ง คงมาไม่ได้สักพัก"

-------------ช่องว่างระหว่างตอนที่ท่านพี่บอกว่า "สักพัก"...-------------

(Ch.98) ท่านอิมาริบอกว่าอยากให้เรย์กะแต่งงานกะน้องชาย หรือไม่ก็แต่งกับตัวเองก็ได้นะ+โดนท่านพี่ลากคอไปและกลับออกมาอย่างโทรมๆบอกว่า "คงไม่ได้มาอีกสักพัก..."

-------------ช่องว่างระหว่างตอนที่ท่านอิมาริบอกว่า "สักพัก"...-------------

(Ch.139) เรย์กะ มาโอะ ริรินะและท่านพี่ไปพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ท่านอิมาริโดนท่านพี่โทรตามในฐานะคนว่างงาน

------------------------------------------

ของที่อิมาริเคยให้เรย์กะ
- (Ch.22) ช่อดอกไม้เล็กๆน่ารักแล้วก็พวกขนมหวานเล็กๆน้อยๆ สำหรับของหวานก็เป็นพวกน้ำผึ้งในโหลสวยๆ ไม่ก็ช็อคโกแลตรูปดอกไม้ที่ใส่มาในกล่อง
- (Ch.51) ชุดเครื่องแก้วเป่าสีสวยหวานจากที่นางาซากิ
- (Ch.63) ดอกไม้ในกล่อง
- (Ch.139) ที่ประดับน่ารักทำจากแก้ว พอแกว่งไกวแก้วก็จะส่งเสียงกรุ๊งกริ๊งไพเราะ

>>18 ยิ่งเห็นสารบัญยิ่งก๊าวใจกับอิมาริกับท่านพี่ อ๊ากกกกกกกกก

>>18 ท่านอิมาริกับบทที่หายไป(สักพัก)

>>18 เราว่าถ้าท่านอิมาริจะจีบจริง เรย์กะน่าจะยอมอ่ะ (ถึงจะมีท่านพี่คุมพฤติกรรมอยู่ด้วยก็ตาม) ในกรณีเดียวกัน ถ้าอิมาริทำลาเต้รูปกระต่ายให้ เรย์กะคงดีใจและทะนุทนอมอย่างดี ไม่น่าจะคนอย่างโหดเหี้ยมแบบที่ทำกับเอ็นโจ สองมาตรฐานจริงๆ แต่บทอิมาริมาๆหายๆ มาทีก็มาเป็นแพ็คคู่กับเจ้าคนซิสค่อน โถถถถถ

ข้อเสียของเอนโจไม่ใช่จอมมารแต่เผ็นเพราะอายุเท่ากับเรย์กะ....
เอาจริงๆแต่ละคนที่เรย์กะเจอแล้วหักธงซะเหี้ยนมีแต่อายุเท่ากันทั้งนั้น(ละเว้นทานุกิไว้คน) คนแก่กว่ามีแต่กรี๊ดๆ(ละเว้นทานุกิอีกที)

ท่านอิมาริก็ดี เรือไหนก็ดีที่ไม่ใช่คาน
ก่อนหน้านี้ชอบนายตัวสำรองอยู่(ถึงจะเคยหมั่นไส้เพราะนางมองท่านเรย์กะแง่ร้ายในช่วงแรก(พอๆกับเรย์กะมองเอ็นโจแง่ลบเบย)) แถมตอนแรกที่อ่านนี่เคยบ่นๆด้วยว่าทำไมอิเพื่อนพระเอกนี่มันดูออกมาเยอะจังวะ แล้วตัวสำรองตูล่ะ สุดท้ายก็โดนมอมเมาลากลงเรือเอ็นโจโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้เลยกลายเป็นใครก็ได้ ได้หมดที่ไม่ใช่คานไปแล้ว
คานเรื่องนี้นี่มันน่ากลัวจริมๆ555555555555555555555

อยากแต่งฟิคตอนที่เอ็นโจกับเรย์กะมีลูกด้วยกันแล้วจะเป็นยังไงจัง แต่สกิลไม่ถึง
//ลูกสาวน่าจะชอบผู้ชายแก่ แอบหลงรักอายูกิโนะก็เป็นได้ ใครรับช่วงต่อกาวถังนี้ที

>>22 จริง!! ทานุกิเนี่ยเป็นข้อยกเว้นทุกกรณีเลย น่าสงสาร555
นี่ ๆ มีใครสนใจให้กำเนิดฟิคทานุกิกับสาวงามม่ะอยากอ่านนน

