>>135
"ท่านเรย์กะ ได้โปรดรับตัวฉันไว้พิจารณาด้วยเถอะค่ะ!"
อ เอ๋!!!? วาคาบะจัง!?!!
วาคาบะจังจับสองมือของฉันขึ้นมา แล้วจ้องตาเขม็งมาที่ฉันอย่างจริงจัง ก่อนที่จะเลื่อนสายตาไปที่เอวของฉัน ฉันถึงรู้สึกตัวว่าตัวเองถูกเอ็นโจประคองตัวไว้อยู่
ว้ายยย! แย่แล้ว!
ฉันรีบขยับตัวออก แต่แขนของเอ็นโจกลับเลื่อนเข้ามารวบตัวฉันแน่น
ท ทำอะไรน่ะคะะ!!!?
ฉันแหงนหน้าขึ้นมองกะเหวใส่ แต่กลับพบว่าเอ็นโจไม่ได้สนใจฉันสักนิด แต่กำลังส่งยิ้มให้วาคาบะจัง วาคาบะจังเองก็ยิ้มตอบเช่นกัน
บรรยากาศควรจะสดใสแท้ๆ แต่รู้สึกราวกับมีรังสีของการข่มขู่ฆ่าฟันเกิดขึ้นจนหนาวยะเยือกเลยค่ะ
ก เกิดอะไรขึ้นกันน่ะคะ!?
ฉันไปมองคาบุรากิกะจะขอความช่วยเหลือ แต่สภาพของคาบุรากินั้นกำลังตกในอาการช็อคค้างจนแทบจะป่นเป็นผุยผงไปแล้ว
ไม่นะ!! คาบุรากิ!!! มาช่วยกันก่อนซิยะ!!!