>>253 เรือสวย ตอนจบมาต่อแล้วนะเว่ยยยยยยย
มีการใส่เพลงประกอบที่เป็นคำแปลของเพลง Kanashimi no Mukou he จากเรื่อง School Days เจ้าของตำนานเรือสวย ลงไปด้วยนะ พวกมึงจะเปิดเพลงไปด้วยก็ได้ เป็นการบิ้วอารมณ์นะเออ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เอ็นโจ ชูสุเกะ มาถึงบริเวณสวนสาธารณะ ที่ๆเรย์กะบอกว่ามาเดินเล่น ร้านกาแฟนั้นอยู่ไม่ไกลจากสวนนี้มากนัก ตอนแรกเขาคิดจะไปที่ร้านกาแฟเลย แต่กลับสะดุดตากับกลุ่มชายชุดสูทมีดำที่เดินวนเวียนอยู่รอบสวนสาธารณะ
ถ้าเขาจำไม่ผิด บางคนเขาคุ้นหน้าว่าเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลคาบุรากิ…
เพียงไม่นาน กลุ่มบอดี้การ์ดมารวมตัวกันตรงบริเวณทางเข้า เพื่อคุมกันเด็กหนุ่มออกมาขึ้นรถ เด็กหนุ่มที่เขาคุ้นตา คาบุรากิ มาซายะ
รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลย...
หลังจากรถคันนั้นแล่นไปไกลแล้ว เขาจึงตัดสินไปเดินไปที่สวนสาธารณะแทนที่จะเป็นร้านกาแฟ
ในสวนสาธารณะ เงียบจนวังเวง ไร้เงาผู้คนอย่างน่าประหลาด ทั้งๆที่เป็นเวลาเย็น มันควรจะมีผู้คนบ้างประปรายไม่ใช่หรือ?
สุดปลายสายตา เขาเห็นร่างสีแดงนอนอยู่ที่พื้น
ร่างกายสั่นสะท้าน ยิ่งเดินเข้าไปใกล้เท่าไหร่ ขาก็ยิ่งหนักอึ้งมากขึ้นทุกที
ชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนถูกย้อมด้วยสีแดง ผิวขาวอมชมพูกลายเป็นขาวซีด ริมฝีปากแดงระเรือน่าสัมผัสกลับแดงชาดด้วยโลหิต
เรย์กะ….?
เขาคุกเข่าลงข้างร่างของเด็กสาว มือสั่นเทาค่อยๆยืนไปลูบแก้มของเธอ
“คุณคิโชวอิน…..” ไร้ซึ่งปฏิกิริยาตอบกลับ ดวงตาที่มักแสดงออกถึงความหวาดระแวงที่มีต่อเขานั้นปิดสนิทเหมือนหลับไปเท่านั้น
…
…
..