>>18 ถ้าอิมาริคิดจีบจริงๆ เรย์กะคงใจเต้นได้ไม่ยากอะ ไหนๆก็มีพื้นฐานที่ปูมาว่าชอบเพื่อนพี่ชายตั้งแต่ต้นอยู่ละ ถึงจะแค่โกหกยัยผมสั้นก็เหอะ ถ้าพี่แกรู้เข้าน่าจะฮึดมาจีบก็ได้ แต่ต้องฝ่าขวากหนามไปให้ถึงปราสาทเจ้าหญิงก่อนนะ ระหว่างทางก็มีแม่มดคอยเสกคาถาไล่ฆ่าคนมาบุกปราสาทซะด้วยสิ ถถถถถถถถถถถถถถถถถถ
>>24 แต่งมาเลย โม่งในนี้ไม่เลือกกินกันหรอก มีใครมาขายกาวเพิ่มทุกคนก็ยินดีกันทั้งนั้นอะ

ชักอยากอ่านว่าท่านแม่มาตกลงปลงใจกับทานุกิได้ยังไง และสมัยหนุ่มๆทานุกิจะหล่อเหมือนท่านพี่รึเปล่าแล้วท่านแม่กลัวสาวติดเลยขุนให้มีห่วงยาง

>>27 กูว่าคงเจอกันในพิธีดูตัว แล้วทานุกิสมัยหนุ่มๆหล่อเนี้ยบหุ่นดีใส่สูทสามชั้น ท่านแม่ก็เป็นสาวงาม เกิดเป็นรักแรกพบแสนโรแมนติคแบบในนิทาน แล้วพอทานุกิแก่ตัวลงก็กลายมาเป็นทานุกิอย่างถึงทุกวันนี้.....

>>27 ทำไมกุรู้สึกว่าท่านแม่ต้องจีบทานุกิวะ

>>27 ทานุกิอาจ'เคย'เป็นหนุ่มอารมณ์ดีคารมเด่นเลิศเลอเพอร์เฟ็คทุกด้าน แต่พอมาเจอท่านแม่เลยถูกกำราบสกิลทุกสายเหลือศูนย์เอามาอัพค่าพ่อบ้านใจกล้าก็ได้

>>30 สกิลถูกกำหราบกลายเป็นพ่อบ้านใจกล้า เห็นภาพชัดเลย ไมาแน่ว่าท่านแม่สมัยสาวๆอาจเป็นหญิงงามจอมวางแผนอย่างซากุระก็ได้นะ

>>31 เป็นไปได้ว่าจะเป็นจอมบงการด้วย บรื๋อออออ

>>22 ข้อเสียที่ทำยังไงก็ไม่มีวันแก้ได้ สงสารท่านเอ็นโจเหลือเกินค่ะ... ว่าไปเอ็นโจก็รู้นะ ยังเคยเปรยว่าเรย์กะน่าจะชอบคนอายุมากกว่าด้วย

>>33 เลยทำตัวเป็นผู้ใหญ่รึเปล่า เอ็นโจวนี่พฤติกรรมอย่างกับร่างแยกท่านพี่ รู้ว่าเรยกะเป็นบราค่อนด้วยนี่ ฮ่าๆๆๆ เห็นว่านิสัยเอ็นโจวในการ์ตูนกับโลกนี้ต่างกันด้วย 555555555 เหมือนกับคาบุรากิที่ในการ์ตูนไม่ได้เป็นไอบ้า 5555 กูว่าตอนเด็กๆที่คาบุรากิโดนยูริเอะโกรธ ในการ์ตูนคาบุรากิต้องพยายามเปลี่ยนตัวเองจนยูริเอะหายโกรธน่เลยว่ะ บุคลิกเลยสูงส่ง แต่ภาคนี้ เอาเรย์กะมาเป็นสปาย ทำบ้าๆบวมๆ แล้วได้วิธีเขียนจดหมายของเรย์กะมาช่วยเลยไม่ต้องพยายามปรับปรุงตัวเอง ส่งผลให้มันบ้าบวมจนปัจจุบัน 55555

>>34 เป็นไปได้

ส่วนท่านเอ็นโจว ในการ์ตูนบอกว่าอ่อนโยนมากๆ แต่เพราะโลกนี้เรย์กะดันทำท่าหยะแหยงตัวเองกับเพื่อนตั้งแต่เด็กเลยไปกระตุกต่อมเอสในตัวให้ลุกโชนแน่นวล

กูวิแคะอย่างจริงจัง

>>36 ในการ์ตูนบอกว่าอ่อนโยนก็จริง แต่ถ้าเห็นใครเป็นศัตรูก็จะจัดการแบบไร้ปราณีนะเว้ย บางตอนก็น่ากลัวกว่าจักรพรรดิอีก เรย์กะในคิมิดอลยังโดนด่าเสียหมาบ่อยๆเลย ความเอสอะ มันเป็นมาตั้งแต่ต้นฉบับแล้วล่ะ ถถถถถ

>>34 กูว่าคาบุรากิมันภายนอกมันก็ยังดูเป็นจักรพรรดิผู้เงียบขรึมออร่าสูงส่งอยู่นะ ต้องมาเป็นคนสนิทข้างๆกันจริงๆถึงจะรู้นิสัยจริงอะ ถ้าสาวๆมารู้บทสนทนาของคาบุรากิกับเรย์กะว่าคุยอะไรกัน ยังจะปลาบปลื้มคาบุรากิอยู่รึเปล่าวะเนี่ย 55555555555555555555555

สำหรับกุบากะรากิมันเป็นประเภทที่เพราะสาวๆได้แต่มองอยู่ห่างๆเลยเนื้อหอมว่ะ ไม่เคยมีใครสนิทพอจะรู้ธาติแท้บ้าๆได้แบบเรย์กะไง55555555555555555

>>38 แต่ในการ์ตูนมันก็ต้องเห็นฉากเท่ๆบ้าง พระนางเขาจีบกันมันต้องเท่ พระนางของการ์ตูนมันต้องเห็นเนื้อหาเยอะอยู่ เรย์กะถึงได้อ่าน แต่กุเห็นโลกนี้จีบได้เสื่อมมาก 555555555 ฉากเจอกันก็บัดซบ อะไรคือรถชนกัน 5555

>>40 เนื้อคู่ไงมึง เดินไปเดินมาในโรงเรียนทุกวันแต่ไม่เฉียดกันซักทีงั้นเรอะ งั้นให้รถชนแม่งจะได้รู้จักกัน โครตฮาร์ดคอร์ 555555555555

กูนี้ดดดดกาววววว จะกาวอะไรยังไงคไหนก้อได้ ไม่ว่าจะเป็นก่วท่านพี่กะอิมาริ หนือกาวสาวงามกะทานุกิ กูไม่เกี่ยวทั้งนั้น มาเห๊อะะะ อ่ะ กูสปอย์ให้เล็กน้อย เผื่อจะเอาไปเติมเชื้อเพลิง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ต่อจากนี้อีกซักระยะ จำไม่ได้แล้วว่าช่วงไหน

ยูกิโนะจะชงพี่ชายตัวเองกะเรย์กะ หนักมากๆค่า ชงแรงเลื่อนลั่น สั่นสะเทือนกันทั้งโรงกาว เขาจะมีโมเมนต์ไปรับ ไปส่งกันถึงบ้าน และไปกินขนมหวาน พ่อ แม่ ลูกค่ะ กรี้ดดดด ยูกิโนะคุงปลื้มพี่สาวเรย์กะคนนี้เอามากๆ คงตั้งใจไว้แล้วอ่ะ ว่าจะให้เป็นพี่สะใภ้ให้ได้ ทั้งชวนไปงานวันเกิดเอย อ้อนให้ทำอาหารให้ อ้อนจะไปเล่นที่บ้านคิโชวอิน เหยยยคือคู่นี้เขาเจอไปกับผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายแล้วนะคะ คิคิ ล่าสุด (ก่อนหน้าตอนล่าสุด?) เขาไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำกันมาล่ะค่ะ ฮิฮิ ตอนแรกเรย์กะแบบจะโม้ๆว่าเคยไปกับผู้ชายมา เป็นสถานเดทที่ดีเลยล่ะ เอ็นโจก็แบบยิ้มขื่นไรงี้ ตอนหลังถูกเฉลยว่าเคยมากับท่านพี่กับอิมาริงี้ ยิ้มระรื่นเชียวค่ะ มายเอ็วโจวววววว
คำเตือน: อ่านแบบมีฟิลเตอร์และผสมความมโนส่วนบุคคลนะ อิอิ

>>42 แม่งกูพิมพ์ผิดทุเรศ กูหมายถึงกาวคู่ไหนก็ได้ กูไม่เกี่ยงงง มาเหอะะ

>>42 กรี้ดดดดดดดด กรี้ดดดดดดด กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด #@^&^#$%^!$#&#$@^##$@ กรี้ดดดดดดด ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เข้ามากรี้ดเป็นเพื่อน44 อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก GJ! กับตันยูกิโนะ!

>>42 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ความพ่อแม่ลูกแบบนี้มันอะไรกันค้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ทำดีมากค่ะยูกิโนะคูงงงงงงง เอารางวัลเป็น DVD Walking Dead ไปทุกซีซั่นเลย เดี๋ยวเหล่าโม่งลงขันกันซื้อแบบลิมิเตดอิดิชั่นโกลด์แพคเกจ มีของแถมเป็นตุ๊กตาซอมบี้ให้ไปนอนกอดด้วย 55555555555555555555555555

>>42 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดกร๊าดดดดดดดดดดดดดด ฟกก้หสหวกสห่ฟ่%×€×£×£(รกีไหาาไไา CAPTAIN YUKINO! GB!!! ชาบูวววววว ชาบูววววว ชาบูววววววว เป็นของโคตรของโคตรพ่อสื่อ ว่าที่ภรรยาของพี่ชายน่ะ! ผมจะเป็นคนเลือกผู้หญิงที่ดีที่สุดให้เอง! สินะคะยูกิโนะคุงงงง โฮะๆๆๆๆๆๆ

อยากให้ถึงเร็วๆ กูจะรอ พยามเข้านะโม่งแปล! เรย์กะนี่ใช้ท่านอิมาริในความหมายว่าแฟนแบบมโนบ่อยว่ะ ก็ว่าท่านพี่ถึงระแวงนัก ถถถถถถ
กูอยากรู้ว่าทำไมยูกิโนะถึงไม่ชอบคู่หมั้นเอ็นโจขนาดนั้นวะ จากที่โม่งหลายๆคนบอกก็ดูเรียบร้อยดี ไปร้ายเงียบใส่เทวดาน้อยรึไงกัน แต่ก็ดี ไม่มีกัปตันยูกิโนะสักคนเรือเอ็นโจอาจจะเป็นแค่แพไม่ใช่สปีดโบ๊ทเหมือนตอนนี้ก็ได้ ถถถถถ

>>42 กูกรี๊ดด้วยคนนนนน กัปตันยูกิโนะช่วยท่านเรย์กะกับท่านเอ็นโจด้วยเจ้าค่ะ อยากอ่านอฟช.เร็วๆ ส่งยาดมให้โม่งแปล สู้ๆนะมึง

>>48 จากที่อ่านๆคือเวลานางปรากฏตัวทีไรเห็นอยู่ในวงล้อมผู้ชายตลอดเลยว่ะ กุว่าไม่ร้ายเงียบก็แรดเงียบ

>>42 คือมึ๊งงงงงงงงงงง มันดีมากกกกกก อ๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค
โม่งแปลลลลลล พยายามเข้านะ เราจะรอวันที่เราได้กาววกันนนนนนนนนนนนนน ซู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
//ยื่นยา(กาว)ดมไปให้

>>48 เป็นคนประเภทเดียวกันป่ะวะ คือใส่หน้ากากอ่อนหวานไร้เดียงสาต่อหน้าคนที่ชอบ ลับหลังก็เป็นอีกแบบหนึ่ง ยูกิโนะมองออกว่าพวกเดียวกันเลยเกลียด ไม่อยากให้มาอยู่ด้วย เข้าทำนองผีเห็นผีอะ

>>48 >>50 >>52 นางร้ายมากๆเลย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ภายนอกดูบอบบางประหนึ่งแก้ว ขาวสะอาด น่าทะนุถนอม แต่พอเจอหน้าเรย์กะทีไรนางส่งสายตาจิกกัด ทิ่มแทงเชียวล่ะ แถวยังโทรตามจิกท่านเอ็นโจขัดจังหวะ น่ารำคาญมากๆ แสดงตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ทั้งๆที่ยังไม่ใช่คู่หมั้นแท้ๆ เป็นแค่ candidate อ่ะ 'ว่าที่' คู่หมั้นไงงี้ ท่านเอ็นโจยังรำคาญเลยอ่ะ วรั้ยยยยย สุดท้ายยยท่านเอ็นโจต้องหนีไประบายความในใจให้เรย์กะฟัง ในห้องเรียน ตอนปิดเทอม สองต่อสองค่าา กรี้ดดดดดดดดดดด

>>48 แต่ยังไงนางก็เป็นแค่ "ว่าที่" เว้ย คำว่าว่าที่เนี่ยสำหรับกุมันอารมณ์เหมือนถ้าท่านเอ็นโจไม่มีใครจะแต่งหรือคบด้วยแล้วก็จะมาแต่งกับนางเหมือนเป็นของตาย
เพราะงั้นไม่ต้องกลัว กุพร้อมลงเรือไปกับกัปตันยูกิโนะ จะชงท่านเรย์กะไปให้ถึงฝั่งเอง ซู้ดดดด

>>50 เรย์กะก็อยู่ท่ามกลางผู้ชายนะ เจ้าบ้าคาบุรากิ หัวหน้าห้องสาวน้อย ทหารเลวผู้รักการแต่งหญิง นายบ้าหมา และอื่นๆอีกมากมาย โถถถถถถถ ยิ่งพูดยิ่งเศร้า

ยูกิโนะน่าจะมองคนขาดนะ จอมมารในคาบมารน้อยขนาดนั้น

>>53 อะไรรรคือการระบายให้เรย์กะฟังด้วย ว้ายๆๆๆๆๆอ่ะ ทำไมมันมุ้งมิ้งอย่างงี้ๆๆๆ

>>53 ตอนที่ใกล้จะถึงนี่ กูชอบโมเมนต์ความรีบร้อนในการอธิบายให้เรย์กะฟังของเอ็นโจมากๆ กลัวเขาเข้าใจผิดเลยร้อนรุ่มสินะ อะฮิๆๆๆๆๆๆๆๆ
กูว่าช่วงใกล้จบนี่ คนถูกจับหมั้นคงไม่ใช่มาซายะแล้วว่ะ แต่เป็นชูสุเกะนี่แหล่ะ กูอยากเห็นการชิงตัวเจ้าบ่าวไปจากงานแต่งเหลือเกิน

>>57 ฟิคกาวนั่นไงเพื่อนมีตั้งหลายเวอชั่น5555555555555555

>>58 กาวไม่พอ ขอแบบออฟฟิศเชียล //กูโลภ 55555555555555555555555

>>57 ข้อมูลคุณ"ว่าที่"คู่หมั้นยังไม่มากพอ ถ้านางออกเมื่อไหร่กูว่า ฟิคชิงเจ้าบ่าวมาเต็มแน่ๆ 5555555555555555555

>>60 ก่อนจะไปชิงตัว ให้เรย์กะของเรารู้ตัวซะก่อนน่ะ ประมาณ ฉันรักเขา เขารักฉัน พวกเรารักกัน น้องเขารักฉัน พี่ฉันรักเขา พี่น้องเรารักกัน พ่อแม่ฉันชอบเขา พ่อแม่เขาชอบฉัน พ่อแม่เราเห็นพ้องต้องกัน ว่าฉันกับเขาเราคู่กันคร้าาาาาาาาาา. เรย์กะของเราจะได้เปิดโหมดกาลีอัดฉีดพลังพัดเหล็กบุกโบสถ์

>>61 สรุปสิ่งที่มึงต้องการคือ everyone รักกันสินะ 55555

>>61 กูว่าดีไม่ดีเรย์กะอาจยังไม่ทันรัก แต่พวกคาบุรากิและผองเพื่อน คงยัดเยียดให้นางไป่วยเอ็นโจว นำทีมโดยกัปตันยูกิโนที่มาอ้อนถึงบ้าน 555555555555555555 ยูกิโนะคุงร้องไห้ บอกโดนว่าที่คู่หมั้นต่อว่า นางเป็นคนเลว งู้นงี้ บังอาจแตะต้องยูกิโนะคุงที่น่ารักเรอะ สวมวิญญาณกาลี โบกสะบัดพัด

>>61 กุชอบบบบบ ฮาาาาาา

>>62 เสริมสร้างความมั่นใจให้กับเรย์กะคะซิส นางหักธงชาวบ้านไปหมด นางไม่ชอบลุยไม่ชอบยุ่งกับเรื่องวุ่นวายเพราะแบบนั่นนางจะไม่เคลื่อนไหวอะไรเลย ต่อให้นางรู้ตัวว่ารักเอ็นโจ นางก็คงจะไม่เคลื่อนไหว ปลงและทำใจไปแหละ แต่ถ้ามีคนดันหลังนาง นางก็ก็จะไฟท์เต็มกำลัง นั้นแหละนิสัยของนาง

>>61 เอ หรือมันจะพล็อตทวิตส์ คือ...คาบุรากิกับยูกิโนะมาขอร้องกึ่งบังคับให้ไปช่วยเอ็นโจจากเงื้อมมือคู่หมั้นใจมาร เรย์กะที่เห็นยูกิโนะบีบน้ำตาก็ทนไม่ไหว คว้าพัดบุกโบสถ์ แต่ก่อนหน้านั้นถูกคาบุรากิลากไปแต่งชุดฟูฟ่องกรุยกรายสีขาว แนวๆว่าเสริมความมั่นใจจะได้ข่มยัยคู่หมั้นได้ ยูกิโนะก็เอาช่อดอกไม้มาให้แนวๆว่าเป็นของเสริมสร้างกำลังใจให้ท่านพี่เรย์กะ พอเปิดประตูโบสถ์เข้าไป ทานุกิก็อยู่หน้าประตูโบสถ์ข้างในพอเห็นเรย์กะเข้ามาก็จูงมือไปหน้าแท่นพิธีที่เอ็นโจรออยู่ แขกเหรื่อก็มีแต่นักเรียนซุยรัน สรุป เป็นงานแต่งของเรย์กะกับเอ็นโจเองนะจ๊ะ เพราะนางรีๆรอๆไม่เคลื่อนไหวซักทีก็เลยต้องวางแผนกันหลายตลบหน่อย 55555555555555555555

>>66 สัสส55555 ถ้าเรย์กะไม่รู้ตัวก็โดนจับส่งเข้าเรือนหอไปเถอะ555555

>>66 แม่งเอ๊ย555555555 แล้วเอาแบบว่าจะย้อนกลับก็ไม่ได้แล้ว แขกมาเต็มไปหมดไม่งั้นท่านพ่อท่านแม่หรือฝ่ายเอ็นโจจะเสียหน้า ไม่ก็โหมอะไรสักอย่างไปเยอะๆเลย เอาแบบปฏิเสธไปก็เท่านั้นแหละ555555

>>68 ปฏิเสธก็ออก แหม ท่านเรย์กะ เขินอีกแล้ว และท่านเอ็นโจวก็หาวิธีอุดปากจนได้ ไรงี้ 555555

>>69 อุดปากนี่คือจูบปิดปากสินะ //ว้ายยยยยยยยยย พูดอะไรออกไปปปปปปปป เขินจัง

ฝ่ายการผลิตค้าาา ลูกค้ากว้านซื้อกาวจนหมดแล้วค่า กู่ไม่กลับกันแล้ววว

>>70 เขินอ่าาาาแกร๊๊๊

>>66 อยากอ่าน ใครแต่งได้เข็นกาวมาให้กูเสพหน่อย อร้ายยยย กูมีความสามารถไม่พอ แต่งเองไม่ได้ ได้แต่นั่งสูดกาวเป็นถังเพื่อนั่งรอมึงมาผลิตกาวอย่างเดียว

สตูดิโอกาวต้องประกาศรับสมัครงานแล้วว่ะ เงินทุนมีล้นเหลือ พล็อตมากมายมหาศาล ขาดผู้เขียนบท ผู้กำกับ และอีกมากมายในกองถ่าย ใครยื่นใบสมัครปุ๊บ รับเข้าทำงานทันทีไม่มีทดลองงาน ค่าตอบแทนคือตั๋วเครื่องบินไปฟินแลนด์แดนแห่งกาว ถถถถถถถถถถถถถถ

กูหายไปสอบแป๊ปเดียวพวกมึงขึ้นมู้ใหม่กันแล้ว สารบัญเอ็นโจกูค่อยอัพเดทอีกทีตอนจะปิดมู้นี้ละกัน

โม่งแปล วันนี้ที่มึงอัพตอนใหม่ฮีลกูจากการสอบได้เยอะมากเลย ฮืออๆๆ พรุ่งนี้กูก็มีสอบอีก อัพอีกตอนหน่อยได้ไหม 5555555

ปล.มีใครจะแต่งฟิคอาคิสะวะกับซากุระบ้างมั้ยวะ กูชอบแม่นางซากุระ 55555555

>>75 กูอยากแต่งนะ แต่กูรุ้สึกข้อมูลชีวิตของสองคนนี้ไม่พอ กลัวหลุดคาแรกเตอร์อย่างมาก ซากุระจังไม่เท่าไหร่ แต่อาคิสะวะนี่กูแต่งไม่ถูก หรือต้องแต่งวัยเด็ก ซากุระ side story เรื่องราวการพบกันของฉัน อาคิสาวะ และเรย์กะ5555 กูพูดไปงั้นไม่แต่หรอก ใครก็ได้แต่งที โฮกกก

>>75 เอาไปวันจันทร์เป็นโพชั่นเยียวยามึงหลังาอบละกัน 5555 เดี๋ยวรอดูจังหวะดีๆ ก่อนจะเปิดโปรใหม่ ก่อนจะหายไปสัปดาห์นึงตอนเรย์กะเปิดประตูมาเจอเอ็นโจยิ้มหวานให้ //ชูป้าย 'โปรดติดตามต่อในสัปดาห์ถัดไป' ยิ้มชั่วร้ายแบบจอมมาร ถถถถถถถถ

>>77 ข่นเลววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว //ตบตี

วันนี้กาวแรงมากอีกเช่นเคย วันเดียว ปิดมู้ที่แล้ว ต่อด้วยอีกราวๆแปดสิบเม้น (สูดกาว)

>>77 กรี๊ดดดดดดด มึงอย่าทำแบบนี้ //เอาปืนจี้ชูสุมอยเป็นตัวประกัน
มึงหายไปอาทิตย์นึง โม่งในนี้คงแปลงร่างเป็นซอมบี้ออกหาอาหาร ไล่แดกสมองกันรัวๆแน่ๆอะ

>>80 ชุสุมอยไม่ผิด อย่าทำร้ายชุสุมอยนะ! กรี้ดดด เอาไซซายะเป็นตัวประกันดีกว่า เป็นหมันแล้ว อยู่ไปก็ไร้ทายาท //เอาปืนจี้

>>81 สงสารมั๊น5555555 แต่เอาๆไปเถอะ ชูสุมอยไม่ยอม ไซซายะหาซื้อใหม่ได้ รวย
>>77 แย่มาก! แย่ที่สุด เกิดมาไม่เคยเจอคนแย่ขนาดนี้ โฮรวววว สัปดาห์นึงนี่ไม่ใช่ว่าจะให้ต้มฟิคต้มกาวล้อมวงกินกันทั้งโม่งเลยหรอม

>>77 อย่าเปิดประเด็นแล้วจากไปได้ไหมมว่ะ ค้างงงง

มะหมาสี่ขา ภาคต่อ

หลังจากที่ได้เจอวาคาชิบะบ่อยๆที่สวนสาธารณะ ผมก็พยายามรบเร้าเจ้านายน้อยให้พาออกไปเดินเล่นเผื่อจะได้เจอเธออีก ผมคาบสายจูงมาวิ่งรอบตัว เจ้านายน้อย เพื่อบอกว่าไปข้างนอกกัน แรกๆเจ้านายน้อยก็ใจอ่อนยอมพาไป แต่หลังๆเริ่มดุผม ทำไมต้องดุล่ะ ไม่เข้าใจเลย พอเจ้านายน้อยเริ่มไม่สนใจ ผมเลยเริ่มทำลายข้าวของ ถ้าไม่พาผมออกไปทุกอย่างต้องแหลกเป็นผุยผง! แน่นอนทรัพย์สินส่วนตัวของผมผมไม่ทำลายหรอก เพราะมีแต่ของล้ำค่าที่ผมคัดสรรมาอย่างดี

คิดแล้วก็จะไปลากที่นอนขนนกของชูสุมอยมาขย้ำให้แหลก แต่เห็นสีหน้ามืดครึ้มของชูสุมอยเป็นแบล๊กกราวน์เลยเบนวิถีไปยังเตียงของเรย์ทันแทน

"หยุดน้า" เรย์ทันร้องเสียงหลงเมื่อผมสะบัดฟูกนอนของเธอขาดกระจุย เสียงเธอดังมากจนเจ้านายน้อยที่เมินผมต้องวิ่งมาหาผม ทำดีมาก เรย์ทัน เดี๋ยวฉันจะแบ่งอาหารหมาสูตรสเปเชียลให้ แต่เดี๋ยวนี้เหมือนจะอ้วนขึ้นนะ เอาไปสองเม็ดก็พอ

เจ้านายน้อยเสียงดังใส่ผม อื้ม! อื้ม! สนใจผมแล้วล่ะสิ แผนการนี้ได้ผลสมบูรณ์แบบ

ชูสุมอยเดินไปปลอบเรย์ทัน พร้อมบอกว่ามานอนเตียงเดียวกันก็ได้ เรย์ทันขนชี้ไปทั้งตัว ตลกสุดๆ เธอตัวแข็งทื่อจนชูสุมอยคาบเธอไปวางแล้วซุกบนฟูกขนนกของตัวเอง

"ไซซายะ ที่ดุไปนี่รู้เรื่องไหม" รู้เรื่องคร้าบบบ ยิ้มร่าใส่เจ้านายน้อย วิ่งไปคาบสายจูง วิ่งวนไปรอบๆอีกครั้งหนึ่ง

"ดูเหมือนคุณไซซายะจะติดสุนัขพันธ์ุชิบะตัวเมียนั้นมากเลยนะคะ" ภรรยาของเจ้านายที่เพิ่งเดินมาบอกแบบนั้น ใช่แล้วล่ะ คุณนาย เพราะงั้นพาผมไปพบเธอเดี๋ยวนี้!

"ช่วงนี้ผมไม่ค่อยว่างซะด้วย แถมคนใช้ก็เอาไซซายะไม่อยู่" เจ้านายน้อยบ่นพึมพำ ไม่ว่างอะไรกัน ผมเป็นฮัสกี้ที่สมบูรณ์แบบที่ต้องการออกกำลังกายอย่างมาก เจ้านายน้อย เพื่อร่างกายที่ฟิตปั๋งต้องพาผมไปวิ่งนะ แล้วเจ้านายเองไม่ออกจากบ้านเลย ระวังจะลงพุงเหมือนเรย์ทัน ขอให้แฟนทิ้ง ไม่เหลียวแล! เพราะขัดขวางทางรักของผม!

สุดท้ายเจ้านายน้อยก็ไม่ยอมให้ผมออกไป ผมเลยต้องนั่งหอนเหงาหงอย คิดถึงหน้าอันน่ารักน่าเอ็นดูของวาคาชิบะเพียงลำพัง ไปทั้งคืน

โอเค เอาจริงๆก็ไม่ทั้งคืนหรอก หอนได้สักสิบนาที ชูสุมอยก็โผล่มา ส่งรอยยิ้มพิฆาตเล่นเอาหนาวไปหมด พอดื้อจะเถียงเขาก็บอกว่าเรย์ทันนอนไม่หลับถ้าทำตัวน่ารำคาญจะกัดของรักของหวงผมให้ขาด!

นายมันเลวที่สุดชูสุมอย เพื่อก่อนเป็นเืพื่อนที่ใจดีอ่อนโยนแท้ๆ ตั้งแต่เรย์ทันมา ดูเหมือนเพื่อนสนิทของผมจะได้เดินไปในสายทางต้องห้ามเสียแล้ว

ได้ใหม่แล้วลืมเก่า เจ้าเพื่อนทรยศ!

เพราะหงุดหงิดที่เรย์ทันเป็นสาเหตุ พอเธอเผลอ เลยเอาหูเธอมาเคี้ยวเล่นบ่อน เพลินสุดๆ เสียงโหยหวนนั้นช่างฟังแล้วช่างสบายใจ ไม่ได้มีแต่ผมคนเดียวที่ต้องทุกข์ใจ ผมทำอะไรชูสุมอยที่ยิ้มสุขสบายไม่ได้ ดังนั้นเรย์ทันเธอห้ามลอยหน้าลอยตามีความสุขเด็ดขาด มามีความทุกข์กับผมซะ!

แต่สุดท้ายเจ้านายก็จับผมกับเรย์ทันแยกกันทุกครั้ง ไม่ยุติธรรมเลย ทีชูสุมอยกระแซะเรย์ทัน เอาแต่ชมว่าน่ารัก ผมเองก็น่ารักแถมคูลสุดๆนะ ชมผมบ้างสิ! พอเป็นอิสระเรย์ทันวิ่งไปหลบหลังชูสุมอยโดยชูสุมอยไม่จำเป็นต้องเดินเข้าหาอีก เจ้านายน้อยเองก็ดุผมครั้งใหญ่ สีหน้าเด็ดเดี่ยวเหมือนตัดสินใจอะไรบางอย่างได้

คืนนั้นผมได้ยินเจ้านายน้อยปรึกษากับแฟนทางโทรศัพท์

ได้ยินเสียงแว่วๆ ว่าทำยังไงถึงทำให้สุนัขตัวผู้ซนน้อยลง

ผมไม่ได้ยินเสียงในโทรศัพท์ แต่เจ้านายน้อยตอบว่าได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาออกไป...

ต้องพาผมไปสวนสาธารณะแน่ๆ สมแล้วที่เป็นแฟนเจ้านาย เจ้าของอดีตว่าที่แฟนของผมอย่างคุณยูริฮาวน์ ช่างเดาความคิดผมได้อย่างแม่นยำ ฉลาดล้ำจนเจ้านายผมเทียบไม่ติด

เมื่อได้สิ่งที่ต้องการ ผมก็ส่ายหางเดินกลับไปนอนอย่างสบายใจ รอเช้าพรุ่งนี้อันสดใสที่จะได้ไปเที่ยวเล่นกับวาคาชิบะ วาดฝันถึงการเดทท่ามกลางไออุ่นแห่งสวนสาธารณะอย่างเพลิดเพลิน

------------

วันต่อมา ชูสุมอยเดินมาให้กำลังใจผม พูดว่า อย่าเสียใจไปเลย ไม่ว่ายังไงนายก็เป็เพื่อนฉันเสมอ หืม นายพูดอะไรของนาย

ผมไปสแตนบายด์โดยการคาบสายจูงรอหน้าบ้าน แต่เจ้านายกลับเอากรงขนาดใหญ่ออกมาแล้วให้ผมเข้าไป

หืม... วันนี้มีบริการพิเศษไม่ต้องเดินเหรอเจ้านายน้อย ความจริงอยากวิ่งออกกำลังสักหน่อย แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้เจอวาคาชิบะเร็วๆ พอผมเข้าไปในกรงชูสุมอยยังคงนั่งอยู่เงียบๆข้างๆ เรย์ทันที่ส่งสายตาเห็นใจกับผม

"หืม พวกนายไม่ไปด้วยกันเหรอ" ปกติเราสามตัวจะไปเดินเล่นที่สวนด้วยกัน แต่คราวนี้ชูสุมอยกลับส่ายหน้าแล้วบอกว่า "สายพันธ์ฉันยังควรคู๋แค่การสืบทอดน่ะ"

พูดอะไรของนายน่ะ ไม่เห็นเข้าใจ นอนไม่พอเหรอชูสุมอย

" อ เอ่อ ฉันท้องไม่ค่อยดี วันนี้เลยไม่ขอไปด้วยค่ะ" เรย์ทันตอบบ้าง ผมเข้าใจเธอนะ

"กินมากไปอีกแล้วสินะ อ้วนพุงย้วยแบบนั้น เอาแต่ขี้เกียจแบบนี้ ระวังหาแฟนไม่ได้นา"

"หุบปากไปเลยย่ะ! ไปตายไหนก็ไป!"

ผมหัวเราะเอิ้กอ้ากได้ไม่าน เจ้านายก็เอาผมขึ้นรถ แล้วเริ่มออกเดินทาง

เส้นทางไม่คุ้นเคยเลย นี่ไม่ใช่ทางไปสวนสาธาณะนี่ ผมหอนแย้งเจ้านายน้อย เจ้านายน้อยบอกให้ผมเงียบ แต่นี่มันผิดทางนะเจ้านายน้อย

ผมจะไปหาวาคาชิบะ วาคาชิบะกำลังรอผมนะ

"ถ้าเงียบแล้วจบเรื่อง จะพาไปสวนสาธารณะ"

ได้ยินแบบนั้นผมก็เงียบ ดีใจที่ในที่สุดก็จะได้เจอวาคาชิบะของผม

โดยไม่รู้เลยว่า จุดหมายของรถคนนี้จะดับฝันของผมตลอดกาล

-----------------------------------------

บายมาซายะ สูญพันธ์ไปนะลูก บ่ายยยยย เราจะคิดถึงนายยยย

>>61 พี่ฉันชอบเขานี่มัน(....) นึกภาพยากแฮะ55555555

>>84-85 ไซซายะแม่งหมาเอ๋ออออ ชอบบบบ อ่านแล้วคลายเครียดมากอะมึง ขอบคุณมาก กูหลับสบายละคืนนี้

>>84-85 ทำไมกูสะใจฉากสุดท้าย55555 ไซซายะผู้ถูกกระทำ โธ่ๆ